Uczymy, jak uczyć
Transcript of Uczymy, jak uczyć
Uczymy, jak uczyćWsparcie metodyczne edukacji uczniów migrujących
Scenariusz zajęć
UCZYMY, JAK UCZYĆ
3
Szanowni Państwo,
Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli SWP zorganizował w mijającym roku
szkolenia dla nauczycieli „Wsparcie metodyczne edukacji uczniów migrujących”.
W ramach tych szkoleń uczestnicy pisali scenariusze zajęć, które mają na celu
pracę z dzieckiem wielojęzycznym i wielokulturowym. Ponieważ naszymi
uczestnikami są nauczyciele na różnych etapach edukacji, dlatego książeczka,
którą Państwu przedstawiamy zawiera scenariusze zajęć dla różnych dzieci:
i tych trzyletnich i tych starszych. Zawiera zajęcia grupowe, jak i indywidualne.
Jesteśmy dumni, że ta broszura trafia w Państwa ręce dzięki ODN SWP.
Mamy nadzieję, że będzie Państwu służyć inspiracjami w czasie zajęć z dziećmi
wielokulturowymi. Zapraszam do lektury.
Katarzyna Czyżycka
Dyrektor programowy
ODN SWP
UCZYMY, JAK UCZYĆ
Marta Nowicka, Urszula Tyl
Jesienne owoceTemat:
Przedszkolna 3- 4-latkiGrupa:
CELE OGÓLNE:
- Rozpoznawanie wybranych owoców po wyglądzie, kształcie, smaku i zapachu.
- Zgodne uczestniczenie we wspólnych zabawach
METODY:
- Pedagogika zabawy
- Słowna
- Czynna
FORMY:
- Grupowa
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- Tekst wiersza „Wpadła gruszka do fartuszka”
- Koszyk wiklinowy z przykryciem
- Naturalne owoce
- Chusta animacyjna
- Emblematy owoców
- Klapki na muchy
- Tamburyno lub inny instrument
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Powitanie piosenką z gestem:
Wszyscy są, witam Was
Zaczynamy już czas
Jestem ja, jesteś Ty
Raz, dwa, trzy.
2. Wysłuchanie wiersza ilustrowanego obrazkami owoców.
3. Rozmowa na temat wiersza
- formułowanie odpowiedzi na pytania, np.
4
- Jakie owoce wystąpiły w wierszu?
- Które z tych owoców lubisz?
- Jak te owoce wyglądają?
- Itp.
Rytmizacja wiersza, np. dzieci używają instrumentów, kiedy usłyszą nazwę
owocu.
4. Rozpoznawanie owoców
- Kosz wiklinowy z owocami w środku- rozpoznawanie kształtów wylosowanych
owoców
- Rozpoznawanie za pomocą smaku- pokrojone kawałki owoców
- Rozpoznawanie za pomocą węchu- wykorzystanie aromatów spożywczych
5. Łowienie owoców
Nauczyciel rozkłada obrazki z owocami na dywanie (ilustracji jest więcej niż
dzieci w grupie). Każde dziecko wyposażone jest w klapkę na muchy i na hasło
nauczyciela, np. znajdź jabłko, dziecko przykrywa łapką wybrany obrazek.
Zabawa „sałatka owocowa” dostosowana do wieku dzieci6.
7. Zabawa z chustą animacyjną.
Każde dziecko dostaje emblemat z wybranym owocem (należy go wydrukować
na kartce samoprzylepnej, tak, aby dziecko przykleiło go na ubraniu)
Gdy muzyka gra, dzieci chodzą po kole, a gdy muzyka cichnie, nauczyciel
wypowiada, które owoce chowają się pod chustą.
8. Zagadki o owocach
Powyższy scenariusz można wykorzystać, gdy w grupie jest dziecko nie mówiące
po polsku. Należy wówczas nazw owoców przygotować w języku dziecka.
Wyszukać krótka rymowankę/wiersz w języku dziecka i zapoznać z nim całą
grupę. Do zabawy można zaangażować rodziców dziecka.
9. Zakończenie
Na zakończenie zajęć wszystkie dzieci otrzymują do schrupania wybrane owoce.
5
Angelika Zielińska, Joanna Robaczewska
„W świecie figur geometrycznych”- zabawy aktywizująceTemat:
dzieci 5- letnie, uczęszczające drugi rok do przedszkolaGrupa:
60 minCzas zajęć:
Cele:
- Rozpoznają i nazywają figury geometryczne
- Doskonalą umiejętności współpracy
Metody:
- Aktywizująca
- Integrująca
- Działalności praktycznej
Formy:
- Z całą grupą
- Indywidualna
- Zespołowa
Środki dydaktyczne:
- Emblematy w kształcie figur geometrycznych dla każdego dziecka
- Wyrazy do odczytywania
- Kostki
- Chusta animacyjna
- Sznurek
- Kolorowe kartki
- Klej
Przebieg zajęć:
- Wprowadzenie
• Wybór przez dzieci figury geometrycznej (różnego koloru, wielkości)
• Prezentacja figury- „Jestem…”-dziecko nazywa swoją figurę oraz rysuje ją
w powietrzu. Wspólne wypowiadanie nazwy figury w języku polskim i języku
obcym migrującego. (emblematy figur przyczepiają dzieci do bluzeczki)
6
7
- „W krainie figurolandii”- zabawa z chustą animacyjną.
