Post on 01-Mar-2019
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Adaptowana aktywność fizyczna
KOD ECTS: 161-01-30-B9
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
30/15
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Kształcenie ruchowe i metodyka
nauczania ruchu
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z:
- teorią adaptowanej aktywności fizycznej,
- specyfiką prowadzenia zajęć adaptowanej aktywności fizycznej przeznaczonych dla osób ze specjalnymi
potrzebami,
- najnowszymi tendencjami adaptowanej aktywności fizycznej oraz poznanie specyficznych adaptacji podczas
zajęć z osobami ze specjalnymi potrzebami.
III. Forma zajęć:
Wk - wykład kursowy (informacyjny), A - ćwiczenia audytoryjne, W - warsztaty
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Wprowadzenie do Adaptowanej Aktywności Fizycznej (APA). Początki APA.
Sposoby podejścia do osób z niepełnosprawnością - definicje APA. Wk2 Współzależność wychowania fizycznego i APA. APA jako dyscyplina naukowa.
APA w systemie edukacji w Polsce. Paradygmaty APA. Wk3 Rekreacja terapeutyczna – podstawowe pojęcia, tendencje, proces działania.
Charakterystyka rekreacji terapeutycznej. Wk4 Osoby z uszkodzeniami narządu ruchu - system aktywnej rehabilitacji.
Przykłady dobrego działania w obszarze APA. Wk5 Specyfika prowadzenia zajęć aktywności ruchowej z osobami z porażeniem
mózgowym. Nauczanie pływania osób ze schorzeniami narządu ruchu – metoda
Halliwick. Wk6 Specyfika szkolenia sportowego osób z niepełnosprawnością intelektualną -
program MATP oraz program sportów zunifikowanych Olimpiad Specjalnych. Wk7 Nowoczesne technologie w APA.
Nowe formy aktywności ruchowej przeznaczone dla osób niepełnosprawnych.
Studia niestacjonarne
Wk1 Wprowadzenie do Adaptowanej Aktywności Fizycznej (APA). Początki APA.
Sposoby podejścia do osób z niepełnosprawnością - definicje APA.
Współzależność wychowania fizycznego i APA. APA jako dyscyplina naukowa.
APA w systemie edukacji w Polsce. Paradygmaty APA. Wk2 Rekreacja terapeutyczna – podstawowe pojęcia, tendencje, proces działania. Wk3 Osoby z uszkodzeniami narządu ruchu - system aktywnej rehabilitacji.
Przykłady dobrego działania w obszarze APA. Wk4 Specyfika szkolenia sportowego osób z niepełnosprawnością intelektualną -
program MATP oraz program sportów zunifikowanych Olimpiad Specjalnych. Wk5 Specyfika prowadzenia zajęć aktywności ruchowej z osobami z porażeniem
mózgowym. Nauczanie pływania osób ze schorzeniami narządu ruchu – metoda
Halliwick. Nowe formy aktywności ruchowej przeznaczone dla osób
niepełnosprawnych.
Nr Temat ćwiczenia (studia stacjonarne – ćwiczenia po 3h, niestacjonarne – po 2h)
A1 Specyfika aktywności fizycznej dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością.
Przykłady dobrego działania w obszarze APA dzieci i młodzieży. A2 Specyfika prowadzenia zajęć z adaptowanej aktywności fizycznej z osobami z
dysfunkcją słuchu i wzroku. A3 Żeglarstwo i sporty wodne w aktywności fizycznej osób niepełnosprawnych. A4 Trening zdrowotny – specyfika aktywności fizycznej osób niepełnosprawnych. A5 Hipoterapia jako forma aktywności fizycznej osób z różnymi rodzajami
niepełnosprawności.
W6 Adaptowana aktywność fizyczna a choroby cywilizacyjne.
W7 Turystyka i rekreacja osób z niepełnosprawnościami- przykłady dobrych
praktyk.
W8 Zajęcia prozdrowotne dla osób starszych - przykłady dobrych praktyk. W9 Przykłady zajęć integracyjnych dla dzieci w wieku szkolnym – zajęcia w pozycji
siedzącej W10 Przykłady zajęć integracyjnych dla dzieci w wieku szkolnym (osoby
pełnosprawne, niewidome i niedosłyszące) - elementy gier i zabaw. W11 Aktywność fizyczna osób z dysfunkcją narządu ruchu. Specyfika zajęć
aktywności fizycznej z osobami z uszkodzeniem rdzenia kręgowego. W12 Kształtowanie zdolności motorycznych wśród osób z dysfunkcjami narządu
ruchu z wykorzystaniem przyborów. W13 Kształtowanie zdolności motorycznych wśród osób z dysfunkcjami narządu
ruchu bez przyborów. W14 Kształtowanie zdolności motorycznych (trening stacyjny) dla osób z dysfunkcją
wzroku i słuchu. W15 Przygotowanie sprawnościowe osób niepełnosprawnych – kształcenie zdolności
motorycznych.
V. Literatura
Literatura podstawowa: Morgulec-Adamowicz N., Kosmol S., Molik B. (red.). Adaptowana aktywność fizyczna dla fizjoterapeutów.
PZWL, 2014.
Morgulec-Adamowicz N., Kosmol S. (red.). Sportowe formy aktywności osób niepełnosprawnych i starszych.
Adaptowana aktywność fizyczna (APA). Wydawnictwo PTN-AAF, 2011. Kowalik S. (red.). Studia z dostosowanej aktywności fizycznej. Kultura fizyczna dla osób niepełnosprawnych.
AWF Poznań, 2012.
Literatura uzupełniająca: Morgulec, N., Kosmol, A. Aktywność fizyczna w procesie usprawniania osób z uszkodzeniem
rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym. Studia i Monografie 122, AWF. Warszawa. 2007
Molik B., Morgulec-Adamowicz. N., Kosmol A. Gry sportowe osób niepełnosprawnych.
Koszykówka na wózkach i rugby na wózkach. AWF Warszawa. 2008
Molik B. (red.). Zespołowe gry sportowe niepełnosprawnych. Osoby z dysfunkcją narządu ruchu,
niepełnosprawne intelektualnie, niewidome i słabowidzące. AWF Warszawa. 2009
Rutkowska I., Kosmol A.. Sprawność i aktywność fizyczna osób niewidomych. Wyniki badań i
zastosowania praktyczne, Studia i Monografie nr 134, AWF, Warszawa. 2010
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu:
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01
Prezentuje zaawansowany stopień znajomości i
zrozumienia założeń środków, form i metod
stosowanych w adaptowanej aktywności
fizyczne, ma wiedzę związaną z ich właściwym
doborem oraz stosowaniem u pacjentów w
różnym wieku oraz z różnymi dysfunkcjami.
K_W12 P7SM_WG02
P7SM_WK04
02
Prezentuje usystematyzowaną wiedzę w
zakresie zasad promocji zdrowia i zdrowego
stylu życia. Rozumie i diagnozuje styl życia
oraz wybrane modele zachowań
prozdrowotnych człowieka ze szczególnym
uwzględnieniem aktywności fizycznej;
- posiada wiedzę w zakresie doboru różnych
form adaptowanej aktywności fizycznej w
rehabilitacji kompleksowej i podtrzymywaniu
sprawności osób ze specjalnymi potrzebami, w
tym osób z niepełnosprawnościami.
K_W14 P7SM_WK03
w zakresie
umiejętności
03
Posiada specjalistyczne umiejętności ruchowe z
zakresu różnych form aktywności fizycznej i
potrafi przeprowadzić proces nauczania
ruchów, używając fachowego nazewnictwa, z
uwzględnieniem aspektów rozwojowych i
metodyki nauczania ruchu u pacjentów w
rożnym wieku z różnymi rodzajami dysfunkcji.
K_U01
K_U19
P7SM_UW07
P7SM_UW07
04
Potrafi udzielić porady w zakresie działań
profilaktyczno-zdrowotnych, wykorzystuje
wychowawcze aspekty promocji zdrowia oraz
aktywności fizycznej w profilaktyce
wykluczenia i patologii społecznych.
K_U02
P7SM_UK02
P7SM_UO06
05
Posiada zaawansowane umiejętności
kierowania i realizowania programów
zdrowotnych, rekreacyjnych, sportowych i
estetyki zachowań ruchowych w pracy z
pacjentami w różnym wieku i z różnymi
dysfunkcjami
K_U03
P7SM_UW03
P7SM_UW07
w zakresie
kompetencji
społecznych
06
Realizuje zadania w sposób zapewniający
bezpieczeństwo własne, otoczenia i
współpracowników, przestrzega zasad
bezpieczeństwa pracy, potrafi działać w
warunkach niepewności i stresu, jest świadomy
obowiązku niesienia pierwszej pomocy osobom
poszkodowanym.
K_K09 P7SM_UO03
07
Dba o poziom sprawności fizycznej, niezbędnej
do wykonywania zadań właściwych w
działalności zawodowej fizjoterapeuty;
prezentuje postawę promującą zdrowie i
aktywność fizyczną; potrafi ostrzec przed
zagrożeniami zdrowotnymi.
K_K10 P7SM_KR06
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca):
F1 – odpowiedź ustna
F3 – sprawdzian praktyczny
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk7, A1-A5 F1, P1
02 Wk1-Wk7, A1-A5 F1, P1
03 W6-W15 F1, F3
04 W6-W15 F1, F3
05 W6-W15 F1, F3
06 W6-W15 F1, F3
07 W6-W15 F1, F3
Studia niestacjonarne
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5, A1-A5 F1, P1
02 Wk1-Wk5, A1-A5 F1, P1
03 W6-W15 F1, F3
04 W6-W15 F1, F3
05 W6-W15 F1, F3
06 W6-W15 F1, F3
07 W6-W15 F1, F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach .......................................................................................................... .................15 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych....…………........................................................................... 10 h
− udział w ćwiczeniach warsztatowych....…………............................................................................ 20 h
− konsultacje ......................................................................................................................................... 5 h
RAZEM: 50 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do testu……………………………………………………………..…………..........5 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego........................................................................................ 5 h
RAZEM: 10 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1
− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatowych..........................................................................20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego............................................................................................5 h
Studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach ............................................................................................................................ 10 h
− udział w ćwiczeniach audytoryjnych....…………............................................................................... 5 h
− udział w ćwiczeniach warsztatowych....…………............................................................................. 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ......................... 5 h
RAZEM: 30 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do testu……………………………………………………………..…………......... 15 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego................................................................................... 15 h
RAZEM: 30 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1
− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatowych............................................................................ . 10 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego...............................................................................................15 h
X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail):
Prof. dr hab. Bartosz Molik, mgr Grzegorz Prokopowicz, mgr Katarzyna Prokopowicz:
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Anatomia palpacyjna
KOD ECTS: 120-03-30-A7
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
15/10
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie i opanowanie wiedzy w zakresie wybranych elementów
anatomii topograficznej człowieka. Opanowanie umiejętności manualnej identyfikacji struktur ciała
ludzkiego.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Anatomia topograficzna kończyny górnej.
Wk2 Anatomia topograficzna kończyny dolnej.
Wk3 Anatomia topograficzna tułowia.
Wk4 Anatomia topograficzna grzbietu.
Wk5 Przebieg i położenie taśm powięziowo-mięśniowych.
Wk6 Topografia mięśni synergistycznych i antagonistycznych.
Wk7 Topografia mięśni synergistycznych i antagonistycznych.
Nr Temat ćwiczenia
P1 Palpacyjne punkty anatomiczne kończyny górnej.
P2 Palpacyjne punkty anatomiczne kończyny dolnej.
P3 Palpacyjne punkty anatomiczne tułowia.
P4 Palpacyjne punkty anatomiczne grzbietu. Topografia mięśni grzbietu.
P5 Taśmy powięziowo-mięśniowe.
P6 Taśmy powięziowo-mięśniowe. Przenoszenie obciążeń i dysfunkcji mięśniowo-
powięziowych c.d.
P7 Palpacja ograniczeń ruchomości kończyn i typowych punktów bólowych w przykurczach
mięśni.
P8 Zaliczenie praktyczne przedmiotu.
Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Anatomia topograficzna kończyny górnej.
Wk2 Anatomia topograficzna kończyny dolnej.
Wk3 Anatomia topograficzna tułowia i grzbietu.
Wk4 Przebieg i położenie taśm powięziowo-mięśniowych.
Wk5 Topografia mięśni synergistycznych i antagonistycznych.
Nr Temat ćwiczenia
P1 Palpacyjne punkty anatomiczne kończyny górnej.
P2 Palpacyjne punkty anatomiczne kończyny dolnej.
P3 Palpacyjne punkty anatomiczne tułowia i grzbietu. Topografia mięśni grzbietu.
P4 Taśmy powięziowo-mieśniowe. Przenoszenie obciążeń i dysfunkcji mięśniowo-
powięziowych.
P5 Palpacja ograniczeń ruchomości kończyn i typowych punktów bólowych w przykurczach
mięśni. Zaliczenie praktyczne.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Tixa S. Atlas anatomii palpacyjnej. II tomy, PZWL 2008.
2. Gąsiorowski A. Anatomia funkcjonalna narządu ruchu człowieka. UMCS 2008.
3. Krechowiecki A., Czerwiński F. Zarys anatomii człowieka. PZWL 2004.
Literatura uzupełniająca:
1. Netter F. Atlas anatomii człowieka. Urban& Partner 2008.
2. Ignasiak Z. Anatomia układu ruchu. Urban& Partner 2007.
3. Myers T.W. Taśmy anatomiczne. Meridiany mięśniowo-powięziowe dla terapeutów manualnych i
specjalistów leczenia. DB Publishing 2010.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Zna anatomię funkcjonalna narządu ruchu
człowieka w zakresie niezbędnym dla
potrzeb fizjoterapii.
K_W01 P7SM_WG01
P7SM_WG02
02 Posiada znajomość palpacyjnych punktów
anatomicznych niezbędnych do
diagnozowania i analizy budowy ciała
człowieka zdrowego i chorego.
K_W19 P7SM_WG02
P7SM_WK03
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi analizować punkty i części
anatomiczne układu ruchu w celu oceny
funkcjonalnej stanu pacjenta.
K_U07 P7SM_UW03
P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 Ma świadomość znaczenia wiedzy z
zakresu różnych metod diagnostyki
medycznej, wykazuje się aktywnością w
opanowaniu podstawowych umiejętności z
zakresu anatomii palpacyjnej.
K_K01
K_K08
P7SM_KK01
P7SM_UK05
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca):
F3 – sprawdzian praktyczny
F4 – kolokwium
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk6, P2 – P8 F4, P1
02 Wk7, P1 F4, P1
03 P1 – P8 F3
04 P1 – P8 F4, F3, P1
Studia niestacjonarne
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk4, P2 – P5 F4, P1
02 Wk5, P1 F4, P1
03 P1 – P5 F3
04 P1 – P5 F4, F3, P1
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk7 F4, P1
02 P1 – P5 F4, F3, P1
03 P1 – P5 P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach ................................................................................ .........................................15 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................... .... 15 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ......... 9 h
− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………… 10h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 1,2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,6
− udział w ćwiczeniach praktycznych ............................................................................................... 15 h
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach .......................................................................... ...............................................10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................... .... 10 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........14 h
− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………… 15h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,4
− udział w ćwiczeniach praktycznych ............................................................................................... 10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail): Dr Janusz Godlewski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Anatomia radiologiczna
KOD ECTS: 120-03-30-A6
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: C
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
15/10
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z analizą i sposobami interpretacji
dokumentacji radiologicznej pacjentów.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Radiologiczna ocena położenia, kierunku, płaszczyzn i osi ciała.
Wk2 Anatomia radiologiczna czaszki
Wk3 Anatomia radiologiczna kręgosłupa
Wk4 Radiologiczna ocena i interpretacja wad postawy ciała i skolioz
Wk5 Radiologiczna ocena układu kostnego kończyny górnej
Wk6 Radiologiczna ocena układu kostnego kończyny dolnej
Wk7 Neuroobrazowanie – tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny
Nr Temat ćwiczenia
P1 Wyznaczanie kierunków, płaszczyzn i osi ciała na radiogramach
P2 Interpretacja zmian patologicznych w obrazie radiologicznym czaszki
P3 Interpretacja obrazu radiologicznego kręgosłupa
P4 Wyznaczanie kątów skrzywień kręgosłupa w obrazie radiologicznym skolioz
P5 Analiza obrazu radiologicznego wad postawy
P6 Interpretacja obrazu radiologicznego stawów kończyny górnej
P7 Interpretacja obrazu radiologicznego stawów kończyny dolnej
P8 Neuroobrazowanie – interpretacja CT i NMR. Sprawdzian praktyczny
Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Radiologiczna ocena położenia, kierunku, płaszczyzn i osi ciała.
Wk2 Anatomia radiologiczna czaszki i kręgosłupa
Wk3 Radiologiczna ocena i interpretacja wad postawy i skolioz
Wk4 Radiologiczna ocena układu kostnego kończyny górnej i kończyny dolnej
Wk5 Neuroobrazowanie – tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny
Nr Temat ćwiczenia
P1 Wyznaczanie kierunków, płaszczyzn i osi ciała na radiogramach
P2 Interpretacja zmian patologicznych w obrazie radiologicznym czaszki i kręgosłupa
P3 Analiza obrazu radiologicznego wad postawy. Wyznaczanie kątów skrzywień
kręgosłupa w obrazie radiologicznym skolioz.
P4 Interpretacja obrazu radiologicznego stawów kończyny górnej i kończyny dolnej
P5 Neuroobrazowanie – interpretacja CT i NMR. Sprawdzian praktyczny
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Wicke L. Atlas anatomii radiologicznej. Urban & Fischer, Wrocław, 2009.
Literatura uzupełniająca:
1. Schunke M., Schulze E., Schumacher U. Prometeusz. Atlas anatomii człowieka. MedPharm
Polska, Wrocław, 2009.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Opisuje budowę anatomiczną oraz zmiany
patologiczne w obrazie radiologicznym.
K_W01 P7SM_WG01
P7SM_WG02
02 Posiada znajomość zasady działania oraz
możliwości zastosowania w diagnostyce
fizjoterapeutycznej RTG, tomografii
komputerowej i rezonansu magnetycznego.
K_W15
K_W19
P7SM_WK04
P7SM_WK06
P7SM_WG02
P7SM_WK03
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi przeprowadzić rozpoznanie
różnicowe w oparciu o analizę
radiogramów, wyników CT i NMR i na tej
podstawie umie zidentyfikować problem
zdrowotny pacjenta.
K_U12
K_U07
P7SM_UW01
P7SM_UW03
P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 Ma świadomość znaczenia wiedzy z
zakresu różnych metod diagnostyki
medycznej, wykazuje się aktywnością w
opanowaniu podstawowych umiejętności z
zakresu anatomii radiologicznej.
K_K01
K_K08
P7SM_KK01
P7SM_UK05
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca):
F3 – sprawdzian praktyczny
F4 – kolokwium
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk6, P2 – P8 F4, P1
02 Wk7, P1 F4, P1
03 P1 – P8 F3
04 P1 – P8 F4, F3, P1
Studia niestacjonarne
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk4, P2 – P5 F4, P1
02 Wk5, P1 F4, P1
03 P1 – P5 F3
04 P1 – P5 F4, F3, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach ........................................................................................... ..............................15 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................... .... 15 h
− konsultacje .......................................................................... ............................................................ 1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ......... 9 h
− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………… 10h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 1,2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,6
− udział w ćwiczeniach praktycznych ............................................................................................... 15 h
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach ..................................................................................... ....................................10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................................... .... 10 h
− konsultacje .................................................................... .................................................................. 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .........14 h
− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………… 15h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe - 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,4
− udział w ćwiczeniach praktycznych ............................................................................................... 10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail):
Dr hab. Tadeusz Trzaska, prof. OSW, Dr Ewa Rydzewska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Balneoklimatologia i odnowa biologiczna
KOD ECTS: 126-01-30-B7
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/15
Ćwiczenia – liczba godzin
30/20 Wymagania wstępne/zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Fizykoterapia, Fizjoterapia ogólna,
Biofizyka, Patologia ogólna Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z możliwościami zastosowania zabiegów
fizykalnych w klinicznym leczeniu osób z różnymi chorobami i dysfunkcjami oraz w sportowej odnowie
biologicznej, WELLNESS, SPA i ANTI – AGING. Poznanie zastosowania tworzyw leczniczych w
fizjoterapii, leczeniu uzdrowiskowym.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat wykładu Wk1 Zarys historii polskiego lecznictwa uzdrowiskowego. Ogólne wymogi prowadzenia
uzdrowisk. Podstawowe metody lecznicze stosowane w lecznictwie uzdrowiskowym
(kompleksowa kuracja uzdrowiskowa). Kierunki lecznicze polskich uzdrowisk. Zasady kierowania na leczenie uzdrowiskowe. Szczegółowe wskazania i przeciwwskazania
do leczenia uzdrowiskowego z uwzględnieniem zakładów lecznictwa uzdrowiskowego.
Wk2 Bodźce balneologiczne – odczyn zabiegowy i uzdrowiskowy, fazy odczynu uzdrowiskowego Wpływ zabiegów cieplnych na tkanki i narządy, termoregulacja fizyczna i chemiczna
organizmu, wpływ leków na termoregulację. Kąpiele wodne – zimne i chłodne, letnie i ciepłe, termalne, natryski – polewania – zawijania
całkowite i częściowe. Kąpiele wodne specjalne – perełkowe i jacuzzi, solanki, kąpiele w
ziołach, kąpiele aromaterapeutyczne. Kąpiele w winie, czekoladzie, w mleku i maślance.
Wk3 Fizykochemiczne i biologiczne właściwości wody. Wskaźniki jakości wody i rodzaje wód.
Wody lecznicze i ich klasyfikacja. Wody mineralne – wody swoiste słabo zmineralizowane i
wody mineralne swoiste. Zakres badań niezbędnych do ustalenie właściwości leczniczych
wód i gazów leczniczych. Rodzaje złóż i rozmieszczenie wód leczniczych w Polsce.
Wk4 Wody wodorowęglanowe, chlorkowo – sodowe (solanki i wody słone), siarczkowo –
siarkowodorowe i siarczanowe, radonowe – metodologia wykonywania zabiegów,
wskazania przeciwwskazania. Krenoterapia - kuracje pitne – podstawy stosowania kuracji pitnej, wskazania i
przeciwwskazania. Naturalne butelkowane wody mineralne, źródlane i stołowe. Wziewania – inhalacje solankowe, szczawami, siarkowe, radonowe – metodologia,
wskazania, przeciwskazania. Wziewania okołotężniowe. Subterraneoterapia – leczenie w
komorach podziemnych (grotach). Wk5 Termoterapia.
Przegrzewania – sauna fińska, rosyjska, rzymska, łaźnia parowa szafkowa, biosauna,
parafinoterapia, okłady fango – parafinowe. Leczenie zimnem – metodologia, wskazania i przeciwwskazania - „kąpiele Morsów”,
kriożele, masaż kostką lodu. Krioterapia – miejscowa i ogólna – kriokomora, kriosauna,
Wk6 Klimatoterapia. Leczenie uzdrowiskowe w wybranych jednostkach chorobowych - narządu ruchu, układu
krążeniowo – oddechowego, w chorobach metabolicznych i otyłości, w chorobach
zakrzepowo – zatorowych i układu nerwowego. Ginekologia uzdrowiskowa. Odrębności
leczenia uzdrowiskowego dzieci.
