OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka....

142
OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego PRZEDMIOT: Anatomia prawidłowa człowieka KOD ECTS: 120-26-30-A5 PUNKTY ECTS: 5 KIERUNEK: Fizjoterapia SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: O RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW: A POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M ROK/ SEMESTR : I/1,2 PROFIL KSZTAŁCENIA: praktyczny Wykłady – liczba godzin 30/20 Ćwiczenia – liczba godzin 50/40 Wymagania wstępne/ Zaliczone przedmioty poprzedzające: biologia na poziomie szkoły średniej Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin polski I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie i opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu anatomii człowieka. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L) IV. Treści programowe: studia stacjonarne Nr Temat wykładu Wk1 Schemat budowy ciała. Sposoby obrazowania w anatomii. Bierny i czynny układ ruchu. Osie i płaszczyzny ruchu. Podział kości. Wk2 Budowa szkieletu osiowego kręgosłup i głowa. Budowa kręgów. Kości czaszki i ich połączenia. Wk3 Mięśnie i powięzie tułowia. Podział mięśni, topografia, przyczepy mięśniowe. Wk4 Budowa kończyny górnej – kości, stawy, mięśnie, powięzie. Wk5 Łańcuch biokinematyczny kończyny górnej. Wk6 Budowa kończyny dolnej – kości, stawy, mięśnie, powięzie. Wk7 Łańcuch biokinematyczny kończyny dolnej. Wk8 Układ nerwowy ośrodkowy rdzeń kręgowy, mózgowie, nerwy czaszkowe. Wk9 Układ nerwowy obwodowy. Wk10 Układ nerwowy autonomiczny. Narządy zmysłów. Wk11 Układ pokarmowy. Wk12 Układ oddechowy. Wk13 Układ naczyniowy – krwionośny i limfatyczny. Wk14 Układ moczowo-płciowy. Wk15 Układ wewnątrzwydzielniczy. Nr Temat ćwiczeń L1 Osie, płaszczyzny ciała. Zasada budowy szkieletu. Rodzaje kości. Połączenia kości ciągłe i wolne (stawy). L2 Budowa i funkcje kręgosłupa – rodzaje i budowa kręgów, połączenia międzykręgowe. L3 Mechanika kręgosłupa – zakresy ruchów. L4 Szkielet osiowy budowa, mechanika i funkcje klatki piersiowej. L5 Budowa czaszki.

Transcript of OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka....

Page 1: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Anatomia prawidłowa człowieka

KOD ECTS: 120-26-30-A5

PUNKTY ECTS: 5 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR : I/1,2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

30/20 Ćwiczenia – liczba godzin

50/40 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: biologia na

poziomie szkoły średniej Język wykładowy Forma zaliczenia

egzamin polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie i opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu anatomii człowieka. III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Schemat budowy ciała. Sposoby obrazowania w anatomii. Bierny i czynny układ ruchu.

Osie i płaszczyzny ruchu. Podział kości. Wk2 Budowa szkieletu osiowego – kręgosłup i głowa. Budowa kręgów. Kości czaszki i ich

połączenia. Wk3 Mięśnie i powięzie tułowia. Podział mięśni, topografia, przyczepy mięśniowe.

Wk4 Budowa kończyny górnej – kości, stawy, mięśnie, powięzie. Wk5 Łańcuch biokinematyczny kończyny górnej. Wk6 Budowa kończyny dolnej – kości, stawy, mięśnie, powięzie. Wk7 Łańcuch biokinematyczny kończyny dolnej. Wk8 Układ nerwowy ośrodkowy – rdzeń kręgowy, mózgowie, nerwy czaszkowe. Wk9 Układ nerwowy obwodowy. Wk10 Układ nerwowy autonomiczny. Narządy zmysłów. Wk11 Układ pokarmowy. Wk12 Układ oddechowy. Wk13 Układ naczyniowy – krwionośny i limfatyczny. Wk14 Układ moczowo-płciowy. Wk15 Układ wewnątrzwydzielniczy. Nr Temat ćwiczeń L1 Osie, płaszczyzny ciała. Zasada budowy szkieletu. Rodzaje kości. Połączenia kości

ciągłe i wolne (stawy). L2 Budowa i funkcje kręgosłupa – rodzaje i budowa kręgów, połączenia międzykręgowe. L3 Mechanika kręgosłupa – zakresy ruchów. L4 Szkielet osiowy – budowa, mechanika i funkcje klatki piersiowej. L5 Budowa czaszki.

Page 2: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

L6 Ogólna budowa i podział mięśni. Mechanika mięśni. Grupy mięśniowe, taśmy

mięśniowe, mięśnie synergistyczne i antagonistyczne. L7 Mięśnie tułowia – mięśnie grzbietu, klatki piersiowej, brzucha. L8 Mięśnie głowy i szyi. Łańcuch biokinematyczny głowowo-tułowiowy. L9 Budowa kończyny górnej – kości obręczy barkowej, stawy. L10 Kości i stawy kończyny górnej wolnej. L11 Mięśnie kończyny górnej. Łańcuch biokinematyczny kończyny górnej. L12 Budowa kończyny dolnej – kości obręczy biodrowej, połączenia obręczy kończyny

dolnej. Miednica. L13 Kości i stawy kończyny dolnej wolnej. L14 Mięśnie kończyny dolnej. Łańcuch biokinematyczny kończyny dolnej. L15 Ośrodkowy układ nerwowy – budowa rdzenia kręgowego, drogi rdzeniowe, sploty. L16 Nerwy czaszkowe. L17 Nerwy rdzeniowe, nerwy obwodowe kończyn. Unerwienie segmentalne i obwodowe. L18 Układ nerwowy autonomiczny. L19 Budowa serca. Naczynia krwionośne – żyły, tętnice, naczynia włosowate. L20 Krwiobieg duży i mały. L21 Układ limfatyczny. A22 Układ oddechowy. L23 Topografia narządów wewnętrznych jamy brzusznej. L24 Topografia narządów miednicy. L25 Charakterystyka i położenie narządów dokrewnych.

studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Schemat budowy ciała. Sposoby obrazowania w anatomii. Bierny i czynny układ ruchu.

Osie i płaszczyzny ruchu. Podział kości. Wk2 Budowa szkieletu osiowego – kręgosłup i głowa. Budowa kregów. Kości czaszki i ich

połączenia. Wk3 Mięśnie i powięzie tułowia, głowy i szyi. Podział mięśni, topografia, przyczepy

mięśniowe. Wk4 Budowa kończyny górnej – kości, stawy, mięśnie, powięzie. Łańcuch biokinematyczny

kończyny górnej. Wk5 Budowa kończyny dolnej – kości, stawy, mięśnie, powięzie. Łańcuch biokinematyczny

kończyny dolnej. Wk6 Układ nerwowy ośrodkowy – rdzeń kręgowy, mózgowie. Układ nerwowy obwodowy. Wk7 Układ nerwowy autonomiczny. Narządy zmysłów. Wk8 Układ naczyniowy – krwionośny i limfatyczny. Wk9 Układ pokarmowy. Układ oddechowy. Wk10 Układ moczowo-płciowy. Układ wewnątrzwydzielniczy. Nr Temat ćwiczeń L1 Osie, płaszczyzny ciała. Zasada budowy szkieletu. Rodzaje kości. Połączenia kości

ciągłe i wolne (stawy). L2 Budowa i funkcje kręgosłupa – rodzaje i budowa kręgów, połączenia międzykręgowe.

Mechanika kręgosłupa – zakresy ruchów. L3 Szkielet osiowy – budowa, mechanika i funkcje klatki piersiowej. Budowa czaszki. L4 Ogólna budowa i podział mięśni. Mechanika mięśni. Grupy mięśniowe, taśmy

mięśniowe, mięśnie synergistyczne i antagonistyczne. L5 Mięśnie tułowia – mięśnie grzbietu, klatki piersiowej, brzucha. L6 Mięśnie głowy i szyi. Łańcuch biokinematyczny głowowo-tułowiowy. L7 Budowa kończyny górnej – kości obręczy barkowej, stawy. Kości i stawy kończyny

Mięśnie kończyny górnej. Łańcuch biokinematyczny kończyny górnej.górnej wolnej. L8 Budowa kończyny dolnej – kości obręczy biodrowej, połączenia obręczy kończyny

dolnej. Miednica. Kości i stawy kończyny dolnej wolnej. L9 Mięśnie kończyny dolnej. Łańcuch biokinematyczny kończyny dolnej. L10 Ośrodkowy układ nerwowy – budowa rdzenia kręgowego, drogi rdzeniowe, sploty. L11 Nerwy czaszkowe. L12 Nerwy rdzeniowe, nerwy obwodowe kończyn. Unerwienie segmentalne i obwodowe.

Page 3: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

L13 Układ nerwowy autonomiczny.

L14 Budowa serca. Naczynia krwionośne – żyły, tętnice, naczynia włosowate. L15 Krwiobieg duży i mały. L16 Układ limfatyczny. L17 Układ oddechowy.

L18 Topografia narządów wewnętrznych jamy brzusznej.

L19 Topografia narządów miednicy. L20 Charakterystyka i położenie narządów dokrewnych.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Ignasiak Z. Anatomia układu ruchu. Edra Urban & Partner, Wrocław, 2016.

Ignasiak Z. Anatomia narządów wewnętrznych i układu nerwowego człowieka. Elsevier Urban & Partner,

Wrocław, 2014.

Schünke M., Schulte E., Schumacher U. Prometeusz Atlas anatomii człowieka. MedPharm Polska, Wrocław,

2009.

Kapandji A.I. Anatomia funkcjonalna stawów. T.1. Kończyna górna. Edra Urban & Partner, Wrocław, 2014.

Kapandji A.I. Anatomia funkcjonalna stawów. T.2. Kończyna dolna. Edra Urban & Partner, Wrocław, 2014.

Kapandji A.I. Anatomia funkcjonalna stawów. T.3. Kręgosłup i głowa. Edra Urban & Partner, Wrocław, 2015.

Netter F.H. Atlas anatomii człowieka. Elsevier Urban& Partner, Wrocław, 2011.

Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007

Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007

Literatura uzupełniająca: Aleksandrowicz R. Mały atlas anatomiczny. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2005.

Sokołowska-Pituchowa J. Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa, 2006.

Putz, R. Past. Atlas anatomii człowieka Soboty- II tomy. Urban& Partner, Wrocław, 2006.

MacKinnon. Oksfordzki podręcznik anatomii czynnościowej III tomy. PZWL, Warszawa, 1997.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Opisuje budowę anatomiczną poszczególnych

układów człowieka ze szczególnym

uwzględnieniem budowy i funkcjonowania

aparatu ruchu człowieka.

K_W01

P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Zna szczegółową budowę układu nerwowego i

jego rolę w procesie sterowania aparatem

ruchu.

K_W03 P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 Wykorzystuje znajomość budowy

anatomicznej człowieka w przygotowaniu do

prowadzenia procesu rehabilitacji.

K_U20 P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Jest świadomy znaczenia wiedzy z zakresu

anatomii człowieka we właściwym

przygotowaniu fizjoterapeuty do pracy z

pacjentem.

K_K01 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F3 – sprawdzian praktyczny

F5 – udział w dyskusji

P1 – egzamin pisemny - test

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk11, Wk12, Wk13,

Wk14, Wk15; L1, L2, L3, L4, L5, L6, L7, L8, L9, L10, L11, L12,

F1, F2, F3, P1

Page 4: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

L13, L14, L19, L20, L21, L22, L23, L24, L25

02 Wk8, Wk9, Wk10; L15, L16, L17, L18 F1, F2, F3, P1 03 L1 - L25 F1, F3, P1 04 L1 - L25 F3, F5

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk8, Wk9, Wk10;

L1, L2, L3, L4, L5, L6, L7, L8, L9, L14, L15, L16, L17, L18,

L19, L20

F1, F2, F3, P1

02 Wk6, Wk7; L10, L11, L12, L13 F1, F2, F3, P1 03 L1 - L20 F1, F3, P1 04 L1 - L20 F3, F5

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ……………………………………………………………………..30 h

− udział w zajęciach laboratoryjnych ……………………………………………………..50 h

− konsultacje ………………………………………………………………………………...2 h

− egzamin pisemny ............................................................................................................. ... 2 h

RAZEM: 84 h

2. Samodzielna praca studenta:

− przygotowanie do ćwiczeń……………………………………………………………….. 6 h

− przygotowanie do sprawdzianów teoretycznych…...…..………………………………….6 h

− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych …………………………………………15 h

− przygotowanie do egzaminu pisemnego z przedmiotu:…………………………………. 14 h

RAZEM: 41 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 125 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,6

− udział w zajęciach laboratoryjnych…………………………………………………......... 50 h

− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych ………………………………………….15 h

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach …………………………………………………………………….. 20 h

− udział w zajęciach laboratoryjnych …………………………………………………….. 40 h

− konsultacje ………………………………………………………………………………...2 h

− egzamin pisemny ............................................................................................................. ... 2 h

RAZEM: 64 h

2. Samodzielna praca studenta:

− przygotowanie do ćwiczeń………………………………………...…………….…………8 h

− przygotowanie do sprawdzianów …...……………………………………………………..8 h

− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych ………………………………………….25 h

− przygotowanie do egzaminu pisemnego z przedmiotu:………………………………….. 20 h

RAZEM: 61 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 125 h

1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 2,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,6

− udział w zajęciach laboratoryjnych ………………………………………………………… 40 h

− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych ……………………………….…………….25 h

Page 5: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Katarzyna Balewska-Juras

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 6: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Antropologia

KOD ECTS: 139-26-30-A14

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: W

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/SEMESTR: I/ 1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 10/10

Ćwiczenia – liczba godzin

10/10

Wymagania wstępne/zaliczone

przedmioty poprzedzające: biologia medyczna, anatomia

prawidłowa człowieka

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z rozwojem rodowym człowieka, ze zróżnicowaniem wewnątrzgatunkowym oraz wybranymi

problemami rozwoju osobniczego. Analiza uwarunkowań fizycznej aktywności człowieka, zmian

morfofunkcjonalnych zachodzących w organizmie ludzkim pod wpływem różnych form aktywności fizycznej.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Antropologia jako nauka o ewolucji właściwości biologicznych i kulturowych człowieka.

Antropologia filogenetyczna – czynniki hominizacji, filogenetyczne zmiany motoryczności

człowieka.

Wk2 Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe człowieka – przegląd wybranych klasyfikacji

rasowych.

Wk3 Antropologia populacyjna – zmienność morfologiczna i fizjologiczna człowieka

Wk4 Biotyp człowieka – wybrane systemy somatotypologiczne.

Wk5 Etapy ontogenezy. Czynniki rozwoju osobniczego - determinanty, stymulatory i

modyfikatory rozwoju. Środowiskowe uwarunkowania rozwoju.

Nr Temat ćwiczenia

P1 Metody badań antropologicznych – przyrządy pomiarowe, punkty antropometryczne, karta

badań antropometrycznych. Pomiary antropometryczne.

P2 Wskaźniki antropologiczne – wybrane wskaźniki głowy i wskaźniki somatyczne

P3 Określanie typu budowy ciała metodą Kretschmera i metodą Wankego

P4 Szacowanie masy tkanki tłuszczowej i tkanek aktywnych. Należyta masa ciała.

P5 Metody badań antropologicznych - antroposkopia (kefaloskopia i somatoskopia).

Zastosowanie metod antropometrycznych dla potrzeb fizjoterapii.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Wolański N. Rozwój biologiczny człowieka. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2012.

Page 7: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Charzewski J. (red.). Antropologia. Wyd. Dydaktyczne AWF Warszawa, 2004.

Drozdowski Z. Antropometria w wychowaniu fizycznym. Wyd. AWF Poznań, 1998.

Gołąb S., Chrzanowska M. (red.). Przewodnik do ćwiczeń z antropologii. Wyd. AWF Kraków, 2007.

Iwanek B., Rogowska E. Antropologia. Materiały do ćwiczeń. Wyd. AWFiS , Gdańsk, 2006.

Literatura uzupełniająca:

Juśkiewicz-Swaczyna B. Pochodzenie i ewolucja człowieka. Materiały dydaktyczne. Szkice Humanistyczne t.

X, vol. 21, str.180-189. OSW im. J. Rusieckiego, Olsztyn, 2010.

Siniarska A., Tomczyk J. Skrypt do ćwiczeń z antropologii. Wyd. Wszechnicy Mazurskiej, 2005.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Charakteryzuje etapy ontogenezy człowieka,

wymienia czynniki rozwoju osobniczego i określa

ich wpływ na rozwój fizyczny człowieka.

K_W01 P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie budowy i

funkcji organizmu człowieka w aspekcie

zróżnicowania morfologicznego i fizjologicznego

oraz wpływu aktywności fizycznej na organizm.

K_W03 P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi zastosować metody antropometryczne i

antroposkopijne do oceny budowy ciała i stanu

funkcjonalnego człowieka.

K_U07 P7SM_UW03

P7SM_UW05

04 Posługuje się specjalistycznym sprzętem do

pomiarów antropometrycznych w celu oceny

funkcjonalnej pacjenta.

K_U12 P7SM_UW01

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Ma świadomość znaczenia podstawowej wiedzy z

zakresu antropologii dla głębszego zrozumienia

funkcjonowania organizmu człowieka oraz zmian

morfofunkcjonalnych zachodzących w organizmie

ludzkim pod wpływem różnych form aktywności

fizycznej.

K_K01 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny

F7 – kontrola karty pomiarów

P2 – zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk5 P2

02 Wk2, Wk3, Wk4, P4, P5 P2

03 P1, P2, P3, P4, P5 F2, F7

04 P1, P2, P3, P4, P5 F2, F7

05 Wk1-Wk5, P1-P5 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ...................................................................................................... ..................10 h

− udział w ćwiczeniach praktycznych .. ....................................................................................... .....10 h

− konsultacje .................................................................................... .....................................................1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianu……………. .................................................................................... 9 h

− opracowanie wyników pomiarów………………………………………………………………….10 h

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego z zakresu wykładów ……………………………….......10 h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

Page 8: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,8

- udział w ćwiczeniach praktycznych .. .............................................................................10 h

− opracowanie wyników pomiarów…………………………………………….……….10 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna, mgr Aleksandra Kolwicz-Gańko

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 9: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: BHP i ergonomia pracy

KOD ECTS: 160-26-30-O3

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA: praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

- wymagania wstępne/

zaliczone przedmioty

poprzedzające: brak Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z podstawami bhp i ergonomii pracy, zarządzania bezpieczeństwem pracy i higieną

pracy, naświetlenie prawnych regulacji warunków pracy, przekazanie wiadomości o obciążeniach,

uciążliwościach i zagrożeniach związanych z pracą oraz o sposobach ich ograniczania.

III. Forma zajęć: wykład kursowy -Wk

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Wybrane regulacje prawne z zakresu prawa pracy dotyczące bezpieczeństwa i higieny

pracy.

Wk2 Rys historyczny ergonomii. Ergonomia jako nauka interdyscyplinarna. Tematyka

badań ergonomicznych. Układ człowiek-środowisko -praca.

Wk3 Środowisko pracy: czynniki fizyczne, chemiczne, biologiczne i społeczne, ocena

ryzyka zawodowego, zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy.

Wk4 Metody identyfikacji, analizy i oceny zagrożeń oraz oceny ryzyka związanego z tymi

zagrożeniami.

Wk5 Fizjologiczne uwarunkowania pracy: rodzaje pracy, obciążenia fizyczne i psychiczne,

zjawisko zmęczenia i jego skutki, zjawisko biorytmów.

Wk6

Metody likwidacji lub ograniczenia oddziaływania na pracowników czynników

szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych i niebezpiecznych występujących w procesach

pracy.

Wk7 Konstrukcja ergonomicznego miejsca pracy na przykładzie organizacji stanowiska

komputerowego - zagrożenia i metody ich ograniczania.

Wk8

Ustalanie okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy i chorób zawodowych. Zasady

postępowania w razie wypadku i w sytuacjach zagrożeń w tym udzielania pierwszej

pomocy.

studia niestacjonarne

Page 10: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Nr Temat wykładu

Wk1

Wybrane regulacje prawne z zakresu prawa pracy dotyczące bezpieczeństwa i higieny

pracy.

Rys historyczny ergonomii. Ergonomia jako nauka interdyscyplinarna. Tematyka

badań ergonomicznych. Układ człowiek-środowisko -praca.

Wk2

Środowisko pracy: czynniki fizyczne, chemiczne, biologiczne i społeczne, ocena

ryzyka zawodowego, zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy.

Metody identyfikacji, analizy i oceny zagrożeń oraz oceny ryzyka związanego z tymi

zagrożeniami.

Wk3 Fizjologiczne uwarunkowania pracy: rodzaje pracy, obciążenia fizyczne i psychiczne,

zjawisko zmęczenia i jego skutki, zjawisko biorytmów.

Wk4

Metody likwidacji lub ograniczenia oddziaływania na pracowników czynników

szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych i niebezpiecznych występujących w procesach

pracy

Ustalanie okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy i chorób zawodowych. Zasady

postępowania w razie wypadku i w sytuacjach zagrożeń w tym udzielania pierwszej

pomocy.

Wk5 Konstrukcja ergonomicznego miejsca pracy na przykładzie organizacji stanowiska

komputerowego - zagrożenia i metody ich ograniczania.

V. Literatura

Literatura podstawowa: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 września 1997 r.

w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy . Koradecka D. Bezpieczeństwo pracy i ergonomia. t. I i II, red. Warszawa 1997.

Górska E. Ergonomia. Warszawa 2001.

Wykowska M., Ergonomia jako nauka stosowana, Kraków 2009.

Literatura uzupełniająca: Rączkowski B. BHP w praktyce. Gdańsk, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr 2008

Kowal E. Ergonomia w zarządzaniu warunkami pracy. Zielona Góra 2008.

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Nr

efektu: Student, który zaliczył przedmiot:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna zasady prawne obowiązujące w placówkach

zajmujących się rehabilitacją osób

niepełnosprawnych, w kontekście prawa pracy i

BHP.

K_W08

P7SM_WG01

P7SM_WK05

02 Wyjaśnia zasady udzielania medycznej pomocy

przedlekarskiej.

K_W06 P7SM_WG02

P7SM_WK04

P7SM_WK06

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi rozpoznać stany zagrożenia zdrowia i życia

oraz udzielić kwalifikowanej pierwszej pomocy.

K_U14 P7SM_UW03

P7SM_UW01

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,

potrafi zidentyfikować zagrożenia zdrowotne.

K_K09

P7SM_UO03

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca): F7 – opisowa analiza wybranego stanowiska pracy fizjoterapeuty

P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Studia stacjonarne:

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk7 P1, F7

Page 11: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

02 Wk8 P1

03 Wk4, Wk8 P1

04 Wk1-Wk8 P1, F7

Studia niestacjonarne:

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk5 P1, F7

02 Wk5 P1

03 Wk2, Wk5 P1

04 Wk-Wk5 P1, F7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 15 h

− konsultacje ....................................................................................................................................... 1 h

− zaliczenie pisemne ………………….…………………………………………………………….. 1 h

RAZEM: 17 h

2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do zaliczenia pisemnego …………………………….……………………………...3h

- przygotowanie opisowej analizy wybranego stanowiska pracy fizjoterapeuty ……………………..5h

RAZEM: 8h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25

1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS = 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,2 - przygotowanie opisowej analizy wybranego stanowiska pracy fizjoterapeuty ……………………..5h

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h

− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h

− zaliczenie pisemne ………………….…………………………………………………………….. 1 h

RAZEM: 12 h

2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do zaliczenia pisemnego …………………………………………………………....8h

- przygotowanie opisowej analizy wybranego stanowiska pracy fizjoterapeuty ……………………..5h

RAZEM: 13h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25

1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS = 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,2

- przygotowanie opisowej analizy wybranego stanowiska pracy fizjoterapeuty ……………………..5h

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Jarosław Kulbaba

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 12: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Biochemia

KOD ECTS: 136-26-30-A3

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU

O RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: znajomość

chemii i biologii na poziomie

szkoły średniej, biologia

medyczna

Język wykładowy

Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zrozumienie podstaw energetycznego i biochemicznego funkcjonowania

organizmu człowieka, poprzez poznanie integracji szlaków metabolicznych, ich regulacji, działania i funkcji

enzymów.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), warsztaty (W), seminarium (S)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Główne cele biochemii. Kataboliczne i anaboliczne szlaki metaboliczne służące

wyprodukowaniu energii z pokarmów i syntezie związków budulcowych organizmu człowieka.

Wk2 Enzymy, koenzymy, kofaktory i witaminy.

Wk3 Węglowodany. Znaczenie biomedyczne. Charakterystyka szlaków katabolicznych i

anabolicznych węglowodanów (glikogenoliza, glukoneogeneza, glikogeneza). Cykl Corich.

Wk4 Lipidy. Znaczenie biomedyczne. Charakterystyka szlaków katabolicznych i anabolicznych

lipidów. Utlenianie kwasów tłuszczowych. Synteza, transport i wydalanie cholesterolu.

Wk5 Aminokwasy i białka. Katabolizm białek. Biosynteza aminokwasów. Przeciwciała. Mięśnie –

biochemia skurczu.

Wk6 Kwasy nukleinowe. Struktura i funkcje kwasów nukleinowych. Organizacja i replikacja DNA.

Wk7 Regulacja metabolizmu: enzymatyczna, za pomocą sygnałów metabolicznych, kanałów

jonowych, hormonów.

Wk8 Rola wody, buforów i wolnych rodników w organizmie człowieka.

Nr Temat ćwiczenia

W1 Warsztaty „Metody badawcze stosowane w laboratorium biochemicznym (techniki

chromatograficzne, elektroforeza w nośnikach, metody spektralne)”.

S2 Ćwiczenie seminaryjne - biochemia węglowodanów.

S3 Ćwiczenie seminaryjne - biochemia lipidów.

S4 Ćwiczenie seminaryjne - biochemia aminokwasów i białek.

S5 Ćwiczenie seminaryjne – charakterystyka budowy i działania enzymów.

S6 Ćwiczenie seminaryjne – charakterystyka budowy i działania enzymów.

Page 13: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

W7

(3 h)

Warsztaty „Analiza zagadnień: bioaktywne peptydy, lipofilne związki biologicznie aktywne,

skrobia oporna”.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Główne cele biochemii. Kataboliczne i anaboliczne szlaki metaboliczne służące

wyprodukowaniu energii z pokarmów i syntezie związków budulcowych organizmu

człowieka. Enzymy, koenzymy, kofaktory i witaminy.

Wk2 Węglowodany. Znaczenie biomedyczne. Charakterystyka szlaków katabolicznych i

anabolicznych węglowodanów. Cykl Corich.

Wk3 Charakterystyka szlaków katabolicznych i anabolicznych lipidów. Utlenianie kwasów

tłuszczowych. Synteza, transport i wydalanie cholesterolu.

Wk4 Aminokwasy i białka. Katabolizm białek. Biosynteza aminokwasów. Przeciwciała. Mięśnie –

biochemia skurczu. Kwasy nukleinowe. Struktura i funkcje kwasów nukleinowych.

Organizacja i replikacja DNA.

Wk5 Regulacja metabolizmu: enzymatyczna, za pomocą sygnałów metabolicznych, kanałów

jonowych, hormonów. Rola wody, buforów i wolnych rodników w organizmie człowieka.

Nr Temat ćwiczenia

W 1 Warsztaty „Metody badawcze stosowane w laboratorium biochemicznym (techniki

chromatograficzne, elektroforeza w nośnikach, metody spektralne)”.

S 2 Ćwiczenie seminaryjne - biochemia węglowodanów.

S 3 Ćwiczenie seminaryjne - biochemia lipidów.

S 4 Ćwiczenie seminaryjne - biochemia aminokwasów i białek.

S 5 Ćwiczenie seminaryjne – charakterystyka budowy i działania enzymów.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Kączkowski J. Podstawy biochemii. WNT, Warszawa 2015.

Murray R.K., Granner D.K., Rodwell V.W. Biochemia Harpera ilustrowana. PZWL, Warszawa 2015.

Pasternak K. Biochemia Podręcznik dla studentów medycznych studiów licencjackich. PZWL,

Warszawa 2013 Literatura uzupełniająca: Angielski S., Jakubowski Z., Dominiczak M. H., Biochemia kliniczna, Wydawnictwo PERSEUSZ, Sopot,

2007.

Kłyszejko-Stefanowicz L., Ćwiczenia z biochemii. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 2017.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Wyjaśnia istotę podstawowych procesów

metabolicznych zachodzących na poziomie

komórkowym.

K_W02

P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

02

Potrafi zastosować wiedzę z zakresu biochemii

do wyjaśnienia podstawowych procesów

metabolicznych i ich roli w prawidłowym

funkcjonowaniu organizmu człowieka.

K_U20 P7SM_UW03

P7SM_UW05

03 Przygotowuje i przedstawia wystąpienia ustne

dotyczące biochemii węglowodanów, lipidów,

białek oraz mechanizmu działania enzymów

w ramach seminariów przedmiotowych.

K_U23 P7SM_UK02

P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Ma świadomość znaczenia podstawowej

wiedzy z zakresu biochemii dla zrozumienia

budowy i funkcji organizmu człowieka.

K_K01

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F5 – udział w dyskusji

F6 – prezentacja na seminarium

Page 14: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

P2 – zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk8 F2, P2

02 Wk2-Wk8, S2-S6 F1, F2, F5, F6, P2

03 S2-S6 F6, F5

04 W7, S2-S6 F5, P2

studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk5 F2, P2

02 Wk1-Wk5, S2-S5 F1, F2, F5, F6, P2

03 S2-S5 F6, F5

04 W1, S2-S5 F5, P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach………………………………………………………………………….. 15 h

− udział w warsztatach……………….. ........................................................................................3 h

− udział w ćwiczeniach seminaryjnych .................................................................................. .... 12 h

− konsultacje ................................................................................................................. .............. 1 h

− zaliczenie pisemne ………………………………………………………………………….. 1h

RAZEM: 32 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do seminariów ............................................................................................. .........8 h

− przygotowanie do sprawdzianów pisemnych ...............................................................................3 h

− przygotowanie do zaliczenia ........................................................................................... ............ 7 h

RAZEM: 18 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,3

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,7

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,1

− udział w warsztatach ....................................................................................................... ..........3 h

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach…………………………………………………………………………....10 h

− udział w warsztatach ....................................................................................... ............................ 2 h

− udział w ćwiczeniach seminaryjnych ..........................................................................................8 h

− konsultacje .................................................................................. ............................................. 1 h

− zaliczenie pisemne ………………………………………………………………………….. 1h

RAZEM: 22 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianów pisemnych ...........................................................................5 h

− przygotowanie do seminariów ………………..……..…………………….………….......... 15 h

− przygotowanie do zaliczenia .....................................................................................................8 h

RAZEM: 28 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,1

− udział w warsztatach......................................................................................................... ........2 h

Page 15: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

X. Autor programu (dane kontaktowe):

prof. dr hab. Henryk Kostyra, dr inż. Dorota Ogrodowska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 16: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Biofizyka

KOD ECTS: 132-26-30-A4

PUNKTY ECTS:1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

obligatoryjny RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

10/10 Ćwiczenia – liczba godzin

10/10

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: znajomość fizyki na poziomie

szkoły średniej

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Nabycie przez studentów umiejętność opisu i interpretacji podstawowych wielkości fizycznych. Poznanie

właściwości fizycznych tkanek; opisu i interpretacji zjawisk fizycznych zachodzących w organizmie

człowieka, wpływu na organizm zewnętrznych czynników fizycznych.

Ćwiczenia laboratoryjne mają na celu praktyczne (przez uczestnictwo w bezpośrednich pomiarach

i przeprowadzonych doświadczeniach laboratoryjnych) zapoznanie studentów ze zjawiskami zachodzącymi

w organizmie żywym.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Definicja podstawowych praw i wielkości fizycznych (siły, pędu, gęstości, ciężaru właściwego,

ciśnienia, naprężeń) i ich obecność w fizjoterapii. Opis dynamiki układu (modelowanie

matematyczne). Odkształcenia i deformacje: skręcanie, zginanie, złamanie. Prawo Hooke’a.

Rozciąganie i ściskanie tkanek. Pomiar naprężeń w kościach podczas prób wytrzymałościowych.

Wpływ podwyższonego (hiperbaria) i obniżonego (hipobaria) ciśnienia na organizm człowieka i

zastosowanie w medycynie (m.in. aerobolizm, embolizacja, hipoksja itp.).

Wk2 Wstęp do opisu praw transportu: masy, pędu i energii. Ogólne równanie transportu. Transport

masy – zjawisko dyfuzji i osmozy. Równanie dyfuzji. Transport pędu - elementy kinematyki,

kinetyki i mechaniki płynów. Zjawisko lepkości (siła Newtona). Biofizyka układu krążenia.

Lepkość krwi. Zjawiska transportu w przyrodzie i organizmie ludzkim. Przenikanie przez błony.

Zjawisko napięcia powierzchniowego.

Wk3 Podstawy bioenergetyki i termokinetyki. Sposoby rozchodzenia się ciepła. Bilans cieplny.

Zjawisko transportu energii. Rodzaje energii. Energia wewnętrzna, entalpia, entropia. I i II zasada

termodynamiki. Transport energii w organizmie żywym. Wpływ temperatury i wilgotności na

organizm. Hipo- i hipertermia.

Wk4 Podstawy fizyczne metod diagnostyki obrazowej tkanek i narządów. Promieniowanie

rentgenowskie, termografia, rezonans magnetyczny, kardiografia impedancyjna, spektroskopia,

tomografia komputerowa, SPECT, PET. Biofizyka narządu ruchu. Obciążenia statyczne i

dynamiczne. Przeciążenia. Deformacje tkanek. Rozkład sił działających na mięśnie, więzadła oraz

Page 17: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

tkanki kostne.

Wk5 Ultradźwięki i infradźwięki. Sposoby wytwarzania ultradźwięków. Wpływ ultradźwięków

infradźwięków na organizm człowieka. Biofizyka procesu słyszenia. Pole elektryczne,

magnetyczne i prąd. Obwody prądu stałego. Praca i moc prądu elektrycznego. Wpływ prądu

elektrycznego i pól elektromagnetycznych na organizm człowieka. Właściwości elektryczne

komórki – przewodnictwo i potencjały elektryczne w układzie nerwowym. Pomiar oporności ciała

człowieka. Fale elektromagnetyczne (rodzaje fal, zakresy i zastosowanie) i ich wpływ na

organizm człowieka. Światło jako fala elektromagnetyczna i foton (korpuskuła o energii hν).

Podstawowe zagadnienia z zakresu optyki geometrycznej. Podstawowe zagadnienia z zakresu

optyki falowej. Zjawisko interferencji i polaryzacji światła. Zjawisko absorpcji światła.

Podczerwień i ultrafiolet w medycynie i fizjoterapii. Biofizyka procesu widzenia. Działanie

laserów.

Nr Temat ćwiczenia

A1 Definicje podstawowych wielkości fizycznych. Omówienie sposobów wyznaczania gęstości ciał.-

(2h)

L2 Wyznaczenie gęstości ciał stałych i cieczy (2 h)

L3 Wyznaczanie bezwzględnego współczynnika lepkości metodą Stokesa. (2 h)

L4 Wyznaczanie ciepła właściwego ciał stałych. (2 h)

A5 Wyznaczanie długości oraz częstotliwości fali głosowej metodą rezonansu. Obliczanie

częstotliwości fal elektromagnetycznych. Charakterystyka promieniowania laserowego.

Obliczanie dawek. Ćwiczenie zaliczeniowe. (2 h)

V. Literatura

Literatura podstawowa: Pilawski A., Podstawy biofizyki. Podręcznik dla studentów medycyny, Zakład Wydawnictw

Lekarskich, Warszawa, 1985.

Jaroszyk F., Biofizyka. Podręcznik dla studentów, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2, 2014. Grajek H., Przewodnik do ćwiczeń laboratoryjnych z biofizyki, OSW im. J. Rusieckiego, Olsztyn 2010.

Literatura uzupełniająca:

Hrynkiewicz A., Fizyczne metody diagnostyki medycznej i terapii, PWN, Warszawa, 2000.

Bobrowski Cz., Fizyka - krótki kurs., WNT, Warszawa, 1998.

Bober T., Zawadzki J., Biomechanika układu ruchu człowieka, Wyd. BK, Wrocław, 2006.

Skorko M., Fizyka, PWN, Warszawa, 1976.

Jóźwiak Z. Bartosz G., Biofizyka, PWN, Warszawa, 1, 2017.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 charakteryzuje procesy fizyczne zachodzące w

organizmie ludzkim, opisuje prawa fizyczne i

biofizyczne oraz biofizyczne mechanizmy

funkcjonowania organizmu

K_W01 P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 objaśnia mechanizmy działania czynników

fizykalnych (prądów, ultradźwięków, światła)

stosowanych w zabiegach z zakresu fizjoterapii

K_W01 P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03

potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu biofizyki

do zrozumienia mechanizmów oddziaływania

na organizm człowieka czynników fizykalnych

stosowanych w diagnostyce i fizykoterapii.

K_U20

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Samodzielnie, w odpowiedzialny sposób

wykonuje obserwacje laboratoryjne, właściwie

organizuje pracę własną. Przestrzega zasad

BHP.

K_K09 P7SM_UO03

05 Rozumie rolę i zastosowanie najnowszej

wiedzy z zakresu biofizyki w naukach

medycznych.

K_K01 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

Page 18: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

F3 – sprawdzian praktyczny (wykonanie ćwiczenia + sprawozdanie)

F4 – kolokwium

F6 – prezentacja (referat)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk3, Wk4-Wk5, A1, L1-L4 F4, F6

02 Wk1, WK4-Wk5; F4, F3, F6

03 Wk4, Wk5, L4 F3, F6

04 A1, L1 – L4 F3

05 Wk4, Wk5, A5 F6

studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk3, Wk4-Wk5, A1, L1-L4 F4, F6

02 Wk4-Wk5 F4, F3, F6

03 Wk4,Wk5, L4 F3, F6

04 A1, L1 – L4 F3

05 Wk4,Wk5, A5 F6

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne i niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .........................................................................................................................10 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ ....6 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych............................................................................................... 4 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ........... 3 h

− opracowanie referatu .............................................................................................. ...........................3 h

− przygotowanie do kolokwiów z ćwiczeń i wykładów ..................................................................... 3 h

RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,2

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ ...6 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Justyn Wojtasik

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 19: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Biologia medyczna

KOD ECTS: 120-26-30-A1

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: O

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 10/10

Ćwiczenia – liczba godzin

10/10

Wymagania wstępne/zaliczone

przedmioty poprzedzające: znajomość biologii na poziomie

szkoły średniej Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z budową i czynnościami życiowymi na poziomie komórkowym

oraz organizmalnym.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Komórka – podstawowa jednostka funkcjonalna organizmu człowieka. Budowa i funkcje

organelli komórkowych.

Wk2 Kariokinezy i ich rola biologiczna. Komórki macierzyste. Programowana śmierć komórki –

apoptoza. Śmierć komórki na drodze nekrozy.

Wk3 Klasyfikacja i charakterystyka tkanek.

Wk4 Budowa i funkcje skóry oraz tkanki podskórnej. Wk5 Wybrane zagadnienia z embriologii – gametogeneza, rozwój zarodkowy i płodowy.

Nr Temat ćwiczenia

L1 Różnorodność budowy komórek, organelle komórkowe – obserwacje mikroskopowe.

Czynności życiowe na poziomie komórkowym – procesy anaboliczne i kataboliczne.

L2 Zasady transportu błonowego. Procesy transportu przez błony cytoplazmatyczne (dyfuzja

prosta, transport bierny, transport aktywny) i ich rola w czynnościach życiowych na poziomie

komórkowym. Transport z udziałem błon cytoplazmatycznych (transport pęcherzykowy) jako

podstawowy mechanizm wchłaniania i wydzielania.

L3 Cykl życiowy komórki - fazy cyklu komórkowego, kariokinezy (mitoza i mejoza) i ich

biologiczna rola.

L4 Budowa tkankowa organizmu człowieka - obserwacje mikroskopowe tkanki nabłonkowej,

łącznej mięśniowej i nerwowej.

L5 Anatomia mikroskopowa skóry. Podsumowanie wiadomości. Zaliczenie praktyczne –

rozpoznawanie tkanek na podstawie preparatów mikroskopowych.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Fogt-Wyrwas R., Jarosz W., Mizgajska-Wiktor H. Podstawy biologii człowieka. Komórka, tkanki, rozwój,

Page 20: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

dziedziczenie. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2013

Alberts B. (red). Podstawy biologii komórki. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2009

Jarygin W. Biologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych. PZWL, Warszawa, 2004.

Sawicki W., Malejczyk J. Histologia. PZWL, Warszawa, 2012.

Zabel M (red.). Histologia: podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii. Elsevier Urban &

Partner, Wrocław, 2010.

Literatura uzupełniająca:

Baum E. Komórki macierzyste jako bioetyczny problem współczesnej medycyny. Wyd. Nauk.

Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego, Poznań 2010.

Galewicz W (red.). Początki ludzkiego życia. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac

Naukowych UNIVERSITAS, Kraków, 2010.

Jaworek J., Czupryna A. (red.). Biologia medyczna a zdrowie człowieka. Uniwersyteckie

Wydawnictwo Medyczne Vesalius, Kraków, 2007. Cichocki T. Litwin J.A., Mirecka J. Kompendium histologii. Wyd. UJ, Kraków 2009.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Charakteryzuje budowę mikroskopową oraz

właściwości i funkcje komórek, tkanek i

narządów człowieka.

K_W01 P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Wyjaśnia istotę podstawowych procesów

metabolicznych zachodzących na poziomie

komórkowym.

