Materiał, z którego zamierzam korzystać pochodzi z ... · – wyjaśnia znaczenie związku ......

Materiał, z którego zamierzam korzystać pochodzi z „Poradnika nauczyciela” wydanego przez WSiP w 2012r. Jest skorelowany z NPP. w klasach IV. Ulegnie on nieznacznym zmianom w zakresie czasowego realizowania materiału lekturowego, ponieważ pozwoli to uczniom (trzech klas) na swobodniejsze korzystanie z zasobów biblioteki.Drugą przyczyną modyfikacji jest zróżnicowanie zespołów klasowych.

Rozkład materiału nauczania „Jutro pójdę w świat”Klasa IV

Lp.Temat lekcji

Nr treści nauczania w npp

Treści nauczania(lektura, terminy teoretycznoliterackie, inne pojęcia kulturowe, zagadnienia z nauki o języku, formy wypowiedzi pisemnej)

Osiągnięcia ucznia(umiejętności, wiadomości)

Uczeń:

Liczba godzin

1.

Planujemy pracę w nowym roku szkolnym.I, 1: 1), 4), 6), 7), 9;III, 1: 2), 4), 5), 6), III, 2: 5), 6), 7)

– skrócony opis bibliograficzny– spis treści

[podręcznik, zeszyt ćwiczeń]

– poprawnie podpisuje zeszyt– sporządza skrócony opis bibliograficzny

podręcznika i zeszytu ćwiczeń – wyjaśnia oznaczenia zawarte w podręczniku– posługuje się spisem treści– zapoznaje się z zawartością podręcznika i zeszytu ćwiczeń– zapoznaje się z przedmiotowym systemem

oceniania

1

Poznajmy się2. Dlaczego wakacje nie

mogą trwać wiecznie?I, 1: 1), 2), 3), 7), 8), 9);II, 2:5), II, 3: 1);III, 1: 1), 2), 8)

– Natalia Usenko, Wiersz na pocieszenie– wers

[podręcznik: s. 14–15]

[patrz: scenariusz nr 1 w poradniku

– bierze udział w przygotowaniu wystawy pn. Wspominamy wakacje– prezentuje przygotowaną wystawę– zapisuje skojarzenia do wyrazu wakacje– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta cicho ze zrozumieniem

2

1

metodycznym] – określa adresata wypowiedzi osoby mówiącej

– wyjaśnia sens tytułu wiersza– określa nastrój wiersza/wyrażone uczucia– rozumie, czym jest wers– odczytuje fragment, w którym następuje

zmiana nastroju– wyjaśnia znaczenie związku

frazeologicznego to klops– wypisuje z tekstu fragmenty mówiące o powodach do zmartwienia i o powodach

do radości w nowym roku szkolnym– rozwiązuje rebus (scenariusz nr 1)– odpowiada na pytanie zawarte w temacie

lekcji, uzasadniając wypowiedź– kończy rozpoczęte zdanie– przedstawia dowolną techniką plastyczną

pożegnanie wakacji/powitanie szkoły3. Krótko o sobie, czyli jak

należy się przedstawiać? I, 1: 1), 6), 9);II, 1: 1), 2), 3), II, 2: 10;III, 1: 1), 2), 4), 8), III, 2: 3), 7)

– Astrid Lindgren, Pippi Pończoszanka– Jan Brzechwa, Akademia pana Kleksa– przezwisko– przydomek – pseudonim

[podręcznik: 16–18, zeszyt ćwiczeń: s. 6–8]

[patrz: scenariusz nr 2 w poradniku metodycznym]

– wyjaśnia, co to znaczy przedstawić się i w jakich sytuacjach się przedstawiamy

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta cicho ze zrozumieniem– zapisuje dane osobowe bohaterów oraz

dodatkowe informacje na ich temat– ocenia zaprezentowane sposoby

przedstawiania się, wykorzystując podane określenia

– wybiera bohatera, z którym chciałby się

2

zaprzyjaźnić– uzasadnia wybór– słucha nagrania o przedstawianiu się – na podstawie wysłuchanych scenek omawia

różnice między sposobem przedstawiania się w szkole i na podwórku

– zapoznaje się ze wskazówkami dotyczącymi przedstawiania się

– przedstawia się, wykorzystując poznane wskazówki

– dopasowuje sposób przedstawiania się do podanych sytuacji (zeszyt ćwiczeń, s. 6-7)

– wyjaśnia pojęcia: pseudonim, przezwisko, przydomek

– bierze udział w przygotowaniu i prezentacji scenek dotyczących przedstawiania

– ocenia zaprezentowane scenki– tworzy zdrobnienia od własnego imienia– przedstawia swój ulubiony zespół

muzyczny/wokalistkę/wokalistę 4. W jaki sposób należy

składać życzenia?I, 1: 5), 9), 10), I, 2;II, 1: 2);III, 1: 1), 2), 4), 6), 8), III, 2: 3), 5), 6), 7)

– życzenia– kartka pocztowa

[podręcznik: 18–19, zeszyt ćwiczeń: s. 9–11]


– bierze udział w scence, w trakcie której składa życzenia rówieśnikowi (sc)

– wypowiada się na temat obejrzanej scenki (sc)

– zapisuje ogólne informacje na temat składania życzeń (sc)

– prezentuje i omawia przykładowe pocztówki z życzeniami (sc)

1

3

– przyporządkowuje fragmenty życzeń odpowiednim okazjom (zc)

– dobiera określenia do podanych sformułowań (zc)

– wyjaśnia, w jaki sposób wymienione osoby powinny rozpocząć składanie życzeń (zc)

– analizuje treść przykładowych życzeń (sc)– układa tekst życzeń z okazji urodzin/ślubu

(zc/sc)– podaje informacje adresowe, jakie powinny

się znaleźć na kartce pocztowej (sc)– projektuje rysunek na kartkę pocztową z

życzeniami (zc)– adresuje kartkę pocztową (sc)– zapoznaje się z informacjami na temat

imion– szuka informacji na temat patrona, którego

imię nosi5. Zakręty ortografii.

Pisownia wielką literą.I, 1: 1), I, 2, I, 3: 3);III, 1: 8), III, 2: 3), 5), 7)

– Agnieszka Frączek, Błahostka!– pisownia imion, nazwisk, przydomków, pseudonimów, przezwisk, jednowyrazowych nazw geograficznych

[podręcznik: s. 20–21 i ćw. 6, s. 17; zeszyt ćwiczeń: s. 139–142]

– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– zna zasady dotyczące pisowni imion,

nazwisk, przydomków, pseudonimów, przezwisk i jednowyrazowych nazw geograficznych

– wypisuje z wiersza pary takich samych wyrazów, uzasadniając różnice w ich pisowni

– wypisuje z atlasu geograficznego nazwy państw i miast

1

– uzasadnia na wybranych przykładach pisownię wyrazów wielką i małą literą

– stosuje podane wyrazy w zdaniach jako nazwiska i przydomki bohaterów literackich– uzupełnia zdania/tekst małymi lub wielkimi

literami (zc)– tworzy zdrobniałe formy imion swoich

koleżanek (kolegów) (zc)– odszukuje imiona ukryte w podanych

wyrazach (zc)– podpisuje portrety znanych Polaków (zc)– poprawia błędy w podanych zdaniach (zc)

6. Co trzeba zrobić, żeby zostać członkiem portalu społecznościowego?I, 1: 1), 2), 3), 4), 5);II, 1: 3);III, 1: 1), 2), 5), 6), 8), III, 2: 7)

– Profil na portalu społecznościowym– profil– nick – login– dane osobowe

[podręcznik: s. 22–24; zeszyt ćwiczeń: s. 6–8, 57–61]

– czyta i omawia informacje zamieszczone na tablicy ogłoszeń i na portalu społecznościowym

– czyta informacje o portalu społecznościowym

– rozumie pojęcia: profil, nick, login, portal społecznościowy

– wyjaśnia cel umieszczenia wiadomości na szkolnej tablicy ogłoszeń oraz na portalu społecznościowym

– wskazuje osobę, do której chciałby się odezwać, uzasadniając wybór

– wyjaśnia, czym są dane osobowe– zapisuje swoje dane osobowe (zc)– koloruje tabliczki z nickami wartymi

polecenia (zc)

1

5

– redaguje informację o sobie samym w formie ogłoszenia– zapoznaje się z informacjami zamieszczonymi na stronie www.sieciaki.pl– wyjaśnia, na czym polega rejestracja – rejestruje się do portalu Sieciaki.pl

7. Kraina języka. W świecie znaków.I, 1: 3), 4), 5), 7), I, 3: 1), 4), 5);III, 1: 5), 6), 8), III, 2: 1), 3), 5), 6), 7)

– znaki – gesty– symbole rysunkowe– symbole dźwiękowe– porozumiewanie się– nadawca– odbiorca

[podręcznik: s. 25–26; zeszyt ćwiczeń: s. 78–81]

– wyjaśnia, jakie informacje zostały przedstawione za pomocą rysunków

– posługując się samymi gestami, „opowiada” o swoich zajęciach pozalekcyjnych

– wymienia sytuacje, w których lepiej porozumiewać się za pomocą gestów i symboli niż przy użyciu słów

– wyjaśnia, dlaczego na drogach, lotniskach, dworcach i w środkach komunikacji powszechnie stosuje się symbole rysunkowe

– wyjaśnia sens znaków zastosowanych w SMS-ie

– wymienia znaki, jakimi posługuje się w podanych okolicznościach

– wyjaśnia na podstawie rysunku, na czym polega proces porozumiewania się

– wskazuje/określa nadawcę i odbiorcę w podanych sytuacjach

– określa nadawcę i odbiorcę w podanym ogłoszeniu

– pisze ogłoszenie– odróżnia znaki dźwiękowe od znaków

1

obrazkowych (zc)– porządkuje grupy znaków według formy i

przekazywanej treści (zc)– przyporządkowuje znakom patrolowym ich

znaczenia (zc)– bierze udział w konkursie polegającym na

przedstawianiu znanych przysłów za pomocą gestów (zc)

– odgaduje, co oznaczają przedstawione gesty i miny (zc)

– podkreśla poprawne zdanie napisane w języku polskim (zc)

– układa poprawne zdania z podanych wyrazów (zc)

– skreślając słowa, tworzy logiczne zdania (zc)

– zapisuje parami pasujące do siebie czynności nadawcy i odbiorcy (zc)

8. Rozmawiamy o zasadach dotyczących bezpiecznego korzystania z internetu.II, 1: 2), II, 2: 10), 11), II, 4;III, 1: 1), 8), III, 2: 6), 7)

– Znajomi, ale nieznajomi– internet – komunikacja

[podręcznik: s. 27; zeszyt ćwiczeń: s. 57–61]

– opowiada o swoich doświadczeniach związanych z wykorzystywaniem internetu i zawieraniem znajomości przez internet

– wyjaśnia znaczenie słowa komunikacja– rozwiązuje test: Co wiesz o internecie? (zc)– wypowiada się na temat problemów

związanych z zawieraniem znajomości w sieci

– porządkuje i omawia zasady dotyczące bezpiecznego korzystania z internetu (zc)

1

7

– wskazuje osoby, do których może zwrócić się o pomoc w przypadku poczucia zagrożenia związanego z korzystaniem z internetu (zc)

– dobiera zachowanie odpowiednie do opisanych sytuacji, jakie może napotkać w sieci (zc)

– układa słowniczek z wyjaśnieniami najczęściej stosowanych emotikonów (zc)

– opisuje własne emotikony (zc)– wymyśla własne emotikony (zc)– zabiera głos w rozmowie na temat

bezpieczeństwa w sieci (zc) – zapoznaje się z wybranymi stronami

internetowymi w celu wskazania łączących je elementów

– ogląda komiksy i kreskówki na wskazanych stronach internetowych

9. Czy pomysł Gotfryda to dobry sposób na opracowanie doskonałego szyfru?I, 1: 1), 2), 3);II, 2: 9), 10), II, 3: 1);III, 1: 1), 4), 8), 9), III, 2: 7

– Jean-Jacques Sempé, René Goscinny,Tajemny szyfr– narrator

[podręcznik: s. 28–30, zeszyt ćwiczeń: 54–56]


– przypomina, na czym polega proces porozumiewania się

– wypowiada się na temat sposobów zdobywania informacji o świecie przez ludzi niewidomych (sc)

– słucha informacji na temat Braille’a i jego alfabetu (sc)

– ogląda czasopismo lub książkę zapisaną w brajlu (sc)

– zapoznaje się z alfabetem Braille’a (sc)

2

– odczytuje zaszyfrowaną informację– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– określa czas i miejsce wydarzeń– wskazuje osobę, która opowiada historię

tajemnego szyfru– rozumie pojęcie narrator– określa narratora w podanym fragmencie

opowiadania i w przytoczonych tekstach (zc)

– określa sposób prowadzenia narracji (zc)– czyta fragment opowiadania, stosując różne

sposoby narracji (zc)– podaje informacje na temat narratora – wyjaśnia, na czym polegał pomysł Gotfryda– podaje przyczyny niepowodzenia realizacji

pomysłu– wypowiada się na temat komizmu ukazanej

sytuacji– opracowuje szyfr według pomysłu

z opowiadania– prezentuje efekt pracy grupy– odgaduje zasady, według których

zaszyfrowano podane zdanie– zapisuje swoje imię i nazwisko alfabetem

Braille’a (sc)– wymyśla własny szyfr i szyfruje według

niego informację

9

– podaje przykłady opowiadań z zastosowaniem różnych sposobów prowadzenia narracji (zc)

10. Kraina języka.Alfabet, litera, głoska.I, 1: 1);III, 1: 8), 9), III, 2: 5)

– Małgorzata Strzałkowska,Abecadło– alfabet– litera– głoska– samogłoska i spółgłoska– spis alfabetyczny

[podręcznik: s. 31–33, do polecenia 5, s. 36–37; zeszyt ćwiczeń: 82–85]

– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– podkreśla pierwsze litery w wyrazach

tworzących ostatnie cztery wersy wiersza – wyjaśnia, co tworzą podkreślone litery – wymyśla i zapisuje rymowankę, w której

stosuje kolejno litery polskiego alfabetu– recytuje polski alfabet– odczytuje podane skróty, używając nazw

liter – rozumie pojęcia: litera, głoska, samogłoska,

spółgłoska– liczy litery i głoski w podanych wyrazach – zaznacza głoski, którymi różnią się podane

pary wyrazów– tworzy wyrazy przez dodanie odpowiedniej

samogłoski – wskazuje litery, których używa się w języku

polskim (zc)– poprawia klawiaturę telefonu

komórkowego, wpisując wytarte litery (zc)– wskazuje litery na klawiaturze, które nie

przydadzą się przy pisaniu wiadomości po polsku (zc)

– rozwiązuje literowe rebusy (zc)– z głosek, które tworzą wyraz błyskawica,

1

układa wyrazy (zc)– wyjaśnia, co łączy poszczególne fotografie– podaje, gdzie stosuje się alfabetyczną

kolejność liter– opowiada o praktycznym zastosowaniu

alfabetu– zapisuje imiona i nazwiska w kolejności

alfabetycznej– wyjaśnia, dlaczego w spisach

alfabetycznych piszemy najpierw nazwisko, a potem imię

– zapoznaje się z ciekawostkami na temat alfabetu

11. Kraina języka.Oznaczanie miękkości spółgłosek.III, 1: 1), 4), 8)

– spółgłoska miękka

[podręcznik: s. 33–34, zeszyt ćwiczeń: s. 82–85]


– formułuje wniosek dotyczący ruchu środkowej części języka podczas wymawiania spółgłosek miękkich i twardych (sc)

– wyjaśnia na przykładach zasady dotyczące oznaczania miękkości spółgłosek

– podkreśla wyrazy, w których występują spółgłoski miękkie

– tworzy inne formy podanych imion tak, aby zawierały inaczej oznaczone te same spółgłoski miękkie

– zapisuje wyrazy ze spółgłoskami miękkimi (sc)

– uzupełnia tekst spółgłoskami miękkimi (sc)– zmienia głoskę twardą na głoskę miękką,

1

11

tworząc nowy wyraz (sc)– poprawia zdania, oznaczając prawidłowo

miękkość wybranych wyrazów (zc)– uzupełnia diagram wyrazami, w których

ostatnią literą jest spółgłoska miękka (sc)12. Kraina języka. Od sylaby

do przenoszenia wyrazów.– sylaba– podział wyrazu na sylaby– przenoszenie wyrazów



– wymyśla okrzyki, którymi można by dopingować klasową drużynę

– wyjaśnia, czym jest sylaba – rozumie sylabotwórczą funkcję samogłosek– tworzy dwusylabowe wyrazy

rozpoczynające się od podanych sylab– tworzy dwusylabowe wyrazy, dopisując

początkowe sylaby (sc)– uzupełnia wyrazy o brakującą sylabę (zc)– łączy podane sylaby w wyrazy (zc)– zna zasady dotyczące przenoszenia

wyrazów– wskazuje wyrazy, których nie można

podzielić na sylaby(zc)– wskazuje wyrazy, które zostały

niepoprawnie podzielone na sylaby(zc)– dzieli wyrazy na sylaby na wszystkie

możliwe sposoby – przepisuje tekst z uwzględnieniem podziału

wskazanych wyrazów na sylaby (sc)– dzieli na sylaby swoje imię i nazwisko (zc)– rozwiązuje „kostki” sylabowe (zc)– wskazuje wyrazy, w których „ukryły się”

1

jednosylabowe nazwy zwierząt (zc)– podaje przykłady wyrazów, których nie

można dzielić przy przenoszeniu

13.

