WSPÓŁCZESNY KONSUMPCJONIZM A

PROEKOLOGICZNE ZACHOWANIA SPOŁECZEŃSTW

CYWILIZACJA TO OGÓŁ CECH WŁAŚCIWYCH SPOŁE-

CZŃSTWOM O WYŻSZYM STOPNIU ROZWOJU.

POJĘCIE CYWILIZACJI KOJARZY SIĘ Z PEWNYM

POZIOMEM ROZWOJU TECHNICZNEGO (ROZRÓŻNIA

SIĘ CYWILIZACJĘ EPOKI KAMIENIA I EPOKI ŻELAZA, A

DZIŚ EPOKI WĘGLA, ROPY NAFTOWEJ I ENERGII

ATOMOWEJ) ORAZ Z PEWNĄ FORMĄ KULTURY (np.

CYWILIZACJA GRECKA). JEŚLI PRZYRÓWNAMY

CYWILIZACJĘ DO CZŁOWIEKA, TO TECHNIKA STANOWI

JEGO CIAŁO, A KULTURA UOSABIA DUSZĘ.

POSTĘP CYWILIZACYJNY ZAKŁADA ROZWÓJ

TECHNIKI, DZIĘKI KTÓREMU CZŁOWIEK STAJE SIĘ

PANEM PRZY-RODY ORAZ POSTĘP SPOŁECZNO –

MORALNY ZWIĄZA-NY Z WYWOLENIEM LUDÓW

UJARZMIONYCH, BUDOWĘ SPOŁECZEŃSTWA BEZ

WOJEN I KLAS, A ZWŁASZCZA LIKWIDACJĘ BIEDY,

GDYŻ CZŁOWIEK ZANIM ZACZNIE KOSNUMOWAĆ

DOBRA KULTURY MUSI WPIER W ZASPOKOIĆ

POTRZEBY MATERIALNE. /Julia Didier: „Słownik filozofii” , Wyd. Ksiażnica.

SYSTEM WARTOŚCI WSPÓŁCZESNYCH SPOŁECZEŃSTW MARNOTRAWIĄCEYCH

SYSTEM WARTOŚCI WSPÓŁCZESNYCH MARNOTRAWIĄCYCH

SPOŁECZEŃSTW OPIERA SIĘ NA NASTĘPUJĄCYCH TRZECH

ZASADACH:

1) MARNOTRAWSTWO JEST POŻYTECZNE, A PRAWO DO MARNO-TRAWIENIA DÓBR JEST PRZEJAWEM WOLNOŚCI.

UTRATA TEGO PRAWA BYŁABY WIĘKSZYM ZŁEM NIŻ JEST NIM

SAMO MARNOTRAWSTWO. W IMIĘ WIĘC WOLNOŚCI,

MARNOTRAWIENIA DÓBR NIE POWINNO SIĘ ZABRANIAĆ.

● JEŚLI MARNOTRAWSTWO UZNAMY ZA ATRYBUT WOLNOŚCI

NALEŻY PAMIĘTAĆ O TYM, ŻE W SPOŁECZEŃSTWACH DEMOKRA-

TYCZNYCH OBOWIĄZUJE ZASADA, IŻ WOLNOĆ DANEJ JEDNOSTKI

KOŃCZY SIĘ TAM, GDZIE ZACZYNA SIĘ WOLNOŚĆ INNEJ JEDNOST-

KI. MARNOTRAWSTWO POZBAWIA WIĘC WOLNOŚCI WSPÓŁCZES-

NYCH NAM BLIŹNICH ORAZ PRZYSZŁE POKOLENIA.

● W IMIĘ WIĘC TEJ DEMOKRATYCZNEJ ZASADY MARNOTRAWS-

TWO POWINNO BYĆ ZABRONIONE, SZCZEGÓLNIE WSKUTEK

INTENSYWNEGO WYCZERPYWANIA SIĘ ZASOBÓW SUROWCÓW

MINERALNYCH I ENERGETYCZNYCH.