K_W02

P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi zastosować wiedzę z biologii

medycznej do wyjaśnienia związku między

budową i podstawowymi czynnościami

zachodzącymi na poziomie komórkowym w

organizmie człowieka.

K_U20 P7SM_UW03

P7SM_UW05

04 Potrafi przygotować i przedstawić prezentację

wybranych zagadnień z zakresu zastosowania

badań biologicznych w medycynie.

K_U23 P7SM_UK02

P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Ma świadomość znaczenia podstawowej

wiedzy z zakresu biologii medycznej dla

zrozumienia budowy i funkcji organizmu

człowieka.

K_K01

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny

F3 – sprawdzian praktyczny

P2 – praca pisemna

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk3, Wk4, Wk5, L1, L3, L4, L5 F2, F3

02 Wk1, Wk2, L1, L2, L3 F2, P2

03 L1, L2, L3 F2, P2

04 L5 P2

05 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, L1, L2, L3, L4, L5 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne i niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ..............10 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ............................................................................................10 h

− konsultacje ................................................................................................................. ........................1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianów ................................................................ ............................. ... ...4 h

Page 21: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ..................................................................................2 h

− przygotowanie pracy pisemnej ......................................................................................................... 3 h

RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,4

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ...........................................................................10 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego .................................................................2 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 22: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Demografia i epidemiologia

KOD ECTS: 129-26-30-O19

PUNKTY ECTS : 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:-

STATUS PRZEDMIOTU: O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/ niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1

PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady - liczba godzin

20/15 Ćwiczenia - liczba godzin

Wymagania

wstępne/przedmioty

poprzedzające:

brak

Język wykładowy: Forma zaliczenia:

zaliczenie na ocenę Język polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: nabycie przez studentów wiedzy i umiejętności w zakresie wybranych

zagadnień z demografii, które mają ścisły związek z epidemiologią lub są wspólne dla obydwu dziedzin. W

ramach wybranych zagadnień z epidemiologii studenci nabywają wiedzę i umiejętności w zakresie metodyki

badań epidemiologicznych, oceny stanu zdrowia na podstawie danych epidemiologicznych, chorób

zakaźnych i niezakaźnych o znaczeniu społecznym, ze szczególnym uwzględnieniem niepełnosprawności.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Interdyscyplinarność demografii i epidemiologii. Źródła i zakres informacji demograficznej i

epidemiologicznej.

Wk2 Podstawowe mierniki demograficzne i epidemiologiczne niezbędne do oceny stanu zdrowia

ludności.

Wk3 Struktura ludności wg. podstawowych cech demograficznych, modele liczebności populacji

ludzkiej, transformacje demograficzne, starzenie się społeczeństw.

Wk4 Wpływ migracji ludności, urbanizacji i globalizacji na światową sytuację epidemiologiczną.

Wk5 Transformacja epidemiologiczna.

Wk6 Metody analizy demograficznej wykorzystywane w epidemiologii.

Wk7 Metodyka badań epidemiologicznych.

Wk8 Epidemiologia chorób zakaźnych, choroby kwarantannowe, choroby odzwierzęce.

Wk9 Choroby niezakaźne, przewlekłe choroby niezakaźne jako przyczyna niepełnosprawności i

inwalidztwa. Wk10 Epidemiologia wieku podeszłego.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Interdyscyplinarność demografii i epidemiologii. Źródła i zakres informacji demograficznej i

epidemiologicznej.

Page 23: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Wk2 Podstawowe mierniki demograficzne i epidemiologiczne niezbędne do oceny stanu zdrowia

ludności.

Wk3 Struktura ludności wg. podstawowych cech demograficznych, modele liczebności populacji

ludzkiej, transformacje demograficzne, starzenie się społeczeństw.

Wk4 Wpływ migracji ludności, urbanizacji i globalizacji na światową sytuację epidemiologiczną.

Transformacja epidemiologiczna.

Wk5 Metody analizy demograficznej wykorzystywane w epidemiologii. Metodyka badań

epidemiologicznych.

Wk6 Epidemiologia chorób zakaźnych, choroby kwarantannowe, choroby odzwierzęce.

Wk7 Choroby niezakaźne, przewlekłe choroby niezakaźne jako przyczyna niepełnosprawności i

inwalidztwa. Wk8 Epidemiologia wieku podeszłego.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Jabłoński L., Karwat I.D., Podstawy epidemiologii ogólnej, epidemiologia chorób zakaźnych, Wyd. PZWL

Lublin 2002

Stokowski F., Demografia, Wyd. PWE, Warszawa 2015

Maniecka-Bryła I, Martini-Fiwek J. (red), Epidemiologia z elementami biostatystyki, Wyd. UM w Łodzi,

Łódź 2005

Okólski M., Fihel A., Demografia. Współczesne zjawiska i teorie, Wyd. Naukowe SCHOLAR, Warszawa

2012

Literatura uzupełniająca: Balicki E., Frątczak E., Nam C. B., Przemiany ludnościowe. Fakty –Interpretacje – Opinie, Wyd. UKSW

Warszawa 2007

Bzdęga J., Gębska-Kuczerowska A. (red), Epidemiologia w zdrowiu publicznym, Wyd. PZWL, Warszawa

2010

Holzer J.Z., Demografia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2003 4. Jędrychowski W.,

Epidemiologia w medycynie klinicznej i zdrowiu publicznym, Wyd. UJ, Kraków 2010

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Wymienia oraz charakteryzuje metody i zasady

analizy demograficznej oraz zasady stosowania

badań epidemiologicznych.

K_W08

P7SM_WG01

P7SM_WK05

02 Opisuje problemy zagrażające zdrowiu oraz

wyjaśnia procesy demograficzne.

Charakteryzuje skalę problemów

niepełnosprawności i starości w ujęciu

demograficznym i epidemiologicznym.

K_W08

P7SM_WG01

P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi ocenić stan zdrowia ludności stosując

podstawowe mierniki demograficzne i

epidemiologiczne.

K_U22

P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Rozumie potrzebę stałego uaktualniania

wiedzy z zakresu demografii i epidemiologii

jako element samokształcenia wpływający na

kompetencje zawodowe fizjoterapeuty.

K_K01

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji

P1- test pisemny połączony z zadaniem problemowym

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk6, Wk7 P1

02 Wk3, Wk4 ,Wk5, Wk8, Wk9, Wk10 P1

Page 24: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

03 Wk2, Wk6, Wk7 P1

04 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10 P1, F5

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk5 P1

02 Wk3, Wk4 ,Wk6, Wk7, Wk8 P1

03 Wk2, Wk5 P1

04 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8 P1, F5

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ................................................................................................. .......................... 20 h

− konsultacje ..... .......................................................................................................... ........................ 1 h

− test zaliczeniowy ................................................................................................................................ 1 h

RAZEM: 22 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego ......................................................................... ................. 3 h

RAZEM: 25 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,9

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

Studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ........................................................................................................................... 15 h

− konsultacje ..... .......................................................................................................... ........................ 1 h

− test zaliczeniowy ........................................................................................................... ..................... 1 h

RAZEM: 17 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego .......................................................................................... 8 h

RAZEM: 25 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

X. Autor programu (dane kontaktowe):

dr Maria Młot, dr inż. Małgorzata Kuśmierczyk

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 25: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Ekonomia i systemy ochrony zdrowia

KOD ECTS: 143-26-30-O24

PUNKTY ECTS 2 KIERUNEK: FIZJOTERAPIA

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Celem wykładów jest zapoznanie studentów z następującymi zagadnieniami:

rynek ochrony zdrowia i jego specyfika, popyt, podaż i cena usług ochrony zdrowia, koszt alternatywny,

równowaga rynkowa;

mikroekonomiczne podstawy funkcjonowania rynku ochrony zdrowia: elastyczność popytu i podaży,

nadwyżka konsumenta, krzywe obojętności, ograniczenie budżetowe;

rola państwa w funkcjonowaniu systemu opieki zdrowotnej: formy interwencji na rynku – koszty i

korzyści interwencji;

rola ubezpieczeń w funkcjonowaniu systemu opieki zdrowotnej – pojęcia potrzeb, sprawiedliwości i

efektywności ubezpieczeń społecznych;

Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów z zasadami i elementami tworzenia biznesplanu własnej działalności

gospodarczej, a w szczególności:

analizą równowagi rynkowej i jej zmian;

analizą mikro i makrootoczenia firmy usługowej;

analizą kosztów w przedsiębiorstwie usługowym;

analizą progu rentowności w firmie;

oceną kondycji przedsiębiorstwa za pomocą wybranych wskaźników finansowych.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), warsztaty (W).

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Tematyka wykładów:

Wk1 Rynek opieki zdrowotnej i jego elementy

Wk2 Uwarunkowania formalno-prawne zakładania placówek zdrowia

Wk3 Rola państwa w funkcjonowaniu systemu opieki zdrowotnej

Wk4 Znaczenie ubezpieczeń w funkcjonowaniu systemu opieki zdrowotnej

Wk5 Przychody i koszty w działalności placówek medycznych

Wk6 Kontraktowanie usług medycznych

Wk7(3h) Analiza finansowa wykorzystywane w ocenie kondycji finansowej placówek

medycznych

Page 26: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Nr Tematyka ćwiczeń:

W1 Popyt i podaż na rynku. Ocena elastyczności popytu i podaży usług medycznych

W2 Sporządzanie podstawowych dokumentów związanych z zakładaniem placówek

medycznych i ich rozliczaniem.

W3 Pojęcie i analiza kosztów placówki ochrony zdrowia

W4 Sporządzanie kalkulacji kosztów na przykładzie wybranej placówki medycznej

W5 Sporządzanie analizy wskaźnikowej na przykładzie wybranej placówki medycznej

W6 Analiza progu rentowności placówek medycznych

W7

(3h)

Tworzenie biznesplanu własnej działalności gospodarczej w zakresie fizjoterapii

Studia niestacjonarne

Nr Tematyka wykładów:

Wk1 Rynek opieki zdrowotnej i jego elementy

Wk2 Uwarunkowania formalno-prawne zakładania placówek zdrowia

Wk3 Rola państwa w funkcjonowaniu systemu opieki zdrowotnej

Wk4 Znaczenie ubezpieczeń w funkcjonowaniu systemu opieki zdrowotnej

Wk5 Przychody i koszty w działalności placówek medycznych

Nr Tematyka ćwiczeń:

W1 Popyt i podaż na rynku. Ocena elastyczności popytu i podaży usług medycznych

W2 Sporządzanie podstawowych dokumentów związanych z zakładaniem placówek

medycznych i ich rozliczaniem.

W3 Sporządzanie kalkulacji kosztów na przykładzie wybranej placówki medycznej

W4 Sporządzanie analizy wskaźnikowej na przykładzie wybranej placówki medycznej

W5 Tworzenie biznesplanu własnej działalności gospodarczej w zakresie fizjoterapii

V. Literatura

Literatura podstawowa:

Morris S., Delvin N., Parkin D., Ekonomia w ochronie zdrowia, Wolters Kluwer, 2012.

Folland S., Goodman A., Stano M., Ekonomia zdrowia i opieki zdrowotnej, Wolters Kluwer, 2011.

Suchecka J., Ekonomia zdrowia i opieki zdrowotnej, Wolters Kluwer, 2010.

Literatura uzupełniająca:

Leowski J., Polityka zdrowotna a zdrowie publiczne, CeDeWu, 2009.

Holly R., Suchecka J., Szpital publiczny w polskim systemie ochrony zdrowia. Zarządzanie i gospodarka

finansowa. UM Łódź 2009.

Dolan P., Olsen J.A., Dystrybucja usług medycznych. Zagadnienia ekonomiczne i etyczne. CeDeWu,

Warszawa 2008.

Włodarczyk C., Paździoch S., Systemy zdrowotne. Zarys problematyki., Wydawnictwo Uniwersytetu

Jagiellońskiego, Kraków 2001.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 zna podstawy prawne uwarunkowania

wykonywania działalności gospodarczej

K_W08 P7SM_WG01

P7SM_WK05

02 wyjaśnia mechanizmy zakładania i rozwoju

firm w sferze ochrony zdrowia

K_W09 P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

03 prowadzi dokumentację dotyczącą

funkcjonowania jednostek i instytucji

prowadzących działalność w zakresie

fizjoterapii – dokumenty związane z

zakładaniem i rozliczaniem działalności

gospodarczej

K_U21 P7SM_UK02

P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 planuje poszczególne etapy działań w

prowadzeniu działalności gospodarczej w

sferze ochrony zdrowia – projektowanie

biznesplanu

K_K07 P7SM_KK04

Page 27: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca): F1 – odpowiedź ustna

F7 – opracowanie biznesplanu

P2 – zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk3, W1, Wk6 P2

02 Wk2, Wk4, Wk6, W5, W6, Wk7 F1, P2

03 Wk2, W2, Wk5, W4, F1, P2

04 W7 F7

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk3, W1, P2

02 Wk2, Wk4, W4 F1, P2

03 Wk2, W2, Wk5, W3, F1, P2

04 W5 F7

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 15 h

− udział w warsztatach. ……………………………………………………………………………. 15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ...................... 1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ................................................................ ......... 9 h

− opracowanie biznesplanu…………………………………………………………………………… 10 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS = 2

− w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2

− w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

− udział w warsztatach …….. ................................................................................................... ............15 h

− opracowanie biznesplanu…………………………………………………………………………… 10 h

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h

− udział w warsztatach. ……………………………………………………………………………. 10 h

− konsultacje ................................................................................................................. ...................... 1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu .............................................................. ...........14 h

− opracowanie biznesplanu…………………………………………………………………………… 15 h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS = 2

− w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8

− w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

− udział w warsztatach …….. ................................................................................................... ............10 h

− opracowanie biznesplanu ………………………………………………………………………..… 15 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

dr Rafał Warżała, mgr Katarzyna Czatrowska

Page 28: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 29: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Etyka zawodowa

KOD ECTS: 129-26-30-B14

PUNKTY ECTS: 1

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin -

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: brak

Język wykładowy Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Wyposażenie studentów w wiedzę niezbędną do trafnego identyfikowania i

rozwiązywania dylematów moralnych z jakimi przyjdzie im się zetknąć w przyszłej pracy zawodowej.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu Wkw1 Etyka jako nauka.

- Opisowy a normatywny charakter etyki.

- Moralność jako przedmiot etyki.

- Moralność a prawo stanowione i obyczaj.

- Psychologia i socjologia moralności. Wkw2 Pojęcie dobra jako wartości moralnej.

- Dobro moralne w różnych systemach normatywnych.

- Istota konfliktu moralnego.

Normy i oceny moralne.

- Typologia norm moralnych.

- Ocena moralna i rodzaje sankcji moralnych.

- Wzorce moralne. Wkw3 Etyka zawodowa a etyka ogólna.

- Pojęcie zawodu zaufania społecznego.

- Kodeks zawodowy. Przysięga Hipokratesa Wkw4 Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty.

- Ogólne zasady etyki fizjoterapeuty: zasada dobroczynności, nieszkodzenia, autonomii

pacjenta i solidarności.

- Godność fizjoterapeuty.

- Etyczny wymiar prowadzonych badań naukowych.

- Dobre obyczaje w praktyce prywatnej. Granice konkurencji zawodowej. Reklama a

manipulacja. Wkw5 Ustawa o zawodzie fizjoterapeuty 2015

- Odpowiedzialność zawodowa fizjoterapeutów

Page 30: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

- Wymóg podnoszenia wiedzy i umiejętności. Etyczny wymiar prowadzonych badań

naukowych. Wkw6 Obowiązek udzielania pomocy.

- Ramy moralne i prawne.

- Zgoda i brak zgody pacjenta. Prawa pacjenta. Relacje. Karta praw pacjenta.

Wkw7 Fizjoterapeuta a zdrowie publiczne. Fizjoterapeuta a współpracownicy i uczniowie.

Solidarność zawodowa. Fizjoterapeuta jako nauczyciel. Postępowanie w obliczu

niedomogów środków i sprzętu. Dopuszczalne formy protestu zawodowego.

studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu Wkw1 Etyka jako nauka.

- Opisowy a normatywny charakter etyki.

- Moralność jako przedmiot etyki.

- Moralność a prawo stanowione i obyczaj.

- Psychologia i socjologia moralności.

- Pojęcie dobra jako wartości moralnej.

- Dobro moralne w różnych systemach normatywnych.

- Istota konfliktu moralnego.

Normy i oceny moralne.

- Typologia norm moralnych.

- Ocena moralna i rodzaje sankcji moralnych.

- Wzorce moralne. Wkw2 Etyka zawodowa a etyka ogólna.

- Pojęcie zawodu zaufania społecznego.

- Kodeks zawodowy. Przysięga Hipokratesa.

- Obowiązek udzielania pomocy.

- Ramy moralne i prawne.

- Zgoda i brak zgody pacjenta. Prawa pacjenta. Relacje. Karta praw pacjenta.

Wkw3 Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty.

- Ogólne zasady etyki fizjoterapeuty: zasada dobroczynności, nieszkodzenia, autonomii

pacjenta i solidarności.

- Godność fizjoterapeuty.

- Etyczny wymiar prowadzonych badań naukowych.

- Dobre obyczaje w praktyce prywatnej. Granice konkurencji zawodowej. Reklama a

manipulacja. Wkw4 Ustawa o zawodzie fizjoterapeuty 2015

- Odpowiedzialność zawodowa fizjoterapeutów

- Wymóg podnoszenia wiedzy i umiejętności. Etyczny wymiar prowadzonych badań

naukowych. Wkw5 Obowiązek udzielania pomocy.

- Ramy moralne i prawne.

- Zgoda i brak zgody pacjenta. Prawa pacjenta. Relacje. Karta praw pacjenta.

- Fizjoterapeuta a zdrowie publiczne. Fizjoterapeuta a współpracownicy i uczniowie.

Solidarność zawodowa. Fizjoterapeuta jako nauczyciel. Postępowanie w obliczu

niedomogów środków i sprzętu. Dopuszczalne formy protestu zawodowego.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

− Brzeziński T., Etyka lekarska, PZWL, Warszawa 2002.

− Hołówka J., Etyka w działaniu, Prószyński i Ska, Warszawa 2001.

− Gubiński A., Kodeks Etyki Lekarskiej. Komentarz, Wyd. NIL, Warszawa 1995.

− Kiebzak W., Gieremek K., Florczyk M., Kiljański M. Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty Rzeczypospolitej

Polskiej.

− Declaration of Principle-Appendix to WCPT Ethical Principles.

http://www.wcpt.org/policies/principles/appendixethical.php

− Konwencja o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w odniesieniu do zastosowań biologii i

Page 31: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

medycyny: Konwencja o prawach człowieka i biomedycynie.

http://www.coe.org.pl/re_konw/ETS_164.pdf

Literatura uzupełniająca: − Przewodnik po etyce, red. Singer P., Warszawa 2000.

− Tulibacki W., Etyka i nauki biologiczne, ART, Olsztyn 1994.

− Tyburski W., Wachowiak A., Wiśniewski R., Historia filozofii i etyki. Do współczesności. Źródła i

komentarze, Toruń 2002.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Posiada wiedzę ogólną dotyczącą etyki opisowej

i normatywnej, dobra jako wartości moralnej.

Zna i rozumie etyczne, prawne uwarunkowania

wykonywania działalności fizjoterapeutycznej.

K_W08

P7SM_WG01

P7SM_WK05

02 Zna i rozumie pojęcia i zasady z zakresu ochrony

własności prawa autorskiego oraz konieczność

przestrzegania tych praw w pracach naukowych.

K_W10 P7SM_WG01

P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

03 Posiada umiejętność wykorzystania wiedzy z

zakresu etyki zawodowej w czasie kontaktu z

pacjentem i współpracy z zespołem

rehabilitacyjnym.

K_U20 P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Wykorzystuje wiedzę zawartą w Ustawie o

zawodzie fizjoterapeuty. Dba o podnoszenie

swojej wiedzy i umiejętności.

K_K02 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji

P2 – praca pisemna

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wkw1 - Wkw7 P2

02 Wkw4, Wkw5 P2

03 Wkw4, Wkw5, Wkw6, Wkw7 F5, P2

04 Wkw3 - Wkw7 P2

studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wkw1 do Wkw75 P2

02 Wkw3, Wkw4, P2

03 Wkw2, Wkw3, Wkw4, Wkw5 F5, P2

04 Wkw2 – Wkw5 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ............................................................................................................. ............ 15 h

− konsultacje ..................................................................................................... ................................. 1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie pracy zaliczeniowej……………………………………………………………….9 h

RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

Page 32: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ............................................................................................................. ............ 10 h

− konsultacje ..................................................................................................... ................................. 1 h

RAZEM: 11 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie pracy zaliczeniowej……………………………………………………………….14 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Bogusław Pliszka, dr Ewa Rydzewska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 33: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Etykieta

KOD ECTS: 159-26-30-O2

PUNKTY ECTS: 0 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

O FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 5/5

Ćwiczenia – liczba godzin -

Wymagania wstępne/ zaliczenie

przedmiotów poprzedzających: brak

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie studentów z normami współżycia społecznego i zachowania się w

różnych sytuacjach oraz zagadnieniami dotyczącymi procedencji i znajomości dobrych obyczajów.

III. Forma zajęć: wykład audytoryjny (Wk)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu Wk1 Normy regulujące relacje między ludźmi: etymologia pojęcia etykieta, specyfika

regionalna i narodowa a adaptatywność kulturowa, znaczenie dobrych obyczajów w

pracy i życiu prywatnym, uniwersalne zasady etykiety, wizerunek.

Wk2 Najprostsze wyrazy uprzejmości. Zasada pierwszeństwa: powitanie, pozdrowienie,

przedstawianie, tytułowanie i tytułomania, sztuka rozmowy. Podstawy idei

pierwszeństwa i zasady jej stosowania, reguła prawej strony, miejsca honorowe i

zarządzanie przestrzenią.

Wk3 Zachowanie w pracy. Ubiór służbowy: relacje między pracownikami, w sekretariacie, w

gabinecie dyrektora, zebranie robocze. Ogólne zasady ubierania się, dodatki do ubioru,

moda a ekstrawagancja, najczęstsze uchybienia savoir – vivre w relacjach zawodowych.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Kamińska – Radomska I. Etykieta biznesu czyli międzynarodowy język kurtuazji, Warszawa 2003.

Pernal E. Taktownie, profesjonalnie, elegancko czyli etykieta w biznesie, Gdańsk 2000.

Tautz - Wiessner G. Savoir – vivre w życiu zawodowym. Wrocław 2000.

Szkoła Dobrych Manier prof. Michała Iwaszkiewicza. Warszawa 2010

Literatura uzupełniająca: 1. Brzozowski M.; Sztuka bycia i obycia, Warszawa 2006.

2. Grzeczność nasza i obca. red. Małgorzata Marcjanik, Warszawa 2005.

Page 34: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

VI. Efekty kształcenia:

Efekt

kształcenia:

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych w zakresie

kompetencji

społecznych

Okazuje dbałość o prestiż zawodowy stosując w swoim

postępowaniu zasady etykiety.

K_K04

P7SM_KR02

VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca):

(F- formująca, P – podsumowująca):

P7 – opracowanie modelu marki osobistej – personal branding z wykorzystaniem social mediów oraz

kompetencji osobistych

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk1- Wk3 P7

XI. Autor programu: dr Joanna Żyngiel

XII. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 35: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Fizjologia człowieka

KOD ECTS: 120-26-30-A8

PUNKTY ECTS: 3

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

30/20 Ćwiczenia – liczba godzin

30/30

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: Biologia medyczna, Anatomia

prawidłowa człowieka, Podstawy

biochemii, Antropologia

Język wykładowy

Forma zaliczenia egzamin

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: tematyka przedmiotu obejmuje podstawy wybranych zagadnień z fizjologii

człowieka. Treści wykładów i ćwiczeń ukierunkowane są namówienie podstawowych praw fizjologicznych

człowieka, reakcjami fizjologicznymi organizmu w różnych warunkach środowiska zewnętrznego, w

zależności od płci i wieku oraz wybranych zagadnień z patofizjologii człowieka.

Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów z mechanizmami funkcjonowania organizmu człowieka na

poziomie komórkowym i systemowym, praktyczne poznanie metod i technik badawczych stosowanych do

oceny wybranych funkcji organizmu, zdobycie umiejętności samodzielnego wykonania wybranych testów

diagnostycznych oraz interpretacji uzyskanych wyników.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Sprawy organizacyjne. Wprowadzenie do fizjologii.

Podstawowe mechanizmy integracji i regulacji procesów fizjologicznych organizmu.

Wk2 Układ nerwowy. Czynności komórek nerwowych

Wk3 Układ nerwowy. Czucie i ruch. Odruchy.

Wk4 Układ nerwowy. Nerwowa kontrola postawy ciała i czynności motorycznych.

Wk5 Czynności mózgowia. Fizjologia wyższych czynności psychicznych.

Procesy uczenia się i zapamiętywania.

Wk6 Układ mięśniowy.

Wk7 Kontrola środowiska wewnętrznego. Wydzielanie wewnętrzne.

Wk8 Kontrola środowiska wewnętrznego. Czynność gruczołów dokrewnych. Cz. 2

Wk9 Układ krwiotwórczy. Hematopoeza. Funkcje krwi.

Wk10 Układ sercowo-naczyniowy.

Wk11 Oddychanie zewnętrzne. Nerwowa i chemiczna regulacja oddychania. Oddychanie wewnętrzne.

Przemiana materii.

Wk12 Układ trawienny. Odżywianie. Regulacja bilansu energetycznego. Otyłość i niedożywienie.

Wk13 Płyny i elektrolity ustrojowe. Czynność nerek. Regulacja bilansu wodno – elektrolitowego

Page 36: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

organizmu.

Wk14 Równowaga kwasowo-zasadowa. Termoregulacja.

Wk15 Fizjologia rozrodu

Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia 3-godz.)

A1 Sprawy organizacyjne. Układ nerwowy. Oznaczanie pobudliwości odruchowej metodą Turcka.

Zjawiska pobudzania i hamowania w układzie nerwowym. Hamowanie odruchów zginania –

doświadczenie Sieczenowa. Odruchowa kontrola napięcia mięśniowego. Doświadczenie

Brondgeesta. Wpływ strychniny na pobudliwość OUN. Rola neuronów hamujących.

L2 Układ nerwowy. Odruchy rdzeniowe u człowieka.

Odruch kolanowy z mięśnia czworogłowego uda. Odruch zginania mięśnia dwugłowego

ramienia. Odruch ze ścięgna Achillesa. Odruch podeszwowy Babińskiego. Odruch źreniczny.

Układ równowagi i jego rola w regulacji napięcia mięśniowego w utrzymaniu postawy ciała

(próba Romberga, doświadczenie Barany’ego). Badanie odruchu przedsionkowowo-ocznego

(oczopląs obrotowy i poobrotowy). Badanie czucia skórnego (dotyku, bólu, temperatury).

Badanie czucia dyskryminacji przestrzennej bodźca (czucie umiejscowienia, próg odległości

dotykowej). Badanie zmysłu słuchu. Badanie zdolności lokalizacji źródła dźwięku u

człowieka. Określanie progu słuchowego zegarkiem, szeptem i mową potoczną.

L3 Układ mięśniowy. Zjawiska bioelektryczne w mięśniach. Skurcz wtórorzędny.

Bioelektryczne potencjały czynnościowe mięśnia szkieletowego.

Zjawisko zmęczenia mięśnia i jego fizjologiczne podstawy.

Zapis zmęczenia mięśnia szkieletowego przy drażnieniu pośrednim i bezpośrednim.

L4 Krew. Wybrane metody badań hematologicznych. Oznaczanie 16 podstawowych wskaźników

hematologicznych we krwi krążącej człowieka (badanie własnej krwi).

Zapoznanie się z przeciętnymi wartościami wskaźnika hematokrytowego u człowieka.

Omówienie powiązań zawartości hemoglobiny we krwi z liczbą i objętością krwinek

czerwonych. Mechanizmy hemostatyczne: badanie czasu krwawienia i czasu krzepnięcia krwi.

L5 Układ krążenia. Struktura i funkcja układu bodźcoprzewodzącego serca. Elektrofizjologia

komórek układu bodźcoprzewodzącego serca. Potencjały czynnościowe komórek mięśnia

sercowego. Elektrokardiografia (EKG). Sprzężenie elektromechaniczne w komórkach mięśnia

serca. Modulujący wpływ autonomicznego układu nerwowego (współczulnego i

przywspółczulnego) na układ bodźcoprzewodzący mięśnia sercowego człowieka. Regulacja

funkcji mięśnia sercowego przez odruch z baroreceptorów tętniczych, chemoreceptorów

tętniczych i receptorów czuciowych mięśnia sercowego. Praca mechaniczna mięśnia

sercowego. Objętość wyrzutowa serca, pojemność minutowa serca, wzajemne zależności w

czasie spoczynku i wysiłku.

L6 Układ krążenia. Obserwacja prądów czynnościowych serca. Badanie układu przewodzącego

serca za pomocą przewiązek Stanniusa. Wpływ adrenaliny i acetylocholiny na pracę serca.

Wpływ drażnienia nerwu błędnego na czynność serca. Wpływ jonów wapnia i potasu na pracę

serca. Wpływ obniżonej i podwyższonej temperatury na pracę serca.

L7 Układ krążenia. Rejestracja potencjałów czynnościowych serca – elektrokardiografia (EKG).

Osłuchiwanie serca. Tony serca. Pomiar częstości skurczów serca i ciśnienia tętniczego krwi w

różnych warunkach. Badanie autonomicznej regulacji układu krążenia. Badanie odruchów z

baroreceptorów wysokociśnieniowych. Ocena sprawności antygrawitacyjnych mechanizmów

kompensacyjnych. Próba ortostatyczna wg Cramptona i modyfikacja próby ortostatycznej wg

Malareckiego.

L8 Układ oddychania. Obserwacja ruchów oddechowych klatki piersiowej człowieka podczas

czytania, śmiechu, kaszlu, picia wody - obserwacja intensywności i amplitudy ruchów klatki

piersiowej w zależności od czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Wykazanie roli

elementów sprężystych płuc oraz przepony w oddychaniu. Obserwacja mechanizmu wdechu i

wydechu na uproszczonym modelu klatki piersiowej (model Dondersa).

L9 Układ oddychania. Badanie spirometryczne. Spirometria statyczna i dynamiczna.

L10 Układ oddychania. Objętości i pojemności oddechowe. Obliczanie wartości podstawowych

wskaźników sprawności funkcjonalnej płuc: pojemności życiowej (VC); funkcjonalnej

pojemności rezydualnej (FRC); wentylacji minutowej (VE).

L11 Komponenty tkankowe ciała. Pomiary masy i komponentów tkankowych ciała metodą BIA.

Ocena proporcji komponentów tkankowych ciała na podstawie BMI. Nadwaga i otyłość.

Ocena wpływu komponentów tkankowych ciała na obciążenie fizjologiczne organizmu

człowieka. Ocena zagrożeń dla zdrowia wynikających z nieprawidłowych proporcji

Page 37: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

komponentów tkankowych ciała.

L12 Podstawowa przemiana materii. Obliczanie podstawowej przemiany materii metodą

kalorymetryczną. MET. Obliczanie podstawowej przemiany materii i MET na podstawie

komponentów tkankowych ciała.

A13 Wykorzystanie wiedzy z zakresu fizjologii człowieka w prewencji zaburzeń metabolicznych,

zaburzeń równowagi, chorób układu krążenia

A14 Wykorzystanie wiedzy z zakresu fizjologii człowieka w prewencji zaburzeń metabolicznych,

zaburzeń równowagi, chorób układu krążenia

A15 Podsumowanie, zaliczenie ćwiczeń.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Sprawy organizacyjne. Wprowadzenie do fizjologii. Podstawowe mechanizmy integracji i

regulacji procesów fizjologicznych organizmu. Układ nerwowy. Czynności komórek

nerwowych. Czucie i ruch. Odruchy.

Wk2 Układ nerwowy. Nerwowa kontrola postawy ciała i czynności motorycznych. Czynności

mózgowia. Fizjologia wyższych czynności psychicznych. Procesy uczenia się i

zapamiętywania.

Wk3 Układ mięśniowy.

Wk4 Kontrola środowiska wewnętrznego. Wydzielanie wewnętrzne. Czynność gruczołów

dokrewnych.

Wk5 Układ krwiotwórczy. Hematopoeza. Funkcje krwi.

Wk6 Układ sercowo-naczyniowy.

Wk7 Oddychanie zewnętrzne. Nerwowa i chemiczna regulacja oddychania. Oddychanie

wewnętrzne. Przemiana materii.

Wk8 Układ trawienny. Odżywianie. Regulacja bilansu energetycznego. Otyłość i niedożywienie.

Wk9 Płyny i elektrolity ustrojowe. Czynność nerek. Regulacja bilansu wodno – elektrolitowego

organizmu. Równowaga kwasowo-zasadowa. Termoregulacja.

Wk10 Fizjologia rozrodu

Nr Temat ćwiczenia (ćwiczenia 3-godz.)

A1 Sprawy organizacyjne. Układ nerwowy. Oznaczanie pobudliwości odruchowej metodą

Turcka. Zjawiska pobudzania i hamowania w układzie nerwowym. Hamowanie odruchów

zginania – doświadczenie Sieczenowa. Odruchowa kontrola napięcia mięśniowego.

Doświadczenie Brondgeesta. Wpływ strychniny na pobudliwość OUN. Rola neuronów

hamujących.

Układ mięśniowy. Zjawiska bioelektryczne w mięśniach. Skurcz wtórorzędny. Bioelektryczne

potencjały czynnościowe mięśnia szkieletowego. Zjawisko zmęczenia mięśnia i jego

fizjologiczne podstawy. Zapis zmęczenia mięśnia szkieletowego przy drażnieniu pośrednim i

bezpośrednim.

L2 Układ nerwowy. Odruchy rdzeniowe u człowieka.

Odruch kolanowy z mięśnia czworogłowego uda. Odruch zginania mięśnia dwugłowego

ramienia. Odruch ze ścięgna Achillesa. Odruch podeszwowy Babińskiego. Odruch źreniczny.

Układ równowagi i jego rola w regulacji napięcia mięśniowego w utrzymaniu postawy ciała

(próba Romberga, doświadczenie Barany’ego). Badanie odruchu przedsionkowowo-ocznego

(oczopląs obrotowy i poobrotowy). Badanie czucia skórnego (dotyku, bólu, temperatury).

Badanie czucia dyskryminacji przestrzennej bodźca (czucie umiejscowienia, próg odległości

dotykowej). Badanie zmysłu słuchu. Badanie zdolności lokalizacji źródła dźwięku u

człowieka. Określanie progu słuchowego zegarkiem, szeptem i mową potoczną.

L3 Układ krążenia. Struktura i funkcja układu bodźcoprzewodzącego serca. Elektrofizjologia

komórek układu bodźcoprzewodzącego serca. Potencjały czynnościowe komórek mięśnia

sercowego. Elektrokardiografia (EKG). Sprzężenie elektromechaniczne w komórkach mięśnia

serca. Modulujący wpływ autonomicznego układu nerwowego (współczulnego i

przywspółczulnego) na układ bodźcoprzewodzący mięśnia sercowego człowieka. Regulacja

funkcji mięśnia sercowego przez odruch z baroreceptorów tętniczych, chemoreceptorów

tętniczych i receptorów czuciowych mięśnia sercowego. Praca mechaniczna mięśnia

sercowego. Objętość wyrzutowa serca, pojemność minutowa serca, wzajemne zależności w

czasie spoczynku i wysiłku. Obserwacja prądów czynnościowych serca. Badanie układu

przewodzącego serca za pomocą przewiązek Stanniusa. Wpływ adrenaliny i acetylocholiny na

Page 38: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

pracę serca. Wpływ drażnienia nerwu błędnego na czynność serca. Wpływ jonów wapnia i

potasu na pracę serca. Wpływ obniżonej i podwyższonej temperatury na pracę serca.

L4 Układ krążenia. Rejestracja potencjałów czynnościowych serca – elektrokardiografia (EKG).

Osłuchiwanie serca. Tony serca. Pomiar częstości skurczów serca i ciśnienia tętniczego krwi w

różnych warunkach. Badanie autonomicznej regulacji układu krążenia. Badanie odruchów z

baroreceptorów wysokociśnieniowych. Ocena sprawności antygrawitacyjnych mechanizmów

kompensacyjnych. Próba ortostatyczna wg Cramptona i modyfikacja próby ortostatycznej wg

Malareckiego.

L5 Krew. Wybrane metody badań hematologicznych. Oznaczanie 16 podstawowych wskaźników

hematologicznych we krwi krążącej człowieka (badanie własnej krwi). Zapoznanie się z

przeciętnymi wartościami wskaźnika hematokrytowego u człowieka.

Omówienie powiązań zawartości hemoglobiny we krwi z liczbą i objętością krwinek

czerwonych. Mechanizmy hemostatyczne: badanie czasu krwawienia i czasu krzepnięcia krwi.

L6 Komponenty tkankowe ciała. Pomiary masy i komponentów tkankowych ciała metodą BIA.

Ocena proporcji komponentów tkankowych ciała na podstawie BMI. Nadwaga i otyłość.

Ocena wpływu komponentów tkankowych ciała na obciążenie fizjologiczne organizmu

człowieka. Ocena zagrożeń dla zdrowia wynikających z nieprawidłowych proporcji

komponentów tkankowych ciała.

L7 Podstawowa przemiana materii. Obliczanie podstawowej przemiany materii metodą

kalorymetryczną. MET. Obliczanie podstawowej przemiany materii i MET na podstawie

komponentów tkankowych ciała.

Układ oddychania. Objętości i pojemności oddechowe. Obliczanie wartości podstawowych

wskaźników sprawności funkcjonalnej płuc: pojemności życiowej (VC); funkcjonalnej

pojemności rezydualnej (FRC); wentylacji minutowej (VE).

L8 Układ oddychania. Obserwacja ruchów oddechowych klatki piersiowej człowieka podczas

czytania, śmiechu, kaszlu, picia wody - obserwacja intensywności i amplitudy ruchów klatki

piersiowej w zależności od czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Wykazanie roli

elementów sprężystych płuc oraz przepony w oddychaniu. Obserwacja mechanizmu wdechu i

wydechu na uproszczonym modelu klatki piersiowej (model Dondersa). Badanie

spirometryczne. Spirometria statyczna i dynamiczna.

A9 Wykorzystanie wiedzy z zakresu fizjologii człowieka w prewencji zaburzeń metabolicznych,

zaburzeń równowagi, chorób układu krążenia

A10 Podsumowanie, zaliczenie ćwiczeń.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Ganong W. F. Fizjologia. Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2007.

Konturek S.J. (Red.). Fizjologia człowieka. Wydanie II. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2013.

Longstaff A. Neurobiologia – krótkie wykłady. Warszawa, PWN 2002.

Traczyk W. Z. Fizjologia człowieka w zarysie. Wydanie VIII. Wydawnictwo Lekarskie PZWL,

Warszawa 2005

Literatura uzupełniająca:

Halicka-Ambroziak D., Jusiak R., Martyn A., Opaszowski B., Szarska I., Tyszkiewicz M., Wit B.

Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii dla studentów wychowania fizycznego. Warszawa, AWF 2001.

Hansen J. T., Koeppen B.M. Atlas fizjologii człowieka Nettera. Wrocław, Wydawnictwo Medyczne Urban

& Partner 2005.

Jaskólski A, Jaskólska A. Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego z zarysem fizjologii człowieka. Wrocław,

AWF 2006.

Kowalski J., Kosiorowski A., Radwan L. (red.). Ocena czynności płuc w chorobach układu oddechowego.

Warszawa, Borgis Wydawnictwo Medyczne 2004.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Posiada pogłębioną wiedzę niezbędną do opisu

funkcjonowania poszczególnych układów człowieka,

ze szczególnym uwzględnieniem układu mięśniowo-

szkieletowego.

K_W01

P7SM_WG01

P7SM_WG02

Page 39: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

02 Wykazuje się szczegółową wiedzą z zakresu:

procesów metabolicznych na poziomie komórkowym,

narządowym i ustrojowym zachodzących w

spoczynku i podczas wysiłku fizycznego oraz

procesów fizjologicznych i biochemicznych skutków

bezczynności oraz adaptacji organizmu do wysiłku

fizycznego.

K_W02 P7SM_WG01

P7SM_WG02

03 Prezentuje rozszerzoną wiedzę w zakresie budowy i

funkcji organizmu człowieka, ze szczególnym

uwzględnieniem układu mięśniowo-szkieletowego

oraz znajomości mechanizmów jego sterowania

podczas aktywności fizycznej.

K_W03 P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

04 Potrafi identyfikować problemy zdrowotne, podjąć

odpowiednie działania diagnostyczne oraz dokonać

oceny stanu funkcjonalnego pacjenta, niezbędnej do

programowania i monitorowania procesu fizjoterapii.

K_U07 P7SM_UW03

P7SM_UW05

05 Posiada zaawansowane umiejętności obsługi sprzętu i

specjalistycznej aparatury diagnostyczno-pomiarowej

w celu oceny funkcjonalnej pacjenta, niezbędnej w

procesie fizjoterapii.

K_U12 P7SM_UW01

w zakresie

kompetencji

społecznych

06 Potrafi dokonać samooceny poziomu swojej wiedzy i

umiejętności zawodowych, zdaje sobie sprawę z

konieczności uzupełniania ich przez całe życie; nie

podejmuje działań, które przekraczają jego

możliwości i kompetencje, w przypadku trudności z

samodzielnym rozwiązaniem problemu zasięga opinii

ekspertów.

