SYLABUS UPJPII 2013/2014 Jednostka prowadząca ...

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Jednostka prowadząca Międzyuczelniany Instytut Muzyki Kościelnej

Kierunek Muzyka kościelna

Specjalność

Poziom Studia II stopnia

Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Emisja głosu (Voice emission)

Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu przedmiot podstawowy

Przedmiot obieralny nie

Rok studiów, semestr studia stacjonarne r. I, s. I

Wymiar 10 godzin (0,5 h zegarowej z każdym), ćwiczenia

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia egzamin

Prowadzący o. dr Tomasz Jarosz CSsR mgr Zdzisław Adamkiewicz

Koordynator sylabusa o. dr Tomasz Jarosz CSsR

Wymagania wstępne: Zdanie egzaminu wstępnego na studia magisterskie

Cele: Celem przedmiotu jest podnoszenie swoich kwalifikacji w zakresie posługiwania się głosem w śpie-

wie i w mowie w stopniu umożliwiającym podejmowaniu poważniejszych wyzwań artystycznych

oraz działalności pedagogicznej w zakresie nauczania śpiewu w ramach przygotowań do liturgii.

Treści kształcenia:

1. Aria bądź artystyczna pieśń religijna XX w.

2. Pieśni religijne oraz arie oratoryjno-kantatowe z zakresu studiów licencjackich

3. 5 wybranych eucharystycznych pieśni kościelnych z własnym akompaniamentem

Efekty kształcenia: W wyniku przeprowadzonych zajęć student: 1. zna melodie i pierwszą zwrotkę przynajmniej pięciu eucharystycznych;

2. czysto śpiewa partię wokalną wobec większej niezależności partii akompaniamentu;

3. potrafi uzasadnić swoją interpretacje utworu;

4. posiada umiejętność śpiewu pieśni liturgicznych z własnym akompaniamentem dostosowując tona- cję do zadanych okoliczności;

5. rzeczowo opisuje popełniane przez siebie błędy i jest świadom ich przyczyn.

Metody i narzędzia dydaktyczne: 1. Ćwiczenia praktyczne ucznia (zajęcia odbywają się w parach. Gdy jeden student wykonuje ćwicze- nia, drugi hospituje zajęcia)

2. Towarzyszące ćwiczeniom pouczenia i wyjaśnienia pedagoga, praktyczne pokazy przeprowadzane

przez pedagoga (za: W. Bregy, Elementy techniki wokalnej, Kraków 1974)

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: 1. Prezentacja wybranych utworów wokalnych a cappella oraz z akompaniamentem własnym i cu- dzym

2. Utwory są prezentowane z pamięci

3. Trzy nieobecności nieusprawiedliwione decydują o niezaliczeniu semestru

4. Student jest zobowiązany uczestniczyć w co najmniej w połowie zajęć w ciągu semestru

Lektury podstawowe: W. Bregy, Elementy techniki wokalnej, Kraków 1974 B. Tarasiewicz, Mówię i śpiewam świadomie: podręcznik do nauki emisji głosu, Kraków 2006

Lektury uzupełniające: T. Zaleski, Aparat głosotwórczy a technika wokalna, Warszawa 1980 P. Bojakowski, Kierowanie dźwięku na maskę, Włocławek 1947

B. Toczyńska, Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk 1998

H. Sobierajska, Uczymy się śpiewać, Warszawa 1972

M. Kotlarczyk, Podstawy sztuki żywego słowa, Warszawa 1965

B. Wieczorkiewicz, Sztuka mówienia, Warszawa 1980

T. Baradin, Chrypka: przyczyny i zapobieganie, Warszawa 1957




Specjalność



Kod przedmiotu

Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne r. I, s. II


Punkty ECTS 2




Wymagania wstępne: Zdanie egzaminu wstępnego na studia magisterskie

Cele: Celem przedmiotu jest podnoszenie swoich kwalifikacji w zakresie posługiwania się głosem w śpie- wie i w mowie w stopniu umożliwiającym podejmowaniu poważniejszych wyzwań artystycznych


Treści kształcenia: 1. Duet oratoryjno-kantatowy.

2. Pieśni religijne oraz arie oratoryjno-kantatowe z zakresu studiów licencjackich

3. 5 wybranych maryjnych pieśni kościelnych z własnym akompaniamentem

Efekty kształcenia: W wyniku przeprowadzonych zajęć student: 1. zna melodie i pierwszą zwrotkę przynajmniej pięciu pieśni maryjnych;

2. posiada techniczną umiejętność śpiewania w ansamblach;

3. interpretacja swojej partii inspiruje pozostałych członków zespołu ansamblowego;

4. posiada umiejętność dostosowania śpiewu pieśni liturgicznych do okoliczności ich wykonywania

(akustyka);

5. organizuje próby mające na celu przygotowanie ansambli.















Uwagi:




Specjalność



Kod przedmiotu

Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne r. II, s. III


Punkty ECTS 2




Wymagania wstępne: Zaliczenie II semestru

Cele: Celem przedmiotu jest podnoszenie swoich kwalifikacji w zakresie posługiwania się głosem w śpie-

wie i w mowie w stopniu umożliwiającym podejmowaniu poważniejszych wyzwań artystycznych


Treści kształcenia: 1. Pieśni religijne arie oratoryjno-kantatowe oraz duety z zakresu dotychczasowych studiów 2. 5 wybranych przygodnych pieśni kościelnych z własnym akompaniamentem

3. 3 wybrane polskie msze liturgiczne

Efekty kształcenia: W wyniku przeprowadzonych zajęć student: 1. zna melodie i pierwszą zwrotkę przynajmniej pięciu pieśni przygodnych o szczególnych wyzwa-

niach wykonawczych;

2. potrafi twórczo interpretować dzieła muzyczne w oparciu o zdobytą wiedzę; 3. wskazuje sposoby pokonywania trudności technicznych związanych z opracowywanym utworem;

4. poprzez osobisty przykład wskazuje wzór poprawnego wykonywania pieśni liturgicznych podczas

ich nauczania w kościele;

5. proponuje własne solowe wykonanie odpowiednich utworów wokalnych.





2. Student przeprowadza naukę pieśni przed nabożeństwem w kościele











Uwagi:




Specjalność


Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć

Kod przedmiotu

Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne r. II, s. IV


Punkty ECTS 2




Wymagania wstępne: Zaliczenie III semestru

Cele: Celem przedmiotu jest podnoszenie swoich kwalifikacji w zakresie posługiwania się głosem w śpie- wie i w mowie w stopniu umożliwiającym podejmowaniu poważniejszych wyzwań artystycznych


Treści kształcenia: 1. Pieśni religijne arie oratoryjno-kantatowe oraz duety z zakresu dotychczasowych studiów 2. pieśni kościelne z własnym akompaniamentem

3. utwory chorałowe

4. msze liturgiczne polskie i łacińskie

Efekty kształcenia: W wyniku przeprowadzonych zajęć student: 1. orientuje się w wokalnym repertuarze solowym z którego można by wybrać utwory do mini

recitalu wykonywanego w kościele; 2. wykazuje dojrzałą osobowość artystyczną, starając się być twórczym w swoich wokalnych prezen-

tacjach ;

3. jest wyczulony na wszelkie niedoskonałości we własnych i cudzych produkcjach wokalnych i sta-

wia sobie coraz wyższe wymagania w tym względzie;

4. potrafi spojrzeć na swoją sztukę wokalną w szerokim kontekście zdobytej wiedzy.















