SYLABUS UPJPII - dokumenty.upjp2.edu.pldokumenty.upjp2.edu.pl/wns/ · Uzyskanie pozytywnej oceny z...

SYLABUS UPJPII

Jednostka prowadząca: Wydział Nauk Społecznych, Instytut Pracy Socjalnej

Kierunek: Praca Socjalna

Specjalność brak

Poziom: I stopień studia licencjackie

Nazwa przedmiotu1 w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć

Ochrona własności intelektualnej (Intellectual property protection)

*Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) Ochrona własności intelektualnej (Intellectual property protection)

Kod przedmiotu

Język: brak

Typ przedmiotu ogólny

Przedmiot obieralny TAK

Rok studiów, semestr

studia stacjonarne I i II rok

studia niestacjonarne: I i II rok

Wymiar (liczba godzin i rodzaj zajęć)

studia stacjonarne: 15 godzin I i II rok

studia niestacjonarne: 15 godzin I i II rok

Punkty ECTS: 2

Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną

Prowadzący

studia stacjonarne: Magdalena Butrymowicz

studia niestacjonarne: Magdalena Butrymowicz

Koordynator sylabusa

Magdalena Butrymowicz

Wymagania wstępne:

Uzyskanie pozytywnej oceny z przedmiotu Wstęp do nauki o prawie i państwie, podstawowa

znajomość terminologii prawniczej.

Cele:

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problematyką ochrony własności intelektualnej,

przekazanie zarówno wiedzy teoretycznej jak i praktycznej z tej materii.

Student zdobywa praktyczną wiedze na temat ochrony własności intelektualnej. Rozumie zasady i

techniki ochrony dóbr konsumpcyjnych oraz posiada wiedzę o odpowiedzialności za ich naruszenie.

Zna i umie korzystać z aktów prawnych regulujących materię własności intelektualnej. Potrafi

zidentyfikować problem i praktycznie zastosować procedury postępowania przed Urzędem

Patentowym i sądami powszechnymi.

Treści kształcenia:

1. Rys historyczny przedmiotu

2. Ochrona prawna własności intelektualnej: akty prawa polskiego, prawa Unii Europejskiej, prawa

międzynarodowego.

1 przedmiot (przedmiot / moduł / zajęcia) – poziom ogólności tworzonych sylabusów zależy od decyzji władz jednostki

prowadzącej kierunek studiów

3. Dobra niematerialne i prawa na nich

4. Pojęcie własności intelektualnej

5. Zakres ochrony własności intelektualnej: dobra objęte prawem autorskim, ochrona baz danych,

dobra objęte prawem własności przemysłowej

6. Formy ochrony własności intelektualnej; towar piracki, towar podrobiony, plagiat itp.

7. Majątkowy aspekt dóbr koncepcyjnych

8. Własność intelektualna a działalność gospodarcza, polityczna i społeczna

9. Ochrona własności intelektualnej w życiu codziennym i pracy zawodowej

Efekty kształcenia:

WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: definiuje podstawowe pojęcia z zakresu

prawa własności intelektualnej, identyfikuje zagadnienie oraz nazywa i objaśnia zakres objęty

ochroną. Rozpoznaje tematykę ochrony własności intelektualnej oraz posiada ogólną wiedzę o

charakterze przedmiotu,

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: jest w stanie dokonać

samodzielnej analizy zaistniałego zdarzenia pod kontem potrzeby ochrony własności

intelektualnej, prawidłowo dobiera metody ochrony oraz podejmuje odpowiednie kroki w celu

zapewnienia takiej ochrony. Posiada umiejętność prawidłowego posługiwania się istniejącym

systemem ochrony własności intelektualnej oraz umiejętność stosowania i wykorzystywania

norm prawnych.

Metody i narzędzia dydaktyczne:

Wykład problemowy

Dyskusja,

Case study

Esej

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia:

Podstawą zaliczenia zajęć jest:

obecność studenta na wykładach, z możliwością posiadania dwóch nieusprawiedliwionych

nieobecności: 30 % oceny

esej przygotowany po uzgodnieniu tematu z prowadzącym: 45 %

udział w dyskusji: 25 %

Lektury podstawowe:

Sieńczyło – Chlebisz Joanna, Prawo własności intelektualnej, Warszawa 2009

Michniewicz Grzegorz, Ochrona własności intelektualnej, Warszawa 2012,

Zięba – Załucka Halina, Środki Ochrony Praw słusznie nabytych w świetle Konstytucji RP i

prawa Unii Europejskiej, Warszawa 2012,

Golat Rafał, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2011.

Barta Janusz Prawo autorskie. System Prawa Prywatnego. Tom 13, wydanie 3, Warszawa

Kostański Piotr, Prawo własności przemysłowej. Komentarz, Warszawa 2010.

Lektury uzupełniające:

Jakub Kępiński, Wzór przemysłowy i jego ochrona w prawie polskim i wspólnotowym, Warszawa

2010,

du Vall Michał i inni, Prawo patentowe, Warszawa 2010,

Kępiński Marian, Granice prawa autorskiego, Warszawa 2012,

Grzybczyk Katarzyna, Prawo w wirtualnych światach, Warszawa 2013.

Szczepanowska-Kozłowska Krystyna, Umowy Licencyjnej w prawie własności przemysłowej,

Warszawa 2012.

Grzybczyk Katarzyna, Prawo właściwe dla autorsko -prawnej umowy licencyjnej, Warszawa 2010,

Uwagi:

http://www.bookmaster.pl/prawo,wlasnosci,intelektualnej/ksiazka/366360.xhtml

http://www.bookmaster.pl/ochrona,wlasnosci,intelektualnej/michniewicz,grzegorz/ksiazka/429538.xhtml

http://www.ksiegarnia.beck.pl/akademicka-skrypty/id2479,Prawo-autorskie-i-prawa-pokrewne.html

http://www.ksiegarnia.beck.pl/prawo-system-prawa-prywatnego/id1880,Prawo-autorskie.-System-Prawa-Prywatnego.-Tom-13.html

http://www.ksiegarnia.beck.pl/prawo-komentarze/id4524,Prawo-wlasnosci-przemyslowej.-Komentarz.html

http://www.bookmaster.pl/wzor,przemyslowy,i,jego,ochrona,w,prawie,polskim,i,wspolnotowym/kepinski,jakub/ksiazka/466606.xhtml

http://www.bookmaster.pl/prawo,patentowe/michal,du,vall/ksiazka/254733.xhtml

http://www.ksiegarnia.beck.pl/monografie-prawnicze/id1515,Dzielo-reklamowe-i-jego-tworca.html

http://www.ksiegarnia.beck.pl/monografie-prawnicze/id2094,Wyczerpanie-praw-wlasnosci-przemyslowej.html

http://www.bookmaster.pl/prawo,wlasciwe,dla,autorskoprawnej,umowy,licencyjnej/grzybczyk,katarzyna/ksiazka/379420.xhtml

SYLABUS UPJPII



Specjalność brak



Pomoc społeczna

*Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)

Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu kierunkowy

Przedmiot obieralny NIE


studia stacjonarne V semestr

studia niestacjonarne: V semestr


studia stacjonarne: 10 godzin wykład 10 godzin ćwiczeń

studia niestacjonarne: 8 godzin wykładu, 7 godzin ćwiczeń

Punkty ECTS: 2

Forma zaliczenia: Wykład: zaliczenie z oceną, Ćwiczenia: Zaliczenie

Prowadzący



Koordynator syllabusa


Wymagania wstępne:

Brak wymagań.


1. Koncepcja pomocy społecznej.

2. Charakterystyka pomocy społecznej i rola metody opiekuńczo-pomocowej w systemie

zabezpieczenia społecznego.



3. Pomoc społeczna w ujęciu historycznym.

4. Współczesny system pomocy społecznej w Polsce. Podstawy prawne funkcjonowania

systemu pomocy społecznej.

5. Definicje i teorie ubóstwa. Ubóstwo absolutne, relatywne i subiektywne. Miary ubóstwa.

Ubóstwo w Polsce i w Europie.

6. Marginalizacja i ekskluzja społeczna.

7. Publiczne i prywatne podmioty pomocy społecznej.

8. Źródła finansowania i struktura wydatków pomocy społecznej.

9. Role zawodowe pracowników socjalnych. Porównanie modeli kształcenia pracowników

socjalnych w wybranych krajach.

10. Systemy pomocy społecznej w innych krajach.

11. Kategorie klientów pomocy społecznej: charakterystyka wybranej kategorii, sytuacja prawna,

instytucje pomocy społecznej - publiczne i pozarządowe; koncepcja, formy i skuteczność

świadczonej pomocy

12. Kategorie klientów pomocy społecznej


WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: definiuje, podstawowe problemy z

zakresy prawa ubezpieczeń, przedmiot koncentruje się na podstawowych zagadnieniach z

zakresu ubezpieczeń podstawowych oraz na mechanizmach ich funkcjonowania. Student

posiada wiedzę o funkcjonowaniu systemu w Polsce i Unii Europejskiej, oraz rozróżnia różne

typy ubezpieczeń. Potrafi aktywnie wykorzystywać pozyskaną wiedze w gospodarstwie

domowym jak i w warunkach działalności gospodarczej

UMIEJĘTNOŚCI: student powinien posiadać umiejętność wykorzystywania pozyskanej na

wykładach i ćwiczeniach wiedzy. Praktycznego i efektywnego przekazania wiadomości innym

podmiotom. Świadomie podejmuje decyzje w zakresie ubezpieczeń oraz stosuje je codziennej

pracy i życiu prywatnym.

KOMPETENCJE (POSTAWY) – w wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie

następujące postawy: aktywna postawa do udzielenia wstępnej pomocy w dziedzinie

ubezpieczeń, ma świadomość problemów jakie mogą powstać w sferze zabezpieczenia

społecznego i jest zdolny do wstępnej analizy problemu.


Wykład ,

konwersatorium,


Wykład: warunkiem zaliczenia jest uczestnictwo w wykładach, za każdy wykład student otrzymuje 0

lub 2 punkty (obecność/nieobecność), łącznie 20 punktów/16 punktów, pisemne zaliczenie w formie

otwartej odpowiedzi na 5 pytań za każdą pozytywną odpowiedź student otrzymuje maksymalnie 5

punktów łącznie 25 punktów, dodatkowo doliczane są punkty uzyskane na ćwiczeniach. Maksymalna

liczba 100 punktów/87 punktów, warunkiem zaliczenia na najniższą ocenę jest uzyskanie 50 punktów,

kolejna wyższa ocena po przekroczeniu 55 punktów.

Ćwiczenia: warunkiem zaliczenia jest aktywne uczestnictwo we wszystkich ćwiczeniach, student za

każde zajęcia student otrzymuje punkty w skali od 0 do 3, gdzie 0 to nieobecność a 3 aktywne

uczestnictwo, np. przygotowaniem referatu po akceptacji tematu przez prowadzącego, maksymalna

liczba punktów to 30/21 punktów, warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 15 punktów/11 punktów.

Lektury podstawowe:

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w

sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE L 200 z 07.06.2004 r. )

J. Jończyk, Prawo zabezpieczenia społecznego, Zakamycze 2003;

M. Gersdorf, B. Gudowska: Społeczne ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe. Komentarz,

Warszawa 2012

J. Hrynkiewicz (red.), Ubezpieczenia społeczne w Polsce 10 – lat reformowania, Warszawa 2011,

I. Jędrasik-Jankowska: Pojęcia i konstrukcje prawne ubezpieczenia społecznego, Warszawa 2012.

J. Monkiewicz, Jednolity Rynek Ubezpieczeń w Unii Europejskiej, Procesy rozwoju i integracji,

Bydgoszcz – Warszawa 2005.

S. Molina, Zabezpieczenie społeczne w katach Rady Europy, w Polityka Społeczna. Standardy

zabezpieczenia społecznego. Polacy wśród innych, nr 3, 2005 s. 30-36

T. Bińczycka-Majewska, Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego w Unii Europejskiej,

Zakamycze 1999.

G. Uściska, Europejskie standardy zabezpieczenia społecznego a współczesne rozwiązania polskie,

Warszawa 2005.Lektury uzupełniające:

T. Szumlicz, Ubezpieczenia społeczne. Teoria dla praktyki, Bydgoszcz – Warszawa 2005.

W. Muszalski, Ubezpieczenia społeczne. Podręcznik akademicki, Warszawa 2004.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność brak



Prawo pracy ( Labour law)


Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu podstawowy



studia stacjonarne IV semestr

studia niestacjonarne: IV semestr




Punkty ECTS: 2


Prowadzący





Wymagania wstępne:

Uzyskanie pozytywnej oceny z przedmiotu Wstęp do nauki o prawie i państwie, podstawowa

znajomość terminologii prawniczej.




1. Geneza i rozwój prawa pracy, podstawowe zasady prawa pracy

2. Źródła i zasady prawa pracy

3. Stosunek pracy jego nawiązanie, zmiana i ustanie. Nietypowe formy zatrudnienia.

4. Wynagrodzenie za pracę (pojęcie, zasady i system wynagradzania, składniki

5. Czas pracy – praca w godzinach nadliczbowych i jej rekompensata, urlopy pracownicze.

6. Zakaz konkurencji.

7. Odpowiedzialność porządkowa i materialna pracownika.

8. Ochrona pracy.

9. Spory ze stosunku pracy.

10. Zbiorowe prawo pracy.

11. Europejskie prawo pracy.



zakresu prawa pracy, dobiera odpowiednie środki ochrony praw pracowniczych, potrafi

zidentyfikować problem oraz rozpoznać jaki przepis prawa ma zastosowanie do danego

przypadku. Potrafi wyjaśnić zaistniały problem na gruncie prawa pracy i nazwać ten problem.

Dodatkowo posiada wiedzę w zakresie podstawowych norm prawa pracy i systemu jego

ochrony.

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: dobiera odpowiednie metody

identyfikacji problemów z zakresu prawa pracy interpretuje zagadnienie i wykorzystuje

posiadaną wiedze w trakcie pracy. Potrafi nakreślić kierunek rozwiązani problemu i praktycznie

zastosować pozyskaną wiedze. Potrafi współpracować aktywnie w rozwiązaniu problemów

pracowniczych.


następujące postawy: aktywna postawa do udzielenia wstępnej pomocy w dziedzinie prawa

pracy, ma świadomość problemów jakie mogą powstać w relacjach pracownik – pracodawca i

jest zdolny do wstępnej analizy problemu.


Wykład ,

konwersatorium,

case study



lub 2 punkty (obecność/nieobecność), łącznie 30 punktów, pisemne zaliczenie w formie otwartej

odpowiedzi na 5 pytań za każdą pozytywną odpowiedź student otrzymuje maksymalnie 10 punktów

łącznie 50 punktów, dodatkowo doliczane są punkty uzyskane na ćwiczeniach. Maksymalna liczba 95

punktów, warunkiem zaliczenia na najniższą ocenę jest uzyskanie 50 punktów, kolejna wyższa ocena

po przekroczeniu 55 punktów.




liczba punktów to 15, warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 7 punktów.

Lektury podstawowe:

Kodeks pracy, stan prawny na 2013 rok

L. Florek:, Prawo pracy, Warszawa 2012 r.

K. Baran (red.) Prawo pracy, Warszawa 2010r.

M. Barzycka – Banaszak, Prawo Pracy, skrypty Beck, Warszawa 2010

L. Florek: Europejskie prawo pracy, Warszawa 2010

Z. Kubot i inni, Prawo Pracy Zarys Wykładu, Warszawa 2010


L. Florek: Indywidualne a zbiorowe prawo pracy, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Kraków 2007

T. Liszcz: Prawo Pracy, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa 2006

E. Wronikowska: Zbiorowe prawo pracy, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2008.

Z. Niebała, red. Prawo Pracy, Warszawa 2012

T. Kuczyński: Spory pracy oraz Ich rozpatrywanie, [w:] Z. Kubot, Warszawa 2010.

A. Świątkowski, Europejskie prawo socjalne, Dom Wydawniczy ABC 2000

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność brak



Zabezpieczenie społeczne (Social safety)


Kod przedmiotu:

Język: polski




studia stacjonarne V semestr

studia niestacjonarne: V semestr




Punkty ECTS: 2


Prowadzący





Wymagania wstępne:




1. Ubezpieczenia podstawowe: istota, pojęcie i podstawowe założenia

2. Historia rozwoju ubezpieczeń w Polsce i na świecie

3. Ubezpieczenia w systemie państwa: istota zdarzeń losowych, zasady ochrony, funkcje ubezpieczeń,

rola i miejsce firm ubezpieczeniowych na rynku, klasyfikacja ubezpieczeń.

4. Podstawy Polskiego systemu ubezpieczeń gospodarczych

5. Pośrednictwo ubezpieczeniowe.

6. Nadzór ubezpieczeniowy w Polsce.

7. System ochrony ubezpieczeniowej w Polsce i Unii Europejskiej.

8. Umowa ubezpieczenia.

9. Ubezpieczenia majątkowe i na życie w Polsce i Unii Europejskiej.

10. Ubezpieczenia gospodarcze w Polsce i Unii Europejskiej.

11. Podstawowe modele ubezpieczeń społecznych

12. Kierunki rozwoju ubezpieczeń oraz podstawy ich reformy

13. Filary ubezpieczenia emerytalnego – omówienia problemu

14. Zmiany systemu ubezpieczeń w Polsce od 1 maja 2011 roku



zakresu prawa ubezpieczeń, przedmiot koncentruje się na podstawowych zagadnieniach z

zakresu ubezpieczeń podstawowych oraz na mechanizmach ich funkcjonowania. Student

posiada wiedzę o funkcjonowaniu systemu w Polsce i Unii Europejskiej, oraz rozróżnia różne

typy ubezpieczeń. Potrafi aktywnie wykorzystywać pozyskaną wiedze w gospodarstwie

domowym jak i w warunkach działalności gospodarczej

UMIEJĘTNOŚCI: student powinien posiadać umiejętność wykorzystywania pozyskanej na

wykładach i ćwiczeniach wiedzy. Praktycznego i efektywnego przekazania wiadomości innym

podmiotom. Świadomie podejmuje decyzje w zakresie ubezpieczeń oraz stosuje je codziennej

pracy i życiu prywatnym.


następujące postawy: aktywna postawa do udzielenia wstępnej pomocy w dziedzinie

ubezpieczeń, ma świadomość problemów jakie mogą powstać w sferze zabezpieczenia

społecznego i jest zdolny do wstępnej analizy problemu.


Wykład ,

konwersatorium,



lub 2 punkty (obecność/nieobecność), łącznie 20 punktów/16 punktów, pisemne zaliczenie w formie

otwartej odpowiedzi na 5 pytań za każdą pozytywną odpowiedź student otrzymuje maksymalnie 5

punktów łącznie 25 punktów, dodatkowo doliczane są punkty uzyskane na ćwiczeniach. Maksymalna

liczba 100 punktów/87 punktów, warunkiem zaliczenia na najniższą ocenę jest uzyskanie 50 punktów,

kolejna wyższa ocena po przekroczeniu 55 punktów.




liczba punktów to 30/21 punktów, warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 15 punktów/11 punktów.

Lektury podstawowe:

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w

sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE L 200 z 07.06.2004 r. )

J. Jończyk, Prawo zabezpieczenia społecznego, Zakamycze 2003;

M. Gersdorf, B. Gudowska: Społeczne ubezpieczenia wypadkowe i chorobowe. Komentarz,

Warszawa 2012

J. Hrynkiewicz (red.), Ubezpieczenia społeczne w Polsce 10 – lat reformowania, Warszawa 2011,

I. Jędrasik-Jankowska: Pojęcia i konstrukcje prawne ubezpieczenia społecznego, Warszawa 2012.

J. Monkiewicz, Jednolity Rynek Ubezpieczeń w Unii Europejskiej, Procesy rozwoju i integracji,

Bydgoszcz – Warszawa 2005.

S. Molina, Zabezpieczenie społeczne w katach Rady Europy, w Polityka Społeczna. Standardy

zabezpieczenia społecznego. Polacy wśród innych, nr 3, 2005 s. 30-36

T. Bińczycka-Majewska, Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego w Unii Europejskiej,

Zakamycze 1999.

G. Uściska, Europejskie standardy zabezpieczenia społecznego a współczesne rozwiązania polskie,

Warszawa 2005.


T. Szumlicz, Ubezpieczenia społeczne. Teoria dla praktyki, Bydgoszcz – Warszawa 2005.

W. Muszalski, Ubezpieczenia społeczne. Podręcznik akademicki, Warszawa 2004.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII

Jednostka prowadząca Wydział Nauk Społecznych

Kierunek Praca socjalna

Specjalność

Poziom I stopień


zgodnie z wykazem przedmiotów dla danego kierunku studiów lub specjalności

*Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) dla przedmiotów obieralnych

Podstawy psychiatrii

Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu

Przedmiot obieralny (tak/nie)

szczegółowy przedmiot podlegający wyborowi przez studenta w ramach przedmiotu np. „Seminarium

z teologii fundamentalnej” w ramach przedmiotu „Seminarium”


studia stacjonarne I/2

Wymiar (liczba godzin i rodzaj zajęć)30 godz. wykładu

studia stacjonarne

studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia egzamin ustny

Prowadzący

Dr Łukasz Cichocki, dr Piotr Błądziński


Dr Łukasz Cichocki

Wymagania wstępne:

Cele:

Dostarczenie podstawowej wiedzy dotyczącej zaburzeń psychicznych, opisu objawów, przyczyn,

sposobów leczenia, ze szczególnym uwzględnieniem roli pracownika socjalnego w procesie opieki i

terapii osób chorujących psychicznie.


1. Wstęp do psychiatrii

2. Podstawy psychopatologii

3. Zaburzenia psychotyczne

4. Choroba afektywna

5. Zaburzenia osobowości

6. Zaburzenia psychiczne na tle organicznym

7. Zaburzenia psychiczne spowodowane substancjami psychoaktywnymi

8. Zaburzenia psychiczne pourazowe

9. Podstawowe zagadnienia prawne

10. Metody terapeutyczne ze szczególnym uwzględnieniem roli psychiatrii środowiskowej




WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student będzie umiał scharakteryzować objawy

podstawowych zaburzeń psychicznych, objaśnić możliwe przyczyny zachorowania,

zaproponować możliwe sposoby postępowania terapeutycznego ze szczególnym uwzględnieniem

roli pracownika socjalnego.

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student będzie w stanie analizować

obserwować zmiany zachowania świadczące o obecności objawów psychopatologicznych,

inicjować działania mogące poprawić sytuację zdrowotną osoby chorującej, wykorzystywać

dostępne metody terapii, współpracować z innymi profesjonalistami pracującymi z osobami

chorującymi psychicznie

KOMPETENCJE (POSTAWY) – w wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien nabyć

postawę szacunku wobec osób chorujących psychicznie, być wrażliwym na ich potrzeby, zdolny

do nawiązania relacji wspierającej, rozumiejącej problemy osób chorujących psychicznie.


wykład interaktywny, filmy dydaktyczne, dyskusja w małych grupach


Egzamin ustny, ocena ciągła

Lektury podstawowe:

(wykaz lektur obowiązkowych, których znajomość jest warunkiem zaliczenia przedmiotu)

Autor, Arnhild Lauveng „Byłam po drugiej stronie lustra” 2007

Antoni Kępiński „Poznanie chorego” 1994


Uwagi:

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność:

Poziom studia pierwszego stopnia



Bezdomność w aspekcie biospołecznym / HOMELESSNESS IN ASPECT OF BIO-SOCIAL


Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu: przedmiot fakultatywny

Przedmiot obieralny (tak/nie) TAK


studia stacjonarne: rok II, semestr III

studia niestacjonarne: rok II, semestr III


studia stacjonarne: 20 godzin, wykład; 10 godzin, ćwiczenia

studia niestacjonarne: 12 godzin, wykład; 8 godzin, ćwiczenia

Punkty ECTS : 2


Prowadzący

studia stacjonarne: dr hab. Małgorzata Duda, wykład; mgr Iwona Surmaj, ćwiczenia

studia niestacjonarne: mgr Iwona Surmaj, wykład i ćwiczenia

Koordynator sylabusa: dr hab. Małgorzata Duda

Wymagania wstępne:

Bez wymogów wstępnych

Cele:

Celem wykładu jest poznanie zjawiska bezdomności, jak również form i metod pracy z osobą

bezdomną, pozwalającą na ograniczenie tego zjawiska oraz jego skutków.

Celem ćwiczeń jest poznanie funkcjonowania osoby doświadczającej bezdomności oraz

podstawowego systemu wsparcia w procesie wychodzenia z bezdomności.


Wykład

1. Zjawisko bezdomności – podstawowe pojęcia i klasyfikacje.

2. Dom jako element struktury społecznej.



3. Bezdomność w wymiarze, indywidualnym, społecznym, ekonomicznym, politycznym i

międzynarodowym.

4. Skala zjawiska bezdomności w Polsce.

5. Marginalizacja i wykluczenie społeczne osób bezdomnych.

6. Opcja preferencyjna na rzecz bezdomnych.

Ćwiczenia

7. Percepcja społeczna osoby bezdomnej.

8. Profil osoby doświadczającej bezdomności.

9. Wsparcie dla osób bezdomnych – formalne i nieformalne.

10. Wsparcie środowiskowe i proces integracji społecznej osób bezdomnych.


1. Student zna podstawowe problemy osób bezdomnych.

2. Student zna systemy wsparcia osób bezdomnych oraz zagrożonych bezdomnością.

3. Student umie planować i organizować wspracie dla osób bezdomnych.

4. Student rozumie potrzeby osób bezdomnych oraz docenia znaczenie wsparcia środowiskowego.


1. Wykład

2. Prezentacja

3. Praca z tekstem

4. Dyskusja, burza mózgów


1. Przygotowanie przez studentów prezentacji z wybranego zagadnienia.

2. Krótka rozprawa z zadanej literatury.

3. Zaliczenie przedmiotu na podstawie przedstawionego projektu.

Na ocenę ostateczną składają się składniki: 25% ocena z prezentacji, 25% ocena rozprawy, 50% ocena

z projektu.

Lektury podstawowe:


Chwaszcz J., Zasoby adaptacyjne osób bezdomnych, [w:] Kalinowski M., Niewiadomska I. ( red),

Skazani na wykluczenie!?, Wyd. KUL, Lublin 2010.

Duda M., Bezdomny moim bratem. O polskiej bezdomności przełomu wieków w świetle społecznego

nauczania Kościoła, Wyd. Św. Stanisława BM, Kraków 2011.

Piekut-Brodzka D., Bezdomność, Wyd. ChAT, Warszawa 2006.

Szczypior E., System pomocy osobom bezdomnym – stan obecny i potrzeby zmian, Wyd. UG, Gdańsk

2008.


(wykaz lektur uzupełniających i innych materiałów zalecanych studentom podejmującym naukę

przedmiotu)

Dębski M., Retowski S., Psychospołeczny profil osób bezdomnych w Trójmieście, Wyd. UG, Gdańsk

2008.

Duracz-Walczak A., Bezrobocie jako problem bezdomnych polskich (red.), Wyd. FISP, Warszawa

2007.

Oliwa- Ciesielska M., Piętno nieprzypisania. Studium o wyizolowaniu społecznym, Wyd. UP, Poznań

2004.

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność:




Podstawy gerontologii / THE ESSENTIALS OF GERONTOLOGY


Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu: przedmiot kierunkowy

Przedmiot obieralny (tak/nie) NIE


studia stacjonarne: rok I, semestr I

studia niestacjonarne: rok I, semestr I


studia stacjonarne: 20 godzin, wykład

studia niestacjonarne: 15 godzin, wykład

Punkty ECTS : 1


Prowadzący

studia stacjonarne: dr hab. Małgorzata Duda

studia niestacjonarne: dr hab. Małgorzata Duda

Koordynator sylabusa: dr hab. Małgorzata Duda

Wymagania wstępne:

Bez wymogów wstępnych

Cele:

Celem wykładu jest poznanie form i metod pracy z osobą starszą, pozwalajacych na polepszenie

jakości życia w przestrzeni zdrowia i zachowań zdrowotnych osób starszych.


T_1. Genetyczne i środowiskowe uwarunkowania starości.

T_2. Fazy starości w cyklu życia.

T_3. Podstawowe pojęcia: gerontologia, geriatria.

T_4. Środowiskowe uwarunkowania życia seniorów.



T_5. Organizacja opieki geriatrycznej. Możliwości wsparcia środowiska lokalnego.

T_6. Style życia „trzeciego wieku”.

T_7. Senior w chorobie; główne problemy geriatryczne.

T_8. Wybrane choroby osób starszych – charakterystyka ogólna.

T_9. Aktywizacja człowieka starego. Promocja zdrowia i profilaktyka społeczna.


(opis stanu wiedzy, zakładanych umiejętności i kompetencji, jakie student nabywa w wyniku zaliczenia

przedmiotu, z użyciem „active verbs”)

E_1. Student zna podstawowe problemy ludzi starszych oraz formy wsparcia seniorów (K_W01)

E_2. Student zna systemy wsparcia seniora w środowisku lokalnym oraz opiece geriatrycznej

(K_W12)

E_3. Student umie planować i organizować wspracie dla osób starszych (K_U03)

E_4. Student rozumie potrzebę przygotowania do przeżywania starości oraz konieczność działania

zespołowego w tych oddziaływaniach (K_K05)


M_1. Wykład

M_2. Prezentacja

M_3. Praca z tekstem


W_1. Przygotowanie przez studentów prezentacji z wybranego zagadnienia.

W_2. Krótka rozprawa z zadanej literatury.

Na ocenę ostateczną składają się składniki: 60% ocena z prezentacji, 40% ocena rozprawy.

Lektury podstawowe:

Grodzki T., Kocemba J., Skalska A., Geriatria z elementami gerontologii ogólnej, Wyd. Via Medica,

Gdańsk 2006.

Kawczyńska – Butrym Z., Wyzwania rodziny: zdrowie, choroba, niepełnosprawność, starość, Wyd.

Makmed, Lublin 2008.

Steuden S., Psychologia starzenia sie i starości, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2011.

Synak B. (red.), Polska starość, Wyd. UG, Gdańsk 2002.


Czerniawska O., Style życia w starości, Wyd. WSH-E, Łódź 1998.

Steuden S., Marczuk M. (red.), Starzenie się a satysfakcja z życia, Wyd. KUL, Lublin 2006.

Szarota Z., Gerontologia społeczna i oświatowa, Wyd. Naukowe AP, Kraków 2004.

Uwagi:

SYLABUS

Jednostka prowadząca: Wydział Nauk Społecznych UPJP II

Kierunek: Praca socjalna

Specjalność: Brak

Poziom: Studia licencjackie

Nazwa przedmiotu: Opieka paliatywno-hospicyjna

Palliative and Hospice Care

Kod przedmiotu:

Język: Polski

Typ przedmiotu: Obowiązkowy

Grupa przedmiotów: Kierunkowe


studia stacjonarne I stopnia: rok III semestr II,

studia niestacjonarne I stopnia: rok III semestr II,

Wymiar studia stacjonarne: wykład 12h, ćwiczenia 18h

studia niestacjonarne: wykład 8h, ćwiczenia 12h

Punkty ECTS: 2

Forma zaliczenia: wykład: zaliczenie

ćwiczenia: zaliczenie z oceną

Prowadzący: studia stacjonarne: wykład ks. dr Grzegorz Godawa

studia niestacjonarne: wykład ks. dr Grzegorz Godawa

Koordynator sylabusa: ks. dr Grzegorz Godawa

Wymagania wstępne:

Cele: Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą opieki paliatywno-

hospicyjnej.

Treści merytoryczne

Skrócony opis:

Zrozumienie istoty opieki osób terminalnie i przewlekle chorych.

Organizacja oraz przebieg procesu opieki paliatywno-hospicyjnej

realizowanej w warunkach wsparcia społecznego.


Pełny opis:

wykład

1.Szpital, dom i hospicjum jako miejsca opieki

paliatywno-hospicyjnej

2. Hospicjum jako instytucja wsparcia społecznego

3. Pacjent w chorobie i w cierpieniu totalnym

4. Rodzina w stanie cierpienia wszechogarniającego

5. Zespół interdyscyplinarny w opiece terminalnej

ćwiczenia

6. Aspekty medyczno-pielęgnacyjne opieki


7. Praca socjalna w służbie terminalnie chorym i ich

bliskim

8. Wsparcie duchowo-religijne chorych i ich rodzin

9. Psychopedagogiczne aspekty choroby przewlekłej

10. Wsparcie u kresu życia i w żałobie

11. Specyfika opieki nad terminalnie chorym

dzieckiem

12. Wolontariat hospicyjny w służbie chorym

13. Komunikacja interpersonalna w opiece


14. Trudności w realizacji procesu opieki


Efekty kształcenia: 1. Student opisuje sytuację człowieka terminalnie

chorego

2. Student charakteryzuje wsparcie hospicyjne, jego

przebieg i trudności z nim związane

3. Student posługuje się poprawną terminologią oraz

zasadami komunikacji dotyczącymi opieki

paliatywnej

4. Student dobiera formy pomocy osobie chorej i jej

rodzinie

5. Student jest chętny do wolontaryjnej pomocy

osobom terminalnie chorym i ich rodzinom oraz

animuje tę pomoc

Metody dydaktyczne: 1.wykład, 2.dyskusja, 3.praca indywidualna, 4.praca w grupach,

5.burza mózgów, 6. drama, 7. prezentacja multimedialna

Sposoby sprawdzania

i warunki zaliczenia:

wykład 1.rozmowa ustna na koniec semestru

ćwiczenia 2.ocena ciągła przygotowania do zajęć oraz

zaangażowanie w ich przebieg

3.prezentacja multimedialna przygotowana w

grupie 3-4 studentów

rozmowa

ustna

- (W01) student potrafi scharakteryzować sytuację

człowieka terminalnie chorego

- (U01) student potrafi posługiwać się poprawną

terminologią oraz zasadami komunikacji

dotyczącymi opieki paliatywnej

- (W02) student potrafi opisać sposób realizacji

opieki paliatywno-hospicyjnej

prezentacja - (U02) student opracowuje szczegółowe

zagadnienia związane z opieka paliatywno-

hospicyjną

ćwiczenia

praktyczne

- (U02) student dobiera formy pomocy osobie

chorej i jej rodzinie

- (K01) student wyraża gotowość i chęć pomocy

osobom terminalnie chorym, organizuje

środowisko

Lektury podstawowe:

- Binnebesel J., Janowicz A., Krakowiak P., Paczkowska A.,

(red.), Pozamedyczne aspekty opieki paliatywno-hospicyjnej,

Gdańsk 2010.

Lektury

uzupełniające:

- Bartoszewska E., Formy pomocy dziecku nieuleczalnie

choremu i jego rodzinie w hospicjum, Kraków 2005.

- Binnebesel J., Opieka nad dziećmi i młodzieżą z chorobą

nowotworową – w oczach pacjenta, Toruń 2003.

- Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D.,

Paczkowska A., Stolarczyk A., Przewlekle chore dziecko w

domu. Podręcznik dla rodziny i opiekunów, Gdańsk 2012.

- Goldman A., Care of the Dying Child, Oxford 1994.

- Herbert M., Żałoba w rodzinie. Jak pomóc cierpiącym dzieciom

i ich rodzinom, Gdańsk 2005.

- Hudson P., Payne S. (red.), Family Carers in Paliative Care. A

Guide for Health and Social Care Professionals, Oxford 2009.

- Jundziłł E., Pawłowska R., Pedagog wobec osoby chorego,

Gdańsk 2010.

- Kostek M., Wolontariat w hospicjum impulsem do zmiany w

człowieku?, Lublin 2010.

- Krakowiak P., Krzyżanowski D., Modlińska A. (red.)

Przewlekle chory w domu. Poradnik dla rodzin i opiekunów,

Gdańsk 2010.

- Szczepaniak L., Troska o dziecko umierające w szpitalu.

Studium z pogranicza medycyny i teologii moralnej, Kraków

2008.

- Walden–Gałuszko K. de, Kaptacz A., (red.), Pielęgniarstwo w

opiece hospicyjnej, Warszawa 2005.

- Walden–Gałuszko K. de, (red.) Podstawy opieki paliatywnej,

Warszawa 2006.

Uwagi:

SYLABUS



Specjalność: Brak


Nazwa przedmiotu: Pedagogika społeczna

Social pedagogy

Kod przedmiotu:

Język: Polski

Typ przedmiotu: Obowiązkowy

Grupa przedmiotów: Podstawowe


studia stacjonarne I stopnia: rok I semestr II,

studia niestacjonarne I stopnia: rok I semestr II,



Punkty ECTS: 2

Forma zaliczenia: wykład: egzamin

ćwiczenia: zaliczenie z oceną

Prowadzący: studia stacjonarne: wykład ks. dr Grzegorz Godawa, ćwiczenia ks.

mgr Robert Zych

studia niestacjonarne: wykład ks. dr Grzegorz Godawa, ćwiczenia

ks. mgr Robert Zych


Wymagania wstępne:

Cele: Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą pedagogiki społecznej.

Rozwijanie umiejętności społecznego oddziaływania

wychowawczego.


Skrócony opis:

Organizacja oraz przebieg procesu wychowania realizowanego w

przestrzeni społecznej. Istota, przedmiot i zakres pedagogiki

społecznej. Aspekty metodologiczne. Analiza środowisk

wychowawczych.


Pełny opis:

wykład

1.Pedagogika społeczna jako dyscyplina naukowa.

2.Metody pracy społeczno-wychowawczej.

3.Wychowanie rodzinne wobec toksycznych

interakcji.

4.Wychowanie szkolne w realiach zagubienia

edukacyjnego.

5.Wychowanie a mass media.