POWYŻSZY POGLĄD UZASADNIA SIĘ PONADTO TYM, ŻE IM BAR-

DZIEJ MARNOTRAWIĄCE JEST SPOŁECZEŃSTWO, TYM JEGO

CZŁONKOWIE MAJĄ WIĘKSZE MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA.

PONIEWAŻ WZRASTA LICZBA LUDNOŚCI I CORAZ WIĘCEJ SIŁY

ROBOCZEJ JEST ZASTĘPOWANE PRZEZ MASZYNY, PROPONUJE

SIĘ DWA ROZWIĄZANIA:

■ EKSPORT SIŁY ROBOCZEJ POZA GRANICE PAŃSTWA;

■ ZAPEWNIENIE ŚRODKÓW DO ŻYCIA BEZ KONIECZNOŚCI

ŚWIADCZENIA PRACY.

JAK Z POWYŻSZEGO WYNIKA, SPOŁECZEŃSTWO MARNOTRAWIĄCEOPOWIADA SIĘ ZA TWORZENIEM NAWET MIEJSC PRACY POZORNEJ.

FUNKCJONOWANIE SPOŁECZEŃSTWA MARNOTRAWIĄCEGO,

KIERUJĄCEGO SIĘ ZASADĄ: WYDAWAĆ WIĘCEJ, OSZCZĘDZAĆ

MNIEJ BYŁOBY MOŻLIWE W WARUNKACH NADMIARU NIEWYCZER-

PYWALNYCH SUROWCÓW. MIMO, IŻ SYTUACJA JEST ODWROTNA,

MODEL TEN JEST OBECNIE JEDYNĄ FORMĄ GOSPODAROWANIA NA

CAŁYM ŚWIECIE.

WEDŁUG DRUGIEJ ZASADY SPOŁECZEŃSTWA MARNOTRAWIĄCE-GO:

2. „NIE MA W TYM NIC ZŁEGO, ŻE ŚRODOWISKO PRZYRODNICZE JEST ZARÓWNO ŹRÓDŁEM WSZELKICH DÓBR, JAK WYSYPISKIEM ŚMIECI.

WSKUTEK DUŻEJ LICZBY LUDNOŚCI NA ŚWIECIE ORAZ JEJ

ROSNĄCYCH ASPIRACJI MATERIALNYCH, TEMPO ZUŻYCIA TYCH

DÓBR JEST TAK WYSOKIE, IŻ PRZYRODA NIE NADĄŻA Z ICH

ODYTWARZANIEM ORAZ Z POZBYWANIEM SIĘ POWSTAJĄCYCH

ODPADÓW”.

ZGODNIE Z ZASADĄ TRZECIĄ:

3. „PRZYSZŁOŚCIĄ NIE WARTO SIĘ ZAJMOWAĆ.”

POGLĄD TEN BYŁBY JEDNAK UZASADNIONY TYLKO W PRZYPAD-

KU NIEZWŁOCZNEJ ZAGŁADY ŚWIATA, JEŚLI JEDNAK ONA NIE

NASTĄPI, TRWANIE LUDZKOŚCI JEST MOŻLIWE POD WARUNKIEM,

IŻ NIEZWŁOCZNIE ZACZNIE ROZWIĄZYWAĆ NABRZMIAŁE PROBLE-

MY.

PODSTAWOWA ZASADA FUNKCJONOWANIA

SPOŁECZEŃSTWA KONSUMPCYJNEGO

MOTTO:

„PRODUKOWAĆ MOŻLIWIE NAJ NAJWIĘCEJ

I NAJWIĘCEJ ZUŻYWAĆ”

SYSTEM WARTOŚĆ SPOŁECZEŃSTWA KONSUMPCYJNEGO

CHARAKTERYZUJĄ TRZY NASTĘPUJĄCE PRZEKONANIA:

1. SZCZĘŚCIE OSIĄGA SIĘ GŁÓWNIE W WYNIKU NABYWANIA PRZEDMIOTÓW.

W SFERZE GOSPODARCZEJ ODZWIERCIEDLA TO PRZEKONANIE

POGLĄD, ŻE NAJWŁAŚCIWSZYM WSKAŹNIKIEM DOBROBYTU

SPOŁECZEŃSTWA JEST WIELKOŚĆ PRODUKTU NARODOWEGO

BRUTTO (PNB). ZWIĘKSZENIE PNB INTERPRETUJE SIĘ JAKO

WZROST POZIOMU ŻYCIA, CO UTOŻSAMIA SIĘ ZE WZROSTEM

„SZCZĘŚCIA”.

2. LUDZIE SĄ GATUNKIEM MAJĄCYM WYJĄTKOWE PRAWO DO ZIEMI (ANTROPOCENTRYZM).

POGLĄD TEN WYNIKA Z PRZEKONANIA, ŻE:

a) PRZYRODA ZOSTAŁA STWORZONA W CELU ZASPOKAJANIA POTRZEB LUDZI;

b) ZASOBY PRZYRODY SĄ NIEWYCZERPYWALNE;

c) PRZYRODA JEST CAŁKOWICIE NIEKOMPETENTNA – NIE ROBI NIECZEGO WE WŁAŚCIWY SPOSÓB, DLATEGO OBOWIĄZKIEM CZŁOWIEKA JEST JEJ PRZKSZTAŁCANIE. PRZYRODA JEST PONADTO NIEPRZEWIDYWALNA I WROGA LUDZIOM, DLATEGO POWINNI ONI BRONIĆ SIĘ PRZED JEJ KAPRYSAMI.

d) PRZYRODA MA NIEOGRANICZONĄ MOŻLIWOŚĆ ZASPOKAJANIA LUDZKICH POTRZEB, JEST ZŁA, NIEŚMIERTELNA I NIEZNISZ-CZALNA, DLATEGO MOŻNA JĄ TRAKTOWAĆ BRUTALNIE I W SPOSÓB PASOŻYTNICZY.

3. PRZYRODA JEST NIEKOMPETENTNA.

W WYNIKU NIEKOMPETENCJI PRZYRODY CZŁOWIEK JEST ZMU-

SZONY DO PRZETWARZANIA JEJ ZASOBÓW, STAJĄC SIĘ W TYM

PROCESIE „CZŁOWIEKIEM TWÓRCĄ”. TA „TWÓRCZA” DZIAŁAL-

NOŚĆ LUDZI USPRAWIEDLIWIA ZATRUWANIE WÓD, WYRĘB

LASÓW, NISZCZENIE ROŚLIN I ZWIERZĄT ORAZ PRZEKSZTAŁCANIE

NATURALNEGO KRAJOBRAZU.

TEGO RODZAJU PODEJŚCIE SPRAWIA, ŻE WSZELKA DZIAŁAL-

NOŚĆ PRZETWÓRCZA JEST UZNAWANA ZA POŻYTECZNĄ, PRZY-

CZYNIA SIĘ BOWIEM DO WZROSTU WARTOŚCI DODANEJ.

PREFEROWANIE MAKSYMALIZACJI PRODUKCJI PRZEZ WYZNAWA-

NY OBECNIE SYSTEM WARTOŚCI SPRAWIA, ŻE WIĘKSZE PRZET-

WARZANIE JEST STAWIANE PONAD TRWAŁOŚĆ PRODUKTU.

WYNIKIEM TEGO JEST KULT NOWOŚCI ORAZ PĘD DO NIEUSTAN-

NEGO PRZETWARZANIA I AKTYWNOŚCI PRODUKCYJNEJ.

SYSTEM WARTOŚCI OPARTY NA ZASADZIE „PRODUKOWAĆ NAJ-

WIĘCEJ I NAJWIĘCEJ ZUŻYWAĆ” PRZYCZYNIA SIĘ DO ZAGRAŻAJĄ-

CEJ PRZYRODZIE KONCENTRACJI LUDNOŚCI I ZANIECZYSZCZEŃ.