Poznajmy się – przygotowanie do sprawdzianu.I, 1: 1), 3), 5), 10);III, 1: 1), 2), 4), 6), III, 2: 5), 6), 7)

– treści zawarte w 1. rozdziale podręcznika

[do wykorzystania ćwiczenia z „Banku zadań”na CD-ROM]

– rozumie pojęcia: narrator, alfabet, wers, głoska, litera, sylaba

– zna zasady obowiązujące podczas przedstawiania się

– przedstawia siebie i innych– dzieli wyrazy na litery, głoski, sylaby– szereguje wyrazy w kolejności alfabetycznej– wyjaśnia, na czym polega proces

porozumiewania się – składa życzenia– pisze i adresuje kartkę pocztową

1

14.

Poznajmy się – piszemy sprawdzian.I, 1: 1), 3), 5), 10);III, 1: 1), 2), 4), 6), III, 2: 5), 6), 7)

– sprawdzian kontrolny nr 1

[materiał dostępny na płycie CD-ROM]

– czyta cicho ze zrozumieniem– rozumie pojęcie narrator– zna zasady obowiązujące podczas

przedstawiania się– dzieli wyrazy na sylaby– szereguje wyrazy w kolejności

alfabetycznej– rozumie proces porozumiewania się– rozumie pojęcia: alfabet, wers, głoska,

litera, sylaba– pisze i adresuje kartkę pocztową

z życzeniami i pozdrowieniami (zc)

1

Szkoła z marzeń15. Czy rozumiesz to, co

czytasz? Spotkanie 1. – Terence Blacker, Nowa pani [podręcznik, s. 42]

– czyta cicho ze zrozumieniem– udziela odpowiedzi na postawione pytania

1

13

„Nowa pani”.I, 1: 1);III, 1: 1), 7), 8)

– test nr 1 sprawdzający stopień opanowania umiejętności cichego czytania ze zrozumieniem


– porównuje odpowiedzi zaznaczone (podane) na sprawdzianie z wzorcowymi rozwiązaniami

16.

Korzystamy ze słownika ortograficznego.I, 1: 1), I, 2;III, 2: 5)

– litera, głoska, alfabet – słownik ortograficzny



– rozumie znaczenie pojęć: litera, głoska, alfabet

– zna alfabet– układa wyrazy w porządku alfabetycznym– odczytuje i omawia zawartość wybranych

artykułów hasłowych ze słownika ortograficznego

– rozumie znaczenia skrótów i symboli występujących w słownikach ortograficznych

– wyszukuje wyrazy w słowniku ortograficznym

– uzupełnia wyrazy literami u lub ó, korzystając ze słownika ortograficznego

– podaje sytuacje, w których możemy skorzystać ze słownika ortograficznego

– porównuje książkowe wydanie słownika ortograficznego z wersją elektroniczną

– odgaduje hasła na podstawie podanych wyjaśnień

1

17. Korzystamy ze słownika wyrazów bliskoznacznych.I, 1: 1), 2), 6), 7), I, 2;

– Grzegorz Kasdepke, Syn Nima– synonim

– rozwiązuje krzyżówkę (sc)– wyjaśnia, czym jest synonim– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela

1

II, 1: 2), 3), II, 2: 9), 10) [podręcznik: s. 90–91, zeszyt ćwiczeń: s. 66–69]


– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– zapisuje informacje na temat bohaterów– ocenia bohaterów– opowiada o sytuacji ukazanej w tekście– wyjaśnia sens wypowiedzi nauczycielki– korzysta ze słownika wyrazów

bliskoznacznych– oddziela synonimy należące do różnych

grup znaczeniowych (zc)– łączy synonimy podanego wyrazu ze

zdaniami, biorąc pod uwagę różnice znaczeniowe (zc)

– dobiera przymiotniki bliskoznaczne (zc)– zastępuje powtórzenia synonimami (zc)– wyjaśnia znaczenie pojęcia homonim

18. Korzystamy ze słownika języka polskiego i słownika wyrazów obcych.I, 1: 1), 4), I, 2;III, 1: 1), III, 2: 7)

– słownik języka polskiego– słownik wyrazów obcych



– przypomina informacje dotyczące przeznaczenia słownika ortograficznego oraz słownika wyrazów bliskoznacznych i zasad korzystania z nich

– odczytuje i omawia zawartość wybranych artykułów hasłowych ze słownika języka polskiego i słownika wyrazów obcych

– wyszukuje wyrazy w słowniku języka polskiego i słowniku wyrazów obcych

– rozumie pojęcie wyraz rodzimy– zastępuje w zdaniu obce wyrazy wyrazami

rodzimymi– wybiera (wskazuje) odpowiedni słownik

1

15

– łączy nazwy słowników z adresami internetowymi, pod którymi można znaleźć ich wersje elektroniczne (zc)

– porównuje książkowe wydania słowników z ich wersjami elektronicznymi

19. Jak powinna wyglądać wymarzona szkoła?I, 1: 1), 2), 8), 9), I, 3: 3);II, 1: 1), II, 2: 9), 10);III, 1: 1), 5)

– plakat

[podręcznik: s. 41]


– nazywa związek frazeologiczny przedstawiony w formie ilustracji (sc)

– wyjaśnia znaczenia związków frazeologicznych (sc)

– korzysta ze słownika frazeologicznego języka polskiego (sc)

– ogląda dostępne plakaty– wyjaśnia, czym jest plakat i czemu służy– wymienia rodzaje plakatów– wyjaśnia, jaką postać literacką

przedstawiono na plakacie– opisuje lekcje prowadzone przez pana

Kleksa– słucha fragmentu książki– opisuje wnętrze i otoczenie wymarzonej

szkoły (sc)– porównuje swój opis z oryginałem– prezentuje efekt pracy grupy– wymyśla nazwy przedmiotów, jakie

mogłyby być prowadzone w wymarzonej szkole

– opisuje przebieg wymyślonych przedmiotów

2

– projektuje i wykonuje plakat reklamujący szkołę, do której chodzi, lub własny plakat wyborczy

– czyta w całości lekturę

20.

Układamy plan wydarzeń.I, 1: 1), 10), I, 3: 3);II, 2: 9);III, 1: 7), 9), III, 2: 2), 7)

– plan wydarzeń– zdanie– równoważnik zdania

[podręcznik, s. 45; zeszyt ćwiczeń, s. 29–32]

– rozumie, czym jest plan utworu– wyjaśnia, w jakiej formie mogą być

zapisane punkty planu– ustala kolejność przemieszanych punktów

planu (zc)– porządkuje plany (zc)– wymyśla tytuł opowiadania na podstawie

planu wydarzeń (zc)– tytułuje obrazki, stosując zdania,

a następnie równoważniki zdań (zc)– przekształca zdania w równoważniki zdań,

zastępując czasowniki rzeczownikami (zc)– przekształca wypowiedzenia w zdania (zc)– czyta opowiadanie (zc)– porządkuje obrazki i punkty planu zgodnie z

kolejnością wydarzeń występujących w tekście (zc)

– uzupełnia punkty planu o niezbędne informacje (zc)

– uzupełnia historyjki obrazkowe brakującymi ilustracjami (zc)

– układa plan do historyjki obrazkowej (zc)

1

21. Co możemy powiedzieć o nowej nauczycielce –

– Terence Blacker, Nowa pani – elementy świata przedstawionego

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– określa elementy świata przedstawionego

2

17

Magi Mag?II, 2: 3), 9), 10);III, 1: 1), 7), 8)

– plan wydarzeń



– redaguje plan wydarzeń– wskazuje wydarzenia realistyczne

i nieprawdopodobne– opowiada o przebiegu wydarzeń na

podstawie planu– gromadzi informacje na temat bohaterów– ocenia bohaterów– uzasadnia własne zdanie– tworzy ilustrację wybranego miejsca

22. Kraina języka. O częściach mowy.I, 3: 3), 4);III, 1: 3)

– części mowy– odmienne i nieodmienne części mowy

[podręcznik, s. 46–47; zeszyt ćwiczeń, s. 88–91]

– rozumie pojęcia: część mowy, odmienna część mowy, nieodmienna część mowy

– porządkuje wyrazy wg podanych kryteriów– dopisuje przykładowe wyrazy do podanych

grup wyrazów– dobiera odpowiedzi do zadanych pytań– zapisuje odpowiedzi na podane/zadane

pytania– układa pytania– uzupełnia szeregi brakującymi formami

podanych wyrazów– podaje przykłady wyrazów, których formy

się nie zmieniają– uzupełnia część tabeli podanymi

wyrażeniami (zc)– zmienia formy podanych wyrazów tak, by

wyrażenia i zwroty miały sens (zc)– dobiera w pary takie same części mowy (zc)– wyjaśnia, co różni wyrazy w podanych

1

parach (zc)– koloruje pola z wyrazami, które tworzą pary

(zc)

23.

Kiedy stosuje się poszczególne znaki interpunkcyjne?I, 1: 2);III, 1: 8), 10), III, 2: 6)

– Jan Brzechwa, Znaki przestankowe– znaki interpunkcyjne



– układa wyrazy z pomieszanych sylab (sc)– wyjaśnia, czym są wyrazy powstałe

z uporządkowanych sylab (sc)– zapisuje graficzne odpowiedniki znaków

interpunkcyjnych – słucha recytacji wiersza– dzieli tekst na role– czyta tekst z podziałem na role– wypowiada się na temat zachowania

znaków przestankowych z wiersza– określa charakter wiersza– wyjaśnia zasady stosowania znaków

interpunkcyjnych– notuje w tabeli informacje na temat zasad

dotyczących stosowania znaków interpunkcyjnych (sc)

– uzupełnia zdania odpowiednimi znakami interpunkcyjnymi (sc)

– uzupełnia tekst odpowiednimi znakami przestankowymi (sc)

– wymyśla i rysuje własną kompozycję ze znaków interpunkcyjnych (sc)

1

24. Tworzymy Klasowy kodeks honorowy dotyczący naszych praw

– Jan Twardowski,W klasie

– tworzy schematyczny rysunek obrazujący porządek i bałagan w klasie

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela

1

19

i obowiązków.I, 1: 1);II, 2: 10), II, 3: 1), 4);III, 1: 1), 5), 8), 9), III, 2: 6)



– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wypisuje zachowania uczniów– ocenia zachowania bohaterów wiersza– wyjaśnia sens puenty– formułuje prawa i obowiązki do Klasowego

kodeksu honorowego– wyjaśnia, jaki efekt uzyskał poeta,

pomijając znaki interpunkcyjne 25. Zakręty ortografii.

Ćwiczenia utrwalające pisownię wyrazów z ó.I, 1: 1), 2), I, 2;II, 2: 1), 2), 5a)

– Agnieszka Frączek, O kozie na mrozie – ó wymienne i niewymienne– ó w końcówkach -ów, -ówka, -ówna



– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– opowiada o sytuacji przedstawionej

w wierszu– omawia charakter wiersza– wypisuje z wiersza wyrazy z ó wraz

z uzasadnieniem ich pisowni– rozwiązuje rebus– uzasadnia pisownię wyrazu będącego

rozwiązaniem rebusu– podpisuje pary obrazków: wyraz z ó – jego

uzasadnienie (sc)– do podanych wyrazów dopisuje takie, w

których ó wymienia się na o, e lub a (sc)– dopisuje wyrazy z końcówką -ów według

podanego wzoru (zc)– tworzy wyrazy przez dodanie zakończenia

-ówka (zc) – tworzy nazwiska przez dodanie końcówki

-ówna (zc)

1

– układa zdania z wyrazami rozpoczynającymi się literą ó (sc)

– układa wyrazy z ó z rozsypanki sylabowej (zc)

– tworzy zestaw wyrazów z ó niewymiennym– korzysta ze słownika ortograficznego– odszukuje wyrazy z ó ukryte w innych

wyrazach (zc)– z liter tworzących podany wyraz układa

wyrazy z ó (zc)– tworzy nazwy miejscowości przez dodanie

końcówki -ów i zapisuje je w kolejności alfabetycznej (zc)

– wymyśla rebus z ukrytym wyrazem z ó26. Zakręty ortografii.

Ćwiczenia utrwalające pisownię wyrazów z u.I, 1: 2), I, 2, I, 3: 3);II, 3: 1);III, 1: 9), III, 2: 3)

– Agnieszka Frączek, Smoczy apetyt– pisownia u w zakończeniach form czasu teraźniejszego– pisownia u w zakończeniach zdrobnień i spieszczeń – pisownia u w rzeczownikach z zakończeniami typu: -un, -unek...



– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– omawia charakter wiersza– wypisuje z wiersza wyrazy z wyróżnioną

końcówką– tworzy formy osobowe czasowników w

czasie teraźniejszym– uzupełnia treść kartki pocztowej, wpisując

odpowiednie formy czasowników w czasie teraźniejszym (sc)

– tworzy zdrobnienia od podanych przymiotników (zc)

– zapisuje zdrobnienia imion i nazw osób ze swojej rodziny

1

21

– odszukuje w diagramie rzeczowniki z zakończeniami typu: -un, -unek...

– porządkuje podane wyrazy z u i zapisuje je w odpowiednich miejscach tabelki (zc)

– tworzy zestaw wyrazów z u, których pisowni nie uzasadnia żadna reguła ortograficzna (sc)

– korzysta ze słownika ortograficznego– uzupełnia przysłowia wyrazami z u lub ó– uzupełnia dialog, zastępując słowami cyfry

podane w nawiasach (zc)– uzupełnia tekst/przysłowia literami u i ó

(zc)– wymyśla rymowankę złożoną wyłącznie z

wyrazów z u

27.

Zakręty ortografii. Ó czy u? Piszemy dyktando.I, 2;III, 2: 3), 5)

– ó wymienne i niewymienne– ó w końcówkach -ów, -ówka, -ówna– pisownia u w zakończeniach form czasu teraźniejszego– pisownia u w zakończeniach zdrobnień i spieszczeń – pisownia u w rzeczownikach z zakończeniami typu: -un, -unek...


– tworzy notatkę graficzną dotyczącą pisowni wyrazów z ó i u (sc)

– stosuje w praktyce podstawowe zasady ortograficzne dotyczące pisowni wyrazów z u i ó

– opanowuje pamięciowo zbiór kilkunastu wyrazów z ó niewymiennym i u

– zapisuje tekst dyktanda poprawnie pod względem ortograficznym

– uzupełnia tekst literami u i ó– układa diagram, którego rozwiązaniem jest

wyraz z ó

1

28. Zakręty ortografii. Ó czy u? – ó wymienne i niewymienne – uzupełnia tekst literami u i ó 1

Omówienie i poprawa dyktanda.I, 2);III, 2: 3), 5)

– ó w końcówkach -ów, -ówka, -ówna– pisownia u w zakończeniach form czasu teraźniejszego– pisownia u w zakończeniach zdrobnień i spieszczeń – pisownia u w rzeczownikach z zakończeniami typu: -un, -unek ...


– korzysta ze słownika ortograficznego– porządkuje wyrazy z ó i u według zasad

dotyczących ich pisowni i zapisuje je w odpowiednie miejsca tabeli

– układa zdania z wyrazami, które zapisał niepoprawnie podczas dyktanda

29. Oceniamy postępowanie bohaterów poznanego fragmentu Dynastii Miziołków.I, 1: 1), 3);II, 1: 3), II, 2: 9), 10), 11), II, 4;III, 1: 5), 6), 7), 8), 9), III, 2: 7)

– Joanna Olech, Dynastia Miziołków – dziennik



– podaje cechy przewodniczącego samorządu szkolnego (sc)

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– podaje informacje na temat Miziołka, Mamiszona i Papiszona– porządkuje plan zgodnie z chronologią – opowiada o przebiegu wydarzeń na

podstawie planu – analizuje i ocenia postępowanie bohaterów – podaje charakterystyczne cechy dziennika

jako formy wypowiedzi pisemnej– na podstawie analizy cech rozpoznaje w

tekście dziennik (zc)– wypowiada się na temat autora dziennika

(zc)– nazywa uczucia wyrażone przez autora

dziennika (zc)

1

23

– opowiada o marzeniach autora dziennika (zc)

– prowadzi fragment dziennika (zc)– projektuje okładkę dziennika– analizuje i omawia zapiski (sc) z minionego

tygodnia (zc)

30.