K_K02

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F1 – odpowiedź ustna F3 – sprawdzian praktyczny (samodzielne wykonanie testów czynnościowych)

P3 – egzamin ustny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: studia stacjonarne

Nr

efektu

Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk6, Wk7, Wk8, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, L3, L5, L6, L7,

L10, L11, L12, A13, A14

F1, P3

02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, Wk11,

Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, A1, L2, L3, L5, L6, L7, A13, A14

F1, P3

03 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, A1, L2, L3, A13, A14 F1, P3

04 L2, L4, A5, L7, L9, L11 F3

05 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5,Wk6, Wk7, Wk8, Wk8, Wk9, Wk10, Wk11,

Wk12, Wk13, Wk14, Wk15, L2, L4, L5, L7, L9, L11, A13, A14

F1, P3

06 L2, L4, L7, L8, L9, L11 F1, F3

studia niestacjonarne

Nr

efektu

Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, A1, L2, L3,

L4, L5, L6, L7, L8, A9, A10.

F1, P3

02 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, A1, L2, L3,

L4, L5, L6, L7, L8, A9, A10.

F1, P3

03 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, A1, L2, L3,

L4, L5, L6, L7, L8, A9, A10.

F1, P3

04 L2, L4, L5, L6, L8. F3

05 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, A1, L2, L3,

L4, L5, L6, L7, L8, A9, A10.

F1, P3

06 L2, L4, L5, L6, L8 F1, F3

Page 40: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................... ......................... 30 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ ....24 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ........................................................ ....................................... 6 h

− konsultacje ................................................................................................................. ........................1 h

− egzamin ustny ..................................................................................................................................0,5 h

RAZEM: 61,5 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ........... 5 h

− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń .................................................................................. ...............5 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………………………………..5,5 h

− przygotowanie do egzaminu.................................................................................................... ......13 h

RAZEM: 28,5 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 90 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .. .............................................................................24 h - przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………..…………………..5,5 h

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ............................................................................................. ...................... 20 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ........................................................................................ ....24 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ........................................................... .................................... 6 h

− konsultacje ................................................................................................................. ........................1 h

− egzamin ustny ..................................................................................................................................0,5 h

RAZEM: 51,5 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ........... 5 h

− opracowanie sprawozdań z ćwiczeń .................................................................................. ...............5,5 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ……………………………………………………..6 h

− przygotowanie do egzaminu.................................................................................................... .........22 h

RAZEM: 38,5 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 90 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 3 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,3

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych .. .............................................................................24 h - przygotowanie do sprawdzianu praktycznego …………………………..…………………..6 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

dr Tomasz Boraczyński

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 41: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Fizjoterapia ogólna

KOD ECTS: 126-26-30-B1

PUNKTY ECTS: 4 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

O RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 30/20

Ćwiczenia – liczba godzin

45/30 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: brak

Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Przyswojenie wiedzy z zakresu podstawowych pojęć, metod

diagnostycznych oraz terapeutycznych stosowanych w fizjoterapii.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A), warsztaty (W)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Usytuowanie fizjoterapii w naukach medycznych.

Sprawy organizacyjne związane z realizacją przedmiotu. Rehabilitacja kompleksowa,

fizjoterapia, medycyna fizykalna i balneologia – podstawowe założenia. Pojęcia zdrowia i

choroby w odniesieniu do fizjoterapii.

Wk2 Podstawowe pojęcia fizjoterapii. Etymologia i definicja słowa: rehabilitacja, fizjoterapia.

Działy rehabilitacji. Rehabilitacja medyczna, społeczna, zawodowa. Cele

i zadania poszczególnych działów rehabilitacji. Podstawowe składowe rehabilitacji leczniczej.

Znaczenie fizjoterapii w rehabilitacji medycznej.

- Organizacja rehabilitacji i fizjoterapii. Rehabilitacja szpitalna, ambulatoryjna

i domowa oraz w uzdrowisku i ośrodku rehabilitacyjnym. Obozy i turnusy rehabilitacyjne.

Wk3 Problematyka niepełnosprawności – podstawowe pojęcia i definicje. Kalectwo.

Inwalidztwo. Niepełnosprawność. Kryteria definicji niepełnosprawności (def. WHO, ONZ).

Wymiar czasowy niepełnosprawności (okresowy, trwały). Rodzaje niepełnosprawności

(obniżona sprawność: ruchowa, sensoryczna, intelektualna, funkcjonowania społecznego,

komunikowania się, psychofizyczna). Stopnie niepełnosprawności (znaczna, umiarkowana,

lekka).

Wk4 Klasyfikacja niepełnosprawności. Uszkodzenia- zaburzenia. Definicja i klasyfikacja

uszkodzeń. Ograniczenia. Definicja, kryteria podziału oraz stopnie ciężkości ograniczeń (0°-6°).

Upośledzenia. Klasyfikacja upośledzeń. Inwalidztwo. Dysfunkcje i ich rodzaje.

Niepełnosprawność we współczesnym świecie. Przyczyny niepełnosprawności. Dane

epidemiologiczne w Polsce i na świecie. Niepełnosprawność u dzieci.

Page 42: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Wk5 Fizjologiczne podstawy fizjoterapii. Nerwowe mechanizmy czynności ruchowych. Torowanie.

Hamowanie. Odruchy. Sterowanie ruchami człowieka. Edukacja ruchowa, integracja

sensomotoryczna.

Wk6 Fizjopatologiczne podstawy fizjoterapii. Fizjopatologia. Czynniki chorobotwórcze. Przebieg

choroby. Rokowanie.

Wyrównywanie ubytków funkcjonalnych. Adaptacja. Regeneracja. Kompensacja. Rola

aktywności ruchowej jako czynnika stymulacji, adaptacji, kompensacji i korektywy. Czynniki,

warunki i środki rozwoju aktywności ruchowej.

Wk7 Efektywność rehabilitacji. Plastyczność ośrodkowego układu nerwowego. Plastyczność

pamięciowa, rozwojowa, kompensacyjna. Jak poprawić plastyczność mózgu? Potencjał

rehabilitacyjny.

Wk8 Metodyczne podstawy fizjoterapii. Cele i zadania fizjoterapii. Programowanie

rehabilitacji. Podstawowe ogniwa programowania rehabilitacji i fizjoterapii - diagnoza,

prognoza, ordynacja, kontrola uzyskiwanych wyników. Cele rehabilitacji leczniczej: naczelny,

ogólny, etapowe, szczegółowe. Elementy programowania rehabilitacji. Aspekt funkcjonalny

planowania rehabilitacji. Zadania fizjoterapeuty. Prakseologiczny model przebiegu rehabilitacji.

Ogólne zasady fizjoterapii.

Wk9 Ogólna metodyka rehabilitacji i taktyka postępowania fizjoterapeutycznego. Ogólne

zasady doboru form, środków i metod fizjoterapii. Fizjoterapia jako element rehabilitacji

kompleksowej

Wk10 Rodzaje diagnostyki rehabilitacyjnej. Metody oceny stanu chorych. Ocena stanu

funkcjonalnego, dokumentacja tego stanu i zabiegów fizjoterapeutycznych. Badanie

podmiotowe i przedmiotowe. Składowe badania czynnościowego w kinezyterapii.

Wk11 Systematyka fizjoterapii. Zasadnicze kryteria podziałowe i podział ćwiczeń leczniczych. Cel ćwiczeń leczniczych. Cele i zadania kinezyterapii. Formy kinezyterapii. Metody

kinezyterapii. Zasięg oddziaływania ćwiczeń leczniczych. Cel ćwiczeń leczniczych

Wk12 Systematyka fizjoterapii. Zasadnicze kryteria podziałowe i podział zabiegów fizykalnych.

Rodzaj zastosowanej energii. Rodzaj działających czynników fizykalnych. Cel zastosowanych

zabiegów.

Wk13 Badania diagnostyczne i funkcjonalne w weryfikacji i modyfikacji programów

rehabilitacji oraz kontroli ich wyników. Ocena sprawności fizycznej. Dokumentacja

w fizjoterapii.

Wk14 Etyka zawodowa fizjoterapeuty kompetencje oraz odpowiedzialność moralna

i prawna. Podstawowe kryteria etyczne. Zasady szczegółowe. Prawa i obowiązki

fizjoterapeutów w Polsce i na świecie.

Wk15 Holistyczne oraz zespołowe podejście do terapii pacjentów z wybranymi jednostkami

chorobowymi.

Nr Temat ćwiczenia

A1 Część organizacyjna. Zapoznanie studentów z formą organizacyjną ćwiczeń oraz sposobem

oceny wyników nauczania.

Fizjoterapia w systemie nauk. Podstawowe pojęcia i definicje w fizjoterapii. Cele i zadania

fizjoterapii. Podstawowe działy fizjoterapii. Interdyscyplinarność rehabilitacji medycznej.

Związek rehabilitacji z naukami medycznymi humanistycznymi i o kulturze fizycznej. Miejsce

współczesnej fizjoterapii w medycynie. Podstawowe zasady BHP w fizjoterapii.

A2 Polski model rehabilitacji. Zasady fizjoterapii, ich odniesienie do praktycznych aspektów

fizjoterapii.

Zespół rehabilitacyjny. Cele i zadania poszczególnych członków zespołu rehabilitacyjnego.

Organizacja rehabilitacji w Polsce. Zawód fizjoterapeuty. Kształcenie fizjoterapeutów w

Polsce i na świecie.

W3 Wymiary niepełnosprawności: biologiczny, społeczny, kulturowy. Integracja i reintegracja

osób niepełnosprawnych. Formy integracji. Postawy otoczenia wobec osób niepełnosprawnych.

Wyrównywanie ubytków funkcjonalnych - przykłady adaptacji, regeneracji, kompensacji.

W4 Wpływ ćwiczeń na organizm człowieka. Problematyka wysiłków fizycznych. Wpływ lokalny

i globalny. Wysiłki statyczne i dynamiczne. Zagadnienia zmęczenia. Wpływ ćwiczeń

fizycznych na aparat kostno-stawowy, mięśniowy, układ nerwowy, oddechowy i krążenia.

Następstwa unieruchomienia dla funkcji organizmu.

Wpływ zmniejszonej aktywności ruchowej na ustrój człowieka (hipokinezja, akinezja).

Zmiany spowodowane unieruchomieniem lokalnym oraz bezczynnością ogólną. Następstwa

Page 43: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

bezczynności ruchowej.

W5 Wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka Czynniki fizyczne: mechaniczne,

kinetyczne, czynniki termiczne (niska i wysoka temperatura), czynniki fotochemiczne,

elektrochemiczne, elektrokinetyczne, czynniki o działaniu złożonym. Odczyn miejscowy,

odczyn ogólny. Niekorzystny wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka.

Ból - charakterystyka jakościowa bólu, klasyfikacja i metody oceny bólu.

W6 Rodzaje zabiegów z zakresu fizykoterapii.

W7 Metody diagnostyczne stosowane w rehabilitacji. Wywiad. Badanie przedmiotowe. Badania

dodatkowe. Podstawowe badania laboratoryjne. Badania obrazowe.

W8 Wywiad - zasady przeprowadzania wywiadu i jego dokumentacja, składowe wywiadu.

Specyfika wywiadu w różnych jednostkach chorobowych.

Etyka zawodowa fizjoterapeuty, kompetencje oraz odpowiedzialność moralna

i prawna. Dylematy etyczne fizjoterapeutów.

W9 Ocena stanu funkcjonalnego pacjenta – dobór odpowiedniego testu, trafność oceny,

przydatność i znaczenie dla doboru środków fizjoterapii oraz kontroli wyników rehabilitacji.

W10 Wady postawy – zaburzenia statyczne kończyn dolnych, wady postawy w płaszczyźnie

strzałkowej, bocznej skrzywienia kręgosłupa.

W11 Ocena funkcjonalna postawy ciała.

W12 Ocena funkcjonalna chodu.

A13 Podstawowe testy funkcjonalne - w badaniu kręgosłupa.

A14 Podstawowe testy funkcjonalne - w badaniu kończyny dolnej.

A15 Podstawowe testy funkcjonalne - w badaniu kończyny górnej.

W16 Metody kinezyterapeutyczne. Ogólna charakterystyka wybranych metod

neurofizjologicznych. Cele założenia, podstawy metodyczne, oczekiwane efekty

terapeutyczne.

W17 Metody kinezyterapeutyczne. Ogólna charakterystyka wybranych metod mechanicznych

i edukacyjnych. Cele założenia, podstawy metodyczne, oczekiwane efekty terapeutyczne.

W18 Fizjoterapia zaburzeń wybranych układów - fizjoterapia: w geriatrii, w pediatrii,

w ginekologii, w onkologii, układu stomatognatycznego, w przebiegu zespołu hypermobilności

stawowej, w sporcie.

W19 Aspekty psychologiczne w rehabilitacji. Specyfika rehabilitacji w geriatrii i pediatrii.

Osobowość pacjenta. Uzasadnienie rehabilitacji psychicznej z punktu widzenia specyfiki

choroby. Choroba jako wartość i przeszkoda. Lęk i depresja.

Formy oddziaływań psychologicznych w procesie rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Informacja jako forma terapii. Psychoterapia w praktyce rehabilitacyjnej. Niektóre metody

terapii behawioralnej.

W20 Analiza przebiegu rehabilitacji leczniczej wybranych pacjentów w oparciu o studium

przypadku.

W21 Praca z czasopismem naukowym. Prezentacja artykułu wybranego ze specjalistycznego

czasopisma na temat oceny efektywności leczenia z wykorzystaniem fizjoterapii - indywidualne

referaty.

A22 Zaliczenie praktyczne (umiejętność prowadzenia wywiadu, testy funkcjonalne).

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Usytuowanie fizjoterapii w naukach medycznych.

Sprawy organizacyjne związane z realizacją przedmiotu. Rehabilitacja kompleksowa,

fizjoterapia, medycyna fizykalna i balneologia – podstawowe założenia. Pojęcia zdrowia i

choroby w odniesieniu do fizjoterapii.

Wk2 Podstawowe pojęcia fizjoterapii - rehabilitacja, fizjoterapia. Działy rehabilitacji - medyczna,

Page 44: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

społeczna, zawodowa. Znaczenie fizjoterapii w rehabilitacji medycznej.

Organizacja rehabilitacji i fizjoterapii. Rehabilitacja szpitalna, ambulatoryjna i domowa oraz w

uzdrowisku i ośrodku rehabilitacyjnym. Obozy i turnusy rehabilitacyjne.

Wk3 Problematyka niepełnosprawności – podstawowe pojęcia i definicje. Kalectwo. Inwalidztwo. Niepełnosprawność. Kryteria definicji niepełnosprawności (def. WHO,

ONZ). Wymiar czasowy niepełnosprawności (okresowy, trwały). Rodzaje niepełnosprawności

(obniżona sprawność: ruchowa, sensoryczna, intelektualna, funkcjonowania społecznego,

komunikowania się, psychofizyczna). Stopnie niepełnosprawności (znaczna, umiarkowana,

lekka). Klasyfikacja niepełnosprawności. Uszkodzenia- zaburzenia. Definicja i klasyfikacja

uszkodzeń. Ograniczenia. Definicja, kryteria podziału oraz stopnie ciężkości ograniczeń (0°-6°).

Upośledzenia. Klasyfikacja upośledzeń. Inwalidztwo. Dysfunkcje i ich rodzaje.

Niepełnosprawność we współczesnym świecie. Przyczyny niepełnosprawności. Dane

epidemiologiczne w Polsce i na świecie. Niepełnosprawność u dzieci.

Wk4 Fizjologiczne podstawy fizjoterapii. Nerwowe mechanizmy czynności ruchowych. Torowanie.

Hamowanie. Odruchy. Sterowanie ruchami człowieka. Edukacja ruchowa, integracja

sensomotoryczna. Fizjopatologiczne podstawy fizjoterapii. Fizjopatologia. Czynniki

chorobotwórcze. Przebieg choroby. Rokowanie Wyrównywanie ubytków funkcjonalnych.

Adaptacja. Regeneracja. Kompensacja. Rola aktywności ruchowej jako czynnika stymulacji,

adaptacji, kompensacji i korektywy. Czynniki, warunki i środki rozwoju aktywności ruchowej.

Wk5 Efektywność rehabilitacji. Plastyczność ośrodkowego układu nerwowego. Plastyczność

pamięciowa, rozwojowa, kompensacyjna. Jak poprawić plastyczność mózgu? Potencjał

rehabilitacyjny.

Wk6 Metodyczne podstawy fizjoterapii. Cele i zadania fizjoterapii. Programowanie

rehabilitacji. Podstawowe ogniwa programowania rehabilitacji i fizjoterapii - diagnoza,

prognoza, ordynacja, kontrola uzyskiwanych wyników. Cele rehabilitacji leczniczej: naczelny,

ogólny, etapowe, szczegółowe. Elementy programowania rehabilitacji. Aspekt funkcjonalny

planowania rehabilitacji. Zadania fizjoterapeuty. Prakseologiczny model przebiegu rehabilitacji.

Ogólne zasady fizjoterapii. Ogólna metodyka rehabilitacji i taktyka postępowania

fizjoterapeutycznego. Ogólne zasady doboru form, środków i metod fizjoterapii. Fizjoterapia

jako element rehabilitacji kompleksowej

- Formy organizacyjne fizjoterapii. Czynniki czasowe. Czynniki przestrzenne. Transport i

przemieszczanie chorych. Czynniki organizacyjne. Formy organizacyjne pracy z osobą

usprawnianą. Budowa jednostki ćwiczeniowej.

- Środki fizjoterapii. Baza materialno-techniczna fizjoterapii. Wyposażenie i sprzęt do

fizjoterapii.

- Metodyczne środki kinezyterapii. Sposoby nauczania ruchu (syntetyczna, analityczna,

mieszana). Metody nauczania ruchu (reproduktywne, proaktywne, kreaktywne).

Wk7 Rodzaje diagnostyki rehabilitacyjnej. Metody oceny stanu chorych. Ocena stanu

funkcjonalnego, dokumentacja tego stanu i zabiegów fizjoterapeutycznych. Badanie

podmiotowe i przedmiotowe. Składowe badania czynnościowego w kinezyterapii.

Wk8 Systematyka Fizjoterapii. Zasadnicze kryteria podziałowe i podział ćwiczeń leczniczych. Cel ćwiczeń leczniczych. Cele i zadania kinezyterapii. Formy kinezyterapii. Metody

kinezyterapii. Zasięg oddziaływania ćwiczeń leczniczych. Cel ćwiczeń leczniczych. Zasadnicze

kryteria podziałowe i podział zabiegów fizykalnych. Podział zabiegów fizykalnych. Rodzaj

zastosowanej energii. Rodzaj działających czynników fizykalnych. Cel zastosowanych

zabiegów. Czy zabiegi fizykalne pomagają na zasadzie placebo?

Wk9 Badania diagnostyczne i funkcjonalne w weryfikacji i modyfikacji programów

rehabilitacji oraz kontroli ich wyników. Ocena sprawności fizycznej. Dokumentacja w

fizjoterapii. Etyka zawodowa fizjoterapeuty kompetencje oraz odpowiedzialność moralna i

prawna. Podstawowe kryteria etyczne. Zasady szczegółowe. Prawa i obowiązki

fizjoterapeutów w Polsce i na świecie.

Wk10 Holistyczne oraz zespołowe podejście do terapii pacjentów z wybranymi jednostki

chorobowymi.

Nr Temat ćwiczenia

A1 Część organizacyjna. Zapoznanie studentów z formą organizacyjną ćwiczeń oraz sposobem

oceny wyników nauczania.

Fizjoterapia w systemie nauk. Podstawowe pojęcia i definicje w fizjoterapii. Cele i zadania

fizjoterapii. Podstawowe działy fizjoterapii. Interdyscyplinarność rehabilitacji medycznej.

Page 45: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Związek rehabilitacji z naukami medycznymi humanistycznymi i o kulturze fizycznej. Miejsce

współczesnej fizjoterapii w medycynie. Podstawowe zasady BHP w fizjoterapii.

A2 Polski model rehabilitacji. Zasady fizjoterapii, ich odniesienie do praktycznych aspektów

fizjoterapii.

Zespół rehabilitacyjny. Cele i zadania poszczególnych członków zespołu rehabilitacyjnego.

Organizacja rehabilitacji w Polsce. Zawód fizjoterapeuty. Kształcenie fizjoterapeutów w

Polsce i na świecie.

W3 Wymiary niepełnosprawności: biologiczny, społeczny, kulturowy. Integracja i reintegracja

osób niepełnosprawnych. Formy integracji. Postawy otoczenia wobec osób niepełnosprawnych.

Wyrównywanie ubytków funkcjonalnych - przykłady adaptacji, regeneracji, kompensacji.

Aspekty psychologiczne w rehabilitacji. Specyfika rehabilitacji pacjentów w różnym wieku.

Osobowość pacjenta.

W4 Wpływ ćwiczeń na organizm człowieka. Problematyka wysiłków fizycznych. Wpływ lokalny

i globalny. Wysiłki statyczne i dynamiczne. Zagadnienia zmęczenia. Wpływ ćwiczeń

fizycznych na aparat kostno-stawowy, mięśniowy, układ nerwowy, oddechowy i krążenia.

Następstwa unieruchomienia dla funkcji organizmu.

Wpływ zmniejszonej aktywności ruchowej na ustrój człowieka (hipokinezja, akinezja).

Zmiany spowodowane unieruchomieniem lokalnym oraz bezczynnością ogólną. Następstwa

bezczynności ruchowej.

W5 Wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka Czynniki fizyczne: mechaniczne,

kinetyczne, czynniki termiczne (niska i wysoka temperatura), czynniki fotochemiczne,

elektrochemiczne, elektrokinetyczne, czynniki o działaniu złożonym. Odczyn miejscowy,

odczyn ogólny. Niekorzystny wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka.

Ból - charakterystyka jakościowa bólu, klasyfikacja i metody oceny bólu.

W6 Metody diagnostyczne stosowane w rehabilitacji. Wywiad. Badanie przedmiotowe. Badania

dodatkowe. Podstawowe badania laboratoryjne. Badania obrazowe.

W7 Wywiad - zasady przeprowadzania wywiadu i jego dokumentacja, składowe wywiadu.

Specyfika wywiadu w różnych jednostkach chorobowych.

Etyka zawodowa fizjoterapeuty, kompetencje oraz odpowiedzialność moralna

i prawna. Dylematy etyczne fizjoterapeutów.

W8 Ocena stanu funkcjonalnego pacjenta – dobór odpowiedniego testu, trafność oceny,

przydatność i znaczenie dla doboru środków fizjoterapii oraz kontroli wyników rehabilitacji.

W9 Ocena funkcjonalna postawy ciała.

W10 Ocena funkcjonalna chodu.

A11 Podstawowe testy funkcjonalne - w badaniu kręgosłupa.

A12 Podstawowe testy funkcjonalne - w badaniu kończyny dolnej.

A13 Podstawowe testy funkcjonalne - w badaniu kończyny górnej.

W14 Metody kinezyterapeutyczne. Ogólna charakterystyka wybranych metod fizjoterapeutycznych.

Cele założenia, podstawy metodyczne, oczekiwane efekty terapeutyczne.

A15 Zaliczenie praktyczne (umiejętność prowadzenia wywiadu, testy funkcjonalne).

V. Literatura

Literatura podstawowa:

Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż. Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty. Górnicki

Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2009.

Buckup K, Buckup J. Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. PZWL, Warszawa 2014.

Górski J., Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2011.

Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, 2010, PZWL

Kenyon J., Kenyon K., Kompendium fizjoterapii. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007.

Kiwerski J. (red.), Rehabilitacja medyczna. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2007.

Kiwerski J.E. (red.). Fizjoterapia ogólna. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2012.

Klukowski K.S., Nowotny J., Czamara A. (red.) Słownik fizjoterapii. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2014.

Kwolek A., Rehabilitacja medyczna t.1 i 2. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2004.

Mikołajewska E. Elementy fizjoterapii. Fizykoterapia dla praktyków. PZWL, 2011.

Nowotny J., Podstawy fizjoterapii tom 1 i 3. Podstawy teoretyczne i wybrane aspekty praktyczne, Kasper,

Kraków 2007.

Page 46: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Orzech J. Rozwój technik i metod fizjoterapii w okresie od 1801 – 2001 roku. AWF Kraków,2003.

Ponikowska I. (red.). Encyklopedia balneologii i medycyny fizykalnej. Aluna, Warszawa 2015.

Przeździak B. Zaopatrzenie rehabilitacyjne. Via Medica, Gdańsk, 2003.

Reed A. Ward J. Low, Robertson V., (red. Łukowicz M.), Fizykoterapia. Aspekty kliniczne i biofizyczne.

Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009.

Rosławski A., Skolimowski T., Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych

Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2009.

Stokes M., red. Kwolek A., Lennon S., Fizjoterapia w rehabilitacji neurologicznej. Elsevier Urban &

Partner, Wrocław 2009.

Stryła W., Pogorzała A., Rehabilitacja medyczna, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego, Poznań,

2013.

Ward A.B., Barnes M.P., red. Opara J., Podręcznik rehabilitacji medycznej. Elsevier Urban & Partner,

Wrocław 2008.

Wrzosek Z., Bolanowski J., Rehabilitacja, Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu,

Wrocław 2008.

Zembaty A. Fizjoterapia. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2000.

Zembaty A.(red.). Kinezyterapia t.I. Wyd. Kasper, Kraków 2002.

Literatura uzupełniająca:

Buckup K. Testy kliniczne w badaniu stawów, kości i mięśni. Wyd. 3.( red. wyd. pol. Gaździk T.), Wyd.

Lek. PZWL, Warszawa 2007.

Chaitow L., DeLany J. Manualna terapia nerwowo-mięśniowa. Przypadki kliniczne, Elsevier Urban &

Partner, Wrocław 2009.

Chaitow L., Fritz S., Masaż leczniczy. Badanie i leczenie mięśniowo-powięziowych punktów spustowych.

Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009.

Dobrogowski J., Wordliczek J. Medycyna bólu. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2004.

ICF – Międzynarodowa Klasyfikacja Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia. WHO - Centrum

Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia, Warszawa 2009.

Kolster B., Ebelt-Paprotny G. Poradnik fizjoterapeuty - badanie, techniki, leczenie, rehabilitacja.

Ossolineum, Wrocław 2001.

Sieron A., Stanek A., Cieślar G. Wellness SPA Anti - aging. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2014.

Wilk K.E., Brotzman S.B.(red. wyd. I polskiego Dziak A.), Rehabilitacja ortopedyczna. Tom 1 i 2,

Elsevier Urban & Partner , Wrocław 2008.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Wykazuje się szczegółową wiedzą z zakresu

procesów fizjologicznych zachodzących w

spoczynku i podczas wysiłku fizycznego, zna skutki

hipo- i akinezji oraz adaptacji organizmu do wysiłku

fizycznego.

K_W02

P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Zna i rozumie etyczne, prawne i historyczne

uwarunkowania wykonywania działalności

fizjoterapeutycznej; zna polski model rehabilitacji i

jego miejsce w organizacji polskiego systemu

ochrony zdrowia.

K_W08

P7SM_WG01

P7SM_WK05

03 Posiada wiedzę w zakresie wybranych zaburzeń,

dysfunkcji i zmian chorobowych u pacjentów w

różnym wieku.

K_W11 P7SM_WG02

04 Zna i rozumie podstawowe mechanizmy działania

oraz możliwe skutki uboczne zabiegów z zakresu

fizjoterapii.

K_W13 P7SM_WK04

w zakresie

umiejętności

05 Potrafi dokonać oceny stanu funkcjonalnego

pacjenta, niezbędnej do programowania i

monitorowania procesu fizjoterapii.

K_U07 P7SM_UW03

P7SM_UW05

Page 47: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

06 Potrafi przeprowadzić wywiad z pacjentem

niezbędny dla doboru środków fizjoterapii. Potrafi

przygotować odpowiednią dokumentację pacjenta.

K_U21 P7SM_UK02

P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

07 Jest świadomy konieczności posiadania wiedzy z

zakresu nauk podstawowych oraz medycznych.

K_K01 P7SM_KK01

08 Nie podejmuje działań, które przekraczają jego

możliwości i kompetencje, w przypadku trudności z

samodzielnym rozwiązaniem problemu zasięga

opinii ekspertów

K_K02

K_K08

P7SM_KK01

P7SM_UK05

09 Prezentuje postawę promującą zdrowie i aktywność

fizyczną; potrafi udzielić porady, ostrzec przed

zagrożeniami zdrowotnymi.

K_K10

P7SM_KR06

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny

F4 – kolokwium

F6 – prezentacja

P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 W4, W5, W7, W9, W11, W12; Wk7,Wk9,Wk 10 F3, F4, P1

02 W3, W4, W5, W7,W8, W10; Wk3,Wk4,Wk6,Wk10 F6, P1

03 A1,A2, W8; Wk2,Wk3, Wk14 F3, P1

04 A1, A2, W3; Wk1,Wk2,Wk3,Wk4 F4, P1

05 W10, W11, W12; Wk3, Wk14 F4, P1

06 W7, W8, A13, A14, A15 F3

07 W16, W17, W18, W19, W20, W21; Wk7, Wk13 F4, F6, P1

08 W3, W8; Wk3, Wk6, Wk14 F3, F4, P1

09 W8, W9, W10 F3

studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 W4, W5, W6,W8, W9; Wk6,Wk7, Wk9 F3, F4, P1

02 W3, W4, W5, W6, W8; Wk3, Wk6, Wk7, Wk9 F6, P1

03 A1, A2, W7; Wk9, Wk10 F3, P1

04 A1, A2, W3; Wk1, Wk2, Wk3, Wk8 F4, P1

05 W8, W9, W10 F4, P1

06 W7, A11, A12, A13 F3

07 W6, W8, W14; Wk5, Wk9 F4, F6 P1

08 W3, W7; Wk3, Wk4, Wk10 F3, F4, P1

09 W8, W9, W10 F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

- udział w wykładach ......................................................................................... ............. 30 h

- udział w ćwiczeniach audytoryjnych .................. ......................................................... 9 h

- udział w ćwiczeniach warsztatowych .................. .........................................................36 h

- konsultacje ................................................................................................................. ..... 1 h

- egzamin …………………………………………………………………………….….. 2 h

RAZEM: 78 h

2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................. ............8 h

- przygotowanie do kolokwiów .......................................................................... ............ 10 h

- przygotowanie prezentacji …………………………………………….………….…….5 h

- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………….……... 9 h

- przygotowanie do egzaminu ..........................................................................................10 h

Page 48: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

RAZEM: 42 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,5

- udział w ćwiczeniach warsztatowych .................. ......................................................36 h

- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………..……... 9 h

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

- udział w wykładach ...................................................................................................... 20 h

- udział w ćwiczeniach audytoryjnych .................. ......................................................... 6 h

- udział w ćwiczeniach warsztatowych .................. .........................................................24 h

- konsultacje ...................................................................................................................... 1 h

- egzamin …………………………………………………………………………….….. 2 h

RAZEM: 53 h

2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................................15 h

- przygotowanie do kolokwiów .......................................................................... ............ 20 h

- przygotowanie prezentacji …………………………………………….………….…….5 h

- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ………………………………….……...12 h

- przygotowanie do egzaminu ...........................................................................................15 h

RAZEM: 67 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 120 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,8

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 2,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,2

- udział w ćwiczeniach warsztatowych .................. ...................................................................24 h

- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ……………….………………………..……..12 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

prof. dr hab. med. Krzysztof Klukowski, dr Marlena Drężewska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 49: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Genetyka człowieka

KOD ECTS: 120-01-30-A2

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

10/10

Ćwiczenia – liczba godzin

10/10

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

znajomość biologii na poziomie

szkoły średniej

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie z podstawami genetyki ogólnej i klinicznej – z problematyką

wad, zespołów i chorób uwarunkowanych genetycznie.

III. Forma zajęć:

wykład kursowy (Wk), ćwiczenia warsztatowe (W)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Podstawowe pojęcia z genetyki ogólnej – gen, genom, genotyp, fenotyp, kariotyp.

Mechanizmy dziedziczenia autosomalnego recesywnego i dominującego, dziedziczenie

sprzężone z chromosomem X, dziedziczenie wieloczynnikowe, pozagenowe

(mitochondrialne). Rodzaje mutacji. Czynniki mutagenne i biologiczne skutki ich

działania.

Wk2 Podstawy genetyki klinicznej - uwarunkowania genetyczne chorób dziedzicznych -

dziedziczenie autosomalne recesywne i dominujące, dziedziczenie sprzężone z

chromosomem X.

Wk3 Aspekty kliniczne aberracji chromosomowych.

Wk4 Dziedziczenie wieloczynnikowe, dziedziczenie mitochondrialne. Poradnictwo

genetyczne i diagnostyka prenatalna. Problemy etyczne w genetyce.

Wk5 Genetyczne podłoże chorób nowotworowych oraz możliwości zastosowania terapii

genowej.

Nr Temat ćwiczenia

W1 Dziedziczenie jednogenowe u człowieka. Wybrane przykłady chorób i zespołów

dziedziczących się jednogenowo autosomalnie (dominująco i recesywnie).

W2 Dziedziczenie chorób uwarunkowanych genami sprzężonymi z chromosomami płci.

Diagnozowanie mutacji – analiza rodowodowa.

W3 Powstawanie i skutki aberracji chromosomowych strukturalnych i liczbowych

(trisomia 21, 18, 13, zespół Klinefeltera, zespół Turnera, zespół XXX, zespół XYY).

W4 Wywiad z pacjentem dla celów diagnostyki genetycznej. Wskazania do wykonania

Page 50: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

genetycznych badań prenatalnych.

W5 Porada w zakresie profilaktyki chorób genetycznych, chorób nowotworowych.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

Bal. J. Biologia molekularna w medycynie. Elementy genetyki klinicznej. PWN, Warszawa 2013.

Tobias E.S., Connor M., Smith M.F. Genetyka medyczna. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2016

Drewa G., Ferenc T. Genetyka medyczna. Podręcznik dla studentów. Elsevier. Urban &

Partner, 2011.

Jorde L.B., Carey J.C., Bamshad M.J. Genetyka Medyczna. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2013.

Fletcher H.L., Hickey G.I., Winter P.C. Genetyka. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa, 2010

Passarge E. (red.). Genetyka: ilustrowany przewodnik. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2004.

Winter P.C., Hickey G.I., Fletcher H.L. Genetyka. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2006.

Literatura uzupełniająca:

Korf B.R. Genetyka człowieka. Rozwiązywanie problemów medycznych. PWN, 2003.

KapelańskA-Pręgowska J. Prawne i bioetyczne aspekty testów genetycznych. Wolters kluwer Polska,

Kraków 2011

Fuller G., Shields D.,Podstawy molekularne biologii. Aspekty medyczne, PZWL, Warszawa 2000.

Korniszewski L., Dziecko z zespołem wad wrodzonych – diagnostyka dysmorfologiczna, PZWL, Warszawa

2004.

Konwencja o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w odniesieniu do zastosowań biologii i

medycyny: Konwencja o prawach człowieka i biomedycynie. http://www.coe.org.pl/re_konw/ETS_164.pdf

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna podstawowe pojęcia

z genetyki ogólnej, mechanizmy dziedziczenia

oraz molekularne podłoże mutagenezy.

K_W01

P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Wyjaśnia przyczyny, mechanizm powstawania,

obraz kliniczny oraz metody diagnozowania

chorób genetycznych. Zna podstawowe

choroby dziedziczne, w których podstawą

leczenia jest fizjoterapia

K_W04

K_W11

K_W18

P7SM_WG02

P7SM_WG02

P7SM_WG02

03 Zna i rozumie dylematy etyczne związane z

zagrożeniem chorobą dziedziczną bądź

nieodwracalnym upośledzeniem płodu.

K_W08

P7SM_WG01

P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

04 Potrafi zastosować wiedzę

z genetyki ogólnej i klinicznej

w pracy z pacjentem.

K_U20

P7SM_UW03

P7SM_UW05

05 Potrafi udzielić porady w zakresie profilaktyki

chorób genetycznych

i promocji zdrowia.

K_U02 P7SM_UK02

P7SM_UO06

w zakresie

kompetencji

społecznych

06 Ma świadomość znaczenia podstawowej

wiedzy z zakresu genetyki ogólnej i klinicznej

dla potrzeb fizjoterapii.

K_K01 P7SM_KK01

07 Jest przygotowany do rozwiązywania

złożonych dylematów etycznych związanych z

zagrożeniem chorobą dziedziczną bądź

nieodwracalnym upośledzeniem płodu,

z zastosowaniem metod inżynierii genetycznej

w celach terapeutycznych.

K_K06 P7SM_KK04

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F5 – udział w dyskusji

F7 – wywiad

Page 51: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

P2 – praca pisemna – studium przypadku

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia;

Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, W1, W2, W3 F1, F2, P2

02 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, W1, W2, W3 F1, F2, P2

03 Wk4, W4, W5 F5, P2

04 W2, W4 F7, P2

05 W4, W5 F7, P2

06 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, W1, W2, W3, W4, W5 F1, F2, F5, F7,

P2

07 W4, W5 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne i niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ..........................................................................................10 h

− udział w ćwiczeniach warsztatowych…………................................................10 h

− konsultacje ..........................................................................................................1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianów ………........................................................... 2 h

− opracowanie studium przypadku (wywiad, porada)........................................... 7 h

RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,6

− udział w warsztatach …………………………………………………………. 10 h

− opracowanie studium przypadku (wywiad, porada)........................................... 7 h

X. Autor programu (dane kontaktowe):

Dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 52: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Historia rehabilitacji

KOD ECTS: 126-01-30-B15

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

- Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z etapami rozwoju rehabilitacji na świecie oraz w Polsce.

Poznanie czynników rozwoju i zmian w rehabilitacji. Poznanie sposobów rehabilitacji, modeli terapii w

poszczególnych okresach historycznych.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Geneza i rozwój rehabilitacji na świecie i w Polsce.

Wk2 Etyczne i historyczne czynniki rozwoju rehabilitacji.

Wk3 Rehabilitacja w poszczególnych okresach historycznych.

Wk4 Związki rehabilitacji z kulturą medyczna i fizyczną.

Wk5 Historia polskiej rehabilitacji w poszczególnych działach medycyny.

Wk6 Twórcy światowej rehabilitacji.

Wk7 Prekursorzy rehabilitacji polskiej.

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Geneza i rozwój rehabilitacji na świecie i w Polsce.

Wk2 Związki rehabilitacji z kulturą medyczną i fizyczną.

Wk3 Historia polskiej rehabilitacji w poszczególnych działach medycyny.

Wk4 Twórcy światowej rehabilitacji.

Wk5 Prekursorzy rehabilitacji polskiej.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

Przeździak B. Historia rehabilitacji w świecie i w Polsce. Urban & Partner, Wrocław 2003.

Orzech J. Rozwój koncepcji, technik i metod fizjoterapii. Wyd. Sport i Rehabilitacja, 2005.

Krasuski M. Historia rehabilitacji. PZWL Warszawa 2005.

Kiwerski J. Rehabilitacja Polska. Ossolineum Wrocław, 2009.

Kiebzak W., Gieremek K., Florczyk M., Kiljański M. Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty Rzeczypospolitej

Polskiej.

Page 53: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Literatura uzupełniająca:

Kuch J. (red.). Polskie szkoły kardiologiczne, kardiochirurgiczne i kardiologii dziecięcej, PWN Warszawa,

2008

Nowakowski A. Historia ortopedii i rehabilitacji (rozdz.) w: Wiktora Degi ortopedia i rehabilitacja, PZWL

Warszawa, 2008

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna i rozumie etyczne, prawne i

historyczne uwarunkowania wykonywania

działalności fizjoterapeutycznej w Polsce i

na świecie.

KW_08 P7SM_WG01

P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

02 Zna i rozumie wpływ działalności twórców

polskiej rehabilitacji na współczesne

programowanie działań fizjoterapeutycznych.

KU_05 P7SM_UK02

P7SM_UO06

w zakresie

kompetencji

społecznych

03 Posiada świadomość wpływu czynników

historycznych na rozwój metod

rehabilitacyjnych i pośredni wpływ tych

czynników na stan zdrowia pacjentów.

KK_05

P7SM_KK04

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

P2 – zaliczenie pisemne (test + pytania problemowe)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1,Wk2,Wk3,Wk4,Wk5,Wk6,Wk7 P2

02 Wk1,Wk2,Wk3,Wk4,Wk5,Wk6,Wk7 P2 03 Wk1,Wk2,Wk3,Wk4,Wk5,Wk6,Wk7 P2

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1,Wk2,Wk3,Wk4,Wk5 P2

02 Wk1,Wk2,Wk3,Wk4,Wk5 P2 03 Wk1,Wk2,Wk3,Wk4,Wk5 P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ...................................................................................................................... .. 15 h

− konsultacje ………………………………………………………………………………………… 1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu…….............................................................. 9 h

RAZEM: 9 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... .............. 10 h

Page 54: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

− konsultacje ………………………………………………………………………………………… 1 h

RAZEM: 11 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu……..............................................................14 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Ewa Rydzewska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 55: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Język angielski

KOD ECTS: 091-26-30-O13

PUNKTY ECTS: 4 + 4 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

W RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I /1,2 II/3,4

PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

120/75 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: brak

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski, angielski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Przygotować do poprawnego, samodzielnego i świadomego używania

języka obcego w interakcji z obcokrajowcem na poziomie B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia

Językowego. Przygotowanie do używania języka obcego specjalistycznego z zakresu fizjoterapii.

Kształtowanie odpowiedzialności za własne przygotowanie do pracy, pogłębianie wiedzy z zakresu języka

obcego i świadomość konieczności nauki języka obcego jako narzędzia do pomyślnej komunikacji z

osobami obcego pochodzenia.

III. Forma zajęć: konwersatoria (Kw)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr /

I rok

Temat ćwiczenia

Kw1

Kw2

Kw3

Kw4

Gramatyka: Tense forms – powtórzenie czasów teraźniejszych Present Simple, Present

Continuous i Present Perfect oraz czasu przeszłego Past Simple.