ćwiczenia

6.Ubóstwo jako czynniki zakłócający wychowanie.

7.Szanse rozwoju osobowościowego młodzieży

wobec wpływu grup rówieśniczych.

8.Wychowanie w sytuacji zagrożenia zdrowia.

9.Wolontariat sposobem realizacji społecznego

wymiaru wychowania

10.Agresja, przemoc i nietolerancja społeczna.

Efekty kształcenia: K_W08

1.student objaśnia specyfikę przebiegu procesu

wychowania w poszczególnych środowiskach

K_W12

wychowawczych

2.student rozpoznaje zagrożenia procesu

wychowania realizowanego w środowiskach

wychowawczych

3.student wyjaśnia teoretyczne modele zmian

zaistniałych trudności

K_U03

K_U05

4.student formułuje praktyczne skutki

dezorganizacji procesu wychowania

5.student dobiera metody i narzędzia służące

pokonaniu dysfunkcji społecznych

Metody dydaktyczne: 1.wykład, 2.dyskusja kontrolowana, 3.praca indywidualna, 4.praca

w grupach, 5.burza mózgów, 6.prezentacja multimedialna

Sposoby sprawdzania

i warunki zaliczenia:

wykład 1.rozmowa ustna na koniec semestru

ćwiczenia 2.ocena ciągła, 3.prezentacja,

rozmowa

ustna

- (K_W08) student potrafi objaśnić uzależnienie

przebiegu procesu wychowania od specyfiki

poszczególnych środowisk wychowawczych.

- (K_W08) student potrafi opisać zagrożenia

procesu wychowania

- (K_W12) student potrafi opisać sposoby

przeciwdziałania zaistniałym dysfunkcjom

społecznym

prezentacja - (K_U03) student opracowuje zestawienie

przyczyn i prognozowanych skutków błędów

wychowawczych

ćwiczenia

praktyczne

- (K_U05) student przeprowadza studium

przypadku i dobiera metody wychowawcze

służące poprawie sytuacji

- (K_U05) student posługuje się technikami

wychowawczymi dotyczącymi poszczególnych

środowisk wychowawczych

Lektury podstawowe:

- Pilch T., Lepalczyk I., (red.), Pedagogika społeczna. Człowiek

w zmieniającym się świecie, Warszawa 2003.

Lektury

uzupełniające:

- Danilewicz W., Oblicza współczesności w perspektywie

pedagogiki społecznej, Warszawa 2009.

- Gawroński S., Ochotnicy miłości bliźniego. Przewodnik po

wolontariacie, Warszawa 1999.

- Kawula S., Brągiel J., Janke A. W., (red.), Pedagogika rodziny.

Obszary, panorama problematyki, Toruń 2007.

- Lepa A., Pedagogika mass mediów, Łódź 2003.

- Mastalski J., Samotność globalnego nastolatka, Kraków 2007.

- Śliwerski B., (red.), Pedagogika, t. 3, Gdańsk 2006.

- Ziółkowska B., Dziecko chore w domu, w szkole i u lekarza.

Jak wspomagać rozwój dzieci przewlekle chorych, Gdańsk

2010.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII (2013)

Jednostka prowadząca WYDZIAŁ NAUK SPOŁECZNYCH, INSTYTUT PRACY

SOCJALNEJ

Kierunek PRACA SOCJALNA

Specjalność

Poziom i STOPNIA, LICENCJAT


zgodnie z wykazem przedmiotów dla danego kierunku studiów lub specjalności PRZEDMIOT

FAKULTATYWNY

*Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) dla przedmiotów obieralnych BIBLIA DROGĄ SPOTKANIA Z INNYM

Kod przedmiotu

Język POLSKI

Typ przedmiotu

przedmiot kształcenia ogólnego, podstawowy, kierunkowy, specjalnościowy itd.





studia stacjonarne VI, III ROK



studia stacjonarne 30 WYKŁAD


Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia ZALICZENIE

Prowadzący

studia stacjonarne KS. PROF. DR HAB. Tomasz Bolesław Jelonek


Koordynator sylabusa KS. PROF. DR HAB. Tomasz Bolesław Jelonek

Wymagania wstępne: brak

Cele: Ogólne wprowadzenie w problematykę biblijną; przedstawienie Biblii jako Księgi

religijnej, ukazującej Boga, rozwiniecie tematu: Biblia jako przewodnik w tematyce spotkania z

szeroko pojętym innym: cudzoziemiec, wdowa, sierota, ubogi, chory.


1. Biblia jako fenomen kulturowy,

2. Bóg Biblii to Zbawiciel, wychodzący na spotkanie człowieka,

3. Człowiek zobowiązany do naśladowania Boga, postawa wobec innych.


WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: charakteryzuje, definiuje, dobiera,

formułuje, identyfikuje, nazywa, objaśnia, odtwarza, opisuje, podsumowuje, proponuje,

rozpoznaje, rozpoznaje, rozróżnia, tłumaczy, wskazuje, wybiera, wylicza, wymienia …Student



powinien rozumieć Biblię jako Księgę całej ludzkości, nie tylko tych, którzy uważają ja za

Słowo Boga.

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: analizuje, decyduje, dobiera,

eksploatuje, formułuje, inicjuje, interpretuje, kalkuluje, kontroluje, koordynuje, wykorzystuje,

łączy, montuje, nakreśla, oblicza, obsługuje, ocenia, opracowuje, organizuje, planuje,

podejmuje, porządkuje, posługuje się, postępuje, prezentuje, projektuje, prowadzi,

przeprowadza, przygotowuje, rozwiązuje, rozwija, krytykuje, sporządza, stosuje, strukturyzuje,

szacuje, tworzy, użytkuje, wdraża, weryfikuje, współpracuje, wykonuje, wykorzystuje, wyszukuje,

zatwierdza… Student powinien nabyć umiejętności właściwego rozumienia Biblii, Księgi

napisanej w specyficznym środowisku kulturowym.


następujące postawy: aktywna postawa w/do, chętny do, dbały o, kreatywny, otwarty na,

postępuje zgodne z, postępuje zgodne z zasadami etyki, postrzega relacje, ma świadomość,

wrażliwy na, wyraża oceny, zdeterminowany, zdolny do, zorientowany na…Student powinien

zrozumieć, że Inny to ten, z którym trzeba nawiązać odpowiednie więzy, które wymagają

zainteresowania i ewentualnego dania coś z siebie.

Metody i narzędzia dydaktyczne: WYKŁAD


ROZMOWA USTNA NA KOŃCU SEMESTRU

Lektury podstawowe: WYKŁAD MA CHARAKTER AUTORSKI, BRAK JEST

LITERATURY DOKŁADNIE NA TEN TEMAT.


Autor, Tytuł, miejsce i rok wydania.

T. Jelonek, Biblia jako fenomen kulturowy, Kraków 2012

Uwagi:

SYLABUS UPJPII

Rok Akademicki 2013/2014

Jednostka prowadząca: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie – Wydział

Nauk Społecznych


Specjalność: Praca Socjalna

Poziom: Studia Licencjackie Stacjonarne i Niestacjonarne

Nazwa przedmiotu: Teologia moralna (moral theology) - wykład

Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu: przedmiot kształcenia ogólnego - obowiązkowy

Przedmiot obieralny: nie

Rok studiów pierwszy, semestr drugi, studia stacjonarne i rok studiów pierwszy, semestr drugi,


Wymiar:

studia stacjonarne: 30 godzin - wykład

studia niestacjonarne: 20 godzin - wykład

Punkty ECTS: 2


Prowadzący: Ks. dr Jan Kalniuk MS

Koordynator sylabusa: ks. dr Jan Kalniuk MS

Wymagania wstępne:

Student powinien posiadać wiedzę z etyki filozoficznej, teologii moralnej ogólnej i teologii

moralnej szczegółowej z zakresu katechezy dla szkół średnich ponadgimnazjalnych.

Cele: Student powinien osiągnąć rozszerzoną wiedzę o Bogu i o człowieku, pogłębioną w zakresie

aktywności religijnej człowieka i jego zachowań etyczno - moralnych oraz znać wybrane koncepcje

człowieka i świata jak też rozumieć rzeczywistość sumienia. Pojmować interakcje pomiędzy wiarą,

rozumem a konkretnym działaniem i odpowiedzialnością moralną.

Treści kształcenia: Kurs obejmuje wykłady jednego semestru. Dotyczy zagadnień teologii moralnej.

T_1 Teologia moralna jako dyscyplina naukowa.

T_2 Metody badań w teologii moralnej.

T_3 Moralne wskazania Objawienia.

T_4 Powołanie człowieka i jego odpowiedzialność moralna.

T_5 Prawo moralne

T_6 Zjawisko sumienia i jego formacja.

T_7 Założenia dotyczące dobra i zła moralnego.

T_8 Analiza fundamentalnych problemów, oraz szczególnie istotnych zagadnień rozważanych

współcześnie w

ramach teologii moralnej.

Efekty kształcenia: E_1 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć definiować omówione zagadnienia.

E_2 Formułować odpowiedzi na moralne zapytania dzisiejszego człowieka.

E_3 Identyfikować się z moralnym nauczaniem Kościoła Katolickiego.

E_4 Wskazywać dzisiejszemu człowiekowi wiary zasady moralne.

E_5 Sam postępować według chrześcijańskich zasad moralnych szczególnie w ramach pracy

socjalnej.


M_1 Wykład wprowadzający w tematykę zajęć (prowadzący).

M_2 Wykład systematyczny.

M_3 Dyskusja

M_4 Konsultacja poza wykładem.

M_5 Wykład podsumowujący.

M_6 Egzekwowanie w treści wykładu znajomości przez studentów treści lektur szczególnie

podstawowych.


W_1 Ustne zaliczenie na ocenę w sesji egzaminacyjnej. Możliwy termin zerowy.

W_2 Ocenianie ciągłe: udział w zajęciach i w dyskusji w czasie zajęć.

W_3 Znajomość lektur, przynajmniej podstawowych.

Na ocenę ostateczną składać się będą trzy składniki: 2/4 zaliczenie ustne w sesji

egzaminacyjnej, ¼ ocenianie ciągłe, udział w zajęciach i w dyskusji w czasie zajęć, ¼ znajomość

lektur, przynajmniej podstawowych.

Lektury podstawowe: JAN PAWEŁ II, Encyklika o niektórych podstawowych problemach nauczania moralnego

kościoła „Veritatis splendor”, w: Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II, Kraków 1996, t.2, s. 533 –

634; WITEK S., Chrześcijańska wizja moralności, Poznań 1982.


BARTNIK CZ., Wkład chrześcijaństwa w kulturę, AK 119(1992), 80-92; JAN PAWEŁ II,

Encyklika Evangelium vitae, Kraków 1995; Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 2002;

OLEJNIK S., Teologia moralna życia osobistego, Włocławek 1999; OLEJNIK S., Teologia moralna

życia społecznego, Włocławek 2000; RTZINGER J., Raport o stanie wiary, Kraków 1986; Sobór

Watykański II, Konstytucje Dekrety Deklaracje, Poznań 2002; TISCHNER J., Czytając „Veritatis

splendor”, Kraków 1994; „Veritatis splendor”, Przesłanie moralne Kościoła , Materiały z sympozjum

KUL, 6 – 7 grudnia 1993, pr. zb. pod red. B. JURCZYKA, Lublin 1994; W prawdzie ku wolności, w

kręgu encykliki „Veritatis splendor”, pr. zb. pod red. E. JANIAKA, Wrocław 1994.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII

Jednostka prowadząca: Instytut Pracy Socjalnej

Kierunek: praca socjalna

Specjalność: -

Poziom: studia pierwszego stopnia

Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć

Ekonomia społeczna (Social economy)

Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) -

Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu

przedmiot kształcenia specjalnościowego (fakultatywny)

Przedmiot obieralny tak

Rok studiów: II, semestr: III

studia stacjonarne: tak

studia niestacjonarne: tak


studia stacjonarne: 20 godzin – wykład; 10 godzin – ćwiczenia

studia niestacjonarne: 12 godzin – wykład; 8 godzin – ćwiczenia

Punkty ECTS: 2 (1, 1)

Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną, zaliczenie

Prowadzący

studia stacjonarne: dr H. Kaszyński

studia niestacjonarne: dr H. Kaszyński

Koordynator sylabusa: H. Kaszyński

Wymagania wstępne:

brak

Cele:

Wprowadzenie do problematyki ekonomii społecznej.


1. Teoretyczne założenie ekonomii społecznej

2. Znaczenie ekonomii społecznej dla rozwoju społecznego

3. Ekonomia społeczna w praktyce – przykłady polskich rozwiązań

4. Dylematy etyczne w ekonomii społecznej


WIEDZA

1. Student opisuje i odnosi się krytycznie do możliwości rozwojowych ekonomi społecznej w Polsce

2. Student definiuje typowe podmioty ekonomii społecznej w Polsce

UMIEJĘTNOŚCI

1. Student umie analizować funkcjonujące w środowisku lokalnym podmioty ekonomii społecznej

KOMPETENCJE (POSTAWY)

1. Student dostrzega wartość funkcjonowania w środowisku lokalnym zróżnicowanych podmiotów

ekonomii społecznej.


1. dyskusja, 2. praca z tekstem,3. prezentacja multimedialna, 4. metoda problemowa, 5. burza

mózgów


1. egzaminy ustny, 2. esej, 3. ocenianie ciągłe

Lektury podstawowe:

Baron-Wiaterek M., Przedsiębiorstwa społeczne na rynku pracy [w:] K. Głąbicka (red.), Polska

polityka społeczna wobec wyzwań spójności społeczno-ekonomicznej UE, Polskie Towarzystwo

Polityki Społecznej, Wydział Ekonomiczny Politechniki Radomskiej, Radom 2007.

Bauman Z., Praca, konsumpcjonizm i nowi ubodzy, Wydawnictwo WAM, Kraków 2006.

Kaszyński H., Cechnicki A. (red.), Praca, zdrowie psychiczne, ekonomia społeczna. W poszukiwaniu

inspiracji dla praktyki, Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Psychiatrii i opieki Środowiskowe, Kraków

2007.

Roelants B. (red.) Dokument Przygotowawczy. Praga. Ekonomia Społeczna 2002. Rozszerzenie

Ekonomii Społecznej, Praga 24-25.10.2002, Pierwsza Europejska Konferencja na temat Ekonomii

Społecznej w Europie Środkowo-Wschodniej, CECOP 2002.


Bauman Z., Życie na przemiał, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2004.

Uwagi: brak

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Metodyka pracy socjalnej (Methodology of social work)


Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu

przedmiot kształcenia kierunkowego

Przedmiot obieralny nie

Rok studiów: I, semestr: II





studia niestacjonarne: 12 godzin – wykład; 8 godzin – ćwiczenia


Forma zaliczenia: egzamin, zaliczenie z oceną

Prowadzący

studia stacjonarne: dr H. Kaszyński, mgr E. Zdebska

studia niestacjonarne: dr H. Kaszyński, mgr E. Zdebska


Wymagania wstępne:

brak

Cele:

Wprowadzenie do metod pracy socjalnej z indywidualnym przypadkiem, grupowej oraz

środowiskowej.


1. Rozwój metod pracy socjalnej.

2. Znacznie metodyki w pracy socjalnej.

3. Dylematy etyczne w stosowaniu metod pracy socjalnej.

4. Metodyczne działanie bezpośrednie.

5. Metodyczne działanie pośrednie.


WIEDZA

1. Student definiuje metody pracy socjalnej oraz opisuje ich stosowanie w wybranej sytuacji

problemowej

UMIEJĘTNOŚCI

1. Student wykorzystuje wiedzę z zakresu metod pracy socjalnej do projektowania działań

wzmacniających aktywność społeczną człowieka w wybranej sytuacji problemowej


1. Student pozostaje otwarty na powiązania pomiędzy działaniem socjalnym a zasadami etyki

zawodowej



mózgów



Lektury podstawowe:

de Robertis Ch., Metodyka działania w pracy socjalnej, Warszawa 1996


de Robertis Ch., Postępowanie metodyczne w pracy socjalnej z grupami i społecznościami,

Warszawa 2000

Uwagi: brak

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -



Niepełnosprawność psychiczna – zagadnienia prawne i administracyjne (Mental Disability –

Legal and administrative issues)


Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu



Rok studiów: II, semestr: III


studia niestacjonarne: nie



studia niestacjonarne: -



Prowadzący




Wymagania wstępne:

brak

Cele:

Wprowadzenie do problematyki niepełnosprawności osób chorujących psychicznie .


1. Model niepełnosprawności psychicznej – płaszczyzny biologiczna, psychiczna, społeczna oraz

wymiar duchowy

2. Niepełnosprawność w polskim prawie

3. Uczestnictwo społeczne i zawodowe osób chorujących psychicznie – przykłady polskich

rozwiązań

4. Zasady etyczne w pracy z osobami niepełnosprawnymi psychicznie

5. Osoba chorująca psychicznie a osoba niepełnosprawna psychicznie – podobieństwa i różnice

6. Metody diagnozy społecznej osób niepełnosprawnych psychicznie


WIEDZA

1. Student opisuje i odnosi się krytycznie do podstawowych determinantów niepełnosprawności

psychicznej

2. Student definiuje typowe ośrodki oparcia społecznego i rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych

psychicznie

UMIEJĘTNOŚCI

1. Student umie analizować funkcjonujące w środowisku lokalnym ośrodki oparcia społecznego i

rehabilitacji odnosząc się do podstawowej wiedzy teoretycznej z zakresu pracy socjalnej


1. Student dostrzega wartość funkcjonowania w środowisku lokalnym zróżnicowanych ośrodków

oparcia społecznego i rehabilitacji, które uwzględniają siły rozwojowe osób chorujących psychicznie



mózgów



Lektury podstawowe:

Ekdawi M., Conning A. (1995) Rehabilitacja psychiatryczna, Warszawa, Państwowy Zakład

Wydawnictw Lekarskich.

Tazbir-Kowalczyk M. (2009) Kryteria kwalifikujące do niepełnosprawności a rola i zadania

pracownika socjalnego w procesie orzeczniczym. Materiały szkoleniowe dla pracowników socjalnych,

Warszawa, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.


Kaszyński H. (2012) Uczestnictwo zawodowe. W: J. Wciórka, S Pużyński, J. Robakowski (red.),

Psychiatria (t. 3, s.614 – 620). Wrocław: Elsevier Urban & Partner.

Uwagi: brak

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -



Promocja zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży (Mental healt promotion for children and

adolescents)


Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu



Rok studiów: III, semestr: VI








Prowadzący




Wymagania wstępne:

brak

Cele:

Wprowadzenie do problematyki promocji zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży.


1. Rozwój promocji zdrowia psychicznego.

2. Znacznie promocji zdrowia psychicznego.

3. Dylematy etyczne w stosowaniu promocji zdrowia psychicznego wśród dzieci i młodzieży.




WIEDZA

1. Student definiuje metody promocji zdrowia oraz krytycznie opisuje ich stosowanie w wybranej

grupie docelowej.

UMIEJĘTNOŚCI

1. Student wykorzystuje wiedzę z zakresu metod promocji zdrowia do projektowania działań

wzmacniających aktywność społeczną dzieci i młodzieży.


1. Student pozostaje otwarty na powiązania pomiędzy działaniem promocyjnym a zasadami etyki

zawodowej.



mózgów



Lektury podstawowe:

Karski J. B., Postępy promocji zdrowia. Przegląd międzynarodowy, Cedetu.pl Wydawnictwa

Fachowe, Warszawa 2011.

Karski J. B., Praktyka i teoria promocji zdrowia. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo CeDeWu,

Warszawa 2003.


Słońska Z., Socjologia a promocja zdrowia, [w:] A. Ostrowska (red.), Socjologia medycyny.

Podejmowane problemy, kategorie analizy, Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN,

Warszawa 2009.

Słońska Z., Strategie wdrażania promocji zdrowia, [w:] M. Latoszek (red.), Socjologia medycyny w

uczelni: materiały sesji naukowej, Wydawnictwo Gdańskie, Gdańsk 1992.

Uwagi: brak

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -



Teoria i praktyka pracy socjalnej z osobami chorującymi psychicznie (Theory and practice of

social work with persons suffering from mental illness)


Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu



Rok studiów: II, semestr: IV








Prowadzący




Wymagania wstępne:

brak

Cele:

Wprowadzenie do problematyki pracy socjalnej z osobami chorującymi psychicznie.


1. Wzajemna relacja pojęć zdrowia, zaburzenia psychicznego oraz choroby psychicznej

2. Zasady etyczne pracy socjalnej z osobami chorującymi psychicznie

3. Podstawowe instytucje leczenia, rehabilitacji i wsparcia dla osób chorujących psychicznie

4. Metoda umacniania (empowerment) w praktyce

5. Proces zdrowienia z chorób psychicznych

6. Rola i zadania pracownika socjalnego w terapii osób chorujących psychicznie


WIEDZA

1. Student opisuje i odnosi się krytycznie do podstawowych społecznych determinantów choroby

psychicznej

2. Student definiuje typowe ośrodki leczenie, oparcia społecznego i rehabilitacji dla osób chorujących

psychicznie

UMIEJĘTNOŚCI

1. Student umie diagnozować potrzeby osób chorujących psychicznie odnosząc się do podstawowej

wiedzy teoretycznej z zakresu pracy socjalnej


1. Student charakteryzuje społeczne potrzeby osób chorujących psychicznie broniąc ich praw do

rozwoju społecznego



mózgów



Lektury podstawowe:

Anczewska M., Wciórka J. (red.) (2007) Umacnianie, nadzieja czy uprzedzenia, Warszawa, Instytut

Psychiatrii i Neurologii

Brodniak W. (2000) Choroba w świadomości społecznej, Warszawa, Oficyna Naukowa


Kaszyński H. (2004) Socjologiczna praca socjalna. W trosce o zdrowie psychiczne, Kraków, Instytut

Socjologii UJ

Uwagi: brak

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -



Eugenika w XXI wieku – perspektywa socjologiczna (Eugenics In the twenty-first century – a

sociological perspective)


Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu




studia stacjonarne: nie



studia stacjonarne: -

studia niestacjonarne: 20 godzin – wykład

Punkty ECTS: 2


Prowadzący

studia stacjonarne: -

studia niestacjonarne: dr H. Kaszyński


Wymagania wstępne:

brak

Cele:

Dyskusja problematyki eugeniki współczesnej.


1. Rozwój eugeniki.

2. Znacznie eugeniki.

3. Eugenika – jako wyzwanie etyczne.

4. Przejawy eugeniki w XXI wieku..


WIEDZA

1. Student definiuje oraz krytycznie opisuje przejawy eugeniki w XXI wieku.

UMIEJĘTNOŚCI





1. dyskusja, 2. praca z tekstem,3. prezentacja multimedialna, 4. metoda problemowa



Lektury podstawowe:

Habermas J., Przyszłość natury ludzkiej. Czy zmierzamy do eugeniki liberalnej?, Wydawnictwo

Naukowe Scholar, Warszawa 2003.

Zaremba Bielawski M., Higieniści. Z dziejów eugeniki, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2011.


Bauman Z., Żyjąc w czasie pożyczonym, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2010.

Uwagi: brak

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -



Zagadnienia psychoedukacji rodziny (Issues of Family Psychoeducation)


Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu











Prowadzący




Wymagania wstępne:

brak

Cele:

Wprowadzenie do problematyki psychoedukacji rodziny.


1. Rozwój psychoedukacji rodziny.

2. Znacznie psychoedukacji rodziny.

3. Dylematy etyczne w stosowaniu psychoedukacji rodziny.




WIEDZA

1. Student definiuje metody psychoedukacji rodziny oraz krytycznie opisuje ich stosowanie w wybranej

grupie docelowej.

UMIEJĘTNOŚCI

1. Student wykorzystuje wiedzę z zakresu psychoedukacji rodziny do projektowania działań

wzmacniających aktywność społeczną rodzin, opiekunów i przyjaciół osób chorujących psychiznie.


1. Student pozostaje otwarty na powiązania pomiędzy działaniem psychoedukacyjnym a zasadami

etyki zawodowej.



mózgów



Lektury podstawowe:

de Barbaro B., I. Namysłowska, Terapia rodzinna, Psychiatria, [w:] J. Wciórka, S. Pużyński, J.

Rybakowski (red.), Psychiatria. Tom 3. Metody lecznicze. Zagadnienia etyczne, prawne, publiczne,

społeczne, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2012.

Haitzman J. (red.) Psychoedukacja w praktyce lekarza psychiatry, Termedia Wydawnictwa Medyczne,

Warszawa 2010.


de Barbaro B., Brzemię rodziny w schizofrenii, Sekcja Psychoterapii Polskiego Towarzystwa

Psychiatrycznego, Kraków, 1992.

SYLABUS UPJPII (2013/14)

Jednostka prowadząca: Wydział Nauk Społecznych


Specjalność: -


Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) – ew. forma zajęć

Socjologia rodziny (Sociology of the family)

Kod przedmiotu: -

Język: polski

Typ przedmiotu: obowiązkowy


Rok studiów, semestr:

studia stacjonarne: II rok, III semestr

studia niestacjonarne: II rok, III semestr

Wymiar: studia stacjonarne: W – 10 godz., Ćw. – 20 godz.

studia niestacjonarne: W – 10 godz., Ćw. – 10 godz.

Punkty ECTS: 2 (1,1) pkt

Forma zaliczenia: W – egzamin

Ćw.- zaliczenie

Prowadzący:

studia stacjonarne: W – Prof. dr hab. L. Kocik

studia niestacjonarne: W – Prof. dr hab. L. Kocik

Koordynator sylabusa: Prof. dr hab. L. Kocik

Wymagania wstępne:

Brak

Cele:

Ukazanie najogólniejszych problemów teoretycznych i zjawisk związanych z funkcjonowaniem

rodziny jako podstawowego i uniwersalnego elementu struktury świata społecznego.


Rodzina jako podstawowy i uniwersalny element struktury świata społecznego. Zarys problematyki

obejmuje:

T1. Analizę pojęć związanych z rodziną oraz charakterystykę sytuacji, które spowodowały ich

powstanie.

T2. Miejsce rodziny w historii myśli społecznej i socjologii (od Platona do teorii funkcjonalnej).

T3. Uniwersalne cechy, funkcje i znaczenie rodziny – Homo Familiarus?

T4. Kwestia kobieca w kontekście historycznych modeli i wzorów rodziny.

T5. Socjologiczne ujęcia rodziny: a) rodzina jako grupa społeczna, b) rodzina jako instytucja

społeczna, c) rodzina jako system społeczny.

T6. Funkcje rodziny oraz kontrowersje wokół ich wyodrębniania.

T7. Religijne oraz ideologiczne racjonalizacje instytucjonalnych cech rodziny (Rodzina w wybranych

systemach religijnych i politycznych).

T8. Rodzina jako przedmiot i podmiot procesów społecznych.

T9. Procesy dezinstytucjonalizacji rodziny oraz ich społeczno-kulturowe i legislacyjne konsekwencje.

T10. Nowe prądy, koncepcje i podejścia w socjologii rodziny a) Teoria rodziny nuklearnej oraz

autonomizacji jednostki. b) Koncepcje wyjaśniające związki „konsensualne”,

niezinstytucjonalizowane. c) Koncepcje tzw. „związków alternatywnych”. Małżeństwo „inaczej”.

d) Koncepcje futurologiczne (A. Toffler i inni).

T11. Znaczenie rodziny dla człowieka w sytuacji procesów globalizacji i „mcdonaldyzacji” oraz

cyberseksu.


Efekty kształcenia mieścić się będą w następujących wymiarach:

E1. Pojęciowo-definiujący:

- Student definiuje, opisuje i rozpoznaje rodzinę jako grupę, instytucję oraz system społeczny i

wzajemne uwarunkowania pomiędzy tymi ujęciami w wymiarze określonych etapów

historycznych.

- Student poprawnie identyfikuje i zalicza określone problemy do określonych ujęć rodziny oraz

wykorzystuje oficjalną i psychospołeczną socjotechnikę do rozwiązywania określonych zadań w

ramach poszczególnych ujęć.

E2. Analityczny:

-Student potrafi określić zakres spełniania ról społecznych w zależności od rodzinnych powiązań

między jej członkami.

E3. Identyfikujący problemy:

-Student rozpoznaje i wyodrębnia różnice pomiędzy rodziną trwałą a przelotnymi związkami

partnerskimi oraz negatywnymi konsekwencjami tych ostatnich.

E4. Generalizujący wycinek rzeczywistości:

- Student grupuje i weryfikuje problemy właściwe każdemu ujęciu, a przez to organizuje

działania i tworzy wnioski ułatwiające prawidłowe funkcjonowanie rodzin oraz organizuje

odpowiednie sondaże socjologiczne i opracowuje aktualne prognozy.

- Student potrafi ujmować rodzinę w kategoriach integralnej całości oraz czynników wiążących tę

całość w jedno.

- Student umie także poprawnie ująć rodzinny system aksjonormatywny oraz wskazać źródła

permisywizmu moralnego.


Wykład (M1), literatura przedmiotu (M2), analiza aktualnych problemów rodziny sygnalizowanych w

publicystyce społecznej (M3) oraz ćwiczenia w zakresie przedmiotu (M4). Uwzględniane są także

indywidualne przypadki nurtujące studenta.


Student uzyskuje zaliczenie na podstawie listy obecności oraz aktywności na zajęciach (W1).

Dopuszczalna liczba nieobecności: 2.

Student chcący uzyskać wyższą ocenę może przystąpić do kolokwium ustnego (W2).

Lektury podstawowe:

Dyczewski Leon, Rodzina, społeczeństwo, państwo, KUL, Lublin 1994

Kocik Lucjan, Rodzina w obliczu wartości i wzorów życia ponowoczesnego świata, Oficyna

AFM, Kraków 2006

Szlendak Tomasz, Socjologia rodziny. Ewolucja, historia, zróżnicowanie, PWN, Warszawa

2010 (wybrane fragmenty)


Adamski Franciszek, Socjologia małżeństwa i rodziny, PWN, Warszawa 1982

Slany Krystyna, Alternatywne formy życia małżeńsko-rodzinnego w ponowoczesnym świecie,

Nomos, Kraków 2002

SYLABUS 2013



Specjalność-

Poziom: studia licencjackie

Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)

Elementy prawa karnego (Elements of Criminal Law)

Kod przedmiotu

Język: polski

Typ przedmiotu: podstawowy


Rok studiów, semestr:

studia stacjonarne- III rok- V semestr

Wymiar:

studia stacjonarne- w-20 godzin

Punkty ECTS: 2


Prowadzący:

studia stacjonarne- mgr Anna Konduracka

Koordynator sylabusa: mgr Anna Konduracka


Cele: Poznanie zasad prawa karnego i przepisów prawa polskiego w zakresie prawa karnego

(materialnego, procesowego i wykonawczego). Poznanie roli tej gałęzi prawa w życiu społecznym.

Kształtowanie umiejętności posługiwania się Kodeksem karnym i innymi przepisami prawa karnego

oraz praktycznego stosowania regulacji prawno-karnych w formie rozwiązywania kazusów


T_1Źródła prawa karnego w Polsce. Ustawy posiadające samodzielne przepisy karne. T_2Zasady

prawa karnego. Nauki penalne. Podstawowe pojęcia związane z prawem karnym.

T_3Zakres obowiązywania polskiego prawa karnego. Kryminalizacja.

T_4Przestępczość. Pojęcie i struktura przestępstwa.

T_5Formy popełnienia przestępstwa. Przestępstwo a wykroczenie.

T_6Wyłączenie odpowiedzialności karnej.

T_7Kary i inne środki (środki karne, zabezpieczające, probacyjne). Cele kary i formy wykonywania.

Sądowy wymiar kary.

T_8Modyfikacje prawomocnie orzeczonych kar i innych środków.

T_9 Instytucja przedawnienia i zatarcia skazania. Kategorie przestępstw.

T_10Analiza wybranych kategorii przestępstw i ich charakterystyka.


E_1 Student poznaje terminologię dotyczącą prawa karnego oraz regulacje prawno-karne

obowiązującego w Polsce. Poznaje prawa i obowiązki organów ścigania, organów wymiaru

sprawiedliwości, organów systemu penitencjar-nego oraz zapoznaje się z prawami i

obowiązkami sprawcy i poszkodowanego.

E_2 Student dokonuje wykładni przepisów prawa karnego. Student nabywa umiejętności, które

pozwolą mu na identyfikację czynów zabronionych oraz określić ich konsekwencje prawne.

Student klasyfikuje przypadki prawne.

E_3– Student ma świadomość wagi prawa karnego obowiązującego w państwie. Student

pozostaje otwarty na powiązania pomiędzy społecznością a regulacjami prawnymi.Student umie

przewidywać prawne konsekwencje sytuacji życiowych.


M_1 wykład,

M_2 dyskusja,

M_3praca z tekstem


W_1 zliczenie w formie testu

Lektury podstawowe:

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 ze zm.)

(wyciąg)

Lektury uzupełniające: •

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego(Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555 ze

zm.) (wyciąg)

• Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557

ze zm.) (wyciąg)

• Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz.U. 1971 nr 12 poz. 114 ze zm.)

(wyciąg)

A. Marek S. Waltoś, Podstawy prawa i procesu karnego, Warszawa 2003

Uwagi:

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność: -

Poziom: studia I stopnia

Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Katolicka nauka społeczna (CATHOLIC SOCIAL STUDIES)


Kod przedmiotu

Język: polski


Wskazanie grupy przedmiotów: ogólny


studia stacjonarne – II rok, III semestr


w – 30 Punkty ECTS – 3

Forma zaliczenia: egzamin

Prowadzący

ks. dr Janusz Kościelniak

Koordynator sylabusa: ks. dr Janusz Kościelniak

Wymagania wstępne:

Bez wymagań wstępnych

Cele:

Celem jest zapoznanie z praktyczną metodą obecności jednostki w życiu społecznym; rozeznanie

podstawowych obowiązków społecznych względem rodziny, narodu, państwa i ludzkości traktowanej

jako całość; a także uświadomienie zasadniczych kierunków etyki życia gospodarczego.

Treści merytoryczne – Skrócony opis:

a) przyswojenie podstawowych pojęć i zasad oraz zapoznanie się z elementami historii rozwoju

nauczania społecznego Kościoła;

b) przybliżenie chrześcijańskiej i humanistycznej wizji zachowań w procesach społecznych,

gospodarczych i politycznych.

c) zapoznanie z rozwojem chrześcijańskiej refleksji dotyczącej problemów społeczno-

ekonomicznych,

d) nabycie umiejętności stosowania nauczania społecznego Kościoła katolickiego w codziennym

życiu.

Treści merytoryczne – pełny opis:

PROPEDAUTYKA KATOLICKIEJ NAUKI SPOŁECZNEJ

1. Analiza tekstu KDK 11-45,

2. Personalizm społeczny w nauczaniu Kościoła,

3. Prawa i obowiązki człowieka,

4. Zasady życia społecznego.

ETAPY ROZWOJU MYŚLI SPOŁECZNEJ

1. Analiza tekstu RN 1-35

2. Nauczanie Ojców Kościoła,

3. Kwestia społeczna w czasach nowożytnych,

4. Nauczanie Jana Pawła II.

SPOŁECZNY WYMIAR ŻYCIA SPOŁECZNEGO

1. Analiza tekstu CA 53-62

2. Rodzina specjalną troską Kościoła,

3. Zagrożenia współczesnej rodziny.

WYBRANE ZAGADNIENIA SPOŁECZNO – POLITYCZNE

1. Analiza tekstu: SRS 35-40, DC 27-39,

2. Prawa i obowiązki wiernych,

3. Uczestnictwo katolika w życiu społeczno-gospodarczym,

4. Własność prywatna i wspólna,

5. Wierni świeccy w Kościele.

WYBRANE ZAGADNIENIA SPOŁECZNO-EKONOMICZNE

1. Analiza tekstów: QA 15-147, MM 122-260, LE 16-27,

2. Ewolucja podejścia do relacji człowiek-praca,

3. Społeczno-etyczny wymiar pracy i jej braku,

4. Przedsiębiorczość zadaniem chrześcijanina,

5. Kościół a liberalizm.


WIEDZA 1. Student posiada wiedzę na temat istoty i celów społecznego nauczania Kościoła, u podstaw

którego leży nauczanie o godności osoby ludzkiej i jej prawach - ***.

2. Student posiada wiedzę na temat historii rozwoju działalności filantropijnej Kościoła

katolickiego oraz jego zaangażowanie w profesjonalizację zawodu - **.

3. Posiada uporządkowaną wiedzę ukierunkowaną na rozwiązywanie aktualnych problemów

życia społecznego i wskazywania właściwej drogi dla rozwoju cywilizacyjnego ludzkości -**.

UMIEJĘTNOŚCI 1. Student analizuje przebieg procesów społecznych istotnych dla rozumienia mechanizmów

generujących marginalizację społeczną - ***.

KOMPETENCJE (POSTAWY) 1. Student umie formułować i uzasadniać własne opinie w kwestiach społecznych, wynikające

m.in. z zachwiania prymatu osoby ludzkiej nad kapitałem - **.