Dzieci trzymając chustę animacyjną słuchają krótkiego opowiadania o niezwykłej
krainie zwanej figurolandią. Jeśli usłyszą nazwę swojej figury zamieniają się
miejscami pod chustą.
- Zabawa z kostką
Nauczyciel rzuca trzema kostkami określającymi cechy (kolor, wielkość, kształt).
Figury- dzieci o odpowiednich cechach wstają i się przedstawiają, np. „Jestem
małe, czerwone koło.”
- Zabawa węzeł- sznurki:
Dzieci łapią za koniec sznurka, współpracując ze sobą odplątują węzeł. Para
posiadająca sznurek tworzy z niego wybraną figurę geometryczną.
Praca z dzieckiem zdolnym- wybór napisu do figury.
- Zabawa rytmiczna:
Każda grupa zaprasza do „świata” swojej figury, którą stworzyła we
wcześniejszej zabawie ze sznurka. Wszyscy wypowiadają figurę sylabami
i poruszają się po konturach figury- jedna osoba z grupy wyznacza tempo
wypowiadania i poruszania się.
- Praca plastyczna w zespołach:
Dzieci otrzymują kolorowe kartki papieru, wydzierają dowolne figury
geometryczne, tworzą z nich pracę plastyczną na dowolny temat.
- Podsumowanie
• Dzieci otrzymują koło i rysują na nim „buźkę” nastrój po przeprowadzonych
zajęciach.
• Dzieci odszukują w szali kształty swoich figur geometrycznych
8
Joanna Grabowska-Okraska, Magdalena Moczkowska
Scenariusz zajęć logopedycznych rozwijających kompetencje
językowe
Temat zajęć: Kolor – jak co?
5-6 latGrupa wiekowa:
Metody pracy:
- indywidualna,
- słowna,
- praktycznego działania,
- wielozmysłowego poznania.
Formy pracy:
- indywidualna
Cele:
• opanowanie nazw kolorów (przymiotniki)
• opanowanie liczby mnogiej i pojedynczej rzeczowników
• adekwatność skojarzenia nazwy z desygnatem
• rozwijanie zasobu pojęć biernego i czynnego
• opanowanie fleksji związane z rodzajami i liczbą rzeczowników i przymiotników
• rozwijanie słuchu fonemowego
Materiały:
• przedmioty, zdjęcia, obrazki – zależnie od poziomu dziecka
• etykiety z nazwami (język polski, język dziecka)
• etykiety w języku polskim z podkreśleniem końcówki fleksyjnej (rdzeń słowa
i końcówka w różnym kolorze, np.: czerwon )a
Przebieg zajęć:
I. Część wstępna:
Powitanie1.
Krótka rozmowa – zwrócenie uwagi na kolory, np.: ulubiony kolor, kolor 2.
ubrania itp.
9
II. Część główna:
Zgromadzenie zasobu leksykalnego dziecka dotyczącego kolorów – 1.
klasyfikacja według podanego kryterium. Przykładowy dialog:
- Pani: Ja lubię truskawki. One są czerwone. Jakie jeszcze owoce są czerwone?
- Dziecko: Maliny… (jeśli dziecko podaje słowo w języku macierzystym –
potwierdzamy i podajemy tłumaczenie polskie słowa)
- Pani: Dobrze, co jeszcze… itd.
(Jeśli dziecko nie podaje żadnej nazwy, pracujemy na zgromadzonym materiale
obrazkowym: pomidor, papryka, rak, mak, ogień, muchomor, wiśnie, czereśnie,
krew, gaśnica, jabłko.)
Rymowanki przygotowane do kilku pojęć, np.:2.
-Stoi przy drodze na jednej nodze, czerwony kapelusz ma, ……………….
(muchomor) się nazywa.
- Kto owoc taki zna, który zaczyna się na JA. Okrągłe, czerwone, to ….
(jabłko) moje ulubione.
- Marzenie mojego taty to czerwona bryka, a mi się marzy dziś na obiad
czerwona …. (papryka).
- Czy wiesz kto chodzi wspak? To oczywiście czerwony ….. (rak).
- Lubią je wszyscy chłopcy i dziewczyny – słodkie, pyszne, czerwone …. (maliny).
Ćwiczenia słuchu fonemowego – wyklaszcz, wytup, pokaż przy użyciu 3.
rytmogestów, ułóż z klocków liczbę (to ćwiczenie robimy jednocześnie
z dzieckiem).
Gromadzenie zasobu przymiotników do konkretnego rzeczownika (opcjonalnie, 4.
jeśli dziecko jest na dobrym poziomie językowym). Przykładowy dialog:
- Pani: Jaki jest pomidor?
- Dziecko: Wkusnyj/tasty…
- Pani: Tak, jest smaczny. Jaki jeszcze? (gromadzimy przymiotniki, np.
smaczny, duży, okrągły, czerwony – dziecko podaje pojęcia w dowolnym języku,
podajemy odpowiednik w języku polskim).
.
10
Podsumowaniem jest zaznaczenie koloru, czyli, np. Pomidor jest czerwony
Skojarzenia – ćw. Percepcji wzrokowej. Dziecko otrzymuje zestaw kolorowych 5.
kółek/nakrywek, przyporządkowuje je adekwatnie według koloru do obrazka,
np.: czerwone kółko do czerwonych maków. (Wszystkie obrazki leżące są
w jednym kolorze, a kółka są różnokolorowe).
