SYLABUS UPJPII 2013/2014 - dokumenty.upjp2.edu.pldokumenty.upjp2.edu.pl/wns/ · Kierunek...

SYLABUS UPJPII 2013/2014

I. Dane wypełniane przez jednostkę prowadzącą studia na podstawie zatwierdzonych planów

studiów

Jednostka prowadząca

Kierunek

Specjalność

Poziom

Nazwa przedmiotu1 w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć

zgodnie z wykazem przedmiotów dla danego kierunku studiów lub specjalności

*Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) dla przedmiotów obieralnych

Kod przedmiotu

Język

Typ przedmiotu

przedmiot kształcenia ogólnego, podstawowy, kierunkowy, specjalnościowy itd.

Przedmiot obieralny (tak/nie)

szczegółowy przedmiot podlegający wyborowi przez studenta w ramach przedmiotu np.

„Seminarium z teologii fundamentalnej” w ramach przedmiotu „Seminarium”

Rok studiów, semestr

studia stacjonarne

studia niestacjonarne

Wymiar (liczba godzin i rodzaj zajęć)

studia stacjonarne


Punkty ECTS

Forma zaliczenia

Prowadzący

Dorota Koczwańska-Kalita

studia stacjonarne


Koordynator sylabusa

II. Dane wypełniane przez koordynatora sylabusa (prezentowane również na stronie

internetowej UPJPII)

Wymagania wstępne:

-przekazanie niezbędnej wiedzy oraz umiejętności praktycznych związanych z działaniami

public relations.

Cele:

- przyswojenie wiadomości na temat istoty public relations

-umiejętność pracy w zespole

1 przedmiot (przedmiot / moduł / zajęcia) – poziom ogólności tworzonych sylabusów zależy od decyzji władz

jednostki prowadzącej kierunek studiów

- umiejętności praktyczne niezbędne w pracy nad wizerunkiem

Treści kształcenia:

Studia mają na celu przekazanie niezbędnej wiedzy oraz umiejętności praktycznych

związanych z działaniami public relations.

Podczas kursu słuchacze zapoznani zostaną z podstawowymi pojęciami, historią PR oraz

kierunkami rozwoju tej dziedziny. Na podstawie modeli public relations omówiony zostanie

proces komunikowania i postrzegania roli publiczności w tym procesie. Wiele uwagi zostanie

poświeconej zagadnieniom związanym ze strategią , technikami i narzędziami PR oraz

odróżniania ich od innych działań promocyjnych. Przedstawione zostaną funkcje i obszary

zastosowań PR. Zadania PR w instytucjach non-profit oraz w korporacjach. modele

organizacyjne PR w różnych instytucjach. Omówione zostaną także dyscypliny

wspomagające PR (ekonomia, socjologia, psychologia).

Przekazane zostaną umiejętności praktyczne niezbędne w pracy nad wizerunkiem

firmy, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji kryzysowych. Podczas ćwiczeń słuchacze

doskonalić będą umiejętności językowe, prasowe (komunikaty newsy), a także inne

niezbędne w kontaktach z otoczeniem: współpraca z prasą, radiem, telewizją. Zapoznają się z

formami promocji firmy: organizacja konferencji prasowych, projekty kampanii,

monitorowanie mediów dla potrzeb PR, wykorzystywania nowoczesnych form artystycznych

dla potrzeb PR itp.

Efekty kształcenia:

Wykorzystanie zdobytej wiedzy i umiejętności do realizacji celów związanych z budowaniem

wizerunku

WIEDZA – charakteryzuje i definiuje problem, dokonuje podziału technik, wybiera i

proponuje sposoby wykorzystania strategii, podsumowuje za pomocą odpowiednich

narzędzi

UMIEJĘTNOŚCI – związane z procesem public relations. Analiza sytuacji, porównanie

stanu obecnego z oczekiwanym , decyzje w zakresie komunikacji, planowanie

strategiczne, opracowanie, organizowanie oraz wdrażanie taktyki , weryfikacja na

bieżąco sytuacji, koordynacja zaplanowanych działanie, kontrola efektów, prezentacja

siebie i firmy

KOMPETENCJE (POSTAWY) –nabyta wiedza i umiejętności pozwalają na aktywne

angażowanie się w realizacje zadań, rozwijanie kreatywnej postawy, prezentowanie

poglądów, zorientowanie na działanie i rozwój.

jego twórcze w wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące

postawy: aktywna postawa w/do,

Metody i narzędzia dydaktyczne:

wykład, ćwiczenia,

pokazy, prezentacje kampanii , opracowywanie w grupach zadań, projekcje filmowe, audycje,

praca z tekstem

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia:

Wykonywanie ćwiczeń, prezentacja wykonywanych zadań, dyskusja pomiędzy grupami,

ocena wykonanej pracy,

przygotowanie pracy w postaci kampanii według ustalonych kryteriów na koniec kursu

rozmowy na dany temat, ocenianie ciągłe podczas ćwiczeń

Lektury podstawowe:

K. Wójcik, Public relations wiarygodny dialog z otoczeniem, Warszawa 2001

B. Dobek- Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2007

T. Goban-Klas, Public relations czyli promocja reputacji. Praktyka działania. Warszawa 1997

W. Budzyński, Public relations – zarządzanie reputacją firmy. Warszawa 1997

B. Rozwadowska; Public relations. Teoria, praktyka, perspektywy, Warszawa2006

Lektury uzupełniające:

Pratkanis, E Aronson, wiek propagandy, Warszawa 2003

J. Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wrocław 2003

P. Kotler, Marketing, Poznań 2005

R.B. Cialdini , Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 2004

Public relations w teorii i praktyce pod red. D. Tworzydło i T. Solińskiego, Rzeszów

2006

Public relations sztuka skutecznej komunikacji w teorii i praktyce, pod red. H.

Przybylskiego, Katowice 2004

E. Mistewicz, Marketing narracyjny,

E. Mistewicz i M. Karnowski, Anatomia władzy

www.newsline.pl

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 T_1 M_1 W_1

E_2 T_2 M_2 W_2

E_n T_n M_n W_n


Komunikacja wyborcza w mediach (Electoral communication in the media)


studiów

Jednostka prowadząca Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UPJPII

Kierunek dziennikarstwo i komunikacja społeczna

Specjalność edukacja medialna

Poziom studia pierwszego stopnia



Komunikacja wyborcza w mediach (Electoral communication in the media)


Kod przedmiotu

Język polski

Typ przedmiotu specjalnościowy


Przedmiot obieralny (tak/nie) nie




studia stacjonarne rok III, s. V

studia niestacjonarne rok III, s. V


studia stacjonarne 30 godz., ćwiczenia/warsztaty

studia niestacjonarne 20 godz., ćwiczenia/warsztaty

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia zaliczenie z oceną

Prowadzący

studia stacjonarne dr Jakub Żurawski

studia niestacjonarne dr Jakub Żurawski

Koordynator sylabusa dr Jakub Żurawski



Wymagania wstępne:

brak



Cele:

Celem modułu jest zapoznanie studentów z problematyką komunikowania politycznego w

jego aspekcie wyborczym. Nadto celem jest przekazanie wiedzy dotyczącej uregulowań

kampanii wyborczych, ich znaczenia dla funkcjonowania demokratycznego państwa,

wskazanie i przekazanie wiedzy na temat relacji miedzy mediami a polityką we

współczesnych demokracjach. Ponadto celem jest opisanie i scharakteryzowanie wybranych

środków komunikowania (telewizja, internet) jako narzędzi komunikacji wyborczej oraz

przekazanie wiedzy na temat różnych form komunikacji wyborczej (np. reklama)


W ramach zajęć dydaktycznych omówione, przedstawione, przeanalizowane oraz

przedyskutowane zostaną następujące zagadnienia:

1. Zjawisko mediatyzacji polityki jako cecha typowa współczesnych demokracji.

2. Kampania wyborcza jako szczególny okres komunikacji politycznej, cele i znaczenie

kampanii. Znaczenie mediów w kampanii wyborczej.

3. Zasady komunikacji wyborczej – Kodeks wyborczy, wykorzystanie mediów

publicznych; porównanie zasad w wybranych państwach demokratycznych.

4. Telewizja w komunikacji wyborczej – najważniejsze medium kampanii; rola i

znaczenie telewizji w kampanii wyborczej.

5. Telewizyjna reklama polityczna cz. 1 – typy, techniki, formaty reklam – omówienie na

przykładach i analiza w grupie.

6. Telewizyjna reklama polityczna cz. 2 – typy, techniki, formaty reklam – omówienie na

przykładach i analiza w grupie.

7. Kampanie wyborcze w TVP - marketyzacja i propagandyzacja polskich kampanii

wyborczych w III RP.

8. Negatywny wizerunek polityki w mediach, kontra komunikowanie wyborcze.

9. Internet w komunikacji wyborczej cz. 1 – nowe media w komunikacji wyborczej,

zalety i wady.

10. Internet w komunikacji wyborczej cz. 2 - zasady komunikacji wyborczej, internet jako

prasa, zasady wykorzystania Internetu w kampaniach.

11. Internet w komunikacji wyborczej cz. 3 – cztery aspekty komunikacji wyborczej w

sieci, specyfika sieciowej komunikacji wyborczej.

12. Internet w komunikacji wyborczej cz. 4 – Internet w polskich kampaniach

wyborczych, krótka historia i rodzime doświadczenia – opis i dyskusja nad

wykorzystaniem internetu w polskich kampaniach wyborczych.


(opis stanu wiedzy, zakładanych umiejętności i kompetencji, jakie student nabywa w wyniku

zaliczenia przedmiotu, z użyciem „active verbs”)

WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student:

- zna podstawowe zasady prowadzenia kampanii wyborczy w Polsce

- zna rozdaje perswazyjnych form komunikowania, ich budowę i specyfikę, posiada

wiedzę na temat mediatyzacji, marketyzacji i propagandyzacji kampanii wyborczych w

Polsce; posiada wiedzę na temat znaczenia różnych rodzajów mediów dla prowadzenia

kampanii wyborczej

- wskazuje i identyfikuje obywateli jako suwerenów przekazujących uprawnienia

władcze swoim przedstawicielom, w drodze procesu wyborczego, którego jedną z

części jest kampania wyborcza

- formułuje sądy na temat etyczności konkretnych działań w ramach kampanii

wyborczych w mediach

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student:

- potrafi analizować audiowizualne reklamy polityczne, opisywać ich budowę, określać

intencje nadawcy, oceniać wartość treści i form przekazów z perspektywy ich

potencjalnej perswazyjnej skuteczności.

- posiada umiejętność rozumienia i analizowania złożoności relacji pomiędzy mediami i

politykami we współczesnych państwach, w kontekście znaczenia obu grup podmiotów

dla funkcjonowania demokracji

KOMPETENCJE (POSTAWY) – w wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie

następujące postawy:

- ma świadomość wagi swobodnej debaty politycznej toczonej w ramach kampanii,

prowadzonej na zasadach równych szans i poszanowania poglądów politycznych innych

osób

- ma świadomość perswazyjności większości treści rozpowszechnianych w czasie

kampanii wyborczych, a co za tym idzie jest świadomy nieobiektywności w

przedstawianiu rzeczywistości w politycznych przekazach promocyjnych (konieczność

obiektywizacji postrzeganej rzeczywistości)


Wykład konwersatoryjny, metoda przypadków, metoda problemowa, metoda projektowa


- kolokwium zaliczeniowe – opisowe, z całości problematyki

- systematyczna i aktywna obecność na zajęciach – ocenianie ciągłe

Lektury podstawowe:

(wykaz lektur obowiązkowych, których znajomość jest warunkiem zaliczenia przedmiotu)

Autor, Tytuł, miejsce i rok wydania.

J. Żurawski, Internet jako współczesny środek elektronicznej komunikacji wyborczej i

jego zastosowanie w polskich kampaniach parlamentarnych, Kraków 2010

W. Cwalina, Telewizyjna reklama polityczna, Lublin 2000


(wykaz lektur uzupełniających i innych materiałów zalecanych studentom podejmującym

naukę przedmiotu)


A. Stępińska, Marketingowe strategie wyborcze. Wybory prezydenckie w Polsce (1990-

2000) Poznań 2004

M. Mazur, Marketing polityczny. Studium porównawcze kampanii wyborczych w USA i w

Polsce, Warszawa 2002

A. Jabłoński, B. Sobkowiak, Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław 2000

M. Kolczyński, J. Sztumski, Marketing polityczny, Katowice 2000

W. Mazurkiewicz, Jak wygrywać wybory, czyli kampanie i socjotechniki wyborcze,

Warszawa 1998

S. Trzeciak, Marketing polityczny w Internecie, Warszawa 2010

Uwagi:

Efekty kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

Odniesienie

do efektów

kształcenia

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

założonego

efektu

kierunkowyc

h

(kod EKK)

E_1 Student zna

podstawowe zasady

prowadzenia

kampanii

wyborczych w

Polsce

T_1 Udział w

zajęciach

poświęconych

regulacjom

prawnym

kampanii

wyborczych w

Polsce, w

szczególności

zasadom

prowadzenia

promocji i

wykorzystaniu

mediów

publicznych

M_1 Wykład

konwersatoryjny

, metoda

przypadków,

metoda

problemowa

W_1

kolokwium

zaliczeniowe

– opisowe,

systematyczn

a i aktywna

obecność na

zajęciach

S1A/P_W07

E_2 Student zna

rozdaje

perswazyjnych form

komunikowania, ich

budowę i specyfikę,

posiada wiedzę na

temat mediatyzacji,

marketyzacji i

propagandyzacji

kampanii

wyborczych w

Polsce; posiada

wiedzę na temat

znaczenia różnych

rodzajów mediów

dla prowadzenia

kampanii wyborczej

T_2 Udział w

zajęciach

dotyczących

kampanii

wyborczej jako

części procesu

wyborczego

służącego

wyłonieniu

władzy w

państwie

demokratycznym

; udział w

zajęciach

dotyczących

mediatyzacji

polityki oraz

różnym formom

politycznej

komunikacji

perswazyjnej

M_2 Wykład

konwersatoryjny

, metoda

przypadków,

metoda

problemowa

W_2

kolokwium

zaliczeniowe

– opisowe,

systematyczn

a i aktywna

obecność na

zajęciach

S1A/P-W09

E_3 Student potrafi

analizować

audiowizualne

reklamy polityczne,

opisywać ich

budowę, określać

intencje nadawcy,

oceniać wartość

T_3

Uczestnictwo w

zajęciach

poświęconych

analizie

telewizyjnych

reklam

politycznych

M_3 Wykład

konwersatoryjny

, metoda

przypadków,

W_3

systematyczn

a i aktywna

obecność na

zajęciach

S1A/P_U03

treści i form

przekazów z

perspektywy ich

potencjalnej

perswazyjnej

skuteczności.

E_4 Student posiada

umiejętność

rozumienia i

analizowania

złożoności relacji

pomiędzy mediami i

politykami we

współczesnych

państwach, w

kontekście

znaczenia obu grup

podmiotów dla

funkcjonowania

demokracji

T_4 Udział w

zajęciach

dotyczących

mediatyzacji

polityki.

M_4 Wykład

konwersatoryjny

W_4

kolokwium

zaliczeniowe

– opisowe,

systematyczn

a i aktywna

obecność na

zajęciach

S1A/P_U07

E_5 Student ma

świadomość wagi

swobodnej debaty

politycznej toczonej

w ramach kampanii,

prowadzonej na

zasadach równych

szans i

poszanowania

poglądów

politycznych innych

osób

T_5 Udział w

zajęciach

poświęconych

komunikacji

wyborczej jako

części

mechanizmu

pokojowego i

uczciwego

wyłaniania

władzy

M_5 Wykład

konwersatoryjny

, metoda

problemowa

W_5

kolokwium

zaliczeniowe

– opisowe,

systematyczn

a i aktywna

obecność na

zajęciach

S1P_K10

E_6 Student

wskazuje i

identyfikuje

obywateli jako

suwerenów

przekazujących

uprawnienia

władcze swoim

przedstawicielom, w

drodze procesu

wyborczego,

którego jedną z

części jest kampania

wyborcza

T_6 Udział w

zajęciach

poświęconych

kampanii

wyborczej jako

mechanizmowi

umożliwiającemu

wyłonienie przez

obywateli

tworzących

polityczną

wspólnotę

organów władzy,

koniecznych dla

funkcjonowania

państwa

M_6 Wykład

konwersatoryjny

, metoda

problemowa

W_6

kolokwium

zaliczeniowe

– opisowe,

systematyczn

a i aktywna

obecność na

zajęciach

S1A/P_W05

E_7 Student

formułuje sądy na

T_7 Udział w

zajęciach

M_7 Wykład

konwersatoryjny

W_7

kolokwium

S1A/P_W07

temat etyczności

konkretnych działań

w ramach kampanii

wyborczych w

mediach

poświęconych

negatywnemu

wizerunkowi

polityki w

mediach oraz

zjawiskom tzw.

negatywnej

kampanii

wyborczej

, metoda

przypadków,

metoda

problemowa

zaliczeniowe

– opisowe,

systematyczn

a i aktywna

obecność na

zajęciach

E_8 Student ma

świadomość

perswazyjności

większości treści

rozpowszechnianyc

h w czasie kampanii

wyborczych, a co za

tym idzie jest

świadomy

nieobiektywności w

przedstawianiu

rzeczywistości w

politycznych

przekazach

promocyjnych

(konieczność

obiektywizacji

postrzeganej

rzeczywistości)

T_8 Udział w

zajęciach

poświęconych

szczegółowo

perswazyjnym

technikom

reklamy

politycznej.

M_8 Wykład

konwersatoryjny

, metoda

przypadków,

metoda

problemowa

W_8

kolokwium

zaliczeniowe

– opisowe,

systematyczn

a i aktywna

obecność na

zajęciach

S1P_K04


Komunikowanie polityczne (Political communication)


studiów



Specjalność dziennikarstwo specjalistyczne




Komunikowanie polityczne (Political communication)


Kod przedmiotu

Język polski







studia stacjonarne

studia niestacjonarne rok II, s. IV


studia stacjonarne


Punkty ECTS 2


Prowadzący

studia stacjonarne





Wymagania wstępne:

brak



Cele:

Celem modułu jest zapoznanie studentów ze zjawiskami komunikowania politycznego,

wyróżnianego przede wszystkim ze względu na treści. Celem jest umożliwienie studentom

samodzielnego zdobywania wiedzy poprzez studiowanie proponowanej literatury oraz

przygotowywanie dłuższych prezentacji, z wykorzystaniem narzędzi multimedialnych, a

następnie wspólne analizowanie wystąpień, komentowanie podejmowanych zagadnień, w tym

uzupełnianie podawanej wiedzy przez elementy wykładu konwersatoryjnego.


Zajęcia poświęcone będą następującym zagadnieniom:

1. Komunikowanie polityczne jako dyscyplina badań naukowych – wykład.

Definicja i obszar badań. Perspektywa teoretyczna i praktyczna komunikowania

politycznego. Pojęcia pokrewne, mediatyzacja, państwo a komunikowanie polityczne,

uczestnicy komunikowania politycznego.

2. Doktryny medialne.

Doktryna medialna jako odpowiedź na pytanie o rolę i zadania mediów.

Charakterystyka doktryny autorytarnej, komunistycznej, liberalnej, odpowiedzialności

społecznej.

3. Rola mediów w systemie demokratycznym.

Rola i zadania mediów w demokracji (funkcje mediów), media jako „czwarta władza”

i „pies stróżujący”. Media a społeczeństwo obywatelskie, sfera publiczna. Kłopoty z

realizacją tych zadań.

4. Standardy profesjonalnego dziennikarstwa.

Czym jest profesjonalizm? Standardy profesjonalizmu w dziennikarstwie (wiedza,

warsztat, etyka).

5. Media a polityka –mediatyzacja polityki: analiza i przybliżenie zjawiska.

Relacje media – aktorzy polityczni, dziennikarze a politycy – analiza rodzajów relacji.

Polityzacja mediów i mediatyzacja polityki.

6. Prawo do prywatności polityków a dziennikarze i opinia publiczna – analiza

wybranych przypadków sięgania mediów do sfery prywatnej polityków; wnioski i

refleksje nad zjawiskiem.

7. Marketing polityczny i reklama polityczna w mediach – objaśnienie pojęć,

zjawisk; przykłady działalności marketingowej i reklamowej w polityce.

8. Polityczne public relations - czym jest polityczny PR; objaśnienie i analiza

zjawiska na wybranych przykładach

9. Zasady wystąpień publicznych i debat (omówienie ról: prowadzącego,

uczestników, ekspertów, publiczności); na czym polega debatowanie w polityce; jaką

faktycznie rolę pełnią, a jaką mogą bądź powinny pełnić (jeżeli tego nie robią) media

w debacie publicznej na tematy polityczne

10. Granice wolności mediów i konflikty norm: wolność prasy a odpowiedzialność,

wolność prasy a bezpieczeństwo publiczne, wolności prasy a zasady etyczne etc.; co

wyznacza wolność mediów; jak uzasadniana jest wolność mediów; dlaczego powinna

lub nie powinna istnieć; jakie znaczenie dla państwa ma wolność mediów; w jaki

sposób gwarantowana jest wolność mediów w Polsce.

11. Media publiczne względem władz państwowych, polityków, organizacji

społecznych w Polsce; na czym tu polega specyfika mediów publicznych i ich zadań

względem władz państwowych i polityków; rola organów państwa decydujących o

wykorzystywaniu mediów publicznych przez polityków; problem upartyjnienia

mediów publicznych Polsce: na czym polega, jak się przejawia, z czego wynika, jakie

mogą być propozycje rozwiązania problemu.

12. Publicystyczne dziennikarstwo polityczne w Polsce – prasa drukowana;

przedstawienie i analiza działalności wybranych tytułów (min. 3) tzw. czasopism

opinii zajmujących się problematyką polityczną; charakterystyka światopoglądowa,

historyczna, gatunkowa, bliskości partyjnej, przedstawienie sylwetek głównych

dziennikarzy i komentatorów.

13. Publicystyczne dziennikarstwo polityczne w Polsce – telewizja: przedstawienie i

analiza działalności wybranych audycji telewizyjnych (min. 3), publicystycznych,

poświeconych problematyce politycznej; zjawisko infotainment i politycznych „talk-

shows”; problem stronniczości, ale i różnorodności audycji; problem ideowego

(partyjnego) ukierunkowania wybranych nadawców telewizyjnych; problem etyki i

rzetelności dziennikarskiej publicystów prowadzących audycje;

14. Publicystyczne dziennikarstwo polityczne w Polsce – internet: przedstawienie i

analiza działalności wybranych wortali internetowych (min 3) zajmujących się

problematyką polityczną: gatunki dziennikarskie w wortalach; zjawisko powiązania z

mediami tradycyjnymi; problem: sieć = więcej wolności?, powiązanie z partiami

politycznymi; zjawisko politycznego publikowania „zwykłych” internautów w ramach

blogów prowadzonych na wybranych wortalach; internet jako niezależność

publicystów od tradycyjnych wydawców/nadawców medialnych.


(opis stanu wiedzy, zakładanych umiejętności i kompetencji, jakie student nabywa w wyniku

zaliczenia przedmiotu, z użyciem „active verbs”)


- zna rolę wolnych mediów w państwie demokratycznym, opisuje warunki niezbędne do

ich swobodnego funkcjonowania, zna granice wolności mediów

- posiada wiedzę na temat wyróżniania zjawisk komunikowania politycznego,

różnorodności tych zjawisk, zna uczestników komunikowania politycznego, rozumie

jego naturę

- identyfikuje i definiuje zadania i funkcje mediów wskazywane przez wybrane

doktryny medialne.


- analizuje zjawiska komunikowania politycznego, dostrzega ich złożoność i

uwarunkowania, co prowadzi do głębszego zrozumienia rzeczywistości polityczno-

medialnej

- potrafi przygotować publiczne wystąpienie na zadany temat, związany z problematyka

przedmiotu



- rozumie znaczenie dziennikarstwa politycznego dla kształtowania opinii obywateli i

konieczność przestrzegania w związku z tym niezbędnych standardów profesjonalizmu

zawodowego


Metoda projektowa, metoda problemowa, wykład konwersatoryjny, wykorzystanie urządzeń

multimedialnych


- przygotowanie referatu i prezentacji multimedialnej – zaprezentowanie na zajęciach,

przygotowanie tematów do dyskusji; każdy student przygotowuje 1 prezentację.

- obecność i aktywny udział w zajęciach – ocenianie ciągłe; każdy student aktywnie

uczestniczy w dyskusji nad prezentacjami pozostałych studentów

Lektury podstawowe:



Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2006.

Michalczyk S., Komunikowanie polityczne. Teoretyczne aspekty procesu, Katowice

2005.


(wykaz lektur uzupełniających i innych materiałów zalecanych studentom podejmującym

naukę przedmiotu)


Deklaracja zasad Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy.

Journalistic Decision-taking in Europe, Maastricht 1997.

Karta Etyczna Mediów.

Kepplinger H. M., Demontaż polityki w społeczeństwie informacyjnym, Kraków 2007.

Magoska M. (red.), Media, władza, prawo, Kraków 2005.

Mrozowski M., Media masowe. Władza, biznes, rozrywka, Warszawa 2001.

Schulz W., Komunikacja polityczna. Koncepcje teoretyczne i wyniki badań

empirycznych na temat mediów masowych w polityce, Kraków 2006.

Street J., Mass media, polityka, demokracja, Kraków 2006.

Wolny-Zmorzyński K., Furman W., Kaliszewski A., Pokorna-Ignatowicz K., Źródła

informacji dla dziennikarza, Warszawa 2008.

Wybrane artykuły z „Zeszytów Prasoznawczych”, „Studiów Medioznawczych”,

miesięcznika „Press”, tygodników opinii oraz prasy codziennej.

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Student zna

rolę wolnych

mediów w

państwie

demokratycznym,

opisuje warunki

niezbędne do ich

swobodnego

funkcjonowania,

zna granice

wolności mediów

T_1 Udział w

zajęciach

poświęconych

zadaniom

mediów we

współczesnych

państwach

demokratycznych

i standardom

profesjonalnego

dziennikarstwa

politycznego

M_1 Metoda

projektowa,

metoda

problemowa,

wykład

konwersatoryjny,

wykorzystanie

urządzeń

multimedialnych

W_1 -

przygotowanie

referatu i

prezentacji

multimedialnej

–każdy student

przygotowuje 1

prezentację.

- obecność i

aktywny udział

w zajęciach –

ocenianie

ciągłe; każdy

S1A/P_W07

student

aktywnie

uczestniczy w

dyskusji nad

prezentacjami

pozostałych

studentów

E_2 Student

posiada wiedzę

na temat

wyróżniania

zjawisk

komunikowania

politycznego,

różnorodności

tych zjawisk, zna

uczestników

komunikowania

politycznego,

rozumie jego

naturę

T_2 Udział w

zajęciach

poświęconych

definiowaniu

komunikowania

politycznego,

mediatyzacji,

uczestnikom

komunikowania

politycznego

M_2 Metoda

projektowa,

metoda

problemowa,

wykład

konwersatoryjny,

wykorzystanie

urządzeń

multimedialnych

W_2 -

przygotowanie

referatu i

prezentacji

multimedialnej

–każdy student

przygotowuje 1

prezentację.

- obecność i

aktywny udział

w zajęciach –

ocenianie

ciągłe; każdy

student

aktywnie

uczestniczy w

dyskusji nad

prezentacjami

pozostałych

studentów

S1A/P-W09

E_3 Student

analizuje

zjawiska

komunikowania

politycznego,

dostrzega ich

złożoność i

uwarunkowania,

co prowadzi do

głębszego

zrozumienia

rzeczywistości

polityczno-

medialnej.

T_3 Poprzez

przygotowanie

prezentacji i

wypowiedzi na

zadany temat;

prezentacja

stanowi analizę

postawionego

problemu.

M_3 Metoda

projektowa,

metoda

problemowa,

wykład

konwersatoryjny,

wykorzystanie

urządzeń

multimedialnych

W_3 -

przygotowanie

referatu i

prezentacji

multimedialnej

–każdy student

przygotowuje 1

prezentację.

- obecność i

aktywny udział

w zajęciach –

ocenianie

ciągłe; każdy

student

aktywnie

uczestniczy w

dyskusji nad

prezentacjami

pozostałych

studentów

S1A/P_U07

E_4 Student

rozumie

znaczenie

T_4

Uczestnictwo w

zajęciach

M_4 Metoda

projektowa,

metoda

W_4 -

przygotowanie

referatu i

S1A_K04

dziennikarstwa

politycznego dla

kształtowania

opinii obywateli i

konieczność

przestrzegania w

związku z tym

niezbędnych

standardów

profesjonalizmu

zawodowego.

poświęconych

etyce

dziennikarstwa

politycznego i

standardom

dziennikarskiego

profesjonalizmu

problemowa,

wykład

konwersatoryjny,

wykorzystanie

urządzeń

multimedialnych

prezentacji

multimedialnej

–każdy student

przygotowuje 1

prezentację.

- obecność i

aktywny udział

w zajęciach –

ocenianie

ciągłe; każdy

student

aktywnie

uczestniczy w

dyskusji nad

prezentacjami

pozostałych

studentów

E_5 Student

identyfikuje i

definiuje zadania

i funkcje mediów

wskazywane

przez wybrane

doktryny

medialne.

T_5

Uczestnictwo w

zajęciach

poświęconych

celom i funkcjom

mediów

masowych w

kontekście

funkcjonowania

państwa według

wybranych

doktryn

medialnych

M_5 Metoda

projektowa,

metoda

problemowa,

wykład

konwersatoryjny,

wykorzystanie

urządzeń

multimedialnych

W_5 -

przygotowanie

referatu i

prezentacji

multimedialnej

–każdy student

przygotowuje 1

prezentację.