Wk7 Diagnostyka zmęczenia i jego eliminacja w sportowej odnowie biologicznej. Profilaktyka, rozpoznawanie i leczenie sportowych uszkodzeń przeciążeniowych narządu
ruchu w wybranych dyscyplinach sportowych. Eliminacja zakwaszenia.
Wk8
(1g) Podsumowanie wiadomości. Kompleksowe leczenie uzdrowiskowe wybranych jednostek
chorobowych. Nr Temat ćwiczenia (studia stacjonarne 3g, niestacjonarne 2 godz.) P1 Procedury mycia i dezynfekcji rąk i stanowisk pracy w dziale HYDROTERAPIA.
Postępowanie w przypadku zagrożenia zakażeniem epidemiologicznym ze strony pacjenta. Zapoznanie się z zasadami prowadzenia zabiegów wodoleczniczych. Wskazania i
przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów masażu wirowego kończyn
dolnych i górnych.
P2 Wskazania i przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów masażu
podwodnego
P3 Wskazania i przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów bicza szkockiego
P4 Wskazania i przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów natrysków, kąpieli,
kąpieli nasiadowych i polewań wg. Kneippa. Historyczne metody Sebastaiana Kneippa
„Leczenia wodą, dietą, ziołami i umiarem”.
P5 Procedury mycia i dezynfekcji rąk i stanowisk pracy w dziale PELOIDOTERAPIA.
Wskazania i przeciwwskazania oraz metodyka wykonywania zabiegów
BOROWINOWYCH.
P6 Metodologia i praktyczne wykonywanie okładów, zawijań, kąpieli, fasonów
borowinowych.
P7 Metodologia i praktyczne wykonywanie jonoforezy borowinowej, tamponów
borowinowych.
P8 Wskazania i przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów inhalacji
indywidualnych i zbiorowych P9 Wskazania i przeciwwskazania oraz praktyczne wykonywanie zabiegów krioterapii
miejscowej i ogólnej
P10 Zaliczenie praktyczne. Kompleksowe leczenie uzdrowiskowe wybranych jednostek chorobowych – samodzielne
planowanie i wykonywanie zabiegów.
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Ponikowska I, David Ferson – Nowoczesna Medycyna Uzdrowiskowa – Medi Press – Warszawa 2009
2. Ponikowska I. Kompendium balneologii. Wyd. A. Marszałek, Toruń, 2001. 3. Kochański J.W. Lecznictwo Uzdrowiskowe, Wroclaw 2008 4. Kochański J.W. Balneologia i hydroterapia. AWF Wrocław, 2002. 5. Kasprzak W., Mańkowska A. – Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL 2008 6. Krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa. Red. Z. Zagrobelny. Wrocław 2003
7. Kochański J. W. Kompendium balneoterapii. Wrocław 2000. 8. Sieroń, A. Stanek, G. Cieślar Wellness, Spa Anti-Aging – PZWL, Warszawa 2014 Literatura uzupełniająca: 1. Balneologia Polska
2. Medycyna Sportiva
3. Madeyski A. Podstawy Inżynierii Uzdrowiskowej – Arkady Warszawa – 1979
4. Kneipp – Sebastiana Kneippa leczenie wodą – Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe – Warszawa
1988
VI. Efekty kształcenia:
Efekt kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Posiada wiedzę na temat chorób
kwalifikujących się do rehabilitacji i
leczenia uzdrowiskowego
K_W04
K_W11
P7SM_WG02
P7SM_WG02
02 Zna specyfikę leczenia uzdrowiskowego -
założenia oraz metody i formy leczenia
pacjentów z różnymi dysfunkcjami i w
różnym wieku z uwzględnieniem metod
specjalnych fizjoterapii.
K_W12
K_W16
P7SM_WG02
P7SM_WK04
P7SM_WK04
03 Zna mechanizmy działania zabiegów
fizykalnych oraz wskazania i
przeciwwskazania w leczeniu osób z
różnymi chorobami i dysfunkcjami.
K_W13
P7SM_WK04
04 Zna działanie i zastosowania
specjalistycznego sprzętu stosowanego w
leczeniu uzdrowiskowym i odnowie
biologicznej.
K_W15 P7SM_WK04
P7SM_WK06
w zakresie
umiejętności
05 Posługuje się zaawansowanym technicznie
sprzętem stosowanym w wykonywaniu
zabiegów z zakresu medycyny fizykalnej
w leczeniu uzdrowiskowym u pacjentów w
różnym wieku i z różnymi rodzajami
dysfunkcji.
K_U08 K_U10 K_U11
P7SM_UW07
P7SM_UW01
P7SM_UW01
06 Potrafi zastosować wiedzę teoretyczną z
zakresu balneoklimatologii w
bezpośredniej pracy z pacjentem.
K_U20
P7SM_UW03
P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
07 Posiada świadomość własnych ograniczeń,
nie podejmuje działań wykraczających
poza kompetencje fizjoterapeuty, rozumie
potrzebę stałego uaktualniania swojej
wiedzy.
K_K02 P7SM_KK01
08 Wykazuje odpowiedzialność za
przygotowanie do pracy, realizuje
zadania zgodnie z zasadami BHP.
K_K08 K_K09
P7SM_UK05
P7SM_UO03
VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny P1 – test pisemny Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z testu oraz ocena z zaliczenia praktycznego
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne i niestacjonarne Nr efektu Treści programowe Sposób oceny 01 Wk1, Wk6, Wk7,Wk8, P2 – P10 F1, P1 02 Wk1 – Wk8, P1 – P10 F1, P1 03 Wk1 – Wk8, P1 – P10 F1, P1 04 Wk2 – Wk8, P1 – P10 F1, P1 05 P1 – P10 F3 06 P1 – P10 F3 07 P1 – P10 F3 08 P1 – P10 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ........................................................................................................................ 15 h − udział w ćwiczeniach praktycznych …………………………....................................................... 30 h − konsultacje ....................................................................................................................................... 1 h − egzamin – test pisemny ……………………………………………………………………………. 1 h
RAZEM: 47 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianu. praktycznego ..............................................................................5 h − przygotowanie do egzaminu ................................................................................................... ...... 8 h
RAZEM: 13 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2
− udział w ćwiczeniach praktycznych …………………………....................................................... 30 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................. 5 h
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ........................................................................................ ................................ 15 h − udział w ćwiczeniach praktycznych …………………………....................................................... 20 h − konsultacje .................................................................................................... ................................... 1 h − egzamin – test pisemny ……………………………………………………………………………. 1 h
RAZEM: 37 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianu. praktycznego ................................................................. .............10 h − przygotowanie do egzaminu ................................................................................................... ...... 13 h
RAZEM: 23 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h 1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1
− udział w ćwiczeniach praktycznych …………………………....................................................... 20 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego..................................................................................10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): Urszula Maria Hura – Ruitenbach
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Bioetyka
KOD ECTS: 089-01-30-O27
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
- / -
Ćwiczenia – liczba godzin
15/10
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
ogólna znajomość problematyki
etycznej; filozofia
Język wykładowy Forma zaliczenia:
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Ogólna orientacja w tematyce bioetycznej; położenie nacisku na moralny aspekt
granicznych problemów etycznych.
III. Forma zajęć: ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne
Nr Temat ćwiczenia
A1 Bioetyka na tle nauk medycznych. Bioetyka a etyka normatywna. Sposoby uzasadniania
norm w bioetyce.
A2 Bioetyka – rys historyczny dyscypliny. Główne problemy bioetyczne.
A3 Wartość życia w różnych stanowiskach filozoficznych.
A4 Konflikt wartości w bioetyce. Ochrona jednostki w badaniach medycznych.
A5 Europejska konwencja bioetyczna.
A6 Etyka w badaniach medycznych. Nierzetelność w nauce, zasady dobrej praktyki.
Zabezpieczanie i przechowywanie wyników. Wniosek do komisji etyki badań naukowych.
A7 Konflikt interesów w badaniach.
Studia niestacjonarne
Nr Temat ćwiczenia
A1 Bioetyka na tle nauk medycznych. Bioetyk a etyka normatywna. Sposoby uzasadniania norm
w bioetyce. Bioetyka – rys historyczny dyscypliny. Główne problemy bioetyczne.
A2 Wartość życia w różnych stanowiskach filozoficznych.
A3 Konflikt wartości w bioetyce. Ochrona jednostki w badaniach medycznych.
A4 Europejska konwencja bioetyczna.
A5 Etyka w badaniach medycznych. Nierzetelność w nauce, zasady dobrej praktyki. Wniosek do
komisji etyki badań naukowych.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Hartman J., Bioetyka dla lekarzy, Warszawa 2011;
2. Mepham B., Bioetyka. Wprowadzenie dla studentów nauk biologicznych, Warszawa 2008;
3. Singer P., Etyka praktyczna, Warszawa 2003;
4. Singer P., Jeden świat. Etyka globalizacji, Warszawa 2006;
5. Ślęczek-Czakon D., Problem wartości w sporach bioetycznych, Katowice 2004.
Literatura uzupełniająca:
1. Galewicz W., Wokół śmierci i umierania. Antologia bioetyki – t. 1, Kraków 2009;
2. Galewicz W., Początki ludzkiego życia. Antologia bioetyki – t. 2, Kraków 2010;
3. Habermas J., Przyszłość natury ludzkiej, Warszawa 2003;
4. Lemke T., Biopolityka, Warszawa 2010;
5. Piątek Z., O śmierci, seksie i metodzie zapłodnienia in vitro, Kraków 2009.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01
Posiada wiedzę na temat sytuacji
problemowych związanych z opieką nad
pacjentem i jego rodziną. Definiuje i
wyjaśnia zasady etyczne obowiązujące w
pracy z pacjentem i w zespole
rehabilitacyjnym.
K_W08
P7SM_WK05
02
Zna zasady etyczne obowiązujące w
badaniach naukowych. Opisuje konflikty
etyczne związane z rozwojem nauk
biomedycznych.
K_W10 P7SM_WG01
w zakresie
umiejętności
03
Potrafi sporządzić wniosek o zgodę
komisji etyki badań naukowych na
prowadzenie badań naukowych.
K_U25 P7SM_UK02
04 Potrafi w działalności zawodowej
wykorzystać wiedzę z bioetyki. K_U05 P7SM_UO06
w zakresie
kompetencji
społecznych
05 Wykorzystuje standardy międzynarodowe
dotyczące fizjoterapii. K_K04 P7SM_KR02
06
Potrafi określić priorytety i przestrzegać
zasad etycznych w i pracach autorskich i
badaniach naukowych na potrzeby pracy
dyplomowej.
K_K03 P7SM_KK04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F5 – udział w dyskusji
F7 – esej
P1 – odpowiedź ustna
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 A3,A4, A5 P1
02 A6, A7 F5, P1
03 A4, A6, A7 F7
04 A1-A7 F5
05 A1-A7 F5
06 A4, A6, A7 F5
Studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 A2,A4 P1
02 A5 F5, P1
03 A5 F7
04 A1-A5 F5
05 A1-A5 F5
06 A5 F5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach ........................................................................................................ ................. 15 h
− konsultacje .......................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
• przygotowanie eseju………………..………………………………………………………………...5 h
• przygotowanie do zaliczenia…………….…………………………………………………………. 4 h
RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
Studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach ......................................................................................................................... 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ......................... 1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
• przygotowanie eseju ………………………………………………………………... 7 h
• przygotowanie do zaliczenia …………………………………………………………. 7 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Dr Bogusław Pliszka
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Biomechanika
KOD ECTS: 120-26-30-A11
PUNKTY ECTS: 3 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
A
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
30/15
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Anatomia prawidłowa
człowieka, Fizjologia człowieka,
Kinezyterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: nauka funkcjonalnej, praktycznej biomechaniki ruchu człowieka.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Biomechanika stawu kolanowego
Wk2 Biomechanika stawu biodrowego
Wk3 Biomechanika stawu skokowego i stawów stopy
Wk4 Biomechanika kompleksu barkowego
Wk5 Biomechanika odcinka lędźwiowego kręgosłupa
Wk6 Biomechanika odcinka szyjnego kręgosłupa
Wk7 Biomechanika jazdy na rowerze
Nr Temat ćwiczeń
P1 Biomechanika stawu kolanowego.
P2 Wpływ stawu biodrowego i stawu skokowego na mechanikę kolana.
P3 Biomechanika stawu biodrowego
P4 Dynamika spiralna stopy.
P5 Biomechanika łopatki.
P6 Biomechanika kompleksu barkowego
P7 Biomechanika miednicy
P8 Biomechanika odcinka lędźwiowego kręgosłupa
P9 Biomechanika odcinka piersiowego kręgosłupa
P10 Biomechanika odcinka szyjnego kręgosłupa
P11 Biomechanika oddechu
P12 Żelazne zasady biomechaniki w treningu oporowym
P13 Biomechanika w sporcie
P14 Podsumowanie wiadomości - powtórzenie całości materiału na przykładzie wybranych
schorzeń narządu ruchu. Zaliczenie przedmiotu w terminie zerowym.
P15 Zaliczenie ćwiczeń w formie odpowiedzi ustnej i prezentacji praktycznej.
Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Biomechanika stawu kolanowego
Wk2 Biomechanika stawu biodrowego
Wk3 Biomechanika stawu skokowego i stawów stopy. Wk4 Biomechanika odcinka lędźwiowego i szyjnego kręgosłupa
Wk5 Biomechanika jazdy na rowerze
Nr Temat ćwiczeń
P1 Wpływ stawu biodrowego i stawu skokowego na mechanikę kolana.
P2 Biomechanika stawu biodrowego
P3 Dynamika spiralna stopy.
P4 Biomechanika kompleksu barkowego
P5 Biomechanika kręgosłupa
P6 Biomechanika oddechu
P7 Żelazne zasady biomechaniki w treningu oporowym
P8 Zaliczenie ćwiczeń w formie odpowiedzi ustnej i prezentacji praktycznej.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Comerford M., Mottram S. KINETIC CONTROL. Wrocław 2016
2. Starrett K. Cardoza G. Bądź sprawny jak lampart. Galaktyka 2017
3. Neumann D. Kinesiology of The Musculoskaletal System. Mosby Elsevier, 2010.
4. Wychowański M Wybrane metody oceny dynamiki układu ruchu człowieka. Warszawa, 2008.
5. Oatis C. Kinesiology. Lippincot Williams & Wilkins, 2004.
6. Lee D. Obręcz biodrowa. Warszawa, 2005
Literatura uzupełniająca:
1. Feneis H. Ilustrowany słownik międzynarodowego mianownictwa anatomicznego. Warszawa, 2007.
2. Richardson C., Hodges P., Hides J. Therapeutic Exercise for Lumbopelvic Stabilization, 2004.
3. Whiting W.C., Zernicke R.F. Biomechanics of Musculoskaletal Injury. Human Kinetics, 1998.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 posiada pogłębioną wiedzę w zakresie budowy
anatomicznej układu szkieletowo-mięśniowego
człowieka niezbędną do wyjaśnienia
mechanizmów funkcjonowania układu ruchu
K_W01 P7SM_WG01
P7SM_WG02
02 przedstawia analizę biomechaniczną prostych i
złożonych ruchów człowieka w warunkach
prawidłowych i różnych zaburzeniach układu
ruchu oraz w warunkach obciążeń
wewnętrznych i zewnętrznych organizmu
K_W03
P7SM_WG01
P7SM_WG02
w zakresie
umiejętności
03 potrafi dokonać oceny funkcjonalnej narządu
ruchu człowieka wykorzystując odpowiednie
testy oraz specjalistyczną aparaturę
K_U07
K_U12
P7SM_UW03
P7SM_UW05
P7SM_UW01
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 rozumie potrzebę posiadania wiedzy z zakresu
nauk podstawowych oraz medycznych
K_K01 P7SM_KK01
VII. Sposoby oceny:
F1 – odpowiedź ustna
F2 – sprawdzian pisemny
F3 – sprawdzian praktyczny
P1 – egzamin pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk7, P1-P15 F1, F2, P1
02 Wk1-Wk7, P1-P15 F1, F2, P1 03 P1-P15 F1, F2, F3 04 Wk1-Wk7, P1-P15 F1, F2, F3, P1
Studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5, P1-P8 F1, F2, P1
02 Wk1-Wk5, P1-P8 F1, F2, P1 03 P1-P8 F1, F2, F3 04 Wk1-Wk5, P1-P8 F1, F2, F3, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ............................................................................................ 15 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .................................................................... 30 h
− konsultacje ..............................................................................................................1 h
− egzamin pisemny ....................................................................................................2 h
RAZEM: 48 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .......................................................................................7 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego. .............................................................5 h
− przygotowanie do egzaminu ....................................................................................15 h
RAZEM: 27 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 1,4
− udział w ćwiczeniach praktycznych..........................................................................................30 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ..............................................................................5 h
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................... ........................ 10 h
− udział w ćwiczeniach praktycznych .................................................................... 15 h
− konsultacje ......................................................................................................... .....1 h
− egzamin pisemny ....................................................................................................2 h
RAZEM: 28 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .......................................................................................7 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ............................................................15 h
− przygotowanie do egzaminu ....................................................................................25 h
RAZEM: 47 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 75 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 3
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,9
3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 1,2
− udział w ćwiczeniach praktycznych.........................................................................................15 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego. ............................................................................15 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr Ryszard Biernat, mgr Michał Kamiński
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT:
Diagnostyka funkcjonalna w chorobach wewnętrznych
KOD ECTS: 126-01-30-C26
PUNKTY ECTS: 4
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/3,4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 20/20
Ćwiczenia – liczba godzin
40/30
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Fizjologia ogólna, Fizjoterapia
ogólna, Kliniczne podstawy
fizjoterapii w ginekologii i położnictwie, Kliniczne podstawy
fizjoterapii w chirurgii, Kliniczne
podstawy fizjoterapii w onkologii i
medycynie paliatywnej
Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodami diagnostyki funkcjonalnej i jej zastosowaniem w ocenie
stanu pacjenta oraz monitorowaniu efektów rehabilitacji w chorobach wewnętrznych. III. Forma zajęć: wykład informacyjny (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat wykładu Wk1 Rodzaje diagnostyki rehabilitacyjnej. Skale instrumentalne do oceny stanu funkcjonalnego,
emocjonalnego i fizycznego pacjenta. Metody klinimetryczne do oceny funkcjonalnej
narządów i układów.
Wk2 Definicje terminologiczne i jednostki pomiarowe w diagnostyce fizjologicznej. Warunki
wykonywania i kryteria testów diagnostycznych. Interpretacja i wykorzystanie wyników
badań diagnostycznych.
Wk3 Ocena możliwości funkcjonalnych pacjenta na podstawie badania wydolności fizycznej.
Określenie tolerancji wysiłku. Norma fizjologiczna. Ocena zdolności pacjenta do
wykonywania czynności życiowych, aktywności społecznej i zawodowej.
Wk4 Metody doboru obciążeń treningowych. Fizjologiczne podstawy planowania treningu
rehabilitacyjnego. Znaczenie rozgrzewki w diagnostyce funkcjonalnej. Bezpieczeństwo
testów diagnostycznych. Specyfika diagnostyki funkcjonalnej w zależności od płci i wieku.
Wk5
Diagnostyka czynnościowa układu krążenia. Ocena czynności mechanicznej serca,
przepływu krwi w sercu i naczyniach obwodowych. Wykorzystanie badań czynnościowych
układu krążenia w rehabilitacji kardiologicznej.
Wk6
Diagnostyka czynnościowa pacjentów z chorobami serca, naczyń obwodowych i krążenia
mózgowego. Kwalifikacja pacjentów do grup ryzyka i rehabilitacji kardiologicznej.
Wk7
Ocena funkcjonalna układu oddechowego. Ergospirometria - wskazania i interpretacja
wyników. Statyczne i dynamiczne wskaźniki funkcji układu oddechowego. Zależność
funkcji oddechowych od stopnia ukrwienia płuc. Wpływ poziomu uszkodzenia rdzenia
kręgowego na funkcję płuc. Zakres funkcjonalnego upośledzenia tlenowego.
Wk8
Diagnostyka fizjoterapeutyczna bólu – kategoryzacja natury bólu, rodzaje bólu, cechy bólu
ostrego, podostrego i przewlekłego. Metody diagnostyki bólu. Testy diagnostyczne funkcji
układu nerwowego – reakcje odruchowe, czucie głębokie, powierzchowne.
Wk9
Diagnostyka antropometryczna i składu ciała, metody klasyfikacji otyłości i zawartości
tkanki tłuszczowej. Diagnostyka chorób towarzyszących otyłości – nadciśnienie tętnicze,
choroba niedokrwienna serca, cukrzyca typu 2, zespół metaboliczny i inne.
Wk10
Międzynarodowa Klasyfikacja Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (International
Classification of Functioning - ICF) i jej zastosowanie w fizjoterapii
Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat ćwiczenia
(studia stacjonarne – ćwiczenia 4 h, niestacjonarne – 3 h)
P1 Badanie funkcjonalne pacjenta. Dokumentacja badania.
L2 Wyznaczanie wartości tętna bezpiecznego. Ocena reakcji krążeniowych na wysiłek
statyczny. Różnice w reakcjach fizjologicznych na wysiłek kobiet i mężczyzn
L3 Protokoły prób wysiłkowych.
L4 Testy diagnostyczne funkcji układu krążenia – próba ortostatyczna, próba Cramptona, próba
Martineta, test marszu 6-minutowego, test dystansu chromania przestankowego.
L5 Testy diagnostyczne funkcji układu oddechowego – spirometria, oznaczanie progu
wentylacyjnego, test FVC i MVV. Wpływ prowokacji wysiłkowej na parametry
czynnościowe układu oddechowego. Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych.
P6 Testy diagnostyczne funkcji układu nerwowego – badanie reakcji odruchowych, badanie
czucia proprioceptywnego i powierzchniowego.
P7 Badanie równowagi i odruchów przedsionkowo-rdzeniowych (test Flaminga, próba
Romberga, test marszu, próba Barany`ego).
P8 Diagnostyka fizjoterapeutyczna bólu – ból ostry i przewlekły; skala VAS, kwestionariusz
McGilla-Melzacka, skala NRS,
P9 Ocena masy ciała – wskaźnik BMI. Typ otyłości – wskaźnik talia/biodra, obwód w pasie.
Wywiad w kierunku chorób towarzyszących.
P10 Zaliczenie teoretyczne i praktyczne (wykonanie wybranych testów funkcjonalnych).
V. Literatura Literatura podstawowa: − Ronikier A., Oponowicz A., Koczkodan R. Testy diagnostyczne w fizjoterapii. Wyd. OSW,Olsztyn, 2017.
− Ronikier A .Diagnostyka czynnościowa w fizjoterapii. Wyd. PZWL. Warszawa, 2012.
− Kwolek A.. Rehabilitacja medyczna. Wyd. Elsevier Wrocław, 2012
− Traczyk J. Diagnostyka czynnościowa człowieka. Wyd. PZWL Warszawa, 2004
− Kasprzak W. (red.). Fizjoterapia kliniczna. Wyd. Lek. PZWL. Warszawa 2011.
