SYLABUS UPJPII 2013/2014 Instytut Historii Sztuki i Kulturydokumenty.upjp2.edu.pl/whidk/... · na...
Transcript of SYLABUS UPJPII 2013/2014 Instytut Historii Sztuki i Kulturydokumenty.upjp2.edu.pl/whidk/... · na...
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne – Odrodzenie sztuki witrażowej
Rok studiów I-V
Semestr studiów 2
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna, filmy M. 2
Zajęcia terenowe M. 3
Cele Zapoznanie z problematyką z zakresu sztuki witrażowej jako
dopełnienie wiedzy prezentowanej na wykładach kursowych.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie bez oceny.
Wymagane jest regularne uczęszczanie na zajęcia i zdanie
testu sprawdzającego nabytą wiedzę.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Odrodzenie witrażownictwa w Europie T. 1
Droga do odrodzenia witrażownictwa w Polsce w
XIX w.
T. 2
Tendencje reformatorskie w Europie i Polsce od
końca XIX w.
T. 3
Witraż międzywojenny T.4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Omówienie odrodzenia witrażownictwa w Europie
– kolekcjonerstwo, konserwatorstwo, poszukiwania
warsztatowe, najważniejsze ośrodki i wytwórnie
T. 1
Przedstawienie drogi do odrodzenia witrażownictwa
w Polsce w XIX w. – importy i działalność firm
krajowych, krakowskie witraże
T. 2
Ukazanie tendencji reformatorskich w Europie i
Polsce od końca XIX w. – nowa estetyka,
indywidualności artystyczne, znaczenie
współzależności formy i funkcji
T. 3
Przedstawienie witrażownictwa w okresie
międzywojennym – wybrani twórcy i konteksty
historyczno - kulturowe
T.4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
dla przedmiotu kształcenia wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
założonego efektu
Student poznaje
terminologię
związaną z
przedstawianą
problematyką
K_W03; T.1-T.4 M.1-M.3 Regularne
uczęszczanie na
zajęcia;
Test sprawdzający.
Student ma
świadomość
zachodzących
przemian
stylowych,
koncepcji
artystycznych i
zna
charakterystyczn
e przykłady
K_W04; T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne
uczęszczanie na
zajęcia;
Test sprawdzający.
Student potrafi
wskazać cechy i
ocenić
znaczenie
artystyczne
omawianych
zjawisk
K_W07 T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne
uczęszczanie na
zajęcia;
Test sprawdzający.
Rozumie
problematykę w
kontekście
związków
historyczno-
kulturowych
epoki
K_W04; K_K01 T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne
uczęszczanie na
zajęcia;
Test sprawdzający.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Czapczyńska-Kleszczyńska D., Witraże w kamienicach
krakowskich (ostatnia tercja XIX w.-1939) „Teki Krakowskie”,
XIII, 2001;
Czapczyńska-Kleszczyńska D., Witraże w Krakowie. Dzieła i
twórcy, „Krakowska Teka Konserwatorska” 5, 2005;
Dziedzictwo polskiej sztuki witrażowej, red. J. Budyn-
Kamykowska, K. Pawłowska, Kraków 2000;
Pawłowska K., Witraże w kamienicach krakowskich z
przełomu wieków XIX i XX, Kraków 1994;
Szybisty T., Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX, cz. IV.
Malarstwo witrażowe, Kraków 2012;
Literatura uzupełniająca:
Adamowicz T., Witraże fryburskie Józefa Mehoffera.
Monografia zespołu [Studia z Historii Sztuki”, t. XXXIII],
Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1982;
Bałus W., Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX . Część II,
Matejko i Wyspiański [Ars Vetus et Nova, t. XXVI], Kraków
2007;
Czapczyńska-Kleszczyńska D., Teodor Andrzej Zajdzikowski
(1840-1907) pionier krakowskich witrażowników, „Rocznik
Krakowski”, t. LXIX, 2003;
Czapczyńska-Kleszczyńska D., Działalność Franciszka
Białkowskiego i Władysława Skibińskiego. Przyczynek do
badań nad dziejami warszawskich pracowni witrażowniczych,
„Sacrum et Decorum” 5, 2012;
Ertman M., Łódzkie witraże, Łódź 1998;
Frycz J. Odrodzenie sztuki witrażowej w XIX i XX wieku,
„Szkło i ceramika” 25, 1975, nr 6;
Gajewska-Prorok S., Oleszczuk S., Witraże na Śląsku. XIX i
pierwsza połowa XX wieku, Leipzig 2001;
Laskowski A., „Ku estetycznej stronie zawodu…” rola
architektów w odrodzeniu sztuki witrażowej w Galicji na
przełomie XIX i XX wieku, „Rocznik Krakowski” 73, 2007;
Ławicka M., Zapomniana pracownia. Wrocławski instytut
witrażowy Adolpha Seilera (1846-1945), Wrocław 2002;
Sztuka witrażowa w Polsce, red. J. Budyn-Kamykowska, K.
