SYLABUS UPJPII 2013/2014 Instytut Historii Sztuki i Kulturydokumenty.upjp2.edu.pl/whidk/ · Nazwa...

65
SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Historii Sztuki i Kultury Nazwa kierunku Historia Sztuki Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki XIX wieku powszechnej Rok studiów III Semestr studiów 5 Kod przedmiotu Typ studiów Stacjonarne Język kształcenia Polski Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Obowiązkowy Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda Sposób realizacji Ćwiczenia Wymagania wstępne Brak Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Przygotowanie przez studentów prezentacji multimedialnych na podstawie wskazanej literatury naukowej,. M. 1 Dyskusja moderowana przez prowadzącego, podsumowanie prowadzącego M. 2 Cele Student w sposób praktyczny wykorzystuje zdobywaną na wykładach wiedzę, uzupełnioną o zagadnienia szczegółowe z danego okresu, uczy się przeprowadzania analizy problemowej i prezentacji pracy pisemnej. Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Zaliczenie z oceną. Zaliczenie na podstawie regularnego uczęszczania na zajęcia, aktywnego w nich udziału, przygotowania prezentacji oraz zdania kolokwium pisemnego sprawdzającego wiedzę i umiejętność analizy problemów omawianych w trakcie zajęć. Treści merytoryczne (skrócony opis przedmiotu) Teoretyczne podstawy architektury XIX wieku T. 1 Architektura i urbanistyka centrów europejskich T. 2 Problematyka Ikonograficzna T.3 Malarstwo pejzażowe T.4 Sztuka wobec tradycji i współczesności w XIX wieku T.5 Poglądy o sztuce i krytyka artystyczna T.6 Wystawy światowe a odrodzenie rzemiosła T.7 Treści merytoryczne (pełny opis przedmiotu) Zaprezentowanie teoretycznych podstaw architektury XIX wieku T. 1 Omówienie na wybranych przykładach architektury i urbanistyki centrów europejskich T. 2 Przedstawienie wybranych zagadnień z zakresu problematyki ikonograficznej T.3 Ukazanie na wybranych przykładach malarstwa pejzażowego T.4 Sztuka wobec tradycji i współczesności w XIX T.5

Transcript of SYLABUS UPJPII 2013/2014 Instytut Historii Sztuki i Kulturydokumenty.upjp2.edu.pl/whidk/ · Nazwa...

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki XIX wieku powszechnej

Rok studiów III

Semestr studiów 5

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda

Sposób realizacji Ćwiczenia

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych

Stosowane metody dydaktyczne

Przygotowanie przez studentów prezentacji

multimedialnych na podstawie wskazanej literatury

naukowej,.

M. 1

Dyskusja moderowana przez prowadzącego,

podsumowanie prowadzącego

M. 2

Cele Student w sposób praktyczny wykorzystuje zdobywaną na

wykładach wiedzę, uzupełnioną o zagadnienia szczegółowe z

danego okresu, uczy się przeprowadzania analizy

problemowej i prezentacji pracy pisemnej.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie z oceną. Zaliczenie na podstawie regularnego

uczęszczania na zajęcia, aktywnego w nich udziału,

przygotowania prezentacji oraz zdania kolokwium pisemnego

sprawdzającego wiedzę i umiejętność analizy problemów

omawianych w trakcie zajęć.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Teoretyczne podstawy architektury XIX wieku T. 1

Architektura i urbanistyka centrów europejskich T. 2

Problematyka Ikonograficzna T.3

Malarstwo pejzażowe T.4

Sztuka wobec tradycji i współczesności w XIX

wieku

T.5

Poglądy o sztuce i krytyka artystyczna T.6

Wystawy światowe a odrodzenie rzemiosła T.7

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Zaprezentowanie teoretycznych podstaw

architektury XIX wieku

T. 1

Omówienie na wybranych przykładach architektury

i urbanistyki centrów europejskich

T. 2

Przedstawienie wybranych zagadnień z zakresu

problematyki ikonograficznej

T.3

Ukazanie na wybranych przykładach malarstwa

pejzażowego

T.4

Sztuka wobec tradycji i współczesności w XIX T.5

wieku

Poglądy o sztuce i krytyka artystyczna T.6

Wystawy światowe a odrodzenie rzemiosła T.7

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student pogłębia

wiedzę i

znajomość

terminologii z

zakresu sztuki

powszechnej

omawianego

okresu

K_W02;

K_W04;

T. 1 – T. 7 M. 1; M. 2 Prezentacja

multimedialna

wybranego tematu,

udział w dyskusji,

kolokwium

pisemne

sprawdzające

wiedzę i

umiejętność

analizy problemów

omawianych w

trakcie zajęć.

Student w pracy

pisemnej

wykazuje się

umiejętnością

wykorzystania

literatury

przedmiotu

K_U01;

K_U05; K_U09

T.1 – T. 7 M. 1; M. 2 zaliczenie na

podstawie

prezentacji

multimedialnej

wybranego tematu

oraz regularnego

uczęszczania na

zajęcia

Zajęcia w grupie

umożliwiają

studentom

podjęcie

merytorycznej

dyskusji nad

omawianym

zagadnieniem, z

krytycznym

podejściem do

prezentowanych

tekstów

K_U06; K_K02;

K_K06

T.1 – T. 7 M. 1; M. 2 Wymagana

aktywność podczas

zajęć w toku

dyskusji nad

omawianymi

zagadnieniami

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Białostocki J., Symbole i obrazy w świecie sztuki, Studia i

rozprawy z dziejów myśli o sztuce, Warszawa 1982;

Krakowski P., Teoretyczne podstawy architektury wieku XIX,

„Zeszyty Naukowe UJ. Prace z Historii Sztuki”, t. DXXV, z.

15, 1979;

Krakowski P., Architekt w wieku XIX – artysta czy inżynier,

„Folia Historiae Artium”, t. XXVI, 1990, s. 115-131;

Krakowski P., Krajobraz idealny w malarstwie w. XVIII i XIX

[w:] „Folia Historiae Atrium”, t. XII 1976;

Dzieje krytyki artystycznej i mysli o sztuce, red. M. Ceron, J.

Malinowski, Warszawa 2009, s. 57 – 68;

Tematy, tradycje i teorie w sztuce doby romantyzmu, Warszawa

1981;

Lepiarczyk J., Z problematyki kompozycji urbanistycznej 2

poł. XIX wieku (Paryż i Wiedeń) [w:] Sztuka 2 poł. XIX wieku.

Materiały sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki Łódz,

listopad 1971, Warszawa 1973, s. 37-49.

Otto Wagner, Wiedeń, Architektura około 1900, red.. J.

Purchla, Kraków 2000, s. 39-78.

Literatura uzupełniająca:

Bałus J., W kręgu znaczeń symbolicznych architektury

sakralnej XIX wieku, Toruń 2011.

Drexlerowa A. M., Olszewski A. K., Polska i Polacy na

Powszechnych Wystawach Światowych 1851-2000, Warszawa

2005;

Krakowski P., Ruiny i groby w sztuce preromantyzmu i

romantyzmu, [w:] „Folia Historiae Atrium”, t. XIV 1978, s.

103 – 129;

Krakowski P., Fasada dziewiętnastowieczna. Ze studiów nad

architekturą wieku XIX, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace z

Historii Sztuki”, t. DCII, z. 16, 1981, s. 55-96;

Morawska H., Między romantyzmem a realizmem. O

poglądach na sztukę Thore-Bürgera w latach 1855-1861,

Rocznik Historii Sztuki, t. V, 1965, s. 150-166;

Pracownia i dom artysty XIX i XX wieku. Mitologia i

rzeczywistość, Materiały z konferencji IHS UW oraz SHS w

Warszawie 25 i 26 kwietnia 2002, Warszawa 2002, s. 35-47.

Romantyzm. Studia nad sztuką drugiej połowy wieku XVIII i

wieku XIX, Materiały z sesji SHS, Warszawa listopad 1963,

Warszawa 1967;

Zgórniak M., O historyzmie w malarstwie XIX wieku,

„Ikonotheka”, 11, 1996, s. 169-186;

Żuchowski T. J., Patriotyczne mity i toposy. Malarstwo

niemieckie 1800 – 1848, Poznań 1991.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Historia sztuki XIX wieku powszechnej

Rok studiów III

Semestr studiów 5

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Cele Studenci uzyskują wiedzę na temat najważniejszych zjawisk w

sztuce powszechnej XIX.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Egzamin z oceną. Egzamin ustny; obejmuje rozpoznanie

reprodukcji trzech dzieł sztuki z zakresu malarstwa, rzeźby i

architektury oraz omówienie związanej z nimi problematyki

artystycznej a także rozwiązanie zagadnienia problemowego w

ujęciu przekrojowym w kontekście historyczno –

kulturowym. Zakres wiedzy obejmuje treści przekazane w

ramach wykładów i ćwiczeń oraz literatury podstawowej.

Oceniana jest umiejętność posługiwania się właściwą

terminologią, przeprowadzenie analizy i interpretacji,

samodzielnego wartościowania dzieł sztuki i zjawisk

artystycznych. Ocena z egzaminu stanowi średnią

sprawdzanych efektów.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Neoklasycyzm w kontekście różnorodności nurtów T. 1

Światopogląd romantyczny w

dziewiętnastowiecznej Europie

T. 2

Realizm – założenia i praktyka artystyczna T.3

Impresjonizm, postimpresjonizm, neoimpresjonizm

– nowa forma, ikonografia i ewolucje kierunków

T.4

Symbolizm – nowe obszary wyobraźni T.5

Akademizm w malarstwie i rzeźbie T.6

Rzeźba od neoklasycyzmu do nowego klasycyzmu T.7

Odmiany klasycyzmu w architekturze T.8

Historyzm, eklektyzm i początki nowoczesności w

architekturze

T.9

Odrodzenie sztuk i rzemiosł T.10

Treści merytoryczne (pełny opis Przedstawienie neoklasycyzmu w kontekście T. 1

przedmiotu) różnorodności nurtów

Omówienie światopoglądu romantycznego w

dziewiętnastowiecznej Europie

T. 2

Ukazanie realizmu, jego założeń i praktyki

artystycznej

T.3

Przedstawienie impresjonizmu, postimpresjonizmu,

neoimpresjonizmu jako nowej formy, jak również

ikonografii i ewolucji kierunków

T.4

Omówienie symbolizmu – nowe obszary wyobraźni T.5

Przedstawienie akademizm w malarstwie i rzeźbie T.6

Przedstawienie rozwoju rzeźby od neoklasycyzmu

do nowego klasycyzmu

T.7

Ukazanie odmian klasycyzmu w architekturze T.8

Przedstawienie rozwoju historyzmu, eklektyzmu

oraz początków nowoczesności w architekturze

T.9

Odrodzenie sztuk i rzemiosł T.10

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student nabywa

umiejętność

posługiwania się

właściwą

terminologią z

zakresu sztuki

XIX wieku oraz

zaznajamia się z

polecaną

literaturą

K_W02;

K_W03

T. 1 - 10 M.1 – M. 2 Egzamin ustny

Student potrafi

rozpoznać dzieła

sztuki

omawianego

okresu, określić

ich tematykę,

ikonografię ,

przeprowadzić

analizę i

wskazać na

kontekst

odniesień

historyczno -

kulturowych

K_W04; K_U05 T. 1 - 10 M.1 – M. 2 Egzamin ustny

Student potrafi

interpretować i

porównywać

K_W07 T. 1 - 10 M.1 – M. 2 Egzamin ustny

zjawiska

artystyczne

posługując się

właściwymi

metodami

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa: Honour H., Neoklasycyzm, Warszawa 1972;

Hofstaetter H., Symbolizm, Warszawa 1980;

Juszczak W., Postimpresjoniści, Warszawa 1972;

Kępiński Z., Impresjonizm, Warszawa 1976;

Kotula P., Krakowski, Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980;

Legrand G., Sztuka romantyzmu, Warszawa 2007;

Nochlin L., Realizm, Warszawa 1974;

Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3 (wiek XIX),

Warszawa 1988;

Pevsner N., Historia architektury europejskiej, Warszawa

1976;

Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001;

Poprzęcka M., Akademizm, Warszawa 1974;

Starzyński J., O romantycznej syntezie sztuk, Warszawa 1965;

Starzyński J., Romantyzm i narodziny nowoczesności,

Warszawa 1972;

Sztuka świata, t. VIII, Warszawa 1994;

Tschudi Madsen S., Art. Nouveau, Warszawa 1977;

Tuffelli N., Sztuka XIX wieku, Warszawa 2007;

Wallis M., Secesja, Warszawa 1987.