− Doboszyńska A., Wrotek K. Badania czynnościowe układu oddechowego. PZWL ,Warszawa, 2004.
− ICF- klasyfikacja funkcjonalna. Wydawnictwo, Centrum Studium Informatycznego Ministerstwa Zdrowia.
− Warszawa, 2008. − Ronikier A. Fizjologia wysiłku w sporcie, fizjoterapii i rekreacji. AWF Warszawa, 2008
Literatura uzupełniająca:
− Dziak.A.” Jelsma J. Use of the international classification of functioning disability and health; a literature survey”
Journal of Rehabilitation Medicine, 2009, 41:1-12
− Domaniecki J., Klukowski K. Rehabilitacja w chorobach naczyń obwodowych. Wyd. Dydaktyczne AWF,
Warszawa 2009.
− Buckup C. Testy kliniczne. PZWL, 2007 − ACSM’s Health Related Physical Fitness Assessment Manual. Wolters Kluwer, 2018 − ACSM’s Guidelines for Exercise Testing and Prescription. Wolters Kluwer, 2018
VI. Efekty kształcenia:
Efekt kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Posiada rozszerzoną wiedzę na temat
budowy i procesów fizjologicznych w
organizmie człowieka zachodzących w
spoczynku oraz podczas wysiłku
fizycznego.
K_W01
K_W02
P7SM_WG01
P7SM_WG02 P7SM_WG01
P7SM_WG02
02 Posiada wiedzę z zakresu diagnostyki
funkcjonalnej w chorobach wewnętrznych. K_W19
P7SM_WG02 P7SM_WK03
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi zaproponować i przeprowadzić
badania funkcjonalne niezbędne dla
właściwej oceny stanu funkcjonalnego
pacjenta.
K_U07
P7SM_UW03 P7SM_UW05
04 Posługuje się aparaturą do pomiaru
podstawowych parametrów
fizjologicznych.
K_U12 P7SM_UW01
05 Potrafi prowadzić dokumentację medyczną
w zakresie działań diagnostycznych K_U21 P7SM_UK02
P7SM_UW04 w zakresie
kompetencji
społecznych
06 Wykonuje badania diagnostyczne w
sposób odpowiedzialny, zgodnie z
zasadami BHP.
K_K08 K_K09
P7SM_UK05 P7SM_UO03
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedz ustna F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny P2 – egzamin pisemny Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z egzaminu pisemnego oraz ocena ze sprawdzianów
praktycznych w trakcie ćwiczeń
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – WK10, P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F1,F2, P2
02 Wk1 – WK10, P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F1,F2, P2
03 P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F1, F3
04 P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F1, F3
05 P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F1
06 P1, P6, P7, P8, P9, P10, L2, L3, L4, L5 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........20 h − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych i praktycznych…..………………………….…………40 h − konsultacje....................................................................................................................................1 h − egzamin pisemny ............................................................................................................. ............1 h
RAZEM: 62 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do sprawdzianów…..............…………………………………...………...…… 8 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...........................................................…............15 h − przygotowanie do egzaminu pisemnego………………………………………………………..15 h
RAZEM: 38 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,5 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,2 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych i praktycznych…..………………………….…………40 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ......................................................................…..15 h
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ................................................................................................................... .20 h − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych i praktycznych…..………………………….…………30 h − konsultacje....................................................................................................................................1 h − egzamin pisemny ............................................................................................................. ............1 h
RAZEM: 52 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do sprawdzianów…..............…………………………………...………...…… 8 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...........................................................….........…20 h − przygotowanie do egzaminu pisemnego………………………………………………………..20 h
RAZEM: 48 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,9
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych i praktycznych…..………………………….…………30 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ......................................................................…..20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Andrzej Mazurek , mgr Dorota Dziechcińska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Farmakologia w fizjoterapii
KOD ECTS: 120-01-30-A10
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:A
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
-
Wymagania wstępne/
zaliczenie
przedmiotów
poprzedzających:
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z postacią i mechanizmem działania środków
farmakologicznych mających zastosowanie w fizjoterapii. Zapoznanie ze wskazaniami i
przeciwwskzaniami do ich stosowania, działaniami niepożądanymi, interakcjami a także
możliwościami wykorzystania tych środków w zabiegach fizjoterapeutycznych.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Podstawowe pojęcia z farmakologii i farmakoterapii. Leki – rodzaje, postacie, mechanizm
działania, wskazania i przeciwwskazania. Postępowanie w przypadku zagrożenia życia
będącego następstwem przedawkowania leków.
Wk2 Wchłanianie, dystrybucja, transport substancji biologicznie czynnych, bariery ustrojowe,
wiązanie z białkami krwi i tkanek. Metabolizm, drogi eliminacji metabolitów, aktywacja,
detoksykacja, wydalanie, nadwrażliwość, tolerancja, uzależnienia. Czynniki wpływające na
działanie leków oraz interakcje lekowe.
Wk3 Najważniejsze leki stosowane w procesie fizjoterapii. Wybrane środki przeciwbólowe, leki
działające na układ oddechowy i krążenia, obniżające napięcie mięśni, przyspieszające
gojenie ran.
Wk4 Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki przeciwuczuleniowe.
Wk5 Farmakologia wybranych układów hormonalnych, leki anaboliczne – skutki uboczne.
Wk6 Środki stosowane w kąpielach leczniczych. Środki stosowane do inhalacji.
Wk7 Środki o działaniu lokalnym stosowane w trakcie masażu – maści, kremy, żele. Środki
stosowane do jonoforezy i fonoforezy.
Wk8 Podsumowanie wiadomości. Zaliczenie przedmiotu.
Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Podstawowe pojęcia z farmakologii i farmakoterapii. Leki – rodzaje, postacie, mechanizm
działania, wskazania i przeciwwskazania. Postępowanie w przypadku zagrożenia życia
będącego następstwem przedawkowania leków. Wchłanianie, dystrybucja, transport substancji
biologicznie czynnych, bariery ustrojowe, wiązanie z białkami krwi i tkanek. Metabolizm, drogi
eliminacji metabolitów, aktywacja, detoksykacja, wydalanie, nadwrażliwość, tolerancja,
uzależnienia. Czynniki wpływające na działanie leków oraz interakcje lekowe.
Wk2 Najważniejsze leki stosowane w procesie fizjoterapii. Wybrane środki przeciwbólowe, leki
działające na układ oddechowy i krążenia, obniżające napięcie mięśni, przyspieszające gojenie
ran. Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki przeciwuczuleniowe.
Wk3 Farmakologia wybranych układów hormonalnych, leki anaboliczne – skutki uboczne. Środki
stosowane w kąpielach leczniczych. Środki stosowane do inhalacji.
Wk4 Środki o działaniu lokalnym stosowane w trakcie masażu – maści, kremy, żele.
Wk5 Środki stosowane do jonoforezy i fonoforezy. Podsumowanie wiadomości. Zaliczenie
przedmiotu.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Rajtar-Cynke G. (red.). Farmakologia. Wyd. II. PZWL, Warszawa 2012.
2. Katzuny B.G., Masters S.B., Trevor A.J. Farmakologia ogólna i kliniczna. T.I i II, Lublin, 2012.
3. Janiec W., Kompendium farmakologii, PZWL, Warszawa 2012.
4. Danysz A., Buczko W., Kompendium farmakologii i farmakoterapii, Wyd. V. Urban &Partner,
Wrocław 2010
5. Kostka-Trąbka E., Wrona J., Interakcje leków w praktyce klinicznej, PZWL, Warszawa 2006
6. Buczko W. (red.). Farmakologia i toksykologia. MedPharm Polska, Wrocław, 2013.
7. Mutschler E. i in. Kompendium farmakologii i toksykologii Mutschlera (red. wyd. polskiego W.
Buczko). MedPharm, Wrocław 2011.
Literatura uzupełniająca:
1. Ciccone Ch., Pharmacology in Rehabilitation, F.A. Davis Co, 2002.
2. Farmakologia po prostu, red. R. Korbur, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2009.
3. Pharmindex – kompendium leków, UBM Medica, Warszawa 2013.
4. Klassan C.D., Watkins J.B. Podstawy toksykologii (red. wyd. I polskiego B. Zielińska-Psuja, A.
Sapota) MedPharm, Wrocław 2013.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Charakteryzuje działanie, zasady
dawkowania, wskazania i
przeciwwskazania leków stosowanych w
fizjoterapii.
K_W05 P7SM_WK04
02 Posiada wiedzę na temat postępowania w
przypadku zagrożenia życia będącego
następstwem przedawkowania leków
K_W06 P7SM_WG02
P7SM_WK04
P7SM_WK06
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi dobrać odpowiednie środki
farmakologiczne do konkretnych zabiegów
fizjoterapeutycznych.
K_U08 P7SM_UW07
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 Wykazuje się świadomością znaczenia
wiedzy w zakresie wykorzystania środków
farmakologicznych w zabiegach
fizjoterapeutycznych.
K_K04 P7SM_KR02
VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca):
P2 - zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk 8 P2
02 Wk1 P2
03 Wk6, Wk7, Wk8 P2
04 Wk1 – Wk 8 P2
Studia niestacjonarne
Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk 5 P2
02 Wk1 P2
03 Wk3, Wk4, Wk5 P2
04 Wk1 – Wk 5 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach ..........................................................................................................................15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
- przygotowanie do zaliczenia pisemnego ……………………………………....................................... 9 h
RAZEM: 9h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ................10 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
- przygotowanie do zaliczenia pisemnego ……………………………………...................................... 14 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0
X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail):
prof. dr hab. Arkadiusz Zasadowski,
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Filozofia
KOD ECTS: 081-01-30-O26
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
O
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M
ROK/ SEMESTR: PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
-
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: brak
Język wykładowy Forma zaliczenia:
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z elementarną wiedzą o filozofii i sposobach jej uprawiania.
Kształtowanie umiejętności stawiania pytań filozoficznych, poszukiwania odpowiedzi oraz zdolności
formułowania własnego stanowiska i argumentacji w sporze.
III. Forma zajęć:
wykład informacyjny i konwersatoryjny (Wk)
IV. Treści programowe: Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Umiłowanie mądrości, czyli starożytne rozumienie filozofii. - Powstanie (uwarunkowania) i rozwój refleksji filozoficznej.
- Kształtowanie się klasycznych dyscyplin filozoficznych. Wk2 Czy filozofia jest nauką?
- Relacje między filozofią a naukami ścisłymi, religią, ideologią i sztuką.
- Filozofia jako składnik światopoglądu. Wk3 Ontologia. Co to znaczy, że coś jest?
- Podstawowe pojęcia ontologii (byt, istota, istnienie, rzeczywistość). - Realizm a idealizm ontologiczny.
- Główne punkty sporów ontologicznych: substancja, przyczyna, cel. Wk4 Epistemologia. Czyli co mogę wiedzieć?
- Źródła wiedzy.
- Problem poznawalności rzeczywistości.
- Sceptycyzm i agnostycyzm. - Czym jest prawda?
Wk5 Aksjologia. Skąd biorą się wartości?
- Subiektywne i obiektywne istnienie wartości. - Rodzaje wartości.
- Czym jest dobro (różne ujęcia wartości moralnych). Wk6 Kim jestem? Wokół filozofii człowieka.
- Różne wizje „natury” człowieka (T. Hobbes – J.J. Rousseau).
- Źródła i motywacje działań ludzkich (marksizm – psychoanaliza). - Wolność i znaczenie wyboru (B. Pascal – A. Smith – J. P. Sartre).
Wk7 Filozofia i etyka społeczna. - Filozoficzne podstawy doktryn politycznych i ekonomicznych. - Jednostka czy zbiorowość? Filozoficzne uzasadnienie indywidualizmu i uniwersalizmu.
- Problem sprawiedliwości społecznej.
Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Umiłowanie mądrości, czyli starożytne rozumienie filozofii. - Powstanie (uwarunkowania) i rozwój refleksji filozoficznej.
- Kształtowanie się klasycznych dyscyplin filozoficznych.
- Relacje między filozofią a naukami ścisłymi, religią, ideologią i sztuką. Wk2 Ontologia. Co to znaczy, że coś jest?
- Podstawowe pojęcia ontologii (byt, istota, istnienie, rzeczywistość). - Realizm a idealizm ontologiczny.
- Główne punkty sporów ontologicznych: substancja, przyczyna, cel. Wk3 Epistemologia. Czyli co mogę wiedzieć?
- Źródła wiedzy.
- Problem poznawalności rzeczywistości.
- Sceptycyzm i agnostycyzm. - Czym jest prawda?
Wk4 Aksjologia. Skąd biorą się wartości?
- Subiektywne i obiektywne istnienie wartości. - Rodzaje wartości.
- Czym jest dobro (różne ujęcia wartości moralnych). Wk5 Kim jestem? Wokół filozofii człowieka.
- Różne wizje „natury” człowieka (T. Hobbes – J.J. Rousseau).
- Źródła i motywacje działań ludzkich (marksizm – psychoanaliza). - Wolność i znaczenie wyboru (B. Pascal – A. Smith – J. P. Sartre).
V. Literatura
Literatura podstawowa:
− Tatarkiewicz W., Historia filozofii, t. I-III, PWN, Warszawa 1997.
− Węgrzecki A., Zarys filozofii, Wyd. AE w Krakowie, Kraków 2002.
− Hartman J., Wstęp do filozofii, PWN, Warszawa 2005.
− Copleston F., Historia filozofii, t. I-IX, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1989–2001.
Literatura uzupełniająca:
− Höffe O., Mała historia filozofii, tłum. J. Sidorek, PWN, Warszawa 2006.
− Kołakowski L., O co nas pytają wielcy filozofowie, Znak, Kraków 2008.
− Ayer A. J., Filozofia w XX wieku, PWN, Warszawa 1997.
− Sikora A., Spotkania z filozofią, Iskry, Warszawa 1967.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy 01
Ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu
filozofii w relacji do nauk oraz o specyfice
przedmiotowej i metodologicznej filozofii, o
powiązaniu filozofii z etyką
K_W08
P7SM_WG01
P7SM_WK05
w zakresie
umiejętności 02
Formułuje w mowie i na piśmie problemy
filozoficzne, stawia tezy oraz artykułuje własne
poglądy w sprawach społecznych i
światopoglądowych
K_U05 P7SM_UK02 P7SM_UO06
w zakresie
kompetencji
społecznych
03 Jest otwarty na nowe idee i gotów do zmiany
opinii w świetle dostępnych danych i argumentów
K_K05
K_K04
P7SM_KK04
P7SM_UK05
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F1 – odpowiedź ustna
F5 – udział w dyskusji
P7 – esej/analiza tekstu
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny
01 Wk1, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 F1, F5, P7
02 Wk2, Wk7 F1, F5, P7 03 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 F1, F5, P7
Studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób
oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5 F1, F5, P7
02 Wk4, Wk5 F1, F5, P7 03 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5 F1, F5, P7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 15 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 16 h
2. Samodzielna praca studenta
• przygotowanie pracy zaliczeniowej………………………………………………………………...9 h
RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
Studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................ ................................................. 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 11 h
2. Samodzielna praca studenta
• przygotowanie pracy zaliczeniowej………………………………………………………………...14 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr Bogusław Pliszka
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoprofilaktyka i promocja zdrowia
KOD ECTS: 120-26-30-B13
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
O FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin 20/10
Wymagania wstępne/zaliczone
przedmioty poprzedzające: Zdrowie publiczne, Demografia i
epidemiologia, Patologia ogólna
Fizjoterapia ogólna
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z zasadami tworzenia programu promocji
zdrowia i promowania zdrowego stylu życia. Kształcenie umiejętności efektywnego działania w
procesie postępowania profilaktycznego.
II. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), warsztaty (W)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne Nr Temat wykładu Wk1 Fizjoprofilaktyka jako podstawowy element Narodowego Programu Zdrowia. Projekty i
programy promocji zdrowia i ich rozwój w Polsce. Wk2 Aktywny styl życia jako wyzwanie dla zdrowia publicznego. Prozdrowotna rola
aktywności fizycznej. Wk3 Wpływ środowiska na zdrowie człowieka Wk4 Zadania fizjoterapeuty w edukacji zdrowotnej osób zagrożonych chorobami
cywilizacyjnymi Wk5 Fizjoprofilaktyka chorób nowotworowych. Wk6 Profilaktyka wad postawy ciała i dolegliwości bólowych narządu ruchu. Wk7 Rola instytucji publicznych w profilaktyce i promocji zdrowia. Źródła i zasady
finansowania programów profilaktycznych i promujących zdrowie. WK8 Zasady prowadzenia marketingu społecznego dla potrzeb promocji zdrowia. Wsparcie
społeczne i jego znaczenie w promocji zdrowia. Nr Temat ćwiczenia W1 Zasady konstruowania programów profilaktycznych i programów promocji zdrowia dla
wybranych grup odbiorców (dzieci, rodzice, osoby czynne zawodowo, osoby starsze). W2 Styl życia a zdrowie. Czynniki ryzyka chorób cywilizacyjnych. W3 Edukacja żywieniowa dzieci i młodzieży – analiza programów realizowanych w
szkołach.
W4 Edukacja zdrowotna dzieci i dorosłych zagrożonych otyłością. Opracowanie materiałów
edukacyjnych dla rodziny, nauczycieli, porada. W5 Profilaktyka chorób układu krążenia. Opracowanie plakatu promocyjnego. W6 Profilaktyka przeciwnowotworowa. Opracowanie planu akcji informacyjnej. W7 Promocja zdrowia w miejscu pracy - dobre praktyki. W8 Edukacja gerontologiczna. Program treningu zdrowotnego dla osób starszych.
W9 Zagrożenia zdrowia fizjoterapeuty. Program treningu zdrowotnego dla fizjoterapeutów. W10 Zdrowie a media i reklama. Wiarygodność informacji reklamowych.
studia niestacjonarne Nr Temat wykładu Wk1 Fizjoprofilaktyka jako podstawowy element Narodowego programu Zdrowia. Projekty i
programy promocji zdrowia i ich rozwój w Polsce. Aktywny styl życia jako jako
wyzwanie dla zdrowia publicznego. Prozdrowotna rola aktywności fizycznej. Wk2 Zadania fizjoterapeuty w edukacji zdrowotnej osób zagrożonych chorobami
cywilizacyjnymi Wk3 Fizjoprofilaktyka chorób nowotworowych. Wk4 Profilaktyka wad postawy ciała i dolegliwości bólowych narządu ruchu. Wk5 Rola instytucji publicznych w profilaktyce i promocji zdrowia. Źródła i zasady
finansowania programów profilaktycznych i promujących zdrowie. Zasady prowadzenia
marketingu społecznego dla potrzeb promocji zdrowia. Wsparcie społeczne i jego
znaczenie w promocji zdrowia. Nr Temat ćwiczenia W1 Zasady konstruowania programów profilaktycznych i programów promocji zdrowia dla
wybranych grup odbiorców (dzieci, rodzice, osoby czynne zawodowo, osoby starsze).
Czynniki ryzyka chorób cywilizacyjnych. W2 Edukacja zdrowotna dzieci i dorosłych zagrożonych otyłością. Opracowanie materiałów
edukacyjnych dla rodziny, nauczycieli. W3 Profilaktyka chorób układu krążenia i chorób nowotworowych. Opracowanie plakatu
promocyjnego, planu akcji informacyjnej. W4 Edukacja gerontologiczna. Program treningu zdrowotnego dla osób starszych. W5 Zagrożenia zdrowia fizjoterapeuty. Program treningu zdrowotnego dla fizjoterapeutów
V. Literatura
Literatura podstawowa: 1. Mazurek K. (red.). Prozdrowotne efekty aktywności fizycznej i sportowej. Warszawa, 2016. 2. Osiński W. Gerokinezjologia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2013. 3. Morgulec-Adamowicz N., Kosmol S. (red.). Sportowe formy aktywności osób niepełnosprawnych i
starszych. Adaptowana aktywność fizyczna (APA). Wydawnictwo PTN-AAF, 2011. 4. Morgulec-Adamowicz N., Kosmol S., Molik B. (red.). Adaptowana aktywność fizyczna dla
fizjoterapeutów. PZWL, 2014. 5. Kowalik S. (red.). Studia z dostosowanej aktywności fizycznej. Kultura fizyczna dla osób
niepełnosprawnych. AWF Poznań, 2012.
6. Syrek E Edukacja zdrowotna Warszawa Wydawnictowo Akademickie Profesjonalne 2009 Literatura uzupełniająca:
− Wróblewski P. Nordic walking. Poradnik. Wydawnictwo Pascal, 2010. 2. Hill R. Pozytywne starzenie się. Laurum, 2010.
VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia:
Nr
efektu: Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Zna przyczyny i skutki wybranych chorób,
zaburzeń i dysfunkcji u dzieci i osób dorosłych. K_W04 K_W11
P7SM_WG02
P7SM_WG02
02 Posiada wiedzę w zakresie zdrowego stylu
życia, działań prozdrowotnych oraz metod
promocji zdrowia.
K_W14
P7SM_WK03
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi udzielić porady oraz opracować program
działań profilaktyczno-zdrowotnych
dostosowanych do potrzeb odbiorcy.
K_U02
P7SM_UK02
04 Potrafi dobrać techniki efektywnego
komunikowania się przy opracowaniu
programów profilaktyki i promocji zdrowia.
K_U04 P7SM_UK02
w zakresie
kompetencji
społecznych
05 Traktuje fizjoprofilaktykę jako kluczowy
element pracy fizjoterapeuty, utożsamia się z
celami i zasadami podejmowanych działań .
K_K03 K_K04
P7SM_KR02 P7SM_KR02
06 Potrafi określić priorytety w zakresie
fizjoprofilaktyki oraz zaplanować działania
mające na celu promocję zdrowia
K_K07
P7SM_KK04
VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny F5 – dyskusja P7 – opracowanie programu fizjoprofilaktyki i promocji zdrowia
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne
Nr efektu Treści programowe Sposób oceny 01 Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, W2, W9 F2 02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, W2, W3, W4, W5, W6, W7,
W8, W9 F2
03 W4, W5, W6, W7, W8, W9 F5, P7 04 W4, W5, W6, W7, W8, W9 F5, P7 05 W1, W2, W3, W4, W5, W6, W7, W8, W9, W10 F5, P7 06 W1, W2, W3, W4, W5, W6, W7, W8, W9, W10 F5, P7
studia niestacjonarne Nr efektu Treści programowe Sposób oceny
01 Wk2, Wk3, Wk4, W1, W5 F2 02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, W1, W2, W3, W4, W5 F2 03 W2, W3, W4 F5, P7 04 W2, W3, W4 F5, P7 05 W1, W2, W3, W4, W5 F5, P7 06 W1, W2, W3, W4, W5 F5, P7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: Studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ............................................................................................... 15 h − udział w warsztatach ............................................................................................. 20 h − konsultacje ...........................................................................................….............. 1 h
RAZEM: 36 h 2. Samodzielna praca studenta − opracowanie programu profilaktyki, promocji zdrowia……….………….……...10 h − przygotowanie do sprawdzianu …………………………………………...………4 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w warsztatach .................................................................................................. 20 h − opracowanie programu profilaktyki, promocji zdrowia……….……………...……...10 h
studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach ............................................................................................... 10 h − udział w warsztatach ............................................................................................. 10 h − konsultacje ...........................................................................................….............. 1 h
RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta − opracowanie programu profilaktyki, promocji zdrowia……….………….……...20 h − przygotowanie do sprawdzianu …………………………………………...………9 h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h 1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w warsztatach .................................................................................................. 10 h − opracowanie programu profilaktyki, promocji zdrowia……….……………...……...20 h X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna
mgr Magdalena Adamska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w chirurgii
KOD ECTS: 126-26-30-C19
PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
30/20
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Kliniczne podstawy fizjoterapii w
chirurgii, Anatomia prawidłowa
człowieka, Patologia ogólna,
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Przygotowanie studentów do prowadzenia fizjoterapii pacjentów z
najczęstszymi chorobami leczonymi metodami chirurgicznymi – ze szczególnym uwzględnieniem
wskazań i przeciwwskazań stosowanych zabiegów.
