’ ISSN 2300-9233 ‘

ul. Nowolipki 18, 01-019 Warszawa

MSZE ŚW.: dzień powszedni: 700, 800, 900, 1830. niedziela: 700, 830, 1000, 1130, 1300, 1830 i 1945.

Spowiedź św. na każdej Mszy św.

Kancelaria: od wtorku do piątku w godz. 900 - 1000; 1600 - 1745;

tel.: 22-838-30-95 (tylko w godz. urzędowania), fax. 22-636-69-55.

Konto parafii św. Augustyna: 56 1240 2063 1111 0010 0087 4213

Zmartwychwstanie Pańskie 1 kwietnia 2018 r.

LITURGIA SŁOWA Dz 10,34A.37-43; Ps 118; Kol 3,1-4; J 20,1-9

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunię-ty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń

i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płót-na, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu

i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie ra-zem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Uj-rzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych. – Oto słowo Pańskie.

SEKWENCJA Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary, Składają jej wierni uwielbień swych dary. Odkupił swe owce Baranek bez skazy, Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy. Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy, Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy. Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała? Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała. Żywego już Pana widziałam, grób pusty, I świadków anielskich, i odzież, i chusty. Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja, A miejscem spotkania będzie Galilea. Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy, O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

Początek i koniec, przeszłość

i przyszłość spotykają się i speł-

niają w dniu dzisiejszym, w

którym Chrystus zmartwych-

wstał. Umarł, ale żyje. Baran-

kiem umęczonym na krzyżu

jest Pan, który przyjdzie, aby

dopełnić sensu istnienia świata

i ludzi. Nasz czas płynie między

zmartwychwstaniem Chrystusa

i Jego powtórnym przyjściem.

Między tymi wydarzeniami bie-

gną drogi naszego życia.

Idziemy w świetle wiary, nie-

rzadko także w jej mrokach.

Nasza wiara opiera się na świa-

dectwach ludzi, którzy widzieli

Zmartwychwstałego. Pokolenia,

które po nas przyjdą, żyć będą

wiara wyznawana przez nas i

poświadczaną naszymi czyna-

mi.

ks. Tadeusz Loska SJ

ŻYCZENIA WIELKANOCNE Paschalne Święta Wielkanocne są wyjątkowym czasem

dla wierzących w Chrystusa, który stał się barankiem ofiarnym. Jego ofiara wyjednała nam usprawiedliwienie i otworzyła bramy Nieba. Niech drogi życiowe prowadzą Was, Drodzy Parafia-

nie, do źródła duchowego życia. Tym źródłem są sa-kramenty Kościoła, w których działa sam Chrystus Zmartwychwstały, jest obecny i dotyka naszych serc. Jako wspólnota parafialna wzrastajmy w Miłości Bo-

żej udzielonej nam przez Chrystusa. Wszystkim Parafianom, Rodzinom, Gościom życzymy

wielu łask i błogosławieństwa, tego co duchowe i tego co materialne, czasami niezbędne do godnego życia. Dzielmy się dzisiaj radością z drugim człowiekiem, dzielmy się zawsze, i nie tylko kawał-kiem chleba, ale również świadectwem wiary w Chrystusa Zmartwychwstałego. Niech Duch Święty umacnia nasze dobre pragnienia, niech objawia prawdę o Zmar-

twychwstałym Synu Bożym. Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał! Radujmy się! Alleluja!

BĄDŹCIE ŚWIADKAMI ZMARTWYCHWSTANIA CHRYSTUSA Św. Jan Paweł II, rozważanie, 9 IV 1980 r.

Oto dzień, który uczynił Pan: radujmy się w nim i weselmy

(Ps 118 [117], 24). Tymi słowami wyraża Kościół

swą radość paschalną... Dzień, któ-ry jest dziełem Bożej mocy obja-wionej w Zmartwychwstaniu Chrystusa. Zmartwychwstanie jest początkiem nowego Życia i nowe-go Czasu. Jest początkiem nowego Człowieka i nowego Świata.

Uczynił kiedyś Bóg-Stwórca świat z nicości, zaszczepił w nim życie i zapoczątkował czas. Stwo-rzył także człowieka na obraz i po-dobieństwo swoje. Mężczyzną i kobietą go stworzył, aby panował nad ziemią, nad światem widzial-nym (por. Rz 1, 27).

Ten świat za sprawą człowieka uległ zepsuciu przez grzech. Został poddany śmierci, a czas stał się miarą życia, odmierzającą godzi-ny, dni i lata od poczęcia człowie-ka aż do śmierci.