- obecność i

aktywny udział

w zajęciach –

ocenianie

ciągłe; każdy

student

aktywnie

uczestniczy w

dyskusji nad

prezentacjami

pozostałych

studentów

S1A/P_W10

E_6 Student

potrafi

przygotować

publiczne

wystąpienie na

zadany temat,

związany z

problematyka

przedmiotu

T_6

Przygotowanie

prezentacji na

zadany temat

M_6 Metoda

projektowa,

metoda

problemowa,

wykład

konwersatoryjny,

wykorzystanie

urządzeń

multimedialnych

W_6 -

przygotowanie

referatu i

prezentacji

multimedialnej

–każdy student

przygotowuje 1

prezentację.

- obecność i

aktywny udział

w zajęciach –

ocenianie

ciągłe; każdy

S1A/P_U09

student

aktywnie

uczestniczy w

dyskusji nad

prezentacjami

pozostałych

studentów


KONFLIKTY RELIGIJNE NA BLISKIM I DALEKIM WSCHODZIE. GENEZA, ZAKRES

I ZASADY DZIENNIKARSKIEGO OPISU

Nazwa Wydziału Wydział Nauk Społecznych

Nazwa modułu kształcenia KONFLIKTY RELIGIJNE NA BLISKIM I DALEKIM

WSCHODZIE. GENEZA, ZAKRES I ZASADY

DZIENNIKARSKIEGO OPISU

Język kształcenia język polski

Efekty kształcenia dla modułu

kształcenia

- Ma podstawową wiedzę o człowieku, jako podmiocie

konfliktów religijnych .

- Zna podstawową terminologię i faktografię dotyczącą

różnorodnych konfliktów religijnych Azji

- Zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji

tekstów źródłowych dotyczących konfliktów religijnych i

krytyczne ich opracowanie

- Ma świadomość złożonego charakteru konfliktów

religijnych w ich historycznych i regionalnych kontekstach

- Docenia znaczenie kompleksu czynników generujacyh

konflikty w Azji i Afryce Północnej

- Ma wiedzę o procesach interakcji religijnych, które nie

zawsze kończą się pozytywną integracją społeczną

poszczególnych grup religijnych

- Potrafi rzetelnie i w ciekawy sposób opisać fenomen

konfliktów religijnych

- Posiada podstawowe umiejętności wyszukiwania,

krytycznej oceny, analizowania i wykorzystywania

informacji płynącej ze źródeł różnych stron konfliktów

- Rozpoznaje i interpretuje wartości, które bronią wyznawcy

poszczególnych religii

- Potrafi ocenić rolę konfliktów na Bliskim Wschodzie i

Dalekim Wschodzie

- Potrafi w sposób przedsiębiorczy przyjąć rolę konsultanta

w dialogu i współpracy pomiędzy wyznawcami różnych

religii celem unikania sytuacji konfliktogennych.

Typ modułu kształcenia

(obowiązkowy/fakultatywny)

MONOGRAFICZNY [?]

Rok studiów ?

Semestr ?

Imię nazwisko osoby/ osób

prowadzących moduł

K

rzysztof Kościelniak

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne i

dodatkowe

Brak

Rodzaj i liczba godzin zajęć

dydaktycznych

wymagających

bezpośredniego udziału

nauczyciela akademickiego i

studentów, gdy w module

30 godzin

przewidziane są takie zajęcia

Liczba punktów ECTS

przypisana modułowi

?

Bilans punktów ECTS udział w zajęciach/ ćwiczeniach 30 godz.

przygotowanie do zajęć/ćwiczeń: studiowanie podręczników

i dokumentów: 30 godz.;

przygotowanie do egzaminu/zaliczenia: 20 godz.

Razem 80 godz. (3 ECTS)

Stosowane metody

dydaktyczne

- metody podające (wykład informacyjny, objaśnienie

lub wyjaśnienie);

- metody problemowe (wykład problemowy);

- metody aktywizujące (dyskusja dydaktyczna związana

z wykładem);

- metody praktyczne (pokaz, metoda przewodniego tekstu).

Metody sprawdzania i kryteria

oceny efektów kształcenia

uzyskanych przez studentów

- egzamin końcowy w formie testu z pytaniami otwartymi

lub zamkniętymi;

– zaliczenie ćwiczeń

Forma i warunki zaliczenia

modułu, w tym zasady

dopuszczenia do egzaminu,

zaliczenia, a także forma i

warunki zaliczenia

poszczególnych zajęć

wchodzących w zakres

danego modułu

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie

przynajmniej 60% punktów z egzaminu pisemnego (test).

Treści modułu kształcenia Zakres dziedzinowy: konflikty religijne na Bliskim i

Dalekim Wschodzie

Celem kursu jest ukazanie konfliktów religijnych Bliskiego i

Dalekiego Wschodu wraz z ich polityczna genezą. Konflikty

religijne są najczęściej uwarunkowane historycznie, stąd

ważnym jest ukazanie kontekstów dziejowych. Zasadniczo

nie występują w „czystej postaci” lecz są powiązane z

konglomeratem przyczyn politycznych, ekonomicznych i

kulturowych. Często wywołuje je ingerencja trzeciej strony

lecz bywa i tak, że są one wynikiem waśni między

sąsiadującymi narodami – wyznającymi inne religie.

Konflikty na Bliskim i Dalekim Wschodzie

rozpatrywane będą w trzech aspektach:

konflikty pomiędzy wielkimi, tradycyjnymi

religiami: chrześcijaństwo, islam, judaizm, hinduizm

i buddyzm (np. Indonezja, Filipiny, Sudan, Tajlandia,

itd.);

konflikty pomiędzy odłamami tej samej religii: np.

szyici – sunnici lub wewnątrz danego kraju (np. w

Japonii historycznie konflikt szinto z buddyzmem);

konflikt pomiędzy wyznawcami danej religii a

ateistami w przypadkach wdrażania ateizmu jako

oficjalnej ideologii państwowej (np. Chiny, Korea

Północna).

Wykłady obejmują tematy:

konflikty hindusko-buddyjskie;

konflikty buddyjsko- taoistyczne/konfucjańskie;

konflikty szinto z buddyzmem;

konflikty islam – religie rodzime kręgu malajskiego;

konflikt w Indonezji;

konflikt na Filipinach;

konflikt na Cejlonie;

konflikty muzułmańsko-hinduskie;

konflikt muzułmańsko –sikhijski;

konflikty wewnętrzne w islamie (np. sunnicko-

szyicki);

konflikty muzułmańsko-żydowskie;

konflikty wewnętrzne w chrześcijaństwie

(monofizycko-ortodoksyjny);

prześladowania chrześcijan na Dalekim Wschodzie

(Japonia, Chiny, Korea);

konflikty muzułmańsko-chrześcijańskie;

Konflikt religijnych jako sprzeczne działanie dwóch lub

więcej grup, prowadzi bądź do ustaleń i kompromisów, bądź

do ograniczenia praw, wolności lub zniszczenia jednej ze

stron. Niejednokrotnie jedna z grup religijnych jest głęboko

przekonana, że zakończenie konfliktu może odbyć kosztem

drugiej społeczności. Konflikty przybierają mniej lub

bardziej gwałtowne formy - poczynając od buntów przez

rozruchy i powstania na wojnach kończąc. Rozwiązywanie

konfliktów religijnych przebiega w różny sposób i na

różnych płaszczyznach łącznie z aspektami politycznymi,

kulturowymi, ekonomicznymi itp. Wg badaczy rola

konfliktów religijnych w życiu społecznym jest bardzo duża

ponieważ wpływają one na konsolidację wspólnot

zaangażowanych w konflikt, jak również prowadzą one do

zmian społecznych.

Wykaz literatury podstawowej

i uzupełniającej,

obowiązującej do zaliczenia

danego modułu

Literatura podstawowa:

- Jerald Gort D., Jansen H., Vroom H.M., Religion, Conflict

and Reconciliation, Amsterdam – New York 2004.

- Allen D., Religion and political conflict in South Asia:

India, Pakistan, and Sri Lanka, New York 1993.

- Imtiaz A., Lived Islam in South Asia: adaptation,

accommodation, and conflict, New Delhi 2004.

Literatura uzupełniająca:

- Igielski Z., Sikhizm, Kraków 2008;

- Wejkszner A., Islamski Front Wyzwolenia Moro i Abu



studiów

Jednostka prowadząca Wydział Nauk Społecznych, Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji

Społecznej

Kierunek dziennikarstwo

Specjalność

Poziom


Krytyka tekstów kultury (Criticism of texts of culture ) (konwersatorium)

*Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)

Krytyka tekstów kultury (Criticism of texts of culture)

Kod przedmiotu

Język nowożytny – język polski

Typ przedmiotu

przedmiot fakultatywny

Przedmiot obieralny tak


studia niestacjonarne – III rok studiów pierwszego stopnia, semestr VI (letni)


studia niestacjonarne 20 godzin, konwersatorium

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia – zaliczenie pisemne z oceną

Prowadzący

studia niestacjonarne dr Anna Pekaniec

Koordynator sylabusa dr Anna Pekaniec



Sajjaf. Ewolucja islamskiej aktywności terrorystycznej na

Filipinach, „Przegląd Strategiczny” 1(2011), s. 219-236;

- Wejkszner A., Oblicza terroryzmu islamskiego w

Indonezji na początku XXI wieku. Casus Dżama'a Islamija,

„Przegląd Strategiczny” 2(2011), s. 251-264;

- Weisz T., The Kaifeng Stone Inscriptions: The Legacy of

the Jewish Community in Ancient China, New York 2006;

- McKnight, Brian E. Law and Order in Sung China,

Cambridge 1993.

- Lewis B., Muzułmański Bliski Wschód, Gdańsk 2003.



Wymagania wstępne: brak szczegółowych wymagań wstępnych, mile widziana ogólna

orientacja we współczesnym życiu kulturalnym

Cele: Zasadniczym celem zajęć jest zapoznanie studentów zagadnień związanych z szeroko

rozumianą krytyką tekstów kultury, jak również związaną z nią refleksją metakrytyczną.

Kolejnym celem będzie wypracowanie umiejętności świadomego i krytycznego zastosowania

zdobytych wiadomości w praktyce dziennikarskiej.


1. Krytyka nie tylko literacka – wprowadzenie. Jej funkcja kulturotwórcza. Ewolucja, czołowi

przedstawiciele, wyodrębnienie dawnych i współczesnych zadań krytyki. Refleksje

metakrytyczne jako wstęp do naszkicowania potencjalnych odpowiedzi na pytania dotyczące

istoty krytyki sensu stricto.

2. Krytyka tekstów kultury wczoraj i dziś. Praktyka. Możliwe jej odmiany: personalistyczna,

fantazmatyczna, feministyczna, uwzględniająca kategorię polityczności. Wyliczenie metafor

metakrytycznych dotyczących krytyka i działalności krytycznej.

3. Funkcje krytyki w ogóle, wskazane zostaną zależności pomiędzy nimi oraz ich przełożenie

na kształt życia kulturalnego.

4. Nagrody literackie i czasopisma krytyczne. Wyszukiwanie materiałów do recenzji i not.

5. Teksty metakrytyczne czyli dialog krytyka z pisarzami, czytelnikami, krytykami,

filmowcami, ludźmi teatru. Kim jest współczesny krytyk? Jego powinności i zadania.

Niebezpieczeństwa zawodu krytyka.

6. Przestrzenie krytyki i jej relacje z rozmaitymi dziedzinami humanistyki. Internet, blogi

krytyczne. Krytyka narzędziem socjologicznym.

7. Książki krytycznoliterackie jako całościowe projekty lekturowe. Diagnozy stanu literatury,

kultury, krytyki samej w sobie. Projekty przyszłego kształtu kultury.

8. Gatunki wypowiedzi krytycznoliterackich. Podziały, cechy charakterystyczne,

podobieństwa i różnice. Przybliżone zostaną następujące gatunki: portret literacki, nota i

notatka, recenzja, esej krytyczny, polemika, pamflet, felieton. Studenci będą mieli okazje

zapoznać się z ich realizacjami, co umożliwi im samodzielne dostrzeżenie budujących je

składowych.

9. Krytyka filmowa, teatralna, literacka jako uczestnictwo w kulturze.


WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student :

EW1 charakteryzuje wybrane obszary krytyki kultury;

EW2 rozpoznaje główne gatunki krytyczne;

EW3 rozróżnia ujęcia metakrytyczne od krytycznych;

EW4 proponuje własne sposoby opisania konkretnych problemów i zjawisk

kulturowych;

EW5 wylicza charakterystycznych przedstawicieli poszczególnych nurtów krytycznych.


EU1 analizuje teksty krytyczne i meta krytyczne;

EU2 interpretuje zróżnicowane teksty kultury;

EU3tworzy własne komentarze krytyczne – różne gatunki w zależności od potrzeb;

EU4 gromadzi materiały odpowiednie do napisania teksty krytycznego;

EU5 wyszukuje niezbędne informacje dotyczące tekstów kultury.



EK1jest kreatywny;

EK2 chętny do pogłębiania własnych kompetencji;

EK3 postępuje zgodnie z zasadami etyki, umiejętnie wyraża oceny.


M1 metoda podająca objaśnianie

M2 metoda podająca elementy wykładu

M3 metoda podająca pogadanka

M4 metoda praktyczna praca indywidualna

M5 metoda praktyczna praca w grupach z przykładowymi tekstami

M6 metoda problemowa dyskusja dydaktyczna


1. Ocenianie ciągłe na podstawie obecności i czynnego udziału w zajęciach, włączania

się w dyskusje inicjowane podczas nich.

2. Oddanie kilku krótkich prac (2–4 stron standardowego maszynopisu) – not

krytycznych i recenzji – tematy, formy – zostaną podane przez prowadzącą.

Dopuszczalna liczba nieobecności nieusprawiedliwionych – 2. Wpisywanie zaliczeń w

czasie trwania sesji egzaminacyjnej.

Lektury podstawowe:

Balme Ch., Wprowadzenie do nauki o teatrze, przeł. i uzup. opatrz. W. Dudzik i M.

Leyko, Warszawa 2002.

Błoński J., Romans z tekstem, Kraków 1981.

Dyskursy krytyczne u progu XXI wieku. Między rynkiem a uniwersytetem, red. D. Kozicka,

T. Cieślak-Sokołowski, Kraków 2007. (tu szczególnie: Cyranowicz M., Jak krytyka nie

służy krytykowi – czyli o tym, co traci krytyk jako czytelnik, pisząc recenzje; Nawrocki M.,

krytyka@pl. O możliwym dyskursie krytycznoliterackim w realności Internetu; Kozicka

D., Metafory metakrytyki – przenośny wizerunek krytyka literatury).

Janion M., Projekt krytyki fantazmatycznej. Szkice o egzystencji ludzi i duchów, Warszawa

1991.

„Kartografowie dziwnych podróży”. Wypisy z krytyki literackiej XX wieku, red. i wstęp

M. Wyka, oprac. K. Biedrzycki, J. Fazan, D. Kozicka, M. Urbanowski, J. Zach, Kraków

2004. (tu: Wyka M., Świat krytyki (nurty, teksty, osoby). Wprowadzenie; Stempowski J.,

Pełnomocnictwa recenzenta; Kijowski A., Krytyka – twórczość przeklęta; Błoński J.,

Ofiarny kozioł i koń trojański; Prokop J., Krytyk jako stwórca; Jarzębski J.,

Wartościowania w sieci kultury; Śliwiński P., Inna krytyka).

Kino polskie jako kino narodowe, red. T. Lubelski i M. Stroński, Kraków 2010.

Udalska E., Krytyka teatralna. Rozważania i analizy, Katowice 2000.


Badania nad krytyką literacką, s. II, red. M. Głowiński i K. Dybciak, Wrocław 1984.

Biedrzycki K., Wariacje metafizyczne. Szkice i recenzje o poezji, prozie i filmie, Kraków

2007.

Burszta W., Różnorodność i tożsamość. Antropologia kulturowa jako refleksyjność,

Poznań 2004.

Czapliński P., Powrót centrali. Literatura w nowej rzeczywistości, Kraków 2007; Polska

do wymiany. Późna nowoczesność i nasze wielkie narracje, Warszawa 2009.

Dunin K., Czytając Polskę. Literatura polska po 1989 roku wobec dylematów

nowoczesności, Warszawa 2004.

Dybciak K., Personalistyczna krytyka literacka. Teoria i opis nurtu z lat trzydziestych,

Wrocław 1981.

Iwasiów I., Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj, Kraków 2002.

Kozicka D., Krytyczne (nie)porządki. Studia o współczesnej krytyce literackiej w Polsce,

Kraków 2012.

Legeżyńska A., Krytyk jako domokrążca. Lekcje literatury z lat 90., Poznań 2002.

Nowacki D., Kto im dał skrzydła. Uwagi o prozie, dramacie i krytyce (2001–2010),

Katowice 2011.

Rutkowski R., Krytyka literacka w perspektywie aksjologicznej, „Ruch Literacki” 2005 z.

6;

Sendyka R., Poetyki wizualności [w:] Kulturowa teoria literatury 2. Poetyki, problematyki,

interpretacje, red. T. Walas, R. Nycz, Kraków 2012.

Sendyka R., Poetyka kultury: propozycje Stephena Greenblatta [w:] Kulturowa teoria

literatury 2. Poetyki, problematyki, interpretacje, red. T. Walas, R. Nycz, Kraków 2012.

Uniłowski K., Kup pan książkę! Szkice i recenzje, Katowice 2008.

Wyka M., Krytyka jako niecierpliwość. Rozmowa o pułapkach i zawiłościach krytyki (w

sierpniu 2005 rozmawiali: Dorota Kozicka, Maciej Urbanowski, Marta Wyka) [w:] Tejże,

Niecierpliwość krytyki. Recenzje i szkice z lat 1961–2005, Kraków 2006.

Zaleski M., Przygody myśli krytycznoliterackiej [w:] Sporne sprawy polskiej literatury

współczesnej, pod red. A. Brodzkiej i L. Burskiej, Warszawa 1998.

„Znak” numer tematyczny Literatura i krytyka, 1998 nr 7.

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzani

a

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie

do efektów

kształcenia

kierunkowyc

h

(kod EKK)

E_1 Opanowanie

wstępnych

wiadomości

związanych z

całokształtem

krytyki tekstów

kultury

T_1 Wprowadzenie

do krytyki,

przedstawiciele,

funkcja

kulturotwórcza,

metakrytyka.

M_1

M1, M2, M3

połączone z

analizą

przykładowych

tekstów

metakrytycznych

W_1

Rozmowa

sprawdzając

a w trakcie

zajęć,

praktyczne

zastosowania

w tekstach

pisanych na

zaliczenie

K_W01;

K_W04;

K_W07;

K_W14;

K_U01;

K_U21;

K_K01;

E_2

Przyswojenie

szczegółowych

wiadomości

dotyczących

krytyki kultury i

jej odmian

T_2 Krytyka

tekstów kultury

historia i

teraźniejszość.

Praktyka.

Przykładowe:

odmiany:

personalistyczna,

fantazmatyczna,

feministyczna,

uwzględniająca

kategorię

polityczności.

Wyliczenie metafor

metakrytycznych.

M_2

M1, M2, M3,

M5, M6

połączone z

analizą tekstów

metakrytycznych

i podręczników

do krytyki

W_2

Dyskusja

sprawdzając

a

opanowanie

wiadomości

K_W01;

K_W04;

K_W07;

K_W14;

K_K02;

E_3

Rozpoznawanie

funkcji krytyki

oraz ich wpływu

na kształt kultury

T_3 Funkcje krytyki

jako takie (w

oparciu o tekst

Janusza

Sławińskiego),

zależności pomiędzy

nimi oraz ich

przełożenie na życie

kulturalne.

M_3

M5, M6

praca z tekstem

W_3

Rozmowa

sprawdzając

a w trakcie

zajęć,

praktyczne

zastosowania

w tekstach

pisanych na

zaliczenie

K_W06;

K_W14;

K_U02;

K_U08;

K_U21;

K_K12;

E_4

Wyszukiwanie

informacji

połączone z

uporządkowanie

m reguł

rządzących

przestrzenia

krytyczną

T_4 Nagrody

literackie, teatralne,

filmowe. Znaczenie.

Wyszukiwanie

materiałów do

recenzji i not.

M_4

M2, M4

W_4

Praktyczne

zastosowanie

zdobytych

wiadomości

w

tworzonych

recenzjach

K_W06;

K_W17;

K_U02;

K_U03;

K_U04;

K_U08;

K_U21;

K_K06;

K_K12;

K_K14

E_5

Interpretowanie

zjawisk

krytycznych

T_5 Teksty

metakrytyczne czyli

dialog krytyka z

pisarzami,

czytelnikami,

krytykami,

filmowcami, ludźmi

teatru. Kim jest

współczesny krytyk

kultury? Jego

powinności i

zadania.

Niebezpieczeństwa

zawodu krytyka.

M_5

M2, M5, M6

połączone z

analizą tekstów

metakrytycznych

W_5

Dyskusja,

praca w

grupach

K_W15;

K_W20;

K_U07; K_12;

E_6 T_6 Przestrzenie M_6 W_6 K_W14;

Wykorzystywani

e różnych

przestrzeni

krytycznych

krytyki i jej relacje z

rozmaitymi

dziedzinami

humanistyki.

Internet, blogi

krytyczne,

czasopisma

internetowe.

Krytyka narzędziem

socjologicznym.

M3, M4, M5, M6 Dyskusja

podczas

zajęć

K_W15;

K_U01;

K_K06

E_7

Diagnozowanie

sytuacji obecnej

połączone z

przewidywaniem

dalszych torów

rozwoju

T_7 Książki

krytycznoliterackie

jako całościowe

projekty lekturowe,

kulturowe.

Diagnozy stanu

literatury, kultury,

krytyki samej w

sobie. Krytyczne

projekty na

przyszłość.

M_7

M3, M4, M5

W_7

Referowanie

przez

studentów

wniosków i

spostrzeżeń

z lektur

własnych

K_W06;

K_W15;

K_W20;

K_U01;

K_K06;

E_8 Opracowanie

i redagowanie

tekstów

krytycznych

T_8. Gatunki

wypowiedzi

krytycznoliterackich

. Podziały, cechy

charakterystyczne,

podobieństwa i

różnice. Przybliżone

zostaną następujące

gatunki: portret

literacki, nota i

notatka, recenzja,

esej krytyczny,

polemika, pamflet,

felieton.

M_8

M1, M5, M6

krytyczna analiza

przykładów

poszczególnych

gatunków

krytycznych

W_8

Praktyczne

zastosowanie

zdobytych

wiadomości

w

tworzonych

recenzjach

K_W14;

K_W19;

K_U13;

K_U08;

K_U21;

K_K06;

K_K11;

E_9 Rozróżnianie

rodzajów krytyki

T_9

Krytyka

filmowa,

teatralna,

literacka

jako

uczestnictw

o w

kulturze.

M_9

M1, M2, M3,

M4, M5, M6

połączone z

analizą

przykładowych

recenzji i tekstów

kulturoznawczyc

h

W_9

Praktyczne

zastosowanie

zdobytych

wiadomości

w

tworzonych

recenzjach

K_W01;

K_W04;

K_W07;

K_W14;

K_W20;

K_U01;

K_U08;

K_U13;

K_U21;

K_K06;

K_K11



studiów


Kierunek

Specjalność

Poziom


Podstawy ekonomii (Principles of economics)


Kod przedmiotu

Język: polski

Typ przedmiotu obowiązkowy

Wskazanie grupy przedmiotów przedmiot podstawowy


studia stacjonarne - III rok, II semestr

studia niestacjonarne - III rok, II semestr


studia stacjonarne: W – 30 godzin

studia niestacjonarne: W – 20 godzin

Punkty ECTS: ??????

Forma zaliczenia: W – egzamin

Prowadzący

studia stacjonarne: W – dr M. Woźniak

studia niestacjonarne: W – dr M. Woźniak

Koordynator sylabusa: dr M. Woźniak



Wymagania wstępne:

Wiedza ogólna na poziomie matury.

Cele:

Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z problematyką mikro- i makroekonomiczną

tzn. poznaniem zagadnień ekonomicznych w skali poszczególnych podmiotów gospodarczych

i gospodarki jako całości, z decyzjami podejmowanymi na szczeblu krajowym i światowym.


1. Posługiwanie się podstawowymi pojęciami z zakresu ekonomii.

2.Rozumienie procesów społeczno-ekonomicznych.

Wykłady

1. Wprowadzenie – podstawowe pojęcia i przedmiot ekonomii, współczesne systemy

społeczno-gospodarcze, główne nurty współczesnej ekonomii;

2. Gospodarka towarowa. Towar i jego właściwości.

3. Analiza rynku: popyt i krzywa popytu, podaż i krzywa podaży, relacje między ceną,

popytem i podażą, równowaga rynkowa, cena równowagi



4. Przedsiębiorstwo jego istota i rodzaje ze względu na różne kryteria

5. Teoria produkcji i kosztów

6. Rynek finansowy: struktura rynku finansowego, rynek pieniężny, rynek kapitałowy,

rola pośredników finansowych

7. Rozwój zrównoważony – istota, uwarunkowania, stopień wdrażania we współczesnym

świecie;

8. Główne kategorie i pojęcia makroekonomii: produkt krajowy brutto PKB i dochód

narodowy (DN), rachunek PKB i DN;

9. Rola państwa w gospodarce rynkowej. Budżet państwa;

10. Wzrost i rozwój gospodarczy, czynniki przyspieszające tempo wzrostu oraz bariery;

11. Równowaga gospodarcza. Cykl koniunkturalny – porównanie cyklu klasycznego i jego

zmian po II wojnie światowej;

12. Proces inflacji – istota, przyczyny, rodzaje i możliwości ograniczania;

13. Rynek pracy, systemy płac;

14. Bezrobocie – jego przyczyny, rodzaje, możliwości ograniczania;

15. Proces integracji gospodarczej w świecie ze szczególnym uwzględnieniem Europy;


1. Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z ekonomii, opisać podmioty gospodarcze

oraz objaśnić cele ich działania

2. Student umie objaśnić działanie rynku oraz zależności pomiędzy podmiotami, które na nim

funkcjonują


1. Dyskusja.

2. Praca z tekstem




Egzamin/kolokwium


funkcjonują

Egzamin/kolokwium

Lektury podstawowe:

1. Dach Z., Mikroekonomia, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 2008.

2. Marciniak S.: Makro i Mikroekonomia. Podstawowe problemy. PWN, Warszawa 2006.

3. Begg D., Fischer S., Dornbusch R., Ekonomia II tom, Makroekonomia. PWE, Warszawa

2007.

4. Dach Z., Szopa B., Podstawy makroekonomii, PTE, Kraków 2004.


1. Sachs J., Koniec z nędzą: zadanie dla naszego pokolenia, Wydawnictwo naukowe PWN,

Warszawa 2006.

2. Stiglitz J., Wizja sprawiedliwej globalizacji : propozycje usprawnień, Wydawnictwo

Naukowe PWN, Warszawa 2007.

https://www.bj.uj.edu.pl/uj/katalog?sessionid=2013052014383100646&skin=default&lng=pl&inst=consortium&host=192.168.1.3%2b1235%2bDEFAULT&patronhost=192.168.1.3%201235%20DEFAULT&search=SCAN&function=INITREQ&sourcescreen=INITREQ&pos=1&rootsearch=3&elementcount=1&u1=4&t1=Wizja%20sprawiedliwej%20globalizacji%20%3a%20propozycje%20usprawnie%c5%84%20%2f%20Joseph%20E.%20Stiglitz%20%3b%20przek%c5%82.%20Adam%20Szeworski.&beginsrch=1

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 T_1 M_1, M_2 W_1 W_04

E_2 T_2 M_1, M_2 W_2 W_05



studiów


Kierunek

Specjalność

Poziom


Podstawy ekonomii (Principles of economics)


Kod przedmiotu

Język: polski

Typ przedmiotu obowiązkowy

Wskazanie grupy przedmiotów przedmiot podstawowy


studia stacjonarne - III rok, II semestr

studia niestacjonarne - III rok, II semestr


studia stacjonarne: W – 30 godzin

studia niestacjonarne: W – 20 godzin

Punkty ECTS: ??????

Forma zaliczenia: W – egzamin

Prowadzący

studia stacjonarne: W – dr M. Woźniak

studia niestacjonarne: W – dr M. Woźniak

Koordynator sylabusa: dr M. Woźniak



Wymagania wstępne:

Wiedza ogólna na poziomie matury.

Cele:

Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z problematyką mikro- i makroekonomiczną

tzn. poznaniem zagadnień ekonomicznych w skali poszczególnych podmiotów gospodarczych

i gospodarki jako całości, z decyzjami podejmowanymi na szczeblu krajowym i światowym.


1. Posługiwanie się podstawowymi pojęciami z zakresu ekonomii.

2.Rozumienie procesów społeczno-ekonomicznych.