III. Forma zajęć: ćwiczenia kliniczne (K)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat ćwiczenia (stacjonarne – ćw. 3 godz.; niestacjonarne – 2 godz.)
K1 Specyfika i zasady pracy fizjoterapeuty na oddziale chirurgii. Fizjoterapia
przedoperacyjna.
K2 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym choroby Buergera.
K3 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym zakrzepicy żylnej, przewlekłej niewydolności
żylnej, żylaków.
K4 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym deformacji klatki piersiowej, guzów śródpiersia,
odmy opłucnowej.
K5 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym odmy opłucnowej.
K6 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym tarczycy.
K7 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym w obrębie jamy brzusznej - kamica pęcherzyka
żółciowego, zapalenie wyrostka robaczkowego, ostre zapalenie trzustki.
K8 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym przepuklin w obrębie jamy brzusznej.
K9 Zalecenia fizjoprofilaktyczne w okresie poszpitalnym dla pacjentów leczonych
chirurgicznie
K10 Podsumowanie, zaliczenie teoretyczne i praktyczne.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Woźniewski M., Kołodziej J. Rehabilitacja w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa,
2006.
2. Woźniewski M. Fizjoterapia w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012.
3. Noszczyk W. Chirurgia – repetytorium. PZWL, 2014.
4. Głuszek S. Chirurgia. Podręcznik dla studentów wydziałów nauk o zdrowiu. PZWL, 2008
Literatura uzupełniająca:
Blann A. Zakrzepica żył głębokich i zatorowość płucna. Poradnik lekarza praktyka. Medisfera 2011.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Zna etiologię, obraz kliniczny i metody
leczenia chirurgicznego wybranych
chorób w stopniu umożliwiającym
stosowanie metod fizjoterapii.
K_W04
K_W11
K_W18
P7SM_WG02
P7SM_WG02
P7SM_WG02
02 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu
fizjoterapii stosowanych u pacjentów
poddanych leczeniu chirurgicznemu.
K_W02
P7SM_WG01
P7SM_WG02
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi zaproponować i przeprowadzić
postępowanie fizjoterapeutyczne u
pacjentów leczonych chirurgicznie.
K_U09
K_U15
P7SM_UW03
P7SM_UW05
P7SM_UW03
P7SM_UW05
04 Potrafi udzielić porady i ustalić zalecenia
dla pacjenta w okresie pooperacyjnym i
poszpitalnym.
K_U02 P7SM_UK02
w zakresie
kompetencji
społecznych
05 Prezentuje aktywność w przygotowaniu
praktycznym do wykonywania zawodu, z
zachowaniem bezpieczeństwa własnego
oraz pacjenta.
K_K01
K_K08
K_K09
P7SM_KK01
P7SM_UK05
P7SM_KO03
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F1 – odpowiedź ustna
P2 – zaliczenie pisemne
F3 – zaliczenie praktyczne (program usprawniania, porada dla pacjenta w zakresie działań profilaktyczno-
zdrowotnych)
Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z zaliczenia teoretycznego i praktycznego
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 K1 – K10 F1, P2
02 K1 – K10 F1, P2
03 K1 – K10 F3
04 K1 – K10 F3
05 K1 – K10 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach klinicznych...............................................................................................30 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h
RAZEM: 31 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .………………………………………………10 h
RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,6 − udział w ćwiczeniach klinicznych............................................................................................. ..30 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .…………………………………………..………10 h
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach klinicznych.................................................................... ...........................20 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h
RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego……………………………………………..……14 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .………………………………………………15 h
RAZEM: 29 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,4 − udział w ćwiczeniach klinicznych..................................................................................... ..........20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .…………………………………………..………15 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): Mgr Dorota Dziechcińska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w ginekologii i położnictwie KOD ECTS: 126-26-30-C20
PUNKTY ECTS: 2
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
30/20
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Anatomia prawidłowa
człowieka,
Fizjologia człowieka,
Patologia ogólna, Kinezyterapia,
Fizjoterapia ogólna
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Rozpoznanie jednostek chorobowych w zakresie ginekologii i dobór
zabiegów fizjoterapeutycznych. Zapoznanie z postępowaniem fizjoterapeutycznym w czasie ciąży, porodu
oraz połogu.
III. Forma zajęć: ćwiczenie kliniczne (K), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat ćwiczenia
P1 Badanie fizjoterapeutyczne w urologii i ginekologii. Ocena stanu funkcjonalnego.
Planowanie terapii.
P2 Postępowanie fizjoterapeutyczne w wybranych dysfunkcjach dna miednicy (nietrzymanie
moczu i stolca, pęcherz nadaktywny, obniżenie narządów.)
P3 Manualna ocena i różnicowanie problemów bólowych w obszarze miednicy.
P4 Fizjoterapia w dolegliwościach bólowych i schorzeniach ginekologicznych,
endometrioza, vulvodynia, vestilodynia, pochwica, coccygodynia, bolesne
miesiączkowanie, śródmiąższowe zapalenie pęcherza.
P5 Fizjoterapia przedoperacyjna i pooperacyjna w ginekologii.
P6 Elektrostymulacja z biofeedbackiem w terapii dna miednicy. Edukatory. Pessaroterapia.
P7 Fizjoterapia grupowa w schorzeniach ginekologicznych.
K8 Fizjologia ciąży, monitorowanie przebiegu ciąży, dolegliwości i zagrożenia w czasie
ciąży.
P9 Fizjologia porodu. Metody łagodzenia bólu porodowego. Wspomaganie porodu.
P10 Fizjologia połogu. Higiena osobista w połogu.
K11 Szkoła rodzenia.
P12 Fizjoterapia w połogu po porodzie naturalnym i cieciu cesarskim.
P13 Fizjoterapia w połogu - rozejście mięśni prostych brzucha.
P14 Trening behawioralny pacjentów w schorzeniach uroginekologicznych w ciaży i w
połogu. Psychologiczne aspekty w diagnozie i leczeniu chorób uroginekologicznych.
Powtórzenie - analiza przypadków.
P15 Zaliczenie teoretyczne i praktyczne.
Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska – ćwiczenie 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 12, 13, 14, 15
Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska – ćwiczenie 8, 9, 10, 11
studia niestacjonarne
Nr Temat ćwiczenia
P1 Badanie fizjoterapeutyczne w urologii i ginekologii. Ocena stanu funkcjonalnego.
Planowanie terapii. Trening behawioralny pacjentów z problemami uroginekologicznymi.
P2 Postępowanie fizjoterapeutyczne w wybranych dysfunkcjach dna miednicy (nietrzymanie
moczu i stolca, pęcherz nadaktywny, obniżenie narządów).
P3 Manualna ocena i różnicowanie problemów bólowych w obszarze miednicy.
P4 Fizjoterapia w dolegliwościach bólowych i schorzeniach ginekologicznych,
endometrioza, vulvodynia, vestilodynia, pochwica, coccygodynia, bolesne
miesiączkowanie, śródmiąższowe zapalenie pęcherza.
P5 Fizjoterapia przedoperacyjna i pooperacyjna w ginekologii.
P6 Elektrostymulacja z biofeedbackiem w terapii dna miednicy. Edukatory. Pessaroterapia.
K7 Fizjologia ciąży, monitorowanie przebiegu ciąży, dolegliwości i zagrożenia w czasie
ciąży. Fizjologia porodu. Metody łagodzenia bólu porodowego. Wspomaganie porodu.
K8 Fizjologia połogu. Higiena osobista w połogu. Szkoła rodzenia.
P9 Fizjoterapia w połogu - rozejście mięśni prostych brzucha.
P10 Zaliczenie teoretyczne i praktyczne.
Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska – ćwiczenie 1, 2, 3, 4, 5, 6, 9, 10
Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska – ćwiczenie 7, 8
V. Literatura
Literatura podstawowa
1. Rechberger T., Uroginekologia Praktyczna, Lublin 2007, Jóźwik M., Szymanowski P.,
Uroginekologia. Algorytmy postępowania terapeutycznego, Gdynia 2017,
2. Brębowicz G., Nowak-Markwitz E.,Rechberger T., Sytuacje kliniczne w ginekologii, onkologii
ginekologicznej i uroginekologii, PZWL, Warszawa 2017
3. Kozłowska J. Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie, AWF Kraków, Kraków 2006.
4. Podręcznik dla położnych, pielęgniarek i fizjoterapeutów pod red. T.Opali, PZWL, Warszawa, 2006.
5. Kozłowska J., Teoria i praktyka rehabilitacji w ginekologii i położnictwie, wydawnictwo skryptowe nr
112, AWF, Kraków 1991.
Literatura uzupełniająca
1. Fijałkowski W. Szkoła rodzenia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1997.
2. Borys B. Ćwiczenia gimnastyczne dla kobiet oczekujących dziecka, Wydawnictwo Lekarskie
PZWL, Warszawa, 2000.
3. Karowicz-Bilińska A. i in. Fizjoterapia w położnictwie. Ginekol. Pol. 2010, 81, 441-445
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
01 Posiada pogłębioną wiedzę niezbędną do
opisu procesów fizjologicznych kobiet w
różnym wieku.
K_W01 P7SM_WG01
P7SM_WG02
w zakresie
wiedzy
02 Zna metody postepowania
fizjoterapeutycznego w wybranych
chorobach narządu rodnego kobiet
K_W04
K_W11
K_W18
P7SM_WG02
P7SM_WG02
P7SM_WG02
03 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu
fizjoterapii w chorobach narządów
rodnych oraz w czasie ciąży i połogu.
K_W12
P7SM_WG02
P7SM_WK04
w zakresie
umiejętności
04 Potrafi zaproponować i przeprowadzić
postępowanie fizjoterapeutyczne w
chorobach ginekologicznych, ciąży i
połogu.
K_U09
K_U15
P7SM_UW03
P7SM_UW05
P7SM_UW03
P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
05 Rozumie konieczność posiadania wiedzy
z zakresu ginekologii i położnictwa jako
podstawy do planowania i prowadzenia
skutecznej fizjoterapii. Prezentuje
aktywność w przygotowaniu
praktycznym do wykonywania zawodu, z
zachowaniem bezpieczeństwa własnego
oraz pacjenta
K_K01
K_K08
K_K09
P7SM_KK01
P7SM_UK05
P7SM_KO03
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F3 – sprawdzian praktyczny
F4 – kolokwium
P1 – test pisemny
Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z zaliczenia teoretycznego i praktycznego
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia
Studia stacjonarne
Nr
efektu
Forma zajęć Sposób
oceny
01 K8, A9, A10, P1 F4, P1
02 P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, P11, P15 F4, P1
03 P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, K8, P9, P10, K11, P12, P13, P14, P15 F4, P1
04 P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, K8, P9, P10, K11, P12, P13, P14, P15 F4, F3
05 P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, K8, P9, P10, K11, P12, P13, P14, P15 F4, F3, P1
Studia niestacjonarne
Nr
efektu
Forma zajęć Sposób
oceny
01 A7, A8, P1 F4, P1
02 P1, P2, P3, P4, P5, P6, P9, P10 F4, P1
03 P1, P2, P3, P4, P5, P6, K7, K8, P9, P10 F4, P1
04 P1, P2, P3, P4, P5, P6, K7, K8, P9, P10 F4, F3
05 P1, P2, P3, P4, P5, P6, K7, K8, P9, P10 F4, F3, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS;
studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych.......................................................................... 30 h
− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium ......................................................................................................4 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h
− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………..5 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,6
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ........ ................................................... ............. 30 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................... ..10 h
studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach praktycznych i klinicznych ............ .......................................................... 20 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ..........5 h
− przygotowanie do kolokwiów .......................................................................................... .............. 5 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego ...................................................................................10 h
− przygotowanie do testu pisemnego ……………………………………………………………….9 h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,2
− udział w ćwiczeniach klinicznych ........ .................................................................................. .. 20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .................................................................................10 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizjoterapia kliniczna w onkologii i medycynie paliatywnej
KOD ECTS: 126-26-30-C12
PUNKTY ECTS: 1
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
30/20
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka,
Genetyka człowieka, Patologia
ogólna
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z fizjoterapią stosowaną u pacjentów z chorobami
nowotworowymi. Przygotowanie studentów do prowadzenia fizjoterapii w onkologii oraz u pacjentów
objętych opieka paliatywną – ze szczególnym uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań stosowanych
zabiegów.
III. Forma zajęć: ćwiczenia kliniczne (K)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat ćwiczenia (stacjonarne – ćw. 3 godz.; niestacjonarne – 2 godz.)
K1 Rak piersi - kinezyterapia po leczeniu oszczędzającym oraz pełnej mastektomii.
Usprawnianie po operacjach odtwórczych piersi.
K2 Profilaktyka i leczenie obrzęku limfatycznego po mastektomii. Fizjoprofilaktyka po
leczeniu operacyjnym raka piersi. Rola klubów Amazonek.
K3 Fizjoterapia po leczeniu operacyjnym raka szyjki macicy, macicy i sromu.
K4 Postępowanie fizjoterapeutyczne u pacjentów z nowotworami układu moczowo-
płciowego (rak nerki, pęcherza moczowego, gruczołu krokowego, jądra, prącia).
K5 Kompleksowy program rehabilitacji po leczeniu operacyjnym raka płuc.
K6 Fizjoterapia w leczeniu nowotworów tkanek miękkich i kości.
K7 Fizjoterapia w przypadku guzów nowotworowych w obrębie głowy i szyi.
K8 Fizjoterapia niedowładów i porażeń powstających w wyniku przerzutów nowotworów.
K9 Opieka paliatywna – zadania fizjoterapii.
K10 Fizykoterapia w chorobach nowotworowych – wskazania i przeciwwskazania.
Podsumowanie wiadomości, sprawdzian praktyczny.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
− Jeziorski A. Onkologia Podręcznik dla pielęgniarek. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2018.
− Kułakowski A., Skowroński-Gardas A. (red.). Onkologia Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL
Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2018.
− Deptała A. (red.). Onkologia w praktyce. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2015.
− Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. W: Kwolek A. (red.). Rehabilitacja medyczna. Tom II.
Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2013.
− Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2012.
Literatura uzupełniająca:
Makles-Kacy I., Nowak Z., Plewa M. Rehabilitacja pacjentów w przebiegu leczenia nabłonkowych
nowotworów głowy i szyi. Fizjoterapia, 2004, 12, 2: 40-46.
Jassem J. Rak sutka – podręcznik dla studentów i lekarzy. Springer – PWN, Warszawa 1998.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Zna etiologię, obraz kliniczny i metody
leczenia wybranych chorób
nowotworowych w stopniu
umożliwiającym stosowanie metod
fizjoterapii.
K_W04 K_W11 K_W18
P7SM_WG02 P7SM_WG02 P7SM_WG02
02 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu
fizjoterapii stosowanych u pacjentów
poddanych leczeniu chirurgicznemu
nowotworów.
K_W02
P7SM_WG01 P7SM_WG02
03 Posiada wiedzę na temat właściwego
doboru zabiegów fizjoterapii u pacjentów
z różnymi chorobami nowotworowymi –
zna wskazania i przeciwwskazania
zabiegów.
K_W12
K_W13
P7SM_WG02 P7SM_WG04 P7SM_WG04
w zakresie
umiejętności
04 Stosuje różnorodne techniki
fizjoterapeutyczne w pracy z pacjentem
onkologicznym, wykorzystuje
odpowiedni sprzęt do prowadzenia
fizjoterapii.
K_U06
K_U08 K_U10 K_U11
P7SM_UW01 P7SM_UW03 P7SM_UW07 P7SM_UW01 P7SM_UW01
05 Potrafi zaproponować i wdrożyć program
usprawniania pacjentów z chorobami
nowotworowymi.
K_U09
K_U15
P7SM_UW03 P7SM_UW05 P7SM_UW03 P7SM_UW05
06 Potrafi udzielić porady dla pacjenta w
zakresie działań profilaktyczno-
zdrowotnych.
K_U02 P7SM_UK02
w zakresie
kompetencji
społecznych
07 Rozumie konieczność posiadania wiedzy
z zakresu onkologii jako podstawy do
planowania i prowadzenia skutecznej
fizjoterapii.
K_K01
P7SM_KK01
08 Okazuje tolerancję dla różnych postaw i
zachowań pacjentów, ma świadomość
wpływu choroby na zachowania
pacjenta,
K_K05 P7SM_KK04
09 Wykazuje odpowiedzialność za
przygotowanie do pracy, realizuje
zadania zgodnie z zasadami BHP.
K_K08 K_K09
P7SM_UK05 P7SM_UO03
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – zaliczenie praktyczne (program usprawniania, porada dla pacjenta w zakresie działań profilaktyczno-
zdrowotnych) P2 – zaliczenie pisemne Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z zaliczenia teoretycznego i praktycznego
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne i niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 K1 – K10 F1, P2
02 K1 – K10 F1, P2
03 K1 – K10 F1, P2
04 K1 – K10 F3
05 K1 – K10 F3
06 K1 – K10 F3
07 K1 – K10 P2, F3
08 K1 – K10 F3
09 K1 – K10 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach klinicznych...............................................................................................30 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h
RAZEM: 31 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .………………………………………………10 h
RAZEM: 19 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,6 − udział w ćwiczeniach klinicznych............................................................................................. ..30 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .…………………………………………..………10 h
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w ćwiczeniach klinicznych............................................................................................. ..20 h − konsultacje.......................................................................................................................... ..........1 h
RAZEM: 21 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego……………………………………………..……14 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .………………………………………………15 h
RAZEM: 29 h godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1,4 − udział w ćwiczeniach klinicznych.................................................................................... ...........20 h − przygotowanie do zaliczenia praktycznego .…………………………………………..………15 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): Prof. dr hab. Andrzej Pucher, Mgr Dorota Dziechcińska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Fizykoterapia
KOD ECTS: 126-26-30-B6
PUNKTY ECTS: 4 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M
ROK/ SEMESTR: II/3,4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 30/20
Ćwiczenia – liczba godzin
60/50
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Biofizyka, Fizjologia człowieka,
Fizjoterapia ogólna
Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Znajomość różnych postaci energii fizykalnej, charakterystyka biofizyczna
oraz oddziaływanie na poszczególne narządy i układy w procesie profilaktyki i leczenia. Znajomość
metodyki wykonania zabiegów według wskazań lekarskich, dobór i obsługa urządzeń stosowanych w
fizykoterapii, prowadzenie dokumentacji medycznej.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L)
IV. Treści programowe: studia stacjonarne
Nr Temat wykładu Wk1 Krioterapia, fizjologiczne reakcje organizmu na działanie zimna, substancje stosowane do
uzyskiwania skrajnie niskich temperatur, termoregulacja, wskazania i przeciwwskazania. Wk2 Ciepłolecznictwo, pojęcie ciepła, właściwości fizyczne energii cieplnej, wpływ ciepła na
organizm, wymiana ciepła, drogi wymiany ciepła, wskazania i przeciwwskazania. Wk3 Światłolecznictwo – promieniowanie podczerwone (IR), cechy fizyczne, mechanizm
oddziaływania na organizm, działanie biologiczne promieniowania podczerwonego, wskazania i
przeciwwskazania. Wk4 Światłolecznictwo - promieniowanie nadfioletowe (UV), podział i właściwości promieniowania
ultrafioletowego, oddziaływanie na ustrój, działanie biologiczne, odczyny, wskazania i
przeciwwskazania.. Wk5 Elektroterapia - prąd galwaniczny, wpływ prądu stałego na organizm, zjawiska
elektrochemiczne, elektrokinetyczne, elektrotermiczne, reakcje nerwów, mięśni i naczyń
krwionośnych na prąd stały, zabiegi elektrolecznicze przy użyciu prądu stałego, wskazania i
przeciwwskazania. Wk6 Prądy impulsowe małej częstotliwości, charakterystyka właściwości fizycznych, działanie
biologiczne prądów impulsowych małej częstotliwości, elektrostymulacja, charakterystyka,
przebieg, rodzaje elektrostymulacji, wskazania i przeciwwskazania do elektrostymulacji. Wk7 Prądy diadynamiczne, rodzaje prądów i ich zastosowanie w lecznictwie.
Przezskórna stymulacja elektryczna (TENS), działanie, wskazania.
WK8 Prądy impulsowe średniej częstotliwości, charakterystyka prądów, zakres częstotliwości, prądy
interferencyjne, statyczne i dynamiczne pole interferencyjne, wskazania i przeciwwskazania do
stosowania prądów interferencyjnych. Wk9 Pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, diatermia krótkofalowa, diatermia
mikrofalowa, zasady dawkowania, metodyka zabiegów. Prądy d’Arsonvala - wykorzystanie w terapii i kosmetyce.
Wk10 Pole magnetyczne, charakterystyka fizyczna pola magnetycznego, wpływ na organizm, działanie
biologiczne pola magnetycznego. Wk11 Magnetoterapia i magnetostymulacja, wskazania i przeciwwskazania do zabiegów. Wk12 Ultradźwięki, podstawy fizyczne, działanie biologiczne ultradźwięków, zmiany miejscowe i
ogólne, dawkowanie i metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania. Wk13 Laseroterapia - podstawy fizyczne promieniowania laserowego, cechy światła laserowego,
urządzenia generujące promieniowanie laserowe. Wk14 Wykorzystanie światła laserowego w rehabilitacji, kosmetologii medycynie estetycznej,
wskazania i przeciwwskazania do stosowania techniki laserowej. Wk15 Elektrodiagnostyka, metody ilościowe i jakościowe. Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia 4g) L1 Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w fizykoterapii. Algorytm postępowania
obowiązujący podczas wykonywania zabiegów fizykalnych. L2 Termoterapia - zabiegi ciepłolecznicze, podział i rodzaje zabiegów. Ogólna metodyka
wykonania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do ciepłolecznictwa. Krioterapia,
charakterystyka i cel stosowania terapii. Rodzaje tworzyw kriogenicznych. Leczenie zimnem –
ogólna metodyka zabiegów, wskazania i p/wskazania, obowiązujące zasady BHP L3 Fototerapia – promieniowanie podczerwone IR, charakterystyka i cel stosowania terapii.
Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych w terapii pr. IR. Naświetlania
pr. IR, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące
zasady BHP. Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów L4 Fototerapia – promieniowanie podczerwone UV, charakterystyka biofizyczna energii, sposób
oddziaływania na organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych
w terapii pr. UV . Naświetlania pr. UV, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady
dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP. Naświetlania
ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów L5 Promieniowanie laserowe - charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania na
organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa urządzeń laserowych. Laseroterapia -
zasady dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, obowiązujące zasady BHP.