Słownictwo: czas wolny, zainteresowania.

Słownictwo specjalistyczne: Fizjoterapia – definicja fizjoterapii, specjalizacje

fizjoterapeutyczne.

Gramatyka: Question forms – powtórzenie form pytań w czasie teraźniejszym Present

Simple, Present Continuous, Present Perfect oraz w czasie przeszłym Past Simple.

Słownictwo: zajęcia w weekend i w czasie tygodnia.

Słownictwo specjalistyczne: Części ciała i organy wewnętrzne.

Gramatyka: Love it or hate it – struktura Gerund z czasownikami i wyrażeniami love,

like, hate, can’t stand, don’t mind, be interested in, be keen on, drive someone crazy, get

on someone’s nerves.

Słownictwo: upodobania i hobby.

Słownictwo specjalistyczne: Rodzaje urazów.

Gramatyka: Obligation, necessity, possibility and ability, advice – czasowniki modalne i

wyrażenia be able to, be allowed to, be supposed to, must, have to, can, should, ought

to.

Słownictwo: praca, obowiązki domowe.

Słownictwo specjalistyczne: Układ kostny. Kości.

Page 56: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Kw5

Kw6

Kw7

Kw8

Kw9

Kw10

Kw11

Kw12

Kw13

Kw14

Funcje językowe: What’s the matter? – okazywanie troski, dawanie rad i reagowanie na

rady. Zwroty What’s the matter?, Oh, dear, I’m sorry to hear that, I see what you mean,

you should, you ought to, Have you tried…?, Why don’t you…?, I might try that, you

could be right, it’s worth a try.

Słownictwo specjalistyczne: Vocabulary building – liczba pojedyncza i mnoga w

nazewnictwie kości. Słowotwórstwo – rzeczowniki i przymiotniki związane z

nazwami kości.

Gramatyka: Present Perfect and Past Simple – porównanie użycia czasu teraźniejszego

Present Perfect i czasu przeszłego Past Simple.

Słownictwo: podróżowanie.

Słownictwo specjalistyczne: Przymiotniki opisujące pozycje anatomiczne.

Gramatyka: Present Perfect Continuous. Użycie czasu Present Perfect Continuous w

zdaniach twierdzących, przeczących i pytających.

Słownictwo: czasowniki złożone look for, go on, get back, check in, check out, look

forward to, bring up, get in, get off, get out of.

Słownictwo specjalistyczne: Budowa kości.

Funkcje językowe: rekomendacje i prośby o rekomendację. Zwroty What about…? Do

you know any …? Where’s the best place to …? Have you got any other tips?, It’s

worth…, that’s really useful, that’s good to know, You should…, you really must…,

don’t…

Słownictwo specjalistyczne: Stawy. Rodzaje stawów.

Gramatyka: Past Simple and Past Continuous – użycie czasu przeszłego Past Simple i

Past Continuous w zdaniach twierdzących, przeczących i pytających; porównanie

użycia obu czasów.

Słownictwo: muzyka, film, media.

Słownictwo specjalistyczne: Zakres ruchomości stawów.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Funkcje językowe: wyjaśnianie słów i pojęć. Zwroty I’ve forgotten what it’s called in

English, I don’t know the word for it, It’s stuff for…, It’s a thing you use …, it’s a type

of …, it’s made of …, it looks like …,

Słownictwo specjalistyczne: Słowotwórstwo – czasowniki i rzeczowniki opisujące

zakres ruchomości stawów.

Gramatyka: Comparison of adjectives – stopniowanie przymiotników. Użycie słów

modyfikujących much, a lot, far, a little, a bit, slightly.

Słownictwo: dom, pomieszczenia, lokalizacja, udogodnienia.

Słownictwo specjalistyczne: Ćwiczenia na zdrowe stawy.

Gramatyka: Future verb forms – wyrażanie przyszłości. Użycie czasu przyszłego Future

Simple, konstrukcji be going to i czasu Present Continuous w zdaniach twierdzących,

przeczących i pytających. Porównanie użycia tych struktur gramatycznych.

Słownictwo: rzeczy użytku domowego, sprzęt domowy.

Słownictwo specjalistyczne: Mięśnie.

Funkcje językowe: rozpoczynanie, kontynuowanie i zakończenie rozmowy. Zwroty

grzecznościowe Would you like…?, Do you mind if …?, Pleased to meet you, Could

you…?That’s very kind of you, Don’t bother ….

Słownictwo specjalistyczne: Nazwy potoczne wybranych mięśni. Funkcje mięśni –

Page 57: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Kw15

Kw16

Kw17

Kw18

Kw19

Kw20

Kw21

Kw22

Kw23

Kw24

Kw25

Kw26

Kw27

jak powstaje ruch.

Słownictwo: Make and do – związki frazeologiczne z czasownikiem make i do.

Słownictwo specjalistyczne: Zaburzenia pracy mięśni – choroby.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Gramatyka: First Conditional – I tryb warunkowy.

Słownictwo: Problemy i rozwiązywanie problemów.

Słownictwo specjalistyczne: Napięcie mięśniowe. Siła mięśni.

Funkcje językowe: Discussion language – udział w dyskusji. Zwroty What about…?, I

suggest…, Have you thought of …?, Perhaps we could …, I’m not sure about that, I

agree, I disagree.

Słownictwo specjalistyczne: Testy na siłę mięśni przy użyciu oporu.

Słownictwo: Goals and achievements – cele życiowe i osiągnięcia. Zwroty put a lot of

effort into…, achieve, encourage, have a go at, have an opportunity, do your best, try

hard, succeed, fail.

Słownictwo specjalistyczne: Masaż. Rodzaje masaży i ich zastosowanie.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Gramatyka: Articles a/an, the – przedimek określony i nieokreślony.

Słownictwo: komputery i media.

Słownictwo specjalistyczne: Ćwiczenia wzmacniające siłę mięśni.

Słownictwo: Word formation- słowotwórstwo. Końcówki rzeczownika – ity, -ment, -

tion, - sion, -ence.

Słownictwo specjalistyczne: Ćwiczenia z piłką.

Funkcje językowe: Being polite: indirect questions – pytania pośrednie. Zwroty Could

you tell me…?, I’d like to know…, Do you know…?, Do you think …?

Słownictwo specjalistyczne: Budowa i funkcja kręgosłupa.

Gramatyka: Ability – zwroty związane z wyrażaniem umiejętności be able to, can,

could, manage to, succeed in, be useless at, find it easy to, know how to do, have no

idea how to.

Słownictwo: umiejętności.

Słownictwo specjalistyczne: Kierunki – słownictwo związane z ćwiczeniami: w dół,

w górę, do boku, do przodu, do tyłu.

Słownictwo: Bad weather and natural disasters – pogoda i kataklizmy.

Słownictwo specjalistyczne: Prawidłowa postawa. Odchylenia od prawidłowej

postawy.

Gramatyka: Quantifiers – określenia ilości. Zwroty hardly any, not much/many, a lot

of/lots of, plenty of, a few, a little, several, enough, some, no

Słownictwo specjalistyczne: Ból pleców. Przyczyny powstawania bólu pleców.

Słownictwo: synonimy. Zwroty make a decision – make up your mind, terrible – awful,

Page 58: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Kw28

Kw29

Kw30

II rok

Kw31

Kw32

Kw33

Kw34

Kw35

Kw36

Kw37

Kw38

Kw39

Kw40

try to do – have a go, talk to someone – chat to someone.

Słownictwo specjalistyczne: Wywiad z pacjentem – pytania fizjoterapeuty pod

względem kondycji kręgosłupa.

Funkcje językowe: Polecenia – tryb rozkazujący.

Słownictwo specjalistyczne: Ćwiczenia zapobiegające bólom pleców.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Prezentacje ustne studentów z wybranego tematu z zakresu fizjoterapii.

Gramatyka: Present tenses – powtórzenie czasów teraźniejszych Present Simple,

Present Continuous i Present Perfect.

Słownictwo specjalistyczne: Urazy mięśni i kości. Rodzaje złamań.

Gramatyka: Past tenses – powtórzenie czasów przeszłych past Simple i Past

Continuous.

Słownictwo specjalistyczne: Polecenia dawane pacjentowi z unieruchomioną

kończyną.

Gramatyka: Future tenses – powtórzenie czasów przyszłych Future Simple, Present

Continuous i konstrukcji be going to.

Słownictwo specjalistyczne: Skręcenia, zwichnięcia, nadwerężenia mięśni i stawów.

Funkcje językowe: Warnings and advice – ostrzeżenia i porady. Tryb rozkazujący –

powtórzenie. Zwroty It’s worth…, You’d better…, It’s worth …, Don’t…, …. just in

case, Whatever you do, …, Be careful of….

Słownictwo specjalistyczne: Wywiad z pacjentem pod względem urazu.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Gramatyka: Second Conditional – II tryb warunkowy.

Słownictwo: Internet i media społecznościowe.

Słownictwo specjalistyczne: Kontuzje sportowe.

Słownictwo: Word formation – słowotwórstwo: przedrostki przymiotników –un, -in, -

im, -ir, dis.

Słownictwo specjalistyczne: Instrukcje dla pacjenta z kontuzją sportową.

Funkcje językowe: On the phone – rozmowy telefoniczne. Zwroty Can I speak to…?,

I’ll put you through, Call me back…, You keep breaking up, It’s a bad line, It’s …

speaking, Hold on a moment.

Słownictwo specjalistyczne: Problemy z poruszaniem się. Przyrządy pomocne w

chodzeniu.

Gramatyka: The Passive – strona bierna: czas Present Simple i Past Simple.

Słownictwo specjalistyczne: Zdrowie, zdrowy styl życia, nałogi, uzależnienia, dobre

i złe nawyki żywieniowe.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

Page 59: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Kw41

Kw42

Kw43

Kw44

Kw45

Kw46

Kw47

Kw48

Kw49

Kw50

Kw51

Kw52

Kw53

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Gramatyka: Relative clauses – zdania współrzędnie złożone.

Słownictwo specjalistyczne: Health care – służba zdrowia.

Słownictwo: Body movements and responses – mowa ciała. Czasowniki laugh, scratch,

yawn, cry, blush, smile, lean, tilt, cross.

Słownictwo specjalistyczne: Ból – definicja i ogólny opis. Rodzaje dolegliwości

bólowych.

Funkcje językowe: At the doctor’s – dialogi sytuacyjne u lekarza. Zwroty be sick, pain

in the chest, What’s the matter?, take someone’s temperature and blood pressure, take

painkillers, a virus, keep sneezing, feel wheezy.

Słownictwo specjalistyczne: Słowa związane z bólem: hurt, ache, suffer, tender,

painful, pain, sore, discomfort.

Słownictwo: Connecting words expressing contrast – łączniki although, despite, in spite

of, however.

Słownictwo specjalistyczne: Wywiad z pacjentem – pytania o ból.

Gramatyka: Wishes – wyrażanie życzeń. Konstrukcja I wish + Past Simple.

Słownictwo specjalistyczne: Układ krążenia. Budowa serca.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Funkcje językowe: Checking information – potwierdzanie informacji. Zwroty I didn’t

get that, I didn’t quite catch that, Do you mean…?, Is that spelt ….?Did you say…?Can

you say that again?

Słownictwo specjalistyczne: Objawy zaburzeń układu krążenia.

Gramatyka: The Passive – strona bierna: czas Present Perfect, Future Simple I

czasowniki modalne.

Słownictwo specjalistyczne: Wywiad z klientem/pacjentem na temat aktywności

fizycznej.

Słownictwo: Things people do at work – praca: związki frazeologiczne work unsocial

hours, sort out problems, deal with customers, be responsible for, be in chargé of, work

shifts, do overtime, get a pay rise, get a bonus, organise meetings, arrange meetings,

make an appointment.

Słownictwo specjalistyczne: Układ oddechowy. Budowa klatki piersiowej.

Funkcje językowe: Invitations – zaproszenia, akceptowanie i odmawianie.

Słownictwo specjalistyczne: Pojemność płuc.

Słownictwo: Contacting people – kontakty międzyludzkie. Zwroty keep in touch, lose

touch, stay in touch, get hold of.

Słownictwo specjalistyczne: Problemy z oddychaniem. Przyczyny i objawy

problemów z oddychaniem.

Gramatyka: Auxiliaries – czasowniki pomocnicze do, have, will, would, could, be.

Słownictwo specjalistyczne: Wywiad z pacjentem pod względem problemów

oddechowych.

Słownictwo : Describing people – opisywanie ludzi: wygląd zewnętrzny, ubiór, cechy

Page 60: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Kw54

Kw55

Kw56

Kw57

Kw58

Kw59

Kw60

charakterystyczne.

Słownictwo specjalistyczne: Rehabilitacja pulmonologiczna i fizjoterapia klatki

piersiowej – ćwiczenia oddechowe.

Funkcje językowe: Keeping a conversation going – podtrzymywanie rozmowy. Zwroty

How do you know…?, Have you ever…?, What’s your idea about…? Shall we…? Let’s..

Słownictwo specjalistyczne: Układ nerwowy.

Gramatyka: Making deductions – czasowniki modalne do wyrażania przypuszczeń may,

might, can’t, could.

Słownictwo specjalistyczne: Zaburzenia neurologiczne.

Słownictwo: Word formation – słowotwórstwo: końcówki przymiotnika –able, -ous, -y,

-al.

Słownictwo specjalistyczne: Fizjoterapia neurologiczna.

Gramatyka: Connecting words expressing reason and purpose – łączniki because of, due

to, in order to, so that.

Słownictwo specjalistyczne: Spastyczność.

Słownictwo: Get phrases – związki frazeologiczne z czasownikiem get. Wyrażenia get

into trouble, get married, get to know, get sacked, get dressed, get ready, get ill.

Słownictwo specjalistyczne: Rdzeń kręgowy – urazy. Udar.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Prezentacje ustne studentów z wybranego tematu z zakresu fizjoterapii.

Studia niestacjonarne

Nr

I Rok

Temat ćwiczenia

Kw1

Kw2

Kw3

Kw4

Gramatyka: Tense forms – powtórzenie czasów teraźniejszych Present Simple, Present

Continuous i Present Perfect oraz czasu przeszłego Past Simple.

Słownictwo: czas wolny, zainteresowania.

Słownictwo specjalistyczne: Fizjoterapia – definicja fizjoterapii, specjalizacje

fizjoterapeutyczne.

Gramatyka: Question forms – powtórzenie form pytań w czasie teraźniejszym Present

Simple, Present Continuous, Present Perfect oraz w czasie przeszłym Past Simple.

Słownictwo: zajęcia w weekend i w czasie tygodnia.

Słownictwo specjalistyczne: Części ciała i organy wewnętrzne.

Gramatyka: Love it or hate it – struktura Gerund z czasownikami i wyrażeniami love,

like, hate, can’t stand, don’t mind, be interested in, be keen on, drive someone crazy, get

on someone’s nerves.

Słownictwo: upodobania i hobby.

Słownictwo specjalistyczne: Rodzaje urazów.

Gramatyka: Obligation, necessity, possibility and ability, advice – czasowniki modalne i

wyrażenia be able to, be allowed to, be supposed to, must, have to, can, should, ought

to.

Słownictwo: praca, obowiązki domowe.

Słownictwo specjalistyczne: Układ kostny. Kości.

Page 61: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Kw5

Kw6

Kw7

Kw8

Kw9

Kw10

Kw11

Kw12

Kw13

Kw14

Funcje językowe: What’s the matter? – okazywanie troski, dawanie rad i reagowanie na

rady. Zwroty What’s the matter?, Oh, dear, I’m sorry to hear that, I see what you mean,

you should, you ought to, Have you tried…?, Why don’t you…?, I might try that, you

could be right, it’s worth a try.

Słownictwo specjalistyczne: Vocabulary building – liczba pojedyncza i mnoga w

nazewnictwie kości. Słowotwórstwo – rzeczowniki i przymiotniki związane z

nazwami kości.

Gramatyka: Present Perfect and Past Simple – porównanie użycia czasu teraźniejszego

Present Perfect i czasu przeszłego Past Simple.

Słownictwo: podróżowanie.

Słownictwo specjalistyczne: Przymiotniki opisujące pozycje anatomiczne.

Gramatyka: Present Perfect Continuous. Użycie czasu Present Perfect Continuous w

zdaniach twierdzących, przeczących i pytających.

Słownictwo: czasowniki złożone look for, go on, get back, check in, check out, look

forward to, bring up, get in, get off, get out of.

Słownictwo specjalistyczne: Budowa kości.

Funkcje językowe: rekomendacje i prośby o rekomendację. Zwroty What about…? Do

you know any …? Where’s the best place to …? Have you got any other tips?, It’s

worth…, that’s really useful, that’s good to know, You should…, you really must…,

don’t…

Słownictwo specjalistyczne: Stawy. Rodzaje stawów.

Gramatyka: Past Simple and Past Continuous – użycie czasu przeszłego Past Simple i

Past Continuous w zdaniach twierdzących, przeczących i pytających; porównanie

użycia obu czasów.

Słownictwo: muzyka, film, media.

Słownictwo specjalistyczne: Zakres ruchomości stawów.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Funkcje językowe: wyjaśnianie słów i pojęć. Zwroty I’ve forgotten what it’s called in

English, I don’t know the word for it, It’s stuff for…, It’s a thing you use …, it’s a type

of …, it’s made of …, it looks like …,

Słownictwo specjalistyczne: Słowotwórstwo – czasowniki i rzeczowniki opisujące

zakres ruchomości stawów.

Gramatyka: Comparison of adjectives – stopniowanie przymiotników. Użycie słów

modyfikujących much, a lot, far, a little, a bit, slightly.

Słownictwo: dom, pomieszczenia, lokalizacja, udogodnienia.

Słownictwo specjalistyczne: Ćwiczenia na zdrowe stawy.

Gramatyka: Future verb forms – wyrażanie przyszłości. Użycie czasu przyszłego Future

Simple, konstrukcji be going to i czasu Present Continuous w zdaniach twierdzących,

przeczących i pytających. Porównanie użycia tych struktur gramatycznych.

Słownictwo: rzeczy użytku domowego, sprzęt domowy.

Słownictwo specjalistyczne: Mięśnie.

Funkcje językowe: rozpoczynanie, kontynuowanie i zakończenie rozmowy. Zwroty

grzecznościowe Would you like…?, Do you mind if …?, Pleased to meet you, Could

you…?That’s very kind of you, Don’t bother ….

Słownictwo specjalistyczne: Nazwy potoczne wybranych mięśni. Funkcje mięśni –

Page 62: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Kw15

Kw16

Kw17

Kw18

Kw19

Kw20

II Rok

Kw21

Kw22

Kw23

Kw24

Kw25

Kw26

Kw27

jak powstaje ruch.

Słownictwo: Make and do – związki frazeologiczne z czasownikiem make i do.

Słownictwo specjalistyczne: Zaburzenia pracy mięśni – choroby.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Gramatyka: First Conditional – I tryb warunkowy.

Słownictwo: Problemy i rozwiązywanie problemów.

Słownictwo specjalistyczne: Napięcie mięśniowe. Siła mięśni.

Funkcje językowe: Discussion language – udział w dyskusji. Zwroty What about…?, I

suggest…, Have you thought of …?, Perhaps we could …, I’m not sure about that, I

agree, I disagree.

Słownictwo specjalistyczne: Testy na siłę mięśni przy użyciu oporu.

Słownictwo: Goals and achievements – cele życiowe i osiągnięcia. Zwroty put a lot of

effort into…, achieve, encourage, have a go at, have an opportunity, do your best, try

hard, succeed, fail.

Słownictwo specjalistyczne: Masaż. Rodzaje masaży i ich zastosowanie.

Prezentacje ustne studentów z wybranego tematu z zakresu fizjoterapii.

Gramatyka: Articles a/an, the – przedimek określony i nieokreślony.

Słownictwo: komputery i media.

Słownictwo specjalistyczne: Ćwiczenia wzmacniające siłę mięśni.

Słownictwo: Word formation- słowotwórstwo. Końcówki rzeczownika – ity, -ment, -

tion, - sion, -ence.

Słownictwo specjalistyczne: Ćwiczenia z piłką.

Funkcje językowe: Being polite: indirect questions – pytania pośrednie. Zwroty Could

you tell me…?, I’d like to know…, Do you know…?, Do you think …?

Słownictwo specjalistyczne: Budowa i funkcja kręgosłupa.

Gramatyka: Ability – zwroty związane z wyrażaniem umiejętności be able to, can,

could, manage to, succeed in, be useless at, find it easy to, know how to do, have no

idea how to.

Słownictwo: umiejętności.

Słownictwo specjalistyczne: Kierunki – słownictwo związane z ćwiczeniami: w dół,

w górę, do boku, do przodu, do tyłu.

Słownictwo: Bad weather and natural disasters – pogoda i kataklizmy.

Słownictwo specjalistyczne: Prawidłowa postawa. Odchylenia od prawidłowej

postawy.

Gramatyka: Quantifiers – określenia ilości. Zwroty hardly any, not much/many, a lot

of/lots of, plenty of, a few, a little, several, enough, some, no

Słownictwo specjalistyczne: Ból pleców. Przyczyny powstawania bólu pleców.

Słownictwo: synonimy. Zwroty make a decision – make up your mind, terrible – awful,

Page 63: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Kw28

Kw29

Kw30

Kw31

Kw32

Kw33

Kw34

Kw35

Kw36

Kw37

Kw38

try to do – have a go, talk to someone – chat to someone.

Słownictwo specjalistyczne: Wywiad z pacjentem – pytania fizjoterapeuty pod

względem kondycji kręgosłupa.

Funkcje językowe: Polecenia – tryb rozkazujący.

Słownictwo specjalistyczne: Ćwiczenia zapobiegające bólom pleców.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Gramatyka: The Passive – strona bierna: czas Present Simple i Past Simple.

Słownictwo specjalistyczne: Zdrowie, zdrowy styl życia, nałogi, uzależnienia, dobre

i złe nawyki żywieniowe.

Słownictwo specjalistyczne: Urazy mięśni i kości. Rodzaje złamań.

Gramatyka: Relative clauses – zdania współrzędnie złożone.

Słownictwo specjalistyczne: Health care – służba zdrowia.

Słownictwo specjalistyczne: Polecenia dawane pacjentowi z unieruchomioną

kończyną.

Funkcje językowe: At the doctor’s – dialogi sytuacyjne u lekarza. Zwroty be sick, pain

in the chest, What’s the matter?, take someone’s temperature and blood pressure, take

painkillers, a virus, keep sneezing, feel wheezy.

Słownictwo specjalistyczne: Słowa związane z bólem: hurt, ache, suffer, tender,

painful, pain, sore, discomfort.

Słownictwo specjalistyczne: Skręcenia, zwichnięcia, nadwerężenia mięśni i stawów.

Funkcje językowe: Warnings and advice – ostrzeżenia i porady. Tryb rozkazujący –

powtórzenie. Zwroty It’s worth…, You’d better…, It’s worth …, Don’t…, …. just in

case, Whatever you do, …, Be careful of….

Słownictwo specjalistyczne: Wywiad z pacjentem pod względem urazu.

Wykorzystanie piśmiennictwa naukowego w języku obcym. Opracowanie słownictwa z

zakresu języka angielskiego standardowego i specjalistycznego na podstawie

wybranego artykułu z czasopisma naukowego.

Gramatyka: Second Conditional – II tryb warunkowy.

Słownictwo: Internet i media społecznościowe.

Słownictwo specjalistyczne: Kontuzje sportowe.

Słownictwo: Word formation – słowotwórstwo: przedrostki przymiotników –un, -in, -

im, -ir, dis.

Słownictwo specjalistyczne: Instrukcje dla pacjenta z kontuzją sportową.

Funkcje językowe: On the phone – rozmowy telefoniczne. Zwroty Can I speak to…?,

I’ll put you through, Call me back…, You keep breaking up, It’s a bad line, It’s …

speaking, Hold on a moment.

Słownictwo specjalistyczne: Problemy z poruszaniem się. Przyrządy pomocne w

chodzeniu.

Prezentacje ustne studentów z wybranego tematu z zakresu fizjoterapii.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Ciecierska J. English for physiotherapy, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.

Page 64: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

2. Chris Redston, Theresa Clementson, Gillie Cunningham, Face2Face Intermediate (Second Edition),

Cambridge University Press 2013.

3. Chris Redston, Theresa Clementson, Gillie Cunningham, Face2Face Upper Intermediate (Second

Edition), Cambridge University Press 2013.

Literatura uzupełniająca: Kuciejczyk A. English for physiotherapists 1, Akademia Medyczna, Gdańsk 2007.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01

Zna słownictwo w języku angielskim w

zakresie budowy, funkcji oraz procesów

patologicznych w organizmie człowieka.

K_W03

K_W11

P7SM_WG01

P7SM_WG02

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

02 Posługuje się językiem specjalistycznym z

zakresu fizjoterapii na poziomie biegłości B2+

Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia

Językowego.

K_U24

P7SM_UK02

03

Potrafi przygotować i przedstawić wybrane

specjalistyczne zagadnienia z zakresu

fizjoterapii w formie ustnej oraz pisemnej,

wykorzystując znajomość języka angielskiego.

K_U23

P7SM_UK02

P7SM_UW04

04

Potrafi komunikować się z pacjentami w

języku angielskim, dostosowując formę

przekazu do możliwości pacjenta.

K_U04 P7SM_UK02

w zakresie

kompetencji

społecznych

05

Jest świadomy roli znajomości

specjalistycznego słownictwa w języku

angielskim w pracy zawodowej i badaniach

naukowych.

K_K01 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F4 – kolokwium

P1 – test pisemny lub zaliczenie ustne (P3)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Kw 1-60 F2, F4

02 Kw 1-60 F1, F2, F4, P1/P3

03 Kw 29, Kw30, Kw40, Kw46, Kw59, Kw60 F1, F4

04 Kw27, Kw32, Kw34, Kw37, Kw44, Kw48, Kw52 F1, P3 05 Kw 1-60 F1

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Kw 1-38 F2, F4

02 Kw 1-38 F1, F2, F4, P1/P3

03 Kw 10, Kw16, Kw20, Kw29, Kw34, Kw38 F1, F4

04 Kw27, Kw33, Kw36 F1, P3 05 Kw 1-38 F1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne – I rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................... ................ 60 h

− konsultacje ................................................................................................................. .........1 h

Page 65: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

RAZEM: 61 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................10 h

− przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................19 h

− przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................10 h

RAZEM: 39 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

studia stacjonarne – II rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 60 h

− konsultacje ................................................................................................................. .........1 h

RAZEM: 61 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................10 h

− przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................19 h

− przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................10 h

RAZEM: 39 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

studia niestacjonarne – I rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 40 h

− konsultacje ..........................................................................................................................1 h

RAZEM: 41 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .......................................................................... .........................24 h

− przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................15 h

− przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................20 h

RAZEM: 59 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 23,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

studia niestacjonarne – II rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 40 h

− konsultacje ................................................................................................................. .........1 h

RAZEM: 41 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................24 h

− przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................15 h

− przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................20 h

RAZEM: 59 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

Page 66: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 23,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Ewa Sieradzka

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 67: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Język niemiecki

KOD ECTS: 091-26-30-O14

PUNKTY ECTS: 4 + 4 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

W RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I /1,2 II/3,4

PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

120/75 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: brak

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną Polski, niemiecki

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu : Przygotować do poprawnego, samodzielnego i świadomego używania

języka obcego w interakcji z obcokrajowcem na poziomie B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia

Językowego. Przygotowanie do używania języka obcego specjalistycznego z zakresu fizjoterapii.

Kształtowanie odpowiedzialności za własne przygotowanie do pracy, pogłębianie wiedzy z zakresu języka

obcego i świadomość konieczności nauki języka obcego jako narzędzia do pomyślnej komunikacji z

osobami obcego pochodzenia.

III. Forma zajęć: konwersatoria (Kw)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Temat ćwiczenia Rok I

1-2 Słownictwo dotyczące tematu ,,CZŁOWIEK – CZĘŚCI CIAŁA , opisywanie siebie i innych,

dane osobowe, cechy charakteru, Gramatyka – odmiana czasowników w czasie teraźniejszym,

zdania twierdzące i pytające

3-4 Słownictwo dotyczące tematu ,,Człowiek” – uczucia i emocje, zainteresowania, rozumienie

tekstów czytanych i pisanych, Test 1

5-6 SŁOWNICTWO FACHOWE – POJĘCIE FIZJOTERAPII, NAZYWANIE CZYNNOŚĆI ,

ĆWICZEŃ, rozumienie tekstów czytanych i pisanych

7-8 SŁOWNICTWO FACHOWE – CZĘŚCI CIAŁA: GŁOWA, TUŁÓW, KOŃCZYNY, praca z

tekstem, konwersacje

9-10 SŁOWNICTWO FACHOWE – ćwiczenie oddechowe i relaksacyjne, nazywanie czynności,

Gramatyka - tryb rozkazujący. konwersacje

11-12 SŁOWNICTWO FACHOWE – ćwiczenie ogólne, usprawniające, nazywanie czynności ,

Gramatyka – odmiana czasowników nieregularnych, tworzenie dialogów

13-14 SŁOWNICTWO FACHOWE = ZDROWY TRYB ŻYCIA – konwersacje, Gramatyka – zdania

złożone

15-16 SŁOWNICTWO FACHOWE – NAZWY CZYNNNOŚĆI W GIMNASTYCE LECZNICZEJ

Page 68: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

17-18 Słownictwo dotyczące tematu ,,Praca” – zawody i czynności, rozumienie tekstów czytanych i

pisanych, praca z tekstem, konwersacje

19-20 Słownictwo dotyczące tematu ,,PRACA FIZJOTERAPEUTY” – ogłoszenia o pracę, praca z

tekstem, tworzenie wypowiedzi pisemnych,

21-22 SŁOWNICTWO FACHOWE ,,RUCH TO ŻYCIE , BEZRUCH TO ŚMIERĆ – dyskusja,

tworzenie dialogów, rozumienie tekstów czytanych i pisanych

23-24 SŁOWNICTWO FACHOWE – STAWY I MIEŚNIE , praca z tekstem , rozumienie ze słuchu

25-26 SŁOWNICTWO FACHOWE ZDROWY TRYB ŻYCIA - tworzenie dialogów, Gramatyka -

odmiana przymiotników

27-28 SŁOWNICTWO FACHOWE – URAZY I KONTUZJE - rozumienie ze słuchu, praca z tekstem

29-30 SŁOWNICTWO FACHOWE - ŁAGODZENIE BÓLU - tworzenie dialogów, rozumienie

tekstów czytanych i pisanych, TEST

31-32 , SŁOWNICTWO FACHOWE - PRZEMIANA MATERII, Gramatyka – przyimki, Odp. ustna

33-34 SŁOWNICTWO FACHOWE - HYDROTERAPIA – KĄPIELE, NATRYSKI, PŁUKANIA -

tworzenie dialogów, praca z tekstem

34 SŁOWNICTWO FACHOWE – SZKIELET, KOŚCI – praca z tekstem, film edukacyjny

35-36 SŁOWNICTWO FACHOW – POWTÓRZENIE DOTYCHCZAS OMÓWIONYCH

ZAGADIEŃ - tworzenie wypowiedzi pisemnych,

37 SŁOWNICTWO FACHOWE –KLIMATOTERAPIA, RODZAJE KLIMATÓW rozumienie

tekstów czytanych i pisanych, Test

38-39 Słownictwo dotyczące tematu ,,SPORT, DYSCYLINY SPORTU , SPRZĘT SPORTOWY,

CZYNNOŚCI, Gramatyka – stopniowanie przymiotników PROMOCJA ZDROWEGO STYLU ŻYCIA

40 SŁOWNICTWO FACHOWE –REHABILITACJA, ZAOPATRZENIE ORTOPEDYCZNE

czynności, rozumienie tekstów czytanych i pisanych,

41-42 Słownictwo dotyczące tematu ,,Zdrowie” – części ciała, choroby, tworzenie dialogów –

PROMOCJA ZDROWEGO STYLU ŻYCIA

43-44 Słownictwo dotyczące tematu ,,ZDROWIE –WIZYTA U LEKARZA , rozumienie tekstów

czytanych i pisanych, Odp. ustna

45 SŁOWNICTWO FACHOWE – RODZAJE MASAŻU LECZNICZEGO rozumienie tekstów

czytanych i pisanych,

46-47 Słownictwo dotyczące tematu ,,CZŁOWIEK – CZĘŚCI CIAŁA , opisywanie siebie i innych -

POWTÓRZENIE

48 SŁOWNICTWO FACHOWE - MASAŻ SPECJALISTYCZNY ,MASAŻ PRZYRZĄDOWY -

tworzenie dialogów, tworzenie wypowiedzi ustnych, TEST

49 Słownictwo dotyczące tematu ,,Plany na przyszłość” – zawody, czynności, rozumienie tekstów

czytanych i pisanych

50-51 SŁOWNICTWO FACHOWE – TECHNIKI MASAŻU

52-52 Słownictwo dotyczące tematu ,,SZKOŁA I PRACA” – Gramatyka – czas przyszły, tworzenie

listów formalnych, ZAWÓD FIZJOTERAPEUTY, – praca z tekstem, konwersacje

53 SŁOWNICTWO FACHOWE – POTRZEBY OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH - tworzenie

wypowiedzi pisemnych i ustnych, konwersacje

54-55 Słownictwo dotyczące tematu ,,Technika” – SPRZĘT UŻYWANY W FIZOTRAPII,

OBSŁUGA, praca z tekstem, tworzenie wypowiedzi pisemnych i ustnych

56 SŁOWNICTWO FACHOWE - CZYNNIKI UTRUDNIAJAĆE PROCES REHABILITACJI -

konwersacje,

57 SŁOWNICTWO FACHOWE – PROBLEMY PSYCHOLOGICZBE OSÓB

NIEPEŁNOSPRAWNYCH - praca z tekstem, dyskusja

58 SŁOWNICTWO FACHOWE – powtórzenie i poszerzenie słownictwa

59 POWTÓRZENIE SŁOWNICTWA SPECJALISTYCZNEGO

TEST KOŃCOWY 60 Podsumowanie zajęć, konwersacje, Zajęcia kończące I rok

Page 69: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Studia niestacjonarne

Rok I

Temat ćwiczenia

1. Słownictwo dotyczące tematu ,,CZŁOWIEK – CZĘŚCI CIAŁA , opisywanie siebie i innych,

dane osobowe, cechy charakteru, Gramatyka – odmiana czasowników w czasie teraźniejszym,

zdania twierdzące i pytające

2. Słownictwo dotyczące tematu ,,Człowiek” – uczucia i emocje, zainteresowania, rozumienie

tekstów czytanych i pisanych, Test 1

3. SŁOWNICTWO FACHOWE – POJĘCIE FIZJOTERAPII, NAZYWANIE CZYNNOŚĆI ,

ĆWICZEŃ, rozumienie tekstów czytanych i pisanych

4. SŁOWNICTWO FACHOWE – CZĘŚCI CIAŁA: GŁOWA, TUŁÓW, KOŃCZYNY

5. SŁOWNICTWO FACHOWE – ćwiczenie oddechowe i relaksacyjne, nazywanie czynności,

Gramatyka - tryb rozkazujący. konwersacje

6. SŁOWNICTWO FACHOWE – ćwiczenie ogólne, usprawniające, nazywanie czynności ,

Gramatyka – odmiana czasowników nieregularnych, tworzenie dialogów

7. 14 SŁOWNICTWO FACHOWE = ZDROWY TRYB ŻYCIA – konwersacje, Gramatyka –

zdania złożone

8. SŁOWNICTWO FACHOWE – NAZWY CZYNNNOŚĆI W GIMNASTYCE LECZNICZEJ

9. Słownictwo dotyczące tematu ,,PRACA FIZJOTERAPEUTY” – ogłoszenia o pracę, praca z

tekstem, tworzenie wypowiedzi pisemnych,

10. Słownictwo dotyczące tematu ,,Praca” – ogłoszenia o pracę, praca z tekstem, tworzenie

wypowiedzi pisemnych,

11. SŁOWNICTWO FACHOWE ,,RUCH TO ŻYCIE , BEZRUCH TO ŚMIERĆ – dyskusja,

tworzenie dialogów, rozumienie tekstów czytanych i pisanych

12. SŁOWNICTWO FACHOWE – STAWY I MIEŚNIE, praca z tekstem, konwersacje

13. SŁOWNICTWO FACHOWE ZDROWY TRYB ŻYCIA - tworzenie dialogów, Gramatyka -

odmiana przymiotników

14. SŁOWNICTWO FACHOWE – URAZY I KONTUZJE, praca z tekstem, konwersacje

15. SŁOWNICTWO FACHOWE - ŁAGODZENIE BÓLU - tworzenie dialogów, rozumienie

tekstów czytanych i pisanych,

16. SŁOWNICTWO FACHOWE - PRZEMIANA MATERII, Gramatyka – przyimki, Odp. ustna

17. SŁOWNICTWO FACHOWE - HYDROTERAPIA – KĄPIELE, NATRYSKI, PŁUKANIA -

tworzenie dialogów, praca z tekstem

18. SŁOWNICTWO FACHOWE – SZKIELET, KOŚCI- rozumienie tekstów czytanych i pisanych,

19. 36 SŁOWNICTWO FACHOW – POWTÓRZENIE DOTYCHCZAS OMÓWIONYCH

ZAGADIEŃ - tworzenie wypowiedzi pisemnych

20. SŁOWNICTWO FACHOWE –KLIMATOTERAPIA, RODZAJE KLIMATÓW rozumienie

tekstów czytanych i pisanych, Test

21. Słownictwo dotyczące tematu ,,SPORT, DYSCYLINY SPORTU , SPRZĘT SPORTOWY,

CZYNNOŚCI, Gramatyka – stopniowanie przymiotników PROMOCJA ZDROWEGO STYLU

ŻYCIA

22. 40 SŁOWNICTWO FACHOWE –REHABILITACJA, ZAOPATRZENIE

ORTOPEDYCZNE czynności, rozumienie tekstów czytanych i pisanych

23. Słownictwo dotyczące tematu ,,Zdrowie” – części ciała, choroby, tworzenie dialogów –

PROMOCJA ZDROWEGO STYLU ŻYCIA

24. Słownictwo dotyczące tematu ,,ZDROWIE –WIZYTA U LEKARZA , rozumienie tekstów

czytanych i pisanych, Odp. ustna

25. SŁOWNICTWO FACHOWE – RODZAJE MASAŻU LECZNICZEGO rozumienie tekstów

czytanych i pisanych,

26. Słownictwo dotyczące tematu ,,CZŁOWIEK – CZĘŚCI CIAŁA , opisywanie siebie i innych -

POWTÓRZENIE

Page 70: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

27. SŁOWNICTWO FACHOWE - MASAŻ SPECJALISTYCZNY ,MASAŻ PRZYRZĄDOWY -

tworzenie dialogów, tworzenie wypowiedzi ustnych, TEST

28. Słownictwo dotyczące tematu ,,Plany na przyszłość” – zawody, czynności, rozumienie tekstów

czytanych i pisanych

29. SŁOWNICTWO FACHOWE – TECHNIKI MASAŻU

30. Słownictwo dotyczące tematu ,,SZKOŁA I PRACA” – Gramatyka – czas przyszły, tworzenie

listów formalnych, ZAWÓD FIZJOTERAPEUTY, – praca z tekstem, konwersacje

31, SŁOWNICTWO FACHOWE – POTRZEBY OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH - tworzenie

wypowiedzi pisemnych i ustnych, konwersacje

32. Słownictwo dotyczące tematu ,,Technika” – SPRZĘT UŻYWANY W FIZOTRAPII, OBSŁUGA,

praca z tekstem, tworzenie wypowiedzi pisemnych i ustnych

33 SŁOWNICTWO FACHOWE - CZYNNIKI UTRUDNIAJAĆE PROCES REHABILITACJI -

konwersacje,

34. SŁOWNICTWO FACHOWE – PROBLEMY PSYCHOLOGICZBE OSÓB

NIEPEŁNOSPRAWNYCH - praca z tekstem, dyskusja

35. SŁOWNICTWO FACHOWE – powtórzenie i poszerzenie słownictwa

36. POWTÓRZENIE SŁOWNICTWA SPECJALISTYCZNEGO

TEST KOŃCOWY 37. Podsumowanie zajęć, konwersacje, Zajęcia kończące I rok

V. Literatura

Literatura podstawowa:

Fandrych Ch. Tallowitz U. Sage und schreibe, Poznań 2003

Gębal P., Ganczar M., Kołsut S. PONS Repetytorium leksykalne, Poznań 2006

Sylwia Mróz – Dwornikowska. Das ist Deutsch! Warszawa 2011

Lemcke Ch., Rohrmann L., Schelling T, Berliner Platz, Langenscheidt, Warszawa 2003

Literatura uzupełniająca: 1. Nowotny Janusz, Podstawy Fizjoterapii, Wydawnictwo AWF, Katowice 2000.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01

Zna słownictwo w języku niemieckim w

zakresie budowy, funkcji oraz procesów

patologicznych w organizmie człowieka.

K_W03

K_W11

P7SM_WG01

P7SM_WG02

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

02 Posługuje się językiem specjalistycznym z

zakresu fizjoterapii na poziomie biegłości B2+

Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia

Językowego.

K_U24

P7SM_UK02

03

Potrafi przygotować i przedstawić wybrane

specjalistyczne zagadnienia z zakresu

fizjoterapii w formie ustnej oraz pisemnej,

wykorzystując znajomość języka niemieckiego.

K_U23

P7SM_UK02

P7SM_UW04

04

Potrafi komunikować się z pacjentami w

języku niemieckim, dostosowując formę

przekazu do możliwości pacjenta.

K_U04 P7SM_UK02

w zakresie

kompetencji

społecznych

05

Jest świadomy roli znajomości

specjalistycznego słownictwa w języku

niemieckim w pracy zawodowej i badaniach

naukowych.

