Teoria proporcji czynników produkcji: model Heckschera - Ohlina

Założenia modelu Heckschera – Ohlina.

Teoria H – O.

Relatywne ceny i podział dochodów.

Wyrównywanie cen czynników produkcji.

Rozwinięcie teorii (paradoks Leontiefa; modele wieloczynnikowe)

Teoria Heckschera – Ohlina i współczesny handel

Założenia modelu H-O

Dwa kraje, dwa dobra, dwa czynniki produkcji;

Brak różnic w stosowanych technologiach;

Różna „czynnikochłonność” produkowanych towarów;

Brak korzyści ze skali produkcji;

Niepełna specjalizacja produkcji;

Jednakowe preferencje konsumentów w skali międzynarodowej;

Założenia cd.Doskonała konkurencja na rynku dóbr;

Doskonała mobilność czynników produkcji wewnątrz krajów i brak mobilności w skali międzynarodowej;

Pełne zatrudnienie czynników produkcji;

Brak kosztów transportu i ograniczeń handlowych;

Handel między krajami jest zbilansowany

Względne wyposażenie w czynniki produkcji

K / L < K* / L*R / W > R* / W*

Jeśli: aKX / aLX > aKY / aLY

oznacza to, że towar X wymaga relatywnie większych nakładów kapitału niż pracy w porównaniu do towaru Y, czyli jego produkcja jest bardziej kapitałochłonna niż produkcja towaru Y;

Względne wyposażenie w czynniki produkcji

Jednocześnie produkcja towaru Y jest bardzie pracochłonna niż produkcja towaru X.Dlatego produkcja towaru Y w kraju jest relatywnie tańsza, gdyż produkcja ta wymaga relatywnie większych nakładów czynnika bardziej w kraju obfitego, czyli relatywnie tańszego; zagranicą produkcja towaru X jest relatywnie tańsza, gdyż wymaga większych nakładów czynnika tam bardziej obfitego, czyli tańszego

Model Heckschera – Ohlina cd.

PX / PY > P*X / P*Y ( w kraju dobro Y relatywnie tańsze; zagranicą X relatywnie tańsze)

Teoremat Heckschera - Ohlina:

krajom opłaca się specjalizować w produkcji towarów wymagających relatywnie większych nakładów czynników produkcji będących w danym kraju we względnej obfitości, zaś importować towary wymagające względnie większych nakładów czynników relatywnie w danym kraju rzadszych.

Teoremat Stolpera - Samuelsona

Wymiana międzynarodowa prowadzi w każdym z krajów do wzrostu przychodów czynnika produkcji, w który kraj jest obficiej wyposażony oraz do spadku przychodów czynnika, który jest relatywnie rzadki

Czynniki obfite na wymianie zyskują; czynniki rzadkie tracą.

Wyrównywanie cen czynników produkcji:

Handel międzynarodowy prowadzi do wyrównywania cen czynników produkcji: rosną ceny czynników obfitych, czyli relatywnie tańszych i spadają ceny czynników relatywnie rzadkich, czyli relatywnie drogich;Handel międzynarodowy jest substytutem międzynarodowych przepływów czynników produkcji

Rozwinięcie teorii

Testowanie teorii

Paradoks Leontiefa: eksport USA okazał się mniej kapitało-intensywny niż import;

Teoria H – O dobrze wyjaśnia handel miedzygałęziowy zwłaszcza między krajami rozwiniętymi i rozwijającymi się.

Modele wieloczynnikowe.