Światło² / Light²

2

Organizator wystawy / Exhibition organiserThink Art – Myślenie Sztuką. Izabela Rudzka. www.thinkart.pl

Partner wystawy / Exhibition partner

Kurator / Curator Dariusz Głowacki

KATALOG / CATALOGUERedakcja / Editor Dariusz Głowacki

Zdjęcia / Photographs archiwum artystów jesli nie opisano inaczej, obiekty szklane z Murano – foto Leszek Brzóska

Druk / Printed by Kunke Poligrafi a

Wydawnictwo / Publishing House Kunke Poligrafi a, ul. Magazynowa 27, 88-100 Inowrocław

ISBN 978-83-63454-22-7©Robert Bartoszek, Dariusz Głowacki, Anna Goebel, Izabela Rudzka, Danuta Krupska-Sołowiej, Krzysztof Sołowiej oraz PGE Polska Grupa Energetyczna

Światło2

Wystawa malarstwa, rzeźby i szkła z Murano / Exhibition of paintings, sculptures and Murano glass

3

Robert BartoszekDariusz Głowacki

Anna GoebelIzabela Rudzka

Danuta Krupska-SołowiejKrzysztof Sołowiej

malarstwo-rzeźba-szkło z Murano

5

UNESCO – Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury, ustanowiła rok 2015 Międzynarodowym Rokiem Światła i Technologii Wykorzystujących Światło. Różnego rodzaju organizacje z uporem godnym lepszej sprawy proklamują całe szeregi nazw i tytułów dla lat, dni, tygodni, a nawet godzin. W przypadku Roku Światła warto zastanowić się, czym jest światło dla nauki i sztuki.

Światło

Światło, zjawisko opisywane jako promieniowanie elektromagnetyczne, którego określony zakres odbiera nasz wzrok, powstaje, gdy danemu układowi dostarczymy energii. Jeśli przyłączymy żarówkę do prądu, to zaczyna ona świecić. Gdy odłączymy prąd, żarówka w pewnym sensie nadal “świeci”, emitując niewidoczne już dla nas promieniowanie cieplne. Nasz mózg tak przekształca widzialny zakres światła, że postrzegany świat uznajemy za realny.Starsi z nas na lekcjach fi zyki uczyli się o korpuskularno-falowej naturze światła. Czyli, że w zależności od charakteru doświadczenia, jakie przeprowadzamy ze światłem, możemy traktować je jako falę albo jako cząstkę. Z dociekań fi zyków, m. in. Erwina Schrödingera i Wernera Heisenberga wynika, że naturę korpuskularno-falową ma cały świat, czyli rzeczy klasyfi kowane przez nas jako materialne i absolutnie konkretne. Budzące dreszcz emocji rozważania o paradoksie żywego-martwego kota, czy też równie poruszające dywagacje o akcie obserwacji i pomiaru wywołujących kolaps funkcji falowej, sprawiających, że mamy do czynienia z bytami o konkretnych lokalizacjach, docierają do nas dosyć często.

Na poziomie subatomowym, opisywanym przez mechanikę kwantową, pojęcia czasu, przestrzeni, przyczyny i skutku tracą zupełnie swoją względną precyzyjność i oczywistość. Całkiem nieźle wyjaśniony za pomocą tych kategorii świat w skali makro ma się nijak do świata w skali mikro. A bez wątpienia jest to jeden i ten sam świat. Choć w miarę sprawnie poruszamy się w świecie codziennych doświadczeń, w obliczu idei wynikających z dociekań współczesnej fi zyki stajemy się bezradni i zagubieni.

Abyśmy mogli przyjrzeć się światu, niezbędne jest nam światło, fenomen zagadkowy i mogący wprawić w zakłopotanie. Podobnie się dzieje, gdy mamy do czynienia ze sztuką. W przypadku artystów zajmujących się sztuką wizualną świadomość roli, jaką w ich twórczości odgrywa światło, jest tyleż oczywista, co i tajemnicza. Wiedzą oni doskonale, że bez gry między jasnością a ciemnym i skrytym, odblaskiem i poświatą, kolorem i kontrastem nie ma sztuki. Pytaniem fundamentalnym jest, w jakim stopniu artyści odnoszą się do materialnych, widzialnych przejawów świata. Według Platona artyści wykonują marny zawód, są wyłącznie kopistami świata, który jest tylko cieniem niedostępnego nam, prawdziwego świata niezmiennych form i idei. W takiej koncepcji sztuka ma bardzo kiepski status. Ale co jeśli założymy, że tak jak światło wydobywa z ciemności postrzegalny świat, tak artyści tworząc w materii swoją sztukę, czerpią ze źródeł, które nie są tożsame z widzialnym światem? Być może świat emocji i napięć, radości i smutków, nadziei i zwątpień może znaleźć swój refl eks tylko w sztuce? Być może rolą sztuki jest zaglądanie w miejsca i obszary skryte i niedostępne zwyczajnym narzędziom, jakimi posługujemy się w życiu codziennym...

