W tej części szkolenia zamierzamy… 1. Ocenić poprzez test początkowe umiejętności komunikacyjne 2. Zidentyfikować styl komunikacji (perswazyjny, agresywny, uległy) 3. Wprowadzić w sesji e-learning teorię komunikacji (pragmatyka komunikacji człowieka) 4. Wprowadzić w sesji e-learning pojęcia (poprzez kreskówkę, film lub ćwiczenia) komunikacji werbalnej, niewerbalnej i elektronicznej 5. Wprowadzić w sesji e-learning (poprzez kreskówkę, film lub ćwiczenia) jak komunikować się w różnych sytuacjach i kontekstach 6. Rozpoznać mocne i słabe strony swojej komunikacji i interakcji 7. Ocenić poprzez test końcowe umiejętności komunikacyjne

• Proces rozumienia i dzielenia znaczenia. • Wymiana myśli, wiadomości lub informacji poprzez mowę, znaki,

zachowanie lub wysyłanie sygnałów. • Proces wysyłania i odbierania

wiadomości od nadawcy do odbiorcy.

Zdolność do dotarcia do odbiorców ze zdefiniowanym przekazem i z wykorzystaniem dostępnych środków. Właściwe używanie środków przekazu ułatwia cały proces. Komunikacja to sposób w jaki osoba wyraża swoje myśli i idee, werbalnie lub na piśmie. Każdy ma swój styl wyrażania siebie, ale w celu stworzenia komunikatu dostępnego dla innych i wyjaśnienia swoich idei, trzeba spełnić pewne podstawowe wymagania, w tym: - Jasność koncepcji i ich wyrażania - Płynna znajomość języka - Zdolność do przedstawienia osobistych idei i koncepcji, adaptacja stylu wyrażania ich do potrzeb odbiorców

- Myślenie o przedmiocie, celu, nadawcy, odbiorcy, środku przekazu i kontekście przekazu; - Komunikacja z użyciem norm odpowiednich dla środka przekazu; - Przykładanie uwagi, robienie notatek, zadawanie pytań, zaangażowanie w wysłuchanie przekazu; - Dekodowanie słów pisanych i obrazów w celu zrozumienia, co stara się zakomunikować nadawca; - Użycie słów, tonu głosu, języka ciała, gestów, wyrazów twarzy i wsparcia wizualnego w celu przekazania idei; - Efektywne przejście od odbierania pomysłów do tworzenia pomysłówto; - Rozumienie możliwości i ograniczeń komunikacji technologicznej np. telefon, e-mail - Kodowanie przekazu w słowa i zdania dla celów komunikacji z osobą od której dzieli nas dystans.

- Zdolność do przekazywania i pytania o informacje w ramach grupy; - Zdolność do adaptacji własnych stylów komunikacji do potrzeb środowiska w wymiarze indywidualnym i grupowym; - Zdolność rozróżnienia kontekstów, rozpoznania strategii komunikacji innych osób, przełożonych i współpracowników; - Zdolność przekazywania i pytanie o informacje z pomocą narzędzi (komunikacja werbalna, pisana, telefon, komputer itd.) - Zdolność do kodowania i dekodowania przekazu werbalnego i niewerbalnego.

LINK DO FILMU

- WERBALNA: komunikacja wyrażana poprzez słowa. “Zawartość" głosu (dobór słów, użycie idiomów, język formalny i nieformalny, cechy wymowy, znaczenia itd.) - PARA-WERBALNA: "W środku" głosu ...np ton głosu, dykcja, prędkość mówienia itd. - NIEWERBALNA: ruchy ciała, wyraz twarzy. ...postawa, gesty, wyraz twarzy, spojrzenie, ruchy ciała, ubrania i akcesoria.