Pawłowska, Kraków 2002;
Witraż w architekturze, architektura na witrażu, red. J. Budyn-
Kamykowska, K. Pawłowska, Kraków 2011;
Witraże secesyjne. Tendencje i motywy, red. T. Szybisty,
Kraków – Legnica 2011;
Witraże w obiektach zabytkowych. Między konserwacją a
sztuką współczesną, red. J. Budyn – Kamykowska, Kraków-
Malbork 2009;
Żychowska M., Współczesne witraże polskie, Kraków 1999.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne – Historia wnętrz mieszkalnych XIX
i początku XX wieku
Rok studiów I-V
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna, filmy M. 2
Zajęcia terenowe M. 3
Cele Zapoznanie z problematyką z zakresu sztuk i rzemiosł
artystycznych stanowiącą istotne dopełnienie podstawowej
wiedzy prezentowanej na wykładach kursowych.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie bez oceny.
Wymagane jest regularne uczęszczanie na zajęcia i zdanie
testu sprawdzającego nabytą wiedzę.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Klasycyzm w poszukiwaniu wzorców antycznych. T. 1
Historyzm jako przejaw kultury mieszczańskiej
doby industrializacji XIX wieku.
T. 2
Ruch odnowy rzemiosła artystycznego kręgu „Arts
&Crafts” i jego wpływ na tendencje reformatorskie
w Europie oraz secesja.
T. 3
Polska droga do odrodzenia sztuk rzemieślniczych
na przełomie XIX i XX wieku.
T.4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Klasycyzm w poszukiwaniu wzorców antycznych.
Fazy stylowe: tzw. Ludwika XVI, Dyrektoriatu,
Empire.
T. 1
Przedstawienie historyzmu jako przejawu kultury
mieszczańskiej doby industrializacji XIX wieku –
Biedermeier, Ludwik Filip, neostyle i eklektyzm.
Wielkie wystawy przemysłowe; rozwój szkolnictwa
i muzealnictwa w zakresie rzemiosła artystycznego.
T. 2
Omówienie ruch odnowy rzemiosła artystycznego
kręgu „Arts &Crafts” i jego wpływ na tendencje
reformatorskie w Europie. Secesja - estetyka
T. 3
wystroju wnętrz i kompozycji mebla; najważniejsze
ośrodki i indywidualności artystyczne.
Ukazanie polskiej drogi do odrodzenia sztuk
rzemieślniczych na przełomie XIX i XX wieku:
„styl zakopiański”, secesja, indywidualność S.
Wyspiańskiego, działalność Towarzystwa „Polska
Sztuka Stosowana”, „Warsztaty Krakowskie” i
Muzeum Techniczno-Przemysłowe.
T.4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student poznaje
terminologię
związaną z
przedstawianą
problematyką
K_W03; T.1-T.4 M.1-M.3 Regularne
uczęszczanie na
zajęcia;
Test sprawdzający.
Student ma
świadomość
zachodzących
przemian
stylowych,
koncepcji
artystycznych i
zna
charakterystyczn
e przykłady
K_W04; T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne
uczęszczanie na
zajęcia;
Test sprawdzający.
Student potrafi
wskazać cechy i
ocenić
znaczenie
artystyczne
omawianych
zjawisk
K_W07 T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne
uczęszczanie na
zajęcia;
Test sprawdzający.
Rozumie
problematykę w
kontekście
związków
historyczno-
kulturowych
epoki
K_W04; K_K01 T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne
uczęszczanie na
zajęcia;
Test sprawdzający.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Huml I., Polska sztuka stosowana XX wieku, Warszawa 1978;
Pevsner N., Pionierzy współczesności. Od Williama Morrisa
do Waltera Gropiusa, Warszawa 1978;
Pile J., Historia wnętrz, Warszawa 2004;
Szczerski A., Wzorce tożsamości. Recepcja sztuki brytyjskiej w
Europie Środkowej około roku 1900, Kraków 2002;
Warsztaty Krakowskie 1913-1926, red. M. Dziedzic, I. Huml,
A. Myczkowska, A. Pleciak, A. Szwaja, Kraków 2009.
Literatura uzupełniająca:
Dom Miłośnika sztuki. Kultura artystyczna Czech i Moraw
1870-1930. Katalog wystawy w Międzynarodowym Centrum
Kultury w Krakowie, Kraków 2010;
Grzeluk I., Słownik terminologiczny mebli, Warszawa 2000.
Korżel-Kwaśna M., Meble pierwszej połowy XIX wieku,
Wrocław 2007.Parissien S., Historia wnętrz. Dom od roku
1700, Warszawa 2010.Woch J., Biedermeier. Przewodnik dla
kolekcjonerów, Warszawa 2007.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne – Błogosławiony Fra Angelico.
Legendy i realia
Rok studiów I-V
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Prof. dr hab. Juliusz Chościcki
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Dyskusja problemowa M. 3
Projekcja filmu M. 4
Cele Poznawanie sztuki florenckiej w poł. XV wieku, technologii
malarskiej w tym środowisku, pogłębienie znajomości
ówczesnych koncepcji teologicznych dominikanów.
Przygotowanie do ewentualnego wyjazdu samodzielnego do
Florencji. Znajomość wyników badań obcej (przeważającej) i
polskiej literatury (od 1901 do lat najnowszych).