Metody dydaktyczne:

Wykład, prezentacja (w tym multimedialna), metoda problemowa, , dyskusja, analiza dokumentów


WIEDZA

1. Student posiada wiedzę na temat istoty i celów społecznego nauczania Kościoła, u podstaw

którego leży nauczanie o godności osoby ludzkiej i jej prawach – test pisemny

2. Student posiada wiedzę na temat historii rozwoju działalności filantropijnej Kościoła

katolickiego oraz jego zaangażowanie w profesjonalizację zawodu – test pisemny

3. Posiada uporządkowaną wiedzę ukierunkowaną na rozwiązywanie aktualnych problemów

życia społecznego i wskazywania właściwej drogi dla rozwoju cywilizacyjnego ludzkości –

egzamin w formie ustnej

UMIEJĘTNOŚCI

1. Student analizuje przebieg procesów społecznych istotnych dla rozumienia mechanizmów

generujących marginalizację społeczną – dyskusja

KOMPETENCJE (POSTAWY) 1. Student umie formułować i uzasadniać własne opinie w kwestiach społecznych, wynikające

m.in. z zachwiania prymatu osoby ludzkiej nad kapitałem – dyskusja

Lektury podstawowe:

T. BORUTKA, J. MAZUR, A. ZWOLIŃSKI, Katolicka nauka społeczna, Częstochowa 1999.

J. CZAJKOWSKI, Budujcie nowe społeczeństwo. Społeczeństwo, naród, państwo w myśli Jana

Pawła II, Kraków 1991.

T. Adamczyk, J. Mazur (red.), Caritas in veritate zasadą polityki społecznej, Lublin 2011.

A. ZWOLIŃSKI, Katolik i pieniądze, Częstochowa 2007.

A. Zwoliński, Katolicka nauka społeczna, Kraków 1992


M. Duda, Bezdomny moim bratem. O polskiej bezdomności przełomu wieków w świetle

społecznego nauczania Kościoła, Kraków 2011.

R. LISTER, Bieda, Warszawa 2007.

M. STĘPNIAK, Europa osób i narodów, Łódź 2002.

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność:




Elementy bioetyki (Issues in Bioethics)


Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu: przedmiot kształcenia ogólnego



studia stacjonarne: rok II, semestr I

studia niestacjonarne: rok II, semestr I


studia stacjonarne 20 godzin, wykład

studia niestacjonarne 20 godzin, wykład

Punkty ECTS: 2


Prowadzący

studia stacjonarne: ks. dr hab. Tomasz Kraj

studia niestacjonarne: ks. dr hab. Tomasz Kraj

Koordynator sylabusa: ks. dr hab. Tomasz Kraj

Wymagania wstępne:

Znajomość zasadniczych tematów w zakresie biologii (materiał obowiązujący w szkole średniej) oraz

podstawowe pojęcia etyczne (akt ludzki, podmiot moralny, dobro i zło moralne).

Cele:

Celem wykładu jest zapoznanie studentów z bioetyką (co to jest ) i z podstawowymi problemami

bioetycznymi, uświadomienie im aktualności tego przedmiotu w różnego rodzaju dyskusjach

społecznych i potrzeby znalezienia właściwej odpowiedzi na powstałe pytania oraz powiązania

problemów bioetycznych z życiem codziennym i zawodowym pracownika socjalnego.




Zapoznanie studentów z głównymi zagadnieniami bioetyki, z ważniejszymi modelami rozwiązywania

problemów oraz nauczaniem Kościoła w tej dziedzinie i jego uzasadnienia. Zwrócenie uwagi na

praktyczną stronę problemów bioetycznych i ich znaczenia dla pracy socjalnej.

T_1. Co to jest bioetyka? Definicja i historia jej powstania (od 1970-1992).

T_2. Problem metafizyczny i modele nonkognitywistyczne oraz kognitywistyczne.

T_3. Model socjobiologiczny i subiektywistyczny.

T_4. Model utylitarystyczny i personalistyczny.

T_5. Problemy genetyki (inżynieria genetyczna, terapia genowa).

T_6. Eugenika i diagnoza genetyczna (klonowanie człowieka i transhumanizm).

T_7. Problematyka antykoncepcji.

T_8. Medyczne techniki wspomaganego poczęcia.

T_9. Aborcja i przypadki tragiczne.

T_10. Problemy transplantologii i komórek macierzystych.


E_1. Posiada szeroką i pogłębioną wiedzę z filozoficzno-teologicznych, społeczno-kulturowych i

biomedycznych uwarunkowań

E_2 Zna szczegółowe założenia bioetyki

E_3. Świadomie stosuje normy moralne, zasady, reguły familiologii

E_4. Potrafi oceniać zdobycze nauki z perspektywy bioetycznej


M_1. Wykład prezentujący zaplanowaną tematykę zajęć.

M_2. Czytanie fragmentów bioetycznych dokumentów Kościoła i ich analiza.


W_1. Sprawdzian pisemny na ocenę po zakończeniu zajęć (w tym pytania z lektur).

Lektury podstawowe:


Bołoz W., Życie w ludzkich rękach, Warszawa 1997;

Kraj T., Wokół dyskusji na temat zapłodnienia in vitro, „Teologia i moralność” 4 (2008), s. 107–118;

Muszala A. (red.), Encyklopedia bioetyki, Radom 2007.



przedmiotu)

Kraj T., Opinia na temat powszechności prawa naturalnego, [w:] Konstytucyjna formuła ochrony

życia, Druk sejmowy nr 993, Warszawa 2007, s. 145–151;

Kraj T., Granice genetycznego ulepszania człowieka, Kraków 2010;

Sgreccia E., Manuale di bioetica, Milano 1994;

Ślipko T., Granice życia, Kraków 1984.

Uwagi:



Kierunek Nauki o rodzinie

Specjalność

Poziom studia I stopnia

Nazwa przedmiotu10

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć


Kościelne prawo małżeńskie i rodzinne w społeczności bezdomnych / Church Marriage Law in

Socjety of the Homeless


Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu Kierunkowy




nie

Rok studiów, semestr studia stacjonarne rok II, s. zimowy

studia niestacjonarne rok II, s. zimowy


studia stacjonarne w. 20

studia niestacjonarne w. 15

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia wykład: egzamin

Prowadzący studia stacjonarne: ks. dr hab. Piotr Kroczek

studia niestacjonarne: ks. dr hab. Piotr Kroczek


ks. dr hab. Piotr Kroczek

Wymagania wstępne:

Brak

Cele:

10

przedmiot (przedmiot / moduł / zajęcia) – poziom ogólności tworzonych sylabusów zależy od decyzji władz

jednostki prowadzącej kierunek studiów

1. Zapoznanie z normami kościelnego małżeńskiego. 2. Stworzenie możliwości do nabycia

umiejętności, które pozwolą na pomoc przy formalnościach prawnych związanych z

małżeństwem i rodziną z uwzględnieniem sytuacji kanonicznej osób bezdomnych


Małżeństwo i rodzina w świetle prawa obowiązującego w Kościele z uwzględnieniem sytuacji

kanonicznej osób bezdomnych.

I. Wykład

1. Pojęcie i pochodzenie małżeństwa naturalnego; 2. specyfika małżeństwa katolickiego:

sakramentalność, cele małżeństwa; 3. kanoniczna forma zawarcia małżeństwa, 4. przeszkody

małżeńskie, 5. skutki małżeństwa, 6. zgoda małżeńska i jej wady, 7. małżeństwa mieszane,

małżeństwa tajne, 8. separacja małżeństwa, 9. ustanie małżeństwa, 10. stwierdzenie nieważności

małżeństwa: przebieg procesu, pisma procesowe.

II. Ćwiczenia

WIEDZA

1. Student poznaje terminologię dotyczącą kanonicznego prawa małżeńskiego obowiązujące w Polsce

oraz regulacje kościelne w tym zakresie z uwzględnieniem sytuacji kanonicznej osób bezdomnych.

UMIEJĘTNOŚCI

1. Student klasyfikuje przypadki prawne. 2 Student dokonuje wykładni przepisów prawa

kanonicznego i konstruuje normy z przepisów. 3. Student nabywa umiejętności, które pozwolą mu na

niesienie pomocy przy formalnościach prawnych związanych z kanonicznym małżeństwem.


1. Student ma świadomość wagi kanonicznego prawa dotyczącego małżeństwa i rodziny. 2. Student

pozostaje otwarty na powiązania pomiędzy życiem rodzinnym a regulacjami prawnymi oraz

wykorzystuje przepisy prawa małżeńskiego w życiu wiernego. 3. Student umie przewidywać

kanoniczne konsekwencje sytuacji życiowych

Metody i narzędzia dydaktyczne: (planowane formy/działania/narzędzia/metody nauczania służące osiągnięciu przez studenta

zamierzonych efektów kształcenia)

1. Wykład, 2. Praca z tekstem, 3. Analiza kazusów

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: (dokładny opis metod i kryteria oceny pracy studenta sprawdzających osiągnięcie zakładanych

efektów kształcenia, w ramach danego przedmiotu, z uwzględnieniem takich elementów jak forma,

czas trwania, kalendarz (okres, częstotliwość), a także terminy zapisów na egzaminy i sesji

egzaminacyjnych (także terminy odbiegające od regulaminowych). Do najbardziej popularnych form

pomiaru / oceny pracy studenta należą: egzaminy ustne lub pisemne, eseje / wypracowania,

dysertacje, prace semestralne / roczne / dyplomowe, projekty i ćwiczenia praktyczne, praktyki,

ocenianie ciągłe)

Obecność na wykładach jest obowiązkowa. Podstawą egzaminu będzie obecność na zajęciach.

Znajomość treści wykładów uzupełniona o literaturę.

Wykład:

Wiedza: 1. egzamin pisemny

Umiejętności: 1. rozwiązywanie casusów

Kompetencje: 1. referat

Ćwiczenia:

Lektury podstawowe:

Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r., (wyciąg: kan. 1055 – 1165), Poznań 1983

Instrukcja Episkopatu Polski o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w kościele katolickim

(1986 r.), Kraków 1989

Instrukcja Episkopatu Polski w sprawie duszpasterstwa małżeństw o różnej przynależności

kościelnej (1987 r.), Kraków 1990


1. Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Familiaris consortio, (1981 r.), Lublin 1997

2. Jan Paweł II, List do rodzin Gratissimam sane, (1994 r.), Częstochowa 1994

3. T. Pawluk, Prawo Kanoniczne według kodeksu Jana Pawła II, t. III, Olsztyn 1986

4. E. Sztafrowski, Podręcznik Prawa Kanonicznego, t. III, Warszawa 1986

5. P. Gajda, Prawo małżeńskie Kościoła Katolickiego, Tarnów 2000

6. A. Sobczak, Proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa, Gniezno 2001

7. P. Kroczek, S. Lubaszka, Podręcznik kancelaryjny dla duchowieństwa, Bielsko-Biała 2006

8. P. Kroczek, Małżeństwo i rodzina w prawie kanonicznym i prawie polskim, [w:] Różne oblicza

rodziny, red. A. Świerczek, Kraków 2010, s. 130–165




Specjalność


Nazwa przedmiotu11



Prawo rodzinne i opiekuńcze /Family and Custody Law


Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu: kierunkowy


nie

Rok studiów, semestr studia stacjonarne rok I, s. letni

studia niestacjonarne rok I, s. letni


studia stacjonarne w. 20, ćw. 10

studia niestacjonarne w. 12, ćw. 8

Punkty ECTS 2+1

Forma zaliczenia wykład: egzamin, ćwiczenie: zaliczenie z oceną

Prowadzący studia stacjonarne: w: ks. dr hab. Piotr Kroczek, ćw. dr M.Butrymowicz

studia niestacjonarne: w: ks. dr ks. Bartłomiej Pieron, ćw. ks. dr ks. Bartłomiej Pieron


ks. dr hab. Piotr Kroczek

Wymagania wstępne:

Brak

Cele:

11



Zapoznanie z normami polskiego małżeńskiego i rodzinnego. Stworzenie możliwości do nabycia

umiejętności, które pozwolą na pomoc przy formalnościach prawnych związanych z

małżeństwem i rodziną


Małżeństwo i rodzina w świetle prawa obowiązującego na terytorium RP. Spadki. Darowizny

I. Wykład

1. Źródła prawa rodzinnego w Polsce. 2. Zasady prawa rodzinnego. 3. Podstawowe pojęcia

związane z prawem rodzinnym. 4. Stosunki rodzinne. 5. Zawarcie małżeństwa: wymogi prawne,

przeszkody małżeńskie. 6. Małżeństwa konkordatowe. 7. Wady oświadczenia woli. 8. Prawa i

obowiązki małżeńskie. 9. Małżeńskie ustroje majątkowe: ustawowy, umowne, przymusowy. 10.

Unieważnienie małżeństwa. 11. Ustanie małżeństwa. 12. Rozwód. 13. Separacja. 14. Rodzice i dzieci:

macierzyństwo, ojcostwo, uznanie dziecka, władza rodzicielska i jej pozbawienie, ograniczenie,

ustanie, zawieszenie. 15. Przysposobienie. 16. Piecza zastępcza. 17.Opieka. 18. Kuratela. 19. Spadki.

20. Powołanie spadkobiercy. 21.Testament. 22.Zachowek. 23. Dziedziczenie ustawowe.

24.Darowizny. 25.Wspólność majątku spadkowego i dział spadku. 26. Długi spadkowe.

II. Ćwiczenia

1. Pisanie: testamentu. 2. Pisanie pozwu rozwodowego. 3. Określanie wysokości spadku. 4.

Określenie wysokości zachowku.


WIEDZA

1. Student zna i definiuje przepisy i zasady prawa dotyczące małżeństwa oraz stosunków

rodzinnych. 2. Objaśnia terminologię dotyczącą prawa rodzinnego i opiekuńczego,

spadków i darowizn.

UMIEJĘTNOŚCI

1.Student analizuje przepisy prawa dotyczące rodziny oraz wykorzystuje przepisy prawa

rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa cywilnego w praktyce.


1.W wyniku przeprowadzonych zajęć student ma świadomość wagi prawa dotyczącego

rodziny.


1.Dyskusja. 2. Praca z tekstem. 3. Prezentacje. 4. Metoda problemowa. 5. Analiza

kazusów. 6. Wykład


Obecność na wykładach jest obowiązkowa. Podstawą egzaminu będzie obecność na zajęciach,

znajomość treści wykładów uzupełniona o literaturę. Obecność na ćwiczeniach również jest

obowiązkowa: podstawą zaliczenia będzie obecność na ćwiczeniach, aktywny w nich udział oraz

kolokwium ustne i redagowanie pism urzędowych przygotowywanych podczas zajęć. 20 procent

zaliczenia ćwiczeń stanowi obecność, 30 pisanie referatu, 30 kolokwium pozostałe czynny udział w

ćwiczeniach

Wykład:

Wiedza: 1 egzamin pisemny

Umiejętności: 1 rozwiązywanie casusów

Kompetencje: 1. referat

Ćwiczenia:

Wiedza: 1. kolokwium ustne

Umiejętności: 1. redagowanie pism urzędowych

Kompetencje: 1. czynny udział w dyskusji

Lektury podstawowe:

Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, (Dz.U. Nr 9, poz.59 ze zm.)

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) (wyciąg).


1. Andrzejewski M., Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa 2006.

2. Ciepła H., Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Wzory pism procesowych w sprawach rodzinnych i

opiekuńczych z objaśnieniami, Warszawa 2006.

3. Krajewski R., Podstawy prawa rodzinnego, Warszawa 2003.

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność: Praca socjalna z osobą chorującą psychicznie


Nazwa przedmiotu12


Wprowadzenie do społecznej psychologii piętna (Introduction to the social psychology of

stigma)


Kod przedmiotu

Język: polski




studia stacjonarne II rok, III semestr

studia niestacjonarne II rok, III semestr Wymiar (liczba godzin i rodzaj zajęć)

studia stacjonarne: wykłady -12h, ćwiczenia 8h

studia niestacjonarne: wykłady - 10h, ćwiczenia 5h

Punkty ECTS -2 (wykłady -1, ćwiczenia- 1)

Forma zaliczenia: wykłady – egzamin, ćwiczenia - zaliczenie z oceną

Prowadzący

studia stacjonarne – w. mgr A. Liberadzka, ćw. mgr A. Liberadzka

studia niestacjonarne – w. mgr A. Liberadzka, ćw. mgr A. Liberadzka

Koordynator sylabusa: mgr Anna Liberadzka

Wymagania wstępne:

Zainteresowanie tematyką zdrowia psychicznego.

Cele:

Zapoznanie studentów z problematyką piętnowania osób chorujących psychicznie, kształtowanie

postaw tolerancji, akceptacji i otwartości.

Treści kształcenia – skrócony opis:

Pojęcia i zagadnienia związane ze stygmatyzacją osób chorujących psychicznie, fakty i mity

dotyczące różnych aspektów zdrowia psychicznego.

Treści kształcenia – pełny opis:

1) Podstawowe zagadnienia i pojęcia związane z piętnem

2) Metody walki z piętnem społecznym

3) Co sądzi opinia społeczna w Polsce na temat osób chorujących psychicznie

4) Niechlubna historia dyskryminacji

5) Czym jest, a czym nie jest choroba psychiczna?

6) Przyczyny chorób

12

przedmiot (przedmiot / moduł / zajęcia) – poziom ogólności tworzonych sylabusów zależy od decyzji władz jednostki


7) Objawy i przebieg choroby

8) System leczenia w Polsce

9) Psychiatria środowiskowa

10) Rola rodziny w procesie zdrowienia

11) Nauka i praca jako czynniki leczące.

12) Choroba psychiczna a niepełnosprawność intelektualna.

13) Fakty i mity na temat depresji

14) Fakty i mity na temat samobójstw

15) O agresji i autoagresji.

16) Fakty i mity na temat zaburzeń odżywiania:

17) Dyskryminacja prawna osób chorujących psychicznie

18) Rola organizacji

19) Leczniczy aspekt nadziei, umacnianie (empowerment) i zdrowienie (recovery)

20) Działania na rzecz osób chorujących psychicznie.


WIEDZA –

1.Student identyfikuje podstawowe mity związane z chorobami psychicznymi i wskazuje na fakty

obalające mity.

2. Student potrafi zdefiniować i rozróżnić: stereotypy, uprzedzenia i dyskryminację.

UMIEJĘTNOŚCI – Student wykorzystuje dane liczbowe, przykłady w argumentacji na rzecz

obalania stereotypów związanych z chorobą psychiczną.

KOMPETENCJE (POSTAWY) – Student ma świadomość otaczających go wokół osób

chorujących, potrafi stanąć w ich obronie.


Wykład konwersatoryjny, seminarium, warsztat, film, metoda przypadków, przekazywanie „wiedzy z

pierwszej ręki” – zaproszeni goście członkowie Instytutu Terapii i Edukacji Społecznej


Efekt kształcenia Sposoby sprawdzenia osiągniętych efektów kształcenia

1.Student identyfikuje

podstawowe mity

związane z chorobami

psychicznymi i

wskazuje na fakty

obalające mity.

Egzamin pisemny – na zakończenie kursu

Student potrafi

zdefiniować i rozróżnić:

stereotypy, uprzedzenia

i dyskryminację.

Egzamin pisemny – na zakończenie kursu

Student wykorzystuje

dane liczbowe,

przykłady w

argumentacji na rzecz

obalania stereotypów

Debata Oxfordzka (obejmująca przygotowanie argumentów,

aktywny udział w debacie) - na jednych z zajęć

związanych z chorobą

psychiczną.

Student ma świadomość

otaczających go wokół

osób chorujących,

potrafi stanąć w ich

obronie. (?)

Prezentacja multimedialna – stopniowo na kolejnych zajęciach

Lektury podstawowe:

1. Cechnicki A, Bielańska A, Kaszyński H, Liberadzka A. (red.). Umacnianie i zdrowienie. Trzeba

dać świadectwo. Kraków: Oficyna Wyd. Text: 2009.

2. Białek I, Kaszyński H, Lupa M, Nowak-Adamczyk D, Szczocarz U. (red.) Moja wędrówka.

Refleksje studentów i wykładowców UJ o chorobie psychicznej i studiowaniu, Kraków, 2010

3. Lauveng A. Coś zupełnie innego. Piekło dorastania, Wyd. Smak słowa, Sopot 2013

4. Wciórka, Wciórka, Osoby chore psychiczne w społeczeństwie, Komunikat z badań, CBOS,

Warszawa, 2008


1. Anczewska M., Wciórka J. (red) Umacnianie: nadzieja czy uprzedzenia. Instytut Psychiatrii i

Neurologii, 2007.

2. Górniak R. Wpływ osobistego kontaktu na zmianę postaw względem osób chorujących

psychicznie. Maszynopis pracy magisterskiej. Instytut Psychologii Uniwersytet Jagielloński,

2010 .

3. Lauveng A. Byłam po drugiej stronie lustra, Sopot, 2008

4. Lauveng A. Niepotrzebna jak róża. Potrzeba normalności w chorobie psychicznej, Sopot,

2009

Uwagi: brak




Specjalność


Nazwa przedmiotu13

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Psychologia rozwoju człowieka / Psychology of Human Development

Kod przedmiotu

Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne – I rok, II semestr

studia niestacjonarne – I rok, II semestr

Wymiar studia stacjonarne w. 20 ćw. 10

studia niestacjonarne w. 10 ćw. 10

Punkty ECTS: 3 (2,1)

Forma zaliczenia: w – egzamin

ćw – zaliczenie z oceną

Prowadzący studia stacjonarne: w – dr M. Ligęza, ćw. – dr M. Ligęza

studia niestacjonarne: w – dr M. Ligęza, ćw. – dr M. Ligęza


dr M. Ligęza

Wymagania wstępne: Podstawy psychologii

Cele: Syntezy wiedzy o rozwoju człowieka, umiejętność wielopłaszczyznowej interpretacji potencjału i

czynników ryzyka w poszczególnych etapach rozwoju człowieka.

Treści kształcenia: 1. Pojęcie zmiany rozwojowej, czynników i wskaźników rozwoju.

2. Ciągłość i zmiana w rozwoju.

3. Mechanizmy rozwoju.

4. Charakterystyka właściwości wieku w poszczególnych etapach biegu życia człowieka.

5. Społeczny kontekst rozwoju.

6. Kształtowanie się tożsamości w biegu życia.

I. Wykład

6. Jak należy rozumieć rozwój człowieka w biegu życia. Mechanizmy zmiany rozwojowe.j

13



7. Dwa konteksty rozwoju: wewnętrzny ( nabyte kompetencje, wiedza; potrzeby; oczekiwania

wobec siebie i wobec otoczenia) i zewnętrzny (wymagania środowiska fizycznego i

społecznego).

8. Czynniki pomyślnego rozwoju i czynniki ryzyka.

9. Okres prenatalny jako punkt wyjścia i podstawa rozwoju.

10. Osiągnięcia rozwojowe okresu wczesnego, średniego i późnego dzieciństwa.

11. Proces formowania tożsamości. Zadania rozwojowe i optymalizacja rozwoju w dorosłości.

Mądrość życiowa.

12. Okres senioralny – jakość życia i doświadczenia utraty (zdrowia, bliskich, perspektyw

życiowych).

II. Ćwiczenia

1. Przystosowanie noworodka do życia.

2. Tworzenie związków ze światem.

3. Rozwój kompetencji emocjonalnych.

4. Rozwój kompetencji społecznych.

5. Rozwój procesów poznawczych.


WIEDZA

1. K_W07 - Student posiada podstawową wiedzę o człowieku – jego rozwoju biologicznym,

psychicznym, społecznym i duchowym – oraz środowisku kulturowym, będącym jego

kontekstem socjalizacyjnym (efekt w dużym stopniu obecny w przedmiocie).

2. K_W10 - Student posiada podstawową wiedzę o specyfice i przyczynach problemów

człowieka w cyklu życia (efekt w dużym stopniu obecny w przedmiocie).

UMIEJĘTNOŚCI

3. K_U01 - Student dostrzega, nazywa i interpretuje zjawiska oraz procesy społeczne związane z

funkcjonowaniem człowieka w środowisku społecznym wskazując czynniki optymalizujące

oraz zagrażające zaspokajaniu potrzeb i osiągania celów (efekt w średnim stopniu obecny w

przedmiocie).

4. K_U05 - Student posiada umiejętność analizowania i rozumienia ludzkich zachowań w

powiązaniu ze zjawiskami społecznymi (efekt w średnim stopniu obecny w przedmiocie).


5. K_K02 - Umie formułować i uzasadniać własne opinie w kwestiach społecznych (efekt w

minimalnym stopniu obecny w przedmiocie).

Metody i narzędzia dydaktyczne: 1. Wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych. 2. Dyskusja. 3. Nauczanie

problemowe. 4. Esej.


Obecność na wykładach i ćwiczeniach jest obowiązkowa.

Podstawą egzaminu testowego jest znajomość treści wykładów i lektury - poziom przyswojenia treści

nauczania i nabycie kompetencji scalania wiedzy ogólnej i szczegółowej z zakresu psychologii

rozwoju człowieka.

Podstawą zaliczenia ćwiczeń jest aktywny udział w zajęciach kontrolowany w sposób ciągły oraz

opracowanie eseju.

WIEDZA

1. K_W07 - Student posiada podstawową wiedzę o człowieku – jego rozwoju biologicznym,

psychicznym, społecznym i duchowym – oraz środowisku kulturowym, będącym jego kontekstem

socjalizacyjnym – egzamin testowy.

2. K_W10 - Student posiada podstawową wiedzę o specyfice i przyczynach problemów człowieka w

cyklu życia – egzamin testowy.

UMIEJĘTNOŚCI

3. K_U01 - Student dostrzega, nazywa i interpretuje zjawiska oraz procesy społeczne związane z

funkcjonowaniem człowieka w środowisku społecznym wskazując czynniki optymalizujące oraz

zagrażające zaspokajaniu potrzeb i osiągania celów – ocenianie ciągłe, esej.

4. K_U05 - Student posiada umiejętność analizowania i rozumienia ludzkich zachowań w powiązaniu

ze zjawiskami społecznymi – ocenianie ciągłe, esej


5. K_K02 - Umie formułować i uzasadniać własne opinie w kwestiach społecznych – ocenianie ciągłe,

esej.

Lektury podstawowe:

Brzezińska A.I. (red.), Psychologiczne portrety człowieka, Gdańsk, 2005.

Schaffer H.R., Psychologia rozwojowa. Podstawowe pojęcia, Kraków, 2010.


Brzezińska A.I.,Społeczna psychologia rozwoju, Warszawa, 2000.

Matczak A., Zarys psychologii rozwoju, Warszawa, 2003.

Schaffer H.R., Psychologia dziecka, Warszawa, 2005.

Erikson E.H., Tożsamość a cykl życia, Poznań, 2004.

Uwagi:




Specjalność


Nazwa przedmiotu14

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Psychoprofilaktyka / Psychoprophylaxis

Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu podstawowy


Rok studiów, semestr studia stacjonarne – III rok, VI semestr

studia niestacjonarne – III rok, VI semestr

Wymiar studia stacjonarne w. 12 ćw. 8

studia niestacjonarne w. 12 ćw. 8


Forma zaliczenia: w – zaliczenie z oceną

ćw – zaliczenie

Prowadzący studia stacjonarne: w – dr M. Ligęza, ćw. – dr M. Ligęza

studia niestacjonarne: w – dr M. Ligęza, ćw. – dr M. Ligęza


dr M. Ligęza

Wymagania wstępne: Podstawy psychologii, Psychologia społeczna

Cele: Nabycie i pogłębienie wiedzy o psychologiczno-pedagogicznych uwarunkowaniach funkcjonowania

człowieka w małżeństwie i rodzinie. Nabycie wiedzy o rodzajach psychoprofilaktyki w zakresie wy-

chowania i funkcjonowania człowieka w małżeństwie i rodzinie w poszczególnych jej cyklach, rozpo-

znawanie zagrożeń dla prawidłowego funkcjonowania rodziny jako systemu i sposobów zapobiegania

im, identyfikowania źródeł sytuacji trudnych i sposobów wspierania członków rodziny, dostosowania

działań opiekuńczych, wychowawczych, profilaktycznych do potrzeb członków rodziny.

Treści kształcenia: 1. Omówienie przygotowania do życia w rodzinie na podstawie koncepcji kryzysów rozwojowych

Ericksona i zadań rozwojowych Havirhausta, oraz koncepcji zdarzeń życiowych.

2. Scharakteryzowanie systemu mąż – żona na tle systemu dziadków i dzieci wskazanie na

właściwe granice między systemami i podsystemami.

14



3. Ukazanie znaczenia motywów wzajemnego wyboru partnerów, wzajemnych relacji w rodzinie,

pełnienia różnorodnych ról i poziomu komunikowania uczuć i postaw.

4. Zwrócenie uwagi na ogólną wiedzę studenta o właściwej strukturze i funkcjach życia

rodzinnego

I. Wykład

1. Modele rodziny i ich uwarunkowania. Zakres profilaktyki rodzinnej.

2. Zadania, cele i funkcje psychoprofilaktyki. Oddziaływania psychoprofilaktyczne a

psychoterapeutyczne.

3. Funkcje rodziny. Role w rodzinie. Więzi między pokoleniami w rodzinie. Zapobieganie

patologii

4. Fazy cyklu życia małżeńskiego i rodzinnego.

5. Psychologiczne aspekty przygotowania do małżeństwa: problematyka wyboru partnera do

małżeństwa, atrakcyjność interpersonalna partnerów, obraz siebie i obraz partnera.

6. Znaczenie miłości i pożycia seksualnego w związku małżeńskim. Profilaktyka zaburzeń w tej

sferze.

7. Analiza struktury i procesu wychowania w rodzinie – rodzina, jako środowisko wychowawcze,

postawy rodzicielskie, style wychowania. Zapobieganie trudnościom wychowawczym.

8. Atmosfera wychowawcza w rodzinie, świadomość i kultura wychowawcza rodziców, kultura

duchowa i materialna rodziny jako czynniki optymalizujące życie rodziny.

II. Ćwiczenia

1. Warunki powodzenia życia rodzinnego. Przygotowanie do życia w rodzinie.

2. Charakterystyka systemów rodzinnych. Komunikacja w rodzinie.

3. Zasady komunikacji i jej znaczenie w ujawnianiu i określaniu sytuacji konfliktowych.

4. Pojęcie, źródła, rodzaje i etapy konfliktów. Strategie i metody rozwiązywania konfliktów.

5. Budowanie kontaktu interpersonalnego. Zasady komunikacji w poradnictwie małżeńskim i

rodzinnym.

6. Charakterystyka rodziny prawidłowo funkcjonującej i dysfunkcyjnej.

7. Analiza zagrożeń patologią w poszczególnych fazach rozwojowych rodziny. Oddziaływania

rodzicielskie a kryzysy życia rodzinnego. Rodzina wobec sytuacji trudnych.

8. Rodziny niepełne i zrekonstruowane. Rola rodziców, rodziny, grup rówieśniczych, grup

wsparcia i organizacji społecznych w osiąganiu przystosowania i rozwoju w poszczególnych

etapach życia rodziny.

9. Rodzinny wywiad środowiskowy – organizacja i prowadzenie.


WIEDZA

1. Student posiada podstawową wiedzę dotyczącą uwarunkowań indywidualnych, rodzinnych i

społeczno-kulturowych zdrowia psychicznego.

2. Ma podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu poradnictwa małżeńskiego i rodzinnego.

3. Ma uporządkowaną wiedzę z zakresu psychoprofilaktyki.

4. Zna główne podejścia psychoterapeutyczne.

UMIEJĘTNOŚCI

5. Posiada podstawowe umiejętności w zakresie obserwowania i analizowania zjawisk życia

małżeńskiego i rodzinnego.

6. Potrafi generować wyjaśnienia podstawowych problemów małżeńskich i rodzinnych i

prognozować perspektywy dalszego rozwoju.


7. Potrafi formułować opinie dotyczące podopiecznych w kontekście działań profesjonalnych.

Metody i narzędzia dydaktyczne: 1. Wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych. 2. Dyskusja. 3. Nauczanie problemowe.

4. Praca w grupach. 5. Drama


Obecność na wykładach i ćwiczeniach jest obowiązkowa.

Podstawą kolokwium pisemnego jest znajomość treści wykładów i lektury - poziom przyswojenia

treści nauczania i nabycie kompetencji scalania wiedzy ogólnej i szczegółowej z zakresu

psychoprofilaktyki.

Podstawą zaliczenia ćwiczeń jest aktywny udział w zajęciach kontrolowany w sposób ciągły (dyskusja,

projekty oddziaływań psychoprofilaktycznych przygotowywane w grupach, opracowanie prezentacji).

WIEDZA

1. Student posiada podstawową wiedzę dotyczącą uwarunkowań indywidualnych, rodzinnych i

społeczno-kulturowych zdrowia psychicznego – pisemne kolokwium

2. Ma podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu poradnictwa małżeńskiego i rodzinnego – pisemne

kolokwium

3. Ma uporządkowaną wiedzę z zakresu psychoprofilaktyki – pisemne kolokwium

4. Zna główne podejścia psychoterapeutyczne – pisemne kolokwium

UMIEJĘTNOŚCI

1. Posiada podstawowe umiejętności w zakresie obserwowania i analizowania zjawisk życia

małżeńskiego i rodzinnego - ciągła ocena studenta na podstawie udziału w dyskusji i burzy

mózgu; studenci przygotowują w grupach projekty oddziaływań psychoprofilaktycznych.

2. Potrafi generować wyjaśnienia podstawowych problemów małżeńskich i rodzinnych i

prognozować perspektywy dalszego rozwoju - ciągła ocena studenta na podstawie udziału w

dyskusji i burzy mózgu; studenci przygotowują w grupach projekty oddziaływań

psychoprofilaktycznych.


1. Potrafi formułować opinie dotyczące podopiecznych w kontekście działań profesjonalnych -

prezentacja.

Lektury podstawowe:

Harwas B., (red.), Rodzina a rozwój człowieka dorosłego, Poznań 2003.

Harwas-Napierała B., Trempała J., (red.), Wiedza z psychologii rozwoju człowieka w praktyce

społecznej, Poznań 2002.


Furmańska E., Psychopofilaktyka zagrożeń rozwoju w wieku wczesnoszkolnym i w okresie dorastania

– strategie prewencji pierwotnej i wtórnej, w: „Psychologia Rozwojowa” t. 7, nr 1 Kraków 2002.

Łuczyński A., Dzieci w rodzinach zastępczych i dysfunkcjonalnych, Lublin 2008.

Plopa M., Więzi w małżeństwie i rodzinie, Kraków 2008.

Plopa M., Psychologia rodziny, Kraków 2008.

Psychologia rozwojowa, t.9, nr.2, Rodzina jako środowisko rozwoju dzieci i rodziców, Kraków 2004.

Ryś M., Systemy rodzinne, Warszawa 2001.

Schaffer H. R., Rozwój społeczny, (wybrane rozdziały) Kraków 2006.

Sęk H., Wybrane zagadnienia psychoprofilaktyki, w: red. H. Sęk, Społeczna psychologia kliniczna,

Warszawa 1991.

Sujak E., Życie jako zadanie, Warszawa 1989.

SYLABUS UPJPII 2013

Jednostka prowadząca: Wydział Nauk Społecznych UPJPII


Specjalność

Poziom: stopnia I stopnia

Nazwa przedmiotu w j. polskim: Diagnoza i ewaluacja w pracy socjalnej

Nazwa przedmiotu w j. angielskim: Diagnosis and evaluation in Social Work

Kod przedmiotu

Język: polski




studia stacjonarne: II rok, 4 semestr

studia niestacjonarne: II rok, 4 semestr

Wymiar studia stacjonarne: wykład:20 godz., ćwiczenia:10 godz.

studia niestacjonarne: wykład: 12 godz., ćwiczenia: 8 godz.

Punkty ECTS: 3


Prowadzący

studia stacjonarne: dr Bożena Majerek

studia niestacjonarne: dr Bożena Majerek

Koordynator sylabusa: dr Bożena Majerek

Wymagania wstępne:

Metodologia badań społecznych

Cele:


T_1. Miejsce i znaczenie ewaluacji w naukach społecznych

T_2. Rodzaje i modele ewaluacyjne

T_3. Kryteria ewaluacji w pomocy społecznej

T_4. Etapy diagnozowania problemów w pomocy społecznej

T_5. Metody, techniki i narzędzia wykorzystywane w procesie diagnozy i ewaluacji problemów

społecznych

T_6. Diagnoza i ewaluacja w pracy z indywidualnym klientem

T_7. Diagnoza i ewaluacja w pracy z grupą

T_8. Diagnoza i ewaluacja w perspektywie instytucjonalnej


Wiedza:

W_1. Student zna podstawowe kryteria i zasady diagnozy i ewaluacji w pracy socjalnej.

W_2. Posiada wiedzę na temat funkcjonujących w pomocy społecznej modeli ewaluacyjnych.

Umiejętności:

U_1. Student potrafi zastosować i skonstruować odpowiednie narzędzia do diagnozy i ewaluacji.

U_2. Potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną do opisu oraz rozumienia zjawisk i

procesów społecznych w obszarze pomocy społecznej.

Kompetencje:

K_1. Student jest przygotowany do samodzielnej, profesjonalnej pracy, wyznaczając jej cele, planując

działania.

K_2. Ma świadomość potrzeby uzupełniania i doskonalenia nabytej wiedzy i umiejętności.


M_1. Wykład

M_2. Prezentacja

M_3. Ćwiczenia indywidualne i grupowe


W_1. Egzamin

W_2. Praca koncepcyjna

Lektury podstawowe:

Haber A. (red.), Ewaluacja ex-post. Teoria i praktyka badawcza, Warszawa 2007.

Marynowicz-Hetka E., Piekarski J., Wokół problemów działania społecznego, Warszawa 1996.

Ornecka K., Ewaluacja. Między naukami społecznymi i pracą socjalną, Kraków 2003.

Hryniewiecka A., Różne wymiary skuteczności w pomocy społecznej, Warszawa 2012.


Bednarski M., Szatur-Jaworska B. (red.), Wskaźniki społeczne jako narzędzia pomiaru skuteczności i

efektywności polityki społecznej, Warszawa 1999.

Golinowska S., Topińska I., Pomoc społeczna-zmiany i warunki skutecznego działania, Warszawa

2002.