W WYNIKU TEGO ZANIKAJĄ TRADYCYJNE GAŁĘZIE PRODUKCJI,

BANKRUTUJĄ MNIEJSZE FABRYKI, RUJNOWANE SĄ MAŁE SKLEPY

I LIKWIDOWANE MIEJSCA PRACY.

BUDOWA SPOŁECZEŃSTWA ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU

SPOŁECZEŃSTWA WCZESNYCH ETAPÓW ROZWOJU LUDZKOŚCI

CHARAKTERYZOWAŁY SIĘ KOMPLEMENTARNOŚCIĄ I CZASOWĄ

ZBIEŻNOŚCIĄ PRODUKCJI I POTRZEB ORAZ PUŁAPEM OSOBISTEJ

WŁASNOŚCI.

W SPOŁECZEŃSTWACH TYCH NIE WYTWARZANO RZECZY

NIEPOTRZEBNYCH, A WYTWARZANE ILOŚCI BYŁY ZGODNE Z

POTRZEBAMI I AKTUALNYM ZAPOTRZEBOWANIEM. DOMINOWAŁO

W NICH PRZEKONANIE, ŻE DLA PODTRZYMANIA ISTNIENIA

CZŁOWIEKA NIEZBĘDNE JEST ZASPOKOJENIE PODSTAWOWYCH

POTRZEB, CO Z KOLEI OGRANICZAŁO ZAKRES PRODUKCJI.

DLA WSPÓŁCZESNEGO SPOŁECZEŃSTWA KONSUMPCYJNEGO

KOMPLEMENTARNOŚĆ PRODUKCJI I POTRZEB JEST ZAGROŻE-

NIEM, GDYŻ FUNKCJONUJE ONO NA ZASADZIE KREOWANIA

NOWYCH I MAKSYMALIZACJI ISTNIEJĄCYCH POTRZEB. ZGODNIE Z

TĄ ZASADĄ, POTRZEBY MATERIALNE LUDZI POWINNO SIĘ MNOŻYĆ

W NIESKOŃCZONOŚĆ, GDYŻ ICH ZASPOKAJANIE PRZYCZYNIA SIĘ

DO DOBROBYTU I SZCZĘŚCIA LUDZI.POGLĄDY TE POWODUJĄ, ŻE

MECHANIZMY RYNKOWE ZAMIAST ZASPOKAJAĆ POTRZEBY LUDZI,

POTRZEBY TE KREUJĄ.

BUDOWANIE SPOŁECZEŃSTWA ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU

WYMAGA ODEJŚCIA OD TYCH ZASAD I UKSZTAŁTOWANIA POSTAW

OKREŚLANYCH MIANEM KONSERWACYJNYCH albo OSZCZĘDNOŚ-

CIOWYCH.

W SPOŁECZEŃSTWIE KONSERWACYJNYM PODSTAWOWYM ZADA-

NIEM JEST OSZCZĘDZANIE. MA ONO NA CELU ZACHOWANIE

DÓBR DLA PRZEDŁUŻENIA ICH UŻYTECZNEGO TRWANIA. OSZCZĘ-

DZANIE POZWALA ZMNIEJSZYĆ ZUŻYCIE DÓBR, A W WYNIKU TEGO

RÓWNIEŻ PRESJI NA ŚRODOWISKO PRZYRODNICZE.

KONSERWACYJNYM NAZYWAMY SPOŁECZEŃSTWO WYRÓŻNIA-JĄCE SIĘ NASTĘPUJĄCHYMI CECHAMI:

● OGRANICZAJĄCE MARNOTRAWSTWO,

● DĄŻĄCE DO ŻYCIA W HARMONII Z PRZYRODĄ,

● UWZGLĘDNIAJĄCE W DECYZJACH PRODUKCYJNYCH WIĘKSZĄ

PERSPEKTYWĘ CZASOWĄ.