Na wystawie możecie Państwo zobaczyć malarstwo i obiekty przestrzenne stworzone przez sześcioro artystów. Fascynacja światłem jest ważnym elementem w twórczości Roberta Bartoszka, Dariusza Głowackiego, Anny Goebel, Izabeli Rudzkiej, Danuty Krupskiej-Sołowiej i Krzysztofa Sołowieja. Ich sztuka jest efektem poszukiwań wpływów i zależności między energią światła a energią sztuki. Istotną i niecodzienną częścią ekspozycji są szklane rzeźby, które powstały w Studio Berengo, jednej z najbardziej innowacyjnych hut szkła na weneckim Murano.

Partnerem wystawy jest PGE Polska Grupa Energetyczna, której artyści składają serdeczne podziękowanie za wsparcie wystawy.

Dariusz Głowacki

2

6

UNESCO - United Nation’s Education, Science and Culture Organisations, has proclaimed 2015 as the International Year of Light and Light-based Technologies. Various organisations with a persistence worthy of a better cause continue to proclaim all sorts of names and titles for years, days, weeks or even hours. In the case of the Year of Light it is worth considering the importance of light for science and art.

Light

Light, a phenomenon described as electromagnetic radiation visible to our eyes, is created when we supply energy to a given system. If we connect a bulb to electrical current, it starts emitting light. If we disconnect the power supply, the bulb continues to “glow”, emitting thermal radiation which is invisible to us. Our brain processes the visible light so that we consider the perceived world to be real.Those old enough remember from their physics lessons that light has a wave-particle nature, i.e. that depending on the character of the experiment which we conduct with light, it can be treated as a wave or a particle. Research done by physicists such as Erwin Schrödinger and Werner Heisenberg shows that the entire world shares the wave-particle duality, i.e. things classifi ed by us as material and absolutely solid. The thrilling deliberations regarding a live and a dead cat, or the equally stimulating debates regarding the act of observation and measurement causing the wave function to collapse and resulting in beings with specifi c locations, reach us rather often.

At the sub-atomic level, described by quantum mechanics, terms such as time, space, cause and effect cease to be relatively precise and obvious. The macro-scale world explained using these categories has no relation to the micro-scale world. But undoubtedly this is one and the same world. Although we move quite effi ciently in the world of everyday experiences, faced with ideas put forward by contemporary physics we suddenly fi nd ourselves helpless and lost.

In order to be able to look at the world we need light, a mysterious and embarrassing phenomenon. The same happens when we are dealing with art. In the case of artists specialising in visual art the awareness of the role played in their work by light is a obvious as it is mysterious. They know perfectly well that without the play of light and dark, refl ection and glow, colour and contrast there can be no art. The fundamental question is to what extent artists refer to the material, visible manifestation of the world. According to Plato, artists practice a miserable profession as they are nothing more than copyists of a world which is but a shadow of the true world of constant forms and ideas remaining beyond our reach. According to this concept art has a very weak status. But what if we assume that just like light brings out the observable world from darkness, by creating their art from matter, artists draw from sources which are not identical to the visible world? Maybe the world of emotions and tensions, joy and sadness, hope and doubt can only be refl ected in art? Maybe the role of art is to look into places and areas hidden from and inaccessible to the ordinary tools used by us in our everyday life...

At the exhibition you can see paintings and spatial objects created by six artists. The fascination with light is an important element of the work of Robert Bartoszek, Dariusz Głowacki, Anna Goebel, Izabela Rudzka, Danuta Krupska-Sołowiej and Krzysztof Sołowiej. Their art is the result of a search for the infl uences and correlations between the energy of light and the energy of art. Glass sculptures created at Studio Berengo, one of the most innovative glassworks on Venice’s island of Murano, are an important and unusual part of the exposition.

PGE Polska Grupa Energetyczna is a partner of the exhibition. The artists wish to thank PGE for its support.

Dariusz Głowacki

2

7

Najnowsze obrazy Roberta Bartoszka zaskakują nas z dwóch powodów. Pierwszym z nich jest dynamika płócien, zgiełk, witalność i zdecydowanie ocierające się o agresję. Zmusza ono oglądającego do zatrzymania się i skupienia na nich uwagi. Geometryczne formy, główny składnik tych obrazów (podobnie jak na płótnach na wystawie w 2014 roku), są jednak tym razem inne i inna jest ich rola. W starszych obrazach, gdzie dominowały różnego rodzaju przekształcenia prostokątów, były one formą idealistycznego, syntetycznego przedstawienia pejzażu. Na nowych obrazach, z dominującym odnoszeniem się do trójkąta, rola geometrii jest inna. Ona sama staje się krajobrazem, jest jego autonomicznym źródłem. To nieoczekiwane odwrócenie.Zaskoczenie drugie to tonacja i kolorystyka stosowana przez malarza. Przetarte róże, fi olety, błękity, żółcienie i oranże zorganizowane są w spójnej, harmonijnej gamie. Mimo to obrazy nie tracą na swojej ekspansywności i energii. Świetne malarstwo.