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Regularna obecność studentów na zajęciach, jako
podstawowej formy zaliczenia. Zaliczenie zajęć na podstawie
pisemnego testu na zajęciach przedostatnich w semestrze
zimowym.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Sztuka i architektura z kręgu dworu królewskiego w
XVII w., od Marii Medycejskiej jako regentki, aż do
śmierci Ludwika XIV.
T. 1
Rezydencje i ich przemiany ceremonialne,
urbanistyka Paryża i Wersalu, pomniki władcy,
cykle malarskie, mitologiczne portrety władców.
T. 2
Sztuka w służbie kard. Richelieu i Mazarina T. 3
Medalierstwo i ryciny w XVII-wiecznej Francji. T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Omówienie najważniejszych aspektów sztuki i
architektury związanej z kręgiem francuskiego
dworu królewskiego w XVII w., od Marii
Medycejskiej jako regentki, aż do śmierci Ludwika
XIV.
T. 1
Przedstawienie rezydencji i ich przemiany
ceremonialne, urbanistyka Paryża i Wersalu, a także
T. 2
pomniki władcy, cykle malarskie, mitologiczne oraz
portrety władców.
Omówienie realizacji artystycznych związanych z
mecenatem kard. Richelieu i Mazarina.
T. 3
Ukazanie francuskiego medalierstwa w XVII w., jak
również rycin, w tym osobno almanachy co rok
ukazujące się.
T. 4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student poznaje
terminologię
związaną z
przedstawiona
problematyką
K_W03 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M. 3;
M. 4.
Regularne
uczestniczenie w
wykładach;
Test końcowy
Student ma
świadomość
zachodzących
przemian
stylowych,
koncepcji
artystycznych i
zna
charakterystyczn
e ich przykłady
K_W04 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M. 3;
M. 4.
Regularne
uczestniczenie w
wykładach;
Test końcowy
Student potrafi
wskazać cechy i
ocenić
znaczenie
artystyczne
omawianych
zjawisk
K_W07 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M. 3;
M. 4.
Regularne
uczestniczenie w
wykładach;
Test końcowy
Student rozumie
problematykę w
kontekście
związków
historyczno-
kulturowych
epoki
K_W04; K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M. 3;
M. 4.
Regularne
uczestniczenie w
wykładach;
Test końcowy
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Couchaud J.P., Sztuka francuska , t. I-II, Warszawa 1985 (I
wyd.);
Secomska K., Malarstwo francuskie XVII w., W-wa 1985 (I
wyd.);
K. Secomska Spór o starożytność. Problem malarstwa w ,,
Paralelach ‘’ Perrault, Warszawa 1991;
Cienie i światła. Cztery wieki malarstwa francuskiego,
Katalog wystawy w j. fr. i pol., Zamek Królewski w
Warszawie, Warszawa 2005.
Literatura uzupełniająca: Wykaz literatury obcojęzycznej podany będzie w zależności
od znajomości języków przez studentów, już po zapisach
(potrzebnych do dziejów Francji, jej kultury i sztuki).
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne – Sztuka XVII-wiecznego
absolutyzmu we Francji
Rok studiów I-V
Semestr studiów 2
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Prof. dr hab. Juliusz Chościcki
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Dyskusja problemowa M. 3
Projekcja filmu M. 4
Cele Pogłębienie zarówno znajomości sztuki francuskiej w XVII
w., jak i dziejów politycznych Francji, z uwzględnieniem
znaczenia form propagandy w sztuce i w jej teorii w dobie
panowania Ludwika XIV.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Regularna obecność studentów na zajęciach, jako
podstawowej formy zaliczenia. Zaliczenie zajęć na podstawie
pisemnego testu na zajęciach przedostatnich w semestrze
letnim.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Sztuka i architektura z kręgu dworu królewskiego
we Francji w XVII w.
T. 1
Rezydencje królewskie i ich przemiany
ceremonialne, urbanistyka Paryża i Wersalu,
pomniki władcy, cykle malarskie, mitologiczne
portrety władców.
T. 2
Sztuka w służbie kard. Richelieu i Mazarina. T. 3
Francuskie medalierstwo i ryciny w XVII w. T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Omówienie sztuki i architektury z kręgu
francuskiego dworu królewskiego w XVII w., od
Marii Medycejskiej jako regentki, aż do śmierci
Ludwika XIV.
T. 1
Ukazanie rezydencji królewskich i ich przemian
ceremonialnych oraz urbanistyki Paryża i Wersalu, a
także pomników władcy, cykli malarskich i
mitologicznych portrety króla.
T. 2
Przedstawienie realizacji artystycznych związanych T. 3
m. in. z kard. Richelieu i Mazarinim.
Omówienie francuskiego medalierstwa w XVII w.
oraz ryciny, a w tym osobno almanachy co rok
ukazujących się.
