Aforyzmy czyli zapomniana sól Ziemi

Tadeusz Sokala

´

2

3

1

... odszed³em w mrok i œwiat³o siê ode mnie od-wróci³o, poszed³em w stronê œwiat³a a mrok o

mnie zapomnia³...

2

Jeden cz³owiek nie jest w stanie podnieœæ zmar-twieñ ludzi, te jednak zwyk³y p³yn¹æ do niego

strumieniem liœci uciekaj¹cych z jesiennegodrzewa...

3

Natura ludzka jest wstanie osi¹gn¹æ poprzezrozum niemal wszystko, ale nie wiele robi...

4

4

Czasem kiedy uda siê wyjœæ z krêgu nieszczêœæ toi tak po chwili siê tam wraca

5

Czy istnieje rzecz która jest wstanie ubarwiæ¿ycie?

MI£OŒÆ? Mi³oœæ to chyba tylko kpina BOGA,zrobi³ to by ¿ycie by³o ciekawsze?...a mo¿e mu

siê po prostu nudzi³o...

6

Gdy wêdrowiec nie ma na tyle si³ by kroczyæ ob-ran¹ drog¹, na której napotka³ okrucieñstwo i

nici do cna przesi¹kniête z³em, które mówi¹, i¿dobro nie mo¿e cieszyæ siê egzystencj¹; wtedy

przychodzi do niego myœl co rzecze, ¿e kraina wktórej ¿yje oparta jest na wiêkszym b¹dŸ mniej-szym nieszczêœciu... Nie jest to jednak prawda,budulcem owej krainy jest szczêœcie roz³o¿onerównomiernie do ka¿dej chwili ¿ycia. Kiedy to

zrozumie - nabierze si³ do dalszej drogi...

5

7

Poznaæ siebie, to poznaæ œwiat...

8

Jeœli ¿ycie stawia nam wysoko poprzeczkê, to chce byœmy skoczyli wy¿ej...

9

Cz³owiek biedny nie wie czym jest g³ód...,cz³owiek bogaty jest g³odny ca³y czas.

6

10

Czeka³em a¿ kamieñ zleci z urwiska, tym czasemzlecia³o mi ca³e ¿ycie.

11

¯yæ na krawêdzi przepaœci,Spadaæ z niej i podnosiæ siê,

Jest najwspanialsz¹ spoœród sztuk,zwan¹ codziennoœci¹.

12

¯yj¹c szczêœliwie zapomina siêo sprawach istotnych...

7

13

Istota œwiata polega na jego z³o¿onoœci...,najlepiej pozostawiæ jego bieg w spokoju

14

Przestañ k³amaæ, albo ¿yj w samotni...jak¹ jest ¿ycie

15

Daæ siê omamiæ, to tak jak przegraæ z losem...a pora¿ka to rzecz która powinna

byæ cz³owiekowi obca.

8

16

Czasem wydaje siê i¿ ¿ycie to tylko ¿art, wtedynale¿y siê zaœmiaæ...

17

Myœl ludzka nigdy nie wygra z g³upot¹.

18

Widzieæ wady w innych jest ³atwo,ale dostrzec swoje - jest sztuk¹

9

19

£atwo jest siê œmiaæ z cz³owieka, ale zrozumieægo jest najwiêkszym przejawem cz³owieczeñstwa.

20

Trudno jest siê po¿egnaæ, jeszcze trudniej rozstaæ,a po wszystkim dalej ¿yæ! Jest to rzecz której je-

dynie cz³owiek mo¿e siê podj¹æ

21Trudno jest poznawaæ...

jeszcze trudniej zapominaæ...

10

22

Kiedy ¿al ciœnie serce zbyt mocno,trzeba pozostawiæ go losowi i ¿yæ dalej

23

¯ycie jest niczym krêta i zawi³a droga,komplikuje siê zawsze na rozdro¿u... i koñczyzbyt szybko...,ale jednoczeœnie koniec jednej

œcie¿ki wi¹¿e siê z powstaniem nastêpneji tak niszcz¹c wszystko powstaje ¿ycie...

24

¯al noszony w sercu mo¿na jedynie rzuciæna wiatr i patrzeæ jak los nim kieruje...

11

25

Mi³oœæ przezwyciê¿y wszystko, nawet czasczy odleg³oœæ... i w koñcu dwie jednakie dusze

stworz¹ jedn¹...

26

Smutek i gorycz rozstania jest wstanie z³agodziætylko jedna rzecz..., ona nas otacza i idzie za-

wsze obok..., niekiedy bywa tak, ¿e siê jej boimy,a czasem ona nas... ale jak wszystkiemu jej te¿

trzeba stawiæ czo³a i udaæ siê dalej...

27

Odszed³em w mrok zapomnienia i utopi³em siêw smutku... teraz znowu ¿yje

i p³ywam po niebie...

12

28

Gdy ludzie przestan¹ byæ pazerni na pieni¹dzeto po chwili uœwiadomisz sobie, ¿e doœwiadczy³eœ

piêknego snu...

29

Gdy œwiat oka¿e siê zbyt zamazany nale¿ysprawiæ sobie porz¹dne okulary...

30

Cz³owiek bez mi³oœci jest niczym las bez drzew...

13

31

mi³oœæ jest cz¹stk¹ cz³owieka, powiedzia³bym nawet ¿e mi³oœæ jest nieod³¹cznym

sk³adnikiem jego ¿ycia

32

Cz³owiek niekochany przestajebyæ cz³owiekiem...

33

Œwiat jest tak¹ wielk¹ kul¹, na której ¿yj¹ ludziki. Te ludziki decyduj¹ same o wszystkim i przez to tworz¹ kszta³t tej kulki, jej barwy,

cienie, œwiat³a... Istoty zamieszkuj¹ce t¹ planetêczêsto tworz¹ du¿¹ grupê, która popiera jedn¹racjê, niewa¿ne czy jest ona s³uszna czy nie,wa¿ne ¿e jakaœ jednostka zapocz¹tkowa³a t¹

ideê, potem inni poszli w jej œlady, a reszta chc¹csiê podporz¹dkowaæ pod¹¿a za nimi. Tak po-

wstaje kolor. Ale kolorów jest wiele,tak jak indywidualnych jednostek...

14

34

by coœ powsta³o, albo siê zmieni³o musi min¹ætrochê czasu...

35

Dla cz³owieka czas jest rzecz¹ istotn¹. Chyba niema nikogo kto by nie chcia³ siêgn¹æ gwiazd przed

koñcem swej drogi... ale cz³owiek w swojejolbrzymiej m¹droœci pojmie ¿e spad³ ze S³oñca

dopiero wtedy, gdy znajdzie siê na Ziemi.