Dariusz Głowacki

Robert Bartoszek – Urodził się w 1964 roku w Turku.W latach 1985-1990 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Prace swoje pokazywał na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych. W latach 1991 i 2003 był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. W 2001 zdobył pierwszą nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu Malarstwa Bielska Jesień oraz nagrodę główną ZPAP. W 2003 laureat europejskiej nagrody artystycznej Lexmark 2003.

Więcej informacji:www.artreal.siteor.pl/robert-bartoszekwww.sklep.renes.com.pl/pl/producer/Bartoszek-Robert/19

e-mail: [email protected]

Obrazy ROBERTA BARTOSZKA str. 7 -10

POŁAMANE ŚWIATŁO, 2015, olej na płótnie, 115 x 115 cm / The Broken Light, 2015, olej na płótnie, 115 x 115 cm

The latest paintings by Robert Bartoszek are surprising for two reasons. First, the dynamism of the canvasses, the hubbub, vitality and forcefulness approaching aggression. It compels us to stop and pay attention to them. However, on this occasion the geometrical forms constituting the main component of these paintings (just like on the canvasses presented at the 2014 exhibition) are different and their role is also different. In the older works, dominated by various transformations of rectangles, they were a form of an idealistic, synthetic presentation of landscapes. In the new paintings, dominated to references to triangles, the role of geometry has changed. It itself becomes the landscape, being its autonomous source. This is an unexpected reversal. The second surprise is the tone and colour scheme applied by the painter. Abraded roses, violets, blues, yellows and oranges are organised in a coherent, harmonious gamut. Despite this, the paintings lose nothing of their expansiveness and energy. Splendid work.

Dariusz Głowacki

8

WARSTWY CZŁOWIEKA, 2015, olej na płótnie, 175 x 230 cm / Human Layers, 2015, oil on canvas, 175 x 230 cm

WARSTWY ŚWIATŁA, 2015, olej na płótnie, 50 x 70 cm / The Layers of the Light, 2015, olej na płótnie, 50 x 70 cm

9

PEJZAŻ Z MARTWYM ROWERZYSTĄ, 2014, olej na płótnie, 140 x 185 cm / The Landscape with a Dead Cyclist, 2014, olej na płótnie, 140 x 185 cm

ŚWIATY Z LODU, 2015, olej na płótnie, 40 x 50 cm / The Worlds from the Ice, 2015, olej na płótnie, 40 x 50 cm

10

DZIEWCZYNA Z PSEM, 2011, olej na płótnie, 120 x 150 cm / A Girl with a Dog, 2011, oil on canvas, 120 x 150 cm

CIENIE Z DRZEWA, 2010, olej na płótnie, 60 x 90 cm / Shadows from a tree, 2010, oil on canvas, 60 x 90 cm

11

Dariusz Głowacki – urodził się w1965 roku w Poznaniu. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, tworzeniem obiektów w przestrzeni, pisze i publikuje teksty o kulturze i sztuce, redaguje książki, katalogi. Organizuje wystawy, prowadzi wykłady poświęcone szeroko pojmowanej kulturze. Swoje prace pokazywał na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych, brał udział w licznych projektach międzynarodowych. Naiwnie i desperacko wierzy w sztukę.

– 2012: Obrona pracy doktorskiej na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu na Wydziale Malarstwa.– 1989-1990: Stypendium Ministra Kultury i Sztuki dla najbardziej obiecujących młodych artystów.– 1984-1989: Ukończenie studiów magisterskich na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem na Wydziałach Malarstwa i Wychowania Plastycznego.

Więcej informacji:www.dariusz-glowacki.siteor.plwww.artreal.siteor.pl/dariusz-glowackiwww.saatchiart.com/account/profi le/www.theartstack.com/dargaud


Obrazy DARIUSZA GŁOWACKIEGO str. 11-14

“Malarstwo Dariusza Głowackiego jest bowiem zjawiskiem wyjątkowym, jest malarstwem fusion, zaskakująco udaną kompilacją malarstwa realistycznego z obrazowaniem abstrakcyjnym. Głowacki zbudował z nich wspólną jakość, połączył dwa radykalnie różne wektory sztuki, w jeden nowy twór, odnajdując własny sposób na ich wspólną, jednocześnie szlachetną, koegzystencję w przestrzeni j dzieła.

Czy w świecie rzeczywistym możliwe byłoby spotkanie Jeana Chardina z Frankiem Stella?W świecie artystycznej iluzji tak, pod warunkiem, że reżyserem tego spotkania będzie Dariusz Głowacki.”