Literatura uzupełniająca:

Apelli P., Goya, Warszawa 2006;

Bałus J., Zjawisko historyzmu w architekturze wieku XIX.

Próba opisu, „Dzieła i interpretacje”, t. 3, 1995, s. 69-80;

Baudelaire C., O sztuce. Szkice krytyczne, Warszawa-Kraków

1961;

Bartolena S., Manet, Warszawa 2006;

Bartolena S., Degas i impresjoniści, Warszawa 2006;

Berger J., Courbet i góry Jura, Warszawa 1999;

Berger J., Rodin i dominacja seksualna, Warszawa 1999;

Białostocki J., Romantyzm malarski w Polsce i w Europie, [w]

tegoż, Refleksje i syntezy ze świata sztuki, Warszawa 1978;

Borghesi S., Cezanne, Warszawa 2006;

Crepaldi G., Turner i Constable, Warszawa 2006;

Crepaldi G., Rossetti i Prerafaelici, Warszawa 2006;

Cezanne P., Listy, Warszawa 1968;

Courthion P., Gericault w oczach współczesnych i w oczach

przyjaciół, Warszawa1966;

Courthion P., Courbet w oczach własnych i w oczach

przyjaciół, Warszawa 1963;

Krakowski P., J. Purchla, (red.) Sztuka około 1900 w Europie

Środkowej. Centra i prowincje artystyczne, Kraków 1997;

Krakowski P., Nagrobki w Staglieno, „Folia Historiae Artium”,

t. 24, 1988, s. 97-116;

Gautier T., Pisarze i artyści romantyczni, Warszawa 1975;

Grabska E., Moderniści o sztuce, Warszawa 1971;

Grabska, H. Morawska, Warszawa 1970;

Huysmans J-K., O sztuce, wyb. opr. E. Grabska, Wrocław

1969;

Jaworska W., W kręgu Gauguina. Malarze szkoły Pont-Avon,

Warszawa 1969;

Rosenbaum R., Międzynarodowy styl około 1800 roku.

studium linearnej abstrakcji, Toruń 2001.

Rottermund A., Jean-Nicolaus Luis Durand a polska

architektura XIX wieku, „Studia z historii sztuki”, t. 45,

Wrocław 1990;

Russo R., Friedrich, Warszawa 2006;

Thoré-Bürger T., Nowe kierunki w sztuce XIX wieku, opr. H.

Morawska, Warszawa-Kraków 1972;

Vollard A., Słuchając Cezannea’a, Degas, Renoire’a, tłum. E.

Zgórniak M., Wokół neorenesansu w architekturze wieku XIX,

„Prace z historii sztuki”, t. 18, Kraków 1987;

Zuffi S., Monet, Warszawa 2006.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki nowożytnej powszechnej

Rok studiów II

Semestr studiów 4

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki

Sposób realizacji Ćwiczenia

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Analiza i interpretacja dzieła sztuki w grupie

ćwiczeniowej na podstawie prezentacji

multimedialnej połączonej z referatem

M. 1

Analiza i interpretacja dzieła sztuki w terenie lub w

muzeum

M. 2

Dyskusja problemowa M. 3

Cele Utrwalenie i uzupełnienie treści podanych w ramach

wykładów przedstawiających historię sztuki nowożytnej

powszechnej od XV do 2 poł. XVIII w., oraz wdrożenie

studentów do samodzielnej pracy przy analizach dzieł sztuki, z

wykorzystaniem literatury w obcojęzycznej.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie z oceną.

Warunkiem uzyskania zaliczenia jest systematyczne i aktywne

uczestnictwo w zajęciach, opracowanie i zaprezentowanie

ważnego obiektu lub sylwetki artysty. Szeroki zakres

chronologiczny, tematyczny, jak i europejska skala

geograficzna zmusza studentów do samodzielnego wyboru

tematyki referatu i koreferatu.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Sztuka nowożytna we Włoszech. T. 1

Sztuka nowożytna w Niderlandach i Hiszpanii T. 2

Sztuka nowożytna we Francji T. 3

Sztuka nowożytna w Rzeszy Niemieckiej T. 4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Omówienie wybranych zagadnień związanych z

kształtowaniem się sztuki nowożytnej we Włoszech

od XV do XVIII w.

T. 1

Omówienie wybranych zagadnień związanych z

kształtowaniem się sztuki nowożytnej w

Niderlandach i Hiszpanii od XV do XVIII w.

T. 2

Omówienie wybranych zagadnień związanych z

kształtowaniem się sztuki nowożytnej we Francji od

XVI do XVIII w.

T. 3

Omówienie wybranych zagadnień związanych z

kształtowaniem się sztuki nowożytnej w Rzeszy

Niemieckiej od XVI do XVIII w.

T. 4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student zna i

rozumie

właściwą

terminologię,

poznaje

ikonografię

dzieł i ich treści

ideowe

K_W02;

K_W04.

T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student potrafi

datować i

właściwie

klasyfikować i

interpretować

pod względem

stylowym

zabytek

K_W04;

K_W07.

T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student zna i

rozumie

podstawowe

pojęcia i zasady

z prawa

autorskiego

K_W08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4 M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Student umie

sporządzać

opracowanie

pisemne, potrafi

wyszukiwać

informacje,

dokonywać

analizy

problemu, oceny

i selekcji

materiału

K_U01; K_U02;

K_U03.

T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Student potrafi

rozpoznać różne

rodzaje dzieł

sztuki oraz

przeprowadzić

ich krytyczną

K_U02; K_U05. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

analizę i

interpretację z

zastosowaniem

typowych

metod, w celu

określenia ich

znaczeń,

oddziaływania

społecznego,

miejsca w

procesie

historyczno-

kulturowym

Student posiada

umiejętność

merytorycznego

argumentowania

z

wykorzystaniem

poglądów

innych autorów,

oraz

formułowania

wniosków

K_U06. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student posiada

umiejętność

przygotowania

typowych prac

pisemnych w

języku polskim,

dotyczących

zagadnień

szczegółowych,

z

wykorzystaniem

podstawowych

ujęć

teoretycznych, a

także różnych

źródeł

K_U08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student umie

przygotować

wystąpienia

ustne w języku

polskim,

dotyczące

zagadnień

szczegółowych,

z

wykorzystaniem

K_U09 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

podstawowych

ujęć

teoretycznych, a

także różnych

źródeł

Student ma

świadomość

zakresu swojej

wiedzy z

dziedziny

historii sztuki i

umiejętności

warsztatowych

oraz rozumie

potrzebę

dalszego,

ciągłego

rozwoju

kompetencji w

zakresie

fachowym,

ogólno

humanistyczny

m, jak też

kompetencji

personalnych i

społecznych

K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student potrafi

współdziałać i

pracować w

grupie,

przyjmując w

niej różne role

K_K02 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student

prawidłowo

identyfikuje i

rozstrzyga

dylematy

związane z

wykonywaniem

zawodu,

rozumie

konieczność

przestrzegania

norm etycznych

w pracy

historyka sztuki

i popularyzacji

wiedzy z

K_K04 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

zakresu historii

sztuki

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura będzie efektem samodzielnych poszukiwań

studenta, uzupełnionych niezbędnymi pozycjami podczas

konsultacji z prowadzącym zajęcia.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Historia sztuki nowożytnej powszechnej

Rok studiów II

Semestr studiów 4

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Dyskusja problemowa M. 3

Fragmenty filmów monograficznych i reportaży z

wystaw.

T. 4

Cele Zdobycie wiedzy o najważniejszych zjawiskach w sztuce

nowożytnej z XVII i XVIII w. Znajomość i rozpoznawanie

istotnych dzieł sztuki i form stylistycznych poszczególnych

artystów europejskich. Opanowanie materiału do którego

powraca XIX-wieczna i współczesna sztuka.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Egzamin ustny na zakończenie semestru, rozdzielony na części

I. u prof. K. Kuczmana i część II. – prof. J. A. Chrościckiego.

Rozpoznanie zaprezentowanych dzieł sztuki oraz krótkie

omówienie problematyki artystycznej. Umiejętność osadzenia

poszczególnych artystów w epoce historycznej i formach

stylowych.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w.

w Italii, Francji, Lotaryngii, Francji, Półwyspu

Iberyjskiego, Cesarstwa, Niderlandów Pn. i Pd., a w

mniejszym stopniu : W. Brytanii i Rosji .

T. 1

Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w.

we Francji i Lotaryngii

T. 2

Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w.

na Półwyspie Iberyjskim

T. 3

Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w.

w Cesarstwie Niemieckim oraz w Niderlandach Pn i

Pd.

T. 4

Sztuka barokowa i późnobarokowa XVII-XVIII w.

w Wielkiej Brytanii i Rosji

T. 5

Treści merytoryczne (pełny opis Twórczość M. Merisi da Caravaggio. Sztuka T. 1

przedmiotu) wczesnobarokowa w Rzymie i Bolonii. Artyści z

północy w Rzymie. Projekty i realizacje G. L.

Berniniego we Włoszech. Architekci i rzeźbiarze

Rzymu XVII w. Projekty G. Guariniego i Turyn.

Sztuka dworu Ludwika XIV. Watteau i jego

naśladowcy.

T. 2

Złoty wiek sztuki w Hiszpanii. T. 3

Sztuka na dworze cesarskim. Saksonia, Bawaria,

Prusy oraz malarstwo w Niderlandach

Południowych i Północnych.

T. 4

Szuka Wielkiej Brytanii i Rosji w XVII w. T. 5

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student potrafi

rozpoznać

dzieło sztuki,

określić jego

temat,

ikonografię w

szerszym

kontekście

kulturowym

K_W05

K_W07

K_U05

K_K01

T. 1: T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M 2; M. 3;

M. 4.

Egzamin końcowy

Student potrafi

analizować i

łączyć zjawiska

z różnych

środowisk

artystycznych

K_W05 T. 1: T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M 2; M. 3;

M. 4.

Egzamin końcowy

Student potrafi

posługiwać się

fachową

terminologią z

zakresu sztuki

nowożytnej

powszechnej

K_U05 T. 1: T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M 2; M. 3;

M. 4.

Egzamin końcowy

Zna

podstawową

literaturę

przedmiotu i

pogląd

K_K01 T. 1: T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M 2; M. 3;

M. 4.

Egzamin końcowy

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Obszerny spis literatury w j. polskim i j. kongresowych do

wyboru przedstawiony będzie na zajęciach.