36

Wszystko podporz¹dkowuje siê jednej jedynejrzeczy i nie jest to ¿ycie, dokonywanie wyborów,

czy nawet w³asne wnêtrze, Tym okrutnyma zarazem piêknym czymœ jest czas. Ka¿dy chce

go mieæ jak najwiêcej, ale on nieub³aganie p³ynieniczym rw¹ca rzeka.

15

37

Z ka¿dym nowym ¿yciem idzie kolejny promyknadziei na lepsz¹ przysz³oœæ... ale póki co œwiat

jest szary...

38

Cz³owiek skazany na ¿ycie mo¿e byæ wolny...tylko po co mu taka wolnoœæ...?

39

Mia³em okazje zaznajomiæ siê z tym co dane jestwiedzieæ jedynie ca³ej ludzkoœci... Teraz bogatszy

jestem o jedno wielkie nic.

16

40

Kiedy los zaczyna wdr¹¿aæ swe kpiny trzeba zaœmiaæ siê mu w twarz...

41

Ka¿da rzeka ma swój pocz¹tek, podobnie jest z rozumem...

42

Nauka usi³uje otworzyæ oczy, ludzie próbuj¹je zamkn¹æ, ale nie mo¿na siê poddawaæ!

Czasem na œwiat nale¿y spojrzeæ przez pryzmatwyobraŸni i duszy, bo tylko w ten sposób mo¿na

pamiêtaæ o tym co by³o, ¿yj¹c teraz...

17

43

Najwiêksza chêæ posiadania znajduje siêw obszarach niedostêpnych...

44

Czeka³em na szczêœcie, a tymczasemby³em szczêœliwy ca³y czas...

45

Stoj¹c w bezsensownej otch³ani w oczekiwaniuna brakuj¹c¹ czêœæ duszy mo¿na uœwiadomiæsobie o utracie bezcennego kawa³ka w³asnej

osoby dopiero po rozstaniu...

18

46

Wojownikowi walcz¹cemu z codziennoœci¹mog¹ pomóc jedynie wspomnienia...i nadzieja na promyczek œwiat³a...

47

Chyba jedyn¹ rzecz¹, która mo¿e z³agodziægorycz rozstania jest garœæ wspomnieñ

i cieñ marzeñ...

48

Budziæ siê i zasypiaæ nie jest ³atwo,ale w koñcu trzeba to kiedyœ zrobiæ...

19

49

Wymalowa³em sobie ¿ycie kolorami têczy,tymczasem ono jest szare...

50

Bycie malarzem jest trudne... wystarczy¿e zmiesza siê mi³oœæ ze szczêœciem i wychodzi

rozstanie...

51

Nawet wœród osób bliskich sercu mo¿na byæsamotnym...

20

52

Gdy siê utonie mo¿na jeszcze wyp³yn¹æna powierzchniê i zliczyæ wszystkie gwiazdy...

53

W ¿yciu wielu ludzi szczêœcie idzie ze smutkiempod rêkê

54

Zwyciê¿y³em dobro... pokona³em z³o...teraz ¿yje...

21

55

Bywa, ¿e ludzie tu³aj¹ siê bez celu nie wiedz¹cjak ¿yæ... a przecie¿ mo¿na liczyæ gwiazdy

albo p³ywaæ po niebie...

56

¯ycie jest piêkne...ale staje siê piêkniejsze gdyktoœ dok³ada do maleñkiego stosu kolejnypromyczek œwiat³a, który pomaga swymwspó³braciom w dopuszczaniu siê rzeczywspania³ych, obfitych w radoœæ i szczêœcie

57

¯yjemy w miejscu gdzie przysz³oœæz przesz³oœci¹ tocz¹ bój...

22

58

W bezsensownej wojnie œwiat³a z mrokiemzawsze wygrywa nadzieja...ale mimo to œwiat jest szary...

59

Wstyd siê przyznaæ ale... ja milczê...gdy ma dusza jest plotkar¹...

60

Milcz¹c, przyznajesz siê do g³upoty.Gdy zabierzesz g³os stajesz siê g³upcem

23

61

Walczê ze smutkiem o szczêœcie...tymczasem jedynym wygranym jest mrok wraz,

ze œwiat³em które tworz¹ jednoœæ zwan¹ dusz¹...

62

Tu³aj¹c siê po bezdro¿ach mi³oœci, myœliszzapewne, i¿ bez koñca mo¿na p³ywaæ po niebie,

ale z czasem i tym siê zmêczysz... Pocznieszwtem spogl¹daæ na sklepienie z uwielbieniem

którego wczeœniej nie zna³eœ...

63

¯ycie bywa okrutne... sprawia ¿e ludzie przychodz¹ i odchodz¹...By nie dopuœciædo ich ci¹g³ego przemieszczania nale¿y

wskazaæ im œcie¿kê prowadz¹c¹ do sercai tam te¿ zatrzymaæ

24

64

Te wszystkie zabiegane istoty nie s¹ sk³onnezaaprobowaæ chodziarzy, mimo ¿e jedni jak

i drudzy nie ró¿ni¹ siê od siebie tak bardzo...

65

Ludzie przychodz¹ i odchodz¹...a podczas tej wymiany kierunków zapominaj¹o tych którzy nie odbiegaj¹ nadto w egzystencji

od szaraków... Nie szaraki przez t¹ ma³¹-wielk¹odbiegowoœæ nie mog¹ zaznaæ ca³ej gamy rozko-

szy ¿ycia przys³uguj¹cych ponoæ ka¿demu,kto tylko œmie byæ cz³owiekiem.

66

Szary kolor sk³ada siê z wszelakichpiêknych barw, ale wystarczy odrobina czerni

by sta³ siê takim jaki jest...

25

67

M¹dry cz³owiek to ktoœ kto nie boi siê ¿yæ.Ja i wielu innych; boimy siê!

68

¯ycie jest bardzo ³atwe; polega na dokonywaniuwyboru, z tym ¿e one s¹ trudne

69

Ci co nie zadaj¹ pytañ nie chc¹ szukaæ odpowie-dzi. I to w³aœnie oni nie posiadaj¹ przez owelenistwo ni krzty rozumu-tylko kto stara siê

znaleŸæ ów odpowiedŸ?

26

70

Szukamy szczêœcia i d¹¿ymy do jakiegoœ celu...we wszystkim staramy znaleŸæ jakiœ sens,

tymczasem œwiat jest na tyle prosty,¿e a¿ niepojêty... niektóre rzeczy po prostu s¹.