K_K01 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F4 – kolokwium

Page 71: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

P1 – test pisemny lub zaliczenie ustne (P3)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Kw 1-60 F2, F4

02 Kw 1-60 F1, F2, F4, P1/P3

03 Kw 29, Kw31, Kw20, Kw46, Kw39, Kw26 F1, F4

04 Kw27, Kw12, Kw54, Kw47, Kw44, Kw38, Kw15 F1, P3 05 Kw 1-60 F1

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Kw 1-37 F2, F4

02 Kw 1-37 F1, F2, F4, P1/P3

03 Kw 5, Kw19, Kw21, Kw19, Kw24, Kw38, Kw34, Kw11 F1, F4

04 Kw15, Kw31, Kw33 F1, P3 05 Kw 1-37 F1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne – I rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 60 h

− konsultacje ..........................................................................................................................1 h

RAZEM: 61 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................10 h

− przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................19 h

− przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................10 h

RAZEM: 39 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

studia stacjonarne – II rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 60 h

− konsultacje ................................................................................................................. .........1 h

RAZEM: 61 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................10 h

− przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................19 h

− przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................10 h

RAZEM: 39 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

Page 72: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

studia niestacjonarne – I rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 40 h

− konsultacje ..........................................................................................................................1 h

RAZEM: 41 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .......................................................................... .........................24 h

− przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................15 h

− przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................20 h

RAZEM: 59 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 23,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

studia niestacjonarne – II rok 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach (konwersatoria).. ........................................................................... 40 h

− konsultacje ................................................................................................................. .........1 h

RAZEM: 41 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń ...................................................................................................24 h

− przygotowanie do sprawdzianów, kolokwiów .....................................................................15 h

− przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................20 h

RAZEM: 59 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 23,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Krzysztof Ostrowski

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 73: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Kinezyterapia

KOD ECTS: 126-26-30-B3

PUNKTY ECTS: 7 ( 3+4) KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/2

II/3, 4 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

45/30

Ćwiczenia – liczba godzin

105/65

Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających:

Anatomia prawidłowa

człowieka, Fizjologia człowieka,

Patologia ogólna, Antropologia

Język wykładowy Forma zaliczenia

egzamin

polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z rolą i miejscem kinezyterapii w planowaniu i realizacji zadań

fizjoterapii oraz rehabilitacji medycznej. Opanowanie umiejętności badania klinicznego i oceny

funkcjonalnej stanu narządu ruchu. Nabycie umiejętności obiektywizowania oceny stanu narządu ruchu.

Opanowanie techniki wykonywania ćwiczeń leczniczych, oraz ich programowanie w odniesieniu do

różnych grup schorzeń. W oparciu o wiedzę z zakresu nauk humanistycznych poznanie i doskonalenie

właściwego podejścia do chorego oraz współpracy z personelem należącym do zespołu rehabilitacyjnego

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia praktyczne (P), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu I rok, semestr II

studia stacjonarne (30 godz.- 10x3 godz.)

studia niestacjonarne (20 godz. - 10x2 godz.)

Wk1 Kinezyterapia - podstawy naukowe (nazwa przedmiotu, podstawowe pojęcia), nazewnictwo i

systematyka. Rola i miejsce kinezyterapii w fizjoterapii, rehabilitacji medycznej oraz

rehabilitacji kompleksowej.

Wk2 Badanie pacjenta dla potrzeb kinezyterapii. Składowe badania i systematyka badania. Rola

obiektywizacji procesu diagnostycznego. Wywiad z pacjentem na potrzeby kinezyterapii

Badania funkcjonalne stosowane dla potrzeb diagnostyki w kinezyterapii miejscowej.

Dokumentacja.

Wk3 Pomiary linijne długości i obwodów w obrębie kończyn górnych i dolnych. Dokumentacja.

Wk4 Metodyka badania zakresów ruchu kręgosłupa. Pomiary zakresu ruchu w stawach kończyn

górnych i dolnych (goniometria) – podstawowe pojęcia, metodyka, SFTR – jako system zapisu

pomiarów. Dokumentacja.

Wk5

Rola oceny siły mięśniowej w planowaniu procesu usprawniania. Metody oceny siły

mięśniowej.

Wk6 Ocena siły mięśniowej z wykorzystaniem testu Lovetta oraz zmodyfikowanego testu Lovetta

(Kliniczna Metoda Oceny Siły Mięśni wg Zembatego) – metodyka badania. Dokumentacja.

Page 74: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Wk7 Ocena postawy ciała – definicje, typy postawy ciała, mechanizmy kontroli. Etiologia i typy wad

postawy ciała.

Wk8

Chód prawidłowy, cykl i fazy chodu, wyznaczniki chodu prawidłowego. Analiza dynamiczna i

kinematyczna chodu. Chód patologiczny. Objawy Trendelenburga i Duchenne`a.

Wk9 Systematyka ćwiczeń w kinezyterapii miejscowej oraz ogólnousprawniającej. Ćwiczenia bierne

– definicja, cel, wskazania i przeciwwskazania, metodyka wykonywania.

Wk10 Ćwiczenia redresyjne – definicja, wskazania i przeciwwskazania, metodyka wykonywania.

II rok, semestr III, IV

studia stacjonarne (15 godz. - 5x3 godz.)

studia niestacjonarne (10 godz. - 5x2 godz.)

Wk11

Ćwiczenia czynne w odciążeniu – definicja, cel, wskazania, przeciwwskazania, metodyka

wykonywania (podwieszenia osiowe i pozaosiowe – charakterystyka).

Wk12

Ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem – charakterystyka, cel, wskazania i

przeciwwskazania, metodyka doboru wykonywania zabiegów, w tym metody doboru

obciążenia (Metoda DeLorme`a i Watkinsa, metoda McQuenna)

Wk13

Ćwiczenia czynne wolne – charakterystyka, cel, wskazania, przeciwwskazania, metodyka

stosowania. Charakterystyka ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym.

Wk14 Podstawy treningu funkcjonalnego - testy funkcjonalne w diagnostyce stanu narządu ruchu jako

baza do planowania treningu, metodyka nauczania prawidłowych wzorców ruchowych

Wk15

Kinezyterapia ogólnousprawniająca - systematyka (główne działy tego rodzaju kinezyterapii).

Zasady prowadzenia ćwiczeń kondycyjnych, formy, metody, organizacja. Zasady budowy toku

lekcyjnego, krzywa natężenia wysiłku, konspekt, osnowa. Zasady doboru ćwiczeń dla osób

niepełnosprawnych, zasady doboru grup ćwiczebnych. Ćwiczenia gimnastyki porannej -

neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania.

Nr Temat ćwiczenia Rok I, semestr II

studia stacjonarne (30 godz. - 10x3 godz.)

studia niestacjonarne (30 godz. - 15x2 godz.)

A1 Zapoznanie z celem i programem zajęć, warunkami zaleczenia, organizacją zajęć,

piśmiennictwem. Wprowadzenie do kinezyterapii, podstawowe pojęcia i definicje. Osie i

płaszczyzny.

P2 Wprowadzenie do pomiarów długości kończyn; pomiary orientacyjne i linijne; rzeczywisty i

pozorny skrót kończyny dolnej – diagnostyka, przyczyny, różnicowanie. Pomiary linijne i

obwodowe w obrębie kończyn górnych i dolnych. Dokumentacja przeprowadzonych pomiarów.

Interpretacja wyników badań.

P3 Goniometria – pomiary zakresu ruchów w stawach kończyn górnych. Dokumentacja

przeprowadzonych pomiarów, zapis metodą SFTR. Interpretacja wyników badań.

P4 Goniometria – pomiary zakresu ruchów w stawach kończyn dolnych. Dokumentacja

przeprowadzonych pomiarów, zapis metodą SFTR. Interpretacja wyników badań.

P5 Ocena ruchomości kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego, globalna ruchomość

kręgosłupa, test Schobera, test Palce-Podłoga, Sit and Reach test. Dokumentacja

przeprowadzonych pomiarów. Interpretacja wyników badań.

P6 Kliniczna ocena siły mięśniowej wg Zembatego – tułów. Dokumentacja oceny siły mięśniowej.

Interpretacja wyników badań. Kliniczna ocena siły mięśniowej wg Zembatego – obręcz

kończyny górnej i jej część wolna. Dokumentacja oceny siły mięśniowej. Interpretacja wyników

badań.

P7 Kliniczna ocena siły mięśniowej wg Zembatego – obręcz kończyny dolnej i jej część wolna.

Dokumentacja oceny siły mięśniowej. Interpretacja wyników badań.

P8 Wywiad w diagnostyce układu ruchu. Projektowanie i uzupełnienie karty wywiadu. Wzrokowa

ocena postawy ciała. Dokumentacja oceny postawy ciała. Interpretacja wyników badań.

Ocena postawy ciała wg metody linii pionowych Stafforda. P9 Testy diagnostyczne w ocenie postawy ciała – test ścienny Degi, test Thomasa, zmodyfikowany

test Thomasa, SLR test. Interpretacja wyników badań. Analiza funkcjonalna chodu człowieka.

P10 Zaliczenie praktyczne materiału z ćwiczeń 1-14.

Rok II, semestr III i IV

studia stacjonarne (75 godz. - 25x3 godz.)

Page 75: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

studia niestacjonarne (35 godz. - 17x2 godz.)

A11 Zapoznanie z celem i programem zajęć, warunkami zaliczenia, organizacją zajęć,

piśmiennictwem. Powtórzenie zagadnień poruszanych na I roku.

P12 Anatomia palpacyjna elementów kostnych i wybranych mięśni miednicy i kręgosłupa.

P13 Anatomia palpacyjna elementów kostnych i wybranych mięśni kończyny górnej.

P14 Anatomia palpacyjna elementów kostnych i wybranych mięśni kończyny dolnej.

P15 Zaliczenie praktyczne materiału z ćwiczeń 16-19.

P16 Testy mięśniowe (m. brzuchaty łydki, m. płaszczkowaty, grupa tylna mięśni uda) - zasady i

metodyka poizometrycznej relaksacji mięśni, autoterapia.

P17 Testy mięśniowe (mm. przywodziciele stawu biodrowego, m. czworoboczny lędźwi) - zasady i

metodyka poizometrycznej relaksacji mięśni, autoterapia.

P18 Testy mięśniowe (m. piersiowy większy, m. najszerszy grzbietu) - zasady i metodyka

poizimetrycznej relaksacji mięśni, autoterapia.

P19 Zaliczenie praktyczne materiału z ćwiczeń 21-23.

P20 Ćwiczenia bierne i redresyjne – kończyna górna - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń,

metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania.

P21 Ćwiczenia bierne i redresyjne – kończyna dolna - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń,

metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania.

P22 Zaliczenie praktyczne materiału z ćwiczeń 25-26.

P23 Ćwiczenie w odciążeniu - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i

przeciwwskazania.

P24 Ćwiczenia w odciążeniu z oporem - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel,

wskazania i przeciwwskazania.

P25 Ćwiczenia czynne wolne - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i

przeciwwskazania.

P26 Ćwiczenia czynne z oporem, samowspomagane - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń,

metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania.

P27 Zaliczenie praktyczne materiału z ćwiczeń 28-31.

P28 Ćwiczenia oddechowe, relaksacyjne i synergistyczne - neurofizjologiczne uzasadnienie

ćwiczeń, metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania.

P29 Wykorzystanie biofeedbacku w kinezyterapii - neurofizjologiczne uzasadnienie ćwiczeń,

metodyka, cel, wskazania i przeciwwskazania.

P30 Pionizacja i reedukacja chodu.

P31 Pionizacja i reedukacja chodu c.d.

P32 Funkcjonalna diagnostyka układu ruchu (FMS), metodyka treningu funkcjonalnego.

Dokumentacja diagnostyki.

P33 Metodyka i zasady prowadzenia treningu funkcjonalnego.

P34 Metodyka i zasady prowadzenia treningu funkcjonalnego c.d.

P35 Zaliczenie praktyczne materiału z ćwiczeń 16-35.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

1. Zembaty A. Kinezyterapia. t. I i II, PZWL, Warszawa , 2003.

2. Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna. t. I i II, Urban & Partner, 2003.

3. Nowotny J. Podstawy Fizjoterapii AWF Katowice, 2000.

4. Wilczyński J. Korekcja wad postawy ciała człowieka. ANTHROPOS, 2005.

5. Rosławski A, Skolimowski T. Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych. PZWL, Warszawa, 2009.

6. Dumas I. Metodyka i technika ćwiczeń leczniczych w kinezyterapii, MedPharm Polska, Wrocław, 2013.

7. Józefowski P. Diagnostyka czynnościowa narządu ruchu z elementami pionizacji i reedukacji chodu.

MedPharm Polska, Wrocław, 2013.

8. Gross J, Fetto J, Rosen E. Badanie układu mięśniowo-szkieletowego. PZWL, Warszawa, 2011

9. Richardson C, Hodges PW, Hides J. Kinezyterapia w stabilizacji kompleksu lędźwiowo-miedniczno-

biodrowego. Elsevier Urban & Parter, Wrocław, 2009.

10. Czaprowski D, Białobrzewska K, Kolwicz-Gańko A, Leszczewska J, Pawłowska P, Sitarski D.

Funkcjonalna diagnostyka narządu ruchu z elementami zaleceń terapeutycznych. Skrypt dla studentów,

2014.

Page 76: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Literatura uzupełniająca:

1. Kisner Carolyn, Colby Lynn Allen. Therapeutic Exercise. Foundations and Techniques. F.A. Davies

Company, 2007.

2. Nowotny J. Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu. PZWL, Warszawa, 2006.

3. McRae R. Kliniczne badanie ortopedyczne. Urban & Partner, Wrocław, 2006.

4. Buckup K. Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. PZWL, Warszawa, 2007.

5. Kendall F., McCreary E. Muscle testing and function with posture and pain. Lippincott Williams &

Wilkins, 2005.

6. Kasperczyk T. Wady postawy ciała. Kasper, Kraków, 1998.

7. Szulc A, Marciniak W. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. PZWL, Warszawa, 2003.

8. Czaprowski D, Biernat R, Kędra A. Przysiad – zasady wykonania oraz najczęstsze błędy. Polish Journal

of Sport and Tourism 2012;19(1):3-12.

9. Czaprowski D, Kędra A, Sitarski D. Podstawa bezpiecznych ćwiczeń – neutralna pozycja dolnego

kręgosłupa i miednicy. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne 2011;9:30-35.

10. Chaitow L. Muscle energy techiques. Churchill Livingston, 2006.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie

do efektów

kierunkowych

Odniesienie

do efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna metody badania pacjenta dla potrzeb kinezyterapii

oraz zna metodykę zabiegów z zakresu kinezyterapii u

pacjentów w różnym wieku i z różnym dysfunkcjami -

zaburzeniami strukturalnych i funkcjonalnymi

wywołanymi chorobą lub urazem.

K_W12 P7SM_WG02

P7SM_WK04

02 Zna wskazania i przeciwwskazania do poszczególnych

rodzajów ćwiczeń.

K_W13 P7SM_WK04

w zakresie

umiejętności

03 Stosuje wiedzę teoretyczną z kinezyterapii w praktyce -

potrafi przeprowadzić pomiary antropometryczne i testy

funkcjonalne niezbędne dla doboru środków fizjoterapii.

K_U20

K_U07

P7SM_UW03

P7SM_UW05

P7SM_UW03

P7SM_UW05

04 Potrafi samodzielnie wykonywać zabiegi z zakresu

kinezyterapii – prowadzić proces nauczania ruchu

posługując się fachową terminologią, zgodnie z

obowiązującymi normami.

K_U01

K_U08

K_U16

P7SM_UW07

P7SM_UW07

P7SM_UW03

P7SM_UW05

05 Potrafi prowadzić dokumentację diagnostyki pacjenta

obejmującą wywiad, wyniki badań antropometrycznych

oraz testów funkcjonalnych.

K_U21 P7SM_UK02

P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

06 Potrafi dokonać samooceny swoich umiejętności, nie

podejmuje działań przekraczających jego możliwości.

K_K02

P7SM_KK01

07 Wykazuje odpowiedzialność za własne przygotowanie do

prowadzenia kinezyterapii, realizuje zadania zgodnie z

zasadami bezpieczeństwa pracy.

K_K08

K_K09

P7SM_UK05

P7SM_UO03

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F1 – odpowiedź ustna

F3 – sprawdzian praktyczny

F7 – raport z ćwiczeń

P2 – egzamin pisemny

P6 – samoocena studenta

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia;

Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, Wk8, Wk9, Wk10, Wk11, Wk12,

Wk13, Wk14, Wk15

A1, P2, P3, P4, P5, P6, P7, P8, P9, P10, A11, P12, P13, P14, P15, P16, P17,

P18, P19, P20, P21, P22, P23, P24, P25, P26, P27, P28, P29, P30, P31, P32,

P34, P35

F1, F3, P2

Page 77: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

02 Wk9, Wk10, Wk11, Wk12, Wk13, Wk14, Wk15,

P25, P26, P27, P28, P29, P30, P31, P32, P33, P34

F1, F3, P2

03 P2, P3, P4, P5, P6, P7, P8, P9, P10, A11, P12, P13, P143, P15, P16, P17,

P18, P19, P32

F3, P6

04 P16, P17, P18, P19, P20, P21, P22, P23, P24, P25, P26, P27, P28, P29, P30,

P31, P32, P33, P34, P35

F3, P6

05 P2, P3, P4, P5, P6, P7, P8, P9, P32 F7

06 P10, P15, P19, P27, P35 F3, P6

07 Wszystkie ćwiczenia F1, F7, F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ........................................................................................................ ...............45 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................... .. 6 h

− udział w ćwiczeniach praktycznych…..………………………….…………................................99 h

− konsultacje............................................................................................................................... ........3 h

− egzamin pisemny ..................................................................................................... .......................1 h

RAZEM: 154 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie raportów z ćwiczeń…..............………………………………………...……........5 h

− przygotowanie do odpowiedzi ustnych............................................................... ............................6 h

− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych............................................................................ 30 h

− przygotowanie do egzaminu pisemnego…………………………………………………….........15 h

RAZEM: 56 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 210 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 5,1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,9

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 4,3 − udział w ćwiczeniach praktycznych…..………………………….………….............................99 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ...........................................................................30 h

studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ....................................................................................................................30 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych........................................................................................... 4 h

− udział w ćwiczeniach praktycznych…..………………………….………….............................61 h

− konsultacje.................................................................................................................. ..................1 h

− egzamin pisemny .......................................................................... ...............................................1 h

RAZEM: 97 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie raportów z ćwiczeń…..............………………………………………...……......23 h

− przygotowanie do odpowiedzi ustnych..........................................................................................20 h

− przygotowanie do sprawdzianów praktycznych............................................................................40 h

− przygotowanie do egzaminu pisemnego……………………………………………………........30 h

RAZEM: 113 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 210 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 3,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 3,4 − udział w ćwiczeniach praktycznych…..………………………….…………............................. 61 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego ............................................................................40 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr hab. Dariusz Czaprowski, prof. OSW,

mgr Justyna Leszczewska

Page 78: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 79: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu

KOD ECTS: 161-26-30-B2

PUNKTY ECTS: 6 (4+2) KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

O RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

B

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1,2 II/3

PROFIL KSZTAŁCENIA:

ogólnoakademicki

Wykłady – liczba godzin 30/20

Ćwiczenia – liczba godzin

90/60

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: Wychowanie fizyczne

Język wykładowy Forma zaliczenia egzamin polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Celem przedmiotu kształcenia ruchowego i metodyki nauczania ruchu jest przekazanie studentom

określonego zasobu wiedzy i umiejętności potrzebnych do realizacji zajęć ruchowych w ramach szeroko

pojętej kultury fizycznej, a przede wszystkim z ukierunkowaniem na dziedzinę leczniczych form kultury

fizycznej.

Zadania:

zapoznać studentów z uwarunkowaniami procesu nauczania czynności ruchowych w perspektywie

teorii uczenia się motorycznego,

kształtowanie umiejętności ruchowych jako proces uczenie motorycznego,

zapoznać studentów z podstawowymi zasadami komunikacji dydaktycznej w pracy fizjoterapeuty,

komunikacja dydaktyczna jako forma procesu nauczania czynności ruchowych,

ukazać studentom wiedzę z teorii oraz metodyki wychowania fizycznego jako dyscyplin zarówno

teoretycznych jak i praktycznych, a także perspektywy poszerzania i rozwoju wiedzy z zakresu

kultury fizycznej oraz uświadomić studentom konieczność ciągłego poznawania w przyszłości

nowych kierunków i metod pracy,

wyjaśnić znaczenie ćwiczeń fizycznych – ich miejsce i rolę w aktywności fizycznej człowieka

zdrowego i niepełnosprawnego,

zapoznać z aspektami systematyk ćwiczeń fizycznych - przydatnymi w pracy rehabilitanta,

zapoznać z elementami ćwiczeń porządkowo-dyscyplinujących i kształtujących stosowanymi w

zajęciach ruchowych i w nauczaniu czynności ruchowych.

zapoznać z dyscyplinami: piłka siatkowa i koszykówka jako przygotowanie do przedmiotu sport

osób niepełnosprawnych,

zapoznać z aspektami prowadzenia zajęć grupowych z gimnastyki korekcyjno-wyrównawczej,

ukazać możliwości kształtowania zdolności psychomotorycznych człowieka.

zapoznać z podstawowymi zasadami, formami, metodami i środkami nauczania czynności

ruchowych,

pokazać planowanie procesu nauczania czynności ruchowych,

zapoznać z aspektami bezpieczeństwa i higieny zajęć ruchowych,

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia warsztatowe (W), ćw. treningowe (P)

Page 80: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu semestr - I (15h)

Wk1 Wprowadzenie do przedmiotu. Podanie literatury przedmiotu.

Wybrane zagadnienia z obszaru kultury fizycznej. Miejsce leczniczych form ruchu w kulturze

fizycznej. Aktywność fizyczna a aktywność ruchowa.

Wk2 Akty ruchowe w różnych ujęciach - rozwojowym, kinezjologicznym, ergonomicznym.

Systematyka i właściwości ćwiczeń fizycznych. Systematyka ćwiczeń fizycznych w

terminologii gimnastycznej wg L. Mazurka i gimnastyce leczniczej.

Ćwiczenia kształtujące – cele, zadania i podział ćwiczeń.

Ćwiczenia stosowane i uzupełniające: cele i zadania, podział i zasób ćwiczeń

Wk3 Metodyka wychowania fizycznego i usprawniania jako wyznacznik organizacyjno-metodyczny

w realizacji zajęć ruchowych: toki zajęć ruchowych, scenariusze zajęć ruchowych, konspekty,

krzywa natężenia zajęć jako wyznacznik intensywności i obciążenia na zajęciach ruchowych.

Wk4 Gry i zabawy ruchowe w zajęciach ruchowych: cele i zadania, podział, wskazania

i przeciwwskazania w stosowaniu.

Bezpieczeństwo i higiena pracy w procesie nauczania-uczenia się czynność ruchowych.

Ogólne wskazania do prowadzenia zajęć z różnymi grupami pacjentów.

Wk5 Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania ruchu - proces nauczania czynności ruchowych w

kontekście zasad dydaktyczno-wychowawczych i zasad nauczania i uczenia się.

Wk6 Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania ruchu - formy w zajęciach ruchowych –

organizacyjne, nauczania, ustawień i podziału ćwiczących

Wk7 Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania ruchu - metody i środki dydaktyczne w zajęciach

ruchowych.

Wk8 Podsumowanie treści wykładów - zaliczenie pisemne.

Nr Temat wykładu – semestr 3 (15h)

Wk9 Nauczanie czynności ruchowych jako proces uczenia się motorycznego.

Wk10 Teorie uczenia motorycznego – uwarunkowania uczenia się bezpośredniego (typuS-R).

Wk11 Modele procesów uczenia się Buckleya’. Spirala uczenia się Póhlmanna.

Wk12 Teoria pamięci motorycznej w procesie uczenia się umiejętności ruchowych.

Wk13 Nauczanie i uczenie się umiejętności ruchowych jako proces komunikacji dydaktycznej.

Wk14 Podstawy procesu komunikowania się. Kanały komunikowania się. Typy komunikacji. Bariery

komunikacji dydaktycznej fizjoterapeuty w realizacji procesu nauczania –uczenia się.

Wk15 Podsumowanie treści wykładów - zaliczenie pisemne.

Nr Temat ćwiczenia - semestr 1 (30h)

W1 Systematyka ćwiczeń fizycznych w terminologii gimnastycznej wg L. Mazurka i gimnastyce

leczniczej. Ćwiczenia organizacyjne – porządkowe: cele, zadania, podział, grupy ćwiczeń.

W2 Ćwiczenia kształtujące: cele, zadania, podział, pozycje wyjściowe do ćwiczeń, grupy ćwiczeń

W3 Ćwiczenia stosowane – zadania, podział. Wskazania i przeciwskazania zdrowotne w

wykonywaniu ćwiczeń kształtujących.

W4

Kolokwium z systematyki i właściwości ćwiczeń fizycznych. Metodyka wychowania

fizycznego jako dydaktyka szczegółowa oraz struktura pojęć metodycznych.

W5 Ćwiczenia stabilizacyjne. Podsumowanie zajęć.

Kolokwium z systematyki i właściwości ćwiczeń fizycznych.

Dział obejmujący zagadnienia z zakresu systematyki, właściwości ćwiczeń fizycznych i metodyki

w zajęciach usprawniania ruchowego w praktycznej realizacji

P6 Pozycje wyjściowe do ćwiczeń i zakres ich stosowania, sposób wykonania, wskazania i

przeciwwskazania zdrowotne. Pw. w ćwiczeniach stabilizacyjnych.

P7 Ćwiczenia kształtujące kończyny górne - metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie

ćwiczeń przez studentów. Ćwiczenia kształtujące tułowia - metodyka, zasób ćwiczeń,

praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów.

P8 Ćwiczenia kształtujące kończyny dolne – metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie

ćwiczeń przez studentów.

P9 Ćwiczenia oddechowe i uspokajające, poranne, rozciągające i rozluźniające mięśnie - cele i

zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez

Page 81: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

studentów.

P10 Założenia metodyczne i zasady wykonywania ćw. stabilizacyjnych wolnych

P11 Założenia metodyczne i zasady wykonywania ćw. stabilizacyjnych z wykorzystaniem

przyborów stosowanych w fizjoterapii.

P12 Ćwiczenia poranne - cele i zadania, właściwości, metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne

prowadzenie ćwiczeń przez studentów.

P13 Założenia metodyczne i zasady ćw. wykonywania ćw. stabilizacyjnych.

P14 Prowadzenie fragmentów zajęć ruchowych przez studentów na zadany temat.

P15 Prowadzenie fragmentów zajęć ruchowych przez studentów na zadany temat.

semestr 2 (30h) P16 Metodyka nauczania piłki siatkowej: zagrywka, odbicie sp. górnym i dolnym.

P17 Ćwiczenia zwiększające ruchomość obręczy barkowej, pojęcie kompensacji.

P18 Ćwiczenia doskonalące grę w piłkę siatkową w parach i w trójkach.

P19 Nauka przyjęcia i rozgrywania w piłce siatkowej. Ćwiczenia w podgrupach.

P20 Pojęcie niestabilności stawowej na przykładzie st. kolanowego, ćw. sensomotoryczne .

P21 Doskonalenie elementów techniki gry w piłkę siatkową: funkcje zawodników i ustawienie w

polu gry. Podstawowe założenia taktyczne w piłce siatkowej.

P22 Ćwiczenia zwiększające ruchomość w st. biodrowych. Zasady i profilaktyka ruchowa

P23 Metodyka nauczania w koszykówce: poruszania się po boisku z kozłowaniem piłki, rzut do

kosza, nauka dwutaktu i sposoby jego doskonalenia.

P24 Ćwiczenia wzmacniające gorset mięśniowy. Profilaktyka w chorobie krążka międzykręgowego.

Ćwiczenia stabilizacji kręgosłupa z wykorzystaniem piłek terapeutycznych.

P25 Ćwiczenia taktyki gry w piłce koszykowej.

P26 Ćwiczenia kształtujące naturalne krzywizny kręgosłupa.

P27 Ćwiczenia ogólnorozwojowe pod kątem piłki siatkowej i koszykówce. Specyfika prowadzenia.

P28 Nowoczesne formy gimnastyczne: aerobik, ATB, spinning rowerowy. Praca w grupach.

P29 Gry i zabawy z elementami piłki siatkowej i koszykowej.

P30 Przykłady prowadzenia części wstępnej toku lekcyjnego pod kątem gier zespołowych. semestr 3 (30h)

P31 Usystematyzowanie podstawowych wiadomości dotyczących osi i płaszczyzny ruchu.. Cechy

postawy prawidłowej – czynniki determinujące. Typy somatyczne budowy ciał.

P32

Usystematyzowanie wiadomości dotyczących oceny postawy ciała z uwzględnieniem punktów

antropometrycznych. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących definicji „dobrej” i „złej”

postawy ciała. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących metodyki prowadzenia

gimnastyki korekcyjno – wyrównawczej.

P33 Wybrane aspekty kształtowania motoryczności człowieka. Wykorzystanie formy stacyjnej w

kształtowaniu zdolności motorycznych.

P34 Metodyka prowadzenia ćwiczeń ogólnokondycyjnych.

P35 Metodyka prowadzenia ćwiczeń równoważnych oraz ćwiczeń oddechowych i rozluźniających.

P36

Prowadzenie przez studentów ćwiczeń na podstawie toku zajęć z gimnastyki korekcyjno –

wyrównawczej. Ćwiczenia kształtujące czucie postawy ciała w różnych pozycjach

wyjściowych. Ćwiczenia kształtujące nawyk prawidłowej postawy ciała w pozycji stojącej.

P37 Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców wklęsłych z wykorzystaniem laski

gimnastycznej. Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców płaskich.

P38 Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców wklęsło - wypukłych z wykorzystaniem

przyborów nietypowych. P39 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla pleców okrągłych ze współćwiczącym.

P40 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla klatki piersiowej kurzej i lejkowatej. P41 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w szpotawości i koślawości kolan.

P42 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w płaskostopiu.

P43 Ćwiczenia ogólnorozwojowe dla dzieci. Ćwiczenia kształtujące koordynację ruchową w formie

zabawowej.

P44 Ćwiczenia kształtujące (w tym ogólnokondycyjne) z wykorzystaniem przyborów P45 Podsumowanie. Zaliczenie.

studia niestacjonarne

Page 82: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Nr Temat wykładu - semestr 1 (10h)

Wk1 Wprowadzenie do przedmiotu. Podanie literatury przedmiotu. Wybrane zagadnienia z obszaru

kultury fizycznej. Miejsce leczniczych form ruchu w kulturze fizycznej. Aktywność fizyczna a

aktywność ruchowa.

Wk2 Akty ruchowe w różnych ujęciach - rozwojowym, kinezjologicznym, ergonomicznym.

Systematyka i właściwości ćwiczeń fizycznych. Systematyka ćwiczeń fizycznych w

terminologii gimnastycznej wg L. Mazurka i gimnastyce leczniczej.

Ćwiczenia kształtujące – cele, zadania i podział ćwiczeń.

Ćwiczenia stosowane i uzupełniające: cele i zadania, podział i zasób ćwiczeń

Wk3 Metodyka wychowania fizycznego i usprawniania jako wyznacznik organizacyjno-metodyczny

w realizacji zajęć ruchowych: toki zajęć ruchowych, scenariusze zajęć ruchowych, konspekty,

krzywa natężenia zajęć jako wyznacznik intensywności i obciążenia na zajęciach ruchowych.

Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania ruchu - proces nauczania czynności ruchowych w

kontekście zasad dydaktyczno-wychowawczych i zasad nauczania i uczenia się.

Wk4 Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania ruchu - proces nauczania czynności ruchowych –

formy, metody i środki dydaktyczne .

Wk5 Bezpieczeństwo i higiena pracy w procesie nauczania-uczenia się czynność ruchowych.

Ogólne wskazania do prowadzenia zajęć z różnymi grupami pacjentów.

Zaliczenie pisemne.

Nr Temat wykładu – semestr 2 (10h)

Wk6 Nauczanie czynności ruchowych jako proces uczenia się motorycznego.

Teorie uczenia motorycznego – uwarunkowania uczenia się bezpośredniego (typu S-R).

Wk7 Modele procesów uczenia się Buckleya’. Spirala uczenia się Póhlmanna.

Teoria pamięci motorycznej w procesie uczenia się umiejętności ruchowych.

Wk8 Nauczanie i uczenie się umiejętności ruchowych jako proces komunikacji dydaktycznej.

Wk9 Podstawy procesu komunikowania się. Kanały komunikowania się. Typy komunikacji. Bariery

komunikacji dydaktycznej fizjoterapeuty w realizacji procesu nauczania –uczenia się. Wk10 Uczenie się motoryczne w praktyce fizjoterapeuty - podsumowanie treści wykładów - zaliczenie

pisemne.

Nr Tematy ćwiczeń - semestr 1 (20h),

Dział obejmujący zagadnienia z zakresu systematyki, właściwości ćwiczeń fizycznych i

metodyki w zajęciach usprawniania ruchowego w praktycznej realizacji

W1 Systematyka ćwiczeń fizycznych w terminologii gimnastycznej wg L. Mazurka i gimnastyce

leczniczej. Ćwiczenia organizacyjne – porządkowe: cele, zadania, podział, grupy ćwiczeń.

W2 Ćwiczenia kształtujące: cele, zadania, podział, pozycje wyjściowe do ćwiczeń, grupy ćwiczeń

W3 Ćwiczenia stosowane – zadania, podział. Wskazania i przeciwskazania zdrowotne w

wykonywaniu ćwiczeń kształtujących.

W4

Kolokwium z systematyki i właściwości ćwiczeń fizycznych. Metodyka wychowania

fizycznego jako dydaktyka szczegółowa oraz struktura pojęć metodycznych.

W5 Ćwiczenia stabilizacyjne. Podsumowanie zajęć.

Dział obejmujący zagadnienia z zakresu systematyki, właściwości ćwiczeń fizycznych

i metodyki zajęciach usprawniania ruchowego praktycznej realizacji.

P6 Pozycje wyjściowe do ćwiczeń i zakres ich stosowania, sposób wykonania, wskazania i

przeciwwskazania zdrowotne. Pw. w ćwiczeniach stabilizacyjnych.

P7 Ćwiczenia kształtujące kończyny górny - metodyka, zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie

ćwiczeń przez studentów. Ćwiczenia kształtujące tułowia - metodyka, zasób ćwiczeń,

praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów.

P8 Ćwiczenia kształtujące kończyny dolne – metodyka zasób ćwiczeń, praktyczne prowadzenie

ćwiczeń przez studentów.

P9 Założenia metodyczne i zasady wykonywania ćw. stabilizacyjnych wolnych i z przyborami

praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów.

P10 Praktyczne prowadzenie ćwiczeń przez studentów.

semestr 2 (20h)

P11 Metodyka nauczania piłki siatkowej: zagrywka, odbicie sp. górnym i dolnym.

P12 Ćwiczenia zwiększające ruchomość obręczy barkowej, pojęcie kompensacji.

P13 Ćwiczenia doskonalące grę w piłkę siatkową w parach i w trójkach.

P14 Nauka przyjęcia i rozgrywania w piłce siatkowej. Ćwiczenia w podgrupach. Pojęcie

Page 83: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

niestabilności stawowej na przykładzie st. kolanowego, ćw. sensomotoryczne.

P15 Doskonalenie elementów techniki gry w piłkę siatkową: funkcje zawodników i ustawienie w

polu gry. Ćwiczenia zwiększające ruchomość w st. biodrowych. Zasady i profilaktyka ruchowa

P16 Metodyka nauczania piłki koszykowej: poruszania się po boisku z kozłowaniem piłki, rzut do

kosza, nauka dwutaktu i sposoby jego doskonalenia..

P17 Ćwiczenia wzmacniające gorset mięśniowy. Profilaktyka w chorobie krążka międzykręgowego

P18 Ćwiczenia stabilizacji kręgosłupa z wykorzystaniem piłek terapeutycznych. Ćwiczenia

doskonalące poruszanie się w polu gry w piłce koszykowej.

P19 Ćwiczenia kształtujące naturalne krzywizny kręgosłupa. Ćwiczenia ogólnorozwojowe pod

kątem piłki siatkowej i koszykowej. P20 Przykłady prowadzenia części wstępnej toku lekcyjnego pod kątem gier zespołowych

semestr 3 (20h)

P21

Cechy postawy prawidłowej – czynniki determinujące. Typy somatyczne budowy ciała.

Usystematyzowanie wiadomości dotyczących oceny postawy ciała z uwzględnieniem punktów

antropometrycznych. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących definicji „dobrej” i „złej”

postawy ciała. Usystematyzowanie wiadomości dotyczących metodyki prowadzenia

gimnastyki korekcyjno – wyrównawczej. Wykorzystanie w gimnastyce korekcyjno-

kompensacyjnej formy stacyjnej.

P22

Wybrane aspekty kształtowania motoryczności człowieka. Wykorzystanie formy stacyjnej w

kształtowaniu zdolności motorycznych. Metodyka prowadzenia ćwiczeń ogólnokondycyjnych.

Metodyka prowadzenia ćwiczeń równoważnych oraz ćwiczeń oddechowych i rozluźniających.

P23 Prowadzenie przez studentów ćwiczeń na podstawie toku zajęć z gimnastyki korekcyjno –

wyrównawczej. Ćwiczenia kształtujące czucie postawy ciała w różnych pozycjach

wyjściowych. Ćwiczenia kształtujące nawyk prawidłowej postawy ciała w pozycji stojącej

P24 Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców wklęsłych z wykorzystaniem laski

gimnastycznej. Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców płaskich.

P25 Gimnastyka korekcyjno – kompensacyjna dla pleców wklęsło - wypukłych z wykorzystaniem

przyborów nietypowych.

P26 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla pleców okrągłych ze współćwiczącym. P27 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna dla klatki piersiowej kurzej i lejkowatej. P28 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w szpotawości i koślawości kolan.

P29 Gimnastyka korekcyjno –kompensacyjna w płaskostopiu. P30 Podsumowanie wiadomości dotyczących realizowanego materiału ćwiczebnego. Zaliczenie

przedmiotu.

Literatura podstawowa: Bahrynowska – Fic J., Właściwości i metodyka ćwiczeń fizycznych oraz sport inwalidzki, P.Z.W.L.

Warszawa, 1999.

Bronikowski M., ( red) : Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej szkole cz. I i II, Wyd. e MPI.

2005.

Czabański B., Kształcenie psychomotoryczne. Wyd. AWF we Wrocławiu, Wrocław 2000.

Drabik J., Profilaktyka zdrowia – aktywność fizyczna czy aktywność ruchowa, Wychowanie fizyczne i

Zdrowotne, nr 5., 2011.

Grabowski H., Teoria fizycznej edukacji. WSiP ,Warszawa 1999.

Jezierski R, Rybicka A., Gimnastyka. Teoria i metodyka, Wyd. AWF Wrocław 2000.

Grządziel G., J.Ljach W., Piłka siatkowa. Podstawy treningu, zasób ćwiczeń, Warszawa 2000.

McKay M., Davis M., Fanning P., Sztuka skutecznego porozumiewania się. Wyd. Gdańskie Wydawnictwo

Psychologiczne, Gdańsk 2002.

Nowotny J., ( red) Edukacja i reedukacja ruchowa, Wyd. Kacper, 2003.

Nowotny J. , Kształcenie umiejętności ruchowych- podstawy teoretyczne i oraz

aspekty praktyczne. Wyd .Śl.A.M. Katowice, 2002.

Sieniek Cz., Zabawy ruchowe w nauczaniu zespołowych gier sportowych ,Gdańsk 2009.

Sowa J. , Wojciechowski F., Proces rehabilitacji w kontekście edukacyjnym,

Wyd. Oświat. FOSZE, Rzeszów, 2001.

Page 84: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Literatura uzupełniająca: Fidelus K. , Kocjasz J., Atlas ćwiczeń fizycznych.

Franklin Eric N., Wykorzystanie obrazów mentalnych w pedagogice ruchu, Świadomość ciała. Wyd. Kined.

Warszawa, 2007.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie

do efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Potrafi wyjaśnić kształtowanie się kontroli postawy ciała,

wzorców ruchowych, nawyków ruchowych podczas

aktywności fizycznej.

K_W01

K_W03

P7SM_WG01

P7SM_WG02

P7SM_WG01

P7SM_WG02

02 Wyjaśnia podstawowe pojęcia z zakresu uczenia się i

nauczania czynności ruchowych, objaśnia

psychopedagogiczne aspekty zawodu fizjoterapeuty, jako

osoby nauczającej w kontekście podstawowych

składowych procesu nauczania.

Ma wiedzę o poprawnym komunikowaniu się w

stosowaniu ćwiczeń fizycznych i programowaniu

aktywności ruchowej i fizycznej jako fizjoterapeuta.

K_W07

K_W14

P7SM_WK01

P7SM_WK03

P7SM_WK03

03 Wskazuje i objaśnia podstawy edukacji zdrowotnej,

promocji zdrowia.

K_W14 P7SM_WK03

04 Wyjaśnia metodykę nauczania ruchów, w tym

podstawowych ćwiczeń gimnastycznych, ćwiczeń

rehabilitacyjnych, ćwiczeń korekcyjno-kompensacyjnych,

piłki siatkowej, koszykówki, pod kątem procesu uczenia

się i nauczania czynności ruchowych.