Trawkowska D., Działania pozorne w pomocy społecznej-przejawy, mechanizmy-skutki, „Przegląd

Socjologiczny”, tom LVIII/1, 2009.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność


Nazwa przedmiotu w j. polskim: Ewaluacja w pracy socjalnej

Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. angielskim: Evaluation in Social Work

Kod przedmiotu

Język: polski




studia stacjonarne: III rok, 6 semestr

studia niestacjonarne: III rok, 6 semestr

Wymiar studia stacjonarne: wykład: 10 godz. ćwiczenia: 10 godz.

studia niestacjonarne wykład: 8 godz., ćwiczenia: 7 godz.

Punkty ECTS: 2


Prowadzący




Wymagania wstępne: Metodologia badań społecznych

Cele:


T_1. Miejsce i znaczenie ewaluacji w naukach społecznych

T_2. Rodzaje i modele ewaluacyjne

T_3. Kryteria ewaluacji w pomocy społecznej

T_4. Etapy diagnozy i ewaluacji problemów w pomocy społecznej

T_5. Ewaluacja w pracy z indywidualnym klientem

T_6. Ewaluacja w pracy z grupą

T_7. Ewaluacja w perspektywie instytucjonalnej


Wiedza:

W_1. Student zna podstawowe kryteria i zasady ewaluacji w pracy socjalnej.

W_2. Posiada wiedzę na temat funkcjonujących w pomocy społecznej modeli ewaluacyjnych.

Umiejętności:

U_1. Student potrafi zastosować i skonstruować odpowiednie narzędzia do diagnozy i ewaluacji.

U_2. Potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną do opisu oraz rozumienia zjawisk i

procesów społecznych w obszarze pomocy społecznej.

Kompetencje:

K_1. Student jest przygotowany do samodzielnej, profesjonalnej pracy, wyznaczając jej cele, planując

działania.

K_2. Ma świadomość potrzeby uzupełniania i doskonalenia nabytej wiedzy i umiejętności.


M_1. Wykład

M_2. Prezentacja



W_1. Egzamin


Lektury podstawowe:

Haber A. (red.), Ewaluacja ex-post. Teoria i praktyka badawcza, Warszawa 2007.


Ornecka K., Ewaluacja. Między naukami społecznymi i pracą socjalną, Kraków 2003.

Hryniewiecka A., Różne wymiary skuteczności w pomocy społecznej, Warszawa 2012.


Bednarski M., Szatur-Jaworska B. (red.), Wskaźniki społeczne jako narzędzia pomiaru skuteczności i

efektywności polityki społecznej, Warszawa 1999.

Golinowska S., Topińska I., Pomoc społeczna-zmiany i warunki skutecznego działania, Warszawa

2002.

Trawkowska D., Działania pozorne w pomocy społecznej-przejawy, mechanizmy-skutki, „Przegląd

Socjologiczny”, tom LVIII/1, 2009.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność


Nazwa przedmiotu w j. polskim: Patologie społeczne

Nazwa przedmiotu w j. angielskim: Social Pathologes

Kod przedmiotu

Język: polski


Przedmiot obieralny: Nie


studia stacjonarne: II rok, 3 semestr

studia niestacjonarne: II rok, 3 semestr


studia stacjonarne: wykłady-12 godz., ćwiczenia-8 godz.

studia niestacjonarne: wykłady-12 godz., ćwiczenia-8 godz.

Punkty ECTS: 2


Prowadzący




Wymagania wstępne:

Podstawowa wiedza o funkcjonowaniu jednostki i grupy w strukturach społecznych.

Cele:

Nabycie umiejętności rozpoznawania przejawów patologii społecznych oraz podstawowych

kompetencji w udzielaniu pomocy lub kierowaniu do pomocy specjalistycznej.


T_1. Podstawowe definicje i klasyfikacje patologii i dewiacji

T_2. Przyczyny i skutki patologizacji i marginalizacji

T_3. Przemoc i agresja jako zjawiska społeczne. Klasyfikacja i etiologia przemocy i agresji.

T_4. Agresja wśród dzieci i młodzieży.

T_5. Przemoc w rodzinie – formy, etapy; portret psychologiczny ofiary i sprawcy.

T_6. Uzależnienia-rodzaje, przejawy, uwarunkowania

T_7. Autodestrukcja, samouszkodzenia i samobójstwa młodzieży

T_8. Diagnoza osób zagrożonych patologią społeczną


Wiedza:

W_1. Student posiada wiedzę na temat wybranych patologii społecznych

W_2. Wskazuje przyczyny zagrażające prawidłowemu funkcjonowaniu jednostki i grupy

Umiejętności:

U_1. Student wykorzystuje zdobytą wiedzę do rozpoznawania przejawów patologii życia oraz

organizacji podstawowej pomocy,

U_2. analizuje przyczyny oraz prognozuje praktyczne skutki powstania dysfunkcji społecznych oraz

dezorganizacji życia osób, grup społecznych i środowisk lokalnych

Kompetencje:

K_1. Student wykazuje odpowiedzialność za jednostkę i społeczność, której organizuje płaszczyznę

wsparcia bezpośredniego;

K_2. Potrafi współpracować w interdyscyplinarnych zespołach, zajmujących się rozwiązywaniem

problemów społecznych


M_1. Wykład

M_2. Prezentacja multimedialna

M_3. Praca indywidualna i grupowa


W_1. Kolokwium


W_3. Obecność na zajęciach

Lektury podstawowe:

Gaberle A., Patologia społeczna, Warszawa 1993.

Kozaczuk F. (red.), Zagadnienia marginalizacji i patologizacji życia społecznego, Rzeszów 2005.

Pospiszyl I., Patologie społeczne, Warszawa 2012.


Sołtysik T., Sudar-Malukiewicz J. (red.), Zjawiskowe formy patologii społecznych oraz profilaktyka i

resocjalizacja młodzieży, Bydgoszcz 2003.

Margasińska A., Zajęcka B., Patologia i psychoprofilaktyka, Kraków 2000.

Mazur J., Przemoc w rodzinie. Teoria i rzeczywistość, Warszawa 2002.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność


Nazwa przedmiotu: Podstawy resocjalizacji

Nazwa przedmiotu w j. angielskim: Basis of Resocialisation

Kod przedmiotu

Język j. polski




studia stacjonarne II rok, 3 semestr

studia niestacjonarne II rok, 3 semestr

Wymiar

studia stacjonarne wykład: 20 godz., ćwiczenia: 10 godz.

studia niestacjonarne Wykład: 10godz., ćwiczenia: 5 godz.

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia zaliczenie z oceną

Prowadzący

studia stacjonarne dr Bożena Majerek

studia niestacjonarne dr Bożena Majerek

Koordynator sylabusa dr Bożena Majerek


Cele: Zapoznanie studentów ze strukturami procesów wychowawczych oraz czynnikami

środowiskowymi zaburzającymi rozwój społeczny jednostki; Rozwijanie umiejętności rozpoznawania

i diagnozowania zagrożeń społecznych oraz projektowania i organizowania środowiska z

uwzględnieniem potrzeb edukacyjnych i społecznych; Poznanie wybranych problemów jednostek

resocjalizowanych w placówkach penitencjarnych; Zapoznanie z wybranymi formami oddziaływania

resocjalizującego stosowanymi w Polsce i UE.


T_1. Teoretyczny kontekst pedagogiki resocjalizacyjnej; Przedmiot i zakres pedagogiki

resocjalizacyjnej; Interdyscyplinarny charakter wiedzy o profilaktyce społecznej i resocjalizacji;

T_2. Zmiana społeczna a przestępczość i patologia społeczna; Norma i patologia w kontekście

jednostki i społeczeństwa – analiza wybranych koncepcji teoretycznych m.in. teoria anomii, podkultur

dewiacyjnych, kontroli społecznej, reakcji społecznej a zachowania dewiacyjne w koncepcji;

T_3. Dewiacja pozytywna i negatywna, stygmaty i naznaczenie w ujęciu Goffmana;

T_4. Nieprzystosowanie społeczne dzieci i młodzieży; Problemy teoretyczne i empiryczne; Objawy,

stadia i najważniejsze typologie dewiacji i nieprzystosowania społecznego;

T_5. Resocjalizacja w środowisku zamkniętym, półotwartym i otwartym. Prezentacja wybranych

form oddziaływań instytucjonalnych (m.in. zakłady karne, specjalne, zakłady poprawcze,

młodzieżowe ośrodki wychowawcze, pogotowia opiekuńczo-wychowawcze, kuratela sądowa,

kuratorski ośrodek pracy z młodzieżą.

T_6. Współczesne koncepcje zapobiegania przestępczości i patologii społecznej.

T_7. Przyczyny niedostosowania społecznego (m.in. szkolne, rodzinne, rówieśnicze);

T_8. Metody i formy pracy w wybranych instytucjach resocjalizacyjnych;

T_9. Zjawisko podkultury więziennej a efektywność resocjalizacji w środowisku zamkniętym.

T_10. Problem readaptacji skazanych.


Wiedza:

W_1. Zna podstawowe pojęcia z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej;

W_2. Posiada elementarną wiedzę na temat instytucjonalnych systemów resocjalizacji;

W_3. Posiada podstawową wiedzę o przejawach i przyczynach wybranych problemów

socjalizacyjnych dzieci, młodzieży i dorosłych.

Umiejętności:

U_1. Potrafi zaprojektować lub wykorzystać odpowiednie metody i narzędzia diagnostyczne w celu

rozpoznania zachowań i czynników ryzykownych w związku z wiekiem podopiecznych;

U_2. Potrafi wskazać alternatywne rozwiązania w pedagogice resocjalizacyjnej;

Kompetencje:

K_1. Potrafi zastosować podstawy wiedzy teoretycznej z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej do

formułowania interesujących poznawczo problemów badawczych oraz spójnego i precyzyjnego

wyjaśniania występujących problemów w praktyce resocjalizacyjnej;


M_1. Wykład

M_2. Prezentacja

M_3. Dyskusja



W_1. Kolokwium


W_3. Obecność

Lektury podstawowe:

Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna, Warszawa 1995

Sołtysik T., Sudar-Malukiewicz J. (red.), Zjawiskowe formy patologii społecznych oraz profilaktyka i

resocjalizacja młodzieży, Bydgoszcz 2003

Urban B., Zachowania dewiacyjne młodzieży, Kraków 1997

Urban B., Zaburzenia w zachowaniu i przestępczość nieletnich, Kraków 2000

Urban B., Stanik J. M., Resocjalizacja. Teoria i praktyka pedagogiczna, Warszawa 2007


Hołyst B., Ambrozik W., Stępniak P. (red.), Więziennictwo. Nowe wyzwania, Warszawa-Poznań-

Kalisz 2001

Kozaczuk F., Radochoński M. (red.), Aktualne problemy pedagogiki resocjalizacyjnej i patologii

społecznej, Rzeszów 2000

Margasińska A., Zajęcka B., Patologia i psychoprofilaktyka, Kraków 2000

Rejman J., System wychowawczy zakładu penitencjarnego dla młodocianych, Rzeszów 2000

Sowa J., Piotrowski E., Rejman J. (red.), Wychowanie, profilaktyka i resocjalizacja. W poszukiwaniu

doskonałych systemów w skali makro i mikro, Rzeszów 2003

Uwagi:

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność


Nazwa przedmiotu w j. polskim: Projekt socjalny

Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. angielskim: Social Project

Kod przedmiotu

Język: polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne: II rok, 4 semestr

studia niestacjonarne:

Wymiar studia stacjonarne: wykład:20 godz., ćwiczenia: 20 godz.


Punkty ECTS: 4


Prowadzący

studia stacjonarne: dr Bożena Majerek, dr AgnieszkaTrąbka


Koordynator sylabusa: Wymagania wstępne: brak

Cele:

Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy i wykształcenie umiejętności z zakresu

projektowania, realizacji i ewaluacji projektu socjalnego.


T_1. Istota projektu socjalnego. Socjologiczne, pedagogiczne i psychologiczne wymiary projektu

socjalnego.

T_2. Rodzaje projektów socjalnych.

T_3. Struktura oraz etapy konstruowania projektu socjalnego.

T_4. Realizacja projektu socjalnego.

T_5. Prezentacja wyników przeprowadzonych projektów socjalnych.


Wiedza:

W_1. Student rozumie istotę i znaczenie projektu socjalnego.

W_2. Zna rodzaje, strukturę i etapy konstruowania projektu socjalnego.

Umiejętności:

U_1. Student potrafi samodzielnie skonstruować i zrealizować projekt socjalny.

Kompetencje społeczne:

K_1. Student ma świadomość znaczenia metody projektu w pracy socjalnej.


M_1. Wykład

M_2. Praca indywidualna i grupowa


W_1. Opracowanie i realizacji projektu

W_2. Prezentacja i dyskusja wyników przeprowadzonego projektu

W_3. Obecność na zajęciach

Lektury podstawowe:

Kantowicz E., Elementy teorii i praktyki pracy socjalnej, Olsztyn 2001.

Niesporek A., Projekt socjalny, [w:] Pawlas-Czyż S. (red.), Praca socjalna wobec współczesnych

problemów społecznych, Toruń, 2007.

Rutkowska A., Projekt socjalny w pomocy społecznej. Założenia i praktyczne zastosowanie,

Bydgoszcz 2011

Wolska-Prylińska D., Projekt socjalny w kształceniu i działaniu społecznym, Katowice 2010.



Pilch T., Metoda organizowania środowiska, [w:] Pilch T, Lepalczyk I., Pedagogika społeczna,

Warszawa 1995.

Wronowski G., Jak skutecznie napisać projekt socjalny?, Warszawa 2006.

Kotlarska-Michalska A., Diagnozowanie i projektowanie w pracy socjalnej, Poznań 1999.

Uwagi:

SYLABUS



Specjalność: -

Poziom: I stopnia

Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) – ew. forma zajęć:

Gerontologia społeczna/Social gerontology

Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)

Kod przedmiotu: K_W12

Język:

j. polski

Typ przedmiotu:

przedmiot fakultatywny, specjalnościowy w bloku przedmiotów „Praca socjalna z osobą starszą”

Wskazanie grupy przedmiotów:

szczegółowy przedmiot podlegający wyborowi przez studenta


III rok - V zimowy semestr studiów niestacjonarnych


wykłady: 12 godzin

ćwiczenia: 8 godzin

Punkty ECTS: 1 + 1

Forma zaliczenia: wykład: pisemne zaliczenie z oceną/ćwiczenia: zaliczenie bez oceny

Prowadzący:

wykład: ks. prof. dr hab. Janusz Mastalski

ćwiczenia: mgr Michał Piekara

Koordynator sylabusa:

ks. prof. dr hab. Janusz Mastalski

Wymagania wstępne:

1. Podstawowa wiedza z zakresu psychologii rozwojowej.

2. Podstawowa wiedza z zakresu pedagogiki społecznej.

3. Podstawowa wiedza z zakresu gerontologii ogólnej

Cele:

1. Zapoznanie się z podstawowymi zagadnieniami związanymi z psychopedagogicznymi problemami

osób starszych.

2. Nabycie wstępnych umiejętności i kompetencji w pracy z osobą starszą.


I. Wykład

1. Podstawowe pojęcia z zakresu gerontologii społecznej.

2. Wymiary demograficzne starzenia się.

3. Stereotypy dotyczące starości.

4. Wykluczenie kulturowe osób starszych.

5. Kryzysy w fazie starości.

6. Style życia osoby starszej.

7. Aktywność osoby starszej.

8. Pomoc osobie starszej.

9. Samotność osoby starszej.

10. Perspektywy człowieka w podeszłym wieku.

II. Ćwiczenia

1. Kompetencje komunikacyjne osób wspomagających starszych.

2. Sposoby dialogu z osobą starszą.

3. Metody wsparcia osób starszych.

4. Pomoc w sformułowaniu celów życiowych osób starszych


WIEDZA

W wyniku przeprowadzonych zajęć:

1. Student orientuje się i rozpoznaje podstawowe współczesne problemy osób starszych.

2. Student zna sposoby i środki pomocy osób starszych.

3. Student nazywa i objaśnia zjawiska dotyczące dysfunkcji i kryzysów osób starszych.

UMIEJĘTNOŚCI


1. Student potrafi wspierać osobę starszą w jej dysfunkcjach.

2. Student potrafi analizować i odkrywać potrzeby osób starszych.

3. Student potrafi wdrażać podstawowe środki pomocowe dla osób starszych.



1. Student w sposób profesjonalny podchodzi do problemów konkretnych osób starszych.

2. Student w sposób kreatywny angażuje się w akcje na rzecz przeciwdziałania marginalizacji

osób starszych.

3. Student jest zdeterminowany do pracy na rzecz pomocy osobom starszym.


1. Wykład. 2. Praca z tekstem. 3. Prezentacje. 4. Metoda problemowa. 5. Projekt.


Wykład:

Wiedza: 1.zaliczenie pisemne

Umiejętności: 2. krótki esej

Kompetencje: 3. Ocenianie ciągłe za aktywność

Ćwiczenia:

Wiedza: 1. referat

Umiejętności: 2. ćwiczenia praktyczne


Lektury podstawowe:

1. Szarota Z., Gerontologia społeczna i oświatowa. Zarys problematyki, Wydawnictwo

Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2004.

2. Straś-Romanowska M., Późna dorosłość. Wiek starzenia się, [w:] Psychologia rozwoju

człowieka, red. B. Harwas-Napierała B., J. Trempała, Psychologia rozwoju człowieka.

Tom 2. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, s. 263–292.

3. Tchorzewski A.M., Starość, jej sens i znaczenie w procesie wychowania i rozwoju człowieka,

[w:] Zdrowie człowieka i jego edukacja gerontologiczna, red. M. Kuchcińska M.,

Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej, Bydgoszcz 2004, s. 97–101.


1. Moritz M., Trening umysłu jako forma utrzymania aktywności intelektualnej ludzi starych,

[w:] Starość

i osobowość, red. K. Obuchowski, Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej, Bydgoszcz 2002;

113–145.

2. Pawłowska R.,Samotność człowieka — rozważania teoretyczne, [w:] Pedagogika człowieka

samotnego, red. R. Pawłowska, E. Jundził , Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły

Humanistycznej, Gdańsk 2000; 15–42.

Uwagi:

brak

SYLABUS



Specjalność: -

Poziom: I stopnia

Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) – ew. forma zajęć:

Zagadnienia psychoedukacji rodziny/ Family Psychoeducation


Kod przedmiotu: K_W12

Język:

j. polski

Typ przedmiotu:

przedmiot fakultatywny, specjalnościowy w bloku przedmiotów „Praca socjalna z osobą chorującą

psychicznie”.

Wskazanie grupy przedmiotów: szczegółowy przedmiot podlegający wyborowi przez studenta


II rok - III zimowy semestr studiów stacjonarnych


wykłady: 12 godzin

ćwiczenia: 8 godzin

Punkty ECTS: 1+1

Forma zaliczenia: wykład: pisemne zaliczenie z oceną/ćwiczenia: zaliczenie bez oceny

Prowadzący:

wykład: ks. prof. dr hab. Janusz Mastalski

ćwiczenia: mgr Michał Piekara

Koordynator sylabusa: ks. prof. dr hab. Janusz Mastalski

Wymagania wstępne:

1. Podstawowa wiedza z zakresu psychologii rozwojowej.

2. Podstawowa wiedza z zakresu pedagogiki społecznej.

3. Podstawowa wiedza z zakresu komunikacji społecznej

Cele: 1. (Zapoznanie się z podstawowymi zagadnieniami związanymi z szeroko pojętą

psychoedukacją rodziny ze szczególnym uwzględnieniem osób chorych psychicznie i

uzależnionych oraz doznających przemocy.

2. Nabycie umiejętności i kompetencji do prowadzenia zajęć psychoedukacyjnych w rodzinie.


I. Wykład

1. Podstawowe terminy związane z psychoedukacją.

2. Zagadnienia psychoedukacji rodziny związane z chorobą psychiczną dziecka.

3. Zagadnienia psychoedukacji rodziny związane z chorobą psychiczną nastolatka.

4. Zagadnienia psychoedukacji rodziny związane z chorobą psychiczną dorosłego.

5. Zagadnienia psychoedukacji rodziny związane z uzależnieniem jednego z członków rodziny.

6. Zagadnienia psychoedukacji rodziny związane z przemocą.

7. Kompetencje osób prowadzących psychoedukację.

8. Metody psychoedukacyjne w rodzinie.

9. Błędy rodzicielskie.

10. Psychoedukacja w pracy socjalnej.

II. Ćwiczenia

1. Metody i techniki prowadzenia psychoedukacji w rodzinie.

2. Kompetencje komunikacyjne osób prowadzących psychoedukację.

3. Metody wychodzenia z kryzysu związanego z dysfunkcją rodziny.

4. Zasady wychowawcze a samowychowawcze w rodzinach dotkniętych dysfunkcją.


WIEDZA


1. Student posiada wiedzę dotyczącą istoty psychoedukacji rodziny oraz sposobów jej

przeprowadzenia.

2. Student rozpoznaje problemy rodzinne poddawane psychoedukacji.

3. Student zna i objaśnia źródła problemów rodzinnych

UMIEJĘTNOŚCI


1. Student potrafi przeprowadzić spotkanie psych edukacyjne.

2. Student potrafi wdrożyć metody i techniki psychoedukacyjne.

3. Student potrafi sporządzić program pomocowy dla rodziny z konkretnym problemem.



1. Student w sposób profesjonalny porusza się po zagadnieniach związanych z

dysfunkcjami rodziny.

2. Student w sposób otwarty i kreatywny chce pomóc rodzinie dotnie tej dysfunkcją.

3. Student jest gotowy do zaangażowania się w proces psychoedukacyjny rodziny.


1. Wykład. 2. Praca z tekstem. 3. Prezentacje. 4. Metoda problemowa. 5. Projekt.


Wykład:

Wiedza: 1.zaliczenie pisemne

Umiejętności: 2. krótki esej

Kompetencje: 3. ocenianie ciągłe za aktywność

Ćwiczenia:

Wiedza: 1. referat

Umiejętności: 2. ćwiczenia praktyczne


Lektury podstawowe:

1. Badora S. Czeredecka B., Marzec D., Rodzina i formy jej wspomagania, Wyd. Impuls, Kraków

2001.

2. Adamski, Franciszek, Edukacja, rodzina, kultura : studia z pedagogiki społecznej, Wyd. UJ

Kraków 1999.

3. Wilczek-Różyczka E., Czernek A., Wojtas K, Wybrane modele psychoedukacji rodziny i

pacjentów chorych na schizofrenię, „Zdrowie publiczne” 2(2008), s. 226-231.


1. Mastalski J., Samotność globalnego nastolatka, Wyd. PAT, Kraków 2007.

2. Mastalski J., Chrześcijanin wobec przemocy w rodzinie, Wyd. PAT, Kraków 2006.

3. Popielarska A., Popielarska M., Psychiatria wieku rozwojowego, PZWL. Warszawa 2000.

Uwagi:

-


Antropologia teologiczna (PS)



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu15

w j. polskim (nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć

Antropologia teologiczna (THEOLOGICAL ANTROPOLOGY)



Kod przedmiotu

Język: polski


Przedmiot obieralny: NIE


studia stacjonarne – I rok, I semestr; II rok, IV semestr

studia niestacjonarne – I rok, I semestr; II rok, IV semestr


studia stacjonarne – w – 20 + 20

studia niestacjonarne – w – 15 + 20

Punkty ECTS – 2 + 2

Forma zaliczenia – zaliczenie z oceną

Prowadzący

studia stacjonarne: ks. dr hab. Jan Mazur, prof. UPJPII

studia niestacjonarne: ks. dr hab. Jan Mazur, prof. UPJPII

Koordynator sylabusa: ks. dr hab. Jan Mazur, prof. UPJPII

Wymagania wstępne: znajomość postaw filozofii i teologii moralnej

Cele:

Student powinien zdobyć umiejętność: 1. rozpoznawania założeń antropologicznych

zawartych w różnych teoriach i koncepcjach życia społecznego; 2. krytycznej oceny poszczególnych

ujęć antropologicznych (ze szczególnych uwzględnieniem personalistycznej wizji człowieka); 3.

dostrzegania ukrytych założeń antropologicznych w relacjach międzyludzkich i społecznych..


Przedmiot materialny i formalny, ujęcia, metody, zadania i cele antropologii chrześcijańskiej

(teologicznej), jej główne przesłanki religijne i filozoficzne, ze szczególnym uwzględnieniem

antropologii personalistycznej (antropologii Jana Pawła II).

15



Treści merytoryczne:

T_1. Podstawy antropologii

1. Pojęcie antropologii

2. Antropologia teologiczna

3. Aspekt przedmiotowy i metodologiczny

4. Źródła antropologii chrześcijańskiej

T_2. Tajemnica człowieka

1. Człowiek – jego struktura bytowa i sens egzystencji

2. Działanie człowieka

3. Człowiek wobec dobra i zła moralnego

4. Rozumność i wolność człowieka

T_3. Człowiek wobec drugiego człowieka i społeczeństwa

1. Rozwój osobowy przez miłość i odpowiedzialność

2. Człowiek w rodzinie

3. Człowiek w społeczności lokalnej

4. Człowiek w narodzie i państwie

5. Człowiek w polityce

6. człowiek w ekonomii

7. Człowiek w kulturze

T-4. Człowiek wobec Boga

1. Człowiek jako homo religiosus

2. Człowiek w orędziu chrześcijańskim

3. Podstawy teologii człowieka

4. Obraz człowieka w religiach niechrześcijańskich

5. Kryzys człowieczeństwa we współczesnej kulturze


WIEDZA

Student posiada wiedzę na temat podstawowym problemów, jakie podejmuje współczesna

antropologia z punktu widzenia teologii katolickiej (E_w_1).

UMIEJĘTNOŚCI

Student potrafi: 1. rozpoznać istotne założenia antropologiczne, uzewnętrznione bądź ukryte, w

relacjach międzyludzkich i społecznych, jak również w różnych teoriach i koncepcjach życia

społecznego (E_u_1); 2. krytycznie ocenić konkretne ujęcia antropologiczne (ze szczególnych

uwzględnieniem personalistycznej wizji człowieka) (E_u_2).


Student umie formułować i uzasadniać własne opinie na temat człowieka, jego godności i

podstawowych praw, będąc szczególnie wrażliwy na cieszący się niemal powszechnym uznaniem

personalizm Jana Pawła II (E_p_1)


Wykład tradycyjny (M_1) połączony z prezentacją źródeł (M_2) i dyskusją w oparciu o

metodę dialogową (M_3).


WIEDZA

Student posiada wiedzę na temat podstawowym problemów, jakie podejmuje współczesna

antropologia z punktu widzenia teologii katolickiej - test pisemny (W_1).

UMIEJĘTNOŚCI

Student potrafi: 1. rozpoznać istotne założenia antropologiczne, uzewnętrznione bądź ukryte, w

relacjach międzyludzkich i społecznych, jak również w różnych teoriach i koncepcjach życia

społecznego - dyskusja; 2. krytycznie ocenić konkretne ujęcia antropologiczne (ze szczególnych

uwzględnieniem personalistycznej wizji człowieka) - dyskusja (W_2).


Student umie formułować i uzasadniać własne opinie na temat człowieka, jego godności i

podstawowych praw, będąc szczególnie wrażliwy na cieszący się niemal powszechnym uznaniem

personalizm Jana Pawła II - wypracowanie (W_3), dyskusja.

Lektury podstawowe:

- K. Wojtyła, Osoba i czyn, w: Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne. Człowiek i

moralność IV, Lublin 1994, s. 43-344.

- W. Szewczyk, Kim jest człowiek. Zarys antropologii filozoficznej, Tarnów 1998.

- K. Góźdź, Teologia człowieka, Lublin 2006.


- A. Finkelkraut, Zagubione człowieczeństwo. Esej o XX wieku, Warszawa 1999.

- R. Spaemann, Osoby o różnicy między czymś a kimś, Warszawa 2001.

- G. Haeffner, Wprowadzenie do antropologii filozoficznej, Kraków 2006.

Uwagi: Lektury podstawowe obowiązują tylko we fragmentach ustalonych w trakcie wykładu


Katolicka nauka społeczna (PS)



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu w j. polskim (nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Katolicka nauka społeczna (CATHOLIC SOCIAL STUDIES)


Kod przedmiotu

Język: polski




Studia stacjonarne – II rok, IV semestr

studia niestacjonarne – II rok, IV semestr


studia stacjonarne – w. - 30

studia niestacjonarne – w. – 20

Punkty ECTS – 3 +2


studia stacjonarne – egzamin

studia niestacjonarne – zaliczenie z oceną

Prowadzący

studia stacjonarne: ks. dr Janusz Kościelniak

studia niestacjonarne: ks. dr hab. Jan Mazur, prof. UPJPII


Wymagania wstępne:

Bez wymagań wstępnych

Cele:

Celem jest zdobycie wiedzy i umiejętności etycznej niezbędnej dla obecności człowieka w

życiu społecznym; rozeznanie podstawowych obowiązków społecznych względem rodziny, narodu,

państwa i ludzkości traktowanej jako całość; a także uświadomienie zasadniczych kierunków etyki

życia społecznego, gospodarczego i politycznego z punktu widzenia misji ewangelizacyjnej Kościoła

katolickiego.


I. PROPEDEUTYKA KATOLICKIEJ NAUKI SPOŁECZNEJ

5. Analiza tekstu KDK 11-45,

6. Personalizm społeczny w nauczaniu Kościoła,

7. Prawa i obowiązki człowieka,

8. Zasady życia społecznego.

II. ETAPY ROZWOJU MYŚLI SPOŁECZNEJ

5. Analiza tekstu RN 1-35

6. Nauczanie Ojców Kościoła,

7. Kwestia społeczna w czasach nowożytnych,

8. Nauczanie Jana Pawła II.

III. SPOŁECZNY WYMIAR ŻYCIA SPOŁECZNEGO

4. Analiza tekstu CA 53-62

5. Rodzina specjalną troską Kościoła,

6. Zagrożenia współczesnej rodziny.

IV. WYBRANE ZAGADNIENIA SPOŁECZNO – POLITYCZNE

6. Analiza tekstu: SRS 35-40, DC 27-39,

7. Prawa i obowiązki wiernych,

8. Uczestnictwo katolika w życiu społeczno-gospodarczym,

9. Własność prywatna i wspólna,

10. Wierni świeccy w Kościele.

V. WYBRANE ZAGADNIENIA SPOŁECZNO-EKONOMICZNE

6. Analiza tekstów: QA 15-147, MM 122-260, LE 16-27,

7. Ewolucja podejścia do relacji człowiek-praca,

8. Społeczno-etyczny wymiar pracy i jej braku,

9. Przedsiębiorczość zadaniem chrześcijanina,

10. Kościół a liberalizm.


WIEDZA 1. Student posiada wiedzę na temat istoty, celów i metody pracy socjalnej oraz jej podstaw

ontologicznych, epistemologicznych i aksjologicznych, jak również usytuowaniu pracy socjalnej w

systemie nauk społecznych i jej relacji do innych nauk.

2. Student posiada wiedzę na temat historii pomocy społecznej w Polsce i na świecie (w tym

społecznej roli Kościoła katolickiego) oraz głównych podejść w historii pracy socjalnej.

UMIEJĘTNOŚCI 1. Student analizuje przebieg procesów społecznych istotnych dla rozumienia mechanizmów

podtrzymujących marginalizację społeczną; potrafi spojrzeć na istotę kwestii społecznej będącej

przedmiotem troski społecznej Kościoła.

KOMPETENCJE (POSTAWY) 1. Student umie formułować i uzasadniać własne opinie w kwestiach społecznych, wynikające m.

in. z zachwiania prymatu osoby ludzkiej nad kapitałem.


Wykład, prezentacja (w tym multimedialna), metoda problemowa, dyskusja, analiza

dokumentów społecznych Kościoła


WIEDZA

1. Student posiada wiedzę na temat istoty, celów i metody pracy socjalnej oraz jej podstaw

ontologicznych, epistemologicznych i aksjologicznych, jak również usytuowaniu pracy socjalnej w

systemie nauk społecznych i jej relacji do innych nauk – test pisemny

2. Student posiada wiedzę na temat historii pomocy społecznej w Polsce i na świecie (w tym roli

Kościoła katolickiego) oraz głównych podejść w historii pracy socjalnej – test pisemny

3. Student posiada uporządkowaną wiedzę o rodzajach dysfunkcji środowisk społecznych oraz

współczesnych problemów i patologii społecznych – egzamin albo kolokwium w formie ustnej

UMIEJĘTNOŚCI

1. Student analizuje przebieg procesów społecznych istotnych dla rozumienia mechanizmów

podtrzymujących kwestię społeczną, w szczególności marginalizację społeczną – esej, dyskusja

KOMPETENCJE (POSTAWY) 1. Student umie formułować i uzasadniać własne opinie w kwestiach społecznych, wynikające m.

in. z zachwiania prymatu osoby ludzkiej nad kapitałem – dyskusja

Lektury podstawowe:

T. BORUTKA, J. MAZUR, A. ZWOLIŃSKI, Katolicka nauka społeczna, Częstochowa 1999.

Nauka społeczna Kościoła, red. L. CASATI I IN., tł. S. PYSZKA SJ, Kraków 1998.

T. ADAMCZYK, J. MAZUR (red.), Caritas in veritate zasadą polityki społecznej, Lublin 2011.


M. DUDA, Bezdomny moim bratem. O polskiej bezdomności przełomu wieków w świetle

społecznego nauczania Kościoła, Kraków 2011.

J. MAZUR, Ad bonum per politicam. Wybrane zagadnienia z etyki życia politycznego, Lublin 2011.

A. ZWOLIŃSKI, Katolik i pieniądze, Częstochowa 2007.

P. MAZURKIEWICZ, Kościół i demokracja, Warszawa 2001.


SYLABUS UPJP2 (2013)

Podstawy dialogu społecznego (PS)



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu w j. polskim (nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Podstawy dialogu społecznego (FUNDAMENTALS OF SOCIAL DIALOGUE)


Kod przedmiotu

Język: polski

Typ przedmiotu: podstwowy



studia stacjonarne – III rok, V semestr

studia niestacjonarne – III rok, V semestr


studia stacjonarne – w. 30

studia niestacjonarne – w – 20

Punkty ECTS – 2


Prowadzący

ks. dr hab. Jan Mazur, prof. UPJPII


Wymagania wstępne:

Zakłada uprzednią znajomość podstaw katolickiej nauki społecznej i podstaw filozofii.

Cele:

Ukazanie ważnych zagadnień związanych z problematyką dialogu społecznego w teorii i

praktyce, by przekonać studentów o jego niezbędnej roli we współczesnym życiu publicznym. Chodzi

przede wszystkim o wskazanie na aksjologiczne i etyczne podstawy tego dialogu. Ma on ułatwić

uczestnictwo w przyszłej aktywności zawodowej, dając podstawową znajomość na temat dialogu jako

zasady i jako instytucji.


Dialog rozpatrywany jest na gruncie nauk społecznych z odwołaniem się do podstaw

filozoficznych i teologicznych (z uwagi na charakter kształcenia przyjęty w Uniwersytecie Papieskim

Jana Pawła II – personalistyczny punkt widzenia). Dla podstaw dialogu ważna jest odpowiednia

aksjologia i etyka, co z kolei wiąże się z przyjęciem określonej wizji człowieka i społeczeństwa.

Dialog społeczny jest nie tylko praktyką społeczną (międzyludzką), ale także zasadą. We

współczesnych demokratycznych państwach konstytucyjnych pełni rolę instytucji na ogół będącej

wymogiem ustawy zasadniczej. Dla funkcjonowania dialogu społecznego jako instytucji niezbędne

jest przyjęcie jasnych warunków dialogu, które powinny być powszechnie akceptowane.

Na treści merytoryczne składają się tematy: Teoretyczne podstawy dialogu; Propedeutyka

dialogu (definicje, charakterystyka filologiczna, filozoficzna, socjologiczna); Ideologie, utopie,

postawy i sytuacje utrudniające dialog; Intelektualne, moralne i emocjonalne zagrożenia dialogu;

Dialog jako metoda poznawania prawdy; Chrześcijańska (personalistyczna) wizja dialogu; Miłość w

dialogu; Autentyzm dialogu; Wolność, równość i godność w dialogu; Otwartość i krytycyzm w

dialogu; Uczciwość i lojalność, roztropność i łagodność w dialogu; Praktyczne aspekty dialogu;

Dialog społeczny; Dialog obywatelski. Warunki dialogu społecznego; Instytucje dialogu społecznego;

Dialog Kościoła ze światem


Akcent położony jest na personalistyczny aspekt dialogu, co łączy się nie tylko z określoną

wiedzą, ale i umiejętnościami zakładającym respekt dla personalistycznej wizji człowieka.

Perspektywą kształcenia w tym zakresie jest zdolność funkcjonowania w ramach społeczeństwa

obywatelskiego.

WIEDZA

Student posiada podstawową wiedzę na temat dialogu społecznego, jego istoty, znaczenia i

celów; posiada znajomość funkcjonowania dialogu społecznego jako instytucji.

UMIEJĘTNOŚCI

Student potrafi podejmować praktyczny dialog, mając świadomość jego niezbędności jako

zasady, jak również jest przygotowany do posługiwania się metodą dialogu w ramach instytucji

dialogu społecznego.


W kwestiach społecznych student umie formułować i uzasadniać własne opinie, analizować

opinie innych ludzi, w teorii i praktyce odwołując się do dialogu jako elementu konstytuującego

społeczeństwo obywatelskie.


Wykład konwencjonalny (tradycyjny) z wykorzystaniem także metody dialogowej i

problemowej (szczególnie podczas etycznej refleksji nad dialogiem społecznym).