Nie próbujmy zmieniaæ ich natury.

71

Cz³owiek jest zawistnyi pamiêta wszystkie krzywdy

zawsze jest bogatya po stracie bystry

72

Wszystkim brakuje wszystkiego

27

73

Szczêœcie jest jedynie dodatkiem do smutku

74

Na nasze nie szczêœcie, b¹dŸ te¿ szczêœcie ¿yciejest niezwykle kruche, wystarczy by ma³a nitka

odpad³a, a zniknie

75

¯ycie – d³uga droga na której koñcu odnajduje-my pocz¹tek i wtedy zaczynamy iœæ od nowa

28

76

Szczêœcie znika tylko wtedy,gdy zapomnimy o smutku

77

Ludzie którzy zbytnio odchodz¹ od norm jakiewytycza im spo³eczeñstwo czêsto nosz¹ mianowariatów. Jednak gdy taki wariat stworzy coœna co owe spo³eczeñstwo patrzy z zachwytem

to nadaje siê mu miano artysty

78

smutek wywodzi siê z prawdy jaka p³yniez ¿ycia.Kto szuka odpowiedzi na pytania,

nigdy nie bêdzie szczêœliwy.

29

79

Gdy jest mi Ÿle to szukam szczêœcia,gdy jestem szczêœliwy to ¿yje

80

Z regu³y ci co najmniej wiedz¹maj¹ najwiêcej do powiedzenia

81

Gdy jest myœl s³owa same siê tworz¹,Gdy jest uczucie s³owa staj¹ siê piêkne,

Gdy jest smutek s³ów nie ma

30

82

Œwiat jest piêkny dlatego, i¿ sk³ada siê z wielukolorów ale trzeba pamiêtaæ,¿e czarny te¿ jest kolorem.

83

Œmieræ tylko czeka, a¿ ¿ycie pójdzie spaæ

84

¿ycie jest proste, to ludzie je komplikuj¹

31

85

Czasem bywa i tak, ¿e zwyciêzcajest pokonanym

85

Geniusz na pocz¹tku zowie siê wariatem

86

Cz³owiek skazany na ¿ycie jest zmuszonydo czynienia zarówno dobra jak i z³a.

32

87

Pieni¹dz nie wyzwala w cz³owieku niczegoco dobre, przeciwnie, niszczy go

88

Pieni¹dze zapewniaj¹ ludziom bogatym byt, a biednym anarchie

89

By poznaæ istotê dobra najpierw trzeba siêzaznajomiæ ze z³em...

By poznaæ istotê z³a wystarczy ¿yæ...

33

90

Gdyby oczyœciæ z³o z ciemnoœci pozosta³oby tylko dobro

91

Czasami bywa i tak ¿e prawda która winna byæwspó³towarzyszk¹ jest jedynie tajemnic¹

92

By siê przebudziæ z g³êbokiego snu najpierwtrzeba siê po³o¿yæ

34

93

Nie mo¿na mówiæ ¿e nie ma kolorów, bowiemczarny i bia³y zarówno z osobna

jak i razem stanowi¹ wspania³e barwy

94

Cz³owiek w swych kodach egzystencjalnych mazapisane wiele znamienitych rzeczy.

Jedn¹ z nich jest aktywne obserwowanie œwiatai zarazem takie samo w nim uczestnictwo.

Ten wyraz aktywnoœci, ca³kowicie obejmujepraca, która stanowi upust dla

mo¿liwoœci cz³owieka i mo¿e byæ jedn¹z dróg, która prowadzi do szczêœcia.

95

Gdy praca jest usytuowana na tej samej pó³ceco zainteresowania i rzeczy bliskie sercu,

wtem stanowi ona warunek bytowy z któregop³ynie wiele satysfakcji i radoœci.

35

96

Praca nad samym sob¹ usytuowana jestw miejscu gdzie ka¿dy, kto chce stanowiæ u¿ytekdla siebie i spo³eczeñstwa powinien siê znaleŸæ.

Dostanie siê tam bez pomocy z zewn¹trz jest nie-zwykle trudne. Lecz gdy cz³owiek jest samo-

ukiem nieustannie ch³on¹cym wiedzê, to drogado upragnionego celu stanowi jedynie przyjemny

spacerek.

97

By zachowaæ dumê i ostro¿noœæ wielu musi iœæz podniesion¹ g³ow¹ jednoczeœnie

patrz¹c pod nogi.

98

Najwspanialsz¹ poezj¹ jest ¿ycie, cz³owiekgdy dopuœci siê go, zostaje poet¹.

36

99

Sztuka nie polega na tym by mówiæ za pomoc¹skomplikowanych s³ów których znaczenia nikt

nie jest w stanie poj¹æ, lecz na tym by wypowiedzi by³y zrozumia³e

100

Z³o odziane nawet w najwspanialsze szaty,dalej pozostanie tym czym by³o nagie.

101

Dobro ze z³em ma wspólne to, ¿e jednodla drugiego stanowi przeciwieñstwo.

37

102

Ró¿ni ju¿ ró¿nie mówili o Bogu, ja powiem ¿ejest On zlepkiem ludzi którzy ¿yli niegdyœ,

s¹ teraz i bêd¹ kiedyœ.

103

By cz³owiek zrozumia³, i¿ czyny jego z³ems¹ podszyte, wpierw musi opaœæ na dno...

104

Gdy podczas przemowy uszy s³uchaczys¹ uœpione, nale¿y mówiæ dalej, bo mo¿e zdarzyæ

siê tak, ¿e ktoœ us³yszy owe s³owa i bêdzieo nie m¹drzejszy

38

105

Gdy w ¿yciu idzie coraz gorzej, nale¿y zacz¹æbiec, b¹dŸ te¿ zatrzymaæ siê w miejscu które

stanowi przeszkodê, po czym j¹ pokonaæ

106

S³owa nigdy nie k³ami¹, jedynie cz³owiek jestdo tego zdolny

107

Na wiêkszoœæ pytañ zna odpowiedŸ pewienokrutnik co zowie siê równie bestialsko

jak wygl¹da; czas

39

108

Prawda w boju z k³amstwem skazana jestna pora¿kê, a jednak wci¹¿ ¿yje i urasta na sile

w oczekiwaniu na ostateczn¹ rozgrywkê...

109

Ludzie nieœwiadomi mog¹ w spokoju duchacieszyæ siê codziennoœci¹

110

Œwiat jest taki, jakim cz³owiekgo sobie wymaluje...