Laseroterapia - rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów L6 Elektroterapia wprowadzenie do tematu. Rodzaje prądów stosowanych w medycynie fizykalnej.
Elektrolecznictwo – charakterystyka prądu stałego, biofizyczne efekty oddziaływania prądu
stałego na tkanki. Galwanizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii,
obowiązujące zasady BHP. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych,
kończyn dolnych , tułowia i w okolicach wrażliwych. Wskazania i przeciwwskazania L7 Jonizacja – charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. Leki stosowane w terapii,
działanie, sposób dysocjowania. Jonizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania
energii, obowiązujące zasady BHP. Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i kończyn
dolnych, w obrębie tułowia oraz w okolicach wrażliwych, wskazania i przeciwskazania L8 Prądy impulsowe niskiej częstotliwości – diadynamiczne i izodynamiczne, charakterystyka
zabiegu, cel stosowania terapii. Rodzaje i charakterystyka sposobu oddziaływania
poszczególnych rodzajów prądów diadynamicznych, różnicowanie siły działania bodźcowego.
Zasady dawkowania prądu impulsowego, technika zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do
stosowania terapii, zasady BHP. DD - szczegółowa metodyka zabiegów z wykorzystaniem
podstawowych kombinacji prądów . Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i kończyn
dolnych i tułowia. Sposób generowania, rodzaje oraz działanie i zastosowanie prądów
izodynamicznych. Prądy izodynamiczne – szczegółowa metodyka zabiegów. L9 Elektrostymulacja – cel stosowania terapii rodzaje i technika zabiegów. Elektrostymulacja
pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn górnych – metodyka zabiegu, wskazania i
przeciwwskazania, zasady BHP. Elektrostymulacja pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn
górnych, dolnych ,tułowia, szyi i twarzy – metodyka zabiegu Elektrostymulacja przeciwbólowa -
metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP.
L10 Prądy średniej częstotliwości – INTERFERENCYJNE, cel stosowania terapii, zasady
dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Rodzaje i technika zabiegów. metodyka
zabiegów w obrębie kończyn górnych , kończyn dolnych tułowia, wskazania i
przeciwwskazania, zasady BHP. L11 TENS - cel stosowania terapii, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP, rodzaje i
technika zabiegów. Metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia,
wskazania i przeciwwskazania. L12 Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości – charakterystyka biofizyczna energii
wykorzystywanych w terapii, TERAPULS , cel stosowania terapii, metodyka zabiegów, zasady
dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP. Impulsowe pole magnetyczne niskiej
częstotliwości – MAGNETRONIK, charakterystyka biofizyczna energii, rodzaje i technika
zabiegów. L13 Ultradźwięki – UD, sposób generowania, charakterystyka biofizyczna energii, cel stosowania
terapii, rodzaje i charakterystyka zabiegów. Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych,
kończyn dolnych i tułowia wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L14 SONOFOREZA – cel stosowania terapii, metodyka zabiegów w obrębie kończyn
i tułowia - wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L15 Zaliczenie praktyczne przedmiotu – metodyka wykonania podstawowych zabiegów z
fizykoterapii studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu Wk1 Termoterapia :Krioterapia, fizjologiczne reakcje organizmu na działanie zimna, substancje
stosowane do uzyskiwania skrajnie niskich temperatur, Ciepłolecznictwo, pojęcie ciepła,
właściwości fizyczne energii cieplnej, wpływ ciepła na organizm, wymiana ciepła, drogi
wymiany ciepła, termoregulacja, wskazania i przeciwwskazania. Wk2 Światłolecznictwo – promieniowanie podczerwone (IR), nadfioletowe (UV), cechy fizyczne,
mechanizm oddziaływania na organizm, działanie biologiczne promieniowania podczerwonego i
ultrafioletowego, wskazania i przeciwwskazania. Wk3 Elektroterapia-prąd galwaniczny, wpływ prądu stałego na organizm, zjawiska elektrochemiczne,
elektrokinetyczne, elektrotermiczne, reakcje nerwów, mięśni i naczyń krwionośnych na prąd
stały, zabiegi elektrolecznicze przy użyciu prądu stałego, wskazania i przeciwwskazania.
Elektrodiagnostyka, metody ilościowe i jakościowe. Wk4 Prądy impulsowe małej częstotliwości, charakterystyka właściwości fizycznych, działanie
biologiczne prądów impulsowych małej częstotliwości, elektrostymulacja, charakterystyka,
przebieg, rodzaje elektrostymulacji, wskazania i przeciwwskazania do elektrostymulacji. Wk5 Prądy diadynamiczne, rodzaje prądów i ich zastosowanie w lecznictwie.
Przezskórna stymulacja elektryczna (TENS), działanie, wskazania. WK6 Prądy impulsowe średniej częstotliwości, charakterystyka prądów, zakres częstotliwości, prądy
interferencyjne, statyczne i dynamiczne pole interferencyjne, wskazania i przeciwwskazania do
stosowania prądów interferencyjnych. Wk7 Pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, diatermia krótkofalowa, diatermia
mikrofalowa, zasady dawkowania, metodyka zabiegów. Prądy d’Arsonvala - wykorzystanie w terapii i kosmetyce.
Wk8 Pole magnetyczne, charakterystyka fizyczna pola magnetycznego, wpływ na organizm, działanie
biologiczne pola magnetycznego, magnetoterapia i magnetostymulacja, wskazania i
przeciwwskazania do zabiegów. Wk9 Ultradźwięki, podstawy fizyczne, działanie biologiczne ultradźwięków, zmiany miejscowe i
ogólne, dawkowanie i metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania. Wk10 Laseroterapia-podstawy fizyczne promieniowania laserowego, cechy światła laserowego,
urządzenia generujące promieniowanie laserowe, wykorzystanie światła laserowego w
rehabilitacji, kosmetologii medycynie estetycznej, wskazania i przeciwwskazania do stosowania
techniki laserowej. Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia 4 g) L1 Wprowadzenie do przedmiotu. Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące
w fizykoterapii. Algorytm postępowania obowiązujący podczas wykonywania zabiegów
fizykalnych. L2 Termoterapia - zabiegi ciepłolecznicze, podział i rodzaje zabiegów, Ogólna metodyka
wykonania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do ciepłolecznictwa. Krioterapia,
charakterystyka i cel stosowania terapii, ogólna metodyka zabiegów, wskazania i p/wskazania,
obowiązujące zasady BHP. Rodzaje tworzyw kriogenicznych. L3 Fototerapia – promieniowanie podczerwone IR, charakterystyka i cel stosowania terapii.
Naświetlania pr. IR, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, wskazania i przeciwwskazania,
Naświetlania ogólne i miejscowe – szczegółowa metodyka zabiegów, obowiązujące zasady
BHP. L4 Fototerapia – promieniowanie podczerwone UV, charakterystyka biofizyczna energii, sposób
oddziaływania na organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa lamp wykorzystywanych
w terapii pr. UV . Naświetlania pr. UV, rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady
dawkowania energii wskazania i przeciwwskazania, Naświetlania ogólne i miejscowe –
szczegółowa metodyka zabiegów, obowiązujące zasady BHP. L5 Promieniowanie laserowe - charakterystyka biofizyczna energii, sposób oddziaływania na
organizm. Rodzaje, budowa, wyposażenie i obsługa urządzeń laserowych. Laseroterapia -
rodzaje, i ogólna metodyka zabiegów, zasady dawkowania energii wskazania i
przeciwwskazania, stosowanie technik laserowych w praktyce, obowiązujące zasady BHP. L6 Elektrolecznictwo – charakterystyka prądu stałego, biofizyczne efekty oddziaływania prądu
stałego na tkanki. Galwanizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii,
obowiązujące zasady BHP. Galwanizacja – metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych,
dolnych, tułowia oraz metodyka zabiegów w okolicach wrażliwych. Wskazania i
przeciwwskazania. L7 Jonizacja – charakterystyka zabiegu, cel stosowania terapii. Leki stosowane w terapii,
działanie, sposób dysocjowania. Jonizacja, rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania
energii, wskazania i L8 Prądy impulsowe niskiej częstotliwości – diadynamiczne i izodynamiczne, charakterystyka
zabiegu, cel stosowania terapii. Rodzaje i charakterystyka sposobu oddziaływania
poszczególnych rodzajów prądów diadynamicznych, różnicowanie siły działania bodźcowego.
Zasady dawkowania prądu impulsowego, technika zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do
stosowania terapii, zasady BHP. DD - szczegółowa metodyka zabiegów z wykorzystaniem
podstawowych kombinacji prądów. L9 Elektrostymulacja – cel stosowania terapii rodzaje i technika zabiegów. Elektrostymulacja
pośrednia i bezpośrednia w obrębie kończyn górnych, kończyn dolnych, w obrębie tułowia, szyi
i twarzy – metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. Elektrostymulacja
przeciwbólowa - metodyka zabiegu, wskazania i przeciwwskazania, zasady BHP. L10 Prądy średniej częstotliwości – INTERFERENCYJNE, prądy TENS - cel stosowania terapii,
rodzaje i technika zabiegów, zasady dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP.
Metodyka zabiegów w obrębie kończyn górnych i dolnych, wskazania i przeciwwskazania. L11 Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości – charakterystyka biofizyczna energii
wykorzystywanych w terapii - TERAPULS. Impulsowe pole magnetyczne niskiej
częstotliwości – MAGNETRONK, charakterystyka biofizyczna energii, rodzaje i technika
zabiegów, metodyka zabiegu w obrębie kończyn górnych i dolnych oraz tułowia, zasady
dawkowania energii, obowiązujące zasady BHP L12 Ultradźwięki – UD, sposób generowania, charakterystyka biofizyczna energii, cel
stosowania terapii, rodzaje i charakterystyka zabiegów. UD i SONOFOREZA - metodyka
zabiegów w obrębie kończyn górnych, kończyn dolnych i tułowia wskazania i
przeciwwskazania, zasady BHP. L13 (2 g)
Zaliczenie praktyczne przedmiotu – metodyka wykonania podstawowych zabiegów
fizykoterapeutycznych
V. Literatura Literatura podstawowa:
− Val Robertson – Fizykoterapia, Aspekty kliniczne i biofizyczne, Elsevier Urban &Partner, 2009. − Bauer A., Wiecheć M. Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych. Ostrowiec
Św.iętokrzyski, 2005. − Janczak Z. [i in]. Przewodnik do ćwiczeń z fizykoterapii. Cz. 1-2. Warszawa 2001. − Kinalski R. Kompendium rehabilitacji i fizjoterapii. Dla studentów wydziałów fizjoterapii akademii
medycznych. Urban & Partner. Wrocław 2002.
− Kasprzak W., Mańkowska A. – Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL 2008. − Krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa. Red. Z. Zagrobelny. Wrocław 2003.
− Kochański J. W. Balneologia i hydroterapia. Wrocław 2002. − Kochański J. W. Kompendium balneoterapii. Wrocław 2000. − Łazowski J. Podstawy fizykoterapii. Wyd. 2. Wrocław 2002. − Mika T., Kasprzak W. Fizykoterapia. Warszawa 2006. − Podstawy laseroterapii. Gliwice 2002.
− Polak A., Chmielewska D., Kozioł P., Rzepka R. Terapia ultradźwiękowa. Gliwice 2002 − Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G. Fizjoterapia z elementami klinicznymi PZWL Warszawa
2008 − Szczegielniak J., Migała M. Fizykoterapia w praktyce. Skrypt dla studentów kierunku
fizjoterapia. Opole 2005 13.Sieroń A., Cieślar G., Adamek M. Magnetoterapia i Laseroterapia. Śląska Akademia Medyczna. Katowice 1994 14.Taradaj J. Światłolecznictwo praktyczne. Gliwice 2002 15. Zastosowanie pól magnetycznych w medycynie. Red. A. Sieroń. Wyd. 2. Bielsko- Biała 2002 Literatura uzupełniająca:
− Kahn J. Elektroterapia. Zasady i zastosowanie. Warszawa 1996 − Franek A., Franek E., Polak A. Nowoczesna elektroterapia. Wybór zagadnień. − Katowice 2001
− Zastosowanie zimna w medycynie- kriochirurgia i krioterapia. Red. A. Sieroń,
G.Cieślar. Bielsko- Biała 2003 − Zati A. Stymulacja pulsującym polem elektromagnetycznym. Gliwice 2002 − Kwolek A.- Rehabilitacja medyczna, Urban &Partner, 2003
VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Posiada wiedzę na temat wpływu
czynników fizycznych stosowanych w
zabiegach fizykoterapii na tkanki
organizmu człowieka.
K_W03
P7SM_WG01 P7SM_WG02
02 Zna podstawowe objawy chorób w stopniu
umożliwiającym stosowanie zabiegów z
zakresu fizykoterapii.
K_W18 P7SM_WG02
03 Zna i rozumie mechanizmy działania,
skutki uboczne oraz wskazania i
przeciwskazania zabiegów z zakresu
fizykoterapii.
K_W13
P7SM_WK04
04 Zna działanie i zastosowania
specjalistycznego sprzętu stosowanego w
fizykoterapii
K_W15 P7SM_WK04 P7SM_WK06
w zakresie
umiejętności
05 Posługuje się zaawansowanym technicznie
sprzętem stosowanym w wykonywaniu
zabiegów z zakresu medycyny fizykalnej u
pacjentów w różnym wieku i z różnymi
rodzajami dysfunkcji.
K_U08 K_U10 K_U11
P7SM_UW07 P7SM_UW01 P7SM_UW01
06 Potrafi zastosować wiedzę teoretyczną z
zakresu fizykoterapii w bezpośredniej
pracy z pacjentem.
K_U20
P7SM_UW03
P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
07 Posiada świadomość własnych ograniczeń,
nie podejmuje działań wykraczających
poza kompetencje fizjoterapeuty, rozumie
potrzebę stałego uaktualniania swojej
wiedzy.
K_K02 P7SM_KK01
08 Wykazuje odpowiedzialność za
przygotowanie do pracy, realizuje zadania
zgodnie z zasadami BHP.
K_K08 K_K09
P7SM_UK05 P7SM_UO03
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F2 – sprawdzian pisemny F3 – sprawdzian praktyczny P1 – test pisemny Na ocenę końcową z przedmiotu składa się ocena z testu oraz ocena z zaliczenia praktycznego
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1 – Wk15, L1 – L15 F1, F2, P1 02 Wk1 – Wk15, L1 – L15 F1, F2, P1 03 Wk1 – Wk15, L1 – L15 F1, F2, P1 04 Wk1 – Wk15, L1 – L15 F1, F2, P1 05 L1 – L15 F3 06 L1 – L15 F3 07 L1 – L15 F3 08 L1 – L15 F3
studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1 – Wk10, L1 – L13 F1, F2, P1 02 Wk1 – Wk10, L1 – L13 F1, F2, P1 03 Wk1 – Wk10, L1 – L13 F1, F2, P1 04 Wk1 – Wk10, L1 – L13 F1, F2, P1 05 L1 – L13 F3 06 L1 – L13 F3 07 L1 – L13 F3 08 L1 – L13 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .......................................................................................................... .............. 30 h − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ...........................................................................60 h − konsultacje ………………………………………………………………………………………….1 h − egzamin - test pisemny ........................................................................................................ ............. 1 h
RAZEM: 92 h
2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianów pisemnych……………………………........................................ 8 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................... .10 h − przygotowanie do egzaminu …………............................................................................................... .10 h
RAZEM: 28 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120 h
1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,9 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,3
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ....................................................................... ....60 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego….............................................................................10 h
studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .................................................................................. ...................................... 20 h − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ....................................................................... ....50 h − konsultacje ………………………………………………………………………………………….1 h − egzamin - test pisemny ..................................................................................................................... 1 h
RAZEM: 72 h
2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianów pisemnych……………………………........................................ 8 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................... .20 h − przygotowanie do egzaminu …………................................................................................. ...............20 h
RAZEM: 48 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120 h
1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6 3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 2,3 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ................ ...........................................................................50 h − przygotowanie do sprawdzianu praktycznego….............................................................................20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Ewa Rydzewska
mgr Elżbieta Praszel lek. med. Urszula Maria Hura – Ruitenbach
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Kinezjologia
KOD ECTS: 120-26-30-A13
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:
A
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
30/15 Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Biomechanika Język wykładowy Forma zaliczenia
egzamin polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z mechanizmem kontroli oraz sterowania czynnościami ruchowymi.
Zapoznanie z mechaniką aparatu ruchu człowieka i opisanie jej cech. Analiza biomechaniczna i kinematyczna
podstawowych form aktywności człowieka. Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi motoryczności
człowieka.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe:
studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Wprowadzenie do kinezjologii. Określenie związków przyczynowo-skutkowych w funkcjach
ruchowych człowieka. Podstawy ruchu na różnych poziomach funkcji organizmu. Mechanizmy
regulacji ruchów. Uwarunkowania neuroregulacyjne. Funkcje odruchowe i ruchy zamierzone.
Wk2 Zabezpieczenie bioenergetyczne ruchów. Znaczenie mechaniki kręgosłupa w statyce i w
czynnościach ruchowych człowieka. Bierny mechanizm stabilizujący.
Wk3 Czynny mechanizm stabilizujący kręgosłupa, poziomy stabilizacji i ruchów w obrębie
kręgosłupa. Prawidłowości i nieprawidłowości wzorców ruchowych dla funkcji kręgosłupa.
Uwarunkowania kontroli postawy ciała. Równowaga – stabilność i zmienności postawy ciała.
Wk4 Uwarunkowania tworzenia nawyków ruchowych. Wzorce ruchowe dla prawidłowości i
nieprawidłowości kinematyki. Łańcuchy biokinematyczne. Etiologia wad postawy. Sterowanie
ruchem. Kontrola ruchów lokomocyjnych. Biomechanika poruszania się człowieka – chód, bieg,
skoki.
Wk5 Zmiany w motoryce jako podstawa aktywności ruchowej adaptacyjnej. Analiza chodu
patologicznego. Kinezjologiczne aspekty upadków.
Wk6 Wybrane zagadnienia specyfiki ruchów osób niepełnosprawnych
Wk7 Optymalizacja ruchu w odniesieniu do wykonywanych funkcji życiowych. Terapia ruchem.
Wk8 Kinezjologiczne aspekty sportu niepełnosprawnych.
Nr Temat ćwiczenia
L1 Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia. Zagadnienia podstawowe -
budowa i rodzaje połączeń stawowych, mechanika stawów.
L2 Kończyna dolna - osteologia, miologia, mechanika stawów.
L3 Wzorce funkcjonalne kończyn dolnych według koncepcji PNF (Proprioceptive Neuromuscular
Facilitation).
L4 Tułów - osteologia, miologia, mechanika kręgosłupa. Krzywizny fizjologiczne kręgosłupa.
L5 Tułów - osteologia, miologia, mechanika kręgosłupa. Krzywizny fizjologiczne kręgosłupa c.d.
L6 Łańcuchy kinematyczne - cechy ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym.
L7 Formy współdziałania mięśni. Praktyczne zastosowanie oraz wady i zalety ćwiczeń w otwartym i
zamkniętym łańcuchu kinematycznym.
L8 Anatomiczne taśmy mięśniowo-powięziowe w ruchu. Koncepcja Anatomy Trains.
L9 Taśmy mięśniowo-powięziowe - wpływ zaburzeń w obrębie wybranych taśm na mechanikę ciała
człowieka.
L10 Wprowadzenie do analizy chodu. Podstawowe pojęcia oceny chodu - cykl chodu, fazy cyklu
chodu.
L11 Wprowadzenie do analizy chodu. Podstawowe pojęcia oceny chodu. Zdarzenia i okresy cyklu
chodu.
L12 Analiza chodu prawidłowego. Parametry czasowo - przestrzenne.
L13 Analiza chodu prawidłowego. Parametry kinematyczne miednicy i stawów kończyny dolnej.
L14 Analiza chodu prawidłowego. Parametry dynamiczne chodu. Analiza sił reakcji podłoża.
L15 FMS (Functional Movement Screen) jako metoda oceny zdolności motorycznych. Analiza i
interpretacja wyników testu FMS. Przykłady ćwiczeń kształtujących wybrane cechy motoryczne.
studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Wprowadzenie do kinezjologii. Określenie związków przyczynowo-skutkowych w funkcjach
ruchowych człowieka. Podstawy ruchu na różnych poziomach funkcji organizmu. Mechanizmy
regulacji ruchów. Uwarunkowania neuroregulacyjne. Funkcje odruchowe i ruchy zamierzone.
Wk2 Zabezpieczenie bioenergetyczne ruchów. Znaczenie mechaniki kręgosłupa w statyce i w
czynnościach ruchowych człowieka. Bierny mechanizm stabilizujący. Czynny mechanizm
stabilizujący kręgosłupa, poziomy stabilizacji i ruchów w obrębie kręgosłupa. Prawidłowości i
nieprawidłowości wzorców ruchowych dla funkcji kręgosłupa. Uwarunkowania kontroli postawy
ciała. Równowaga – stabilność i zmienności postawy ciała.
Wk3 Uwarunkowania tworzenia nawyków ruchowych. Wzorce ruchowe dla prawidłowości i
nieprawidłowości kinematyki. Łańcuchy biokinematyczne. Etiologia wad postawy. Sterowanie
ruchem. Kontrola ruchów lokomocyjnych. Biomechanika poruszania się człowieka – chód, bieg,
skoki.
Wk4 Zmiany w motoryce jako podstawa aktywności ruchowej adaptacyjnej. Analiza chodu
patologicznego. Kinezjologiczne aspekty upadków. Wybrane zagadnienia specyfiki ruchów osób
niepełnosprawnych.
Wk5 Optymalizacja ruchu w odniesieniu do wykonywanych funkcji życiowych. Terapia ruchem.
Kinezjologiczne aspekty sportu niepełnosprawnych.
Nr Temat ćwiczenia
L1 Zapoznanie z celem i programem przedmiotu, warunkami zaliczenia. Zagadnienia podstawowe -
budowa i rodzaje połączeń stawowych, mechanika stawów.
L2 Kończyna dolna- osteologia, miologia, mechanika stawów. Wzorce funkcjonalne kończyn dolnych
według koncepcji PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation).
L3 Tułów- osteologia, miologia, mechanika kręgosłupa. Krzywizny fizjologiczne kręgosłupa.
L4 Łańcuchy kinematyczne- cechy ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym.
Formy współdziałania mięśni. Praktyczne zastosowanie oraz wady i zalety ćwiczeń w otwartym i
zamkniętym łańcuchu kinematycznym.
L5 Anatomiczne taśmy mięśniowo-powięziowe w ruchu. Koncepcja Anatomy Trains. Taśmy
mięśniowo-powięziowe- wpływ zaburzeń w obrębie wybranych taśm na mechanikę ciała
człowieka.
L6 Wprowadzenie do analizy chodu. Podstawowe pojęcia oceny chodu- cykl chodu, fazy cyklu chodu,
zdarzenia i okresy cyklu chodu.
L7 Analiza chodu prawidłowego- parametry czasowo-przestrzenne, parametry kinematyczne
miednicy i stawów kończyny dolnej, parametry dynamiczne chodu. Analiza sił reakcji podłoża.