ZAŁOŻENIA SPOŁECZEŃSTWA KONSERWACYJNEGO:

1. OSZCZĘDZANIE ZASOBÓW NIE JEST CELEM SAMYM W SOBIE,

LECZ ŚRODKIEM SAMOREALIZACJI CZŁOWIEKA W HARMONII Z

PRZYRODĄ. JEST ONO JEDNYM Z WIELU SPOSOBÓW

ZAPEWNINIA WYSOKIEGO POZIOMU ŻYCIA OBECNEMU I

PRZYSZŁYM POKOLENIOM.

2. SZCZĘŚCIE LUDZI ZALEŻY OD RÓWNOWAGI MIĘDZY POTRZEBA-

MI, A MOŻLIWOŚCIĄ ICH ZASPOKOJENIA PRZEZ DOBRA. POTRZE-

BĄ JEST POCZUCIE BRAKU BĘDĄCE PRZEDMIOTEM ZAINTERE-

SOWANIA PSYCHOLOGII. DOBRAMI ZAJMUJE SIĘ NATOMIAST

EKONOMIA. W SPOŁECZEŃSTWIE KONSERWACYJNYM WZRASTA

RANGA OBSZARU STYCZNOŚCI MIĘDZY POTRZEBAMI A DOBRAMI.

3. PRZY PLANOWANIU OSZCZĘDZANIA ZASOBÓW POWINNO SIĘ

UWZGLĘDNIAĆ KRYTERIA EKONOMICZNE, EKOLOGICZNE I

AKSJOLOGICZNE (AKSJOLOGIA – NAUKA O WARTOŚCIACH).

NAJWAŻNIEJSZYM KRYTERIUM EKONOMICZNYM JEST

WYCZERPYWANIE SIĘ ZASOBOW.

KRYTERIUM EKOLOGICZNE WYMAGA OKREŚLENIA ZASOBU

DECYDUJĄCEGO O PRZETRWANIU EKOSYSTEMU.

OSZCZĘDZANIE MOTYWOWANE CZYNNIKAMKI AKSJOLOGICZNYMI

WYMAGA ZDEFINIOWANIA SYSTEMU WARTOŚCI UWZGLĘDNIAJĄ-

CEGO WSZYSTKIE TRZY RODZAJE CZYNNIKÓW.

4. KSZTAŁTOWAĆ MOŻNA KILKA RODZAJÓW SPOŁECZEŃSTW

KONSERWACYJNYCH, RÓŻNIĄCYCH SIĘ STOPNIEM OSZCZĘDZA-

NIA. JEŚLI SPOŁECZEŃSTWO WSPÓŁCZESNE OZNACZYMY SYM-

BOLEM SK0, WÓWCZAS SPOŁECZEŃSTWO SK1 RÓŻNIŁOBY SIĘ OD

NIEGO NAJMNIEJ; SPOŁECZEŃSTWO SK2 RÓŻNIŁOBY SIĘ W

WIĘKSZYM STOPNIU, ZAŚ SPOŁECZEŃSTWO SK3 RÓŻNIŁOBY SIĘ

POD WZGLĘDEM SYSTEMU WARTOŚCI NABARDZIEJ.

OSZCZĘDZAJĄC ZASOBY, SPOŁECZEŃSTWO KONSERWACYJNE

POWINNO UWZGLĘDNIAĆ PROBLEMY SOCJALNE.

NAJWAŻNIEJSZYM Z NICH POWINNA BYĆ LIKWIDACJA NIERÓW-

NOŚCI EKONOMICZNEJ, GDYŻ BIEDNE SPOŁECZEŃSTWO NIE

ZECHCE SIĘ ZAJMOWAĆ OCHRONĄ ŚRODOWISKA.

ZACHOWANIA UMOŻLIWIAJĄCE BUDOWĘ SPOŁECZEŃSTWA KONSERWACYJNEGO TYPU PIERWSZEGO – SK1.