Co możemy powiedzieć o cechach charakteru panny Minchin na podstawie jej zachowania?I, 1: 2), 6), 7), 9);II, 2: 6), 9), 10), II, 4

– Francis H. Burnett, Lekcja francuskiego – świat przedstawiony– bohater literacki – elementy opisu postaci



– podaje cechy idealnego nauczyciela – słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– określa elementy świata przedstawionego– ustala, kto jest głównym bohaterem– opowiada o nieporozumieniu, jakie zaszło

na lekcji– nazywa cechy bohaterów– przytacza fragmenty tekstu na poparcie

podanych cech– formułuje wnioski na temat postępowania

bohaterów– na podstawie zdjęć ze spektaklu określa

formę przedstawienia

2

31. Kraina języka.Poznajemy rzeczownik.I, 3: 3);III, 1: 1), 4), III, 2: 3), 5d), 7)

– rzeczownik– znaczenie rzeczownika– nazwy własne – rzeczowniki pospolite


– rozpoznaje rzeczownik jako odmienną część mowy nazywającą osoby, przedmioty, zwierzęta, rośliny i zjawiska przyrody, odpowiadającą na pytania kto? lub co?

– zapisuje przykłady rzeczowników na podstawie obserwacji najbliższego otoczenia

– dobiera wspólną nazwę dla podanych grup wyrazów

1

– podaje nazwy osób, przedmiotów, zwierząt, roślin i zjawiska przedstawionych na ilustracjach

– odpowiada rzeczownikami na postawione pytania

– podkreśla/wskazuje rzeczowniki wśród podanych wyrazów

– rozróżnia nazwy własne i rzeczowniki pospolite

– łączy nazwy własne z odpowiadającymi im rzeczownikami pospolitymi

– układa zdania z rzeczownikami własnymi i pospolitymi

– przedstawia w formie rysunku swoje wyobrażenie znaczenia podanego rzeczownika pospolitego

– wypisuje z tekstu przykłady podanych kategorii rzeczowników (zc)

– wypisuje z atlasu geograficznego przykłady nazw własnych (zc)

– zapisuje nazwiska pięciorga sławnych Polaków (zc)

– uzupełnia tekst o rodzinie Zuzi pasującymi rzeczownikami (zc)

32. Kraina języka. O rodzaju rzeczownika.I, 3: 3);III, 1: 1), 4, III, 2: 3), 5d),

– rodzaj rzeczownika


– rozpoznaje rzeczownik jako odmienną część mowy nazywającą osoby, przedmioty, zwierzęta, rośliny i zjawiska przyrody, odpowiadającą na pytania kto? lub co?

1

25

7) – nazywa osoby i przedmioty przedstawione na rysunkach

– przyporządkowuje rzeczownikom wyrazy ten, ta, to

– rozróżnia/określa rodzaj rzeczownika– dopasowuje wyrazy ten, ta, to do

odpowiednich obrazków (zc)– rysuje swoje ulubione zabawki tak, aby

pasowały do podpisów (zc)– odgaduje nazwy części roweru i wpisuje je

do odpowiednich rubryk tabelki (zc)– wykreśla wyraz, który nie pasuje do

pozostałych pod względem rodzaju (zc)– porządkuje wyrazy, biorąc pod uwagę ich

rodzaj– określa rodzaj rzeczowników nazywających

zwierzęta (zc)– wypisuje z tekstu rzeczowniki pospolite i

nazwy własne, a następnie określa ich rodzaj (zc)

33. Kim jest tytułowy obibok?I, 1: 1), 2), 8), 9), I, 2;II, 1: 2), II, 2: 5), 10); II, 3: 1

– Agnieszka Frączek, Obibok– rym

[podręcznik: s. 67, zeszyt ćwiczeń: s. 45–47]


– rozwiązuje rebus– wyjaśnia znaczenia wyrazów: obibok,

obijać się– korzysta ze słownika języka polskiego – słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– ustala, w jakim znaczeniu występuje w

wierszu czasownik obijać się

1

– wyjaśnia, kim jest tytułowy obibok– podaje przykłady zachowań, które można

określić mianem obijania się – wypisuje synonimy wyrazu obibok– korzysta ze słownika wyrazów

bliskoznacznych – omawia sytuację ukazaną w wierszu– rozumie pojęcie rym– wskazuje (odczytuje, podkreśla, wypisuje,

łączy w pary) rymujące się wyrazy– tworzy rymy do podanych wyrazów– dopisuje wyrazy w takiej formie, by

rymowały się z wyrazami w sąsiadujących wersach (zc)

– przestawia wyrazy w wersach w taki sposób, by rymowały się z podkreślonymi słowami (zc)

34. Czy decyzja Pinokia o porzuceniu szkoły była słuszna?I, 1: 2), II, 2: 9), 10);III, 2: 7)I, 1: 2), 4), 8);II, 3: 1), II, 4;III, 1: 1), 8), III, 2: 7)

– Carlo Collodi, Pinokio– adaptacja– plakat– afisz



– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– wymienia bohaterów– wskazuje głównego bohatera– określa tematykę poznanego fragmentu– wypisuje argumenty, które skłoniły

bohatera do porzucenia szkoły– opowiada o pobycie w „Krainie wiecznej

zabawy”– ocenia postępowanie bohatera– wyjaśnia znaczenie i pochodzenie

frazeologizmu ośle uszy

1

27

– podaje korzyści płynące z nauki– rozumie pojęcia: adaptacja, plakat, afisz– porównuje plakaty teatralne– odpowiada na pytania dotyczące wybranego plakatu– wymienia informacje zamieszczone na plakacie i afiszu– porównuje afisz z plakatem – czyta lekturę w całości

35.

Szkoła z marzeń – przygotowanie do sprawdzianu.I, 3: 3);II, 2: 5);III, 1: 5), 7), III, 2: 3), 6), 7)


[do wykorzystania ćwiczenia z „Banku zadań” na CD-ROM]

– rozumie pojęcia: dziennik, rym, świat przedstawiony, adaptacja, afisz

– rozróżnia kategorie znaczeniowe rzeczownika

– odróżnia nazwy własne od rzeczowników pospolitych

– określa rodzaj rzeczownika– zna zasady stosowania znaków

interpunkcyjnych– redaguje plan wydarzeń

1

36. Szkoła z marzeń – piszemy sprawdzian.I, 1: 1), 6), I, 3: 3), 5);III, 1: 7), III, 2: 5d)



– czyta cicho ze zrozumieniem– odróżnia głównego bohatera od postaci

drugoplanowych– rozróżnia kategorie znaczeniowe

rzeczownika– odróżnia nazwy własne od rzeczowników

pospolitych– określa rodzaj rzeczownika– zna zasady stosowania znaków

1

interpunkcyjnych– rozumie pojęcia: dziennik, rym, świat

przedstawiony, adaptacja, afisz– redaguje plan wydarzeń

37.

Zwiedzamy Akademię pana Kleksa i poznajemy autora powieści.I, 1: 1), 3), 7), 9), 11);III, 1: 8), III, 1: 8), III, 2: 7)

– Jan Brzechwa, Akademia pana Kleksa1

– powieść baśniowa– narrator– narracja

– doskonali umiejętność czytania ze zrozumieniem

– odnajduje potrzebne informacje w tekście– utrwala wiedzę o motywach baśniowych – określa narratora w utworze– rozwija umiejętność uzasadniania swoich

opinii

1

38.

Niezwykłe posiłki w kuchni pana Kleksa.I, 1: 1), 6), 7), I, 2;III, 1: 1

– Jan Brzechwa, Akademia pana Kleksa– frazeologizm– przepis

– poznaje frazeologizmy związane z jedzeniem

– tworzy wyrazy pokrewne– doskonali umiejętność wybierania

informacji z tekstu literackiego– dostrzega wartość rodziny i przyjaźni– pisze przepis

1

39.

Niezwykłe przygody w snach.I, 1: 8), 9);II, 2: 3), 10), 11) II), II, 3: 1;III, 1: 5)

– Jan Brzechwa, Akademia pana Kleksa– opowiadanie twórcze

– wzbogaca słownictwo– doskonali umiejętność opowiadania

twórczego– wskazuje sceny absurdalne– tworzy wyrazy pokrewne– rozwija umiejętność formułowania porady

1

40. Baśń w baśni – opowieść szpaka Mateusza.I, 1: 3), 6), II, 2: 9), 10), II,

– Jan Brzechwa, Akademia pana Kleksa– narrator– chronologia

– doskonali umiejętność wskazywania narratora w utworze literackim

– przedstawia chronologię zdarzeń

1

1 Tematy lekcji oraz osiągnięcia ucznia zostały zaczerpnięte z książki Agnieszki Kruszyńskiej, Przygody z lekturą. Scenariusze lekcji do kart pracy dla uczniów klas 4–6 szkoły podstawowej. Część 1. (WSiP, Warszawa 2010).

29

3: 1, II, 4;III, 2: 7)

– kontrast – określa motywacje postaci– poznaje (wskazuje) kontrast w utworze– charakteryzuje bohatera

41.

Czy czarne charaktery w Akademii pana Kleksa naprawdę zwyciężyły?I, 1: 3), 6), 9);II, 1: 2), 3), II, 2: 1), 9), 10);III, 2: 7)

– Jan Brzechwa, Akademia pana Kleksa – poznaje pojęcie czarny charakter– omawia sposób przedstawienia czarnego

charakteru w utworze i wskazuje przykłady czarnych charakterów w innych tekstach kultury

– utrwala wiedzę o świecie przedstawionym w utworze

– określa motywacje postaci – ocenia postępowanie postaci

1

Warto czytać

42.

Czy rozumiesz to, co czytasz? Spotkanie 2. „Miłośniczka książek”I, 1: 1), 6), 9)

– Roald Dahl, Miłośniczka książek

[podręcznik, s. 81–83]



– czyta cicho ze zrozumieniem– udziela odpowiedzi na postawione pytania– porównuje odpowiedzi zaznaczone

(podane) na sprawdzianie z wzorcowymi rozwiązaniami 1

43. Jak został przedstawiony ojciec w wierszu Czesława Miłosza?I, 1: 1), 2), 3), 6), 7), 8), 9), I, 2;II, 1: 2), II, 2: 5), 11), II, 3: 1), 2);

– Czesław Miłosz, Ojciec w bibliotece– rym – wers– zwrotka– polscy nobliści

[podręcznik: s. 78–80, zeszyt ćwiczeń: s.

– prezentuje informacje na temat Nagrody Nobla

– odczytuje informacje o polskich noblistach– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– odpowiada na pytania dotyczące

analizowanego tekstu

1

III, 1: 1), 8), III, 2: 7) 62–66]


– nazywa uczucia podmiotu mówiącego– rysuje przedmiot charakterystyczny dla

czarodzieja (sc)– omawia nawiązania do utworów

baśniowych (sc)– posługuje się pojęciami: rym, zwrotka, wers– wyodrębnia zwrotki w wierszu – liczy wersy w zwrotce– oddziela właściwe zachowania czytelników

książek od zachowań nieodpowiednich (zc)– formułuje zasady dotyczące obchodzenia się

z książką (zc)– formułuje prośby, które książka

wypożyczona z biblioteki skierowałaby do swojego czytelnika (zc)

44.

Oceniamy postępowanie rodziców Matyldy.I, 1: 1), 2), 6), 7), 9);II, 1: 1), 2), 3), II, 2: 10, II, 3: 1, II, 4;III, 1: 1), 4), 8), 10), III, 2: 7)

– Roald Dahl, Miłośniczka książek

[podręcznik: 81–84]


– wypowiada się na temat tego, kiedy i w jakich okolicznościach nauczył się czytać

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– określa elementy świata przedstawionego– gromadzi informacje o głównej bohaterce– wnioskuje na temat bohatera– bierze udział w debacie „za” i „przeciw”,

oceniając postępowanie rodziców dziewczynki

– prezentuje efekt pracy zespołu – podaje przykłady właściwych postaw

rodzicielskich

2

31

45.

Co możemy powiedzieć o innych na podstawie książek, po które sięgają?I, 1: 1), 3), 6), 7), 8), 9), I, 2, I, 3: 3);II, 1: 1), 2), 3);III, 1: 1), 8), 9), III, 2: 7)

– Jarosław Iwaszkiewicz, Gawęda o książkach i czytelnikach


[patrz: scenariusz nr 24 w poradniku metodycznym.]

– wyjaśnia znaczenia wyrazów: gawęda, gawędzić

– wypisuje określenia rzeczownika gawęda– korzysta ze słownika języka polskiego– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wyjaśnia, w jakim znaczeniu użyto wyrazu

gawęda w tytule– ustala relacje: pisarz/autor / narrator –

czytelnik– cytuje fragmenty mówiące o tym, za co

narrator kocha książkę– wyjaśnia sens przytoczonych słów– objaśnia znaczenie zdania: Książka jest

listem autora do przyjaciela– tłumaczy sensu przysłowia, które autor

zaproponował w tekście – sporządza i prezentuje listę ulubionych

książek– wypowiada się o zainteresowaniach,

upodobaniach, umiejętnościach rówieśników na podstawie książek, po które sięgają

– porządkuje kolejność wyrazów, tworząc cytaty o książkach (sc)

– wyjaśnia znaczenie wybranego cytatu (sc)

1

46. Kraina języka.O przymiotniku.

– przymiotnik– znaczenie przymiotnika

– zapisuje określenia pasujące do zwierząt przedstawionych na ilustracjach

1

I, 3: 3), 4) – rodzaj przymiotnika: męski, żeński, nijaki


– bierze udział w zabawie Jakie to jest? – rozpoznaje przymiotnik jako odmienną część mowy, która określa cechy ludzi, przedmiotów, zwierząt, roślin lub wyraża ich ocenę, będącą odpowiedzią na pytania jaki? jaka? jakie?

– porządkuje podane przymiotniki w zależności od znaczenia

– wskazuje/tworzy/rozróżnia przymiotniki opisujące, oceniające pozytywnie i oceniające negatywnie

– dostrzega różnice między formami tego samego przymiotnika

– rozróżnia/nazywa/określa rodzaj przymiotnika (męski, żeński, nijaki)

– dostosowuje rodzaj przymiotnika do rodzaju rzeczownika

– dopisuje przymiotniki do podanych rzeczowników

– podkreśla w tekście przymiotniki– ocenia tekst pozbawiony przymiotników– podkreśla w tekście przymiotniki wraz z

określanymi przez nie rzeczownikami– uzupełnia tekst odpowiednimi przymiotnikami– odnajduje właściwą drogę wyjścia

z wnętrza piramidy (zc)– dopisuje przymiotniki bliskoznaczne (zc)

33

– tworzy przymiotniki od podanych rzeczowników w odpowiednim rodzaju (zc)

47.

Zakręty ortografii. O pisowni przymiotników złożonych.I, 1: 1), 2), I, 3: 3);III, 2: 5)

– przymiotniki złożone– pisownia przymiotników złożonych



– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– opowiada o sytuacji przedstawionej

w wierszu– omawia różnicę w pisowni przymiotników

złożonych– podkreśla w tekście przymiotniki złożone– nazywa kolory w sposób opisowy– nazywa kolory, używając przymiotników

złożonych (zc)– dopisuje przymiotniki złożone do podanych

rzeczowników (zc)– koloruje kółka/kwadraty zgodnie

z podpisami (zc)– zna i stosuje w praktyce zasady dotyczące

pisowni przymiotników złożonych

1

48. W jaki sposób Karolek powinien zorganizować swój czas, aby wygrać konkurs czytelniczy?I, 1: 1), 6), 7), 9);II, 1: 3), II, 2: 9), 10), II, 4

– Francesca Simon, Koszmarny Karolek czyta książkę– akapit



– wypowiada się na temat znaczenia podanego przysłowia (sc)

– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– określa elementy świata przedstawionego– zapisuje informacje na temat konkursu– wyjaśnia, dlaczego bohater postanowił

wziąć udział w konkursie – cytuje odpowiedni fragment tekstu– zapisuje informacje o tym, jak bohater

spędził tydzień

2

– planuje rozkład zajęć dla bohatera– prezentuje efekt pracy zespołu– formułuje swój sąd na temat bohatera – wymyśla zakończenie poznanego fragmentu

49. W kręgu miłośników książek.I, 1: 4), 6), 7), 9), I, 2;III, 1: 1), 2), 4), 5), 6), 8), III, 2: 7)


– dopisuje zakończenia wyrazów pochodzących z tej samej rodziny (zc)

– wyjaśnia znaczenie wyrazu książnica, korzystając z dostępnych źródeł informacji (zc)

– opisuje schemat budowy książki za pomocą podanego słownictwa (zc)

– uzupełnia informacje, które powinny się znaleźć na tytułowych kartach książek wydanych w bieżącym roku przez wymyślone wydawnictwa (zc)

– podkreśla informacje, które należy umieścić na okładkach książek (zc)

– wyjaśnia, co jest przydatne podczas wyszukiwania książek w księgarni lub bibliotece, i uzasadnia wypowiedź (zc)

– porządkuje i numeruje poszczególne tomy encyklopedii (zc)

– porządkuje kolejność czynności, jakie należy wykonać, aby oddać książkę wypożyczoną z biblioteki i wypożyczyć nową (zc)

– uzupełnia rady dla osób korzystających z biblioteki (zc)

1

35

– wskazuje odpowiednie źródło informacji (zc)

– wskazuje książki przydatne przy planowaniu autokarowej wycieczki swojej klasy (zc)