L8 FMS (Functional Movement Screen) jako metoda oceny zdolności motorycznych. Analiza i
interpretacja wyników testu FMS. Przykłady ćwiczeń kształtujących wybrane cechy motoryczne.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Kasperczyk T., Mucha D. Zarys Kinezjologii, Wyd. JET, Kraków 2016
2. Zagrobelny Z., Woźniewski M. Biomechanika kliniczna, Wyd. AWF, Wrocław 2007
3. Bober T., Zawadzki J. Biomechanika układu ruchu człowieka, Wyd. BK, Wrocław 2006
4. Bochenek A. Reicher M. Anatomia człowieka, Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2006
5. Raczek J. Antropomotoryka. Teoria motoryczności człowieka, Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2010
6. Osiński W. Antropomotoryka, Wyd. AWF, Poznań 2000
7. Suchanowski A., Okulczyk K. Aktywność Ruchowa Adaptacyjna, Wyd. AWFiS Gdańsk, 2012.
Literatura uzupełniająca:
1. Thurnell-Read J. Kinesiology. Wyd. Life-Work Potential, 2011
2. Neumann D.A. Kinesiology of the musculoskeletal system. Foundations for Rehabilitation, Elsevier Mosby, Missouri
2010
3. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2007
4. Sozański H. Podstawy treningu sportowego. COS Warszawa, 1999.
5. Zając A., Wilk M., Poprzęcki S., Bacik B. Współczesny trening siły mięśniowej. Wyd. AWF Katowice 2009
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Posiada pogłębioną wiedzę w zakresie
funkcjonowania układu ruchu człowieka
K_W01
K_W03
P7SM_WG01
P7SM_WG02
02 Zna przyczyny i mechanizmy powstawania zaburzeń
i dysfunkcji w układzie ruchu pacjentów w różnych
etapach ontogenezy
K_W04
K_W11
P7SM_WG02
P7SM_WG02
w zakresie
umiejętności
03 Analizuje podstawowe parametry kinematyczne
chodu oraz wykonuje prostą analizę zdolności
motorycznych w celu oceny stanu funkcjonalnego
niezbędnej do programowania i prowadzenia
rehabilitacji.
K_U07
P7SM_UW03
P7SM_UW05
04 Potrafi posługiwać się sprzętem do diagnostyki
funkcjonalnej układu ruchu.
K_U12 P7SM_UW01
w zakresie
kompetencji
społecznych
05 Rozumie potrzebę poszerzania i uaktualniania swojej
wiedzy z zakresu nauki o ruchu w celu lepszego
przygotowania do pracy zawodowej.
K_K01 P7SM_KK01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F1 – odpowiedź ustna
F3 – sprawdzian praktyczny
F4 – kolokwium
F5 – udział w dyskusji
P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk7, L1 – L15 F1, F4, P1
02 Wk5, Wk6, Wk8 F1, F4, P1
03 L3 – L14 F1, F3
04 L15 F1, F3
05 L1 – L15 F1, F3, P1
studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk2, Wk3, L1 – L7 F1, F4, P1
02 Wk4, Wk5, L5, L6, F1, F4, P1
03 L2 – L7 F1, F3
04 L8 F1, F3
05 L1 – L8 F1, F3, P1
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ................15 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ....................................................................................... ..... 30 h
− konsultacje ......................................................................................................... ............................. 1 h
RAZEM: 46 h
2. Samodzielna praca studenta:
− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. ...........5 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................... 6 h
− przygotowanie do testu pisemnego ............................................................................................ ....... 3 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS= 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2
- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ....................................................... ........................................... 30 h
- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ................................................................................... .... 6 h
studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ................10 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ............................................................................................ 15 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 26 h
2. Samodzielna praca studenta:
− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ..............4 h
− przygotowanie do kolokwium .............................................................................................................5 h
− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego .................................................................................. 15 h
− przygotowanie do testu pisemnego ................................................................................................ ... 10 h
RAZEM: 34 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS= 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1
- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ .......... 15 h
- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ....................................................................................... 15 h
X. Autor programu (dane kontaktowe):
dr hab. prof. nazw. Andrzej Suchanowski
dr Katarzyna Balewska-Juras
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Kliniczne podstawy fizjoterapii w chirurgii
KOD ECTS: 126-26-30-C8
PUNKTY ECTS: 1
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
-
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka,
Patologia ogólna
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z etiologią i obrazem klinicznym oraz metodami
leczenia wybranych jednostek chorobowych w stopniu umożliwiającym stosowanie fizjoterapii. Zadaniem
wykładów jest przygotowanie merytoryczne studentów do ćwiczeń z zakresu fizjoterapii klinicznej w
chirurgii.
III. Forma zajęć: wykład konwersatoryjny (Wk)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Podstawowe pojęcia stosowane w chirurgii. Klasyfikacja i charakterystyka
zabiegów chirurgicznych. Chirurgia tradycyjna i chirurgia laparoskopowa.
Wk2 Rany pooperacyjne, proces gojenia. Czynniki ryzyka powikłań leczenia
chirurgicznego, rodzaje powikłań. Ból pooperacyjny.
Wk3 Angiochirurgia – choroby naczyń tętniczych – miażdżyca tętnic obwodowych,
choroba Buergera.
Wk4 Angiochirurgia – choroby naczyń żylnych – zakrzepica żylna, przewlekła
niewydolność żylna, żylaki.
Wk5 Torakochirurgia – operacje deformacji klatki piersiowej, guzy śródpiersia, odma
opłucnowa, operacje tarczycy.
Wk6 Chirurgia jamy brzusznej - kamica pęcherzyka żółciowego, zapalenie
wyrostka robaczkowego, ostre zapalenie trzustki, przepukliny jamy brzusznej
Wk7 Cele i zadania fizjoterapii w okresie przedoperacyjnym, pooperacyjnym
szpitalnym i poszpitalnym. Rehabilitacja po operacjach w obrębie klatki piersiowej
i jamy brzusznej.
Wk8 Podsumowanie. Zaliczenie przedmiotu.
Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Podstawowe pojęcia stosowane w chirurgii. Klasyfikacja i charakterystyka
zabiegów chirurgicznych. Chirurgia tradycyjna i chirurgia laparoskopowa. Rany
pooperacyjne, proces gojenia. Czynniki ryzyka powikłań leczenia chirurgicznego,
rodzaje powikłań. Ból pooperacyjny.
Wk2 Angiochirurgia – choroby naczyń tętniczych – miażdżyca tętnic obwodowych,
choroba Buergera. Choroby naczyń żylnych – zakrzepica żylna, przewlekła
niewydolność żylna, żylaki.
Wk3 Torakochirurgia – operacje deformacji klatki piersiowej, guzy śródpiersia, odma
opłucnowa, operacje tarczycy.
Wk4 Chirurgia jamy brzusznej - kamica pęcherzyka żółciowego, zapalenie
wyrostka robaczkowego, ostre zapalenie trzustki, przepukliny jamy brzusznej
Wk5 Cele i zadania fizjoterapii w okresie przedoperacyjnym, pooperacyjnym
szpitalnym i poszpitalnym. Rehabilitacja po operacjach w obrębie klatki piersiowej
i jamy brzusznej. Podsumowanie. Zaliczenie przedmiotu.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Woźniewski M., Kołodziej J. Rehabilitacja w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa,
2006.
2. Woźniewski M. Fizjoterapia w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012.
3. Noszczyk W. Chirurgia – repetytorium. PZWL, 2014.
4. Głuszek S. Chirurgia. Podręcznik dla studentów wydziałów nauk o zdrowiu. PZWL, 2008
Literatura uzupełniająca:
1. Blann A. Zakrzepica żył głębokich i zatorowość płucna. Poradnik lekarza praktyka. Medisfera 2011.
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Zna etiologię, obraz kliniczny i metody
leczenia chirurgicznego wybranych
chorób w stopniu umożliwiającym
stosowanie metod fizjoterapii.
K_W04
K_W11
K_W18
P7SM_WG02
P7SM_WG02
P7SM_WG02
02 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu
fizjoterapii stosowanych u pacjentów
poddanych leczeniu chirurgicznemu.
K_W02
P7SM_WG01
P7SM_WG02
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi zaproponować sposób
postępowania fizjoterapeutycznego w
chorobach leczonych chirurgicznie.
K_U09
K_U15
P7SM_UW03
P7SM_UW05
P7SM_UW03
P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 Rozumie konieczność posiadania wiedzy
z zakresu chirurgii klinicznej jako
podstawy do planowania i prowadzenia
skutecznej fizjoterapii.
K_K01
P7SM_KK01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F1 – odpowiedź ustna
P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr
efektu
Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk8 F1, P2
02 Wk1-Wk8 F1, P2
03 Wk1-Wk8 P2
04 Wk1-Wk8 P2
Studia niestacjonarne
Nr
efektu
Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5 F1, P2
02 Wk1-Wk5 F1, P2
03 Wk1-Wk5 P2
04 Wk1-Wk5 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ........................................................................................... .........................15 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h
RAZEM: 16 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........10 h − konsultacje............................................................................ ........................................................1 h
RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….14 h RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Tadeusz Trzaska, prof. OSW
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Kliniczne podstawy fizjoterapii w ginekologii i położnictwie
KOD ECTS: 126-26-30-C7
PUNKTY ECTS: 1
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
-
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka,
Fizjologia człowieka,
Patologia ogólna
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z etiologią i obrazem klinicznym oraz metodami
leczenia wybranych jednostek chorobowych w zakresie ginekologii w stopniu umożliwiającym stosowanie
fizjoterapii. Zapoznanie z postępowaniem fizjoterapeutycznym w czasie ciąży, porodu oraz połogu. Zadaniem
wykładów jest przygotowanie merytoryczne studentów do ćwiczeń z zakresu fizjoterapii klinicznej w
ginekologii i położnictwie.
III. Forma zajęć: wykład konwersatoryjny (Wk)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Fizjologia i patologia aparatu stabilizującego narządy miednicy mniejszej
(anatomia dna miednicy, anatomia czynnościowa, przyczyny, skutki i rozpoznanie
uszkodzeń tkanki łącznej).
Wk2 Wybrane schorzenia ginekologiczne (zaburzenie statyki narządów rodnych,
nietrzymanie moczu, pęcherz moczowy nadaktywny) – diagnostyka, obraz
kliniczny, leczenie zachowawcze.
Wk3 Rola fizjoterapii w profilaktyce i leczeniu chorób narządów rodnych.
Wk4 Ginekologia operacyjna i postępowanie fizjoterapeutyczne.
Wk5 Ciąża, poród, połóg.
Wk6 Szkoła rodzenia – wskazania i przeciwwskazania do aktywności fizycznej,
ćwiczenia usprawniające, profilaktyka nietrzymania moczu i obniżania się
narządów rodnych, usprawnianie krocza i dna miednicy.
Wk7 Rehabilitacja w połogu (po porodzie fizjologicznym i po cesarskim cięciu).
Wk8 Podsumowanie. Zaliczenie przedmiotu.
Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska – wykład 1, 2, 3, 7, 8 Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska – wykład 4, 5, 6
Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Fizjologia i patologia aparatu stabilizującego narządy miednicy mniejszej.
Wk2 Wybrane schorzenia ginekologiczne (zaburzenie statyki narządów rodnych,
nietrzymanie moczu) – diagnostyka, obraz kliniczny, leczenie operacyjne i
zachowawcze. Rola metod fizjoterapii w profilaktyce i leczeniu.
Wk3 Ciąża, poród, połóg. Szkoła rodzenia – wskazania i przeciwwskazania do
aktywności fizycznej, ćwiczenia usprawniające, profilaktyka nietrzymania moczu i
obniżania się narządów rodnych, usprawnianie krocza i dna miednicy.
Wk4 Rehabilitacja w połogu (po porodzie fizjologicznym i po cesarskim cięciu).
Wk5 Podsumowanie. Zaliczenie przedmiotu.
Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska – wykład 1, 2, 4,5 Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska – wykład 3
V. Literatura Literatura podstawowa:
Literatura podstawowa:
Rechberger T., Uroginekologia Praktyczna, Lublin 2007, Jóźwik M., Szymanowski P., Uroginekologia. Algorytmy
postępowania terapeutycznego, Gdynia 2017.
Kozłowska J. Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie, AWF Kraków, Kraków 2006.
Podręcznik dla położnych, pielęgniarek i fizjoterapeutów pod red. T.Opali. PZWL, Warszawa, 2006.
Kozłowska J., Teoria i praktyka rehabilitacji w ginekologii i położnictwie. Wydawnictwo Skryptowe nr 112, AWF,
Kraków 1991.
Literatura uzupełniająca Fijałkowski W. Szkoła rodzenia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1997.
Borys B. Ćwiczenia gimnastyczne dla kobiet oczekujących dziecka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa,
2000.
Karowicz-Bilińska A. i in. Fizjoterapia w położnictwie. Ginekol. Pol. 2010, 81, 441-445
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
01 Posiada pogłębioną wiedzę niezbędną do
opisu procesów fizjologicznych kobiet w
różnym wieku.
K_W01 P7SM_WG01
P7SM_WG02
w zakresie
wiedzy
02 Zna etiologię, obraz kliniczny i metody
leczenia wybranych chorób kobiet w
stopniu umożliwiającym stosowanie
metod fizjoterapii.
K_W04
K_W11
K_W18
P7SM_WG02
P7SM_WG02
P7SM_WG02
03 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu
fizjoterapii w chorobach narządów
rodnych oraz w czasie ciąży i połogu.
K_W12
P7SM_WG02
P7SM_WK04
w zakresie
umiejętności
04 Potrafi zaproponować sposób
postępowania fizjoterapeutycznego w
chorobach ginekologicznych.
K_U09
K_U15
P7SM_UW03
P7SM_UW05
P7SM_UW03
P7SM_UW05
05 Potrafi udzielić porady w zakresie
profilaktyki chorób narządów rodnych
oraz właściwego stylu życia w okresie
ciąży.
K_U02 P7SM_UK02
w zakresie 06 Rozumie konieczność posiadania wiedzy K_K01 P7SM_KK01
kompetencji
społecznych
z zakresu ginekologii i położnictwa jako
podstawy do planowania i prowadzenia
skutecznej fizjoterapii.
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F7 – opracowanie porady dla kobiety z wybranym schorzeniem ginekologicznym/kobiety w ciąży
P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk4 F1, P2
02 Wk2 F1, P2
03 Wk1-Wk8 F1, P2
04 Wk8 F7, P2
05 Wk3, Wk5 F7
06 Wk1-Wk8 P2
Studia niestacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1, Wk3 F1, P2
02 Wk2 F1, P2
03 Wk1-Wk5 F1, P2
04 Wk5 F7, P2
05 Wk3, Wk5 F7
06 Wk1-Wk5 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........15 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h
RAZEM: 16 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........10 h − konsultacje.............................................................................................. ......................................1 h
RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….14 h RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): Mgr Agnieszka Chudzik-Bulkowska Mgr położnictwa Małgorzata Drężek-Skrzeszewska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Kliniczne podstawy fizjoterapii w intensywnej terapii
KOD ECTS: 126-26-30-C11
PUNKTY ECTS: 1
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
-
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Patologia ogólna, Pierwsza pomoc
przedmedyczna, Fizjoterapia
ogólna, Kinezyterapia
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z zasadami pracy oraz rolą fizjoterapeuty na
Oddziale Intensywnej Terapii (OIT).
III. Forma zajęć: wykład konwersatoryjny (Wk)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Zespół terapeutyczny i specyfika pracy na Oddziale Intensywnej Terapii.
Profilaktyka zakażeń. Rola fizjoterapeuty w OIT. Metody oceny stanu pacjenta.
Zagadnienia etyczne w intensywnej terapii.
Wk2 Stany zagrożenia życia - obraz kliniczny. Ostre zespoły wieńcowe. Zawał serca.
Udział fizjoterapeuty w opiece nad pacjentem.
Wk3 Rola fizjoterapeuty w przypadku stanów zagrożenia życia - nagłe zatrzymanie
krążenia, wstrząs.
Wk4 Rola fizjoterapeuty w opiece nad chorym z ostrą niewydolnością oddechową
Wk5 Zator płucny, jako najgroźniejsze powikłanie długotrwałego unieruchomienia.
Rola fizjoterapii w profilaktyce zatoru płucnego.
Wk6 Usprawnianie lecznicze chorych nieprzytomnych i sztucznie wentylowanych.
Wk7
Udział fizjoterapeuty w postępowaniu z chorym z obrzękiem płuc przebywającym
w OIT.
Wk8 Udział fizjoterapeuty w intensywnej terapii ostrych zatruć.
Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Zespół terapeutyczny i specyfika pracy na Oddziale Intensywnej Terapii.
Profilaktyka zakażeń. Rola fizjoterapeuty w OIT. Metody oceny stanu pacjenta.
Zagadnienia etyczne w intensywnej terapii.
Wk2 Stany zagrożenia życia - obraz kliniczny: ostre zespoły wieńcowe, zawał serca,
nagłe zatrzymanie krążenia, wstrząs. Udział fizjoterapeuty w opiece nad
pacjentem.
Wk3 Rola fizjoterapeuty w opiece nad chorym z ostrą niewydolnością oddechową,
obrzękiem płuc. Usprawnianie lecznicze chorych nieprzytomnych i sztucznie
wentylowanych.
Wk4 Zator płucny, jako najgroźniejsze powikłanie długotrwałego unieruchomienia.
Rola fizjoterapii w profilaktyce zatoru płucnego.
Wk5 Udział fizjoterapeuty w intensywnej terapii ostrych zatruć.
V. Literatura Literatura podstawowa:
1. Grabowska-Gaweł A. Wybrane zagadnienia z pielęgnacji i leczenia chorych w oddziale intensywnej terapii dla
studentów pielęgniarstwa. Wydawnictwo Naukowe UMK, Bydgoszcz 2008.
2. Grabowska-Gaweł A., Inwazyjne metody diagnostyczne i terapeutyczne stosowane w oddziale intensywnej
terapii i towarzyszące im powikłania. Zagadnienia dla studentów pielęgniarstwa. Wydawnictwo Naukowe UMK,
Bydgoszcz 2009.
3. Wołowicka L., Dyk D., Anestezjologia i intensywna opieka. Klinika i pielęgniarstwo, PZWL, Warszawa 2007.
4. Stany nagłe pod redakcją Tomasza Hryniewieckiego. Medical Tribune Polska. Warszawa, 2017.
5. Usprawnianie lecznicze krytycznie chorych. Pod redakcją Romana Szulca. Urban&Partner, Wrocław, 2001.
Literatura uzupełniająca:
1. Zespól ostrych zaburzeń oddechowych (ARDS). Postępowanie w trudnej sytuacji. Zdzisław Kruszyński. PZWL,
2008.
2. Stany nagłe w intensywnej opiece neurologicznej. Redaktor E.M. Manno. EDRA Urban&Partner, Wrocław
2014.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Charakteryzuje obraz kliniczny oraz
mechanizm procesów patologicznych
chorób wymagających hospitalizacji w
Oddziale Intensywnej Terapii.
K_W04
K_W11
P7SM_WG02
P7SM_WG02
02 Zna fizjologiczne i biochemiczne skutki
długotrwałego unieruchomienia
pacjentów.
K_W02
P7SM_WG01
P7SM_WG02
03 Zna wskazania i przeciwskazania
zabiegów z zakresu fizjoterapii
stosowanych u pacjentów
przebywających w OIT.
K_W13
P7SM_WK04
w zakresie
umiejętności
04 Potrafi zaproponować sposób
postępowania fizjoterapeutycznego z
pacjentem przebywającym w OIT.
K_U09 P7SM_UW03
P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
05 Dostrzega i analizuje dylematy etyczne w
intensywnej terapii, poszukuje
optymalnych rozwiązań zgodnych z
zasadami etyki.
K_K06
P7SM_KK04
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna
F5 – dyskusja P2 – zaliczenie pisemne VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk8 F1, P2
02 Wk1-Wk8 F1, P2
03 Wk1-Wk8 F1, P2
04 Wk1-Wk8 P2
05 Wk1 F5, P2
Studia niestacjonarne Nr
efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5 F1, P2
02 Wk1-Wk5 F1, P2
03 Wk1-Wk5 F1, P2
04 Wk1-Wk5 P2
05 Wk1 F5, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........15 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h
RAZEM: 16 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........10 h − konsultacje................................................................................................. ...................................1 h
RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….14 h RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Krzysztof Mazurek XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Kliniczne podstawy fizjoterapii w onkologii i medycynie paliatywnej
KOD ECTS: 126-26-30-C12
PUNKTY ECTS: 1
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
-
Wymagania wstępne/
zaliczenie przedmiotów
poprzedzających: Anatomia prawidłowa człowieka,
Genetyka człowieka, Patologia
ogólna
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z etiologią i obrazem klinicznym oraz metodami
leczenia najczęściej występujących nowotworów, w stopniu umożliwiającym stosowanie fizjoterapii.
Zadaniem wykładów jest przygotowanie merytoryczne studentów do ćwiczeń z zakresu fizjoterapii
klinicznej w onkologii oraz opiece paliatywnej.
III. Forma zajęć: wykład konwersatoryjny (Wk)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Przyczyny nowotworów. Charakterystyka choroby nowotworowej. Epidemiologia
nowotworów. Klasyfikacja TNM nowotworów złośliwych.
Wk2 Diagnostyka chorób nowotworowych. Metody leczenia – chirurgiczne (operacje radykalne,
oszczędzające, paliatywne, odtwórcze, profilaktyczne, operacje przerzutów), radioterapia,
chemioterapia, hormonoterapia, immunoterapia.
Wk3 Rak piersi – obraz kliniczny, metody leczenia.
Wk4 Obraz kliniczny nowotworów narządu rodnego – nowotwory macicy, jajnika, sromu, pochwy.
Wk5 Nowotwory układu moczowo-płciowego (rak nerki, pęcherza moczowego, gruczołu
krokowego, jądra, prącia)
Wk6 Nowotwory głowy i szyi, nowotwory ośrodkowego układu nerwowego
Wk7 Nowotwory tkanek miękkich i kości.
Wk8 Rola fizjoterapii w leczeniu pacjentów z chorobami nowotworowymi. Rola opieki paliatywnej.
Zaliczenie przedmiotu.
Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Przyczyny nowotworów. Charakterystyka choroby nowotworowej. Epidemiologia nowotworów.
Klasyfikacja TNM nowotworów złośliwych. Diagnostyka chorób nowotworowych. Metody
leczenia – chirurgiczne (operacje radykalne, oszczędzające, paliatywne, odtwórcze,
profilaktyczne, operacje przerzutów), radioterapia, chemioterapia, hormonoterapia,
immunoterapia.
Wk2 Rak piersi – obraz kliniczny.
Wk3 Obraz kliniczny nowotworów narządu rodnego – nowotwory macicy, jajnika, sromu, pochwy.
Nowotwory układu moczowo-płciowego (rak nerki, pęcherza moczowego, gruczołu krokowego,
jądra, prącia)
Wk4 Nowotwory głowy i szyi, nowotwory ośrodkowego układu nerwowego. Nowotwory tkanek
miękkich i kości.
Wk5 Rola fizjoterapii w leczeniu pacjentów z chorobami nowotworowymi. Rola opieki paliatywnej.
Zaliczenie przedmiotu.