40

111

Autorem œwiata bêd¹cego domem bezdomnejistoty jest ona sama.

W takich warunkach bytowych w jakich przysz³ojej ¿yæ,

nie pozostaje nic innego jak zniszczyæ karton i udaæ siê w poszukiwaniu dogodniejszego lo-kum, jednak nie wiedzieæ czemu robi na z³oœæ

przeznaczeniu i spêdza coraz wiêcej czasuna cuchn¹cych œmieciach...

112

Twórc¹ œwiata jest ktoœ, kto w jednej d³onitrzyma stworzenie, a w drugiej zag³adê...

113

Ten kto wybuduje cud mo¿e kiedyœokazaæ siê jego niszczycielem,

natomiast cz³owiek który pomyœlimo¿e byæ g³upcem od zawsze...

41

114

Rzecz nowo powsta³a z rêki twórcy,mo¿e z tej¿e rêki znikn¹æ i rozp³yn¹æ siêw nicoœci albo pozostaæ na niej do czasu

a¿ siê nie znudzi...

115

Myœlenie nie jest zarezerwowane wy³¹czniedla osób m¹drych, tej zbrodni dopuszcza siê ka¿-

dy zaraz po zach³yœniêciu siê powietrzem.Lecz ju¿ chwilê po tym wszyscy garn¹ siê

do tego, by mu w tym pomóc...

116

Œwiat jest jak ludzie którzy go tworz¹; czasem dobry, czasem z³y i niezmiennie

- zmienny...

42

117

Kobieta jest z³em koniecznym stanowi¹cymrównowagê z mê¿czyzn¹.

118

Cz³owiek ma poci¹g do rzeczy zakazanych...Mo¿e nale¿a³oby zakazaæ piêkna?

119

Zakazany owoc ma woñ zdoln¹ rozkruszyæ³añcuchy niewoli.

43

120

Im cz³owiek mniej wie tym jest szczêœliwszy.A, im jest m¹drzejszy tym bardziej

chce byæ szczêœliwym.

121

Gdy ktoœ upadnie nale¿y podaæ mu rêkê.Lecz to, czy ofiara ¿ycia przyjmie pomoc pozo-

staje wy³¹cznie w jej kwestii, bowiem sama mo¿eodrodziæ siê z popio³ów, b¹dŸ umrzeæ œmierci¹skazañca. Lecz, gdy pochwyci d³oñ, nie wolno

jej wypuœciæ do chwili, a¿ nie powstanie z miejsca gdzie przysz³o jej upaœæ.

122

Nadzieja matk¹ dla g³upich, natomiastg³upcy nauczycielami dla m¹drych.

44

123

Matk¹ ¿ycia jest œmieræ.Matk¹ œmierci jest nicoœæ?

124

Dzieckiem œmierci jest ¿ycie,a dzieckiem ¿ycia; nadzieja.

125

Œmieræ przychodzi po ka¿de istnienie.Bez wyj¹tku zabiera wszystkich nawet swe

dziecko;¿ycie.

45

126

Cz³owieczeñstwo potrzebne jest do kochania, mi³oœæ do ¿ycia...

127

S³ysza³em kiedyœ ¿e wystarczy szukaæ aby zna-leŸæ... obawiam siê jednak, ¿e dotyczy to jedynie

ludzi ow³adniêtych szczêœciem...Chocia¿ - po d³ugich poszukiwaniach szczêœciemo¿e niespodziewanie zaatakowaæ cz³eka, który

wczeœniej na oczy nie widzia³ tego tworu.Lecz wówczas odszukanie niegdyœ upragnionej

rzeczy wraz z nowym kompanemwydajê siê zbêdne.

128

Niektóre planety mog¹ poszczyciæ siê wspania³y-mi pierœcieniami. Wœród tych cia³ niebieskich

znajduje siê i Ziemia. Ju¿ od kilku stuleci owypierœcieñ roœnie wokó³ niej coraz bardziej,

a tworz¹ go pieni¹dze. Byæ mo¿e za kilka stuleciprzeobrazi siê on w wielk¹ kopu³ê

i odetnie nas od S³oñca...

46

129

Pamiêæ jest rzecz¹ zawodn¹, a rozum ulotn¹.

130

¯ycie jest sztuk¹ w której chodzi o to,by ka¿dy zagra³ sw¹ rolê najlepiej jak tylko

potrafi bez wzglêdu na scenariusz

131

Œmieræ nas przenika i g³aszcze po g³owie bawi¹csiê przy tym w najlepsze. Nie pozwala na chwilê

wytchnienia, nie bierze swych s³ugusów...Przychodzi po ludzi którzy pragn¹ ¿yæ

i nie czyni w tym ustêpstw nawet dla BOGA...

47

132

Po ostatnim krzyku nadziei nastanie cisza.

133

Jedynie m¹dry cz³owiek potrafipatrzeæ oczami g³upca.

134

Prêdzej œlepiec coœ ujrzy, niemowa powie,czy g³uchy us³yszy, ni¿ cz³owiek pojmie

¿e przysz³o mu ¿yæ w utopii do którejd¹¿y przez ca³e ¿ycie.

48

135

Cz³owiek wie, ¿e niemal wszystko krêci siêwokó³ pieniêdzy, dlatego zbiera je w wielkichiloœciach by móc póŸniej siê od nich uwolniæ...lecz czêsto bywa tak ¿e, zapomina o wolnoœci

do której zmierza³ na pocz¹tku...

136

Im ³atwiej coœ przychodzi, tym trudniej siêdo tego d¹¿y...

137

Umieranie rozpoczyna siê tu¿ po narodzinachi z ka¿d¹ nastêpn¹ chwil¹ jest bli¿sze

realizacji tego procesu

49

138

Im d³u¿szy ¿ywot, tym d³u¿sze oczekiwaniena œmieræ

139

Mi³oœæ jak wiele innych rzeczy jest z³udzeniem,ale za to jak¿e piêknym z³udzeniemwprowadzaj¹cym w niepojêty stan

140

Piêkno wyp³ywa z mi³oœci,a ta z kolei kryje siê w cz³owieku.

50

141

Ten kto choæ raz patrzy³w gwiazdy winien szukaæ swych marzeñ.

142

myœlenie bywa zgubne, czêsto prowadzido smutku

143

niekiedy gdy cel wydaje siê spe³niony,prawda wykrzykuje,

i¿ pozosta³ na swym dawnym miejscu.

51

144

Bywa ¿e mi³oœæ ulecza...bywa ¿e mi³oœæ zabija...

145

Rzeczy niegdyœ cenne przestaj¹byæ takimi gdy wejd¹ w posiadanie.

