Wprowadzenie do technik efektywnego uczeniaZajęcia 1

Problemyz tym dziś się zmagamy… wszyscy!

Dzisiejszy świat

• niepewność, nieprzewidywalność, gwałtowne, niespotykane na dotychczasową skalę tempo zmian (Bauman, Luhmann, Giddens), • nieprawdopodobny przyrost informacji,• intensywność komunikacji, różnice w operowaniu technologiami, w tym Internetem, walka o uwagę, • niebywały rozwój technologiczny,• niedostosowanie instytucji do skali, tempa i kierunku zmian – w tym – niestety – dzisiejszej szkoły (Robinson, Fischer, Giddens), • brak fundamentów, oparcia, podstawy, zaufania (Sztompka)• paradoks wielości wyboru.• Chaos.

Grzechy szkoły

• brak wsparcia szkoły dla rozwoju umiejętności – taniec, sztuka, teatr, film, sport itd. (Mamy nie tylko mózgi, ale i ciała, Robinson),• przeładowanie wiedzą, jej rozłączność i fragmentaryczność. Nieróżnicowanie technik uczenia, „jednowymiarowość” zajęć,• brak nauki uczenia (Przepis, w którym zawarto składniki, ale pominięto instrukcję), • zaniedbywanie nowych technologii i nowych mediów w nauczaniu,• brak wsparcia motywacyjnego i celowościowego ucznia (Dlaczego mam się tego uczyć? Bo tak! Ucz się!)• nakierowanie na jeden rodzaj inteligencji.• pomijanie twórczości, kreatywności, wynalazczości.

5 najważniejszych „rozpoznań”

• Jak się uczę – rozpoznanie indywidualnego stylu uczenia (wzrokowiec, słuchowiec, kinestetyk) oraz sposobu uczenia (planowe, systematyczne, niesystematyczne).• Co mnie interesuję – rozpoznanie zainteresowań, tego, co autentycznie angażuje, czemu poświęcam najwięcej czasu, uwagi, • Jakie są moje cele szkolne (teraźniejszość i bliska przyszłość) oraz życiowe (dalsza przyszłość). • Czemu/komu poświęcam najwięcej czasu i jak go spędzam – pracy/ nauce (produktywnie, nieproduktywnie), przyjemnościom własnym, rodzinie/ przyjaciołom/ znajomym.• Co/ kto mnie motywuję – co powoduje, że mimo trudności, nie poddaje się – jestem konsekwentny i wytrwały, a jeśli tak nie jest, dlaczego.

Pytania, których nie zadajemy

• Kim chcę być i co chcę robić za 15, 10, 5 lat, 3 lata, za 1 rok, 0,5 roku – jakie są moje cele krótko- i długoterminowe? • Dlaczego chcę to robić – jaka jest moja motywacja?• Czy jeśli nie mam pomysłu na przyszłość, czy poszukuję swojej drogi i zastanawiam się nad nią?• Czy znam swoje silne i słabe strony?• Co robię, by realizować swoje cele (jeśli je znam)? • Czy wystarczająco dobrze znam siebie?• Dlaczego – mimo że wiem, czego chcę – nie udaje mi się wytrwać w postanowieniach? Mam słabą silną wolę?• Kto jest dla mnie drogowskazem/ mentorem/ autorytetem?• Czy mam osobę, która może być moim przewodnikiem?• Czy mam osobę, która wspiera i konstruktywnie krytykuje?

Jak więc się uczyć?

1|Poznaj swój styl

uczeniaCo to znaczy?

1|Wykorzystuj te techniki uczenia, które w twoim przypadku są

najskuteczniejsze. Testuj, sprawdzaj, ucz się na

błędach, odrzucaj. Wybierz tylko to, co działa i przynosi rezultaty.

Problem: wymaga czasu i samopoznania

2|Obierz strategię.

Planuj uczenie

2|Ustal, ile czasu dziennie poświęcasz

na naukę, i trzymaj się tego. Korzystaj z harmonogramów dnia.

Zobowiąż się przez sobą do solidnej pracy nad poznaniem siebie.

Problem: konsekwencja, praca u podstaw

3|Bądź gotowy na

porzucenie „strefy komfortu”

3|Nie oczekuj rezultatów bez pracy i zaangażowania. Ustaw priorytety i

trzymaj się ich. Bądź konsekwentny.Problem: pokusy

4|Techniki uczenia to

umiejętności, które trzeba

posiąść

4|Samo poznanie nie wystarczy,

trzeba je opanować, tak jak uczy się tańca, gry gitarze, żonglowania.

Problem: wymaga czasu, systematyczności, obserwowania siebie, wytrwałości i wiary, że się

uda

5|Obserwuj małe sukcesy. Postęp trwa w czasie

5|(Samo)Motywacja jest motorem

najszybszych, najskuteczniejszych, najtrwalszych zmian.

Problem: samoobserwacja. Jeśli widzisz cel końcowy, to potrafisz wyznaczyć drogę i widzieć każdy

krok naprzód

Czego używać w nauce, bez względu na styl uczenia

• Wyobraźni, myślenia obrazowego – zobacz to, czego się uczysz,• Emocji – poczuj to, czego się uczysz, doświadcz tego,• Zabawy, humoru, żartu, ironii, sarkazmu, anegdoty, opowiastki,• Doświadczenia, eksperymentu – czy udałoby się sprawdzić to w działaniu lub zobaczyć w naturze (chemia, biologia, fizyka itd.),• (samo)poznania – nie bój się pytać, stawiaj pytania sobie i innym,• Łącz zmysły – ucz się wyobrażając sobie, dotykając/ czując, smakując, wąchając, słysząc, robiąc/ wykonując,• Wiary w siebie i własne możliwości – wspieraj je motywacją zewnętrzną i wewnętrzną,• Pasji i zaangażowania – krytykuj, nie zgadzaj się, dyskutuj,• Nowych technologii i mediów – blogów, mikroblogów, czytników RSS, podkastów, poczty elektronicznej, wirtualnych słowników i encyklopedii , forów internetowych, czatów tamatycznych, • Twórczości – namaluj to, narysuj, stwórz, skonstruuj, zbuduj, opracuj,

Co naprawdę Cię interesuje?

Credo

•Nie bądź obojętny,

• Zastanawiaj się, myśl, działaj,• Wyciągaj wnioski.

Wiele zależy od Ciebie.

Wykorzystaj to!

Polecana literatura

• Gordon Dryden, Jeannete Vos, Rewolucja w uczeniu, przeł. Beata Jóźwiak, Poznań 2003.

• Monika Łukasiewicz, Sukces w szkole, Poznań 2005.

• Robert Fischer, Uczymy jak myśleć, przeł. Krzysztof Kruszewski, Warszawa 1999. [dostępna w antykwariatach – nakład wyczerpany].

• Robert Fischer, Uczymy jak się uczyć, przeł. Krzysztof Kruszewski, Warszawa 1999. [dostępna w antykwariatach – nakład wyczerpany].

• Ken Robinson, Oblicza umysłu. Ucząc się kreatywności, przeł. Aleksander Baj, Kraków 2010.

Dziękuję za Twój poświęcony czas!