ZDROWIE URSYNOWAPrzychodnia ul. Romera 4 • Przychodnia ul. Kajakowa 12 • Przychodnia ul. Na Uboczu 5Przychodnia ul. Zamiany 13 • Ursynowskie Dzienne Centrum Zabiegowe ul. Kajakowa 12

www.zozursynow.plNr 2 (5) 2011 ISSN: 2081-6588

16

Jak dbać o skórę dziecka latem

4

Szpital Chirurgii Jednego Dnia

10

W zdrowym ciele zdrowy duch

5Pyłkowica

Spis treściSzpital Chirurgii Jednego Dnia

Pyłkowica

Rozstrzygnięcie konkursu plastycznego

Mammografia

Dlaczego boli ręka?

W zdrowym ciele zdrowy duch

Wiedza przepustką do zdrowia w dobie HIV/AIDS

Stomatologia dla dorosłych

Mam prawo do

Dzień Zdrowia na Uczelni Łazarskiego

Jak dbać o skórę dziecka latem

Portret prywatny

................................ 4

................................................................ 5

....................... 6

.......................................................... 8

.................................................. 9

.............................. 10

............................................................... 12

.................................... 14

...................................................... 15

................. 15

........................... 16

.................................................... 18

Kwartalnik bezpłatny: 5000 egz.ISSN: 2081-6588

Wydawca: SPZOZ Warszawa-Ursynówul. Zamiany 13, 02-786 Warszawa, tel. 22 643 74 44www.zozursynow.pl

Redaktor Naczelny: Anna Dymińska, tel. 22 643 74 44 wew. 65, anna.dyminska@zozursynow.pl

Zespół redakcyjny: Grażyna Napierska, Małgorzata Zarachowicz, Barbara Lasota Magdalena Mrozowska, Stanisław Ryba, Agnieszka Pietruszkae-mail: zdrowie@zozursynow.pl

Korekta: Maria Kałuża

Skład i druk: Galia Reklama Poligrafia

Zdjęcia: Redakcja i archiwum

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść zamieszczonych reklam, zastrzega sobie prawo do redagowania i skracania nadesła-nych tekstów. Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych.

„Zdrowie Ursynowa” nie zastępuje indywidualnego kontaktu z lekarzem. Przed skorzystaniem z porad należy się skonsultować z lekarzem.

Grażyna NapierskaDyrektor SPZOZ Warszawa-Ursynów

Drodzy Czytelnicy!Kolejny kwartalnik to lato wiosną. Cieszmy się więc możliwością

wypoczynku i długich spacerów w te najpiękniejsze dni majowo-czerwcowe.

Jest również i inny powód radości, to zbliżające się wakacjei urlopy. Już nie wspomnę o radości święta Dnia Dziecka. Wierzę, że wszystkie dzieci otrzymały wymarzone prezenty. Zbliżające się wakacje niosą ze sobą jednak pewne obawy, zwłaszcza rodzinom zapracowanym, które niewątpliwie zadają sobie pytanie, w jaki sposób zapewnić opiekę dzieciom w czasie wakacji?

Musimy więc wyszukać wśród oferowanych możliwości tę naj-lepszą dla naszych pociech. Powinniśmy również zadbać o nasze zdrowie i swoich dzieci. Polecam więc artykuły aktualnego kwar-talnika, które, mam nadzieję, w istotny sposób przybliżą Państwu problematykę zdrowotno-opiekuńczą.

Dziękuję Państwu, że nasz kwartalnik cieszy się Państwa zainteresowaniem, bo właśnie ten numer ukazuje się w pierwszą rocznicę edycji.

ZDROWIE URSYNOWA 3

Od kilku miesięcy w strukturze SPZOZ Warszawa-Ursynów działa Ursynow-skie Dzienne Centrum Zabiegowe, w którym wykonywane są zabiegi w trybie jednodniowym. Wielu osobom chirurgia jednego dnia kojarzy się z trochę le-piej wyposażonym gabinetem, jednak nie jest to przekonanie słuszne.

Szpital Chirurgii Jednego Dnia

W drugiej połowie XX wieku rozwój tech-nik operacyjnych, a zwłaszcza anestezjolo-gii, pozwolił na znaczne skrócenie pobytu chorych w szpitalu. Zauważono wtedy, że osoby wypisywane do domu w pierw-szej lub drugiej dobie po operacji szybciej wracały do zdrowia i pełnej aktywności, następowało u nich zdecydowanie mniej powikłań zakrzepowych i znacznie rzadziej dochodziło do ropienia ran. Miało to zale-ty nie tylko dla chorych, ale i dla systemu opieki zdrowotnej, ponieważ po operacjach chorzy wcześniej wracali do pracy.

Zaczęły powstawać pierwsze oddziały i szpitale specjalizujące się w zabiegach wy-konywanych w trybie jednodniowym. Ideą tego typu leczenia jest skrócenie do minimum pobytu w szpitalu i odbywanie przez chorych rekonwalescencji w domu, pod opieką bli-skich. Jednak nie wszystkie operacje i nie u wszystkich chorych można wykonać w try-bie jednodniowym, a tylko takie, w których ryzyko powikłań jest niewielkie. W większości chodzi bowiem nie o zabiegi ambulatoryjne, a „prawdziwe” operacje, technicznie takie same, jak wykonywane w szpitalach wielo-profilowych. W zakresie chirurgii ogólnej są to operacje: pęcherzyka żółciowego, prze-puklin, żylaków kończyn dolnych, ale już nie operacje żołądka czy jelit, w których ryzyko powikłań jest większe i chorzy nie mogą być wypisani do domu tego samego lub następ-nego dnia.

Na oddziałach chirurgii jednego dnia ope-racje i zabiegi są planowane, czyli wykony-wane w terminach wcześniej ustalonych, a chorzy są do nich wcześniej kwalifikowani i przygotowywani. Nie leczy się przypadków nagłych, bezpośrednio zagrażających życiu i wymagających natychmiastowej interwencji.

Podstawową zasadą leczenia w tym try-bie jest zapewnienie chorym pełnego bez-pieczeństwa, dlatego do zabiegów muszą oni być przygotowani szczególnie dokład-nie. Kwalifikowani są chorzy w ogólnym dobrym stanie zdrowia, a ewentualne cho-roby przewlekłe, takie jak nadciśnienie tętnicze czy cukrzyca, muszą być stabilne i kontrolowane. Do niedawna istniała rów-nież sztywna granica wieku, jednak obec-nie uważa się, że istotny jest nie tyle wiek, co stan zdrowia chorego.

Nie dla wszystkichNatomiast nie można operować w sys-

temie chirurgii jednego dnia pacjentów, których choroby przewlekłe są niestabilne lub którzy mają wiele dodatkowych chorób. Każda z nich może nie stanowić przeciw-wskazania do operacji, ale wszystkie razem zwiększają ryzyko powikłań. Nie kwalifiku-

je się do operacji osób bardzo otyłych (z BMI powyżej 35), bo taka tusza również zwiększa ryzyko kłopotów po za-biegu. Bardzo ważna jest kondycja psychicz-na pacjentów. Muszą to być osoby rozsądne, gwarantujące dobrą współpracę z lekarzem. Po operacji zdarzają się niekiedy problemy – wzrost temperatury ciała, większe niż zakła-dane dolegliwości bólo-we, obrzęki, krwiaki i in. Większość z nich udaje się rozwiązać podczas rozmowy telefonicznej z lekarzem lub pielę-gniarką, czasem ko-nieczna jest konsultacja w szpitalu.

Mała-wielka chirurgiaW oddziałach chirurgii jednodniowej

wykonuje się czasem również zabiegi z zakresu tak zwanej małej chirurgii, zwykle przeprowadzane w gabinetach zabiego-wych — usuwanie znamion czy wycinanie niewielkich guzów powierzchownych tka-nek. Dotyczy to chorych, u których z powo-du dodatkowych dolegliwości lub np. alergii konieczne jest pełne monitorowanie para-metrów życiowych, żeby zagwarantować maksymalne bezpieczeństwo. Na bloku operacyjnym są do tego warunki.

W ciągu pięciu miesięcy istnienia Ursy-nowskiego Dziennego Centrum Zabiego-wego wykonaliśmy ponad 1200 zabiegów z zakresu: chirurgii ogólnej, ortopedii, gi-nekologii, urologii i okulistyki. Wykonujemy również badania endoskopowe przewodu pokarmowego. Codziennie leczymy, dia-gnozujemy i konsultujemy kilkadziesiąt osób - to bardzo dużo. Musimy pamiętać, że Dzienne Centrum Zabiegowe to tylko jeden z elementów systemu opieki zdro-wotnej. Punkt konsultacyjny nie jest przy-chodnią, w której diagnozuje się chorobę i leczy stany przewlekłe. Chory powinien się do nas zgłosić ze skierowaniem od le-karza, który stwierdzi konieczność leczenia operacyjnego. W punkcie konsultacyjnym chorego zbada lekarz, który będzie wykony-wał zabieg. Potwierdzi wskazania do ope-racji, zdecyduje o rodzaju zabiegu, rodzaju znieczulenia, niezbędnych badaniach, które trzeba wykonać przed operacją, i ustali jej ter-min. Przeważnie konieczne są jeszcze: ba-

danie krwi, zdjęcia klatki piersiowej i badania EKG oraz konsultacja lekarza anestezjologa, który ostatecznie potwierdzi, czy chory może być operowany w ramach chirurgii jednego dnia, czy musi być skierowany do szpitala pełnoprofilowego.