– wykonuje plakat zachęcający do czytania książek

– bierze udział w klasowym/ międzyklasowym konkursie czytelniczym

50. Kraina języka. Odmiana rzeczownika i przymiotnika.I, 3: 3), 4)

– rzeczownik– przymiotnik– liczba pojedyncza i mnoga– rodzaj przymiotnika: męski, żeński, nijaki, męskoosobowy, niemęskoosobowy– rodzaj rzeczownika– związek rzeczownika z przymiotnikiem


– porównuje zdania i wyciąga wnioski na temat form znajdujących się w nich rzeczowników

– podpisuje obrazki odpowiednimi rzeczownikami

– wnioskuje na temat liczby użytych rzeczowników

– dobiera rzeczowniki do form przymiotnika dobry w liczbie pojedynczej i mnogiej

– do podanych zdań dobiera odpowiednie rzeczowniki

– określa rodzaj przymiotnika – podaje propozycje przymiotników, które

można połączyć z podanymi rzeczownikami– dopasowuje odpowiednie formy liczby

mnogiej przymiotnika wesoły do podanych rzeczowników

– uzupełnia podpisy pod obrazkami właściwymi przymiotnikami

1

– uzupełnia tekst odpowiednimi formami rzeczowników i określających je przymiotników

– podpisuje pary ilustracji, używając dwóch form tego samego rzeczownika w liczbie pojedynczej i mnogiej (zc)

– wskazuje tytuły książek, w których użyto rzeczowników w liczbie mnogiej (zc)

– uzupełnia zdania rzeczownikami, dostosowując ich formę do formy wyróżnionych wyrazów (zc)

– wskazuje przymiotniki zgodne pod względem rodzaju (zc)

– podpisuje obrazki odpowiednimi przymiotnikami (zc)

– łączy rzeczowniki z odpowiednimi przymiotnikami (zc)

– łączy formy przymiotnika grzeczny z odpowiednimi rzeczownikami (zc)

– tworzy formy liczby mnogiej podanych przymiotników (zc)

– uzupełnia wyrażenia przymiotnikami w liczbie pojedynczej i mnogiej (zc)

51. Opisujemy przedmioty.I, 1: 6), 9), I, 2, I, 3: 3), 4);III, 1: 1), 2), 4), 5), 6), 8),III, 2: 3), 4), 7)

– opis przedmiotu


– oddziela przymiotniki określające kształt od przymiotników określających wielkość i tworzywo (zc)

– podaje przymiotniki określające tworzywo, wielkość i kolor odnoszące się do

2

37

przedstawionych przedmiotów (zc)– do podanych rzeczowników dopisuje

przymiotniki określające tworzywo (zc)– wpisuje podane nazwy odcieni kolorów do

odpowiednich rubryk tabelki (zc)– dopisuje/podaje nazwy różnych odcieni

kolorów (zc)– podpisuje obrazki właściwymi nazwami

kolorów (zc)– rozwija opis o odpowiedzi na podane

pytania (zc)– podkreśla w dialogu opis (zc)– rysuje opisany przedmiot (zc)– opisuje przedmioty przedstawione na

obrazkach (zc)– opisuje strój na szkolny bal kostiumowy

(zc)– ocenia projekt kostiumu przedstawiony na

rysunku, wykorzystując przymiotniki oceniające (zc)

– omawia budowę książki na podstawie ilustracji

– omawia budowę podręcznika do języka polskiego

– zestawia w tabelce podobieństwai różnice między dowolnym słownikiem/albumem a podręcznikiem

– zapoznaje się ze wskazówkami

dla opisującego przedmiot– zapoznaje się z planem opisu i wzorcowym

opisem– ustnie opisuje wybrany przedmiot– redaguje opis książki/prostego sprzętu

sportowego– wykonuje artystyczną okładkę książki

52.

Warto czytać – przygotowanie do sprawdzianu.I, 2, I, 3: 3), 4);III, 1: 4), 7), III, 2: 3), 4)



– odróżnia przymiotniki od innych części mowy

– tworzy przymiotnik w określonym rodzaju– określa rodzaj przymiotnika– dopisuje synonimy do podanych wyrazów– wie, jakie informacje można znaleźć w

poszczególnych rodzajach słowników– tworzy liczbę mnogą od podanych

przymiotników– omawia schemat opisu przedmiotu

1

53. Warto czytać –piszemy sprawdzian.I, 1: 1), I, 2, I, 3: 3), 4);II, 2: 9);III, 1: 1), 4), 5)



– czyta cicho ze zrozumieniem– określa miejsce wydarzeń– odróżnia przymiotniki od innych części

mowy– tworzy przymiotnik w określonym rodzaju– określa rodzaj przymiotnika– dopisuje synonimy do podanych wyrazów– wie, jakie informacje można znaleźć w

poszczególnych rodzajach słowników– tworzy liczbę mnogą od podanych

przymiotników

1

39

– opisuje przedmiot

54.

Pinokio – opowieść o przygodach drewnianego pajaca, który został chłopcem.I, 1: 2), 6), 9), II, 1: 1), II, 2: 10), 11); III, 1: 1), 4), 5)

– Carlo Collodi, Pinokio2

– opowiadanie odtwórcze– bohater tytułowy i główny– cechy baśni– przesłanie utworu

– doskonali umiejętność opowiadania odtwórczego

– rozpoznaje bohatera tytułowego i głównego– wskazuje cechy baśni– przedstawia swoje odczucia i przemyślenia

związane z utworem literackim– dostrzega i określa przesłanie utworu

1

55.

Był sobie raz kawałek drewna... Rozmawiamy o bohaterze Pinokia.I, 1: 6), 7), 9);II, 1: 3);III, 1: 1), 4), 5)

– Carlo Collodi, Pinokio– opowiadanie twórcze i odtwórcze– cechy charakteru– plastyczna konkretyzacja utworu

– doskonali umiejętność opowiadania odtwórczego

– charakteryzuje bohatera– wzbogaca słownictwo nazywające cechy

charakteru– doskonali umiejętność opowiadania

twórczego– dokonuje plastycznej konkretyzacji

przesłania utworu

1

56.

Nie samą zabawą człowiek żyje – jak Pinokio poznawał życiową mądrość.I, 1: 6), 7), 8), 9);II, 1: 2), 3), 10), II, 3: 2, II, 4;III, 1: 1), 4), 8), III, 2: 7)

– Carlo Collodi, Pinokio – wzbogaca słownictwo związane z pracą i zabawą

– określa miejsce pracy i zabawy w życiu człowieka

– przedstawia motywacje postaci literackiej– przedstawia hierarchię wartości

zaprezentowaną w utworze literackim

1

57. Z Pinokiem w teatrze marionetek.

– Carlo Collodi, Pinokio– teatr

– poznaje (utrwala) pojęcia związane z teatrem, w szczególności z teatrem

1

2 Tematy lekcji oraz osiągnięcia ucznia zostały zaczerpnięte z książki Agnieszki Kruszyńskiej Przygody z lekturą. Scenariusze lekcji do kart pracy dla uczniów klas 4–6 szkoły podstawowej. Część 1 (WSiP, Warszawa 2010). Podczas omawiania lektury można też skorzystać z publikacji Przygody z lekturą. Karty pracy dla uczniów klas 4–6 szkoły podstawowej. Część 1 (WSiP, Warszawa 2008).

I, 1: 5);II, 2: 1), 6), 9), 10);III, 1: 1), 4), 8)

– afisz– teatr lalkowy– przedstawienie teatralne

lalkowym– przygotowuje afisz teatralny– wskazuje i opisuje elementy utworu

literackiego (przestrzeń, czas, postacie) oraz przekłada je na elementy przedstawienia teatralnego

– ocenia postawy bohaterów i uzasadnia swoje zdanie

58.

Wielka nagroda, wspaniałe prezenty.II, 2: 9);III, 1: 4), 5), 6), 8), III, 2: 7)

– Carlo Collodi, Pinokio– opis – dedykacja

– rozwija umiejętność opowiadania odtwórczego

– doskonali umiejętność uzasadniania własnego zdania

– określa przyczyny i skutki zdarzeń– doskonali umiejętność opisu miejsca– pisze prostą dedykację

1

59.

Przygotowujemy wystawę zabawek.I, 1: 6);II, 2: 9), 10);III, 1: 4), 5)

– Carlo Collodi, Pinokio– opis

– opisuje zabawkę– opowiada historię zabawki– porządkuje zbiory– doskonali umiejętność pracy w grupie

1

Polskie znaki

60.

Czy rozumiesz to, co czytasz? Spotkanie 3. „Pamięć”.I, 1: 1), 2), 6), 9)

– Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Pamięć[podręcznik, s. 130]– test nr 3 sprawdzający stopień opanowania umiejętności cichego czytania ze zrozumieniem [materiał dostępny na płycie CD-ROM]


(podane) na sprawdzianie z wzorcowymi rozwiązaniami

1

61. Do jakich regionów Polski, historycznych miejsc

– Jak długo w sercach naszych – opis godła

– rozpoznaje i nazywa polskie symbole narodowe

1

41

i zabytków nawiązują słowa poznanej pieśni?I, 1: 1), 3), 6), 7), 9);II, 2: 9), 10), II, 3: 1), II, 4;III, 1: 1), 4), 5), 9), III, 2: 7)



– wyjaśnia na podstawie zdjęć, jak zmieniało się godło w ciągu wieków

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– słucha nagrania pieśni– śpiewa pieśń – omawia odwołania zawarte w tekście– podaje informacje o osobie mówiącej (sc)– określa sytuację, w jakiej wypowiada się

osoba mówiąca (sc)– nazywa uczucia wyrażone przez osobę

mówiącą (sc)– wykonuje i prezentuje ilustrację do tekstu– opisuje godło Polski, wykorzystując podane

słownictwo

62. Czego dowiadujemy się z treści legendy o pochodzeniu godła Polski i nazwy pierwszej stolicy?I, 1: 1), 2), I, 2;II, 2: 1), 9), II, 3: 1);III, 1: 1), 4), 5), 8), 9)

– Marian Orłoń, O Lechu i białym orle



– rozwiązuje diagram– określa cechy gatunkowe tekstu– podaje przykłady znanych legend

o początkach państwa polskiego i panowaniu pierwszych władców

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– opowiada o przebiegu wydarzeń– tworzy notatkę na temat pochodzenia godła

Polski i nazwy pierwszej stolicy– prezentuje efekt samodzielnej pracy– zapoznaje się z informacjami o Szlaku

1

Piastowskim– opowiada treść wybranej legendy

63. Kraina języka. Odmiana rzeczownika i przymiotnika przez przypadki.I, 3: 3), 4);III, 2: 3)

– rzeczownik– przymiotnik– liczba pojedyncza i mnoga– związek rzeczownika z przymiotnikiem– odmiana rzeczownika i przymiotnika przez przypadki


– uzupełnia zdania przymiotnikiem wielki w odpowiedniej formie

– wskazuje na związek przymiotnika z rzeczownikiem

– łączy w pary rzeczowniki z przymiotnikami– układa zdania z podanymi wyrażeniami – pyta o rzeczowniki – zna nazwy przypadków i pytania do nich– zadaje pytania, na które odpowiadają

wyróżnione wyrazy– uzupełnia zdania odpowiednimi formami

wyrażenia dziki lew w liczbie pojedynczej i mnogiej

– tworzy odpowiednie formy rzeczowników i przymiotników

– określa przypadek rzeczownika i przymiotnika

– odpowiada na pytania, stosując poprawne formy rzeczownika przyjaciel

– uzupełnia tekst właściwymi formami wyrazu list (zc)

– tworzy poprawne formy rzeczowników i określających je przymiotników (zc)

– uzupełnia tytuły utworów rzeczownikami w odpowiedniej formie (zc)

– pyta o rzeczowniki (zc)

1

43

– tworzy podaną formę rzeczownika i przymiotnika (zc)

64.

Co jest tematem wiersza Jerzego Ficowskiego, O ptakach i ojczyźnie?I, 1: 1), 2), 6), 9), I, 2, I, 3: 5);II, 3: 1), II, 4;III, 1: 9), III, 2: 7)

– Jerzy Ficowski, O ptakach i ojczyźnie



– wyjaśnia znaczenie słowa ojczyzna– korzysta ze słownika języka polskiego– odczytuje sentencję zapisaną w postaci

szyfrogramu (sc)– wyjaśnia sens podanej sentencji (sc)– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– określa tematykę wiersza– odpowiada na pytania dotyczące tekstu

wiersza– porządkuje zasady, których powinno się

przestrzegać, mając na uwadze dobro ojczyzny

– prezentuje efekt samodzielnej pracy– projektuje przedmiot, którego mógłby użyć

jako kibic do dopingowania polskich zawodników

1

65. Jestem Polakiem. Znam swój hymn narodowy.I, 1: 1), 2), 3), 4), 9); I, 3: 5;II, 2: 1), 5), II, 3: 1), II, 4;III, 1: 1), 4), 9), 10), III, 2: 7)

– Józef Wybicki, Mazurek Dąbrowskiego



– podaje informacje na temat hymnu – czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wyjaśnia okoliczności powstania hymnu– omawia fakty historyczne wiążące się z

treścią hymnu – ustala, w czyim imieniu wypowiada się

osoba mówiąca– określa znaczenie hymnu dla

współczesnego Polaka

1

– podaje zasady, o jakich należy pamiętać podczas śpiewania hymnu (sc)

– śpiewa hymn– wykonuje wizytówkę: „Oto Polska –

Ojczyzna moja” (sc)– zna na pamięć tekst hymnu– porównuje tekst Pieśni Legionów Polskich

we Włoszech ze współczesnym tekstem hymnu (sc)

66. Z jakim świętem narodowym ma związek poznane opowiadanie?I, 1: 1), 2), 3), 4), 6), 7);II, 1: 2), 3), II, 2: 9), 10), II, 3: 1);III, 1: 1), 4), 8), 9), III, 2: 5), 7)

– Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Pamięć


[patrz: scenariusz nr 31 w poradniku metodycznym.]

– dzieli tekst na wyrazy, stosując właściwą ortografię i interpunkcję (sc)

– zapoznaje się z informacjami na temat II wojny światowej

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wskazuje na związek opowiadania ze

Świętem Niepodległości– opowiada o wydarzeniach, jakie towarzyszą

obchodom Święta Niepodległości w różnych miastach Polski

– określa tematykę tekstu – określa elementy świata przedstawionego– określa stosunek bohaterki do mogiły

nieznanego żołnierza przed spotkaniem ze staruszkiem i po rozmowie z nim

– cytuje odpowiednie fragmenty tekstu– wyjaśnia sens przytoczonych słów– formułuje wypowiedź w imieniu bohaterki

1

45

– prezentuje ustną wypowiedź na podany temat

67. Zakręty ortografii. Pisownia wyrazów z rz i ż.I, 3: 3), 4);III, 2: 5)

– Agnieszka Frączek, Malarz i... dworzec?, Kapryśna waga– rz wymienne i niewymienne– rz po spółgłoskach– rz w zakończeniach: -arz, -erz – -szy w stopniowaniu– ż wymienne i niewymienne


– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wskazuje w tekście wiersza wyrazy z rz

oraz wyrazy, które uzasadniają ich pisownię– wymyśla i zapisuje wyrazy z rz po

spółgłoskach– układa zdania/krzyżówkę z wyjątkami

dotyczącymi pisowni wyrazów z rz po spółgłoskach

– układa tekst/zdania z podanymi wyrazami– uzasadnia pisownię podanych wyrazów z ż

wymianą na inną spółgłoskę– odgaduje wyrazy z ż niewymiennym na

podstawie podanych znaczeń– tworzy formy liczby mnogiej podanych

rzeczowników (zc)– dopisuje rzeczowniki rodzaju żeńskiego do

podanych rzeczowników rodzaju męskiego (zc)

– dopisuje takie formy rzeczowników lub wyrazy pokrewne, w których rz wymienia się na r (zc)

– rozwiązuje krzyżówkę, wpisując wyrazy kończące się cząstką -arz lub -erz (zc)

– podpisuje obrazki wyrazami, w których występuje rz po spółgłoskach (zc)

– dopasowuje dymki do właściwych osób (zc)

2

– wskazuje ścieżkę z wyrazami z rz niewymiennym (zc)

– uzupełnia rymowankę wyrazów z rz i ż niewymiennym (zc)

– z przemieszanych sylab układa nazwy zwierząt z ż (zc)

– rozwiązuje „zwierzęce” rebusy z ż (zc)– odczytuje wyrazy z cząstką żar,

wykorzystując rozsypane sylaby (zc)– odczytuje wyrazy rozpoczynające się na dż

(zc) – czyta głośno podane wyrazy, zwracając

uwagę na odmienną wymowę drz i dż (zc)– wpisuje do diagramu imiona z ż w taki

sposób, aby otrzymać podane rozwiązanie (zc)

– uzupełnia luki w wyrazach, wpisując ż, rz lub sz (zc)

– wskazuje w wierszu wyraz pokrewny, który wyjaśnia pisownię ż w wyrazach ostrzyżony i ostrzyż (zc)

– uzupełnia wizytówki, wpisując rz lub ż (zc)– odgaduje wyrazy z rz, ż lub sz i wpisuje je

w kratki krzyżówki (zc) – układa krzyżówkę z wyrazami z rz i ż (zc)– zna i stosuje w praktyce zasady dotyczące

pisowni wyrazów z rz i ż 68. Jaki obraz poetycki – Hanna Januszewska, – wskazuje na mapie krainy geograficzne 2

47

przedstawiła Hanna Januszewska w wierszu Z Mazowsza?I, 1: 1), 2), I, 2;II, 2: 1), 4), 11);III, 1: 4), 8), 9), 10)

Z Mazowsza



Polski – wskazuje na mapie miejscowość, w której

mieszka– gromadzi informacje o Mazowszu jako

krainie geograficznej– korzysta z dostępnych źródeł informacji– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– odpowiada na pytanie postawione

w temacie lekcji– wskazuje fotografię, która ma związek z

treścią wiersza– podkreśla w tekście wiersza wyrazy

nazywające elementy przedstawionego krajobrazu

– uzupełnia schemat rysunku odpowiednimi wyrazami (sc)

– tworzy ilustrację do wiersza zgodnie z uzupełnionym schematem (sc)

– recytuje wiersz z pamięci– gromadzi informacje na temat regionu, w

którym mieszka (sc)– zna strój regionu, w którym mieszka (sc)

69. Opisujemy krajobraz.I, 1: 10), I, 2: 3);III, 1: 4), 5), 6)

– opis krajobrazu


– koloruje pola z przymiotnikami opisującymi (zc)– czyta przykładowy opis (zc)– oznacza w podanym opisie: wstęp,

rozwinięcie i zakończenie (zc)

1

– rysuje na schemacie elementy krajobrazu wymienione w opisie (zc)

– zaznacza w podanym opisie przymiotniki opisujące i oceniające oraz wyrazy określające stosunki przestrzenne (zc)

– przeredagowuje opis tak, by opisywał ten sam widok podczas innej pory roku (zc)

– ogląda krajobrazy przedstawione na zdjęciach

– opisuje krajobraz na podstawie fotografii– opisuje krajobraz widoczny z okna we

własnym domu70. Kraina języka.