Wprowadzenie związku zgody i rządu – wprowadzamy pary rzeczownik – 6.
przymiotnik: Pomidor jest czerwony. Muchomor też jest czerwony. Jabłko też jest
czerwone. Maki też są czerwone i czerwona jest papryka, itp. – celem jest
zobrazowanie koloru. W sposób naturalny używamy rzeczownika i przymiotnika
we właściwej formie fleksyjnej (można to podeprzeć etykietą z nazwą zapisaną
w dwóch kolorach), czyli:
- rak – czerwony
a- papryka – czerwon
e- jabłko – czerwon
e- maliny – czerwon
7. Utrwalenie rzeczownika z przymiotnikiem poprzez przygotowane wcześniej
rymowanki i obrazki,
np.: � = obrazek.
- Czerwony � (mak), czerwony � (rak). Uwaga! Rak idzie wspak!
Zabawa paluszkowa: Idzie rak nieborak, jak ugryzie będzie znak – pani dziecku, 8.
dziecko pani.
Utrwalenie wprowadzonego zasobu pojęć poprzez grę Memory lub Piotruś 9.
z wykorzystaniem materiału obrazkowego używanego w czasie zajęć.
III. Cześć pożegnalna
Podziękowanie za wspólną pracę.1.
Pochwała słowna i w postaci kolorowanki do domu (pomaluj tylko rzeczy, 2.
które są czerwone).
Scenariusz można wykorzystać do pozostałych skojarzeń z kolorami:
truskawki wiśnie
11
kolor
zielony
czerwony
niebieski
żółty
fioletowy
różowy
brązowy
czarny
biały
pomarańczowy
szary
srebrny
złoty
l. poj. r. żeński
trawa łąka żaba jaszczurka sałata
choinka
krew papryka gaśnica
woda rzeka ryba
cytryna kukurydza
śliwka
świnia meduza róża
czekolada ziemia kora
tablica
mgła sól kreda koszula
pieczarka
dynia marchew
wiewiórka pomarańcza mandarynka brzoskwinia
foka słota
dolar
gwiazda
l. poj. r. męski
brokuł ogórek groszek krokodyl
ogień muchomor pomidor mak rak
atrament wieloryb delfin
banan ser
bakłażan siniak krokus
pelikan
orzech niedźwiedź
węgiel kot pająk pieprz
śnieg bałwan duch cukier
łabędź
lis sok
cień słoń kamień wilk
popiół
łańcuszek księżyc
medal ząb pirata
l. poj. r. nijaki
drzewo kiwi
serce jabłko
niebo
słońce kurczątko zboże
winogrono
prosię okulary
drewno ciasteczko
okulary
mleko
mango
błoto
słońce
liczba mnoga
liście
dżinsy niezapominajki
kwiaty lnu
słoneczniki
winogrona
majtki
jagody jeżyny
włosy
12
Inne zabawy na podsumowanie:
Memory dotykowe z dopasowaniem kształtów.1.
Zabawa muzyczno-ruchowa: na podłodze leżą kartki z kolorami aktualnie 2.
utrwalanymi. Gra muzyka, dziecko chodzi, zatrzymuje się na ciszę w muzyce.
Staje przy wybranym kolorze, nazywa go, wyklaskuje nazwę, wyskakuje i mówi,
np.: czerwony jak…., zielony jak… itd.
Ćwiczenie grafomotoryczne. Dziecko otrzymuje obrazki konturowe przecięte 3.
na pół (każdy obrazek skojarzony z innym kolorem). Dziecko dopasowuje części
do siebie. Nazywa przedmiot, kolor, przykleja i koloruje.
Zabawa ze spinnerem. Dziecko otrzymuje koło z kolorami oraz spinner. Jedno 4.
z ramion jest zaznaczone strzałką. Kręci, który kolor wylosuje, taki desygnat
skojarzony z kolorem podaje.
13
Jolanta Jarułowicz , Agnieszka Maćkowiak, Monika Gałas
Witamy wiosnęTEMAT:
„Owady blisko nas”TEMAT DNIA:
6-latki, dwujęzyczna (dzieci rosyjskojęzyczne)GRUPA:
CELE OGÓLNE:
- Zapoznanie się z budzącymi się do życia owadami
- Integrowanie dzieci ze sobą
- Rozwijanie twórczości dzieci
- Rozwijanie koordynacji wzrokowo- ruchowo- słuchowej
CELE OPERWCYJNE (DZIECKO)
- Nazywa owady
- Śpiewa rymowankę
- Odtwarza rytm
- Ilustruje rytm
- Naśladuje odgłosy owadów
- Rozwiązuje zagadki słuchowe
- Poznaje nazwy owadów w języku obcym
- Integruję się z grupą rówieśniczą
- Reaguje prawidłowo na sygnał
METODY:
- Aktywizujące
FORMY:
- Aktywnego działania
- Grupowa
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- Obrazki owadów
- Odgłosy zwierząt
- Zagadki
- Kartki
14
- Ołówki
- R ymowanka
- Karty dla dzieci rosyjskojęzycznych
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
• POWITANIE:
„Witam tych, którzy…”- zabawa aktywizująca. Nauczyciel rozpoczyna zdanie 1.
dzieci je kończą i wykonują gest pasujący do skończonego zdania.