Nieco inaczej jest w wypadku badań en-doskopowych – gastroskopii i kolonoskopii. To lekarz, który na nie kieruje, decyduje, czy mają być wykonane w znieczuleniu (w wypadku kolonoskopii w większości krajów to już standard), kieruje na badania niezbędne do bezpiecznego znieczulenia i w wypadku kolonoskopii wypisuje receptę na środek przygotowujący jelito.

Z miesiąca na miesiąc leczymy coraz więcej chorych i wykonujemy coraz więcej zabiegów. To zrozumiałe, bo chirurgia jed-nodniowa to nowoczesny sposób leczenia, który rozwija się na całym świecie. Uwa-ża się, że nawet 80% planowych operacji należałoby wykonywać na takiej zasadzie. Najbliżej tego są Wielka Brytania i Kana-da, gdzie w tym trybie wykonuje około 60% planowych operacji. Oddziałów chirurgii jednodniowej i szpitali pełnoprofilowych nie należy traktować jako konkurencji. Powinny współpracować ze sobą i uzupełniać na-wzajem swoje oferty.

Dr n.mmed. Marrek Kruuk kierownik UDCZ

specjalista chirurgul. Kajakowa 12

4 ZDROWIE URSYNOWA

PyłkowicaPyłkowica to alergia na pyłki roślin, której objawy obecnie odczuwają oso-by uczulone. Po długiej i ciężkiej zimie, wraz ze słonecznym ciepłem, nad-szedł sezon na choroby alergiczne, których objawy wywołane są właśnie przez kwitnące i pylące rośliny.

Podstawowa cecha tej choroby, zwanej też katarem siennym, to sezonowość ob-jawów, co wiąże się z naszymi warunkami klimatycznymi, ograniczającymi czas kwit-nienia roślin, a zatem i ich pylenie, do okre-ślonych pór roku. Objawy te wystąpić mogą w każdym wieku, a zgodnie z najnowszymi badaniami epidemiologicznymi prawie 50% mieszkańców Polski cierpi na jedną lub kil-ka chorób alergicznych. Dolegliwości aler-giczne objawiają się najczęściej u dzieci i osób młodych, mogą je mieć jednak i osoby starsze. Mogą dotyczyć różnych na-rządów, zwykle jednak dominuje jeden lub dwa, np. nos i oczy lub nos i gardło. Objawy ze strony wielu narządów mogą dawać ob-raz choroby ogólnoustrojowej.

Pyłkowica powoduje najczęściej:• salwy kichania, często z wodnistym

wyciekiem z nosa;• świąd nosa, czasem gardła, podnie-

bienia, uszu; • przewlekły katar z uczuciem przytka-

nia lub blokady nosa i zwykle z upośle-dzeniem węchu;

• łzawienie i świąd oczu, często ze świa-tłowstrętem;

• przekrwienie i obrzęk spojówek, a tak-że dość często obrzęk powiek;

• pojawienie lub nasilenie się zwykle su-chych, swędzących zmian skórnych;

• ból gardła, uszu;• kaszel, chrypkę; • w bardziej nasilonej postaci świszczą-

cy oddech, a nawet duszność (w 20% przypadków współistnieje z astmą).

Gdy występowanie licznych lub tylko niektórych z wymienionych objawów przedłuża się, pacjent uczuwa ogólne zmęczenie i rozdrażnienie, ze spadkiem życiowego napędu i zdolności koncen-tracji. Wczesne rozpoznanie i wdrożenie leczenia ma więc decydujące znacznie

dla przebiegu i nasilenia pyłkowicy oraz jej powikłań. Mówi się, że w XXI wieku choroby alergiczne stały się epidemią, dlatego każdy lekarz powinien umieć rozpoznać ich najczęstsze objawy i le-czyć je na poziomie podstawowym oraz wiedzieć, gdzie skierować chorego.

Leczenie i profilaktykaLeczenie pyłkowicy jest przeważnie

złożone oraz wielokierunkowe i zależy zwłaszcza (jak w większości chorób) od czasu jej trwania i momentu posta-wienia diagnozy, a zatem stopnia na-silenia choroby. Wczesne rozpoznanie zwykle pozwala na leczenie mniej ob-ciążające, natomiast diagnoza późna, przy współistniejących już powikła-niach, wymaga postępowania bardziej obciążającego pacjenta, z chirurgicz-nym włącznie.

Należy jeszcze wspomnieć o możliwości wystąpienia tzw. napadu pyłkowicy, który zwy-kle ma typowy przebieg: w suchy, słoneczny dzień, kiedy stężenie pyłków jest największe, pojawia się silny świąd nosa, spojówek, gardła i podniebienia. Potem następuje atak salwowe-go, gwałtownego kichania, a następnie zwykle wodnisty wyciek z nosa, z jego przytkaniem. Następnie pojawić się mogą jeszcze inne z wymienionych powyżej objawów. Dzieje się to zwykle rano lub po każdym wyjściu z domu w ciepły, słoneczny dzień, dlatego pacjenci wią-żą objawy ze słońcem, chociaż naprawdę pro-wokuje je wysokie stężenie pyłków w tym okre-sie. Poprawę i ulgę przynosi wtedy przebywanie w ciemnym pokoju, spłukanie pyłków z twarzy i całego ciała po powrocie do domu, stosowanie filtrów przeciwpyłkowych w pomieszczeniach i w samochodzie czy też zamykanie okien. Dużą ulgę przynoszą chorym deszcze, któ-re oczyszczają powietrze z zawieszonych w nim pyłków.

R E K L A M A

Dr n.med. Stanisłaaw Rybbapediatra, pulmonolog

przychodnia ul. Kajakowa 12

ZDROWIE URSYNOWA 5

Rozstrzygnięcie konkursu„Cztery pory roku - dla zdrowia”Z wielką satysfakcją informujemy, że w konkursie „Cztery pory roku dla zdrowia” wzięło udział ponad 220 uczestników.

Jury konkursowe miało bardzo trudne zadanie. Po burzliwych obradach postanowiliśmy przyznać miejsca ex quo. Poni-żej przedstawiamy prace zdobywców I miejsc w różnych kategoriach wiekowych. W imieniu laureatów dziękujemy sponso-rom: Urzędowi Dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy, firmie Mead Johnson Nutrition, właścicielowi sali zabaw „Odskocznia” - KEN Center, firmie Johnson & Johnson.

Prace pozostałych laureatów opublikowane będą w kolejnych numerach „Zdrowia Ursynowa”.

1. Aleksandra Piekarz, SP nr 303, klasa 3a2. Alicja Brodowska, SP nr 303, klasa „0”3. Alicja Napierska, 6 lat4. Dawid Śliwka, SP nr 322, klasa 4a, praca zbiorowa nr 45. Feliks Kleyff, SP nr 303, klasa 2a 6. Hubert Sikorski, SP nr 303, klasa 2b, praca zbiorowa nr 17. Jacek Kręcicki, SP nr 323, klasa 1d 8. Jakub Gęborek, SP nr 303, klasa 2a 9. Jan Dymiński , 4 lata10. Julia Setniewska, SP nr 303, klasa 0 11. Julia Niemiec, SP nr 318, klasa 1 12. Kacper Karpiński, SP nr 323, klasa 0 13. Kacper Olczak, SP nr 322, klasa 4a, praca zbiorowa nr 3 14. Kamil Pasieka, SP nr 323, klasa 015. Kamil Dołęgowski, SP nr 322, klasa 5a, 16. Karolina Gontarska, SP nr 303, klasa 3a17. Laura Zarzyńska, SP nr 303, klasa 2a, praca zbiorowa nr 1 18. Łukasz Choma, SP nr 323, klasa 1d19. Maciek Poźniak, SP nr 323, klasa 1d20. Magdalena Balikowska, SP nr 303, klasa 2a, praca zbiorowa nr 121. Małgosia Patrzykont, SP nr 318, klasa 222. Marta Laskowska, SP nr 303, klasa 023. Marta Boguszewska, SP nr 323, klasa 0

24. Michał Krzyżanowski, SP nr 322, klasa 4a, praca zbiorowa nr 425. Michał Jarząbek, SP nr 322, klasa 4a, praca zbiorowa nr 426. Nadia Napierska, lat 527. Natalia Napiórkowska, SP nr 318, klasa 128. Natalia Nieśmiertelna, SP nr 323, klasa 2a29. Nina Jaworska, SP nr 318, klasa 330. Ola Szwarczewska, SP nr 318, klasa 3b31. Olga Karpińska, SP nr 303, klasa 2a, praca zbiorowa nr 132. Paweł Cegielski, SP nr 322, klasa 4a, praca zbiorowa nr 333. Pola Ryczkowska, SP nr 303, klasa 2a34. Szymon Baner, SP nr 322, klasa 5a35. Tomek Muszyński, SP nr 322, klasa 4a, praca zbiorowa nr 436. Weronika Stępień, 14 lat37. Wiktor Napierski, 4 lata38. Wojtek Cegielski, SP nr 322, klasa 4a, praca zbiorowa nr 339. Zosia Osierda, SP nr 303,

klasa 2b40. Zuzanna Gaca, SP nr 323,

klasa 041. Zuzanna Sokal, SP nr

303, klasa 3a

Jury konkursu „Cztery pory roku - dla zdrowia” Laureaci I miejsc:

GRATULUJEMY!