Stopniowanie przymiotników.I, 3: 3);III, 1: 4), III, 2: 4)

– przymiotnik– stopniowanie przymiotnika

[podręcznik, s. 141–143; zeszyt ćwiczeń: s. 109–112]

– porównuje formy przymiotników określających tę samą cechę

– zna stopnie i rodzaje stopniowania przymiotnika

– wymienia przymiotniki stopniujące się nieregularnie

– stopniuje przymiotniki– nazywa rodzaj stopniowania– podaje przykłady przymiotników, które nie

podlegają stopniowaniu– podaje przykłady przymiotników

stopniujących się równocześnie w sposób prosty i opisowy

– odczytuje przymiotniki z pomieszanych sylab (zc)

– dopasowuje tabliczki do poszczególnych

1

49

turystów, uzupełniając je przymiotnikami w stopniu wyższym i najwyższym (zc)

– podpisuje rysunki przymiotnikami w stopniu wyższym i najwyższym utworzonymi za pomocą wyrazów mniej i bardziej (zc)

– wpisuje przymiotniki wysoki, zwinny, duży, dobry w odpowiednim stopniu i formie (zc)

– wskazuje przymiotniki, które stopniują się wyłącznie opisowo (zc)

– używa przymiotników w różnym stopniu, żeby podkreślić różnicę między przedmiotami przedstawionymi na obrazkach (zc)

71. O ćwierkaniu, szczebiotaniu, kukaniu, czyli o dźwiękonaśla-downictwie.I, 1: 1), 2), I, 2: 3);II, 2: 1), 4);III, 1: 9)

– Małgorzata Strzałkowska, Zagadka – wyraz dźwiękonaśladowczy– dźwiękonaśladownictwo


[patrz: scenariusz nr 33; płyta CD-audio dołączona do poradnika metodycznego]

– rozwiązuje krzyżówkę (sc)– wskazuje czasowniki dźwiękonaśladowcze– słucha nagrań o dźwiękonaśladownictwie– rozumie pojęcia: wyraz

dźwiękonaśladowczy, dźwiękonaśladownictwo

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– opowiada o sytuacji przedstawionej

w wierszu– analizuje tekst wiersza pod kątem

dźwiękonaśladownictwa– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wyjaśnia znaczenie powiedzenia: Łamać

sobie język

2

– przygotowuje w grupie prezentację z wykorzystaniem wyrazów dźwiękonaśladowczych (sc)

– uczestniczy w grupowej prezentacji (sc)– nazywa dźwięki kojarzące się z podanymi

rzeczownikami (zc)– zapisuje nazwy dźwięków i odgłosów

wydawanych przez podane zwierzęta i przedmioty (zc)

– wpisuje w dymki odpowiednie wyrazy dźwiękonaśladowcze (zc)

– podaje nazwy dźwięków, od których powstały nazwy zwierząt (zc)

– koloruje pola z wyrazami dźwiękonaśladowczymi (zc)

– podaje przykłady rzeczowników i czasowników dźwiękonaśladowczych (zc)

– podkreśla wyrazy dźwiękonaśladowcze we fragmentach wierszy (zc)

– podaje przykłady polskich wyrazów i nazw sprawiających trudności w wymowie

72. Polskie znaki – przygotowanie do sprawdzianu.I, 1: 1), I, 3: 3), 4);II, 2: 4);III, 1: 1), 4), III, 2: 3), 4)



– zna nazwy przypadków z pytaniami– odmienia rzeczownik przez przypadki w

liczbie pojedynczej i mnogiej– odmienia przymiotnik przez przypadki– stopniuje przymiotniki– nazywa stopnie i rodzaje stopniowania

przymiotnika

1

51

– rozpoznaje/tworzy wyrazy dźwiękonaśladowcze

– omawia schemat opisu krajobrazu

73.

Polskie znaki –piszemy sprawdzian.I, 1: 1), I, 3: 3), 4);II, 2: 4);III, 1: 1), 4), III, 2: 3), 4)



– czyta cicho ze zrozumieniem– rozumie znaczenie wyrazu wiekowy– zapisuje nazwy przypadków z pytaniami– odmienia rzeczownik przez przypadki w

liczbie pojedynczej i mnogiej– odmienia przymiotnik przez przypadki– stopniuje przymiotniki, nazywa stopnie i

rodzaje stopniowania– rozpoznaje w zdaniu wyraz

dźwiękonaśladowczy– opisuje krajobraz

1

Nasza przyjaźń74. Które słowa poznanej

piosenki uważasz za najważniejsze i dlaczego?I, 1: 1), 6), 8), I, 2;II, 1: 2), II, 2: 1), 6), II, 3: 1);III, 1: 8), 9), 10)

– Jacek Cygan, Przyjaciel wie – kontrast



– uzupełnia przysłowia o brakujące wyrazy (sc)

– wyjaśnia przenośne znaczenia przysłów (sc)– korzysta ze słownika języka polskiego (sc)– opowiada o własnym wyobrażeniu

przyjaciela, wykorzystując podane słownictwo

– słucha nagrania piosenki– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wskazuje najważniejsze słowa piosenki,

uzasadniając swój wybór– podkreśla w tekście piosenki zwroty

o przenośnym znaczeniu (sc)

1

– przyporządkowuje podanym związkom odpowiednie znaczenia (sc)

– bierze udział w przygotowaniu i prezentacji scenki dramowej

– wypowiada się na temat obrazu– rozumie, czym jest malarstwo pastelowe

75. Przygotowujemy się do pisania listów.I, 1: 3), 10), I, 2;III, 1: 1), 2), 5), 6), III, 2: 5), 6), 7)

– list



– opowiada o swoich doświadczeniach związanych z pisaniem i otrzymywaniem listów

– wyjaśnia znaczenie słowa list (sc)– zapoznaje się z informacjami na temat

historii pisania listów – wyjaśnia znaczenia wyrażeń ze słowem list

(sc)– zapisuje zwroty ze słowem list (sc)– korzysta ze słownika języka polskiego (sc)– odczytuje przykładowy list – analizuje schemat graficznego układu listu– wpisuje brakujące zwroty grzecznościowe

zgodnie z obowiązującymi zasadami (zc) – wyznacza akapity w liście (zc)– uzupełnia list, wpisując miejsce i datę jego

napisania (zc)– określa adresata listu na podstawie

nagłówka i formuły końcowej (zc)– wybiera wyrazy, które można stosować

wyłącznie w listach do rówieśników (zc)– wyjaśnia znaczenia skrótów stosowanych w

2

53

adresach (zc)– adresuje kopertę (zc)– zapoznaje się ze wskazówkami dla

piszącego list– pisze list do kolegi / koleżanki (zc)– poprawia błędy w SMS-ie (zc)– pisze SMS lub e-mail z krótką informacją

dla rodziców (zc)

76.

Czego dowiadujemy się o Felku – głównym bohaterze poznanego opowiadania?I, 1: 1), 2), 3), 7), 8);II, 1: 3), 9), 10), II, 3: 1), II, 4;III, 1: 1), 4), 5), 6)

– Małgorzata Kondej, Sejf z milionem w środku – chronologia


[patrz: scenariusz nr 36 na CD-ROM]

– łączy pocięte zdania, tworząc przysłowia o przyjaźni (sc)

– wyjaśnia przenośny sens przysłów (sc)– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– podaje informacje na temat narratora– określa tematykę tekstu– wskazuje przysłowie, które zostało

przywołane w tekście (sc)– rozumie pojęcie chronologia– porządkuje plan wydarzeń zgodnie

z chronologią– opowiada o przebiegu wydarzeń– wskazuje głównego bohatera – gromadzi informacje na temat głównego

bohatera– szuka w tekście potrzebnych informacji– proponuje formy pomocy bohaterowi– pisze list do bohatera opowiadania (sc)– ustosunkowuje się do podanej opinii

2

77. Kraina języka. Co – czasownik – bierze udział w scence dramowej 1

powinniśmy wiedzieć o czasowniku?I, 3: 3), 4);III, 2: 3)

– znaczenie czasownika



– uzupełnia diagramy odpowiednimi czasownikami (sc i zc)

– rozumie znaczenie czasownika– pyta właściwie o czasowniki– odróżnia czasowniki oznaczające czynności

od czasowników oznaczających stany– wyznacza drogę, wskazując czasowniki

oznaczające stany (zc)– podkreśla w tekście czasowniki– uzupełnia tekst czasownikami

bliskoznacznymi (sc)– korzysta ze słownika wyrazów

bliskoznacznych (sc)– wskazuje czasowniki ukryte wśród

rzeczowników– tworzy czasowniki przez dodanie

spółgłosek (zc)– tworzy czasowniki od podanych

rzeczowników (zc)– wypisuje ze słownika synonimy do

podanych czasowników78. Kraina języka. O

nieosobowych formach czasownika.I, 2, I, 3: 3), 4);III, 2: 3), 5)

– czasownik – osobowe i nieosobowe formy czasownika – bezokolicznik


– odróżnia czasowniki od innych części mowy

– wypisuje z tekstu czasowniki w dwóch grupach: wskazujące na wykonawców czynności, niewskazujące na wykonawców czynności

– zapoznaje się z informacjami na temat

1

55

[patrz: scenariusz nr 38 na CD-ROM]nieosobowych form czasownika

– odróżnia osobowe formy czasowników od bezokoliczników

– koloruje dymki, na których występują bezokoliczniki (zc)

– wpisuje do diagramu osobowe formy czasowników (zc)

– zapisuje nazwy czynności w formie bezokoliczników

– uzupełnia podane powiedzenia bezokolicznikami

– przekształca tekst, zamieniając bezokoliczniki na osobowe formy czasowników (zc)

– zamienia osobowe formy czasowników na formy zakończone na -no, -to

– układa zdania z nieosobowymi formami czasowników zakończonymi na -no, -to

– przekształca formy czasowników zakończone na -no, -to na osobowe formy czasowników (sc)

– podkreśla bezokoliczniki, w których pisownia zakończeń jest niezgodna z wymową

– zna zasadę dotyczącą pisowni zakończeń bezokoliczników

– uzasadnia pisownię zakończeń w podanych bezokolicznikach

– wypisuje ze słownika ortograficznego przykładowe bezokoliczniki

– łączy bezokoliczniki z formami osobowymi tych samych czasowników (zc)

– podkreśla bezokoliczniki ukryte w innych bezokolicznikach (zc)

– koloruje właściwie pola z różnymi formami czasowników (sc)

79. Rozmawiamy o plakatach społecznych.I, 1: 2), 3), 4), I, 2;II, 1: 1), 2), II, 2: 1), II, 3: 1), II, 4;III, 1: 4), 8), III, 2: 7)

– plakaty społeczne


– bierze udział w zabawach– ocenia trudność zabaw, w których wziął

udział– ogląda plakaty społeczne– opowiada o problematyce przedstawionej na

plakatach– określa adresatów przedstawionych

plakatów– porównuje plakaty społeczne z plakatami

kulturalnymi i reklamowymi– uzasadnia słuszność nazwy plakat społeczny– ocenia kolorystykę zastosowaną na

plakatach społecznych– podaje propozycje pomocy osobom

niepełnosprawnym– opowiada o wrażeniach związanych

z oglądaniem paraolimpiady– gromadzi informacje na temat klas

integracyjnych

1

57

– wykonuje plakat na temat pomocy osobom niepełnosprawnym

80.

Czy rozumiesz to, co czytasz? Spotkanie 4. „O tym, co jest najpiękniejsze na świecie”.I, 1: 1), 2), 6), 7);II, 1: 9), 10), II, 3: 1, II, 4

– Anatol Stern, O tym, co jest najpiękniejsze na świecie[podręcznik, s. 166–170]– test nr 4 sprawdzający stopień opanowania umiejętności cichego czytania ze zrozumieniem




1

81.

O tym, co jest najpiękniejsze na świecie. Rozmawiamy o wartościach.I, 1: 1), 7), 8);II, 1: 1), 3), II, 2: 10), II, 3: 1, II, 4;III, 1: 4), 8)

– Anatol Stern, O tym, co jest najpiękniejsze na świecie– dialog – przysłowie



– odczytuje zaszyfrowane zdania (sc)– wyjaśnia, czym jest dialog– czyta tekst z podziałem na role– szuka potrzebnych informacji w tekście– wskazuje przysłowie, które ma związek z

opowieścią gołębicy– ocenia poglądy bohaterów– nadaje rangę podanym wartościom– prezentuje efekt samodzielnej pracy– uzasadnia swoje wybory– nazywa wartość w związku z podaną

sytuacją– podaje przykłady przysłów związanych z

pogodą i porami roku

1

82. O jakich zasadach należy pamiętać podczas pisania dialogu?I, 1: 1), 3), I, 3: 3), 4);III, 1: 4), 6), III, 2: 6)

– Anatol Stern, O tym, co jest najpiękniejsze na świecie– dialog

[podręcznik: s. 166–171, zeszyt ćwiczeń: s.

– odczytuje wyraz ukryty w kolorowance (sc)– przypomina, czym jest dialog – współtworzy notatkę graficzną na temat

zapisu dialogu (sc)– uzupełnia dialog o brakujące znaki

1

24–25]


przestankowe (zc)– rozumie, czym jest wypowiedź

wprowadzająca i wypowiedź objaśniająca (sc)

– wypisuje z tekstu przykład wypowiedzi wprowadzającej i wypowiedzi objaśniającej (sc)

– uzupełnia dialog czasownikami objaśniającymi (sc)

– oddziela wypowiedzi osób uczestniczących w rozmowie od słów narratora (zc)

– układa dialog między przyjaciółmi – zapisuje dialog w taki sposób jak

w wywiadzie (zc) 83. Zakręty ortografii. Pisownia

wyrazów z h i ch.I, 1: 1), I, 3: 3);III, 1: 4), III, 2: 5)

– Agnieszka Frączek, Druh drużynowy, Jak duch– h wymienne i niewymienne– h po literze z– h na początku wykrzykników – ch wymienne i niewymiennym– ch na końcu wyrazów– ch po literze s


– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– uzupełnia diagram wyrazami z h– wykonuje diagram z wyrazami z h

niewymiennym– zapisuje wyrazy z h w kolejności

alfabetycznej – pisze tekst na podany temat, wykorzystując

wyrazy z h– uzasadnia pisownię wyrazów z ch wymianą

na sz – wykreśla w diagramie wyrazy z ch– uzupełnia nazwy geograficzne /imiona /

tekst /wyrazy / związki wyrazowe literami ch lub h (podr. + zc)

2

59

– dzieli węża na wyrazy rozpoczynające się literą h (zc)

– skreśla w diagramie wyrazy z h (zc) – odgaduje wyrazy z h ukryte w innych

wyrazach (zc)– zapisuje wyrazy rozpoczynające się sylabą

hu- (zc)– tworzy od podanych rzeczowników

przymiotniki w odpowiedniej formie (zc)– łączy w pary wyrazy z ch wymiennym z

wyrazami, które wyjaśniają ich pisownię (zc)

– zapisuje wyrazy z ch wymiennym tworzące pary z podanymi wyrazami (zc)

– podpisuje obrazki wyrazami z ch niewymiennym (zc)

– uzupełnia krzyżówkę podanymi hasłami z ch niewymiennym (zc)

– przestawia pomylone sylaby, tworząc wyrazy z ch (zc)

– wymyśla przykłady związków wyrazowych (zc)

– zna i stosuje w praktyce zasady dotyczące pisowni wyrazów z ch i h

84. Czy Leszka i Mieszka łączyła prawdziwa przyjaźń?I, 1: 1), 2), 7), I, 2;

– Adam Mickiewicz, Przyjaciele

[podręcznik: s. 176–179, zeszyt ćwiczeń: s. 33]

– rozwiązuje rebus (sc)– zapoznaje się z informacjami na temat

Adama Mickiewicza i epoki, w której żył poeta

1

II, 2: 9), 10), II, 3: 1), 2), II, 4;III, 1: 1), 4), 5), 8), 9)

[patrz: scenariusz nr 41 na CD-ROM]– słucha nagrania z recytacją utworu– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wyjaśnia znaczenia wybranych słów– porządkuje historyjkę obrazkową (zc)– podpisuje odpowiednio ilustracje (zc)– opowiada o przygodach bohaterów na

podstawie uporządkowanej historyjki obrazkowej (zc)

– wypisuje z tekstu wiersza fragmenty mówiące o przyjaźni łączącej bohaterów

– ocenia postępowanie bohatera– podaje propozycje pomocy, jakiej Leszek

mógł udzielić Mieszkowi (sc)– układa krótką pisemną wypowiedź na

podany temat– ustosunkowuje się do opinii wyrażonej

przez osobę mówiącą i uzasadnia swoje zdanie

85. Dlaczego nie zawsze należy mówić to, co się myśli?I, 1: 1), 7), 8);II, 1: 1), 3), 9), 10), II, 3: 1), II, 4;III, 1: 4), 5), 8), 9), III, 2: 7)

– Maria Terlikowska, Ziółko– monolog



– rozwiązuje diagram (sc)– słucha nagrania utworu– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– rozumie pojęcie monolog– uzasadnia, że tekst jest monologiem– odczytuje przezwiska bohaterki– przytacza wypowiedzi bohaterki na temat

rówieśników– ocenia postępowanie bohaterki– wyjaśnia, dlaczego nie zawsze należy

1

61

mówić innym to, co akurat o nich myślimy– wyjaśnia sens podanego przysłowia– zapisuje wypowiedź zawierającą

komplement (sc)

86.

