’ ISSN 2300-9233 ‘

ul. Nowolipki 18, 01-019 Warszawa

MSZE ŚW.: dzień powszedni: 700, 800, 900, 1830. niedziela: 700, 830, 1000, 1130, 1300, 1830 i 1945.

Spowiedź św. na każdej Mszy św.

Kancelaria: od wtorku do piątku w godz. 900 - 1000; 1600 - 1745;

tel.: 22-838-30-95 (tylko w godz. urzędowania), fax. 22-636-69-55.

Konto parafii św. Augustyna: 56 1240 2063 1111 0010 0087 4213

IV niedziela zwykła 3 lutego 2019

LITURGIA SŁOWA Jr 1,4-5.17-19; Ps 71; 1 Kor 12,31-13,13; Łk 4,21-30

Kiedy Jezus przyszedł do Nazaretu, przemówił do ludu w synagodze: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście”. A wszyscy przy-świadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: „Czy nie jest to syn Józefa?” Wtedy rzekł do nich: „Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu,

w swojej ojczyźnie, tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum”. I dodał: „Za-prawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało za-mknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód pa-nował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został po-słany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Sy-

ryjczyk Naaman”. Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwawszy się z miejsc, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na urwisko góry, na której zbudowane było ich miasto, aby Go strącić. On jed-nak, przeszedłszy pośród nich, oddalił się. – Oto słowo Pańskie.

ZBIÓRKA NA KORONY DLA OBRAZU MATKI BOŻEJ

Jesienią 2019 roku przypada 60. rocznica tzw. „Cudu na Nowolipkach”. Chcielibyśmy na tę rocznicę nałożyć Matce Bożej w Obrazie

Częstochowskim korony. Zwracamy się z prośbą do Parafian i wszystkich, którzy zechcą nas wesprzeć, o ofiarowanie na ten cel złomu złota i srebra, aby ta korona była darem od nas wszystkich. Serdecznie dziękujemy za pomoc i każdy dar!

Żyjemy w świecie, który jest owładnięty manią doraźnej sku-teczności, i taką mentalność wno-simy również do Kościoła i do na-szego przeżywania wiary. Bywa, że w różnych sytuacjach wycofu-jemy się z dania świadectwa wie-rze, motywując to tym, że to i tak nic by nie dało. Tymczasem chrześcijańskie świadectwo ma uobecniać Chrystusa, niezależnie od tego, czy zostanie On natych-miast przyjęty, czy nie. Bóg przy-gotowywał proroka Jeremiasza na przeciwności, a Jezus przyszedł do Nazaretu świadom tego, że żaden prorok nie jest mile wi-dziany w swojej ojczyźnie. Niech niedzielne spotkanie z Chrystu-sem w Eucharystii uwalnia nas od lęku przed przyznawaniem się do Niego, zwłaszcza wobec przeciw-ności. ks. Maciej Zachara MIC,

Oremus

KATECHIZM KOŚCIOŁA

KATOLICKIEGO 1118 Sakramenty są "sakramen-tami Kościoła" w podwójnym znaczeniu: są sakramentami "przez Kościół" i "dla Kościoła". Są one sakramentami "przez Kościół", ponieważ jest on sa-kramentem działania Chrystusa, który dokonuje w nim swego dzieła dzięki posłaniu Ducha Świętego. Są one także "dla Ko-ścioła", będąc "sakramentami, które budują Kościół", ponie-waż ukazują i udzielają lu-dziom, zwłaszcza w Eucharystii, tajemnicę komunii Boga Miło-ści, Jednego w Trzech Osobach. 1119 Kościół, tworząc z Chrystu-sem-Głową "jakby jedną osobę mistyczną", działa w sakramen-tach jako "organicznie ukształ-towana natura społeczności ka-płańskiej". Przez chrzest i bierz-mowanie lud kapłański staje się zdolny do celebracji liturgii; oprócz tego niektórzy wierni "odznaczani są przez święcenia kapłańskie, ustanawiani są w imię Chrystusa, aby karmili Ko-ściół słowem i łaską Bożą". 1120 Posługa święceń, czyli ka-płaństwo urzędowe, służy ka-płaństwu chrzcielnemu. Za-pewnia ona, że w sakramentach działa Chrystus przez Ducha Świętego dla Kościoła. Zbawcze posłanie powierzone przez Ojca Jego Synowi wcielonemu zosta-je powierzone Apostołom, a przez nich ich następcom. Otrzymują oni Ducha Jezusa, by działać w Jego imieniu i w Jego osobie (in persona Christi). W ten sposób szafarz wyświęcony stanowi więź sakramentalną, która łączy czynność liturgiczną z tym, co powiedzieli i uczynili Apostołowie, a przez nich z tym, co powiedział i uczynił Chrystus - źródło i fundament sakramentów.