ZASOBAMI SĄ DOBRA, KTÓRE MAJĄ WŁAŚCIWOŚĆ ZASPOKAJANIA

PRAGNIEŃ I POTRZEB LUDZKICH.

POTĘGA JEDNOSTKI WYNIKA Z JEJ SIŁY NABYWCZEJ, UMOŻLIWIA-

JĄCEJ FUNKCJONOWANIE RYNKU ORAZ WPŁYWANIE NA INNYCH

NABYWCÓW.

ZMNIEJSZYĆ MARNOTRAWSTWO MOŻNA W WYNIKU NASTĘPUJĄ-CYCH ZACHOWAŃ:

1. SELEKTYWNEGO KUPOWANIA, KTÓRE PRZENOSI PROBLEM MARNOTRAWSTWA Z KONSUMENTA NA PRODUCENTA, WSKUTEK NIE NABYWANIA TOWARÓW TANDETNYCH, KTÓRYCH PRODUKCJA JEST np.. ENERGOCHŁONNA.

KONIECZNOŚĆ WYRZUCANIA RZECZY JEST SPOWODOWANA BRAKIEM STANOWCZOŚCI NABYWCÓW ODNOŚNIE DOMAGANIA SIĘ WYSOKIEJ JAKOŚCI I UŻYTECZNOŚCI WYROBÓW. JEDEN ZE SPO-SOBÓW WYBIÓRCZEGO KUPOWANIA POLEGA NA ODRZUCENIU MODY.

GDYBY np.. LUDZIE ZACZĘLI INDYWIDUALIZOWAĆ UBIERANIE SIĘ, ZWIĘKSZYŁABY SIĘ ICH SAMOAKCEPTACJA, POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI I ATRAKCYJNOŚCI, ZAŚ ODZIEŻ BYŁABY TRWALSZA I ŁADNIEJSZA.

2. OSZCZĘDNEGO KORZYSTANIA Z DÓBR, KTÓRYCH NADMIAR JEST POZORNY, np. Z WODY, PRĄDU ELEKTRYCZNEGO, BENZYNY, UBRAŃ itp..

● MARNOTRAWSTWO WODY WYNIKA Z BŁĘDNEGO PRZEKONANIA, ŻE JEJ ZASOBY SĄ NIEOGRANICZONE.

● MARNOTRAWSTWO ENERGII ELEKTRYCZNEJ JEST SPOWODO-WANE PRZEŚWIADCZENIEM, ŻE DOSTAWY PRĄDU SĄ RÓWNIEŻ NICZYM NIEOGRANICZONE.

● O SKALI MARNOTRAWSTWA BENZYNY ŚWIADCZY FAKT, ŻE W 99 % PRZYPADKÓW KIEROWCA JEST JEDYNĄ OSOBĄ W SAMOCHO-DZIE, KTÓRY PRZY ROCZNYM PRZEBIEGU WYNOSZĄCYM ok.. 15 000 km EMITUJE DO ŚRODOWISKA ok.. 1,5 tony CO2.

3. POWTÓRNEGO UŻYCIA I STARANNEGO POZBYWANIE SIĘ ODPADÓW.

PRODUKCJA ODPADÓW WZROSŁA Z 0,25 kg W LATACH 1970-tych

DO PONAD 2,5 kg OBECNIE. MIMO TO NIE UWZGLĘDNIAMY FAKTU,

ŻE PRAWIE WSZYSTKO, CO JEST WYKONANE Z DREWNA, METALU,

SZKŁA, SKÓRY, PLASTIKU, TEKTURY, TKANINY LUB PAPIERU MOŻE

ZOSTAĆ PONOWNIE ZUŻYTKOWANE.