146

Nawet najwspanialszy czyn wywo³ai radoœæ i smutek...

Najgorszy czyn stanie siê ojcem jedynie smutku.

52

147

Cz³ek nieobecny mo¿e utkn¹æ w sercu i przez to byæ bli¿ej ni¿ ludzie dooko³a

148

S³uchaj¹c wy³¹cznie s³ów nie sposóbzrozumieæ ca³ej mowy...

149

Nawet gdy dopuœci siê do mordu marzeñ,nadzieja nadal bêdzie trwaæ...

53

150

Gdy umrze nadzieja, umrze i cz³owiek.

151

By nie zatopiæ siê w smutku nale¿y zaznaæchoæ odrobiny szczêœcia.

152

Samotnoœæ – smutna koniecznoœæ w t³umie.

54

153

Na pozór bliŸniaczki ró¿ni¹ siê od siebieznacznie, jednak nienawiœæ ma z mi³oœci¹ wiêcej

wspólnego ni¿ mog³oby siê wydawaæ.

154

by odci¹æ siê od pieniêdzywpierw trzeba nabyæ ich spor¹ czêœæ

155

Gwiazd jest wiele, S³oñce jedno.

55

156

Czasem roz³¹ka zbli¿a,a niekiedy pozwala zapomnieæ...

157

Czêsto bywa tak, ¿e g³upców s³ucha siê lepiejni¿ ludzi m¹drych

158

Podzia³ na ludzi m¹drychi g³upich wynika z tego ¿e jedna grupa

lepiej rozumie kanon w jakim przysz³o im ¿yæ.

56

159

Ka¿dy cz³owiek nieco inaczej pojmuje otaczaj¹cygo œwiat. St¹d zrodzi³ siê podzia³ na m¹drychi g³upich. Jednak bez wzglêdu na to jak jest

w rzeczywistoœci, wiêkszoœæ podpisuje siê podmianem m¹drych. Lecz doœæ czêsto bywa tak,

¿e cz³ek w swych oczach g³upi wcale takim niejest, a najwiêkszy mêdrzec okazuje

siê nieœwiadom niczego ma³ym dzieci¹tkiem.

160

Oczekiwanie na wyjœcie ze smutkujest wspania³¹ lekcj¹, sam smutek -œwietnym nauczycielem, a szczêœcie -nagrod¹ za naukê

161

Rozmowa powsta³a z chêci zrozumieniai odnalezienia siebie...

57

162

S¹ takie chwile które sprawiaj¹¿e k³opoty gdzieœ uciekaj¹ i na ten moment

pozostaje tylko szczêœcie

163

Gdy oczekuje siê wizyty glorii, czêsto czeka siênadaremne, natomiast gdy pozostawi siê czas

w spokoju , niespodziewanie przychodzi sama...

164

Milczenie nie zawsze równe jest niewiedzy

58

165

Smutek nie tli siê wiecznie, szczêœliwe chwilewyganiaj¹ go czêœciej ni¿ siê wydaje. Mo¿na bynawet rzec, i¿ ¿ycie jest tak¹ szczêœliw¹ chwil¹,która niekiedy potrzebuje odpoczynku, wówczas

pojawia siê ten zbawienny smutek.

166

Niekiedy smutek niszczy, niekiedy naucza...

167

S¹ dwa rodzaje szaroœci. Jedna powstaje na sku-tek zmieszania siê kilku piêknych barw, drugazaœ jest wynikiem odwiecznego starcia œwiat³a

z ciemnoœci¹. Na pozór mimo swej wielkiej inno-œci, ró¿ni¹ siê jedynie sposobem powstania.

59

168

Smutek jest przystankiem na drodze do szczêœcia

169

W ¿yciu mo¿na napotkaæ siê na narkotyki wszel-kiego rodzaju i typu. Jednym z nich jest ono

same, kto raz zasmakuje ¿ycia po chwili uzale¿-nia siê od niego w mniejszym b¹dŸ wiêkszymstopniu. Niektórzy gdy otrzymaj¹ zbyt wielk¹dawkê chc¹ z tym skoñczyæ i po d³ugiej oraz

¿mudnej przeprawie udaje im siê osi¹gn¹æ swójupragniony cel. Lecz s¹ i tacy którzy bior¹ ma³e

dawki i ¿yj¹ w ten sposób a¿ do œmierci.

170

Gdy pojmie siê rzecz, to przywdziewa ona zgo³ainne szaty

60

171

S³owa nie zezwol¹ zapomnieæ, czyn pozwoliprzebaczyæ...

172

Gdy szczêœcie b³¹ka siê w przestrzeni dalekiejna rêkê, to próba kontaktu koñczy siê ucieczk¹...

Gdy przestanie siê na nie zerkaæ, to po chwili zjawi siê na pieszczoty...

173

Prawd jest wiele, jedna s³uszna, a przynajmniejtak zwyk³o siê myœleæ...

61

174

Im rzadziej widzi siê ukochan¹ osobêtym czêœciej chce siê z ni¹ byæ

175

LudŸmi rz¹dzi los, artystami natchnienie

176

Miar¹ przyjemnoœci nie jest monumentalizmzdarzeñ, lecz szczêœcie które je wywo³a³o

62

177

Z zasianej iskry p³omieñ wyroœnie tylko wtedygdy nie podleje siê go wod¹

178

Wod¹ mo¿na zagasiæ gor¹cy p³omieñ,lecz równie¿ wod¹ mo¿na siê poparzyæ

(gdy ta jest gor¹ca)...

179

Ludzi widocznych najmniej widaæ...

63

180

Pisarze od wieków powtarzaj¹ swe myœli obiera-j¹c przemyœlenia innymi s³owami,

przez co czytelnik odbiera je na nowo...

181

Chwila to czas jaki potrzebujesz na przeczytanietej b³ahostki.. Wiele chwil to czas jaki przys³ugu-

je Ci od narodzin do œmieræ.D³ugoœæ ¿ycia to czas jaki niezbêdny jest

Ci do zrozumienia tej sentencji...

182

Chorob¹ cia³a jest umys³...Chorob¹ umys³u - myœlenie...

64

183

Myœlenie jest ciê¿kim schorzeniemna które ka¿dy prêdzej czy póŸniej zapada.

Istnieje wiele medykamentów ograniczaj¹cychjego dzia³anie, lecz nie zawsze s¹ one skuteczne,

tak naprawdê wszystko spoczywaw rêkach cz³owieka

i odpornoœci jego organizmu.