„Zgadnij co przyleciało”- zagadki słuchowe z wykorzystaniem odgłosów 2.
nagranych na płycie (osa, mucha, bąk, pszczoła)
„Kim jesteś”- ćwiczenie ortofoniczne/ dźwiękonaśladowcze. Dziecko naśladuje 3.
odgłos jednego z owadów. Pozostałe dzieci odgadują owada naśladowanego
przez dziecko.
Zadanie dla dzieci rosyjskojęzycznych
Karty pracy przedstawiające obrazek owada podpisany w języku polskim
z prośbą o nazwanie owadów w języku ojczystym dziecka i powtórzenie przez
pozostałe dzieci nazw w języku rosyjskim (nowe słownictwo do zeszytu)
La ta mucha koło ucha4.
La ta osa koło nosa
La ta pszczoła koło czoła
La ta bąk koło rąk.
Zabawy rytmizujące z dziećmi według inwencji twórczej dzieci (głośni- cicho;
szybko- wolno; inscenizacje ruchowe do rymowanki)
Wsparcie wizualne kolejności wykonywanych czynności ( np. mucha- ucho;
osa- nos; pszczoła- czoło; itd.) dla dzieci rosyjskojęzycznych.
Powtarzanie rymowanki z jednoczesnym rysowanie rytmów przez dziecko.5.
I I I I I I I I
/ / / / / / / /
\ \ \ \ \ \ \ \
- - - - - - - -
Dziecko w zależności od potrzeb może kreślić
rytmy po śladzie
15
6. „Latające owady”- zabawa ruchowo- naśladowcza. Rozwijanie prawidłowej
reakcji na sygnał (wspieranie wizualne uczniów rosyjskojęzycznych).
Pożegnanie, podziękowanie.7.
16
Danuta Czaboćko – Reszelewska, Joanna Badyniak, Renata Myślińska
„Przybory szkolne”TEMAT:
I ; godziny: 2Klasa:
Zabawa na podstawie 1.
„Ja chodzę już do szkoły”
Temat: „Przybory szkolne”2.
Cel3.
-P rzypomnienie nazwy przyborów szkolnych
-W ymienienie pięciu nazw
4.
Zabawa dydaktyczna; Rozpoznawanie za pomocą dotyku, przyborów a.
zgromadzonych w worku.
- Dzieci wkładają rękę do woreczka (kolejno) wyciągają przedmiot
- Dzieci wyciągają i nazywają przedmiot za pomocą dotyku
- Po wyciągnięciu przedmiotu zworka:
etykietowanie przedmiotu
powtarzanie nazw w dwóch językach
Dzieci mają za zadanie narysować 4 przedmioty, przybory szkolne (praca b.
dzieci, na kartce złożonej na cztery części)
Wypowiedzi dzieci: „ W moim plecaku mam…”- dokańczanie zdania (każde c.
dziecko wypowiada)
Rozerwanie kartki(z narysowanymi przedmiotami) na cztery części d.
Na dywanie jest narysowany duży plecak na szarym papierze. Dzieci naklejają e.
jeden wybrany przedmiot (nazywają go), kolejne dziecko przykleja swój
przedmiot wymieniając nazwy przedmiotów wcześniej przyklejonych; „W
plecaku mam…”
Znaczenie kropek w rytm piosenek- wyliczanki rytmiczne „Kolorowe kredki”5.
Kolorowe kredki w pudełeczku noszę
Kolorowe kredki bardzo lubią minie
Kolorowe kredki kiedy je poproszę
Namalują wszystko to co chcę.
17
6. Ozdabianie rysunku kredek według własnego pomysłu
7.
- Przeliczanie kredek rysunku (jeden- eins, dwa- zwei)a.
- wskazanie kredki według polecenia
- pokaż pierwszą kredkę od lewej
- pokaż drugą kredkę od prawej
- pokaż trzecią kredkę od …. Itd.
Policz kredki Twoje i Twojego kolegi z ławkib.
Przywieszenie obrazków z kredkami do kącika nasze prace- do zajęć c.
w następnych dniach
Zabawa rytmiczno- ruchowa do piosenki „Kolorowe kredki”- powtarzanie 8.
wzoru sekwencji ruchowej (klaskanie pod kolanem, kroki żurawie)
Wykluczanie ze zbioru (plecak na dywanie z karteczkami), wykluczanie 9.
elementów, które nie są przyborami szkolnymi- rundka
Podsumowanie10.
Dziecko wymienia nazwy pięciu przyborów w dwóch językach
POMOCE:
- Kartki papieru
- Przybory szkolne w woreczku
- Rysunki przedmiotów nie będących przyborami
- Wierszyk- rymowanka „Kolorowe kredki”
18
METODY:
- Aktywizujące
- Słowne
FORMY:
- Zbiorowa
- Indywidualna
19
Ewa Rucińska, Dagmara Kubiak
Ptasie podróżeTEMAT:
Poznanie ptaków zimujących w Polsce i odlatujących na zimę. CEL:
Cele szczegółowe:
- poznanie i utrwalenie nazewnictwa i charakterystyki ptaków Polski
- kategoryzacja ptaków na zimujące w Polsce i odlatujące na zimę
- poznanie odgłosów ptaków w formie onomatopei
: grupowa Forma pracy
6 latWiek dzieci:
Przebieg zajęć:
1. Powitanie
Składanie obrazka (Każde dziecko otrzymuje jeden element układanki. Dzieci 2.
muszą poprzez współdziałanie ułożyć obraz, który przedstawia ptaki. Dzięki
temu odkrywają temat zajęć.)