Kraina języka. Odmiana czasownika.I, 3: 3), 4);III, 2: 3)

– czasownik– odmiana czasownika przez liczby– odmiana czasownika przez osoby


– omawia różnice w podanych parach wypowiedzeń

– zmienia formę bezokolicznika na formę osobową

– układa zdania z podanymi czasownikami– poprawia błędy w podanych zdaniach– odmienia czasowniki przez osoby– wskazuje wykonawców czynności

w podanych wypowiedzeniach– zmienia formy liczby mnogiej czasowników

na formy liczby pojedynczej– tworzy opowiadanie, zmieniając formy

czasowników– uzupełnia wypowiedzi/luki/tekst

czasownikami w odpowiedniej formie (zc)– wskazuje drogę z czasownikami w liczbie

mnogiej (zc)– określa osobę i liczbę podanych

czasowników (zc)

1

87. Przedstawiamy fragment poznanego utworu w formie komiksu.I, 1: 2), 7);II, 1: 3), II, 2: 9), 10), 11);

– Astrid Lindgren, Ronja, córka zbójnika – elementy świata przedstawionego– plan wydarzeń– komiks

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– określa czas i miejsce wydarzeń– wymienia bohaterów– porządkuje plan zgodnie z chronologią– opowiada o przebiegu wydarzeń

2

III, 1: 2), 4), 5) [podręcznik: s. 184–187]


– cytuje fragmenty ilustrujące stosunek Ronji do Birka

– ocenia postępowanie bohaterki– podaje cechy komiksu (sc)– przedstawia fragment utworu w formie

komiksu (sc) – prezentuje efekt pracy zespołowej– formułuje wypowiedź w imieniu Ronji – wchodzi w rolę postaci, oddając jej uczucia

i zachowania mimiką twarzy oraz gestami 88. Piszemy opowiadania.

I, 1: 10);III, 1: 1), 5), 6)

– opowiadanie– opowiadanie twórcze– opowiadanie odtwórcze


– rozumie, czym jest opowiadanie– zapoznaje się ze wskazówkami dla

piszącego opowiadanie– pisze odtwórcze opowiadanie o przygodzie

Ronji i Birka, wykorzystując podany plan i słownictwo, oraz twórcze opowiadanie o dalszych przygodach Ronji i Birka

– pisze opowiadanie na podstawie bajki Adama Mickiewicza Przyjaciele (zc)

– uzupełnia dymki pasującymi wypowiedziami (zc)

– pisze opowiadanie na podstawie komiksu, korzystając z podanego schematu (zc)

– pisze opowiadanie na wybrany temat, wykonując kolejno podane czynności (zc)

– układa opowiadanie, wplatając w jego tok fragmenty podanych dialogów (zc)

– tytułuje opowiadanie (zc)

2

63

– układa baśń według podanego planu (zc)

89.

Jak doszło do tego, że Astrid Lindgren została pisarką dla dzieci?I, 1: 1), 4), I, 2;II, 2: 1);III, 1: 3), 4)

– Pippi Långstrump i inni. Rozmowa z Astrid Lindgren



– zapoznaje się z informacjami na temat Astrid Lindgren

– korzysta z dostępnych źródeł informacji– ogląda dostępne książki napisane przez

Astrid Lindgren– opowiada o swoich doświadczeniach

czytelniczych związanych z twórczością Astrid Lindgren

– czyta cicho ze zrozumieniem– rozpoznaje, że czytany tekst to wywiad– czyta tekst z podziałem na role– udziela odpowiedzi na pytanie zawarte w

temacie lekcji– przekazuje informacje dotyczące książki

Dzieci z Bullerbyn– ogląda fragment filmu o Pippi Långstrumpf– układa pytania, które chciałby zadać

znanemu pisarzowi dla dzieci– bierze udział w inscenizacji konferencji

prasowej ze znanym twórcą

1

90. Nasza przyjaźń – przygotowanie do sprawdzianu.I, 3: 3). 4);III, 1: 5), 6)



– rozumie pojęcia: opowiadanie, chronologia, dialog, przysłowie, monolog

– rozróżnia części mowy: rzeczownik, czasownik, przymiotnik

– oddziela czasowniki nazywające czynności od czasowników nazywających stany

– rozpoznaje bezokoliczniki

1

– odmienia czasownik przez osoby i liczby– omawia schemat budowy listu prywatnego

91.

Nasza przyjaźń – piszemy sprawdzian.I, 1: 1), I, 3: 3), 4);III, 1: 5), 6)



– czyta cicho ze zrozumieniem– rozpoznaje w utworze opowiadanie

z dialogiem– rozróżnia części mowy: rzeczownik,

czasownik, przymiotnik– oddziela czasowniki nazywające czynności

od czasowników nazywających stany– rozpoznaje bezokoliczniki– odmienia czasownik przez osoby i liczby– rozumie pojęcia: opowiadanie, chronologia,

dialog, przysłowie, monolog– pisze list prywatny

1

Świat fantazji

92.

Czy rozumiesz to, co czytasz? Spotkanie 5. „Lew, czarownica i stara szafa”.I, 1: 1), 6), 9)

– Clive Staples Lewis, Lew, czarownica i stara szafa






1

93. Kogo spotkała Łucja po drugiej stronie szafy?I, 1: 1);II, 1: 1), 3), 7), 9), 10);

– Clive Staples Lewis, Lew, czarownica i stara szafa – ekranizacja – świat rzeczywisty

– czyta cicho ze zrozumieniem– układa plan wydarzeń w kolejności

chronologicznej– określa czas i miejsce wydarzeń

1

65

III, 1: 4), 7) – świat wyobrażony– wyobrażenie literackie – fantastyka – realizm



– wymienia bohaterów– rozumie pojęcia: ekranizacja, świat

rzeczywisty, świat wyobrażony, wyobrażenie literackie

– wskazuje realistyczne i fantastyczne wyobrażenia literackie w poznanym fragmencie książki

– gromadzi informacje na temat wyglądu fauna Tumnusa

– ustnie opisuje wygląd fauna– ogląda fragment filmu– wymyśla nazwy niezwykłych krain,

miejscowości, rzek– czyta lekturę w całości

94. Planujemy podróż na niezwykłą wyspę.I, 1: 1), 2);II, 1: 1), I, 2: 1), 2), 3), 9), II, 3: 1);III, 1: 4), 9), 10)

– Jan Brzechwa, Na wyspach Bergamutach


[patrz: scenariusz nr 46 CD-ROM]

– odgaduje tytuły wierszy na podstawie podanych fragmentów (sc)

– słucha nagrania piosenki– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wypisuje elementy, jakie można zobaczyć

na wyspach Bergamutach– określa charakter wiersza– omawia sprzeczności występujące w tekście

wiersza– omawia odwołania do innych utworów– bierze udział w grupowym przygotowaniu

makiety niezwykłej wyspy– prezentuje efekt pracy grupy– recytuje wiersz z pamięci

2

– omawia związek między nazwami: Bergamuty, Bermudy, bergamotka

95.

Oto moja „brama” do świata wyobraźni.I, 1: 1), 2), 3), 7), I, 2;II, 1: 1), 2), II, 2: 2), II, 3: 1);III, 1: 4), 8), 9)

– Joanna Papuzińska, Ściana zaczarowana



– nazywa związek wyrazowy na podstawie ilustracji (sc)

– wyjaśnia znaczenia nazwanych związków wyrazowych (sc)

– korzysta ze słownika języka polskiego (sc)– wypowiada się na temat znaczenia

wyobraźni w życiu człowieka– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– podaje informacje na temat osoby mówiącej– opowiada o sytuacji przedstawionej

w wierszu– odczytuje i omawia fragment, w którym jest

mowa o znalezieniu drogi do innego świata– przedstawia w formie rysunku swój sposób

na przenoszenie się w świat wyobraźni– prezentuje efekt samodzielnej pracy

1

96. Jakie cechy baśni odnajdujemy w utworze braci Grimm, Pani Zamieć?I, 2;II, 1: 3), II, 2: 3), 9), 10), 11), II, 3: 1), 2), II, 4;III, 1: 4), 8)

– Jakub i Wilhelm Grimmowie, Pani Zamieć– baśń



– odczytuje zaszyfrowaną informację (sc)– zapoznaje się z wiadomościami na temat

życia i twórczości braci Grimm– korzysta z dostępnych źródeł informacji (sc)– ogląda dostępne zbiory baśni (sc) – słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– określa czas i miejsce wydarzeń– opowiada o przebiegu wydarzeń– wskazuje w utworze elementy fantastyczne

2

67

– zapisuje informacje na temat sióstr– ocenia postępowanie sióstr– rozumie, czym jest baśń – wskazuje cechy baśni w poznanym utworze– wymyśla inne zakończenie baśni

97. Kraina języka. Formy czasów.I, 3: 3), 4);III, 1: 5), 6), III, 2: 3)

– czasownik – formy czasów– czas teraźniejszy, przeszły i przyszły– rodzaj czasownika: męski, żeński, nijaki, męskoosobowy, niemęskoosobowy


– opowiada o klasowej podróży , używając różnych form czasów

– układa zdania, stosując różne formy czasów– rozróżnia czas teraźniejszy, przeszły

i przyszły– porządkuje zdania, biorąc pod uwagę formy

rodzajów zastosowanych w nich czasowników

– tworzy formy rodzajów w czasie przeszłym– określa na podstawie form czasowników

wykonawców czynności– tworzy od podanych czasowników

odpowiednie formy czasu przeszłego– uzupełnia wypowiedzi w lukach formami

czasu teraźniejszego (zc)– uzupełnia schemat odmiany czasownika w

czasie teraźniejszym odpowiednimi formami (zc)

– podkreśla i porządkuje czasowniki w czasie teraźniejszym/przeszłym (zc)

– redaguje opis, używając form czasu teraźniejszego (zc)

– dopisuje brakujące końcówki czasowników

2

w czasie teraźniejszym (zc)– wytycza trasę, na której pojawiają się

kolejno czasowniki z końcówkami: -ę, -em w 1. os. lp. (zc)

– wpisuje do diagramu czasowniki w czasie teraźniejszym (zc)

– wykreśla w diagramie czasowniki w czasie przeszłym (zc)

– określa osobę i liczbę podanych czasowników (zc)

– przekształca plan zajęć, zmieniając formy bezokoliczników na formy czasu przeszłego w odpowiednim rodzaju (zc)

– podkreśla wyrazy, które pozwalają określić, kto i kiedy wykonuje czynności (zc)

– uzupełnia zdania/tekst właściwą formą czasowników w rodzaju męskoosobowym/niemęskoosobowym (zc)

– wskazuje wiadomość, którą zostawił syn / zostawiła córka (zc)

– poprawia błędnie użyte formy czasów (zc)– łączy ze sobą punkty przy czasownikach w

czasie przyszłym (zc)– porządkuje czasowniki, biorąc pod uwagę

formy czasów (zc)– pisze o swoich planach na jutro, używając

form czasu przyszłego (zc)– układa zdania na temat świata, używając

69

różnych form czasów (zc)

98.

Który słowik był cenniejszy i dlaczego?I, 1: 7);II, 1: 3), II, 2: 9), 10), 11), II, 3: 1), 2), II, 4;III, 1: 5), 6), 7)

– Hans Christian Andersen, Słowik



– rozwiązuje łamigłówkę (sc)– słucha nagrania ze śpiewem słowika (sc)– ogląda zdjęcia przedstawiające słowika (sc)– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– określa miejsce i czas wydarzeń– wymienia bohaterów– redaguje plan wydarzeń– opowiada o przebiegu wydarzeń– cytuje i omawia fragmenty baśni opisujące

prawdziwego i sztucznego słowika– nazywa cechy prawdziwego słowika na

podstawie fragmentów baśni– ocenia postępowanie cesarza– odpowiada pisemnie na pytanie postawione

w temacie lekcji– uzasadnia, że utwór jest baśnią– wyjaśnia, czym utwór różni się od

klasycznej baśni

2

99. O co chciałbym zapytać Hansa Christiana Andersena – autora znanych baśni?I, 1: 2), 3), 7), I, 2;II, 1: 1), 2), II, 2: 5), II, 3: 1);III, 1: 5), 6), 8)

– Joanna Kulmowa, List do Andersena



– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– określa formę wiersza– nazywa nadawcę i odbiorcę listu– określa cel podziękowań zawartych w liście– podaje tytuły baśni, do jakich nawiązuje

poetka w wierszu– ogląda dostępne zbiory baśni Andersena

(sc)– opowiada o swoich doświadczeniach

2

czytelniczych związanych z twórczością Andersena (sc)

– bierze udział w przygotowaniu i prezentacji ćwiczenia dramowego: konferencji prasowej z Andersenem (sc)

– zapoznaje się z informacjami na temat Andersena

– korzysta z dostępnych źródeł informacji– wyjaśnia znaczenie zakończenia wiersza– pisze list do Andersena

100.

Zakręty ortografii. Formy czasu przeszłego czasowników.I, 3: 3), 4);III, 1: 9), III, 2: 3), 5)

– Agnieszka Frączek, Dziwny kot– pisownia form czasu przeszłego czasowników typu zacząć, wziąć


– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– określa osobę mówiącą w wierszu na

podstawie form czasowników– czyta wiersz w imieniu chłopca– zna i stosuje w praktyce zasady dotyczące

pisowni form czasu przeszłego czasowników typu zacząć, wziąć

– uzupełnia wnioski na podstawie porównania wymowy i pisowni czasowników w czasie przeszłym (zc)

– tworzy od podanych bezokoliczników formy osobowe czasowników w czasie przeszłym

– uzupełnia zdania/związki wyrazowe odpowiednimi formami czasowników w czasie przeszłym

– wyjaśnia znaczenie popularnych zwrotów (zc)

1

71

– uzupełnia tekst, wpisując ę lub ą (zc)– układa zdania, wykorzystując podane

słownictwo (zc)

101.

Czy to baśń, czy nie baśń? O tym, jak kowal w świat powędrował.I, 1: 1), 7);II, 1: 1), II, 2: 9), 10), 11), II, 3: 1), 2);III, 1: 5), 6), 7), 9)

– Igor Sikirycki, O tym, jak kowal w świat powędrował – motyw wędrowny



– odczytuje zaszyfrowaną informację (sc)– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela – czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– podaje informacje na temat bohatera– numeruje obrazki zamieszczone przy

tekście zgodnie z kolejnością zdarzeń– redaguje plan na podstawie ilustracji– opowiada o przygodach bohatera na

podstawie zredagowanego planu– rozumie, czym jest motyw wędrowny– wskazuje motywy wędrowne w poznanym

utworze– porównuje zakończenie historii o kowalu z

typowym baśniowym zakończeniem w celu wyciągnięcia wniosków

– określa nastrój utworu– redaguje kilkuzdaniowy pisemny wniosek – zapisuje rozmowę kowala z mieszkańcami

wioski, którą bohater mógłby przeprowadzić po powrocie z wędrówki

1

102.