184

Mnogoœæ szczêœcia równa siê krótkoœci dnia...

185

Na staroœæ cz³owiek robi siê zgryŸliwy nie dlate-go, ¿e zg³êbi³ tajniki bytu i zrozumia³ wiele

z otaczaj¹cego go œwiata, lecz dlatego, i¿ czuje g³êbok¹ gorycz do siebie za rzeczy

które nie sta³y siê jego udzia³em

65

186

Wieki smutku nigdy nie zrównaj¹ siêz chwil¹ szczêœcia

187

Lenistwo zabija pasjêlecz mimo to jest b³ogim stanem

188

Obowi¹zkowoœæ i pracowitoœæ to prawdziweb³ogos³awieñstwo, pozwala zapomnieæ

o myœleniu...

66

189

Smutku mo¿na wyzbyæ siê z ³atwoœci¹,lecz by osi¹gn¹æ pe³nie cz³owieczeñstwanie mo¿na przeganiaæ ¿adnego z uczuæ.

190

Uczucia kreuj¹ dusze...z ka¿dym winno siê pobrataæ i od czasu

do czasu spotkaæ...

191

Czas nie pyta... czas nie mówi... czas p³ynie...

67

192

Warto kreœliæ mapê swej drogi,warto te¿ pozwoliæ robiæ to innym...

193

Cz³owiek nie wyzbywa siê mi³oœci,czasem jedynie zapomina na moment...

194

Œwiat to takie miejsce gdzie ¿yj¹ istoty ró¿nejmaœci i krwi, ka¿da jest inna,

lecz nie ka¿da to wie, ¿e w niej piêkno prawdai sen podzielona miêdzy dobrem a z³em.

68

195

Bywa, ¿e ludzie pytaj¹ œlepców o drogê,bo sami nie mog¹ jej dostrzec...

196

Nienawiœæ b³¹kaj¹ca siê po ulicyjest si³¹ zdoln¹ do mordu mi³oœci...

197

Gdy siê kocha ¿ycie staje siê snem,piêknym snem...

69

198

Jeœli piêkno to rzecz wzglêdna, to ukochana jest królow¹ wzglêdnoœci

199

Marzenia s¹ wynikiem snów

200

Sen jest b³ogim ukojeniem po dniu obfitymw zdarzenia wielkie i ma³e wszelakiej naturyi rodzaju...Dziêki niemu mo¿e nadejœæ kolejny

taki z ca³kiem odmiennym baga¿em.

70

201

„Wszystko p³ynie... „ Natomiast sam czas jesttym co wyznacza nurt owego biegu, co prawda

istnieje mo¿noœæ tymczasowego zatrzymania tegoprocesu, lecz s¹ to przypadki wielce wyj¹tkowe,

wystêpuj¹ce w liczbie dwóch. Pierwszy;gdy pochwyci siê piêkno danej chwili

i umiejscowi je w sercu, drugi;gdy oczekuje siê na tak¹ chwilê...

202

Ka¿da praca jest jednako wa¿na, lecz niektórez jej rodzajów s¹ bardziej doceniane od innych.

203

Zachowanie jest tworem chwili...

71

204

Rywalizacja kreuje postêp, lecz bywa równie¿zjawiskiem destrukcyjnym,

szczególnie w sferze systemu wartoœci.

205

W wielu ludziach œpi¹ artyœci,którzy czekaj¹ na kres snu...

206

Zmêczenie wrogie jest trzeŸwoœci, lecz bliskie natchnieniu...

72

207

Sen jest odpoczynkiem,lecz nie zawsze odpoczynek snem.

208

Ludzie mówi¹ ¿e mi³oœæ pojawia siê tak szybkojak znika, ja uwa¿am ¿e jest ca³y czas

210

Sen mo¿e byæ koszmarem czy baœniowa idyll¹,¿ycie mo¿e byæ ¿yciem wzbogaconym o sen

73

211

Jednym ze sk³adników ¿ycia jest sen.Za jego spraw¹ kreuje nam siê podœwiadomoœæ

212

Miêdzy snem a marzeniem nie widaæ dok³adnejgranicy, jednak s¹ to rzeczy zgo³a ró¿ne

213

Bogacze mog¹ pozwoliæ sobie na lenistwo,biednych na nie nie staæ

74

214

Sen uœwiadamia o najwspanialszych marzeniachi najgorszych obawach

215

Czasem wystarczy chwila by kogoœ poznaæ,czasem nie starczy ¿ycia.

216

Gdyby mê¿czyzna zrozumia³ kobiety zatraci³bysens istnienia

75

217

Sens s³ów nie wiele znaczygdy czyn stoi naprzeciw

218

S³owa spisuj¹ historiê czynów.

219

Ró¿norodnoœæ tworzy równowagêktórej ostatnie oblicze zwie siê harmoni¹

76

220

Realny plan dnia wyznaczanyjest przez czas, nie cz³owieka

221

Polityk to ktoœ kto potrafi powiedzieæwszystko o wszystkim nie wiedz¹c nic

222

By poruszaæ siê swobodnie po sferze g³êbiwpierw trzeba zapoznaæ siê z p³ytkimi

obszarami przestrzeni

77

223

Gdy czyniæ nic siê nie da- wszystko czyniæ trzeba

224

Naukê ubierano ju¿ w szaty ciekawoœci, strachu, zabawy...

Jednak ona najpiêkniej prezentuje siê nago

225

Rzeczy o istotnej wadze podczas uczeniawydaj¹ siê niepotrzebnymi...

78

226

Racj¹ bytu ka¿dej religii jest zaciekawieniejej potencjalnych wyznawców

227

Niepewnoœæ jako córa strachu niekiedyprzewy¿sza swego ojca.

228

OdpowiedŸ na dzisiaj mo¿e Ci przynieœæ jutro.

79

229

Strach nadaje ton szaroœci innym kolorom

230

wieloœæ tkwi w ma³oœcia ta jest naturaln¹ cnot¹ ludzk¹

231

Istnieje kobieta zdolna zaspokoiæka¿dego mê¿czyznê; to prostytutka

80

232

Najgorsze podczas oczekiwania s¹ myœli

233

Gdy tkwi siê w oczekiwaniu na przysz³y los czasniemal¿e stoi, gdy siê ¿yje czas nie istnieje

234

Gdyby nadzieja potrafi³amówiæ powiedzia³aby;

przebacz

81

235

Rozczarowanie bywa smutn¹przypad³oœci¹ marzeñ.

236

Koniec jest konieczn¹ przyczyn¹ pocz¹tku

237

Kres bywa pocz¹tkiem koñca,b¹dŸ nowym zacz¹tkiem...