T. 4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student poznaje
terminologię
związaną z
przedstawiona
problematyką
K_W03 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M. 3;
M. 4.
Regularne
uczestniczenie w
wykładach;
Test końcowy
Student ma
świadomość
zachodzących
przemian
stylowych,
koncepcji
artystycznych i
zna
charakterystyczn
e ich przykłady
K_W04 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M. 3;
M. 4.
Regularne
uczestniczenie w
wykładach;
Test końcowy
Student potrafi
wskazać cechy i
ocenić
znaczenie
artystyczne
omawianych
zjawisk
K_W07 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M. 3;
M. 4.
Regularne
uczestniczenie w
wykładach;
Test końcowy
Student rozumie
problematykę w
kontekście
związków
historyczno-
kulturowych
epoki
K_W04; K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M. 3;
M. 4.
Regularne
uczestniczenie w
wykładach;
Test końcowy
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa: Couchaud J.P., Sztuka francuska, t. I-II, Warszawa 1985 (I
wyd.);
Secomska K., Malarstwo francuskie XVII w., Warszawa 1985
(I wyd.);
Secomska K., Spór o starożytność. Problem malarstwa w
,,Paralelach‘’ Perrault, Warszawa 1991;
Cienie i światła. Cztery wieki malarstwa francuskiego,
Katalog wystawy w j. fr. i pol., Zamek Królewski w
Warszawie, Warszawa 2005.
Literatura uzupełniająca: Wykaz literatury obcojęzycznej podany będzie w zależności
od znajomości języków przez studentów, już po zapisach
(potrzebnych do dziejów Francji, jej kultury i sztuki).
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Muzealnictwo archeologiczne
Rok studiów II
Semestr studiów 3
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Sławomir Dryja
Sposób realizacji Wykład
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne Wykład problemowy M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Wizyty w muzeum M. 3
Cele Celem zajęć jest przedstawienie muzealnictwa archeologicznego,
zwrócenie uwagi na jego specyfikę, zapoznanie słuchaczy z
zasadami katalogowania, inwentaryzacji zasadami przechowywania
zabytków archeologicznych.
Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i
warunki zaliczenia, metody i kryteria
oceniania
Zaliczenie z oceną
Obecność na zajęciach zgodnie z zasadami przyjętymi na UPJPII,
aktywność na zajęciach, udział w wizytach muzealnych, zapoznanie
się z kanonem lektur, przedstawienie prezentacji na wskazany temat.
Metody weryfikacji: analiza obecności, ciągła weryfikacja
aktywności.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Historia i współczesność muzealnictwa
archeologicznego
T. 1
Specyfika muzealnictwa archeologicznego T. 2
Koncepcje muzeów i wystaw T. 3
Zasady katalogowania i inwentaryzacji T. 4
Wizyty w wybranych jednostkach muzealnych T. 5
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
W trakcie zajęć studenci zapoznają się z problematyką
i specyfiką muzealnictwa archeologicznego.
Nakreślone zostanie tło historyczne, jak i
współczesność placówek muzealnych, prezentujących
zabytki archeologiczne.
T. 1
W ramach zajęć poruszone zostaną kwestie związane
ze specyfiką i odrębnością muzealnictwa
archeologicznego (ścisły związek z nauką,
różnorodność i masowość zbiorów, szybki ilościowy
przyrost muzealiów), jak również rola muzeów
archeologicznych w ochronie dziedzictwa
kulturowego.
T. 2
Omówione zostaną wybrane koncepcje muzeów,
wystaw czasowych oraz roli eksponatu w przestrzeni
T. 3
muzealnej.
Studenci będą mogli zapoznać się z zasadami
katalogowania, inwentaryzacji i funkcjonowania
magazynów muzealnych, organizacją i
funkcjonowaniem pracowni konserwatorskich oraz
pracowni naukowo-badawczych. Studenci zapoznani
zostaną z praktyczną stroną działalności muzealnej.
T. 4
W ramach zajęć odbędą się wizyty w wybranych
muzeach i oddziałach muzealnych (Muzeum
Archeologiczne, Podziemny Rynek, Wawel Zaginiony,
przedproża kamienicy pod Krzysztofory).
T. 5
Efekty kształcenia
zdefiniowane dla
przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w trakcie
zajęć, wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student rozpoznaje i
charakteryzuje
specyfikę
muzealnictwa
archeologicznego
K_W01 T. 1 – T. 2 M. 1 – M. 3 zaliczenie na
podstawie obecności
oraz ewaluacji
efektów kształcenia
osiąganych przez
studentów, której
dokonuje się
podczas zajęć w toku
dyskusji nad
zagadnieniami
omawianymi przez
wykładowcę.
Przygotowanie
prezentacji na
wybrany temat.
Student formułuje i
definiuje
podstawowe
zagadnienia
związane z
muzealnictwem
archeologicznym
K_W04 T. 1 – T. 5 M. 1 – M. 2
student ocenia i
interpretuje
problemy związane z
muzealnictwem
archeologicznym
K_U02 T. 1 – T. 5 M. 1 – M. 3
Student prawidłowo
identyfikuje
zagrożenia
dziedzictwa
archeologicznego,
ma świadomość jego
znaczenia na
szczeblu lokalnym,
w skali kraju, Europy
i świata
K_K05 T. 1 – T. 3, T. 5 M. 1 – M. 3
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Abramowicz A.
1991 - Historia archeologii polskiej w XIX i XX w., Warszawa.
Czopek S.
2000 - Wstęp do muzealnictwa i konserwatorstwa archeologicznego,
Rzeszów.
Borkowski W., Brzeziński W.
2001 - Prezentacja dziedzictwa archeologicznego, Z Otchłani
Wieków 56, nr 3, s. 80-86.
