www.zsi71.edu.pl; 01-409 Warszawa, ul. Deotymy 37,

836-03-12, e-mail: zsi71@zsi71.edu.pl

Nr (76) 2/2013/2014 grudzień

Kolęda najbliższa Tamara Kalinowska

Moja kolęda to Ty

Co głośno otwierasz drzwi

Z piątką czy dwóją – tak samo czuję

Moja kolęda to Ty

To Ty

Moja kolęda to on

Pośród kadencji i non

Z tarczą na tarczy – mnie to wystarczy

Moja kolęda to on

To on

I jeszcze dom

Nie tak jak było

W moim jest miłość

Moja kolęda to dom

To dom

Moja kolęda to my

Abyś na zawsze tu był

Przyjdź Mały Panie

Ulecz kochaniem

I wybaw nas z naszych win

Rodzinnych Świąt życzy redakcja BISa

„Ludziom zakłopotanym, zmartwionym, na których stale spada szarańcza zmartwień, potrzebny jest święty Mikołaj, który w różowych okularach pogodnie, radośnie patrzy na świat i wierzy, że poprzez miłość można oczyścić się ze wszystkich trudności i nabrać sił na drodze trudnego życia.”

ks. Jan Twardowski „Kubek z jednym uchem” Drodzy Rodzice Kiedy pracuje się wśród dzieci, człowiek nigdy nie przestaje cieszyć się z nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia. Święty Mikołaj pomaga radośnie patrzeć na świat, a Nowy Rok niesie ze sobą nieustanną ciekawość tego, co przyniesie kolejny dzień i nadzieję na dobrą przyszłość. Życzę Państwu tej dziecięcej nadziei i radości, niesłabnącej wiary w moc świętego Mikołaja, pięknych, rodzinnych Świąt oraz zdrowego, spokojnego, pomyślnego Nowego 2014 Roku

Magdalena Politańska dyrektor szkoły

Zespół Szkół Integracyjnych Nr 71 im. Edmunda Bojanowskiego

Szkoła Podstawowa

Integracyjna Nr 317

Gimnazjum

Integracyjne Nr 52

01-409 Warszawa, ul. Deotymy 37

Tel: 0 22 836 03 12

Fax: 0 22 836 13 22

e-mail: zsi71@zsi71.edu.pl

Dyrektor szkoły

Magdalena Politańska

Zastępca dyrektora

Iwona Stelmaszczyk - Dyba

Kierownik administracyjny

(pokój nr 210, I piętro):

Robert Buczyński

Sekretariat:

Mariola Sobieska

Katarzyna Jarosińska-

Malinowska

Sekretariat czynny codziennie od godziny 8.00 do 16.00.

Redakcja BISa:

Zespół ds. promocji szkoły

BIS – wychodzi w dniu zebrań

z rodzicami

„Coś dla kogoś” nagrodzone!!!

5 grudnia 2013 roku obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień

Wolontariatu. Dla naszej szkoły, która chętnie włącza się we wszelkie

akcje charytatywne, w której każdy, nawet najmniejszy uczeń może być

i jest wolontariuszem – to bardzo ważna data. Jednakże nie tylko

dlatego, był to dla nas wyjątkowy czas. Tego dnia bowiem

przedstawiciele naszej szkoły z panią dyrektor Magdalena Politańską na

czele, z rąk Naczelnika Wydziału Spraw Społecznych i Zdrowia -

Mirosława Starzyńskiego oraz Zastępcy Burmistrza Dzielnicy Wola -

Grażyny Orzechowskiej-Mikulskiej, odebrali I nagrodę w konkursie na

najlepszą szkolną inicjatywę wolontarystyczną 2012-2013! Nasza

akacja „Coś dla kogoś” przyniosła nam zwycięstwo!!!

Wręczono nam dyplom i wspaniały tort, którym, jak przystoi na

dobrych wolontariuszy, podzieliliśmy się ze wszystkimi obecnymi.

Podczas uroczystości władze podziękowały wszystkim

wolontariuszom z wolskich szkół za trud działań na rzecz

potrzebujących oraz pogratulowali wrażliwej i odpowiedzialnej

postawy.

Elżbieta Paciorek

Ludzka życzliwość

Tak się wspaniale złożyło, że w tym roku, tuż przed

tymi najbardziej dla mnie magicznym okresem, dzięki

Państwu i dzięki naszym dzieciakom, zostałam na święta

tak wspaniale obdarowana… tą, tak coraz rzadziej przeze

mnie spotykaną, a tak bardzo mi, i chyba całemu światu,

potrzebną… ludzką życzliwością!