Raz – dwa – trzy! O rytmie.II, 2: 5);III, 1: 9)

– Igor Sikirycki, O tym, jak kowal w świat powędrował – rytm

– wnioskuje na temat rytmu wiersza na podstawie jego budowy

– wyjaśnia, co tworzy rytm wiersza– dzieli wyrazy na sylaby– liczy sylaby w wersach

1

[podręcznik, s. 234–239; polecenia 7–12; zeszyt ćwiczeń: s. 51–53; płyta CD-audio]

– wskazuje rymujące się wyrazy– rozumie, czym jest rytm– słucha nagrania na temat rytmu– oddaje rytm klaskaniem– wypowiada wyliczankę

z akompaniamentem klaskania/tupania/ stukania przedmiotem (zc)

– bierze udział w zabawie dramowej w celu wyciągnięcia wniosku na temat rytmu (zc)

– wskazuje najważniejszy element w wyliczance (zc)

– porządkuje przestawione linijki w zwrotkach w celu uzyskania rytmu (zc)

– czyta głośno wiersz w rytmie podobnym do rytmu wyliczanek w celu wyciągnięcia wniosku (zc)

– wskazuje kompozycję rytmiczną– wykonuje kompozycję rytmiczną i dowolną

103.

Odgrywamy scenki pantomimiczne na podstawie poznanych wierszy.I, 1: 1), 2), I, 3: 4);II, 2: 1), 5);III, 2: 5)

– Małgorzata Strzałkowska, Królewna, Miasteczko– pantomima



– tworzy rodzinę wyrazów od rzeczownika król

– podaje przykłady utworów, w których pojawiają się postacie króla, królowej, królewny, królewicza

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela – czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– opowiada o sytuacji przedstawionej

w wierszu Królewna – porównuje treść wiersza Królewna z treścią

1

73

klasycznej baśni w celu wyciągnięcia wniosków

– dopisuje zdrobnienia do podanych wyrazów– podkreśla zdrobnienia w wierszu

Miasteczko i wyjaśnia ich funkcję– omawia charakter poznanych wierszy– przygotowuje scenki pantomimiczne na

podstawie wierszy i bierze udział w ich prezentacji

– wypisuje z wierszy wyrazy z ó i rz wymiennym oraz z ó i rz niewymiennym

– uzasadnia twierdzenie, że rytm wierszy oddaje ich wesoły nastrój

104.

Co spotkało bohaterów poznanego komiksu?I, 1: 1), 7), I, 3: 5);II, 1: 1), 3), II, 2: 1), 4), 9), 10), 11); III, 1: 4)

– Tomasz Lew Leśniak, Rafał Skarżycki, Tymek i Mistrz. Król kłopotów– komiks


– rozpoznaje w tekście komiks– podaje wyróżniki komiksu– określa rolę wyrazów

dźwiękonaśladowczych w komiksie– wyjaśnia, w jaki sposób podaje się

w komiksie informacje o upływie czasu i następstwie zdarzeń

– czyta komiks– wymienia bohaterów– określa czas i miejsce wydarzeń– opowiada o przygodach bohaterów– określa źródło komizmu – tworzy fragment komiksu

1

105.

Sporządzamy przepis na recepturę 86: PZM.

– Roald Dahl, Wiedźmy – przepis

– podaje informacje na temat wyglądu i zachowania czarownic (sc)

1

I, 1: 1), 2), 5), 7);II, 2: 1), 3), 9), 10), II, 3: 1;III, 1: 5), 6), 9)



– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– określa czas i miejsce wydarzeń– wymienia bohaterów– opowiada o sytuacji przedstawionej

w tekście– podkreśla informacje dotyczące

przyrządzenia receptury 86: PZM – sporządza przepis na recepturę 86: PZM na

podstawie podkreślonych informacji– rozwiązuje rebus (sc)– sporządza czarodziejski przepis na… – rysuje według własnego wyobrażenia jedno

ze stworzeń, o jakich mówi Superwiedźma 106

.Kraina języka. Przysłówek.I, 3: 3);III, 1: 4)

– przysłówek – związek przysłówka z czasownikiem


– rozpoznaje przysłówek jako nieodmienną część mowy pełniącą funkcję określenia czasownika, odpowiadającą na pytania: jak? gdzie? kiedy?

– wskazuje w tekście/związkach wyrazowych/wśród podanych wyrazów przysłówki

– wymyśla przysłówki odpowiadające na podane pytania

– tworzy przysłówki od podanych przymiotników

– opisuje postępowanie bohatera baśni/układa wypowiedź na podany temat, używając przysłówków

1

75

– odróżnia przysłówki, które mają znaczenie pozytywne, od przysłówków o znaczeniu negatywnym

– oddziela przysłówki określające sposób od przysłówków określających czas i miejsce

– koloruje wyrazy odpowiadające na pytanie jak? (zc)

– podkreśla przysłówki w wypowiedziach (zc)

– odróżnia przysłówki oceniające dodatnio od przysłówków oceniających ujemnie (zc)

– dobiera odpowiednie przysłówki oceniające pozytywnie lub negatywnie (zc)

– wpisuje przysłówki utworzone od przymiotników określających barwy (zc)

– zastępuje podane pary przysłówków bliskoznacznych jednym, którego używa się najczęściej (zc)

– dopisuje pasujące przysłówki do podanych czasowników (zc)

– pisze relację, wykorzystując podane przysłówki (zc)

107.

W kręgu teatru.II, 2: 6);III, 1: 4), 8), III, 2: 7)

– teatr– pojęcia związane z teatrem

[zeszyt ćwiczeń: s. 70–76]

– ogląda afisz teatralny (zc)– odpowiada na pytania dotyczące afisza (zc)– łączy informacje o czynnościach

z odpowiednimi nazwami zawodów (zc)– rozwiązuje diagram zawierający pojęcia

związane z teatrem (zc)

2

– rozwiązuje teatralne rebusy (zc)– łączy grupy synonimów związane z teatrem

(zc)– projektuje kostium teatralny dla wybranej

postaci (zc)– dokonuje charakteryzacji aktora (zc)– podaje nazwy przedmiotów, za pomocą

których można przedstawić wymienione elementy scenografii (zc)

– szkicuje projekt wybranej scenografii (zc)– uzupełnia zdania dotyczące gry aktorów

(zc)– podpisuje obrazki przedstawiające różne

rodzaje lalek (zc)– wyjaśnia, na czym polega teatr cieni (zc)– bierze udział w przygotowaniu teatru

przedmiotów ze szkolnych przyborów (zc)– porządkuje sylaby, tworząc wyrazy

związane z teatrem (zc)– uzupełnia zasady kulturalnego zachowania

się w teatrze podanymi wyrażeniami (zc)108

.Przygotowujemy klasową inscenizację na podstawie poznanej baśni.I, 1: 1), 2), 7);II, 1: 1), II, 2: 11);III, 1: 4)

– Wanda Chotomska, Kopciuszek– Jakub i Wilhelm Grimmowie, Pani Zamieć



– odczytuje zaszyfrowaną informację (sc)– prezentuje rezultat własnej pracy (sc)– opowiada treść baśni o Kopciuszku– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– porównuje utwór Wandy Chotomskiej z

baśnią– formułuje wypowiedź oceniającą wraz z

2

77

uzasadnieniem– pracuje w grupie nad przygotowaniem

inscenizacji baśni– prezentuje efekt pracy w grupie

109.

Co powinniśmy wiedzieć o redagowaniu tekstu zaproszenia?I, 1: 2), 3), 4), 5);III, 1: 4), 5), 6)

– zaproszenie



– wyjaśnia swoimi słowami znaczenia słów: zaprosić–zapraszać; zaproszenie

– korzysta ze słownika języka polskiego– odróżnia zaproszenie od innych użytkowych

form wypowiedzi– prezentuje i omawia przykładowe

zaproszenie– nazywa imprezę na podstawie fragmentu

zaproszenia (zc)– redaguje wniosek wynikający z analizy

przykładowego zaproszenia (zc)– wskazuje informacje pominięte

w zaproszeniach (zc)– uzupełnia teksty zaproszeń o brakujące

informacje (zc) – porównuje fragmenty zaproszeń na tę samą

uroczystość, mając na uwadze ich formę i osobę adresata (zc)

– redaguje tekst zaproszenia poprawny pod względem językowym, ortograficznym i interpunkcyjnym, uwzględniający wszystkie niezbędne informacje (zc)

– redaguje teksty zaproszeń na tę samą uroczystość różniące się formą ze względu

1

na osobę adresata (zc) – projektuje i wykonuje blankiet zaproszenia

na klasową inscenizację (sc)

110.

Świat fantazji – przygotowanie do sprawdzianu.I, 3: 3), 4)



– rozumie pojęcia: ekranizacja, świat wyobrażony, rytm, motyw wędrowny, świat rzeczywisty

– określa formy czasów– określa rodzaj czasownika– rozróżnia części mowy: rzeczownik,

czasownik, przymiotnik, przysłówek– wymienia informacje, jaki powinny

znajdować się w każdym zaroszeniu

1

111.

Świat fantazji – piszemy sprawdzian.I, 1: 1), I, 3: 3), 4);II, 2: 3);III, 1: 5), 6), III, 2: 3)



– czyta cicho ze zrozumieniem– znajduje w utworze wydarzenia

prawdopodobne i nieprawdopodobne– określa formy czasów– określa rodzaj czasownika– rozróżnia części mowy: rzeczownik,

czasownik, przymiotnik, przysłówek– rozumie pojęcia: ekranizacja, świat

wyobrażony, rytm, motyw wędrowny, świat rzeczywisty

– pisze zaproszenie i przepis kulinarny

1

112.

Różne światy na świecie – Łucja wchodzi do szafy.II, 1: 1), II, 2: 2), 3);

– Clive Staples Lewis, Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa3

– czas wydarzeń

– określa czas i przestrzeń w utworze– charakteryzuje świat rzeczywisty i świat

baśniowy

1

3 Tematy lekcji oraz osiągnięcia ucznia zostały zaczerpnięte z książki Agnieszki Kruszyńskiej Przygody z lekturą. Scenariusze lekcji do kart pracy dla uczniów klas 4–6 szkoły podstawowej. Część 1 (WSiP, Warszawa 2010). Podczas omawiania lektury można też skorzystać z publikacji Przygody z lekturą. Karty pracy dla uczniów klas 4–6 szkoły podstawowej. Część 1 (WSiP, Warszawa 2008).

79

III, 1: 5), 6) – miejsce wydarzeń– świat rzeczywisty a świat baśniowy– opis– opowiadanie twórcze

– opisuje baśniową krainę– pisze opowiadanie twórcze– określa, jakie uczucia i wrażenia wywołują

wydarzenia przedstawione w utworze

113.

Co działo się w Narnii?I, 1: 1), 7);II, 2: 9);III, 1: 5), 6)

– Clive Staples Lewis, Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa– chronologia zdarzeń– opowiadanie odtwórcze

– ustala chronologię zdarzeń– pisze opowiadanie odtwórcze– uzupełnia tekst zgodnie z kontekstem– wzbogaca słownictwo

1

114.

Jak nadeszło Boże Narodzenie, a potem obudziła się wiosna.II, 1: 1);III, 1: 5), 6), 8)

– Clive Staples Lewis, Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa– opis– opowiadanie odtwórcze

– nazywa i opisuje emocje oraz przeżycia– doskonali umiejętność opowiadania

odtwórczego– opisuje zjawiska przyrody– uzasadnia swoje zdanie

1

115.

Co to znaczy poświęcenie?II, 2: 10), II, 4

– Clive Staples Lewis, Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa– frazeologizm

– określa motywy postępowania bohaterów– nazywa wartości istotne w życiu człowieka– poznaje wybrane frazeologizmy

1

116.

Historia Edmunda.I, 1: 1), 7);II, 1: 1), 3), II, 2: 10);III, 1: 8)

– Clive Staples Lewis, Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa

– określa motywy postępowania bohatera– ocenia postać literacką– nazywa i opisuje uczucia– uzasadnia swoje zdanie na dany temat– doskonali umiejętność czytania ze

zrozumieniem i pracy w grupie

1

117.

Wspaniałe zakończenie.II, 2: 11), II, 3: 2);III, 1: 5), 6)

– Clive Staples Lewis, Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa

– przypomina i rozpoznaje cechy baśni– poznaje pojęcie happy end– dostrzega różnicę między językiem

współczesnym a stylizowanym– pisze zaproszenie

1

118.

Oglądamy ekranizację utworu

– ekranizacja– adaptacja

– wyjaśnia (rozumie) znaczenie pojęć: ekranizacja, adaptacja

2

Clive’a Staplesa Lewisa, „Opowieści z Narnii”.II, 2: 7);III, 1: 4), 8)

– ogląda film– wypowiada się na temat obejrzanego filmu– porównuje powieść z jej ekranizacją– ocenia ekranizację– formułuje wnioski

W rodzinie

119.

„Tu jest wszystko, co się kiedykolwiek chciało mieć”. Rozmawiamy o Nangijali.I, 1: 1), 3), 7), 8);II, 1: 1), 3), II, 2: 10), II, 3: 1), II, 4;III, 1: 4), 8)

– Astrid. Lindgren Bracia Lwie Serce



– rozwiązuje rebus (sc) – wyjaśnia znaczenie zwrotu mieć lwie serce– słucha informacji na temat znaczenia

zwrotu mieć lwie serce– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– opowiada o swoich wrażeniach

czytelniczych– określa narratora– zapisuje informacje na temat tytułowych

bohaterów– uzasadnia, do której postaci pasuje zwrot

mieć lwie serce– wypowiada się na temat więzi łączącej

braci, wykorzystując podane słownictwo– gromadzi informacje na temat Nangijali– wypowiada się na temat myśli i uczuć

bohatera– opisuje Nangijalę, używając przymiotników

opisujących i oceniających– czyta lekturę w całości

1

120.

Teatr w klasie. Prezentujemy

– Jakub i Wilhelm Grimmowie, Pani Zamieć

– przygotowuje scenę do występu– wciela się w rolę, biorąc udział

1

81

przedstawienie pt. Pani Zamieć.II, 1: 1)

w przedstawieniu– ocenia występ

121.

Przedstawiamy informacje na temat naszych rodzin w formie drzewa genealogicznego.I, 1: 2), 3), 7), I, 2;II, 1: 2), II, 2: 10);III, 1: 4)

– Małgorzata Kondej, Sejf z milionem w środku, czyli bestseller III b– przysłowie– genealogia – drzewo genealogiczne



– rozwiązuje krzyżówkę (sc)– wyjaśnia znaczenie słowa genealogia– korzysta ze słownika wyrazów obcych– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– podaje informacje na temat narratora– określa typ narracji– określa tematykę tekstu– cytuje fragmenty tekstu zawierające

informacje, jakie udało się zebrać bohaterce na temat swojej rodziny

– opowiada o zachowaniu osób należących do różnych pokoleń rodziny bohaterki

– popiera wypowiedź odpowiednim cytatem– uzupełnia drzewo genealogiczne

informacjami o swojej rodzinie– prezentuje efekt samodzielnej pracy– gromadzi informacje na temat swojej

rodziny, wykorzystując podane pytania– wyjaśnia znaczenia podanych przysłów

2

122.

Dlaczego nie należy się spóźniać?I, 1: 1), 2), 7);II, 1: 1), 2), 3), II, 2: 10), II, 3: 1), II, 4;III, 1: 4)

– Julian Tuwim, Spóźniony słowik



– znajduje słowo klucz, którym można połączyć podane wyrazy i przysłowia (sc)

– wyjaśnia sens podanych przysłów (sc)– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wymienia występujące postacie

1

– czyta z podziałem na role– opowiada o sytuacji przedstawionej

w wierszu– nazywa uczucia bohatera– ocenia zachowanie bohatera– dopisuje uzasadnienia do podanego

stwierdzenia– formułuje wypowiedź zgodnie z podaną

intencją– opowiada o swoim zachowaniu

w określonej sytuacji123

.Kraina języka. Stopniowanie przysłówków.I, 3: 3);III, 1: 5), III, 2: 4)

– przysłówek– stopniowanie przysłówka

[podręcznik, s. 268–270; zeszyt ćwiczeń, s.134–138]

– rozpoznaje przysłówek jako nieodmienną część mowy pełniącą funkcję określenia czasownika, odpowiadającą na pytania: jak? gdzie? kiedy?

– wskazuje / podkreśla w zdaniach / fragmentach reklam przysłówki (zc)

– dopisuje brakujące przysłówki– zna rodzaje stopniowania– nazywa stopień przysłówka / rodzaj

stopniowania– wyjaśnia, na czym polega różnica między

różnymi formami tego samego przysłówka– wskazuje przysłówki, które nie podlegają /

podlegają stopniowaniu– opowiada o zdarzeniu, używając

przysłówków w różnych stopniach– dopisuje stopień wyższy i najwyższy do

1

83

podanych przysłówków (zc)– stosuje przysłówki późno, wcześnie, szybko,

głośno, wysoko, bardzo w odpowiednim stopniu (zc)

– podkreśla czasowniki określane przez podane przysłówki (zc)

– redaguje kilkuzdaniową wypowiedź o rozgrywkach sportowych, stosując podane przysłówki w różnych stopniach (zc)

124.