Brzeziński W.,
2001 - Archaeology in the museum: presenting the past to the
general public, (in:) Quo vadis archaeologia? Whither European
archaeology in the 21st century?, (red: Z. Kobyliński), Warszawa, s.
181–190.
Kobyliński Z.
1998 - Międzynarodowe zasady ochrony i konserwacji dziedzictwa
archeologicznego.
2001 - Teoretyczne podstawy konserwacji dziedzictwa
archeologicznego. Warszawa.
Szpilewska W.
1995 – Problemy muzealnictwa w okresie przemian systemowych,
Muzealnictwo, t. 37, s. 5 – 9.
Literatura uzupełniająca:
Mikocki T.
1990 - Najstarsze kolekcje starożytności w Polsce (lata 1750-1830),
Archiwum Filologiczne XLVI, Wrocław.
Rajewski Z.
1995 – Jak pokazać kopalnię w Krzemionkach ?, Z Otchłani
Wieków, R. 30, s. 141 – 146.
Świecimski J.,
1971, Forma i styl muzeów naukowych, Teka Architektury i
Urbanistyki, t. 5, s. 119- 134.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Ochrona dziedzictwa kulturowego Krakowa
Rok studiów II SUM
Semestr studiów 3
Kod przedmiotu HS.II.3.ODKK
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Obowiązkowy
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Sławomir Dryja
Sposób realizacji Konwersatorium
Wymagania wstępne Nie ma wymagań wstępnych i dodatkowych
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne Wykład problemowy M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Wycieczki terenowe M. 3
Cele Usystematyzowanie wiedzy na temat ochrony kulturowego
dziedzictwa Krakowa. Nabycie wiedzy na temat stanu
zaawansowania badań, charakteru i dostępności źródeł. Wskazanie
potrzeby dalszych prac badawczych, publikacji źródeł, prezentacji
wybranych obiektów.
Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i
warunki zaliczenia, metody i kryteria
oceniania
Zaliczenie z oceną.
Warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach zgodnie z
zasadami przyjętymi na UPJPII, aktywność na zajęciach, udział w
wycieczkach terenowych, zapoznanie się z kanonem lektur. Metody
weryfikacji: analiza obecności, ciągła weryfikacja aktywności.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Zagadnienia związane z ochroną dziedzictwa
kulturowego Krakowa
T. 1
Stan zaawansowania prac T. 2
Metody badawcze i konserwatorskie T. 3
Procesy osadnicze, społeczne i gospodarcze T. 4
Wybrane elementy socjotopografii T. 5
Wybrane elementy życia codziennego w mieście T. 6
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
W trakcie zajęć omówione zostaną zagadnienia
związane z szeroko pojętą ochroną dziedzictwa
kulturowego Krakowa, ze szczególnym
uwzględnieniem problematyki archeologicznej.
T. 1
Omówione zostaną: stan zaawansowania badań, źródła
rękopiśmienne (ze szczególnym uwzględnieniem XVI
i XVII wieku), materiały kartograficzne i metody
rekonstrukcji w terenie, szczególnie w aspekcie
nakładania się kolejnych faz chronologicznych.
T. 2
W dalszej kolejności omówione zostaną metody
badawcze i konserwatorskie, na przykładzie
wybranych obiektów, wizytowanych w terenie.
T. 3
Poruszone zostaną zagadnienia związane z procesami T. 4
osadniczymi, społecznymi i gospodarczymi.
Ważną częścią wykładów będzie omówienie
wybranych elementów socjotopografii (na przykładzie
wskazanych grup zawodowych). Poruszone zostaną
aspekty własności w mieście (duchownej,
mieszczańskiej i szlacheckiej).
T. 5
Omówione zostaną różnorakie aspekty życia
codziennego, jak również problemy ochrony prawnej
(strefy ochrony konserwatorskiej) i rewaloryzacji
obiektów zabytkowych.
T. 6
Efekty kształcenia
zdefiniowane dla
przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w trakcie
zajęć, wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student
charakteryzuje i
definiuje zagadnienia
z zakresu ochrony
dziedzictwa
kulturowego
K_W01 T. 1 – T. 6 M. 1 – M. 2 zaliczenie na
podstawie obecności
oraz ewaluacji
efektów kształcenia
osiąganych przez
studentów, której
dokonuje się
podczas zajęć w toku
dyskusji nad
zagadnieniami
omawianymi przez
wykładowcę.
Przygotowanie
prezentacji na
wybrany temat.
Student
charakteryzuje i
definiuje zagadnienia
z zakresu ochrony
kulturowej zespołów
miejskich
K_W04 T. 1 – T. 6 M. 1 – M. 2
Student inicjuje i
wykorzystuje
potrzebę
upowszechniania
wiedzy na temat
dziedzictwa
kulturowego
(szkolenia
przewodników,
kontakt z młodzieżą,
etc.)
K_K04 T.1 – T. 3 M. 1 – M. 3
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Atlas
2007 - Atlas historyczny miast polskich, t. V, Małopolska, red. R.
Czaja, z. 1: Kraków, red. Z. Noga, Kraków.
Bieniarzówna J., Małecki J.
1984 - Dzieje Krakowa, Kraków w wiekach XVI – XVIII, t. II,
Kraków.
Komorowski W.