Uwagi:


Jednostka prowadząca:

Międzyuczelniany Instytut Muzyki Kościelnej

Kierunek:

Muzyka kościelna

Poziom:

II stopnia


ESTETYKA MUZYKI (AESTETICS OF MUSIC)

Kod przedmiotu

Język:

polski

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Wskazanie grupy przedmiotów:

podstawowy

Rok studiów, semestr:

studia stacjonarne, I rok studiów II stopnia, semestr II

Wymiar (liczba godzin i rodzaj zajęć)

studia stacjonarne: 30 godzin, wykład

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną

Prowadzący: Ks. prof. dr hab. Andrzej Zając

Koordynator sylabusa: Ks. prof. dr hab. Andrzej Zając - Kierownik Katedry Muzyki Kościelnej

Wymagania wstępne: Ogólna znajomość podstawowych pojęć filozoficznych, znajomość historii i teorii muzyki.

Cele: Zdobycie wiedzy o głównych kierunkach myśli estetycznej o muzyce.

Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia estetyki muzycznej. Charakterystyka głównych nurtów estetyki muzycznej od starożytności do czasów współczesnych. W sposób szczególny uwzględnione są w wykładzie nurty

estetyki romantycznej i dwudziestowieczne „formalizmy”, oraz estetyka oparta na założeniach

filozofii fenomenologicznej.

1. Antyczna myśl o muzyce: Antyczna teoria etosu muzycznego (pitagoreizm, platonizm,

arystotelizm, neoplatonizm). Św. Augustyn.

2. Średniowieczne poglądy na muzykę. Boecjusz i Kasjodor – pomost między starożytnością

a średniowieczem. Główni teoretycy średniowiecznej myśli o muzyce.

3. Myśl muzyczna w epoce Ars nova – Johannes de Grocheo, Tinctoris.

4. Renesans i nowa racjonalność – Glareanus i Gioseffo Zarlino. Relacje słowa i muzyki –

Camerata Bardiego i teoria afektów. Marcin Luter i jego teologia muzyki.

5. Barok – początek nowej epoki w myśli o muzyce (harmonia, opera). Leibniz. Kartezjusz,

Mersenne, Keppler.

6. Jedność sztuki i rozumu – J. Ph. Rameau. Myśl o muzyce u encyklopedystów francuskich:

Rousseau, Gretry, D’Alambert, Voltaire, Diderot.

7. Estetyka muzyki w epoce romantyzmu. Muzyka jako język (Herder, Wackenrode),

muzyka jako rytm (Schelling), muzyka wyrazem „uczucia niewidzialnego” (Hegel),

muzyka jako bezpośrednie przedstawienie świata (Schopenhauer). Estetyka muzyki E.T.A

Hofmanna. Muzyka i synteza sztuk (Wagner). Kryzys idei romantycznych (F. Nietsche).

8. Kierunki formalistyczne w estetyce muzycznej (E. Hanslick). Formalizmy

dwudziestowieczne (Strawiński, G. Brelet). Znaczenie dzieła muzycznego według B.

Schloezera i S. Langer. Psychologizm Leonarda Meyera.

9. Marksistowska estetyka muzyki – geneza, główne założenia.

10. Filozofia fenomenologiczna w odniesieniu do analizy zjawisk muzycznych – punkt

wyjścia, metoda. Przedstawiciele: Roman Ingarden, Władysław Stróżewski.

Efekty kształcenia: Po zakończeniu kursu student:

1. Posiada ogólna wiedzę o estetycznej myśli o muzyce w ujęciu historycznym i filozoficznym.

2. Potrafi skonfrontować posiadaną wiedzę z zakresu teorii i praktyki muzycznej w poglądami

myślicieli na temat muzyki z różnych epok historycznych i kierunków filozoficznych.

Metody dydaktyczne: Wiedza ta przekazywana jest w formie wykładu, ( M 1) przyjmuje jednak niekiedy postać konwersatorium (M 2), podczas którego wykładane kwestie stają się przedmiotem dyskusji ze

studentami i okazją do konfrontacji własnych dotychczasowych poglądów na temat muzyki.

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: Do zaliczenia uprawnia:

1. Obecność na wykładzie zgidnie z zasadami przyjętymi na UPJPII oraz aktywność na

zajęciach.

2. Znajomość podanych lektur obowiązkowych. Metoda weryfikacji: kolokwium sprawdzające.

Lektury podstawowe: Fubini Enrico Historia estetyki muzyczne, j Kraków 2002 Dahlhaus Carl Estetyka muzyki, Warszawa 2008 (?)

Ingarden Roman Utwór muzyczny i sprawa jego tożsamości, Kraków 1973

Stróżewski Władysław Dialektyka twórczości, Kraków 1983

Stróżewski Władysław Wokół piękna. Szkice z estetyki, Kraków 2002

Lektury uzupełniające: Pociej Bohdan, Z perspektywy muzyki, Warszawa 2005 Jarzębska Alicja Z dziejów myśli o muzyce, Kraków 2002

Jarzębska Alicja Spór o piękno muzyki. Wprowadzenie do kultury muzycznej XX

wieku, Wrocław 2004

Guczalski Krzysztof (red.) Filozofia muzyki. Studia, Kraków 2003

Guczalski Krzysztof Znaczenie muzyki, znaczenie z muzyce, Kraków 1999

Lissa Zofia Nowe szkice z estetyki muzycznej, Kraków 1975

Gołąb Maciej Spór o granice poznania dzieła muzycznego, Wrocław 2003

Meyer Leonard B. Emocja i znaczenie w muzyce, Kraków 1974

Wojnar Irena Teoria wychowania estetycznego, Warszawa 1976

2

Jarociński Stefan, Ideologie romantyczne, Kraków 1979

Sacks Oliver, Muzykofilia. Opowieści o muzyce i mózgu, Poznań 2009

Polony Leszek Polski spór o istotę muzyki, Kraków 1991

Bramorski Jacek Pieśń nowa człowieka nowego. Teologiczno-moralne aspekty muzyki w

świetle myśli Josepha Ratzingera – Benedykta XVI, Gdańsk 212

3

dr Marta Kwaśnicka

SYLABUS 2013/2014

HISTORIA KULTURY

Jednostka prowadząca: Międzyuczelniany Instytut Muzyki Kościelnej

Kierunek: Muzyka Kościelna

Specjalność: Poziom: studia II stopnia Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim): HISTORIA KULTURY

Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) -

Język: polski

Typ przedmiotu: przedmiot kształcenia ogólnego


Rok studiów, semestr: I rok, sem. zimowy

Wymiar: 30 godzin, studia stacjonarne, wykłady

Punkty ECTS: 2


Prowadzący: studia stacjonarne dr Marta Kwaśnicka studia niestacjonarne -

Koordynator sylabusa: dr Marta Kwaśnicka

II. Dane wypełniane przez koordynatora sylabusa (prezentowane również na stronie internetowej

UPJPII)

Wymagania wstępne: ogólna znajomość historii Europy

Cele: Na bazie tradycji chrześcijaństwa i cywilizacji grecko-rzymskiej Europa stworzyła swój własny świat kulturowy, rozwijający się nieprzerwanie od starożytności po czasy współczesne.

Wykład ma na celu przybliżenie studentom najważniejszych zagadnień i toposów w tradycji

Europy. Studenci nauczą się rozpoznawać cechy charakterystyczne kultury europejskiej (np.

indywidualizm, aktywizm, linearne pojęcie czasu) oraz dostrzegać i rozumieć ich przemiany (np.

zmianę rozumienia pojęcia indywidualizmu od teologii średniowiecza po współczesny liberalizm).


Podczas kursu studenci zapoznają się z procesem formowania się kultury europejskiej od

starożytności do końca XX wieku (T1). Słuchacze kursu poznają początki i źródła kultury Zachodu

(najważniejsze zjawiska kulturalne antycznej Grecji i Rzymu, początki chrześcijaństwa), a

następnie przemiany, jakim najważniejsze elementy tej kultury podlegały na przestrzeni wieków

(T2). Wykład ma uwrażliwić słuchaczy na dziedzictwo kultury europejskiej i zwrócić ich uwagę na

wzajemne przenikanie się różnych sfer kultury (T3).