Literatura uzupełniająca:

M.1-M.2

Caravaggio Złożenie do grobu, Arcydzieło Pinakoteki

Watykańskiej. Różne oblicza caravaggionizmu MNW

Warszawa 1996;

Pod jedną koroną. Kultura i sztuka w czasach unii polsko-

saskiej, Zamek Królewski w Warszawie ,Warszawa - Drezno,

1997/98;

Orzeł i Trzy Korony. Sąsiedztwo polsko – szwedzkie nad

Bałtykiem epoce nowożytnej ( XVI-XVIII w., Zamek

Królewski w Warszawie i Kalmar, 2002/03;

Cienie i światła Cztery wieki malarstwa francuskiego. Zamek

Królewski w Warszawie, Warszawa 2005;

Le siecle francais. Francuskie malarstwo i rysunek XVIII

wieku ze zbiorów polskich, MNW, Warszawa 2009;

Stanisław Leszczyński Król Polski księciem Lotaryngii, Zamek

Królewski w Warszawie, Warszawa 2005.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Seminarium licencjackie z historii sztuki nowożytnej

Rok studiów III

Semestr studiów 5-6

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Prof. dr hab. Juliusz Chrościcki

Sposób realizacji Ćwiczenia

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 60

Stosowane metody dydaktyczne

Prezentacja multimedialna M. 1

Prezentacja fragmentów przygotowanych prac

proseminaryjnych połączona z dyskusja na forum

grupy

M. 2

Konsultacje odnośnie poprawności merytorycznej i

warsztatowej prac

M. 3

Cele Wybór tematu i przygotowanie pracy licencjackiej.

Samodzielne zbieranie materiału, kwerendy archiwalne i

biblioteczne, znajomość szeregu dzieł sztuki z autopsji.

Opanowanie techniki pisania pracy licencjackiej (z

przypisami, aneksami źródłowymi i przygotowaniem

ilustracji).

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

W zimowym semestrze : wybór tematyki pierwszego referatu

w wersjach: pisemnej i do zreferowania z prezentacją. W

letnim semestrze powstanie praca licencjacka, lub tylko

kolejny referat. Ocena tego seminarium wiąże się z

systematycznością i jakością wykonanej pracy w ciągu całego

roku.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Omówienie problematyki badawczej związanej z

zaaprobowanymi przez prowadzącego tematami

T. 1

Zapoznanie z metodologią badawczą i zasadami

redagowania pracy

T. 2

Praca nad tekstami źródłowymi i ich krytyka T. 3

Doskonalenie pisanych prac licencjackich T. 4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Proponowana tematyka prac: monografie

konkretnych obiektów sztuki (np.: ryciny, medale

czy monety) w zbiorach polskich (głównie

krakowskich). Ikonografia władców czy struktur

państw. Konkretne przedstawienia plastyczne

parlamentaryzmu europejskiego, systemy elekcji:

papieża, doży czy króla.

T. 1

Rozwijanie umiejętności związanych z pracą nad

tekstem oraz warsztatu badawczego. Doskonalenie

zapisu bibliograficznego, terminologii właściwej

sztuce nowożytnej, umiejętności posługiwania się

odpowiednią metodologią pracy naukowej.

T. 2

Rozwijanie umiejętności pracy nad tekstami

źródłowymi i ich krytyka

T. 3

Dyskusja nad prezentowaniem fragmentów prac

licencjackich, pozwalająca na doskonalenie

umiejętności krytycznej oceny i formułowania

własnych wniosków przez studentów.

T. 4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student nabywa

umiejętność

posługiwania się

prawidłową

terminologią

K_W02 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas

seminarium

licencjackiego;

Praca licencjacka.

Student potrafi

posługiwać się

podstawowymi

metodami

analizy i

interpretacji

dzieł sztuki

K_W07 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas

seminarium

licencjackiego;

Praca licencjacka.

Student nabywa

umiejętność

zdobywania

wiedzy

korzystając z

bibliotek i

źródeł

internetowych

K_U03 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas

seminarium

licencjackiego;

Praca licencjacka.

Student umie

sporządzić pracę

naukową

wykorzystując

w niej

podstawowe

elementy

warsztatu

naukowego

K_U01, K_U02,

K_U06, K_U08

T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas

seminarium

licencjackiego;

Praca licencjacka.

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura: wykorzystanie katalogów wystaw i katalogów

zbiorów muzealnych, wystaw monograficznych

poszczególnych władców, ich medali czy rycin (monografii

artystów). Publikacje polskie i obcojęzyczne.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Historia sztuki nowożytnej powszechnej

Rok studiów II

Semestr studiów 3

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr hab. Kazimierz Kuczman, prof. UPJPII

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne

Ogólne opanowanie wiedzy na poziomie szkoły średniej

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Cele Studenci mają pozyskać wiedzę o najważniejszych zjawiskach

w sztuce europejskiej od XV do XVIII wieku, nabywając

umiejętność rozpoznania i interpretacji dzieła w szerszym

kontekście społecznym, politycznym i religijnym.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie w formie ustnego kolokwium.

1) W pierwszej części zaliczenia sprawdzana jest ogólna

wiedza o najważniejszych zjawiskach w nowożytnej sztuce

polskiej, umiejętność osadzenia twórczości artystów w danej

epoce lub nurcie stylowym, oraz ich dzieł omawianych podczas

wykładu.

2) W drugiej części zaliczenia student dokonuje rozpoznania

prezentowanej na ilustracji dzieła sztuki oraz krótkie

omówienie związanej z nim problematyki. W trakcie egzaminu

brana jest pod uwagę frekwencja studenta na wykładzie.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Renesans – epoka – postawa - styl T. 1

Architektura epoki renesansu T. 2

Rzeźba epoki renesansu T. 3

Malarstwo epoki renesansu T. 4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Renesans – podłoże historyczno-społeczne epoki,

warunki rozwoju, ramy czasowe, zróżnicowanie

terytorialne, postawy artystyczne, cechy formalne,

fazy rozwoju

T. 1

Architektura epoki renesansu – Ramy czasowe,

fazy, cechy stylowe, Florencja i Rzym jako główne

ośrodki, ważniejsi artyści

T. 2

Rzeźba epoki renesansu – Wczesnorenesansowa

rzeźba we Florencji, twórczość rzeźbiarska Michała

Anioła

T. 3

Malarstwo epoki renesansu – Szkoły włoskie w

okresie Quattrocenta, rola Rzymu i Wenecji w

okresie pełnego renesansu, Leonardo, Michał Anioł,

Rafael, szkoły północnoeuropejskie

T.4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student potrafi

rozpoznać

dzieło sztuki,

określić jego

temat,

ikonografię w

szerszym

kontekście

kulturowym

K_W05

K_W07

K_U05

K_K01

T. 1 – T. 4 M. 1 – M. 2 Zaliczenie

Student potrafi

analizować i

łączyć zjawiska

z różnych

środowisk

artystycznych

K_W05 T.1-T.4 M.1-M.2 Zaliczenie

Student potrafi

posługiwać się

fachową

terminologią z

zakresu sztuki

nowożytnej

powszechnej

K_U05 T.1-T.4 M.1-M.2 Zaliczenie

Zna

podstawową

literaturę

przedmiotu i

pogląd

K_K01 T.1-T.4 M.1-M.2 Zaliczenie

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do Literatura podstawowa:

Levy M., Wczesny renesans, Warszawa 1972.

zaliczenia danego przedmiotu Levy M., Dojrzały renesans, Warszawa 1980

Murray P. Architektura włoskiego renesansu, Warszawa 1999.

Renesans w sztuce włoskiej. Architektura-rzeźba-malarstwo,

red. R. Toman, 2007.

Rzepińska M., Malarstwo Cinquecenta, Warszawa 1976.

Sztuka baroku. Architektura-rzeźba-malarstwo, red. R. Toman,

2004.

Sztuka świata, t. 5-7, 2001.

Sherman J. Manieryzm, Warszawa 1970.

Waźbiński Z., Malarstwo Quattrocenta, Warszawa 1972.

Baroque. Architecture-sculpture-painting, ed. by R. Toman,

2004, wersje: niem. i hiszp.;

Preussen – Kunst und Architektur, red. G. Streidt, P.

Feierabend, Kolonia 1999, wersje : fr. i ang.

Literatura uzupełniająca:

Blunt A., Art and Architecture in France: 1500–1700, „The

Pelican History of Art” 1977.

Bochnak A., Historia sztuki nowożytnej, Warszawa – Kraków

1970.

Burke P., Kultura i społeczeństwo w renesansowych Włoszech,

Warszawa 1991.

Burke P., Fabrykacja Ludwika XIV, Warszawa 2011.

Caravaggio Złożenie do grobu, Arcydzieło Pinakoteki

Watykańskiej. Różne oblicza caravaggionizmu MNW Warszawa

1996

Chastel A., Sztuka włoska, t. 1–2, Warszawa 1978.

Gerson H., Kuile E. H., Art and Architecture in Belgium 1600–

1800, „The Pelican History of Art” 1960.

Le siecle francais. Francuskie malarstwo i rysunek XVIII wieku

ze zbiorów polskich, MNW, Warszawa 2009

Levy M., Painting and Sculpture in France in the 18th

Century,

„The Pelican History of Art” 1995.

Osten G. von der, Vey H., Painting and Sculpture in Germany

and the Netherlands 1500–1600, „The Pelikan History of Art”

1969.

Stanisław Leszczyński Król Polski księciem Lotaryngii, Zamek

Królewski w Warszawie, Warszawa 2005.

Székely A, Malarstwo hiszpańskie, Warszawa 1977.

Wittkower R., Art and Architecture in Italy 1600–1750, „The

Pelican History of Art” 1982.

Wyrzykowska M., Śląsk w orbicie Wiednia. Artystyczne związki

Śląska z Arcyksięstwem Austriackim w latach 1648-1741,

Wrocław 2010.

Ziemba A., Iluzja a realizm. Gra z widzem w sztuce

holenderskiej 1580-1660, Warszawa 2005.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Wstęp do historii sztuki

Rok studiów I

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Prof. dr hab. Adam Małkiewicz

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne

Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Dyskusja moderowana przez prowadzącego M. 2

Cele Student nabywa wiedzę o miejscu i znaczeniu sztuki w

systemie nauk humanistycznych, ich specyfice przedmiotowej

i metodologicznej, oraz poznaje terminologie z zakresu nauk

humanistycznych ze szczególnym uwzględnieniem aparatu

pojęciowego dotyczącego materialnej, estetycznej i ideowej

struktury dzieła sztuki. Poznaje też problematykę dziedzin i

dyscyplin naukowych powiązanych z historią sztuki.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Egzamin. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest

uzyskanie zaliczeń z wszystkich przedmiotów, z którymi

związany jest przedmiot Wstępu do historii sztuki. Egzamin

obejmuje całość materiału przedstawionego w wykładzie,

konwersatorium i ćwiczeniach i służy weryfikacji jego

opanowania w stopniu co najmniej podstawowym oraz

umiejętności zastosowania w praktyce głównych elementów

warsztatu naukowego. W szczególności dotyczy to znajomości

przedmiotu historii sztuki (zakres i przemiany pojęć „sztuka” i

„dzieło sztuki”), elementów metody badawczej w ujęciu

historycznym, podstawowej wiedzy o głównych naukach

pomocniczych historii sztuki, przyswojenia sobie fachowej

terminologii właściwej historii sztuki, opanowanie

umiejętności ogólnego określenia geograficznych i czasowych

współrzędnych konkretnego dzieła sztuki.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Wykład obejmuje główne wiadomości o historii

sztuki jako dyscyplinie naukowej.