Wykłady

16. Wprowadzenie – podstawowe pojęcia i przedmiot ekonomii, współczesne systemy

społeczno-gospodarcze, główne nurty współczesnej ekonomii;

17. Gospodarka towarowa. Towar i jego właściwości.

18. Analiza rynku: popyt i krzywa popytu, podaż i krzywa podaży, relacje między ceną,

popytem i podażą, równowaga rynkowa, cena równowagi

19. Przedsiębiorstwo jego istota i rodzaje ze względu na różne kryteria



20. Teoria produkcji i kosztów

21. Rynek finansowy: struktura rynku finansowego, rynek pieniężny, rynek kapitałowy,

rola pośredników finansowych

22. Rozwój zrównoważony – istota, uwarunkowania, stopień wdrażania we współczesnym

świecie;

23. Główne kategorie i pojęcia makroekonomii: produkt krajowy brutto PKB i dochód

narodowy (DN), rachunek PKB i DN;

24. Rola państwa w gospodarce rynkowej. Budżet państwa;

25. Wzrost i rozwój gospodarczy, czynniki przyspieszające tempo wzrostu oraz bariery;

26. Równowaga gospodarcza. Cykl koniunkturalny – porównanie cyklu klasycznego i jego

zmian po II wojnie światowej;

27. Proces inflacji – istota, przyczyny, rodzaje i możliwości ograniczania;

28. Rynek pracy, systemy płac;

29. Bezrobocie – jego przyczyny, rodzaje, możliwości ograniczania;

30. Proces integracji gospodarczej w świecie ze szczególnym uwzględnieniem Europy;





funkcjonują


1. Dyskusja.

2. Praca z tekstem




Egzamin/kolokwium


funkcjonują

Egzamin/kolokwium

Lektury podstawowe:

1. Dach Z., Mikroekonomia, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 2008.

2. Marciniak S.: Makro i Mikroekonomia. Podstawowe problemy. PWN, Warszawa 2006.

3. Begg D., Fischer S., Dornbusch R., Ekonomia II tom, Makroekonomia. PWE, Warszawa

2007.

4. Dach Z., Szopa B., Podstawy makroekonomii, PTE, Kraków 2004.


1. Sachs J., Koniec z nędzą: zadanie dla naszego pokolenia, Wydawnictwo naukowe PWN,

Warszawa 2006.

2. Stiglitz J., Wizja sprawiedliwej globalizacji : propozycje usprawnień, Wydawnictwo

Naukowe PWN, Warszawa 2007.

https://www.bj.uj.edu.pl/uj/katalog?sessionid=2013052014383100646&skin=default&lng=pl&inst=consortium&host=192.168.1.3%2b1235%2bDEFAULT&patronhost=192.168.1.3%201235%20DEFAULT&search=SCAN&function=INITREQ&sourcescreen=INITREQ&pos=1&rootsearch=3&elementcount=1&u1=4&t1=Wizja%20sprawiedliwej%20globalizacji%20%3a%20propozycje%20usprawnie%c5%84%20%2f%20Joseph%20E.%20Stiglitz%20%3b%20przek%c5%82.%20Adam%20Szeworski.&beginsrch=1

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 T_1 M_1, M_2 W_1 W_04

E_2 T_2 M_1, M_2 W_2 W_05


Dziennikarstwo ekonomiczne

Prowadzący: Adam Rymont

Wymagania wstępne:

-

Cele:

Celem zajęć jest zapoznanie studentów ze specyfiką dziennikarstwa ekonomicznego,

najważniejszymi polskimi i zagranicznymi mediami z zakresu dziennikarstwa

ekonomicznego, metodami pracy dziennikarzy, specjalizujących się w tej tematyce.


- specyfika dziennikarstwa ekonomicznego;

- zadania dziennikarstwa ekonomicznego, ze szczególnym uwzględnieniem celów

edukacyjnych;

- przegląd najważniejszych mediów, zajmujących się w Polsce i na świecie tematyką

ekonomiczną;

- informacja, analiza, komentarz, wywiad, artykuł publicystyczny - przegląd podstawowych

gatunków w dziennikarstwie ekonomicznym;

- analiza wybranych tekstów prasowych z zakresu dziennikarstwa ekonomicznego;

- podstawy tworzenia dziennikarskich materiałów o tematyce ekonomicznej - źródła

inspiracji i informacji, język, rola przygotowania merytorycznego;

- raport jako jedna z podstawowych form przekazu w dziennikarstwie ekonomicznym;

- specyficzne odmiany dziennikarstwa ekonomicznego;

- Pułapki PR i pokusa kryptoreklamy, czyli etyka dziennikarzy ekonomicznych.


W trakcie zajęć student nabywa ogólną wiedzę na temat specyfiki dziennikarstwa

ekonomicznego; zna, potrafi wymienić i scharakteryzować najważniejsze media z zakresu

dziennikarstwa ekonomicznego, zwłaszcza prasę oraz portale i serwisy internetowe; potrafi

przygotować prosty tekst dziennikarski o tematyce ekonomicznej.


Zajęcia w formie ćwiczeń, w tym samodzielne przygotowywanie przez studenta prezentacji i

tekstów o tematyce ekonomicznej.


Ocenianie ciągłe, praca semestralna.

Lektury podstawowe:

-


-

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 T_1 M_1 W_1

E_2 T_2 M_2 W_2

E_n T_n M_n W_n


Warsztaty dziennikarstwa prasowego


Wymagania wstępne:

-

Cele:

Celem zajęć jest zapoznanie studentów ze specyfiką pracy dziennikarza prasowego,

przekazanie praktycznych umiejętności napisania prostej i rozbudowanej informacji prasowej,

prostego wywiadu, relacji reporterskiej; nauczenie podstaw redagowania tekstów; praktyczne

zapoznanie z zagadnieniem planowania i tworzenia - na różnych etapach - wydawnictwa

prasowego.


- źródła inspiracji;

- sporządzanie planu pracy dziennikarza prasowego;

- źródła informacji: pozyskiwanie, wykorzystywanie, selekcja pozyskanych informacji na

podstawie oceny ich znaczenia i wiarygodności, weryfikacja informacji;

- rozmowa jako główny sposób pozyskiwania informacji przez dziennikarza prasowego;

- kompozycja informacji prasowej, rola tytułu, nadtytułu, podtytułu, śródtytułu, właściwie

zbudowanego lidu.

- język informacji prasowej; przykłady i analiza błędów;

- najkrótsze formy informacji prasowej;

- redagowanie informacji;

- konferencja prasowa w pracy dziennikarza prasowego;

- wywiad prasowy;

- relacja reporterska;

- kolejne etapy tworzenia wydawnictwa prasowego;

- podstawy organizacji redakcji prasowej.


W wyniku przeprowadzonych zajęć student zna specyfikę pracy dziennikarza prasowego;

potrafi zdefiniować źródła inspiracji dziennikarskiej; rozumie znaczenie i zna sposoby

pozyskiwania, wykorzystywania, selekcji oraz weryfikacji pozyskanych informacji na

podstawie oceny ich znaczenia i wiarygodności; zna znaczenie rozmowy, jako głównego

sposobu pozyskiwania informacji przez dziennikarza prasowego; wie, jak rozmawiać, jak

zadawać pytania; zna zasady wzajemnych relacji między informatorem, a dziennikarzem; zna

zasady kompozycji informacji prasowej, rozumie rolę tytułu, nadtytułu, podtytułu, śródtytułu,

właściwie zbudowanego lidu; zna specyfikę języka informacji prasowej; potrafi napisać

krótką i rozbudowaną informację prasową; wie, jak przygotować się do udziału w konferencji

prasowej; potrafi napisać relację z konferencji; zna praktyczne zasady redagowania informacji

prasowej; potrafi napisać krótki wywiad prasowy, wie, jak się do niego przygotować; potrafi

napisać krótką relację reporterską; zna kolejne etapy tworzenia wydawnictwa prasowego; zna

podstawy organizacji redakcji prasowej.


Ćwiczenia z dużym naciskiem na stronę praktyczną i samodzielną pracę studentów.


Ćwiczenia praktyczne, ocenianie ciągłe, prace przejściowe, praca końcowa.

Lektury podstawowe:

-


1. Marek Chyliński, Stephan Russ-Mohl: "Dziennikarstwo"; wyd. Grupa Wydawnicza

Polskapresse, Warszawa 2007

2. Andrzej Magdoń: "Reporter i jego warsztat"; wyd. Universitas, Kraków 1993.

3. "Poradnik dla dziennikarzy z Europy Środkowej i Wschodniej"; red. M. Mallette, tłum. B.

Stanisławczyk-Żyła; wyd. SDP, Centrum Prasowe dla Krajów Europy Środkowo-Wschodniej,

World Press Freedom Committee, Warszawa 1990 r.

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 T_1 M_1 W_1

E_2 T_2 M_2 W_2

E_n T_n M_n W_n


Warsztaty dziennikarstwa prasowego


Wymagania wstępne:

-

Cele:

Celem zajęć jest zapoznanie studentów ze specyfiką pracy dziennikarza prasowego,

przekazanie praktycznych umiejętności napisania prostej i rozbudowanej informacji prasowej,

prostego wywiadu, relacji reporterskiej; nauczenie podstaw redagowania tekstów; praktyczne

zapoznanie z zagadnieniem planowania i tworzenia - na różnych etapach - wydawnictwa

prasowego.


- źródła inspiracji;

- sporządzanie planu pracy dziennikarza prasowego;

- źródła informacji: pozyskiwanie, wykorzystywanie, selekcja pozyskanych informacji na

podstawie oceny ich znaczenia i wiarygodności, weryfikacja informacji;

- rozmowa jako główny sposób pozyskiwania informacji przez dziennikarza prasowego;

- kompozycja informacji prasowej, rola tytułu, nadtytułu, podtytułu, śródtytułu, właściwie

zbudowanego lidu.

- język informacji prasowej; przykłady i analiza błędów;

- najkrótsze formy informacji prasowej;

- redagowanie informacji;

- konferencja prasowa w pracy dziennikarza prasowego;

- wywiad prasowy;

- relacja reporterska;

- kolejne etapy tworzenia wydawnictwa prasowego;

- podstawy organizacji redakcji prasowej.


W wyniku przeprowadzonych zajęć student zna specyfikę pracy dziennikarza prasowego;

potrafi zdefiniować źródła inspiracji dziennikarskiej; rozumie znaczenie i zna sposoby

pozyskiwania, wykorzystywania, selekcji oraz weryfikacji pozyskanych informacji na

podstawie oceny ich znaczenia i wiarygodności; zna znaczenie rozmowy, jako głównego

sposobu pozyskiwania informacji przez dziennikarza prasowego; wie, jak rozmawiać, jak

zadawać pytania; zna zasady wzajemnych relacji między informatorem, a dziennikarzem; zna

zasady kompozycji informacji prasowej, rozumie rolę tytułu, nadtytułu, podtytułu, śródtytułu,

właściwie zbudowanego lidu; zna specyfikę języka informacji prasowej; potrafi napisać

krótką i rozbudowaną informację prasową; wie, jak przygotować się do udziału w konferencji

prasowej; potrafi napisać relację z konferencji; zna praktyczne zasady redagowania informacji

prasowej; potrafi napisać krótki wywiad prasowy, wie, jak się do niego przygotować; potrafi

napisać krótką relację reporterską; zna kolejne etapy tworzenia wydawnictwa prasowego; zna

podstawy organizacji redakcji prasowej.


Ćwiczenia z dużym naciskiem na stronę praktyczną i samodzielną pracę studentów.


Ćwiczenia praktyczne, ocenianie ciągłe, prace przejściowe, praca końcowa.

Lektury podstawowe:

-








Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 T_1 M_1 W_1

E_2 T_2 M_2 W_2

E_n T_n M_n W_n


Źródła informacji dziennikarskiej

Prowadzący (koordynator sylabusa): Adam Rymont

Wymagania wstępne:

-

Cele:

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z zagadnieniem źródeł informacji w dziennikarstwie -

ich identyfikacją, klasyfikacją, możliwościami i sposobami wykorzystania oraz ochroną, z

uwzględnieniem obowiązujących przepisów prawa w tym zakresie i zagadnień etycznych.


- znaczenie umiejętności dotarcia do źródeł informacji i ich wykorzystania w pracy

dziennikarza;

- dziennikarz jako odbiorca i (wtórne) źródło informacji;

- zdefiniowanie pojęcia:"źródło informacji";

- klasyfikacja źródeł informacji

- wywiad jako podstawowe źródło informacji w pracy dziennikarza; zasady doboru

rozmówców, techniki pozyskiwania informacji;

- konferencja prasowa jako źródło informacji dziennikarskiej, jej organizacja, wady i zalety;

- Internet jako źródło informacji: wyszukiwarki internetowe, encyklopedie internetowe,

zasada ograniczonego zaufania do internetowych źródeł informacji;

- zasoby biblioteczne, posługiwanie się informacją bibliograficzną, różnego rodzajami

informatorów, wydawnictw encyklopedycznych, roczników statystycznych, kompendiów, baz

danych; problem aktualności danych;

- agencje prasowe i media (radio, telewizja, czasopisma, prasa codzienna) jako źródła

informacji dla dziennikarza;

- źródła informacji historycznej: materiały IPN, zasoby archiwów państwowych, muzea;

- Biuletyn Informacji Publicznej;

- źródła informacji w pracy reportera: obserwacja, obserwacja uczestnicząca; reportaż

wcieleniowy; prowokacja dziennikarska;

- źródła informacji w pracy dziennikarza działu miejskiego: rzecznicy prasowi, policja,

prokuratura, służby komunalne, informacje od czytelników itp.; nieformalne źródła informacji

(anonimy);

- prawne i etyczne problemy, związane z uzyskiwaniem dostępu i korzystaniem ze źródeł

informacji; prawo prasowe, kodeksy etyki dziennikarskiej;

- zasada ochrony informatora w teorii i praktyce

- ograniczenia w dostępie do źródeł informacji: różnego rodzaju definiowane prawnie rodzaje

tajemnic;

- historyczna rola cenzury jako bariery w dostępie i wykorzystywaniu źródeł informacji;

- weryfikacja informacji; zagrożenie manipulacją (informacja sterowana).


W wyniku przeprowadzonych zajęć student:

-rozumie znaczenie umiejętności dotarcia do źródeł informacji i ich wykorzystania w pracy

dziennikarza;

- rozumie rolę dziennikarza jako odbiorcy i jednocześnie źródła informacji;

- umie zdefiniować pojęcia: "źródło informacji";

- zna klasyfikację źródeł informacji;

- rozumie rolę wywiadu jako podstawowego źródło informacji w pracy dziennikarza; zna

zasady doboru rozmówców, zna podstawy technik pozyskiwania informacji i potrafi

zastosować je w praktyce;

- rozumie rolę konferencji prasowej jako źródła informacji dziennikarskiej; zna zalety i wady

tego źródła;

- rozumie rolę Internetu jako źródła informacji dziennikarskiej, zna główne wyszukiwarki

internetowe i potrafi się nimi posługiwać; ma podstawową wiedzę na temat Wikipedii -

najpopularniejszej encyklopedii internetowej; potrafi krytycznie zanalizować i i ocenić

wiarygodność internetowych źródeł informacji;

- zna najważniejsze biblioteki w Krakowie, potrafi ocenić ich zasoby, zna zasady

wykorzystania tych zasobów;

- umie posługiwać się informacją bibliograficzną, docenia rolę i ograniczenia różnych

rodzajów informatorów, wydawnictw encyklopedycznych, roczników statystycznych,

kompendiów, baz danych;

- rozumie rolę agencji prasowych i mediów jako źródła informacji dla dziennikarza;

- zna rolę źródeł informacji historycznej: materiałów IPN i innych zasobów archiwalnych;

- wie, co to jest Biuletyn Informacji Publicznej i umie z niego korzystać;

- potrafi zdefiniować źródła informacji w pracy reportera i dziennikarza miejskiego oraz zna

zasady korzystania z tych źródeł;

- zna podstawy prawnych i etycznych zagadnień, związanych z uzyskiwaniem dostępu i

korzystaniem ze źródeł informacji;

- zna zasady prawnej ochrony osobowych źródeł informacji;

- zna prawne ograniczenia w dostępie do źródeł informacji; umie nazwać poszczególne formy

tajemnic określane przez prawo;

- rozumie historyczną rolę cenzury jako bariery w dostępie i wykorzystywaniu źródeł

informacji;

- rozumie znaczenie weryfikowania informacji zależnie od źródeł i form ich pozyskania;

rozumie zagrożenie manipulacją.


konwersatorium - wykład z możliwością zadawania pytań, prezentacje własne studentów.


Zaliczenie końcowe w formie pisemnej - kolokwium.

Lektury podstawowe:

-


1. Kazimierz Wolny-Zmorzyński, Andrzej Kaliszewski, Wojciech Furman, Katarzyna

Pokorna-Ignatowicz: "Źródła informacji dla dziennikarza"; wyd. Wydawnictwa

Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008.







Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 T_1 M_1 W_1

E_2 T_2 M_2 W_2

E_n T_n M_n W_n


Prawo prasowe (Media Law)


studiów



Specjalność

Poziom studia licencjackie





Kod przedmiotu dks.19

Język polski

Typ przedmiotu kierunkowy






studia stacjonarne rok II, semestr IV

studia niestacjonarne rok II, semestr IV


studia stacjonarne 30, wykład

studia niestacjonarne 20, wykład

Punkty ECTS 3

Forma zaliczenia egzamin

Prowadzący

studia stacjonarne dr hab. Izabela Dobosz, prof. UPJPII

studia niestacjonarne dr hab. Izabela Dobosz, prof. UPJPII

Koordynator sylabusa dr hab. Izabela Dobosz, prof. UPJPII



Wymagania wstępne:

brak

Cele:



Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi aktami ustawodawczymi

obowiązującymi w Polsce, m.in. z prawem prasowym, ustawą o radiofonii i telewizji, ustawą

o dostępie do informacji publicznej. Student powinien poznać podstawowe instytucje i zasady

istniejące w w polskim prawodawstwie medialnym oraz wiedzieć jakie ograniczenia

funkcjonują w zakresie wolności prasy i środków społecznego przekazu, aby móc ocenić

prawidłowość własnego postępowania. Na zajęciach zostanie uwzględnione nie tylko

orzecznictwo polskie, ale również Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Studenci będą

poznawać jak zakłada się dzienniki i czasopisma i jakie wymogi należy wypełnić, aby

legalnie funkcjonowały one na rynku prasowym oraz jakie są warunki uzyskania koncesji na

działalność telewizyjną i radiową. Student powinien również dokładnie poznać prawa i

obowiązki dziennikarza. W za-kresie praw dziennikarskich na pierwszym miejscu znajduje

się prawo do uzyskania informacji zarówno tej publicznej jak i niepublicznej. W tym aspekcie

istotne jest zaznajomienie studentów z regulacją zawartą w ustawie o dostępie do informacji

publicznej oraz z dostępem do informacji

z postępowania sądowego. Student zapozna się z podstawowymi obowiązkami

dziennikarskimi m.in. rzetelności i szczególnej staranności, ochrony prywatności, tajemnicy

dziennikarskiej, autoryzacji, w celu prawidłowego postępowania z dobrami prawnie

chronionymi w pracy dziennikarskiej. Przedmiotem zajęć będą również obowiązki ciążące na

mediach, a więc obowiązek publikacji komunikatów, sprostowań i odpowiedzi oraz zasady

dotyczące zamieszczania reklam i ogłoszeń zarówno przewidziane w prawie prasowym jak i

w ustawie o radiofonii i telewizji. Studenci zapoznają się także z zasadami dotyczącymi

odpowiedzialności cywilnej i karnej.


1. Historia ustawodawstwa prasowego.

2. Wolność prasy w prawie międzynarodowym.

3. Wolność prasy w polskim prawie i jej ograniczenia.

4. Zakres przedmiotowy ustawy prawo prasowe.

5. Zakres przedmiotowy ustawy o radiofonii i telewizji.

6. Organizacja działalności wydawniczej.

7. Organizacja działalności radiowej i telewizyjnej.

8. Działalność koncesyjna.

9. Komunikaty i ogłoszenia urzędowe, ogłoszenia prywatne i reklamy.

10. Obowiązki programowe z ustawy o radiofonii i telewizji.

11. Prawa dziennikarzy.

12. Obowiązki dziennikarzy.

13. Odpowiedzialność cywilna dziennikarzy i prasy.

14. Odpowiedzialność karna dziennikarzy i prasy.

15. Sprostowania i odpowiedzi.

Historia ustawodawstwa prasowego.

Tematem zajęć będzie kształtowanie się systemu prawa mediów.

W pierwszym rzędzie zostaną omówione kwestie poświęcone cenzurze zarówno kościelnej

jak i państwowej. Kolejnym etapem będzie rozwój ustawodawstwa prasowego w okresie

międzywojennym, a następnie powojennym, aż do momentu uchwalenia ustawy prawo

prasowe oraz ustawy o radiofonii i telewizji.

Wolność prasy.

W ramach tego tematu zostaną omówione zagadnienia poświęcone koncepcji wolności prasy

oraz jej kształtu w Konstytucji z 1997 r. Poddany zostanie interpretacji art. 14 i 54 tejże

Konstytucji, a także ograniczenia wolności prasy wynikające z jej art. 31. Następnie tematem

zajęć będzie ochrona międzynarodowa wolności prasy. Punktem wyjścia będzie deklaracja

Praw Człowieka, a następnie przybliżone zostaną przepisy Międzynarodowego Paktu Praw

Obywatelskich i Po-litycznych.

Wolność prasy na gruncie Konwencji o Ochronie Praw Człowieka

i Podstawowych Wolności z 1950r.

W zakresie tego tematu zostaną zinterpretowane przepisy Konwencji odnoszące się do

wolności prasy. Następnie omówione zostaną wy-brane orzeczenie Trybunału Praw

Człowieka odnoszące się do wolności prasy.

Ograniczenia wolności prasy oraz definicje zawarte w prawie prasowym i ustawie o

radiofonii i telewizji.

Tradycyjnie ograniczenia wolności prasy zostaną podzielone na ograniczenia dotyczące

powstawania i funkcjonowania prasy, ograniczenia dotyczące treści, ograniczenia dotyczące

rozpowszechniania oraz ograniczenia finansowe. Następnie omówione zostaną definicje za-

warte w wymienionych wyżej aktach prawnych.

Organizacja działalności wydawniczej.

Zajęcia będą poświęcone zagadnieniom związanym z podjęciem działalności prasowej, a więc

jak i kto może zostać wydawcą prasy. Następnie zostanie omówiony obowiązujący w Polsce

system rejestracyjny, zagadnienia związane z problematyką ochrony tytułu prasowe-go a

także obowiązki wynikające z wydawania prasy, tj. obowiązek publikowania impressum

przekazywania egzemplarzy dla celów bibliotecznych. Kolejnym zagadnieniem będzie

organizacja redakcji prasowej.

Organizacja działalności radiowej i telewizyjnej.

W pierwszym rzędzie omówione zostanie jakie podmioty podlegają polskiej ustawie o

radiofonii i telewizji, a które jej z mocy prawa nie podlegają. W drugim, tematem zajęć

będzie Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, sposób jej powoływania, kompetencje oraz

uprawnienia jej Przewodniczącego. Następnie omówiona zostanie radiofonia i telewizja

publiczna, tj. prawna forma działalności publicznych spółek radiofonii i telewizji, ich organy,

sposoby ich powoływania i odwoływanie.

Misja publicznej radiofonii i telewizji. Działalność koncesyjna oraz rejestracyjna Krajowej

Rady Radiofonii i Telewizji.

W ramach tego tematu zostaną przedstawione szczegółowe zadania spoczywające na

nadawcach publicznych (tzw. Misja radiofonii i telewizji publicznej) oraz inne obowiązki

tych nadawców, np. umożliwienia naczelnym organom państwowym bezpośredniej

prezentacji oraz wyjaśniania polityki państwa. Następnie zajęcia zostaną poświęcone

działalności koncesyjnej Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, tj. postępowanie o udzielenie

koncesji, treść decyzji koncesyjnej, wy-gaśniecie koncesji oraz możliwości jej utraty.

Następnie tematem za-jęć będzie przedstawienie postępowania rejestracyjnego związanego z

działalnością operatorów sieci kablowych. Na zajęciach tych zostanie również przedstawiona

problematyka uzyskiwania statusu nadaw-cy społecznego.

Dziennikarskie prawo do informacji.

Tematem tych zajęć będzie dostęp dziennikarza do informacji. W ramach dziennikarskiego

prawa do informacji zostaną omówione regulację przewidziane w ustawie o dostępie do

informacji publicznej oraz ograniczenia tego prawa wynikające m.in. z ustawy o ochronie

informacji niejawnych.

Prawo do sprawozdawczości oraz krytyki. Obowiązki dziennikarskie.

Przedmiotem zajęć będą różnorodne regulacje umożliwiające udział dziennikarza np. na

rozprawach sądowych, na posiedzeniach Sejmu, czy Senatu. Wskazane zostaną również

zasady odnoszącej się do kry-tyki prasowej, aby pozostawała ona pod ochrona prawa.

Kolejnym etapem wykładu będzie omówienie podstawowych obowiązków dziennikarskich,

tj. głoszenia prawdy, rzetelności i szczególnej staranności, służby społeczeństwu i państwu

oraz przestrzegania linii programowej.

Obowiązek ochrony prywatności. Dziennikarska tajemnica zawodowa.

Przedmiotem zajęć będzie prawo do prywatności i jego ochrona

w systemie polskim. Następnie omówiona zostanie interpretacja art. 14 ust. 6 prawa

prasowego, a więc kiedy zostaje wyłączona bezprawność naruszenia prawa do prywatności w

przypadku rozpowszechnienia faktów pochodzących z tej sfery. Kolejno tematem zajęć

będzie dziennikarska tajemnica zawodowa i jej unormowanie w art. 15 i 16 prawa prasowego,

a także jej ochrona w postępowaniu przed organa-mi państwowymi.

Obowiązki nadawcy przewidziane w ustawie o radiofonii i telewizji.

Tematem zajęć będzie taka problematyka jak: zasady odnoszące się do nadawania audycji

wytworzonych pierwotnie w języku polskim, zasady nadawania audycji europejskich, a także

zasady odnoszące się do reklamy telewizyjnej i radiowej. Następnie przedmiotem wykładu

będzie treść art. 18 ustawy o radiofonii i telewizji a więc zasady od-noszące się do treści

audycji, ze szczególnym uwzględnieniem ochro-ny małoletnich przed szkodliwymi treściami

prezentowanymi w mediach.

Komunikaty, ogłoszenia i reklama prasowa.

Przedmiotem wykładu będzie wyszczególnienie przekazów, które prasa ma obowiązek

publikować. Wskazane zostaną warunki, które muszą zostać spełnione przez podmiot

żądający zamieszczenia komunikatu, forma tych przekazów oraz omówiona zostanie

odpłatność za ich opublikowanie. Kolejno przedmiotem zajęć będą ogłoszenia i reklamy,

kiedy można, a kiedy należy domówić ich publikacji oraz kto jest odpowiedzialny za ich

treść.

Sprostowania i odpowiedź.

Przedmiotem zajęć będą zasady publikacji sprostowań i odpowiedzi, warunki, które muszą

one spełniać oraz podstawy odmowy ich za-mieszczenia.

Odpowiedzialność cywilna za treść publikacji.

Tematem zajęć będzie problematyka naruszenia dóbr osobistych

w publikacji prasowej, a więc wskazane zostanie co to jest dobro osobiste, jakie są ich rodzaje

oraz zasady postępowania w przypadku ich naruszenia. Zostaną omówione wybrane

orzeczenia Sądu Najwyższe-go oraz sądów apelacyjnych poświęcone tej problematyce.

Wskazane zostanie z jakimi roszczeniami może się dziennikarz spotkać w ramach procesu

cywilnego i jakie zasady są stosowane w odniesieniu do ich zasądzania.

Odpowiedzialność karna za treść publikacji. Przestępstwa skierowane przeciwko prasie.

Przedmiotem wykładu będzie odpowiedzialność karna za zniesławie-nie i zniewagę. W

pierwszym rzędzie wskazane zostaną znamiona oby czynów zabronionych, a w drugim

omówione okoliczności wyłączające bezprawność zachowania. Zostanie również

przedstawiona problematyka zawiązana z osobami odpowiedzialnymi za treść publikacji, a

więc redaktora naczelnego i redaktora odpowiadającego z art. 49 a prawa prasowego.

Następnie zostaną przedstawione czyny za-bronione skierowane przeciwko prasie, a więc

mające na celu ochronę wolności wypowiedzi dziennikarskiej.



1. Student ma podstawową wiedzę o różnych rodzajach struktur i instytucji medialnych

w szczególności o Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji, Urzędzie Komunikacji

Elektronicznej, spółkach radiofonii i telewizji, wydawnictwach prasowych.

2.Student ma podstawową wiedzę o relacjach między światem mediów i polityki, o

relacjach instytucji medialnych względem organów wymiaru sprawiedliwości.

3.Na podstawową wiedzę o człowieku, w szczególności jako podmiocie

konstytuującym struktury społeczne, w tym medialne, i zasady ich funkcjonowania, a

także działającym w tych strukturach.

4. Student ma wiedzę o normach i regułach prawnych (prawo prasowe, ustawa o

radiofonii i telewizji, kodeks karny, kodeks cywilny), organizacyjnych, moralnych,

etycznych) organizujących struktury i instytucje medialne i rządzących nimi

prawidłowościach oraz o ich źródłach, naturze, zmianach i sposobach działania.

5. Student posiada wiedzę na temat funkcjonowania systemu medialnego w Polsce, w

relacjach do orzecznictwa międzynarodowych instytucji (Trybunał Praw Człowieka w

Strasburgu, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu).

6.Student ma podstawową wiedzę o poglądach na temat struktur i instytucji medialnych

oraz o ich historycznej ewolucji.


1. Student potrafi właściwie analizować przyczyny i przebieg konkretnych procesów i

zjawisk społecznych (kulturowych, politycznych, prawnych, gospodarczych) w zakresie

dziennikarstwa i komunikacji społecznej.

2. Student prawidłowo posługuje się systemami normatywnymi oraz wybranymi

normami i regułami (prawnymi, zawodowymi, moralnymi) w celu rozwiązania

konkretnego zadania z zakresu nauk o mediach.



1.Student ma świadomość roli mediów w społeczeństwie i odpowiedzialności

spoczywającej na nich i na konkretnych dziennikarzach.