Zmartwychwstanie zaszczepia w tym świecie poddanym grzechowi

i śmierci Nowy Dzień: jest to Dzień, który uczynił Pan. Ten Dzień jest zaczynem Nowego Ży-cia, które ma rozrastać się w czło-wieku, przechodząc w nim poprzez granicę śmierci ku wieczności w Bogu Samym. Jest ten Dzień po-czątkiem Przyszłości - ostatecznej (eschatologicznej Przyszłości Człowieka i Świata, którą Kościół wyznaje i do której prowadzi człowieka przez wiarę w "świętych obcowanie, grzechów odpuszcze-nie, ciała zmartwychwstanie i ży-wot wieczny". Podstawą tej wiary jest Chrystus, który "umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, trzeciego dnia zmartwychwstał".

I właśnie ten trzeci dzień - trzeci dzień Triduum Sacrum - stał się tym "Dniem, który Pan uczynił"; dniem, o którym Kościół śpiewa przez całą oktawę i który dzień po dniu w czasie tej oktawy opisuje i rozważa z wdzięcznością.

Dziękuję wam serdecznie, za obecność, za uczestnictwo w mo-dlitwie, w liturgii Niedzieli Pal-mowej, Wielkiego Czwartku, Wielkiego Piątku, Wigilii Paschal-nej, Niedzieli Wielkanocnej i ok-tawy. Jakże bezcenne jest to roz-ważanie. Jesteśmy potomstwem i dziedzicami tych, którzy pierwsi uczestniczyli w wydarzeniach Chrystusowej Paschy. Jak choćby ci dwaj uczniowie, o których czy-tamy w Ewangelii Mszy św., spo-tykając ich wraz z Chrystusem, którego nie poznali, na drodze do Emaus, rozmawiających o wszyst-kim, co się w ciągu tych dni wyda-rzyło" (Łk 24, 14).

My czyniliśmy wspólnie to samo. W ciągu tych dni rozważaliśmy to, "co się stało z Jezusem z Nazaretu, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całe-go ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. I jak... po tym wszystkim... trzeciego dnia... nie-

KATECHIZM KOŚCIOŁA

KATOLICKIEGO 964 Rola Maryi wobec Kościoła

jest nieodłączna od Jej zjedno-

czenia z Chrystusem i wprost z

niego wynika. "Ta zaś łączność

Matki z Synem w dziele zbaw-

czym uwidacznia się od chwili

dziewiczego poczęcia Chrystusa

aż do Jego śmierci". W sposób

szczególny ukazuje się w godzi-

nie Jego męki: Błogosławiona

Dziewica szła naprzód w piel-

grzymce wiary i utrzymała wier-

nie swoje zjednoczenie z Synem

aż do krzyża, przy którym nie bez

postanowienia Bożego stanęła,

najgłębiej ze swoim Jednorodzo-

nym współcierpiała i z ofiarą Jego

złączyła się matczynym duchem, z

miłością godząc się, aby doznała

ofiarniczego 618 wyniszczenia

żertwa z Niej zrodzona; a wresz-

cie przez tegoż Jezusa Chrystusa

umierającego na krzyżu oddana

została uczniowi jako matka tymi

słowami: "Niewiasto, oto syn

Twój" (J 19, 26-27).

które z naszych... Niewiast były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiadały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, że On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i za-stali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzie-li..." (por. Łk 24, 19 - 24).

Myśmy w ciągu tych dni tak sa-mo śledzili każdy szczegół wyda-rzeń, które przekazali naoczni świadkowie w całej zdumiewającej prostocie i autentyzmie ewange-licznych zapisów.

A kiedy teraz mamy wracać stąd, podobnie jak owi przybysze z Je-rozolimy do Emaus pragniemy jeszcze raz powrócić do wszyst-kich szczegółów, do wszystkich tekstów świętej liturgii, badając czy serca nasze stały się bardziej skore do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Me-sjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do chwały swojej (Łk 24, 25 - 26).

Zmartwychwstanie jest Chrystu-sowym wejściem do Chwały. Ono mówi także każdemu z nas, iż jest wezwany do chwały (por. 1 Tes 2, 12).