T. 1

Ponadto wykład dostarcza wiedzę o zawodzie

historyka sztuki i jego uwarunkowaniach

społecznych i etycznych.

T. 2

Treści merytoryczne (pełny opis Wykład obejmuje główne wiadomości o historii T. 1

przedmiotu) sztuki jako dyscyplinie naukowej (m. in. przedmiot

badań i jego przemiany historyczne; metody

badawcze w ujęciu historycznym; miejsce historii

sztuki wśród innych nauk i najważniejsze nauki

pomocnicze; podstawowa aparatura pojęciowa i

„klasyczne” metody rozpoznania i klasyfikacji

dzieła sztuki).

Wykład dostarcza wiedzę o zawodzie historyka

sztuki (zakres fachowych kompetencji historyka

sztuki, m.in.: muzealnictwo, konserwatorstwo i

ochrona zabytków; inwentaryzacja zabytków;

krytyka artystyczna; popularyzacja sztuki) i jego

uwarunkowaniach społecznych i etycznych.

T. 2

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student

zdobywa

podstawową

wiedzę o historii

sztuki jako

dyscyplinie

naukowej.

K_W05; K_K01 T. 1 M. 1 Egzamin

Student zna

metody

badawcze w

historii sztuki.

K_W01 T. 1 M. 1, M. 2 Dyskusja, egzamin

Student poznaje

terminologię

nauk

humanistycznyc

h.

K_W02 T. 1, T. 2 M. 1 Egzamin

Student poznaje

kompetencje

historyka sztuki

w

muzealnictwie,

konserwatorstwi

e, ochronie

zabytków.

K_W05; K_K01

K_K05

T. 2 M. 1 Egzamin

Student potrafi

scharakteryzowa

ć najważniejsze

metody

badawcze w

ujęciu

K_U02; K_W09 T. 1 M. 1, M. 2 Dyskusja, egzamin

historycznym.

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Wstęp do historii sztuki: przedmiot – metodologia – zawód,

red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973 – zwł. rozdz. 4, 5, 7, 8,

10

Literatura uzupełniająca: Białostocki J., Pięć wieków myśli o sztuce, wyd. 2. Warszawa

1976, zwł. część II;

Białostocki J., Historia sztuki wśród nauk humanistycznych,

Wrocław 1980;

Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948,

Historia Nauki Polskiej w Monografiach t. 22;

Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji

naukowych w XIX i XX wieku, red. A.S. Labuda, Poznań 1996

Kalinowski L., Max Dvořák i jego metoda w badaniach nad

sztuką, Warszawa 1974;

Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice,

Kraków 2005;

Panofsky E., Ikonografia i ikonologia, W: tegoż, Studia z

historii sztuki, Warszawa 1971;

Piwocki K., Pierwsza nowoczesna historia sztuki. Poglądy

Aloisa Riegla, Warszawa 1970;

Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1976.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Historia filozofii

Rok studiów I

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

S. dr hab. Teresa Obolevich

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Cele Student zdobywa wiedzę z historii filozofii, potrafi ją

analizować, porządkować i oceniać, a także wykorzystać w

życiu kulturalnym.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie z oceną. Kolokwium ustne.

Student na ocenę dostateczną zna podstawowe fakty z historii

filozofii, potrafi podać nazwiska głównych filozofów

poszczególnych nurtów, z trudnością i bez podawania

szczegółów jest w stanie omówić zasadnicze tezy filozoficzne

danej epoki.

Student na ocenę dobrą w miarę płynnie wymienia

podstawowe fakty z historii filozofii, bez większych trudności

jest w stanie omówić główne tezy filozoficzne kształtujące

daną epokę.

Student na ocenę bardzo dobra płynnie wymienia ważne fakty

z historii filozofii, płynnie podaje tezy filozoficzne

kształtujące daną epokę, bez trudności łączy fakty ze sobą i

wyciąga logiczne wnioski. Zna nazwiska filozofów i potrafi

dokładnie umiejscowić je w historii filozofii oraz w historii

powszechnej.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Historia filozofii starożytnej T.1-T.3

Historia filozofii średniowiecznej T. 4-T.8

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Filozofia helleńska (jońska filozofia przyrody;

początki antropologii – Sokrates; wielkie systemy

starożytne: Platon i platonizm; Arystoteles i

arystotelizm)

T. 1

Filozofia hellenistyczna (sceptycyzm, epikureizm,

stoicyzm; neoplatonizm)

T. 2

Starożytna filozofia (i teologia) chrześcijańska: T. 3

Patrystyka (pierwsze próby rozwiązania relacji

wiary i rozumu (Tertulian, Orygenes); starożytny

spór o wartość filozofii grecko-rzymskiej; droga do

ujęć systemowych)

Filozofia średniowieczna. Okres przygotowawczy

(od Boecjusza do Eriugeny)

T. 4

Filozofia wczesnośredniowieczna (spory

filozoficzno-teologiczne: spór o wartość logiki; spór

o zakres rzeczywistości; wczesnośredniowieczne

teorie człowieka: mistyka)

T. 5

Rozkwit filozofii średniowiecznej (nowe źródła

problemów filozofii; nowe instytucje - uniwersytety

średniowieczne; systemy filozofii średniowiecznej:

arystotelizmy średniowieczne; augustynizm

średniowieczny)

T. 6

Schyłek filozofii średniowiecznej (nowa teoria

nauki – Wilhelm Ockham; początki nauk

przyrodniczych; początki nauk przyrodniczych)

T. 7

Humaniści i odnowienie filozofii starożytnej,

Franciszek Bacon, Suarez i modernizacja

scholastyki

T. 8

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student zna i

rozumie

historyczne

fakty z dziejów

filozofii, zna

główne

zagadnienia

historii filozofii.

Student zna

periodyzację

dziejów filozofii

K_W05,

K_W09

T. 1 – T. 8 M.1-M.2 Kolokwium ustne

Student

pozyskuje

świadomość

wiedzy z

zakresu historii

filozofii oraz

uczestniczy w

życiu

K_W10, K_K06 T. 1 – T. 8 M.1-M.2 Forma ustna

(zaliczenie na

podstawie

obecności oraz

ewaluacji efektów

kształcenia

osiąganych przez

studentów, której

kulturalnym dokonuje się

podczas zajęć w

toku dyskusji nad

zagadnieniami

omawianymi przez

wykładowcę)

Student po

ukończonym

kursie potrafi

analizować,

oceniać i

selekcjonować

wiadomości z

historii filozofii

K_U06 T.1 - T.8 M.1 Forma ustna

(zaliczenie na

podstawie

obecności oraz

ewaluacji efektów

kształcenia

osiąganych przez

studentów, której

dokonuje się

podczas zajęć w

toku dyskusji nad

zagadnieniami

omawianymi przez

wykładowcę)

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. 1, rożne wydania

Literatura uzupełniająca:

Copleston F., Historia filozofii, t. I-III, Warszawa, różne

wydania;

Hadot P., Czym jest filozofia starożytna, przeł. P. Domański,

Warszawa 2000;

Reale G., Historia filozofii starożytnej, tłum. Edward Iwo

Zieliński, Lublin 1993 (tom I – V).

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki XX i XXI wieku powszechnej

Rok studiów III

Semestr studiów 6

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Natasza Styrna

Sposób realizacji Ćwiczenia

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne Prezentacja multimedialna M. 1

Dyskusja M. 2

Cele Student powinien zapoznać się z zagadnieniami

szczegółowymi powiązanymi z sztuką XX wieku.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie z oceną. Zaliczenie na podstawie rozmowy z

prowadzącym, podczas której student otrzymuje zestaw

slajdów do rozpoznania. Warunkiem zaliczenia jest

umiejętność datowania zaprezentowanych dzieł oraz

określenia ich autorstwa. Sprawdzana jest umiejętność

powiązania przedstawionego dzieła ze zjawiskiem lub nurtem

sztuki współczesnej, do którego przynależy.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Malarstwo XX wieku T. 1

Rzeźba XX wieku T. 2

Architektura XX wieku T. 3

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Malarstwo XX wieku: ekspresjonizm, kubizm,

futuryzm, suprematyzm, neoplastycyzm, surrealizm,

nowa rzeczowość, abstrakcyjny ekspresjonizm,

informel, hiperrealizm, nowa figuracja,

postmodernizm

T. 1

Rzeźba XX wieku: ekspresjonizm, kubizm,

futuryzm, rzeźba kinetyczna, nurt organiczny,

minimal art

T. 2

Architektura XX wieku: De Stlij, Bauhaus, styl

międzynarodowy

T. 3

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student nabywa

umiejętność

powiązania

dzieła ze

zjawiskiem lub

nurtem sztuki

współczesnej,

do którego

przynależy.

K_W07 T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Ocena trafności

wypowiedzi

studenta w trakcie

zajęć, ocena

trafności

wypowiedzi

studenta w trakcie

sprawdzianu

ustnego na koniec

semestru

Student potrafi

rozpoznać

dzieło sztuki,

autorstwo,

temat,

ikonografię

K_U05; K_K06 T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Ocena trafności

wypowiedzi

studenta w trakcie

zajęć, ocena

trafności

wypowiedzi

studenta w trakcie

sprawdzianu

ustnego na koniec

semestru

Student pogłębia

znajomość

terminologii z

zakresu sztuki

powszechnej

omawianego

okresu

K_W02;

K_W04

T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Ocena trafności

wypowiedzi

studenta w trakcie

zajęć, ocena

trafności

wypowiedzi

studenta w trakcie

sprawdzianu

ustnego na koniec

semestru

Zajęcia w grupie

umożliwiają

studentom

podjęcie

merytorycznej

dyskusji nad

omawianym

zagadnieniem, z

krytycznym

podejściem do

prezentowanych

tekstów,

współczesnych

wydarzeń

kulturalnych i

muzealnych.

K_U06; K_K02;

K_K06

T. 1 – T. 3 M.1-M.2 Ocena trafności

wypowiedzi

studenta w trakcie

zajęć, ocena

trafności

wypowiedzi

studenta w trakcie

sprawdzianu

ustnego na koniec

semestru

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1978;

Czartoryska U., Od Pop-artu do sztuki konceptualnej,

Warszawa 1976;

Dziamski G., Awangarda po awangardzie. Od neoawangardy

do postmodernizmu, Poznań 1995;

Janicka K., Surrealizm, Warszawa 1973;

Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987;

Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, Warszawa 1980;

Kotula A., Krakowski P., Malarstwo, rzeźba, architektura.

Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej, Warszawa 1972;

Kotula A., Krakowski P., Sztuka abstrakcyjna, Warszawa

1973;

Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa

1980;

Krakowski P., O sztuce nowej i najnowszej, Warszawa 1981;

Kuryluk E., Hiperrealizm – Nowy realizm, Warszawa 1979;

Overy P., De Stijl, Warszawa 1979;

Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3, Warszawa 1988;

Porębski M., Kubizm, Warszawa 1980;

Richter H., Dadaizm, Warszawa 1983;

Rose B., Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991;

Taylor G., Bauhaus, Warszawa 1977;

Turowski A., W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979;

Willett J., Ekspresjonizm, Warszawa 1976.

Literatura uzupełniająca:

Giżycki M., Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć

sztuki drugiej połowy XX wieku, Gdańsk 2002;

Porębski M., Granica współczesności 1909–1925, Warszawa

1989.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Historia sztuki XX i XXI wieku powszechnej

Rok studiów III

Semestr studiów 6

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Natasza Styrna

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Cele Celem zajęć jest przekazanie wiedzy o najważniejszych

zjawiskach w sztuce światowej w XX wieku.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Egzamin z oceną. Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji

dzieła sztuki oraz omówienie związanej z nim problematyki

artystycznej w zakresie, w którym problematyka ta jest

ujmowana w podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz

rozpoznania i właściwego scharakteryzowania związanych z

danym dziełem zagadnień historyczno-artystycznych,

oceniana jest także umiejętność posługiwania się właściwą

terminologią oraz wiedza na temat historyczno-kulturowego

kontekstu danego zjawiska artystycznego (znajomość

podstawowych faktów z zakresu topografii, historii, filozofii,

literatury danego okresu).

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Malarstwo XX wieku T. 1

Rzeźba XX wieku T. 2

Architektura XX wieku T. 3

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Malarstwo XX wieku: ekspresjonizm, kubizm,

futuryzm, suprematyzm, neoplastycyzm, surrealizm,

nowa rzeczowość, abstrakcyjny ekspresjonizm,

informel, hiperrealizm, nowa figuracja,

postmodernizm

T. 1

Rzeźba XX wieku: ekspresjonizm, kubizm,

futuryzm, rzeźba kinetyczna, nurt organiczny,

minimal art

T. 2

Architektura XX wieku: De Stlij, Bauhaus, styl

międzynarodowy

T. 3

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

dla przedmiotu kształcenia wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

założonego efektu

Student

zdobywa wiedzę

ogólną, zna

periodyzację

omawianych

zjawisk,

tematykę i

ikonografię

dzieł, umie je

osadzić w

szerszym

kontekście

kulturowym

K_W03; K_U05 M.1-M.2 Egzamin ustny

Student nabywa

umiejętności

posługiwania się

właściwą

terminologią

K_W02

T. 1, T. 2, T. 3 M.1-M.2 Egzamin ustny

Student

posługuje się

różnymi

metodami

analizy i

interpretacji

dzieł sztuki

powszechnej

K_W07 T. 1, T. 2, T. 3 M.1-M.2 Egzamin ustny

W wyniku

przeprowadzony

ch zajęć student

potrafi

przeprowadzić

charakterystykę

porównawczą

zjawisk

artystycznych.

K_U02 T. 1, T. 2, T. 3 M.1-M.2 Egzamin ustny

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1978;

Czartoryska U., Od Pop-artu do sztuki konceptualnej,

Warszawa 1976;

Dziamski G., Awangarda po awangardzie. Od neoawangardy

do postmodernizmu, Poznań 1995;

Janicka K., Surrealizm, Warszawa 1973;

Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987;

Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, Warszawa 1980;

Kotula A., Krakowski P., Malarstwo, rzeźba, architektura.

Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej, Warszawa 1972;

Kotula A., Krakowski P., Sztuka abstrakcyjna, Warszawa

1973;

Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa

1980;

Krakowski P., O sztuce nowej i najnowszej, Warszawa 1981;

Kuryluk E., Hiperrealizm – Nowy realizm, Warszawa 1979;

Overy P., De Stijl, Warszawa 1979;

Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. 3, Warszawa 1988;

Porębski M., Kubizm, Warszawa 1980;

Richter H., Dadaizm, Warszawa 1983;

Rose B., Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991;

Taylor G., Bauhaus, Warszawa 1977;

Turowski A., W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979;

Willett J., Ekspresjonizm, Warszawa 1976.

Literatura uzupełniająca:

Giżycki M., Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć

sztuki drugiej połowy XX wieku, Gdańsk 2002;

Porębski M., Granica współczesności 1909–1925, Warszawa

1989.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki nowożytnej polskiej

Rok studiów II

Semestr studiów 4

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Beata Frey-Stec

Sposób realizacji Ćwiczenia

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne Wykład M. 1

Prezentacja referatów przygotowanych przez

studentów, dyskusja nad zaprezentowanymi

referatami

M. 2

Zajęcia terenowe

M. 3

Prezentacja multimedialna M. 4

Cele Celem zajęć jest ugruntowanie i poszerzenie wiedzy

zdobywanej przez studentów w czasie wykładów z historii

sztuki nowożytnej polskiej w szerszym europejskim

kontekście kulturowym i religijnym oraz kształcenie

praktycznych umiejętności warsztatowych historyka sztuki

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie z oceną. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest

systematyczne i aktywne uczestnictwo w zajęciach,

opracowanie i zaprezentowanie jednego zaleconego przez

prowadzącego zagadnienia szczegółowego, poddanego w

czasie zajęć pod dyskusję, zaliczenie kolokwium z

umiejętności rozpoznania i osadzenia w kontekście

artystycznym (datowanie, środowisko) dzieła na podstawie

cech stylowych.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Student pogłębia wiedzę na temat wpływu ważnych

ośrodków sztuki europejskiej na nowożytną sztukę

polską

T. 1

Student zdobywa wiedzę na temat roli grafiki

europejskiej w rozwoju nowożytnej sztuki polskiej

T.2

Student zdobywa wiedzę na temat wpływu

postanowień Soboru Trydenckiego na sztukę polską

T.3

Student zapoznaje się z recepcją twórczości

artystów europejskich i zdobywa wiedzę na temat

rodzajów recepcji

T.4

Treści merytoryczne (pełny opis Student pogłębia wiedzę na temat wpływu na T. 1

przedmiotu) rozwój nowożytnej sztuki polskiej ważnych

ośrodków artystycznych: Norymbergi, Augsburga,

Antwerpii i Pragi

Student zdobywa wiedzę na temat roli grafiki

europejskiej w rozwoju nowożytnej sztuki polskiej,

zapoznając się z dziełami sztuki, które wykonane

zostały z wykorzystaniem rycin, służących za wzór.

Student poznaje różne sposoby posługiwania się

rycinami - wzorowanie się na jednej rycinie,

kompilowanie fragmentów odwzorowanych z kilku

rycin, wierne i swobodne naśladowanie wzoru

graficznego

T. 2

Student zapoznaje się z postanowieniami Soboru

Trydenckiego dotyczącymi sztuki i zdobywa wiedzę

na temat ich wdrażania oraz wpływu na sztukę

polską

T. 3

Student zapoznaje się z recepcją twórczości

ważnych artystów europejskich: M. de Vosa, P. P.

Rubensa i A. Pozza i zdobywa wiedzę na temat

rodzajów recepcji

T.4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student zna i

rozumie

właściwą

terminologię,

poznaje

ikonografię

dzieł i ich treści

ideowe

K_W02;

K_W04.

T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3;

M.4.

a) kolokwium

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student potrafi

datować i

właściwie

klasyfikować i

interpretować

pod względem

stylowym

zabytek

K_W04;

K_W07.

T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3;

M. 4.

a) kolokwium

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student zna i

rozumie

podstawowe

pojęcia i zasady

z prawa

autorskiego

K_W08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4 M.1; M.2; M.3; M.

4.

a) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

b) uczestnictwo w

zajęciach

Student umie

sporządzać

opracowanie

pisemne, potrafi

wyszukiwać

informacje,

dokonywać

analizy

problemu, oceny

i selekcji

materiału

K_U01; K_U02;

K_U03.

T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3;

M.4.

a) kolokwium

Student potrafi

rozpoznać różne

rodzaje dzieł

sztuki oraz

przeprowadzić

ich krytyczną

analizę i

interpretację z

zastosowaniem

typowych

metod, w celu

określenia ich

znaczeń,

oddziaływania

społecznego,

miejsca w

procesie

historyczno-

kulturowym

K_U02; K_U05. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3;

M. 4.

a) kolokwium

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student posiada

umiejętność

merytorycznego

argumentowania

z

wykorzystaniem

poglądów

innych autorów,

oraz

formułowania

wniosków

K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3;

M. 4.

a) kolokwium

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student posiada

umiejętność

przygotowania

typowych prac

pisemnych w

języku polskim,

dotyczących

zagadnień

szczegółowych,

K_U08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

z

wykorzystaniem

podstawowych

ujęć

teoretycznych, a

także różnych

źródeł

Student umie

przygotować

wystąpienia

ustne w języku

polskim,

dotyczące

zagadnień

szczegółowych,

z

wykorzystaniem

podstawowych

ujęć

teoretycznych, a

także różnych

źródeł

K_U09 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student ma

świadomość

zakresu swojej

wiedzy z

dziedziny

historii sztuki i

umiejętności

warsztatowych

oraz rozumie

potrzebę

dalszego,

ciągłego

rozwoju

kompetencji w

zakresie

fachowym,

ogólno

humanistyczny

m, jak też

kompetencji

personalnych i

społecznych

K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student potrafi

współdziałać i

pracować w

grupie,

przyjmując w

niej różne role

K_K02 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Student

prawidłowo

identyfikuje i

rozstrzyga

dylematy

związane z

wykonywaniem

zawodu,

rozumie

konieczność

przestrzegania

norm etycznych

w pracy

historyka sztuki

i popularyzacji

wiedzy z

zakresu historii

sztuki

K_K04 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. a) kolokwium

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura przedmiotu będzie efektem samodzielnych

poszukiwań studenta, uzupełnionych w trakcie konsultacji

M.1; M.2; M.3. a) przygotowanie

pracy pisemnej;

b) przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

c) uczestnictwo w

zajęciach

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Historia sztuki średniowiecznej powszechnej

Rok studiów II

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład wspomagany prezentacją multimedialną M. 1

Wykład konwersatoryjny M. 2

Indywidualna lektura opracowań M. 3

Cele Celem przedmiotu jest uzyskanie podstawowej, ogólnej

wiedzy o zasadniczych zjawiskach sztuki gotyckiej i jej

zróżnicowaniu w poszczególnych regionach Europy.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Egzamin z oceną.

Egzamin ustny:

Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji dzieła sztuki oraz

omówienie związanej z nim problematyki artystycznej w

zakresie, w którym problematyka ta jest ujmowana w

podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz rozpoznania i

właściwego scharakteryzowania związanych z danym dziełem

zagadnień historyczno-artystycznych, oceniana jest także

umiejętność posługiwania się właściwą terminologią oraz

wiedza na temat historyczno-kulturowego kontekstu danego

zjawiska artystycznego (znajomość podstawowych faktów z

zakresu topografii, historii, religii, filozofii i kultury literackiej

epoki)

2. Przedstawienie wybranego zagadnienia z zakresu historii

sztuki powszechnej, z uwzględnieniem charakterystyki

zachodzących procesów artystycznych w oparciu o treści

zawarte w podstawowej literaturze przedmiotu.