W trakcie zajęć zostana poruszone następujące zagadnienia:

- Starożytna Grecja: literatura, filozofia, architektura

- Rzym republikański i cesarski, prawo rzymskie

- Początki chrześcijaństwa. Ojcowie Kościoła

- Monastycyzm

- Chrześcijaństwo zachodnie i wschodnie

- Uniwersytety

- Renesans i humanizm

- Główne nurty reformacji

- Kontrreformacja. Jezuici

- Hiszpania „złotego wieku”: literatura, sztuka, mistyka

- Ludwik XIV i jego dwór

- Kolonializm

- Rewolucja francuska i koniec starego porządku

- Problemy z kontrrewolucją. Kościół i konserwatyści w XIX wieku

- Romantyzm (ze szczególnym uwzględnieniem Polski)

- Powieść jako najważniejszy gatunek Europy. Rozkwit formy powieściowej

- Marksizm.

- Najważniejsze nurty kultury XX wieku. Demokracja liberalna

Efekty kształcenia: Student posiada wiedzę o głównych kierunkach rozwoju kultury europejskiej od starożytności po XX wiek, potrafi podsumować i rozpoznać główne zjawiska i toposy w dziejach Europy. (E1,

A2A_W03).

Student rozumie naturę przemian kulturalnych. Prezentuje wysoki poziom artystyczny. Potrafi

omówić i zinterpretować zjawiska i toposy w kulturze europejskiej, a także posługiwać się różnymi

ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla historii kultury

w typowych sytuacjach profesjonalnych (E2, A2A_U14).

Student jest wrażliwy na otaczającego dziedzictwo kulturowe, dba o jego zachowanie, potrafi

korzystać z dotychczasowego doświadczenia, wykorzystując swoją wiedzę w zakresie historii

kultury. Posiada umiejętność krytycznej oceny swoich działań (E3, A2A_K03, A2A_K04).

Metody i narzędzia dydaktyczne: wykład problemowy (M1) - prezentacja podstawowych wiadomości o historii kultury wykład konwersatoryjny z elementami dyskusji na podstawie zadanego tekstu

- aktywizacja w zakresie analizy formalnej dzieła literackiego (M2)

- aktywizacja w zakresie analizy historyczno-kulturowej dzieła literackiego (M3)

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia:

Obecność na zajęciach zgodna z zasadami przyjętymi na UPJPII (W1) Rozmowa ustna na tematy poruszane podczas wykładów oraz zaliczenie jednej pozycji z listy lektur

podstawowych (W2)

Lektury podstawowe (do wyboru):

A. Bobkowski, Szkice piórkiem (różne wydania).

Z. Herbert, Barbarzyńca w ogrodzie (różne wydania).

Z. Herbert, Martwa natura z wędzidłem (różne wydania).

Z. Herling-Grudziński, Dziennik pisany nocą (dowolny tom dowolnego wydania).

A. Libera, Madame (różne wydania).

A. Libera, Niech się panu darzy, Warszawa 2013.

C. Miłosz, Rodzinna Europa (różne wydania).

C. Miłosz, Ogród nauk (różne wydania).

J. Stempowski, Notatnik niespiesznego przechodnia, tom I lub II, Warszawa 2012.

Lektury uzupełniające (wybrane):

E. Auerbach, Mimesis, Rzeczywistość przedstawiona w kulturze Zachodu (różne wydania).

J. Baszkiewicz, Młodość uniwersytetów, Warszawa 1997.

B. Bednarek, Epos europejski, Wrosław 2001.

F. Bluche, Życie codzienne we Francji w czasach Ludwika XIV, przeł. W. Bieńkowska, Warszawa

1990.

A. Burzyńska, M. P. Markowski, Teorie literatury XX wieku. Podręcznik, Kraków 2007.

J. Burckhardt, Kultura odrodzenia we Włoszech, przeł. M. Kreczowska (różne wydania)

P. Chaunu, Cywilizacja wieku oświecenia, przeł. E. Bąkowska, Warszawa 1989.

A. Chwalba, Historia powszechna. Wiek XIX, Warszawa 2008.

F.C. Copleston, Filozofie i kultury, przeł. T. Malanowski, Warszawa 1986.

E.R. Curtius, Literatura europejska i łacińskie średniowiecze, przeł. A. Borowski, Kraków 2005.

E. Gilson, Szkoła muz, przeł. B. Majchrzak, Warszawa 1965.

C. Hernas, Barok, Warszawa 1973.

J. Huizinga, Jesień średniowiecza, Warszawa 1992.

M. Jaczynowska, D. Musiał, M. Stępień, Historia starożytna, Warszawa 2001.

M. Klimowicz A., Oświecenie, Warszawa 1977

J. Kłoczowski, Młodsza Europa. Europa Środkowo-Wschodnia w kręgu cywilizacji chrześcijańskiej

średniowiecza, Warszawa 1998

L. Kołakowski, Bóg nam nic nie jest dłużny. Krótka uwaga o religii Pascala i o duchu jansenizmu,

Kraków 1994.

J. Kowalski, A. Loba, M. Loba, J. Prokop, Dzieje kultury francuskiej, Warszawa 2005.

Z. Kubiak, Literatura Greków i Rzymian, Warszawa 1999.

Z. Kubiak, Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.

M. Kwaśnicka, Krew z mlekiem, Warszawa 2013.

J. Lacouture J., Jezuici, tom 1: Zdobywcy, Warszawa 1998.

A. Mencwel A. (red.), Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów (różne wydania).

K. Mikulski K., J. Wijaczka, Historia powszechna. Wiek XVI-XVIII, Warszawa 2011

E.M. Rostworowski, Historia powszechna. Wiek XVIII, Warszawa 2006 (i inne wydania)

J. Strzelczyk, Iroszkoci w kulturze średniowiecznej Europy, Poznań 2008.

J. Tazbir, Studia nad kulturą staropolską, Kraków 2001.

Z. Wójcik, Historia powszechna. Wiek XVI-XVII, Warszawa 2002 (i inne wydania).

B. Zientara, Historia powszechna średniowiecza, Warszawa 1998 (i inne wydania)

Uwagi:



Kierunek: Muzyka kościelna

Poziom studia II stopnia

Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć HISTORIA SZTUKI (HISTORY OF ART)

Kod przedmiotu

Język

polski

Typ przedmiotu obowiązkowy

Przedmiot obieralny (nie)

Rok studiów, semestr stacjonarne II st., r. I. s. II

Wymiar 30 godzin, wykład

Punkty ECTS:

2


Prowadzący

dr Dobrosława Horzela

Koordynator sylabusa

dr Dobrosława Horzela

Wymagania wstępne: ogólna orientacja w historii Europy

Cele: Celem wykładu jest zapoznanie studentów z podstawową problematyką związaną z dziejami sztuki europejskiej.

Treści kształcenia: Wykład przedstawia zwięzły zarys dziejów sztuki zachodniej od od starożytnej Grecji do 2. poł. XX w. Wykład dotyczyć będzie ważniejszych wątków dziejach sztuki, z uwzględnieniem nie tylko prze-

mian form, ale również funkcji dzieł sztuki i pozycji artysty w kolejnych epokach.

Studenci zostaną zapoznani z następującymi zagadnieniami:

T_1.Grecja: kanon rzeźby antycznej, porządki architektoniczne, malarstwo

T_2. sztuka starożytnego Rzymu

T_3. początki sztuki chrześcijańskiej, mechanizmy tworzenia „nowej sztuki”;

T_4. Bizancjum: koncepcja obrazu – sztuka karolińska i ottońska czyli sztuka w służbie polityki pań-

stwa

T_5. Zróżnicowanie sztuki romańskiej ze szczególnym uwzględnieniem architektury

T_6. Wybrane aspekty architektury gotyckiej – wybrane aspekty sztuki XIV wieku–

T_7. Sztuka XV w. na Północy

T_8. Sztuka renesansowa w Italii i na północy Europy

T_9. Manieryzm

T_10. Wybrane aspekty sztuki barokowej i rokokowej

T_11. Neoklasycyzm i romantyzm

T_12. Sztuka XIX w.