Jerzy Hejnowiczprof. zw. UAP

4 i 8, 2012, fragment, olej na płótnie, 33 x 46 cm / 4 and 8, detail, 2012, oil on canvas, 33 x 46 cm

“Paintings by Dariusz Głowacki are a unique phenomenon which could be called fusion painting, a surprisingly successful compilation of realist painting with abstract works. Głowacki has built a shared quality using them both by combining two radically different art vectors into one new formation, fi nding his own way of achieving their noble coexistence in the work’s space.– Could Jean Chardin meet Frank Stella in the real world?Such a meeting could be possible in the world of illusion, provided it was arranged by Dariusz Głowacki.”

Jerzy Hejnowicz,Professor, Poznań University of Art

12

Nauka latania, 2015, olej na płótnie, 80 x 120 cm / Learning to Fly, 2015, oil on canvas, 80 x 120 cm

Prawdopodobnie, 2015, olej na płótnie, 20 x 60 cm / Maybe, 2015, oil on canvas, 20 x 60 cm

13

Buddha Tiger, 2015, olej na płótnie, 80 x 120 cm / Buddha Tiger, 2015, oil on canvas, 80 x 120 cm

Zapomniany księżyc, 2015, olej na płótnie, 80 x 120 cm / The Forgotten Moon, 2015, oil on canvas, 80 x 120 cm

14

W zasadę holografi czną wierzymy, 2015, olej na płótnie, 80 x 120 cm / In the Holographic Principle We Trust, 2015, oil on canvas, 80 x 120 cm

Uwaga! Zielony!, 2015, olej na płótnie, 80 x 120 cm / Caution! Green! 2015, oil on canvas, 80 x 120 cm

15

Obrazy Izabeli Rudzkiej mają dwie warstwy. Uchwytną i nieuchwytną. Uchwytna wyraża poprzez dekoracyjność. Obrazy są znakomicie zrobionymi przedmiotami estetycznymi. Bardzo interesujące są szklane realizacje Izy Rudzkiej, które wskazują na dyspozycję dekoracyjną i estetyczną artystki. A co to znaczy dyspozycja estetyczna? Tak jak król Midas zamieniał wszystko czego dotknął w złoto, tak Rudzka zwykły przedmiot przemienia w wyrafi nowany „nadprzedmiot”, jeśli podejmuje się jego estetycznej obróbki. Jest jeszcze jedna warstwa w jej malarstwie, głębinowa, niewidzialna, która daje mocną formę tej sztuce. Iza Rudzka to malarka gorąca, wybuchowa, ale ten bogaty żywiołowy temperament został poddany dyscyplinie opartej na intuicyjnym wyczuciu praw estetycznych, w przypadku Rudzkiej jest to „eksploatacja” barwnych kontrastów. Wraz w upływem lat bogactwo tych kontrastów narasta, kontrastów często zaskakujących, opartych na dysonansach, które zwykle zmierzają ku trudnej „harmonii”.Światło, kolor i cień to „ojczyzna” Rudzkiej, jak każdego rasowego malarza.

Maciej Mazurek

Izabela Rudzka – urodziła się w 1964 roku w Poznaniu.Studiowała malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. W roku 2011 obroniła przewód doktorski w dziedzinie sztuki plastyczne, w dyscyplinie sztuki piękne na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Od 2012 roku rozpoczyna pracę jako adiunkt na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na Wydziale Pedagogiczno- Artystycznym.Izabela Rudzka jest aktywną malarką, promuje sztukę działając jako kurator wystaw. Projektuje obiekty szklane dla hut na Murano koło Wenecji we Włoszech. Współpracuje z Teatrem Ósmego Dnia w Poznaniu.Jest autorką projektów artystycznych w Polsce, Chinach i we Włoszech, między innymi Artyzm Natury Geneza Subtelności. Synergia Tworzy całość. dla Wydziału Biologii UAM. Stworzyła i prowadzi przestrzeń dla sztuki Think Art – Myślenie Sztuką.

Więcej informacji:www.thinkart.pl www.artreal.siteor.pl/izabela-rudzkawww.saatchiart.com/rudzka


Obrazy IZABELI RUDZKIEJ s tr. 15-18

Studnia wenecka, 2008, akryl na płótnie, 80 x 100 cm / Venice Well, 2008, acrylic on canvas, 80 x 100 cm

The paintings of Izabela Rudzka have 2 layers : tangible and elusive one. The tangible layer expresses herself through decorative. The paintings are perfectly made aesthetic objects. Glass projects of Izabela Rudzka are of particular interest. They point the decorative and aesthetic disposition of the artist. And what is the meaning of aesthetic disposition ? As king Midas changed all what he touched in gold, so Izabela Rudzka changes ordinary object, when attempting its aesthetic processing, in sophisticated „over-object “. There is also another layer in her paintings: profundity, invisible layer, which gives her art a strong form. Izabela Rudzka is hot and explosive painter, but her rich and exuberant temperament has been subjected to the discipline based on intuitive understanding of aesthetic law. In case of Izabela Rudzka it is „exploitation” of color contrasts. Along with elapsed years, means of these contrasts increase, the contrasts which are surprising very often, the contrasts based on dissonances which usually move towards diffi cult „harmony “. Light, color and shadow are the homeland of Izabela Rudzka as for every genuine painter.