Identyfikacja swoich strojów ze zdjęciami (Każde dziecko otrzymuje czapkę, 3.
która przedstawia wybrany gatunek ptaka. Dzieci muszą odnaleźć ptaka, którym
są, na zdjęciach ukrytych w różnych miejscach sali. Potem wspólnie nazywamy
ptaki i każde dziecko przykleja swoje zdjęcie na tablicy. Zdjęcia podpisane są
globalnie w dwóch językach)
Zabawa ruchowo-słuchowa (Nauczyciel wystukuje rytm, a dzieci „latają” 4.
w kole – jeden za drugim. W pewnym momencie nauczyciel naśladuje odgłos
danego ptaka, a dziecko przebrane za niego wchodzi do środka i lata w środku).
Imię i odgłos (Dzieci siedzą na podłodze w kole. Każdy przedstawia się, mówi 5.
kim jest i jaki dźwięk wydaje „ Jestem bocianem, robię kle, kle. Lecę do sowy itd.
i zmieniają się miejscami.)
Dzieci bawią się rytmicznie z wierszem:6.
Przyleciały dzisiaj ptaki,
bawią się też przedszkolaki.
Każdy ptak swe imię zna,
20
Jakim ptakiem jestem ja?
Każde dziecko dostaje „niespodziankę” do ręki którą musi schować za plecami. 7.
Potem dzieci na sygnał pokazują swoje skarby. (Ptaki odlatujące dostają bilety,
a zimujące ziarenko.)
Na podłodze rozkładamy dwa koce (niebieski, albo biały i zółty). Dzieci 8.
z ziarenkami, zostawią swoje ziarenka na kocu, a dzieci z biletami muszą
przelecieć na żółty koc.)
Na koniec zajęć można porównać podróże ptaków do podróży ludzi (migracja). 9.
Niektóre lecą do innego kraju i wracają, a niektóre zostają.
21
Monika Tomaszewska , Katarzyna Orwat
IEtap edukacyjny:
IIKlasa:
Żegnajcie wakacje, witaj szkoło!Temat:
CELE GŁÓWNE:
- integracja uczniów
- przypomnienie słownictwa związanego z wakacjami
- poznanie nowego słownictwa związanego z wakacjami
- poznanie nowego słownictwa z zakresu przyborów szkolnych
CELE SZCZEGÓŁOWE:
- uczeń wymienia/ nazywa kolegów z klasy
- uczeń rysuje wspomnienia z wakacji
- uczeń nazywa poszczególne wspomnienia z wakacji
- uczeń porusza się w rytm muzyki
- uczeń reaguje na komendy wydawane przez nauczyciela, np. zatrzymuję się
w odpowiednim momencie
- uczeń pokazuje swoim ciałem czynności w jego mniemaniu związaną
z ilustracją (interpretacja ciałem)
- uczeń nazywa przedmioty znalezione w plecaku
- uczeń określa cechy przedmiotu poprzez manipulację i dotyk
- uczeń śpiewa poznana piosenkę z jednoczesnym wyklaskiwaniem
odpowiedniego rytmu
METODY:
- indywidualna
- burza mózgów
- słownictwo- skojarzenia
Przebieg Lekcji:
Część wstępna
1. „Wizytówki”
22
Nauczyciel rozdaje kartki, na których są już napisane imiona wszystkich
uczniów. Każdy uczeń losuje jedną karteczkę, którą ma za zadanie ozdobić
w czasie określonym przez nauczyciela (5 minut). Następnie uczniowie mają za
zadanie znaleźć właściciela wykonanej przez nich wizytówki. Dzieci siedzą
w kole. Odczytują imiona z kartek, odnajdują właściciela i wręczają mu wizytówkę.
- powitanie wszystkich uczniów pioseneczką. 2. „Witaj Kasiu…”
Część właściwa
3. Uczniowie otrzymują dwie kartki, na których mają namalować dwa
wspomnienia z wakacji, np. jazda na rowerze, opalanie na leżaku, kąpiel
w jeziorze. Uczniowie mają na wykonanie zadania 20 min. Nauczyciel w tym
czasie przykleja do tablicy arkusz papieru w kształcie koła, a w jego środku
zapisuje hasło „wakacje” używając dwóch języków: polski i angielski. Od koła
nauczyciel odprowadza promienie, do których uczniowie doklejają swoje
wspomnienia z wakacji. Nauczyciel wprowadza kluczowe słowa związane
z wakacjami w dwóch językach w oparciu o kolejne obrazki wykonane przez
uczniów, np. jazda na rowerze ROWER- BIKE.
"Kto tak jak ja..."4.
Uczeń wybiera jedno wspomnienie z tablicy. Wszyscy stają w kole trzymając
chustę Klanzy. Uczeń podnosi kartkę z wybranym obrazkiem do góry mówiąc:
„kto tak jak ja, np. jeździł na rowerze?”. Osoby, których dotyczy wypowiadanie,
zamieniają się miejscami.
Nauczyciel zbiera obrazki z tablicy i rozsypuje je na podłodze w sali. Uczniowie 5.
poruszają się po sali w rytm słyszanej muzyki. W trakcie zatrzymania piosenki
uczniowie zatrzymują się przy wybranej ilustracji. Pokazują co ich zdaniem
przedstawia obrazek, a następnie nazywają czynność/ przedmiot w dwóch
językach przy pomocy nauczyciela i kolegów z klasy.