Tylko jedna mama na… Joanna Kulmowa, Mamy mamę.I, 1: 1), 2), 3), 7), I, 2;II, 1: 2);III, 1: 1), 4)

– Joanna Kulmowa, Mamy mamę



– rozwiązuje rebus (sc)– wyjaśnia znaczenie podanego związku

frazeologicznego (sc)– korzysta ze słownika frazeologicznego

języka polskiego (sc)– wypowiada się na temat obowiązków mamy

związanych z prowadzeniem domu (sc)– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– podaje informacje na temat osoby mówiącej– cytuje odpowiednie fragmenty wiersza – wyjaśnia na podstawie wiersza, co jest

„najlepsze u mamy”– dopisuje dalszą część zdania, wykorzystując

informacje podane w wierszu– dopisuje dalszą część zdania, odwołując się

do własnych doświadczeń– wypowiada się na temat Dnia Matki (sc)– podaje przykłady czynności, w jakich

1

uczniowie mogliby wyręczyć swoje mamy (sc)

– podaje propozycje uczczenia Dnia Matki (sc)

– wyjaśnia, na czym polega gra słów w wierszu

125.

Czy obrażanie się na rodziców to dobry sposób na wybrnięcie z niekorzystnej dla nas sytuacji?I, 1: 1), 2), 3);II, 1: 1), 3), II, 2: 9), 10);III, 1: 7), 8), 9)

– Anna Onichimowska, Krzysztofa Pączka droga do sławy



– wypowiada się na temat sytuacji przedstawionej na rysunku (sc)

– zapisuje określenia pasujące do zilustrowanej sytuacji (sc)

– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– podaje informacje na temat narratora – określa formę, w jakiej wypowiada się

narrator– określa tematykę opowiadania– tytułuje poszczególne części opowiadania– opowiada o przebiegu wydarzeń– ocenia zachowanie bohatera, wykorzystując

podane przymiotniki– rozważa podane zagadnienie w formie

drzewka decyzyjnego– prezentuje efekt pracy grupy– układa plan wybranego fragmentu

i redaguje na jego podstawie krótkie opowiadanie

– redaguje receptę na poprawę nastroju bliskich po kłótni/sprzeczce

2

126 Zakręty ortografii. Wielka – Agnieszka Frączek, Trudne sąsiedztwo – przypomina poznane do tej pory zasady 1

85

. litera w tytułach i nazwach świąt.I, 1: 1), 2);III, 2: 5)

– pisownia wielką literą (nazwy kontynentów, państw, miast, wsi, osiedli, oceanów, mórz, rzek, jezior, gór, wysp; imiona, nazwiska, przydomki, pseudonimy, przezwiska, tytuły, nazwy świąt)



dotyczące pisowni wyrazów wielką literą– ilustruje przywołane zasady odpowiednimi

przykładami– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– omawia sytuację przedstawioną w wierszu– zapisuje w porządku alfabetycznym tytuły

książek wymienione w wierszu – zapoznaje się z zasadą dotyczącą pisowni

wielkiej litery w tytułach oraz nazwach świąt

– przepisuje tytuły podanych książek, wstawiając wielkie lub małe litery

– odgaduje na podstawie obrazków tytuły utworów i poprawnie je zapisuje (zc)

– zapisuje nazwy świąt związane z zamieszczonymi w podręczniku „kartkami z kalendarza”

– odgaduje na podstawie obrazków nazwy świąt i poprawnie je zapisuje (zc)

– uzupełnia tekst, wpisując brakujące małe lub wielkie litery

– wypisuje z programu telewizyjnego tytuły filmów

– zapisuje nazwy świąt związane z podanymi datami

– zapisuje przykładowe tytuły utworów podanych pisarzy

– zapisuje tytuły swoich ulubionych książek

wraz z imionami i nazwiskami autorów– wymyśla i zapisuje nazwę święta, które

chciałby obchodzić

127.

Czy rozumiesz to, co czytasz? Spotkanie 6. „Powrót taty”.I, 1: 1), 6), 9)

– Adam Mickiewicz, Powrót taty

[podręcznik, s. 278–281]]




(podane) na sprawdzianie z wzorcowymi rozwiązaniami 1

128.

Zabawa w teatr – przygotowujemy teatrzyk kukiełkowy na podstawie poznanego utworu.I, 1: 1), 2), 7);II, 1: 1), 3), II, 2: 6), 9), 10), II, 4; III, 1: 5), 8), 9)

– Adam Mickiewicz, Powrót taty– opowiadanie– recytacja



– podaje informacje na temat Adama Mickiewicza i epoki, w której żył poeta

– słucha nagrania recytacji utworu– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wyodrębnia postacie występujące

w utworze– porządkuje podany plan zgodnie

z chronologią– opowiada o przebiegu wydarzeń na

podstawie planu– wyjaśnia okoliczności zdarzenia– przytacza odpowiedni fragment tekstu– ocenia postępowanie starszego zbójcy– czyta tekst z podziałem na role– bierze udział w przygotowaniu

przedstawienia kukiełkowego (sc)

2

87

– występuje w roli aktora teatrzyku kukiełkowego (sc)

– redaguje podziękowanie w imieniu kupca– układa opowiadanie o dalszych losach

zbójcy

129.

Kraina języka. Podsumowujemy naszą wiedzę o częściach mowy.I, 3: 3), 4);III, 2: 3), 4)

– części mowy– odmienne i nieodmienne części mowy



– rozwiązuje krzyżówkę (sc)– odgaduje zagadki dotyczące części mowy– sporządza notatkę w formie tabeli na temat

części mowy, wykorzystując podane informacje

– rozróżnia części mowy– określa, jakie części mowy tworzą podane

zdania– gra w grę edukacyjną (sc)– nazywa części mowy i określa ich formy– uzupełnia tekst odpowiednimi częściami

mowy– przygotowuje w grupie w dowolnej formie

prezentację na temat wybranej części mowy

1

130.

Komu i w jaki sposób mógłbyś sprawić dzisiaj radość?I, 1: 1), 2), 3), 7), 8), I, 2;II, 1: 1), II, 2: 1), 5), II, 3: 1), II, 4;III, 1: 4), 5), 8), 9)

– Ewa Zawistowska, Radość



– podaje przykłady codziennych sytuacji wywołujących radość

– prezentuje efekt własnej pracy– zapisuje wyrazy bliskoznaczne i określenia

do słowa radość– zapisuje zwroty i związki wyrazowe ze

słowem radość– korzysta ze słownika wyrazów

bliskoznacznych

1

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– podaje informacje na temat osoby mówiącej– opisuje radość przedstawioną w wierszu– analizuje budowę wiersza w celu

wyciągnięcia wniosków– sporządza listę pomysłów na sprawienie

komuś radości– wyraża radość w formie krótkiej pantomimy– dopisuje brakujący człon porównania (sc)– wyjaśnia, czy poznany wiersz oddaje nastrój

czytelnika

131.

Porównujemy wszechświat Gżdaczy z naszym „normalnym” wszechświatem.I, 1: 1), 7);II, 1: 1), II, 2: 1), 3), 9), 10);III, 1: 5)

– Maciej Wojtyszko, Gżdacz– gatunki filmowe



– czyta cicho ze zrozumieniem– podaje przykłady fantastycznych postaci i

zdarzeń– gromadzi informacje na temat bohatera– porównuje wszechświaty– ogląda fotosy filmowe– podaje informacje na temat gatunków

filmowych– wyjaśnia, czym jest ekranizacja– wskazuje gatunek filmowy, w którego

konwencji można by nakręcić film na podstawie książki Bromba i inni

– redaguje krótki tekst, w którym wyjaśnia, jakie lubi filmy i dlaczego

– rysuje portret rodziców bohatera

1

132 W rodzinie – – treści zawarte w 7. rozdziale podręcznika – odróżnia przysłówek od innych części 1

89

.

przygotowanie do sprawdzianu.I, 3: 3);II, 2: 11);III, 2: 4)


mowy– stopniuje przysłówki– nazywa stopnie i rodzaje stopniowania– określa części mowy– porządkuje wiadomości na temat części mowy– omawia wyróżniki opowiadania jako formy wypowiedzi pisemnej

133.

W rodzinie – piszemy sprawdzian.I, 1: 1), 9), I, 3: 3);III, 1: 5), 6), III, 2: 4)



– czyta cicho ze zrozumieniem– wnioskuje na podstawie informacji

podanych w tekście– odróżnia przysłówek od innych części

mowy– stopniuje przysłówki, nazywa stopnie i

rodzaje stopniowania– określa części mowy– porządkuje wiadomości na temat części

mowy– pisze opowiadanie

1

134.

Co nas zaciekawiło i wzruszyło w utworze Bracia Lwie Serce?I, 1: 1), 2), 3);II, 1: 1);III, 1: 8)

– Astrid Lindgren, Bracia Lwie Serce – opowiada o swoich wrażeniach czytelniczych

– uzasadnia swoją opinię– opowiada wybrany fragment lektury– określa tematykę utworu – określa narratora w utworze– dostrzega i określa przesłanie utworu

1

135.

O świecie przedstawionym Braci Lwie Serce.I, 1: 6), 7);

– Astrid Lindgren, Bracia Lwie Serce– elementy świata przedstawionego

– porządkuje plan wydarzeń– odróżnia elementy realistyczne

od fantastycznych

1

II, 2: 2), 9), 10) – określa czas i miejsce wydarzeń– wymienia występujących bohaterów – dzieli bohaterów na głównych i drugoplanowych

136.

Wyruszamy w odwiedziny do Doliny Dzikich Róż i Doliny Wiśni.I, 1: 7), 9);III, 1: 4), 8)

– Astrid Lindgren, Bracia Lwie Serce– opis miejsca

– określa przyczyny i skutki zdarzeń– zapisuje informacje z tekstu dotyczące

wybranych miejsc– opisuje miejsce– uzasadnia własne zdanie

1

137.

O niezwykłych braciach – Jonatanie i Karolu.II, 1: 1), 3), II, 2: 10);III, 1: 5), 6)

– Astrid Lindgren, Bracia Lwie Serce– opis postaci

– wskazuje głównego (tytułowego) bohatera– zapisuje informacje z tekstu dotyczące

bohaterów – wzbogaca słownictwo nazywające cechy

charakteru– ocenia postępowanie postaci– określa motywacje bohaterów– wyjaśnia przyczyny decyzji bohaterów– opisuje postać literacką

1

Kartki z kalendarza138

.W jaki sposób w dniu Wszystkich Świętych możemy uczcić pamięć bohaterów poległych w obronie ojczyzny?I, 1: 1), 7), 9), I, 2;II, 1: 1), 3), II, 2: 1), II, 4;III, 1: 1), 8), 9)

– Kartka z kalendarza –Wszystkich Świętych– Danuta Wawiłow, Znicze


[zajęcia do zrealizowania przed 1 listopada;patrz: scenariusz nr 66 na CD-ROM]

– zapisuje wyrazy bliskoznaczne do wyrazów cmentarz, grób

– zapisuje określenia do podanych wyrazów– korzysta ze słownika języka polskiego i

słownika wyrazów bliskoznacznych– prezentuje efekt samodzielnej pracy– wypowiada się na temat Wszystkich

Świętych– słucha informacji nauczyciela na temat

Wszystkich Świętych

1

91

– słucha tekstu czytanego przez nauczyciela– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wskazuje na mapie nazwy warszawskich

ulic – słucha opowieści nauczyciela o losach

Warszawy i warszawiaków podczas II wojny światowej

– analizuje tekst wiersza pod kątem odpowiedzi na postawione pytania

– wyjaśnia sens wybranych fragmentów utworu

– ocenia postawę walczących i ginących w obronie ojczyzny

– porządkuje propozycje dotyczące możliwości uczczenia pamięci poległych w obronie ojczyzny

– ogląda dostępny materiał ilustracyjny przedstawiający groby, mogiły, pomniki poświęcone żołnierzom poległym w obronie ojczyzny

– czci pamięć bezimiennych żołnierzy w sposób zaproponowany na lekcji

– projektuje pomnik 139.

Z jakim polskim świętem narodowym ma związek postać Józefa Piłsudskiego?I, 1: 1), 7), I, 2;II, 1: 1), 3), II, 2: 10), II, 4;

– Kartka z kalendarza – Święto Niepodległości– Wacław Biernacki, Pieśń o wodzu miłym


– nazywa budowlę przedstawioną na zdjęciach

– wypowiada się na temat Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie

– słucha informacji na temat Grobu

1

III, 1: 8), 9), 10)[zajęcia do zrealizowania przed 11 listopada;patrz: scenariusz nr 67 na CD-ROM]

Nieznanego Żołnierza w Warszawie– słucha nagrania pieśni– wskazuje bohatera pieśni– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– odczytuje informacje na temat Józefa

Piłsudskiego zawarte w tekście pieśni– zapoznaje się z biogramem Józefa

Piłsudskiego– odczytuje informacje na temat Święta

Niepodległości– odpowiada na pytania dotyczące tekstu– gromadzi informacje na temat Józefa

Piłsudskiego– recytuje tekst pieśni z pamięci

140.

Wszyscy wszystkim ślą życzenia. Redagujemy tekst życzeń z okazji Bożego Narodzenia.I, 1: 1), 2);II, 1: 1);III, 1: 4), 8), 9)

– Kartka z kalendarza – Boże Narodzenie– K. Dzikowski, Dzień jeden w roku


[zajęcia do zrealizowania przed 23 grudnia; patrz: scenariusz nr 68 na CD-ROM]

– ogląda ilustracje związane z Bożym Narodzeniem– rysuje przedmiot kojarzący się z Bożym Narodzeniem– prezentuje efekt samodzielnej pracy– wypowiada się na temat uczuć, przeżyć, jakie niosą ze sobą święta Bożego Narodzenia– opowiada o zwyczajach, obrzędach i tradycjach bożonarodzeniowych– wskazuje zwyczaje związane z Bożym Narodzeniem– słucha nagrania piosenki– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– nazywa dzień, o którym jest mowa

2

93

w tekście oraz zapisuje informacje na jego temat

– redaguje życzenia bożonarodzeniowe– projektuje i wykonuje kartkę świąteczną– wykonuje ilustrację do wiersza

141.

Które wyrazy z wiersza Joanny Kulmowej w szczególny sposób wiążą się z Wielkanocą?I, 1: 1), 2), 8);II, 1: 1);III, 1: 4), 8), 9)

– Kartka z kalendarza – Wielkanoc– Joanna Kulmowa, Kiedy radość...


[zajęcia do zrealizowania przed Wielkanocą; patrz: scenariusz nr 69 na CD-ROM]

– ogląda ilustracje związane z Wielkanocą– rysuje przedmiot kojarzący się z

Wielkanocą– prezentuje efekt samodzielnej pracy– dzieli się swoją wiedzą na temat

Wielkanocy– słucha informacji na temat Wielkanocy,

zwyczajów, obrzędów i tradycji związanych z tym świętem

– wypowiada się na temat uczuć, przeżyć, jakie niosą ze sobą święta wielkanocne

– opowiada o zwyczajach, obrzędach i tradycjach związanych z Wielkanocą

– łączy symbol z jego objaśnieniem– słucha nagrania z recytacją wiersza– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– wypisuje z wiersza wyrazy, które

w szczególny sposób wiążą się z Wielkanocą i wyjaśnia ich związek ze świętem

– projektuje i wykonuje „szkolną” pisankę– redaguje tekst życzeń wielkanocnych– wykonuje ilustrację do wiersza

2

142.

Z jakim narodowym świętem Polaków ma związek wiersz Witaj, majowa jutrzenko?I, 1: 1), 2), 7), I, 2;II, 1: 1), II, 2: 10), II, 3: 1), II, 4;III, 1: 5), 6), 8), 9)

– Kartka z kalendarza – Święto Narodowe Trzeciego Maja– Rajnold Suchodolski,Witaj, majowa jutrzenko


[zajęcia do zrealizowania przed 3 maja; patrz: scenariusz nr 70 na CD-ROM]

– ustala, jakie postacie zostały przedstawione na zdjęciach i z jakim wydarzeniem historycznym miały związek

– korzysta z dostępnych źródeł informacji– wypowiada się na temat Konstytucji 3 maja– słucha nagrania Introdukcji (sc)– przyporządkowuje podane informacje

odpowiednim postaciom– słucha nagrania pieśni– czyta głośno (wyraźnie i wyraziście)– określa nastrój pieśni – omawia nawiązania do wydarzeń

historycznych zawarte w tekście– odczytuje informacje na temat obchodów

Święta Konstytucji 3 Maja– odpowiada na pytania dotyczące tekstu– śpiewa pieśń– pisze ogłoszenie, w którym informuje

rówieśników o uroczystej akademii z okazji Święta Konstytucji 3 Maja

– zapisuje informacje na temat: Komisji Edukacji Narodowej, Sejmu Czteroletniego, Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych, powstania kościuszkowskiego

1

Łącznie: 172

95

Materiał, z którego zamierzam korzystać pochodzi z ... · – wyjaśnia znaczenie związku ......

Documents

Transcript of Materiał, z którego zamierzam korzystać pochodzi z ... · – wyjaśnia znaczenie związku ......