Łukasz Choma

Zosia Osierda Nadia Napierska Julia Niemiec

Ola Szwarczewska Jan Dymiński

Natalia Napiórkowska

Szymon Baner

Praca zbiorowa nr 4

Praca zbiorowa nr 1

Praca zbiorowa nr 3Kamil Dołęgowski

6 ZDROWIE URSYNOWA

Aleksandra Piekarz

Karolina GontarskaPola Ryczkowska

Zuzanna Sokal

Weronika Stępień

Wiktor NapierskiNatalia Nieśmiertelna

Jakub Gęborek

Feliks Kleyff

Julia Setniewska

Małgosia Patrzykont

Marta Laskowska

Alicja Brodowska

Nina Jaworska Marta Boguszewska

Zuzanna Gaca

Kacper Karpiński

Kamil Pasieka Jacek Kręcicki

Alicja Napierska

ZDROWIE URSYNOWA 7

Mammografia Badania wykazują, że kobiety regularnie wykonujące mammografię mają szansę na pełne wyleczenie w razie wykrycia raka piersi.

Mammografia jest metodą badania pier-si promieniami rentgena w bardzo niskiej dawce. To obecnie najlepszy sposób wy-krywania raka piersi u kobiet bez objawów choroby, we wczesnym stadium, kiedy zmiany są małe, jeszcze niewyczuwalne.

Przebieg badania Podczas badania wykonuje się czte-

ry zdjęcia – każda pierś obrazowana jest w dwóch projekcjach. Do każdego zdjęcia należy pierś spłaszczyć (ucisnąć), unieru-chomić. Niektóre kobiety odczuwają wów-czas ból, ale jest to tylko chwilowy dys-komfort. Ucisk umożliwia uzyskanie zdjęć szczegółowych, bardzo dobrej jakości, a jednocześnie pozwala zmniejszyć daw-kę promieniowania rentgenowskiego. Nie jest szkodliwy dla piersi – nie uszkadza jej.

Wynik i co dalej? Wynik badania kobieta otrzymuje po

10 dniach. Jest to związane z tzw. po-dwójnym patrzeniem, co oznacza, że zdjęcia są oglądane i oceniane nieza-leżnie przez dwóch lekarzy radiologów, specjalistów od oceny badań mam-mograficznych. Czasami kobieta jest wzywana ponownie w celu wykonania dodatkowych badań. Należy zwrócić uwagę, że nie każdy nieprawidłowy wy-nik mammografii oznacza zmianę nowo-tworową i przeważnie nie ma powodów do obaw. Wówczas następną mammo-grafię należy wykonać za dwa lata. Re-gularne wykonywanie badań pozwala obserwować zmiany w strukturze tkanki.

Jeżeli natomiast konieczna jest dal-sza diagnostyka, kobieta zostanie oto-czona jak najlepszą opieką, skierowana na dodatkowe bada-nia, do specjalistów i będzie odpowiednio leczona.

Populacyjny Pro-gram Wczesnego Wykrywania Raka Piersi finansowany przez NFZ jest skie-rowany do wszyst-kich kobiet w Polsce w wieku 50–69 lat, które w ciągu ostat-nich dwóch lat nie miały wykonywanej mam-mografii w ramach ubezpieczenia w NFZ. Nie jest potrzebne skierowanie od lekarza.

Każda kobieta kwalifikująca się do pro-gramu powinna zgłosić się na badanie mammograficzne, nawet bez zaproszenia. Badania wykonywane są w całej Polsce, w placówkach ochrony zdrowia, które pod-pisały umowę z NFZ na realizację Popula-cyjnego Programu Wczesnego Wykrywania Raka Piersi. Nie obowiązuje rejonizacja.

Zapraszamy na badania mammogra-ficzne do SPZOZ Warszawa-Ursynów, do Przychodni przy ul. Na Uboczu. Mamy piękną pracownię mammograficzną, no-woczesny, ucyfrowiony aparat mammo-graficzny, który znacznie obniża wymaga-

ną dawkę promieniowania. Zapewniamy krótkie terminy, komfort i intymność ba-dań. Personel wykonujący zdjęcia jest fachowy i kompetentny, ma wszystkie niezbędne kwalifikacje i certyfikaty, a ra-diolodzy dysponują olbrzymim doświad-czeniem w ocenianiu badań.

Dla Pań, które nie kwalifikują się do profilaktycznego programu ba-dań finansowanych przez NFZ, ZOZ-Ursynów przygotował specjalną ofertę: cyfrową mammografię pacjentki mogą wykonać w cenie 70 zł (konieczne skie-rowanie od lekarza).

mgr Anna Szzlacheeta technik elektroradiologiipracownia mammografii

przychodnia przy ul. Na Uboczu 5

8 ZDROWIE URSYNOWA

Zespołowi rowka nerwu łokciowego to-warzyszą:• Objawy czuciowe - nieokreślone bóle

łokcia oraz drętwienie palca małego i serdecznego, nasilające się po zgię-ciu ręki w stawie łokciowym.

• Objawy ruchowe - słabość, niezdar-ność ruchowa i upuszczanie przed-miotów. Muzycy na przykład mają trudności podczas gry na skrzypcach, gitarze i pianinie. W wykryciu zespołu rowka nerwu łokciowego pomaga ba-danie EMG

Po rozpoznaniu zespołu rowka nerwu łokciowego i podjęciu decyzji o leczeniu stosuje się różnorodne metody zachowaw-cze, m.in. unikanie czynności wywołują-cych objawy, okresowe unieruchomienia łokcia, fizjoterapia oraz metody operacyjne. Wskazaniem do zabiegu chirurgicznego są zaburzenia czucia, które utrzymują się dłu-żej niż 3 miesiące, oraz stwierdzone przez lekarza zaburzenia czynności ręki. Nie ma jednak ogólnie przyjętego typu zabiegu

operacyjnego, ponieważ wybór w dużej mierze zależy od stopnia ucisku nerwu oraz umiejętności chirurga.

Zespół kanału Guyona przeja-wia się najczęściej:• bólem przedziału łokciowe-

go nadgarstka, • zaburzeniami czucia,• niekiedy wrażliwością na

zimno.

Warto podkreślić, że objawy związane są zawsze z drętwie-niem opuszki małego palca, czasem także opuszki palca serdecznego, możliwy jest zanik mięśni kłębika (wewnętrznej strony dłoni). Najczęstsze przyczyny ucisku ner-wu łokciowego na poziomie nadgarstka to: tłuszczak, ganglion, czynności związane z wykonywanie pracy w trudnych warun-kach (np. obsługa młota pneumatycznego), a także uprawianie niektórych dyscyplin sportowych (np. kolarstwa). W odróżnieniu od zespołu rowka nerwu łokciowego, ze-spół Guyona leczy się tylko operacyjnie.

Istnieje jeszcze wiele innych, rzadziej spo-tykanych chorób nerwów obwodowych.

A celu weryfikacji rozpoznania i ustalenia dalszego leczenia należy się skonsultować z Poradnią Chirur-gii Ręki (ul. Na Uboczu 5, przyjęcia w czwartki 16.00–19.00).

W następnym wydaniu „Zdrowia Ursy-nowa” omówimy ogólne postępowanie w wypadku częstych chorób ręki spowodowa-nych zapaleniem pochewek ścięgnistych.

Dlaczego boli ręka? Część II. Uszkodzenia uciskowe nerwu łokciowegoW poprzednim wydaniu „Zdrowia Ursynowa” opisałem dolegliwości związane z bólami ręki (tzw. zespół kanału nadgarstka), spowodowane uciskiem na nerw pośrodkowy. Poniższy artykuł poświęcony jest dru-giej pod względem częstotliwości występowania chorobie nerwów obwodowych kończyny górnej, czyli neuropatii uciskowej nerwu łokciowego, najczęściej występującej w okolicy łokcia (tzw. zespół rowka nerwu łokciowego) lub nadgarstka (tzw. zespół kanału Guyona).