WIEDZA

Student posiada podstawową wiedzę na temat dialogu społecznego, jego istoty, znaczenia i

celów; posiada znajomość funkcjonowania dialogu społecznego jako instytucji – test pisemny.

UMIEJĘTNOŚCI

Student potrafi podejmować praktyczny dialog, mając świadomość jego niezbędności jako

zasady, jak również jest przygotowany do posługiwania się metodą dialogu w ramach instytucji

dialogu społecznego – dyskusja.


W kwestiach społecznych student umie formułować i uzasadniać własne opinie, analizować

opinie innych ludzi, w teorii i praktyce odwołując się do dialogu jako elementu konstytuującego

społeczeństwo obywatelskie – dyskusja.

Lektury podstawowe:

- J. Wal, Kultura dialogu, Kraków 2012;

- W. Misztal, Dialog obywatelski we współczesnej Polsce, Lublin 2011.


- Oblicza dialogu, praca zbiorowa, red. A. Cudowska, Białystok 2008;

- Ł. Piasta, Public relations: istota, techniki, Warszawa 1996;

- Paweł VI, Encyklika Ecclesiam suam (6 VIII 1964 r.), tekst w: Ecclesiam suam, Warszawa 1978;

- „Dialog” Pismo Dialogu Społecznego, wyd. Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” im. A.

Bączkowskiego, kwartalnik ukazujący się od czerwca 2003 r.



Polityka społeczna (PS)



Specjalność: -



Polityka społeczna (SOCIAL POLICY)



Kod przedmiotu

Język: polski


obowiązkowy, obieralny – w ramach przedmiotu obowiązkowego (np. Nazwa szczegółowa

„Seminarium z teologii fundamentalnej” w ramach przedmiotu obowiązkowego „Seminarium”),

fakultatywny



studia stacjonarne – III rok, V semestr

studia niestacjonarne – III rok, V semestr


studia stacjonarne – wykł. – 20, ćw. - 10

studia niestacjonarne – wykł. – 12, ćw. - 8

Punkty ECTS - 3

Forma zaliczenia – egzamin

Prowadzący

studia stacjonarne: ks. dr hab. Jan Mazur, prof. UPJPII

studia niestacjonarne:ks. dr hab. Jan Mazur, prof. UPJPII


Wymagania wstępne: znajomość postaw socjologii, pracy socjalnej i prawa cywilnego

Cele:

Student powinien zdobyć wiedzę na temat: 1. istoty i zadań polityki społecznej jako

dyscypliny naukowej i działalności praktycznej; 2. polityki państwa i Unii Europejskiej w odniesieniu

do rodziny i poszczególnych grup społecznych i zawodowych; 3. mechanizmów rozpoznawania

potrzeb i rozwiązywania problemów społecznych (socjalnych), będącym przedmiotem polityki

społecznej (lokalnej, regionalnej, krajowej i unijnej).


Szczególnie ważne jest ukazanie istotnego celu każdej „zdrowej” polityki społecznej, jakim są

działania (opiekuńcze, aktywizujące i prognostyczne) państwa, samorządów i organizacji

pozarządowych na rzecz zaspokajania egzystencjalnych, życiowych, socjalnych potrzeb ludzi

tworzących społeczeństwo. Aby tego rodzaju działania podjąć niezbędne jest rozeznanie zakresów i

kontekstów polityki społecznej, jej uwarunkowań ustrojowo-politycznych, materialnych, duchowych,

kulturowych i organizacyjnych związanych z realizowanym modelem tej polityki. Ważna jest wiedza

na temat sektorów, podmiotów, poziomów i organizacji polityki społecznej. Aby spojrzeć całościowo

na poszczególne zagadnienia, trzeba zwrócić uwagę na przyjmowane wartości i zasady, jak również

style i instrumenty polityki społecznej.

Na treści merytoryczne składają następujące zagadnienia szczegółowe:

I. Propedeutyka polityki społecznej

1. Istota polityki społecznej – ujęcie poglądowe i przegląd definicji

2. Działy i sprawy polityki społecznej. Aspekt przedmiotowy i metodologiczny

3. Polityka społeczna a polityka gospodarcza. Polityka społeczna wobec rynku pracy

4. Społeczeństwo obywatelskie w polityce społecznej

5. Uwarunkowania polityki społecznej – ich klasyfikacja i charakterystyka

6. Style i instrumenty polityki społecznej

7. Sektory, podmioty, poziomy i organizacja polityki społecznej

8. Aksjologia i etyka polityki społecznej

II. Kategoria „kwestia społeczna”

1. Pojęcie „kwestii społecznej”

2. Aktualnie dominujące opcje w interpretacji kwestii społecznych

3. Próba rozeznania współczesnych kwestii społecznych w Polsce i Unii Europejskiej

III. Polityka rodzinna

1. Podstawowe pojęcia

2. Przemiany rodziny współczesnej

3. Wyzwania krajowej i unijnej polityki społecznej w odniesieniu do rodziny

IV. Praca jako podstawowa kategoria polityki społecznej

1. Zatrudnienie i bezrobocie

2. Instytucje i instrumenty polityki rynku pracy (w Polsce i Unii Europejskiej)

V. Współczesne wyzwania polityki społecznej

1. Ubóstwo, marginalizacja i wykluczenie społeczne

2. Problem socjalnych funkcji państwa

3. Lokalna polityka społeczna

4. Rola trzeciego sektora w polityce społecznej

5. Dialog społeczny a polityka społeczna

6. Unijna polityka społeczna

VI. Idea wielosektorowej polityki społecznej

1. Państwo opiekuńcze i jego transformacja. Modele wielosektorowości

3. Rola obywatelskiej polityki społecznej

4. Unijny kontekst wielosektorowej polityki społecznej


WIEDZA

Student posiada wiedzę na temat podstawowym problemów, jakie podejmuje polityka społeczna

ujmowana w sensie działalności praktycznej oraz dyscypliny naukowej.

UMIEJĘTNOŚCI

Student potrafi analizować współczesne problemy społeczne w obszarze rodziny, demografii,

zatrudnienia, warunków i ochrony pracy, ochrony zdrowia, oświaty i wychowania, zabezpieczenia

społecznego i opieki społecznej, prewencji – zwalczania zjawisk patologii społecznej, mieszkalnictwa

– kojarząc je z zadaniami i celami polityki społecznej.


Student umie formułować i uzasadniać własne opinie na temat polityki społecznej

podejmowanej przez poszczególne jej podmioty, mając na względzie cieszącą się niemal

powszechnym uznaniem w Polsce personalistyczną aksjologię i etykę.


Wykład tradycyjny połączony z prezentacją źródeł i dyskusją w oparciu o metodę dialogową.

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia

WIEDZA

Student posiada wiedzę na temat podstawowym problemów, jakie podejmuje polityka społeczna

ujmowana w sensie działalności praktycznej oraz dyscypliny naukowej – egzamin (wykł. - test

pisemny; ćw. – dyskusja).

UMIEJĘTNOŚCI

Student potrafi analizować współczesne problemy społeczne w obszarze rodziny, demografii,

zatrudnienia, warunków i ochrony pracy, ochrony zdrowia, oświaty i wychowania, zabezpieczenia

społecznego i opieki społecznej, prewencji – zwalczania zjawisk patologii społecznej, mieszkalnictwa

– kojarząc je z zadaniami i celami polityki społecznej – dyskusja.


Student umie formułować i uzasadniać własne opinie na temat polityki społecznej

podejmowanej przez poszczególne jej podmioty, mając na względzie cieszącą się niemal

powszechnym uznaniem w Polsce personalistyczną aksjologię i etykę – wykł. – dyskusja; ćw. -

wypracowanie.

Lektury podstawowe:

1. K. Podoski, W. Turnowiecki, Polityka społeczna, Gdańsk 2003.

2. J. Auleytner, Polska polityka społeczna. Ciągłość i zmiany, Warszawa 2004.

3. Polityka społeczna. Podręcznik akademicki, red. G. Firlit-Fesnak, M. Szylko-Skoczny,

Warszawa 2009.

4. M. Grewiński, Wielosektorowa polityka społeczna. O przeobrażeniach państwa opiekuńczego,

Warszawa 2009.


1. Praca kluczem polityki społecznej. Materiały sympozjum w 25-lecie wydania encykliki

„Laborem exercens” Jana Pawła II, red. J. Mazur, Lublin 2007.

2. M. Grewiński, A. Karwacki, Pluralizm i międzysektorowa współpraca w realizacji usług

społecznych, Warszawa 2010.

3. Polityka społeczna. Teorie – pojęcia – problemy, red. M. Lavalette, A. Pratt, Warszawa 2010.

- «Caritas in veritate» zasadą polityki społecznej, red. T. Adamczyk, J. Mazur, Lublin 2011.



Jednostka prowadząca Wydział Nauk Społecznych UP JP II – Instytut Pracy Socjalnej


Specjalność

Praca socjalna z bezrobotnymi i bezdomnymi ;

Poziom Studia stacjonarne I stopnia

Nazwa przedmiotu16

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć zgodnie z wykazem przedmiotów dla danego kierunku studiów lub specjalności

WARSZTATY


WARSZTATY

Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu warsztaty





Praca socjalna z bezrobotnymi i bezdomnymi ;


studia stacjonarne, rok akademicki 2012/2013, semestr IV




Warsztaty, 10 godzin


Punkty ECTS

1

Forma zaliczenia

Zaliczenie na podstawie obecności i aktywnego uczestnictwa

Prowadzący

studia stacjonarne

mgr Teresa Misina



mgr Teresa Misina

16



Wymagania wstępne:

Znajomość problemu bezrobocia i bezdomności.

Mechanizmów powstawania zjawisk i sposobów rozwiązywania kwestii.

Orientowanie się w strukturach i instytucjach polityki społecznej w zakresie organizowania pomocy

dla doświadczających zjawisk bezdomności i bezrobocia.

Cele:

PROMOCJA ZATRUDNIENIA, ZATRUDNIENIE SOCJALNE

UMIEJĘTNOŚĆ WYPRACOWANIA Z KLIENTEM WIARY W SIEBIE I MOTYWACJI DO

PODEJMOWANIA DZIAŁANIA

ADEKWATNY OBRAZ SIEBIE – PLANOWANIE NAJBLIŻSZEJ PRZYSZŁOŚCI z

Bezdomnym.

INDYWIDUALNY PLAN WSPIERANIA BEZDOMNEGO

INDYWIDUALNY PLAN DZIAŁANIA I ROZWOJU ZAWODOWEGO BEZROBOTNEGO.


Programy wychodzenia z bezdomności i wspierania bezdomnych

Programy rozwiązywania kwestii bezrobocia z wykorzystaniem wszystkich dostępnych

instrumentów.




rozpoznaje, rozpoznaje, rozróżnia, tłumaczy, wskazuje, wybiera, wylicza, wymienia …

BRAK, korzystanie z posiadanych zasobów







zatwierdza…

Tworzy i posiada umiejętność analizy innowacyjnych, alternatywnych rozwiązań problemów

socjalnych współpracując z klientami, członkami zespołu oraz przedstawicielami kluczowych

instytucji.




wrażliwy na, wyraża oceny, zdeterminowany, zdolny do, zorientowany na…

Wykazuje się samodzielnymi i twórczymi inicjatywami zawodowymi.


Metody:

metody problemowe

metody aktywizujące

metody praktyczne

Narzędzia:

Prezentacja multimedialna

Objaśnienia lub wyjaśnienia

Dyskusja problemowa

Dyskusja dydaktyczna

Ćwiczenia przedmiotowe


(dokładny opis metod i kryteria oceny pracy studenta sprawdzających osiągnięcie zakładanych

efektów kształcenia, w ramach danego przedmiotu, z uwzględnieniem takich elementów jak forma,

czas trwania, kalendarz (okres, częstotliwość), a także terminy zapisów na egzaminy i sesji

egzaminacyjnych (także terminy odbiegające od regulaminowych). Do najbardziej popularnych form

pomiaru / oceny pracy studenta należą: egzaminy ustne lub pisemne, eseje / wypracowania,

dysertacje, prace semestralne / roczne / dyplomowe, projekty i ćwiczenia praktyczne, praktyki,

ocenianie ciągłe)

Zaliczenie na podstawie OBECNOŚCI NA ZAJĘCIACH ORAZ AKTYWNEGO

UCZESTNICZENIA

Lektury podstawowe:


Autor, Tytuł, miejsce i rok wydania.

Ustawa o pomocy społecznej Dz.U.2004 Nr 64, poz.593 z późn. zmianami.

Ustawa o

Uwagi:

.


Jednostka prowadząca Wydział Nauk Społecznych UP JP II – Instytut Pracy Socjalnej


Specjalność

Praca socjalna z osobą chorującą psychicznie *;

Poziom Studia stacjonarne I stopnia

Nazwa przedmiotu17


WARSZTATY


WARSZTATY

Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu warsztaty





Praca socjalna z osobą chorującą psychicznie *;






Warsztaty, 10 godzin


Punkty ECTS

1

Forma zaliczenia

ZALICZENIE obecnością na zajęciach, aktywne uczestnictwo

Prowadzący

studia stacjonarne

mgr Teresa Misina



mgr Teresa Misina

Wymagania wstępne:

Wstępna wiedza z zakresu zaburzeń i chorób psychicznych

Zagadnienia prawne związane z leczeniem i rehabilitacją psychiatryczną

Systemie i formach rehabilitacji.

17



Wykorzystanie Sektora ekonomii społecznej w leczeniu i rehabilitacji chorób psychicznych.

Cele:

REFLEKSJA NAD ROLĄ I MIEJSCEM PRACY SOCJALNEJ W TERAPII OSÓB CHORUJĄCYCH

PSYCHICZNIE

ZASTOSOWANIE PRACY SOCJALNEJ W PSYCHIATRII, BUDOWANIE SIECI OPARCIA

SPOŁECZNEGO NA WIĘZIACH MIEDZY LUDZKICH I ZAUFANIU SPOŁĘCZNYM


Programy ochrony zdrowia psychicznego na poziomach centralnym oraz samorządowym





BRAK, korzystanie z posiadanych zasobów







zatwierdza…

Tworzy i posiada umiejętność analizy innowacyjnych, alternatywnych rozwiązań problemów

socjalnych współpracując z klientami, członkami zespołu oraz przedstawicielami kluczowych

instytucji.





Wykazuje się samodzielnymi i twórczymi inicjatywami zawodowymi.


Metody:

metody problemowe

metody aktywizujące

metody praktyczne

Narzędzia:

Prezentacja multimedialna

Objaśnienia lub wyjaśnienia

Dyskusja problemowa

Dyskusja dydaktyczna

Ćwiczenia przedmiotowe


Zaliczenie na podstawie OBECNOŚCI NA ZAJĘCIACH ORAZ AKTYWNEGO

UCZESTNICZENIA

Lektury podstawowe:

Barbaro B., Ostoja – Zawadzka K., Cechnicki A. (red.) 2005, Możesz pomóc. Poradnik

dla rodzin pacjentów chorych na schizofrenie i zespoły schizofrenopodobne, Wydawnictwo

Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Brodniak W.A., 2000, Choroba psychiczna w świadomości społecznej, Oficyna Naukowa,

Warszawa.

Cechnicki A., Bielańska A., Kaszyński H., Liberadzka A., (red.), 2009, Umacnianie i

zdrowienie Trzeba dać świadectwo, Oficyna Wydawnicza TEXT, Kraków.

Kaszyński H., 2003, Praca socjalna z osobą chorą psychicznie, Kurs dla pracowników

socjalnych (wykład), ROPS, Kraków.

Kaszyński H., Cechnicki A., 2007, Praca, Zdrowie Psychiczne, Ekonomia Społeczna,

Oficyna Wydawnicza Text, Kraków


Ustawa o pomocy społecznej Dz.U.2004 Nr 64, poz.593 z późn. zmianami.

Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego, Dz.U. 1994 Nr 111, poz. 535, z późn. zmianami.

Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego, Dz. U. 2011, Nr 231, poz. 1375.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność:


Nazwa przedmiotu18


Podstawy filozofii


Kod przedmiotu

Język polski




studia stacjonarne: rok I, semestr I

studia niestacjonarne: rok I, semestr I


studia stacjonarne 20 godzin, wykład

studia niestacjonarne 15 godzin, wykład

Punkty ECTS:: 2


Prowadzący

studia stacjonarne: dr hab. Joanna Mysona Byrska

studia niestacjonarne: dr hab. Joanna Mysona Byrska

Koordynator sylabusa: dr hab. Joanna Mysona Byrska

Wymagania wstępne:

Znajomość zasadniczych tematów w zakresie historii ogólnej (materiał obowiązujący w szkole

średniej).

Cele:

Celem wykładu jest zapoznanie studentów podstawami wiedzy z zakresu filozofii: główne problemy

filozoficzne i przedstawiciele, uświadomienie bogactwa problematyki filozoficznej oraz powiązania

problemów filozoficznych z życiem codziennym i zawodowym pracownika socjalnego.

18




Zapoznanie studentów z głównymi zagadnieniami filozofii, z ważniejszymi postaciami oraz

problemami filozofii. Zwrócenie uwagi na praktyczną stronę problemów filozoficznych i ich

znaczenia dla pracy socjalnej.

T_1. Co to jest filozofia? Podział filozofii

T_2. Początki filozofii w Grecji, pierwsi filozofowie przyrody.

T_3. Współczesne metody, style oraz zagadnienia poruszane w filozofii

T_4. Filozofia poznania: Prawda jako problem filozoficzny

T_5. Spór o źródła i granice ludzkiego poznania. Problem samopoznania

T_6. Rzeczywistość – ontologia i metafizyka

T_7. Wielkie systemy ontologiczno-metafizyczne

T_8. Bóg, dowody na istnienie Boga, Krytyka religii – ateizm i współczesny laicyzm

T_9. Filozofia człowieka

T_10. Wybrane problemy antropologiczne


(opis stanu wiedzy, zakładanych umiejętności i kompetencji, jakie student nabywa w wyniku zaliczenia

przedmiotu, z użyciem „active verbs”)

E_1. Student zna podstawowe zagadnienia filozofii, identyfikuje jej działy (K_W01)

E_2 Student wylicza zasadnicze problemy i zagadnienia filozoficzne (K_W01)

E_3. Student identyfikuje podstawowe zagadnienia i pojęcia filozoficznych (K_W01)


M_1. Wykład prezentujący zaplanowaną tematykę zajęć

M_2. Esej na wybrany przez studenta problem lub zagadnienie filozoficzne


W_1. Esej, który przestawia wybrane przez studenta zagadnienie lub problem filozoficzny. Esej

powinien być oddany najpóźniej podczas ostatnich zajęć z przedmiotu. Objętość eseju powinna

wynosić 3-5 stron znormalizowanego maszynopisu. Oddanie eseju w terminie stanowi warunek

dopuszczenia do testu zaliczeniowego.

W_2. Test pisemny na ocenę po zakończeniu zajęć

Na ocenę ostateczną składają się dwa składniki: ¼ ocena eseju, ¾ ocena testu zaliczeniowego. ;o

Lektury podstawowe:

Anzenbacher Arno, Wprowadzenie do filozofii, różne wydania.

Galarowicz J. Na ścieżkach prawdy, Kraków 1992.

Węgrzecki A., Zarys filozofii, Kraków 2008


Copleston F., Historia filozofii, t. I-iX, Warszawa, różne wydania

Hoeffe O., Mała historia filozofii, Warszawa 2007.

Tatarkiewicz W., Historia filozofii, t. I-III, różne wydania

Uwagi:




Specjalność

Poziom: studia I stopnia (licencjackie)

Nazwa przedmiotu19


Historia pracy socjalnej (History of social work)



Kod przedmiotu

Język : polski

Typ przedmiotu : obowiązkowy, kierunkowy

Przedmiot obieralny (nie)




studia stacjonarne I rok, I semestr

studia niestacjonarne I rok I semestr


studia stacjonarne 20 godz. wykład

studia niestacjonarne 15 godz. wykład

Punkty ECTS 1 punkt

Forma zaliczenia Zo

Prowadzący

studia stacjonarne mgr Danuta Niwicka

studia niestacjonarne mgr Danuta Niwicka


mgr Danuta Niwicka

Wymagania wstępne:

Podstawowa znajomość okresów historycznych i procesów historycznych z nimi związanych

Cele:

Nabycie i pogłębienie wiedzy w zakresie historii pomocy społecznej w Polsce i na świecie ( w tym

roli Kościoła Katolickiego) oraz głównych podejść w pracy socjalnej.


Historycznie uwarunkowane sposoby postrzegania i reagowania na problemy społeczne od starożytnej

Grecji po wiek XX. Ewolucja form opieki i pomocy wzajemnej do narodzin profesjonalnej pracy

socjalnej.

1. Filantropia grecka, rzymskie formy pomocy społecznej, życie w gminie chrześcijańskiej.

2. średniowiecze. Nauczycielska i opiekuńcza działalność zakonów. Funkcje opiekuńcze gmin

miejskich, cechów, gildii, bractw.

19



3. Inicjatywy i rozwiązania ustawodawcze dotyczące ubogich w elżbietańskiej Anglii. Rodzenie

się „państwa opieki społecznej”.

4. Postulaty i projekty opieki nad ubogimi w Polsce (Andrzej Frycz Modrzewski, ks. Piotr

Skarga)

5. Koncepcje państwa opiekuńczego (T. Hobbes) i chroniącego własność (J. Locke).

Manufaktura scentralizowana jako forma polityki społecznej.

6. Św. Wincenty a’Paulo i zorganizowana pomoc społeczna. Chrześcijańskie szkolnictwo dla

ludu.

7. Osiemnastowieczne inicjatywy pomocowe na ziemiach polskich.K. G. P. Baudouin- Szpital

Dzieci Podrzuconych. Komisja Dobrego Porządku

8. Przemiany dziewiętnastego i początku dwudziestego wieku. Ruchy niepodległościowe,

spółdzielcze, chrześcijańsko-społeczne. Działalność ks. J. Bosko, ks. A. Kolpinga. Encyklika

Rerum Novarum (1891)

9. Pomoc społeczna w świetle prawa państw zaborczych. Inicjatywa ustawodawcza O.

Bismarcka w zakresie ubezpieczeń społecznych. Etatyzacja opieki.

10. Inicjatywy i rozwiązania na ziemiach polskich. Hrubieszowskie Towarzystwo Rolnicze,

Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności. Działalność Brata Alberta na rzecz bezdomnych.

Działalność dra H. Jordana.

11. Badania społeczne i eksperymenty dziewiętnastowieczne (T. Chalmers, Ch. Booth).

Settlementy.

12. Narodziny i profesjonalizacja pracy socjalnej. (O. Hill, M. Richmond, J. Addams).

13. Opieka i pomoc w okresie międzywojennym. Polska ustawa o opiece społecznej (1923).

14. Szkoły pracy socjalnej i ich podbudowa teoretyczna. Studium Pracy Społeczno-Oświatowej

Wolnej Wszechnicy Polskiej (1925). Znaczące postaci: H. Radlińska, L. Krzywicki, K.

Krzeczkowski, A. Kamiński.

15. Stowarzyszenia Szkół Pracy Socjalnej i Towarzystwa Pracowników Socjalnych.


WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student:

1. charakteryzuje modele opieki i pomocy

2. identyfikuje znaczenie modeli udzielania pomocy w przeszłości dla współczesnej pracy

socjalny

3. prezentuje sylwetki prekursorów pracy socjalnej, ich działalność na tle epoki i

kontynuację współcześnie

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student:

1. posługuje się terminologią zawodową

KOMPETENCJE (POSTAWY) – w wyniku przeprowadzonych zajęć student:

1. ma świadomość zależności sposobu reagowania na problemy ludzkie z wizją człowieka i

społeczeństwa w danej epoce.


1. wykład, 2. prezentacje, 3.praca z tekstem

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: Wiedza: 1. test wiadomości

Umiejętności: 1. referat lub prezentacja

Kompetencje: 1. referat lub prezentacja

Uczestnictwo w zajęciach obowiązkowe

Lektury podstawowe:

Góra A.W., Tradycje opieki i pomocy społecznej w Polsce, Praca socjalna 1989/2

Kamiński A., Funkcje pedagogiki społecznej. Praca socjalna i kulturalna, Warszawa 1983 (rozdz. IV,

VI)

Radwan -Pragłowski J., Frysztacki K., Miłosierdzie i praktyka. Społeczne dzieje pomocy, Katowice

2009

Theiss W., Bojownik –instruktor -profesjonalista. Z tradycji zawodu pracownika socjalnego , Praca

socjalna 1992/1

Wódz K., Praca socjalna w miejscu zamieszkania, Warszawa 1991 (rozdz. I. II)


Bocheńska-Seweryn M., Frysztacki K., Kluzowa K., (wybór i redakcja), Wypisy z wybranych

zagadnień pracy socjalnej, Zeszyty Pracy Socjalnej, Kraków 1994

Leś E., Od filantropii do pomocniczości, Warszawa 2000, (rozdz. III)

Leś E. i Rosner J.(red), Kształcenie pracowników socjalnych , Warszawa 1991

Oleszczyńska A., Z historii pomocy społecznej oraz kształcenia pracowników socjalnych, Opiekun

Społeczny 1983/1-2

Rysz- Kowalczyk B., (red. naukowa), Leksykon polityki społecznej, Warszawa 2001

Uwagi:


Jednostka prowadząca Wydział Nauk Społecznych, Instytut Pracy Socjalnej


Specjalność

Poziom studia I stopnia (licencjackie)

Nazwa przedmiotu20

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Projekt socjalny


Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu

obowiązkowy kierunkowy

Przedmiot obieralny

nie

Rok studiów, semestr rok III semestr V

studia stacjonarne



studia stacjonarne wykład 10 godz., ćwiczenia 20 godz.

studia niestacjonarne wykład 6 godz., ćwiczenia 14 godz.

Punkty ECTS 3


Prowadzący

studia stacjonarne mgr Danuta Niwicka

studia niestacjonarne mgr Danuta Niwicka


mgr Danuta Niwicka

Wymagania wstępne:

Znajomość teorii i metod pracy socjalnej

Cele:

Pogłębienie wiedzy o projektowaniu i przeprowadzaniu zmiany w środowiskach życia człowieka

poprzez identyfikację, wydobywanie i wzmacnianie sił rozwojowych. Nabycie umiejętności

inicjowania zmian społecznych przez opracowanie i wdrożenie projektu socjalnego i jego ewaluację


I. Wykład 1. Projekt socjalny jako działanie celowe na rzecz zmiany. 2. Etapy projektowania. 3 Identyfikowanie

problemu.4. Określanie celu projektu. 5.Planowanie projektu. 6.Realizacja projektu. 7. Monitoring i

ewaluacja.8. Zamknięcie projektu (dokumentacja). 9. Upublicznianie dobrych praktyk

II. Ćwiczenia

1. Koncepcja wstępna projektu. 2. Warsztat projektanta – zasoby własne. 3. Analiza sytuacji. 4.

Definiowanie problemu.5. Formułowanie celów projektu. 6. Opracowanie założeń

metodologicznych 7.Planowanie projektu (zadania, zasoby, zespół projektowy i partnerzy) 8.

20



Harmonogram. 9. Realizacja projektu. 10. Monitoring.11. Ewaluacja. 12. Wnioski z

doświadczeń, dobre praktyki


WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student:

charakteryzuje elementy składowe projektu socjalnego

wskazuje potrzebę zastosowania projektu

rozpoznaje zasoby własne i środowiska

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student:

analizuje problemy, potrzeby, zasoby

formułuje cele działania

dobiera teorię wyjaśniającą (łączy teorię z praktyką)

projektuje zmiany i działania na rzecz zmian

wdraża projekt zmian

szacuje – dokonuje ewaluacji


następujące postawy:

aktywności w zakresie celowego wpływu na życie społeczne

otwartości na współpracę w środowisku,

postępowania zgodnego z zasadami etyki


1. 1. wykład 2. prezentacje 3.symulacje 4.burza mózgów 5.dyskusja


Wykład:

Wiedza: 1. test wiadomości

Umiejętności:

1. rozwiązywanie sytuacji problemowych

2. dokumentowania pracy (wykaz działań na rzecz projektu)

Kompetencje:

1. pisemne opracowanie sytuacji wstępnej

2 czynne uczestnictwo w zajęciach

Ćwiczenia: Student w grupie projektowej przygotowuje:

Wiedza:

1. prezentacja przykładowych projektów socjalnych

2. charakterystyka problemu stanowiącego podstawę projektowania

3. konspekt własnego projektu

Umiejętności:

1. planuje: zasoby, zadania, harmonogram

2. wdraża projekt we współpracy z adresatami (grupą docelową)

3. monitoruje

4. ewaluacja

Kompetencje:

1. dokumentacja projektu ( w tym opinia środowiska o znaczeniu projektu)

2. czynne uczestnictwo w zajęciach

3. terminowość

Obecność na wykładach i ćwiczeniach jest obowiązkowa. Ocena i samoocena (wykaz działań na

rzecz projektu) ciągłe. Przedstawienie opinii ze środowiska o znaczeniu realizacji projektu

Lektury podstawowe:

Chudziński M., Przybylski W., Jak skutecznie napisać projekt socjalny?, Warszawa 2004

De Robertis Ch., Metodyka działania w pracy socjalnej, Warszawa 1996

Kantowicz E., Projekt socjalny i próby jego zastosowania, w: Kantowicz E., Elementy teorii i praktyki

pracy socjalnej. Olsztyn 2001

Wolska -Prylińska D., Projekt socjalny w kształceniu i działaniu społecznym, Katowice 2010


Trocki M., Grucza B., (red), Zarządzanie projektem europejskim. Warszawa 2007

Szymańska J. (red. naukowa), Ewaluacja w pracy socjalnej, Kraków 2011

Es.O.es Biuletyn Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej w Krakowie

.

Uwagi:

SYLABUSA UPJPII (2013)


Kierunek Praca Socjalna

Specjalność

Poziom studia I-go stopnia

Nazwa przedmiotu21


TECHNOLOGIA INFORMACYJNA /INFORMATION TECHNOLOGY


Kod przedmiotu

Język POLSKI

Typ przedmiotu PRZEDMIOT KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO






studia stacjonarne I rok, I semestr

studia niestacjonarne I rok, I semestr


studia stacjonarne 20

studia niestacjonarne 15

Punkty ECTS: 2

Forma zaliczenia: ZALICZENIE Z OCENĄ

Prowadzący:

studia stacjonarne mgr Marcin Proszkiewicz

studia niestacjonarne mgr Marcin Proszkiewicz

Koordynator sylabusa mgr Marcin Proszkiewicz

Wymagania wstępne:

(zakres wiadomości / umiejętności / kompetencji, jakie powinien już posiadać student przed

rozpoczęciem nauki przedmiotu, a także specyfikacja innych przedmiotów lub programów, które

należy zaliczyć wcześniej)

Student:

Wiedza:

- zna podstawowe pojęcia z zakresu edycji tekstu (akapity, marginesy, interlinia i in.),

- zna i rozumie zasady tworzenia prezentacji – m. in. dobór czcionki, kolorystyki,

- zna pracy z arkuszem kalkulacyjnym (komórka, arkusz, skoroszyt, adresowanie komórek).

Umiejętności:

- potrafi poruszać się w środowisku MS Windows (operacje na plikach i folderach),

- umie wyszukiwać informacje w sieci globalnej, pobierać pliki, korzystać z poczty elektronicznej,

21



- posiada podstawowe umiejętności z zakresu obsługi edytora tekstowego (m. in.: formatuje czcionki,

akapity, ustawia marginesy, stosuje punktory i numerowania).

Kompetencje:

- potrafi korzystać z różnych źródeł informacji.

Wstępne kursy nie są wymagane.

Cele:

Nabycie umiejętności obsługi podstawowych aplikacji biurowych niezbędnych do efektywnego

wykorzystania narzędzi Technologii Informacyjnej w pracy zawodowej.


(zwięzły opis treści merytorycznych przedmiotu pozwalający określić jego zakres tematyczny oraz

hasłowa tematyka zajęć z uwzględnieniem ich przełożenia na zamierzone efekty kształcenia)

T1: Zasady pracy na platformie e-learningowej. Korzystanie z materiałów zawartych na

platformie. Sposoby wysyłania zadań. Korzystanie z forum.

T2: Edytor tekstu: formatowanie złożonych dokumentów (definiowanie stylów, automatyczne

tworzenie spisów treści, spisów ilustracji przypisy, hiperłącza, redagowanie nagłówek i stopek),

korespondencja seryjna, przydatne narzędzia edytorskie (poprawianie błędów za pomocą

autokorekty, używanie twardej spacji i ręcznego podziału wiersza, wstawianie komentarzy, itp),

osadzanie i łączenie oraz ich formatowanie, tworzenie i formatowanie tabel; formularze

elektroniczne.

T3: Arkusz kalkulacyjny: przykłady stosowania adresowania, wykorzystanie podstawowych

funkcji wbudowanych w programie, tworzenie i formatowanie wykresów.

T4: Prezentacje multimedialne: tworzenie prezentacji multimedialnych (tworzenie własnych

wzorców, animacje niestandardowe i ustawienia akcji, ustawienia pokazu), dodawanie efektów

specjalnych, przejść i animacji niestandardowych, przygotowanie prezentacji do pokazu, pokazy

niestandardowe, chronometraż.











zatwierdza…





WIEDZA :

W1: Student zna pojęcia związane pracą w edytorze tekstu (podział wyrazu, podział akapitu,

strony, sekcji) oraz rozumie sposób wykorzystania stylów do tworzenia różnych automatycznych

elementów w dokumencie (spis treści, ilustracji).

UMIEJĘTNOŚCI:

U1: Student formatuje tekst w edytorze tekstu, oraz przygotowuje dokument wielostronicowy do

druku, w tym: stosuje style, spisy, podpisy dla obiektów i inne odwołania, oraz wstawia i

formatuje listy wielopoziomowe, przypisy, tabele, rysunki, kształty, wykresy, hiperłącza, wstawia

wybrane pola z szybkich części.

U2: Student korzysta z formuł (w tym adresowania względnego i bezwzględnego) oraz

podstawowych funkcji oraz poprawnie dobiera wbudowane w programie funkcje do

rozwiązywanych problemów oraz dobiera i tworzy wykresy formatując je.

U3: Student tworzy prezentacje multimedialnie poprawnie formatując z elementy umieszczane na

slajdach, korzystając z wzorca slajdów, wykorzystując zasady doboru kolorystyki, rozmieszczenia

tekstu i grafiki na slajdach oraz przygotowuje projekt multimedialny.

KOMPETENCJE (POSTAWY):

K1: Student potrafi korzystać z różnych źródeł informacji (w tym zasobów sieciowych) do

poszerzania własnej wiedzy i zdobywania nowych umiejętności oraz korzysta z narzędzi zdalnego

nauczania.


M1- wykład uczestniczący, M2- instruktaż, M3- ćwiczenia praktyczne, M4- aktywna dyskusja


S1– kolokwium

S2 – praca zaliczeniowa

S3 – prezentacja

Lektury podstawowe:

Wskazane przez prowadzącego fragmenty z pozycji:

M. Kopertowska, W. Sikorski, Przetwarzanie tekstu. Poziom zaawansowany, Wydawnictwo

Naukowe PWN, Warszawa 2006

E. Szymala, Arkusze kalkulacyjne, Moduł AM-4, Stowarzyszenie KISS, Katowice 2007

M. Kopertowska, W. Sikorski, Grafika menedżerska i prezentacyjna. Poziom zaawansowany,

Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006

Materiały umieszczone na platformie przez prowadzącego kurs.


M. Kopertowska, Zaawansowane możliwości edytora, Mikom, Warszawa 2000

S. Flanczewski, Excel w biurze i nie tylko, Mikom, Warszawa 2003

E. A. Vander Veer, PowerPoint 2007 PL. Nieoficjalny podręcznik, Wydawnictwo Helion, Gliwice

2007

Uwagi:

brak

SYLABUS UPJPII

Komunikacja interpersonalna w rodzinie



Specjalność

Poziom Studia licencjackie

Nazwa przedmiotu22


Komunikacja interpersonalna w rodzinie / Interpersonal Communication in the Family


Kod przedmiotu

Język Polski

Typ przedmiotu Podstawowy

Przedmiot obieralny Nie

Rok studiów I, semestr II

studia stacjonarne


Wymiar studia stacjonarne: wykłady: 10 godzin, ćwiczenia: 20 godzin

studia niestacjonarne: wykłady: 8 godzin, ćwiczenia: 12 godzin

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia Zal/Zo

Prowadzący

studia stacjonarne wykłady: dr Łukasz Ryszka, ćwiczenia: mgr Michał Piekara

studia niestacjonarne wykłady: dr Łukasz Ryszka, ćwiczenia: mgr Michał Piekara

Koordynator sylabusa dr Łukasz Ryszka

)

Wymagania wstępne: Brak wymagań wstępnych

Cele: Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą procesu komunikacji. Rozwijanie umiejętności

komunikacyjnych studentów.


Wykład:

1. Zagadnienie terminologiczne. Elementy procesu komunikacji. Działanie komunikacyjne

(proces komunikowania się) w systemie rzeczywistości społecznej.

2. Wymiary komunikacji. Funkcje komunikacji. Prawa percepcji i mechanizmy

porządkowania informacji.

3. Zakłócenia i bariery w procesie komunikacji. Kompetencja komunikacyjna.

4. Zasady zadawania pytań. Czynniki warunkujące efektywną komunikację.

5. Kwadrat wypowiedzi. Wyznaczniki dobrej komunikacji.

Ćwiczenia:

1. Komunikacja werbalna i niewerbalna – a rozwijanie indywidualnych umiejętności

komunikacyjnych.