2. Student jest wrażliwy na etyczne problemy dziennikarstwa.


1. Wykład

2. Samodzielna analiza przepisów ustawodawstwa.

3. Zapoznanie się z podręcznikiem.


Egzamin pisemny w sesji, półtorej godziny, pytania opisowe

Lektury podstawowe:

1. Dobosz I., Prawo prasowe. Podręcznik, Warszawa 2011.

2. Czarny-Drożdżejko E., Dziennikarskie dochodzenie prawdy a przestępstwo

zniesławienia w środkach masowego komunikowania, Kraków 2005.

3. Czarny-Drożdżejko E., Odpowiedzialność karna dziennikarza za zniesławienie, [w:]

Polskie media w jednoczącej się Europie, Kraków 2006.

4. Prawo mediów, pod red. J. Barty, R. Markiewicza i A. Matlaka, Lexis-Nexis 2005.

5. Sadomski J., Naruszenie dóbr osobistych przez media, Warszawa 2003


Brak.

Uwagi:

Efekty kształcenia

przedmiotu1


omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie

do efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Student ma

podstawową

wiedzę o różnych

rodzajach struktur i

instytucji

medialnych w

szczególności o

Krajowej Radzie

Radiofonii i

Telewizji, Urzędzie

Komunikacji

Elektronicznej,

spółkach radiofonii

i telewizji,

wydawnictwach

prasowych.

T_1

- Zakres

przedmiotowy

ustawy o radiofonii

i telewizji.

- Organizacja

działalności

wydawniczej.

- Organizacja

działalności

radiowej i

telewizyjnej.

- Działalność

koncesyjna.

M_1 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_1

Egzamin

S1A/P_W02

E_2 Student ma

podstawową

wiedzę o relacjach

między światem

mediów i polityki,

o relacjach

instytucji

medialnych

względem organów

wymiaru

sprawiedliwości.

T_2

-

Odpowiedzialność

cywilna

dziennikarzy i

prasy.

-

Odpowiedzialność

karna dziennikarzy

i prasy.

M_2 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_2

Egzamin

S1A/P_W03

E_3 Na

podstawową

wiedzę o

człowieku, w

szczególności jako

podmiocie

konstytuującym

struktury

społeczne, w tym

medialne, i zasady

ich

funkcjonowania, a

także działającym

w tych strukturach.

T_3

- Wolność prasy w

prawie

międzynarodowym.

- Wolność prasy w

polskim prawie i jej

ograniczenia.

M_3 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_3

Egzamin

S1A/P_W05

E_4 Student ma T_4 M_4 Wykład W_4 S1A/P_W07

wiedzę o normach i

regułach prawnych

(prawo prasowe,

ustawa o radiofonii

i telewizji, kodeks

karny, kodeks

cywilny),

organizacyjnych,

moralnych,

etycznych)

organizujących

struktury i

instytucje medialne

i rządzących nimi

prawidłowościach

oraz o ich źródłach,

naturze, zmianach i

sposobach

działania.

- Historia

ustawodawstwa

prasowego.

- Zakres

przedmiotowy

ustawy prawo

prasowe.

- Zakres

przedmiotowy

ustawy o radiofonii

i telewizji.

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

Egzamin

E_5 Student

posiada wiedzę na

temat

funkcjonowania

systemu

medialnego w

Polsce, w relacjach

do orzecznictwa

międzynarodowych

instytucji

(Trybunał Praw

Człowieka w

Strasburgu,

Trybunał

Sprawiedliwości

Unii Europejskiej

w Luksemburgu).

T_5 Wolność prasy

w prawie

międzynarodowym.

M_5 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_5

Egzamin

S1A/P-W09

E_6 Student ma

podstawową

wiedzę o

poglądach na temat

struktur i instytucji

medialnych oraz o

ich historycznej

ewolucji.

T_6 Historia

ustawodawstwa

prasowego.

M_6 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_6

Egzamin

S1A/P_W10

E_7 Student potrafi

właściwie

analizować

przyczyny i

przebieg

konkretnych

T_7 Wolność prasy

w polskim prawie i

jej ograniczenia.

M_7 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

W_7

Egzamin

S1A/P_U03

procesów i zjawisk

społecznych

(kulturowych,

politycznych,

prawnych,

gospodarczych) w

zakresie

dziennikarstwa i

komunikacji

społecznej.

z

podręcznikiem.

E_8 Student

prawidłowo

posługuje się

systemami

normatywnymi

oraz wybranymi

normami i

regułami

(prawnymi,

zawodowymi,

moralnymi) w celu

rozwiązania

konkretnego

zadania z zakresu

nauk o mediach.

T_8

Prawa

dziennikarzy.

Obowiązki

dziennikarzy.

M_8 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_8

Egzamin

S1A/P_U05

E_9 Student ma

świadomość roli

mediów w

społeczeństwie i

odpowiedzialności

spoczywającej na

nich i na

konkretnych

dziennikarzach.

T_9

- Komunikaty i

ogłoszenia

urzędowe,

ogłoszenia

prywatne i

reklamy.

- Obowiązki

programowe z

ustawy o radiofonii

i telewizji..

- Sprostowania i

odpowiedzi.

M_9 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_9

Egzamin

S1A_K08

E_10 Student jest

wrażliwy na

etyczne problemy

dziennikarstwa.

T_10

-

Odpowiedzialność

cywilna

dziennikarzy i

prasy.

-

Odpowiedzialność

karna dziennikarzy

i prasy.

M_10 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_10

Egzamin

S1A_K09




studiów



Specjalność

Poziom studia licencjackie






Język polski







studia stacjonarne rok II, semestr IV

studia niestacjonarne rok II, semestr IV


studia stacjonarne 30, wykład

studia niestacjonarne 20, wykład

Punkty ECTS 3


Prowadzący






Wymagania wstępne:

brak



Cele:

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi aktami ustawodawczymi

obowiązującymi w Polsce, m.in. z prawem prasowym, ustawą o radiofonii i telewizji, ustawą

o dostępie do informacji publicznej. Student powinien poznać podstawowe instytucje i zasady

istniejące w w polskim prawodawstwie medialnym oraz wiedzieć jakie ograniczenia

funkcjonują w zakresie wolności prasy i środków społecznego przekazu, aby móc ocenić

prawidłowość własnego postępowania. Na zajęciach zostanie uwzględnione nie tylko

orzecznictwo polskie, ale również Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Studenci będą

poznawać jak zakłada się dzienniki i czasopisma i jakie wymogi należy wypełnić, aby

legalnie funkcjonowały one na rynku prasowym oraz jakie są warunki uzyskania koncesji na

działalność telewizyjną i radiową. Student powinien również dokładnie poznać prawa i

obowiązki dziennikarza. W za-kresie praw dziennikarskich na pierwszym miejscu znajduje

się prawo do uzyskania informacji zarówno tej publicznej jak i niepublicznej. W tym aspekcie

istotne jest zaznajomienie studentów z regulacją zawartą w ustawie o dostępie do informacji

publicznej oraz z dostępem do informacji

z postępowania sądowego. Student zapozna się z podstawowymi obowiązkami

dziennikarskimi m.in. rzetelności i szczególnej staranności, ochrony prywatności, tajemnicy

dziennikarskiej, autoryzacji, w celu prawidłowego postępowania z dobrami prawnie

chronionymi w pracy dziennikarskiej. Przedmiotem zajęć będą również obowiązki ciążące na

mediach, a więc obowiązek publikacji komunikatów, sprostowań i odpowiedzi oraz zasady

dotyczące zamieszczania reklam i ogłoszeń zarówno przewidziane w prawie prasowym jak i

w ustawie o radiofonii i telewizji. Studenci zapoznają się także z zasadami dotyczącymi

odpowiedzialności cywilnej i karnej.


1. Historia ustawodawstwa prasowego.

2. Wolność prasy w prawie międzynarodowym.

3. Wolność prasy w polskim prawie i jej ograniczenia.

4. Zakres przedmiotowy ustawy prawo prasowe.

5. Zakres przedmiotowy ustawy o radiofonii i telewizji.

6. Organizacja działalności wydawniczej.

7. Organizacja działalności radiowej i telewizyjnej.

8. Działalność koncesyjna.

9. Komunikaty i ogłoszenia urzędowe, ogłoszenia prywatne i reklamy.

10. Obowiązki programowe z ustawy o radiofonii i telewizji.

11. Prawa dziennikarzy.

12. Obowiązki dziennikarzy.

13. Odpowiedzialność cywilna dziennikarzy i prasy.

14. Odpowiedzialność karna dziennikarzy i prasy.

15. Sprostowania i odpowiedzi.

Historia ustawodawstwa prasowego.

Tematem zajęć będzie kształtowanie się systemu prawa mediów.

W pierwszym rzędzie zostaną omówione kwestie poświęcone cenzurze zarówno kościelnej

jak i państwowej. Kolejnym etapem będzie rozwój ustawodawstwa prasowego w okresie

międzywojennym, a następnie powojennym, aż do momentu uchwalenia ustawy prawo

prasowe oraz ustawy o radiofonii i telewizji.

Wolność prasy.

W ramach tego tematu zostaną omówione zagadnienia poświęcone koncepcji wolności prasy

oraz jej kształtu w Konstytucji z 1997 r. Poddany zostanie interpretacji art. 14 i 54 tejże

Konstytucji, a także ograniczenia wolności prasy wynikające z jej art. 31. Następnie tematem

zajęć będzie ochrona międzynarodowa wolności prasy. Punktem wyjścia będzie deklaracja

Praw Człowieka, a następnie przybliżone zostaną przepisy Międzynarodowego Paktu Praw

Obywatelskich i Po-litycznych.

Wolność prasy na gruncie Konwencji o Ochronie Praw Człowieka

i Podstawowych Wolności z 1950r.

W zakresie tego tematu zostaną zinterpretowane przepisy Konwencji odnoszące się do

wolności prasy. Następnie omówione zostaną wy-brane orzeczenie Trybunału Praw

Człowieka odnoszące się do wolności prasy.

Ograniczenia wolności prasy oraz definicje zawarte w prawie prasowym i ustawie o

radiofonii i telewizji.

Tradycyjnie ograniczenia wolności prasy zostaną podzielone na ograniczenia dotyczące

powstawania i funkcjonowania prasy, ograniczenia dotyczące treści, ograniczenia dotyczące

rozpowszechniania oraz ograniczenia finansowe. Następnie omówione zostaną definicje za-

warte w wymienionych wyżej aktach prawnych.

Organizacja działalności wydawniczej.

Zajęcia będą poświęcone zagadnieniom związanym z podjęciem działalności prasowej, a więc

jak i kto może zostać wydawcą prasy. Następnie zostanie omówiony obowiązujący w Polsce

system rejestracyjny, zagadnienia związane z problematyką ochrony tytułu prasowe-go a

także obowiązki wynikające z wydawania prasy, tj. obowiązek publikowania impressum

przekazywania egzemplarzy dla celów bibliotecznych. Kolejnym zagadnieniem będzie

organizacja redakcji prasowej.

Organizacja działalności radiowej i telewizyjnej.

W pierwszym rzędzie omówione zostanie jakie podmioty podlegają polskiej ustawie o

radiofonii i telewizji, a które jej z mocy prawa nie podlegają. W drugim, tematem zajęć

będzie Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, sposób jej powoływania, kompetencje oraz

uprawnienia jej Przewodniczącego. Następnie omówiona zostanie radiofonia i telewizja

publiczna, tj. prawna forma działalności publicznych spółek radiofonii i telewizji, ich organy,

sposoby ich powoływania i odwoływanie.

Misja publicznej radiofonii i telewizji. Działalność koncesyjna oraz rejestracyjna Krajowej

Rady Radiofonii i Telewizji.

W ramach tego tematu zostaną przedstawione szczegółowe zadania spoczywające na

nadawcach publicznych (tzw. Misja radiofonii i telewizji publicznej) oraz inne obowiązki

tych nadawców, np. umożliwienia naczelnym organom państwowym bezpośredniej

prezentacji oraz wyjaśniania polityki państwa. Następnie zajęcia zostaną poświęcone

działalności koncesyjnej Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, tj. postępowanie o udzielenie

koncesji, treść decyzji koncesyjnej, wy-gaśniecie koncesji oraz możliwości jej utraty.

Następnie tematem za-jęć będzie przedstawienie postępowania rejestracyjnego związanego z

działalnością operatorów sieci kablowych. Na zajęciach tych zostanie również przedstawiona

problematyka uzyskiwania statusu nadaw-cy społecznego.

Dziennikarskie prawo do informacji.

Tematem tych zajęć będzie dostęp dziennikarza do informacji. W ramach dziennikarskiego

prawa do informacji zostaną omówione regulację przewidziane w ustawie o dostępie do

informacji publicznej oraz ograniczenia tego prawa wynikające m.in. z ustawy o ochronie

informacji niejawnych.

Prawo do sprawozdawczości oraz krytyki. Obowiązki dziennikarskie.

Przedmiotem zajęć będą różnorodne regulacje umożliwiające udział dziennikarza np. na

rozprawach sądowych, na posiedzeniach Sejmu, czy Senatu. Wskazane zostaną również

zasady odnoszącej się do kry-tyki prasowej, aby pozostawała ona pod ochrona prawa.

Kolejnym etapem wykładu będzie omówienie podstawowych obowiązków dziennikarskich,

tj. głoszenia prawdy, rzetelności i szczególnej staranności, służby społeczeństwu i państwu

oraz przestrzegania linii programowej.

Obowiązek ochrony prywatności. Dziennikarska tajemnica zawodowa.

Przedmiotem zajęć będzie prawo do prywatności i jego ochrona

w systemie polskim. Następnie omówiona zostanie interpretacja art. 14 ust. 6 prawa

prasowego, a więc kiedy zostaje wyłączona bezprawność naruszenia prawa do prywatności w

przypadku rozpowszechnienia faktów pochodzących z tej sfery. Kolejno tematem zajęć

będzie dziennikarska tajemnica zawodowa i jej unormowanie w art. 15 i 16 prawa prasowego,

a także jej ochrona w postępowaniu przed organa-mi państwowymi.

Obowiązki nadawcy przewidziane w ustawie o radiofonii i telewizji.

Tematem zajęć będzie taka problematyka jak: zasady odnoszące się do nadawania audycji

wytworzonych pierwotnie w języku polskim, zasady nadawania audycji europejskich, a także

zasady odnoszące się do reklamy telewizyjnej i radiowej. Następnie przedmiotem wykładu

będzie treść art. 18 ustawy o radiofonii i telewizji a więc zasady od-noszące się do treści

audycji, ze szczególnym uwzględnieniem ochro-ny małoletnich przed szkodliwymi treściami

prezentowanymi w mediach.

Komunikaty, ogłoszenia i reklama prasowa.

Przedmiotem wykładu będzie wyszczególnienie przekazów, które prasa ma obowiązek

publikować. Wskazane zostaną warunki, które muszą zostać spełnione przez podmiot

żądający zamieszczenia komunikatu, forma tych przekazów oraz omówiona zostanie

odpłatność za ich opublikowanie. Kolejno przedmiotem zajęć będą ogłoszenia i reklamy,

kiedy można, a kiedy należy domówić ich publikacji oraz kto jest odpowiedzialny za ich

treść.

Sprostowania i odpowiedź.

Przedmiotem zajęć będą zasady publikacji sprostowań i odpowiedzi, warunki, które muszą

one spełniać oraz podstawy odmowy ich za-mieszczenia.

Odpowiedzialność cywilna za treść publikacji.

Tematem zajęć będzie problematyka naruszenia dóbr osobistych

w publikacji prasowej, a więc wskazane zostanie co to jest dobro osobiste, jakie są ich rodzaje

oraz zasady postępowania w przypadku ich naruszenia. Zostaną omówione wybrane

orzeczenia Sądu Najwyższe-go oraz sądów apelacyjnych poświęcone tej problematyce.

Wskazane zostanie z jakimi roszczeniami może się dziennikarz spotkać w ramach procesu

cywilnego i jakie zasady są stosowane w odniesieniu do ich zasądzania.

Odpowiedzialność karna za treść publikacji. Przestępstwa skierowane przeciwko prasie.

Przedmiotem wykładu będzie odpowiedzialność karna za zniesławie-nie i zniewagę. W

pierwszym rzędzie wskazane zostaną znamiona oby czynów zabronionych, a w drugim

omówione okoliczności wyłączające bezprawność zachowania. Zostanie również

przedstawiona problematyka zawiązana z osobami odpowiedzialnymi za treść publikacji, a

więc redaktora naczelnego i redaktora odpowiadającego z art. 49 a prawa prasowego.

Następnie zostaną przedstawione czyny za-bronione skierowane przeciwko prasie, a więc

mające na celu ochronę wolności wypowiedzi dziennikarskiej.



1. Student ma podstawową wiedzę o różnych rodzajach struktur i instytucji medialnych

w szczególności o Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji, Urzędzie Komunikacji

Elektronicznej, spółkach radiofonii i telewizji, wydawnictwach prasowych.

2.Student ma podstawową wiedzę o relacjach między światem mediów i polityki, o

relacjach instytucji medialnych względem organów wymiaru sprawiedliwości.

3.Na podstawową wiedzę o człowieku, w szczególności jako podmiocie

konstytuującym struktury społeczne, w tym medialne, i zasady ich funkcjonowania, a

także działającym w tych strukturach.

4. Student ma wiedzę o normach i regułach prawnych (prawo prasowe, ustawa o

radiofonii i telewizji, kodeks karny, kodeks cywilny), organizacyjnych, moralnych,

etycznych) organizujących struktury i instytucje medialne i rządzących nimi

prawidłowościach oraz o ich źródłach, naturze, zmianach i sposobach działania.

5. Student posiada wiedzę na temat funkcjonowania systemu medialnego w Polsce, w

relacjach do orzecznictwa międzynarodowych instytucji (Trybunał Praw Człowieka w

Strasburgu, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu).

6.Student ma podstawową wiedzę o poglądach na temat struktur i instytucji medialnych

oraz o ich historycznej ewolucji.


1. Student potrafi właściwie analizować przyczyny i przebieg konkretnych procesów i

zjawisk społecznych (kulturowych, politycznych, prawnych, gospodarczych) w zakresie

dziennikarstwa i komunikacji społecznej.

2. Student prawidłowo posługuje się systemami normatywnymi oraz wybranymi

normami i regułami (prawnymi, zawodowymi, moralnymi) w celu rozwiązania

konkretnego zadania z zakresu nauk o mediach.



1.Student ma świadomość roli mediów w społeczeństwie i odpowiedzialności

spoczywającej na nich i na konkretnych dziennikarzach.

2. Student jest wrażliwy na etyczne problemy dziennikarstwa.


4. Wykład

5. Samodzielna analiza przepisów ustawodawstwa.

6. Zapoznanie się z podręcznikiem.


Egzamin pisemny w sesji, półtorej godziny, pytania opisowe

Lektury podstawowe:

2. Dobosz I., Prawo prasowe. Podręcznik, Warszawa 2011.

2. Czarny-Drożdżejko E., Dziennikarskie dochodzenie prawdy a przestępstwo

zniesławienia w środkach masowego komunikowania, Kraków 2005.

3. Czarny-Drożdżejko E., Odpowiedzialność karna dziennikarza za zniesławienie, [w:]

Polskie media w jednoczącej się Europie, Kraków 2006.

4. Prawo mediów, pod red. J. Barty, R. Markiewicza i A. Matlaka, Lexis-Nexis 2005.

5. Sadomski J., Naruszenie dóbr osobistych przez media, Warszawa 2003


Brak.

Uwagi:

Efekty kształcenia

przedmiotu1


omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie

do efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Student ma

podstawową

wiedzę o różnych

rodzajach struktur i

instytucji

medialnych w

szczególności o

Krajowej Radzie

Radiofonii i

Telewizji, Urzędzie

Komunikacji

Elektronicznej,

spółkach radiofonii

i telewizji,

wydawnictwach

prasowych.

T_1

- Zakres

przedmiotowy

ustawy o radiofonii

i telewizji.

- Organizacja

działalności

wydawniczej.

- Organizacja

działalności

radiowej i

telewizyjnej.

- Działalność

koncesyjna.

M_1 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_1

Egzamin

S1A/P_W02

E_2 Student ma

podstawową

wiedzę o relacjach

między światem

mediów i polityki,

o relacjach

instytucji

medialnych

względem organów

wymiaru

sprawiedliwości.

T_2

-

Odpowiedzialność

cywilna

dziennikarzy i

prasy.

-

Odpowiedzialność

karna dziennikarzy

i prasy.

M_2 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_2

Egzamin

S1A/P_W03

E_3 Na

podstawową

wiedzę o

człowieku, w

szczególności jako

podmiocie

konstytuującym

struktury

społeczne, w tym

medialne, i zasady

ich

funkcjonowania, a

także działającym

w tych strukturach.

T_3

- Wolność prasy w

prawie

międzynarodowym.

- Wolność prasy w

polskim prawie i jej

ograniczenia.

M_3 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_3

Egzamin

S1A/P_W05

E_4 Student ma

wiedzę o normach i

regułach prawnych

(prawo prasowe,

ustawa o radiofonii

i telewizji, kodeks

karny, kodeks

cywilny),

organizacyjnych,

moralnych,

etycznych)

organizujących

struktury i

instytucje medialne

i rządzących nimi

prawidłowościach

oraz o ich źródłach,

naturze, zmianach i

sposobach

działania.

T_4

- Historia

ustawodawstwa

prasowego.

- Zakres

przedmiotowy

ustawy prawo

prasowe.

- Zakres

przedmiotowy

ustawy o radiofonii

i telewizji.

M_4 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_4

Egzamin

S1A/P_W07

E_5 Student

posiada wiedzę na

temat

funkcjonowania

systemu

medialnego w

Polsce, w relacjach

do orzecznictwa

międzynarodowych

instytucji

(Trybunał Praw

Człowieka w

Strasburgu,

Trybunał

Sprawiedliwości

Unii Europejskiej

w Luksemburgu).

T_5 Wolność prasy

w prawie

międzynarodowym.

M_5 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_5

Egzamin

S1A/P-W09

E_6 Student ma

podstawową

wiedzę o

poglądach na temat

struktur i instytucji

medialnych oraz o

ich historycznej

ewolucji.

T_6 Historia

ustawodawstwa

prasowego.

M_6 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_6

Egzamin

S1A/P_W10

E_7 Student potrafi

właściwie

analizować

przyczyny i

przebieg

T_7 Wolność prasy

w polskim prawie i

jej ograniczenia.

M_7 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

W_7

Egzamin

S1A/P_U03

konkretnych

procesów i zjawisk

społecznych

(kulturowych,

politycznych,

prawnych,

gospodarczych) w

zakresie

dziennikarstwa i

komunikacji

społecznej.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

E_8 Student

prawidłowo

posługuje się

systemami

normatywnymi

oraz wybranymi

normami i

regułami

(prawnymi,

zawodowymi,

moralnymi) w celu

rozwiązania

konkretnego

zadania z zakresu

nauk o mediach.

T_8

Prawa

dziennikarzy.

Obowiązki

dziennikarzy.

M_8 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_8

Egzamin

S1A/P_U05

E_9 Student ma

świadomość roli

mediów w

społeczeństwie i

odpowiedzialności

spoczywającej na

nich i na

konkretnych

dziennikarzach.

T_9

- Komunikaty i

ogłoszenia

urzędowe,

ogłoszenia

prywatne i

reklamy.

- Obowiązki

programowe z

ustawy o radiofonii

i telewizji..

- Sprostowania i

odpowiedzi.

M_9 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_9

Egzamin

S1A_K08

E_10 Student jest

wrażliwy na

etyczne problemy

dziennikarstwa.

T_10

-

Odpowiedzialność

cywilna

dziennikarzy i

prasy.

-

Odpowiedzialność

karna dziennikarzy

i prasy.

M_10 Wykład

Samodzielna

analiza

przepisów

ustawodawstwa.

Zapoznanie się

z

podręcznikiem.

W_10

Egzamin

S1A_K09


Prawo telekomunikacyjne (Telecommunications Law)


studiów



Specjalność dziennikarstwo specjalistyczne

Poziom studia magisterskie



Prawo telekomunikacyjne (Telecommunications Law)


Kod przedmiotu dcd09

Język polski

Typ przedmiotu specjalnościowy (dziennikarstwo specjalistyczne)






studia stacjonarne rok II, semestr III

studia niestacjonarne rok II, semestr III


studia stacjonarne 30 godzin, ćwiczenia

studia niestacjonarne 20 godzin, ćwiczenia

Punkty ECTS 3


Prowadzący






Wymagania wstępne:

Brak



Cele:

Celem przedmiotu jest uzyskanie wiedzy o prawodawstwie polskim i unijnym odnoszącym

się do telekomunikacji.


1. Polityka regulacyjna.

2. Źródła prawa telekomunikacyjnego.

3. Organy administracji łączności.

4. Regulowanie rynku telekomunikacyjnego

5. Dostęp telekomunikacyjny

6. Ceny usług telekomunikacyjnych.

7. Sieci nowej generacji.

8. Świadczenie usług telekomunikacyjnych użytkownikom końcowym.

9. Świadczenie usługi powszechnej.

10. Gospodarowanie częstotliwościami i numeracją.

11. Infrastruktura telekomunikacyjna.

12. Tajemnica telekomunikacyjna.

13. Obowiązki na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i

porządku publicznego.

14. Karna i karno-administracyjna ochrona.



1. Ma pogłębioną wiedzę o relacjach między strukturami i instytucjami społecznymi w

zakresie telekomunikacji.

2. Ma wiedzę o różnych rodzajach więzi społecznych i występujących między nimi

prawidłowościach oraz wiedzę pogłębioną w odniesieniu do wybranych kategorii

więzi społecznych w zakresie telekomunikacji.

3. Ma wiedzę o normach i regułach prawnych w zakresie telekomunikacji.

4. Posiada usystematyzowaną wiedzę o poglądach na temat struktur i instytucji

telekomunikacyjnych.

5. Ma poszerzoną wiedzę na temat zasad tworzenia i rozwoju firm

telekomunikacyjnych.


1. Sprawnie posługuje się systemami normatywnymi, normami i regułami prawnymi

w zakresie prawa telekomunikacyjnego


1. Analiza ustawodawstwa polskiego

2. Analiza prawodawstwa unijnego

3. Analiza orzecznictwa Unii Europejskiej

4. Samodzielne studiowanie zaleconej literatury.

5. Studia niestacjonarne – referaty.


Kolokwium testowe; test wyboru, pytania zamknięte; na ostatnich zajęciach, obecność na

zajęciach, aktywność w dyskusji

Lektury podstawowe:

Prawo telekomunikacyjne, red. M. Rogalski, Warszawa 2011

Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. prawo telekomunikacyjne

Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r . o radiofonii i telewizji

Ustawa z dnia 18 lipca 2002 r. świadczeniu usług drogą elektroniczną

Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetyczne

Ustawa z dnia 30 czerwca 2011 r. o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej


Brak.

Uwagi:

Efekty kształcenia

przedmiotu1


omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie

do efektów

kształcenia

kierunkowyc

h

(kod EKK)

E_1 Ma pogłębioną

wiedzę o relacjach

między strukturami

i instytucjami

społecznymi w

zakresie

telekomunikacji

T_1 Organy

administracji

łączności.

Regulowanie rynku

telekomunikacyjneg

o

M_1 Analiza

ustawodawstw

a polskiego

Analiza

prawodawstwa

unijnego

Analiza

orzecznictwa

Unii

Europejskiej

Samodzielne

studiowanie

zaleconej

literatury.

W_1

Kolokwium

S2A/P_W03

E_2 Ma wiedzę

o różnych rodzajach

więzi społecznych

i występujących

między nimi

prawidłowościach

oraz wiedzę

pogłębioną

w odniesieniu do

wybranych kategorii

więzi społecznych

w zakresie

telekomunikacji

T_2 Dostęp

telekomunikacyjny

Ceny usług

telekomunikacyjnyc

h.

Sieci nowej

generacji.

Świadczenie usług

telekomunikacyjnyc

h użytkownikom

końcowym.

Świadczenie usługi

powszechnej.

M_2 Analiza

ustawodawstw

a polskiego

Analiza

prawodawstwa

unijnego

Analiza

orzecznictwa

Unii

Europejskiej

Samodzielne

studiowanie

zaleconej

literatury.

Referaty – st.

niestacjonarne.

W_2

Kolokwium,

studia

niestacjonarn

e - referat

S2A/P_W04

E_3 Ma wiedzę

o normach

i regułach prawnych

T_3 Polityka

regulacyjna.

Źródła prawa

M_3 Analiza

ustawodawstw

a polskiego

W_3

Kolokwium

S1A/P_W07

w zakresie

telekomunikacji

telekomunikacyjneg

o.

Gospodarowanie

częstotliwościami i

numeracją

Samodzielne

studiowanie

zaleconej

literatury.

E_4 Posiada

usystematyzowaną

wiedzę o poglądach

na temat struktur

i instytucji

telekomunikacyjnyc

h

T_4

Organy administracji

łączności.

Obowiązki na rzecz

obronności,

bezpieczeństwa

państwa oraz

bezpieczeństwa i

porządku

publicznego.

Karna i karno-

administracyjna

ochrona

M_4 Analiza

ustawodawstw

a polskiego

Samodzielne

studiowanie

zaleconej

literatury.

W_4

Kolokwium

S2A/P_W09

E_5 Ma poszerzoną

wiedzę na temat

zasad tworzenia

i rozwoju firm

telekomunikacyjnyc

h

T_5 Polityka

regulacyjna.

Regulowanie rynku

telekomunikacyjneg

o

Ceny usług

telekomunikacyjnyc

h.

Świadczenie usług

telekomunikacyjnyc

h użytkownikom

końcowym

Infrastruktura

telekomunikacyjna

M_5 Analiza

ustawodawstw

a polskiego

Analiza

prawodawstwa

unijnego

Analiza

orzecznictwa

Unii

Europejskiej

Samodzielne

studiowanie

zaleconej

literatury.