Jakże raduje się Kościół, staro-żytna stolica św. Piotra, waszą tak liczną obecnością w ciągu tych dni. Obok tych, którzy stale do te-go Kościoła należą, Wielki Ty-dzień i Oktawa Wielkanocna sku-pia pielgrzymów z tylu narodów i krajów, języków i kontynentów. Kościół Rzymski raduje się obec-nością wszystkich, w nich bowiem widzi powszechność i jedność Cia-ła Chrystusowego, w którym wszyscy jesteśmy sobie wzajemnie

członkami i braćmi, bez względu na różnice narodu czy rasy, języka lub kultury. Stolica św. Piotra pul-suje wówczas jakby pełnią życia całego Ciała i całej wspólnoty Lu-du Bożego, której stale ofiarowuje swoją służbę.

Kiedy dane mi jest, Drodzy Bra-cia i Siostry, raz jeszcze przemó-wić do Was, pozwólcie, że wyrażę jedno nade wszystko gorące ży-czenie pod adresem wszystkich i każdego. W tych życzeniach za-wiera się też żarliwe i serdeczne pragnienie, które swą treść czerpie z wydarzenia dzisiejszej liturgii. Życzę Wam, aby w każdym po-wtórzyło się jak najdokładniej to, co się stało na drodze do Emaus. Niech każdy zaprosi Chrystusa tak, jak ci uczniowie, którzy szli z Nim tą drogą, nie poznając z Kim idę: "Zostań z nami gdyż się ma ku wieczorowi i dzień się już nachy-lił" (Łk 24, 29). Niech Jezus zosta-nie, niech weźmie chleb, odmówi słowa błogosławieństwa, połamie i rozda. I niech wtedy otworzą się oczy każdego, gdy Go pozna "przy łamaniu chleba" (Łk 24, 35).

Z serca życzę, abyście wracali do waszych domów z nowym pozna-niem Jezusa Chrystusa, Odkupicie-la człowieka. Życzę, abyście nieśli w sobie ten "Dzień, który uczynił Pan"; żebyście gdziekolwiek trafi-cie, oznajmiali: "Pan rzeczywiście zmartwychwstał" (Łk 24, 34).

Bądźcie naprawdę świadkami Zmartwychwstania Chrystusa w dzisiejszym świecie poprzez Wa-szą silną wiarę i szlachetne zaan-gażowanie w autentycznym prze-żywaniu chrześcijaństwa.

Wszystkim zanieście pozdrowie-nie i życzenie: Rodzinom, Para-fiom, Ojczyznom, Waszym Bisku-pom i Kapłanom. Niech tajemnica paschalna działa w Waszych ser-cach i umysłach. I niech będzie błogosławiony Bóg za ten Dzień, który nam uczynił.

Niech Wam towarzyszy i wspiera moje błogosławieństwo.

Św. Jan Paweł II, papież

ISTNIEJE ŚWIAT DOBRA Był niewinny. Cierpiał niespra-

wiedliwie. Zamordowali Go w sposób okrutny. Ilu ludzi miało w tym udział? Annasz, Kajfasz, Naj-wyższa Rada, Piłat, Herod, Judasz, pluton egzekucyjny, tłum wołający „Ukrzyżuj Go!”. Winni byli rów-nież uczniowie. W chwili pojma-

nia nie stanęli w Jego obronie. Wszyscy zwątpili w Niego, zosta-wili Go samego. Ich tchórzostwo ułatwiło aresztowanie i egzekucję.

I oto wyszedł z grobu. Teraz mógł dochodzić sprawiedliwości. Mógł porazić paraliżem umyte rę-ce Piłata, które podpisały wyrok

śmierci; mógł osądzić Kajfasza i skazać na śmierć członków Wiel-kiej Rady; mógł nałożyć cierniową koronę żołnierzom, którzy ją uple-tli; mógł oddać każde uderzenie bicza i wydać na ukrzyżownie tłum wołający „Ukrzyżuj Go!”. Mógł...

Mógł... a jednak nie uczynił tego. Po zmartwychwstaniu w ogóle nie zajął się tymi, którzy wyrządzili Mu krzywdę. Nawet ich nie szu-kał. Z żadnym z nich się nie spo-tkał. Szukał jedynie ludzi dobrych, tych, którzy gdy nauczał, groma-dzili się, by Go słuchać. Rozma-wiał jedynie z tymi, którzy w Nie-go uwierzyli. Po zmartwychwsta-niu Chrystus ze złymi ludźmi się nie kontaktuje. On się nimi nie zajmuje. Troszczy się wyłącznie o dobrych.