Uczniowie siadają w kole nauczyciel śpiewa po jednym wersie piosenki, 6.
a uczniowie powtarzają z jednoczesnym wyklaskiwaniem rytmu zaśpiewanej
piosenki. Po każdym zaśpiewaniu piosenki uczeń podchodzi do plecaka
23
(wcześniej przygotowanego przez nauczyciela). Uczeń z zamkniętymi oczami
losuje jedne przedmiot z plecaka i próbuje odgadnąć co to może być.
Pozostali uczniowie zadają pytania pomocnice, np. czy to jest miękkie?
Po sprawdzeniu czy udało się odgadnąć nazwę przedmiotu, nauczyciel przykleja
go do (wcześniej przygotowanego) schematu plecaka, a następnie podpisuje
w dwóch językach.
CZĘŚĆ KOŃCOWA
7. „Imię i nastrój”
Każdy uczeń wypowiada swoje imię w takim nastroju, w jakim kończy zajęcia.
Każdy z uczniów próbuje znaleźć w swoim plecaku jeden z przedmiotów, których
nazwy poznał na zajęciach, po czym prezentuje go reszcie klasy w dwóch
językach.
24
Alina Gwóźdź, Monika Dzierżko
Zdrowo- owocowo.TEMAT:
90 minCZAS:
II klasa szkoły podstawowej- 16 uczniówGRUPA:
Rozpoznawanie owoców. Czytanie wyrazów- podział na sylaby. Zabawa
integracyjna przy muzyce „W sadzie”. Klasyfikowanie zdrowych i niezdrowych
produktów spożywczych. Rozpoznawanie ukrytych produktów za pomocą kilku
zmysłów. Łączenie par owocowych- zabawa rozwijająca spostrzegawczość
i spryt. Praca plastyczna- stemple owocowe.
CELE:
- Uczeń zapamiętuje imiona dzieci z grupy
- Uczeń rozpoznaje i nazywa owoce
- Uczeń rytmizuje i tworzy rytmy- używa instrumentów perkusyjnych
- Uczeń zgodnie współpracuje w grupie dzieci
- Uczeń poznaje świat wielozmysłowo
- Uczeń potrafi klasyfikować przedmioty według cechy ( zdrowe/ niezdrowe)
- Uczeń indywidualnie wykonuje stemple owocowe
FORMY:
- Indywidualna
- Grupowa
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- Kartki z imionami dzieci
- Nagrania muzyczne
- Owoce- naturalne okazy
- Metryczki dwujęzyczne do owoców
- Tabliczki TAK/YES; NIE/NO
- Opaski z sylwetami owoców
- Chusta
- Farby, blok
NIE NOYESTAK
lizaki są dwustronne
25
- Nożyczki, deski, miseczki
Zabawa integracyjna- utrwalanie imion dzieci. 1.
Dzieci siedzą w kręgu, odkrywają kartki z imionami, odczytują głośno, przyklejają
odpowiedniemu dziecku, wszyscy mówią głośno, np. „Jak się masz Ewa?”
Rozpoznawanie owoców2.
W sali zgromadzone są owoce oraz przygotowane są metryczki (dwujęzyczne);
dzieci nazywają owoc, odszukują metryczkę i stawiają obok owoców; dzieci
rytmicznie odczytują nazwy- tupią, klaszczą, stukają w kolana; każde dziecko
mówi głośno, np. „Jestem gruszka”- „I' m a pear ” (percepcja słuchowa).
Zabawa z elementami kinezjologii edukacyjnej3.
W rytmie muzyki dzieci chodzą po sadzie i zbierają owoce do koszyka, odganiają
pszczoły, wspinają się na drabinę, rzucają owoc do kolegi, skaczą przez kosze
z owocami, podskakują do wysokiej gałęzi.
Zabawa TAK-NIE „ Czy to jest zdrowe?”4.
Dzieci z zawiązanymi oczami wyjmują z „czarodziejskiej skrzynki” różne
produkty (owoce, cukierki, warzywa, gumy) i oceniają za pomocą „lizaków”,
czy to jest zdrowe, czy nie?
5. Taniec owocowy
Dzieci mają na głowie opaski z sylwetami owoców (każdy owoc występuje
cztery razy); dzieci tańczą „free style”, a na słowo „para” szukają
a) Tego samego owocu
b) Dowolnego innego owocu
Zabawa z chustą6.
Dwie osoby trzymają chustę jak parawan; z obu stron chusty ustawiają się dzieci
po jednej osobie, mają na głowie opaski (sylwety owoców) w jednym momencie
opada kurtyna i dzieci mówią nazwę owocu z sylwety osoby z drugiej strony
chusty. Grupa powtarza nazwy owoców.
26
7. Zajęcia plastyczne- stemple owocowe
Nauczyciel przecina owoce na pół (jabłko, gruszka, itp.). Dzieci moczą w farbie
jedną połówkę owocu i stemplują na kartce. Drugą połówkę przeznaczamy do
degustacji (nauczyciel lub dzieci kroją owoce).
Wystawa prac w klasie8.
Ewaluacja9.
• Które owoce są czerwone?
• Które są twarde?
• Wymień nazwę owocu, który stemplowałeś?
• Okrzyk: Smacznie było, kolorowo,
Ale przede wszystkim- zdrowo.
Gdy owoce często jemy-
Duzi, zdrowi urośniemy!