Referaty – st.

niestacjonarne.

W_5

Kolokwium,

studia

niestacjonarn

e - referat

S2A/P_W11

E_6 Sprawnie

posługuje się

systemami

normatywnymi,

normami i regułami

prawnymi w

zakresie prawa

telekomunikacyjneg

o

T_6

Sieci nowej

generacji.

Tajemnica

telekomunikacyjna.

M_6 Analiza

ustawodawstw

a polskiego

Analiza

prawodawstwa

unijnego

Analiza

orzecznictwa

Unii

Europejskiej

Samodzielne

studiowanie

zaleconej

literatury

Referaty – st.

niestacjonarne.

W_6

Kolokwium,

studia

niestacjonarn

e - referat

S2A/P_U05


Seminarium magisterskie „Prawne problemy dziennikarstwa”


studiów



Specjalność


Nazwa przedmiotu10

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć zgodnie z wykazem przedmiotów dla danego kierunku studiów lub specjalności


Seminarium magisterskie „Prawne problemy dziennikarstwa” (MA seminar „Legal aspects of

journalism”

Kod przedmiotu dmg19

Język polski






„Prawne problemy dziennikarstwa „w ramach przedmiotu „Seminarium”


studia stacjonarne rok I, II; semestr I-IV

studia niestacjonarne rok I, II; semestr I-IV


studia stacjonarne 120 godzin, seminarium (w tym 30 godz. proseminarium)

studia niestacjonarne -

Punkty ECTS 3+3+9+12

Forma zaliczenia zaliczenie

Prowadzący

studia stacjonarne dr hab. Izabela Dobosz, prof. UPJPII, dr Jakub

Żurawski



10

przedmiot (przedmiot / moduł / zajęcia) – poziom ogólności tworzonych sylabusów zależy od decyzji władz




Wymagania wstępne:

Brak

Cele:

Seminarium uczy metod i technik naukowej pracy badawczej. Absolwent zdobywa

przygotowanie o charakterze teoretycznym i praktycznym i możliwość uzyskania tytułu

magistra dziennikarstwa i komunikacji społecznej. Absolwetnt będzie przygotowany do

przyszłej naukowej pracy badawczej (studia doktoranckie) i profesjonalnego działania

zawodowego, odpowiadającego poziomowi tytułu naukowego.


Prawne problemy dziennikarstwa.

1. Wybór tematu pracy.

2. Ukierunkowanie zbierania literatury.

3. Metodologia badań służących powstaniu pracy.

4. Omówienie zasad pisania pracy magisterskiej (przypisy, bibliografia)

5. Omawianie poszczególnych rozdziałów pracy.



1. Posiada umiejętność rozumienia i analizowania zjawisk społecznych

charakterystycznych dla prawnych problemów dziennikarstwa

2. Posiada pogłębioną umiejętność przygotowania różnych prac pisemnych w języku

polskim w obszarze prawnych problemów dziennikarstwa.

3. Posiada umiejętność samodzielnego proponowania rozwiązań konkretnego

problemu i podejmowania rozstrzygnięć dotyczących prawnych problemów

dziennikarstwa

KOMPETENCJE (POSTAWY) – w wyniku przeprowadzonych zajęć student

1. Potrafi trafnie określić priorytety służące realizacji przygotowania pracy

magisterskiej.

2. Prawidłowo, trafnie i sprawnie identyfikuje i rozwiązuje problemy związane z

prawnymi aspektami wykonywania zawodu dziennikarza.

3. Potrafi samodzielnie i krytycznie uzupełniać oraz pogłębiać wiedzę i umiejętności z

zakresu prawnych problemów dziennikarstwa.

4. Posiada umiejętność organizacji pracy własnej nad przygotowaniem pracy

magisterskiej.

5. Umie systematycznie gromadzić, analizować oraz interpretować potrzebne

informacje.

6. Sprawnie identyfikuje i rozwiązuje problemy związane z wykonywaniem zawodu

dziennikarza.

7. Potrafi twórczo myśleć.

8. Potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje, także w językach obcych.

9. Dba o jakość i staranność pracy.


1. Omawianie poszczególnych rozdziałów pracy z promotorem.

2. Referowanie pracy na seminarium.


Obecność na zajęciach, systematyczne przedkładanie poszczególnych rozdziałów pracy,

zaliczenie seminarium

Lektury podstawowe:

Odpowiednie do tematu pracy magisterskiej oraz określone przez promotora.



Uwagi:

Efekty kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie

do efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Posiada

umiejętność

rozumienia

i analizowania

zjawisk

społecznych

charakterystycznych

dla prawnych

problemów

dziennikarstwa

T_1 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_1

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_1 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A/P_U07

E_2 Posiada

pogłębioną

umiejętność

przygotowania

różnych prac

pisemnych w języku

polskim w obszarze

prawnych

problemów

dziennikarstwa.

T_2 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

M_2

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_2 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A/P_U08

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

E_3 Posiada

umiejętność

samodzielnego

proponowania

rozwiązań

konkretnego

problemu

i podejmowania

rozstrzygnięć

dotyczących

prawnych

problemów

dziennikarstwa

T_3 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_3

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_3 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_U12

E_4 Potrafi trafnie

określić priorytety

służące realizacji

przygotowania

pracy magisterskiej.

T_4 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_4

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_4 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K03

E_5 Prawidłowo,

trafnie i sprawnie

identyfikuje

i rozwiązuje

T_5 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

M_5

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

W_5 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

S2A_K04

problemy związane

z prawnymi

aspektami

wykonywania

zawodu

dziennikarza.

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

E_6 Potrafi

samodzielnie

i krytycznie

uzupełniać oraz

pogłębiać wiedzę

i umiejętności z

zakresu prawnych

problemów

dziennikarstwa.

T_6 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_6

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_6 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K06

E_7 Posiada

umiejętność

organizacji pracy

własnej nad

przygotowaniem


T_7 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

M_7

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_7 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K08

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

E_8 Umie

systematycznie

gromadzić,

analizować oraz

interpretować

potrzebne

informacje.

E_8 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_8

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_8 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K11

E_9 Sprawnie

identyfikuje

i rozwiązuje

problemy związane

z wykonywaniem

zawodu

dziennikarza

E_9 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_9

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_9 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K04

E_10 Potrafi

twórczo myśleć

E_10 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

M_10

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_10

Obecność na

zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

S2P_K07

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

seminarium

E_11 Potrafi

samodzielnie

wyszukiwać

informacje, także w

językach obcych

E_11 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_11

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_11

Obecność na

zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K08

E_12 Dba o jakość i

staranność pracy

E_12 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_12

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_12

Obecność na

zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K09




studiów



Specjalność


Nazwa przedmiotu11




journalism”


Język polski











studia stacjonarne 120 godzin, seminarium




Prowadzący






Wymagania wstępne:

Brak

11



Cele:





















dziennikarstwa



magisterskiej.






magisterskiej.


informacje.


dziennikarza.










Lektury podstawowe:




Uwagi:

Efekty kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie

do efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Posiada

umiejętność

rozumienia

i analizowania

zjawisk

społecznych

charakterystycznych

dla prawnych

problemów

dziennikarstwa

T_1 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_1

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_1 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A/P_U07

E_2 Posiada

pogłębioną

umiejętność

przygotowania

różnych prac

pisemnych w języku

polskim w obszarze

prawnych

problemów

dziennikarstwa.

T_2 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

M_2

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_2 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A/P_U08

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

E_3 Posiada

umiejętność

samodzielnego

proponowania

rozwiązań

konkretnego

problemu

i podejmowania

rozstrzygnięć

dotyczących

prawnych

problemów

dziennikarstwa

T_3 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_3

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_3 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_U12

E_4 Potrafi trafnie



przygotowania


T_4 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_4

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_4 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K03

E_5 Prawidłowo,

trafnie i sprawnie

identyfikuje

i rozwiązuje

problemy związane

z prawnymi

aspektami

wykonywania

zawodu

T_5 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

M_5

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_5 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K04

dziennikarza. Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

E_6 Potrafi

samodzielnie

i krytycznie

uzupełniać oraz


i umiejętności z

zakresu prawnych

problemów

dziennikarstwa.

T_6 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_6

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_6 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K06

E_7 Posiada

umiejętność

organizacji pracy

własnej nad

przygotowaniem


T_7 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_7

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_7 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K08

E_8 Umie

systematycznie

E_8 Wybór

tematu pracy.

M_8

Omawianie

W_8 Obecność

na zajęciach,

S2A_K11

gromadzić,

analizować oraz

interpretować

potrzebne

informacje.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

E_9 Sprawnie

identyfikuje

i rozwiązuje

problemy związane

z wykonywaniem

zawodu

dziennikarza

E_9 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_9

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_9 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K04

E_10 Potrafi

twórczo myśleć

E_10 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

M_10

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_10

Obecność na

zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K07

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

E_11 Potrafi

samodzielnie

wyszukiwać


językach obcych

E_11 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_11

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_11

Obecność na

zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K08


staranność pracy

E_12 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_12

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_12

Obecność na

zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K09




studiów



Specjalność


Nazwa przedmiotu12




journalism”


Język polski











studia stacjonarne 120 godzin, seminarium




Prowadzący






Wymagania wstępne:

Brak

12



Cele:





















dziennikarstwa



magisterskiej.






magisterskiej.


informacje.


dziennikarza.










Lektury podstawowe:




Uwagi:

Efekty kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie

do efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Posiada

umiejętność

rozumienia

i analizowania

zjawisk

społecznych

charakterystycznych

dla prawnych

problemów

dziennikarstwa

T_1 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_1

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_1 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A/P_U07

E_2 Posiada

pogłębioną

umiejętność

przygotowania

różnych prac

pisemnych w języku

polskim w obszarze

prawnych

problemów

dziennikarstwa.

T_2 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

M_2

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_2 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A/P_U08

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

E_3 Posiada

umiejętność

samodzielnego

proponowania

rozwiązań

konkretnego

problemu

i podejmowania

rozstrzygnięć

dotyczących

prawnych

problemów

dziennikarstwa

T_3 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_3

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_3 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_U12

E_4 Potrafi trafnie



przygotowania


T_4 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_4

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_4 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K03

E_5 Prawidłowo,

trafnie i sprawnie

identyfikuje

i rozwiązuje

problemy związane

z prawnymi

aspektami

wykonywania

zawodu

T_5 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

M_5

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_5 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K04

dziennikarza. Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

E_6 Potrafi

samodzielnie

i krytycznie

uzupełniać oraz


i umiejętności z

zakresu prawnych

problemów

dziennikarstwa.

T_6 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_6

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_6 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K06

E_7 Posiada

umiejętność

organizacji pracy

własnej nad

przygotowaniem


T_7 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_7

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_7 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2A_K08

E_8 Umie

systematycznie

E_8 Wybór

tematu pracy.

M_8

Omawianie

W_8 Obecność

na zajęciach,

S2A_K11

gromadzić,

analizować oraz

interpretować

potrzebne

informacje.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

E_9 Sprawnie

identyfikuje

i rozwiązuje

problemy związane

z wykonywaniem

zawodu

dziennikarza

E_9 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_9

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_9 Obecność

na zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K04

E_10 Potrafi

twórczo myśleć

E_10 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

M_10

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_10

Obecność na

zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K07

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

E_11 Potrafi

samodzielnie

wyszukiwać


językach obcych

E_11 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_11

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_11

Obecność na

zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K08


staranność pracy

E_12 Wybór

tematu pracy.

Ukierunkowanie

zbierania

literatury.

Metodologia

badań służących

powstaniu

pracy.

Omówienie

zasad pisania

pracy

magisterskiej

(przypisy,

bibliografia)

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy.

M_12

Omawianie

poszczególnych

rozdziałów

pracy z

promotorem.

Referowanie

pracy na

seminarium.

W_12

Obecność na

zajęciach,

systematyczne

przedkładanie

poszczególnych

rozdziałów

pracy,

zaliczenie

seminarium

S2P_K09


Seminarium licencjackie I, II „Media a polityka”

(Bachelor seminar I, II) (2013/2014|)


studiów



Specjalność -


Nazwa przedmiotu13


Seminarium licencjackie I, II (Bachelor seminar I, II)


„Media a polityka” („Media and politics”)


Język polski



Przedmiot obieralny (tak/nie) tak



Seminarium licencjackie „Media a polityka” w ramach przedmiotu „Seminarium”


studia stacjonarne rok III, semestr V, VI



studia stacjonarne 60 godz.


Punkty ECTS 6+7


Prowadzący




13





Wymagania wstępne:

Ukończony II rok studiów

Cele:

Celem seminarium jest przygotowanie przez studentów pracy licencjackiej poświęconej

wybranemu zagadnieniu związanemu z szeroko pojmowanymi relacjami między mediami

(dziennikarstwem, komunikacją społeczną), a polityką (rządzeniem, funkcjonowaniem

państwa, wyborami etc.). Studenci będą mieli możliwość przygotowania prac poświęconych

systemom i rynkom medialnym, zagadnieniom komunikacji politycznej, w tym wyborczej,

dziennikarstwa politycznego, funkcjonowania mediów w kontekście ich relacji z

funkcjonowaniem państwa.


Konkretna tematyka zajęć ustalana będzie w porozumieniu ze studentami. Seminarium I

dotyczyć będzie przygotowania do napisania pracy i przygotowania materiałów do napisania

pracy licencjackiej. Seminarium II poświęcone zostanie na napisanie pracy pod kierunkiem

promotora oraz w efekcie jej obronę.

Wiodący plan działań w kontekście całego roku akademickiego będzie następujące:

1. Przedstawienie celów seminarium, zasad pracy, kalendarium przygotowania prac,

systemu współpracy z promotorem.

2. Zagadnienia metodologii badawczej i metodyki pisania pracy; warsztat naukowy,

praca badacza, kwestie techniczne, kwestie etyki naukowej.

3. Skonkretyzowanie problematyki i zakresu tematycznego pracy, w efekcie konsultacji

poprzedzonych kwerendą biblioteczną.

4. Ustalenie konkretnego tytułu pracy, planu, zawartości, bibliografii (po pogłębionej

kwerendzie źródeł).

5. Systematyczne konsultacje dot. powstającej pracy, sprawdzanie postępów,

wyznaczanie i kontrola terminów powstawania kolejnych części pracy.

6. Wskazania dotyczące przygotowania obrony pracy.



- posiada wiedzę na temat mechanizmów komunikowania politycznego w zakresie

przygotowywanej pracy licencjackiej


- potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną i pozyskiwać dane do

analizowania konkretnych procesów i zjawisk społecznych i politycznych w zakresie

nauk o mediach i przygotowywanej pracy licencjackiej

- posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku polskim

dotyczących zagadnień szeroko pojmowanego komunikowania politycznego



- ma świadomość zasad etyki pracy naukowej i stosuje je w praktyce przygotowywania

pracy licencjackiej

- rozumie konieczność systematycznej pracy badawczej, w celu osiągnięcia

zamierzonego rezultatu w postaci wartościowej pracy licencjackiej z zakresu „Media a

polityka”

- potrafi prowadzić kwerendę źródeł, odnajdywać, selekcjonować oraz opracowywać

informacje niezbędne do powstania pracy licencjackiej

- dba o terminowe opracowywanie kolejnych części pracy, wykazuje zrozumienie dla

znaczenia planowania etapów pracy oraz ich terminowej realizacji w kontekście pracy

badawczej i edytorskiej nad przygotowywana pracą licencjacką


Seminarium, dyskusja dydaktyczna, objaśnienie, metoda projektów


ocenianie ciągłe, napisanie pracy licencjackiej

Lektury podstawowe:

Literatura wg wskazań promotora, dobrana adekwatnie do tematu konkretnej pracy

licencjackiej


Jw.

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Student

posiada wiedzę

na temat

mechanizmów

komunikowania

politycznego w

zakresie

przygotowywanej

pracy

licencjackiej

T_1

-

Skonkretyzowanie

problematyki i

zakresu

tematycznego

pracy, w efekcie

konsultacji

poprzedzonych

kwerendą

biblioteczną.

- Ustalenie

konkretnego

tytułu pracy,

planu, zawartości,

bibliografii (po

pogłębionej

kwerendzie

źródeł).

- Systematyczne

konsultacje dot.

powstającej pracy,

sprawdzanie

M_1

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_1 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1A/P-W09

postępów,

wyznaczanie i

kontrola terminów

powstawania

kolejnych części

pracy.

E_2 Student

potrafi

wykorzystać

podstawową

wiedzę

teoretyczną

i pozyskiwać

dane do

analizowania

konkretnych

procesów

i zjawisk

społecznych i

politycznych

w zakresie nauk o

mediach i

przygotowywanej

pracy

licencjackiej

T_2

Systematyczne

konsultacje dot.

powstającej pracy,

sprawdzanie

postępów,

wyznaczanie i

kontrola terminów

powstawania

kolejnych części

pracy.

M_2

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_2 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1A/P_U02

E_3 Student

posiada

umiejętność

przygotowania

typowych prac

pisemnych

w języku polskim

dotyczących

zagadnień

szeroko

pojmowanego

komunikowania

politycznego

T_3 -

Przedstawienie

celów

seminarium, zasad

pracy,

kalendarium

przygotowania

prac, systemu

współpracy z

promotorem.

- Zagadnienia

metodologii

badawczej i

metodyki pisania

pracy; warsztat

naukowy, praca

badacza, kwestie

techniczne,

kwestie etyki

naukowej.

M_3

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_3 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1A/P_U08

E_4 Student ma

świadomość

zasad etyki pracy

naukowej i

T_4 - Zagadnienia

metodologii

badawczej i

metodyki pisania

M_4

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

W_4 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1A_K09

stosuje je w

praktyce

przygotowywania

pracy

licencjackiej

pracy; warsztat

naukowy, praca

badacza, kwestie

techniczne,

kwestie etyki

naukowej.

objaśnienie,

metoda

projektów

E_5 Student

rozumie

konieczność

systematycznej

pracy badawczej,

w celu

osiągnięcia

zamierzonego

rezultatu w

postaci

wartościowej

pracy

licencjackiej z

zakresu „Media a

polityka”.

T_5 - Zagadnienia

metodologii

badawczej i

metodyki pisania

pracy; warsztat

naukowy, praca

badacza, kwestie

techniczne,

kwestie etyki

naukowej.

- Systematyczne

konsultacje dot.

powstającej pracy,

sprawdzanie

postępów,

wyznaczanie i

kontrola terminów

powstawania

kolejnych części

pracy.

M_5

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_5 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1A_K11

E_6 Student

potrafi prowadzić

kwerendę źródeł,

odnajdywać,

selekcjonować

oraz

opracowywać

informacje

niezbędne do

powstania pracy

licencjackiej

T_6 -

Skonkretyzowanie

problematyki i

zakresu

tematycznego

pracy, w efekcie

konsultacji

poprzedzonych

kwerendą

biblioteczną.

- Ustalenie

konkretnego

tytułu pracy,

planu, zawartości,

bibliografii (po

pogłębionej

kwerendzie

źródeł).

M_6

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_6 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1P_K08

E_7 Student dba

o terminowe

opracowywanie

kolejnych części

pracy, wykazuje

zrozumienie dla

T_7 -

Przedstawienie

celów

seminarium, zasad

pracy,

kalendarium

M_7

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

W_7 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1P_K11

znaczenia

planowania

etapów pracy

oraz ich

terminowej

realizacji w

kontekście pracy

badawczej i

edytorskiej nad

przygotowywana

pracą licencjacką

przygotowania

prac, systemu

współpracy z

promotorem.

- Zagadnienia

metodologii

badawczej i

metodyki pisania

pracy; warsztat

naukowy, praca

badacza, kwestie

techniczne,

kwestie etyki

naukowej.

projektów


Seminarium licencjackie I, II „Media a polityka”

(Bachelor seminar I, II) (2013/2014|)


studiów



Specjalność -


Nazwa przedmiotu14


Seminarium licencjackie I, II (Bachelor seminar I, II)


„Media a polityka” („Media and politics”)


Język polski



Przedmiot obieralny (tak/nie) tak



Seminarium licencjackie „Media a polityka” w ramach przedmiotu „Seminarium”


studia stacjonarne rok III, semestr V, VI



studia stacjonarne 60 godz.


Punkty ECTS 6+7


Prowadzący




14





Wymagania wstępne:

Ukończony II rok studiów

Cele:

Celem seminarium jest przygotowanie przez studentów pracy licencjackiej poświęconej

wybranemu zagadnieniu związanemu z szeroko pojmowanymi relacjami między mediami

(dziennikarstwem, komunikacją społeczną), a polityką (rządzeniem, funkcjonowaniem

państwa, wyborami etc.). Studenci będą mieli możliwość przygotowania prac poświęconych

systemom i rynkom medialnym, zagadnieniom komunikacji politycznej, w tym wyborczej,

dziennikarstwa politycznego, funkcjonowania mediów w kontekście ich relacji z

funkcjonowaniem państwa.


Konkretna tematyka zajęć ustalana będzie w porozumieniu ze studentami. Seminarium I

dotyczyć będzie przygotowania do napisania pracy i przygotowania materiałów do napisania

pracy licencjackiej. Seminarium II poświęcone zostanie na napisanie pracy pod kierunkiem

promotora oraz w efekcie jej obronę.

Wiodący plan działań w kontekście całego roku akademickiego będzie następujące:

1. Przedstawienie celów seminarium, zasad pracy, kalendarium przygotowania prac,

systemu współpracy z promotorem.

2. Zagadnienia metodologii badawczej i metodyki pisania pracy; warsztat naukowy,

praca badacza, kwestie techniczne, kwestie etyki naukowej.

3. Skonkretyzowanie problematyki i zakresu tematycznego pracy, w efekcie konsultacji

poprzedzonych kwerendą biblioteczną.

4. Ustalenie konkretnego tytułu pracy, planu, zawartości, bibliografii (po pogłębionej

kwerendzie źródeł).

5. Systematyczne konsultacje dot. powstającej pracy, sprawdzanie postępów,

wyznaczanie i kontrola terminów powstawania kolejnych części pracy.

6. Wskazania dotyczące przygotowania obrony pracy.



- posiada wiedzę na temat mechanizmów komunikowania politycznego w zakresie

przygotowywanej pracy licencjackiej


- potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną i pozyskiwać dane do

analizowania konkretnych procesów i zjawisk społecznych i politycznych w zakresie

nauk o mediach i przygotowywanej pracy licencjackiej

- posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku polskim

dotyczących zagadnień szeroko pojmowanego komunikowania politycznego



- ma świadomość zasad etyki pracy naukowej i stosuje je w praktyce przygotowywania

pracy licencjackiej

- rozumie konieczność systematycznej pracy badawczej, w celu osiągnięcia

zamierzonego rezultatu w postaci wartościowej pracy licencjackiej z zakresu „Media a

polityka”

- potrafi prowadzić kwerendę źródeł, odnajdywać, selekcjonować oraz opracowywać

informacje niezbędne do powstania pracy licencjackiej

- dba o terminowe opracowywanie kolejnych części pracy, wykazuje zrozumienie dla

znaczenia planowania etapów pracy oraz ich terminowej realizacji w kontekście pracy

badawczej i edytorskiej nad przygotowywana pracą licencjacką


Seminarium, dyskusja dydaktyczna, objaśnienie, metoda projektów


ocenianie ciągłe, napisanie pracy licencjackiej

Lektury podstawowe:

Literatura wg wskazań promotora, dobrana adekwatnie do tematu konkretnej pracy

licencjackiej


Jw.

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Student

posiada wiedzę

na temat

mechanizmów

komunikowania

politycznego w

zakresie

przygotowywanej

pracy

licencjackiej

T_1

-

Skonkretyzowanie

problematyki i

zakresu

tematycznego

pracy, w efekcie

konsultacji

poprzedzonych

kwerendą

biblioteczną.

- Ustalenie

konkretnego

tytułu pracy,

planu, zawartości,

bibliografii (po

pogłębionej

kwerendzie

źródeł).

- Systematyczne

konsultacje dot.

powstającej pracy,

sprawdzanie

postępów,

wyznaczanie i

M_1

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_1 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1A/P-W09

kontrola terminów

powstawania

kolejnych części

pracy.

E_2 Student

potrafi

wykorzystać

podstawową

wiedzę

teoretyczną

i pozyskiwać

dane do

analizowania

konkretnych

procesów

i zjawisk

społecznych i

politycznych

w zakresie nauk o

mediach i

przygotowywanej

pracy

licencjackiej

T_2

Systematyczne

konsultacje dot.

powstającej pracy,

sprawdzanie

postępów,

wyznaczanie i

kontrola terminów

powstawania

kolejnych części

pracy.

M_2

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_2 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1A/P_U02

E_3 Student

posiada

umiejętność

przygotowania

typowych prac

pisemnych

w języku polskim

dotyczących

zagadnień

szeroko

pojmowanego

komunikowania

politycznego

T_3 -

Przedstawienie

celów

seminarium, zasad

pracy,

kalendarium

przygotowania

prac, systemu

współpracy z

promotorem.

- Zagadnienia

metodologii

badawczej i

metodyki pisania

pracy; warsztat

naukowy, praca

badacza, kwestie

techniczne,

kwestie etyki

naukowej.

M_3

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_3 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1A/P_U08

E_4 Student ma

świadomość

zasad etyki pracy

naukowej i

stosuje je w

praktyce

T_4 - Zagadnienia

metodologii

badawczej i

metodyki pisania

pracy; warsztat

naukowy, praca

M_4

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

W_4 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1A_K09

przygotowywania

pracy

licencjackiej

badacza, kwestie

techniczne,

kwestie etyki

naukowej.

projektów

E_5 Student

rozumie

konieczność

systematycznej

pracy badawczej,

w celu

osiągnięcia

zamierzonego

rezultatu w

postaci

wartościowej

pracy

licencjackiej z

zakresu „Media a

polityka”.

T_5 - Zagadnienia

metodologii

badawczej i

metodyki pisania

pracy; warsztat

naukowy, praca

badacza, kwestie

techniczne,

kwestie etyki

naukowej.

- Systematyczne

konsultacje dot.

powstającej pracy,

sprawdzanie

postępów,

wyznaczanie i

kontrola terminów

powstawania

kolejnych części

pracy.

M_5

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_5 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1A_K11

E_6 Student

potrafi prowadzić

kwerendę źródeł,

odnajdywać,

selekcjonować

oraz

opracowywać

informacje

niezbędne do

powstania pracy

licencjackiej

T_6 -

Skonkretyzowanie

problematyki i

zakresu

tematycznego

pracy, w efekcie

konsultacji

poprzedzonych

kwerendą

biblioteczną.

- Ustalenie

konkretnego

tytułu pracy,

planu, zawartości,

bibliografii (po

pogłębionej

kwerendzie

źródeł).

M_6

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_6 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1P_K08

E_7 Student dba

o terminowe

opracowywanie

kolejnych części

pracy, wykazuje

zrozumienie dla

znaczenia

planowania

T_7 -

Przedstawienie

celów

seminarium, zasad

pracy,

kalendarium

przygotowania

prac, systemu

M_7

Seminarium,

dyskusja

dydaktyczna,

objaśnienie,

metoda

projektów

W_7 ocenianie

ciągłe,

napisanie pracy

licencjackiej

S1P_K11

etapów pracy

oraz ich

terminowej

realizacji w

kontekście pracy

badawczej i

edytorskiej nad

przygotowywana

pracą licencjacką

współpracy z

promotorem.

- Zagadnienia

metodologii

badawczej i

metodyki pisania

pracy; warsztat

naukowy, praca

badacza, kwestie

techniczne,

kwestie etyki

naukowej.



studiów


Społecznej


Specjalność

Poziom

Nazwa przedmiotu15

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Krytyka tekstów kultury (Criticism of texts of culture ) (konwersatorium)

*Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) Krytyka tekstów kultury (Criticism of texts of culture)

Kod przedmiotu


Typ przedmiotu




studia stacjonarne – III rok studiów pierwszego stopnia, semestr VI (letni)


studia stacjonarne 30 godzin, konwersatorium

Punkty ECTS 2


Prowadzący

studia stacjonarne dr Anna Pekaniec













15





2. Krytyka tekstów kultury wczoraj i dziś. Praktyka. Wybrane odmiany: personalistyczna,



3. Funkcje krytyki jako takiej, zależności pomiędzy nimi oraz ich przełożenie na kształt życia

kulturalnego.

4. Nagrody literackie, teatralne, filmowe i czasopisma krytyczne. Wyszukiwanie materiałów

do recenzji.


filmowcami, ludźmi teatru. Kim jest współczesny krytyk kultury? Jego powinności i zadania.




7. Książki krytycznoliterackie jako całościowe projekty lekturowe, kulturowe. Diagnozy

stanu literatury, kultury, krytyki samej w sobie. Projekty przyszłego kształtu kultury.





składowych.








kulturowych;










EK1jest kreatywny;


EK3 postępuje zgodnie z zasadami etyki, umiejętnie wyraża oceny;






M5 metoda praktyczna praca w grupach z przykładowymi









Lektury podstawowe:





T. Cieślak-Sokołowski, Kraków 2007. (tu szczególnie: M. Cyranowicz, Jak krytyka nie

służy krytykowi – czyli o tym, co traci krytyk jako czytelnik, pisząc recenzje; M. Nawrocki,

krytyka@pl. O możliwym dyskursie krytycznoliterackim w realności Internetu; D.

Kozicka, Metafory metakrytyki – przenośny wizerunek krytyka literatury).


1991.










Badania nad krytyką literacką, s. II, red. M. Głowiński i K. Dybciak, Wrocław

1984.

Biedrzycki K., Wariacje metafizyczne. Szkice i recenzje o poezji, prozie i filmie,

Kraków 2007.