TRUD PROROKA Ks. Mariusz Frukacz Żaden prorok nie jest mile wi-

dziany w swojej ojczyźnie. Oto je-steśmy świadkami tego, że Jezus na początku swojej misji i posłan-nictwa jest odrzucony przez mieszkańców Nazaretu, miejsca, w którym się wychował, gdzie wzra-stał i gdzie przygotowywał się do podjęcia misji niesienia Bożej mi-łości w świecie. Jezus mówiąc, że „żaden prorok nie jest mile wi-dziany w swojej ojczyźnie” wy-powiada prawdę, która potem w dziejach Kościoła wielokrotnie się powtórzy i powtarza się w dzisiejszych cza-sach. Bowiem bardzo trudno jest być świadkiem i prorokiem wśród swoich, wśród najbliższych. Nie-kiedy człowiek wierzący jest nara-żony na wyśmianie i niezrozumie-nie nie tylko w sąsiedztwie, w miejscu swojej pracy, ale również we własnej rodzinie. Bardzo trud-no jest dzisiaj być świadkiem Ewangelii Chrystusowej. Dla wie-lu z nas nie jest łatwo bronić war-tości ewangelicznych. Często na-potykamy stwierdzenie, że prze-cież jesteś spośród nas i nie masz prawa nas pouczać. A zatem to, co Jezus mówi, jest bolesną prawdą o rzeczywistości i świecie, w któ-rym musimy być świadkami. Miał rację wielki Prymas Tysiąclecia kard. Stefan Wyszyński, kiedy na-uczał, że za ziarno prawdy trzeba zapłacić wysoką cenę, a jedynie plewy nic nie kosztują.

Powtórzył te słowa bł. ks. Jerzy Popiełuszko podczas rozważania w Bydgoszczy 19 października 1984 r. Kapłan Męczennik mówił wów-czas: „Obowiązkiem chrześcijani-na jest stać przy prawdzie, choćby miała ona wiele kosztować. Bo za prawdę się płaci, tylko plewy nie kosztują. Za pszeniczne ziarno prawdy trzeba czasami zapłacić”.

Również historia naszej Ojczy-zny pokazuje, że słowa Jezusa wie-lokrotnie sprawdzały się.

Nie wszyscy przyjmowali mocne i prorockie słowa sługi Bożego

kard. Stefana Wyszyńskiego. Za słowa prawdy ks. Jerzy Popiełusz-ko poniósł najwyższą cenę. Nie zawsze przyjmowaliśmy trudne słowa bł. Jana Pawła II. Sam Pa-pież po swojej pielgrzymce w 1991 r. do Polski, kiedy przy-pominał nam Dekalog, w wywia-dzie z Vittorio Messorim przyznał z bólem, że w Ojczyźnie poczuł się jak osoba niechciana, persona non grata.

Chociaż trudny jest los proroków i świadków, to i tak jesteśmy we-zwani, by to świadectwo z odwagą głosić. Mamy czynić to nawet wte-dy, gdy nasi bliscy uniosą się gnie-wem albo będą chcieli nas wyrzu-cić za drzwi swojego domu lub na-wet z własnego życia.

Chrześcijanin powinien być świadkiem odważnym. Przypo-mniał nam to bł. ks. Jerzy Popie-łuszko, który w Bydgoszczy w 1984 r. nauczał: „(...) chrześci-janin musi pamiętać, że bać się trzeba tylko zdrady Chrystusa za parę srebrników jałowego spokoju.

Chrześcijaninowi nie może wy-starczyć tylko samo potępienie zła, kłamstwa, tchórzostwa, zniewole-nia, nienawiści, przemocy, ale sam musi być prawdziwym świadkiem i obrońcą sprawiedliwości, dobra, prawdy, wolności i miłości”.

Odwagi do dawania świadectwa musi nam dodawać miłość, o któ-rej św. Paweł uczy w swoim Pierwszym Liście do Koryntian, że „współweseli się z prawdą” i „wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada na-dzieję, wszystko przetrzyma”.

ks. Mariusz Furkacz

ŚW. FAUSTYNA – POLKA STULECIA Św. Faustyna Kowalska, zosta-

ła Polką Stulecia w plebiscycie przygotowanym przez Konfede-rację Kobiet RP.