2007 - Rozwój urbanistyczno-architektoniczny Krakowa intra
muros w średniowieczu (od połowy XIV wieku) [w:] Kraków, nowe
studia nad rozwojem miasta, praca zbiorowa pod redakcją J.
Wyrozumskiego, BK nr 150, Kraków, s. 153 – 188.
Ostrowski W.
2001 - Wprowadzenie do historii budowy miast. Ludzie –
środowisko, Warszawa 2001.
Pianowski Z.
1984 – Z dziejów średniowiecznego Wawelu, Kraków.
Piekalski J.
2004 - Wczesne domy mieszczan w Europie Środkowej. Geneza –
funkcja - forma, Wrocław.
Radwański K.
1975 – Kraków przedlokacyjny, Kraków.
Rajman J.
2004 - Kraków, zespół osadniczy, proces lokacji, mieszczanie do
roku 1333, Kraków.
Sowina U.
2009 - Woda i ludzie w mieście późnośredniowiecznym i
wczesnonowożytnym . Ziemie polskie z Europą w tle, Warszawa.
Wyrozumski J.
1992 - Dzieje Krakowa, Kraków do schyłku wieków średnich, t. I,
Kraków
Literatura uzupełniająca:
Gimpel J.
1968 – Jak budowano w średniowieczu, Warszawa.
Firlet E. M.
1998 - Najstarsza panorama Krakowa, Kraków.
Frančić M
1964 - Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków.
Grabski W.
1960 - Średniowieczne przedproża domów krakowskich, BKrak, t.
II, s. 25 - 46;
1961 - Wybrane zagadnienia z urbanistyki średniowiecznego
Krakowa, BKrak, t. III, s. 80 – 110.
Kajzer L.
1986 – Wstęp do badań archeologiczno-architektonicznych, Łódź.
1996 – Wstęp do archeologii historycznej, Łódź.
Komorowski W.
1997 - Najstarsze kamienice krakowskie, KAiU, t. XLII, z. 2, s. 107
– 119.
Komorowski W., Folprecht K.
2007 - Rozwój urbanistyczno-architektoniczny Krakowa intra muros
w czasach nowożytnych [w:] Kraków, nowe studia nad rozwojem
miasta, praca zbiorowa pod red. J. Wyrozumskiego, BK nr 150,
Kraków, s. 189 – 295.
Krasnowolski B.
2004 - Lokacyjne układy urbanistyczne na obszarze Ziemi
Krakowskiej w XIII i XIV wieku, cz. I, Miasta Ziemi Krakowskiej,
chronologia procesów osadniczych i typologia układów
urbanistycznych, Kraków.
Kutrzeba S.
1898 - Piwo w średniowiecznym Krakowie, RK, t. 1, Kraków, s. 37
– 52.
Münch H.
1959 - Plan miasta Krakowa Ignacego Enderle z lat (1802 – 1805)
1807 – 1808 tak zwany senacki, wraz z wykazem realności miasta z
początku XIX wieku, Kraków.
Zamorski K.
2007 - Rozwój demograficzny Krakowa w ciągu wieków, [w:]
Kraków. Nowe studia nad rozwojem miasta, BK nr 150, s. 855 –
861, Kraków.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Ochrona zabytków muzealnych (Moduł I)
Rok studiów II SUM
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Natalia Krupa
Sposób realizacji Konwersatorium
Wymagania wstępne Podstawowa wiedza na temat zagadnień z zakresu, historii
sztuki, ochrony zabytków przygotowująca do studiów
humanistycznych.
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Dyskusja prowadzona przez wykładowcę M. 3
Praca w grupach M. 4
Cele Celem wykładu jest zapoznanie studentów z podstawowymi
zagadnieniami związanymi z prewencją konserwatorską oraz
sposobami zapobieganiem procesom degradacji zabytków
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną.
Warunki zaliczenia: systematyczny, aktywny udział studentów
na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione
nieobecności), przygotowanie pracy pisemnej wykazującej
zrozumienie zaawansowanych procedur szeroko pojętej
profilaktyki konserwatorskiej rozumianej w oparciu o metody
prewencyjne, opracowanie strategii postępowania wobec
wybranych problemów różnych rodzajów zabytków.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Zakres przedmiotu obejmuje zagadnienia z zakresu
ochrony zabytków sztuki w oparciu o działania
prewencyjne w obrębie szeroko rozumianej
profilaktyki.
T. 1
Strategia ochrony zabytków sztuki T. 2
Profilaktyka konserwatorska T. 3
Dobór właściwych metod konserwatorskich T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Przedmiotem wykładu jest zdobycie i poszerzenie
wiedzy z zakresu opracowywania strategii ochrony
zabytków sztuki w oparciu o zagadnienia
prewencyjne. Studenci przyswoją wiedzę z zakresu
stosowania norm i zasad profilaktyki
T. 1
konserwatorskiej stosowanej do nieinwazyjnej
ochrony zabytków celem zapewnienia im względnie
dobrych warunków przechowywania i
eksponowania.