T_13. Awangardy 1. poł. XX w.

T_14. Główne kierunki sztuki 2. poł. XX w.

Efekty kształcenia: E_1: Student, który zaliczył przedmiot ma uporządkowaną wiedzę ogólną o okresach, stylach i kierunkach w dziejach sztuki.

E_2: Student na podstawowe kryteria stylistyczne pozwalające przypisać dzieło malarstwa, rzeźby i architektu-

ry do epoki i stylu.

E_3: Student zna podstawową terminologię z zakresu sztuk pięknych.

E_4: Student w podstawowym zakresie opisuje i analizuje formę i treść działa sztuk plastycznych.

E_5: Student docenia i rozumie rolę sztuk plastycznych w kształtowaniu kultury europejskiej

Metody i narzędzia dydaktyczne: M_1. Wykład ilustrowany slajdami

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: W_1. Zaliczenie pisemne

Lektury podstawowe: J. Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, Warszawa, 1991, Arkady (i późniejsze wydania) E. Gombrich, O sztuce, Warszawa, 1997, PWN (i późniejsze wydania)

Praca zbiorowa, Sztuka świata, t. 1-10 (odpowiednie rozdziały), Warszawa, 1999, Arkady

M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, kilka wydań.

H.W. Janson, History of Art, wyd. Prenhall (liczne wydania)

Lektury uzupełniające: A. Bochnak, Historia sztuki nowożytnej [skrypt bez ilustracji], t. 1-2, kilka wydań. A. Bochnak, Historia sztuki średniowiecznej, Warszawa 1973

D. Ghirardo, Architektura po modernizmie, Wydawnictwo VIA 1999

G. Duby, Czasy katedr. Sztuka i społeczeństwo 980-1420, Warszawa 1986

J. Boardman, Sztuka grecka, Wydawnictwo VIA 1999

J. Kłosińska, Sztuka bizantyńska, Warszawa 1975

J. Le Goff, Kultura średniowiecznej Europy, Warszawa 1970

M. Levey, Od Giotta do Cezanne’a. Zarys historii malarstwa zachodnio-europejskiego, Warszawa, 1987

M. Porębski, X. Piwocki, Dzieje sztuki w zarysie, t. I-III, Warszawa 1987

M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Kraków 1983

M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, kilka wydań.

O. von Simson, Katedra gotycka, Warszawa 1990

P. i L. Murray, Sztuka renesansu , Wydawnictwo VIA 1999

P. Murray, Architektura włoskiego renesansu, Wydawnictwo VIA 1999

A. Pevsner, Historia architektury europejskiej, Warszawa 1979

W. Beckett, Historia malarstwa. Wędrówki po historii sztuki zachodu, Warszawa 1998

W. Koch, Style w architekturze, Warszawa 1998


Jednostka prowadząca


Kierunek

Muzyka kościelna

Studia II stopnia

Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Komunikacja społeczna i organizacja imprez

Kod przedmiotu

Język

polski

Typ przedmiotu kierunkowy

.

Przedmiot obieralny (tak)

Rok studiów I, semestr I

studia stacjonarne

Wymiar

studia stacjonarne 30, w

Punkty ECTS

1

Forma zaliczenia

zaliczenie

Prowadzący dr Małgorzata Sternal

studia stacjonarne


dr Małgorzata Sternal

Wymagania wstępne:

brak

Cele:

Celem przedmiotu jest umożliwienie studentom zdobycia podstawowej wiedzy o procesach komuni-

kacji społecznej, a także umiejętności komunikacyjnych i organizacyjnych niezbędnych w pracy mu-

zyka zawodowego.


Program kursu (w semestrze 1) obejmuje problematykę związaną z podstawami teorii komunikacji

osób i grup oraz praktycznymi aspektami komunikacji.

T_1 Podstawy wiedzy o komunikowaniu - proces komunikacji, bariery komunikacyjne, sposoby ra-

dzenia sobie z nimi

T_2 Podstawy wiedzy o psychologii zarządzania

T_3 Specyfika pracy zespołowej - zachowania jednostki oraz zarządzanie relacjami w grupie

T_4 Przemawianie publiczne - negocjacje, wystąpienia perswazyjne.

T_5 Komunikaty pisemne - oferty, CV, strony internetowe oraz inne formy pisemne i wizualne.

Efekty kształcenia:

E_1 Student rozpoznaje przebieg procesu komunikacji oraz bariery w nim występujące.

E_2 Student rozumie relacje zachodzące w grupie, koordynuje pracę grupy i podejmuje rolę przywód-

czą.

E_3 Student stosuje zróżnicowane formy komunikacji ustnej i pisemnej dla przekazania swoich kon-

cepcji oraz planów działania.

Metody i narzędzia dydaktyczne:

M_1 wykład konwersatoryjny

M_2 ćwiczenia praktyczne

M_3 praca indywidualna

M_4 praca grupowa


W_1 ocenianie ciągłe na zajęciach (sposobu udziału w dyskusji oraz wykonywania ćwiczeń)

W_2 prezentacja na zajęciach

Lektury podstawowe:

S. P. Morreale, B.H. Spitzberg, J.K. Barge, Komunikacja między ludźmi, Warszawa 2008 [Rozdz. 1,

5, 6, 11,13,18]

A.Wiszniewski, Sztuka mówienia, Katowice 2003

A. Wiszniewski, Sztuka pisania, Katowice 2003

B. Lektury uzupełniające:

A. Załazińska, M. Rusinek, Retoryka codzienna, Warszawa 2010.


Jednostka prowadząca


Kierunek

Muzyka kościelna

Studia II stopnia

Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Komunikacja społeczna i organizacja imprez

Kod przedmiotu

Język

polski


.

Przedmiot obieralny (tak)

Rok studiów I, semestr II

studia stacjonarne

Wymiar


Punkty ECTS

1

Forma zaliczenia

zaliczenie

Prowadzący dr Małgorzata Sternal

studia stacjonarne


dr Małgorzata Sternal

Wymagania wstępne:

brak

Cele: Celem przedmiotu jest umożliwienie studentom zdobycia podstawowej wiedzy o procesach ko-

munikacji społecznej, a także umiejętności komunikacyjnych i organizacyjnych niezbędnych w pracy

muzyka zawodowego. W semestrze 1 treści kursu koncentrują się na kwestiach komunikacji, nato-

miast w semestrze 2 - na problematyce organizacji wydarzeń kulturalnych.


Program kursu (w semestrze 2) obejmuje problematykę związaną z podstawami wiedzy o zarządzaniu

w kulturze oraz umiejętnościami realizowania projektów artystycznych i edukacyjnych.

T_1 Podstawy wiedzy o polityce kulturalnej oraz zarządzaniu w kulturze.

T_2 Zarządzanie projektem - podstawy (cykl życia, działania w poszczególnych fazach)

T_3 Finansowanie działań artystycznych w kontekście ich odbiorców.

T_4 Podstawy wiedzy o marketingu w kulturze.

T_5 Prezentacja własnego projektu.


E_1 Student rozumie i objaśnia miejsce oraz sposób funkcjonowania organizacji kulturalnych i arty-

stów indywidualnych w Polsce.

E_2 Student koordynuje pracę nad realizacją projektu kulturalnego (planuje, organizuje, przewodzi,

kontroluje).