R E K L A M A

dr nn.med. JJarosławw Strychharspecjalista ortopedii

i traumatologii narządu ruchu przychodnia przy ul. Na Uboczu 5

ZDROWIE URSYNOWA 9

Jak korzystać z piramidy zdrowia, gdy mamy w domu wybrednego malu-cha lub nastolatka? Dietetycy zalecają potrawy urozmaicone, w których znajdą się różne produkty.

W zdrowym ciele zdrowy duchCzęść II

Musi być kolorowo i atrakcyjnie. Młode matki dzielą się swoimi doświadczeniami w Internecie i pismach specjalistycznych, np. „Twoje Dziecko”, gdzie można znaleźć przepisy na fantazyjne, kolorowe i zdrowe kanapki, które przypominają kwiatek, rybkę czy wesołego pieska. Każde dziecko kocha zwierzątka i bajkowe postacie. Można to wykorzystać, aby zachęcić do pałaszowa-nia marchewek i kalafiorów.

Nastolatki to esteci, warto więc, przygoto-wując śniadanie, położyć na talerzu trochę sałaty, suszony pomidor w oliwie, kawałek opiekanej papryki i wreszcie ze dwa gatun-ki sera – łagodny i ostry – a do tego kromka ciemnego chleba i poranna uczta gotowa.

Przykładowe jadłospisy nietrudno zresztą znaleźć w różnych książkach kucharskich.

PrzekąskiDobrze jest trzymać w lodówce zdrowe

produkty, po które może sięgnąć dziecko po powrocie ze szkoły, np. musli z płatków pełnoziarnistych, świeże owoce, jogurty, mleko, kurczaka z rusztu, pokrojone wa-rzywa, a do nich dressing jogurtowy i wodę mineralną, soki. Warto też nauczyć starsze dzieci, aby zwracały uwagę na kalorycz-ność pokarmów i rezygnowały z „bomb” ka-lorycznych, takich jak lody z bitą śmietaną i posypką czekoladową, wzbogacone kol-cami z biszkoptów. Taką ucztę trzeba zo-

stawić na bardzo wyjątkowe okazje.Dobrze jest wzmacniać nawyk jedzenia

zgodnie z sygnałem głodu, aby uniknąć przejadania się. Można zaczynać posiłek od najbardziej wartościowych produktów typu surówki. Francuzi zaczynają obiad lub go kończą dużą miską sałaty. Wiedzą, co robią, bo wypełniony żołądek nie domaga się nadzwyczajnej ilości jedzenia. War-to naśladować Włochów, którzy nie łączą pewnych grup pokarmów. Obiad zaczynają od pasty – makaronu – potem serwują mię-so, potem jarzyny, a kończą posiłek kawą, która „zamyka żołądek”. Anglicy jedzą dużo gotowanych jarzyn, a Skandynawowie ryb. My musimy wypracować własny modus vivendi, by żyć długo i zdrowo.

NadwagaAle co zrobić, gdy dziecko niepokojąco

przybiera na wadze? Warto wtedy prze-konać się, czy ma nadwagę. Status wagi ustalony jest na podstawie indeksu masy ciała BMI, który oblicza się, dzieląc wagę ciała w kilogramach przez wzrost w me-trach do kwadratu. Jeśli wyliczenia po-twierdzą nasze obawy, to warto skorzystać z rad lekarza dietetyka, który zaproponuje odpowiednią dietę. Niebagatelną rzeczą jest wsparcie rodziców i dowartościowanie dziecka, aby nie czuło się gorsze. Wyniki badań wskazują, że otyłe nastolatki, które były mocniej związane z rodzicami, osiąga-

ły lepsze wyniki w nauce i szybciej radziły sobie z problemem otyłości niż ich rówie-śnicy, którzy nie mieli dobrego kontaktu z rodzicami.

Wiele praktycznych rad na temat wyra-biania zdrowych nawyków u nastolatków, znalazłam w książce D. Neumark-Sztainer Mamo, czy jestem grubasem?. Autorka uzasadnia między innymi, jak ważne dla nastolatka jest codzienne, wspólne zasia-danie do stołu. Posiłki rodzinne to cudow-ny lek na kłopoty nastolatków. To okazja, by opowiedzieć, jak minął dzień. Mówi się o kłopotach i radościach. To terapia nie-zbędna dla każdego członka rodziny. Spo-tkanie przy stole bardzo zbliża i jednoczy rodzinę, buduje więzi. Oczywiście muszą być spełnione pewne warunki: nie ogląda się wtedy telewizji i ścisza telefony, a wcze-śniej uzgadnia jadłospis i godzinę wspólne-go posiłku.

To krótkie rozważanie o zdrowym ży-wieniu ma jeden cel: przekonać czytel-ników, że warto włączyć się w społeczną kampanię na rzecz zdrowia. Nikt nie ma patentu na mądrość, ale wielu z nas ma dobre pomysły i doświadczenie, jak ten cel osiągnąć. Warto dzielić się dobrymi praktykami i przekazywać je innym, bo nie ma innej drogi i sposobu na zmianę świadomości społecznej w zakresie na-wyków żywieniowych

Zapraszam do dyskusji, proszę o uwagi, opinie i komentarze do poruszonego tema-tu Joanna.Fabisiak@sejm.pl.

Przepis na zdrowe albańskie ciasteczka, które można podawać na różne okazje.

Granola

Składniki na granolę (4 porcje)2 łyżki orzechów laskowych1 łyżka oleju słonecznikowego ew. z pestek winogron, kukurydzianego3 łyżki klarownego miodu15 łyżek lub 150 g płatków owsianych3 łyżki ziaren słonecznika1 łyżka ziaren sezamudodatkowo: 3 łyżki posiekanych suszonych moreli2 łyżki rodzynek sułtańskich Sposób przygotowania1. Nagrzej piekarnik do temperatury 180 stopni. Orzechy laskowe włóż do woreczka, szczelnie zamknij i rozgnieć wałkiem do ciasta.2. Na patelnię wlej olej i miód. Wymieszaj je na małym ogniu, aż będą ciepłe, odstaw.3. Dodaj rozdrobnione orzechy, płatki owsiane i ziarna. Wymieszaj tak, aby składniki pokryły się miodem.4. Wyłóż na blachę do pieczenia, rozprowadź równomiernie łyżką i piecz 15 minut do uzyskania złotego koloru. 5. Po przestygnięciu pokrusz na kawałki i dodaj posiekane morele i rodzynki.

Joanna Fabisiaak Poseł RP

Przewodnicząca Podkomisji Młodzieży

10 ZDROWIE URSYNOWA

R E K L A M A

Wiedza przepustką do zdrowia w dobie HIV/AIDSNa początku lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku pojawiły się pierw-sze doniesienia o chorobie powodującej upośledzenie odporności.

Czynnikiem odpowiedzialnym za nie oka-zał się retrowirus, który otrzymał nazwę HIV (od ang. human immunodeficiency virus – ludzki wirus upośledzenia odporności). HIV zaburza odpowiedź immunologiczną ustroju i może powodować rozwój zespołu nabytego upośledzenia odporności AIDS. Dotychczas nie opracowano skutecznego leku, który pozwoliłby na wyleczenie osób dotkniętych HIV/AIDS. Jedyną metodą jest terapia antyretrowirusowa.

W Polsce od 1985 r. do 31 stycznia 2011 r. odnotowano 14 234 zakażenia HIV (wg da-nych Państwowego Zakładu Higieny). Mini-sterstwo Zdrowia szacuje, że rzeczywista liczba jest o wiele większa, może wynosić 25 000–35 000 i wciąż rośnie. Corocznie o zakażeniu wirusem HIV dowiaduje się około 700 osób. Są to z reguły ludzie mło-dzi, w wieku 20–29 lat. W dzisiejszej dobie problem HIV/AIDS nie dotyczy wyłącznie narkomanów czy osób świadczących usłu-gi seksualne, ale przeciętnych ludzi, któ-rzy są aktywni seksualnie i tą drogą ulegli zakażeniu. Zwłaszcza młodym osobom należy uświadomić, że zdrowie jest najcen-niejszym skarbem i muszą zdawać sobie sprawę, że jeśli w życiu popełnią błąd, nie będą mieli szansy go naprawić. Życie z HIV jest bardzo trudne, nie tylko pod względem zdrowotnym.

Ponieważ okres zakażenia utajonego trwa średnio 10–12 lat i jest bezobjawowy, osoba zakażona może nie wiedzieć, że jest chora i zakaża innych. Dlatego tak ważną rolę odgrywa wiedza na temat dróg zaka-żenia, metod zabezpieczenia się przed nim oraz wykonanie testu w kierunku HIV w celu poznania swojego statusu serolo-gicznego. Pozwala to dokonywać świado-mych wyborów, chroniących zdrowie i życie własne oraz bliskich. Nieprędko można się spodziewać szczepionki chroniącej przed HIV. Jedyną ochroną przed zakażeniem jest nadal i długo jeszcze będzie wiedza i stosowanie jej we własnym życiu.