27
Lucyna Bzowska
Mieszkańcy naszych piórnikówTEMAT:
Proponowany scenariusz można zrealizować w klasach I-III z położeniem
nacisku na inne cele, umiejętności dzieci. W opisane działania można wpleść
czytanie, pisanie w zeszytach.
Na początku klasy pierwszej należy skoncentrować się na poznaniu koleżanek
i kolegów, bogaceniu słownictwa związanego z przyborami szkolnymi (nazwy,
cechy, zastosowanie) oraz stosunkami przestrzennymi, umiejętnością
wypowiadania się z zastosowaniem rożnych środków wyrazu.
W drugiej i trzeciej klasie oprócz wypowiedzi ustnych można zapisywać nazwy
przyborów, czytać je, układać w kolejności alfabetycznej, układać zagadki,
tworzyć skojarzenia, spójne wypowiedzi i opowiadania, opisywać wybrane
przybory i wcielać się w nie tworząc np. „prośby przyborów szkolnych”, zadawać
pytania i formułować odpowiedzi, zapisywać swoje i kolegów wypowiedzi,
a z części wstępnej wybrać tylko warianty związane z integracją zespołu,
wprowadzeniem w temat zajęć.
Nie podaję celów lekcji, celów sformułowanych w języku ucznia, kryteriów
sukcesu, pytań kluczowych, ani sposobów sprawdzenia osiągnięcia założonych
celów, ponieważ jest to schemat zajęć z propozycjami metod aktywizujących,
który można wykorzystać w różny sposób w zależności od potrzeb.
Mam nadzieję, że zaprezentowany scenariusz zainspiruje Was do przygotowania
ciekawych i efektywnych zajęć z wykorzystaniem proponowanych metod
aktywizujących i pomoże korzystającym z niego nauczycielom, na stworzenie
ciekawej, mądrej przestrzeni edukacyjnej, w której każde dziecko przekona się,
że szkoła to miejsce przyjazne.
Scenariusz zajęć (metody, aktywności)
Wprowadzenie do tematu, omówienie celów lekcji i kryteriów sukcesu.I.
Działania wstępne oparte na wierszyku „Idzie uczeń do szkoły … „ – powitanie, II.
utrwalanie imion, gromadzenie słownictwa związanego z tematem
28
– przybory szkolne.
Idzie uczeń do szkoły,
uśmiechnięty wesoły.
Swoją klasę dobrze zna.
tam przyjaciół wielu ma.
· Nauk tekstu na zasadzie echa i rytmizacja tekstu.
Uczymy dzieci tekstu wierszyka na zasadzie echa. Po opanowaniu tekstu
rytmizujemy go w różny sposób, powtarzamy cicho, głośno, wolno, szybko.
Chętne dzieci mogą proponować sposób wypowiadania, przedstawiania ruchem
kolejnych wersów.
• Utrwalanie imion.
Stoimy w kręgu. Rytmicznie wypowiadamy tekst wierszyka. Po ostatnim wersie
wypowiadamy imiona wszystkich osób stojących w kręgu. Po każdym etapie lub
w kolejnych dniach możemy zaproponować inny sposób przedstawiania się
dzieci z grupy np.: po kolei każdy wypowiada swoje imię, każdy wypowiada swoje
imię w określony wcześniej sposób (głośno, radośnie, pytaniem), wyznaczona
osoba wchodzi do kręgu i wypowiada imiona kolejnych osób siedzących w kręgu.
Można również wykorzystać wizytówki np. znaleźć swoją wizytówkę leżącą
w kręgu, stanąć koło swojej wizytówki (jeżeli są powieszone w sali).
WARIANT — zabawa rytmiczna
Dzieci siedzą w kręgu. Powoli, rytmicznie wypowiadają tekst. W pierwszym
wersie siedząc uderzają na przemian raz prawą raz lewą ręką o podłogę –
maszerują do szkoły, w drugim klepią w swoje uda, w trzecim – klaszczą w ręce,
a w czwartym wersie zataczają ręką półkole – pokazują przyjaciół. Po każdej
rundzie możemy wymienić imiona wszystkich dzieci i zamienić się miejscami.
WARIANT — zabawa rytmiczna z przekazywaniem rekwizytu
Dzieci siedzą w kręgu. Wypowiadając tekst wierszyka jednocześnie podają
29
rytmicznie np. woreczki. Po wypowiedzeniu ostatniej sylaby zatrzymują ruch.
Nauczyciel wymienia, osoby (np.: chłopcy, dziewczęta, osoby z krótkimi włosami
itp.), których zadaniem jest szybkie obiegnięcie dzieci siedzących w kręgu
i powrót na swoje miejsce.
• Wypracowanie słownictwa - przybory szkolne.
Na środku klasy lub na ławkach gromadzimy przybory szkolne.
Dziecko, które wypowiedziało ostatnią sylabę wierszyka, wstaje i pokazuje np.
pięć przyborów szkolnych jednocześnie wymieniając ich nazwy. Zadaniem
pozostałych uczestników jest ich powtórzenie. Można zapisywać na paskach
papieru wymieniane przez dzieci przedmioty i wykorzystać je w dalszych
działaniach (ćwiczenia w czytaniu, kolejność alfabetyczna).
Działania oparte na wierszyku „Mam tornister …” III.
Mam tornister oraz książki,
znam już swoje obowiązki.
Wiem, jak dobrym być kolegą
i się bardzo cieszę z tego!