Burszta W., Różnorodność i tożsamość. Antropologia kulturowa jako

refleksyjność, Poznań 2004.

Czapliński P., Powrót centrali. Literatura w nowej rzeczywistości, Kraków 2007;

Polska do wymiany. Późna nowoczesność i nasze wielkie narracje, Warszawa

2009.



Dybciak K., Personalistyczna krytyka literacka. Teoria i opis nurtu z lat

trzydziestych, Wrocław 1981.


Kozicka D., Krytyczne (nie)porządki. Studia o współczesnej krytyce literackiej w

Polsce, Kraków 2012.


Nowacki D., Tu zaszła zmiana, „Znak” 2003, lipiec nr 578; Kto im dał skrzydła.

Uwagi o prozie, dramacie i krytyce (2001–2010), Katowice 2011.

Rutkowski R., Krytyka literacka w perspektywie aksjologicznej, „Ruch Literacki”

2005 z. 6;

Sendyka R., Poetyki wizualności [w:] Kulturowa teoria literatury 2. Poetyki,

problematyki, interpretacje, red. T. Walas, R. Nycz, Kraków 2012.

Sendyka R., Poetyka kultury: propozycje Stephena Greenblatta [w:] Kulturowa

teoria literatury 2. Poetyki, problematyki, interpretacje, red. T. Walas, R. Nycz,

Kraków 2012.


Wyka M., Krytyka jako niecierpliwość. Rozmowa o pułapkach i zawiłościach

krytyki (w sierpniu 2005 rozmawiali: Dorota Kozicka, Maciej Urbanowski, Marta

Wyka) [w:] Tejże, Niecierpliwość krytyki. Recenzje i szkice z lat 1961–2005,

Kraków 2006.

Zaleski M., Przygody myśli krytycznoliterackiej [w:] Sporne sprawy polskiej

literatury współczesnej, pod red. A. Brodzkiej i L. Burskiej, Warszawa 1998.


Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1


omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzani

a

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie

do efektów

kształcenia

kierunkowyc

h

(kod EKK)

E_1 Opanowanie

wstępnych

wiadomości

związanych z

całokształtem

krytyki tekstów

kultury

T_1 Wprowadzenie

do krytyki,

przedstawiciele,

funkcja

kulturotwórcza,

metakrytyka.

M_1

M1, M2, M3

połączone z

analizą

przykładowych

tekstów

metakrytycznych

W_1

Rozmowa

sprawdzając

a w trakcie

zajęć,

praktyczne

zastosowania

w tekstach

pisanych na

zaliczenie

K_W01;

K_W04;

K_W07;

K_W14;

K_U01;

K_U21;

K_K01;

E_2

Przyswojenie

szczegółowych

wiadomości

dotyczących

krytyki kultury i

jej odmian

T_2 Krytyka

tekstów kultury

historia i

teraźniejszość.

Praktyka.

Przykładowe:

odmiany:

personalistyczna,

fantazmatyczna,

M_2

M1, M2, M3,

M5, M6

połączone z

analizą tekstów

metakrytycznych

i podręczników

do krytyki

W_2

Dyskusja

sprawdzając

a

opanowanie

wiadomości

K_W01;

K_W04;

K_W07;

K_W14;

K_K02;

feministyczna,

uwzględniająca

kategorię

polityczności.

Wyliczenie metafor

metakrytycznych.

E_3

Rozpoznawanie

funkcji krytyki

oraz ich wpływu

na kształt kultury

T_3 Funkcje krytyki

jako takie (w

oparciu o tekst

Janusza

Sławińskiego),


nimi oraz ich


kulturalne.

M_3

M5, M6

praca z tekstem

W_3

Rozmowa

sprawdzając

a w trakcie

zajęć,

praktyczne

zastosowania

w tekstach

pisanych na

zaliczenie

K_W06;

K_W14;

K_U02;

K_U08;

K_U21;

K_K12;

E_4

Wyszukiwanie

informacji

połączone z

uporządkowanie

m reguł

rządzących

przestrzenia

krytyczną

T_4 Nagrody


filmowe. Znaczenie.

Wyszukiwanie

materiałów do

recenzji i not.

M_4

M2, M4

W_4

Praktyczne

zastosowanie

zdobytych

wiadomości

w

tworzonych

recenzjach

K_W06;

K_W17;

K_U02;

K_U03;

K_U04;

K_U08;

K_U21;

K_K06;

K_K12;

K_K14

E_5

Interpretowanie

zjawisk

krytycznych

T_5 Teksty

metakrytyczne czyli

dialog krytyka z

pisarzami,

czytelnikami,

krytykami,

filmowcami, ludźmi

teatru. Kim jest


kultury? Jego

powinności i

zadania.

Niebezpieczeństwa

zawodu krytyka.

M_5

M2, M5, M6

połączone z

analizą tekstów

metakrytycznych

W_5

Dyskusja,

praca w

grupach

K_W15;

K_W20;

K_U07; K_12;

E_6

Wykorzystywani

e różnych

przestrzeni

krytycznych

T_6 Przestrzenie


rozmaitymi

dziedzinami

humanistyki.

Internet, blogi

krytyczne,

czasopisma

internetowe.

Krytyka narzędziem

M_6

M3, M4, M5, M6

W_6

Dyskusja

podczas

zajęć

K_W14;

K_W15;

K_U01;

K_K06

socjologicznym.

E_7

Diagnozowanie

sytuacji obecnej

połączone z

przewidywaniem

dalszych torów

rozwoju

T_7 Książki

krytycznoliterackie

jako całościowe

projekty lekturowe,

kulturowe.

Diagnozy stanu


krytyki samej w

sobie. Krytyczne

projekty na

przyszłość.

M_7

M3, M4, M5

W_7

Referowanie

przez

studentów

wniosków i

spostrzeżeń

z lektur

własnych

K_W06;

K_W15;

K_W20;

K_U01;

K_K06;

E_8 Opracowanie

i redagowanie

tekstów

krytycznych

T_8. Gatunki

wypowiedzi


. Podziały, cechy

charakterystyczne,

podobieństwa i



gatunki: portret

literacki, nota i

notatka, recenzja,

esej krytyczny,

polemika, pamflet,

felieton.

M_8

M1, M5, M6

krytyczna analiza

przykładów

poszczególnych

gatunków

krytycznych

W_8

Praktyczne

zastosowanie

zdobytych

wiadomości

w

tworzonych

recenzjach

K_W14;

K_W19;

K_U13;

K_U08;

K_U21;

K_K06;

K_K11;

E_9 Rozróżnianie

rodzajów krytyki

T_9

Krytyka

filmowa,

teatralna,

literacka

jako

uczestnictw

o w

kulturze.

M_9

M1, M2, M3,

M4, M5, M6

połączone z

analizą

przykładowych

recenzji i tekstów

kulturoznawczyc

h

W_9

Praktyczne

zastosowanie

zdobytych

wiadomości

w

tworzonych

recenzjach

K_W01;

K_W04;

K_W07;

K_W14;

K_W20;

K_U01;

K_U08;

K_U13;

K_U21;

K_K06;

K_K11



studiów


Społecznej


Specjalność

Poziom

Nazwa przedmiotu16

w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* – ew. forma zajęć Krytyka tekstów kultury (Criticism of texts of culture ) (konwersatorium)

*Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) Krytyka tekstów kultury (Criticism of texts of culture)

Kod przedmiotu


Typ przedmiotu




studia stacjonarne – III rok studiów pierwszego stopnia, semestr VI (letni)


studia stacjonarne 30 godzin, konwersatorium

Punkty ECTS 2


Prowadzący

studia stacjonarne dr Anna Pekaniec













16





2. Krytyka tekstów kultury wczoraj i dziś. Praktyka. Wybrane odmiany: personalistyczna,



3. Funkcje krytyki jako takiej, zależności pomiędzy nimi oraz ich przełożenie na kształt życia

kulturalnego.

4. Nagrody literackie, teatralne, filmowe i czasopisma krytyczne. Wyszukiwanie materiałów

do recenzji.


filmowcami, ludźmi teatru. Kim jest współczesny krytyk kultury? Jego powinności i zadania.




7. Książki krytycznoliterackie jako całościowe projekty lekturowe, kulturowe. Diagnozy

stanu literatury, kultury, krytyki samej w sobie. Projekty przyszłego kształtu kultury.





składowych.








kulturowych;










EK1jest kreatywny;


EK3 postępuje zgodnie z zasadami etyki, umiejętnie wyraża oceny;






M5 metoda praktyczna praca w grupach z przykładowymi









Lektury podstawowe:





T. Cieślak-Sokołowski, Kraków 2007. (tu szczególnie: M. Cyranowicz, Jak krytyka nie

służy krytykowi – czyli o tym, co traci krytyk jako czytelnik, pisząc recenzje; M. Nawrocki,

krytyka@pl. O możliwym dyskursie krytycznoliterackim w realności Internetu; D.

Kozicka, Metafory metakrytyki – przenośny wizerunek krytyka literatury).


1991.










Badania nad krytyką literacką, s. II, red. M. Głowiński i K. Dybciak, Wrocław

1984.

Biedrzycki K., Wariacje metafizyczne. Szkice i recenzje o poezji, prozie i filmie,

Kraków 2007.

Burszta W., Różnorodność i tożsamość. Antropologia kulturowa jako

refleksyjność, Poznań 2004.

Czapliński P., Powrót centrali. Literatura w nowej rzeczywistości, Kraków 2007;

Polska do wymiany. Późna nowoczesność i nasze wielkie narracje, Warszawa

2009.



Dybciak K., Personalistyczna krytyka literacka. Teoria i opis nurtu z lat

trzydziestych, Wrocław 1981.


Kozicka D., Krytyczne (nie)porządki. Studia o współczesnej krytyce literackiej w

Polsce, Kraków 2012.


Nowacki D., Tu zaszła zmiana, „Znak” 2003, lipiec nr 578; Kto im dał skrzydła.

Uwagi o prozie, dramacie i krytyce (2001–2010), Katowice 2011.

Rutkowski R., Krytyka literacka w perspektywie aksjologicznej, „Ruch Literacki”

2005 z. 6;

Sendyka R., Poetyki wizualności [w:] Kulturowa teoria literatury 2. Poetyki,

problematyki, interpretacje, red. T. Walas, R. Nycz, Kraków 2012.

Sendyka R., Poetyka kultury: propozycje Stephena Greenblatta [w:] Kulturowa

teoria literatury 2. Poetyki, problematyki, interpretacje, red. T. Walas, R. Nycz,

Kraków 2012.


Wyka M., Krytyka jako niecierpliwość. Rozmowa o pułapkach i zawiłościach

krytyki (w sierpniu 2005 rozmawiali: Dorota Kozicka, Maciej Urbanowski, Marta

Wyka) [w:] Tejże, Niecierpliwość krytyki. Recenzje i szkice z lat 1961–2005,

Kraków 2006.

Zaleski M., Przygody myśli krytycznoliterackiej [w:] Sporne sprawy polskiej

literatury współczesnej, pod red. A. Brodzkiej i L. Burskiej, Warszawa 1998.


Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1


omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzani

a

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie

do efektów

kształcenia

kierunkowyc

h

(kod EKK)

E_1 Opanowanie

wstępnych

wiadomości

związanych z

całokształtem

krytyki tekstów

kultury

T_1 Wprowadzenie

do krytyki,

przedstawiciele,

funkcja

kulturotwórcza,

metakrytyka.

M_1

M1, M2, M3

połączone z

analizą

przykładowych

tekstów

metakrytycznych

W_1

Rozmowa

sprawdzając

a w trakcie

zajęć,

praktyczne

zastosowania

w tekstach

pisanych na

zaliczenie

K_W01;

K_W04;

K_W07;

K_W14;

K_U01;

K_U21;

K_K01;

E_2

Przyswojenie

szczegółowych

wiadomości

dotyczących

krytyki kultury i

jej odmian

T_2 Krytyka

tekstów kultury

historia i

teraźniejszość.

Praktyka.

Przykładowe:

odmiany:

personalistyczna,

fantazmatyczna,

M_2

M1, M2, M3,

M5, M6

połączone z

analizą tekstów

metakrytycznych

i podręczników

do krytyki

W_2

Dyskusja

sprawdzając

a

opanowanie

wiadomości

K_W01;

K_W04;

K_W07;

K_W14;

K_K02;

feministyczna,

uwzględniająca

kategorię

polityczności.

Wyliczenie metafor

metakrytycznych.

E_3

Rozpoznawanie

funkcji krytyki

oraz ich wpływu

na kształt kultury

T_3 Funkcje krytyki

jako takie (w

oparciu o tekst

Janusza

Sławińskiego),


nimi oraz ich


kulturalne.

M_3

M5, M6

praca z tekstem

W_3

Rozmowa

sprawdzając

a w trakcie

zajęć,

praktyczne

zastosowania

w tekstach

pisanych na

zaliczenie

K_W06;

K_W14;

K_U02;

K_U08;

K_U21;

K_K12;

E_4

Wyszukiwanie

informacji

połączone z

uporządkowanie

m reguł

rządzących

przestrzenia

krytyczną

T_4 Nagrody


filmowe. Znaczenie.

Wyszukiwanie

materiałów do

recenzji i not.

M_4

M2, M4

W_4

Praktyczne

zastosowanie

zdobytych

wiadomości

w

tworzonych

recenzjach

K_W06;

K_W17;

K_U02;

K_U03;

K_U04;

K_U08;

K_U21;

K_K06;

K_K12;

K_K14

E_5

Interpretowanie

zjawisk

krytycznych

T_5 Teksty

metakrytyczne czyli

dialog krytyka z

pisarzami,

czytelnikami,

krytykami,

filmowcami, ludźmi

teatru. Kim jest


kultury? Jego

powinności i

zadania.

Niebezpieczeństwa

zawodu krytyka.

M_5

M2, M5, M6

połączone z

analizą tekstów

metakrytycznych

W_5

Dyskusja,

praca w

grupach

K_W15;

K_W20;

K_U07; K_12;

E_6

Wykorzystywani

e różnych

przestrzeni

krytycznych

T_6 Przestrzenie


rozmaitymi

dziedzinami

humanistyki.

Internet, blogi

krytyczne,

czasopisma

internetowe.

Krytyka narzędziem

M_6

M3, M4, M5, M6

W_6

Dyskusja

podczas

zajęć

K_W14;

K_W15;

K_U01;

K_K06

socjologicznym.

E_7

Diagnozowanie

sytuacji obecnej

połączone z

przewidywaniem

dalszych torów

rozwoju

T_7 Książki

krytycznoliterackie

jako całościowe

projekty lekturowe,

kulturowe.

Diagnozy stanu


krytyki samej w

sobie. Krytyczne

projekty na

przyszłość.

M_7

M3, M4, M5

W_7

Referowanie

przez

studentów

wniosków i

spostrzeżeń

z lektur

własnych

K_W06;

K_W15;

K_W20;

K_U01;

K_K06;

E_8 Opracowanie

i redagowanie

tekstów

krytycznych

T_8. Gatunki

wypowiedzi


. Podziały, cechy

charakterystyczne,

podobieństwa i



gatunki: portret

literacki, nota i

notatka, recenzja,

esej krytyczny,

polemika, pamflet,

felieton.

M_8

M1, M5, M6

krytyczna analiza

przykładów

poszczególnych

gatunków

krytycznych

W_8

Praktyczne

zastosowanie

zdobytych

wiadomości

w

tworzonych

recenzjach

K_W14;

K_W19;

K_U13;

K_U08;

K_U21;

K_K06;

K_K11;

E_9 Rozróżnianie

rodzajów krytyki

T_9

Krytyka

filmowa,

teatralna,

literacka

jako

uczestnictw

o w

kulturze.

M_9

M1, M2, M3,

M4, M5, M6

połączone z

analizą

przykładowych

recenzji i tekstów

kulturoznawczyc

h

W_9

Praktyczne

zastosowanie

zdobytych

wiadomości

w

tworzonych

recenzjach

K_W01;

K_W04;

K_W07;

K_W14;

K_W20;

K_U01;

K_U08;

K_U13;

K_U21;

K_K06;

K_K11


Dziennikarstwo kulturalne (Cultural Journalism)


studiów

Jednostka prowadząca:

Kierunek:

Specjalność:

Poziom:

Nazwa przedmiotu w jęz. polskim (nazwa w jęz. angielskim): Dziennikarstwo kulturalne

(Cultural Journalism) – aktualnie składowa przedmiotu: Dziennikarstwo kulturalne i

ekonomiczne

Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu: specjalnościowy – Edukacja medialna i dziennikarska



studia stacjonarne



studia stacjonarne


Punkty ECTS: 1 (aktualnie, przy łącznej sumie 2 punktów za przedmiot)

Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną (aktualnie)

Prowadzący: dr Agnieszka Kurnik

Studia stacjonarne: 15 godz. (aktualna liczba godzin)

Studia niestacjonarne: 10 godz. (aktualna liczba godzin)

Koordynator sylabusa: dr Agnieszka Kurnik



Wymagania wstępne:

Znajomość przedmiotów kształcenia ogólnego: gatunki dziennikarskie, kultura języka

Cele:

Preorientacja zawodowa studentów w zakresie dziennikarstwa kulturalnego; kształtowanie

kompetencji w zakresie czynnego wykorzystania gatunków dziennikarskich; rozwijanie

umiejętności odbioru i komentowania zjawisk kulturalnych


Przedmiot rozszerza wiedzę o charakterze i formach kryzysu kultury współczesnej; wskazuje

na ważne miejsce kultury polskiej w przestrzeni kultury europejskiej; uzdalnia do

samodzielnego budowania indywidualnego warsztatu dziennikarskiego (także w zakresie

dziennikarstwa internetowego); pozwala poznać charakter pracy recenzenta: teatralnego,

muzycznego i literackiego; uwrażliwia na kontakt ze sztukami pięknymi; zaznajamia z

nowymi formami muzealnictwa (przekształcenia w Muzeum Narodowym, muzealnictwo

narracyjne).

Hasłowa tematyka zajęć:

1. Kryzys kultury współczesnej i jego przyczyny: w Polsce, w Europie i w świecie.

2. Kultura Polski w przestrzeni kultury europejskiej w nauczaniu Jana Pawła II

3. Jak pisać o kulturze literackiej? Jak i gdzie szukać źródeł? Literatura i krytyka

literacka w roli informacji i inspiracji dziennikarskiej.

4. Czasopiśmiennictwo literacko – kulturalne w Polsce, zwłaszcza po 1989 roku.

Warsztat dziennikarza kulturalnego XXI wieku. Gromadzenie dokumentacji. Problem

czytelnictwa w Polsce.

5. Specyfika recenzji teatralnych, muzykologicznych i filmowych. Sztuki piękne i

muzealnictwo, ze szczególnym uwzględnieniem Muzeum Narodowego i

muzealnictwa narracyjnego.

6. Dziennikarstwo internetowe a kultura. Europejskie i polskie portale kulturalne.

7. Polskie, europejskie i światowe nagrody w obszarze kultury.


Wiedza: W wyniku przeprowadzonych zajęć student: orientuje się w zakresie symptomów

kryzysu kultury współczesnej; rozpoznaje specyfikę polskiego kodu kulturowego na tle

zjawisk europejskich (w perspektywie wizji kultury Jana Pawła II); nabywa wiedzę o historii

kultury, w pierwszym rzędzie kultury polskiej i europejskiej.

Kody EKK: K_W0 2, K_W0 7, K_W0 8,

Kody EKO: S1P_W02, S1P_W07, S1P_W08

Umiejętności: Student potrafi przeprowadzić wywiad, dyskusję moderowaną i debatę na

tematy kulturalne; wskazuje na charakter i typy nagród teatralnych, literackich i filmowych;

porządkuje wiedzę z zakresu gatunków dziennikarskich; wykorzystuje w praktyce

wiadomości z zakresu kultury języka; rozumie „język nowych mediów”, potrafi pozyskiwać

informacje o kulturze z różnych źródeł

Kody EKK: K_U08, K_U09, K_U11, K_U12, K_U19, K_U 20

Kody EKO: S1P_U08, S1P_U09, S1P_U11, S1P_U08, H1P_U10, H1P_U11

Kompetencje: w wyniku przeprowadzonych zajęć student będzie miał szansę posiąść

kompetencje warsztatowe dziennikarza kulturalnego – tak w zakresie żywego słowa, jak i w

zakresie gatunkowych form pisemnych; ma podstawy do samodzielnego konstruowania

własnego warsztatu dziennikarza kulturalnego, także dziennikarza internetowego

(rozwiązania twórcze).

Kody EKK: K_K02, K_K03, K_K06, K_K07, K_K 13, K_K14, K_K 16, K_K 17

Kody EKO: S1P_K02, S1P_K03, S1P_K06, S1P_K07, H1P_K05, H1P_K04, H1P_K06,

H1P_K07


Elementy wykładu, pogadanki heurystycznej, dyskusji swobodnej; praktyczne działania

warsztatowe w zakresie: wywiadu, dyskusji moderowanej, debaty, recenzji, eseju i felietonu


Zaliczenie z oceną; ocena jest wypadkową składowych:

1. Napisania eseju na wybrany temat, związany z tematyką zajęć (w trakcie zajęć)

2. Kontroli umiejętności przeprowadzenia wywiadu, dyskusji moderowanej (w trakcie

zajęć)

3. Kolokwium ustnego z lektur obowiązkowych (na koniec semestru)

Lektury podstawowe:

1. J. Maślanka (red.), Encyklopedia wiedzy o prasie, Wrocław 1976.

2. Ks. A. Lewek, Podstawy edukacji medialnej i dziennikarskiej, Warszawa 2003.

3. B. Kosmanowa (red.), Prasa dawna i współczesna, cz. 3, Poznań 2002.

4. K. Wolny – Zmorzyński, A. Kaliszewski, W. Furman, K. Pokorna – Ignatowicz,

Źródła informacji dla dziennikarza, Warszawa 2008.

5. K. Wolny – Zmorzyński, W. Furman (red.), Internetowe gatunki dziennikarskie,

Warszawa 2010.

6. H. Jenkins, Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, Warszawa

2008.

7. L. Manovich, Język nowych mediów, Warszawa 2006.

8. James F. English, Ekonomia prestiżu, Warszawa 2013.

9. W. Warecki, M. Warecki, Co wpływa na dziennikarzy i na co mają wpływ

dziennikarze?, Warszawa 2006.

10. P. Marecki (red.), Pospolite ruszenie. Czasopisma kulturalno – literackie w Polsce po

1989 roku. Rozmowy z redaktorami, Kraków 2005.

11. A. Kurnik, „Bo piękno na to jest, by zachwycało...” (C. K. Norwid). Kultura polska w

obszarze myśli Jana Pawła II (w druku – dokument elektroniczny, przewidywana

edycja październik), Centrum Myśli Jana Pawła II, Warszawa 2013.

12. Raporty o stanie kultury. Wnioski i rekomendacje. Departament Mecenatu Państwa

Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego(opr., red.), NCN, Warszawa 2009


Literackie teksty źródłowe wybranych twórców kultury, przykładowo: K. Wojtyły (Jana

Pawła II), S. Mrożka, Z. Herberta, T. Różewicza, W. Szymborskiej, Cz. Miłosza;

Aktualne recenzje prasowe i artykuły, dotyczące literatury, filmu, teatru i muzealnictwa;

Elektroniczne formy prezentacji muzeów i ich zasobów

Najnowsze leksykony i słowniki multimedialne (z sugestiami odnośnie do ich ewentualnej

przydatności)

Wybrane czasopisma literacko – kulturalne i portale kulturalne (polskie i europejskie). Dobór

tekstów i tytułów czasopism dokonywany jest na pierwszych zajęciach przy czynnym udziale

studentów.

Odniesienie do efektów kształcenia kierunkowych (kod ERK) - (?)


Jednostka prowadząca: Instytut DIKS UPJPII

Kierunek: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna

Specjalność:

Poziom:

Nazwa przedmiotu: Reżyseria, produkcja i realizacja radiowa (Direction, Production

and Radio Engineering)

Kod przedmiotu:

Język: polski

Typ przedmiotu: zajęcia praktyczne

Rok studiów 2, semestr 4

Wymiar: studia stacjonarne 30 h ćwiczeń

studia niestacjonarne 20 h ćwiczeń

Punkty ECTS: 3

Forma zaliczenia: zo

Prowadzący:

Tomasz Orzechowski

Koordynator sylabusa:

Cele:

Poznanie głównych zasad realizacji radiowej i nauka wykorzystania technik realizacyjnych w

mediach elektronicznych


Realizacja radiowa i wykorzystanie technik edycji dźwięku


Poznanie zasad rejestrowania nagrań. Prawidłowe wykorzystanie mikrofonu. Obróbka

nagrań i edycja dźwięku. Edycja jednościeżkowa i edytory wielościeżkowe. Montaż audycji

radiowych. Praktyczne zastosowanie efektów dźwiękowych przy ilustrowaniu nagrań.

Podkłady muzyczne i ich rola w budowaniu pożądanego efektu końcowego. Zasady realizacji

radiowej a zasady realizacji studyjnej. Techniki restaurowania nagrań archiwalnych.

Organizacja produkcji radiowej. Podstawowe zasady akustyki, elektrotechniki,

elektroakustyki i elektroniki. Praktyczne ćwiczenia słuchu realizatorskiego. Podstawy

reżyserii muzycznej. Kształtowanie umiejętności słuchowej oceny dźwięku. Tworzenie

słuchowisk oraz realizacja audiobuków. Radio cyfrowe. Rodzaje radiowych form animacji

antenowej i ich praktyczne wykorzystanie. Techniki budowania relacji pomiędzy radiem a

słuchaczem.


Budowanie i realizacja projektów medialnych o charakterze promocyjno-radiowym


Indywidualne i grupowe projekty medialne oceniane pod kątem kreatywności i efektywności w

wykorzystaniu poznanych środków realizatorskich


„Metryka” przedmiotu:

Tytuł przedmiotu

„Eventologia”

Nazwisko prowadzącego/prowadzących

Paweł Czerenko

Liczba godzin

30 godz.

Rodzaj przedmiotu (wykład, ćwiczenia, konwersatorium, warsztat)

Ćwiczenia


2 pkt.

Sposób zaliczania

Zaliczenie z oceną

Cel przedmiotu:

Celem zajęć jest rozwijanie praktycznych umiejętności związanych z szeroko rozumianym

event marketingiem. Absolwent kursu powinien znać rodzaje eventów i rozumieć ich

specyfikę, umieć opracować projekt wydarzenia odpowiedniego do realizacji zamierzonego

celu, przygotować go i zrealizować, a potem odpowiednimi narzędziami ocenić skuteczność.

Umiejętności zdobyte podczas warsztatów powinny go przygotować do pracy lub współpracy

z agencjami eventowymi i promocyjnymi, instytucjami zajmującymi się promocją miast i

regionów, ośrodkami kultury i sportu oraz do pracy w dziale promocji/marketingu

przedsiębiorstw.

Zakres tematyczny:

1. Event marketing. Podstawowe pojęcia i definicje. Eventy historycznie i narodziny

branży. Rodzaje wydarzeń w event marketingu – kryteria i podziały.

2. Struktura przemysłu eventowego. Rodzaje podmiotów biorących udział w

przygotowywaniu eventów i ich charakterystyka. Organizatorzy, firmy i ludzie

reprezentujący miejsca, podwykonawcy.

3. Wydarzenia promocyjne jako forma komunikacji. Miejsce wydarzeń w strukturze

procesów komunikacyjnych. Zarządzanie komunikacją poprzez wydarzenia.

Narzędzia komunikacji w event marketingu.

4. Etapy i zasady organizacji wydarzeń. Event jako projekt. Cykl życia projektów.

Etapy organizacji wydarzeń. Techniki zarządzania projektami. Kreatywność w event

marketingu.

5. Sponsoring w event merketingu. Specyfika sponsoringu wydarzeń. Zasady

sponsoringu i wzajemne świadczenia. Umowy sponsorskie.

6. Szczegółowe omówienie najbardziej popularnych rodzajów eventów: a. eventy w galeriach handlowych

b. eventy firmowe

c. eventy promujące idee (happeningi, marsze, wiece)

d. eventy edukacyjne (konferencje, kongresy, zjazdy, szkolenia)

e. eventy sportowe

7. Warsztaty tworzenia dokumentów związanych z organizacją eventów (projekty,

scenariusze, oferty sponsorskie, umowy, prośby o patronat itp.)

8. Praca metodą projektu. Praca w grupach nad wybranym eventem. Projektowanie i

dokumentacja. Podział pracy. Elementy zarządzania grupą.

Bibliografia:

Event marketing jako nowa forma organizacji procesów komunikacyjnych, praca zbiorowa

pod red. A. Grzegorczyka, Wydawnictwa WSP 2009

Jakub B. Bączek: Animacja czasu wolnego. Warszawa: Stageman Polska, 2009

Jakub B. Bączek: Psychologia eventów. Warszawa: Stageman Polska, 2011

J. Wiktor, Promocja: system komunikacji przedsiębiorstwa z rynkiem, Warszawa 2001

T. Trejderowski, Socjotechnika. Podstawy manipulacji w praktyce, Warszawa 2009

A. Szromnik, Marketing terytorialny, Wydawnictwo Wolters Kluwer 2008

J. Muszyński, Marketing polityczny, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Zarządzania i

Marketingu, Warszawa 1999



Tytuł przedmiotu

„Warsztaty promocji, reklamy i marketingu”

Nazwisko prowadzącego/prowadzących

Paweł Czerenko

Liczba godzin

30 godz.

Rodzaj przedmiotu (wykład, ćwiczenia, konwersatorium, warsztat)

Warsztat


2 pkt.

