NEGOCJACJE PRACODAWCY - PRACOWNICY

Wykonała Paulina Rogozinska

Dyrekcja fabryki negocjuje nowy układ zbiorowy ze związkami zawodowymi reprezentującymi załogę.

Związki domagają się: podwyżki o 1 € za godzinę oraz zwiększenia nakładów na zakładowy system emerytalny.

Dyrekcja chciałaby: zgody na likwidację przerwy na kawę o godz. 10 rano, bo wybija robotników z rytmu i zmniejsza wydajność, oraz zgody na automatyzację jednego z wydziałów (zwolnienia).

Negocjacje bezpośrednie kończą się fiaskiem. Obie strony godzą się na powołanie arbitra.

NEGOCJACJE WSTEP Arbiter musi przypisać użyteczności

projektom obu stron: A: automatyzacji linii produkcyjnej K: likwidacji przerwy na kawę P: podwyżce o € za godzinę E: zmianie systemu emerytalnego SQ: status quo Możemy przyjąć dla wygody SQ =(0,0). Umowa: dla dyrekcji A, K mają użyteczności

dodatnie, zaś P i E ujemne, dla związków na odwrót.

UŻYTECZNOŚCI

Arbiter prosi dyrekcję i związkowców o stworzenie rankingu. Dostaje w ten sposób pewne informacje:

Dyrekcja: P= -3, E= -2, SQ=0, A=4, K=4 Zwiazkowcy: A= -2, K=-1, SQ=0, E=2, P=3

PRZYPADKI:

Dyrekcja i związkowcy mówią prawdę (rozwiązaniem arbitrażowym jest punkt (3,2), zatem obie strony zgadzają się na żądania strony przeciwnej)

Dyrekcja kłamie podając fałszywe użyteczności P=-6, E=-4 (rozwiązaniem arbitrażowym jest punkt (1,1/2). Ten punkt można zrealizować jako 1/2EK+1/2PKA czyli dyrekcja zyskała, bądź jako 3/4EK+1/4K czyli dyrekcja traci !)

Związkowcy kłamią podając fałszywe użyteczności

Dyrekcja i związkowcy kłamią

ZWIĄZKOWCY KŁAMIĄ

Rozpatrzymy przypadek , że dyrekcja jest rzetelna, ale związkowcy podwajają swoje ujemne użyteczności.

Zatem ich użyteczności wynoszą:A= -4, K=-2, SQ=0, E=2,

P=3

TABELA UŻYTECZNOŚCI

Żadne K A KAŻadn

e0,0 4,-2 4,-4 8,-6

E -2,2 2,0 2,-2 6,-4P -3,3 1,1 1,-1 5,-3EP -5,5 -1,3 -1,1 3,-1

Ustępstwa związków

Ustępstwa dyrekcji

WIELOBOK WYPŁAT

Nasze rozwiązanie leży na odcinku łączącym EPK z PK bądz PK z EK. Zauważmy ze bedzie to prosta o takim samym równaniu.

ROZWIĄZANIE:

Korzystamy z twierdzenia Nasha:

Istnieje dokładnie jeden schemat arbitrażowy spełniający aksjomaty I-IV.

Jeżeli SQ=(a,b), to rozwiązaniem arbitrażowym jest należący do obszaru

wyników Q punkt o takich współrzędnych (x,y), że x≥a, y≥b, oraz

funkcja f(x,y)=(x-a)(y-b) osiąga maksimum w Q.

ROZWIĄZANIE

SQ=(0,0) zatem f(x,y)=xy. x є[0,2]

-1=3a +b => a=-1

2=0*x+b b=2

Otrzymujemy y=-x+2

f(x,y)= x(-x+2)= (-x)^2+2x

f`(x,y)=-2x +2 =0 zatem x=1

y=-1+2=1

Rozwiązaniem arbitrażowym Nasha jest punkt PK=(1,1), czyli PK=(1,2) w prawdziwej tabeli.Zatem porownując go z rozwiązaniem arbitrażowym (3,2) zauważamy, że związkowcy nic nie zyskują , natomiast dyrekcja traci.

DYREKCJA I ZWIĄZKOWCY KŁAMIĄ

Rozpatrzymy przypadek , że dyrekcja i związkowcy podwajają swoje użyteczności.

Użyteczności związkowców wynoszą:A= -4, K=-2, SQ=0, E=2, P=3

Użyteczności dyrekcji: P= -6, E=-4, SQ=0, A=4, K=4

TABELA UŻYTECZNOŚCI

Żadne K A KAŻadne 0,0 4,-2 4, -4 8,-6

E -4,2 0,0 0,-2 4,-4P -6,3 -2,1 -2,-1 2,-3EP -10,5 -6,3 -6,1 -2,-1

Ustępstwa związków

Ustępstwa dyrekcji

WIELOBOK WYPŁAT

Zauwążmy, że jedynym rozwiązaniem arbitrażowym jest punkt EK=SQ=(0,0), który jest nieoptymlany w sensie Pareto. Zatem negocjacje skończą się fiaskiem.