K_W03

K_W14

P7SM_WG01

P7SM_WG02

P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

05 Wykorzystuje różne formy aktywności fizycznej w

nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu

procesu opanowywania umiejętności ruchowych,

jednocześnie rozpoznając problemy dysfunkcji

ruchowych ćwiczącego oraz potrafi zastosować i

przeprowadzić zajęcia ruchowe o charakterze

prozdrowotnym.

K_U01

K_U03

K_U09

K_U19

P7SM_UW07

P7SM_UW03

P7SM_UW07

P7SM_UW03

P7SM_UW05

P7SM_UW07

06 Potrafi porozumiewać się w procesie nauczania czynności

ruchowych z ćwiczącym i grupą ćwiczących.

K_U04 P7SM_UK02

w zakresie

kompetencji

społecznych

07 Posiada świadomość własnych ograniczeń i wie kiedy

zwrócić się do ekspertów.

K_K02 P7SM_KK01

08 Potrafi brać odpowiedzialność za własną pracę w czasie

realizowania zajęć ruchowych i nauczania umiejętności

ruchowych oraz ma poczucie odpowiedzialności za

oddanych pod jego opiekę ćwiczących.

K_K03

K_K09

P7SM_KR02

P7SM_UO03

09 Korzysta z różnych form aktywności fizycznej i rozwija

własne zainteresowania sportowe.

K_K10

P7SM_KR06

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F3 – sprawdzian praktyczny

F4 – kolokwium

P2 – egzamin pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr

efektu

Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk15, W1-W5, P6-P45 F1,F3, F4, P2

02 Wk1-Wk15, W1-W5, P6- P45 F1,F3, F4, P2

Page 85: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

03 Wk1-Wk7, W1-W5, P6-P45 F1,F3, F4, P2

04 Wk1-Wk15, W1-W5, P6- P45 F1,F3, F4, P2

05 W1-W5, P6- P45 F1,F3, F4, P2

06 Wk13-14 F1,F3, F4, P2

07 P6-P45 F1,F3, F4, P2 08 P6-P45 F1,F3, F4, P2 09 P6-P45 F3

Studia niestacjonarne

Nr

efektu

Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk10, W1-W5, P6-P30 F1,F3, F4, P2

02 Wk1-Wk10, W1-W5, P6-P30 F1,F3, F4, P2

03 Wk1-Wk10, W1-W5, P6-P30 F1,F3, F4, P2

04 Wk1-Wk10,W1-W5, P6-P30 F1,F3, F4, P2

05 W1-W5, P6-P30 F1,F3, F4, P2

06 Wk8-9 F1,F3, F4, P2

07 P6-P30 F1,F3, F4, P2 08 P6-P30 F1,F3, F4, P2 09 P6-P30 F3

Warunek zaliczenia przedmiotu: Opanowanie przez studenta materiału teoretycznego i umiejętności praktycznych w stopniu pozwalającym

na samodzielne programowanie i przeprowadzenie zajęć ruchowych z zakresu kultury fizycznej przydatnych

w fizjoterapii. Uzyskanie pozytywnej oceny z przedmiotu, uwarunkowane jest zaliczeniem przez studenta:

Rok I/s.1 i II/3 wykł.

- zaliczenie wykładów na ocenę, kolokwium,

Rok I/s 1 i 2 ćw.

− kolokwium z systematyki ćwiczeń fizycznych,

− aktywny udział w zajęciach ćwiczeniowych,

− pozytywne zaliczenie praktycznych aspektów ćwiczeń ruchowych w ramach łączenia wiedzy z

teorii z praktyką oraz usprawnianie studentów,

− zaliczenie prowadzenia fragmentów zajęć ruchowych na dany temat.

− kolokwium z podstawy metodyki nauczania piłki siatkowej i koszykówki,

− zaliczenie podstawowych elementów techniki nauczanych gier zespołowych,

Rok II/s 3 ćw.

− aktywny udział w zajęciach ćwiczeniowych,

− pozytywne zaliczenie praktycznych aspektów ćwiczeń ruchowych w tym z gimnastyki korekcyjne

w ramach łączenia wiedzy z teorii z praktyką oraz usprawnianie studentów,

- zaliczenie prowadzenia fragmentów zajęć ruchowych na dany temat

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne rok I semestr 1 i 2 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ........... 15 h

− udział w ćwiczeniach warsztatowych .........................................................................................10 h

− udział w ćwiczeniach treningowych ........................................................................... ................50 h

− konsultacje ................................................................................................................. ................ 5h

RAZEM: 80 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do kolokwiów ....................................................................................................... 10 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego.....................................................................................10h

RAZEM: 20 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

Page 86: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,80

− udział w ćwiczeniach treningowych .................................................................................... .......50 h − udział w ćwiczeniach warsztatowych .........................................................................................10 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego........................................................................ ............10 h

rok II semestr 3 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ........... 15 h

− udział w ćwiczeniach treningowych ...........................................................................................30 h

− konsultacje ...................................................................................................... ........................... .. 1 h

RAZEM: 46h

2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do zaliczenia praktycznego..................................................................................... 1 h

- przygotowanie do kolokwium ............................................................................... .......................... 1 h

- przygotowanie do egzaminu ....................................................................................... ................... 2 h

RAZEM: 4 h Godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,84

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,16

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,24

− udział w ćwiczeniach praktycznych ...........................................................................................30 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego.....................................................................................1 h

studia niestacjonarne rok I semestr 1 i 2 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ......... 20 h

− udział w ćwiczeniach warsztatowych .........................................................................................10 h

− udział w ćwiczeniach treningowych .......................................................................................... .30 h

− konsultacje .................................................................... ............................................................. 10 h

RAZEM: 70 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie motoryczne do ćwiczeń …………………………………………………………10 h

− przygotowanie do kolokwiów ....................................................................................................... 10h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego.................................................................................. .10 h

RAZEM: 30 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 60 h

1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,8

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 2,4

− udział w ćwiczeniach treningowych ............................................................ ...............................30 h

− udział w ćwiczeniach warsztatowych …………………………………………………………..10 h

− przygotowanie motoryczne do ćwiczeń ………………………………………………………..10 h

− przygotowanie do zaliczenia praktycznego..................................................................................10 h

rok II semestr 3

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach treningowych ..........................................................................................20 h

− konsultacje ................................................................................................................................. 10 h RAZEM: 30 h 2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do kolokwium .......................................................................................................5 h

- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego...............................................................................5 h

- przygotowanie do egzaminu .......................................................................................................... 10 h

RAZEM: 20 h

Godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

Page 87: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

1punkt ECTS = 25- 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,24

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,76

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1,0

− udział w ćwiczeniach treningowych ............................................................................................20 h

- przygotowanie do sprawdzianu praktycznego................................................................................5 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Jarosław Marcinkowski,

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Obóz szkoleniowo-rekreacyjny (letni)

KOD ECTS: 161-26-30-O28

PUNKTY ECTS: 4 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: W

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

70 Wymagania wstępne:

Kształcenie ruchowe i metodyka

nauczania ruchu, Wychowanie

fizyczne (pływanie) Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Celem głównym obozu szkoleniowo-rekreacyjnego (letniego) jest zapoznanie studentów kierunku

fizjoterapia z różnymi turystyczno-rekreacyjnymi formami aktywności ruchowej, które można wykorzystać

w pracy rehabilitacyjnej z osobami niepełnosprawnymi z różnymi dysfunkcjami zdrowotnymi.

Rekreacja i turystyka osób niepełnosprawnych spełnia istotną rolę w tworzeniu możliwości zaspokajania

potrzeb aktywności fizycznej, przywracania wiary we własne siły, korzystania z bogatych zasobów natury,

kontaktu z przyrodą, jako czynników mogących korzystnie wpływać na dobre samopoczucie i zdrowie

pacjentów.

Zadania przedmiotu: szkoleniowe i organizacyjne Zadania szkoleniowe obozu letniego:

- zapoznanie z techniką i metodyką nauczania poszczególnych dyscyplin sportowych realizowanych na

obozie, przygotowanie do samodzielnego organizowania i prowadzenia różnych turystyczno– rekreacyjnych

form zajęć ruchowych z wykorzystaniem środowiska naturalnego, a szczególnie akwenu wodnego oraz

rozbudzanie zainteresowań do uprawiania zwłaszcza sportów wodnych: atletyki terenowej, gier terenowych

i obozownictwa, turystyki kajakowej, turystyki rowerowej, pływania i ratownictwa wodnego na akwenach

otwartych, żeglarstwa jachtowego i żeglarstwa deskowego.

Zadania organizacyjne obozu:

a). pokazanie studentom wzorowo zorganizowanego i przeprowadzonego obozu z zajęciami

na akwenach wodnych,

Page 88: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

b). umiejętności organizacji obozów rekreacyjnych dla młodzieży i osób dorosłych, w tym osób

niepełnosprawnych,

c). udział w apelach, służbach na terenie obozu: dyżurach i wachtach, szczególnie w porcie żeglarskim,

d). przygotowanie do samodzielnego organizowania i prowadzenia imprez sportowych,

rekreacyjnych i turystycznych w okresie letnim zwłaszcza nad wodą dla osób z różnymi dysfunkcjami

zdrowotnymi,

e). wyrabianie u studentów świadomej dyscypliny oraz przestrzegania regulaminów,

instrukcji i zarządzeń.

III. Forma zajęć:

obóz szkoleniowy (Ob)

ćwiczenia warsztatowe (W)

ćwiczenia treningowe (T):

− Tla (lekkoatletyka terenowa, gry terenowe i obozownictwo)

− Tk (turystyka kajakowa),

− Tż (żeglarstwo jachtowe),

− Tp (pływanie i ratownictwo wodne),

− Tr (turystyka rowerowa), − Tw (żeglarstwo deskowe).

IV. Treści programowe:

Nr Temat wykładu

W1-W2 Zasady bezpieczeństwa podczas wypoczynku i pływania na wodach otwartych.

Zasady udzielania pierwszej pomocy przed medycznej.

Organizacja i zasady wytyczania kąpielisk na wodach otwartych.

W3-W4 Historia i rozwój żeglarstwa jachtowego w Polsce i na świecie.

Podstawy teorii z żeglarstwa.

Wiadomości o jachtach żaglowych – budowa jachtu.

Teoria manewrowania jachtem żaglowym.

W5-W6 Historia i rozwój żeglarstwa deskowego w Polsce i na świecie.

Podstawy teorii z windsurfingu.

Rozwój sprzętu, klasy desek i ich przeznaczenie.

Nr Temat ćwiczenia

Ob1,Ob2 Spotkanie organizacyjno-techniczne w sprawie organizacji i realizowania oraz

bezpieczeństwa na obozie rekreacyjno- szkoleniowym.

Ob3,Ob4 Realizacja określonej wersji Triatlonu.

Tla1,Tla2 Kształtowanie ogólnej sprawności fizycznej przy wykorzystaniu specyfiki terenowej

danego miejsca w formie zajęć atletyki terenowej. Orientowania się w terenie,

poruszania się w zmiennym i różnie ukształtowanym terenie.

Tla3,Tla4

Tla5,Tla6

Zasady bezpieczeństwa podczas prowadzenia gier i zabaw terenowych w różnych

warunkach terenowych i atmosferycznych.

Właściwy dobór gier i zabaw terenowych do zajęć w zależności od specyfiki i formy

organizacyjnej letniego wypoczynku oraz możliwości uczestników tzn. sprawności

fizycznej i kondycyjnej, wieku, warunków ukształtowania terenu i położenia

geograficznego.

Tla7,Tla8 Organizacja zajęć w terenie ze szczególnym uwzględnieniem różnych gier i zabaw

terenowych.

Tla9,Tla10 W ramach obozownictwa poznanie podstawowych zasad i umiejętności organizowania

turystyki pieszej). Doskonalenia spostrzegawczości, orientacji, obserwacji,

maskowania, rozbijanie obozów, przygotowywanie noclegów.

Tk11,Tk12 Zasady bezpieczeństwa w czasie zajęć z kajakarstwa i w czasie spływów kajakowych.

Wodowanie kajaka. Zasady i sposoby wsiadania do kajaka z wody i pomostu oraz

wysiadania przy pomoście i z brzegu. Dopływanie kajakiem do pomostu oraz różnego

rodzaju brzegów naturalnych. Pozycja kajakarza w kajaku. Chwyt wiosła. Technika

wiosłowania. Fazy pracy wiosła w wodzie. Start i hamowanie.

Tk13,Tk14 Zabawy i ćwiczenia doskonalące umiejętność manewrowania kajakiem. Wykonanie

zbiórki grupą kajakarzy: tratwa i gwiazda. Manewrowanie kajakiem po określonych

torach. Sposoby trzymania kajaka na określonym kursie.

Page 89: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Tk15,Tk16 Manewrowanie kajakiem. Wybrane elementy ratownictwa. Wiosłowanie na stojąco i

klęcząco, wysiadanie na dziób i rufę kajaka, zamiana miejsc w kajaku, kontrolowana

wywrotka z kajakiem, wchodzenie do kajaka z wody. Nauka pływania na fali i przy

bocznym wietrze.

Tk17,Tk18 Wycieczka – zasady pływania w szyku, wzajemna asekuracja, rola i zadania

przewodnika i zamykającego.

Tk19,Tk20 Zaliczenie toru kajakowego na czas, wykazanie się podstawowymi umiejętnościami

manewrowania kajakiem.

Tż21,Tż22 Zasady bezpieczeństwa podczas zajęć z żeglarstwa jachtowego.

Praca załogi na jachcie w porcie i na wodzie w czasie żeglugi. Komendy żeglarskie.

Klarowanie jachtu do odejścia – klar postojowy i portowy.

Tż23,Tż24 Węzły żeglarskie Ćwiczenia przygotowawcze do manewrów głównych. Manewry

główne: zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem. Manewr odejścia od nabrzeża i dojście do

nabrzeża. Wędrówka żeglarska po jeziorze.

Tż25,Tż26 Węzły żeglarskie. Doskonalenie manewrów głównych: zwroty na wiatr i zwroty z

wiatrem. Manewr odejścia od nabrzeża i dojście do nabrzeża. Manewr alarmowy

,,człowiek za burtą”. Ratownictwo jachtowe: zasady zachowania się po wywrotce jachtu

mieczowego. Wędrówka żeglarska po jeziorze.

Tż27,Tż28 Węzły żeglarskie - zaliczenie. Doskonalenie manewrów głównych: zwroty na wiatr i

zwroty z wiatrem. Manewr alarmowy ,,człowiek za burtą”. Ratownictwo jachtowe:

zasady zachowania się po wywrotce jachtu mieczowego. Wędrówka żeglarska po

jeziorze.

Tż29,Tż30 Zaliczenie zajęć: podstawy budowy jachtu, podstawy teorii i praktyki żeglowania.

Tp31,Tp32 Zasady bezpieczeństwa na zajęciach z pływania. Pływanie w zakresie podstawowym

trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie. Doskonalenie umiejętności

pływania: ćwiczenia oddechowe w wodzie, ćwiczenia wypornościowe, ruchy ramion

oraz nóg w poszczególnych stylach pływackich.

Tp33,Tp34 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.

Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: nauczanie uwalniania się od chwytów

tonącego, doskonalenie technik pływania stosowanych

w ratownictwie. Skoki ratownicze. Nauczanie techniki holowania tonącego.

Tp35,Tp36 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.

Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: posługiwanie się sprzętem ratunkowym,

rzuty kołem i rzutką ratowniczą do tonącego.

Tp37,Tp38 Pływanie w zakresie podstawowym trzema stylami: klasycznym, kraulem, na grzbiecie.

Podstawowe elementy ratownictwa wodnego: prowadzenie akcji indywidualnej.

Podejmowanie i przenoszenie ratowanego na brzeg.

Tp39,Tp40 Pływanie długodystansowe na akwenie otwartym, określone dystanse z

zabezpieczeniem.

Tr41,Tr42 Zasady bezpieczeństwa na zajęciach z turystyki rowerowej. Podstawowe przepisy ruchu

drogowego dla rowerzysty.

Praktyczna znajomość budowy i konserwacji sprzętu rowerowego.

Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na

celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym i różnie ukształtowanym

terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej trasie.

Tr43,Tr44

Tr45, Tr46

Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na

celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym i różnie ukształtowanym

terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej trasie, dokonywanie

obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych miejsc

krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wędrówka rowerowa.

Tr47,Tr48 Organizacja i metodyczne przeprowadzenie zajęć z turystyki rowerowej mających na

celu: orientowania się w terenie, poruszania się w zmiennym i różnie ukształtowanym

terenie, doskonalenia orientacji w terenie i na wyznaczonej trasie, dokonywanie

obserwacji terenowych, poznanie ciekawych i charakterystycznych miejsc

krajobrazowych i zabytków kultury danego regionu – wycieczka rowerowa.

Tr49,Tr50 Zaliczenie rowerowego toru na czas. Wykazanie się umiejętnościami manewrowania

rowerem w różnych sytuacjach rowerowego toru przeszkód .

Page 90: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Tw51,Tw52 Zasady bezpieczeństwa w czasie zajęć z żeglarstwa deskowego. Praktyczne zapoznanie

z budową deski i pędnika. Przygotowanie sprzętu do zajęć.

Ćwiczenia równoważne na desce w formie zabawowej, zadaniowej i ze

współćwiczącym.

Tw53,Tw54 Nauka podstawowych węzłów, taklowania pędnika i jego wynoszenie na wodę. Nauka

startu. Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla.

Tw55,Tw56 Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla. Pływanie wszystkimi kursami względem

wiatru. Zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem w formie podstawowej.

Tw57,Tw58 Ostrzenie i odpadanie za pomocą żagla. Pływanie wszystkimi kursami względem

wiatru. Zwrot na wiatr i zwrot z wiatrem w formie podstawowej.

Tw59,Tw60 Zaliczenie praktyczne zajęć - przepłynięcie wyznaczonego toru przy zachowaniu

poprawnej techniki.

V. Literatura

Literatura podstawowa: I. Gry terenowe z elementami atletyki terenowej i obozownictwa:

1. Bondarowicz M., Zabawy i gry terenowe. Wychowanie fizyczne i Zdrowie 1993, Nr 2.

2. Borowiecki S., Klimowa M., Gry i zabawy na koloniach i zimowiskach. I.W. CRZS, Warszawa 1976.

3. Cendrowski Z., Wakacje na sportowo-Propozycje ćwiczeń, zawodów i innych pożytecznych

zajęć ruchowych przydatnych dla organizatorów obozów, kolonii i innych form aktywnego

wypoczynku. ZG SZS. Agencja Promo- Lider, Warszawa 1998.

II. Turystyka kajakowa:

1. Kiełb M., Vademecum turysty kajakarza. Sport i Turystyka. Warszawa 1971.

2. Kowalski J., Kajakarstwo i wioślarstwo. Sport i Turystyka. Warszawa 1976.

3. Drabik J., Kajakarstwo na wesoło. W F i HS 1985, nr 4.

4. Opiela A., Sadowski G., Kajakarstwo dla wszystkich. WF i Z 2007, nr 4.

III. Pływanie i ratownictwo wodne:

1. Czabański B., Fiłon M., Zatoń K., Elementy teorii pływania. Wyd. AWF Wrocław, 2003.

2.Gwiaździński T., Ratownictwo wodne bez tajemnic. Sport i Turystyka. Warszawa 1985.

3. Skalski W., Wademekum ratownika wodnego. Wyd. Stowarzyszenie Instytut Kociewski,

Skarszewy 2011.

4. Sych M., Atlas podstawowych zabiegów reanimacyjnych. PZWL. Warszawa 1982.

5. Witkowski M., Pływanie i udzielanie pomocy tonącemu. WS i T Warszawa 1985. 6. Ziółkowska R ., Baturo L., Dobrzeniecki J., Roszczyńska D., Pływanie i ratownictwo wodne.

AWF Gdańsk 1984.

IV. Żeglarstwo deskowe:

1. Kołacz T., ABC Żeglarstwa deskowego. Interster. Yachting S.A., Warszawa 1986.

2. Jankowiak P., Żeglowanie na desce. Sport i Turystyka. Wyd. II. Warszawa 1988.

3. Wirga Z., Windsurfing dla wszystkich. KAW Poznań 1988.

V. Żeglarstwo jachtowe:

1. Chodnikiewicz Z., Metodyka nauczania żeglarstwa. Sport i Turystyka. Warszawa 1977. 2. Dziewulski J., Wiadomości o jachtach żaglowych. Alma – Press. Warszawa 1995..

3. Panicz A., Zarys teorii żeglowania i manewrowania jachtem. Główna Komisja Szkolenia PZŻ.

Warszawa 1988.

4. Pawelec J., Locja śródlądowa. Sport i Turystyka. Warszaw1988.

5. Przewodnik dla żeglarzy jachtowych. Oprac. zb. AWF Warszawa 1989.

6. Red. Wiadomości o żeglarstwie na stopień żeglarza jachtowego. Oprac. zb. Wyd. WOZŻ

Warszawa 1981.

7. Wysocki S., Żeglarstwo – żeglarza jachtowy. Sport i Turystyka. Warszawa 1989.

VI. Turystyka rowerowa:

1. Buczyński A., Mazury i Suwalszczyzna. Przewodnik rowerowy. Wyd. Pascal, 2008.

2. Buczyński A., Czub K., Kłaczkow M., Muszczynko R., Na rowerze. Mazury, Warmia

Suwalszczyzna. Wyd. Pascal 2006.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie 01 W ramach edukacji zdrowotnej i kształtowania K_W03 P7SM_WG01,

Page 91: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

wiedzy prozdrowotnego stylu życia przez aktywność fizyczną

uzyskuje wiedzę o technice wykonania, asekuracji i

metodyce nauczania w zakresie atletyki terenowej,

gier terenowych, turystyki rowerowej oraz zajęć

prowadzonych z wykorzystaniem akwenu wodnego:

pływania i ratownictwa wodnego, turystyki kajakowej,

żeglarstwa jachtowego i deskowego oraz zasady

bezpiecznego organizowania tych sportów w formie

zajęć edukacyjnych, zawodów i imprez sportowo-

rekreacyjnych.

K_W12

K_W14

P7SM_WG02.

P7SM_WG02,

P7SM_WK04.

P7SM_WK03.

02 Wymienia podstawowe zasady bezpiecznej

organizacji turystyczno-rekreacyjnych form zajęć

ruchowych z atletyki terenowej, gier terenowych,

obozownictwa, turystyki rowerowej oraz zajęć

prowadzonych z wykorzystaniem akwenu wodnego:

pływania i ratownictwa wodnego, turystyki kajakowej,

żeglarstwa jachtowego i deskowego.

K_W14 P7SM_WK03.

w zakresie

umiejętności

03 Nabywa umiejętności w zakresie różnych form

aktywności ruchowej przydatne do wykorzystania w

nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu

opanowywania umiejętności ruchowych przez

pacjentów.

K_U01

K_U02

K_U03

K_U19

P7SM_UW07

P7SM_UK02

P7SM_UW03

P7SM_UW07

P7SM_UW07

04 Potrafi stosować i przestrzegać zasad bezpiecznej

organizacji sportowych i turystyczno-rekreacyjnych

form aktywności fizycznej zgodnie z prawidłami

metodyki nauczania i obowiązującymi adekwatnymi

przepisami prawa.

K_U16 P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Dba o bezpieczeństwo własne i otoczenia, przestrzega

regulamin obozu

K_K09 P7SM_UO03

06 Korzysta z różnych form aktywności fizycznej i

rozwija własne zainteresowania sportowe.

K_K10

P7SM_KR06

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F1 – odpowiedź ustna

F3 – sprawdzian praktyczny - ocena z poszczególnych dyscyplin

P5 – ocena podsumowująca wystawiona przez kierownika obozu

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Ob1,2, W1-W6,Tla3-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50, Tw51-60 F1, P5

02 Ob1,2, W1-W6, Tla3-10, Tk11- 12, Tż21-22, Tp31-32, Tr41-42, Tw51-52 F1, P5

03 Ob3,4,Tla1-10, Tk13-20, Tż23-30, Tp33-40, Tr43-50, Tw53-60 F1, F3, P5

04 Ob1,2, Tla3-10, Tk11- 20, Tż21-30, Tp31-40, Tr41-50, Tw51-60 F3, P5

05 Ob1,2, Tla3-8 F3,P5

06 Ob3,4,Tla1-10, Tk13-20, Tż23-30, Tp33-40, Tr43-50, Tw53-60 F3

Warunek zaliczenia poszczególnych przedmiotu:

Studenci zapoznają się z regulaminem obozu, potwierdzają przyjęcie do wiadomości oraz zobowiązanie do

przestrzegania i realizacji

1. Atletyka terenowa, gry i zabawy terenowe, obozownictwo: − uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,

− uzyskanie pozytywnej oceny końcowej z przedmiotu jako średniej ocen cząstkowych.

2. Turystyka kajakowa

− uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,

- przepłynięcie kajakiem toru manewrowego w określonym limicie czasu.

3. Pływanie i ratownictwo wodne

Page 92: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

- uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,

− przepłynięcie dystansu 1000 metrów,

− holowanie tonącego na dystansie 25 metrów.

4. Żeglarstwo deskowe

− uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach

− pływanie półwiatrami,

− przepłynięcie wyznaczonego toru przy zachowaniu poprawnej techniki.

5. Żeglarstwo jachtowe

- uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach:

− znajomość podstawowych manewrów,

− asystowanie sternikowi przy podstawowych manewrach,

− podstawowa znajomość budowy jachtu,

− znajomość podstawowych węzłów żeglarskich,

− praca załogi na jachcie.

6. Turystyka rowerowa − uzyskanie pozytywnych ocen z wykonywanych zadań na zajęciach,

− umiejętność zorganizowania rajdu rowerowego,

- zaliczenie wyznaczonego toru przeszkód jako sprawdzianu techniki jazdy na rowerze.

B. Warunki zaliczenia obozu: Warunkiem zaliczenia obozu rekreacyjnego jest:

- obligatoryjny udział w zajęciach praktycznych i teoretycznych,

- uzyskanie pozytywnej oceny na zaliczeniu końcowym ze wszystkich realizowanych

na obozie przedmiotów,

- udział w różnych formach życia obozowego – dyżury grup, pełnienie wacht na przystani

żeglarskiej, organizacja obozowego przedstawienia i prezentacji poszczególnych grup,

- zaliczenie określonej wersji Triatlonu na ocenę pozytywną.

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w czynnościach organizacyjnych …………………………………………………………… 4 h

− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatowych.......................................................................66 h

− udział w konsultacjach……………………………………………………………………………….4 h

RAZEM: 74 h

2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do zaliczenia teoretycznego…………………………………………………………...4 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego......................................................................... ............. 12 h

− udział w czynnościach organizacyjno-szkoleniowych obozu…………………………………………10 h

RAZEM: 26 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM : 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,97

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,03

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 3,7 − udział w ćwiczeniach organizacyjnych, treningowych i warsztatowych...........................................70 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego..................................................... ...............................12 h

− czynności organizacyjne……………………………………………………………………………..10 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Jarosław Marcinkowski

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 93: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Obóz szkoleniowy (zimowy)

KOD ECTS: 161-26-30-O29

PUNKTY ECTS: 4 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: W

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

70

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

Kształcenie ruchowe i metodyka

nauczania ruchu, Wychowanie

fizyczne

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Celem obozu zimowego jest przygotowanie studentów do samodzielnego organizowania i prowadzenia

różnych form zajęć sportowych i rekreacyjnych na śniegu, rozbudzanie zainteresowań uprawianiem

sportów zimowych oraz kształtowanie akademickich obyczajów uczestnictwa w obozie.

Głównymi zadaniami do zrealizowania w czasie prowadzenia zajęć programowych na obozie

zimowym są :

− opanowanie przez studentów podstawowych zasad techniki jazdy na nartach zjazdowych

i biegowych w zakresie stopnia I podstawowego oraz zapoznanie z zasadami i metodyką

nauczania narciarstwa zjazdowego i biegowego, a tym samym przygotowanie studentów do

realizacji narciarstwa z osobami niepełnosprawnymi,

− zapoznanie studentów z techniką innych dyscyplin zimowych i nowoczesnych form rekreacji

na śniegu,

− przygotowanie studentów do samodzielnego organizowania i prowadzenia imprez sportowych,

rekreacyjnych i turystycznych w okresie zimowym możliwych do zastosowania w postępowaniu

zdrowotnym z osobami niepełnosprawnymi.

III. Forma zajęć: Ob (obóz szkoleniowy), Wk (wykład), P (ćwiczenia praktyczne),

Tb (narciarstwo biegowe – ćwiczenia praktyczne), Tn (narciarstwo zjazdowe – ćwiczenia praktyczne)

IV. Treści programowe:

Nr Temat ćwiczeń teoretycznych

Wk1-Wk2 Historia narciarstwa. Sprzęt i ekwipunek narciarski.

Wk3-Wk4 Organizacja imprez sportowych, rekreacyjnych, turystycznych w górach zimą.

Elementy NRS.

Wk5-Wk6 Bezpieczeństwo prowadzonych zajęć w górach. Wiedza o śniegu i lawinach.

Wk7 Pierwsza pomoc.

Wk8-Wk10 Metodyka nauczania narciarstwa zjazdowego i biegowego.

Nr Temat ćwiczeń praktycznych

Page 94: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Tb1,2, Narciarstwo biegowe:

Ewolucje podstawowe: pozycja narciarza, pozycje zjazdowe, zmiany kierunku w

terenie płaskim i na stoku, zmiany kierunku jazdy przestępowaniem do stoku i od stoku,

pług, łuki płużne, hamowanie pługiem, jazda w linii spadku stoku, jazda w skos stoku.

Tb3,4 Narciarstwo biegowe:

Zapoznanie z podstawowymi krokami:

- technika klasyczna: bezkrok, jednokrok, dwukrok, krok naprzemianstronny klasyczny,

- technika łyżwowa: krok łyżwowy, dwukrok łyżwowy, krok łyżwowy

naprzemianstronny,

- pokonywanie różnych form terenowych. Tb5,6,7,8 Narciarstwo biegowe :

Elementy doskonalenia techniki na nartach biegowych :

- pokonywanie różnych form terenowych, wycieczka terenowe. Tn1,2,3

Tn4,5,6 Narciarstwo zjazdowe: Nauka podstawowych elementów: pozycje narciarza, kroki, zwroty, podejścia,

bezpieczne upadanie i podnoszenie się, umiejętność bezpiecznego korzystania z

wyciągów narciarskich.

Tn7,8,9

Tn10,11,12 Narciarstwo zjazdowe: Doskonalenie podstawowych elementów: pozycje narciarza, kroki, zwroty, podejścia,

bezpieczne upadanie i podnoszenie się, umiejętność bezpiecznego korzystania z

wyciągów narciarskich. Nauka ewolucji stopnia podstawowego: jazda w linii spadku stoku, jazda w skos stoku,

zmiana kierunku jazdy przestępowaniem do stoku, krok łyżwowy- prosty.

Nauka ewolucji techniki kątowej: pług hamujący i ślizgowy.

Tn13,14,15

Tn16,17,18 Narciarstwo zjazdowe:

Doskonalenie ewolucji stopnia podstawowego: jazda w linii spadku stoku, jazda w skos

stoku, zmiana kierunku jazdy przestępowaniem do stoku, krok łyżwowy- prosty.

Doskonalenie ewolucji techniki kątowej: pług hamujący i ślizgowy.

Tn19,20,21

Tn22,23,24 Narciarstwo zjazdowe:

Doskonalenie ewolucji techniki kątowej: pług hamujący i ślizgowy.

Nauka ewolucji techniki kątowej: pół-pług, łuki płużne i oporowe, skręt z pół – pługu,

skręt z poszerzenia kątowego.

Tn25,26,27

Tn28,29,30 Narciarstwo zjazdowe:

Doskonalenie ewolucji techniki kątowej: pług hamujący i ślizgowy, pół-pług, łuki

płużne i oporowe, skręt z pół – pługu, skręt z poszerzenia kątowego.

Nauka ewolucji techniki równoległej: ześlizgi (ześlizg z pół-pługu, ześlizg skośny,

ześlizg boczny), skręt dostokowy (WN), skręt odstokowy (NW).

Tn31,32,33

Tn34,35,36 Narciarstwo zjazdowe:

Doskonalenie ewolucji techniki kątowej: pług hamujący i ślizgowy, łuki płużne.

Zaliczenie przed komisją instruktorów ewolucji kątowych na nartach zjazdowych.

Nauka ewolucji techniki równoległej: skręt stop, skręt równoległy (NWN).

Tn37,38,39

Tn40,41,42 Narciarstwo zjazdowe:

Doskonalenie ewolucji techniki równoległej: ześlizg skośny, ześlizg boczny, skręt

dostokowy (WN), skręt odstokowy (NW), skręt stop, skręt równoległy (NWN). Tn43,44,45

Tn46,47,48 Narciarstwo zjazdowe:

Doskonalenie ewolucji techniki równoległej: ześlizg skośny, ześlizg boczny, skręt

dostokowy (WN), skręt odstokowy (NW), skręt stop, skręt równoległy (NWN).

Tn49,50,51

Narciarstwo zjazdowe: Zaliczenie przed komisją instruktorów ewolucji równoległych na nartach zjazdowych.

Elementy doskonalące ewolucje zjazdowe: przejazd łatwych form terenowych

(zmienne warunki śniegowe, wjazd naprzeciw stok, próg terenowy, teren pofałdowany),

wykonanie przejazdów prostych układów tyczek i bramek slalomu i zjazdu.

Ob3,4,5,6 Narciarstwo zjazdowe:

Zawody w slalomie narciarskim: w kategorii mężczyzn i kobiet. Ob1,2 Spotkanie organizacyjno-techniczne w sprawie organizacji i realizowania obozu

zimowego.

P1,2 Zasady doboru sprzętu narciarskiego i jego przygotowanie do jazdy na stoku.

Page 95: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

V. Literatura

Literatura podstawowa:

Krasicki S., Narciarstwo biegowe. AWF Kraków. 1994.

Marcinów R., Mrowicki A, Nawarecki D. i inni. [w]: red. Krowicki A. Nawarecki D. Narciarstwo

rekreacyjne. Atlas ćwiczeń. Wyd. i drukarnia Świętego Krzyża, Politechnika Opolska Wydz. Wych. Fizycz.

i Fizjoterapii. Opole 2008.

Vyśata K., Narciarstwo zjazdowe. AWF Warszawa 2002.

Vyśata K., Sporty zimowe w turystyce i rekreacji, Wyd. Wyższej Szkoły Turystyki

i Rekreacji w Warszawie, Warszawa 2004.

Lesiewski A. Lesiewski J., Poradnik- Narty. Wyd. Pascal, Bielsko-Biała 2007.

Red. Neuhorna S., Sadowski G., Obozy zimowe- przewodnik do zajęć, Zeszyty Naukowo-metodyczne,

Wyd. AWF Warszawa , Warszawa 2006.

Literatura uzupełniająca: Krasicki S., Narciarstwo zjazdowe. AWF Kraków. 1994

Masłowski K, Skręt, rytm, tempo. Sport i Turystyka, Warszawa 1976.

Program Nauczania Narciarstwa. SITN – PZN Kraków 2013.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 W ramach edukacji zdrowotnej i kształtowania

prozdrowotnego stylu życia przez aktywność fizyczną

uzyskuje wiedzę o zasadach, formach, środkach

i metodach nauczania.

Zna technikę wykonania, asekuracji i metodykę

nauczania w zakresie narciarstwa zjazdowego

i biegowego, gier i zabaw oraz innych zajęć

rekreacyjnych na śniegu.

K_W03

K_W12

K_W14

P7SM_WG01,

P7SM_WG02.

P7SM_WG02,

P7SM_WK04.

P7SM_WK03.

02 Przedstawia podstawowe zasady bezpiecznej

organizacji zajęć ruchowych z narciarstwa

zjazdowego i biegowego oraz gier i zabaw

rekreacyjnych warunkach górskich i na śniegu.

K_W14 P7SM_WK03

03 Wyjaśnia podstawy edukacji zdrowotnej, promocji

zdrowia oraz profilaktyki niepełnosprawności

w turystyczno-rekreacyjnych formach aktywności

fizycznej, które można zaproponować osobom

zdrowym i niepełnosprawnym.

K_W14 P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

04 Nabywa umiejętności w zakresie różnych form

aktywności ruchowej przydatne do wykorzystania

w nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu

opanowywania umiejętności ruchowych przez

pacjentów.

K_U01

K_U02

K_U03

K_U19

P7SM_UW07

P7SM_UK02

P7SM_UW03

P7SM_UW07

P7SM_UW03

P7SM_UW07

05 Potrafi organizować i prowadzić zajęcia rekreacyjno-

sportowe (narciarstwo zjazdowe, biegowe, gry i

zabawy na śniegu i inne) w formie zajęć

edukacyjnych, zawodów sportowych, imprez

sportowo-rekreacyjnych w ramach wypoczynku dzieci

i młodzieży w górach zimą z zachowaniem zasad

bezpieczeństwa.

K_U16 P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

06 Dba o bezpieczeństwo własne i otoczenia, przestrzega

regulamin obozu

K_K09 P7SM_UO03

07 Korzysta z różnych form aktywności fizycznej i

rozwija własne zainteresowania sportowe.

K_K10

P7SM_KR06

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F1 – odpowiedź ustna

F2 – sprawdzian pisemny

F3 – sprawdzian praktyczny, udział w zawodach sportowych

P7 – ocena prowadzącego obóz

Page 96: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 A1, A2, A3, A5; P1,P2; Tb1-Tb4; Tn1-Tn12; Tn22-Tn24,Tn34-Tn36 F1, F2, F3, P7

02 Ob1,Ob2; W2,W3,W4; P1,P2; Tb1,Tb2,Tb3,Tb4; Tn1- Tn6 F1, F2, F3, P7

03 W1, W5 F1, F2

04 Tb1-Tb8; Tn1-Tn42; Tn31-Tn33; Tn49-Tn51 F3, P7

05 Ob1-Ob4; W2,W5; Tn13,Tn19,Tn25,Tn31,Tn37; Tb3,Tb4 F3, P7

06 Ob1-Ob6 P7

07 Tb1-Tb8; Tn1-Tn42; Tn31-Tn33; Tn49-Tn51 F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział wykładach……………………………………………………………………………………....10 h

− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatowych…........................................................................ 60 h

− udział w konsultacjach…………………………………………………………………………………….6 h

RAZEM: 76 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianu pisemnego …………………………………………………………9 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego.................................................................................... .15 h

RAZEM: 24 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM : 100 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 3,04

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,96

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 3,0

− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatowych,,,,,,...................................................................... 60 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego............................................................................... ............15 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Jarosław Marcinkowski

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 97: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Ochrona własności intelektualnej

KOD ECTS: 109-26-30-O7

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: O

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie

OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 10/5

Ćwiczenia – liczba godzin

- Wymagania wstępne/

zaliczenie przedmiotów

poprzedzających:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: - zapoznanie z problematyką ochrony własności intelektualnej w formie cyfrowej, - poznanie głównych kategorii własności intelektualnej, - poznanie podstawowych zasad prawnej ochrony własności intelektualnej - poznanie struktury prawnej ochrony własności intelektualnej w prawie polskim.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)

IV. Treści programowe: Nr Temat wykładu Wk1 Specyfika internetu jako źródła wiedzy chronionej i medium rozpowszechnienia

informacji. Fakty i mity dotyczące legalności korzystania z internetowych źródeł

informacji. Plagiat jako najczęstsza forma naruszenia praw autorskich. Wk2 Jednolitość regulacji prawnych wobec tradycyjnych sposobów rozpowszechniania i

korzystania z własności intelektualnej i wobec metod cyfrowych. Plagiat i inne postacie

naruszenia autorskich praw osobistych i majątkowych do dzieł publikowanych w

internecie. Wk3 Rynek e-muzyki, e-książek, e-filmów i e-gier jako przykłady rozmaitych sposobów

prawnej regulacji dostępu do własności intelektualnej w formie cyfrowej Wk4 Podstawy legalnego korzystania z treści zamieszczanych w internecie oraz środki

ochrony własności intelektualnej w internecie i środki dochodzenia roszczeń. Prawo

cytatu i prawo prywatnego kopiowania jako podstawowe licencje ustawowe

zezwalające na swobodny dostęp do własności intelektualnej obecnej w internecie;

warunki stosowania i granice dozwolonego użytku. Wk5 Strona WWW jako przykład kontrowersji prawnych wywołanych nowymi

technologiami.

V. Literatura Literatura podstawowa: 1. Ustawa z 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., nr 90, poz. 631) 2. Ustawa z 30 czerwca 2000 roku o prawie własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., nr 119, poz. 1117).

Page 98: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

3. Prawo autorskie i prawa pokrewne. Zarys wykładu, red. M. Poźniak-Niedzielska, Bydgoszcz 2006. 4. Galat R., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2005. 5. Barta J., Markiewicz R., Internet a prawo, Kraków 1998. Literatura uzupełniająca: 1. Ochrona wiedzy a kapitał organizacji, red. W. Kotarba, Warszawa 2006. 2. Pfeffer J., Sutton R. I., Wiedza i działanie, Kraków 2002.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna uprawnienia osobiste i majątkowe

przysługujące autorom do ich dzieł i rozumie

zasady ochrony własności intelektualnej.

Rozumie konieczność ochrony słusznych

interesów autorów, ich praw osobistych i

majątkowych do dzieł w formie tradycyjnej i

cyfrowej

K_W10 P7SM_WG01

P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

02 Potrafi posługiwać się zaawansowanymi

technikami informatycznymi w celu

pozyskania informacji z zachowaniem

wymogów prawa autorskiego, a także

krytycznie analizować i oceniać pod względem

prawnym i etycznym praktyki dotyczące

korzystania z dzieł w formie tradycyjnej i

cyfrowej.