22



2. Dialog wewnętrzny a niespójność komunikacyjna.

3. Aktywne i empatyczne słuchanie.

4. Modalność sensoryczna i styl komunikacyjny.

5. Asertywność – teoria i praktyka.

6. Analiza transakcyjna.

7. Konflikty.


WIEDZA –

- student potrafi zilustrować uzależnienie procesu komunikowania się od środowiska kulturowego

w którym jednostka przechodziła socjalizację i w którym aktualnie funkcjonuje

- student potrafi opisać zasady zadawania pytań właściwe z punktu praw rządzących ludzką

percepcją i porządkowania informacji

UMIEJĘTNOŚCI –

1. student tworzy wypowiedź świadomie unikając wyrażeń marginalizujących określonej grupy

społecznej


1. student zastosuje właściwą konstrukcję pytania

2. student oceni sytuację i wybierze technikę asertywną dla określonej sytuacji konfliktowej

3. student zastosuje aktywne słuchanie w toku rozmowy


1. wykład, 2. dyskusja kontrolowana, 3. studium przypadku, 4. symulacja przypadku, 5. praca

indywidualna, 6. praca w grupach, 7. dyskusja grupowa, 8. obserwacja uczestnicząca


Wykład:

1. Wiedza: egzamin ustny na koniec semestru

2. Umiejętności: krótki esej

3. Kompetencje: ocenianie ciągłe za aktywność

Ćwiczenia:

1. Wiedza:

2. Umiejętności: ćwiczenia praktyczne

3. Kompetencje: ocenianie ciągłe za aktywność

Lektury podstawowe:

1. Schulz von Thun, Sztuka rozmawiania t.1-3., Kraków 2007.

2. Sujak E., ABC psychologii komunikacji, Kraków 2006.


1. Gordon T., Wychowanie bez porażek, Warszawa 2002.

2. Faber A., Mazlish E., Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas

mówiły, Poznań 2001.

3. Sikorski W., Gesty zamiast słów. Psychologia i trening komunikacji niewerbalnej, Kraków

2007.

4. Nęcki Z., Komunikowanie interpersonalne, Wrocław-Warszawa-Kraków 1992.

SYLABUS UPJPII

Podstawy pedagogiki



Specjalność

Poziom Studia licencjackie

Nazwa przedmiotu23


PODSTAWY PEDAGOGIKI/ GROUNDS PEDAGOGY


Kod przedmiotu

Język POLSKI

Typ przedmiotu OBOWIĄZKOWY



studia stacjonarne



studia stacjonarne w 20, ćw. 10

studia niestacjonarne w 12, ćw. 8

Punkty ECTS 3

Forma zaliczenia E/Zal

Prowadzący

studia stacjonarne wykład: dr Łukasz Ryszka, ćwiczenia: mgr Michał Piekara

studia niestacjonarne wykład: dr Łukasz Ryszka, ćwiczenia: mgr Michał Piekara

Koordynator sylabusa: dr Łukasz Ryszka

Wymagania wstępne: Bez warunków wstępnych

Cele:

Zapoznanie studenta z zagadnieniami związanymi z podstawowymi pojęciami pedagogicznymi, z

systematyką dyscyplin pedagogicznych, metodologią badań, wybranymi systemami wychowawczymi.

Nabycie umiejętności rozróżniania i merytorycznego oceniania różnych systemów pedagogicznych,

wdrożenie do podstaw organizacji pracy pedagogicznej.


WYKŁAD

1. Zdefiniowanie pedagogiki, podstawowe pojęcia oraz systematyka dyscyplin pedagogiki.

2. Metodologia badań pedagogicznych, specyfika badań ilościowych i jakościowych,

budowanie teorii pedagogicznych.

3. Warunki kształtowania się współczesnych prądów pedagogicznych.

4. Związek wartości z celami kształcenia. Taksonomiczne ujęcia celów wychowania.

5. Uwarunkowania procesu wychowania, środowiska wychowawcze.

6. Rodzina jako podstawowe środowisko wychowawcze człowieka.

7. Szkoła i grupy społeczne.

23



ĆWICZENIA

1. Wybrane zagadnienia myśli pedagogicznej epoki starożytnej, średniowiecza, renesansu,

oświecenia i XIX w.

2. Współczesne problemy edukacji.


WIEDZA –

1. Zna i definiuje podstawowe zagadnienia pedagogiczne,

2. Zna podstawy metodologii badań pedagogicznych,

3. Objaśnia i opisuje wybrane zjawiska, teorie i prądy pedagogiczne.

UMIEJĘTNOŚCI –

1. nabył umiejętności rozróżniania i merytorycznego oceniania różnych systemów

pedagogicznych,

2. samodzielnie poszukuje odpowiedzi na współczesne problemy związane z wychowaniem. KOMPETENCJE (POSTAWY) –


1. Wykład. 2. Praca z tekstem. 3. Prezentacje. 4. Metoda problemowa. 5. Metoda aktywizująca.


Wykład:

Wiedza: 1. Egzamin ustny

Umiejętności: 2. Prezentacje, ocenianie ciągłe za aktywność.

Ćwiczenia:

Wiedza: 1. Referat, krótki esej.

Umiejętności: 2. Ćwiczenia praktyczne i aktywizujące.

Lektury podstawowe:

1. Kwieciński Z., Śliwerski B., Pedagogika. Warszawa 2008, t. I. i t. II.

2. Hejnicka – Bezwińska T., Pedagogika ogólna, Warszawa 2008, s. 167-300.

3. Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2003.


1. Mastalski J., Zarys teorii wychowania, Kraków 2002.

2. Łobocki M., Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych, Kraków 2004.

3. Nowak M., Teorie i koncepcje wychowania, Warszawa 2008.

4. Dewey J., Wybór pism pedagogicznych, Warszawa 1967.

5. Herbart J. F., Pedagogika ogólna wywiedziona z celu wychowania, Warszawa 2007.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność

Poziom: Studia I stopnia

Nazwa przedmiotu24


Seminarium naukowe/Academic Seminar


Kod przedmiotu

Język polski


Wskazanie grupy przedmiotów: obieralne


studia stacjonarne: rok III, semestr: V, VI (kontynuacja)

studia niestacjonarne: rok III, semestr: V, VI (kontynuacja)


studia stacjonarne: 30+20

studia niestacjonarne: 30+20

Punkty ECTS :8 (2+6)

Forma zaliczenia: zaliczenie

Prowadzący:

studia stacjonarne: dr Joanna Mysona Byrska, dr Hubert Kaszyński,

ks. dr Dariusz Tułowiecki

studia niestacjonarne: dr hab. Małgorzata Duda, ks. dr Grzegorz Godawa


II. Wymagania wstępne:

Ma podstawową wiedzę z metodologii nauk humanistycznych i społecznych.

Cele:

Ukierunkowanie merytoryczne i wsparcie metodyczne warsztatu pracy studenta, zwieńczone

napisaniem pracy licencjackiej; przygotowanie do samodzielnej działalności naukowej –

ewentualnych studiów II stopnia.


1. Prowadzenie indywidualnych etapów procesów badawczych.

2. Indywidualne wystąpienia quasi- naukowe.

3. Prezentacje poszczególnych etapów własnej pracy licencjackiej.


UMIEJĘTNOŚCI

1. Tworzy i posiada umiejętność innowacyjnych, alternatywnych rozwiązań problemów socjalnych

współpracując z klientami, członkami zespołu oraz przedstawicielami kluczowych instytucji.

2. Umie powoływać podstawowe jednostki pomocowe (grupy samopomocy, grupy wsparcia,

organizacje pozarządowe), monitorować oraz ewaluować działania oraz efektywnie wykorzystywać

środki, które ma do dyspozycji rozwiązując problemy socjalne.

3. Posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych oraz typowych prac pisemnych w języku

polskim i obcym w zakresie pracy socjalnej i szeroko rozumianej pomocy społecznej, z

wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł.


1. Wykazuje się samodzielnymi i twórczymi inicjatywami zawodowymi.


dyskusja, burza mózgów, praca z tekstem, prezentacja (w tym multimedialna), napisana i obroniona

praca licencjacka.


1. Bieżąca realizacja etapów procesu badawczego – przedstawienie poszczególnych rozdziałów pracy.

2. Przygotowanie i realizacja badań własnych.

3. Prezentacje – ocenianie ciągłe.

4. poprawnie zredagowana praca licencjacka.

Na ocenę ostateczną składają się składniki: 50% ocena z postepów częściowych (poszczególne

rozdziały), 50% ostateczna redakcja tekstu.

Lektury podstawowe:

Majchrzak J., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych, Gdańsk 2000.


Nowak S., Metodologia badań społecznych, Warszawa 1985.

Pieter J., Ogólna metodologia pracy naukowej, Wrocław 1967.

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność:


Nazwa przedmiotu25


Seminarium naukowe/Academic Seminar


Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu: przedmiot kierunkowy



studia stacjonarne: rok II, semestr IV

studia niestacjonarne: rok II, semestr IV


studia stacjonarne: 30 godzin, ćwiczenia

studia niestacjonarne: 20 godzin, ćwiczenia

Punkty ECTS : 3


Prowadzący

studia stacjonarne: ks. prof. J. Mastalski, ks. dr hab. P. Kroczek (PS z chorującymi psych.),

ks. prof. J. Mierzwa, dr hab. M. Duda (PS z osobami starszymi)

studia niestacjonarne: dr hab. Paweł Ulman, prof. UEK; dr Bożena Majerek (PS z

bezrobotnymi i bezdomnymi)

Koordynator sylabusa: ks. dr hab. Piotr Kroczek

Wymagania wstępne:

Ma podstawową wiedzę z metodologii nauk humanistycznych i społecznych.

Cele:

Ukierunkowanie merytoryczne i wsparcie metodyczne warsztatu pracy studenta, zwieńczone

napisaniem pracy licencjackiej; przygotowanie do samodzielnej działalności naukowej –

ewentualnych studiów II stopnia.


1. Określenie celów i wymagań, jakie powinna spełniać praca licencjacka.

25



2. Etapy procesu badawczego.

3. Właściwy dobór tematów poszczególnych prac.

4. Dostarczenie dodatkowej wiedzy z zakresu wybranych tematów.

5. Ukierunkowanie pisania prac licencjackich; pomoc w doborze literatury.

6. Przygotowanie prezentacji z postępujących etapów procesu badawczego.


1. Student umie pracować w zespole przy rozwiązywaniu zagadnień przedmiotowych.

2. Na podstawie usystematyzowanej wiedzy z zakresu metod i technik badawczych, umie

tworzyć własne narzędzia, potrzebne do zebrania materiału empirycznego.

3. Na podstawie zebranej i przyswojonej literatury, umie przyygotować wystąpienie ustne, jak i

prezentacje multimedialną z zakresu przyjetej problematyki.


1. Praca z tekstem.

2. Dyskusja, burza mózgów.

3. Prezentacje (w tym multimedialne).


1. Opracowanie spisu treści, zarysu Wstępu oraz I rozdziału przyszłej pracy licecjackiej.

2. Przygotowanie własnej metodologii badań (wybór metody, techniki, narzedzia badawczego)

Na ocenę ostateczną składają się składniki: 60% ocena z pkt. 1 oraz 40% ocena z przygotowanej i

zaprezentowanej metodologii badań własnych.

Lektury podstawowe:

Babbi E., Podstawy badań społecznych, Wyd. Naukowe PWN, Waeszawa 2008.

Nowak S., Metodologia badań społecznych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2012.


Flick U., Projektowanie badania jakościowego, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2010.

Sawiński Z., Sztabiński P.B., Sztabiński F., Podręcznik ankietera, Wyd. SMG/KRC Polan Media S.A,

Warszawa 2000.

SYLABUS UPJPII 2013



Specjalność:


Nazwa przedmiotu26


Praca socjalna z bezdomnym ( Social work with homeless)


Kod przedmiotu

Język polski




studia stacjonarne: rok II, semestr IV


studia stacjonarne: wykład: 10 godzin, ćwiczenia: 15 godzin

Punkty ECTS : 3

Forma zaliczenia: Egzamin pisemny

Prowadzący

studia stacjonarne: mgr Iwona Surmaj, wykład i ćwiczenia

Koordynator sylabusa: mgr Iwona Surmaj

Wymagania wstępne:

1. Znajomość podstawowych metod pracy socjalnej, 2. Wiedza o zjawisku bezdomności i

podstawowych zasad egzystencji osób bezdomnych w społeczeństwie.

Cele:

Celem wykładu jest poznanie systemu pomocy dla osób bezdomnych i zagrożonych bezdomnością

jak również form i metod pracy socjalnej skierowanych to tej grupy społecznej, pozwalających na

ograniczenie zjawiska bezdomności oraz jego skutków. Natomiast celem ćwiczeń jest poznanie

konkretnych narzędzi i technik pracownika socjalnego oraz instytucji tworzących sieć wsparcia,

istotnych w tworzeniu indywidualnego programu wychodzenia z bezdomności .


Wykład

1. Praca socjalna jako podstawowy element wsparcia osób doświadczających bezdomności na

poziomie profilaktyki, interwencji oraz integracji.

2. Rola pracownika socjalnego w procesie pomocy sobie bezdomnej.

3. Pomoc instytucjonalna i pozainstytucjonalna świadczona na rzecz rodzin żyjących w bezdomności.

4. Świadczenia z pomocy społecznej oraz wsparcie ustawowe przysługujące osobom bezdomnym.

26



5. Standaryzacja usług w pomocy społecznej na przykładzie tworzenia Gminnego Modelu

Wychodzenia z Bezdomności.

Ćwiczenia

1. Proces stawania się osobą bezdomną. Fazy bezdomności w procesie pomocy.

2. Diagnoza bezdomności a budowanie planu pomocy.

3. Narzędzia pracownika socjalnego we wsparciu osób zagrożonych i samych bezdomnych

4. Rola wsparcia grupowego w procesie integracji osób bezdomnych.

5. Konstruowanie indywidualnych planów pomocy dla osób doświadczających bezdomności


1. Student zna podstawowe założenia diagnostyczne zjawiska bezdomności

2. Student zna techniki i narzędzia stosowane w pracy pracownika socjalnego

3. Student umie planować i organizować wspracie dla osób bezdomnych.

4. Student rozumie rolę pracownika socjalnego w procesie pomocy osobom doświadczającym

bezdomności


1. Wykład

2. Prezentacja

3. Praca z tekstem

4. Dyskusja, burza mózgów


1. Aktywność na zajęciach

2. Opracowanie planu pomocy dla indywidualnego przypadku

3. Egzamin pisemny w formie testu

Na ocenę ostateczną składają się składniki: 15 % aktywności na zajęciach , 35 % ocena z

przygotowanego planu pomocy , 50% ocena z egzaminu.

Lektury podstawowe:


Browarczyk Ł, Debski M. (red.), O bezdomności bez lęku ,Wyd. PFWB, Gdańsk 2010.

Stankiewicz L. Zrozumieć bezdomność, Wyd. UWM, Olsztyn 2002

Ustawa o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2014 z późn. zm. ( zagadnienia wybrane)



przedmiotu)

Browarczyk Ł, Stenka R. (red.), Model Gminny Standard Wychodzenia z Bezdomności,Wyd. PFWB,

Gdańsk 2012.

Mazur J., Bezdomność. Szkice z socjologii, polityki społecznej i katolickiej nauki Kościoła, Wyd.

KUL, Lublin 2006.

Oliwa- Ciesielska M., Piętno nieprzypisania. Studium o wyizolowaniu społecznym, Wyd. UP, Poznań

2004.


Jednostka prowadząca – Instytut Pracy Socjalnej

Kierunek – praca socjalna

Specjalność

Poziom – studia I stopnia

Nazwa przedmiotu27


Elementy socjoterapii (Elements of sociotherapy)



Kod przedmiotu

Język - polski

Typ przedmiotu - podstawowy


Przedmiot obieralny – nie




studia stacjonarne, rok III, semestr I

studia niestacjonarne, rok III, semestr I


studia stacjonarne – 30, 20 godz. wykładów, 10 godz. ćwiczeń

studia niestacjonarne – 20, 12 godz. wykładów, 8 godz. ćwiczeń

Punkty ECTS 2 (1,1)

Forma zaliczenia: prezentacja oraz zaliczenie pisemne

Prowadzący

studia stacjonarne dr Agnieszka Trąbka

studia niestacjonarne dr Agnieszka Trąbka

Koordynator sylabusa – dr Agnieszka Trąbka

Cele:

Kurs jest pomyślany jako zapoznanie studentów z pracą socjoterapeutyczną. Celem wykładu jest

zapoznanie studentów z różnymi przyczynami interwencji socjoterapeutycznych, z naciskiem na

zaburzenia zachowania, z różnymi obszarami pracy socjoterapeutycznej (szkoła, placówki

wychowawczo-opiekuńcze, świetlice itp.). Podczas wykładu przybliżona zostanie także problematyka

pracy z grupą i procesów grupowych. Ćwiczenia będą miały charakter bardziej praktyczny – studenci

zapoznają się z konkretnymi metodami pracy socjoterapeutycznej oraz będą mieli okazję

przeanalizować wybrane scenariusze zajęć socjoterapeutycznych.


Wykład:

T_1. Cel i specyfika socjoterapii. Socjoterapia a inne formy pomocy.

T_2. Obszary zastosowań socjoterapii.

T_3. Struktura zajęć socjoterapeutycznych.

T_4. Praca z grupą – dynamika procesu grupowego.

27



T_5. Zaburzenia zachowania u dzieci i młodzieży.

T_6. Uczestnicy zajęć socjoterapeutycznych.

T_7. Diagnoza socjoterapeutyczna.

T_8. Szkoła jako obszar oddziaływań socjoterapeutycznych.

T_9. Kwalifikacje i cechy socjoterapeuty.

T_10. Podsumowanie. Nowe wyzwania stojące przed socjoterapią.

Ćwiczenia:

T_11. Metody pracy socjoterapeutycznej. Wprowadzenie.

T_12. Metody narracyjne – bajki i opowiadania.

T_13. Arteterapia

T_14. Techniki oparte na grze i zabawie.

T_15. Analiza wybranych scenariuszy zajęć socjoterapeutycznych.


E_1. Student posiada wiedzę na temat socjoterapii jako formie pomocy opartej na funkcjonowaniu

człowieka w grupie rówieśniczej. Student identyfikuje i charakteryzuje obszary zastosowań

socjoterapii. (K_W08)

E_2. Student dobiera odpowiednie metody socjoterapii i formułuje propozycje interwencji

nakierowanych na wzmacnianie sił rozwojowych młodych ludzi i poprawę ich funkcjonowania w

grupach społecznych, takich jak szkoła, grupa rówieśnicza czy środowisko lokalne. (K_W12)

E_3. Student analizuje przyczyny i skutki zaburzeń zachowania i problemów z funkcjonowaniem w

grupach społecznych (szkole, grupie rówieśniczej itp.), które są najważniejszymi obszarami

zastosowań socjoterapii. (K_U3, K_U5)

E_4. Student zna metody pracy socjoterapeutycznej, projektuje scenariusze zajęć

socjoterapeutycznych odnosząc się do posiadanej wiedzy na temat pracy z grupą, celu i struktury

takich zajęć. (K_U5 i K_U9)


M_1. Wykład


M_3. Praca z tekstem.

M_4. Analiza scenariuszy zajęć socjoterapeutycznych.


W_1. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń będzie przedstawienie i analiza wybranego scenariusza

zajęć socjoterapeutycznych

W_2. Warunkiem zaliczenia całego kursu będzie zdanie testu pisemnego, około 20 pytań

zamkniętych i otwartych.

Lektury podstawowe:

- Bieńkowska Izabela i Sajkowska Jolanta, Wybrane zagadnienia z socjoterapii, Gliwice, 2011.

- Jarosław Jagieła, Socjoterapia w szkole. Krótki poradnik psychologiczny, Kraków:

Wydawnictwo Rubikon 2007.

- Sawicka Katarzyna, Socjoterapia jako forma pracy z dziećmi i młodzieżą przejawiającymi

zaburzone zachowania, w: I. Dąbrowska-Jabłońska (red.) Terapia dzieci i młodzieży, Kraków:

Oficyna Wydawnicza Impuls, 2006.


Przykłady zajęć socjoterapeutycznych

„Zeszyty socjoterapeutyczne”

SYLABUSA UPJPII (2013)



Specjalność

Poziom: Studia I stopnia

Nazwa przedmiotu28


Praca socjalna z rodziną problemową/Social work with problematic family


Kod przedmiotu

Język: Polski

Typ przedmiotu: Kierunkowy przedmiot kształcenia ogólnego, podstawowy, kierunkowy, specjalnościowy itd.

Przedmiot: Obowiązkowy


studia stacjonarne: I stopnia, II rok, I semestr

studia niestacjonarne I stopnia, II rok, II semestr


studia stacjonarne: 30h

studia niestacjonarne: 20h

Punkty ECTS: 2 (1,1)


Prowadzący

studia stacjonarne: Agnieszka Trąbka

studia niestacjonarne: Agnieszka Trąbka

Koordynator sylabusa: Agnieszka Trąbka

)

Wymagania wstępne:

Cele:

Celem kursu jest zapoznanie studentów z problemami najczęściej występującymi w rodzinach

dysfunkcyjnych, ich genezą, diagnozowaniem i metodami pracy z rodzinami zmagającymi się z tymi

problemami.

28




Wykład (T1 – T10)

1) Wprowadzenie. Systemowe rozumienie rodziny.

2) Rodzina dysfunkcyjna – rodzina problemowa.

3) Choroba alkoholowa. Alkoholizm jako problem systemu rodzinnego.

4) Przemoc w rodzinie.

5) Ubóstwo i bezrobocie jako problemy systemu rodzinnego.

6) Migracje i eurosieroctwo jako wyzwania dla rodziny.

7) Diagnoza rodziny problemowej. Interwencja kryzysowa.

8) Terapia rodzin.

9) Ochrona prawna rodziny problemowej.

10) Podsumowanie

Ćwiczenia (T11-T15)

1) Instytucje (rządowe i pozarządowe) wspierające rodziny

2) Metody pracy z rodziną problemową

3) Genogram

4) Rodzina wieloproblemowa – analiza przypadków

5) Zaliczenie zajęć.


WIEDZA

E_1. Student zna i definiuje pojęcie rodziny w tym rodziny problemowej i wieloproblemowej.

(K_W01)

E_2. Student objaśnia problemy występujące w rodzinach dysfunkcyjnych, wskazuje istotę pracy

socjalnej z rodziną problemową. (K_W01)

E_3. Student zna narzędzia wspierania i ochrony prawnej rodziny problemowej.(K_W01)

UMIEJĘTNOŚCI

E_4. Student wykorzystuje wiedzę teoretyczną do zrozumienia genezy i dynamiki problemów

społecznych rodzin (K_U02)

E_5. Student potrafi zaproponować odpowiednią metodę pracy socjalnej w oparciu o swoją

wiedzę teoretyczną. (K_U09)


M_1. Wykład


M_3. Dyskusja

M_4. Analiza zadanej literatury

M_5. Analiza studiów przypadków


W_1. Obecność na ćwiczeniach jest obowiązkowa.

W_2. Metodą sprawdzenia wiedzy będzie test z całości omawianego materiału (wykład + ćwiczenia)

W_3. Sprawdzianem umiejętności aplikowania posiadanej wiedzy będzie analiza przypadku na

zaliczenie ćwiczeń.

Lektura podstawowa:

1. Barodora, S. Czeredrecka, B. (2001). Rodzina i formy jej wspomagania, Kraków

2. Madura – Badej, W. (2000). Przemoc w rodzinie. Interwencja kryzysowa i psychoterapia,

Kraków

3. Marynowicz – Hetka, E. (1998). Instytucjonalna pomoc dziecku i rodzinie. Diagnoza i

propozycje, Warszawa.

Lektura uzupełniająca:

1. Hammick, M. Freeth, D. Copperman, J. Goodsman, D. (2009). Being interprofessional,

Cambridge: Polity Press

2. Feldman, L. (2001). Łączenie terapii indywidualnej i rodzinnej, Gdańsk

3. De Barbaro, B. (1999). Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny, Kraków

4. Joachimowska, M.(2003). Rodzina zastępcza – obszar zmian w pracy socjalnej, w: Praca

Socjalna 2003 nr 3

5. Czerwińska, K. (2007). Edukacja dorosłych. Doradca zawodowy. Rynek pracy, (w:) Praca

Socjalna, nr 2, s. 130-134

6. Brożek, E. (2008). Zalety terapii skoncentrowanej na rozwiązanich w pracy z dziećmi I

młodzieżą, (w:) Zeszyty Pracy Socjalnej – 2008, nr. 14, s. 85 -94

7. Kolankiewicz, A. (1990). Zagrożone dzieciństwo, Warszawa: PWN

8. Jaworska-Maj, H. (1990). Sytuacje życiowe byłych wychowanków rodzin zastępczych,

maszynopis, Warszawa: IBE

9. Ryś, M. (1998). Konflikty w rodzinie. Niszczą czy budują?,Warszawa

10. Miś, L., Kujawska, M., Frysztacki, K.(1989)Video home training jako metoda pracy z

rodzinami, (w:) red. Malikowski, M. Praca socjalna I pomoc społeczna, Rzeszów

11. Pająk, J. Skwarek, B. (2002). Idea rodziny zastępczej, w: Małżeństwo i Rodzina 2002 nr 3

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność:


Nazwa przedmiotu29

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć: Psychologia

społeczna, Social Psychology


Kod przedmiotu:

Język: polski


Wskazanie grupy przedmiotów: przedmiot podstawowy


studia stacjonarne: r.II, sem. II

studia niestacjonarne: r.II, sem. II.

Wymiar (liczba godzin i rodzaj zajęć) studia stacjonarne: 10 w, 10 ćw.

studia niestacjonarne: 7 w, 8 ćw.

Punkty ECTS: 2 (1+1)


Prowadzący:

studia stacjonarne: dr Agnieszka Trąbka

studia niestacjonarne: dr Agnieszka Trąbka

Koordynator sylabusa: dr Agnieszka Trąbka

Wymagania wstępne:

Podstawowa wiedza z psychologii ogólnej i socjologii o poznawczym funkcjonowaniu człowieka oraz

o strukturach społecznych

Cele:

Celem kursu jest przekazanie studentom najważniejszych informacji na temat funkcjonowania

człowieka w sytuacjach społecznych, wskazanie najważniejszych nurtów badań w dziedzinie

psychologii społeczne oraz pokazanie specyfiki tej gałęzi psychologii i możliwych zastosowań tej

wiedzy.

29



Treści merytoryczne:

Wykład:

T_1. Psychologia społeczna – obszar zainteresowania i metodologia

T_2. Poznanie społeczne. Koncepcja dysonansu poznawczego.

T_3. Postrzeganie innych – procesy atrybucji.

T_4. Obraz ja, autoprezentacja.

T_5. Wywieranie wpływu na innych, manipulacja.

Ćwiczenia:

T_6. Konformizm.

T_7. Stereotypy, uprzedzenia i dyskryminacja

T_8. Społeczne wyznaczniki atrakcyjności interpersonalnej.

T_9.Uwarunkowania zachowań agresywnych.

T_10. Podsumowanie zajęć. Zaliczenie.


WIEDZA

E_1. W wyniku przeprowadzonych zajęć student zna w stopniu podstawowym zasadnicze teoretyczne

koncepcje wypracowane w ramach psychologii społecznej oraz rozumie relacje zachodzące pomiędzy

strukturami i grupami społecznymi

UMIEJĘTNOŚCI

E_2. W wyniku przeprowadzonych zajęć student dostrzega, nazywa i interpretuje zjawiska oraz

procesy społeczne związane z funkcjonowaniem człowieka w środowisku społecznym wskazując

czynniki optymalizujące oraz zagrażające zaspokajaniu potrzeb i osiągania celów. Student

wykorzystuje podstawową wiedzę o funkcjonowaniu człowieka w grupie oraz o funkcjonowaniu grup

społecznych do rozumienia i wyjaśniania zjawisk społecznych

Metody dydaktyczne:

M_1. Wykład


M_3. Film dokumentalny


M_5. Dyskusja


W_1. Ocena aktywności na zajęciach, zaliczenie ćwiczeń w formie rozmowy z prowadzącą.

W_2. Zaliczenie pisemne (ok. 30 min.).

Lektury podstawowe:

Wojciszke B., Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej, Warszawa 2002. (wybrane

rozdziały)

Asch Salomon E., Opinie i nacisk społeczny (w:) E. Aronson (red.) Człowiek istota społeczna. Wybór

tekstów, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 2001, s.37-47

Milgram Stanley, Behawioralne badanie posłuszeństwa (w:) E. Aronson (red.) Człowiek istota

społeczna. Wybór tekstów, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 2001, s.48-63

Haney Craig, C. Banks, P. Zimbardo, Więźniowie i strażnicy – badanie w symulowanym więzieniu

(w:) E. Aronson (red.) Człowiek istota społeczna. Wybór tekstów, Państwowe Wydawnictwo

Naukowe, Warszawa 2001, s.83-101

Stephan Walter G., C. W. Stephan, Wywieranie wpływu przez grupy, Gdańskie Wydawnictwo

Psychologiczne, Gdańsk 2003, s.13-42 (Stereotypy)

Wosińska Wilhelmina, Psychologia życia społecznego, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,

Gdańsk 2004, s.466-497 (Uprzedzenia i dyskryminacja)

Sherif Muzafer, Eksperyment z zakresu konfliktu grupowego (w:) E. Aronson (red.) Człowiek istota

społeczna. Wybór tekstów, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 2001, s.517-528


A. Manstead, M. Hewstone (red.), Psychologia społeczna, Warszawa 2001.

E. Aronson, Człowiek – istota społeczna, Warszawa 2000.

D. Doliński, Psychologia wpływu społecznego, Wrocław 2000.

Uwagi:




Specjalność

Poziom licencjat, I stopień

Nazwa przedmiotu30

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Socjologia mniejszości etnicznych i kulturowych

(Sociology of ethnic and cultural minorities)


Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu przedmiot kierunkowy





studia stacjonarne, rok III, sem. V

studia niestacjonarne, rok III, sem. VI


studia stacjonarne 20 (12 h wykładów, 8 h ćwiczeń)

studia niestacjonarne 20 (12 h wykładów, 8 h ćwiczeń)

Punkty ECTS, 2 (1,1)


Prowadzący

studia stacjonarne – dr Agnieszka Trąbka

studia niestacjonarne – dr Agnieszka Trąbka


Dr Agnieszka Trąbka

Wymagania wstępne: ukończony kurs psychologii społecznej

Cele:

Celem kursu jest zapoznanie uczestników z mniejszościami etnicznymi, narodowymi i kulturowymi

zamieszkującymi terytorium Polski, z ich statusem prawnym w Polsce, z najważniejszymi problemami,

z jakimi mniejszości owe się spotykają oraz z relacjami grupa dominująca – grupa mniejszościowa.

Celem kursu jest analiza, w jaki sposób bycie przedstawicielem mniejszości sprzyja marginalizacji

społecznej oraz pokazanie, jak można wykorzystać zdobytą wiedzę w pracy z przedstawicielami owych

mniejszości.


Zajęcia wykładowe są nakierowane na przekazanie podstawowej wiedzy na temat mniejszości

etnicznych i kulturowych w Polsce, przysługujących im praw i instytucji zajmujących się prawami

mniejszości. Podczas ćwiczeń studenci zapoznają się z wybranymi teoriami i badaniami

umożliwiającymi analizę sytuacji mniejszości w Polsce, w tym mechanizmów powstawania i

podtrzymywania ich marginalizacji.

30



Wykład (T_1- T_6)

1) Wprowadzenie. Podstawowe definicje: mniejszość narodowa, etniczność, mniejszość etniczna,

mniejszość kulturowa. Kryteria wyodrębniania mniejszości.

2) Mniejszości narodowe i etniczne w Polsce w świetle badań i Spisów Powszechnych.

3) Przemiany mniejszości etnicznych i kulturowych w Polsce. Tożsamość etniczna.

4) Od asymilacji do wielokulturowości. Różne polityki państwa wobec mniejszości.

5) Prawa mniejszości. Instytucje rządowe i pozarządowe zajmujące się prawami mniejszości.

6) Podsumowanie

Ćwiczenia (T_7-T_10)

1) Relacje grupa dominująca – grupa mniejszościowa.

2) Sposoby konstruowania granic społecznych.

3) Przedstawiciele mniejszości w Polsce: „swoi” czy „obcy”?

4) Przemiany stosunku Polaków do przedstawicieli mniejszości etnicznych. W stronę tolerancji?


E_1. W wyniku przeprowadzonych zajęć student charakteryzuje mniejszości kulturowe i

etniczne zamieszkujące terytorium Polski, identyfikuje problemy, z jakimi zmagają się te

mniejszości oraz wskazuje przysługujące im prawa.

E_2. W wyniku przeprowadzonych zajęć, w oparciu o wybrane teorie student analizuje przebieg

procesów społecznych istotnych dla rozumienia mechanizmów podtrzymujących marginalizację

społeczną przedstawicieli mniejszości etnicznych i kulturowych.

E_3. W wyniku zajęć student nabywa także postawę otwartości na Innych (w szczególności

przedstawicieli mniejszości etnicznych i kulturowych), tolerancji.


M_1. Wykład.


M_3. Filmy dokumentalne


M_5. Dyskusja.


W_1. Aktywność na ćwiczeniach

W_2. Egzamin pisemny obejmujący treść wykładów i ćwiczeń.

Lektury podstawowe:

J. Mucha, Kultura dominująca jako kultura obca. Mniejszości kulturowe a grupa

dominująca we współczesnej Polsce, (w:) Małe struktury społeczne, red. J. Machaj,

Wyd. UMCS: Lublin, 1998, s.207-221

F. Barth, Grupy i granice etniczne: społeczna organizacja różnic kulturowych(w:) Badanie

kultury. Kontynuacje, Red. E Nowicka, M. Kempny, Warszawa 2004, ss. 348-377

E. Nowicka, S. Łodziński, „U progu otwartego świata”, wyd. NOMOS, Kraków 1998,

rozdz. II: Jeszcze raz o „swoich” i „obcych”. Socjologia obcości i swojskości, s.26-49

Grzymała-Kazłowska Aleksandra (2007) Stosunek Polaków do Innych. Kontynuacja czy

zmiana? Europejskie podobieństwo czy polska specyfika?, w: Konstruowanie „innego”.

Wizerunki imigrantów w Polsce.

B. Cieślińska, Goście i gospodarze. Uchodźcy z Czeczenii w Białymstoku, [w:] „Wędrowcy i

migranci. Pomiędzy marginalizacją a integracją”, red. E. Nowicka i B. Cieślińska, Zakład

Wydawniczy NOMOS, Kraków 2005, ss.262-276.

Ł. Ostrowski, Romowie i rasizm. Czy uprzedzenia antyromskie są rasizmem?; [w:] „Wędrowcy

i migranci. Pomiędzy marginalizacją a integracją”, red. E. Nowicka i B. Cieślińska, Zakład

Wydawniczy NOMOS, Kraków 2005, ss.111-126


S. Dudra i B. Nitsche (red.) Mniejszości narodowe i etniczne w Polsce po II wojnie światowej,

Kraków: NOMOS, 2010.

A. Grzymała-Kazłowska, Konstruowanie „innego”. Wizerunki imigrantów w Polsce, Warszawa:

Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2007.

Grzymała-Moszczyńska, H., Uchodźcy: podręcznik dla osób pracujących z uchodźcami. Kraków:

Nomos, 2000.

A. Jasińska-Kania, Trudne sąsiedztwa – z socjologii konfliktów narodowościowych, Wyd. Naukowe

„SCHOLAR”: Warszawa, 2001

I. Krzemiński, Antysemityzm w Polsce i na Ukrainie. Raport z badań, Wyd. Naukowe „SCHOLAR”:

Warszawa, 2004

S. Łodziński, Integracja czy dyskryminacja? Polskie wyzwania i dylematy u progu wielokulturowości,

Warszawa 2003.

E. Nowicka i B. Cieślińska (red.) Wędrowcy i migranci. Pomiędzy marginalizacją a integracją,

Kraków: NOMOS, 2005.

E. Nowicka, S. Łodziński, „U progu otwartego świata”, wyd. NOMOS, Kraków 1998

E.Nowicka, J.Nawrocki, „Inny-Obcy-Wróg”, wyd. Oficyna Naukowa:Warszawa, 1996

SYLABUS UPJPII

Jednostka prowadząca: Wydział Nauk Społecznych, Instytut Nauk o Rodzinie


Specjalność: -


Nazwa przedmiotu31


Trening Integracyjny (Training Integration)


Kod przedmiotu –

Język: polski




studia stacjonarne – I rok I semestr

studia niestacjonarne – I rok I semestr

Wymiar studia stacjonarne – ćwiczenia 10 godzin

studia niestacjonarne– ćwiczenia 10 godzin

Punkty ECTS: ćwiczenia – 1 pkt


Prowadzący:

studia stacjonarne: mgr Renata Trojan

studia niestacjonarne: mgr Renata Trojan



Cele:

Trening ma na celu zintegrowanie zespołu studentów oraz zwiększenie ich identyfikacji z grupą i

uczelnią. Pozwoli na bezpośrednie i osobiste doświadczanie procesów grupowych i zachowań

jednostki w małej grupie społecznej.


Uczestnictwo w zajęciach umożliwi studentom wzajemne poznanie się, nabycie umiejętności zasad

poprawnego porozumiewania się, ułatwi podejmowanie i realizację współpracy w grupie, jak również

pozwoli na określenie i adekwatne wykorzystanie własnego stylu funkcjonowania w relacjach

interpersonalnych.