KOMENTARZ

SCENARIUSZ SK1 NIE ZALECA RECYKLIZACJI, JEŻELI BYŁABY ONA

CZASO- I PRACOCHŁONNA. ZAMYSŁ SK1 POLEGA NA STOSUNKO-

WO NIETRUDNEJ ZMIANIE PRZYZWYCZAJEŃ. PIERWSZYM KROKIEM

MOGŁABY BYĆ BUDOWA MAŁYCH ZAKŁADÓW RECYKLIZACYJ-

NYCH, A NASTĘPNIE WPROWADZENIE W GOSPODARSTWACH

DOMOWYCH ZWYCZAJU SORTOWANIA ODPADÓW, np. ODDZIELA-

NIA SZKŁA OD PAPIERU, MATERIAŁÓW ORGANICZNYCH OD

NIEORGANICZNYCH itd..

JEŚLI PRZESTANIEM PATRZEĆ NA ODPADY JAK NA BRUDY, KTÓRE

TRZEBA MOŻLIWIE SZYBKO USUNĄĆ Z POLA WIDZENIA, A DOS-

TRZEŻEMY W NICH „MATERIAŁ DRUGIEGO CYKLU”, W WIĘKSZOŚC

PRZYPADKÓW MAJĄCY WIĘCEJ POZYTYWNYCH NIŻ NEGATYW-

NYCH WARTOŚCI, ZBLIŻYMY SIĘ DO SEDNA SPRAWY.

CZYNNIKI PRZYCZYNIAJĄCE SIĘ DO BUDOWY SPOŁECZEŃSTWA KONSERWACYJNEGO nr 1 (SK1) – PODSUMOWANIE

1. ODRZUCENIE MODY I WYBIÓRCZE NABYWANIE PRZEDMIOTÓW.

2. OSZCZĘDNE KORZYTANIE Z DÓBR PRZYRODY.

3. RECYKLIZACJA SUROWCÓW

4. WSPÓŁUŻYTKOWANIE PRZEDMIOTÓW W WYNIKU ICH WYNAJMO-WANIE, KTÓRE:

a) PRZYCZYNIA SIĘ DO ZMNIEJSZENIA ZAPOTRZEBOWANIA NA TOWARY W WYNIKU PEŁNIEJSZEGO ICH WYKORZYSTANIA;

b) ZMUSZA DO WYTWARZANIA TOWARÓW TRWAŁYCH;

c) WYMUSZA WYSOKĄ JAKOŚĆ TOWARÓW;

d) POZWALA ŻYĆ NA WYŻSZYM POZIOMIE NIŻ ICH POSIADANIE NA WŁASNOŚĆ;

e) ZWIĘKSZA RÓŻNORODNOŚĆ STYLÓW ŻYCIA I SPOSOBÓW UŻYTKOWANIA DÓBR;

f) PRZYCZYNIA SIĘ DO SOCJALNEGO ZRÓWNANIA SPOŁECZEŃS-TWA.

5. RACJONALNE ZARZĄDZANIE CZASEM:

a) ODEJŚCIE OD SYSTEMÓW ZAPLANOWANYCH NA SKRAJNE OBCIĄŻENIA;

b) UPOWSZECHNIENIE AKORDOWEGO SYSTEMY PŁAC;

c) ZLIKWIDOWANIE PODZIĄLU TYGODNIA NA DNI ROBOCZE ORAZ WYPOCZYNKU.

6. ZASTOSOWANE TECHNOLOGII NAŚLADUJĄCYCH ZASADY FUNKCJONOWANIA PRZYRODY:

a) RECYKLIZACJA ODPADÓW I ZBĘDNYCH WYROBÓW;

b) WYTWARZANIE TOWARÓW WYŁĄCZNIE Z SUROWCÓW ORGA-NICZNYCH, KGTÓRE DLA GLEBY BYŁYBY „NAWOZEM” ROZKŁADA-NYM PRZEZ DROBNOUSTROJE;

c) WYKORZYSTYWANIE ZREGENEROWANYCH PODZESPOŁÓW;

d) STOSOWANIE ENERGO- I MATERIAŁOOSZCZĘDNYCH TECH-NOLOGII NA WSZYSTKICH ETAPACH CYKLU PRZETWARZANIA W CIĄGU PRODUKCYJNO-KONSUMPCYJNYM, NA ETAPIE RECYKLI-ZACJI I PONOWNIE W CYKLU PRODUKCYJNYM.