Drogi zakażenia HIV:• przenoszenie wirusa podczas kontak-

tów seksualnych,• przenoszenie zakażenia przez krew,• przenoszenie zakażenia z matki na

dziecko (droga wertykalna).Najczęstszą drogą zakażenia wirusem

HIV są kontakty seksualne. HIV może występować w spermie lub wydzielinach z żeńskich narządów płciowych. Zakaże-nie łatwiej przenosi się z mężczyzny na kobietę, co wiąże się z fizjologią kontaktów seksualnych. Kobieta eksponuje większą powierzchnię błony śluzowej na wydzieliny

partnera podczas stosunku seksualnego. Ponadto sperma zakażonego mężczyzny zawiera wirusa w wyższym stężeniu niż wydzieliny szyjki macicy i pochwy.

Współistnienie innych chorób narządów płciowych ułatwia zakażenie, ponieważ tkanki mogą być uszkodzone. Stosunek płciowy odbywany w czasie miesiączki stwarza duże ryzyko infekcji HIV. Najbar-dziej ryzykowne są kontakty analne zarów-no homo-, jak i heteroseksualne, szcze-gólnie dla partnera mającego bierną rolę. Kontakty oralne, w świetle aktualnych infor-macji, również niosą ryzyko zakażenia HIV.

Przenoszenie zakażenia przez krewZakażenie może nastąpić na skutek prze-

toczenia zakażonej krwi lub preparatów krwiopochodnych, przeszczepów, sztucz-nego zapłodnienia, używania zakażonych igieł lub strzykawek, podczas wykonywania tatuaży, piercingu niesterylnym sprzętem, używania tej samej golarki itp. Zakażenie HIV jest możliwe, gdy dochodzi do kontak-tu uszkodzonej skóry lub błon śluzowych (rany, skaleczenia, udzielanie pierwszej po-mocy ofiarom wypadku) z zakażoną krwią lub innym potencjalnie zakaźnym materia-łem biologicznym.

Przenoszenie zakażenia z matki na dziecko (droga wertykalna)

Do zakażenia może dojść w czasie cią-ży, porodu, karmienia piersią (najczęściej

w czasie okołoporodowym lub porodu, rza-dziej w ciąży i najrzadziej w następstwie karmienia piersią).

Sytuacje niepowodujące zakażenia HIVZakażenie HIV nie przenosi się drogą

oddechową, jelitową, przez zwykłe kontak-ty międzyludzkie, przez żywność, wodę, pot, łzy. Ślina osób zakażonych nie stanowi materiału zakaźnego. Nie spowoduje za-każenia korzystanie ze wspólnych toalet, basenu, sztućców, naczyń, odzieży i innych przedmiotów codziennego użytku (książki, telefonu itp.). Nie stwierdzono przenosze-nia wirusa HIV przez komary i inne owady.

Zmniejszenie ryzyka zakażenia HIVBezpieczniejszy seks, czyli współżycie

z jednym zdrowym i wiernym partnerem, właściwe używanie prezerwatyw odgrywa-ją kluczową rolę.

Zbliżają się wakacje, a z nimi wyjazdy w nowe miejsca, nowe znajomości, nowe przygody. Aby po powrocie pozostały dobre wspomnienia, decyzję o współżyciu nale-ży podejmować świadomie, nie poddawać się nastrojowi chwili, zwłaszcza będąc pod wpływem alkoholu.

Bez względu na to, co o inicjacji seksu-alnej sądzą dorośli, pewna grupa nastolat-ków będzie rozpoczynała życie seksualne, zanim stanie się dorosła. Dla większości dorosłych seksualność to tabu, o którym nie mówią, chociaż mają świadomość

12 ZDROWIE URSYNOWA

zagrożeń związanych ze zbyt wczesnym rozpoczęciem życia seksualnego. Jednym z powodów jest błędny pogląd, że rozmowy na temat seksu rozbudzają zainteresowa-nie nim. Tymczasem takie zainteresowanie jest normą rozwojową. Dziecko w końcu dochodzi do wniosku, że z dorosłymi nie da się rozmawiać na niektóre tematy, ponie-waż albo milczą, albo odpowiadają mono-sylabami, albo mijają się z prawdą.

Innym powodem unikania tego typu te-matów jest brak wiedzy oraz języka komu-nikacji w sprawach intymnych. Edukacja w tym zakresie jest trudna i nie w pełni ak-ceptowana przez dorosłych (zachowania seksualne, inicjacja seksualna, napięcia seksualne okresu dorastania, używanie prezerwatywy).

Przeniesienia zakażenia HIV przez krew można uniknąć, używając własnych przybo-rów kosmetycznych, wykonując zabiegi ko-smetyczne i tatuaże tylko w specjalistycznych gabinetach, używając jednorazowych steryl-nych igieł i strzykawek (dotyczy to szczegól-nie osób stosujących dożylnie narkotyki).

W Polsce w ochronie zdrowia od wielu lat stosowane są jednorazowe igły i strzykawki oraz wszędzie, gdzie to możliwe, jednora-zowy sprzęt medyczny. Kładzie się nacisk na prawidłową sterylizację narzędzi i sprzę-tu medycznego. Krew do transfuzji, tkanki i narządy do przeszczepu podlegają skru-pulatnym badaniom i restrykcjom. Ryzyko poprzetoczeniowego zakażenia ocenia się na 0,6–2 na milion donacji.

Przenoszenie zakażenia drogą wertykal-ną można zminimalizować, badając status

serologiczny przyszłych rodziców, zwłasz-cza matki. Zakażona kobieta objęta jest opieką, włączona zostaje terapia antyretro-wirusowa oraz odpowiednie postępowanie na oddziałach położniczych i noworodków.

Diagnostyka zakażenia HIVDiagnozowanie zakażenia HIV jest trudne

przede wszystkim dlatego, że przez wiele lat od momentu zakażenia objawy klinicz-ne nie występują lub trwają krótko, są mało charakterystyczne, najczęściej kojarzone są z infekcjami przeziębieniowymi, grypą, zatru-ciem. Zakażone osoby nieświadome swoje-go stanu przekazują wirusa innym. Dopiero w końcowej fazie AIDS (po wielu latach od zakażenia) pojawiają się objawy typowe. Na podstawie objawów klinicznych we wcze-snym okresie trudno rozpoznać chorobę. W tej sytuacji diagnostyka laboratoryjna ma decydujące znaczenie w wykrywaniu, a za-tem i zwalczaniu epidemii HIV/AIDS.

Aby sprawdzić, czy nie jest się zakażo-nym HIV, należy wykonać test. Badanie można przeprowadzić w Punkcie Konsulta-cyjno-Diagnostycznym (PKD) anonimowo i bezpłatnie. Jest ono połączone z porad-nictwem przed i po teście. Adresy punktów konsultacyjno-diagnostycznych znajdują się na stronie internetowej Krajowego Cen-trum ds. AIDS www.aids.gov.pl.

Adresy PKD w Warszawie:PKD przy Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej, ul. Żelazna 79PKD przy Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epi-demiologicznej, ul. Nowogrodzka 82, wejście B

PKD przy Laboratorium Analiz Lekarskich IZIS, ul. Chmielna 4PKD w Kosmetyczno-Lekarskiej Spółdziel-ni Pracy IZIS, ul. Targowa 44.

WWiesławwa Stanisszewskka pielęgniarka

przychodnia przy ul. Romera 4

R E K L A M A

ZDROWIE URSYNOWA 13

Stomatologia dla dorosłychW stomatologii, podobnie jak w innych dziedzinach medycyny, najważ-niejszą rolę odgrywa profilaktyka. Dotyczy to nie tylko dzieci, ale także dorosłych.

Regularne wizyty kontrolne w gabi-necie – w wypadku dzieci co trzy mie-siące, a w wypadku dorosłych co sześć

miesięcy – dają olbrzymie szanse na utrzymanie własnego uzębienia aż do późnej starości, zwłaszcza jeśli będą połączone z usunięciem złogów nazęb-nych, barwnych osadów i fluoryzacją.

Kamień nazębny Pacjenci często błędnie myślą, że ka-

mień nazębny to nie problem – przecież można z nim żyć, a jeśli nawet go usuną, to i tak znowu się pojawi. Nic bardziej

mylnego. Ale zacznijmy od wyjaśnienia, czym jest kamień nazębny, jak powstaje i do czego może doprowadzić.