Punktem wyjścia do poszczególnych bloków zajęć
będą konkretne obiekty sztuki w tym zabytki
malarstwa, rzeźby i zabytków rzemiosła
artystycznego, poddawane analizie pod kątem
zastosowania działań profilaktycznych i
konserwatorskich
T. 2
Profilaktyka konserwatorska:
- Czynniki niszczące i objawy zniszczeń zabytków
-Sposoby zapobiegania przyczynom degradacji
zabytków
- Zabiegi profilaktyczne –nieinwazyjne
- Zabiegi inwazyjne
T. 3
Selektywny dobór metod prewencyjnych
odpowiadających poszczególnym rodzajom
obiektów (malarstwo, rzeźba, papier, skóra, tkaniny,
metal, szkło i ceramika, metal, wyroby jubilerskie).
T. 4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student ma
świadomość i
potrafi
dyskutować na
temat
nieodzownej
potrzeby
ochrony zabytku
jako dokumentu
przeszłości w
znaczeniu
historycznym,
kulturowym i
społecznym
K_W01,
K_W06,
K_W12; K_K04
T. 1- T. 4 M.1-M.4
Udział w
zajęciach;
Praca pisemna
Student ma
świadomość
możliwości
wykorzystania
swojej wiedzy z
zakresu
prewencji i
przechowywania
K_W04,
K_W05;
K_W13
T. 1- T. 4 M.1-M.4
Udział w
zajęciach;
Praca pisemna
obiektów sztuki
w celu ustalenia
strategii ochrony
zabytków
Student potrafi
dokonać
selektywnego
doboru narzędzi
i metod
badawczych
niezbędnych do
opracowania
strategii ochrony
obiektów
zabytkowych
K_U02, K_U04;
K_U08; K_U14
T. 1- T. 4 M.1-M.4
Udział w
zajęciach;
Praca pisemna
Student posiada
umiejętność
przygotowywani
a prac
pisemnych w
oparciu o
materiał
naukowy
stosując metody
prewencyjne
K_U09 T. 1- T. 4 M.1-M.4
Udział w
zajęciach;
Praca pisemna
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa: Grieken R., Janssens K., Cultural Heritage Conservation and
Environmental Impact Assessment by Non – Destructive
Testing and Micro-Analysis, London 2005;
Mandrioli P., Caneva G., Sabbioni C., Cultural Heritage and
Aerobiology: Methods and Measurement Techniques for
Biodeterioration Monitoring, Dordrecht 2003;
Pasierb J. S., Ochrona zabytków sztuki kościelnej, Warszawa
1995;
Rouba B. J., Pielęgnacja świątyni, Toruń 2000;
Strzelczyk A., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady
niszczące zabytki oraz ich zwalczanie, Toruń 2004;
Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki, t. I-III, Warszawa
1989.
Literatura uzupełniająca:
Borchersen K., Padfield T. (red.), Abstracts of Posters at the
Copenhagen Conference19-23 November 2007, Museum
Microclimates, Denmark 2007;
Camuffo D., Microclimate for Cultural Heritage.
Developments in Atmospheric Science, vol. 23, Amsterdam
1998.;
Czop J., Konserwacja zabytków dla każdego, [w] Rapicka J.
(red.), Malarze polscy XIX i XX wieku : mała encyklopedia
rynku sztuki, Kraków 2004;
Święcka E., Konserwacja zapobiegawcza malowideł
ściennych, Warszawa 2010;
Szostak-Kot J., Zagrożenia mikrobiologiczne wyrobów
włókienniczych, Kraków 2007;
Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki, t. I-III, Warszawa
1989;
Timar– Balazsy A., Eastop D., Chemical Principles in Textile
Conservation, Oxford 2004;
Wall S., Kształtowanie klimatu w budynkach muzealnych,
„Chłodnictwo i Klimatyzacja” 2/2006;
Watt, J., Tidblad, J., Kucera, V., Hamilton, R. (red.), The
Effects of Air Pollution on Cultural Heritage, Hendon 2009.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Nowoczesne techniki badawcze w
analizie obiektów zabytkowych cz. I
Rok studiów I-V
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Natalia Krupa
Sposób realizacji Konwersatorium-fakultet
Wymagania wstępne
Ogólna wiedza z zakresu historii i historii kultury
przygotowująca studenta do studiów humanistycznych.
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Dyskusja prowadzona przez wykładowcę M. 3
Cele Celem wykładu jest przedstawienie możliwości nowoczesnych
technik badawczych do analizy obiektów zabytkowych.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia jest systematyczne uczestnictwo w
zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione
nieobecności) oraz przyswojenie materiału weryfikowane
podczas rozmowy zaliczeniowej kończącej semestr
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Wprowadzenie w nowoczesne techniki badawcze
laboratoryjne
T.1
Współpraca interdyscyplinarna w prowadzeniu
badań
T. 2
Nowoczesne techniki badawcze laboratoryjne T. 3
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Zaprezentowanie możliwości badawczych
nowoczesnych technik laboratoryjnych w
odniesieniu do analizy obiektów zabytkowych.
Środkiem zastosowanymi do realizacji powyższego
zamiaru jest przestawienie studentom
mechanizmów działania konkretnych metod
badawczych oraz doboru metodyki badawczej.