- Komunikacja werbalna: słowa, których używamy Słowa, które są krytyczne, obwiniające, osądzające lub oskarżające prowadzą do oporu i nie służą rozwiązywaniu problemów. Wysyłanie efektywnych przekazów wymaga wyrażenia naszego punktu widzenia w sposób jasny i efektywny. Wybierz słowa z intencją uczynienia przekazu możliwie najprostszym, unikając żargonu i niepotrzebnych informacji. Efektywne przekazy werbalne: 1. Są krótkie, jasne i zorganizowane 2. Nie zawierają żargonu 3. Nie budzą oporu słuchacza

- Komunikacja parawerbalna: jak używamy słów Komunikacja parawerbalna odnosi się do przekazu, który transmitujemy przez ton głosu i sposób w jaki mówimy. Nie chodzi o to co mówimy, ale jak mówimy. To samo zdanie może mieć różne znaczenia w zależności od użytego tonu głosu. Kilka zasad komunikacji parawerbalnej: - Gdy jesteśmy źli lub podekscytowani, nasza mowa jest szybsza i głośniejsza. - Gdy jesteśmy znudzeni, mówimy wolno i monotonnie. - Gdy jesteśmy defensywni, inni często nam przerywają.

Komunikacja niewerbalna: mowa ciała Siła komunikacji niewerbalnej nie może być niedoceniana. Komunikujemy się poprzez mowę ciała czy tego chcemy, czy nie! Komunikacja niewerbalna to najlepszy sposób okazywania emocji. Wyraz twarzy: Twarz jest najważniejszym przekaźnikiem informacji o emocjach. Twarz może wyrażać entuzjazm, energię, zakłopotanie i nudę oraz złość. Oczy są w szczególności znaczące w wyrażaniu radości, smutki, złości lub zakłopotania. Postawa i gesty: Nasza postawa może stworzyć wrażenie otwartości lub zamknięcia. Przykładowo, jeśli ktoś siedzi z rękami położonymi na kolanach, świadczy to o zainteresowaniu przekazem rozmówcy. Tymczasem krzyżowanie rąk może oznaczać brak otwarcia na drugą osobę. Zbieranie dokumentów to sygnał chęci zakończenia konwersacji.

3 składniki komunikacji Jak widzisz, najważniejsza jest komunikacja niewerbalna. Następnie komunikacja para-werbalna, a na końcu komunikacja werbalna.

Znaczenie spójności W naszej komunikacji dążymy do wysyłania spójnych komunikatów werbalnych i niewerbalnych. Kiedy nasze komunikaty są niespójne, słuchacz może nas źle zrozumieć. Niezgodność może również powodować brak zaufania i osłabić szansę na zbudowanie dobrych relacji. Kiedy osoba wysyła wiadomość z konfliktem na tle werbalnym i niewerbalnym, brana pod uwagę jest komunikacja niewerbalna. Popatrz na przykład na zdjęciu. W którą wersję uwierzysz? W to co widzisz czy to co słyszysz?

•Komunikacja jest bardziej efektywna, gdy występuje spójność trzech komponentów (werbalny, parawerbalny i niewerbalny). •Tymczasem brak spójności powoduje nieporozumienia i niską zdolność perswazji. •W tych wypadkach, komunikacja niewerbalna i parawerbalna ma większe znaczenie od komunikacji werbalnej!

Pamiętaj... Kluczem do efektywnego rozumienia jest słuchanie! Słuchanie to kombinacja słyszenia tego, co mówi druga osoba i psychologicznego zaangażowania w to, co się słyszy. Słuchanie to coś więcej niż słyszenie słów. Wymaga pragnienia zrozumienia drugiej osoby, postawy szacunku i akceptacji oraz chęci otwarcia się na inny punkt widzenia. Słuchanie wymaga dużej koncentracji i energii! Wymaga to "wejścia w buty" drugiego człowieka i próby spojrzenia na świat jego oczami. Prawdziwe słuchanie oznacza, że zawieszamy osądzanie, ocenę i próbujemy zrozumieć drugą osobę, jej emocje i postawy. Słuchanie w celu zrozumienia jest trudnym zadaniem!