E_3 Student stosuje złożone formy komunikacji ustnej i pisemnej w prezentacji własnego projektu

artystycznego (lub edukacyjnego)


M_1 wykład konwersatoryjny

M_2 ćwiczenia praktyczne

M_3 praca indywidualna

M_4 praca grupowa


W_1 ocenianie ciągłe na zajęciach (sposobu udziału w dyskusji oraz wykonywania ćwiczeń)

W_2 prezentacja na zajęciach

Lektury podstawowe:

M. Dragicevic-Sesic, Kultura: zarządzanie, marketing, animacja, Warszawa 2010.

Lektury uzupełniające:

Ł. Wróblewski, Strategie marketingowe w instytucjach kultury, Warszawa 2012.


Jednostka prowadząca:


Kierunek:

Muzyka kościelna

Poziom:

II stopnia


KULTURA MUZYCZNA WYZNAŃ CHRZEŚCIJAŃSKICH

(The music culture of the Christian confessions)

Kod przedmiotu

Język:

polski

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Wskazanie grupy przedmiotów:

kierunkowy

Rok studiów, semestr:

studia stacjonarne, I rok studiów, semestr I

Wymiar

studia stacjonarne – 15 godzin, wykład/konwersatorium

Punkty ECTS 2


Prowadzący

studia stacjonarne – ks. prof. dr hab. Andrzej Zając

Koordynator sylabusa:

Ks. prof. dr hab. Andrzej Zając - Kierownik Katedry Muzyki Kościelnej

Wymagania wstępne: Znajomość ogólnej historii i teorii muzyki na poziomie akademickim, oraz historii powszechnej na poziomie szkoły średniej.

Cele: Zdobycie wiedzy na temat kultury muzycznej wyznań chrześcijańskich ze szczególnych uwzględnieniem tradycji bizantyjskiej Kościoła greckiego, Cerkwii prawosławnej, wyznania

luterańsko-augsburskiego i anglikanizmu. Wykład nie obejmuje kultury muzycznej Kościoła

katolickiego, ponieważ wiedza z tego zakresu jest przedmiotem wykładów i ćwiczeń przewidzianych

programem studiów.

Treści kształcenia Treścią wykładu jest przestawienie religijnych i liturgicznych tradycji muzycznych wyznań chrześcijańskich (oprócz Kościoła katolickiego): kościoła grecko-bizantyjskiego, cerkwii

prawosławnej (rosyjskiej, serbskiej, bułgarskiej) oraz głównych odłamów wyznania protestanckiego

(luteranizm, anglikanizm, kalwinizm). Zagadnienie ukazane jest w aspekcie historycznym i

teologicznym, co pozwala na wskazanie wspólnego dla wszystkich tradycji chrześcijańskich źródła

muzyki liturgicznej, a zarazem ukazanie odrębności i różnic wynikających z odmiennych dla tych

tradycji podstaw teologicznych oraz uwarunkowań historycznych, kulturowych, liturgicznych i

politycznych. Omawiane są główne formy, notacja, podstawy teologiczne i teoretyczne śpiewu

bizantyńskiego, charakterystyka liturgii bizantyjskiej, najważniejsi twórcy śpiewów bizantyjskich,

geneza słowiańskiego śpiewu cerkiewnego i jego teologiczne podstawy, kompozytorzy muzyki

cerkiewnej; luterańska teologiczna koncepcja muzyki, geneza i źródła chorału protestanckiego, główni

przedstawiciele muzyki protestanckiej, chorałowa i kantatowa twórczość Jana Sebastiana Bacha;

muzyka kościoła anglikańskiego, jej formy i przedstawiciele. Wykład jest bogato ilustrowany

nagraniami muzycznymi poszczególnych tradycji. (hasłowo tematyka zajęć z uwzględnieniem ich przełożenia na zamierzone efekty kształcenia

1. Grecka teoria muzyki i jej wpływ na chorał bizantyjski. Etyczna funkcja muzyki. Wpływ

filozofii neoplatońskiej na koncepcję liturgicznego śpiewu bizantyjskiego: Plotyn, Pseudo-

Dionizy Areopagita. Charakterystyka głównych liturgii bizantyjskich. Śpiewane formy oficjum bizantyńskiego: jutrznia, laudes, nieszpory. Formy poetyckie:

troparion, kontakion, kanon (Jan Damasceński, Andrzej z Krety, Roman Melodos).

Rodzaje notacji: ekfonetyczna, neumatyczna.

2. Teologiczne podstawy śpiewu cerkwi prawosławnej. Historia śpiewu cerkiewnego do

czasów reformy Nikona. Reforma Nikona i jej następstwa. Ważniejsi kompozytorzy

muzyki cerkiewnej (Bortniański, Czesnokow, Rachmaninow, Czajkowski).

3. Luterańska koncepcja muzyki i jej wpływ na praktykę muzyczną kościoła luterańskiego.

Geneza i źródła chorału protestanckiego. Organowa twórczość chorałowa przed Bachem.

Chorały organowe Jana Sebastiana Bacha (Klavieübung III). Kantata Jana Sebastiana

Bacha.

4. Anglikanizm – powstanie, charakterystyka. Pierwotne formy muzyki anglikańskiej.

Angielska muzyka kościelna okresu baroku: psalmy, anthems, verse anthems. Muzyka

anglikańska Jerzego Fryderyka Haendla i Felksa Mendelssohna-Bartholdy’ego. Muzyka

anglikańska okresu romantyzmu.

Efekty kształcenia: Po ukończeniu kursu student: 1. posiada ogólną wiedzę o muzyce greckiego kościoła ortodoksyjnego, słowiańskiej cerkwii

prawosławnej i protestanckich tradycji muzycznych (luterańskiej i anglikańskiej)

2. potrafi zidentyfikować poszczególne tradycje muzyczne i określić ich charakterystyczne cechy


1. Forma wykładu problemowego z elementami konwersatorium 2. Wykład ilustrowany jest nagraniami tradycji muzycznych omawianych wyznań

3. Dyskusja nad wysłuchanymi nagraniami ilustrującymi poszczególne muzyczne tradycje

chrześcijańskie.

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia:2

Do zaliczenia uprawnia: 1. Obecność na wykładach zgodnie z zasadami przyjętymi na UPJPII oraz aktywność na

zajęciach. Metoda weryfikacji: sprawdzanie obecności oraz ciągła weryfikacja aktywności

słuchaczy.

2. Metoda weryfikacji: zaliczenie z oceną na podstawie kolokwium sprawdzającego wiedzę

studentów na zakończenie kursu.

Lektury podstawowe:

Egon Wellesz, Historia muzyki i hymnografii bizantyjskiej. Kraków 2006

Elżbieta Smykowska, Liturgia prawosławia. Mały słownik, Warszawa 2004

Manfred Bukofzer Muzyka w epoce baroku, Warszawa 1970

Alfred Einstein, Muzyka w epoce romantyzmu. Kraków 1983

Lektury uzupełniające: Paul Evdokimov, Prawosławie, Warszawa 2003

John Meyendorff, Teologia bizantyjska, , Kraków 2007

Karl H. Wörner, Geschichte der Musik, Göttingen 1954

Bohdan Pociej, Bach - Muzyka i wielkość, Kraków 1972

Christoph Wolff Johann Sebastian Bach. Muzyk i uczony Warszawa 2011

Albert Schweitzer, Jan Sebastian Bach, Kraków 1972

3


dr Marta Kwaśnicka

PEDAGOGIKA KULTURY

Jednostka prowadząca: Międzyuczelniany Instytut Muzyki Kościelnej

Kierunek: Muzyka Kościelna

Specjalność: Poziom: studia II stopnia Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim): PEDAGOGIKA KULTURY

Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim): -

Kod przedmiotu: Język: polski Typ przedmiotu: przedmiot kształcenia ogólnego

Przedmiot obieralny: nie

Rok studiów, semestr: I rok, sem. letni, studia stacjonarne,

Wymiar: 30 godzin, wykłady

Punkty ECTS: 1


Prowadzący: studia stacjonarne dr Marta Kwaśnicka studia niestacjonarne -

Koordynator sylabusa: dr Marta Kwaśnicka

II. Dane wypełniane przez koordynatora sylabusa (prezentowane również na stronie internetowej

UPJPII)

Wymagania wstępne: ogólna orientacja w historii kultury

Cele: Werner Jaeger w swoim klasycznym dziele o wychowaniu („Paideia”), zauważył, że wszystkie ludy, które osiągnęły pewien stopień rozwoju, posiadają wrodzony pęd wychowawczy. W kształtowaniu

osobowości młodego człowieka chodzi bowiem o przekazanie podstawowych wartości danej kultury,

a zatem przedłużanie i utwierdzanie jej istnienia. Właśnie dlatego proces wychowawczy pozostaje w

ścisłym związku z kulturą i społeczeństwem, które ją wytwarza.