V. Literatura Literatura podstawowa:
− Jeziorski A. Onkologia Podręcznik dla pielęgniarek. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2018. − Kułakowski A., Skowroński-Gardas A. (red.). Onkologia Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL
Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2018. − Deptała A. (red.). Onkologia w praktyce. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2015.
− Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. W: Kwolek A. (red.). Rehabilitacja medyczna. Tom II. Elsevier
Urban & Partner, Wrocław 2013. − Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2012.
Literatura uzupełniająca: Makles-Kacy I., Nowak Z., Plewa M. Rehabilitacja pacjentów w przebiegu leczenia nabłonkowych nowotworów
głowy i szyi. Fizjoterapia, 2004, 12, 2: 40-46.
Jassem J. Rak sutka – podręcznik dla studentów i lekarzy. Springer – PWN, Warszawa 1998.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Zna etiologię, obraz kliniczny i metody
leczenia wybranych chorób
nowotworowych w stopniu
umożliwiającym stosowanie metod
fizjoterapii.
K_W04 K_W11 K_W18
P7SM_WG02 P7SM_WG02 P7SM_WG02
02 Zna cele i zadania zabiegów z zakresu
fizjoterapii stosowanych u pacjentów
poddanych leczeniu chirurgicznemu
nowotworów
K_W02
P7SM_WG01 P7SM_WG02
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi identyfikować problemy
zdrowotne występujące w chorobach
nowotworowych.
K_U07
P7SM_UW03 P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 Rozumie konieczność posiadania wiedzy
z zakresu onkologii jako podstawy do
planowania i prowadzenia skutecznej
fizjoterapii.
K_K01
P7SM_KK01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk8 F1, P2
02 Wk1-Wk8 F1, P2
03 Wk1-Wk8 P2
04 Wk1-Wk8 P2
Studia niestacjonarne Nr
efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5 F1, P2
02 Wk1-Wk5 F1, P2
03 Wk1-Wk5 P2
04 Wk1-Wk5 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ..........15 h − konsultacje...................................................................................................... ..............................1 h
RAZEM: 16 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….9 h RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ................................................................................................. ...................10 h − konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h
RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do zaliczenia pisemnego…………………………………………………….14 h RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): prof. dr hab. Andrzej Pucher
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Masaż
KOD ECTS: 126-26-30-B5
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/studia niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia jednolite magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10/10
Ćwiczenia – liczba godzin
30/20 Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka, Antropologia
Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi, technikami i metodyką
masażu leczniczego. Opanowanie przez studentów podstawowych form masażu leczniczego.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat wykładu Wk1 Definicja, klasyfikacja masażu. Higiena i etyka zawodowa, organizacja pracy masażysty. Wk2 Zasady metodyczne wykonywania masażu. Wskazania i przeciwwskazania do masażu. Wk3 Ogólny schemat wykonywania masażu, Opis i cele technik masażu. Wk4 Reakcje fizjologiczne oraz wpływ masażu na ustrój człowieka. Wk5 Rodzaje masażu leczniczego.
studia stacjonarne (ćwiczenia po 3h, niestacjonarne po 2h) Nr Temat ćwiczenia P1 Nauka palpacji. P2 Poznanie podstawowych technik masażu klasycznego . P3 Zapoznanie się z technikami pomocniczymi masażu leczniczego. P4 Masaż poszczególnych części ciała: kończyna górna. P5 Masaż poszczególnych części ciała: kończyna dolna. P6 Masaż poszczególnych części ciała: masaż poszczególnych odcinków kręgosłupa. P7 Masaż poszczególnych części ciała: masaż karku i obręczy barkowej. P8 Masaż poszczególnych części ciała: masaż brzucha i klatki piersiowej. P9 Masaż poszczególnych części ciała: masaż całego ciała. P10 Praktyczne zaliczenie masażu.
V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Prochowicz Z., Podstawy masażu leczniczego, Warszawa 2008 2. Magiera L., Klasyczny masaż leczniczy, Kraków 2006 3. Magiera R., Walaszek R., Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej, Kraków 2008 4. Masaż z elementami rehabilitacji, red. R.Walaszek, Kraków 2003
5. Podstawy manualnego drenażu limfatycznego, red. M.Woźniewski, Wrocław 2005 6. Zborowski A., Masaż segmentalny, Kraków 2007
Literatura uzupełniająca: 1. Walaszek R., Kasperczyk T., Magiera R., Diagnostyka w kinezyterapii i masażu, Kraków 2007 2. Chaitow L., Fritz S., Masaż leczniczy, Wrocław 2010 3. Riggs A., Masaż tkanek głębokich, Opolgraf 2008 4. Zborowski A., Masaż w wybranych jednostkach chorobowych cz.1i2 , Kraków 2005
VI. Efekty kształcenia:
Efekt kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Posiada wiedzę o możliwościach zastosowania
masażu w określonych chorobach i dysfunkcjach
występujących u pacjentów w różnym wieku,
zna wskazania i przeciwwskazania do masażu,
cel zabiegu. Określa fizjologiczne reakcje
wywołane zabiegiem.
K_W11
K_W12
K_W13
P7SM_WG02
P7SM_WG02
P7SM_WK04
P7SM_WK04
w zakresie
umiejętności
02 Potrafi samodzielnie wykonać masaż
poszczególnych części ciała oraz masaż
całościowy.
K_U06
P7SM_UW01
P7SM_UW03
03 Potrafi zaplanować i dostosować do potrzeb
pacjenta indywidualny program masażu oraz
kontrolować efektywność zabiegu,
identyfikować nieprawidłowości.
K_U07
K_U08
K_U20
P7SM_UW03
P7SM_UW05
P7SM_UW07
P7SM_UW03
P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 Potrafi brać odpowiedzialność za własne
działania, krytycznie je oceniać i weryfikować,
biorąc pod uwagę dobro pacjenta.
K_K08 P7SM_UK05
05 Realizuje zadania stosując zasady BHP oraz
przestrzega właściwych relacji z pacjentem.
Stosuje zasady etyczne obowiązujące w
Kodeksie Fizjoterapeuty.
K_K04 P7SM_KR02
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny: A. masaż wybranej części kończyny dolnej, B. masaż wybranej części
kończyny górnej, C. masaż pleców P1 - test pisemny P7- zaliczenie praktyczne - masaż zaliczeniowy wylosowanej części ciała
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1 – Wk5 P1 02 P1 – P10 F3, P7 03 P1 – P10 F3, P7 04 P1 – P10 F3, P7 05 P1 – P10 F3, P7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .................................................................................................. 10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 30 h − konsultacje ................................................................................................................. ...1 h
RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych...........................................................10 h − przygotowanie do testu pisemnego.................................................................................9 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 1,3 − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 30 h − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................10 h
studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach .................................................................................................. 10 h − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 20 h − konsultacje ................................................................................................................. ...1 h
RAZEM: 31 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych...........................................................20 h − przygotowanie do testu pisemnego.................................................................................9 h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1
3. Liczba punktów za zajęcia praktyczne – 1,3 − udział w ćwiczeniach praktycznych........................................................................... 20 h − przygotowanie do sprawdzianów praktycznych..........................................................20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Sławomir Przewłocki, mgr Mateusz Worobel
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Patobiomechanika
KOD ECTS: 120-01-30-A12
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:
obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: A
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M
ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
30/15
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające:
Anatomia prawidłowa
człowieka, Biomechanika
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie studentów z najczęściej występującymi zaburzeniami narządu
ruchu i skutkami, wskazanie podstawowych kategorii pojęciowych służących rozpoznaniu zaburzenia,
III. Forma zajęć:
wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Proces gojenia tkanek miękkich a postępowanie rehabilitacyjne. Wk2 Zaburzenia postawy stojącej. Wk3 Zaburzenia postawy siedzącej. Wk4 Zaburzenia w dolnym odcinku kręgosłupa.
Wk5 Dysbalans w obrębie łopatki.
Wk6 ITB – zaburzenia, sposoby leczenia. Wk7 Ćwiczenia rekomendowane, nierekomendowane w zaburzeniach układu ruchu. Nr Temat ćwiczenia
L1 Ocena zaburzeń postawy ciała.
L2 Korekta sylwetki siedzącej.
L3 Oddech – zaburzenia, leczenie. L4 Oddech – zaburzenia, leczenie. L5 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu kolanowego. L6 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu biodrowego. L7 Kolano biegacza (PFPS). L8 Kolano biegacza (PFPS). L9 Czytanie zaburzeń w obrębie stopy i stawu skokowego. L10 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu ramiennego. L11 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu łopatkowo-piersiowego.
L12 Czytanie zaburzeń w obrębie kręgosłupa lędźwiowego. L13 Czytanie zaburzeń w obrębie kręgosłupa szyjnego. L14 Kompleksowe czytanie i korekta zaburzeń narządu ruchu człowieka. L15 Podsumowanie, zaliczenie praktyczne.
Studia niestacjonarne
Nr Temat wykładu
Wk1 Proces gojenia tkanek miękkich a postępowanie rehabilitacyjne. Wk2 Zaburzenia postawy stojącej i siedzącej. Wk3 Zaburzenia w dolnym odcinku kręgosłupa.
Wk4 Dysbalans w obrębie łopatki.
Wk5 ITB – zaburzenia, sposoby leczenia. Ćwiczenia rekomendowane, nierekomendowane w
zaburzeniach układu ruchu. Nr Temat ćwiczenia
L1 Ocena zaburzeń postawy ciała. Korekta sylwetki siedzącej.
L2 Oddech – zaburzenia, leczenie. L3 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu kolanowego i biodrowego. Kolano biegacza (PFPS). L4 Czytanie zaburzeń w obrębie stopy i stawu skokowego. L5 Czytanie zaburzeń w obrębie stawu ramiennego i stawu łopatkowo-piersiowego. L6 Czytanie zaburzeń w obrębie kręgosłupa lędźwiowego i szyjnego. L7 Kompleksowe czytanie i korekta zaburzeń narządu ruchu człowieka. Podsumowanie,
zaliczenie praktyczne.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
1. Materiały własne (forma PDF, Word) – dostępne online www.osw.olsztyn.pl/~biernat
2. Chaitow L., Gilbert Ch., Morrison D. Recognizing and Treating Breathing Disorders. Churchill
Livingstone, 2013.
3. Zagrobelny Z. Biomechanika kliniczna. AWF Wrocław, 1999.
4. Błaszczyk J. Biomechanika kliniczna. PZWL Warszawa, 2004.
5. Oatis C.A. Kinesiology. The Mechanics & Pathomechanics of Human Movement. Lippincot Williams
& Wilkins, 2004.
6. Neumann D. Kinesiology of The Musculoskaletal System. Mosby Elsevier, 2010.
Literatura uzupełniająca:
1. Whiting W.C., Zernicke R.F. Biomechanics of Musculoskaletal Injury. Human Kinetics, 1998.
2. Dworak L.B., Mączyński J. Patomechanika wybranych typów lokomocji –studium wstępne. Postępy
Rehabilitacji, 1995, Tom 9, Z. 2, 61-71.
3. Nowotny J., Saulisz E. Niektóre zaburzenia statyki ciała i ich korekcja. Podręcznik dla studentów.
AWF w Katowicach, 1990.
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 zna przyczyny i mechanizmy procesów
patologicznych prowadzące do
zaburzeń budowy i funkcjonowania
narządu uchu człowieka.
K_W04
P7SM_WG02
02 posiada pogłębioną wiedzę w zakresie
obrazu klinicznego wybranych
dysfunkcji narządu ruchu człowieka.
K_W11 P7SM_WG02
w zakresie
umiejętności
03 potrafi identyfikować dysfunkcje narządu
ruchu człowieka, podjąć działania
diagnostyczne oraz potrafi dokonać oceny
stanu funkcjonalnego pacjenta.
K_U07
P7SM_UW03
P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
04 rozumie potrzebę posiadania wiedzy z
zakresu patobiomechaniki aby prawidłowo
identyfikować i rozwiązywać problemy
związane z wykonywaniem zawodu
fizjoterapeuty
K_K01
K_K02
P7SM_KK01
P7SM_KK01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)
F4 – kolokwium
F3 – sprawdzian praktyczny
P2 – zaliczenie pisemne
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Studia stacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk7, L1-L15 F4, P2
02 Wk1-Wk7, L1-L15 F3, F4, P2
03 L1-L15 F4, P2
04 Wk1-Wk7, L1-L15 F4, P2
Studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny
01 Wk1-Wk5, L1-L7 F4, P2
02 Wk1-Wk5, L1-L7 F3, F4, P2
03 L1-L7 F4, P2
04 Wk1-Wk5, L1-L7 F4, P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach .......................................................................................................... ........15 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .................................................................................... 30 h
− konsultacje.................................................................................................................. .............. 1 h
RAZEM: 46 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwiów...............................................................................................7 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego …….............................................................. ..7 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................... 30 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego …….............................................................. ..7 h
Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach ..................................................................................................................10 h
− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .................................................................................... 15 h
− konsultacje................................................................................................................................ 1 h
RAZEM: 26 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwiów...............................................................................................14 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego …….............................................................. ..20 h
RAZEM: 34 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h
1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 − udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................... 15 h
− przygotowanie do zaliczenia praktycznego …….............................................................20 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Ryszard Biernat
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Pedagogika specjalna
KOD ECTS: 056-01-30-O16
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: O
POZIOM KSZTAŁCENIA: studia jednolite magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10/10
Ćwiczenia – liczba godzin
10/10
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Pedagogiczne aspekty
fizjoterapii
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
− Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z zagadnieniami oraz pojęciami z zakresu
pedagogiki specjalnej. Kształcenie umiejętności prawidłowego kontaktu w interakcji terapeuta – pacjent ze
specyficznymi potrzebami. Przygotowanie studenta do wstępnej diagnozy pedagogicznej i udzielenia
specjalistycznej pomocy pacjentowi z określoną niepełnosprawnością.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A)
IV. Treści programowe: Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat wykładu Wk1 Przedmiot i zakres pedagogiki specjalnej.
Wk2 Cele i zadania pedagogiki specjalnej
Wk3 Miejsce pedagogiki specjalnej w systemie nauk.
Wk4 Podmiotowość osób niepełnosprawnych.
Wk5 Pedagogika specjalna i jej kierunki.
Nr Temat ćwiczenia A1 Współczesna organizacja diagnostyki i metody rozpoznawania upośledzeń.
A2 Kryteria upośledzeń i ich psychopedagogiczna analiza.
A3 Pojęcie i zasady rewalidacji, współczesne tendencje w rewalidacji osób niepełnosprawnych.
A4 Kształcenie i integracja osób niepełnosprawnych w Polsce. A5 Udział fizjoterapii w rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych.
V. Literatura
Literatura podstawowa:
− Dykcik W., Pedagogika specjalna, Poznań 2001
− Żywanowska A., Ćwirynkało K., Kosakowski C. Kierunki rozwoju pedagogiki specjalnej.
Oficyna Wydawnicza Impuls, 2013.
− Krause A. Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej. Oficyna Wydawnicza Impuls,
2013.
− Tomkiewicz-Bętkowska A., Krztoń A. ABC pedagoga specjalnego. Impuls, 2007.
− Wielość obszarów we współczesnej pedagogice specjalnej / pod red. Zofii Palak, Doroty
Chimicz, Agnieszki Pawlak. Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej,
2012
Literatura uzupełniająca:
• Kosakowski Cz., Krause A. Terapia w pedagogice specjalne j(w): J. Pańczyk (red), Forum
Pedagogów Specjalnych, Łódź 2002
• Wolańczyk T. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, Warszawa 2005,
• Winter M. Zespół Aspergera, co nauczyciel wiedzieć powinien, Warszawa 2006
• Kielin J. Rozwój daje radość, terapia dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim,
Gdańsk 1999.
VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Zna przedmiot, zakres, pojęcia i rolę
pedagogiki specjalnej w fizjoterapii K_W07 P7SM_WK01
P7SM_WK03
02 Zna pojęcia, zasady i współczesne
tendencje w rewalidacji i rehabilitacji
osób niepełnosprawnych.
K_W11
K_W18
P7SM_WG02 P7SM_WG02
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi identyfikować podstawowe
niepełnosprawności w kontekście
pedagogicznym i wykorzystać wiedzę z
zakresu pedagogiki specjalnej w celu jak
najlepszego doboru metod rehabilitacji
pacjentów/uczniów z różnymi rodzajami
niepełnosprawności.
K_U03
K_U04
P7SM_UW03 P7SM_UW07 P7SM_UK02
04 Potrafi wykorzystać wiedzę z pedagogiki
specjalnej do rozwiązywania problemów
pedagogicznych i umie przedstawić swoje
opinie w formie pracy pisemnej.
K_U19 K_U23
P7SM_UW07 P7SM_UK02 P7SM_UW04
w zakresie
kompetencji
społecznych
05 Jest świadomy roli wiedzy z pedagogiki
specjalnej w pracy fizjoterapeuty, jest
przygotowany do analizy
psychopedagogicznej niepełnosprawności.
K_K01 K_K08
P7SM_KK01 P7SM_UK05
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F4 – kolokwiu P2 - zaliczenie pisemne (praca zaliczeniowa)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5, A1-A5 F4, P2 02 Wk3-Wk, A2-A5 F4, P2 03 A1-A5 P2 04 A4-A5 P2 05 A4-A5 P2
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: Studia stacjonarne i niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w wykładach................................................................. ................................................... 10 h − udział w ćwiczeniach ........................................................................................................ ..........10 h − konsultacje ....................................................................................................................................2 h
RAZEM: 22 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do kolokwium ………………………………………………………………… 14 h − przygotowanie pracy pisemnej ……………………….............................................................. 14h
RAZEM: 28 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0
X. Autor programu (dane kontaktowe): prof. Amadeusz Krause
mgr Małgorzata Moszyńska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT:
Praktyki zawodowe – praktyka w zakresie kinezyterapii,
fizykoterapii, fizjoterapii klinicznej
KOD ECTS: 126-26-30-C32
PUNKTY ECTS: 6 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie
OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3,4
PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Praktyka w pracowni fizykoterapii – 60 godzin Praktyka w pracowni kinezyterapii – 60 godzin Praktyka w zakresie fizjoterapii klinicznej – 60 godzin
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Kinezyterapia, Terapia manualna, Masaż Fizykoterapia, Fizjoprofilaktyka i
promocja zdrowia, Fizjoterapia
kliniczna w chirurgii, w ginekologii i
położnictwie, w onkologii i medycynie
paliatywnej, Balneoklimatologia i
odnowa biologiczna
Język wykładowy
Forma zaliczenia zaliczenie z oceną
polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: przygotowanie do pracy w charakterze fizjoterapeuty w placówkach służby
zdrowia
III. Forma zajęć: praktyki studenckie (Pr)
IV. Treści programowe: Tematyka praktyki Zapoznanie z organizacja pracy i dokumentacja fizjoterapeutyczna w zakładzie opieki
zdrowotnej, w którym student odbywa praktykę. Poznanie i stosowanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas wykonywania zabiegów. Uczestnictwo w posiedzeniach (zebraniach) zespołu terapeutycznego. Zbieranie wywiadu dotyczącego choroby i schorzeń dodatkowych pacjenta z uwzględnieniem
przeciwwskazań do wykonania zabiegów fizykalnych. PRAKTYKA W ZAKRESIE FIZYKOTERAPII
Zapoznanie ze sprzętem służącym do wykonywania zabiegów fizykalnych (rodzaj sprzętu,
obsługa, atesty). Samodzielne wykonywanie zabiegów fizykoterapeutycznych w zakresie elektroterapii,
światłolecznictwa, magnetoterapii, laseroterapii, ultradźwięków, hydroterapii, zabiegów z
zastosowaniem czynników termicznych. Samodzielne wykonywanie zabiegów z zakresu
balneoklimatologii i odnowy biologicznej (natryski, kąpiele, kuracje pitne, masaże,
peloidoterapia) PRAKTYKA W ZAKRESIE KINEZYTERAPII
Samodzielne wykonywanie podstawowych testów oceniających stan funkcjonalny pacjenta. Samodzielne wykonywanie zabiegów z zakresu kinezyterapii z zastosowaniem: ćwiczeń
czynnych i biernych, zasad stosowania wyciągów i redresji, pionizacji i nauki chodzenia, ćwiczeń
w czynnościach samoobsługi, ćwiczeń oddechowych. PRAKTYKA W ZAKRESIE FIZJOTERAPII KLINICZNEJ
Zastosowanie fizykoterapii, kinezyterapii, terapii manualnej i masażu w: − programie rehabilitacji szpitalnej przed- i pooperacyjnej w chorobach leczonych
chirurgicznie,
− Program rehabilitacji szpitalnej i pozaszpitalnej w ginekologii i położnictwie, − Program rehabilitacji szpitalnej w chorobach onkologicznych i stanach paliatywnych.
V. Literatura Literatura podstawowa: − Kwolek A., Rehabilitacja medyczna. 2013, Elsevier Urban & Partner − Val Robertson – Fizykoterapia, Aspekty kliniczne i biofizyczne, Elsevier Urban &Partner, 2009. − Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż. Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty. 2009,
Wydawnictwo Medyczne Górnicki. − Woźniewski M. Fizjoterapia w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012. − Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. W: Kwolek A. (red.). Rehabilitacja medyczna. Tom II.
Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2013. − Woźniewski M. Rehabilitacja w onkologii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2012 Literatura uzupełniająca:
− Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii, 2007, Urban & Partner − Deptała A. (red.). Onkologia w praktyce. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2015.
− Woźniewski M., Kołodziej J. Rehabilitacja w chirurgii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa,
2006.
VI. Efekty kształcenia:
Efekt kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie
do efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Posiada wiedzę w zakresie funkcjonowania
człowieka w różnym wieku i różnym stanie –
zna wpływ ruchu, wysiłku oraz bezczynności
na organizm.
K_W02
K_W03
P7SM_WG01
P7SM_WG02 P7SM_WG01
P7SM_WG02
02 Zna metody diagnostyki, opisu i klasyfikacji
podstawowych jednostek i zespołów
chorobowych. Charakteryzuje zmiany
patologiczne występujące w różnych
chorobach, zaburzeniach strukturalnych i
funkcjonalnych w stopniu umożliwiającym
planowanie procesu rehabilitacji.
K_W04 K_W11 K_W18 K_W19
P7SM_WG02 P7SM_WG02 P7SM_WG02 P7SM_WG02 P7SM_WK03
03 Zna mechanizm działania, wskazania,
przeciwwskazania i skutki uboczne różnych
zabiegów z zakresu fizjoterapii oraz środków
farmakologicznych stosowanych w zabiegach.
K_W13 K_W05
P7SM_WK04 P7SM_WK04
04 Zna zasady fizjoprofilaktyki i promocji zdrowia K_W14 P7SM_WK03 05 Zna zasady działania sprzętu stosowanego w
fizjoterapii w celach diagnostycznych i
leczniczych
K_W15
P7SM_WK04 P7SM_WK06
w zakresie
umiejętności
06 Potrafi zastosować wiedzę w praktyce
wykonując zabiegi z zakresu z zakresu
kinezyterapii, fizykoterapii, masażu
leczniczego i elementy terapii manualnej u
pacjentów w różnym wieku i z różnymi
chorobami i dysfunkcjami, posługując się
odpowiednio dobranym sprzętem.