Kamień nazębny to płytka, która powstaje m.in. z resztek jedzenia, pro-

duktów przemiany materii, bakterii znaj-dujących się w jamie ustnej, a także z substancji obecnych w ślinie. Po 2–3 dniach od powstania podlega ona mine-ralizacji. Proces ten u różnych osób może przebiegać nieco dłużej lub krócej. Zale-ży to od indywidualnych predyspozycji pacjenta, a także od różnego składu śli-ny. Z biegiem czasu obecność kamienia powoduje mikrouszkodzenia szkliwa, a także stan zapalny dziąseł, objawiają-cy się zaczerwienieniem, samoistnym lub sprowokowanym krwawieniem, a często bolesnością. Oczywiście wiel-kim sprzymierzeńcem osadu i kamie-nia jest brak odpowiedniej higieny. Im grubsza warstwa płytki, tym wapnienie przebiega intensywniej, a także zwięk-sza się liczba kolonii bakterii.

Rozróżniamy kamień nad- i poddzią-słowy. Ten pierwszy z łatwością moż-na zauważyć nawet gołym okiem, gdyż

lokalizuje się w okolicy ujść ślinianek, ale o wiele bardziej niebezpieczny jest ten drugi, poddziąsłowy, gdyż wciska się w głąb dziąsła, wzdłuż korzenia, przyczynia do destrukcji kości i niszczy aparat zawie-szenia zęba, doprowadzając tym samym do stopniowego zwiększania się ruchomości zęba, a w konsekwencji jego utraty.

Co więcej, jest przyczyną chorób przyzębia, siedliskiem bakterii, produk-tów bakteryjnych mediatorów zapalnych i immunologicznych, które mogą działać nawet na odległe organy w organizmie ludzkim. Udowodniono, że mają wpływ na występowanie i przebieg chorób ser-cowo-naczyniowch, np. miażdżycy, a na-wet zawału serca.

Nie można także zapomnieć o uporczy-wym i dość wstydliwym problemie wielu pacjentów, jakim jest przykry zapach z ust, tzw. halitosis. Przyczyną tej dolegliwości także jest obecność kamienia nazębnego, wraz z próchnicą i osadem na języku.

Czy warto zatem usuwać kamień nazębny?

Bezwzględnie tak! Sam zabieg, tzw. scaling, jest prawie bezbolesny, gdyż używa się ultradźwięków, bezpiecznych zarówno dla pacjenta, jak i jego zębów.

Pamiętajmy zatem, aby chociaż raz na pół roku odwiedzić swojego denty-stę, a w domu używajmy szczoteczki i nici dentystycznej po każdym posiłku, a wtedy na pewno wizyty w gabinecie dentystycznym będą przyjemnością!

leek. stomm. Monikka Wołoosstomatolog

przychodnia ul. Romera 4

14 ZDROWIE URSYNOWA

Akcja „Dzień zdrowia na Uczelni Łazar-skiego” odbyła się 12 maja przy udziale Klubu Absolwenta i Działu Studenckich Inicjatyw Zewnętrznych Uczelni Łazarskie-go, Fundacji Uczelni Łazarskiego, Fun-dacji DKMS Baza Dawców Komórek Ma-cierzystych Polska oraz Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Warszawa-Ursynów. Naszym celem było przekazanie jak najbardziej rzetelnych in-formacji popularyzujących zdrowy styl ży-cia. Przez cały dzień można było wykonać badania spirometryczne, poziomu cukru, ciśnienia, cholesterolu, poziomu tkanki tłuszczowej oraz skorzystać z porad zdro-wotnych takich specjalistów jak dietetyk, dermatolog, psycholog i położna. Z wielką satysfakcją informujemy, że podczas impre-zy z udostępnionych możliwości skorzysta-ło prawie tysiąc osób. Bardzo dziękujemy personelowi SPZOZ Warszawa-Ursynów oraz firmie Zentiva i Roche za czynny wkład w edukację prozdrowotną miesz-kańców Mazowsza.

Anna Dyymińskkadział marketingu

SPZOZ Warszawa Ursynów

Mam prawo do... cz. IVLeki „na karteczki”Ostatnio w rejestracjach i gabinetach polskich przychodni odbywa się nerwowa wy-miana zdań, niekiedy kończąca się telefonicznymi lub pisemnymi interwencjami „na górze”. Góra jest różna: kierownik poradni, dyrektor ZOZ albo Narodowy Fundusz Zdrowia ewentualnie Ministerstwo Zdrowia. Są też zapowiedzi interwencji w telewizji.

W czym problem? Ano... w lekach „na karteczkę”.

Często zdarzało się, że pacjent zostawiał kartkę ze spisem leków, których potrzebo-wał, albo dzwonił do rejestracji, dyktując swoje zapotrzebowanie i zgłaszał się dnia następnego lub kolejnego po odbiór recepty.

I to się skończyło. Dlaczego? Dlatego, że art. 42 Ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty zakazuje orzekania o stanie zdrowia pacjenta (a recepta na leki jest takim końco-wym orzeczeniem) bez osobistego zbadania pacjenta. Skończyło się dlatego, że odbyły się liczne kontrole „funduszowe”, których skutkiem było nałożenie bardzo wysokich kar – idących w tysiące czy dziesiątki tysięcy, a czasem setki tysięcy złotych – na placówki lub lekarzy indywidualnie praktykujących za wypisywanie leków zaocznie.

Są kraje, w których ordynacja lekarska, czyli recepta, jest wystawiana przez lekarza np. na rok kuracji w razie choroby przewle-kłej dobrze kontrolowanej i niewymagającej częstych wizyt. Chory udaje się do apteki z takim dokumentem i tam odbiera, w do-godnych dla siebie terminach, odpowied-nie dawki leków. Wszyscy są zadowoleni, a tamtejsze populacje nie wymierają.

Podobno Pani Minister Zdrowia wypowie-działa się publicznie „w telewizorze i w ga-zetach”, że można wrócić do poprzednich praktyk stosowanych w Polsce, czyli do wy-pisywania leków „na karteczkę”. Tyle że nie ukazał się żaden akt prawny na ten temat, natomiast nałożone z tego powodu kary są jak najbardziej rzeczywiste. Dotychczasowa praktyka wypisywania leków „zaocznie” była niezgodna z obowiązującym prawem i po-

skutkowała takimi wynikami kontroli. Żadna gazeta ani żaden komunikat telewizyjny nie ma rangi aktu prawnego, a kontroler przycho-dzi z ustawą lub rozporządzeniem w dłoni, nie z artykułem prasowym, i w swoim proto-kole pokontrolnym egzekwuje prawo ustano-wione, a nie wypowiedź publicystyczną.

Wszyscy lekarze niewątpliwie czekają na zmiany w polskim prawie umożliwiające wypisywanie recept w niektórych schorze-niach bez konieczności badania pacjenta. Oczekują tego przede wszystkim przewle-kle chorzy.

A więc czekajmy... z niecierpliwością.

lek. MMałgorzaata Zarachowiccz specjalista medycyny rodzinnejprzychodnia przy ul. Zamiany 13

Prawie tysiąc osób skorzystało z naszych porad prozdrowotnych. 12 maja Uczelnia Łazarskiego zamieniła się w „kampus zdrowia”.

Dzień Zdrowia na Uczelni Łazarskiego

Kampus zdrowia Porada psychologa

Badanie spirometryczne Pomiar ciśnienia

ZDROWIE URSYNOWA 15

Jak dbać o skórę dziecka latem Skóra to zewnętrzna powłoka naszego ciała, która spełnia funkcje bardzo ważne dla organizmu. Chroni przed czynnikami mechanicznymi, chemicz-nymi, fizycznymi, bakteriami i utratą ciepła, pełni funkcję wydzielniczą oraz jest narządem czucia. Bierze też udział w procesach odpornościowych.

Skóra zbudowana jest z naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej. W ciągu na-szego życia, od okresu noworodka do okre-su starczego, zmienia się i dojrzewa. Skóra noworodka i niemowlęcia jest delikatna, wrażliwa i mniej sprężysta, dlatego łatwo ulega uszkodzeniu i szybko traci wodę. Peł-ną ,,dojrzałość’’ osiąga około 3 roku życia dziecka, zatem od nas zależy jej wygląd i gładkość w dotyku.

O skórę dziecka należy prawidłowo dbać już w okresie niemowlęcym – prawidłowo ją nawilżać i natłuszczać oraz zapewnić jej od-dychanie. Zwłaszcza latem, gdy wychodzimy na spacer, musimy ją zabezpieczyć przed nadmiarem słońca, kurzu, spalin i alergenów. Skóra oddycha, dlatego ubierajmy dzieci w ubranka bawełniane, batystowe lub z inne-go naturalnego tworzywa. Unikajmy domie-szek poliesteru i lycry, które ładnie wyglądają, ale nie przepuszczają powietrza.