Podczas zajęć studenci dowiedzą się, jak zmieniały się poglądy na wychowanie poprzez kulturę. Będą

mieli okazję zaobserwować ścisłe związki wychowania i kultury na przykładzie wybranego dzieła na-

leżącego do kanonu kultury europejskiej. Słuchacze kursu zapoznają się także z głównymi problema-

mi pedagogiki kultury oraz nauczą się samodzielnej analizy krytycznej klasycznych tekstów kultury,

w tym rozpoznawania w nich najważniejszych toposów kulturowych. Jaka jest rola kultury? Jak wy-

chowywać poprzez kulturę i do pratycypacji w kulturze? Jak kształtować kulturę?


Namysł nad konkretnym utworem stanowiącym część kanonu kultury europejskiej.

W roku akademickim 2013/2014 punktem wyjścia do naszych rozważań będzie dramat Jeana Raci-

ne’a „Fedra”. Na podstawie tej sztuki studenci będą mieli okazję prześledzić, w jaki sposób dzieło

sztuki jest odzwierciedleniem czasow, w których powstało, a także jak samo kształtuje rzeczywistość.

Na zajęciach poruszane będą następujące zagadnienia:

- kultura a kształtowanie osobowości człowieka (T1)

- dydaktyczna rola nowożytnego teatru, perswazyjna rola gatunków literacko-muzycznych, metody,

za jakich pomocą sztuka miała kształtować osobowość odbiorców (T2)

- teatr a liturgia, teatr a ład polityczny (T3)

- historia dramatu i teatru europejskiego, teatr a muzyka (T3)

- specyfika dworu Ludwika XIV (T4)

- Jean Racine. „Fedra” a dramaty dla pani de Maintenon (T4)

- teologia a literatura (na przykładzie jansenizmu) (T5)

- sposoby przeżywania się antycznych mitów i toposów w kulturze nowożytnej i współczesnej Euro-

py (porównanie „Fedry” z innymi dziełami tego typu, np. ze współczesnym jej „Boskim Narcyzem”

z hiszpańskiego kręgu kulturowego, a także z tragediami o „Fedrze” powstającymi w innych epo-

kach [np. Seneki, Eurypidesa] wreszcie ze współczesnymi przeróbkami wątków mitu fedrowskiego

[np. „Madame” A. Libery]) (T6)

- współczesna antropologia, filozofia i teoria literatury wobec dzieła artystycznego (T7)

- funkcja dzieła sztuki (T8)


Student posiada wiedzę na temat pedagogiki kultury w kontekście historycznym oraz innych dyscy-

plin sztuki. Potrafi zdefiniować i omówić dydaktyczną fukcję dzieła sztuki (E1, A2A_W03).

Student jest w stanie poddać krytycznemu namysłowi dzieło sztuki, rozumie potencjał dzieła sztuki w

procesie kształtowania osobowości (E2, A2A_U01, A2A_U21).

Student jest świadomy wzajemnego wpływu wychowania i kultury, dostrzega relacje między nimi.

Potrafi i chce korzystać z dotychczasowego doświadczenia wykorzystując swoją wiedzę w zakresie

antropologii kulturowej, historii kultury oraz pedagogiki (E3, A2A_K03).


wykład problemowy (M1) - prezentacja podstawowych wiadomości o historii i specyfice pedagogiki

kultury

wykład konwersatoryjny z elementami dyskusji na podstawie zadanego tekstu

- aktywizacja w zakresie analizy formalnej dzieła literackiego (M2)

- aktywizacja w zakresie analizy historyczno-kulturowej dzieła literackiego (M3)


Obecność na zajęciach zgodna z zasadami przyjętymi na UPJPII (W1)

zaliczeniowa rozmowa ustna na podstawie wykładów i lektur z listy lektur podstawowych (W2)

Lektury podstawowe: J. Racine, Fedra (w tłumaczeniu T. Boya-Żeleńskiego lub A. Libery), różne wydania

*

F. Bluche, Życie codzienne we Francji w czasach Ludwika XIV, przeł. W. Bieńkowska, Warszawa

1990 (fragmenty).

M. Budzowska, Fedra czyli o etyce uczuć w tragediach Eurypidesa, Seneki i Racine`a, Warszawa

2010 (fragmenty).

J. Kowalski, A. Loba, M. Loba, J. Prokop, Dzieje kultury francuskiej, Warszawa 2005 (fragmenty).

M. Kwaśnicka, Fedra Liberata, [w:] M. Kwaśnicka, Krew z mlekiem, Warszawa 2013.

Lektury uzupełniające: A. Burzyńska, M. P. Markowski, Teorie literatury XX wieku. Podręcznik, Kraków 2007. J. Draus, R. Terlecki, Historia wychowania, t. 2: Wiek XIX i XX, Kraków 2006.

U. Eco U., Sześć przechadzek po lesie fikcji, Kraków 1996.

S. Ferfoglia, Jana Pawła II filozofia kultury i wychowania, Kraków 2007.

S. Freud, Kultura jako źródło cierpień, przeł. J. Prokopiuk, Warszawa 1995.

J. Gajda, Antropologia kulturowa (różne wydania).

R. Girard, Początki kultury, przeł. M. Romanek, Kraków, 2006.

L.E. Harrisom, S.P. Huntington S.P. (red.), Kultura ma znaczenie, przeł. S. Dymczyk, Poznań 2003.

W. Jaeger, Paideia, przeł. M. Plezia, H. Bednarek, Warszawa 2001.

S. Kane, Miłość Fedry, przeł. M. Semil, „Dialog” 9/1999.

L. Kołakowski, Obecność mitu (różne wydania).

L. Kołakowski, Bóg nam nic nie jest dłużny. Krótka uwaga o religii Pascala i o duchu jansenizmu,

Kraków 1994.

Z. Kubiak, Literatura Greków i Rzymian, Warszawa 1999.

Z. Kubiak, Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.

M. Kwaśnicka, Wtórna kolonizacja. Rola gatunku literacko-muzycznego villancico w ewangelizacji Indian Moxo, Poznań 2010.

A. Libera, Madame (różne wydania).

S. Litak, Historia wychowania, t. 1: Do Wielkiej Rewolucji Francuskiej, Kraków 2006.

F. Mauriac, Życie Racine’a, przeł. M. Wierzbicka, Warszawa 1959.

A. Mencwel A. (red.), Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów, (różne wydania).

A. Kijowski, Rytuały oglądania, Gdańska 2005.

H.D.T. Kitto, Tragedia grecka. Studium literackie, przeł. J. Margański, Kraków 2003.

E. Said, Culture and Impersialism (różne wydania).

Seneca, Tutte le tragedie, Roma 2006.