82

238

Marzenie zawsze poprzedzone jest myœl¹,a gdy po³¹czy siê te dwie niecnoty otrzymamy cel

239

¯ycie sk³ada siê z wielu smutnych chwili kilku szczêœliwych

z których ka¿da warta jest smutnego ¿ycia

240

Czyn dokonany nigdy nie zmieni swej natury,co najwy¿ej s³owa mog¹nadaæ mu nowy wyraz...

83

241

Gdy smutek wype³ni siê pasj¹ to zrodzi siênowy sens o piêknym imieniu

242

Filozofia – zg³êbianie odpowiedzi,które przynios³o ¿ycie oraz poszukiwanie

tajemnic jakie ze sob¹ niesie...

243

Gdy zgaœnie okrzyk wolnoœci,to jedynie œmieræ w imiê nadziei

przywróci jej mowê

84

244

Gdy wokó³ tli siê k³amstwo prawy cz³owiek chceszerzyæ prawdê, jednak gdy jest ona powszechna

ludzie nie kwapi¹ siê do rozmowy o niej...

245

Sen jest rezultatem dnia...

246

Rozwi¹zanie jest jedn¹ z formdialogu o problemie

85

247

Smutek to nieproszony goœæ,ale i jego trzeba przyj¹æ godnie

248

Niektórzy staraj¹ siê odnaleŸæ pewien porz¹dekw nie³adzie, tymczasem szukaj¹ jedynie

fragmentu uszeregowanego chaosu...

249

Istniej¹ ludzie zdolni obudziæ uœpionemarzenia... Istniej¹ ludzie zdolni w³adaæ

natchnieniem...Istniej¹ ludzie zdolni odnaleŸæ

prawdziw¹ mi³oœæ...

86

250

W oczekiwaniu na ¿ycie przychodzi œmieræ...w oczekiwaniu na œmieræ przychodzi nuda...

251

Dzieje cz³owieka osadzone s¹ w przesz³oœci,losy w przysz³oœci... teraŸniejszoœæ jest wy³¹cznie

BOSK¥ domen¹, z tym, ¿e trzyma ON pieczenad pozosta³ym czasem...

252

Pytaæ, b³¹dziæ... zapytaæ czy siê zb³¹dzi³o...b³¹dziæ i pytaæ – tyle nale¿y zrobiæ aby ¿yæ.

87

253

By stworzyæ nowoœæ nie trzeba niszczyæ staroœci,nowoœæ powstanie wówczas gdy na dawnym

natchnieniu oprze siê barwienie szat bytu

254

Gdy w kreowaniu cz³owiek oprze siêna niszczeniu tego co ju¿ powsta³o,

nie bêdzie mia³ co tworzyæ

255

Czary przestaj¹ dzia³aæ wówczasgdy przestanie siê w nie wierzyæ.

88

256

Cz³owiek buduj¹c tworzy sztukê,niszcz¹c kreuje historiê...

257

Harmonia jest niczym wiêcejjak u³o¿onym nie³adem.

Nie³ad jest chaosemw którym mieszka wiecznoœæ...

258

Tworzenie jest uwarunkowane zniszczeniemjakie dokona³o siê w cz³owieku

pod wp³ywem destrukcji...

89

259

Tworzenie mo¿e wyp³yn¹æjedynie ze zniszczenia niekompletnego

260

Prawdziwie m¹dry cz³owiek nie obnosi siêswym intelektem, stara siê go raczej skryæ

za skromnoœci¹.

261

Nie zawsze G³upiec wymawia s³owazgodne ze swym imieniem.

90

262

Nie jest niczym wyszukanym ¿yæ,sztuk¹ jest ¿yæ godnie.

263

M¹droœæ nie zna wieku, tym bardziej g³upota

264

Gdy mêdrzec zechce us³yszeæ pe³nie odpowiedziz ust drugiego cz³owieka winien

na ten czas zamieniæ siê w g³upca...

91

265

Kiedy g³upiec zbyt d³ugo s³ucha,nale¿y siê zastanowiæ

czy rzeczywiœcie takowym jest

266

Mi³oœæ jest tylko s³owem okreœlaj¹cymniepojête uczucie.

267

W nieprzeniknionych ciemnoœciachbytu szukam œwiat³a,

tymczasem jest ono wszêdzie gdzie spojrzê...

92

268

Im cz³owiek jest m³odszy,tym szybciej siê starzeje.

269

Istniej¹ rzeczy trudne, ale nie niemo¿liwe.

270

Dorobek WIELKICH tego œwiata kreœlonys³owem i czynem, pozostanie wieczny,

lecz rozkwitnie w pe³ni dopiero po œmierci...

93

271

Có¿ po wszystkich kobietach œwiata,skoro nie ma siê tej jedynej...? Jak j¹ odnaleŸæ...?

Nie wiem, ale coœ mi mówi, ¿e nale¿y ¿yægodnie, czekaæ cierpliwie i obserwowaæ œwiat,

a wówczas to wielkie szczêœcie zostaniedarowane

272

By ujrzeæ, wystarczy zamkn¹æ oczy i patrzeæ...

273

WSZYSTKO zaczyna siê w punkcie,gdzie koñczy siê NIC...

W rzeczywistoœci jest to jeden punkt.

94

274

Dla wierz¹cego BÓG jest wszystkim,dla ateisty niczym, dla cz³owieka jest tym samym.

275

sztuki siê nie ocenia, sztukê siê podziwia.

276

M¹dry polityk dopuszczaj¹cy siê kradzie¿ywyrz¹dzi mniejsze szkody ni¿ g³upiec

o szlachetnych intencjach.

95

277

Cz³owiek jest zlepkiem uczuæ w którym mi³oœæjest glin¹, wiara-form¹, a nadzieja- pomys³em.

278

Prawdziwie m¹drym jest ten,który umie byæ szczêœliwym.

279

Zamglone pytanie oczekuje dok³adnejodpowiedzi.

96

280

Niepewnoœæ pozwala siê mi³oœci rozwin¹æ,ale nie zawsze dopuszcza j¹ do g³osu

281

By widzieæ... Trzeba patrzeæ.

282

Jêzyk danej nacji jest w rzeczywistoœcijest lustrem i g³ówna ksiêg¹.

97

283

Sens jest zawsze, wystarczy go odszukaæ

284

Altruizm jest cnota przecz¹c¹ egoizmowi,a przy tym jego skrajnym od³amem.

285

Konformizm jest g³ównym bytemspo³eczeñstwa, lecz jest to równie¿

najlepsze narzêdzie do niszczenia indywiduów.