Maciej Mazurek

16

Kanapa z młotkiem, 2015, akryl na płótnie, 97 x 130 cm / Sofa with a hammer, 2015, acrylic on canvas, 97 x 130 cm

Różowa sofa, 2015, akryl na płótnie, 50 x 100 cm / Pink sofa, 2015, acrylic on canvas, 50 x 100 cm

17

Taxi kosmos, 2013, akryl na płótnie, 75 x 115 cm / Taxi kosmos, 2013, acrylic on canvas, 75 x 115 cm

Sofa Ron Arad, 2015, akryl na płótnie, 97 x 130 cm / Ron Arad sofa, 2015, acrylic on canvas, 97 x 130 cm

18

Łodzie do przyszłości, 2015, akryl na płótnie, 135 x 200 cm / Boats to the future, 2015, acrylic on canvas, 135 x 200 cm

Chmury i woda II, 2015, akryl na płótnie, 135 x 200 cm / Clouds and water II, 2015, acrylic on canvas, 135 x 200 cm

19

Danuta Krupska-Sołowiej– ur. w 1965 r. w Krapkowicach– studia PWSSP w Poznaniu. Dyplom w pracowni malarstwa prof. Jerzego Kałuckiego w 1991 r.,mieszka i pracuje w Poznaniu

Swoje race pokazywałała na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych. Między innymi:wystawy indywidualne:1991 - Galeria ON, Poznań1992 - Galeria Biała, Lublin1993 - Galeria Hofmann,Poznań - Galeria BWA, Gniezno1995 - Galeria Miejska Arsenał, Poznań kat. - Galeria Biała, Lublin2005 - Galeria Renes, Poznań - Galeria Lufcik, Warszawa kat.

wystawy zbiorowe:1989 - Kruk, Krupska, Taszycki, Tomaszewska, Galeria DESA, Poznań1990 - Trochę słońca, troszeczkę księżyca, Galeria ON, Poznań1991 - Boszkowo “91, wystawa poplenerowa, BWA, Leszno1995 - Młode malarstwo Poznania, Galeria Miejska Arsenał, Poznań kat.1997 - Krajowa wystawa malarstwa młodych, Konkurs im. E. Gepperta, Wrocław kat.2001 - Nona, Galeria u Jezuitów, Poznań CD. 2010 - Think Art gallery - Poznań

Więcej informacji:www.artreal.siteor.pl/danuta-krupska-solowiej


Obrazy i la lk i DANUTY KRUPSKIEJ-S OŁOWIEJ s tr. 19-22

Po serii obrazów’Ogrodów”, a następnie “Robokopów”, nastąpiła seria pt.”Pocztówki”.Światem nowych obrazów rządzi odmienna, pełna narracji i anegdoty poetyka. Odmienny jest sposób organizacji obrazów, uzupełniony obiektami przestrzennymi,”Lalkami”. Zobrazowany świat w pierwszej recepcji wydaje się niespójny, plany obrazów się przenikają i nakładają. Fragmenty przedstawianej rzeczywistości przeplatają się ze sobą, ich wzajemne zależności naruszają tradycyjny porządek czasu i przestrzeni.Ogląd świata to w istocie nawarstwienie wspomnień, oczekiwań, pomieszanie melodii i smaków.

Pocztówka, 2013, akryl na płótnie, 100 x 100 cm / A Postcard, 2013, acrylic on canvas, 100 x 100 cm

Following the “Gardens” series of paintings, and then the “Robocops”, now comes the “Postcards” series.The world of the new paintings is governed by a different poetry fi lled with narration and anecdote. The way in which the paintings are organised is also different, supplemented with three-dimensional objects, “Puppets”. At fi rst, the world depicted seems incoherent, the planes of the paintings intertwine and overlap each other. Fragments of the reality are interleaved with each other, their correlations violate the traditional order of time and space.Perception of the world is, in fact, an accumulation of memories, expectations, a mixture of melodies and fl avours.