Egzamin pisemny:

Pisemne opracowanie w czasie egzaminu trzech postawionych

zadań. Dwa z nich będą mieć charakter materiałowy, to znaczy

polegać będą na scharakteryzowaniu podstawowych

zagadnień sztuki średniowiecznej (np. rzeźba gotycka –

Francja- okres wczesny). Trzecie zadanie będzie miało

charakter problemowy i polegać będzie na sformułowaniu

próby rozwiązania postawionego w zadaniu problemu

stylistycznego czy treściowego w przekroju [przez różne

zagadnienia sztuki.

Sztuka gotycka - architektura T. 1

Sztuka gotycka - rzeźba T. 2

Sztuka gotycka - malarstwo T. 3

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

-architektura gotycka –Francja wczesny gotyk

-architektura gotycka –gotyk dojrzały

-architektura gotycka – rayonnnat

-architektura gotycka – Anglia – Elary gothic

-architektura gotycka - decorated style

-architektura gotycka – perpendicular style

-architektura gotycka – Niemcy okres wczesny

-architektura gotycka – Niemcy–styl dojrzały

T. 1

-rzeźba gotycka – Francja – okres wczesny

-rzeźba gotycka – Francja – okres klasyczny

-rzeźba gotycka – Włochy

-rzeźba gotycka - Niemcy

T. 2

-malarstwo gotycki – Włochy

-malarstwo gotyckie- Niderlandy

-malarstwo gotyckie – Niemcy

-malarstwo gotyckie - Czechy

T. 3

Efekty kształcenia

zdefiniowane dla

przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

W wyniku

przeprowadzenia

zajęć student

poznaje

terminologię

właściwą dla

nauk historii

sztuki

średniowiecznej.

K_W02

T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy,

Dyskusja

problemowa.

Ma

uporządkowaną

wiedzę

K_W04

T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy,

Dyskusja

problemowa.

szczegółową z

zakresu historii

sztuki

średniowiecznej

jej periodyzacji,

tematyki i

ikonografii

Potrafi rozpoznać

dzieło sztuki,

scharakteryzować

jego

problematykę

artystyczną i

nakreślić kontekst

kulturowy

K_U05 T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy,

Dyskusja

problemowa.

zna i rozumie

podstawowe

metody analizy i

interpretacji dzieł

sztuki właściwe

dla wybranych

tradycji, teorii i

szkół badawczych

K_W 07 T. 1- T. 3 M. 1 – M. 3 Egzamin końcowy,

Dyskusja

problemowa.

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Białostocki J., Sztuka XV w. od Parlelów do Dürera, Warszawa

2010;

Filitz H., Das Mittelalter, „Propyläen Kunstgeschichte”, t. 5,

Berlin 1969;

Sauerländer W., Rzeźba średniowieczna, Warszawa 1978.

Simson O. von, Das hohe Mittelalter, „Propyläen

Kunstgeschichte”, t. 6, Berlin 1972;

Simson O. von, Katedra gotycka. Jej narodziny i znaczenie,

Warszawa 1989;

Skubiszewska M., Malarstwo Italii w latach 1250-1400,

Warszawa 1980;

Skubiszewski P., Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX w.,

Lublin 2001;

Świechowski Z., Nowak L., Gumiński B., Sztuka romańska,

Warszawa 1976;

Toman R., Gotyk. Architektura-rzeźba-malarstwo, Olsztyn

2004.

Literatura uzupełniająca:

Skubiszewski P., Malarstwo karolińskie i przedromańskie,

Warszawa 1973;

Toman R., Sztuka romańska. Architektura, rzeźba, malarstwo,

Olsztyn 2004;

Ziemba A., Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, t. 1,

Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich,

Warszawa 2008; t. 2, Niderlandzkie malarstwo tablicowe

1430-1500, Warszawa 2011.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki średniowiecznej powszechnej

Rok studiów II

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR

Sposób realizacji Ćwiczenia

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Analiza stylistyczna i ikonograficzna dzieł sztuki

na podstawie prezentacji multimedialnej

M. 1

Kierowana lektura i analiza treści wybranych

tekstów na temat sztuki średniowiecznej

M. 2

Przygotowywanie przez studentów pisemnych

opracowań – podjecie prób rozwiązywania

niektórych problemów z zakresu sztuki

średniowiecznej

M. 3

Cele Celem przedmiotu jest uzyskanie pogłębionej wiedzy w

zakresie niektórych, węzłowych problemów sztuki

średniowiecznej europejskiej. Ma on również nauczyć

podstaw analizy stylistycznej i treściowej dziel sztuki

średniowiecznej oraz dać pewne podstawowe wskazania do

interpretacji , przede wszystkim treściowej tych dziel.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie z oceną:

1) aktywny udział w zajęciach;

2) przygotowanie trzech prac pisemnych, z których każda

zawierać ma odpowiedź na cztery pytania problemowe.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Sztuka anglosaska T. 1

Sztuka longobardzka T. 2

Sztuka karolińska T. 3

Sztuka ottońska T. 4

Sztuka romańska – rzeźba T. 5

Sztuka romańska – malarstwo T. 6

Sztuka gotycka – rzeźba T. 7

Sztuka gotycka – malarstwo T. 8

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

-Anglosaskie malarstwo książkowe i

-Anglosaska sztuka metalu

T. 1

-Malarstwo longobardzkie T. 2

-Malarstwo karolińskie przed śmiercią Karola

Wielkiego

T. 3

-Malarstwo karolińskie i po śmierci Karola

Wielkiego

-architektura ottońska

-ottońskie malarstwo książkowe

T. 4

-rzeźba francuska XII wieku

-rzeźba włoska XII wieku

-rzeźba niemiecka XII wieku

T. 5

-główne dzieła malarstwa książkowego XI-XII

wieku

T. 6

-rzeźba gotycka XII-XIV wieku nowe tematy

-rzeźba gotycka XII – XIV wieku ewolucja stylu

T. 7

-malarstwo XIV –XV wieku Francja

-malarstwo XIV-XV wieku Czechy

-malarstwo XIV – XV wieku Niemcy

T. 8

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student posiada

wiedzę na temat

zasadniczych

jakości

stylistycznych

sztuki

poszczególnych

epok

K_W02

T.1 – T.8 M. 1 Czynny udział w

zajęciach;

Praca pisemna

Student posiada

wiedzę na temat

historycznych,

kulturowych,

religijnych

uwarunkowań

sztuki

średniowiecznej

rożnych

okresów

K_W04 T. 1- T. 8 M. 2 M. 3; Czynny udział w

zajęciach;

Praca pisemna

Student potrafi

analizować i

interpretować

jakości

stylistyczne

dzieł sztuki

powstałych w

rożnych

epokach

średniowiecza

K_U02 T 1. – T 8 M. 1; M. 2 Czynny udział w

zajęciach;

Praca pisemna

Student K_U02 T. 1- T. 8 M. 1; M. 3 Czynny udział w

interpretuje

treści ideowe

dzieła i łączy je

z innymi

przejawami

kultury wieków

średnich.

zajęciach;

Praca pisemna

Student

przeprowadza

krytyczną

analizę i

interpretację

różnych

rodzajów dzieł

sztuki, stosując

oryginalne

podejścia,

uwzględniające

nowe

osiągnięcia

historii sztuki, w

celu określenia

ich znaczeń,

oddziaływania

społecznego

oraz miejsca w

procesie

historyczno-

kulturowym

K_U05: T. 1- T. 8 M. 1; M. 3 Czynny udział w

zajęciach;

Praca pisemna

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Białostocki J., Sztuka XV w. od Parlelów do Dürera, Warszawa

2010;

Filitz H., Das Mittelalter, „Propyläen Kunstgeschichte”, t. 5,

Berlin 1969;

Sauerländer W., Rzeźba średniowieczna, Warszawa 1978;

Simson O. von, Das hohe Mittelalter, „Propyläen

Kunstgeschichte”, t. 6, Berlin 1972;

Simson O. von, Katedra gotycka. Jej narodziny i znaczenie,

Warszawa 1989;

Skubiszewska M., Malarstwo Italii w latach 1250-1400,

Warszawa 1980;

Skubiszewski P., Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX w.,

Lublin 2001;

Świechowski Z., Nowak L., Gumiński B., Sztuka romańska,

Warszawa 1976;

Toman R., Gotyk. Architektura-rzeźba-malarstwo, Olsztyn

2004. Toman R., Sztuka romańska. Architektura, rzeźba,

malarstwo, Olsztyn 2004.

Literatura uzupełniająca:

Skubiszewski P., Malarstwo karolińskie i przedromańskie,

Warszawa 1973;

Ziemba A., Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, t. 1,

Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich,

warszawa 2008; t. 2, Niderlandzkie malarstwo tablicowe

1430-1500, Warszawa 2011.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Ćwiczenia z historii sztuki średniowiecznej polskiej

Rok studiów II

Semestr studiów 3

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Ks. dr Szymon Tracz

Sposób realizacji Zajęcia w grupie ćwiczeniowej w Instytucie Historii Sztuki i

Kultury, kościołach Krakowa i muzeach

Wymagania wstępne i dodatkowe Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Analiza i interpretacja dzieła sztuki w grupie

ćwiczeniowej na podstawie prezentacji

multimedialnej

M. 1

Analiza i interpretacja dzieła sztuki w terenie lub w

muzeum

M. 2

Dyskusja problemowa M. 3

Cele Celem ćwiczeń jest nauczenie prawidłowej analizy i

interpretacji dzieł sztuki średniowiecznej w aspekcie

stylistycznym i ikonograficznym, a także przekazanie

pogłębionej wiedzy na temat wybranych zagadnień sztuki

średniowiecznej i wybranych grup dzieł.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie z oceną.

Warunkiem zaliczenia jest:

a) przygotowanie i przedstawienie dwóch prac pisemnych

połączonych z prezentacją multimedialną;

b) przygotowanie i zreferowanie treści związanych ze

wskazanym obiektem w terenie;

c) uczestnictwo w zajęciach.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

1) Architektura średniowieczna T. 1

2) Rzeźba średniowieczna T. 2

3) Średniowieczne malarstwo monumentalne i

tablicowe

T. 3

4) Średniowieczne malarstwo książkowe T. 4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

1) Przedstawienie i właściwa analiza stylistyczna

wybranych średniowiecznych kościołów w

Małopolsce

T. 1

2) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno

ikonograficzna wybranych przykładów polskiej

rzeźby średniowiecznej

T. 2

3) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno

ikonograficzna wybranych przykładów

T. 3

średniowiecznego malarstwa monumentalnego i

tablicowego z regionu Małopolski

3) Przedstawienie i właściwa analiza-stylistyczno

ikonograficzna wybranych przykładów malarstwa

miniaturowego z terenów Polski

T. 4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student zna i

rozumie

właściwą

terminologię,

poznaje

ikonografię

dzieł i ich treści

ideowe

K_W02;

K_W04.

T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Uczestnictwo w

zajęciach

Student potrafi

datować i

właściwie

klasyfikować i

interpretować

pod względem

stylowym

zabytek

K_W04;

K_W07.

T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Uczestnictwo w

zajęciach

Student zna i

rozumie

podstawowe

pojęcia i zasady

z prawa

autorskiego

K_W08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4 M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Student umie

sporządzać

opracowanie

pisemne, potrafi

wyszukiwać

informacje,

dokonywać

analizy

problemu, oceny

i selekcji

materiału

K_U01; K_U02;

K_U03.