Niezmiernie miło mi przekazać Państwu, iż podczas

„TYGODNIA WOLONTARIATU” Samorząd Uczniowski

Gimnazjum zgromadził naprawdę mnóstwo darów!!!

Chciałam je tu Państwu wszystkie wyliczyć – podać

konkretne sumy, ale nie jest to możliwe, gdyż kiedy

w piątek wychodziłam po południu ze szkoły, mimo, iż

byliśmy już po przeliczeniu i spakowaniu przekazanych

przez Państwa i Wasze dzieci rzeczy, okazało się,

że napływają kolejne i kolejne, i kolejne… Jesteśmy

Wam bardzo, bardzo wdzięczni i w imieniu swoim,

a także wszystkich tych, których mamy nadzieję i zamiar

obdarować tym, co nam ofiarowaliście, bardzo Wam

DZIĘKUJEMY!!!

W przyszłym tygodniu, w środę, pani Monika

Dmowska - która już w zeszłym roku organizowała

w świetlicy szkolnej podobną akcję - wraz z uczniami

klasy II b przekaże, zgromadzone środki higieny

osobistej, dzieciom z Domu Dziecka przy ulicy Dalibora.

Pani Marlenka Słupska – opiekun Samorządu

Uczniowskiego Szkoły Podstawowej, która w naszej

szkole jest inicjatorką organizowania pomocy

schroniskom dla zwierząt – także w przyszłym tygodniu,

jeszcze przed świętami, przekaże zebraną karmę i inne

rzeczy do schroniska w Józefowie, by i nasi „bracia

mniejsi” zostali obdarowani na święta

Po zgromadzoną odzież i zabawki, pani ze

Stowarzyszenia „Krok dalej” przyjedzie

najprawdopodobniej we wtorek.

Także wszystkimi przekazanymi przez Państwa

darami Ktoś zostanie w tym przedświątecznym czasie

obdarowany. Czyż to nie cudownie?!!!

Na zakończenie, korzystając z okazji, chciałabym

przekazać jeszcze kilka podziękowań…

Po pierwsze, bardzo dziękuję naszej Szanownej

Dyrekcji za to, że w tak trudnym dla szkoły okresie (tuż

po ewaluacji, w trakcie próbnych Egzaminów

i sprawdzianów semestralnych) zaakceptowała bez

zastrzeżeń program TYGODNIA WOLONTARIATU

i udzieliła nam swego wsparcia podczas jego realizacji.

Po drugie, bardzo dziękuję moim Drogim Koleżankom

i Kolegom, którzy mimo naprawdę wielkiego zmęczenia

po ostatnich wydarzeniach w szkole, dzielnie dołączyli do

naszego wspólnego dzieła i nie tylko pomagali uczniom

w zbiórce, i wykazali się cierpliwością wobec moich

pomysłów, ale i sami prywatnie wsparli nasz szczytny cel.

Po trzecie, bardzo dziękuję wszystkim dzieciom (od

tych najmłodszych poczynając a na najstarszych kończąc!

) Wykazały się dużą empatią, wspaniałą postawą

i w pełni zasłużyły na miano WOLONTARIUSZY!

Szczególne podziękowania natomiast należą się

młodzieży gimnazjum, która od początku do końca

(mimo próbnych Egzaminów) wypełniała zobowiązania,

których podjęliśmy się jako Samorząd Uczniowski.

Wszystkim jeszcze raz dziękuję za tę mobilizację, za

wspólne bezinteresowne działania, za okazane

zrozumienie i szacunek, za zwykłą a jednak „niezwykłą”

…ludzką życzliwość.

opiekun SU

Elżbieta Paciorek

Dzień Patrona Szkoły

15.11.br obchodziliśmy w Zespole Szkół

Integracyjnych nr 71 im. bł. Edmunda Bojanowskiego

Święto Patronalne. Wielką radością dla nas było

przeżycie Mszy Świętej, której w murach naszej szkoły

(a zdarzyło się to po raz pierwszy w historii szkoły)

przewodniczył Ksiądz Leszek Kuźmiński. Śpiewy

liturgiczne przygotowała i poprowadziła S. M. Janina

Kaczmarzyk wraz z Dziewczęcą Służbą Maryjną. Po

uroczystym błogosławieństwie relikwiami patrona

szkoły, nastąpiła II część naszej uroczystości.