Spośród 23 kandydatek do tytułu

Polki Stulecia najwięcej głosów otrzymała właśnie św. Faustyna Kowalska. Zagłosowała na nią bli-sko jedna piąta osób biorących udział w plebiscycie. Drugą w ko-lejności największą liczbę głosów otrzymała Danuta Siedzikówna ps. „Inka”, a trzecią – dr Wanda Półtawska.

„Plebiscyt już się zakończył, ale mamy nadzieję, że stanie się on je-dynie początkiem fascynującej przygody związanej ze zgłębianiem losów wspaniałych, odważnych, pełnych miłości i pasji Polek” – czytamy na stronach Konfederacji Kobiet RP, która zorganizowała plebiscyt. Jak przekonują organiza-torzy, głosowanie miało dać impuls do poznawania zarówno tych le-gendarnych bohaterek, o których wiedzieć powinno każde dziecko, jak i tych, których pamięć udało się przywrócić dopiero niedawno, a także tych, o których wiemy ciągle za mało.

„Bo przecież bez nich – tych se-tek tysięcy dzielnych matek, żon,

babć i córek – historia Polski wy-glądałaby pewnie zupełnie inaczej. To one – piękne, wierne i mężne – wychowywały kolejne pokolenia, ucząc je miłości do Boga i Polski oraz szacunku do tradycji, dając w codziennej, pokornej pracy wzór wierności wyznawanym zasadom. Ale to także one, gdy trzeba było, same chwytały za broń, roznosiły meldunki, opatrywały rannych, rzucały granatami czy dowodziły oddziałami, zaś w dzisiejszych czasach nie wyrzekły się wyzna-wanych ideałów i nie dały porwać się nurtowi feminizmu, pokazując, czym jest prawdziwa kobiecość” – podkreśla Konfederacja Kobiet RP, która dziękuje wszystkim, któ-rzy wzięli udział w plebiscycie i przyczynili się do popularyzacji postaci wspaniałych, dzielnych Po-lek.

„Niech ich postawy, splecione z trudną, nierzadko dramatyczną hi-storią Polski, będą dla nas drogo-wskazem w naszych własnych wy-borach jako matek, żon i obywate-lek” - zachęcają organizatorki ple-biscytu zorganizowanego z okazji setnej rocznicy odzyskania niepod-ległości przez Polskę.

W plebiscycie na Polkę Stulecia, oprócz św. Faustyny, Danuty Sie-dzikówny i Wandy Połtawskiej,

najwięcej głosów otrzymały: św. Urszula Ledóchowska, Stanisława Leszczyńska, Wiktoria Ulma, An-na Walentynowicz, Agata Mróz, Danuta Szyksznian i Marianna Po-piełuszko.

Projekt Konfederacja Kobiet RP ma na celu tworzenie platformy do integracji i współdziałania dla or-ganizacji kobiecych o różnych pro-filach, dla nieformalnych ruchów i grup aktywnych kobiet, a także dla organizacji podejmujących sze-roko pojęte działania na rzecz ko-biet i spraw dla kobiet kluczo-wych, które działają w oparciu o wartości takie jak: szacunek dla ludzkiego życia, małżeństwo i ro-dzina, macierzyństwo, naturalnie pojęta kobiecość. Celem Konfede-racji jest integrowanie aktywnych kobiet oraz wszystkich osób dzia-łających na rzecz kobiecości, ma-cierzyństwa, małżeństwa i rodziny.

ŚWIĘCI MĘCZENNICY PAWEŁ MIKI I TOWARZYSZE Na początku XVI wieku chrze-

ścijaństwo w Japonii rozwijało się bardzo dynamicznie. Pierwszym misjonarzem w tym kraju był św. Franciszek Ksawery w latach 1549-1551. Niestety, pięknie za-powiadające się dzieło zostało prędko zatrzymane przez fanatyzm władców. Wybuchło nagłe, bardzo krwawe prześladowanie. Na te właśnie czasy przypada bohaterska śmierć św. Pawła Miki i jego 25 Towarzyszy. Wśród tych męczen-ników było 3 jezuitów, 6 francisz-kanów i 17 tercjarzy franciszkań-skich.