T_1. Inicjacja procesu integracji grupy – wzajemne poznawanie się, budowanie

otwartości, zaufania i poczucia bezpieczeństwa w grupie

T_2. Ustalanie norm i zasad pracy w grupie

T_3. Wyznaczanie celów i zadań indywidualnych i grupowych

T_4. Ćwiczenia usprawniające komunikację

31



T_5. Ćwiczenia pozwalające określić indywidualne zasoby psychospołeczne

T_6. Ćwiczenia stymulujące twórcze myślenie

T_7. Ćwiczenia ułatwiające rozpoznawanie pełnionych ról grupowych i podejmowanych relacji

interpersonalnych


E_1. Student rozpoznaje i wykorzystuje własne zasoby psychospołeczne w relacjach z innymi

ludźmi (K_U11).

E_2. Student wykorzystuje wiedzę dotycząca ról i procesów grupowych do refleksyjnej analizy

zachowań zarówno własnych, jak i innych członków grupy(K_U11).

E_3. Student współpracuje w zespole w zakresie wytyczenia i realizacji celów i zadań grupowych

(K_K05).

E_4. Student angażuje się w twórcze rozwiązywanie sytuacji problemowych w grupie(K_K05).


Ćwiczenia z wykorzystaniem metod aktywizujących:

M_1. Rundka

M_2. wymiana doświadczeń w formie rozmowy w grupie

M_3. burza mózgów

M_4. praca w małych grupach

M_5. odgrywanie scenek

M_6. rysunek, pantomima

M_7. gry i zabawy integrujące


Zaliczenie dokonuje się poprzez obecność i aktywny udział w zajęciach oraz:

W_1. Zapis norm, zasad i celów grupowych

W_2. Realizacja i opis zadania grupowego

Lektury podstawowe:

Wosińska W., Psychologia życia społecznego. Część II (Wpływ społeczny) i III (Interakcje w grupie).

Gdańsk 2004, GWP

Oldham J., Morris L., Twój psychologiczny autoportret. Warszawa 2007, Wydawnictwo Czarna

Owca

Red. Sawicka K., Socjoterapia, Warszawa 1999, CMPPP MEN

Schulz von Thun F., Sztuka rozmawiania. Część 1( Analiza zaburzeń), 2001, WAM


Jachimska M., Grupa bawi się i pracuje. Zbiór grupowych gier i ćwiczeń

psychologicznych, Wrocław 1994, Unus.

Ballard R., Jak żyć z ludźmi. Umiejętności interpersonalne, Warszawa 1998, MEN

Jedliński K., Trening interpersonalny, Warszawa 2008, W.A.B.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu32

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Metodologia badań społecznych (Methodology of Social Research)


Kod przedmiotu –

Język: polski


Wskazanie grupy przedmiotów: przedmioty podstawowe


studia stacjonarne – I rok, II semestr



studia stacjonarne – w – 20 godzin, ćw. – 10 godzin

studia niestacjonarne – w – 12 godzin, ćw. – 8 godzin

Punkty ECTS – 3 (w-2, ćw-1)


ćw – zaliczenie

Prowadzący

studia stacjonarne: w – ks. dr D. Tułowiecki, ćw – ks. dr Dariusz Tułowiecki

studia niestacjonarne: w – ks. dr D. Tułowiecki, ćw – ks. dr Dariusz Tułowiecki

Koordynator sylabusa: ks. dr D. Tułowiecki

Wymagania wstępne: zaliczenie ze wstępu do socjologii.

Cele:

Zapoznanie z podstawowymi założeniami – poznawczymi, metodologicznymi i etycznymi – badań

społecznych; z rodzajami źródeł informacji wykorzystywanymi w badaniach ; pojęciami: metoda

naukowa, metoda badawcza, technika, narzędzia; poznanie struktury procesu badawczego; dokonanie

przeglądu podstawowych metod we współczesnych badaniach społecznych; szczegółowe omówienie

wybranych typów badań: badań sondażowych, badań terenowych, badań niereaktywnych; poznanie

etycznych aspektów i dylematów badań społecznych; nabycie podstawowych umiejętności i

32



kompetencji w zakresie elementarnych procedur projektowania, realizacji badań empirycznych,

zbierania danych i ich interpretacji oraz formułowania wniosków.


Zakres przedmiotu ma pozwolić studentowi nabyć wiedzę, umiejętności i kompetencje w zakresie

podstawowych procedur projektowania i realizacji badań empirycznych, wykorzystania źródeł

informacji, analizowania danych urzędowych dotyczących szeroko rozumianego życia społecznego,

zastosowanie podstawowych metod i narzędzi badawczych zależnie od badanej problematyki,

przygotowania narzędzi badawczych, a także elementarne umiejętności opracowania i analizy danych

empirycznych oraz zasad formułowania wniosków i ich podstawowej interpretacji. Nabyta wiedza i

umiejętności może być aplikowana przez studentów w przygotowaniu prac dyplomowych oraz

użyteczna w badaniu problemów społecznych.

Treści merytoryczne– Pełny opis:

II. Wykłady

T_1: Zagadnienia ogólne – specyfika procesów naukowych, specyfika nauk społecznych, związek

teorii i badań empirycznych, podstawowe schematy wnioskowania w nauce; założenia

metodologiczne, poznawcze i etyczne badan empirycznych, zagrożenia i ograniczenia wobec badań

społecznych; cele badań empirycznych, podstawowe jednostki analizy, czasowy wymiar badań;

rodzaje źródeł informacji, zasady ich pozyskiwania, wymóg wiarygodności i rzetelności; metoda,

technika i narzędzie jako podstawowe składniki warsztatu badawczego.

T_2: Formułowanie problemów badawczych. Struktura procesu badawczego – postawa naukowa

wobec problemów społecznych, typy i formy problemów badawczych; etapy procesu badawczego i

ich strukturalne powiązanie.

T_3: Typy badań społecznych: eksperyment, wywiad, obserwacja, badania sondażowe, badania

terenowe, badania niereaktywne.

T_4: Budowa kwestionariusza ankiety i kwestionariusza wywiadu, analiza danych jakościowych;

elementy statystyki w naukach społecznych.

T_5: Etyczne i ideologiczne trudności w badaniach społecznych.

T_6: Zastosowanie badań społecznych.

II Ćwiczenia:

T_7: Budowa kwestionariusza ankiety, przeprowadzenie badan pilotażowych, analiza danych

ilościowych; elementy statystyki w analizie danych.

T_8: Analiza materiałów zastanych jako przykład badań jakościowych.


WIEDZA

E_1: Student charakteryzuje proces naukowy, wylicza i definiuje elementy procesu badawczego,

wymienia i identyfikuje metody i narzędzia badawcze, w tym techniki diagnozowania problemów

społecznych, pozwalających opisać ich objawy, genezę, strukturę i dynamikę oraz metody, techniki i

środki ich rozwiązywania, rozpoznaje błędy w procedurze badawczej i w konstrukcji narzędzi

badawczych. *** (W_11)

UMIEJĘTNOŚCI

E_2: Student diagnozuje i analizuje – wykorzystując odpowiednie metody i narzędzia – potrzeby,

aspiracje, oczekiwania osób, grup społecznych i środowisk lokalnych z uwzględnieniem ich sił

rozwojowych oraz destrukcyjnych (diagnoza pozytywna i negatywna). * (U_04)

Metody dydaktyczne:

M_1: Wykład.

M_2: Dyskusja.

M_3: Praca z tekstem.

M_4: Prezentacja.

M_5: Metoda problemowa, burza mózgów.

M_6: Przeprowadzenie ankiety terenowej.

M_7: Analiza materiałów zastanych.


WIEDZA

W_1: Kolokwium,

W_2: Egzamin ustny

UMIEJĘTNOŚCI

W_3: Prezentacja przez siebie zbudowanego kwestionariusza ankiety, wyników badań ankietowych,

elementarnej analizy uzyskanego materiału empirycznego.

W_4: Prezentacja wyników badań jakościowych.

W_5: Obecność na ćwiczeniach, aktywność na ćwiczeniach.

Lektury podstawowe:

1. Nowak S., Metodologia badań społecznych, Warszawa 2007.

2. Babbie E., Badania społeczne w praktyce, Warszawa 2004.

3. Frankfurt-Nachmias C., Nachmias D., Metody badawcze w naukach społecznych, Poznań 2001.

4. Silverman D., Interpretacja danych jakościowych, Warszawa 2008.


1. Sztumski J., Wstęp do metod i technik badań społecznych, Katowice 2010.

2. Oppenheim A. N., Kwestionatriusz, wywiady, pomiary postaw, Poznań 2004.

3. Schuman H., Metoda i znaczenie w badanich sondażowych, Warszawa 2013.

4. Rapley T., Analiza konwersacji, dyskursu i dokumentów, Warszawa 2010.

5. Fotospołeczeństwo. Antologia tekstów z socjologii wizualnej, red. M. Boguni-Borowska, P.

Sztompka, Kraków 2012.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu33

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Samorządność terytorialna (Local self-government)


Kod przedmiotu –

Język: polski


Wskazanie grupy przedmiotów: kierunkowy


studia stacjonarne – II rok, IV semestr

studia niestacjonarne – II rok, III semestr






ćw – zaliczenie

Prowadzący




Wymagania wstępne: podstawowa wiedza o jednostkach administracji publicznej i samorządowej

Cele:

Zdobycie podstawowej wiedzy z zakresu struktur samorządu lokalnego w Polsce, idei samorządności

lokalnej oraz instytucji samorządowych służących do realizacji polityki społecznej w Polsce.


Zapoznanie studentów z podstawowymi definicjami, istotą, celami samorządności, zasadą

pomocniczości, kształtem polskiej administracji lokalnej. Zapoznanie studentów z ramami prawnymi

realizacji zadań samorządu terytorialnego co do polityki społecznej, instytucji kultury, służby

zdrowia, edukacyjno-opiekuńczych.

Treści merytoryczne – Pełny opis:

33



III. Wykłady

T_1: Zagadnienia wstępne - pojęcie samorządu terytorialnego, tradycje samorządu lokalnego w

Polsce, podstawy prawne funkcjonowania samorządu terytorialnego w Polsce, podział terytorialny

państwa i jednostki samorządu terytorialnego.

T_2: Zasada pomocniczości jako podstawa określania zadań samorządu terytorialnego.

T_3: Struktura organizacji gminy, powiatu, miast na prawach powiatu, samorządu województwa.

T_4: Charakterystyka prawna podmiotów realizujących zadania społeczne samorządu

terytorialnego. Dochody jednostek samorządu terytorialnego.

T_5: Organizacja i zadania samorządu terytorialnego w wymiarach: szkolnictwo i opieka nad

dziećmi, pomoc społeczna, instytucje kultury.

II Ćwiczenia:

T_6: Podstawy prawne funkcjonowania samorządu terytorialnego w Polsce:

Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej,

umowy międzynarodowe,

prawo UE.

T_7: Samorządowe jednostki administracyjne realizujące politykę społeczną.

T_8: Samorządowe jednostki pomocy społecznej.

T_9: Etyczny wymiar pracy w samorządzie lokalnym.

Efekty kształcenia: WIEDZA

E_1: Posiada wiedzę na temat struktury i organizacji systemu pomocy społecznej oraz głównych

instytucji służących do realizacji polityki społecznej (W_03).

E_2: Posiada wiedzę o podstawowych instytucjach społecznych kluczowych dla systemu pomocy

społecznej w Polsce (W_04).

E_3: Posiada elementarną wiedzę o zależnościach pomiędzy instytucjami społecznymi kluczowymi

dla realizacji zadań z zakresu pracy socjalnej i polityki społecznej (W_05).


E_4: Wprowadzenie do uczestniczenia w kreowaniu aktywnej lokalnej polityki społecznej –

lokalnych projektów socjalnych.

Metody dydaktyczne:

M_1: Wykład.

M_2: Dyskusja.


M_4: Prezentacja (w tym multimedialna).



WIEDZA

W_1: Egzamin ustny.

W_2: Kolokwium.

UMIEJĘTNOŚCI


W_3: Prezentacja.

W_4: Aktywność w trakcie ćwiczeń.

W_5: Rozwiązywanie sytuacji problemowej.

Lektury podstawowe:

5. Dolnicki D., Samorząd terytorialny, Warszawa 2012

6. Izdebski H., Samorząd terytorialny. Podstawy ustroju i działalności, Warszawa 2011

7. Szypliński M., Prawne formy realizacji zadań gospodarczych i społecznych samorządu

terytorialnego, Toruń 2009

8. Krajewska B., Podstawy prawne pracy socjalnej – historia i współczesność. Wybór ustawowych

aktów prawnych, Toruń 2007

9. Regulski J., Samorządna Polska, Warszawa 2005


10. Paziewicz E., Samorząd terytorialny. Wczoraj i dziś, Warszawa 2011

11. Samorząd terytorialny w Europie Zachodniej, Rajcy L. (red.), Warszawa 2010

12. Wytrążek W., Samorząd terytorialny w XX wieku w Polsce, Lublin 2009

13. Wójcik S., Samorząd terytorialny w Polsce w XX wieku. Myśl samorządowa, historia i

współczesność, Lublin 2010

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu34

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Socjologia problemów społecznych (Sociology of Social Problems)


Kod przedmiotu –

Język: polski

Typ przedmiotu: obowiązkowe

Wskazanie grupy przedmiotów: przedmioty kierunkowe









ćw – zaliczenie

Prowadzący




Wymagania wstępne: zaliczenie ze wstępu do socjologii.

Cele:

Uzyskanie wiedzy na temat problemów społecznych. Umiejętność rozpoznania paradygmatów

teoretycznych używanych w analizie problemów społecznych i krytycznego stosunku do źródeł.


Zakres przedmiotu ma pozwolić studentowi nabyć wiedzę na temat teorie problemów i patologii

społecznych oraz strategie radzenia sobie z problemami przez władze, ruchy społeczne i obywateli.


IV. Wykłady

T_1: Sposoby definiowania problemów społecznych w socjologii

34



T_2: Miejsce problemów społecznych w historii socjologii

T_3: Teorie problemów społecznych i ich aplikacje

T_4; Koncepcja R.K.Mertona

T_5: Typologia ujęć teoretycznych i definicje R.W.Marisa

T_6: Współczesna teoretycy wobec problemów społecznych: J. Habermas, A. Giddens, P. Bourdieu,

J. Butler.

T_7: Konstruktywizm i feminizm – ich obecność w debatach i ich odniesienia do problemów

społecznych.

T_8: Polityka społeczna i praca socjalna jako odpowiedzi na problemy społeczne.

II Ćwiczenia:

T_9: Ujęcia teoretyczne i obraz empiryczny wybranych problemów społecznych: ubóstwo,

alkoholizm i przemoc w rodzinie, przestępczość, bezrobocie, korupcja, marginalizacja, problemy

społeczne miast.

Efekty kształcenia: (opis stanu wiedzy, zakładanych umiejętności i kompetencji, jakie student

nabywa w wyniku zaliczenia przedmiotu, z użyciem „active verbs”)…

WIEDZA

E_1: Student potrafi zdefiniować i scharakteryzować rodzaje dysfunkcji środowisk społecznych oraz

identyfikuje współczesne problemy i patologie społeczne posługując się pojęciami socjologicznymi.

*** (W_09)

E_2: Student wylicza metody i narzędzia, w tym techniki diagnozowania problemów społecznych,

pozwalające opisać ich objawy, genezę, strukturę i dynamikę oraz metodach, technikach i środkach

ich rozwiązywania. Rozpoznaje także i tłumaczy ograniczenia poznawcze i badawcze problemów

społecznych. *** (W_11)

Metody dydaktyczne:

M_1: Wykład.

M_2: Dyskusja.



M_5. Analiza materiałów prasowych i danych statystycznych.


WIEDZA

W_1: Kolokwium.

W_2: Egzamin ustny.

W_3: Obecność, aktywność na zajeciach.

Lektury podstawowe:

1. Frysztacki K., Socjologia problemów społecznych, Warszawa 2009.

2. Miś L., Problemy społeczne. Teoria, metodologia, badania, Kraków 2007.

3. Bauman Z., Praca, konsumpcjonizm i nowi ubodzy, Kraków 2006.

4. CBOS, Raporty z badań.

5. Majer A., Socjologia i przestrzeń miejska, Warszawa 2010.

6. Praca socjalna. Teorie i metody. Podręcznik akademicki, red. M. Gray, S. A. Webb,

Warszawa 2012

7. Miś L., Konstrukcjonistyczne badanie problemów dewiacji i przestępczości, w: Aktualne

osiągnięcia w naukach społecznych a teoria i praktyka resocjalizacyjna, red. B. Urban,

Mysłowice 2010.


1. Socjologia pracy socjalnej, red. M. Davies, Katowice 1999.

2. Miś L., Edukacja na listach problemów społecznych w wybranych krajach, w: Teoretyczne i

praktyczne aspekty współczesnej edukacji, red. W:R.M.Sigva, A.Guzik, Kraków2009.

3. Telewizyjne programy informacyjne w badaniach problemów społecznych, w: Kulturowe

kody mediów. Stan obecny i perspektywy rozwoju, red. M. Sokołowski, Toruń 2008.

4. Ramy problemów społecznych w telewizyjnych programach informacyjnych, w: Fenomen

nierówności społecznych, red. J. Klebaniuk, Warszawa 2007.

5. Audiowizualizacja problemów społecznych, w: Przestrzenie wizualne i akustyczne człowieka.

Antropologia audiowizualna jako przedmiot i metoda badań, red. A. Janiak, W. Krzemińska,

A. Wojtasik-Tokarz, Wrocław 2007.

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu35

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Wprowadzenie do pracy socjalnej (Introduction to social work)


Kod przedmiotu –

Język: polski


Wskazanie grupy przedmiotów: podstawowy





studia stacjonarne – w – 20 godzin, ćw – 10 godzin

studia niestacjonarne – w – 12 godzin, ćw – 8 godzin



ćw – zaliczenie

Prowadzący

studia stacjonarne: w – ks. dr D. Tułowiecki, ćw – mgr E. Zdebska

studia niestacjonarne: w – ks. dr D. Tułowiecki, ćw – mgr E. Zdebska



Cele:

Zdobycie podstawowej wiedzy z zakresu pracy socjalnej oraz nabycie wiedzy teoretycznej

naprzemiennie z praktyką w różnych dziedzinach pracy socjalnej. Rozwój umiejętności zawodowych

potrzebnych w pracy socjalnej.


Zapoznanie studentów z podstawowymi definicjami, istotą, celami i wymiarem pracy socjalnej.

Zwrócenie uwagi na profesjonalizm pomocy społecznej oraz modele pracy socjalnej i ich

realizatorów.

35




V. Wykłady

T_1: Zagadnienia wstępne - pojęcia: zawód, profesjonalizm, ratownictwo, opieka, pomoc,

T_2: Definicje pracy socjalnej

T_3: Cele pracy socjalnej

T_4: Profesjonalizacja pomocy społecznej.

szkoły pracowników socjalnych,

kształcenie służb społecznych na poziomie Uczelni Wyższej,

nowe zawody w obszarze pomocy społecznej,

zasady profesjonalnej pracy socjalnej,

T_5: Opieka i pomoc społeczna w Polsce i na świecie

T_6: Praca socjalna jako celowe działanie.

istota i zakres pojęcia praca socjalna,

praca socjalna jako proces rozwiązywania problemów,

modele interwencji socjalnej,

umiejętności pracownika socjalnego niezbędne do prowadzenia pracy socjalnej,

praca socjalna jako działalność indywidualna i zespołowa.

T_7: Osobowy i środowiskowy wymiar pracy socjalnej.

T_8: Praca socjalna w różnych sytuacjach życiowych.

II ćwiczenia:

T_9: Istota pracy socjalnej w opinii teoretyków i praktyków.

Helena Radlińska,

Aleksander Kamiński,

Ewa Marynowicz – Hetka,

Cecylia Hibel,

Jolanta Supińska,

Leszek Mirowski

T_10: Podstawowy model pracy socjalnej:

wzmocnienie/upełnomocnienie i zmiana,

praca socjalna a rozwiązywanie problemów

paradygmat podstawowego modelu pracy socjalnej.

T_11: Realizatorzy pracy socjalnej:

Pracownik socjalny,

Opiekun w DPS,

Opiekunka środowiskowa,

Terapeuta rodziny, asystent rodziny,

Asystent osoby niepełnosprawnej.

T_12: Etyczny wymiar pracy socjalnej:

a. Człowiek istotą społeczną. Godność osoby ludzkiej – jako najwyższa wartość w pracy

socjalnej,

b. Prawa i obowiązki pracownika socjalnego,

c. Kodeks Etyczny Polskiego Stowarzyszenia Pracowników Socjalnych



WIEDZA

E_1: Student potrafi wymienić, opisać oraz zdefiniować używając naukowej terminologii istotę, cele i

metody pracy socjalnej.

E_2: Student wymienia realizatorów i definiuje modele pracy socjalnej.

Metody dydaktyczne:

M_1: Wykład;

M_2: Dyskusja;

M_3: Praca z tekstem;

M_4: Prezentacja (w tym multimedialna);



WIEDZA

W_1: Posiada wiedzę na temat istoty, celów, i metod pracy socjalnej – egzamin pisemny.

W_2: Wymienia realizatorów i modele pracy socjalnej – prezentacja lub referat.

W_3: Wymienia realizatorów i modele pracy socjalnej – referat.

Lektury podstawowe:

1. Dubois B., Krogsrud M. K., Praca socjalna, Warszawa 1996

2. Pilch T., Lepalczyk I., Pedagogika społeczna, Warszawa 1995

3. Skidmore R. A., Thackeray M.G., Wprowadzenie do pracy socjalnej, Warszawa 1996


1. Kwaśniewski J., Praca socjalna, pomoc społeczna, Warszawa 1995

2. Mikołajewicz W., Praca socjalna jako działanie, Warszawa 1996

3. Pawlas-Czyż Sabina (red.), Praca socjalna wobec współczesnych problemów społecznych, Toruń

2007

4. Rybczyńska D. A., Olszak-Krzyżanowska B., Aksjologia racy socjalnej, Katowice 1999

5. Matyjas B., Porąbaniec M., W drodze ku profesjonalizacji zawodu pracownika socjalnego, Kielce

2008

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu36

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Wstęp do socjologii (Introduction to sociology)


Kod przedmiotu –

Język: polski


Wskazanie grupy przedmiotów: podstawowy





studia stacjonarne – w – 30 godzin.

studia niestacjonarne – w – 20 godzin.

Punkty ECTS – 2 (w-2)


Prowadzący

studia stacjonarne: w – ks. dr D. Tułowiecki, ćw. – dr A. Trąbka.

studia niestacjonarne: w – ks. dr D. Tułowiecki, ćw. – dr A. Trąbka.



Cele:

Zdobycie podstawowej wiedzy z zakresu socjologii jako dyscypliny naukowej oraz nabycie wiedzy

teoretycznej w różnych dziedzinach życia społecznego. Rozwój umiejętności analitycznych przebiegu

procesów społecznych.


Zapoznanie studentów z historycznymi uwarunkowaniami narodzin socjologii, podstawowymi

definicjami, istotą, metodami i narzędziami badań. Zwrócenie uwagi na powiązania jednostki z

36



całościami społecznymi oraz ukazanie sposobów badania świata społecznego i wyjaśniania

fenomenów społecznych.


I. Wykłady

T_1: Zagadnienia wstępne – historyczne uwarunkowania narodzin socjologii, socjologia jako nauka,

metody i narzędzia socjologii, problemy badawcze

T_2: Kultura

T_3: Zmiana społeczna

T_4: Interakcje społeczne i sieci stosunków społecznych

T_5: Socjalizacja – powstanie istoty społecznej

T_6: Dewiacja i kontrola społeczna

T_7: Zróżnicowania i ruchliwość społeczna

T_8: Zróżnicowania i ruchliwość społeczna w Polsce

T_9: Grupy społeczne

T_10: Organizacje – celowe grupy formalne

T_11: Społeczność lokalna

T_12: Rodzina i naród

T_13: Gospodarka i świat pracy

T_14: Państwo i polityka

T_15: Religia

II. Ćwiczenia

T_16: Socjologizm Durkheima

T_17: Harmonijna wizja społeczeństwa – funkcjonalizm w socjologii i antropologii

T_18: Konfliktowa wizja społeczeństwa – Karol Marks

T_19: Fenomenologiczna koncepcja socjologii Alfreda Schutza

T_20: Podsumowanie. Porównanie poznanych wizji społeczeństwa



WIEDZA

E_1: Posiada podstawową wiedzę konieczną dla pracownika socjalnego na temat więzi społecznych,

grup i środowisk lokalnych, które definiuje, opisuje i rozpoznaje; student identyfikuje teorie społeczne

i rozróżnia podstawowe sposoby definiowania społeczeństwa oraz zjawisk w nim zachodzących

(W_06);

E_2: Posiada podstawową wiedzę konieczną dla pracownika socjalnego z zakresu rozwoju

społecznego człowieka i roli środowiska kulturowego dla tego rozwoju, tłumaczy czynniki

wpływające na rozwój oraz objaśnia podstawowe zależności (W_07).

E_3: Student definiuje społeczne środowiska życia człowieka, wymienia i opisuje wśród nich:

rodzinę, grupy pierwotne, grupy wtórne, środowiska lokalne, naród, instytucje polityczne,

gospodarcze i religijne – tłumaczy ich podstawową strukturę, dynamikę, tworzenie w nich warunków

rozwojowych (W_08)

UMIEJĘTNOŚCI

1. Student analizuje – potrafi dokonywać podstawowej analizy przebiegu procesów społecznych

istotnych dla rozumienia funkcjonowania jednostki w społeczeństwie, szczególnie interpretuje

mechanizmy podtrzymujące marginalizację społeczną (U_06);

Metody dydaktyczne:

M_1: Wykład.

M_2: Dyskusja.

M_3: Prezentacja (w tym multimedialna).



WIEDZA

M_1: Student definiuje socjologię jako naukę, Wymienia problemy współczesnych społeczeństw,

wylicza i objaśnia główne teorie społeczne, tłumaczy przemiany zachodzące w społecznościach, w

tym w społeczeństwie polskim – Egzamin pisemny.

M_2: Student nazywa o objaśnia podstawowe teorie społeczne, wskazuje ich twórców i wylicza je,

tłumaczy podstawowe zjawiska społeczne w ich świetle – Kolokwium zaliczeniowe.

UMIEJĘTNOŚCI

M_3: Posiada umiejętność analizy przebiegu procesów społecznych podtrzymujących marginalizację

społeczną, posługuje się terminologią socjologiczną, – Egzamin pisemny

Lektury podstawowe:

1. Szacka B., Wprowadzenie do socjologii, Warszawa 2003

2. Goodman N., Wstęp do socjologii, Poznań 2001

3. Ritzer G. Klasyczna teoria socjologiczna, Poznań 2004, s.108-150, 279-308.

4. Malinowski B, „Zasada do ut des przenikająca życie plemienne”, w: Kucia M. i Sztompka P.

Socjologia – Lektury, Kraków 2005, s. 99-10.


1. Turner J.H., Socjologia. Koncepcja i ich zastosowanie, Poznań 2004

2. Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2002

3. Giddens A., Socjologia, Warszawa 2004

4. Klasyczne teorie socjologiczne. Wybór tekstów, red. P. Śpiewak, Warszawa 2006

Uwagi:

SYLLABUS UPJPII (2013)



Specjalność

Poziom licencjat

Nazwa przedmiotu37


Rynek pracy i bezrobocie


Labour Market and Unemployment

Kod przedmiotu

Język - polski

Typ przedmiotu – kierunkowy


Przedmiot obieralny (tak/nie) - nie




studia stacjonarne – III, sem. V

studia niestacjonarne – III, sem. V


studia stacjonarne – 16 (w), 14(ć)

studia niestacjonarne – 10 (w), 10 (ć)

Punkty ECTS – 3(2;1)

Forma zaliczenia: pisemna

Prowadzący

studia stacjonarne: dr hab. Paweł Ulman

studia niestacjonarne: dr hab. Paweł Ulman

Koordynator sylabusa – dr hab. Paweł Ulman

Wymagania wstępne:

Zaliczony podstawowy kurs ekonomii

37



Cele:

Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z koncepcjami teoretycznymi rynku pracy, zasadami

jego funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej, instytucjami na nim działającymi oraz

polityką rynku pracy. Ponadto, celem przedmiotu jest przedstawienie problematyki aktywności

ekonomicznej ludności i jej szczególnego aspektu jakim jest bezrobocie, jego przyczyn i skutków.


Treści kształcenia będą obejmowały problematykę rynku pracy w ujęciu popytowym i podażowym

oraz rolę państwa w jego kształtowaniu. W tym zakresie przedstawione zostaną powiązania polityki

rynku pracy z innymi rodzajami polityk jak np. polityką edukacyjną, polityką prorodzinną. Powiązaną

z powyższym jest problematyka aktywności ekonomicznej w tym bezrobocia. W szczególny sposób

podjęte zostaną tematy aktywności ekonomicznej różnych grup społecznych. Omówione będą

przyczyny i skutki bezrobocia w ujęciu społecznym i indywidualnym.

Wykłady:

1. Rynek pracy – jako kategoria ekonomiczna (popyt na pracę i podaż pracy oraz czynniki je

determinujące)

2. Polityka państwa na rynku pracy w Polsce (aktywna polityka rynku pracy, pasywna polityka

rynku pracy)

3. Polityka rynku pracy a polityka zatrudnienia, edukacyjna, rodzinna

4. Aktywność ekonomiczna ludności – pracujący, bezrobotni, bierni zawodowo

5. Bezrobocie (istota, rodzaje, przyczyny, skutki pozytywne, skutki negatywne)

6. Nierówności w dostępie do rynku pracy

Ćwiczenia:

1. Programy rynku pracy:

1.1. Europejska Strategia Zatrudnienia

1.2. Wspieranie mobilności zawodowej w UE

1.3. Krajowe Plany Działań na Rzecz Zatrudnienia

1.4. Program Uczenie się przez całe życie

1.5. Pozostałe programy (aktywizacja kobiet, młodzieży, osób niepełnosprawnych, program

50+, kształcenie ustawiczne)

2. Badanie aktywności ekonomicznej ludności – definicje, mierniki

3. Kobiety i mężczyźni na rynku pracy – czy kobiety są dyskryminowane

4. Osoby młode i osoby starsze na rynku pracy

5. Niepełnosprawność a aktywność zawodowa

6. Bezrobocie a ubóstwo


Wiedza (W):

1. Student definiuje i tłumaczy podstawowe pojęcia rynku pracy oraz zna zagadnienia polityki

rynku pracy

2. Student opisuje problematykę bezrobocia oraz wymienia i charakteryzuje najważniejsze jego

skutki

Umiejętności (U):

1. Student wykorzystuje i interpretuje dane statystyczne dotyczące aktywności ekonomicznej

ludności

2. Student analizuje przyczyny i skutki bezrobocia w odniesieniu do poszczególnych grup

społecznych

Kompetencje (K):

1. Student wyraża oceny badanych zjawisk oraz ocenia programy rynku pracy


M1 - Wykład audytoryjny, M2 - Prezentacja, M3 – Dyskusja (burza mózgów)


Obecność na wykładach i zajęciach ćwiczeniowych jest obowiązkowa. Podstawą uzyskania zaliczenia

będzie pisemny sprawdzian umiejętności kształtowanych w ramach zajęć ćwiczeniowych oraz

prezentacja zadanej problematyki przygotowana i omówiona przez studentów (dla uzyskania oceny

pozytywnej należy uzyskać co najmniej 50% punktów). Na ocenę egzaminacyjną składać się będzie

egzamin pisemny (waga 50%), wynik zaliczenia ćwiczeń (waga 50%).

SW1 - sprawdzian zaliczeniowy pisemny; SW2 – egzamin pisemny; SW3 – prezentacja; SW4 -

ocenianie ciągłe

Lektury podstawowe:

Szydlik-Leszczyńska A., Funkcjonowanie współczesnego rynku pracy – wybrane uwarunkowania

Dyfin, Warszawa 2012

Kwiatkowski E., Bezrobocie. Podstawy teoretyczne, PWN, Warszawa 2002


Podolec B., Ulman P. Wałęga A., Aktywność ekonomiczna a sytuacja materialna gospodarstw

domowy, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków 2008

Uwagi:

SYLLABUS UPJPII (2013)



Specjalność

Poziom licencjat

Nazwa przedmiotu38


Statystyka społeczna z demografią


Social Statistics and Demography

Kod przedmiotu

Język - polski

Typ przedmiotu – kształcenia ogólnego


Przedmiot obieralny (tak/nie) - nie




studia stacjonarne – III, sem. V

studia niestacjonarne – III, sem. V


studia stacjonarne – 20 (w), 10 (ćw.)

studia niestacjonarne – 12 (w), 8 (ćw.)

Punkty ECTS – 3(2;1)

Forma zaliczenia: pisemna

Prowadzący

studia stacjonarne: dr hab. Paweł Ulman

studia niestacjonarne: dr hab. Paweł Ulman

Koordynator sylabusa – dr hab. Paweł Ulman

Wymagania wstępne:

Podstawowe umiejętności matematyczne, znajomość podstaw metodologii badań społecznych

Cele:Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi metodami statystycznej analizy

zjawisk społecznych ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień demograficznych. W związku z tym,

38



że metody statystyczne posługują się liczbami dla opisu rzeczywistości to drugim celem przedmiotu

jest wykształcenie umiejętności prezentacji i opisu badanych zjawisk za pomocą liczb oraz właściwej

interpretacji wyników badania ilościowego.


Treścią przedmiotu będzie: podstawowa wiedza i podstawowe umiejętności z zakresu statystyki

opisowej, matematycznej oraz demografii; wiedza na temat źródeł i metod pozyskiwania danych dla

badania zjawisk społecznych w tym demograficznych, wiedza na temat badań statystyki publicznej i

niepublicznej, podstawowych metod analizy statystycznej i demograficznej.

Wykłady:

1. Statystyka – historia, podstawowe pojęcia i definicje

2. Statystyka opisowa – charakterystyki rozkładu jednej zmiennej, badanie zależności

3. Statystyka matematyczna – podstawowe informacje: estymacja i weryfikacja hipotez

4. Statystyczne badanie zjawisk społecznych - zagadnienia wstępne

5. Źródła i metody pozyskiwania danych – problem harmonizacji badań i porównywalności

danych

6. Statystyka społeczna w Polsce i w Unii Europejskiej – najważniejsze badania, podejmowane

problemy

7. Demografia – podstawowe nurty w demografii

8. Demografia – badanie struktury ludności; ruch naturalny ludności (małżeństwa, rozwody,

urodzenia, zgony); ruch wędrówkowy ludności.

Ćwiczenia:

1. Praca z publikacjami statystycznymi – konstrukcja i czytanie tabel i wykresów statystycznych

2. Szeregi statystyczne i ich analiza – miary statystyczne (charakterystyki rozkładu, miary

zależności)

3. Wskaźniki społeczne i demograficzne – konstrukcja, obliczanie i interpretacja

4. Proste metody statystycznej analizy dynamiki zjawisk – indeksy dynamiki (w tym wskaźnik

kosztów utrzymania)


Wiedza (W):

1. Student definiuje i tłumaczy podstawowe pojęcia statystyczne oraz zna zagadnienia

statystycznego badania zjawisk społecznych

2. Student wymienia i opisuje źródła i metody pozyskiwania danych społecznych oraz wymienia i

charakteryzuje najważniejsze badania statystyki społecznej

3. Student zna i objaśnia podstawowe nurty w demografii oraz zjawiska demograficzne

Umiejętności (U):

1. Student wykorzystuje i interpretuje dane statystyczne

2. Student oblicza podstawowe mierniki (wskaźniki) statystyczne (demograficzne) i je

interpretuje

Kompetencje (K):

1. Student wyraża oceny badanych zjawisk na podstawie uzyskanych wyników analiz


M1 - Wykład audytoryjny, M2 - Zajęcia ćwiczeniowe


Obecność na wykładach i zajęciach ćwiczeniowych jest obowiązkowa. Podstawą uzyskania zaliczenia

będzie pisemny sprawdzian umiejętności kształtowanych w ramach zajęć ćwiczeniowych (dla

uzyskania oceny pozytywnej należy uzyskać co najmniej 50% punktów). Na ocenę egzaminacyjną

składać się będzie egzamin pisemny (waga 50%), wynik zaliczenia ćwiczeń (waga 40%) oraz krótki

projekt na temat wybranego zjawiska społecznego badanego przy wykorzystaniu metod

statystycznych (10%)

SW1 - sprawdzian zaliczeniowy pisemny; SW2 – egzamin pisemny; SW3 - projekt

Lektury podstawowe:

Panek T., Statystyka społeczna, PWE, Warszawa 2007

Holzer J.Z., Demografia, PWE, Warszawa 2003


Sobczyk M., Statystyka. Podstawy teoretyczne, przykłady-zadania, Wydawnictwo UMCS, Lublin

1998

Uwagi:

SYLABUS



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu39

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Biomedyczne podstawy rozwoju. (Biomedical Foundations of the Development).


Kod przedmiotu

Język: polski


Wskazanie grupy przedmiotów: A (kształcenia ogólnego)


studia stacjonarne – II rok, III semestr


studia stacjonarne – w. – 20 godzin, ćw. – 10 godzin

studia niestacjonarne – w. – 12 godzin, ćw. – 8 godzin


Forma zaliczenia:

wykłady – Egzamin

ćwiczenia – Zaliczenie z oceną

Prowadzący:

studia stacjonarne: mgr Dorota Wierzba

studia niestacjonarne: mgr Dorota Wierzba


Wymagania wstępne:

Podstawowa wiedza z psychologii rozwojowej i biologii ze szczególnym uwzględnieniem anatomii

i fizjologii człowieka.