K. Zamiara (red.), O kulturze i jej badaniu, Warszawa 1985.

K. Zamiara (red.), Szkice o partycypacji kulturowej, Poznań 1997.

Uwagi:


Jednostka prowadząca Międzyuczelniany Instytut Muzyki Kościelnej w Krakowie

Kierunek Muzyka Kościelna

Specjalność Muzyka Kościelna

Poziom II stopień


Schola gregoriańska

Schola of gregorian chant Zajęcia grupowe

*Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) Kod przedmiotu

Język polski


Przedmiot obieralny (tak/nie)

Rok studiów, semestr studia stacjonarne I rok, I sem.


studia stacjonarne 15, c

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia z

Prowadzący studia stacjonarne ks. dr hab. Robert Tyrała

Koordynator sylabusa ks. dr hab. Robert Tyrała

Wymagania wstępne: Podstawowe umiejętności zasad muzyki i znajomość neum gregoriańskich. Dobra znajomość zapisu semiologii gregoriańskiej

Cele:

Celem nauczania przedmiotu schola gregoriańskiego jest wykształcenie muzyka kościelnego, który będzie się doskonale

poruszał w tematyce chorałowej, przyswoi sobie podstawowe dwie księgi zawierające wszystkie utwory chorałowe

obowiązujące dzisiaj w liturgii.

Opisane cele osiągane są przez:

1. Przyswajanie materiału chorałowego w rękopisach IX-XI wieku

2. Odczytywanie neum wedle semiologii gregoriańskiej

3. Kształcenie umiejętności samodzielnego rozwiązywania problemów wykonawczych

4. Opracowywanie i przyswajanie wybranych pozycji literatury muzycznej dotyczącej chorału gregoriańskiego


Przygotowanie następujących melodii chorałowych

Za zmarłych

Requiem GT 669

Lux aeterna GT 676

In paradisum GT 697

Chorus angelorum GT 697

Ego sum GT 697

Salve Regina

Adwent Ad te levavi GT 15

Gaudete GT 21

Ecce Dominus GT 26

Rorate GT 34

Ave Maria GT 36

Boże Narodzenie

Dominus dixit GT 41

Puer natus GT 47

Objawienie Pańskie

Ecce advenit GT 56

Wielki Post

Misereris GT 62

Laetare Jerusalem GT 108

Hosanna filio David GT 137

Triduum Sacrum

Ecce lignum Crucis GT 174

Popule meus GT 176

Jubilate Deo GT 185

Alleluja GT 191

Wielkanoc

Resurrexi GT 196

Hec dies GT 196

Jubilate Deo omnis terra GT 219

Cantate Domino, Canticum Novum GT 225

Viri Galilaei GT 235

Spiritus Domini GT 252

Confirma hoc Deus GT 255

Święci Beatus vir GT 475

Efekty kształcenia: Student po przeprowadzonym przedmiocie:

1. posiada wiedzę z zakresu semiologii gregoriańskiej stanowiącą podstawę do dalszego rozwoju 2. zna zasady i sposoby śpiewania wedle zapisu semiologicznego w zakresie objętym cyklem nauczania 3. ma świadomość współczesnej interpretacji i znaczenia chorału gregoriańskiego 4. potrafi dostrzec i rozpoznać znaczenie chorału gregoriańskiego (w zapisie IX-XI wieku) dla Kościoła 5. potrafi wyciągać właściwe wnioski interpretacyjne w zakresie wykonywanych utworów chorałowych 6. płynnie porusza się po praktycznych zagadnieniach związanych z chorałem gregoriańskim 7. jest biegły w zakresie znajomości chorału gregoriańskiego i zastosowania w dzisiejszej liturgii 8. jest przygotowany do współpracy z innymi organistami i dyrygentami oraz duchownymi w zakresie

większego wprowadzenia chorału gregoriańskiego w dzisiejszej liturgii ze szczególnym uwzględnieniem

semiologii gregoriańskiej 9. umie posługiwać się fachową terminologią z zakresu chorału gregoriańskiego i semiologii gregoriańskiej

Metody i narzędzia dydaktyczne: 1. Ćwiczenia melodii chorałowych 2. wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień 3. praca w grupach 4. prezentacja nagrań CD i DVD

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: zaliczenie, warunkiem zliczenia jest:

1. uczęszczanie na zajęcia 2. kontrola obecności 3. wykazanie się znajomością przerabianego materiału przy pomocy kolokwiów.

Lektury podstawowe:

Graduale Triplex, Solesmes 1979.

Lektury uzupełniające: Cardin E., Semiologia gregoriańska, Kraków 2000.

Uwagi:





Poziom II stopień





Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne I rok, II sem.



Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia zo

Prowadzący studia stacjonarne ks. dr hab. Robert Tyrała


Wymagania wstępne: Podstawowe umiejętności zasad muzyki i znajomość neum gregoriańskich, zapisu semiologii gregoriańskiej. Znajomość

już podejmowanych zagadnień (w I sem. I roku).

Cele: Celem nauczania przedmiotu schola gregoriańskiego jest wykształcenie muzyka kościelnego, który będzie się doskonale poruszał w tematyce chorałowej, przyswoi sobie podstawowe dwie księgi zawierające wszystkie utwory chorałowe

obowiązujące dzisiaj w liturgii.


1. Utrwalenie materiału już wcześniej przerobionego





Treści kształcenia: Przygotowanie następujących melodii chorałowych

Za zmarłych

Requiem GT 669

Lux aeterna GT 676

In paradisum GT 697


Ego sum GT 697

Salve Regina


Gaudete GT 21

Ecce Dominus GT 26

Rorate GT 34

Ave Maria GT 36

Boże Narodzenie

Dominus dixit GT 41

Puer natus GT 47

Objawienie Pańskie

Ecce advenit GT 56

Wielki Post

Misereris GT 62



Triduum Sacrum


Popule meus GT 176

Jubilate Deo GT 185

Alleluja GT 191

Wielkanoc

Resurrexi GT 196

Hec dies GT 196







Efekty kształcenia: Student:




Metody i narzędzia dydaktyczne: 1. Ćwiczenia melodii chorałowych 2. wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień 3. praca w grupach 4. prezentacja nagrań CD i DVD

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: Zaliczenie z oceną, warunkiem zliczenia jest:

1. uczęszczanie na zajęcia 2. kontrola 3. zaliczenie wszystkich kolokwiów proponowanych przez prowadzącego przedmiot.

Lektury podstawowe:



Uwagi:





Poziom II stopień





Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne II rok, III sem.

Wymiar


Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia zo

Prowadzący

studia stacjonarne ks. dr hab. Robert Tyrała


Wymagania wstępne: Podstawowe umiejętności zasad muzyki i znajomość neum gregoriańskich, zapisu semiologii gregoriańskiej. Znajomość przerobionego materiału nutowego w I roku studiów.

Cele: Celem nauczania przedmiotu schola gregoriańskiego jest wykształcenie muzyka kościelnego, który będzie się doskonale poruszał w tematyce chorałowej, przyswoi sobie podstawowe dwie księgi zawierające wszystkie utwory

chorałowe obowiązujące dzisiaj w liturgii.


1. Utrwalenie przerobionego materiału gregoriańskiego w I roku studiów






Za zmarłych

Requiem GT 669

Lux aeterna GT 676

In paradisum GT 697


Ego sum GT 697

Salve Regina


Gaudete GT 21

Ecce Dominus GT 26

Rorate GT 34

Ave Maria GT 36

Boże Narodzenie

Dominus dixit GT 41

Puer natus GT 47

Objawienie Pańskie

Ecce advenit GT 56

Wielki Post

Misereris GT 62



Triduum Sacrum


Popule meus GT 176

Jubilate Deo GT 185

Alleluja GT 191

Wielkanoc

Resurrexi GT 196

Hec dies GT 196












1. Ćwiczenia melodii chorałowych 2. wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień 3. praca w grupach 4. prezentacja nagrań CD i DVD

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: Zaliczenie z oceną warunkiem zliczenia jest:

1. uczęszczanie na zajęcia 2. kontrola obecności 3. zaliczenie wszystkich proponowanych przez prowadzącego przedmiot kolokwiów.