Przebywa w świecie dobra. Zło nie ma już do Niego dostępu. Zmartwychwstanie to wielki try-umf dobra. To gwarancja pomocy dla każdego, kto wierzy w dobro, kto chce być dobrym. Od zmar-twychwstania Chrystusa szansę na spotkanie z Nim mają jedynie lu-dzie dobrzy, ci, którzy pragną wejść w świat dobra. Źli już Go nie spotkają, bo nie mogą wejść w Jego świat dobra. Oni zginą w świecie zła, który zostanie przez

Niego potępiony na Sądzie Osta-tecznym.

Wielkanoc to radosna uroczy-stość dla wszystkich ludzi dobrej woli. To dzień otwarcia bramy świata wiecznej dobroci i umożli-wienie wejścia w ten świat każde-mu, kto zawierzy Chrystusowi.

Istnieje świat czystego dobra, do którego zło już nie sięga!

Warto być dobrym, aby do tego świata należeć.

Warto być dobrym! Ks. Edward Staniek

CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAN JEST Najdawniej zapisany polski tekst pieśniowy, czyli

najstarszy znany w całości tekst polskiej pieśni to zgrabnie przełożony z łacińskiego: Christe surrexisti

Exemplum dedisti,

Ut nos resurgamus

Et Tecum vivamus.

Tekst żywej do dzisiaj pieśni wielkanocnej, wiekiem zapewne niewiele ustępującej Bogurodzicy: Chrystus z martwych wstał je,

Ludu przykład dał je,

Eż nam z martwych wstaci,

Z bogiem krolewaci – Kyrie elejson.

Zapisał go w 1365 r. w Graduale płockim skryptor kodeksu, niejaki Świętosław z Wilkowa. Był on za-

wodowym kopistą, a może równocześnie iluminato-rem, pracującym na zlecenie katedry w Płocku, dla której sporządzał księgi liturgiczne. Graduale przepi-sał na zamówienie kanonika Markwarda, syna Ziemka z Kleczewa. O tym, iż był jedynie zawodowym, płat-nym przepisywaczem ksiąg, świadczy położona jego ręką na końcu manuskryptu notatka: „Libro completo musisz mi dać moje myto” („Po zakończeniu książki musisz wypłacić mi moją należność”).

Przygotował A.O. na podstawie: 1. Julian Krzyżanowski Historia literatury polskiej, wydanie VI, Państwowy Instytut

Wydawniczy, Warszawa, 1986; 2. Teresa Michałowska Średniowiecze (seria Wielka historia literatury

polskiej), wydanie I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1995.

O G Ł O S Z E N I A Wszystkim Parafianom z okazji Świąt Paschalnych składamy serdeczne życzenia! Niech Zmartwychwstały Jezus Chrystus błogosławi i prowadzi w życiu osobistym, zawodowym i rodzin-nym. Dziękujemy za Waszą troskę o Parafię oraz polecamy się Waszej modlitwie, o której z naszej strony sami Was zapewniamy! W drugi dzień Świąt Msze św. według porządku niedzielnego, ale nie będzie Mszy św. o godz. 19.45! Serdeczne Bóg zapłać za ofiary przeznaczone na remont naszego kościoła. Rozpoczynamy nowy kurs przygotowania narzeczonych do sakramentu małżeństwa. Pierwsze spotka-nie – 6 kwietnia, o godz. 20.00 w dolnym kościele. Dzieci i młodzież zapraszamy na kolonie letnie, które odbędą się w dniach 28 czerwca – 11 lipca w Sze-ligach nad jeziorem Selmęt Wielki koło Ełku. Koszt to 1350 zł. Szczegóły i zapisy w zakrystii u ks. Micha-ła. Spotkanie Koła Żywego Różańca odbędzie się 8.04.2018 (przeniesione z pierwszej na drugą niedzielę miesiąca). Cały tydzień od Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego nosi nazwę Oktawy Zmartwychwstania Pańskiego i ma uroczysty charakter. W związku z tym w piątek w Oktawie Wielkanocnej nie obowiązuje post. Piątek będzie też pierwszym piątkiem miesiąca.

Konto parafii św. Augustyna: 56 1240 2063 1111 0010 0087 4213

Prosimy o ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki parafialnej. Serdeczne Bóg zapłać! Redagują: ks. prał. Walenty Królak oraz parafialnie. www.swaugustyn.pl Wydawca: Parafia św. Augustyna, ul. Nowolipki 18, 01-019 Warszawa. Opracowanie biuletynu i druk: tel. 512 663 968