Pani Dyrektor, Magdalena Politańska,

w słowie skierowanym do nas podkreśliła

ważność ogłoszenia przez Kościół

patronem roku 2014 bł. Edmunda

Bojanowskiego. Następnie Pani Dyrektor

Iwona Stelmaszczyk-Dyba przedstawiła

listę osób nominowanych do tytułu

„Niezawodnego”, a Pani Ania Panek wraz

z przedstawicielami poszczególnych klas

rozpoczęła kolejny cykl akcji „Coś dla

Kogoś”. Tradycyjnie nastąpiło przekazanie

Pocztu Sztandarowego młodszym

koleżankom i kolegom. Pani Agnieszka Ostromęcka podziękowała dotychczasowym reprezentantom

wręczając nagrody. Talenty wokalno-taneczne w wykonaniu naszych uczniów mogliśmy podziwiać na

zakończenie uroczystości.

Nad całością czuwały: SM. Ezechiela

Szewczyk, Pani Ula Podgórska, Pani

Grażyna Pietruszewska-Rosłon, Pani

Agnieszka Stępkowska, Pani Żaneta

Kowalczyk.

SM. Ezechiela Szewczyk

Nasi mali wielcy bohaterowie

21 listopada odbyły się finały Mistrzostw Woli

chłopców w unihokeju. Jak już cała nasza

szkolna społeczność zapewne wie, nasi

uczniowie zajęli III miejsce. W meczu

o brązowy krążek pokonali Szkołę Podstawową

nr 94. Wynik, który dał im upragnione

zwycięstwo - 2:1, ustalili na naszą korzyść

Bartek Małczak i Kacper Kulesza.

Reprezentacja chłopców liczyła 12 osób. Byli to:

Michał Kulesza, Bartek Małczak, Kacper

Kulesza, Janek Przedpełski, Emil Korczewski,

Szymon Strzemieczny, Paweł Lipiński, Michał

Łukasiewicz, Bartek Krasnodębski, Nikodem Pawul, Rafał Wojtasiewicz i Janek Jarmuła.

W dzielnicy Wola jest ponad 16 szkół

podstawowych. Nie wszystkie z nich zgłosiły

się do turnieju unihokeja, mimo to

konkurencja była duża.

Dziewczętom nie udało się przejść do

decydującej fazy rozgrywek. Trafiły na bardzo

silną grupę, w której, jak się ostatecznie

okazało, były przyszłe mistrzynie

i wicemistrzynie Woli. Mimo to z wielką

ochotą wybrały się wraz z nauczycielami

i chłopcami z klas 6, nie biorącymi udziału

w Mistrzostwach, na turniej chłopców, by

wspierać ich w boju.

Nasi uczniowie w sposób bardzo kulturalny

dopingowali „swoich” do gry. Reakcje były

żywiołowe i głośne. Nie sposób było nas nie

zauważyć na hali sportowej. Myślę, że

wzbogaciliśmy w ten sposób imprezę

sportową, a jak potwierdzili po wygranym

meczu nasi piłkarze, doping kibiców niósł ich

do zwycięstwa jak na skrzydłach.

Gratulujemy ogromnego sukcesu

i obiecujemy trzymać mocno kciuki podczas

kolejnych rozgrywek, które już niebawem-

mini piłka ręczna w styczniu! Liczymy na

równie wysoką lokatę!

Nauczyciele wychowania fizycznego

Uczniowie klasy I b SPI przystąpili do akcji, której celem jest edukacja i poprawa bezpieczeństwa dzieci,

które rozpoczynają naukę w szkole. W czasie zajęć starałyśmy się uświadomić uczniom różne

niebezpieczeństwa oraz nauczyć, jak ich unikać i jak postępować w razie ich zaistnienia.

W dniach od 18 do 22 listopada uczniowie sprawdzali swoją wiedzę na temat

bezpieczeństwa na drodze, w szkole i domu w Ogólnopolskim Teście

Wiedzy o Bezpieczeństwie. Do Testu, organizowanego w ramach programu

„Klub Bezpiecznego Puchatka” przystąpiło ponad 7 000 szkół z ponad 4

000 miejscowości w całej Polsce! 65% dzieci z klasy I b uczestniczących

w Teście odpowiedziało bezbłędnie na wszystkie 15 pytań!

Dziękujemy uczniom klasy I b i ich rodzicom, którzy wraz ze swoimi

pociechami rozwiązali Test w domach. Mamy nadzieję, że informacje

o bezpieczeństwie zawarte w programie „Klub Bezpiecznego Puchatka”,

uczniowie będą wykorzystywać w codziennym życiu.

Barbara Wycech

Tradycje i zwyczaje Bożego Narodzenia

Przed nami piękne chwile, magiczny czas Bożego Narodzenia. Święta zbliżają się wielkimi krokami... Zakupy, porządki,

przygotowywanie potraw... Ja chciałabym Państwa wstrzymać na momencik, aby przypomnieć polskie świąteczne

tradycje i zwyczaje.