7. UWZGLĘDNIANIE WARTOŚCI WSZYSTKICH ZASOBÓW, W TYM m.in..:

a) SUROWCÓW I ENERGII;

b) DEGRADOWANYCH DÓBR PRZYRODY;

c) KOSZTÓW EFEKTÓW ZEWNĘTRZNYCH;

d) KOSZTÓW WYCZERPYWANIA SIĘ ZASOBÓW SUROWCÓW;

e) KORZYŚCI NIEWYKORZYSTYWANYCH, JAK np.. SUROWCE I ENERGIA ZAWARTE W ODPADACH;

f) KORZYŚCI TRACONYCH W WYNIKU ZARZĄDZANIA GOSPODAR-KĄ I SPOŁECZEŃSTWEM PRZEZ ADMINISTRACJĘ;

8.URUCHOMIENIE MECHANIZMÓW RYNKOWYCH WYMUSZAJĄCYCH OSZCZĘDNE GOSPODAROWANIE ZASOBAMI I NIEZANIECZYSZCZA-NIE ŚRODOWISKA.

9. ZNALEZIENIE EFEKTYWNYCH SUBSTYTUTÓW OBECNIE EKSPLOATOWANYCH ŹRÓDEŁ ENERGII I SUROWCÓW.

10. ZMIANA STOSUNKU ADMINISTRACJI DO PRZEMYSŁU

RECYKLIZACJI ODPADÓW.

11. STOSOWANIE ZACHĘT PODATKOWYCH WOBEC PRZEMYSŁU

RECYKLIZACYJNEGO.

12. ZMIANA POSTAW, PRZEKONAŃ, SYSTEMÓW WARTOŚCI I

ZACHOWAŃ LUDZI m.in.. Z POMOCĄ NARZEDZI MARKETINGU,

ODNOŚNIE KONIECZNOŚCI OSZCZĘDNEGO KOFRZYSTANIA Z DÓBR

PRZYRODY ORAZ RECYKLINGU.

13. POPRAWA TRWAŁOŚCI I JAKOŚCI WYROBÓW.

14. ZWIĘKSZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI ADMINISTRACJI ZA

OSZCZĘDNE KORZYSTANIE PRZEZ SPOŁECZEŃSTWO Z DÓBR

PRZYRODY, ZA UBOCZNE SKUTKI DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

Itp..

15. ROZLICZANIE ADMINISTRACJI Z DZIAŁAŃ MAJĄCYCH NA CELU

OCHRONĘ SPOŁECZEŃSTWA I PRZYRODY.

PROPONOWANE FORMY WŁASNOŚCI W SK1

1. WYŁĄCZNA WARTOŚĆ SPOŁECZNA, JEDNAK W INNYM NIŻ NIEDAWNY tzw. WARIANCIE „SOCJALISTYCZNYM”.

2. SYSTEM KONSUMENCKO-SPÓŁDZIELCZY, CHARAKTERYZUJĄCY SIĘ ZBIOROWYM WŁADANIEM DÓBR PRZEZ UŻYTKOWANIKÓW.

3. SYSTEM ETATYSTYCZNO-KORPORACYJNO-SPÓŁDZIELCZY Z ZACHOWANIEM PRYWATNEJ WŁASNOŚCI DÓBR I PRZESTRZE-GANIEM DEMOKRATYCZNYCH ZASAD ZARZĄDZANIA GOSPO-DARKĄ.

4. WYŁĄCZNA WŁASNOŚĆ WIELKICH KORPORACJI. W PRZYPADKU TYM KORZYŚCI UZYSKIWANE W WYNIKU EFEKTYWNEGO ZARZĄ-DZANIA SĄ NIWELOWANE PRZEZ DĄŻENIE WŁAŚCICIELI DO PRZEKSZTAŁCENIA SPOŁECZEŃSTW W ZAKŁADNIKÓW.