K_U22 P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

03 Jest przygotowany do rozwiązywania

problemów prawnych i etycznych związanych

z korzystaniem z dzieł tradycyjnych i

cyfrowych; dostrzega i formułuje problemy

prawne i dylematy etyczne związane z własną i

cudzą pracą; poszukuje optymalnych

rozwiązań zgodnie z regulacjami prawa i

zasadami etyki.

K_K06 P7SM_KK04

VII. Sposoby oceny (F- formująca, P – podsumowująca): P1 - zaliczenie ustne lub P2 - zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu Formy zajęć Sposób oceny 01 Wk1-Wk5 P1, P2 02 Wk1-Wk5 P1, P2 03 Wk1-Wk5 P1, P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: − udział w wykładach .......................................................................................................... ...........… 10 h − konsultacje .................................................................................................. .................................… 1 h RAZEM: 11 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do zaliczenia pisemnego/ustnego przedmiotu: ..........................................................14 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,4 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

Page 99: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: − udział w wykładach .......................................................................................................... ...........… 5 h − konsultacje ...................................................................................................................................… 1 h RAZEM: 6 h 2. Samodzielna praca studenta − przygotowanie do zaliczenia pisemnego/ustnego przedmiotu: ..........................................................19 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta, liczba punktów ECTS: 1 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe – 0,2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe – telefon, e-mail): dr Edwin M. Naruszewicz

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 100: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Patologia ogólna

KOD ECTS: 120-26-30-A9

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: STATUS PRZEDMIOTU:

O RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

anatomia prawidłowa człowieka,

biologia medyczna, fizjologia

człowieka

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: umiejętność opisu i interpretacji podstawowych pojęć z zakresu patologii

ogólnej i głównych zmian patofizjologicznych w stopniu ułatwiającym zrozumienie problematyki zmian

patologicznych w różnych chorobach.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia laboratoryjne (L) i warsztatowe (W).

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Podstawowe pojęcia z zakresu patologii ogólnej. Choroba jako zaburzenie regulacji funkcji.

Mechanizmy uszkodzeń komórek – uszkodzenia odwracalne i nieodwracalne. Czynniki

chorobotwórcze wewnętrzne i zewnętrzne. Przebieg i zejście choroby.

Wk2 Zaburzenia układów regulacyjnych ustroju. Rytmy biologiczne człowieka. Termoregulacja.

Uszkodzenie komórki. Zapalenie. Zaburzenia wodno-elektrolitowe

Wk3 Etiopatogeneza chorób cywilizacyjnych. Czynniki ryzyka - definicja, klasyfikacja. Czynniki

ryzyka chorób metabolicznych i chorób kładu krążenia. Profilaktyka pierwotna, wtórna i III

stopnia.

Wk4 Patofizjologia chorób układu krążenia. Niewydolność serca. Nadciśnienie tętnicze.

Zaburzenia rytmu i przewodzenia. Choroba wieńcowa.

Wk5 Patofizjologia chorób metabolicznych. Zaburzenia metabolizmu lipidów. Otyłość.

Metabolizmu węglowodanów. Cukrzyca. Zespół metaboliczny. Dna moczanowa

Wk6 Etiopatogeneza chorób nowotworowych. Występowanie nowotworów. Czynniki

predysponujące i rakotwórcze. Podstawowe informacje na temat wybranych nowotworów.

Markery nowotworowe. Profilaktyka nowotworowa.

Wk7

Patologia narządu ruchu. Niepełnosprawność. Morfologia tkanki kostnej i stawów.

Osteoporoza. Martwice aseptyczne. Gojenie się tkanki kostnej. Patofizjologia mięśni.

Patologia tkanki łącznej.

Wk8

(1 godz.)

Patofizjologa starzenia się. Teorie starzenia. Wybrane aspekty starzenia się narządów i

układów organizmu. Stres oksydacyjny i procesy zapalne w przebiegu starzenia się

Page 101: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Nr Temat ćwiczenia

L1 Zmiany wsteczne – mukowiscydoza, otyłość, zaniki, martwica, przerost, rozrost.

L2 Zapalenia ostre i przewlekłe – AIDS, zapalenie płuc, gruźlica.

L3 Zaburzenia w krążeniu – miażdżyca tętnic, zawał mięśnia sercowego, żylaki.

L4 Choroby układu nerwowego – obraz krwotoku mózgowego, obraz mózgu pacjenta z chorobą

Parkinsona, Alzheimera.

W5 Mechanizm powstawania bólu. Symptomatologia bólu mięśniowego, kostno–stawowego,

neurogennego.

L6 Proces karcynogenezy. Etiologia, epidemiologia wybranych nowotworów.

W7 (3h) Charakterystyka obrazu klinicznego wybranych nowotworów.

studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Podstawowe pojęcia z zakresu patologii ogólnej. Choroba jako zaburzenie regulacji funkcji.

Mechanizmy uszkodzeń komórek – uszkodzenia odwracalne i nieodwracalne. Czynniki

chorobotwórcze wewnętrzne i zewnętrzne. Przebieg i zejście choroby.

Wk2 Zaburzenia układów regulacyjnych ustroju. Zapalenie. Zaburzenia wodno-elektrolitowe.

Etiopatogeneza chorób cywilizacyjnych. Czynniki ryzyka chorób metabolicznych i chorób

kładu krążenia. Profilaktyka pierwotna, wtórna i III stopnia. Zaburzenia metabolizmu lipidów.

Otyłość. Metabolizmu węglowodanów. Cukrzyca. Zespół metaboliczny. Dna moczanowa

Wk3 Patofizjologia chorób układu krążenia. Niewydolność serca. Nadciśnienie tętnicze. Zaburzenia

rytmu i przewodzenia. Choroba wieńcowa.

Wk4 Etiopatogeneza chorób nowotworowych. Występowanie nowotworów. Czynniki

predysponujące i rakotwórcze. Podstawowe informacje na temat wybranych nowotworów.

Markery nowotworowe. Profilaktyka nowotworowa

Wk5 Patologia narządu ruchu. Niepełnosprawność. Morfologia tkanki kostnej i stawów.

Osteoporoza. Martwice aseptyczne. Gojenie się tkanki kostnej. Patofizjologia mięśni.

Patologia tkanki łącznej. Patofizjologa starzenia się. Teorie starzenia. Wybrane aspekty

starzenia się narządów i układów organizmu.

Nr Temat ćwiczenia

L1 Zmiany wsteczne i postępowe – mukowiscydoza, otyłość, zaniki, martwica, przerost, rozrost –

obraz makro- i mikroskopowy.

L2 Zapalenia ostre i przewlekłe – zapalenie płuc, gruźlica, choroba gośćcowa, reumatoidalne

zapalenie stawów, AIDS. Zaburzenia w krążeniu – obraz makro- i mikroskopowy miażdżycy

tętnic. Zawał mięśnia sercowego, żylaki.

L3 Choroby układu nerwowego – obraz krwotoku mózgowego, obraz mózgu pacjenta z chorobą

Parkinsona, Alzheimera.

W4 Mechanizm powstawania bólu. Symptomatologia bólu mięśniowego, kostno–stawowego,

neurogennego.

W5 Proces karcynogenezy. Etiologia, epidemiologia wybranych nowotworów. Charakterystyka

obrazu klinicznego wybranych nowotworów.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Domagała W., Chosia M., Urasińska E. Podstawy patologii. PZWL, Warszawa, 2014.

Domagała W. Stachury i Domagały Patologia znaczy słowo o chorobie. Tom 1. Polska Akademia

Umiejętności, 2016.

Kruś S., Skrzypek-Fakhoury E. Patomorfologia kliniczna. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2011.

Maśliński S., Ryżewski J.: Patofizjologia dla studentów medycyny. Podręcznik PZWL, Warszawa, 2013.

Literatura uzupełniająca: Robbins. Patologia. Elsevier Urban & Partner, 2014.

Kruś S. Patologia. Podręcznik dla licencjackich studiów medycznych. PZWL, Warszawa, 2006.

Kumar V., Cotran R., Robbins S.: Patologia. Wyd. I polskie pod red. Olszewski W. Wyd.

Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2005.

Mazurek K. (red.). Prozdrowotne efekty aktywności fizycznej i sportowej. Warszawa, 2016.

Page 102: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna podstawowe definicje, pojęcia i zagadnienia z

zakresu patologii ogólnej.

K_W04 P7SM_WG02

02 Zna przyczyny procesów patologicznych - definiuje

czynniki chorobotwórcze wewnątrz- i

zewnątrzpochodne. Potrafi określić rolę układu

immunologicznego w procesie zapalnym i profilaktyce

chorób.

K_W04

P7SM_WG02

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi wykorzystać wiedzę z patologii ogólnej do

rozpoznania stanu zagrożenia zdrowia, identyfikacji

chorób i oceny stanu funkcjonalnego pacjenta.

K_U07

K_U14

P7SM_UW03

P7SM_UW05

P7SM_UW03

P7SM_UW01

04 Potrafi przygotować i przedstawić w formie

wystąpienia ustnego lub pracy pisemnej wybrane

zagadnienia z zakresu patologii.

K_U23 P7SM_UK02

P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Ma świadomość znaczenia podstawowej wiedzy z

zakresu patologii dla potrzeb fizjoterapii.

K_K01

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F2 – sprawdzian pisemny

P2 – zaliczenie pisemne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk7 F2, P2

02 Wk1 – Wk7, L1, L2, L3, L4, W5, L6, W7 F2, P2 03 L1, L2, L3, L4, W5, L6, W7 F2, P2 04 A7 P2 05 L1, L2, L3, L4, W5, L6, W7 F2, P2

studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1-Wk5 F2, P2

02 Wk1-Wk5, L1, L2, L3, W4, W5 F2, P2 03 L1, L2, L3, W4, W5 F2, P2 04 W5 P2 05 L1, L2, L3, W4, W5 F2, P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .................................................................... ..................................................... 15 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych …………………………………………………………… 10 h

− udział w ćwiczeniach warsztatowych ………………………………………………………...…… 5 h

− konsultacje ....................................................................................................................................... 1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianu pisemnego.. ……………………..…………………………………7 h

− przygotowanie pisemnej pracy zaliczeniowej.. ……………… ..…………………………………12 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

Page 103: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,6

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych …………………………………………………………… 10 h

− udział w ćwiczeniach warsztatowych ………………………………………………………...…… 5 h

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych …………………………………………………………… 6 h

− udział w ćwiczeniach warsztatowych ………………………………………………………...…… 4 h

− konsultacje ............................................................................................. .......................................... 1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianu pisemnego.. ……………………..…………………………………14 h

− przygotowanie pisemnej pracy zaliczeniowej.. ……………… ..…………………………………15 h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,4

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych …………………………………………………………… 6 h

− udział w ćwiczeniach warsztatowych ………………………………………………………...… 4 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): prof. dr hab. Krzysztof Mazurek

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 104: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Pedagogiczne aspekty fizjoterapii

KOD ECTS: 059-26-30-O15

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I /1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: brak

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie z podstawowymi pojęciami pedagogicznymi, których

rozumienie warunkuje relacje fizjoterapeuta – pacjent – jego rodzina i środowisko społeczne. Wskazanie na

zmiany w praktyce edukacyjnej i zmiany zachodzące w edukacyjnych potrzebach współczesnego człowieka.

Wskazanie podstawowych kategorii pojęciowych służących opisywaniu i rozpoznawaniu sytuacji

edukacyjnych. Wskazanie potencjalnych zagrożeń mających miejsce w procesie socjalizacji. Zapoznanie z

formą kształcenia integracyjnego, zjawiskiem włączania i wykluczania osób niepełnosprawnych.

Kształtowanie wrażliwości na popularne trendy w kulturze współczesnej mające wpływ na rozwój

człowieka.

III. Forma zajęć: ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat ćwiczeń

A1 Pedagogika jako nauka, przedmiot i funkcje pedagogiki.

A2 Proces socjalizacji. Środowisko wychowawcze jego rola i elementy.

A3 Trzy poziomy profilaktyki: rodzina, szkoła, grupa rówieśnicza a zjawiska włączania i

wykluczania osób z niepełnosprawnością.

A4 Zadania, treści procesu wychowania, różne formy wychowania(moralne, fizyczne ect)

A5 Metody wychowania, ich wady i zalety w kontekście zmieniającej się rzeczywistości.

A6 Kultura popularna jako element środowiska wychowawczego, wpływ mediów i reklamy na

tożsamość człowieka, a wykorzystanie jej w procesie komunikacji pacjent fizjoterapeuta..

A7 Proces wychowania. Wychowanie naturalne a wychowanie instytucjonalne, transmisja

kulturowa jako istota wychowania, zmiana spojrzenia na osobę niepełnosprawną

A8 Fizjoterapeuta jako osoba nauczająca. Potrzeby edukacyjne młodzieży i jej współczesny

wizerunek w kontekście profilaktyki niepełnosprawności.

studia niestacjonarne

Nr Tematy ćwiczeń

A1 Pedagogika jako nauka, przedmiot i funkcje pedagogiki.

A2 Proces socjalizacji. Środowisko wychowawcze jego rola i elementy. Trzy poziomy

profilaktyki: rodzina, szkoła, grupa rówieśnicza a zjawiska włączania i wykluczania osób z

niepełnosprawnością.

Page 105: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

A3 Metody wychowania, ich wady i zalety w kontekście zmieniającej się rzeczywistości.

A4 Kultura popularna jako element środowiska wychowawczego, wpływ mediów i reklamy na

tożsamość człowieka, a wykorzystanie jej w procesie komunikacji pacjent fizjoterapeuta..

A5 Proces wychowania. Wychowanie naturalne a wychowanie instytucjonalne, transmisja

kulturowa jako istota wychowania, zmiana spojrzenia na osobę niepełnosprawną

V. Literatura

Literatura podstawowa: Kwieciński Z., Śliwerski B. (red), Pedagogika podręcznik akademicki, T1i2, Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 2011

Jaworska T., Leppert R. (red), Wprowadzenie do pedagogiki, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2001

Hejnicka - Bezwińska, (red), Pedagogika ogólna, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa

2008

Literatura uzupełniająca: Ciechaniewicz W. (red.), Pedagogika podręcznik dla szkół medycznych, PZWL, Warszawa 2008

Makara- Studzińska M. Komunikacja z pacjentem, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2012

Nowak M., Gaweł A. Zdrowie – wartość – edukacja, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2007

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

01 Zna procesy dotyczące socjalizacji i wychowania w

okresie od dzieciństwa poprzez dojrzałość do

starości.

K_W01 P7SM_WG01

P7SM_WG02

w zakresie

wiedzy

02 Wyjaśnia podstawowe pojęcia z zakresu pedagogiki

i wykorzystuje je w kontekście zawodu

fizjoterapeuty jako osoby nauczającej,

uwzględniając różne formy wychowania i ich

przemiany w procesie transmisji kulturowej.

K_W07 P7SM_WK01

P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi określić uwarunkowania kulturowe, religijne,

etniczne, społeczne osoby niepełnosprawnej,

związane z jej funkcjonowaniem w społeczeństwie.

Uwzględnia wpływy środowiska wychowawczego,

rodziny na relacje z pacjentem.

K_U05 P7SM_UK02

P7SM_UO06

04 Posiada umiejętność komunikowania się z

pacjentem, dostosowując przekaz do potrzeb

pacjenta i jego możliwości percepcyjnych

Przygotowuje i edukuje pacjenta.

K_U04

P7SM_UK02

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Rozumie potrzebę pogłębiania wiedzy w zakresie

wielu dyscyplin naukowych, wykorzystuje znaczenie

tej wiedzy w praktyce zawodowej.

K_K01 P7SM_KK01

06 Dostrzega indywidualne problemy osoby

niepełnosprawnej w sytuacjach edukacyjnych oraz

okazać zrozumienie dla problemów wynikających z

niepełnosprawności oraz tolerancję dla zachowań

wynikających z wieku pacjenta, różnych

uwarunkowań społecznych i kulturowych.

K_K05

K_K06

P7SM_KK04

P7SM_KK04

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji

P2 – zaliczenie - praca pisemna

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 A2, A3, A4, A5, A7, F5,P2

02 A1, A4, A6, A7, A8 F5,P2

03 A2, A3, A6, A7 F5,P2

Page 106: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

04 A5, A6, A8, F5,P2

05 A1, A4, A6, A7, A8 F5,P2

06 A2, A3, A5, A8, A7 F5,P2

studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 A2, A3, A4, A5, F5,P2

02 A1, A4, A5 F5,P2

03 A2,A3,A4,A5 F5,P2

04 A4, A5 F5,P2

05 A1, A4, A5, F5,P2

06 A2, A3, A4, A5 F5,P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ................................................................................. 15 h

− konsultacje.................................................................................................................. ............2 h

RAZEM: 17 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .. 5 h

− wykonanie pracy pisemnej zaliczającej przedmiot .................................................... .............3 h

RAZEM: 8 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,68

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,32

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ................................................................................. 10 h

− konsultacje.................................................................................................................. ............2 h

RAZEM: 12 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .. 9 h

− wykonanie pracy pisemnej zaliczającej przedmiot ................................................................. 4 h

RAZEM: 13 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,49

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,51

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Małgorzata Sakowicz

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 107: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Pierwsza pomoc przedmedyczna

KOD ECTS: 121-26-30-A16

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU:

W

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

A

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

20/15

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: anatomia prawidłowa człowieka,

fizjologia człowieka

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Umiejętność rozpoznania stanu zagrożenia życia lub zdrowia i udzielenia

pierwszej pomocy z zachowaniem zasad bezpieczeństwa własnego i osoby poszkodowanej.

III. Forma zajęć: warsztaty (W), ćwiczenia treningowe (T)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat ćwiczenia

W1 Zapoznanie z celem, programem i warunkami zaliczenia przedmiotu. Podstawy prawne

udzielania pierwszej pomocy. Zasady zachowania bezpieczeństwa własnego, osoby

poszkodowanej i miejsca zdarzenia.

W2 Metody i techniki oceny podstawowych parametrów życiowych u osoby przytomnej i

nieprzytomnej.

W3 Rozpoznanie i różnicowanie stanów zagrożenia życia pochodzenia internistycznego – pierwsza

pomoc i zabezpieczenie poszkodowanego. Pozycja boczna ustalona.

W4 Podstawowe stany zagrożenia życia lub zdrowia pochodzenia urazowego – izolowane i

wielonarządowe obrażenia ciała.

W5 Urazy u dzieci i osób dorosłych. Badanie BTLS. Metody i techniki zabezpieczania osoby po

urazie.

T6 Urazy kości i stawów – unieruchomienia narządu ruchu.

T7 Postępowanie w przypadku podejrzenia złamania kręgosłupa i urazów czaszkowo-mózgowych.

T8 Pomoc doraźna w przypadku krwotoków. Postępowanie przy rozległych ranach.

T9 Resuscytacja krążeniowo – oddechowa dziecka i osoby dorosłej.

T10 Podsumowanie, sprawdzian praktyczny. studia niestacjonarne

Nr Temat ćwiczenia

W1 Zapoznanie z celem, programem i warunkami zaliczenia przedmiotu. Podstawy prawne

udzielania pierwszej pomocy. Zasady zachowania bezpieczeństwa własnego, osoby

poszkodowanej i miejsca zdarzenia.

W2 Metody i techniki oceny podstawowych parametrów życiowych u osoby przytomnej i

Page 108: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

nieprzytomnej.

W3 Rozpoznanie i różnicowanie stanów zagrożenia życia pochodzenia internistycznego – pierwsza

pomoc i zabezpieczenie poszkodowanego. Pozycja boczna ustalona.

W4 Podstawowe stany zagrożenia życia lub zdrowia pochodzenia urazowego – izolowane i

wielonarządowe obrażenia ciała.

W5 Urazy u dzieci i osób dorosłych. Badanie BTLS. Metody i techniki zabezpieczania osoby po

urazie.

T6 Urazy kości i stawów – unieruchomienia narządu ruchu. Postępowanie w przypadku podejrzenia

złamania kręgosłupa i urazów czaszkowo-mózgowych.

T7 Pomoc doraźna w przypadku krwotoków. Postępowanie przy rozległych ranach. Resuscytacja

krążeniowo – oddechowa dziecka i osoby dorosłej.

T8 Podsumowanie, sprawdzian praktyczny.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Wytyczne resuscytacji 2010. Polska Rada Resuscytacji, Kraków, 2010.

Buchfelder M., Buchfelder A. Podręcznik pierwszej pomocy. PZWL, Warszawa, 2008.

Janeczek S. Pierwsza pomoc. Bellona, Warszawa, 2006.

Campbell J. E. (red.). International Trauma Life Support, Ratownictwo przedszpitalne w urazach. Medycyna

Praktyczna, Kraków, 2008.

Literatura uzupełniająca: Jakubaszko J.(red.). Medycyna ratunkowa. Elsevier Urban & Partner, Wrocław, 2008.

Zawadzki A. Medycyna ratunkowa i katastrof. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna obraz kliniczny zagrożeń zdrowia i życia osób w

różnym wieku wymagających nagłej interwencji

przedmedycznej (zagrożenia pochodzenia

internistycznego i urazowego).

K_W04

K_W11

P7SM_WG02

P7SM_WG02

02 Wyjaśnia zasady udzielania pierwszej pomocy oraz

zasady zachowania bezpieczeństwa w trakcie udzielania

pomocy.

K_W07

P7SM_WK01

P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

03 Wykorzystuje podstawowe metody i techniki pomiaru

parametrów życiowych w celu rozpoznania stanu

pacjenta i potrafi udzielić pomocy przedmedycznej w

stanie zagrożenia życia.

K_U14

P7SM_UW03

P7SM_UW01

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Jest świadomy obowiązku niesienia pierwszej pomocy

poszkodowanym.

K_K09

P7SM_UO03

05 Bierze odpowiedzialność za podejmowane decyzje i

własne działania, samodzielnie wykonuje zadanie,

stawiając dobro pacjenta na pierwszym miejscu.

K_K08 P7SM_UK05

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny

F6 – prezentacje tematyczne

P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 W1, W2, W3, W4, W5, T6, T7, T8, T9, T10 F6, P1

02 W1, W2, W3, W4, W5, T6, T7, T8, T9, T10 F6, P1

03 W3, W5, W6, T8, T9, T10 F3

04 W1, W2, W3, W4, W5, T6, T7, T8, T9, T10 F6, P1

05 W1, W2, W3, W4, W5, T6, T7, T8, T9, T10 F6, P1

Page 109: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 W1, W2, W3, W4, W5, T6, T7, T8 F6, P1

02 W1, W2, W3, W4, W5, T6, T7, T8 F6, P1

03 W3, T6, T7, T8 F3

04 W1, W2, W3, W4, W5, T6, T7, T8 F6, P1

05 W1, W2, W3, W4, W5, T6, T7, T8 F6, P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatach...........................................................................20 h

− konsultacje ......................................................................................................... ............................. 1 h

− test pisemny ………………………………………………………………………………………...1h

RAZEM: 22 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego…………………………………………………….5 h

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu .....................................................................3 h

RAZEM: 8 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,8

− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatach........................................................................20 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego…………………………………………….………5 h

studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatach...........................................................................15 h

− konsultacje ................................................................................................. ..................................... 1 h

− test pisemny ………………………………………………………………………………………...1h

RAZEM: 17 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego…………………………………………………….8 h

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu .....................................................................5 h

RAZEM: 13 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h

1 punkt ECTS = 30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,6

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,4

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,8

− udział w ćwiczeniach treningowych i warsztatach........................................................................15 h

− przygotowanie do sprawdzianu praktycznego…………………………………………….………8 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): prof. dr hab. Krzysztof Mazurek, mgr Paulina Sadowska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 110: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura
Page 111: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Podstawy prawa

KOD ECTS: 100-26-30-O5

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: STATUS PRZEDMIOTU:

O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

-

Wymagania wstępne:

podstawowe informacje z

zakresu wiedzy o społeczeństwie

ze szkoły średniej

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zaznajomienie studentów z podstawowymi kategoriami z zakresu prawa,

źródłami prawa, zasadami uniwersalnymi oraz systemem organów tworzących, stosujących i kontrolujących

prawo. Zwrócenie uwagi na prawne aspekty wykonywania zawodów medycznych i związaną z tym kwestię

odpowiedzialności prawnej, a także na prawo do ochrony zdrowia i prawa pacjenta w szerszym kontekście

praw człowieka.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Prawo jako zjawisko społeczne. Podstawowe kategorie prawne.

Wk2 Źródła prawa. Konstytucja jako nadrzędny akt prawny i wyznacznik ustroju państwa.

Wk3 Uniwersalne zasady prawa. Prawo a inne regulatory zachowań (moralne, obyczajowe,

religijne).

Wk4 System organów tworzących i stosujących prawo oraz gwarantujących praworządność.

Wk5 Prawa i wolności człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem prawa do ochrony zdrowia i

praw pacjenta.

Wk6 Odpowiedzialność osób wykonujących zawody medyczne i zakładów opieki zdrowotnej.

Wk7 Podstawy prawne wykonywania zawodów medycznych.

Wk6 Formy prawne wykonywania zawodów medycznych.

studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Prawo jako zjawisko społeczne. Podstawowe kategorie prawne. Prawo a inne regulatory

zachowań (moralne, obyczajowe, religijne).

Wk2 Źródła prawa. Konstytucja jako nadrzędny akt prawny i wyznacznik zasad uniwersalnych.

Wk3 System organów tworzących i stosujących prawo oraz gwarantujących praworządność.

Wk4 Prawo do ochrony zdrowia, prawa pacjenta oraz odpowiedzialność osób wykonujących

zawody medyczne i zakładów opieki zdrowotnej.

Wk5 Podstawy i formy prawne wykonywania zawodów medycznych.

Page 112: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

V. Literatura

Literatura podstawowa: Karkowska D., Prawa pacjenta, Warszawa 2004.

Nestorowicz M., Prawo medyczne, Toruń 2007.

Zimna T., Zawieranie umów na świadczenia medyczne, 2004.

Żebrowski W., Teoria współczesnych systemów politycznych, Olsztyn 2009.

Żebrowski W., Konstytucja jako nadrzędny akt prawny i wyznacznik systemu politycznego, „Szkice

Humanistyczne” 2008, t. 8, nr 3, s. 129-137.

Chauvin T., Stawecki T., Winczorek P., Wstęp do prawoznawstwa, wyd. 7, Warszawa 2012.

Literatura uzupełniająca: Kompendium wiedzy o Unii Europejskiej, red. E. Małuszyńska, B. Gruchman, Warszawa 2007.

Filar M. i in., Odpowiedzialność lekarzy i zakładów opieki zdrowotnej, Warszawa 2005.

Paździoch S., Prawo zdrowia publicznego – zarys problematyki, Kraków 2004.

Sieńko A., Prawo ochrony zdrowia, Kraków 2006.

Zielińska E., Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty, Warszawa 2008.

Ustawa z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (DzU 2015, poz 1994).

Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (DzU 1991, nr 91, poz. 408 z późn. zm.).

Muras M., Podstawy prawa, Warszawa 2008.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna podstawy prawa, procedurę ustawodawczą oraz

hierarchię źródeł prawa; wie jakie zasady prawne

obowiązują w placówkach zajmujących się rehabilitacją

osób chorych i niepełnosprawnych, zna prawne

uwarunkowania prowadzenia własnej działalności,

rozumie kwestie prawnej odpowiedzialności z tytułu

wykonywanego zawodu.

K_W08

P7SM_WG01

P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

02 Potrafi wskazać uniwersalne zasady prawa, inne niż

prawo regulatory zachowań, rozróżniać akty prawne i z

nich korzystać oraz posłużyć się zdobytą wiedzą w

zawodowym doświadczeniu, z zachowaniem norm

moralnych, obyczajowych i religijnych.

K_U05

K_U20

P7SM_UK02

P7SM_UO06

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

03 Rozumie potrzebę poszanowania porządku prawnego, w

tym praw pacjenta, oraz uwzględniania uwarunkowań

prawnych podczas realizacji zarówno zadań

indywidualnych, jak i zespołowych; zdaje sobie sprawę

z potrzeby ciągłego uzupełniania wiedzy w tym

zakresie.

K_K01

K_K02

P7SM_KK01

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F – formująca; P – podsumowująca)

P3 – zaliczenie ustne

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk4, Wk6, Wk7, Wk8 P3 02 Wk2, Wk3, Wk5, Wk7 P3 03 Wk2, Wk5, Wk6 P3

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, Wk5 P3 02 Wk2, Wk4, Wk5 P3 03 Wk2, Wk4 P3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

Page 113: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ……………………………………….………………………………… 15 h

− konsultacje …………………………………………………………………………………... 1 h

− zaliczenie ustne ………………………………………………………………………………0,5 h

RAZEM: 16,5 h

2. Samodzielna praca studenta:

przygotowanie do wykładów…………………………………………………..……4 h

przygotowanie do zaliczenia…..……………………………………………………4,5 h

RAZEM: 8,5 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ………………… ………………………………………………………. 10 h

− konsultacje …………………………………………………………………………………... 1 h

− zaliczenie ustne ……………………………………………………………………………… 0,5 h

RAZEM: 11,5 h

2. Samodzielna praca studenta:

przygotowanie do wykładów…………………………………………………..…. 7 h

przygotowanie do zaliczenia…..……………………………………………………6,5 h

RAZEM: 13,5 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

X. Autor programu: prof. nadzw. dr hab. Waldemar Żebrowski

XI. Pieczęć i podpis Dziekana:

Page 114: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Podstawy psychologii

KOD ECTS: 144-26-30-O8

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU

O RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

- Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie studentów z ogólną wiedzą z zakresu psychologii naukowej,

dotyczącą w szczególności koncepcji psychologicznych człowieka oraz różnic indywidualnych.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Przedmiot, metoda i cel psychologii jako nauki empirycznej. Metody stosowane w

praktyce badań psychologicznych.

Wk2 Rozwój człowieka – okresy, uwarunkowania, modele.

Wk3 Psychologiczne koncepcje człowieka.

Wk4 Procesy poznawcze i ich zaburzenia w wybranych chorobach.

Wk5 Zagadnienie inteligencji i upośledzenia umysłowego.

Wk6 Psychologiczne koncepcje stresu. Choroba i niepełnosprawność jako stresory.

Psychologiczne konsekwencje choroby i niepełnosprawności.

Wk7 Psychologia w procesie rehabilitacji. Reakcje na chorobę i sposoby radzenia sobie z

niepełnosprawnością/ chorobą przewlekłą w kontekście poznanych koncepcji

psychologicznego funkcjonowania człowieka.

studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Przedmiot, metoda i cel psychologii jako nauki empirycznej. Metody stosowane w

praktyce badań psychologicznych. Rozwój człowieka – okresy, uwarunkowania,

modele.

Wk2 Psychologiczne koncepcje człowieka.

Wk3 Procesy poznawcze i ich zaburzenia w wybranych chorobach. Zagadnienie inteligencji i

upośledzenia umysłowego.

Wk4 Psychologiczne koncepcje stresu. Choroba i niepełnosprawność jako stresory.

Psychologiczne konsekwencje choroby i niepełnosprawności.

Wk5 Psychologia w procesie rehabilitacji. Reakcje na chorobę i sposoby radzenia sobie z

niepełnosprawnością/ chorobą przewlekłą w kontekście poznanych koncepcji

psychologicznego funkcjonowania człowieka.

Page 115: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

V. Literatura

Literatura podstawowa: Trzecieniecka_Green A. (red.). Psychologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych.

Universitas, Kraków, 2012.

Doliński, D., Strelau, J., (red). Psychologia. Podręcznik akademicki, Tom I, II. GWP, Gdańsk, 2008.

Strelau, J., (red). Psychologia. Podręcznik Akademicki, TOM I, II, III. GWP, Gdańsk, 2007.

Kowalik S. Psychologia rehabilitacji. WAiP, Warszawa, 2007.

Jakubowska-Winecka A., Włodarczyk D. (red.). Psychologia w praktyce medycznej. PZWL, Warszawa

2007. Literatura uzupełniająca: Pervin, L. A., Oliver, P. J. Psychologia osobowości. GWP, Gdańsk, 2002.

Gasiul, H. Teorie emocji i motywacji. WUKSW, Warszawa, 2007.

Oleś, P. Wprowadzenie do psychologii osobowości. Wydawnictwo Naukowe Scholar,

Warszawa, 2005. Byra S. Przystosowanie do życia z niepełnosprawnością ruchową i choroba przewlekłą. Truktura i

uwarunkowania. UMCS, Lublin, 2012.

Zimbardo, P., G., Gerrig R., J. Psychologia i życie. Wydanie nowe. PWN, Warszawa, 2006.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Charakteryzuje psychospołeczne aspekty

funkcjonowania osób z różnymi rodzajami

niepełnosprawności, opisuje podstawowe reakcje

na chorobę oraz sytuacje problemowe w opiece

nad pacjentem.

K_W07

P7SM_WK01

P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

02 Potrafi dokonać wstępnej diagnozy kondycji

psychospołecznej pacjenta na potrzeby fizjoterapii.

K_U07

P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

03 Jest świadomy znaczenia wiedzy z zakresu

psychologii w pracy z pacjentem.

K_K01

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk7 P1

02 Wk7 P1 03 Wk1 – Wk7 P1

studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1 – Wk5 P1 02 Wk5 P1 03 Wk1 – Wk5 P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach....................................................................................... ...............15 h

− konsultacje ................................................................................................................. .....1h

− test pisemny ……………………………………………………………………………1h

Page 116: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

RAZEM: 17 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego (test)..................................... ………………8 h

RAZEM: 8 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,7

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,3

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach......................................................................................................10 h

− konsultacje ........................................................................... ...........................................1h

− test pisemny ……………………………………………………………………………1h

RAZEM: 12 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego (test)..................................... ………………13 h

RAZEM: 13 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Jerzy Oszmiańczuk, mgr Joanna Roszak

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 117: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Podstawy socjologii z elementami socjologii zdrowia

KOD ECTS: 142-26-10-O22

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: zapoznanie studentów w podstawowymi pojęciami z zakresu socjologii.

Omówienie podstawowych koncepcji teoretycznych w socjologii. Zapoznanie z pojęciami socjologicznymi.

Wskazanie na procesy społeczne i ich związki z funkcjonowaniem człowieka w obszarach zdrowia i choroby.

Przedstawienie społeczno – kulturowych wyznaczników zachowań w zdrowiu i chorobie.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Główne założenia podstawowych teorii socjologicznych

Wk2 Pojęcie struktury społecznej. Klasy, stratyfikacja i nierówności.

Wk3 Stratyfikacje społeczne a stan zdrowia, stratyfikacja etniczna i płciowa, płeć jako czynnik

zróżnicowania społecznego, mniejszości etniczne, uprzedzenia, dyskryminacja. Wpływ choroby na

położenie społeczne.

Wk4 Teorie dewiacji społecznej.

Wk5 Socjologiczne teorie zdrowia i choroby

Wk6 Społeczne podstawy zdrowia ; zdrowie a klasa społeczna, zdrowie a płeć, zdrowie a rasa

Wk7 Medycyna i zdrowie w zmieniającym się świecie- dyfuzja kultur.

Nr Temat ćwiczenia

A1 Przedmiot i funkcje socjologii jako nauki

A2 Proces socjalizacji i jego rodzaje, osobowość społeczna

A3 Grupa społeczna i jej rodzaje, subkultury młodzieżowe

A4 Funkcje rodziny i ich zmiany, rodzaje rodzin, rodzina we współczesnym świecie. Wsparcie

rodzinno – społeczne jako czynnik wspierający proces zdrowienia.

A5 Ubóstwo, opieka społeczna, wykluczenie społeczne w kontekście zdrowia i choroby

A6 Zdrowie a starość- czynniki społeczne kształtujące doświadczenie starzenia się.

A7 Rodzaje instytucji społecznych- instytucje medyczne

studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Główne założenia podstawowych teorii socjologicznych

Wk2 Pojęcie struktury społecznej. Klasy, stratyfikacja i nierówności.

Wk3 Stratyfikacje społeczne a stan zdrowia, stratyfikacja etniczna i płciowa, płeć jako czynnik

Page 118: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

zróżnicowania społecznego, mniejszości etniczne, uprzedzenia, dyskryminacja. Wpływ choroby na

położenie społeczne.

Wk4 Teorie dewiacji społecznej..

Wk5 Socjologiczne teorie zdrowia i choroby

Nr Temat ćwiczenia

A1 Przedmiot i funkcje socjologii jako nauki

A2 Proces socjalizacji i jego rodzaje, osobowość społeczna

A3 Grupa społeczna i jej rodzaje, subkultury młodzieżowe

A4 Funkcje rodziny i ich zmiany, rodzaje rodzin, rodzina we współczesnym świecie. Wsparcie

rodzinno – społeczne jako czynnik wspierający proces zdrowienia.

A5 Ubóstwo, opieka społeczna, wykluczenie społeczne w kontekście zdrowia i choroby

V. Literatura

Literatura podstawowa: Szacka B. Wprowadzenie do socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2008.

Giddens A. Socjologia, PWN, Warszawa 2004.

Tobiasz-Adamczyk B. Wybrane elementy socjologii zdrowia i choroby, Impuls, Kraków 2000.

Turner J. Struktura teorii socjologicznej. PWN, Warszawa 2012.

Literatura uzupełniająca: 1 Berger P. Zaproszenie do socjologii. PWN, Warszawa 2007.

2.Piątkowski W., Brodniak W. A (red). Zdrowie i choroba. Perspektywa socjologiczna. Warszawa 2005.

2.Sztompka P. Socjologia. Analiza społeczna, Znak, Kraków 2003 .

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Rozróżnia i wyjaśnia podstawowe pojęcia z zakresu

socjologii i socjologii zdrowia. Wskazuje przyczyny

zróżnicowania społecznego, zaburzeń występujących w

relacjach społecznych i rodzinnych.

K_W07

P7SM_WK01

P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

02 Potrafi interpretować zjawiska społeczne w kategoriach

socjologicznych. Rozumie ich uwarunkowania kulturowe,

religijne, etniczne.

K_U05

P7SM_UK02

P7SM_UO06

w zakresie

kompetencji

społecznych

03 Ma świadomość przydatności w pracy zawodowej wiedzy

z zakresu socjologii.

K_K01 P7SM_KK01

04 Okazuje tolerancję dla postaw i zachowań wynikających z

odmiennych warunków społecznych, kulturowych. Ma

świadomość wpływu sytuacji życiowych na zdrowie.

K_K05 P7SM_KK04

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F7 - wykonanie recenzji filmu lub książki podejmującej tematykę socjologiczną

P1 – test pisemny, połączony z pytaniem otwartym

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2,Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, A1, A2, A3, A4, A5, ,

A7,

F7, P1

02 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, Wk7, A2,A3,A4,A5,A6 F7, P1

03 Wk1,Wk2,Wk3,Wk4, Wk5, Wk6, Wk7 A1, A2, A3, A4, A5, A6,

A7

F7, P1

04 Wk3, Wk4, Wk5, Wk6, A4, A5, A6 F7, P1 studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1,Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, A1, A2, A3,A4,A5 F7, P1

02 Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, A2, A3, A4, A5 F7, P1

03 Wk1,Wk2, Wk3, Wk4, Wk5, A1, A2, A3,A4,A5 F7, P1

Page 119: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

04 Wk3, Wk4, A4, A5 F7, P1

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ................................................................................................................... ...15 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ....................................................................................... ... 15 h

− konsultacje ................................................................................................................ ....................1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................................................5 h

− opracowanie recenzji ........................................................................................................ ............ 7 h

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego..................................................................................... 7 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2 - w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............10 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych .......................................................................................... 10 h

− konsultacje ................................................................................................................ ....................1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... ........5 h

− opracowanie recenzji .................................................................................................................... 12 h

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego..................................................................................... 12 h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

X. Autor programu: dr Krzysztof Szulborski, mgr Małgorzata Sakowicz

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 120: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT:

Praktyki zawodowe – praktyka asystencka/wdrożeniowa

KOD ECTS: 126-26-30-C1

PUNKTY ECTS: 3 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU O

FORMA STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

C

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie

OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/2

PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

liczba godzin

90

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: Fizjoterapia ogólna,

Kinezyterapia

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: praktyczne zapoznanie z zadaniami dotyczącymi pracy fizjoterapeuty.

III. Forma zajęć: praktyki studenckie (Pr)

IV. Treści programowe:

Tematyka praktyki asystenckiej

Zapoznanie z organizacją pracy w zakładach opieki zdrowotnej (oddział, poradnia, przychodnia).

Poznanie wyposażenia gabinetu fizykoterapii, kinezyterapii, masażu leczniczego.

Poznanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas wykonywania zabiegów.

Uczestnictwo w posiedzeniach (zebraniach) zespołu terapeutycznego.

Ocena stanu czynnościowego pacjenta dla potrzeb kinezyterapii.

Wprowadzenie danych uzyskanych z badania czynnościowego do dokumentacji pacjenta.

Opis efektów kinezyterapii dla potrzeb dokumentacji medycznej.

Kontrola parametrów zdrowotnych (tętno, ciśnienie tętnicze, oddech) dla potrzeb bezpieczeństwa

pacjenta.

Obserwacja i identyfikacji objawów ubocznych stosowanych procedur kinezyterapeutycznych.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Kwolek A., Rehabilitacja medyczna. 2013, Elsevier Urban & Partner

Kiwerski J., Włodarczyk K. Fizjoterapia ogólna. 2012, PZWL.

Bogut B., Dumas I., Baściuk I., Fiodorenko-Dumas Ż. Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty. 2009,

Wydawnictwo Medyczne Górnicki.

Milanowska K. Kinezyterapia. 2008, PZWL.

Literatura uzupełniająca: Kenyon J., Kenyon K. Kompendium fizjoterapii. 2007, Urban & Partner.

Page 121: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie

do efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna miejsce i rolę fizjoterapii w systemie ochrony

zdrowia.