Drzewko

Drzewko bożonarodzeniowe zawitało

do Polski na przełomie XVIII i XIX

wieku. Zwyczaj ten narodził się

w Alzacji. Tak jak niegdyś

w Niemczech, w naszym kraju

choinka jest jednym z istotniejszych

elementów świątecznych. Dawniej

ubierano ją w dniu Wigilii.

Współcześnie drzewka ozdabiamy

zdecydowanie wcześniej na różne

sposoby, bombkami, łańcuchami,

porcelanowymi figurkami. Kiedyś

były to ozdoby papierowe lub

suszone owoce i orzechy.

W niektórych domach samo

drzewko bywało niespodzianką dla

dzieci i gości. Oczywiście pod

choinką nie może zabraknąć

prezentów.

Podarunki

Mikołaj przynosi je w noc Bożego

Narodzenia lub po wieczerzy

wigilijnej. Wręczanie prezentów to

kolejny stary zwyczaj.

W chrześcijaństwie ma upamiętniać

dary, jakie Trzej Królowie złożyli

małemu Jezusowi. Tradycja ta

rozprzestrzeniła się w wiekach XVIII

i XIX, kiedy Boże Narodzenie stało

się uroczystością bardziej rodzinną.

Mikołaj

Odbiorcami świątecznych prezentów

są przede wszystkim dzieci. Wierzą

one w nieziemską postać, która

obserwuje ich zachowanie w ciągu

roku i przybywa na ziemię, aby

rozdawać podarunki tym, którzy byli

grzeczni. Mikołaj zazwyczaj zjawia

się nocą w towarzystwie aniołów,

skrzatów albo elfów. Prezenty

zostawia pod choinką lub

w specjalnie na tę okazję

przygotowanych skarpetach.

Dawniej były to skromne upominki,

słodycze bądź owoce.

Wzorem Mikołaja jest historyczny

święty Mikołaj, biskup Miry. Od

młodości wyróżniał się nie tylko

pobożnością, ale także wyczuleniem

na niedolę bliźnich. Po śmierci

rodziców, swoim znacznym

majątkiem, chętnie dzielił się

z potrzebującymi.

Wigilia

Dzień poprzedzający święta Bożego

Narodzenia to Wigilia. Szczególnie

ważna dla Polaków jest tradycyjna

wieczerza spędzana w gronie

najbliższych. Nasza Wigilia

rozpoczyna się wraz z pojawieniem

się na niebie pierwszej gwiazdy.

Wtedy rodzina siada przy odświętnie

udekorowanym stole. Pomimo, że

jest to święto familiarne, w każdym

domu przygotowuje się dodatkowe

nakrycie dla niespodziewanego

gościa. Według starych wierzeń przy

wigilijnym stole zbierają się również

nieżyjący członkowie rodziny.

Zgodnie z polskim obyczajem przed

posiłkiem głowa rodziny błogosławi

opłatek, którym dzielą się zebrani,

składając sobie życzenia

pomyślności. Gest ten symbolizuje

jedność, pojednanie i pokój

w rodzinie.

Następnie wszyscy zasiadają do

posiłku składającego się z dwunastu

dań- tylu, ilu było apostołów albo

miesięcy w roku. Wieczerza wigilijna

jest ucztą postną zamykającą

Adwent. Wśród dań królują karp,

śledzie, kapusta z grzybami, pierogi,

kluski z makiem, kutia oraz kompot

z suszonych owoców.

Kolędy i szopki

Niegdyś w Polsce od domu do domu

wędrowały grupy kolędników, którzy

śpiewali nastrojowe kolędy. Tradycja

ta przetrwała do dziś. Członkowie

rodzin podczas spotkań wspólnie

śpiewają znane wszystkim: „Wśród

nocnej ciszy”, „Bóg się rodzi” czy

„Pójdźmy wszyscy do stajenki”.

Innym ważnym elementem

polskiego Bożego Narodzenia są

szopki, które głównie ustawia się

w kościołach. Współczesne szopki

często nawiązują do ważnych

aktualnych wydarzeń. Większość

przypomina cud sprzed 2000 lat.

Pasterka

O północy w kościołach

rzymskokatolickich odbywa się

tradycyjna msza zwana Pasterką.

Rozpoczyna ona święta Bożego

Narodzenia.

Pokrótce przypomniałam polskie

tradycje i zwyczaje związane

z Bożym Narodzeniem.