Cele:

Celem prowadzonych zajęć jest zapoznanie studentów z fazami rozwoju ontogenetycznego człowieka

i przyczynami zaburzeń rozwojowych oraz wypracowanie umiejętności rozpoznawania zagrożeń dla

prawidłowego rozwoju biologicznego i psychicznego.


Przedmiotem zajęć jest problematyka prawidłowości rozwoju ontogenetycznego człowieka

i odstępstw od normy rozwojowej.

Treści merytoryczne – Pełny opis: Wykłady:

1. Podstawowe pojęcia auksologiczne i rodzaje zmian zachodzących w rozwoju.

2. Znaczenie układów integrujących i regulujących w rozwoju człowieka.

3. Rozwój fizyczny w okresie prenatalnym.

4. Rozwój fizyczny w okresie postnatalnym.

- stadium noworodka,

- okres niemowlęcy,

- okres poniemowlęcy,

- okres przedszkolny,

- okres młodszy szkolny,

- okres dojrzewania płciowego,

- okres młodzieńczy

5. Zagrożenia zdrowotne w progresywnym okresie rozwoju.

6. Metody diagnostyczne w auksologii.

Ćwiczenia:

7. Czynniki determinujące rozwój – przykłady oddziaływania czynników endogennych i egzogennych.

8. Porównanie okresów rozwoju człowieka z zastosowaniem tabeli norm, siatek centylowych i

wskaźników proporcji przy uwzględnieniu dymorfizmu płciowego.

9. Kompleksowa ocena rozwoju dziecka w wybranym wieku (stadium noworodka, okres niemowlęcy,

okres poniemowlęcy, wiek przedszkolny, wiek młodszy szkolny, okres dojrzewania).


WIEDZA

Student:

1. definiuje podstawowe pojęcia auksologiczne

2. rozróżnia cechy charakterystyczne dla poszczególnych okresów rozwojowych

3 identyfikuje zagrożenia zdrowotne w progresywnym okresie rozwoju

UMIEJĘTNOŚCI

Student:

1. posługuje się wybranymi narzędziami stosowanymi w diagnostyce auksologicznej

2. ocenia prawidłowość rozwoju dziecka na podstawie wybranego przypadku

3. dokonuje analizy porównawczej stanu fizycznego płci męskiej i żeńskiej w różnych okresach

rozwojowych

4. prezentuje wyniki analizy i oceny rozwoju dziecka w wybranym okresie rozwojowym


Student:

1. wykazuje się wrażliwością na problemy dziecka i opiekunów dziecka dotkniętego

nieprawidłowością rozwojową

2. ma świadomość wczesnych i późnych konsekwencji zaburzeń rozwojowych

3. jest zdeterminowany na uświadamianie środowisku społecznemu zagrożeń zdrowotnych okresu

rozwojowego

4. wykazuje się uczciwością i poszanowaniem własności intelektualnej


1. wykłady

2. analiza materiałów źródłowych

3. stosowanie narzędzi badawczych

4. analiza przypadku

5. dyskusja,

6. praca pisemna,

7. prezentacja,

Sposoby sprawdzania osiągniętych efektów:

1. wnioski z analizy materiałów źródłowych

2. wnioski z analizy przypadku

3. udział w dyskusji

4. prezentacja

5. praca pisemna

6. egzamin pisemny

Warunki zaliczenia:

O terminie i warunkach zaliczenia studenci są informowani na pierwszych zajęciach..

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest systematyczne przygotowanie studenta do ćwiczeń i opanowanie

wymaganych treści na bieżąco.

Praca pisemna na ocenę: T: Ocena rozwoju i zagrożeń rozwojowych w oparciu o analizę wybranego

przypadku na podstawie wywiadu i obserwacji.

Kryteria oceny pracy pisemnej:

zgodność treści z tematem

przejrzystość treści (kompozycja)

poprawność merytoryczna

poprawność gramatyczna (stylistyka, ortografia, interpunkcja)

materiały dodatkowe (rysunki, tabele, wykresy, zdjęcia itp.)

zawartość bibliografii (stosowny dobór, aktualne pozycje)

poprawność zapisu bibliograficznego

przypisy

terminowość złożenia pracy do oceny.

Egzamin pisemny po zakończeniu wykładów i pozytywnym zaliczeniu ćwiczeń.

Lektury podstawowe:

Doleżych B. Łaszczyca P. Biomedyczne podstawy rozwoju z elementami higieny szkolnej.

Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010.

Wolański N., Rozwój biologiczny człowieka. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2012.

Woynarowska B. (red.): Zdrowie i szkoła. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2000.


Gworys K., Biomedyczne podstawy aktywnego wypoczynku. Wyższa Szkoła Hotelarstwa i Turystyki,

Częstochowa 2002.

Harwas–Napierała B. (red.), Rodzina a rozwój człowieka dorosłego. Wydawnictwo Naukowe UAM,

Poznań 2003.

Harwas–Napierała B., Trempała J. (red.), Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów

życia człowieka. PWN, Warszawa 2004.

Jaczewski A. (red.), Biologiczne i medyczne podstawy rozwoju i wychowania. Wydawnictwo

Akademickie Żak, Warszawa 2009.

Jopkiewicz A., Suliga E., Biomedyczne podstawy rozwoju i wychowania. ITE, Radom – Kielce 2005.

Krawczyński M. (red.), Norma kliniczna w pediatrii. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.

McLaughlinD., Stamford J., White D. Fizjologia człowieka. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 2013.

Rodziewicz-Gruhn J., Biomedyczne podstawy rozwoju i wychowania. Wydawnictwo Wyższej Szkoły

Pedagogicznej, Częstochowa 1999.

SYLABUS



Specjalność: -


Nazwa przedmiotu40

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Zdrowie publiczne. (Public Health).


Kod przedmiotu

Język: polski


Wskazanie grupy przedmiotów: C (kierunkowy)


studia stacjonarne – III rok, VI semestr

studia niestacjonarne - III rok, VI semestr


studia stacjonarne – w. – 20 godzin, ćw. – 10 godzin

studia niestacjonarne – w. – 12 godzin, ćw. – 8 godzin


Forma zaliczenia:

wykłady – Zaliczenie z oceną

ćwiczenia – Zaliczenie

Prowadzący

studia stacjonarne: mgr Dorota Wierzba

studia niestacjonarne: mgr Dorota Wierzba


Wymagania wstępne:

Podstawowa wiedza z zakresu socjologii, prawa i medycyny środowiskowej.

Cele:

Celem prowadzonych zajęć jest zapoznanie studentów z koncepcją zdrowia publicznego i

zagadnieniami dotyczącymi problematyki ochrony zdrowia, uwarunkowań zdrowia oraz zasadami

funkcjonowania systemu ochrony zdrowia.


Przedmiotem zajęć jest problematyka zorganizowanych działań społeczeństwa na rzecz ochrony,

promowania i przywracania zdrowia przy udziale instytucji, środków ekonomicznych i programów

ukierunkowanych na zaspokajanie potrzeb zdrowotnych populacji jako całości.


Wykłady:

1. Zdrowie w kontekście społecznym. Determinanty zdrowia.

2. Zdrowie publiczne - rozwój dyscypliny, zakres, definicje, pojęcia.

3. Międzynarodowa polityka zdrowotna i współpraca w zakresie ochrony zdrowia.

4. Polityka zdrowotna oraz promocja zdrowia w Polsce.

5. Zadania organów państwowych i samorządowych z zakresu ochrony zdrowia.

6. System ochrony zdrowia w Polsce. Miejsce zdrowia publicznego w systemie ochrony zdrowia.

7. Ochrona zdrowia w obliczu zagrożeń cywilizacyjnych.

8. Nadzór sanitarno epidemiologiczny.

9. Wybrane aspekty finansowania ochrony zdrowia w Polsce.

10. Aspekty prawne wykonywania zawodów medycznych.

Ćwiczenia

11. Instytucje zdrowia publicznego i ich zadania.

12. Źródła informacji o stanie zdrowia zbiorowości i założenia Narodowego Programu Zdrowia na

lata 2007-2015 – analiza danych.

13. Regulacje prawne w ochronie zdrowia a jakość opieki zdrowotnej.

14. Narodowy Fundusz Zdrowia i zakres świadczeń ze środków publicznych.

15. Prawa Pacjenta


WIEDZA

Student:

1. definiuje podstawowe pojęcia z zakresu zdrowia publicznego i ochrony zdrowia

2. charakteryzuje elementy składowe systemu ochrony zdrowia

3. opisuje sprawowanie nadzoru sanitarno-epidemiologicznego

4. objaśnia cywilizacyjne zagrożenia zdrowia

UMIEJĘTNOŚCI

Student:

1. analizuje źródła informacji o stanie zdrowia zbiorowości

2. porządkuje i interpretuje treści zapisów prawnych odnoszących się do zagadnień ochrony zdrowia

3. weryfikuje zakres należnych świadczeń zdrowotnych z otrzymywanymi

4. umiejętnie korzysta z instytucji ochrony zdrowia


Student:

1. ma świadomość zagrożeń zdrowia w wymiarze społecznym

2. jest otwarty na potrzeby zdrowotne społeczeństwa

3. wykazuje się wrażliwością na przestrzeganie praw pacjenta

4. wykazuje się uczciwością i poszanowaniem własności intelektualnej


1. wykłady i ćwiczenia

2. analiza materiałów źródłowych (dokumenty prawne, raporty, dane statystyczne, projekty, karta

praw pacjenta)

3. dyskusja,

4. prezentacja,

5. konsultacje

Sposoby sprawdzania osiągnięć:

1. wykłady i ćwiczenia (obecność)

2. analiza materiałów źródłowych (wnioski)

3. udział w dyskusji (opinie)

4. prezentacja (ocena i samoocena))

5. praca pisemna (ocena)

Warunki zaliczenia: O terminie i warunkach zaliczenia studenci są informowani na pierwszych zajęciach.

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest systematyczne uczestnictwo studenta w ćwiczeniach i

przygotowanie prezentacji: T: Ochrona zdrowia wybranej populacji na tle jej aktualnego stanu

zdrowia i potrzeb zdrowotnych.

Kryteria oceny prezentacji:

zgodność treści z tematem

poprawność merytoryczna

przejrzystość treści (kompozycja)

poprawność gramatyczna

materiały dodatkowe (rysunki, tabele, wykresy, zdjęcia itp.)

estetyka wizualna

źródła informacji

terminowość

Zaliczenie pisemne po zakończeniu wykładów i pozytywnym zaliczeniu ćwiczeń.

Lektury podstawowe:

Kulik T.B. Latalski M. (red.): Zdrowie publiczne. Wydawnictwo CZELEJ, Lublin 2002.

Leowski J. Polityka zdrowotna a zdrowie publiczne, CeDeWu, Warszawa 2010.

Litwiejko A. Podstawy zdrowia publicznego w aspekcie prawno-społecznym. Wydawnictwo Atut.

Wrocław 2010.

Sygit M. Zdrowie Publiczne. Wydawnictwo Wolters Kluwer. Warszawa 2010.

Narodowy Program Zdrowia na lata 2007 – 2015.


Czupryna A., Poździoch S., Ryś A., Włodarczyk C. Zdrowie publiczne t.1, t.2, Vesalius. Kraków 2000.

Dawydzik L.T. Ochrona zdrowia pracujących. PZWL, Warszawa 2003.

Głowacka M.D., Zdanowska J., Zdrowie publiczne w Polsce. Wydawnictwo Wolters Kluwer.

Warszawa 2013.

Getzen T. Ekonomika zdrowia. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2000.

Jędrychowski W. Epidemiologia w medycynie klinicznej i zdrowiu publicznym. Wydawnictwo

Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków 2010.

Wojtczak A. Zdrowie publiczne. Wyzwania dla systemów zdrowia XXI wieku. Wydawnictwo Lekarskie

PZWL. Warszawa 2009.

Włodarczyk C., Shickle D., Czabanowska K., Moran N.E., Zdrowie publiczne w krajach europejskich.

Wybrane zagadnienia etyczne. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków 2007.




Specjalność: Brak


Nazwa przedmiotu41

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)*:

BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY (Health and Safety)

Kod przedmiotu:

Język: Polski

Typ przedmiotu: Przedmiot kształcenia ogólnego

Przedmiot obieralny (tak/nie): Nie


studia stacjonarne I stopnia: rok I, semestr I

studia niestacjonarne I stopnia: rok I, semestr I



Punkty ECTS: 2


ćwiczenia: zaliczenie

Prowadzący: studia stacjonarne: dr Renata Winkler

studia niestacjonarne: dr Renata Winkler

Koordynator sylabusa: dr Renata Winkler

Wymagania wstępne: Brak

Cele: Celem zajęć jest zapoznanie studentów z: istniejącym stanem prawnym z zakresu

ochrony pracy, prawami oraz obowiązkami pracownika pracodawcy, jak również z

zasadami zachowania się w przypadku zagrożenia lub wypadku przy pracy

Treści kształcenia: Regulacje prawne w zakresie bhp. Instytucje związane z bhp. Obowiązki i prawa

pracownika oraz pracodawcy. Zasady zachowania się sytuacji wypadku przy pracy.

Wykład

T_1 Istota bhp i pojęcia podstawowe

T_2 Krajowe i międzynarodowe regulacje prawne w zakresie bhp.

T_3 Prawa i obowiązki pracownika i pracodawcy

T_4 Ochrona pracy kobiet i pracowników młodocianych

Ćwiczenia

T_5 Profilaktyka wypadków przy pracy (identyfikacja zagrożeń zawodowych:

szacowanie, analiza i ocena ryzyka zawodowego.

T_6 Szkolenia zawodowe z zakresu bhp.

41



Efekty kształcenia: E_1 Student rekomenduje podstawowy zakres szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy

(K_W13) E_2 Student rozpoznaje podstawowe instytucje państwowe sprawujące nadzór nad

przestrzeganiem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (K_W13)

E_3 Student rozpoznaje prawa i obowiązki pracodawcy i pracownika (K_W13)

E_4 Student wskazuje zasady ochrony pracy kobiet i pracowników młodocianych (K_W13)

E_5 Student wskazuje zagrożenia zawodowe (K_W13)

Metody dydaktyczne: M_1 wykład

M_2 praca indywidualna

M_3 praca w grupach

M_4 analiza aktów prawnych

M_5 prezentacja

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: W_1 Projekt związany z przygotowaniem prezentacji na szkolenie z zakresu podstaw bhp

W_2 Test pisemny na ocenę po ukończeniu zajęć

Na ocenę składają się dwa składniki: ½ ocena z projektu i ½ ocena z testu zaliczeniowego

Lektury podstawowe: 11) USTAWA z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy - (tekst jednolity) - Dz.U.98.21.94:

DZIAŁ DZIESIĄTY - BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY

12) ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 września 1997 r.

w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jednolity)

Dz.U.03.169.1650

Lektury uzupełniające: 13) Podstawy prewencji wypadkowej, pod red. Z Pawłowskiej, Centralny Instytut Ochrony Pracy -

Państwowy Instytut Badawczy, Warszawa 2008.

14) Słomka A., Zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy, Ośrodek Szkolenia Państwowej

Inspekcji Pracy im. Jana Rosnera, Wrocław 2005.

15) Ocena ryzyka zawodowego. Podstawy metodyczne, pod red. Wiktora M. Zawieski, Centralny

Instytut Ochrony Pracy, Warszawa 2004.

16) Karczewski J., System zarządzania bezpieczeństwem pracy w przedsiębiorstwie, Ośrodek

Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk 2000.

17) Nauka o pracy – bezpieczeństwo, higiena, ergonomia, Pod red. nauk. D. Koradeckiej,

Centralny Instytut Ochrony Pracy Warszawa 2000.

18) Olszewski J., Podstawy ergonomii i fizjologii pracy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w

Poznaniu, Poznań 1997.

19) Studenski R., Organizacja bezpiecznej pracy w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo Politechniki

Śląskiej, Gliwice 1996.

Uwagi:




Specjalność: Brak


Nazwa przedmiotu42

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)*:

ERGONOMIA W PRACY SOCJALNEJ (Ergonomics in social

works)

Kod przedmiotu:

Język: Polski

Typ przedmiotu: Przedmiot kształcenia ogólnego

Przedmiot obieralny (tak/nie): Nie


studia stacjonarne I stopnia: rok II, semestr II

studia niestacjonarne I stopnia: rok II, semestr II

Wymiar studia stacjonarne: wykład 10h

studia niestacjonarne: wykład 10h

Punkty ECTS: 1


ćwiczenia: zaliczenie

Prowadzący: studia stacjonarne: dr Renata Winkler

studia niestacjonarne: dr Renata Winkler

Koordynator sylabusa: dr Renata Winkler

Wymagania wstępne: Bezpieczeństwo i higiena pracy

Cele: Przekazanie studentom interdyscyplinarnej wiedzy o człowieku w środowisku pracy

Treści kształcenia: Człowiek w środowisku pracy: elementy materialnego środowiska pracy, fizjologia

pracy, układ przestrzenny stanowiska pracy

Wykład

T_1 Definicja, przedmiot i zakres ergonomii. Ergonomia a technika „przyjazna

człowiekowi”. Układ człowiek – maszyna. Materialne środowisko pracy

(czynniki fizyczne, chemiczne, biologiczne, hałas w procesie pracy,

oświetlenie i barwy w miejscu pracy, mikroklimat).

T_2 Parametry charakteryzujące sylwetkę człowieka. Fizjologiczne

uwarunkowania wydajności pracy.Pozycja robocza. Ergonomiczne

kształtowanie stanowiska roboczego. Projektowanie stanowisk roboczych.

T_3 Psychofizyczne właściwości człowieka. Obciążenia fizyczne i umysłowe.

Optymalny czas pracy, przerwy wypoczynkowe.

42



Efekty kształcenia: E_1 student opisuje elementy układu człowiek-maszyna (K_W13)

E_2 student opisuje elementy materialnego środowiska pracy

E_3 student charakteryzuje obciążenie fizyczne i umysłowe

E_4 student potrafi wskazać niezbędne działania w zakresie przystosowania

pomieszczenia/stanowiska pracy do potrzeb określonej osoby (w tym również osoby

niepełnosprawnej) (K_U08)

E_5 student pozostaje otwarty na kontynuację uczenia się w formie samokształcenia (K_K01)

Metody dydaktyczne: M_1 wykład

M_2 praca indywidualna

M_3 praca w grupach

M_4 analiza przypadków

M_5 analiza aktów prawnych

M_6 projekt

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: W_1 Projekt związany z przygotowaniem prezentacji na szkolenie z zakresu podstaw bhp

W_2 Test pisemny na ocenę po ukończeniu zajęć

Na ocenę składają się dwa składniki: ½ ocena z projektu i ½ ocena z testu zaliczeniowego

Lektury podstawowe:

Ergonomia pracy biurowej, pod redakcją M. Złowodzkiego, Polska Akademia Nauk. Komitet

Ergonomii, Kontekst, Kraków 2004.


Hławiczka M., Ścieszka D., Ergonomia i ochrona pracy. Cz. 1. Biomedyczne podstawy pracy,

Wydaw. Politechniki Łódzkiej, Bielsko-Biała 2001.

Hławiczka M., Ścieszka D., Ergonomia i ochrona pracy. Cz. 1. Metody oceny pracy fizycznej, Wydaw.

Akademii Techniczno-Humanistycznej, Bielsko-Biała 2003.

Jasiak A., Swereda D., Ergonomia osób niepełnosprawnych, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej,

Poznań 2005.

Konarska M., Ergonomia pracy biurowej, Centralny Instytut Ochrony Pracy, Warszawa 2001.

Kowal E., Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa-

Poznań 2002.

Wróblewska M., Ergonomia : skrypt dla studentów, PO, Opole 2004.

Wykowska M., Ergonomia, Wydawnictwa AGH, Kraków

Uwagi:

SYLABUS UPJPII

Jednostka prowadząca Wydział Nauk Społecznych, Instytut Nauk o Rodzinie, Instytut Pracy

Socjalnej

Kierunek Nauki o Rodzinie, Praca socjalna

Specjalność

Poziom studia licencjackie

Nazwa przedmiotu43

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Mediacje rodzinne / Family mediation


Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu obowiązkowy

Wskazanie grupy przedmiotów przedmiot kierunkowy


studia stacjonarne II rok, semestr III,IV

studia niestacjonarne II rok, semestr III,IV


studia stacjonarne w.10, ćw. 40 + 60

studia niestacjonarne ćw. 60

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia

Prowadzący

studia stacjonarne mgr Katarzyna Wojtanowicz

studia niestacjonarne mgr Katarzyna Wojtanowicz

Koordynator sylabusa mgr Katarzyna Wojtanowicz

Wymagania wstępne:

Podstawowe umiejętności komunikacji, podstawy psychologii rodziny

Cele:

Celem zajęć jest dostarczenie rzetelnej wiedzy, podstaw teoretycznych oraz stworzenie możliwości

efektywnego ćwiczenia i rozwijania umiejętności w zakresie mediacji rodzinnych. Zapoznanie z

przyczynami i dynamiką konfliktu oraz zasadami prowadzenia mediacji w sprawach rodzinnych.


Zapoznanie studentów z zasadami, organizacją oraz przebiegiem procesu mediacji rodzinnych,

stosowanych strategii oraz technik. Praktyczne ćwiczenie umiejętności mediacyjnych.


Wykłady:

1. Psychologia konfliktu

2. Mediacje – podstawowe zagadnienia.

3. Zasady mediacji.

4. Zadania mediatora.

5. Etapy mediacji.

43



6. Techniki komunikacji w mediacji

7. W jakich sprawach warto stosować mediację rodzinna?

8. Przeciwwskazania do mediacji.

9. Korzyści płynące ze stosowania mediacji.

Ćwiczenia:

10. Prowadzenie mediacji - etapy mediacji.

11. Rozwód jako kryzys - perspektywa indywidualna, diadyczna oraz rodzinna.

12. Dzieci w mediacji - ochrona interesów dziecka oraz formy i zakres włączania dzieci w

proces mediacji. Wypracowanie planu opieki rodzicielskiej.

13. Mediacja i co dalej?


WIEDZA –

1. Student posiada wiedzę o konfliktach, ich źródłach i możliwych sposobach ich

rozwiązywania w drodze mediacji.

UMIEJĘTNOŚCI –

1. Student prowadzi mediację rodzinną oraz tworzy porozumienie mediacyjne.

KOMPETENCJE (POSTAWY) –

1. Student posiada umiejętność skutecznego rozwiązywania sporów i konfliktów.

Metody dydaktyczne: prezentacje multimedialne, symulacje przypadków, przykłady konstruowanych ugod mediacyjnych i

planów opieki rodzicielskiej.


WIEDZA –

2. Student posiada wiedzę o konfliktach, ich źródłach i możliwych sposobach ich

rozwiązywania w drodze mediacji .

Ćwiczenia praktyczne, kolokwium, ocena ciągła

UMIEJĘTNOŚCI –

1. Student prowadzi mediację rodzinną w oparciu o wiedzę z zakresu psychologii konfliktu,

zasad i etapów mediacji oraz tworzy porozumienie mediacyjne.

Ćwiczenia praktyczne, kolokwium, ocena ciągła


1. Posiada umiejętność skutecznego rozwiązywania sporów i konfliktów.

2. Ćwiczenia praktyczne, ocena ciągła

Lektury podstawowe:

1. Moore W. Christopher – Mediacje, praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Wolters

Kluwer, Warszawa 2009

2. Gójska Agata, Wioletta Huryn – Mediacja w rozwiązywaniu konfliktów rodzinnych.;

Wydawnictwo C.H. BECK; Warszawa 2007


1. Praca zbiorowa pod redakcją Mortona Deutscha, Petera T. Colemana - Rozwiązywanie

konfliktów. Teoria i praktyka.; Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2005

2. Fisher Roger, William Ury - Dochodząc do TAK. Negocjowanie bez poddawania się.; Polskie

Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1999

3. Przybyła - Basista Hanna - Mediacje rodzinne w konflikcie rozwodowym. Gotowość i opór

małżonków a efektywność procesu mediacji.; Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego,

Katowice 2006.

4. Hart Archibald D. - Rozwód. Jak ratować dzieci.; Wydawnictwo Polskiej Prowincji

Dominikanów "W drodze", Poznań 2006

http://www.kodeks.osdw.pl/autor/Przyby%B3a-Basista+Hanna;jsessionid=726C1A0DC9CE07CA6EB315E9877D51EB.s2

http://www.kodeks.osdw.pl/wydawca/Wydaw.Uniwersytetu%20Śląskiego,C0207;jsessionid=726C1A0DC9CE07CA6EB315E9877D51EB.s2

SYLABUS UPJPII



Specjalność


Nazwa przedmiotu44

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Poradnictwo socjalne/social counseling


Kod przedmiotu

Język polski




studia stacjonarne III rok, semestr VI

studia niestacjonarne III rok, semestr VI



studia niestacjonarne w.10, ćw. 10

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia zaliczenie

Prowadzący




Wymagania wstępne:

Cele:

Nabycie umiejętności prowadzenie poradnictwa socjalnego, przedstawiania możliwości rozwiązania

problemu konkretnego klienta . Przedstawienie klientowi informacji o prawach i uprawnieniach

związanych z jego trudną sytuacją życiową, pomoc w przygotowaniu pism urzędowych,

przedstawienie konsekwencji działań, które mogła być przez niego podjęte.


Istota poradnictwa socjalnego, przedstawiania możliwości rozwiązania problemu konkretnego

klienta. Przedstawienie klientowi informacji o prawach i uprawnieniach związanych z jego trudną

sytuacją życiową, pomoc w przygotowaniu pism urzędowych, przedstawienie konsekwencji działań,

które mogła być przez niego podjęte.


Wykład:

1. Istota poradnictwa socjalnego.

2. Poradnictwo jako forma rozwoju jednostki.

3. Koncepcje poradnictwa.

4. Rodzaje i formy poradnictwa socjalnego.

44



5. Gotowość psychologiczna do pomagania.

Ćwiczenia:

6. Kontekst sytuacji doradczej – trudności, oczekiwania, bariery.

7. Wsparcie emocjonalne.

8. Umiejętności interpersonalne w pracy doradczej.

9. Poradnictwo w sytuacji kryzysowej.

10. Poradnictwo, a praca socjalna i inne narzędzia.


WIEDZA –

Student definiuje wybrane sytuacje problemowe oraz opisuje działania mające na celu

przeprowadzenie zmiany.

UMIEJĘTNOŚCI –

Student projektuje działania dla osób, grup społecznych oraz środowisk lokalnych

zgodnie z diagnozą występujących problemów zakładając zmianę.

Student organizuje zespół zaplanowanych działań opartych na założeniach teoretycznych

oraz diagnozie problemu.


Student wykazuje otwartość na komunikowanie się z organizacjami i instytucjami

pomocy społecznej podejmując planowanie, realizację oraz ewaluację projektu

socjalnego.

Student wykazuje się samodzielnością w realizacji i ewaluacji działania.

Metody dydaktyczne:

prezentacje multimedialne, praca z tekstem, dyskusja.


WIEDZA –



Ocena ciągła oraz opracowany projekt socjalny.

UMIEJĘTNOŚCI –






Zrealizowanie projektu socjalnego wraz z ewaluacja.




socjalnego.

Ocena ciągła. Zrealizowanie projektu socjalnego wraz z ewaluacja.



Lektury podstawowe:

1. Kargulowa A., O teorii i praktyce poradnictwa. Odmiany poradoznawczego dyskursu,

Warszawa 2006

2. Tarkowska M., Rozmowa doradcza - wspólne poszukiwanie rozwiązań, Warszawa 2006


1. Kukla D., Bednarczyk Ł., (red.) poradnictwo zawodowe dla osób z grupy szczególnego

ryzyka. Wybrane aspekty , Warszawa 2010

2. Futyma F., Mariana Kulczyckiego relacyjna koncepcja życia człowieka i jej zastosowanie w

poradnictwie, (w:) A. kargulowa (red.), Z podstaw poradoznawstwa, z. 1, AUW nr 1878,

Wrocław 1996

3. Jedliński K., Sztuka słuchania, (w:) ABC pomocy psychologicznej, (red.) J. Santorski,

Warszawa 1993

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność


Nazwa przedmiotu45

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Projekt socjalny / Social project


Kod przedmiotu

Język polski




studia stacjonarne III rok, semestr V

studia niestacjonarne III rok, semestr V




Punkty ECTS 4


Prowadzący




Wymagania wstępne:

Cele:

Nabycie umiejętności samodzielnego przygotowania projektu socjalnego w oparciu o analizę

wygranego problemu społecznego. Zrealizowanie i ewaluacja przygotowanego projektu socjalnego.


Istota projektu socjalnego. Metodyka tworzenia i ewaluacji projektu socjalnego:


Wykład:

Istota projektu socjalnego.

Metodologia tworzenia projektu socjalnego.

Ćwiczenia:

Przygotowanie projektu socjalnego w oparciu o wybrany problem społeczny.

Realizacja projektu socjalnego.

Ewaluacja projektu socjalnego.

45




WIEDZA –



UMIEJĘTNOŚCI –

Student projektuje działania dla osób, grup społecznych oraz środowisk lokalnych zgodnie z

diagnozą występujących problemów zakładając zmianę.

Student organizuje zespół zaplanowanych działań opartych na założeniach teoretycznych oraz

diagnozie problemu.




socjalnego.


Metody dydaktyczne:



WIEDZA –




UMIEJĘTNOŚCI –










socjalnego.




Lektury podstawowe:

1. Wolska- Prylińska.D, Projekt socjalny w kształceniu i działaniu społecznym, Wyd. Śląsk”,

Katowice 2010

2. Chludziński M, Przybylski W, Jak skutecznie napisać projekt socjalny? Nowa edycja środków

z EFS na lata 2007-2013 Poradnik dla potencjalnych projektodawców Europejskiego

Funduszu Społecznego, Wyd.Verlag Dashofer, Warszawa 2006

3. Podstawy ewaluacji dla pomocy społecznej, ROPS, Kraków 2011


1. Marynowicz-Hetka E., Piekarski J. (red.): Wokół problemów działania społecznego, Wyd.

„Śląsk”, Katowice 1998

2. Niesporek A.: Projekt socjalny, W: S. Pawlas-Czyż (red.): Praca socjalna wobec

współczesnych problemów społecznych, Wyd. Akapit, Toruń 2007

Uwagi:

SYLABUS UPJPII



Specjalność


Nazwa przedmiotu46

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Superwizja/Supervision


Kod przedmiotu

Język polski




studia stacjonarne III rok, semestr VI

studia niestacjonarne III rok, semestr VI




Punkty ECTS 3


Prowadzący




Wymagania wstępne:

Cele:

Nabycie


Istota projektu socjalnego. Metodyka tworzenia i ewaluacji projektu socjalnego:


Wykład:

Istota superwizji.

Koncepcje superwizji w pracy socjalnej

Superwizja a podnoszenie kompetencji zawodowych .

Superwizja jako ograniczanie stresu i wypalenia zawodowego w pracy socjalnej.

Wprowadzanie superwizji w pracy socjalnej.

Ćwiczenia:

Procedury i zastosowania superwzji w pracy socjalnej (sesje superwizyjne).

46




WIEDZA –



UMIEJĘTNOŚCI –








socjalnego.


Metody dydaktyczne:



WIEDZA –




UMIEJĘTNOŚCI –










socjalnego.




Lektury podstawowe:

1. Superwizja pracy socjalnej. Zastosowania i dylematy, red. J Szmagalski, Warszawa 2005

2. Wódz K., Leśniak-Berek E., Superwizja w pomocy społecznej, w: Praca socjalna wobec

współczesnych problemów społecznych, red. S. Pawalas –Czyż, Toruń 2007

3. Szmagalski J., Stres i wypalenie zawodowe pracowników socjalnych, Warszawa 2009


1. Granosik M., Profesjonalny wymiar pracy socjalnej, Katowice 2006

2. Fengler J., Pomaganie męczy - wypalenie w pracy zawodowej, Gdańsk 2000

3. Sutton C., Psychologia dla pracowników socjalnych, Gdańsk 2004

Uwagi:




Specjalność


Nazwa przedmiotu47

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Podstawy ekonomii (Principles of economics)


Kod przedmiotu

Język: polski


Wskazanie grupy przedmiotów przedmiot podstawowy


studia stacjonarne - I rok, I semestr

studia niestacjonarne - I rok, I semestr


studia stacjonarne: W – 20 godzin, Ćw – 10 godzin

studia niestacjonarne: W – 12 godzin, Ćw – 8 godzin

Punkty ECTS: 2 (W-1, Ćw – 1)

Forma zaliczenia: W – egzamin, Ćw - kolokwium

Prowadzący

studia stacjonarne: W i Ćw – dr M. Woźniak

studia niestacjonarne: W i Ćw – dr M. Woźniak

Koordynator sylabusa: dr M. Woźniak

Wymagania wstępne:

Wiedza ogólna na poziomie matury.

Cele:

Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z problematyką mikro- i makroekonomiczną tzn.

poznaniem zagadnień ekonomicznych w skali poszczególnych podmiotów gospodarczych i

gospodarki jako całości, z decyzjami podejmowanymi na szczeblu krajowym i światowym.


1. Posługiwanie się podstawowymi pojęciami z zakresu ekonomii.

2.Rozumienie procesów społeczno-ekonomicznych.

Wykłady

1. Wprowadzenie – podstawowe pojęcia i przedmiot ekonomii, współczesne systemy społeczno-

gospodarcze, główne nurty współczesnej ekonomii;

2. Gospodarka towarowa. Towar i jego właściwości.

3 . Przedsiębiorstwo jego istota i rodzaje ze względu na różne kryteria

4. Główne kategorie i pojęcia makroekonomii: produkt krajowy brutto PKB i dochód narodowy (DN);

5. Rola państwa w gospodarce rynkowej. Budżet państwa

6. Wzrost i rozwój gospodarczy, czynniki przyspieszające tempo wzrostu oraz bariery;

7. Równowaga gospodarcza. Cykl koniunkturalny – porównanie cyklu klasycznego i jego zmian po II

wojnie światowej;

8. Proces inflacji – istota, przyczyny, rodzaje i możliwości ograniczania;

9. Bezrobocie – jego przyczyny, rodzaje, możliwości ograniczania;

10. Proces integracji gospodarczej w świecie ze szczególnym uwzględnieniem Europy;

47



Ćwiczenia

1. Analiza rynku:

- popyt i krzywa popytu,

- podaż i krzywa podaży,

- relacje między ceną, popytem i podażą,

- równowaga rynkowa, cena równowagi

2. Teoria produkcji i kosztów

3 .Rynek finansowy:

- struktura rynku finansowego,

- rynek pieniężny,

- rynek kapitałowy,

- rola pośredników finansowych

4. Rozwój zrównoważony – istota, uwarunkowania, stopień wdrażania we współczesnym świecie;

5. Rynek pracy, systemy płac;


1. Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z ekonomii, opisać podmioty gospodarcze oraz

objaśnić cele ich działania

2. Student umie objaśnić działanie rynku oraz zależności pomiędzy podmiotami, które na nim

funkcjonują


1. Dyskusja.

2. Praca z tekstem


1. Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z ekonomii, opisać podmioty gospodarcze oraz

objaśnić cele ich działania

Egzamin/kolokwium

2. Student umie objaśnić działanie rynku oraz zależności pomiędzy podmiotami, które na nim

funkcjonują

Egzamin/kolokwium

Lektury podstawowe:

1. Dach Z., Mikroekonomia, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 2008.

2. Marciniak S.: Makro i Mikroekonomia. Podstawowe problemy. PWN, Warszawa 2006.

3. Begg D., Fischer S., Dornbusch R., Ekonomia II tom, Makroekonomia. PWE, Warszawa 2007.

4. Dach Z., Szopa B., Podstawy makroekonomii, PTE, Kraków 2004.


1. Sachs J., Koniec z nędzą: zadanie dla naszego pokolenia, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa

2006.

2. Stiglitz J., Wizja sprawiedliwej globalizacji : propozycje usprawnień / Joseph E. Stiglitz ; przekł.

Adam Szeworski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.

Uwagi:

https://www.bj.uj.edu.pl/uj/katalog?sessionid=2013052014383100646&skin=default&lng=pl&inst=consortium&host=192.168.1.3%2b1235%2bDEFAULT&patronhost=192.168.1.3%201235%20DEFAULT&search=SCAN&function=INITREQ&sourcescreen=INITREQ&pos=1&rootsearch=3&elementcount=1&u1=4&t1=Wizja%20sprawiedliwej%20globalizacji%20%3a%20propozycje%20usprawnie%c5%84%20%2f%20Joseph%20E.%20Stiglitz%20%3b%20przek%c5%82.%20Adam%20Szeworski.&beginsrch=1

https://www.bj.uj.edu.pl/uj/katalog?sessionid=2013052014383100646&skin=default&lng=pl&inst=consortium&host=192.168.1.3%2b1235%2bDEFAULT&patronhost=192.168.1.3%201235%20DEFAULT&search=SCAN&function=INITREQ&sourcescreen=INITREQ&pos=1&rootsearch=3&elementcount=1&u1=4&t1=Wizja%20sprawiedliwej%20globalizacji%20%3a%20propozycje%20usprawnie%c5%84%20%2f%20Joseph%20E.%20Stiglitz%20%3b%20przek%c5%82.%20Adam%20Szeworski.&beginsrch=1

SYLABUS UPJPII - dokumenty.upjp2.edu.pldokumenty.upjp2.edu.pl/wns/ · Uzyskanie pozytywnej oceny z...

Documents

Transcript of SYLABUS UPJPII - dokumenty.upjp2.edu.pldokumenty.upjp2.edu.pl/wns/ · Uzyskanie pozytywnej oceny z...