20



21



22

Portret, 2015, tkanina, nici, wys. 40 cm / Portrait, 2015,cloth, thread, hight 40cm

Lalki, fragment , 2015, tkanina, modelina, włosy / Dolls, detail, 2015, cloth, modeling clay, hair

Lalki, 2015, tkanina, modelina, włosy, 160 x 50 cm / Dolls, 2015, cloth, modeling clay, hair 160 x 50 cm

23

Krzysztof Sołowiej- ur.1962 w Białymstoku- studia - 1992-1997 – IWA UMCS w Lublinie- od 1997 – PWSSP w Poznaniu, dyplom z wych.plast. oraz w pracowni rys. prof. Izabeli Gustowskiej w 1990 r., mieszka i pracuje w PoznaniuPrezentował prace na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, między innymi w Tuluzie, Lubece, Wiedniu, Warszawie, Szczecinie,Krakowie, Lublinie, Białymstoku i Poznaniu.Prace w kolekcji Zachęta Poznań, Olsztyn, Szczecin oraz wielu kolekcjach prywatnych

Wybrane wystawy indywidualne:1990 – Galeria Miejsce Zda(e)rzeń, Chełm (kat.)1993 – Sainte Chapelle, Galeria Biała, Lublin (kat.)1995 – Galeria Biała, Lublin (kat.)1997 – Ogrody rozkoszy, Galeria AT, Poznań1998 – Pejzaże ogrodów rozkoszy, Galeria Biała, Lublin (kat.)– Rzeźby, Galeria Arsenał, Białystok (kat.)2000 – Na początku było zwątpienie, inne namiętności i materia, Galeria ON, Poznań (kat.)2002 – Nowe prace, Galeria EGO, Poznań (kat.)2003 – Sekret podwójnych rozkoszy, Galeria Wieża Ciśnień, Konin (kat.)2009 – Rzeźby i rysunki, Kunst #Stucke, Wiena (kat.)2010 – Jakie światy tu, Galeria Biała Lublin (kat.)2013 – Rzeźby , Galeria Biała Lublin (kat)

Więcej informacji:www.solowiej.siteor.plwww.artreal.siteor.pl/krzysztof-solowiej

e-mail: [email protected] [email protected]

Obiekty i rzeźby KRZYSZTOFA S OŁOWIEJA str. 23-26

EX ORIENTE LUX

Powiadają, że światło przychodzi ze wschodu.Czy chodzi o wschód słońca, o Sophię, olśnienie, oświecenie?Każdy ma swój wschód geografi czny, kulturowy, cywilizacyjny.Dla Francuza Tesla przybył ze wschodu, do Europy Edison przypłynął z zachodu.Ale nie to światło porusza mnie najbardziej.Patrząc na jutrznie wypatruję “domu”.

w poznańskim domu 01.11.2015 Krzysztof Sołowiej

watchman, 2014, koncepcja instalacji we wnętrzu / watchman, 2014, The idea of the indoor installation

EX ORIENTE LUX

They say that light comes from the East.Do they mean sunrise, Sophia, rapture, enlightenment?Everybody has their geographical, cultural, civilisation East.For a Frenchman, Tesla came from the East, Edison sailed to Europe from the West.But light is not what moves me most.Looking at sunrise I seek “home”.

At a Poznań home 01.11.2015 Krzysztof Sołowiej

24

Madonna dell Pierro, 2012, sklejka ołówek, papier mâche, ceramika, 30 x 30 x 30cm / Madonna dell Pierro; plywood, papier mâche, pottery, pencil, 30 x 30 x 30cm, 2012

piąta nad ranem, 2014, PVC, stołek, 110 x 80 x 80cm / fi ve o’clock in the morning, 2014, PVC, a stool, 110 x 80 x 80cm

25

fara, 1998, plexiglas, żelazo, sukno, 30 x 20 x 15 cm / fara, 2003, plexiglas, iron, cloth, 30 x 20 x 15 cm

Turkey, 2013, plexiglas, fi mo, 25 x 20 x 20 cm / Turkey, 2013, plexiglas, fi mo, 25 x 20 x 20 cm

26

wilenka, 2011, ceremika, 165 x 35 x 20 cm / wilenka, 2011, pottery, 165 x 35 x 20 cm

27

Współczesne szkło z MuranoNa wystawie możecie także Państwo oglądać szklane rzeźby, które powstały na Murano w Wenecji. Grupa pięciorga artystów miała kilka lat temu niezwykłą okazję poznania tajników przekształcania szkła w sztukę w Studio Berengo, które jest jedną z najbardziej innowacyjnych hut szkła. Artyści, tworzący zazwyczaj w tradycyjnych mediach takich jak malarstwo, rzeźba czy gobelin, zostali zaproszeni do zrealizowania rzeźb współczesnych we współpracy z mistrzami szkła.

Warto przypomnieć, czym jest szkło weneckie i w jaki sposób podchodzi do niego Studio Berengo.

To znane na całym świecie wielokolorowe szkło kojarzone jest głównie z wyspą Murano, gdzie pod koniec XIII wieku przeniesiono z Wenecji wytwórnie szkła. Wśród jego wielu charakterystycznych cech najbardziej niezwykła jest umiejętność mistrzowskiego nasycania szkła kolorem. Twórcy z Murano przez wiele stuleci doskonalili technologię wytwarzania, barwienia i kształtowania szkła. Do tej pory rzemieślnicy z wyspy posługują się technikami sprzed stuleci i produkują biżuterię szklaną oraz przedmioty o charakterze dekoracyjnym. W 1990 roku Adriano Berengo zaczął realizować swój pomysł z początku lat 80-tych. Koncepcja Berengo polegała na połączeniu historycznych umiejętności rzemieślników z Murano z kreatywnością współczesnych artystów. Pierwszą osobą, która zaprosiła wielkich artystów, takich jak Picasso, Chagall, Ernst czy Braque do projektowania swoich prac z przeznaczeniem do wytworzenia ich w szkle była w latach 50-tych Peggy Guggenheim. Niestety przez wiele następnych lat nikt nie podjął się kontynuacji tego przedsięwzięcia.