Drodzy Państwo, zadbajmy o to, aby

ten czas dla naszych rodzin stał się

wyjątkowy. Ubierzmy wspólnie

choinkę, zaangażujmy dzieci

w prace przedświąteczne, przy

wigilijnym stole pośpiewajmy razem

kolędy. Wyłączmy na te kilka dni

komputery, telefony komórkowe,

zrezygnujmy z oglądania telewizji.

Sprawmy, aby te święta rzeczywiście

były magiczne, by łączyły pokolenia.

Wspólnie spędzony czas jest tak

ważny... Kultywujmy polskie

tradycje.

Rodzinnych, tradycyjnych Świąt Bożego Narodzenia

życzy Katarzyna Chrzanowska

Świątecznych wspomnień czar…

Szanowni Państwo, w tym szczególnym czasie przedświątecznym chciałabym

z Państwem podzielić się pewną refleksją i pewnym wspomnieniem, które

nawiedziły mnie podczas dyżuru na szkolnym korytarzu… gdzie od czasu do czasu

można od uczniów dowiedzieć się …ciekawych rzeczy

Kiedy byłam małą dziewczynką nie mogłam doczekać się świąt, a właściwie

nawet nie samych świąt, ale dnia w przeddzień wigilii i samej wigilii. To był taki

wyjątkowo rodzinny i twórczy czas… Wspólne porządki - każdy w naszym domku

miał przydzielony „swój kawałek podłogi” do posprzątania (nikt nigdy się z tego nie

wymigiwał, bo to był taki nasz rodzinny rytuał). Było też wspólne planowanie

i szykowanie potraw wigilijnych i świątecznych - tu też każdy mógł wpisać się na

listę dań ze swoim popisowym przysmakiem, by podczas kolacji wigilijnej móc

powiedzieć: „Częstujcie się pierniczkami – w tym roku wyszły mi wyśmienite!”

I oczywiście… wspólne przygotowywanie choinki - wykonywanie nowych ozdób,

odkurzanie i naprawianie – starych, oprawianie drzewka, zakładanie lampek oraz

gwiazdy i wreszcie… wieszanie bombek, figurek, świątecznych łakoci, łańcuchów

i wszelkich podobnych choinkowych różności!.

Przy tym wszystkim było dużo śmiechu i takiego wspaniałego ciepłego nastroju,

który potęgowało słuchanie i śpiewanie kolęd a także (obowiązkowo!) płyty

z pastorałkami Ireny Jarockiej „Wigilijne życzenia”. I nie do przecenienia jest

wspomnienie nocy przed wigilią, kiedy w całym domu pachniało choinką,

pierniczkami i …pastą do podłogi! A ja po pracowitym i emocjonującym dniu nie

mogłam zasnąć i leżałam w świątecznej pościeli, w wysprzątanym pokoju,

w delikatnym świetle lampek z miniaturowej choinki, która stała na moim biurku

i wdychając te cudne zapachy, cieszyłam się na to, co miał przynieść kolejny dzień…

Prezenty. Nie mam tu jednak na myśli tego, co ja otrzymywałam, ale to, czym ja

obdarowywałam moich najbliższych. Nie było dla mnie bowiem w te święta nic

przyjemniejszego, niż radosne miny mojej ukochanej rodzinki, kiedy odpakowywali

upominki ode mnie. I choć na początku (kiedy jeszcze w żaden sposób nie mogłam

zarobić pieniążków) moimi podarkami były najczęściej rysunki albo koślawe broszki

lub breloczki z modeliny, to jest mi niezmiernie miło, kiedy dziś jeszcze znajduję je

pośród rzeczy mojej mamy lub babci, kiedy robię z nimi przedświąteczne porządki

Tak, to zdecydowanie najwspanialszy prezent – móc sprawić radość innym.

I choć dziś jest to raczej niepopularne, a ja czasem czuję się wypalona przez

toksyny współczesnego świata, to gdzieś tam we mnie jest jeszcze namiastka tego

dziecka, które nie potrafi w pełni cieszyć się, jeśli nie może w jakiś sposób Kogoś

obdarować, choćby…. uśmiechem i serdecznością

Jeśli więc natkną się Państwo w szkole w tym tygodniu, na kogoś, kto będzie

się do wszystkich „szczerzył” – to zapewne będę ja! W najgorszym razie proszę

o zrozumienie, a byłoby mi niezmiernie miło, gdyby Państwo odwzajemnili mój ESD

(wiadomość czytelna dla miłośników „Jeżycjady”)

Z okazji zbliżających się Świąt chciałabym, Państwu i sobie, życzyć przede

wszystkim, jak najwięcej tegoż uśmiechu i tejże serdeczności a także tego, byśmy

potrafili sprawić, by nasze dzieci miały piękne świąteczne wspomnienia!

Ela Paciorek