ProfilaktykaOdkrywajmy ciało naszego dziecka. Ono

tak samo reaguje na upał i wilgotność jak my. W czasie upału kąpiemy się trzy razy dziennie, aby się odświeżyć. Pluskajmy więc nasze dzieci równie często, a będą bardziej pogodne i zadowolone. Sami widzicie, jak lubią chlapać się w wodzie – to przecież ich naturalne środowisko, w którym rosły i rozwi-jały się przez 9 miesięcy ciąży. Małe dzieci, które korzystają z pieluszek jednorazowych, powinny być często ,,wietrzone”, to znaczy rozwijane i pozostawione gołe. Pieluszki to latem świetna pożywka dla bakterii i grzybów. Niejedna mama wie, co to znaczy wyprzenie pieluszkowe i jak trudno doprowadzić skórę pośladków do zdrowego stanu i wyleczyć proces zapalny.

Uważajmy na owady: komary, meszki, kleszcze. Jeśli dziecko reaguje mocnym obrzękiem i odczynem po ugryzieniu, nale-ży podać preparaty przeciwalergiczne i an-tyhistaminowe. Nie bójmy się repelientów,

czyli preparatów odstraszających owady. Należy je kupować w aptece, zwracając uwagę na wiek, od którego można ich uży-wać, oraz na datę ważności. Opuchnięcia po ugryzieniach można smarować Fenisti-lem w żelu, Altacetem, maścią z delikatnym antybiotykiem lub lekkim kremem sterydo-wym. Będąc nad morzem, u małych dzieci stosujmy filtry UV odpowiednie do ich wie-ku. Pamiętajmy, że spłukują się w wodzie i po kąpieli w morzu czy basenie należy po-nownie je nałożyć.

Leki a słońceTrzeba również pamiętać, że jeśli dziec-

ko stale przyjmuje jakieś leki, np. antybio-tyki lub sulfonamidy, to należy zachować ostrożność podczas opalania. Te leki pod wpływem słońca mogą powodować różne przebarwienia i niecodzienne reakcje. Na-leży czytać ulotki, które zawierają odpo-wiednie informacje.

Ochrona skórySkóra może być wrażliwa, sucha, skłon-

na do podrażnień i alergii. Na rynku farma-ceutycznym jest obecnie bardzo duży wy-bór kosmetyków i preparatów do pielęgnacji skóry. Kupując je, należy pamiętać, że nie powinny zawierać barwników ani substancji zapachowych. Myślę, że najbezpieczniej będzie zasięgnąć rady lekarza dermatolo-ga, zanim zaczniecie państwo stosować te środki. Skuteczność ich działania zależy nie od ceny czy firmy, ale od podatności i wraż-liwości skóry dziecka na dany preparat, a także od prawidłowej pielęgnacji w trakcie lata. Preparaty, które polecam, to: kremy emolienty natłuszczające, kremy emolien-ty nawilżające, balsamy do ciała, emulsje do kąpieli, żele i kostki myjące. Należy ich używać według wskazówek producenta i odpowiednio przechowywać.

Utrzymanie skóry dziecka w zdrowiu to duże wyzwanie dla rodziców. Obecnie wiele dzieci ma lekkie zmiany atopowe. Nie leczmy ich sami, ale zasięgnijmy porady fachowców.Życzę państwu ładnej opalenizny

i zdrowej, alabastrowej skóry.lek. MMałgorzaata Mattej

specjalista medycyny rodzinnej, pediatra, przychodnia przy ul. Na Uboczu 5

R E K L A M A

16 ZDROWIE URSYNOWA

R E K L A M A

Urodzona warszawianka. Absolwentka Li-ceum Ogólnokształcącego im. Marii Konop-nickiej i Akademii Medycznej w Warszawie.

Prywatnie… Rozmawiałyśmy w jednej z kawiarni na Kabatach. - Poproszę kawę latte - miłym głosem złożyła zamówienie. Przede mną siedziała uśmiech-nięta kobieta o życzliwym spojrzeniu. Żona, matka dwóch synów, 12- i 9-latka. Kobieta, któ-ra lubi kolor czerwony, co było widoczne w jej dodatkach – buty, bransoletka, kolor paznokci – i konwalie, które przypominają jej las. Zaczęłyśmy rozmowę.

Pani życiowe motto?Ponad sto pięćdziesiąt lat temu Margaret Fuller powiedziała: „Aby zarobić na życie, ludzie za-pominają żyć”. To się bardzo sprawdza teraz. Wszyscy pracują w pędzie i zarabiając, nie mają czasu na to, żeby wydać to, co zarobili.Czy Pani tę obserwacje wzięła sobie do serca?Tak, nie pracuję na kilku etatach. Mam czas dla siebie i dla rodziny. Gdyby mogła Pani zmienić dwie najgor-sze cechy człowieka na dwie najbardziej pożądane, co by Pani wybrała?Obłudę zmieniłabym w szczerość, choć nie zawsze jest ona miła dla drugiej oso-by, a chciwość w hojność i chęć dzielenia się. Często nie zwracamy uwagi na innych, zapatrzeni w to, co sami chcemy osiągnąć.

Doktor Agnieszka twierdzi, że gdyby mia-ła wybrać drugi zawód, byłby to... lekarz. Choć wątki jej z życiorysu każą widzieć ją na scenie. Występowała w filmie „ Sędzia Anna Wesołowska”, gdzie trudno jej było zrozumieć sens godzinnych oczekiwań na następne ujęcie. Grała jedną z czterech dam w spektaklu „Don Carlos” Verdiego z Teatrem La Fenice. Teatr gościnnie wystę-pował w Warszawie. Choć w roli statystki, miała okazję stać na scenie w towarzystwie największych operowych sław. Występo-wała w Gawędzie, ćwiczyła akrobatykę. To przeszłość. A zadanie na przyszłość? Uzdolniona muzycznie chciałaby jeszcze nauczyć się grać na pianinie, by „dogonić”

synów. Starszy opanował tę umiejętność, a młodszy gra na skrzypcach.W Gawędzie tańczyłam i śpiewałam przez 6 lat. Zwiedziłam z zespołem całą Polskę. Był stan wojenny. Zdarzało się, że walizki z kostiumami musieliśmy otwierać przed milicjantami na ulicy. W Pałacu Młodzieży w Sali Kongresowej odbywały się uroczy-stości centralne ówczesnych władz, stąd te kontrole.Który z występów szczególnie Pani za-pamiętała ?Ten, w którym robiłam „gwiazdę” przed ów-czesnym Sekretarzem Generalnym ONZ Javierem Perezem de Cuellar. Ponieważ trenowałam przez chwilę także akrobaty-kę, wybrano mnie, abym wykonała element akrobatyczny. Udało się! Teraz nie ćwiczę już tak regularnie (śmiech), choć zawsze w Sylwestra tańczę do białego rana. Dlaczego zatem medycyna, a nie scena i show biznes?Pewnie z powodu wyrostka robaczkowego. Leżałam podczas wakacji przez miesiąc w szpitalu na Litewskiej. Wtedy stwierdziłam, że ten zawód mi się podoba. Już w dzieciń-skie robiłam pluszowym miśkom zastrzyki i psuły się potem od środka. Chyba wtedy zaczęła się moja przygoda z medycyną.Jaka jest pani doktor Agnieszka?Nie wiem, trzeba by zapytać o to moich pa-cjentów. Staram się słuchać drugiego czło-wieka, choć nie zawsze wiem, czy pomagam na tyle, na ile się ode mnie tego oczekuje. Mam choleryczny charakter. Mówię to, co myślę, choć nie zawsze jest to dobre.Największa trudność w pracy?Sprawić, aby pacjent zrozumiał, co się do niego mówi. Czasem lekarzowi zależy bardziej niż pacjentowi, który lekceważy zagrożenie. Wtedy słyszy się od pacjenta, że mimo wszystko będzie nadal np. palił papierosy czy pił alkohol. Ten brak współ-pracy jest smutny i demotywuje.Pani Agnieszka zdejmuje fartuch, zamyka drzwi gabinetu. W jaką rolę się wciela?Gospodyni domowej, mamusi, która musi zaprowadzić, przyprowadzić, przypilno-wać odrabiania lekcji, przygotować obiad, pojeździć na rowerze, iść do kina, do te-atru, na koncert.