Od wielu lat Adriano Berengo zaprasza artystów bardzo znanych oraz takich, którzy stoją u progu artystycznej kariery do tworzenia projektów mocno osadzonych w ich twórczości, ale realizowanych tradycyjnymi metodami w szkle. Rezultaty są nadzwyczajne i zarazem zdumiewające. Przez swoje działania Studio Berengo dokonuje przełomu w postrzeganiu materii szkła jako medium sztuki. Korzystając ze starej tradycji nadaje mu zupełnie nowatorskie i współczesne znaczenie. Oprócz piękna jest pełne znaczeń i pytań typowych dla sztuki XX wieku i jednocześnie nie traci nic ze swojej magii.

Na wyspie Murano w hucie szkła, Robert Bartoszek, Dariusz Głowacki, Anna Goebel, Izabela Rudzka i Krzysztof Sołowiej przenieśli swoje doświadczenia artystyczne na zupełnie nowe dla nich medium – szkło. Powstały szklane obiekty, które uwalniają materię szkła od konwencjonalnych ograniczeń formalnych, nie tracąc jednocześnie nic z wartości kultury szkła właściwej dla Murano. Mamy do czynienia z magią podwójnego cudu: transformacji piasku i wapna w szkło oraz przekształcenia szkła w obiekt czystej sztuki. Szkło jest niezwykłą substancją, w której energia i światło zostają uchwycone i zatrzymane. Staje się w ten sposób pośrednikiem między energią słońca a obecnością otaczającego świata.

At the exhibition you can also admire glass sculptures created in Murano in Venice. Several years ago, a group of fi ve artists were given a unique opportunity to learn the secrets of converting glass into art at Studio Berengo, one of the most innovative glassworks. Artists usually working with the traditional media such as paintings, sculpture or tapestry, were invited to create contemporary sculptures in collaboration with glass masters.

It is worth reminding here what Venetian glass is and how it is treated by Studio Berengo.

This world-famous multi-colour glass is mostly associated in the island of Murano where towards the end of the 13th century the glassworks from Venice were moved. The most unusual property among its many characteristics is the ability to saturate glass with colour. Artists from Murano have for centuries honed the glass making, colouring and shaping technology. The artisans from the island continue to use techniques developed hundreds of years ago and produce glass jewellery and decorative objects.

In 1990, Adriano Berengo started putting into practice his idea going back to the early 1980s. Berengo’s concept consisted in combining the historic skills of Murano’s craftsmen with the creativity of contemporary artists. The fi rst to invite famous artists, such as Picasso, Chagall, Ernst or Braque to design their works to be produced in glass was Peggy Guggenheim back in the 1950s. Alas, for many subsequent years nobody continued this project.

For many years Adriano Berengo has been inviting artists, both very famous and those just beginning their career in art, to create designs fi rmly rooted in their work, but executed using traditional methods in glass. The results are extraordinary and astonishing. Through its activities Studio Berengo achieves a breakthrough in perceiving glass as an art medium. Using old traditions it gives it a totally novel and contemporary meaning. Apart from beauty it is fi lled with meanings and questions typical of the 20th century art without, however, losing any of its magic.

At a glassworks on the island of Murano, Robert Bartoszek, Dariusz Głowacki, Anna Goebel, Izabela Rudzka and Krzysztof Sołowiej transferred their artistic experiences to glass, a medium completely new to them. Glass objects have been created which free the matter of glass from conventional formal limitations, without losing any of the value of the glass culture typical of Murano. We are dealing with the magic of a double miracle: the transformation of sand and calcium into glass and the transformation of glass into an object of pure art. Glass is an unusual substance which catches and retains energy and light. This way, it becomes an intermediary between the Sun’s energy and the presence of the surrounding world.

Contemporary glass from Murano

28

Wir, 2008, stół 79 x 63 cm, głowy 25 x 26 cm / Whirl, 2008, table 79 x 63 cm, heads 25 x 26 cm

Obiekt szklany ROBERTA BARTOSZKA

29

Praca nad szklanym obiektem w Berengo Studio w hucie szkła na weneckim

Murano, fot. Anna Goebel x2

Making glass object in Berengo Studio furnace on Murano near Venice,

photo Anna Goebel x2

Praca nad szklanym obiektem w Berengo Studio w hucie szkła na weneckim Murano, fot. Anna Goebel x2Making glass object in Berengo Studio furnace on Murano near Venice, photo Anna Goebel x2

“Wir” Roberta Bartoszka przypomina o eliptycznych formach, które często spotykamy w jego obrazach. Kolorowy, przypominający kawiarniany szklany stolik jednoczy kobietę i mężczyznę w tęczowym wirze. Jego okrągły kształt podkreśla taneczną dynamikę relacji damsko-męskich. Przypomina o sprzecznościach, wzajemnych oddaleniach, wyrafi nowanych podchodach, zbliżaniu się do siebie.