LINK DO FILMU

Paul Watzlawick był badaczem Mental Research Institute w Palo Alto w Kalifornii od 1960 roku. W 1969 roku Paul Watzlawick wraz z Beavinem i Jacksonem opublikował swoją pierwszą książkę, Pragmatyka i Komunikacja Międzyludzka, która stała się jedną z najbardziej znaczących i najczęściej cytowanych prac na temat komunikacji. W nim określa pięć tak zwanych aksjomatów (podstawowe zasady), zgodnie z którym zachodzi komunikacja. Teraz przejdziemy do przeglądu najważniejszych aksjomatów.

Aksjomat nr 1 Nie można się nie komunikować. Aksjomat nr 1 wskazuje, że komunikujemy się w każdej sytuacji społecznej; zawsze coś komunikujemy, nawet jeśli nic nie mówimy. Każde zachowanie (niewerbalne i werbalne) ma naturę komunikacyjną, ludzie nie potrafią zachowywać się w inny sposób. Działanie i brak działania, cisza i słowa, płacz i smiech, komunikują coś innym ludziom.

Aksjomat nr 2 Aspekt tematu i relacji Zakłada, że każdy przekaz ma dwa aspekty. Aspekt tematu obejmuje informacje i dane, tym samym reprezentuje to, o co chodzi w przekazie. Aspekt relacji oznacza sposób, w jaki nadawca chce być rozumiany przez odbiorcę i obejmuje przekaz niewerbalny, np. ton głosu, wybór słów, gestów i wyrazów twarzy.

Aksjomat nr 3 Interpunkcja sekwencji komunikacji Znaczenie tego aksjomatu jest bardziej skomplikowane, niż się wydaje. Na pewno każdy zna sytuację, w której dwie strony kłócąc się, wzajemnie się oskarżają o rozpoczęcie kłótni. Zdarza się to dość często w związkach. Klasycznym przykładem jest to, jak żona narzeka, że mąż wychodzi do baru, a on mówi że wychodzi dlatego, że żona cały czas narzeka.

W celu podsumowania… Nie można się nie komunikować

Aspekt tematu i relacji Sekwencja komunikacji

Bariery to limit dla efektywności komunikacji Fakt istnienia barier między ludźmi czyni komunikację znacznie trudniejszą, niż większość uważa. To fałszywe założenie, że jeśli ktoś umie mówić, to umie się komunikować. Ponieważ nasza edukacja wprowadza nas w błąd, gdy każe nam myśleć, że komunikacja jest łatwiejsza niż naprawdę jest, ludzie często stają się zniechęceni i rezygnują w przypadku napotkania trudności.

Te bariery mogą istnieć w każdym komponencie komunikacji (werbalna, parawerbalna i niewerbalna). Dlatego też warto opisać kilka wspólnych czynników, które mają negatywny wpływ na komunikację. Rozproszenie języka Wzorce mentalne Napięcie między rozmówcami Brak czasu Interferencja

Rozproszenie języka Używanie wspólnego języka nie zapewnia wzajemnego zrozumienia (różny język, żargon techniczny, długie zdania, brak jasnych wyrażeń, przeładowanie informacją). Wzorce mentalne To sposoby interpretacji rzeczywistości, reprezentują formę ekonomii myśli bazującej na doświadczeniu, które pozwala na kategoryzacją i rozumienie rzeczywistości. Jednak wzorce mentalne wpływają na myśli i zmuszają do działania według limitów. Napięcie między rozmówcami Poprzednie problem w komunikacji, negatywna postawa, antycypacja lub czytanie w myślach. Brak czasu Gdy masz mało czasu na poświęcenie uwagi i zrozumienie rozmówcy. Interferencja Awersja, kultura, klasa, język, upał, mróz, głód, pragnienie, hałas.

Co się dzieje, kiedy chcesz coś zakomunikować!

Kiedy przekazujesz 100%, inni zapamiętują 10% - jest to normalne

zjawisko i nie martw się tym.