Paweł Miki urodził się koło Kioto w zamożnej rodzinie w roku 1565. Miał zaledwie 5 lat, kiedy otrzymał chrzest - w Japonii w XVI w. zdarzało się to niezwykle rzadko. Kształcił się u jezui-tów, do których w wieku 22 lat wstąpił. Będąc kle-rykiem, pomagał mi- sjonarzom jako katechista. Po no-wicjacie i studiach przemierzył

niemal całą Japonię, głosząc naukę Chrystusa. Kiedy miał już otrzy-mać święcenia kapłańskie, w 1597

r. wybuchło prześladowanie. Are-sztowano go i poddano torturom, aby wyrzekł się wiary. W więzie-niu spotkał się z 23 Towarzyszami. Po torturach obwożono ich po mieście z wypisanym wyrokiem śmierci. Paweł wykorzystał okazję, by zebranym tłumom głosić Chry-stusa. Więźniów umieszczono w więzieniu w pobliżu miasta Naga-saki. Dołączono do nich jeszcze dwóch chrześcijan, których aresz-towano za to, że usiłowali nieść pomoc więźniom. Na naleganie

prowincjała władze zgodziły się dopuścić do skazanych kapłana z sakramentami. Tę okazję wykorzy-stali dwaj nowicjusze, by na jego ręce złożyć śluby zakonne.

Poza miastem ustawiono 26 krzyży, na których zawieszono aresztowanych chrześcijan. Paweł Miki jeszcze z krzyża głosił zebra-nym poganom Chrystusa, dając wyraz swojej radości z tego, że gi-nie tak zaszczytną dla siebie śmiercią. Zachęcał do wytrwania także swoich Towarzyszy. Mę-

czennicy przeszyci lancami żołnie-rzy dopełnili swej ofiary 5 lutego 1597 r. Są to pierwsi męczennicy Dalekiego Wschodu. Do chwały błogosławionych wyniósł ich pa-pież Urban VIII w roku 1627, a do chwały świętych – papież Pius IX w roku 1862. Ten sam papież do-prowadził ponadto do beatyfikacji kolejnych 205 męczenników ja-pońskich, którzy ponieśli śmierć w wieku XVII.

Modlitwa Boże, ucieczko nasza i mocy, Ty jesteś źródłem pobożności, wysłuchaj pokorne modlitwy

swojego Kościoła i spraw, abyśmy otrzymali wszystko, o co Cię z ufnością prosimy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Boże, Ty widzisz, że wskutek naszej słabości upadamy w grzechy, okaż nam swoje miłosier-dzie i spraw, aby przykłady Twoich świętych odnowiły w nas miłość ku Tobie. Przez Chrystu-sa, Pana naszego. Amen.

O G Ł O S Z E N I A � Dziękujemy za ofiary przeznaczone na remont naszego kościoła. � W tym tygodniu przypada I czwartek miesiąca. Po mszy św. o godz. 9.00 zapraszamy na modlitwę za kapła-nów. � Spotkanie Koła Żywego Różańca dziś o godz. 17.00 w kaplicy Matki Bożej. Adoracja Najświętszego Sa-kramentu o godz. 18.00. � Po Mszy św. o godz. 11.30 zapraszamy na spotkanie Róż Różańcowych. Chętnych nowych rodziców zapra-szamy do powstającej nowej Róży. � Jesienią 2019 r. przypada 60. rocznica tzw. „Cudu na Nowolipkach”. Chcielibyśmy na tę rocznicę nałożyć Matce Bożej w Obrazie Częstochowskim korony. Zwracamy się z prośbą do Parafian o ofiarowanie na ten cel złomu złota i srebra, aby ta korona była Darem od nas wszystkich. Serdecznie dziękujemy za każdy dar.

� Wizyta duszpasterska w tym tygodniu: w poniedziałek 4 lutego: ul. Zamenhofa 1, 5, 7, 13; we wtorek 5 lutego: ul. Nowolipki 4, 6, 6A; w środę 6 lutego: ul. Nowolipki 8, 10; w czwartek 7 lutego: ul. Nowolipki 12; w piątek 8 lutego: ul. Nowolipki 12A, 14, 19A, 19B. Wizytę duszpasterską rozpoczynamy o godz. 16.00. Ofiary przeznaczone są

na remont naszego kościoła. � Obchody liturgiczne w tym tygodniu: we wtorek: wspomnienie św. Agaty, dziewicy i męczennicy; w środę: wspomnienie św. Pawła Miki i Współbraci, męczenników.

Konto parafii św. Augustyna: 56 1240 2063 1111 0010 0087 4213

Prosimy o ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki. Bóg zapłać! Redagują: ks. prał. Walenty Królak oraz parafialnie. Do użytku wewnętrznego. www.swaugustyn.pl Wydawca: Parafia św. Augustyna, ul. Nowolipki 18, 01-019 Warszawa. Opracowanie biuletynu i druk: lis888@wp.pl