T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Student potrafi

rozpoznać różne

rodzaje dzieł

K_U02; K_U05. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

sztuki oraz

przeprowadzić

ich krytyczną

analizę i

interpretację z

zastosowaniem

typowych

metod, w celu

określenia ich

znaczeń,

oddziaływania

społecznego,

miejsca w

procesie

historyczno-

kulturowym

prezentacji

multimedialnej

Student posiada

umiejętność

merytorycznego

argumentowania

z

wykorzystaniem

poglądów

innych autorów,

oraz

formułowania

wniosków

K_U06. T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Uczestnictwo w

zajęciach

Student posiada

umiejętność

przygotowania

typowych prac

pisemnych w

języku polskim,

dotyczących

zagadnień

szczegółowych,

z

wykorzystaniem

podstawowych

ujęć

teoretycznych, a

także różnych

źródeł

K_U08 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Uczestnictwo w

zajęciach

Student umie

przygotować

wystąpienia

ustne w języku

polskim,

dotyczące

zagadnień

K_U09 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Uczestnictwo w

zajęciach

szczegółowych,

z

wykorzystaniem

podstawowych

ujęć

teoretycznych, a

także różnych

źródeł

Student ma

świadomość

zakresu swojej

wiedzy z

dziedziny

historii sztuki i

umiejętności

warsztatowych

oraz rozumie

potrzebę

dalszego,

ciągłego

rozwoju

kompetencji w

zakresie

fachowym,

ogólno

humanistyczny

m, jak też

kompetencji

personalnych i

społecznych

K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Uczestnictwo w

zajęciach

Student potrafi

współdziałać i

pracować w

grupie,

przyjmując w

niej różne role

K_K02 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Uczestnictwo w

zajęciach

Student

prawidłowo

identyfikuje i

rozstrzyga

dylematy

związane z

wykonywaniem

zawodu,

rozumie

konieczność

przestrzegania

norm etycznych

w pracy

K_K04 T. 1; T. 2; T. 3; T.4. M.1; M.2; M.3. Przygotowanie

pracy pisemnej;

Przygotowanie

prezentacji

multimedialnej

Uczestnictwo w

zajęciach

historyka sztuki

i popularyzacji

wiedzy z

zakresu historii

sztuki

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński,

T. 1-3, Warszawa 1995;

Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kraków 1959;

Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1420-

1470, Warszawa 1981;

Gadomski J, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1460-

1500, Warszawa 1988;

Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-

1540, Warszawa –Kraków 1995;

Horzela D., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce

około 1440-1477, Kraków 2012;

Malarstwo gotyckie w Polsce, red. A.S. Labuda, K. Secomska,

T. 1-3, Warszawa 2004.

Miodońska B. Małopolskie malarstwo książkowe 1320-1540,

Warszawa 1993;

Walanus W., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce

1490-1540, Kraków 2006.

Literatura uzupełniająca:

Walczak M., Rzeźba architektoniczna w Małopolsce za czasów

Kazimierza Wielkiego, Kraków 2006;

Węcławowicz T., Krakowski kościół katedralny w wiekach

średnich. Funkcje i możliwości interpretacji, Kraków 2005;

Kębłowski J., Pomniki Piastów śląskich w dobie

średniowiecza, Wrocław 1971;

Wit Stwosz w Krakowie, red. L. Kalinowski, F. Stolot, Kraków

1987;

Wokół Wita Stwosza. Katalog wystawy w Muzeum Narodowym

w Krakowie, red. D. Horzela, A. Organisty, Kraków 2005.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Historia sztuki średniowiecznej polskiej

Rok studiów I

Semestr studiów 2

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby Ks. dr Szymon Tracz

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Zajęcia terenowe M. 3

Cele Zapoznanie studentów z rozszerzoną terminologią z zakresu

historii sztuki średniowiecznej polskiej w epoce romańskiej.

Wyróżnienie i omówienie podstawowych zagadnień i zjawisk

artystycznych zachodzących na ziemiach polskich od X do 2.

poł. XIII w. oraz odniesienie ich do tych samych procesów

występujących w innych miejscach Europy, a także podanie

zagadnień wstępnych do polskiej sztuki gotyckiej.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie na podstawie kolokwium kończącego semestr oraz

uczestnictwa w dyskusjach problemowych

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

1) Kultura artystyczna przed powstaniem państwa

polskiego

T. 1

2) Polska architektura romańska T. 2

3) Rzeźba romańska w Polsce T. 3

4) Romańskie rzemiosło artystyczne w Polsce T. 4

5) Romańskie zespoły malarstwa ściennego oraz

kodeksy iluminowane w Polsce

T. 5

6) Wprowadzenie do polskiej sztuki gotyckiej T. 6

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

1) Ogólne omówienie kultury artystycznej przed

powstaniem państwa polskiego, z zaakcentowaniem

wpływów kultur ościennych oraz przedstawieniem

charakterystycznych cech kultury słowiańskiej.

T. 1

2) Przedstawienie zagadnień związanych z

kształtowaniem się polskiej architektury romańskiej

- rotundy i palatia, katedry i kolegiaty XI i XII w.,

kościoły grodowe oraz architektura cysterska i

mendykancka XIII w.

T. 2

3) Scharakteryzowanie najważniejszych zespołów

rzeźby romańskiej w Polsce i omówienie głównych

T. 3

nurtów stylistycznych-artystycznych

4) Omówienie najważniejszych przykładów

romańskiego rzemiosła artystycznego w Polsce

(drzwi brązowe, paramenty liturgiczne)

T. 4

5) Scharakteryzowanie polskiego malarstwa

ściennego oraz przedstawienie najważniejszych

romańskich kodeksów iluminowanych w zbiorach

polskich.

T. 5

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student ma

podstawową

wiedzę o

miejscu i

znaczeniu

historii sztuki w

systemie nauk

oraz ich

specyfice

przedmiotowej i

metodologicznej

K_W01 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium

końcowe;

Dyskusja

problemowa.

Student zna i

rozumie

terminologię z

zakresu historii

sztuki

K_W02 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium

końcowe;

Dyskusja

problemowa.

Student ma

uporządkowaną

wiedzę ogólną

oraz

szczegółową, z

zakresu sztuki

romańskiej, jej

periodyzacji,

głównych

kierunkach jej

rozwoju oraz

tematyki i

ikonografii

K_W03;

K_W04;

K_W06.

T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium

końcowe;

Dyskusja

problemowa.

Student zna i

rozumie

podstawowe

metody analizy i

interpretacji

K_W07. T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium

końcowe

Dyskusja

problemowa

dzieł sztuki

romańskiej

Student potrafi

wyszukiwać,

analizować,

oceniać,

selekcjonować i

użytkować

informacje w

zakresie historii

sztuki

romańskiej z

wykorzystaniem

różnych źródeł i

sposobów

K_U01 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium

końcowe;

Dyskusja

problemowa.

Student umie

rozpoznać różne

rodzaje dzieł

sztuki

romańskiej oraz

przeprowadzić

ich krytyczną

analizę i

interpretację z

zastosowaniem

typowych

metod, w celu

określenia ich

znaczeń,

oddziaływania

społecznego,

miejsca w

procesie

historyczno-

kulturowym

K_U05 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium

końcowe;

Dyskusja

problemowa.

Student posiada

umiejętność

merytorycznego

argumentowania

, z

wykorzystaniem

poglądów

innych autorów,

oraz

formułowania

wniosków

K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5;

M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium

końcowe;

Dyskusja

problemowa.

Student ma

świadomość

zakresu swojej

wiedzy z

K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Kolokwium

końcowe;

Dyskusja

problemowa.

zakresu sztuki

romańskiej i

umiejętności

warsztatowych

oraz rozumie

potrzebę

dalszego,

ciągłego

rozwoju

kompetencji w

zakresie

fachowym,

ogólno

humanistyczny

m, jak też

kompetencji

personalnych i

społecznych

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Drzwi gnieźnieńskie, red. M. Walicki, T. 1-3, Wrocław 1956;

Historia sztuki polskiej, red. T. Dobrowolski, T. I.,

Średniowiecze, Kraków 1965;

Mroczko T., Polska sztuka przedromańska i romańska,

Warszawa, 1978;

Sztuka polska przedromańska i romańska do schyłku XIII wiek,

red. M. Walickiego, Warszawa 1971;

Świechowski Z., Sztuka romańska w Polsce, Warszawa 1990.

Literatura uzupełniająca:

Ginter T., Działalność fundacyjna księcia Mieszka III Starego,

Kraków 2008;

Pianowski Z., Sedes regni proncipales: Wawel i inne

rezydencje piastowskie do połowy XIII wieku na tle

europejskim, Kraków 1994;

Początki architektury monumentalnej w Polsce: Materiały

sesji naukowej Gniezno 20-21 listopada 2003, Gniezno 2004;

Źródła kultury duchowej Krakowa, Archiwum i Biblioteka

Krakowskiej Kapituły Katedralnej, Kraków 2007.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Historia sztuki średniowiecznej polskiej

Rok studiów II

Semestr studiów 3

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby Ks. dr Szymon Tracz

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Zajęcia terenowe M. 3

Cele Zapoznanie studentów z rozszerzoną terminologią z zakresu

historii sztuki średniowiecznej polskiej w epoce gotyckiej.

Wyróżnienie i omówienie podstawowych zagadnień i zjawisk

artystycznych zachodzących na ziemiach polskich od 2. poł.

XIII w. do pocz. XVI w. oraz odniesienie ich do tych samych

procesów występujących w innych miejscach Europy.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Egzamin ustny lub pisemn

1. Rozpoznanie prezentowanego na ilustracji dzieła sztuki oraz

omówienie związanej z nim problematyki artystycznej w

zakresie, w którym problematyka ta jest ujmowana w

podstawowej literaturze przedmiotu. Oprócz rozpoznania i

właściwego scharakteryzowania związanych z danym dziełem

zagadnień historyczno-artystycznych, oceniana jest także

umiejętność posługiwania się właściwą terminologią oraz

wiedza na temat historyczno-kulturowego kontekstu danego

zjawiska artystycznego (znajomość podstawowych faktów z

zakresu topografii, historii, religii, filozofii i kultury literackiej

epoki)

2. Przedstawienie dwóch wybranych zagadnień z zakresu

historii sztuki gotyckiej, z uwzględnieniem charakterystyki

zachodzących procesów artystycznych w oparciu o treści

zawarte w podstawowej literaturze przedmiotu.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

1) Architektura gotycka w Polsce T. 1

2) Rzeźba gotycka w Polsce T. 2

3) Gotyckie malarstwo monumentalne w Polsce T. 3

4) Gotyckie malarstwo tablicowe w Polsce T. 4

5) Gotyckie złotnictwo w Polsce T. 5

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

1) Omówienie rozwoju polskiej architektury

gotyckiej oraz procesów jej kształtowania się w

T. 1

poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski,

Ziemiach Ruskich Korony, Wielkopolski, Pomorza

Zachodniego i Wschodniego oraz Mazowsza i

Wielkiego Księstwa Litewskiego od 2. poł. XIII w.

do pocz. XVI w.

2) Przedstawienie zagadnień związanych z

rozwojem polskiej rzeźby gotyckiej w

poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski,

Wielkopolski, Pomorza Zachodniego i

Wschodniego oraz ukazanie kształtujących ją

nurtów stylistycznych i warsztatowych na

przestrzeni od koń. XIII w. do pocz. XVI w.