Style komunikacji

Powiedz mi jak się komunikujesz a… Powiem Ci kim jesteś

Dobre umiejętności komunikacji interpersonalnej umożliwiają nam bardziej efektywną pracę w zespole, który może być formalny lub nieformalny. Umiejętności komunikacji interpersonalnej często są istotne dla rozwoju innych kluczowych umiejętności. Zdolność do dobrej komunikacji z innymi jest często kluczowa dla rozwiązywania problemów, które pojawiają się w życiu prywatnym i zawodowym. Zobaczmy niektóre style komunikacji…

- Czy jest pasywny? to osoba, która komunikuje się bez korzystania z najlepszych narzędzi komunikacji. Kanał głosowy nie jest ustawiony. Osoba jest pod wpływem nieśmiałości lub lęku. Ma tendencję do cichego mówienia, ton emocjonalny zdradza osobę uległą, która woli unikać bezpośredniej konfrontacji, jest defensywna i woli narzekać. Komunikacja niewerbalna jest niewygodna i niespójna. Osoba patrzy w dół, a nie na twarz rozmówcy. Ma tendencje do ujawniania niskiej samooceny.

- Czy jest agresywny? jest charakterystyczny dla tych, którzy lubią niszczyć innych Podnoszą głos, często używają sarkastycznego tonu, chcą poniżać innych. Agresja to często narzędzie obrony. Styl ten ma na celu podporządkowanie sobie innych, co sprawia że nie ma miejsca na milczenie. Taka komunikacja jest bardzo silna, niemal przytłaczająca.

- Czy jest agresywny? jest charakterystyczny dla tych, którzy lubią niszczyć innych Podnoszą głos, często używają sarkastycznego tonu, chcą poniżać innych. Agresja to często narzędzie obrony. Styl ten ma na celu podporządkowanie sobie innych, co sprawia że nie ma miejsca na milczenie. Taka komunikacja jest bardzo silna, niemal przytłaczająca.

Każdy człowiek ma swój świat. Często

jest to świat zamieszania i niepewności. Jak możemy spróbować zmniejszyć

złożoność i niepewność tego świata?

Dialog strategiczny to technika redukcji niepewności i złożoności świata poprzez

formułowanie alternatyw dla zamkniętych pytań i restrukturyzację

znaczeń.

Przykład A: Chcę gdzieś dzisiaj wyjść! B: Z kim chcesz wyjść, z przyjaciółmi? A: Nie, właściwie planuję wieczór we dwoje ... B: Czy chcesz coś zjeść? A: Nie, wolę zrobić coś po kolacji. B: Coś w stylu imprezy tanecznej lub obejrzenia filmu? A. Cóż, myślę że wyjście do kina to dobry pomysł ...

Umiejętności komunikacyjne nie ograniczają się do bezpośredniej interakcji z innymi i słowa mówionego. Zdolność do jasnego i efektywnego komunikowania to klucz do dobrej komunikacji, ten zestaw umiejętności nie musi być ograniczony do dziennikarzy i profesjonalnych tworców. Słaba komunikacja pisemna może być frustrująca dla czytelnika i potencjalnie szkodliwa dla autora!

Słabe umiejętności w pisaniu tworzą słabe pierwsze wrażenie i wielu odbiorców będzie reagować negatywnie na błędy. Prawidłowa gramatyka, interpunkcja i wymowa to klucz do komunikacji pisemnej. Odbiorca zbuduje sobie opinię na Twój temat bazując na zawartości i sposobie jej przedstawienia, błędy będą budować negatywne wrażenie.

Sposób sprawdzenia swojej pracy i poprawy umiejętności to czytanie na głos. Czytanie tekstu na głos zmusza do zwolnienia i umożliwia wychwycenie problemów, jakich można nie zauważyć w innym wypadku. Kolejnym sposobem na poprawę umiejętności w pisaniu jest czytanie - gdy czytasz, zapoznajesz się z nowymi stylami i słownictwem.

Najlepszym sposobem na poprawę jest pisanie. Staraj się pisać praktyczne teksty, nie musisz ich nikomu pokazywać. Kiedy Twoja pewność siebie wzrośnie, możesz pokazać swoją twórczość kolegom i poprosić ich o opinię. Możesz nawet poprosić kolegę, aby został mentorem w rozwoju Twoich umiejętności.