Lektury podstawowe:



Uwagi:





Poziom II stopień





Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne II rok, IV sem.

Wymiar


Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia zo

Prowadzący

studia stacjonarne ks. dr hab. Robert Tyrała


Wymagania wstępne: Podstawowe umiejętności zasad muzyki i znajomość neum gregoriańskich, zapisu semiologii gregoriańskiej. Znajomość przerobionego materiału nutowego z I roku studiów i I sem. II roku studiów.

Cele: Celem nauczania przedmiotu schola gregoriańskiego jest wykształcenie muzyka kościelnego, który będzie się doskonale poruszał w tematyce chorałowej, przyswoi sobie podstawowe dwie księgi zawierające wszystkie utwory

chorałowe obowiązujące dzisiaj w liturgii.


1. Utrwalenie wiedzy związane z przerobionym materiałem nutowym






Za zmarłych

Requiem GT 669

Lux aeterna GT 676

In paradisum GT 697


Ego sum GT 697

Salve Regina


Gaudete GT 21

Ecce Dominus GT 26

Rorate GT 34

Ave Maria GT 36

Boże Narodzenie

Dominus dixit GT 41

Puer natus GT 47

Objawienie Pańskie

Ecce advenit GT 56

Wielki Post

Misereris GT 62



Triduum Sacrum


Popule meus GT 176

Jubilate Deo GT 185

Alleluja GT 191

Wielkanoc

Resurrexi GT 196

Hec dies GT 196












1. Ćwiczenia melodii chorałowych 2. wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień 3. praca w grupach 4. prezentacja nagrań CD i DVD

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: Zaliczenie z oceną warunkiem zliczenia jest:

1. uczęszczanie na zajęcia 2. kontrola obecności 3. zaliczenie wszystkich proponowanych kolokwiów przez prowadzącego

Lektury podstawowe:







Poziom II stopień


Seminarium pracy magisterskiej Zajęcia grupowe


Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne I rok, I sem.



Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia z

Prowadzący

ks. dr hab. Robert Tyrała, ks. prof. Andrzej Zając, prof. Wiesław Delimat, ks.

prof. Jan Janicki


Wymagania wstępne: Po studiach I stopnia oczekuje się umiejętności pisana pracy magisterskiej. Znajomość metodyki pracy naukowej oraz problematyki określonej tematem pisanej pracy.

Cele: Celem prowadzonego seminarium naukowego jest przygotowanie studenta do napisania pracy magisterskiej wieńczącej dwuletni okres studiów drugiego stopnia, oraz pomoc promotora w przygotowaniu studenta do

egzaminu magisterskiego.


1. Zagadnienia metodyki pracy naukowej

2. podstawowe elementy pracy

3. wybór tematu i jego charakterystyka

4. struktura pracy

5. podział bibliografii

6. cytaty i sposoby cytowania

7. przypisy i ich rodzaje

8. redakcja wstępu i zakończenia.

9. wyznaczone tematyką podjętych przez studentów badań.

Efekty kształcenia: Student po 1 semestrze:

Będzie miał wybrany temat

Zebraną bibliografię

Napisany I rozdział pracy

Metody i narzędzia dydaktyczne: 1. wykład problemowy 2. wykład konwersatoryjny 3. wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień 4. praca z tekstem i dyskusja 5. przedstawienie referatów i opracowanych artykułów przez studentów 6. praca w grupach 7. prezentacja nagrań CD i DVD

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: Zaliczenie warunkiem zliczenia jest:

1. uczęszczanie na zajęcia, 2. kontrola obecności, 3. przestawienie tematu i planu pracy 4. aktywność studenta wyrażające się w sukcesywnym prezentowaniu napisanych fragmentów pracy 5. napisanie części pracy

Lektury podstawowe: Seweryniak H, Metodyka uczenia się i pisania prac dyplomowych, Płock 2000 Grzechowiak S., Wprowadzenie do pisania prac magisterskich z nauk teologicznych, Gniezno 1995

Myśków J., Elementy metodyki pracy naukowej, „Studia Theologica Varsaviensia” 21 (1983) s. 221-258

Orczyk J., Zarys metodyki pracy umysłowej, Warszawa 1984

Wyczawski H.E., Technika pisania pracy magisterskiej, Wrocław 1991

Lektury uzupełniające Wykaz lektur określany jest indywidualnie dla każdego studenta, zależnie do problematyki prowadzonych

badań i tematem pracy magisterskiej





Poziom II stopień




Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne I rok, II sem.



Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia zo

Prowadzący


prof. Jan Janicki


Wymagania wstępne: Po I sem. studiów II stopnia oczekuje się umiejętności pisana pracy magisterskiej. Znajomość metodyki pracy naukowej oraz problematyki określonej tematem pisanej pracy.



Treści kształcenia: 1. Zagadnienia metodyki pracy naukowej



4. struktura pracy









Napisany I i II rozdział pracy



1. uczęszczanie na zajęcia, 2. kontrola obecności, 3. przestawienie tematu i planu pracy 4. aktywność studenta wyrażające się w sukcesywnym prezentowaniu napisanych fragmentów pracy 5. napisanie dwóch rozdziałów pracy





Lektury uzupełniające Wykaz lektur określany jest indywidualnie dla każdego studenta, zależnie do problematyki prowadzonych badań i tematem pracy magisterskiej





Poziom II stopień




Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne II rok, III sem.



Punkty ECTS 4

Forma zaliczenia z

Prowadzący


prof. Jan Janicki


Wymagania wstępne: Po I roku studiów II stopnia oczekuje się umiejętności pisana pracy magisterskiej. Znajomość metodyki pracy naukowej oraz problematyki określonej tematem pisanej pracy.






4. struktura pracy









Napisze wszystkie rozdziały pracy



1. uczęszczanie na zajęcia, 2. kontrola obecności, 3. przestawienie tematu i planu pracy 4. aktywność studenta wyrażające się w sukcesywnym prezentowaniu napisanych fragmentów pracy 5. napisanie wszystkich rozdziałów pracy





Lektury uzupełniające Wykaz lektur określany jest indywidualnie dla każdego studenta, zależnie do problematyki prowadzonych

badań i tematem pracy magisterskiej





Poziom II stopień




Język polski



Rok studiów, semestr studia stacjonarne II rok, IV sem.



Punkty ECTS 4

Forma zaliczenia zo

Prowadzący


prof. Jan Janicki


Wymagania wstępne: Po I roku studiów, i po I sem II roku studiów II stopnia oczekuje się umiejętności pisana pracy magister skiej. Znajomość metodyki pracy naukowej oraz problematyki określonej tematem pisanej pracy.






4. struktura pracy









Napisze wszystkie rozdziały pracy

Dokończy wstęp i zakończenie

Przygotowuje się do obrony pracy magisterskiej



1. uczęszczanie na zajęcia, 2. kontrola obecności, 3. przestawienie tematu i planu pracy 4. aktywność studenta wyrażające się w sukcesywnym prezentowaniu napisanych fragmentów pracy 5. napisanie wszystkich rozdziałów pracy

6. napisanie wstępu i zakończenia do pracy magisterskiej





Lektury uzupełniające Wykaz lektur określany jest indywidualnie dla każdego studenta, zależnie do problematyki prowadzonych badań i tematem pracy magisterskiej

SYLABUS UPJPII 2013/2014 Jednostka prowadząca ...

Documents

Transcript of SYLABUS UPJPII 2013/2014 Jednostka prowadząca ...