K_W08 P7SM_WG01

P7SM_WK05

02 Posiada podstawową wiedzę na temat diagnostyki i

metod terapeutycznych stosowanych u pacjentów w

różnym wieku, z różnymi dysfunkcjami.

K_W12 P7SM_WG02

P7SM_WK04

w zakresie

umiejętności

03 Potrafi zastosować posiadaną wiedzę i umiejętności

do oceny funkcjonalnej i prowadzenia kinezyterapii u

pacjentów z różnymi rodzajami dysfunkcji.

K_U01

K_U06

K_U07

K_U08

P7SM_UW07

P7SM_UW01

P7SM_UW03

P7SM_UW03

P7SM_UW05

P7SM_UW07

04 Potrafi komunikować się z pacjentami dostosowując

formę przekazu do możliwości percepcji pacjenta.

K_U04 P7SM_UK02

05 Potrafi wprowadzić dane i uzyskane informacje oraz

opis efektów zabiegów do dokumentacji pacjenta.

K_U21

P7SM_UK02

P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

06 Posiada świadomość własnych umiejętności, nie

podejmuje działań przekraczających jego

możliwości, wie, kiedy zwrócić się o pomoc do

specjalistów.

K_K02

P7SM_KK01

07 Przestrzega właściwych relacji z pacjentem i

najbliższym jego otoczeniem, przestrzega praw

pacjenta. Stosuje zasady etyczne obowiązujące w

Kodeksie Fizjoterapeuty.

K_K03

K_K04

K_K05

P7SM_KR02

P7SM_KR02

P7SM_KK04

08 Realizuje zadania w sposób odpowiedzialny, stosując

zasady BHP obowiązujące w placówkach ochrony

zdrowia.

K_K09

P7SM_UO03

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F1 – odpowiedz ustna

F3 – sprawdzian praktyczny

P5 – ocena opiekuna praktyki

P6 – samoocena (ankieta na zakończenie praktyki)

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01

Praktyka studencka

F1, P5, P6

02 F1, F3, P5, P6

03 F3, P5, P6

04 F3, P5, P6

05 F3, P5, P6

06 F3, P5, P6 07 F3, P5, P6 08 F3, P5, P6

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

- udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................90 h

RAZEM: 90 h

2. Samodzielna praca studenta

- przygotowanie do zaliczenia ................................................................................................. .............10 h

RAZEM: 10 h

Page 122: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 100 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 3

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 2,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 3 - udział w ćwiczeniach klinicznych ........................................................................... ....................100 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Barbara Juśkiewicz-Swaczyna

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 123: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Przysposobienie biblioteczne

KOD ECTS: 154-26-30-O4

PUNKTY ECTS: 0 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

2/2

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: − Przygotowanie studentów do korzystania z uczelnianego systemu biblioteczno-informacyjnego

− Przygotowanie studentów do samodzielności w poszukiwaniu wiedzy niezbędnej w procesie

studiowania

− Wskazanie na różnorodność źródeł wiedzy i informacji i zasady korzystania, sposoby wyszukiwania

literatury

− Zapoznanie z innymi instytucjami w środowisku lokalnym, udostępniającymi dokumenty piśmiennicze

III. Forma zajęć: ćwiczenia audytoryjne (A), warsztaty (W)

IV. Treści programowe:

Nr Temat ćwiczenia

A1 Konieczność ustawicznego kształcenia. Uczenie się a studiowanie – ukazanie różnic.

Różnorodność źródeł w nabywaniu wiedzy. Rola biblioteki w uczelnianych procesach

dydaktyczno-naukowych. Regulamin biblioteczny, podstawowe zasady zachowania w

bibliotece. Zasady wypożyczania książek. Zasady korzystania ze zbiorów w czytelni. Zasady

korzystania z komputerów i Internetu. Inne usługi biblioteki. Podstawowe zasady ochrony

własności intelektualnej.

W2 Warsztat informacyjny – katalogi i kartoteki. Posługiwanie się katalogiem on-line. Inne

instytucje w środowisku lokalnym gromadzące i udostępniające dokumenty – korzystanie z

katalogów on-line innych bibliotek. Elektroniczne bazy danych. Zapisanie do biblioteki.

V. Literatura

Literatura podstawowa: 1. Regulamin biblioteki – dokument wewnętrzny

2. Instrukcja korzystania z katalogu on-line w systemie Libra 2000

Literatura uzupełniająca

-

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie 01 Zna podstawowe zasady prawa autorskiego i K_W10 P7SM_WG01

Page 124: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

wiedzy ochrony własności intelektualnej. P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

02 Potrafi korzystać z uczelnianego systemu

biblioteczno-informacyjnego, w tym z katalogu

on-line i baz danych w gromadzeniu

materiałów do wystąpień ustnych i pisemnych

z zakresu fizjoterapii i dziedzin pokrewnych

K_U23 P7SM_UK02

P7SM_UW04

03 Potrafi korzystać z różnorodnych źródeł

wiedzy i informacji w nabywaniu wiedzy

teoretycznej wykorzystywanej w pracy z

pacjentem

K_U20 P7SM_UW03

P7SM_UW05

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Zdaje sobie sprawę z konieczności

uzupełniania wiedzy i umiejętności

zawodowych przez całe życie wykorzystując

literaturę zawodową.

K_K02 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F5 – udział w dyskusji

F3 – sprawdzian praktyczny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 A1 F3

02 W2 F5

03 A1, W2 F3, F5

04 A1 F3

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Elżbieta Budnik

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 125: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Socjologia niepełnosprawności

KOD ECTS: 142-01-30-O23

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

10/10

Ćwiczenia – liczba godzin

10/10

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

Zdrowie publiczne,

Podstawy socjologii z

elementami socjologii zdrowia

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami związanymi z subdyscypliną socjologii jaką jest

socjologia niepełnosprawności. Zwrócenie uwagi na społeczno-kulturowe zróżnicowanie kryteriów

niepełnosprawności. Zapoznanie studentów ze społecznymi uwarunkowaniami procesu rehabilitacji.

Uwrażliwienie studentów na relację społeczną fizjoterapeuta – pacjent.

III. Forma zajęć:

Wykład kursowy (Wk), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne/niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Przedmiot i funkcje socjologii niepełnosprawności . Modele niepełnosprawności i

modele opieki nad osobami niepełnosprawnymi.

Wk2 Zdrowie, choroba, niepełnosprawność jako kategoria opisu położenia społecznego.

Wk3 Rehabilitacja jako podstawowy sposób ograniczania niepełnosprawności jako zjawiska

społecznego. Wsparcie rodzinno – społeczne jako czynnik wspierający proces

rehabilitacji.

Wk4 Społeczne bariery rehabilitacji i niepełnosprawności, stereotypizacja i

stygmantyzowanie osób niepełnosprawnych.

Wk5 Społeczne konsekwencje niepełnosprawność. Zdrowie jako wartość w kontekście

kulturowym, społecznym i ekonomicznym.

Nr Temat ćwiczenia

A1 Miejsce socjologii niepełnosprawności w kontekście socjologii zdrowia i medycyny-

przyczyny powstania subdyscypliny, kulturowe wizerunki niepełnosprawności.

A2 Koncepcje choroby: jako rzeczywistości życia codziennego Alfreda Schutza, dewiacja

społeczna w kontekście koncepcji choroby Talcotta Parsonsa, medykalizacja jako

praktyka władzy w ujęciu Michela Foucaulta.

A3 Rola społeczna fizjoterapeuty w kontekście relacji z pacjentem. Wzorzec roli

zawodowej fizjoterapeuty.

A4 Rodzina w sytuacji choroby i niepełnosprawności – typy relacji opiekuńczych.

Page 126: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

A5 Kulturowe wizerunki niepełnosprawności. Stygmatyzacja i etykietowanie w kontekście

relacji społecznych.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

Barnes, G. Mercer. Niepełnosprawność, Wydawnictwo sic, Warszawa, 2008.

Giddens A. Socjologia. PWN, Warszawa, 2004.

Syrek E. Jakość życia w chorobie. Kraków, 2001.

Piątkowski W., Titkow A. (red). W stronę socjologii zdrowia. Wydawnictwo UMCS, Lublin 2002.

Literatura uzupełniająca:

Ostrowska A. Socjologia medycyny. IFIS PAN, Warszawa 2009

Tobiasz-Adamczyk B. Wybrane elementy socjologii zdrowia i choroby. Impuls, Kraków, 2000.

Kawczyńska – Butrym Z (red). Problemy opieki i środowisko życia osób niepełnosprawnych. Olsztyn 2001.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Charakteryzuje problem niepełnosprawności w

ujęciu społecznym.

K_W07

P7SM_WK01

P7SM_WK03

02 Zna uwarunkowania pracy z osobami

niepełnosprawnymi, zachowania osób

niepełnosprawnych w kontekście społecznym i

kulturowym. Zna sytuacje problemowe w

opiece nad pacjentem i kontaktach z jego

rodziną.

K_W08 P7SM_WG01

P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

03 Wykorzystuje wiedzę z zakresu socjologii do

analizowania uwarunkowań kulturowych,

religijnych oraz problemów pacjenta

wpływających na proces usprawniania.

K_U05 P7SM_UK02

P7SM_UO06

04 Potrafi przygotować pracę pisemną

prezentującą w jasny i usystematyzowany

sposób rolę społeczną fizjoterapeuty.

K_U23 P7SM_UK02

P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Potrafi identyfikować i proponować

rozwiązanie problemów związanych z

zawodem fizjoterapeuty utożsamiając się z

wartościami, celami i zasadami praktyki

fizjoterapeutycznej.

K_K03 P7SM_KR02

06 Wyraża opinie dotyczące różnych aspektów

fizjoterapii, m.in. wzorca roli zawodowej

fizjoterapeuty. Okazuje tolerancje dla postaw i

zachowań wynikających z różnych

uwarunkowań kulturowych i społecznych

K_K05 P7SM_KK04

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji

P2 – zaliczeniowa praca pisemna

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne/ niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk5, A1, A2, A5 F5,P2 02 Wk3, Wk4, A3, A4, A5 F5,P2 03 Wk1, Wk2, Wk3, Wk4, A3, A4, A5 F5,P2 04 Wk4, Wk5, A3, A5 P2 05 Wk2, Wk3, Wk4, A3, A4 F5,P2 06 Wk2, Wk4, Wk5, A3,A5 F5,P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne/niestacjonarne

Page 127: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ...................................................................................................10 h

− udział w ćwiczeniach audytoryjnych ........................................................................ 10 h

− konsultacje ....................................................................................................................2 h

RAZEM: 22 h

2. Samodzielna praca studenta:

− przygotowanie do ćwiczeń ............................................................................................8 h

− studiowanie literatury przedmiotu ……………………………………………………. 5 h

− napisanie pracy zaliczeniowej obejmującej materiał wykładowy i ćwiczeniowy ....... 15 h

RAZEM: 28 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,88

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,12

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0

X. Autor programu: dr Krzysztof Szulborski, mgr Małgorzata Sakowicz

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 128: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Technologia informacyjna

KOD ECTS: 113-26-30-O1

PUNKTY ECTS: 1 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: - STATUS PRZEDMIOTU: O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW: O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA: M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10

Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające: brak

Język wykładowy Forma zaliczenia zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: przygotowanie studentów do posługiwania się technologią informacyjną w

zakresie korzystania z komputerów i komunikacji oraz do stosowania tej technologii w poznawaniu innych

dziedzin.

III. Forma zajęć: ćwiczenia laboratoryjne - komputerowe (L)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne

Nr Temat ćwiczenia L1 Podstawy technik informatycznych i użytkowanie komputerów. L2 Przetwarzanie tekstów MS Word – style, element składowe dokumentu (tabele,

autokształty, równania). L3 Przetwarzanie tekstów MS Word – tworzenie konspektu, przypisy, narzędzia do

sprawdzania pisowni i gramatyki, szablony). L4 Przetwarzanie tekstów MS Word – recenzowanie dokumentów, korespondencja seryjna. L5 Przetwarzanie tekstów MS Word – pola specjalne, hiperłącza, zakładki, odwołania,

formularze. L6 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – podstawy. L7 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – operacje. L8 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – funkcje. L9 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – formanty. L10 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – wykresy i tabele przestawne. L11 Grafika menedżerska i prezentacyjna MS PowerPoint. L12 Bazy danych jako magazyn informacji. L13 Usługi w sieciach informatycznych. Naukowe bazy danych. Aspekty humanistyczne,

etyczno-prawne i społeczne w dostępie do TI i w korzystaniu z tej technologii. L14 Sprawdzian praktyczny z MS Word. L15 Sprawdzian praktyczny z MS Excel.

studia niestacjonarne

Nr Temat ćwiczenia L1 Podstawy technik informatycznych i użytkowanie komputerów.

Page 129: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

L2 Przetwarzanie tekstów MS Word – style, element składowe dokumentu (tabele,

autokształty, równania, tworzenie konspektu, przypisy). L3 Przetwarzanie tekstów MS Word – szablony, recenzowanie dokumentów,

korespondencja seryjna). L4 Arkusze kalkulacyjny MS Excel – podstawy, operacje, funkcje. L5 Arkusze kalkulacyjny MS Excel –formanty, wykresy i tabele przestawne. L6 Grafika menedżerska i prezentacyjna MS PowerPoint. L7 Bazy danych jako magazyn informacji. L8 Usługi w sieciach informatycznych. Naukowe bazy danych. Aspekty humanistyczne,

etyczno-prawne i społeczne w dostępie do TI i w korzystaniu z tej technologii. L9 Sprawdzian praktyczny z MS Word. L10 Sprawdzian praktyczny z MS Excel.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Tomaszewska-Adamarek A. ABC Word 2007 PL., Wydawnictwo Helion 2007.

Walkenbach J. Excel 2007 Pl. Biblia., Wydawnictwo Helion 2007.

Zimek R. PowerPoint 2007 PL. Ćwiczenia, Wydawnictwo Helion 2007.

Literatura uzupełniająca: Wróblewski P. ABC komputera. Wydanie VI. Wydawnictwo Helion 2007.

Mendral D. Szeliga M. ABC systemu Windows Vista PL. Wydawnictwo Helion 200.7

Usługi w sieciach informatycznych. Wojciechowski A. Wydawnictwo Naukowe PWN SA 2007.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr efektu Efekt kształcenia

Student, który zaliczył przedmiot:

Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna i rozumie pojęcia i zasady z zakresu ochrony

własności, dotyczącej danych osobowych,

poufności i prywatności w sieciach

komputerowych i prawa autorskiego oraz

konieczność zarządzania zasobami własności

intelektualnej

K_W10 P7SM_WG01

P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

02 Potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi

narzędziami i technikami informatycznymi w

celu pozyskania danych i ich opracowania.

K_U22

P7SM_UW04

03 Potrafi wykorzystać umiejętności z zakresu

technologii informacyjnej do przygotowania

prezentacji multimedialnej z zakresu fizjoterapii i

dziedzin pokrewnych.

K_U23 P7SM_UK02

P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

04 Jest świadomy konieczności posiadania wiedzy i

umiejętności z zakresu technologii

informacyjnej.

K_K01 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F3 – sprawdzian praktyczny

F6 – prezentacja

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 L13 F3 02 L1 – L15 F3 03 L11 F3, F6 04 L1 – L15 F3

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 L8 F3 02 L1 – L10 F3

Page 130: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

03 L6 F3, F6 04 L1 – L10 F3

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ………. ...........................................................................15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ..................... 1 h

RAZEM: 16 h

2. Samodzielna praca studenta

- opracowanie i przygotowanie prezentacji w PowerPoint…................................................................7 h

- przygotowanie do sprawdzianów praktycznych......................................................................... .........7 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,5

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,5

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ………. ......................................................... ......................15 h

- opracowanie i przygotowanie prezentacji w PowerPoint…................................................................7 h

- przygotowanie do sprawdzianów praktycznych............................................................ ............. .........7 h

Studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ………. ...........................................................................10 h

− konsultacje ...................................................................................................................................... 1 h

RAZEM: 11 h

2. Samodzielna praca studenta

- opracowanie i przygotowanie prezentacji w PowerPoint….............................................................10 h

- przygotowanie do sprawdzianów................................................................................................ .... ...9 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 30 h

1 punkt ECTS = 25-30 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

- udział w ćwiczeniach laboratoryjnych ………. .............................................................................10 h

- opracowanie i przygotowanie prezentacji w PowerPoint….............................................................10 h

- przygotowanie do sprawdzianów................................................................................................ .... ...9 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Waldemar Andrzejczyk

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 131: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Warsztaty psychologiczne umiejętności

interpersonalnych

KOD ECTS: 144-26-30-O10

PUNKTY ECTS: 1

KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU: W

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

10/10 Wymagania wstępne/ Zaliczone

przedmioty poprzedzające: brak

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Kształtowanie umiejętności interpersonalnych.. Student wie na czym polega efektywna komunikacja,

potrafi diagnozować stany emocjonalne pacjenta. Ma świadomość potrzeby wiedzy z różnych dziedzin

Zna style komunikowania się z ludźmi i bariery komunikacyjne. Rozumie zachowania pacjenta wynikające

z osobiście trudnej dla niego sytuacji życiowej.

III. Forma zajęć: warsztaty (W)

IV. Treści programowe:

Nr Temat warsztatu

W1 Integracja grupy, ocena własnych dyspozycji w kontekście pracy z pacjentem. Sposoby

nawiązywania kontaktu, komunikacja niewerbalna, nabywanie nowych doświadczeń i

umiejętności metodami aktywnymi.

W2 Rozpoznawanie i nazywanie emocji, umiejętność radzenia w sytuacji trudnej.

W3 Aktywne słuchanie - informacje zwrotne, parafraza, zadawanie pytań. Style komunikowania się i

bariery komunikacyjne.

W4 Zasady dobrej współpracy w grupie i czynniki zakłócające; sposoby radzenia.

W5 Rozpoznawanie własnego wzorca komunikacyjnego, wypracowywanie różnorodnych technik

porozumiewania się.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Bocheńska-Włostowska K. Akademia umiejętności interpersonalnych. Oficyna Wydawnicza Impuls,

Kraków, 2009.

Hartley P. Komunikacja w grupie. Wyd. Zysk i Spółka, Poznań 2002.

Rusinek M., Załazińska A. Retoryka podręczna czyli jak wnikliwie słuchać i przekonywująco mówić. Znak,

Kraków, 2003.

McKay M., Davis M., Fanning P.: Sztuka porozumiewania się. GWP, 2002.

Smółka P. Jak skutecznie szkolić umiejętności interpersonalne, w:.Kaczmarek, A. Kucharski, M. Stencel

(red). Komunikowanie się. Problemy i perspektywy. Wydawnictwo UMCS, Lublin, 2006.

Literatura uzupełniająca: Jakubowska U. Wokół pojęcia „kompetencja społeczna”- ujęcie komunikacyjne. Przegląd

Page 132: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Psychologiczny, 39:29-40.

Nęcki Z.: Komunikacja międzyludzka. Kraków, 2000.

Sujak E.: ABC psychologii komunikacji. Kraków. WAM, 2006.

Thorsten B. Zabawy ułatwiające nawiązywanie kontaktów. Jedność, Kielce 2002

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Posiada podstawową wiedzę z psychologii

pozwalającą na kształtowanie umiejętności

interpersonalnych niezbędnych w pracy z

pacjentem.

K_W07 P7SM_WK01

P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

02

Potrafi stosować różnorodne techniki

efektywnego porozumiewania, dostosować

formę przekazu do partnera interakcji.

K_U04

P7SM_UK2

w zakresie

kompetencji

społecznych

03 Jest świadomy roli umiejętności

interpersonalnych w zawodzie fizjoterapeuty.

K_K01

P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca)

F5 – udział w dyskusji

P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 W1 – W5 F5, P1

02 W1 – W5 F5

03 W1 – W5 F5

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

studia stacjonarne i niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w warsztatach ..................................................................................................................... 10 h

− konsultacje ................................................................................................................. ................... 1 h

RAZEM: 11 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do ćwiczeń .................................................................................................... .............7 h

− przygotowanie do testu ................................................................................................................. 7 h

RAZEM: 14 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 25 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 1

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,4

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,6

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne - 0,4

− udział w warsztatach ........ ........................................................................ 10 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Henryka Kołaszewska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa):

Page 133: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Wychowanie fizyczne

KOD ECTS: 161-26-30-O30

PUNKTY ECTS: 0 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

O RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin -

Ćwiczenia – liczba godzin

10/10 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Podniesienie ogólnej sprawności fizycznej

III. Forma zajęć: ćwiczenia treningowe (T)

IV. Treści programowe:

studia stacjonarne i niestacjonarne

Nr Temat ćwiczenia

T1 Przedstawienie zasad obowiązujących podczas zajęć z pływania. Zapoznanie się z

umiejętnościami pływackimi studentów. Podział na grupy według umiejętności pływackich.

T2 Nauka pracy nóg do stylu grzbietowego i do stylu dowolnego z użyciem pomocy

dydaktycznych, doskonalenie wydechu do wody.

T3 Doskonalenie pracy NN na piersiach i nauka pracy ramion do stylu dowolnego, doskonalenie

wydechu do wody.

T4 Doskonalenie stylu grzbietowego i stylu dowolnego.

T5 Wybrane gry i zabawy w wodzie, nurkowanie z użyciem pomocy dydaktycznych.

V. Literatura

Literatura podstawowa: Czabański B., Fiłon M. Zatoń K., Elementy Teorii Pływania, Wrocław 2003.

Karpiński R. Pływanie, nauczanie, Warszawa 2007.

Literatura uzupełniająca: Ostrowski A. Zabawy i rekreacja w wodzie, Warszawa 2004

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01

Posiada wiedzę na temat roli aktywności

fizycznej w promocji zdrowia i zdrowego stylu

życia.

K_W14

P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

02 Wykazuje się umiejętnościami ruchowymi w

zakresie pływania, co jest elementem

K_U19

P7SM_UW07

Page 134: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

przygotowania do pracy z pacjentami.

w zakresie

kompetencji

społecznych

03 Dba o poziom sprawności fizycznej niezbędnej

do wykonywania zawodu fizjoterapeuty.

K_K10

P7SM_KR06

VII. Sposoby oceny: F3 – sprawdzian praktyczny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 T1- T5 F3

02 T1- T5 F3

03 T1- T5 F3

X. Autor programu (dane kontaktowe): mgr Anita Gogolewska – Falęcka

XI. Pieczęć i podpis Dziekana:

Page 135: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Zarządzanie i marketing

KOD ECTS: 047-26-30-O25

PUNKTY ECTS 2 KIERUNEK: FIZJOTERAPIA

SPECJALNOŚĆ:- STATUS PRZEDMIOTU:

O

RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/2 PROFIL KSZTAŁCENIA:

praktyczny

Wykłady – liczba godzin

15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Celem wykładów jest zapoznanie studentów z następującymi

zagadnieniami:

Podstawowe pojęcia z zakresu zarządzania i marketingu, istota współczesnego zarządzania, elementy

zarządzania strategicznego: analiza otoczenia organizacji, analiza SWOT, analiza GE, istota planowania w

organizacji, planowanie strategiczne, taktyczne i organizacyjne, kontrola w zarządzaniu organizacjami, rola

motywacji w kierowaniu zachowaniami, istota produktu usługowego, proces budowania jakości usług,

strategie marketingowe firm usługowych – budowanie wizerunku firmy, pojęcie segmentacji na rynku

usługowym, metody ustalania cen usług, pojęcie znaczenie dystrybucji usług, personel jako narzędzie

marketingowe w firmie usługowej, znaczenie marketingu mix na rynku usług.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), warsztaty (W)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Podstawowe pojęcia z zakresu zarządzania i marketingu

Wk2 Podstawowe formy organizacyjno-prawne stosowane w zakładaniu placówek świadczących

usługi zdrowotne

Wk3 Struktura wewnętrzna placówek świadczących usługi zdrowotne

Wk4 Planowanie i organizowanie w placówkach świadczących usługi zdrowotne

Wk5 Kierowanie i kontrola w zarządzaniu organizacjami świadczącymi usługi medyczne

Wk6 Marketing MIX w placówkach medycznych -

Wk7

(3h)

Istota badań marketingowych w prowadzeniu placówek medycznych

Nr Temat ćwiczenia

W1 Dobieranie form organizacyjno-prawnych do przedmiotu działalności

W2 Sporządzanie struktury organizacyjnej placówki świadczącej usługi medyczne

W3 Formułowanie celów działalności i sporządzanie planów działania w placówce medycznej

W4 Sporządzanie analizy SWOT placówki ochrony zdrowia

Page 136: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

W5 Rozpoznawanie stylów kierowania placówką medyczną

W6 Kampania promocyjna i public relation w placówkach świadczących usługi medyczne

W7

(3h)

Projektowanie badań marketingowych placówkach ochrony zdrowia

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu

Wk1 Podstawowe pojęcia z zakresu zarządzania i marketingu

Wk2 Struktura wewnętrzna placówki medycznej

Wk3 Elementy zarządzania strategicznego

Wk4 Marketing MIX w placówkach medycznych - Istota produktu usługowego, jakość usług a

zadowolenie pacjenta, personel jako narzędzie marketingowe w firmie świadczącej usługi

fizjoterapeutyczne

Wk5 Istota badań marketingowych w prowadzeniu placówek medycznych

Nr Temat ćwiczenia

W1 Dobieranie form organizacyjno-prawnych do przedmiotu działalności

W2 Formułowanie celów działalności i sporządzanie planów działania w placówce medycznej

W3 Sporządzanie analizy SWOT placówki ochrony zdrowia

W4 Kampania promocyjna i public relation w placówkach świadczących usługi medyczne

W5 Projektowanie badań marketingowych placówkach ochrony zdrowia

V. Literatura

Literatura podstawowa:

Bukowska-Piestrzyńska A., Marketing usług zdrowotnych - od budowania wizerunku placówki do

zadowolenia klienta (wyd. V poprawione). Wydawnictwo CeDeWu 2012.

Opolski K., Waśniewski K., Zarządzanie jakością i ryzykiem w usługach zdrowotnych, Wydawnictwo

CeDeWu 2011.

Gilmore A., Usługi. Marketing i Zarządzanie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2006.

Czubała A. i in., Marketing usług, Wolters Kluwer, Warszawa 2006.

S. Shorell, A. Kałużnyn”Podstawy zarządzania opieką zdrowotną” Uniwersyteckie Wydawnictwo

medyczne „Vesalium”

Literatura uzupełniająca:

Kotler P., Shalowitz J., Stevens R. J., Marketing strategiczny w opiece zdrowotnej, Wolters Kluwer,

Warszawa 2011.

Mruk H., Przywództwo w zakładach opieki zdrowotnej, Wolters Kluwer 2010.

Zarządzanie w opiece zdrowotnej. Nowe wyzwania, red. M. Kautsch, Wolters Kluwer 2010.

Koźmiński A., Piotrowski W., Zarządzanie. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

2005.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna i rozumie zasady tworzenia i rozwijania

indywidualnej działalności gospodarczej –

prowadzenia usług w zakresie fizjoterapii.

K_W09 P7SM_WK05

w zakresie

umiejętności

02 Potrafi opracować analizę SWOT, elementy

kampanii promocyjnej dla placówki

prowadzącej działalność fizjoterapeutyczną.

K_U21 P7SM_UW04

P7SM_UK02

04 Posługuje się technikami informatycznymi

niezbędnymi do pozyskania i opracowania

materiałów marketingowych.

K_U22 P7SM_UW04

w zakresie

kompetencji

społecznych

05 Jest świadomy przydatności wiedzy z zakresu

zarządzania i marketingu w pracy

fizjoterapeuty.

K_K01 P7SM_KK01

VII. Sposoby oceny (F-formująca; P-podsumowująca): F1 – odpowiedź ustna

F7 – projekt

P2 – zaliczenie pisemne

Page 137: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 Wk1, Wk2, Wk3, W1,W2, W3 F1, P2

02 Wk6, W4, W6 F1, F7, P2 04 Wk7, W7 F1, P2 05 Wk4, Wk5, W3, W5 F1, F7, P2

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny

01 WK1, WK2, W1, W2 F1, P2

02 WK4, W3, F1, F7, P2 04 WK5 W5 F1, P2 05 WK3, W2 F1, F7, P2

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Studia stacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 15 h

− udział w warsztatach. ……………………………………………………………………………. 15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ...................... 1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu ........................................................... .............. 9 h

− opracowanie projektu ……………………………………………………………………………… 10 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS = 2

− w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2

− w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

− udział w warsztatach …….. ................................................................................................... ............15 h

− opracowanie projektu ……………………………………………………………………………… 10 h

Studia niestacjonarne 1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach .......................................................................................................... ............... 10 h

− udział w warsztatach. ……………………………………………………………………………. 10 h

− konsultacje ................................................................................................................. ...................... 1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta

− przygotowanie do zaliczenia pisemnego przedmiotu .................................................... .....................14 h

− opracowanie projektu ……………………………………………………………………………… 15 h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS = 2

− w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8

− w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 1

− udział w warsztatach …….. ................................................................................................... ............10 h

− opracowanie projektu ……………………………………………………………………………… 15 h

Page 138: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Rafał Warżała, mgr Katarzyna Czatrowska

XI. Pieczęć i podpis Dziekana (akceptacja sylabusa)

Page 139: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA

im. Józefa Rusieckiego

PRZEDMIOT: Zdrowie publiczne

KOD ECTS: 120-26-30-O18

PUNKTY ECTS: 2 KIERUNEK: Fizjoterapia

SPECJALNOŚĆ: STATUS PRZEDMIOTU:

O RODZAJ STUDIÓW: studia stacjonarne/niestacjonarne

GRUPA PRZEDMIOTÓW:

O

POZIOM KSZTAŁCENIA: 5-letnie jednolite studia magisterskie OBSZAR KSZTAŁCENIA:

M

ROK/ SEMESTR: I/1 PROFIL KSZTAŁCENIA

praktyczny

Wykłady – liczba godzin 15/10

Ćwiczenia – liczba godzin

15/10 Wymagania wstępne/

Zaliczone przedmioty

poprzedzające:

brak Język wykładowy Forma zaliczenia

zaliczenie z oceną polski

I. Jednostka organizacyjna: Wydział Fizjoterapii

II. Cele i zadania przedmiotu: Poznanie koncepcji i zadań zdrowia publicznego oraz jego miejsca

w ochronie zdrowia. Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i celami zdrowia publicznego, dla

zrozumienia jego związków ze zdrowiem populacji i jednostki. Przekazanie wiedzy na temat wybranych

wskaźników zdrowotnych jako narzędzi monitorowania poziomu zaspokojenia populacyjnych potrzeb

zdrowotnych populacji. Wykształcenie u studentów umiejętności rozwiązywania problemów z zakresu zdrowie

publicznego w ramach pracy zespołowej oraz opracowania i weryfikacji projektów/programów profilaktyczno-

promocyjnych na potrzeby zdrowia publicznego i prezentowania ich wyników na forum.

III. Forma zajęć: wykład kursowy (Wk), wykład problemowy (Wp), ćwiczenia audytoryjne (A)

IV. Treści programowe:

Studia stacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Geneza, cele i zadania oraz kierunki rozwoju zdrowia publicznego w ramach systemowej

koncepcji ochrony zdrowia. Pojęcie zdrowia, choroby, stylu życia. Wskaźniki i

uwarunkowania stanu zdrowia. Monitorowanie stanu zdrowia społeczeństwa Wk2 Podstawowe pojęcia w epidemiologii. Mierniki rozpowszechnienia zjawisk zdrowotnych

w populacji Polski i innych krajów. Epidemiologia jako narzędzie zdrowia publicznego

(źródła informacji o sytuacji zdrowotnej, określenie potrzeb zdrowotnych ludności). Rynek

potrzeb zdrowotnych. Zakres zabezpieczenia zdrowotnego Wp3 Programy zdrowotne jako narzędzie profilaktyki i promocji zdrowia - działania

podejmowane w zakresie zdrowia publicznego, ochrony zdrowia i opieki zdrowotnej na

rzecz ogółu ludności i indywidualnych osób. Wartość zdrowia jednostki i populacji,

a odpowiedzialność władz publicznych za jego zdrowie. Wp4 Instytucje zdrowia publicznego w Polsce: Państwowa Inspekcja Sanitarna, Krajowe Biuro do

Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, Krajowe Centrum do Spraw AIDS. Zadania samorządu

terytorialnego i administracji państwowej w zakresie ochrony zdrowia. Wp 5 Etyczne aspekty (prawa człowieka a system opieki zdrowotnej, etyczne modele systemów

opieki zdrowotnej, równy dostęp do świadczeń zdrowotnych) i dylematy zdrowia

publicznego (równość dostępu do świadczeń i ich jakość a efektywność systemu opieki

zdrowotne, refundacja kosztów leczenia i leków, finansowanie procedur o wysokiej

kosztochłonności). Wp6 Inicjatywy Unii Europejskiej w dziedzinie zdrowia publicznego.

Page 140: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Wk7 Rola i zdania fizjoterapeuty jako edukatora zdrowia w zakresie działań promocyjnych i

prewencyjnych Wk8 Zaliczenie przedmiotu

Studia niestacjonarne

Nr Temat wykładu Wk1 Cele i zadania i kierunki rozwoju zdrowia publicznego. Pojęcie zdrowia, choroby, stylu

życia. Wskaźniki i uwarunkowania stanu zdrowia. Monitorowanie stanu zdrowia

społeczeństwa. Mierniki rozpowszechnienia zjawisk zdrowotnych w populacji Polski i

innych krajów. Rynek potrzeb zdrowotnych. Wp2 Instytucje zdrowia publicznego i programy zdrowotne jako narzędzie profilaktyki i promocji

zdrowia - działania podejmowane w zakresie zdrowia publicznego, ochrony zdrowia i opieki

zdrowotnej na rzecz ogółu ludności i indywidualnych osób Wp3 Etyczne aspekty (prawa człowieka a system opieki zdrowotnej, etyczne modele systemów

opieki zdrowotnej, równy dostęp do świadczeń zdrowotnych) i dylematy zdrowia

publicznego (równość dostępu do świadczeń i ich jakość a efektywność systemu opieki

zdrowotne, refundacja kosztów leczenia i leków, finansowanie procedur o wysokiej

kosztochłonności). Wk4 Inicjatywy Unii Europejskiej w dziedzinie zdrowia publicznego. Wk5 Rola i zadania fizjoterapeuty jako edukatora zdrowia w zakresie działań promocyjnych

i prewencyjnych. Zaliczenie przedmiotu. Studia stacjonarne

Nr Temat ćwiczeń A1 Teoretyczne podstawy edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia na rzecz zdrowia publicznego.

Edukacja zdrowotna w promocji zdrowia i profilaktyce niepełnosprawności A2 Styl życia i modele zachowań prozdrowotnych społeczeństwa z uwzględnieniem aktywności

fizycznej w rehabilitacji kompleksowej. A3 Nowe strategie i podejścia w promocji zdrowia jako podstawy koncepcji Narodowego

Programu Zdrowia. A4 Promocja zdrowia w praktyce – teoretyczne założenia i projektowanie ewaluacji wybranych

programów. Budowa programów promocyjnych na rzecz zdrowia publicznego z punktu

widzenia fizjoterapeuty. A5 Opracowanie projektów/programów profilaktyczno-promocyjnych na potrzeby zdrowia

publicznego A6 Omówienie i weryfikacja poprawności projektów/programów profilaktyczno-promocyjnych na

potrzeby zdrowia publicznego. A7 Ocena efektywności własnej koncepcji projektu. Zaliczenie przedmiotu.

Studia niestacjonarne

Nr Temat ćwiczeń A1 Teoretyczne podstawy edukacji zdrowotnej i promocji zdrowia na rzecz zdrowia publicznego.

Edukacja zdrowotna w promocji zdrowia i profilaktyce niepełnosprawności. A2 Styl życia i modele zachowań prozdrowotnych społeczeństwa z uwzględnieniem aktywności

fizycznej w rehabilitacji kompleksowej. Nowe strategie i podejścia w promocji zdrowia jako

podstawy koncepcji Narodowego Programu Zdrowia. A3 Promocja zdrowia w praktyce – teoretyczne założenia i projektowanie ewaluacji wybranych

programów. Budowa programów promocyjnych na rzecz zdrowia publicznego z punktu

widzenia fizjoterapeuty. A4 Opracowanie, omówienie i weryfikacja projektów/programów profilaktyczno-promocyjnych na

potrzeby zdrowia publicznego. A5 Ocena efektywności własnej koncepcji projektu. Zaliczenie przedmiotu.

V. Literatura

Literatura podstawowa:

Felińczak A., Fal A., ( red.), Zdrowie publiczne, Akademia Medyczna, Wrocław 2010.

Ochonczenko H., Paszkowicz A., ( red. ). Potrzeby osoby niepełnosprawnej w warunkach globalnych przemian

społeczno-gospodarczych tom 1, 2, 2005.

Bzdęga J., Gębska – Kuczerowska A., ( red.) Epidemiologia w zdrowiu publicznym, PZWL, Warszawa 2010.

Włodarczyk C. W.: Zdrowie publiczne w perspektywie międzynarodowej. Wybrane problemy Wydawnictwo

Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008.

Page 141: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Literatura uzupełniająca: Kulik T., Latalski M., ( red.) Zdrowie Publiczne, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2002.

Białek E., Edukacja zdrowotna w praktyce, Wydawnictwo Instytut Psychosyntezy, 2012.

Karski J., Praktyka i teoria promocji zdrowia, Warszawa, Wydawnictwa Fachowe CeDeWu, 2011. Wojnarowska B., Edukacja zdrowotna: podręcznik akademicki, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN,

2010.

VI. Efekty kształcenia: Efekt

kształcenia:

Nr

efektu

Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do

efektów

kierunkowych

Odniesienie do

efektów

obszarowych

w zakresie

wiedzy

01 Zna pojęcie zdrowia i choroby, uwarunkowania

zdrowia oraz rolę profilaktyki i promocji

zdrowia.

K_W08 P7SM_WG01

P7SM_WK05

02 Zna instytucje i programy działania

podejmowane w zakresie zdrowia publicznego,

ochrony zdrowia i opieki zdrowotnej na rzecz

ogółu ludności i indywidualnych osób

K_W09 P7SM_WK05

03 Posiada wiedzę w zakresie zasad promocji

zdrowia i zdrowego stylu życia.

K_W14 P7SM_WK03

w zakresie

umiejętności

04 Posiada umiejętności przygotowania wystąpień

ustnych i prac pisemnych

K_U23 P7SM_UW03

P7SM_UW07

05 Potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu zdrowia

publicznego do opracowania programu

profilaktyczno-zdrowotnego.

K_U02 P7SM_UK02

w zakresie

kompetencji

społecznych

06 Jest świadomy znaczenia wiedzy z zakresu

zdrowia publicznego w pracy fizjoterapeuty.

K_K01 P7SM_KK01

07 Prezentuje postawę promującą zdrowie, potrafi

ostrzec przed zagrożeniami zdrowotnymi.

K_K10 P7SM_KR06

VII. Sposoby oceny: (F - formująca; P - podsumowująca) F5 – udział w dyskusji

F7 – projekt programu profilaktyki i promocji zdrowia

P1 – test pisemny

VIII. Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

Studia stacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1, Wk2 P1 02 Wk2, Wp8,Wp4, Wp5, Wp6 P1, F5 03 Wk1, Wp3, Wk7, A1, A2, A3 F5, F7, P1 04 A4, A5, A6 F5, F7 05 Wp3, Wp4, Wp5, A1 F5, F7, P1 06 Wk1, Wk2, Wp3, Wp4, Wp5, Wp6, Wk7, A1, A2, A4 F5, F7, P1 7 Wk7 F7, F5

Studia niestacjonarne

Nr efektu Forma zajęć Sposób oceny 01 Wk1, Wp2, A1, A2 F5, P1 02 Wk1, Wp2,Wk4, A3 P1, F5 03 A1, A3, A4 F5, F7, P1 04 A4, A5 F5, F7 05 Wp2, Wk3, Wp5, A1, A3 F5, F7, P1 06 Wk1, Wp2, Wp3, Wk4, Wk5, A1, A2, A3 F5, F7, P1 7 Wk5, A1 F7, F5

IX. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów w punktach ECTS:

Page 142: OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego · Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.1. PZWL 2007 Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. T.2. PZWL 2007 Literatura

Studia stacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ..................................................................... ....................................................15 h

− udział w ćwiczeniach……………………………………………………………………………….15 h

− konsultacje ................................................................................................................. ...................... 1 h

RAZEM: 31 h

2. Samodzielna praca studenta:

− przygotowanie do zajęć …..................................................................................................... 4 h

− przygotowanie projektu....................................................................................................... ...10 h

− przygotowanie do testu zaliczeniowego ...…………………………………………………..5 h

RAZEM: 19 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 1,2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 0,8

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,4

- przygotowanie projektu..........................................................................................................10 h

Studia niestacjonarne

1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:

− udział w wykładach ................................................................................ .........................................10 h

− udział w ćwiczeniach……………………………………………………………………………….10 h

− konsultacje ................................................................................................................. ...................... 1 h

RAZEM: 21 h

2. Samodzielna praca studenta:

− przygotowanie do zajęć …..................................................................................................... 7 h

− przygotowanie projektu....................................................................................................... ...15 h

− przygotowanie do testu zaliczeniowego ...…………………………………………………..7 h

RAZEM: 29 h

godziny kontaktowe + samodzielna praca studenta OGÓŁEM: 50 h

1 punkt ECTS = 25 h pracy przeciętnego studenta,

liczba punktów ECTS: 2

- w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego – 0,8

- w tym liczba punktów ECTS za godziny realizowane w formie samodzielnej pracy studenta – 1,2

3. Liczba punktów ECTS za zajęcia praktyczne – 0,6

- przygotowanie projektu..........................................................................................................15 h

X. Autor programu (dane kontaktowe): dr Barbara Wilk

XI. Pieczęć i podpis Dziekana