Teoria społecznego uczenia się
description
Transcript of Teoria społecznego uczenia się
Teoria społecznego uczenia się
Behawioryzm a teoria uczenia się społecznego
BEHAWIORYZM
SPOŁECZNE UCZENIE SIĘ
Czynniki środowiskowe (wzmacniające, karzące) zachowanie
Motywujące poglądy,spostrzeżenia, wartości
emocje znaczenia
Czynniki środowiskowe (wzmacniające, karzące) zachowanie
3 kierunki badań nowoczesnych teorii społecznego uczenia
uczenie się przez obserwację i rola modela
procesy poznawcze
przekonania motywujące
Uczenie się przez obserwację Odkrycie: Badania Alberta Bandury(1963)- dziecko,
które przygląda się dorosłemu tworzy schemat zachowania, który powtarza w przyszłości
Pojęcie modelowania: odnosi się do procesu uczenia się zachowań poprzez obserwowanie zachowań innego człowieka – modela, którego istotę stanowi naśladowanie tego, co robią inni ludzie. Naśladowanie- wierna imitacja Modelowanie- wiedza o zachowaniu
Rodzaje skutków / efektów/ modelowania
modelowanie jest skutkiem zaznajomienia się z nie znanym do tej pory wzorem zachowania
wynikiem modelowania może być rozhamowanie reakcji, które poprzednio nauczono się hamować lub też powstrzymanie się od jakiegoś zachowania
łatwiejsze okazywanie pewnych zachowań / efekt facylitacji /, czyli jakby zarażanie się zachowaniami innych osób-modeli: obserwator dostosowuje swoje zachowanie do zachowań innych osób.
Cechy modela
starsi bywają naśladowani przez młodszych wyżsi w pozycji socjalnej są naśladowani przez stojących
niżej przerastający inteligencją – przez mniej inteligentnych sprawniejsi, bardziej kompetentni – przez mniej sprawnych
Właściwości obserwatora sprzyjające modelowaniu: Pozytywne: szacunek, podziw, ufność, sympatia dla
modela, Negatywne: zazdrość, uległość, strach.
Proces uczenia się przez obserwowanie
procesy uwagi i spostrzegania- obserwator kieruje uwagę i wyodrębniana kluczowe elementy tego, czego ma się nauczyć z innych działających bodźców
procesy pamięci- obserwator zapamiętuje i przechowuje
obserwowane zachowanie modela
procesy koordynacji motorycznej- decydujące o możliwości i
dokładności wykonania reakcji naśladowczych
procesy motywacyjne-czynniki aktywizujące jawne zachowanie obserwatora
Koncepcje wyjaśniające mechanizm uczenia się przez naśladownictwo
tendencja do naśladownictwa jest uniwersalną właściwością człowieka
zasady warunkowania instrumentalnego proces warunkowania klasycznego powstanie reprezentacji poznawczych
Procesy poznawcze
Uczenie się utajone- forma uczenia się nie ujawniona natychmiast w widocznej reakcji; występuje bez wyraźnego wzmocnienia
Przedmiotem uczenia się przez obserwacje oraz uczenia się utajonego nie jest reakcja, lecz wiedza o reakcji i jej skutkach.
W teoriach społecznego uczenia się procesy poznawcze spostrzegano i interpretacji uznawane są za podstawowe czynniki, które działają pomiędzy bodźcem zewnętrznym a reakcją człowieka
Przekonania motywujące
Definicja:trwałe oczekiwanie sukcesu lub porażki oraz wiara (albo zwątpienie) w zdolność opanowywania nowych umiejętności i osiągniecie celów
Rodzaje: Poczucie kontroli nad własnym życiem Poziom optymizmu lub pesymizmu Wiara we własne siły
Lokalizacja kontroli- Julian Rotter Ogóle przekonanie, że skutki własnego postępowania są przez
nas kontrolowane (umiejscowienie wewnętrzne) lub i znajdują się poza nasza kontrolą (umiejscowienie zewnętrzne)
Wewnętrzne umiejscowienie kontroli
Zewnętrzne umiejscowienie kontroli
Osoba jest przekonana, że ponosi odpowiedzialność za to, co się jej przydarza
Osoba jest przekonana, że jest ofiarą (a czasem wybrańcem) losu, przypadku lub innych ludzi
“Niepowodzenia człowieka są skutkiem popełnionych błędów”
“Wiele nieszczęśliwych zdarzeń w życiu człowieka jest wynikiem pecha”
Styl wyjaśniania- Martin Seligman
Sposób, w jaki tłumaczymy sobie dlaczego coś się w naszym życiu wydarza; to jak wyjaśniamy sobie pewne zdarzenia sprawia, że albo utrwalamy wsobie poczucie bezradności, albo, mobilizujemy się do większej aktywności
pesymistyczny styl wyjaśniania:-( opmistyczny styl wyjaśniania:-)
sukcesy przypisuje otoczeniu a porażki sobie
sukcesy przypisuje sobie a porażki otoczeniu
winą obarcza siebie, przypisuje wydarzeniom trwały charakter, przypisuje im uniwersalny charakter (pojedyncze wydarzenie uogólnia na całą swoją osobę i zdolności).
chwilowy charakter niepowodzeń,zasięg ograniczony jedynie do sfery, w której pojawiło się niepowodzenie,czynniki zewnętrzne, które mogły być odpowiedzialne za niepowodzenie.
Poczucie własnej samoskuteczności- Albert Bandura
Wiara w zdolność uzyskania własnym wysiłkiem pożądanych rezultatów (takich jak opanowanie nowych umiejętności czy osiągnięcie celów)
Źródła przekonań o własnej samoskuteczności: Poziom osiągnięć we własnym działaniu w porównaniu z
jakimś ustalanym standardem lub w porównaniu z innymi, Doświadczenie zastępcze, a więc obserwacja innych ludzi i
przekonania dotyczące wykonalności różnych zadań Perswazja słowna, Percepcja własnego pobudzenia emocjonalnego,