Do której z tych ról zatrudniłaby Pani dublerkę ?Do sprzątania na pewno nie, bo nie lubię, gdy robi to ktoś obcy w moim domu. Może do gotowania? (śmiech).Dziś wieczorem przychodzą do Pani nie-spodziewanie goście. Co Pani robi?Wysyłam męża do sklepu! (śmiech). Podam im kolorowe kanapki, sałatki. Wszyscy bar-dzo u nas lubią jedną z nich: ser żółty, ana-nas, czosnek, majonez. To bardzo dobre!Otrzymuje Pani w prezencie miesiąc urlo-pu. Gdzie można będzie Panią zobaczyć?Zaszyję się gdzieś, gdzie mnie nie widać. Potem pochodziłabym po górach, np. w Peru. Bardzo lubię chodzić po górach. Spędzamy tam rodzinnie czas. W Polsce byliśmy już chyba wszędzie. Gdy młodszy syn miał 4 lata, weszliśmy razem w ciągu 8 godzin na Turbacz i zeszliśmy. Razem także objechaliśmy cały Bornholm.Ulubiony zakątek w Polsce?Trudno powiedzieć, bo zawsze wyjeżdża-jąc, wybieramy inne miejsce, żeby odkryć coś nowego. Choć w Tatrach byliśmy wielo-krotnie. Kojarzą mi się z dzieciństwem, tam jeździliśmy zawsze na Wielkanoc z rodzi-cami. Kiedy patrzę na góry, uspokajam się.Miejsce, do którego chciałaby Pani po-jechać?Jeszcze trochę miejsc by się znalazło. Chciałabym pojechać do Chin. Mając czas wyłącznie dla siebie, co Pani robi?Słucham muzyki, jazzowej, Chrisa Boot-tiego, Franka Sinatry, Leszka Możdżera, Beethovena, Mozarta, Pink Floydów.Ostatnia książka?Nie mam dużo czasu na czytanie, ale… „We-ronika postanawia umrzeć” Paula Coelho.Telewizja? Nie oglądamy prawie wcale telewizji, ale jeśli już ją włączę, to za dużo oglądam wia-domości i potem się martwię..Małe marzenie?Najważniejsze to... żebyśmy byli zdrowi.Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała Agnieszka Pietruszka

Agnieszka Witomska - lekarz medycyny specjalista chorób wewnętrznych; Przychodnia przy ul. Na Uboczu 5

Fot. Agnieszka Pietruszka

Portret prywatny

18 ZDROWIE URSYNOWA

Przychodnia przy ul. Zamiany 13

Punkt Obsługi Pacjenta, tel. 22 644 83 18,

Podstawowa Opieka Zdrowotna, tel. 22 644 8318

- gabinet zabiegowy – tel. 22 648 30 76.

Poradnie specjalistyczne:

- alergologii dla dzieci i młodzieży, tel. 22 648 30 76

gabinet zabiegowy – wew. 53,

- pulmonologii dla dzieci i młodzieży – tel. 22 648 30 76,

- zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży oraz ich rodzin – tel. 22 644 83 18,

- logopedii – tel. 22 644 83 18

Poradnia terapii uzależnienia i współuzależnienia od alkoholu i innych zachowań:

tel. 22 648 66 57.

Przychodnia przy ul. Kajakowej 12

Punkt Obsługi Pacjenta: tel./faks - 22 855 47 37

Podstawowa Opieka Zdrowotna:

- rejestracja - tel. 22 855 47 37, 22 855 47 39.

Poradnie specjalistyczne:

- położnictwa i ginekologii – tel. 22 855 47 37,

- stomatologii dla dorosłych – tel. 22 855 47 37,

- urologii – tel. 22 855 47 37,

- pulmonologii dla dzieci i młodzieży – tel. 22 855 47 39.

Pracownie diagnostyczne:

- USG – badania położniczo-ginekologiczne – tel. 22 855 47 37,

- EKG – tel. 22 855 47 37.

Przychodnia przy ul. Na Uboczu 5

Centrala: 22 649 65 02, 22 649 65 04, 22 649 65 05, 22 649 65 06, 22 648 69 22,

22 648 84 20, 22 648 85 13, 22 648 98 25,

Punkt Obsługi Pacjenta – SEKRETARIAT, w godz. 8 – 15, tel./faks 22 648 84 96 wew. 104.

Podstawowa Opieka Zdrowotna:

- rejestracja dla dorosłych – wew. 100, 102, 103,

- rejestracja dla dzieci chorych – wew. 131 lub tel. 22 648 68 10, 22 648 84 34,

- rejestracja dla dzieci zdrowych – tel. 22 649 65 03, 22 648 68 10, 22 648 84 34,

- gabinet zabiegowy/EKG – wew.116,

- pielęgniarki środowiskowe – wew. 149.

Poradnie specjalistyczne:

- położnictwa i ginekologii – wew. 119,

- chirurgii – wew. 106,

- dermatologii – wew.123,

- onkologii – tel. 22 648 00 68,

- diabetologii – wew. 121,

- ortopedii i traumatologii narządu ruchu – wew. 107,

- neurologii – wew. 110,

- stomatologii dla dzieci – wew. 139, tel. 22 648 70 26,

- kardiologii – wew. 122, tel. 22 648 67 36,

- nadciśnienia tętniczego – wew. 122, tel. 22 648 67 36,

- alergologii dla dorosłych – wew. 123,

- pulmonologii dla dorosłych – wew. 100, 102, 103,

- rehabilitacji dla dorosłych – wew. 124,

- gabinet fi zykoterapii i hydromasażu – wew. 108,

- gabinet masażu – wew.127,

- sala ćwiczeń – wew. 143.

Pracownie diagnostyczne:

- USG – zapisy wew. 100, 102, 103,

- ECHO serca, ECHO wysiłkowe – wew. 122,

- Holter – EKG, Holter – RP – wew. 137,

- EKG – wew. 109, EEG – wew. 110,

- RTG – wew. 120, KTG – wew. 119,

- prób wysiłkowych i badań Holtera – wew. 137,

- mammografi i – wew. 118,

- spirometrii – wew. 116.

Przychodnia przy ul. Romera 4

Centrala: 22 641 65 64, 22 641 64 53, 22 641 72 80, 22 641 54 57,

Punkt Obsługi Pacjenta tel./faks.: 22 641 64 54.

Podstawowa Opieka Zdrowotna:

- rejestracja dla dorosłych – wew. 200, 217, 218,

- rejestracja dla dzieci – wew. 201 lub tel. 22 643 04 98, 22 643 04 99,

- gabinet zabiegowy/EKG – wew. 206,

- pielęgniarki środowiskowe – wew. 255.

Poradnie specjalistyczne:

- położnictwa i ginekologii – tel. 22 641 67 57, wew. 249,

- laryngologii – wew. 244,

- foniatrii i audiologii – wew. 244,

- okulistyki – wew.245, 246,

- leczenia jaskry – wew.246,

- stomatologii dla dorosłych – tel. 22 855 07 37, wew. 234,

- reumatologii – zapisy – wew. 200, 217, 218,

- neurologii dla dzieci – tel. 22 643 87 70,

- rehabilitacji dziecięcej – wew. 256, tel. 22 643 87 70,

- gabinet fi zykoterapii i masażu dla dzieci – wew.214,

- sala ćwiczeń dla dzieci – wew.210,

- fi zykoterapii dla dorosłych - wew.252,

- gabinet masażu leczniczego dla dorosłych – wew.253,

- sala ćwiczeń dla dorosłych – tel. 22 641 49 12.

Pracownie diagnostyczne:

-USG: jamy brzusznej, tarczycy, sutków, układu moczowego, ortopedyczne,

dopplerowskie naczyń – wew. 206,

ginekologiczno–położnicze – wew. 249, tel. 22 641 67 57,

przezciemiączkowe dla dzieci – tel. 22 643 87 70,

- audiologii – wew. 244,

- KTG – tel. 22 641 67 57,

- laboratorium diagnostyczne – wew. 231, tel. 22 641 54 45.

Poradnia medycyny pracy: tel. 22 641 64 53 wew. 208, tel. 22 855 78 00.

Poradnia medycyny sportowej: tel. 22 641 64 53 wew. 208, tel. 22 855 78 00.

Apteka „Patio Ursynów” - tel. 22 855 42 88

Czynna w godzinach: pn.-pt. 7.30–22, sob.-nd. 8.30–20.30.

Ode

rwij

i zac

how

aj

URSYNOWSKIE DZIENNE CENTRUM ZABIEGOWE PRZY ul. Kajakowej 12oferuje świadczenia medyczne w następujących dziedzinach:

CHIRURGIA OGÓLNA CHIRURGIA NACZYNIOWA CHIRURGIA ONKOLOGICZNA CHIRURGIA RĘKI ORTOPEDIA UROLOGIA OKULISTYKA GINEKOLOGIA ENDOSKOPIA PRZEWODU POKARMOWEGO

PUNKT KONSULTACYJNY (zapisy): tel. 22 643 52 36, okulistyka (zapisy) tel.: 22 855 47 37(39)

PUNKT PIELĘGNIARSKI: tel. 22 643 52 36 PUNKT LEKARSKI: tel. 22 647 00 25

Ursynowska Szkoła Narodzin

Ul. Na Uboczu 5

tel. 669 526 879

Nocna i świąteczna stacjonarna i wyjazdowa pomoc lekarska i pielęgniarska

ul. Romera 4, telefon dyżurny 22 643 04 97

Administracja SPZOZ Warszawa-Ursynów, 02-786 Warszawa, ul. Zamiany 13Telefon 22 643 74 44, faks 22 641 52 14, e-mail: biuro@zozursynow.pl; www.zozursynow.pl