Sposób zaliczania

Zaliczenie z oceną

Cel przedmiotu:

Celem zajęć jest rozwijanie praktycznych umiejętności związanych z działaniami public

relations, działaniami reklamowymi i marketingowymi. Absolwent kursu powinien

posługiwać się strategią, technikami i narzędziami PR, reklamy i marketingu oraz znać

funkcje i obszary ich zastosowań. Umiejętności zdobyte podczas warsztatów powinny go

przygotować do pracy lub współpracy z agencjami reklamowymi i promocyjnymi,

instytucjami zajmującymi się promocją miast i regionów. Absolwent ma rozumieć i

dostrzegać działania marketingowe w sferze publicznej (marketing polityczny, socjotechnika,

propaganda). Powinien znać zasady prowadzenia kampanii społecznych. Zajęcia mają także

uwrażliwić przyszłych dziennikarzy na kwestie promocji medium, w którym będą pracować.

Dadzą również podstawową wiedze na temat nowych narzędzi marketingu w Internecie.

Zakres tematyczny:

9. Reklama, promocja, marketing – różnice i podobieństwa, charakterystyka działań.

Podstawowe pojęcia i definicje. Przedstawienie zakresu zajęć i ich celu. Ćwiczenia w

kwalifikowaniu i rozpoznawaniu działań reklamowych i promocyjnych na podstawie

przykładów. Marketing mix. Segmentacja rynku.

10. Podstawy marketingu. Badania rynkowe i marketingowe. Analiza marketingowa:

stawianie problemów, programowanie badań, wybór narzędzi, opracowywanie

wyników. Mierniki atrakcyjności rynku i metody badań marketingowych. Analiza

potrzeb i analiza SWOT – ćwiczenia na bazie znanych z obserwacji przykładów.

Literatura: T. Sztucki, Marketing w pytaniach i odpowiedziach, Warszawa 1998.

11. Zabawa symulacyjna w grupach: wprowadzamy na rynek innowacyjny produkt.

Zadaniem studentów jest wymyślenie nowego produktu / produktu o nowych cechach

(zadanie domowe z poprzednich zajęć) oraz zbudowanie planu marketingowego.

Zostanie omówione: pojęcie produktu w marketingu, cykl życia produktu, analiza port

folio. Polityka cenowa. Dystrybucja. Promocja – jej rola i narzędzia.

12. Symulacja: budujemy kampanię promocyjną produktu – kontynuacja zabawy z

poprzednich zajęć. Strategie marketingu i promocji. Omówienie specyfiki

poszczególnych kanałów reklamowych: reklama zewnętrzna, drukowana, radiowa i

telewizyjna, reklama w Internecie. Działania promocyjne: pokazy i degustacje, udział

w targach i wystawach, sampling, gwarancje, organizacja konkursów, programy

lojalnościowe, bonusy i upusty (bodźce materialne).

13. Struktura i pragmatyka funkcjonowania agencji reklamowej. Organizacja i

podział pracy. Etapy planowania i realizacji kampanii reklamowych. Zajęcia w jednej

z fullserwisowych krakowskich agencji reklamowych (Grupa Eskadra, Opus-B lub

Demo Effective Launching).

14. Język, obraz i dźwięk w reklamie. Dyskusja na temat języka reklamy. Prezentacja

najnowszych trendów w reklamie audiowizualnej na podstawie przykładów z mediów

(nagrane spoty radiowe i telewizyjne). Ćwiczenia w pisaniu tekstów reklamowych i

projektowaniu reklamy audiowizualnej. Zadanie domowe (zabawa): nagraj spot

reklamowy przy pomocy komórki.

15. Podstawy prawne reklamy. Reklama sprzeczna z prawem. Reklama ukryta. Reklama

nieuczciwa. Reklama podprogowa. Omówienie na podstawie przykładów.

16. Socjotechnika. Pojęcie, rodzaje, strategie i elementy składowe. Reguły

socjotechniczne: wzajemności, sympatii, niedostępności, konsekwencji, autorytetu,

dowodu społecznego i wartości. Dyskusja na temat granicy między perswazją a

manipulacją i kwestii etycznych. Literatura: T. Trejderowski, Socjotechnika.

Podstawy manipulacji w praktyce, Warszawa 2009.

17. Język i metody propagandy. Propaganda w PRL – omówienie na bazie przykładów z

prasy – język i metody ówczesnej propagandy. Funkcje, rodzaje, strategie, techniki i

język współczesnej propagandy – ćwiczenia na podstawie tekstów i nagrań.

18. Marketing polityczny. Zarządzanie informacją w sferze publicznej. Metody i

narzędzia powiadamiania opinii publicznej o podejmowanych inicjatywach. Opinia

społeczna – pojęcie i procedury jej badania.

19. Kampanie i reklama społeczna. Liderzy rynku polskich organizacji pozarządowych.

Marketing non-profit. Metody działań organizacji pozarządowych. Kampanie

społeczne w Polsce i na świecie. Zasady ich prowadzenia, typologia i charakterystyka.

20. Marketing regionalny. Struktura i organizacja pracy w regionalnych instytucjach

promocji – wizyta w Krakowskim Biurze Festiwalowym. Literatura: M. Adamowicz,

Marketing regionalny na przykładzie Zielonych Płuc Polski, [w:] Problemy

zarządzania, 4/2005

21. Autopromocja mediów. Metody promowania mediów. Medium jako produkt

rynkowy. Działania promocyjne w prasie, radio i telewizji. Kampanie reklamowe,

inserty, konkursy. Rola patronatów medialnych.

22. Event marketing – promocja poprzez wydarzenia. Rodzaje i charakterystyka

wydarzeń promocyjnych. Metody promocji poprzez imprezy. Udział mediów w

wydarzeniach promocyjnych. Literatura: Event marketing jako nowa forma

organizacji procesów komunikacyjnych, praca zbiorowa pod red. A. Grzegorczyka,

Wydawnictwa WSP 2009

23. Marketing w Internecie. Nowe narzędzia e-marketingu. Search Engine Marketing.

Reklama kontekstowa. Pozycjonowanie strony. Reklama w portalach i vortalach.

Mailing. Prognozy dot. reklamy w Internecie. Nowe trendy w reklamie internetowej –

na przykładach z sieci. Literatura: P. Guziur, Marketing w Internecie. Strategie dla

małych i dużych firm, Wydawnictwo Helion 2001

Bibliografia:

W. Budzyński, Reklama: techniki skutecznej perswazji, Warszawa 2002

M.D. Hutt, Zarządzanie marketingiem: strategia rynku dóbr i usług, Warszawa 1997

S. Kaczmarczyk, Badania marketingowe: metody i techniki, Warszawa 1991

Podstawy marketingu: praca zbiorowa / pod red. Jerzego Altkorna, Kraków 2004

T. Sztucki, Encyklopedia marketingu: definicje, zasady, metody, Warszawa 1998

T. Sztucki, Marketing w pytaniach i odpowiedziach, Warszawa 1998

M. Rydel, Podręczny leksykon promocji: public relations, reklama, akwizycja, b.w.s.,

merchandising, Gdańsk 1998

J. Wiktor, Promocja: system komunikacji przedsiębiorstwa z rynkiem, Warszawa 2001

T. Trejderowski, Socjotechnika. Podstawy manipulacji w praktyce, Warszawa 2009

A. Szromnik, Marketing terytorialny, Wydawnictwo Wolters Kluwer 2008

P. Guziur, Marketing w Internecie. Strategie dla małych i dużych firm, Wydawnictwo Helion

2001

M. Janik-Wiszniowska, Promocja i reklama polityczna, [w:] Jabłoński A.W., Sobkowiak L.

(red.), Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego,

Wrocław 2002

M. Adamowicz, Marketing regionalny na przykładzie Zielonych Płuc Polski, [w:] Problemy

zarządzania, 4/2005

J. Muszyński, Marketing polityczny, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Zarządzania i

Marketingu, Warszawa 1999

Event marketing jako nowa forma organizacji procesów komunikacyjnych, praca zbiorowa

pod red. A. Grzegorczyka, Wydawnictwa WSP 2009

Dr hab. Teresa Olearczyk



Kierunek: Dziennikarstwo

Specjalność:

Poziom: licencjacki

Nazwa szczegółowa przedmiotu : Dydaktyka i edukacja medialna. - Edukacja i kultura

medialna.

Kod przedmiotu

Język : polski

Typ przedmiotu: specjalnościowy

Przedmiot obieralny: tak , szczegółowy przedmiot podlegający wyborowi przez studenta

Rok studiów, semestr: studia I stopnia (licencjackie) stacjonarne, II rok sem. letni

studia stacjonarne


Wymiar 50 godzin wykład + ćwiczenia

studia stacjonarne


Punkty ECTS

Forma zaliczenia: egzamin

Prowadzący

Dr hab. Teresa Olearczyk

studia stacjonarne





Wymagania wstępne: Wprowadzenie do pedagogiki. Dydaktyka ogólna

Cele: 1) kształtowanie umiejętności świadomego, krytycznego i selektywnego korzystania ze

środków społecznego przekazu, w tym wychowanie do odbioru mass mediów.

2) umożliwienie słuchaczom pogłębienia wiedzy o kulturze. Podniesienie i aktualizacja

kwalifikacji słuchaczy, którzy pracują lub zamierzają podjąć pracę w szkole lub w mediach.

3) przygotowanie przyszłych dziennikarzy prasowych, radiowych i telewizyjnych,

pracowników agencji informacyjnych, reklamy, marketingu medialnego, public relations,

rzeczników prasowych różnych instytucji, a także nauczycieli "edukacji medialnej".


(zwięzły opis treści merytorycznych przedmiotu pozwalający określić jego zakres tematyczny

oraz hasłowa tematyka zajęć z uwzględnieniem ich przełożenia na zamierzone efekty

kształcenia)

Komunikacja niewerbalna, systemy komunikowania publicznego, systemy komunikowania

politycznego, aktywne słuchanie, kompetencje w zakresie komunikacji interpersonalnej,

Definicje komunikowania Etymologia terminu komunikowanie. Cechy komunikowania i

elementy procesu komunikowania. Komunikowanie jako proces oddziaływania na słuchacza,

http://beta.upjp2.edu.pl/index.php/kierunek/8/

http://beta.upjp2.edu.pl/index.php/kierunek/8/

http://edukacja-medialna.wyklady.org/wyklad/436_definicje-komunikowania.html

http://edukacja-medialna.wyklady.org/wyklad/435_etymologia-terminu-komunikowanie.html

http://edukacja-medialna.wyklady.org/wyklad/437_cechy-komunikowania.html

http://edukacja-medialna.wyklady.org/wyklad/432_komunikowanie-jako-proces-oddzialywania-na-klienta.html

widza. Reguły skutecznego komunikowania. Style i poziomy komunikowania. Cechy dobrej

informacji. Typy systemów komunikowania się wg Tomasza Gobana-Klasa. Polska szkoła

plakatu. Podstawowe wyróżniki reklamy.


WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: posiada umiejętności poznawcze jak

i komunikacyjne. Posiada umiejętności niezbędne do podjęcia pracy w placówkach

oświatowych, urzędach, instytucjach medialnych i placówkach kultury.

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student charakteryzuje

pojęcia, systemy i reguły komunikowania. Rozpoznaje systemy, style oraz reguły

komunikowania. Identyfikuje rzeczywistość jaką stwarzają nowe media, a także

posiadają otwarcie na niewidzialne strony rzeczywistości (syntezy, hipotezy,

konstrukcje medialne ect.)


nabędzie następujące postawy: aktywną i krytyczną postawa w stosunku do nowych

mediów. Wykazuje działania kreatywne, postępuje zgodnie z zasadami etyki, ma

świadomość reguł komunikowania. Formułuje i wyraża oceny w stosunku do

oglądanych, treści. Potrafi dokonać analizy i syntezy przekazywanych treści

medialnych . Postrzega i zachowuje właściwe relacje interpersonalne . …


Wykład konwersatoryjny. Ćwiczenia aktywne, część w terenie. Przygotowanie samodzielne

prac zaliczeniowych.


Wykład: Egzamin ustny

Ćwiczenia: obecność, aktywny udział + przygotowanie eseju na podany temat na

koniec semestru.

)

Lektury podstawowe:

1. F.W. Kron, A. Sofos, dydaktyka medialna, GWP, Gdańsk 2008.

2. EDUKACJA medialna / Janusz Gajda [et al.]. - Toruń : Wyd. A. Marszałek 2002,

Multimedialna Bibliioteka Pedagogiczna

3. EDUKACJA medialna : praca zbiorowa / red. Tadeusz Zasępa KUL Wydział

Teologii. Katedra Współczesnych Form Przekazu Wiary. „Norbertinum” 2002

4. Strykowski W., Skrzydlewski W. (red.), Media i edukacja w dobie integracji, Poznań

2002.

5. LEWEK, Antoni ,Podstawy edukacji medialnej i dziennikarskiej Warszawa :

Wydaw. Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2003. - (Biblioteka

Instytutu Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa UKSW ; t. 1)

kształcenie mądrych, wrażliwych dziennikarzy zależy przede wszystkim od realizacji

i przyjęcia przynajmniej podstawowych zasad edukacji medialnej, którą, jak by to

absurdalnie nie brzmiało, zaczynać trzeba już na etapie wczesnoszkolnym.

Wiesław Godzic, pisze: „krytyczna pedagogika medialna polega na (...) uczeniu siebie

i innych, w jaki sposób krytycznie dekodować przekazy mediów i śledzić skomplikowany

sposób ich oddziaływania. Należy starać się odczytywać rozmaite kulturowe kody,

ideologiczne głosy, krytycznie odczytywać obrazy hegemonicznych ideologii i uczyć siły

http://edukacja-medialna.wyklady.org/wyklad/441_typy-systemow-komunikowania-sie-wg-tomasza-gobana-klasa.html

http://edukacja-medialna.wyklady.org/wyklad/430_polska-szkola-plakatu.html

http://edukacja-medialna.wyklady.org/wyklad/430_polska-szkola-plakatu.html

http://edukacja-medialna.wyklady.org/wyklad/429_podstawowe-wyrozniki-reklamy.html

własnej, odbiorczej interpretacji przeciwko dominującym znaczeniom”[9]. W. Godzić,

Zrozumieć telewizję, Kraków 2001, s. 166.

Sprawność opowiadania o świecie, bez umiejętności opowiadania nie posiądziemy zdolności

rozumienia otaczającej nas rzeczywistości.


1. Juszczyk S. (red.), Edukacja medialna w społeczeństwie informacyjnym, Toruń 2003.

2. Juszczyk S., Polewczyk I. (red.), Media wobec wielorakich potrzeb dziecka, Toruń

2005.

3. Juszczyk S., Polewczyk I. (red.); Dziecko w świecie wiedzy, informacji i komunikacji,

Toruń 2006

4. W. Cwalina, Generacja Y — ponury mit czy obiecująca rzeczywistość, w: Intemet —

fenomen społeczeństwa informacyjnego, pod red. T. Zasępy, R. Chmury, Częstochowa

2001, s. 29–42.

5. T. Miczka, art. Glokalizacyjne i multimedialne horyzonty współczesnej edukacji, w:

Media i edukacja w globalizującym się świecie. Teoria — praktyka — oddziaływanie,

red. M. Sokołowski, Olsztyn 2003, s. 22–24.

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 T_1 M_1 W_1

E_2 T_2 M_2 W_2

E_n T_n M_n W_n

W Lapidarium II Ryszard Kapuściński pisze: Wielu z nich nie zdaje sobie sprawy, że być

dziennikarzem to przede wszystkim ciągle nad sobą pracować, kształcić się, zdobywać

wiedzę, starać się zrozumieć świat”17

.

17

R. Kapuściński, Lapidarium II, Warszawa 1995, s. 28.

http://www.wsp.krakow.pl/konspekt/20/dziennik.html#09



• Tytuł przedmiotu

„Warsztaty marketingu medialnego”

• Nazwisko prowadzącego/prowadzących

Paweł Czerenko

• Liczba godzin

30 godz.

• Rodzaj przedmiotu (wykład, ćwiczenia, konwersatorium, warsztat)

Warsztat, zajęcia fakultatywne

• Liczba punktów ECTS

? pkt.

• Sposób zaliczania

?

Cel przedmiotu:

Celem zajęć jest rozwijanie świadomości mediów jako przedsiębiorstw działających w

specyficznej branży, ale podlegających tym samym regułom marketingowym, co każdy

biznes. Absolwent kursu powinien znać medialny marketing mix, rozumieć i umieć się

posługiwać takimi jego narzędziami, jak produkt, cena, dystrybucja i promocja. Umiejętności

zdobyte podczas warsztatów powinny go przygotować do pracy w zespole redakcyjnym ze

świadomością odpowiedzialności za przedsiębiorstwo, jakim jest medium, w którym pracuje.

Absolwent ma rozumieć i dostrzegać uwarunkowania ekonomiczne działania mediów, ale

także wykorzystywać narzędzia marketingowe do wzmacniania pozycji przedsiębiorstwa na

rynku, w takim zakresie, jaki jest możliwy na jego stanowisku pracy. W szczególności

powinien znać zasady promocji mediów, prowadzenia kampanii, organizacji konkursów i

plebiscytów, zasad polityki patronatów medialnych, organizacji eventów. Zajęcia mają także

dać podstawową wiedzę na temat nowych narzędzi marketingu w Internecie.

Zakres tematyczny:

1. Marketing medialny – definicja. Marketing mix w mediach. Organizacje medialne i ich

znaczenie w medialnym marketingu (KRRiT, Rada Etyki Mediów, Związek Kontroli

Dystrybucji Prasy, Krajowa Izba Producentów Audiowizualnych, Komitet Badań Radiowych

i in.). Badania rynku medialnego (prasa, radio, telewizja, Internet)

2. Produkt medialny (informacja, reklama, rozrywka) i jego klasyfikacja. Jakim asortymentem

produktów dysponują media. Marka medialna. Nazwa, logo, slogan. Zróżnicowanie

konsumentów produktu medialnego (odbiorcy i reklamodawcy) – określenie ich potrzeb.

3. Dystrybucja w mediach. Dystrybucja a wpływ liczby pośredników, rodzaju środków

komunikowania masowego, zasięgu i częstotliwości. Dystrybucja w prasie: kolportaż,

prenumerata, dostęp elektroniczny do archiwum i bieżących wydań, dystrybucja naręczna i

sprzedaż we własnych placówkach. Prasa w Internecie, telefonach komórkowych. RSS i e-

paper.

4. Dystrybucja w mediach elektronicznych. Radio: nadawanie w eterze, radio internetowe,

RSS i podcasty, RDS. Telewizja w eterze i w Internecie. Telefonie komórkowe. Teletekst.

Internet: cechy rozpowszechniania, Internet mobilny.

5. Jak odbiorca korzysta z mediów? Czas i miejsce odbierania mediów. Oferta jakościowa i

ilościowa mediów. Model dystrybucji medialnej w kontekście wygody nabywców. Interakcja

w mediach.

6. Cena jako koszt ponoszony przez klienta. Koszt osobisty środków masowego przekazu.

Media płatne i bezpłatne (drukowane i elektroniczne). Koszt instytucjonalny środków

masowego przekazu. Koszty reklamy w prasie, radiu, telewizji i Internecie.

7. Promocja mediów. Zadania promocji i jej grupy docelowe. Główne obszary promocji

medialnej. Instrumenty promocji mediów. Autopromocja, cross-promocja i promocja

zewnętrzna.

8. Kampanie reklamowe mediów. Wykorzystywane narzędzia, zasady planowania i

organizacji. Ćwiczenia w konstruowaniu haseł i sloganów.

9. Patronat medialny. Strategia polityki patronatów medialnych. Zasady udzielania

patronatów. Jak patronat medialny najlepiej wykorzystać dla promocji medium.

10. Konkursy dla odbiorców, eventy . Przykłady. Ćwiczenia w planowaniu konkursów.

Gadżety i inserty. Zagadnienia związane z zamawianiem i produkcją gadżetów.

11. Inne metody promowania mediów. Kreowanie własnych ambasadorów marki.

Współpraca z gwiazdami show biznesu. Organizacja konkursów medialnych. Porozumienie

medialne. Inicjatywy społeczne. Fundacje medialne. Prowokacje medialne.

12. Zarządzanie mediami. Specyfika przemysłu medialnego. Strategie zarządzania.

Zarządzanie zmianami technologicznymi. Zastosowanie wiedzy o zarządzaniu na przykładzie

portalu internetowego – ćwiczenia.

13. Promocja mediów w Internecie. Kampanie bannerowe. Konkursy. Pozycjonowanie.

Serwisy internetowe. Reklama kontekstowa.

14. Marketing partyzancki w mediach społecznościowych. Marka partyzanta. Arsenał broni w

mediach społecznościowych. Jak stosować marketing partyzancki w mediach.

15. Marketing szeptany. Niewidzialne sieci. Huby sieciowe – definicja i rodzaje. Dziennikarz

jako huba sieciowa. Produkty zakaźne. Praca z hubami sieciowymi. Marketing wirusowy.

Literatura:

Anna Jupowicz-Ginalska, Marketing medialny, Warszawa 2010

Żabiński Ryszard, Marketing na rynku prasowym, Warszawa 2010

Lakomy Mirosław, Rozgłośnia radiowa jako przedsiębiorstwo, Tychy 2010

Levinson Jay Conrad , Gibson Shane, Marketing partyzancki w mediach społecznościowych.

126 narzędzi w walce o pozycję w internecie, Warszawa 2011

Kung Lucy, Strategie zarządzania na rynku mediów, Warszawa 2010

Szocki Józef, Wizerunek firmy w mediach, Poznań 2008

Wimmer Roger D., Dominick Joseph R., Mass media. Metody badań, Kraków 2008

Emanuel Rosen, Fama. Anatomia marketingu szeptanego, Poznań 2003

http://www.naukowa.pl/Media-i-Public-Relations,23kt/Marketing-na-rynku-prasowym,330252ks

http://www.naukowa.pl/Media-i-Public-Relations,23kt/Strategie-zarzadzania-na-rynku-mediow,339937ks

http://www.naukowa.pl/Media-i-Public-Relations,23kt/Wizerunek-firmy-w-mediach,272315ks

http://www.naukowa.pl/Media-i-Public-Relations,23kt/Mass-media.-Metody-badan,259424ks


WNS

Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna

Dziennikarstwo

Poziom I

Warsztaty dziennikarstwa telewizyjnego (Television Journalism Workshops)

Kod przedmiotu

Język polski

Przedmiot kierunkowy

Przedmiot obieralny - nie


studia stacjonarne

Wymiar 30 h ćwiczeń

ECTS: 2 pkt.


Prowadzący: dr Jolanta Niewińska


Wymagania wstępne:

Gatunki dziennikarskie I, II.

Cele:

Studenci znają zasady dokumentacji programu i pracy ekipy na planie filmowym. Potrafią

przeprowadzić wywiad czy sondę oraz dobrać tło do wypowiedzi rozmówcy. Biegle

posługują się terminologią związaną z pracą operatora kamery. Wiedzą jak przygotować się

do montażu krótkiego materiału informacyjnego (opis materiału filmowego, konspekt

montażu, wgranie tekstu komentarza).


Podstawowe terminy dziennikarstwa telewizyjnego

- kadr, ujęcie, plan,

- ustawienia kamery (konwencjonalne i nietypowe), deformacje obrazu,

- ruchy kamery – rodzaje,

- zasady nagrywania dźwięku (off, 100%, efekt, podkład muzyczny, komentarz, muzyka

100%, mieszanie różnych rodzajów dźwięku); rodzaje mikrofonów i zastosowanie,

- opis taśm po zdjęciach i przygotowanie konspektu montażu

- materiały fotograficzne, archiwalne, grafika komputerowa w materiale informacyjnym,

- światło naturalne, sztuczne i blenda na planie filmowym,

- sztuka zadawania pytań,

- środki, techniki, skutki, systemy manipulacji (obraz, dźwięk),

- wyposażenie techniczne ekipy reporterskiej,

- praca reportera programu informacyjnego (od dokumentacji do realizacji),

- montaż liniowy i nieliniowy.


WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: charakteryzuje rodzaje planów

objaśnia podstawowe metody podkładania dźwięku w montażu telewizyjnym, opisuje

metody pracy na planie filmowym, rozpoznaje błędy w nagranym materiale (obraz,

dźwięk), rozróżnia informację od komentarza.

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: analizuje materiał

filmowy, decyduje o selekcji i kolejności nagranych wypowiedzi w konspekcie

montażu, kontroluje czas nagrania, koordynuje pracę zespołu na planie zdjęciowym,

opracowuje materiał do montażu, organizuje nagranie zdjęć, planuje konspekt zdjęć i

montażu, prowadzi wywiad, przeprowadza sondę, weryfikuje plan z realiami nagrania,

współpracuje z grupą, wykonuje zlecone zadania, wykorzystuje swoją inicjatywę,

kreatywność w tworzeniu programu, dokumentuje temat.


następujące postawy: kreatywny, otwarty na pomysły w nowatorskim ujęciu tematu,

postępuje zgodne z ustaleniami zespołu, ma świadomość odpowiedzialności za

końcowy efekt pracy grupy, wrażliwy na problemy społeczne.


Wykład z metodami aktywizującymi, organizacja zespołu reporterskiego, podział zadań,

realizacja - w grupach - krótkich materiałów informacyjnych które, po zmontowaniu, stworzą

program telewizyjny (czołówka, zapowiedź ze studia, materiał filmowy).


Udział w pracy jednej z grup, które realizują materiał filmowy lub opisanie jednego materiału

informacyjnego, na dowolny temat (zapowiedź ze studia, komentarz z off-u plus opis

materiału filmowego, które ilustrują temat; czas: 2’).

Lektury podstawowe:

Boyd A., Dziennikarstwo radiowo-telewizyjne. Techniki tworzenia programów

informacyjnych, Kraków 2006.

Irzykowski K., X Muza. Zagadnienia estetyczne kina, Warszawa 1977.

Magdoń A., Reporter i jego warsztat, Kraków 1993.

Schabenbeck M., Format scenariusza filmowego, Warszawa 2008.

Płażewski J., Język filmu, Warszawa 1982.


Cwalina W, Falkowski A., Marketing polityczny, Gdańsk 2006.

Lepa A., Świat manipulacji, Częstochowa 1995.

Niczyperowicz A. (red.), Dziennikarstwo od kuchni, Poznań 2001.

Niewińska J., Krótki film o pozorach wolności, Kraków 2007.

Zwoliński A., Obraz w relacjach społecznych, Kraków 2003.


WNS

Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna

Dziennikarstwo

Poziom II

Warsztaty dziennikarstwa telewizyjnego

(Television Journalism Workshops)

Kod przedmiotu

Język polski

Przedmiot kierunkowy

Przedmiot obieralny


studia stacjonarne 30 h ćwiczeń

ECTS: 2 pkt.


Prowadzący: dr Jolanta Niewińska


Wymagania wstępne:

Ukończenie warsztatów dziennikarstwa telewizyjnego poziom I.

Cele:

Studenci, po ukończeniu zajęć, potrafią samodzielnie napisać eksplikację oraz scenariusz

reportażu telewizyjnego lub programu publicystycznego realizowanego w studiu

telewizyjnym. Znają rodzaje reportażu oraz szkoły reportażu w Polsce oraz redakcje, które

zajmują się realizacją tego typu programów. Efektem zajęć jest powstanie reportażu

telewizyjnego lub nagranie programu w studiu telewizyjnym.


- dramaturgia reportażu,

- zasady wizualizacji tematu na przykładzie scenariuszy Dekalogu K. Kieślowskiego,

- język perswazji filmu – zbliżenie, detal, symbol (Trzy kolory, K. Kieślowski),

- między dokumentem a „dokumentarstwem”,

- zasady pisania eksplikacji i scenariusza reportażu telewizyjnego,

- widowisko telewizyjne; rodzaje,

- sztuka zadawania pytań i „oswojenia” bohatera przed kamerą (studio telewizyjne a plan

zdjęciowy w plenerze); mowa ciała;

- przygotowanie do zdjęć w plenerze i w studiu telewizyjnym.


WIEDZA – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: charakteryzuje rodzaje reportaży

telewizyjnych oraz widowisk publicystycznych, objaśnia podstawowe metody podkładania

dźwięku w montażu telewizyjnym, opisuje metody pracy na planie filmowym, rozpoznaje

błędy w nagranym materiale (obraz, dźwięk), rozróżnia informację od komentarza.

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student: koordynuje pracę zespołu na

planie zdjęciowym w plenerze bądź studiu telewizyjnym, opracowuje materiał do montażu,

organizuje nagranie zdjęć, planuje konspekt zdjęć i montażu reportażu telewizyjnego.


następujące postawy: kreatywny w opracowywaniu tematu reportażu, otwarty na inne,

proponowane przez osoby z zespołu redakcyjnego, rozwiązania, postępuje zgodne z

ustaleniami zespołu, ma świadomość odpowiedzialności za końcowy efekt pracy grupy,

wrażliwy na problemy społeczne.


Metody aktywizujące studentów do podjęcia dokumentacji tematu i realizacji programu w

studiu telewizyjnym lub plenerze (reportaż filmowy). Prezentacja materiałów filmowych,

które powstały rok wcześniej – omówienie jako przykład dobrych i błędnych rozwiązań

realizacyjnych.


Udział w pracy jednej z grup, które realizują program w studiu telewizyjnym lub

przygotowują reportaż filmowy (zdjęcia, montaż, prezentacja na forum Uczelni). W

przypadku braku możliwości udziału w zajęciach (nagranie, montaż) – samodzielne

opracowanie scenariusza reportażu telewizyjnego lub programu w studiu (ok.. 5 stron tekstu

w formacie według wzoru: obraz, dźwięk, czas).

Lektury podstawowe:

Boyd A., Dziennikarstwo radiowo-telewizyjne. Techniki tworzenia programów

informacyjnych, Kraków 2006.