98

286

Oddzia³ywania spo³eczne maj¹ swójodpowiednik w organizmie cz³owieka,

stan zdrowia, oraz wszelkie patologie s¹w gruncie rzeczy jednakie na obszarze tych

dwóch sfer. Gdy dog³êbnie zbada siê jedn¹ zesfer, druga przez analogie bêdzie ju¿ wiadoma.

287

Marzenia pozostan¹ marzeniami,jeœli nie zamieni¹ siê w cel d¹¿eñ

288

Od mi³oœci mo¿na spróbowaæ uciec,ale nie sposób o niej zapomnieæ, tym bardziej

uwolniæ siê, dlatego winno siê kochaæ,by nie wylewaæ cennych kropel czasu

99

289

Po¿egnaæ mo¿na siê na ka¿dym kolejnym roz-dro¿u, spotkaæ - na ka¿dym etapie drogi.

290

¯yæ to znaczy iœæ przed siebie, zatrzymywaæ siê,zawracaæ i iœæ dalej

291

To jak potrzeba akceptacji jest rozbudowanau cz³owieka, kszta³tuje jego wizerunek.

100

292

Przesz³oœci siê nie zmieni,ale mo¿na jej nadaæ nowy sens

293

Najczêœciej ludzie wra¿liwi których ¿ywotprzykryty jest cierpieniem potrafi¹ patrzeæ

i widzieæ...

294

Przypuszczam ¿e gdy nikt przyjdziedo Ciebie i opowie o niczym, to wszystko

stanie siê jasne

101

295

W rzeczywistoœci nie istniej¹ ludzie którzy nicnie robi¹, ewentualnie mog¹ oni robiæ niewiele,

b¹dŸ nie œwiadomi s¹ swych czynów

296

Myœli niszcz¹ czyny...czyny rodz¹ myœli...

297

Nie wiadomo kiedy ¿ycie pryska, nie wiadomokiedy siê zaczyna, nie wiadomo kiedy siê ¿yje,

wiadomo, ¿e warto ¿yæ.

102

298

Niewiadoma jutra warta jest dnia dzisiejszego

299

W prostocie tkwi ca³a istota z³o¿onoœci

300

Zauwa¿y³em, ¿e „nic” u wielu ludzi znaczywiele, jest pewnego rodzaju odzwierciedleniem

danego stanu rzeczy.

103

301

Nigdy nie mo¿na zapomnieæ, ale tym bardziejnigdy nie wolno ¿yæ tym o czym chcia³oby siê

zapomnieæ.

302

Czasem droga prowadzi wokó³ urwiska, wówczas nale¿y iœæ ni¹, a nastanie ten czas,

gdy zmieni siê krajobraz

303

Prawda jest tez¹ na któr¹cz³owiek znalaz³ dowód

104

304

Czym jest sprawiedliwoœæ - nie wiem, lecz gdy jejbrak wybucha bunt. Ca³y czas wybuchaj¹ bunty.

305

Skoro nawet mi³oœæ jest z³udzeniem,to chyba warto ¿yæ z³udzeniami...

306

Jedynie bêd¹c prawdziwie samotnymmo¿na siê odnaleŸæ

105

307

Wielki to cz³owiek, który swym czynem potrafisiaæ myœli, milcz¹c przy tym s³owem

308

Dobra muzyka nie zna gatunku

309

¯ycie samo nie stanie siê piêkne,trzeba mu w tym pomóc

106

310

Ludzie widz¹, ale nie wiedz¹ co widz¹...Ludzie ¿yj¹, ale nie wiedz¹ jak ¿yæ...

Ludzie œmiej¹ siê i wiedz¹ jak siê œmiaæ...

311

Straszny jak koniec...Okrutny niczym czas...Piêkny jak pocz¹tek...

Taki jest ten œwiat

312

Gdy cz³owiek nie ¿yjew harmonii jego cia³o choruje...

Któ¿ nie choruje?

107

313

z³oto zdobi cia³o, wiedza zdobi umys³

314

polityka kraju kreuje jego mentalnoϾ

315

Wszelkie teorie na których bazuje naukas¹ jedynie tezami na które ktoœ znalaz³ dowód.Obalono ju¿ wiele tez i obali siê jeszcze wiele

popieraj¹c je racjami, które lepiej bêd¹ oddawa³y dan¹ rzecz.

108

316

Sytuacja wymaga s³ów... Stosowanie jednychnad drugimi pozbawia ich znaczenia.

317

Wielkie s³owa powoduj¹ wielkie czyny.Wielkie s³owa s¹ niepotrzebn¹ uprzejmoœci¹

dla wielkich czynów

318

Gdy w t³umie brak jest tchu,nale¿y pozostaæ sob¹ i oddychaæ powoli

109

319

Mo¿na staæ w nieruchomej g³êbi,mo¿na te¿ p³ywaæ po wierzchu k³êbiastego

morza, wszystko inne to trasajak¹ trzeba pokonaæ

320

My znaleŸæ promyk,wystarczy spojrzeæ w S³oñce

321

Gdyby cz³owiek mia³ skrzyd³a,nie umia³by lataæ...

110

322

Cz³owiek zniewolonyprzez umys³ wyzwala wiedzê.

323

Najbardziej nienasycon¹ substancj¹ jest cz³owiek

324

Skrywana mi³oœæ, nie oznacza jej braku– przeciwnie jest ona wówczasw swym najwy¿szym stadium

111

325

Mo¿na z kimœ rozmawiaæ godzinami...Mo¿na przy kimœ wspaniale siê czuæ...

Mo¿na kogoœ kochaæ...

326

Ucz¹c siê mo¿na poj¹æ sens obecnego stanurzeczy, myœl¹c mo¿na odkrywaæ...

327

Niestety, gdy pochwyci siê cel, to w przyp³ywieradoœci mo¿na go utraciæ.

112

328

W sposób naturalny za ogromem zgie³kupowstaje spokojna cisza

329

Kamieñ wrzucony do jeziora nie umrze,lecz odnajdzie swe nowe miejsce...

330

Tylko nieliczni potrafi¹ mówiæ tak, by inni s³yszeli

113

331

Przestrzeñ jest sta³a, dopiero w zestawieniuz czasem ulega zmianie.

332

Czasem wystarczy s³owo...czasem brak jest s³ów...

333

Cisza jest ogromem zjawisk których cz³owiek niejest w stanie poj¹æ, dopiero gdy wy³oni siê z niej

pojedyncza rzecz, staje siê ona dostrzegalna...

114