K_U20
K_U01 K_U06
K_U08 K_U10 K_U11
P7SM_UW03 P7SM_UW05 P7SM_UW07 P7SM_UW01
P7SM_UW03 P7SM_UW07 P7SM_UW01 P7SM_UW01
07 Potrafi samodzielnie dokonać oceny
funkcjonalnej pacjenta za pomocą
podstawowych testów funkcjonalnych
niezbędnych dla doboru środków fizjoterapii
oraz wykorzystując zaawansowaną technicznie
aparaturę.
K_U07
K_U12
P7SM_UW03 P7SM_UW05 P7SM_UW01
08 Potrafi efektywnie komunikować się z
pacjentem, dostosować formę przekazu do
stanu pacjenta, jego przekonań kulturowych,
religijnych i etnicznych oraz potrafi udzielić
pacjentowi porady w zakresie fizjoprofilaktyki
i promocji zdrowia.
K_U04 K_U02
K_U05
P7SM_UK02 P7SM_UK02
P7SM_UO06 P7SM_UK02
P7SM_UO06
09 Potrafi ułożyć i praktycznie realizować krótko-
i długofalowy program usprawniania pacjentów
z różnymi chorobami i dysfunkcjami oraz
monitorować, krytycznie oceniać i
modyfikować program rehabilitacji.
K_U09
K_U15
K_U16
K_U18
P7SM_UW03 P7SM_UW05 P7SM_UW03
P7SM_UW05 P7SM_UW03 P7SM_UW05 P7SM_UW05
10 Potrafi prawidłowo i rzetelnie prowadzić
dokumentację działań diagnostycznych i
fizjoterapeutycznych.
K_U21 P7SM_UK02
P7SM_UW04
11 Potrafi współpracować z członkami zespołu
rehabilitacyjnego, szczególnie ze specjalistami
w zakresie fizjoterapii i rehabilitacji
medycznej.
K_U17 P7SM_UK08
w zakresie
kompetencji
społecznych
12 Posiada świadomość własnych ograniczeń, wie,
kiedy zwrócić się o pomoc do specjalistów,
Akceptuje opinie członków zespołu i innych
specjalistów.
K_K02
P7SM_KK01
13 Utożsamia się z wartościami celami
fizjoterapii, dba o prestiż zawodowy,
przestrzega właściwych relacji z pacjentem i
najbliższym jego otoczeniem, przestrzega praw
pacjenta, stawiając jego dobro na pierwszym
miejscu. Stosuje zasady etyczne obowiązujące
w Kodeksie Fizjoterapeuty.
K_K04 K_K05 K_K06 K_K08
P7SM_KR02 P7SM_KK04 P7SM_KK04 P7SM_UK05
14 Realizuje zadania w sposób odpowiedzialny,
stosując zasady BHP obowiązujące w
placówkach ochrony zdrowia.
K_K09
P7SM_UO03
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedz ustna F3 – sprawdzian praktyczny P5 – ocena opiekuna praktyki P6 – samoocena (ankieta na zakończenie praktyki)
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01
Praktyka
F1, P5, P6 02 F1, P5, P6 03 F1, P5, P6 04 F1, P5, P6 05 F3, P5, P6 06 F3, P5, P6
07 F3, P5 08 F3, P5 09 F3, P5 10 F3, P5 11 F3, P5 12 F3, P5 13 F3, P5 14 F3, P5
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: - udział w praktyce .......................…………….................................................... ....................180 h
RAZEM: 180 h
1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 6
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 6
2. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 6 - udział w praktyce …………….............................................................................. ...................180 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Psychologia kliniczna i psychoterapia
KOD ECTS: 122-01-30-O9
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW:A
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:M
ROK/ SEMESTR: II/3
PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin
15/10
Ćwiczenia – liczba godzin
15/10
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Podstawy psychologii,
Warsztaty psychologiczne Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Opanowanie przez studentów podstawowej wiedzy z zakresu psychologii klinicznej i
psychoterapii. W ramach przedmiotu student zdobywa wiedzę na temat podstawowych rodzajów zaburzeń
psychicznych, ich uwarunkowań, przebiegu i metod leczenia. Student poznaje podstawową terminologię
psychologiczną, uczy się korzystać z literatury psychologicznej, poznaje podstawowe metody psychoterapii.
III. Forma zajęć:
wykład informacyjny (Wk)
warsztaty (W)
IV. Treści programowe:
Studia stacjonarne Nr Temat wykładu Wk1 Endo i egzogenne determinanty zaburzeń psychicznych. Wk2 Pojęcie normy we współczesnej psychologii klinicznej. Wk3 Historyczne i współczesne klasyfikacje chorób i zaburzeń psychicznych. Wk4 Zaburzenia emocjonalne na przestrzeni życia człowieka. Wk5 Zaburzenia emocjonalne u dzieci i młodzieży.
Wk6 Zaburzenia typu psychotycznego. Wk7 Rehabilitacja neuropsychologiczna Wk8 Zaburzenia psychiczne jako następstwo choroby somatycznej.
Nr Temat ćwiczenia W1 Zasady pracy psychoterapeutycznej z pacjentem, kontrakt, zasady etyczne. W2 Zaburzenia afektywne, depresja. W3 Zaburzenia związane z używaniem środków odurzających, uzależnienia. W4 Zaburzenia osobowości. W5 Zaburzenia zachowania dzieci i młodzieży. W6 Nerwice i reakcje nerwicowe. W7 Psychoterapia, rodzaje, wskazania i przeciwwskazania do psychoterapii. Problemy
pacjentów i ich rodzin W8 Podsumowanie, zaliczenie
Studia niestacjonarne Nr Temat wykładu
Wk1 Endo i egzogenne determinanty zaburzeń psychicznych. Pojęcie normy we
współczesnej psychologii klinicznej. Historyczne i współczesne klasyfikacje chorób i
zaburzeń psychicznych
Wk2 Rehabilitacja neuropsychologiczna
Wk3 Zaburzenia emocjonalne na przestrzeni życia człowieka. Zaburzenia emocjonalne u
dzieci i młodzieży.
Wk4 Zaburzenia typu psychotycznego.
Wk5 Zaburzenia nerwicowe. Zaburzenia psychiczne jako następstwo choroby somatycznej.
Nr Temat ćwiczenia
W1 Zasady pracy psychoterapeutycznej z pacjentem, kontrakt, zasady etyczne.
W2 Zaburzenia afektywne, depresja.
W3 Zaburzenia związane z używaniem środków odurzających, uzależnienia.
W3 Zaburzenia osobowości. Zaburzenia zachowania dzieci i młodzieży.
W5 Psychoterapia, rodzaje, wskazania i przeciwwskazania do psychoterapii. Problemy
pacjentów i ich rodzin
V. Literatura Literatura podstawowa:
1. Sęk H. Psychologia kliniczna. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2013.
2. Mearns D., Thorne B. Terapia skoncentrowana na osobie. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2010.
3. Carson R., Butcher J., Mineka S. Psychologia zaburzeń. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk 2003
4. Bishop G. D. Psychologoia zdrowia wydawnictwo Astrum Wrocław 2000
5. Klimasiński K., Elementy psychopatologii i psychologii klinicznej. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Kraków 2000
6. Seligman M., Walker E., Rosenhan D. Psychopatologia. Wydawnictwo Zysk i S-ka. Poznań 2000
Literatura uzupełniająca:
1. Ellis A. Terapia krótkoterminowa, lepiej, głębiej, trwalej. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk 1998
2. Grzesiuk L. (red) Psychoterapia. PWN, Warszawa 1995
3. Prigato G Rehabilitacja neuropsychologiczna Wydawnictwo Naukowe PWN 2009
4. Sęk H. Społeczna psychologia kliniczna. PWN Warszawa 1998
VI. Efekty kształcenia: Efekt
kształcenia:
Nr
efektu
Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Ma wiedzę w zakresie najczęściej
występujących zaburzeń
emocjonalnych i psychicznych u
pacjentów w różnym wieku
K_W04
P7SM_WG02
02 Zna zasady i metody pracy
psychoterapeutycznej z pacjentami
K_W13
P7SM_WG02
P7SM_WK04
w zakresie
umiejętności
03 Potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę, do
efektywnego komunikowania się z
pacjentem, potrafi rozpoznawać jego stany
emocjonalne i zastosować techniki
psychoterapii do rozładowania napięcia.
K_U04 P7SM_UK02
04 Potrafi rozpoznać podstawowe zaburzenia
emocjonalne i psychiczne i wykorzystać tę
wiedzę do programowania i prowadzenia
rehabilitacji.
K_U07
P7SM_UW03
P7SM_UW05
w zakresie 05 Jest świadomy znaczenia wiedzy z zakresu K_K01 P7SM_KK01
kompetencji
społecznych
psychologii klinicznej i psychoterapii dla
prawidłowego prowadzenia procesu
rehabilitacji, nie podejmuje działań
przekraczających jego kompetencje
K_K02
P7SM_KK01
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F4 – kolokwium F5 – udział w dyskusji P7 – studium przypadku
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia;
Studia stacjonarne Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk8, W1-W8 F4, F5, P7 02 W1-W8 F4, F5, P7 03 W1-W8 F5, P7 04 W8 P7 05 W1-W8 F4, F5, P7
Studia niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5, W1-W5 F4, F5, P7 02 W1-W5 F4, F5, P7 03 W1-W5 F5, P7 04 W5 P7 05 W1-W5 F4, F5, P7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:
Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach........................................................................................................... ....... 15 h
− udział w warsztatach......................................................................................................... ....... 15 h
− konsultacje ............................................................................................. ......................................1 h
RAZEM: 31 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................. .... 9 h
− opracowanie studium przypadku……………………................................................................... ..10 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1 − udział w warsztatach................................................................................................................ 15 h
− opracowanie studium przypadku……………………........................................................... ..10 h Studia niestacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
− udział w wykładach........................................................................................................... ....... 10 h
− udział w warsztatach................................................................................................................ 10 h
− konsultacje ................................................................................................................. ..................1 h
RAZEM: 21 h
2. Samodzielna praca studenta
− przygotowanie do kolokwium .................................................................................................... ...14 h
− opracowanie studium przypadku……………………................................................................... 15 h
RAZEM: 29 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,
liczba punktów ECTS = 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8
- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 1 − udział w warsztatach............................................................................................. ................... 10 h
− opracowanie studium przypadku……………………........................................................... ..15 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): Dr Jerzy Oszmiańczuk
Mgr Magdalena Adamska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Terapia manualna
KOD ECTS: 126-26-30-B4
PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: obligatoryjny
RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M
ROK/ SEMESTR: II/4 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin 10/10
Ćwiczenia – liczba godzin
30/20
Wymagania wstępne/
Zaliczone przedmioty
poprzedzające: Anatomia prawidłowa
człowieka, biomechanika, masaż
leczniczy
Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z podstawowymi pojęciami, zasadami oraz schematem
diagnozowania i terapii w oparciu o medycynę manualną.
III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)
IV. Treści programowe: studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat wykładu Wk1 Podstawy medycyny manualnej. Systemy i szkoły terapii manualnej. Rola i cele terapii
manualnej. Wk2 Rodzaje technik manualnych oraz ich oddziaływanie na poszczególne tkanki i układy. Ogólne
zasady obowiązujące przy wykonywaniu technik manualnych. Zagrożenia terapii manualnej:
wskazania i przeciwwskazania. Wk3 Diagnostyka i leczenie manualne w dysfunkcjach odcinka szyjnego i piersiowego kręgosłupa. Wk4 Diagnostyka i leczenie manualne w zespołach bólowych odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Wk5 Diagnostyka i leczenie manualne w dysfunkcjach stawów krzyżowo-biodrowych.
Zaliczenie teoretyczne wykładów – test.
studia stacjonarne (ćwiczenia po 3h) studia niestacjonarne (ćwiczenia po 2h)
Nr Temat ćwiczenia P1 Wprowadzenie do terapii manualnej: podstawowe pojęcia i zasady w praktyce. Ogólny schemat
oceny postawy ciała pacjenta – body reading P2 Testy diagnostyczne oraz schemat manualnego badania i terapii stawu kolanowego. P3 Testy diagnostyczne oraz schemat manualnego badania i terapii kompleksu lędźwiowo-
miedniczno-biodrowego. P4 Schemat manualnego badania i terapii kompleksu lędźwiowo-miedniczno-biodrowego c.d. P5 Testy diagnostyczne oraz schemat manualnego badania stawu barkowego. P6 Testy diagnostyczne oraz schemat manualnego badania i terapii stawu łokciowego. P7 Schemat manualnego badania i terapii stawu łokciowego c.d.
P8 Zapoznanie się z technikami terapii tkanek miękkich okolicy stawu kolanowego i kompleksu
lędźwiowo-miedniczno-biodrowego. P9 Zapoznanie się z technikami terapii tkanek miękkich okolicy stawu barkowego i łokciowego. P10 Podsumowanie treści przedmiotowych. Zaliczenie praktyczne z zakresu diagnostyki i terapii
manualnej stawów oraz tkanek miękkich. (4h)
V. Literatura Literatura podstawowa:
− Kaltenborn F.T.: Manualne mobilizacje stawów kończyn, Corner, Toruń 1996 − Roex J., Frisch H.: Terapia Manualna. Poradnik wykonywania ćwiczeń, PZWL, Warszawa 2000 − Jorritsma W.: Anatomia na żywym człowieku: wstęp do terapii manualnej, Elsevier, Wrocaw, 2004
− McRae R.: Kliniczne badanie ortopedyczne, PZWL, Wrocław 2006, wydanie I − Buckup K. Testy diagnostyczne w badaniu kości, stawów i mięśni, PZWL, Warszawa, 1998
Literatura uzupełniająca:
• Ackermann W.P. Chiropraktyka ukierunkowana. Diagnoza i technika, Natura Medica, Poznań, 2000
• Arkuszewski A. Podręcznik medycyny manualnej, Elipsa, Kraków, 2001
VI. Efekty kształcenia:
Efekt kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Posiada w pogłębionym zakresie wiedzę z
anatomii funkcjonalnej układu szkieletowo-
mięśniowego.
K_W01
K_W03
P7SM_WG01
P7SM_WG02
P7SM_WG01
P7SM_WG02
02 Zna mechanizmy patologiczne oraz objawy
dysfunkcji układu ruchu u pacjentów w różnym
wieku.
K_W04
K_W11 P7SM_WG02
P7SM_WG02
03 Posiada wiedzę w zakresie diagnostyki
dysfunkcji układu ruchu człowieka oraz zna
założenia, techniki oraz wskazania i
przeciwwskazania do leczenia tych dysfunkcji z
zastosowaniem terapii manualnej.
K_W19
K_W12
K_W13
P7SM_WG02
P7SM_WK03
P7SM_WG02
P7SM_WK04
P7SM_WK04
P7SM_WK06
w zakresie
umiejętności
04 Posiada umiejętności manualne pozwalające na
wykonanie technik terapii na tkankach miękkich
u pacjentów z różnymi rodzajami dysfunkcji.
K_U06
K_U08
P7SM_UW01
P7SM_UW03
P7SM_UW07
w zakresie
kompetencji
05 Realizuje zadania stosując zasady BHP oraz
przestrzega właściwych relacji z pacjentem.
Stosuje zasady etyczne obowiązujące w
Kodeksie Fizjoterapeuty.
K_K09 K_K05 K_K04
P7SM_UO03
P7SM_KK04
P7SM_KR02
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny P1 – test pisemny
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk3, Wk4, Wk5, P1-P10 F1, P1 02 Wk3, Wk4, Wk5, P2-P10 F1, P1 03 Wk1-Wk5, P1-P10 F1, F3, P1 04 P1-P10 F1, F3 05 P1-P10 F3
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: ˗ udział w wykładach .......................................................................................................... ........10 h ˗ udział w ćwiczeniach praktycznych .......................................................................... ...............30 h ˗ konsultacje ................................................................................................................. ................1 h
RAZEM: 41 h 2. Samodzielna praca studenta
˗ przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu ...................................................................4 h ˗ przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….3 h ˗ przygotowanie praktyczne do protokołu oceny postawy ciała …………..…………………..2 h
RAZEM: 9 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,4 ˗ udział w ćwiczeniach praktycznych ........................................................................... ............30 h ˗ przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….3 h ˗ przygotowanie praktyczne do protokołu oceny postawy ciała …………………..…………..2 h
studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
˗ udział w wykładach ..................................................................................................................10 h ˗ udział w ćwiczeniach praktycznych .........................................................................................20 h ˗ konsultacje ............................................................................................................................... ..1 h
RAZEM: 31 h 2. Samodzielna praca studenta
˗ przygotowanie do zaliczenia ustnego przedmiotu ..................................................................10 h ˗ przygotowanie do zaliczenia praktycznego ………………………………………………….5 h ˗ przygotowanie do praktyczne do protokołu oceny postawy ciała …………………………..4 h
RAZEM: 19 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h
1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 2
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2 ˗ udział w ćwiczeniach praktycznych .........................................................................................20 h ˗ przygotowanie do zaliczenia praktycznego …………………………………………..……….5 h ˗ przygotowanie praktyczne do protokołu oceny postawy ciała ………………………………..4 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Dominik Sitarski
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA
im. Józefa Rusieckiego
PRZEDMIOT: Warsztaty psychologiczne – praca z pacjentem ”trudnym”
KOD ECTS: 144-26-30-O11
PUNKTY ECTS: 1
KIERUNEK: Fizjoterapia
SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:
do wyboru RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne
GRUPA PRZEDMIOTÓW: B
POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:
M1
ROK/ SEMESTR: II/3 PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Wykłady – liczba godzin -
Ćwiczenia – liczba godzin
10/10 Wymagania wstępne/ Zaliczone
przedmioty poprzedzające:
Podstawy psychologii Język wykładowy Forma zaliczenia
zaliczenie z oceną polski
I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii
II. Cele i zadania przedmiotu:
− Wypracowanie umiejętności ułatwiających profesjonalne podejście do pacjentów:
• Pogłębienie rozumienia swojej roli zawodowej w relacji do pacjentów,
• Zwiększenie swojej efektywności w relacji z tzw. „trudnym pacjentem”,
• Radzenie sobie z trudnymi emocjami w sytuacjach problemowych, stresowych.
− Zdobycie wiedzy z zakresu radzenia sobie z trudnym sytuacjami. − Dostosowanie do stylów komunikowania się pacjenta oraz jego możliwości rozumienia
zagadnienia, − Nabycie zdolności w określaniu pacjentów tzw. „trudnych” i doboru odpowiedniej strategii
radzenia sobie, − Stosowanie technik asertywnych oraz skutecznego rozwiązywania konfliktowych sytuacji
III. Forma zajęć: warsztaty (W)
IV. Treści programowe: Studia stacjonarne i niestacjonarne
Nr Temat ćwiczenia W1 Trudny pacjent - pojęcie, identyfikacja i charakterystyka. Typy pacjentów. Efektywna
komunikacja i sztuka prowadzenia rozmów. Aktywne słuchanie i rozpoznawanie potrzeb
pacjentów. Budowanie precyzyjnych komunikatów i parafraza jako jedna z technik unikania
konfliktów. W2 Style komunikowania się. Rozpoznanie swojego własnego wzorca komunikacyjnego: uległość,
agresja, asertywność. Asertywny komunikat jako sposób na unikanie nieporozumień. Techniki
asertywności. Umiejętność proszenia, przepraszania i dziękowania. Umiejętność odmawiania,
mówienia „nie”, umiejętność krytykowania innych, umiejętność przekazywania informacji
zwrotnej, umiejętność odpowiadania na krytykę. W3 Asertywna obrona przed krytyką i agresywnym zachowaniem. Przećwiczenie asertywnych
komunikatów ułatwiających porozumiewanie się z pacjentem. Przekazywanie trudnych
informacji. Typy pacjentów i zastosowanie odpowiedniej techniki prowadzenia rozmów. Dobór
strategii prowadzenia rozmowy zależnie od typu pacjenta, przypadki pacjenta: agresywnego,
ciężko chorego, zamkniętego, gadatliwego, nie współpracującego itd.
W4 Dobór strategii prowadzenia rozmowy zależnie od typu pacjenta: przypadki klienta:
agresywnego, ciężko chorego, zamkniętego, gadatliwego- odgrywanie scenek. Źródła
powstawania konfliktów w kontakcie z pacjentem. Zdefiniowanie przyczyn konfliktów –
analiza przykładowych skarg pacjentów oraz wykorzystanie doświadczeń uczestników.
Praktyczne wypracowanie schematów postępowania. Zasada spirali nakręcającego się konfliktu.
Rozpoznanie własnego preferowanego stylu rozwiązywania konfliktów (test). W5 Stres i wypalenie zawodowe jako pochodna stylu życia związanego z presją czasu,
odpowiedzialnością i ilością informacji. Zbadanie własnego poziomu stresu wg skali Holmesa.
Przećwiczenie technik radzenia sobie ze stresem. Podsumowanie. Autorefleksja na temat
zdobytej wiedzy i umiejętności.
V. Literatura Literatura podstawowa:
− Aronson E. , Człowiek istota społeczna, Warszawa 2000
− Gut. J., Haman W., Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy, Warszawa 2008 − Hratley P. Komunikacja w grupie, Poznań 2002 − Król Fijewska M., Trening asertywności. Scenariusz i wykłady, Warszawa 1991 − Oatley K., Jenkins J.M., Zrozumieć emocje, Warszawa 2003
Literatura uzupełniająca: 1. Goldstein A.P., E. McGinnis – Skillstreaming, Kształtowanie młodego człowieka. Nowe strategie i
perspektywy nauczania umiejętności prospołecznych, 2001
VI. Efekty kształcenia: Efekt kształcenia:
Nr
efektu Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do
efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
w zakresie
wiedzy
01 Wyjaśnia pojęcie „pacjent trudny”, opisuje
problemy jakie mogą pojawić się w opiece i zna
psychologiczne metody postępowania z różnymi
typami pacjentów.
K_W08
K_W12
P7SM_WG01 P7SM_WK05 P7SM_WG02
P7SM_WK04
w zakresie
umiejętności
02 Potrafi efektywnie komunikować się z różnymi
typami pacjentów, umie dostosować sposób
podejścia do typu pacjenta, asertywnie reagować
na sytuacje problemowe i poradzić sobie z tzw. „ trudnym pacjentem”.
K_U04 K_U20
P7SM_UK02 P7SM_UW03 P7SM_UW05
w zakresie
kompetencji
społecznych
03 Okazuje zrozumienie dla problemów pacjenta
wynikających z choroby czy
niepełnosprawności.
K_K05
P7SM_KK04
04 Wykazuje odpowiedzialność za własne
przygotowanie do pracy z pacjentem. K_K08
P7SM_UK05
VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji F6 – prezentacja F7– informacja zwrotna
VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 W1 – W10 F5,F6,F7 02 W1 – W10 F5,F6,F7 03 W1 – W10 F5,F6,F7 04 W1 – W10 F5,F6,F7
IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS: studia stacjonarne
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: − udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............10 h − konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h
RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................................................5 h − przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ..........9 h
RAZEM: 14 h
godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h
1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1
- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6
3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8 − udział w warsztatach ........................................................................................................ ...............10 h − przygotowanie prezentacji ................................................................................................... ........… 9 h
X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Bożena Dzwonkowska
XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):