• Wykonanie karty pracy z przyborami szkolnymi.
Dla każdego dziecka należy przygotować kartki i przybory do rysowania
Dzieci siedzą przy stolikach. Składają kartkę według instrukcji nauczyciela
(powstanie karta pracy składająca się z ośmiu części – okienek). Następnie
powoli, rytmicznie wypowiadają słowa wierszyka rysując jednocześnie
kwadraty lub prostokąty (jedna figura w jednym okienku, rysowane prostokąty
tworzą ramki jak najbliżej linii zgięć), pamiętając, że jedna sylaba w tekście
odpowiada jednej narysowanej linii. Tak więc w każdym wersie otrzymają dwa
kwadraty lub prostokąty. Na koniec w każdym okienku (polu) rysują jeden
przedmiot.
wstawić
rysunki
przyborów
nożyczki
ołówek gumka temperówka
kredki pióro linijka klej
30
Wypowiedzi ustne na podstawie wykonanych kart pracy.
Dzieci stają w kręgu. Kładą przed sobą swoje karty pracy i powoli przechodzą
w określonym kierunku wokół rozłożonych prac – galeria (oglądanie prac
kolegów). Po obejrzeniu wszystkich prac dzieci siadają. Chętne osoby (lub po
kolei) kończą zdanie: „W moim piórniku mam … ” na podstawie swoich rysunków.
Nauczyciel może nazwy przyborów szkolnych zapisywać na paskach papieru i
wykorzystać je do ćwiczeń w czytaniu, dzieleniu wyrazów na sylaby, układaniu
wyrazów w kolejności alfabetycznej – w zależności na jakim etapie są dzieci
i jakie posiadają umiejętności.
• Podawanie informacji.
Dzieci wybierają sobie po jednym przyborze szkolnym i podają 2-3 informacje
o nim.
Działanie można zrealizować w formie zagadek – dzieci wymieniają informacje
o danym przedmiocie (skojarzenia) nie wymieniając jego nazwy, a pozostali
odgadują.
• Ćwiczenia orientacji przestrzennej.
Rozcinamy karty pracy po liniach zagięcia, a rysunki wykorzystujemy do różnych
ćwiczeń orientacji przestrzennej (przestrzeń wokół siebie, przestrzeń z punktu
widzenia drugiej osoby, wytyczanie kierunków od obranego przedmiotu,
przestrzeń na kartce papieru).
31
Propozycje:
- Dzieci układają powycinane karki z rysunkami wokół siebie (słownictwo
w relacji - ja i moje otoczenie, przestrzeń z punktu widzenia drugiej osoby)
i omawiają powstają sytuację używając słów: przed, z przodu, za, z tyłu, z boku,
po mojej prawej stronie, po lewej. Każdy może omawiać sytuację z własnego
punktu widzenia lub omawiać sytuację wybranego kolegi.
- Nauczyciel określ położenie, a dzieci postępują zgodnie z instrukcją. Po
wykonaniu zadanie omawiają sposób ułożenie przyborów szkolnych.
·Ć wiczenia w klasyfikowaniu, szacowaniu, porównywaniu, liczeniu.
Rysunki wykorzystujemy do ćwiczeń edukacji matematycznej – kształtowania
słownictwa użytkowego – mniej, więcej, równo, tyle samo, liczebniki główne
i porządkowe.
Zaczynamy od ułożenia przyborów w zbiory zgodnie z proponowanymi przez
dzieci kategoriami np. zbiór temperówek, zbiór ołówków, przyborów do pisania
i rysowania itd. Po ułożeniu zbiorów – porównujemy ich ilość przez szacowanie
i przeliczanie. Możemy wykorzystać sytuację do układania zadań tekstowych,
zabawy w klepie.
Zabawa „Nadszedł dzień wesoły …” (na podstawie zabawy Jawor, Jawor …) III.
Nadszedł dzień wesoły,
idziemy do szkoły.
Wielu uczniów przepuszczamy,
a jednego zatrzymamy
i sprawdzamy,
co w tornistrze ma.
Zatrzymane dziecko rozwiązuje zadanie wymyślone przez prowadzącego
zabawę, np. wymienia 3 przybory szkolne znajdujące się w piórniku, układa
z nimi zdanie.
32
Podsumowanie zajęć. Sprawdzenie osiągnięcia kryteriów sukcesu. IV.
Informacja zwrotna.
Zabawa na pożegnanie – masażV.
Wraca uczeń ze szkoły,
uśmiechnięty wesoły.
Swoją klasę dobrze zna.
tam przyjaciół wielu ma.
Stoimy lub siedzimy w kręgu zwróceni twarzami do pleców sąsiada z prawej
strony. Wypowiadamy tekst rymowanki jednocześnie kreśląc rękami wcześniej
ustalone wzory na plecach osoby siedzącej przed nami. Następnie zwracamy się
w lewo i kontynuujemy zabawę.
33
UCZYMY, JAK UCZYĆ
34
NOTATKI
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
.................................................................................................................
Ilustracje Daniel Włodarski
Druk scenariuszy współfinansowany jest ze środków Ministerstwa Edukacji Narodowej w ramach zadania
publicznego "Wspieranie inicjatyw edukacyjnych w szkolnym środowisku wielokulturowym" zrealizowanym przez Ośrodek
Doskonalenia Nauczycieli SWP
UCZYMY, JAK UCZYĆ