30

Od zmierzchu do świtu, 2008, część pionowa 44 x 20 cm, dzbanek 20 x 37 cm / From Dusk to Down, 2008, parallelpiped 44 x 20 cm, teapot 20 x 37 cm

Obiekt szklany DARIUSZA GŁOWACKIEGO

31

Od zmierzchu do świtu, 2008, część pionowa 44 x 20 cm,

dzbanek 20 x 37 cm

From Dusk to Down, 2008, parallelpiped 44 x 20 cm, teapot

20 x 37 cm

Praca nad szklanym obiektem w Berengo Studio w hucie szkła na weneckim Murano, fot. Anna Goebel / Making glass object in Berengo Studio furnace on Murano near Venice, photo Anna Goebel

“Od zmierzchu do świtu” Dariusza Głowackiego jest głęboko zanurzone w jego malarstwie pełnym zdeformowanych fi liżanek, butelek, czajników wrzuconych w zagadkowy zgeometryzowany świat. Zrealizowany w szkle zielony czajnik służący zazwyczaj bezproblemowemu codziennemu rytuałowi picia herbaty zderza się gwałtownie z rytmem dnia i nocy. Wchłania w siebie barwy dwu ścian wmontowanego weń trójkąta i wkracza w tajemniczą, trudno defi niowalną przestrzeń.

32

Wobec natury, 2008, różne wymiary / Towards Nature, 2008, variable dimensions

Obiekty szklane ANNY GOEBEL

33

Wobec natury, 2008, fragment

Towards Nature, 2008, detail

Praca nad szklanym obiektem w Berengo Studio w hucie szkła na weneckim Murano, fot. Izabela Rudzka / Making glass object in Berengo Studio furnace on Murano near Venice, photo Izabela Rudzka

Szklane formy wykonane pod nadzorem Anny Goebel wyrastają bezpośrednio z jej fascynacji tworzywem, doświadczaniem faktury, poznawaniem natury substancji, z jaką artystka pracuje. Obiekty, które powstały na Murano w Wenecji, są efektem prób poznania charakteru szkła, jego ograniczeń formalnych i kompromisów, jakie trzeba zawierać, gdy chce się osiągnąć zamierzony cel. Zawarte jest w nich zaklęte bogactwo światła i świata.

34

Rozgrywka, 2008, kula 20 cm średnicy, konie 43 x 20 cm, 40 x 10 cm The Play, 2008, sphere 20 cm in diameter, horses 43 x 20 cm, 40 x 10 cm

Obiekt szklany IZABELI RUDZKIEJ

35

Rozgrywka, 2008, kula 20 cm średnicy

The Play, 2008, sphere 20 cm in diameter


“Rozgrywka” Izabeli Rudzkiej ma w sobie wiele cech jej bogatego fakturowego malarstwa. Jest też zarazem wynikiem rozważań o wzajemnym dawaniu i czerpaniu z siebie, czego materialnym efektem jest symboliczna kula zawierająca w sobie przeciwstawne charaktery obu szklanych koni. Sam tytuł z kolei przypomina o idei gry, o szachach i najbardziej frywolnej, trudnej do okiełznania fi gurze w tej grze.

36

Bez tytułu, 2008, 43 x 26 x 20 cm / Untitled, 2008, 43 x 26 x 20 cm

Obiekt szklany KRZYSZTOFA S OŁOWIEJA

37

Bez tytułu, 2008, 43 x 26 x 20 cm

Untitled, 2008, 43 x 26 x 20 cm


Obiekt Krzysztofa Sołowieja to opowieść o doświadczeniu egzystencjalnym, rozterkach i kondycji człowieka. Jest to temat bardzo często obecny w twórczości tego artysty. Tym razem szklany, przezroczysty człowiek poddaje się melancholijnej rezygnacji, zatracając się w falującej formie. Jest w nim jakieś dziwne echo Rodinowskiego “Myśliciela”, starszego i zarazem bogatszego w doświadczenie.

39

druk katalogu

Zapraszamy na wystawę od 27.11.2015 do 16.12.2015

Informacje: Izabela Rudzka, tel. 601 637 099, www.thinkart.pl

Think Art – Myślenie Sztuką, ul. Za Groblą 3/4, 61-860 Poznań

40

ISBN 978-83-63454-22-7

Światło² / Light²

Documents

Transcript of Światło² / Light²