T. 2

3) Scharakteryzowanie i omówienie wybranych

zespołów gotyckiego malarstwa ściennego w Polsce

od 2. poł. XIII w. do 1. poł. XVI w., w

poszczególnych dzielnicach: Śląska, Małopolski,

Wielkopolski, Pomorza Zachodniego i

Wschodniego

T. 3

4) Przedstawienie najważniejszych nurtów

artystycznych i warsztatowych kształtujących

gotyckie malarstwo tablicowe w Polsce od XIV do

1. poł. XVI w. na Śląsku, w Małopolsce,

Wielkopolsce oraz Pomorzu Zachodnim i

Wschodnim.

T. 4

5) Omówienie wybranych przykładów gotyckiego

złotnictwa oraz kształtujących go procesów.

T. 5

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student ma

podstawową

wiedzę o

miejscu i

znaczeniu

historii sztuki w

systemie nauk

oraz ich

specyfice

przedmiotowej i

metodologicznej

K_W01 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;

Dyskusja

problemowa.

Student zna i

rozumie

K_W02 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;

Dyskusja

terminologię z

zakresu historii

sztuki

problemowa.

Student ma

uporządkowaną

wiedzę ogólną

oraz

szczegółową, z

zakresu sztuki

romańskiej, jej

periodyzacji,

głównych

kierunkach jej

rozwoju oraz

tematyki i

ikonografii

K_W03;

K_W04;

K_W06.

T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;

Dyskusja

problemowa.

Student zna i

rozumie

podstawowe

metody analizy i

interpretacji

dzieł sztuki

romańskiej

K_W07. T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;

Dyskusja

problemowa

Student potrafi

wyszukiwać,

analizować,

oceniać,

selekcjonować i

użytkować

informacje w

zakresie historii

sztuki

romańskiej z

wykorzystaniem

różnych źródeł i

sposobów

K_U01 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;

Dyskusja

problemowa.

Student umie

rozpoznać różne

rodzaje dzieł

sztuki

romańskiej oraz

przeprowadzić

ich krytyczną

analizę i

interpretację z

zastosowaniem

typowych

metod, w celu

określenia ich

znaczeń,

K_U05 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;

Dyskusja

problemowa.

oddziaływania

społecznego,

miejsca w

procesie

historyczno-

kulturowym

Student posiada

umiejętność

merytorycznego

argumentowania

, z

wykorzystaniem

poglądów

innych autorów,

oraz

formułowania

wniosków

K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5;

M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;

Dyskusja

problemowa.

Student ma

świadomość

zakresu swojej

wiedzy z

zakresu sztuki

romańskiej i

umiejętności

warsztatowych

oraz rozumie

potrzebę

dalszego,

ciągłego

rozwoju

kompetencji w

zakresie

fachowym,

ogólno

humanistyczny

m, jak też

kompetencji

personalnych i

społecznych

K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4; T. 5.

M. 1; M. 2; M. 3. Egzamin końcowy;

Dyskusja

problemowa.

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński,

T. 1-3, Warszawa 1995;

Błażejewska A., Rzeźba w Prusach Krzyżackich do połowy

XIV w. Źródła stylu, Toruń 2012;

Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kraków 1978;

Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1420-

1470, Warszawa 1981;

Gadomski J, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1460-

1500, Warszawa 1988;

Gadomski J., Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1500-

1540, Warszawa –Kraków 1995;

Historia sztuki polskiej, red. T. Dobrowolski, T. I.,

Średniowiecze, Kraków 1965;

Horzela D., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce

około 1440-1477, Kraków 2012;

Malarstwo gotyckie w Polsce, red. A.S. Labuda, K. Secomska,

T. 1-3, Warszawa 2004;

Samek J., Polskie rzemiosło artystyczne – średniowiecze,

Warszawa 2000;

Walanus W., Późnogotycka rzeźba drewniana w Małopolsce

1490-1540, Kraków 2006.

Literatura uzupełniająca:

Jakubek-Raczkowska M., Rzeźba gdańska przełomu XIV i XV

w., Warszawa 2006;

Labuda A.S., Malarstwo tablicowe w Gdańsku w 2. poł. XV w.,

Warszawa 1979;

Olszewski A.M., Pierwowzory graficzne późnogotyckiej sztuki

małopolskiej, Ossolineum 1975;

Późny Gotyk. Studia nad sztuką przełomu średniowiecza i

czasów nowych, red. Szczęsny Dettloff, Warszawa 1965;

Szczepkowska-Naliwajek K., Złotnictwo gotyckie Pomorza

Gdańskiego, Ziemi chełmińskiej i Warmii, Wrocław-Kraków,

1987.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Wstęp do historii sztuki – ćwiczenia (średniowiecze)

Rok studiów I

Semestr studiów 2

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Joanna Ziętkiewicz-Kotz, ks. dr Szymon Tracz

Sposób realizacji Ćwiczenia

Wymagania wstępne i dodatkowe Zaliczenie wykładu ze wstępu do historii sztuki

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne Korekta sporządzanych przez

studentów opracowań

pisemnych.

M. 1

Ćwiczenia terenowe. M. 2

Dyskusja. M. 3

Lekcja biblioteczna. M. 4

Prezentacje multimedialne. M. 5

Cele Celem zajęć jest wykształcenie u studentów praktycznych

umiejętności typowych w pracy historyka sztuki.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie z oceną. Warunkiem zaliczenia jest regularne

uczęszczanie na zajęcia (dopuszczalne są dwie

nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze), aktywny w

nich udział oraz złożenie dwóch opracowań pisemnych w

formie zaaprobowanej przez prowadzącego. Nota końcowa

obejmuje ocenę pracy (pod względem merytorycznym,

warsztatowym i formalnym), a także aktywność i frekwencję

studenta na zajęciach.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Przedmiot służy praktycznemu wprowadzeniu studenta w

warsztat historyka sztuki i ogólnemu przygotowaniu do pracy

badawczej.

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Kształcenie umiejętności opisu zabytku oraz

określania czasu i miejsca jego powstania.

T. 1

Zapoznanie studentów z pozycjami

bibliograficznymi, bazami danych, fototekami i

innymi zasobami internetowymi niezbędnymi w ich

dalszych studiach i praktyce zawodowej.

T. 2

Lekcje biblioteczne (Biblioteka Jagiellońska,

biblioteki UPJP II).

T. 3

Sporządzenie pracy pisemnej. T. 4

Ćwiczenia terenowe. T. 5

Efekty kształcenia

zdefiniowane dla

Odniesienie do

kierunkowych

Treści kształcenia

omawiane w

Metody i

narzędzia

Sposoby

sprawdzania

przedmiotu efektów

kształcenia

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu kształcenia

dydaktyczne osiągnięcia

założonego efektu

Student potrafi

sporządzić opis

dzieła sztuki

średniowiecznej,

określić czas i

miejsce jego

powstania

K_W02; K_U02;

K_U08; K_K01

T. 1, T. 5 M.1, M. 2, M. 3,

M. 5

Ocena w toku

dyskusji podczas

zajęć oraz na

podstawie pracy

pisemnej.

Student zna

podstawowe

podręczniki i

źródła

internetowe

niezbędne w

dalszych studiach.

K_U01 T. 2, T. 3 M. 1, M. 4, M. 5 Ocena w toku

dyskusji podczas

zajęć oraz na

podstawie pracy

pisemnej.

Student nabywa

umiejętność

sporządzenia

typowej pracy

pisemnej

zawierającej stan

badań, dzieje i

opis dzieła

K_W02; K_U02;

K_U08; K_W08

T. 1, T. 2, T. 3, T.

4

M. 1, M. 3, M. 5 Ocena na

podstawie pracy

pisemnej.

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. IV, cz. I-X, Kraków

1965-2005;

Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, wyd. 1-5, Kraków 1950-

1978

Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków 2000.

Literatura uzupełniająca:

Literatura dostosowywana jest indywidualnie do tematów prac

pisemnych.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki

Nazwa przedmiotu Historia technik artystycznych

Rok studiów I

Semestr studiów 2

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr hab. Andrzej Włodarek, prof. UPJPII

Sposób realizacji Wykład konwersatoryjny

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Zajęcia w terenie, w muzeach M. 3

Cele Podczas zajęć studenci zapoznają się z najważniejszymi

technikami artystycznymi i ich dziejami, w zakresie

architektury, rzeźby i malarstwa

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie z oceną. Obecność na zajęciach i test sprawdzający

wiedzę o podstawowych technikach artystycznych

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Materiały technologiczne T. 1

Techniki malarskie T. 2

Techniki rzeźbiarskie T. 3

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Materiały i techniki murów kamiennych i

ceglanych, konstrukcje drewniane, murowane,

stalowe, żelbetowe (watki murów, sklepienia,

kopuły, wiązania dachowe, typy dachów, pokrycia

dachowe).

T. 1

Techniki malarskie (pastel, akwarela, tempera, olej,

enkaustyka, mozaika, witraż; malarstwo

monumentalne, tablicowe, sztalugowe,

miniaturowe), graficzne (drzeworyt, miedzioryt,

akwatinta, mezzotinta, staloryt).

T. 2

Techniki rzeźbiarskie (materiał, narzędzia, rzeźba w

drewnie, kamieniu, odlewnictwo w metalu).

T. 3

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

kształcenia

Student poznaje

terminologię

związaną z

omawianą

problematyką

K_W03

T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny

Student ma

świadomość

zachodzących

przemian

związanych z

rozwojem

historycznym i

przemianami

stylowymi

K_W04 T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny

Student potrafi

analizować

dzieło sztuki

pod względem

rozpoznania

użytych technik

K_W07 T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny

Student potrafi

interpretować

techniki pod

kątem

datowania dzieła

sztuki i rozumie

problematykę w

kontekście

historyczno-

kulturowym

K_W04; K_K01 T. 1 – T. 3 M.1-M.3 Test pisemny

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Borusiewicz W., Budownictwo murowane w Polsce, Warszawa

– Kraków 1985 (lub kolejne wydania);

Słownik terminologiczny sztuk pięknych (pod red. S.

Kozakiewicza) Warszawa 1974 (lub kolejne wydania);

Kalinowski K., Warsztat barokowego rzeźbiarza, „Artium

Quaestiones” 7, 1995, s. 103-140;

Krejca A., Techniki sztuk graficznych, Warszawa 1984;

Teissig K., Techniki rysunku. Warsztat artysty, Warszawa

1982;

Werner J., Podstawy technologii malarstwa i grafiki,

Warszawa-Kraków 1981 (lub kolejne wydania);

Witruwiusz, O Architekturze ksiąg dziesięć, (tłum. K.

Kumaniecki, Wstęp: A. Sadurska) Warszawa 2004.

Literatura uzupełniająca: Doerner M., Materiały malarskie i ich zastosowanie,

Warszawa 1975;

Frazik J.T., Ze studiów nad warsztatem architekta i

budowniczych w średniowieczu, Kraków 1990;

Krótka nauka budownictwa dworów pałaców, zamków podług

nieba i zwyczaju polskiego (oprac. A. Miłobędzki), Warszawa

1957;

Ślesiński W., Techniki malarskie. Spoiwa mineralne,

Warszawa 1983;

Ślesiński W., Techniki malarskie. Spoiwa organiczne,

Warszawa 1984;

Tylewicz A., Sztuka pozłotnictwa, Poznań 2007.