Fiedler A., Dywizjon 303, Pelplin 2011.

Irzykowski K., X Muza. Zagadnienia estetyczne kina, Warszawa 1977.

Kieślowski K., Piesiewicz A., Dekalog (scenariusze filmowe), Chotomów 1990.

Kingdon T., Sztuka reżyserii filmowej, Warszawa 2007.

Schabenbeck M., Format scenariusza filmowego, Warszawa 2008.

Płażewski J., Język filmu, Warszawa 1982.


Niewińska J., Krótki film o pozorach wolności, Kraków 2007.

Niewińska J., Przy studni, [w:] „Zeszyty Formacji Duchowej”, Kraków 2003.

Zawiślański S., Kieślowski. Ważne, żeby iść…, Warszawa 2005.

Zwoliński A., Obraz w relacjach społecznych, Kraków 2003.


Współczesne media na świecie (Contemporary media in the world)


studiów



Specjalność -


Nazwa przedmiotu18


Współczesne media na świecie (Contemporary media in the world)



Język polski







studia stacjonarne rok II, s. III

studia niestacjonarne rok II, s. III


studia stacjonarne 30 godz., wykład

studia niestacjonarne 20 godz., wykład

Punkty ECTS 3


Prowadzący






Wymagania wstępne:

Historia mediów w świecie

18



Cele:

Kurs „Współczesne media na świecie” obejmie omówienie problematyki środków masowego

komunikowania, tj. prasy drukowanej, radiofonii oraz telewizji w wybranych krajach. Celem

kursu jest zapoznanie studentów z kształtem współczesnych systemów medialnych, ich

charakterystyką, rozwiązaniami w dziedzinie mediów publicznych oraz najważniejszymi (w

odniesieniu do każdego z omawianych państw) instytucjami medialnymi, tytułami

prasowymi, rozgłośniami radiowymi i stacjami telewizyjnymi. Każde zajęcia dotyczyć będą

innego kraju, co umożliwić ma kompleksowe i spójne omówienie współczesnych środków

przekazu w każdym z nich.

Na wstępie przedstawione zostanie zagadnienie narzędzi komunikowania międzynarodowego.

Oznacza to omówienie najważniejszych, międzynarodowych instytucji związanych z mediami

masowymi: światowych agencji informacyjnych, międzynarodowych rozgłośni radiowych

oraz globalnych sieci telewizyjnych, jak również omówienie zjawiska łączności satelitarnej.

W dalszej kolejności poruszona zostanie tematyka systemów mediów publicznych, jak i

najważniejszych mediów prywatnych (komercyjnych) w wybranych państwach. Będą to

kolejno: Stany Zjednoczone, Kanada, Wielka Brytania, Niemcy, Rosja, Francja, Włochy,

Hiszpania, Szwecja, Norwegia, Irlandia, Japonia i inne (na osobnych zajęciach: Chiny,

Ukraina, Litwa). Jedne z zajęć poświęcone zostaną także problematyce cyfryzacji mediów w

Europie i zmianom, jakie dla mediów masowych niesie ze sobą rozpowszechnianie Internetu.

W wyniku ukończenia kursu „Współczesne media na świecie” studenci zdobędą wiedzę

dotyczącą rynków medialnych w krajach będących tematami wykładów. Ponadto będą oni

potrafili opisać i scharakteryzować media działające w poszczególnych państwach, w tym

najważniejsze tytuły prasowe, stacje radiowe i telewizyjne. Prócz tego, studenci nabędą

wiedzę umożliwiającą im dokonanie porównania funkcjonowania w wybranych krajach

mediów publicznych oraz dotyczących tychże mediów rozwiązań systemowych (instytucji

kontrolnych, zadań mediów publicznych, uzależnienia mediów publicznych od władzy etc.).


Przedmiot poświęcony jest omówieniu problematyki systemów i rynków medialnych w

wybranych państwach. Podstawowe poruszane zagadnienia obejmą: media publiczne, rynki

prasy drukowanej, rynki telewizji komercyjnych, instytucje kontrolne i regulacyjne dla rynku

mediów elektronicznych, specyficzne cechy wybranych systemów medialnych, typologię

systemów medialnych, podstawowe pojęcia.

1. Podstawowe pojęcia i kategorie w problematyce systemów medialnych; typologia

systemów medialnych Hallina i Manciniego

2. Instytucje i technologie komunikowania międzynarodowego

a. Łączność satelitarna.

b. Światowe agencje informacyjne (AP, Reuters, AFP…).

c. Globalne sieci telewizyjne (CNN, BBC World TV, News Corp…).

d. Międzynarodowe rozgłośnie radiowe.

3. Media w USA.

a. Media publiczne w USA.

b. Prasa drukowana w USA.

c. Radiofonia w USA.

d. Stacje telewizyjne w USA.

4. Media w Kanadzie.

a. Media publiczne w Kanadzie.

b. Kanadyjska prasa drukowana.

c. Kanadyjskie rozgłośnie radiowe.

d. Kanadyjskie stacje telewizyjne.

5. Media w Wielkiej Brytanii.

a. Media publiczne Wielkiej Brytanii.

b. Brytyjska prasa drukowana.

c. Brytyjskie rozgłośnie radiowe.

d. Brytyjskie stacje telewizyjne.

6. Media w Niemczech.

a. Media publiczne w Niemczech.

b. Niemiecka prasa drukowana.

c. Niemieckie rozgłośnie radiowe.

d. Niemieckie stacje telewizyjne.

7. Media w Rosji:

a. Media publiczne w Rosji.

b. Rosyjska prasa drukowana.

c. Rosyjskie rozgłośnie radiowe.

d. Rosyjskie stacje telewizyjne.

8. Media we Francji.

a. Media publiczne we Francji.

b. Francuska prasa drukowana.

c. Francuskie rozgłośnie radiowe.

d. Francuskie stacje telewizyjne.

9. Media we Włoszech.

a. Media publiczne we Włoszech.

b. Włoska prasa drukowana.

c. Włoskie rozgłośnie radiowe.

d. Włoskie stacje telewizyjne.

e. Media watykańskie.

10. Media w Hiszpanii.

a. Media publiczne w Hiszpanii.

b. Hiszpańska prasa drukowana.

c. Hiszpańskie rozgłośnie radiowe.

d. Hiszpańskie stacje telewizyjne.

11. Media w Skandynawii - część 1 - Szwecja.

a. Media publiczne w Szwecji.

b. Szwedzka prasa drukowana.

c. Szwedzka radiofonia.

d. Szwedzkie stacje telewizyjne.

12. Media w Skandynawii - część 2 - Norwegia.

a. Media publiczne w Norwegii.

b. Norweska prasa drukowana.

c. Norweskie rozgłośnie radiowe.

d. Norweskie stacje telewizyjne.

13. Media w Japonii.

a. Media publiczne w Japonii.

b. Japońska prasa drukowana.

c. Japońskie rozgłośnie radiowe.

d. Japońskie stacje telewizyjne.

14. Media w Europie a cyfryzacja i Internet.

a. Internet.

b. Prasa a internet.


WIEDZA –

1. Student potrafi wskazać kluczowe cechy wybranych systemów medialnych w ich

aspekcie prawnym oraz samoregulacyjnym.

2. Student potrafi scharakteryzować funkcjonowanie mediów w wybranych państwach:

opisać ich elementy, podstawy działania, segmenty mediów, wskazać specyficzne

właściwości danego systemu.

3. Student wykazuje znajomość kluczowej terminologii i potrafi prawidłowo

posługiwać się podstawowymi dla przedmiotu pojęciami.

4. Student potrafi wskazać kluczowe cechy wybranych systemów medialnych w ich

aspekcie prawnym oraz wskazać, w jaki sposób przyjęty model systemu gospodarczego

wpływa na kształt systemu medialnego danego państwa (np. małe znaczenie mediów

publicznych, siła zjawiska koncentracji mediów etc.).

UMIEJĘTNOŚCI –

1. Student potrafi objaśnić cechy wybranych systemów medialnych (np. kwestię

regulacji rynku mediów, poziomu rozwoju segmentów mediów, poziomu czytelnictwa,

zjawiska koncentracji mediów etc.) w odniesieniu do specyfiki kulturowej,

gospodarczej i historycznej danego państwa.

KOMPETENCJE (POSTAWY) –

-


Wykład


Egzamin pisemny – pytania testowe zamknięte, pytania opisowe otwarte; warunkiem

zaliczenia jest uzyskanie ponad 60% punktów

Lektury podstawowe:



Adamowski J. (red.), Wybrane zagraniczne systemy medialne, Warszawa 2008.

Oniszczuk Z., Gierula M. (red.), Mało znane systemy medialne, Sosnowiec 2007.


Adamowski J., Czwarty stan: media masowe w pejzażu społecznym Wielkiej Brytanii, 2006

(wybrane rozdziały).

Adamowski J., Środki masowej informacji Kanady, Warszawa 1997 (wybrane rozdziały).

Głowacki A., Stępień-Kuczyńska A. (red.), Rosja Putina: leksykon, Łódź 2004 (wybrany

rozdział).

Golka B., System medialny Francji, Warszawa 2001 (wybrane rozdziały).

Golka B., System medialny Stanów Zjednoczonych, Warszawa 2004 (wybrane rozdziały).

Jaskiernia A., Publiczne media elektroniczne w Europie, Warszawa 2006 (wybrane

rozdziały).

Kaczmarczyk M., System medialny Irlandii, [w:] Oniszczuk Z., Gierula M. (red.), Mało znane

systemy medialne, Sosnowiec 2007.

Kozub-Kulik K., System medialny Republiki Włoskiej, [w:] Oniszczuk Z., Gierula M. (red.),

Mało znane systemy medialne, Sosnowiec 2007.

Uwagi:

Efekty kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Student potrafi

wskazać kluczowe

cechy wybranych

systemów

medialnych w ich

aspekcie prawnym

oraz

samoregulacyjnym.

T_1 Uczestnictwo

w zajęciach

poświęconych

prawnym i

etycznym

podstawom

funkcjonowania

wybranych

systemów

medialnych na

świecie.

M_1 Wykład W_1 egzamin

pisemny

S1A/P_W07

E_2 Student potrafi

scharakteryzować

funkcjonowanie

mediów w

wybranych

państwach: opisać

ich elementy,

podstawy

działania,

segmenty mediów,

wskazać

specyficzne

właściwości

danego systemu.

T_2 Uczestnictwo

w wykładach

poświęconych

funkcjonowaniu

wybranych

systemów

medialnych na

świecie oraz

lekturę zadanej

literatury

przedmiotu.


pisemny

S1A/P-W09

E_3 Student potrafi

objaśnić cechy

wybranych

systemów

medialnych (np.

kwestię regulacji

rynku mediów,

poziomu rozwoju

segmentów

mediów, poziomu

czytelnictwa,

zjawiska

koncentracji

mediów etc.) w

T_3

Zapoznawanie się

w trakcie

wykładów z

relacjami

pomiędzy prawem

i

uwarunkowaniami

kulturowymi

danego państwa, a

kształtem jego

systemu

medialnego.


pisemny

S1A/P_U03

odniesieniu do

specyfiki

kulturowej,

gospodarczej i

historycznej

danego państwa.

E_4 Student

wykazuje

znajomość

kluczowej

terminologii i

potrafi prawidłowo

posługiwać się

podstawowymi dla

przedmiotu

pojęciami.

T_4

Zapoznawanie się

na wykładach z

podstawowymi

pojęciami

dotyczącymi

systemów

medialnych.


pisemny

S1A/P_W06

E_5 Student potrafi

wskazać kluczowe

cechy wybranych

systemów

medialnych w ich

aspekcie prawnym

oraz wskazać, w

jaki sposób

przyjęty model

systemu

gospodarczego

wpływa na kształt

systemu

medialnego danego

państwa (np. małe

znaczenie mediów

publicznych, siła

zjawiska

koncentracji

mediów etc.).

T_5 Uczestnictwo

w zajęciach

obejmujących

omawianie

prawnych i

ekonomicznych

aspektów

funkcjonowania

wybranych

systemów

medialnych na

świecie.


pisemny

S1A/P_W10


Współczesne media w Polsce (Contemporary media in Poland)


studiów



Specjalność -


Nazwa przedmiotu19


Współczesne media w Polsce (Contemporary media in Poland)



Język polski







studia stacjonarne rok II, s. IV

studia niestacjonarne rok II, s. IV


studia stacjonarne 30 godz., wykład

studia niestacjonarne 20 godz., wykład

Punkty ECTS 3


Prowadzący






Wymagania wstępne:

Historia mediów w Polsce

19



Cele:

Celem wykładu jest zapoznanie studentów z zasadami funkcjonowania mediów w Polsce, a

także z ich uwarunkowaniami prawnymi i ekonomicznymi oraz najważniejszymi nadawcami i

wydawcami funkcjonującymi na polskim rynku.


Kurs obejmuje okres budowy współczesnego systemu medialnego od 1989 roku aż do

współczesności. Omówione zostaną etapy transformacji, momenty kluczowe, problemy i

tendencje rozwojowe polskich mediów w porównaniu z tendencjami światowymi. Celem

kursu jest także zapoznanie studentów ze strukturą współczesnego rynku mediów (rynek

prasy, radia i telewizji, główni wydawcy i nadawcy) oraz przygotowanie ich do

samodzielnego korzystania z dostępnych źródeł informacji o rynku medialnym i do

krytycznej ich oceny. Po ukończeniu kursu studenci powinni dobrze orientować się w

strukturze polskiego rynku mediów, znać główne tytuły prasowe, sektory prasy, nadawców

radiowych i telewizyjnych, znać największe koncerny medialne działające w Polsce,

rozumieć zasady konkurencji na rynku medialnym, problemy i dylematy dziennikarzy i

właścicieli, a także umieć korzystać z dostępnych badań odbioru i oceniać pozycję rynkową

poszczególnych mediów.

1. System medialny a rynek mediów.

Wyjaśnienie pojęć, demokratyczne i niedemokratyczne systemy medialne. Rys historyczny

polskiego systemu medialnego i jego specyfika w poszczególnych okresach historycznych.

Media we współczesnych demokracjach.

2. Polskie media w latach 80. – bilans zamknięcia.

System medialny PRL – założenia ideologiczne i praktyka funkcjonowania, specyfika

„rynku” mediów, kryzys lat 80. w Polsce, zmiany w mediach europejskich i światowych.

3. „Podstolik” medialny przy Okrągłym Stole i jego raport.

Sprawozdanie z prac Zespołu ds. środków masowego przekazu. Główne problemy i punkty

sporne, zasady „nowego ładu informacyjnego” i inne ustalenia.

4. Transformacja systemu prasowego – lata 1989-1990.

Debiut „Gazety Wyborczej”, zmiany regulacji prawnych, zmiany na rynku prasy, proces

likwidacji RSW P-K-R i jego konsekwencje.

5. Etapy transformacji rynku prasy po 1990 roku.

Zmiany w prasie ogólnopolskiej i lokalnej. Nowe tytuły i wydawcy. Pluralizm a postępująca

koncentracja. Kapitał zagraniczny – główne koncerny na rynku prasy.

6. Współczesny rynek prasy.

Podział rynku prasy według różnych kryteriów. Sektory i nisze rynkowe. Określanie pozycji

tytułu na rynku. Źródła informacji o pozycji rynkowej tytułów i ich krytyczna ocena: katalogi,

badania Związku Kontroli Dystrybucji Prasy i Polskich Badań Czytelnictwa.

7. Transformacja mediów audiowizualnych.

Radio i telewizja w kontrakcie Okrągłego Stołu. Zasady funkcjonowania radia i telewizji we

współczesnych demokracjach. Model amerykański i europejski. Ustawa o radiofonii i

telewizji z 1992 r. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. Sektor publiczny i komercyjny.

8. Radiofonia.

Budowa rynku radiowego w latach 1989–1992: problemy Polskiego Radia, nowi nadawcy

komercyjni, radiofonia katolicka. Pierwszy proces koncesyjny. Sytuacja na rynku radiowym

w II połowie lat 90. Sieciowanie i formatowanie. Współczesny rynek radiowy: główni

nadawcy, grupy radiowe, tendencje, badania słuchalności.

9. Telewizja.

Główni nadawcy, telewizja komercyjna i publiczna. Rywalizacja nadawców i badania

oglądalności (telemetria). Ocena TVP jako nadawcy publicznego. Telewizja kablowa,

satelitarna, cyfrowa. Tendencje i problemy.

10. Prasa codzienna.

Dzienniki ogólnopolskie: tabloidy i tytuły opiniotwórcze. Charakterystyka poszczególnych

tytułów i ich pozycji na rynku. Dzienniki regionalne: wydawcy i tendencje. Dzienniki w

Krakowie.

11. Tygodniki opinii.

Rola pism opinii. Charakterystyka najważniejszych tytułów.

12. Prasa dla kobiet.

Podziały w sektorze prasy kobiecej, „półki” i rodzaje prasy dla kobiet, główne tytuły i

najwięksi wydawcy.

13. Prasa dla dzieci i młodzieży i wybrane sektory rynku prasowego.

Specyfika prasy dla dzieci i dla młodzieży. Najważniejsze tytuły, wydawcy, ocena wybranych

tytułów.

14. Media katolickie.

Rozwój mediów katolickich po 1989r. „Prasa parafialna”, najważniejsze tygodniki: „Gość

Niedzielny”, „Niedziela”, „Tygodnik Powszechny”, wybrane miesięczniki. Radiofonia i

telewizja katolicka. „Imperium medialne ojca Rydzyka”.

15. Sukcesy, zagrożenia, problemy i dylematy polskich mediów – podsumowanie

wykładu.


WIEDZA –

1. Student potrafi wskazać kluczowe cechy polskiego systemu medialnego w jego

aspekcie prawnym.

2. Student opisuje i objaśnia przemiany zachodzące w polskich mediach od 1989 r

(powstanie mediów komercyjnych, działalność KRRiT, rozwój rynku prasy

drukowanej, inwestycje kapitału zagranicznego w polskie media…).

3. Student wykazuje znajomość kluczowej terminologii i potrafi prawidłowo

posługiwać się podstawowymi dla przedmiotu pojęciami.

4. Student charakteryzuje polski system i rynek mediów.

UMIEJĘTNOŚCI

-

KOMPETENCJE (POSTAWY)

-


Wykład.


Egzamin pisemny – pytania testowe zamknięte, pytania opisowe otwarte; warunkiem

zaliczenia jest uzyskanie ponad 60% punktów

Lektury podstawowe:

Mielczarek T., Monopol – pluralizm – koncentracja. Środki komunikowania masowego w

Polsce w latach 1989–2007, Warszawa 2007

Kowalski T., Jung B., Media na rynku. Wprowadzenie do ekonomiki mediów, Warszawa

2006.


Jakubowicz K., Media publiczne, Warszawa 2007.

Pisarek W. (red.), Słownik terminologii medialnej, Kraków 2006.

Pokorna-Ignatowicz K., Media katolickie w III RP i ich wkład w budowę polskiej

demokracji, [w:] Pokrzycka L., Mich W. (red.), Media a demokracja, Lublin 2007, s.

119–130.

Pokorna-Ignatowicz K., Między misją a polityką. O politycznym uwikłaniu TVP w

przeszłości i współcześnie, [w:] Waniek D. i Adamowski J. (red.), Media masowe w

praktyce społecznej, Warszawa 2007, s. 221–242.

Pokorna-Ignatowicz K., Próba bilansu „nowego ładu informacyjnego”, czyli o potrzebie

badań nad polskim systemem medialnym, [w:] Fras J. (red.), Studia nad mediami i

komunikowaniem masowym. Teoria – rynek – społeczeństwo, Toruń 2007, s. 131–144.

Pokorna-Ignatowicz K., Telewizja w systemie medialnym i politycznym PRL. Między

polityką a widzem, rozdz. 1 i 10, Kraków 2004.

Sonczyk W., Media w Polsce, Warszawa 1999.

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Student

potrafi wskazać

kluczowe cechy

polskiego

systemu

medialnego w

jego aspekcie

prawnym.

T_1

Uczestnictwo w

zajęciach

poświęconych

prawnym

podstawom

polskiego

systemu

medialnego.

M_1 Wykład; W_1 egzamin

pisemny

S1A/P_W07

Student opisuje i

objaśnia

przemiany

zachodzące w

polskich

mediach od 1989

r (powstanie

mediów

komercyjnych,

działalność

KRRiT, rozwój

rynku prasy

drukowanej,

inwestycje

T_2

Uczestnictwo w

zajęciach

poświęconych

transformacji

systemu i rynku

medialnego w

Polsce.


pisemny

S1A/P_W08

kapitału

zagranicznego w

polskie media…)

E_3 Student

wykazuje

znajomość

kluczowej

terminologii i

potrafi

prawidłowo

posługiwać się

podstawowymi

dla przedmiotu

pojęciami.

T_3

Zapoznawanie

się na wykładach

z podstawowymi

pojęciami

dotyczącymi

problematyki

systemów

medialnych.


pisemny

S1A/P_W06

E_4 Student

charakteryzuje

polski system i

rynek mediów.

T_4 Udział w

zajęciach,

słuchanie

wykładów

(wszystkie

treści) i lekturę

literatury.


pisemny

S1A/P-W09


Wstęp do marketingu i reklamy (Introduction to marketing and advertising)


studiów



Specjalność public relations


Nazwa przedmiotu20


Wstęp do marketingu i reklamy (Introduction to marketing and advertising)


Kod przedmiotu

Język polski







studia stacjonarne rok II, s. III

studia niestacjonarne rok II, s. III


studia stacjonarne 30 godz., ćwiczenia/warsztaty


Punkty ECTS 2


Prowadzący






Wymagania wstępne:

brak

20



Cele:

Celami modułu jest przyswojenie przez studentów podstawowej wiedzy o zjawiskach

marketingu, w szczególności o zjawisku reklamy, jako najważniejszej formie perswazyjnej

komunikacji rynkowej. Ponadto zapoznanie studentów ze specyfiką marketingowego

podejścia do działalności rynkowej, celami, funkcjami i zadaniami reklamy, nauczenie

studentów stosowania podstawowego schematu opracowywania kampanii reklamowej;

poznanie przez studentów mechanizmów oddziaływania reklam na konsumentów; Ponadto

celem zajęć jest także wskazanie i uczulenie studentów na istotność etycznego postępowania

w kontekście działalności promocyjnej oraz wskazanie najważniejszych regulacji prawnych

odnoszących się do działalności reklamowej w Polsce. Ponadto część zajęć poświęcona

będzie na omówienie i dyskusje nad wybranym, szczególnym typem marketingu i reklamy:

marketingiem politycznym i reklama polityczną.


Zajęcia podzielone zostaną na następujące bloki tematyczne:

1. Marketing: wstęp, istota, geneza marketingu, etapy rozwoju marketingu.

2. Marketing: „rynek”,„konkurencja”, „marka”, „cena” jako uwarunkowania polityki

firmy.

3. Reklama: wstęp, istota, pojęcia, geneza reklamy, etapy rozwoju reklamy.

4. Reklama: rodzaje reklam.

5. Psychologia oddziaływania reklamy, modele oddziaływania reklamy.

6. Emocje w reklamie.

7. Strategia reklamowa, pojęcie strategii, schemat 6M.

8. Marketing polityczny, cz. 1: istota, pojęcia, etapy marketingowej kampanii

politycznej.

9. Marketing polityczny, cz. 2: najważniejsze wydarzenia z historii marketingu

politycznego.

10. Reklama polityczna - cele reklamy politycznej.

11. Prawo w reklamie: zasady ogólne, reklama jako czyn nieuczciwej konkurencji.

12. Prawo reklamy w mediach: zapisy ustawy o radiofonii i telewizji.

13. Etyka w reklamie: analiza działalności reklamowej pod kątem etyczności działań, na

wybranych przykładach.



- opisuje podstawowe przepisy prawa dotyczące działalności reklamowej w Polsce.

- posiada wiedzę na temat mechanizmów oddziaływania reklamy.

UMIEJĘTNOŚCI – w wyniku przeprowadzonych zajęć student

- wyszukuje przekazy i analizuje budowę i treść przekazów handlowych (reklam i

innych) pod kątem ich zgodności z teorią reklamy i marketingu oraz dokonuje oceny

profesjonalizmu i potencjalnej skuteczności perswazyjnej tych przekazów,

- wykorzystując zdobytą wiedzę, potrafi ocenić etyczność konkretnych działań

promocyjnych,

- buduje strategię promocyjną instytucji w oparciu o wyniesioną wiedzę

- umie zaprojektować strategię reklamową firmy.



- świadomość wagi etycznego reklamowania w kontekście opartej na wzajemnym

zaufaniu działalności gospodarczej i uczciwej konkurencji


Wykład konwersatoryjny, metoda problemowa, metoda przypadków, metoda przewodniego

tekstu, metoda projektowa


- projekty i ćwiczenia praktyczne – zaprojektowanie strategii reklamowej wybranego

podmiotu

- kolokwium zaliczeniowe – testowe, z całości problematyki

- systematyczna i aktywna obecność na zajęciach – ocenianie ciągłe

Lektury podstawowe:



R. Nowacki, Reklama – podręcznik, Warszawa 2005 (wybrane rozdziały).

T. Kramer, Podstawy marketingu, Warszawa 2004,


K. Grzybczyk, Prawo reklamy, Kraków 2004 (wybrane rozdziały).

Public relations czyli promocja reputacji: praktyka działania, red. T. Goban-Klas, Warszawa

1997,

A. Grzegorczyk, Reklama telewizyjna, Warszawa 1999.

I. Podobas, Public relations jako narzędzie kreowania wizerunku partii politycznych,

Warszawa 2011

Public relations czyli relacje między podmiotami życia społecznego a ich publicznością:

materiały dydaktyczne, red. H. Przybylski, Katowice 1999

Uwagi:

Efekty

kształcenia

przedmiotu1

Treści

kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego

efektu

kształcenia

Metody i

narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego

efektu

Odniesienie do

efektów

kształcenia

kierunkowych

(kod EKK)

E_1 Student

opisuje

podstawowe

przepisy prawa

dotyczące

działalności

reklamowej w

Polsce

T_1

Uczestnictwo w

zajęciach

poświęconych

regułom

prawnym i

normom

etycznym

działalności

marketingowej i

reklamowej;

M_1 Wykład

konwersatoryjny,

metoda

problemowa,

metoda

przewodniego

tekstu

W_1 -

kolokwium

zaliczeniowe

-

systematyczna i

aktywna

obecność na

zajęciach

S1A/P_W07

analiza

przykładów

kontrowersyjnych

przekazów

handlowych

E_2 Student

wyszukuje

przekazy i

analizuje

budowę i treść

przekazów

handlowych

(reklam i

innych) pod

kątem ich

zgodności z

teorią reklamy i

marketingu oraz

dokonuje oceny

profesjonalizmu

i potencjalnej

skuteczności

perswazyjnej

tych przekazów

T_2

Uczestnictwo w

zajęciach

dotyczących

podstawowych

rodzajów

przekazów

promocyjnych

(handlowych), ich

budowy, części

składowych i ich

funkcji; ogólnych

celów i funkcji

reklamy oraz

marketingu

M_2 Wykład

konwersatoryjny,

metoda

przypadków,

metoda

przewodniego

tekstu

W_2 -

kolokwium

zaliczeniowe

-

systematyczna i

aktywna

obecność na

zajęciach

S1A/P_U02

E_3 Student,

wykorzystując

zdobytą wiedzę,

potrafi ocenić

etyczność

konkretnych

działań

promocyjnych

T_3

Uczestnictwo w

zajęciach

poświęconych

etyce reklamy

M_3 Wykład

konwersatoryjny,

metoda

problemowa,

metoda

przypadków

W_3 -

kolokwium

zaliczeniowe

-

systematyczna i

aktywna

obecność na

zajęciach

S1A/P_U05

E_4 Student

buduje strategię

promocyjną

instytucji w

oparciu o

wyniesioną

wiedzę.

T_4

Uczestnictwo w

zajęciach

dotyczących

konstrukcji

strategii

reklamowej.

M_4 Wykład

konwersatoryjny,

metoda

problemowa,

metoda

projektów

W_4 projekty i

ćwiczenia

praktyczne

S1A/P_U06

E_5 Student

posiada wiedzę

na temat

mechanizmów

oddziaływania

reklamy.

T_5

Uczestnictwo w

zajęciach

poświęconych

psychologii

reklamy.

M_5 Wykład

konwersatoryjny,

metoda

problemowa,

metoda

przypadków,

metoda

przewodniego

tekstu

W_5 -

kolokwium

zaliczeniowe

-

systematyczna i

aktywna

obecność na

zajęciach

S1A/P_W07

E_6 Student T_6 Udział w M_6 Wykład W_6 projekty i S1P_U11

umie

zaprojektować

strategię

reklamową

firmy.

zajęciach

poświeconych

projektowaniu

strategii reklamy.

konwersatoryjny,

metoda

projektów

ćwiczenia

praktyczne

E_7 Ma

świadomość

wagi etycznego

reklamowania w

kontekście

opartej na

wzajemnym

zaufaniu

działalności

gospodarczej i

uczciwej

konkurencji

T_7

Uczestnictwo w

zajęciach i

dyskusjach

dotyczących

zagadnień etyki

reklamy.

M_7 Wykład

konwersatoryjny,

metoda

problemowa,

metoda

przypadków

W_7 -

kolokwium

zaliczeniowe

-

systematyczna i

aktywna

obecność na

zajęciach

S1A_K09

SYLABUS UPJPII 2013/2014 - dokumenty.upjp2.edu.pldokumenty.upjp2.edu.pl/wns/ · Kierunek...

Documents

Transcript of SYLABUS UPJPII 2013/2014 - dokumenty.upjp2.edu.pldokumenty.upjp2.edu.pl/wns/ · Kierunek...