T. 1
Ukazanie potrzeby nawiązywania
interdyscyplinarnej współpracy naukowej do
poszerzania zakresu wiedzy na temat:
autentyczności zabytku, oceny stanu jego
zachowania, analizy surowców i techniki
wykonania, oceny chronologii zabytku, do
dokumentacji etapów konserwacji i monitorowania
T. 2
warunków mikroklimatycznych
Podczas zajęć przedstawione zostaną zagadnienia
dotyczące bloków tematycznych:
Nowoczesne techniki badawcze
- Techniki fotograficzne
- Techniki mikroskopowe.
- Techniki spektroskopowe
- Techniki rozdziału mieszanin
- Wykorzystanie laserów w konserwacji i analizie
obiektów zabytkowych.
T. 3
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student
swobodnie
posługuje się
szerokorozumia
nym warsztatem
historyka sztuki
w celu ustalenia
datowania,
autentyczności
czy stanu
zachowania
zabytku
K_U02, K_U04
T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział w
zajęciach,
Kolokwium ustne
Student rozumie
znaczenie
prowadzenia
badań
interdyscyplinar
nych podczas
pracy z
obiektem
zabytkowym
K_W05,
K_W06
T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział w
zajęciach,
Kolokwium ustne
Student rozumie
potrzebę
ciągłego
kształcenia się i
podążania za
rozwijającymi
się
możliwościami
naukowymi i
technicznymi w
K_K01 T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział w
zajęciach,
Kolokwium ustne
zakresie analizy
obiektów
zabytkowych
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Flik, J. (red.), Ars longa Vita brevis, Tradycyjne i nowoczesne
metody badania dzieł sztuki, Toruń 2002;
Keally D., Haines H. J., Chemia analityczna, Warszawa 2009;
Glascock M, D., Speakman R. S., Popelka-Filcoff (red.),
Archaeological Chemistry, Analytical Techniques and
Archaelogical Interpretation, Washington 2007;
Ciliberto E., Spoto G., Modern Analytical Methods in Art and
Archaeology, Nev Your-Chichester-Weinheim-Brisbone-
Singapore-Toronto 2000;
Techniki analityczne w konserwacji zabytków, seminarium i
warsztaty, Gdańsk 2006;
Ze względu na brak literatury przedmiotu, część materiałów
przedstawiana będzie studentom cyklicznie podczas zajęć.
Literatura uzupełniająca:
Alfassi Z. B., Non-destructive Elemental Analysis, Oxford
2001;
Pasierb J. S., Ochrona zabytków sztuki kościelnej, Warszawa
1995;
Pollard A. M., Batt C. M., Stern B., Young S. M. M.,
Analytical Chemistry in Archaelogy, Cambridge 2007;
Rouba B. J., Pielęgnacja świątyni, Toruń 2000;
Rouessac F., Rouessac A., Chemical Analysis, Modern
Instrumentation methods and Techniques, Chichester 2007;
Strzelczyk A. B. Karbowska – Berent J., Drobnoustroje i
owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004;
Szostak-Kot J., Zagrożenia mikrobiologiczne wyrobów
włókienniczych, Kraków 2007;
Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki, t. I-III, Warszawa
1989.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Nowoczesne techniki badawcze w
analizie obiektów zabytkowych cz. II
Rok studiów I-V
Semestr studiów 2
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Natalia Krupa
Sposób realizacji Konwersatorium-fakultet
Wymagania wstępne Ogólna wiedza z zakresu historii i historii kultury
przygotowująca studenta do studiów humanistycznych.
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Dyskusja prowadzona przez wykładowcę M. 3
Cele Celem wykładu jest przedstawienie efektów
interdyscyplinarnej współpracy naukowej rozszerzających
warsztat historyka sztuki o nowoczesną interdyscyplinarną
metodykę badawczą.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia jest systematyczne uczestnictwo w
zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione
nieobecności) oraz przyswojenie materiału weryfikowane
podczas rozmowy zaliczeniowej kończącej semestr.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Kryteria badawcze T. 1
Metody badawcze T. 2
Metody oceny autentyczności dzieł sztuki T. 3
Interpretacja wyników badań analitycznych T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Wyznaczenie kryterium doboru metod badawczych T. 1
Metody badawcze:
- Techniki badawcze nieinwazyjne
- Techniki badawcze inwazyjne
T. 2
Selektywny dobór metod badawczych do analizy
różnych rodzajów obiektów zabytkowych, tj.
obiekty złożone (malarstwo, rzeźba), papier, skóra,
tkaniny, metal itp. oraz techniki analityczne do
badania obiektów organicznych/nieorganicznych
T. 3
Metody oceny autentyczności dzieł sztuki T. 4
Interpretacja wyników badań analitycznych T. 5
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student
swobodnie
posługuje się
szerokorozumia
nym warsztatem
historyka sztuki
w celu ustalenia
datowania,
autentyczności
czy stanu
zachowania
zabytku
K_U02, K_U04
T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział w
zajęciach,
Kolokwium ustne
Student rozumie
znaczenie
prowadzenia
badań
interdyscyplinar
nych podczas
pracy z
obiektem
zabytkowym
K_W05,
K_W06
T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział w
zajęciach,
Kolokwium ustne
Student rozumie
potrzebę
ciągłego
kształcenia się i
podążania za
rozwijającymi
się
możliwościami
naukowymi i
technicznymi w
zakresie analizy
obiektów
zabytkowych
K_K01 T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział w
zajęciach,
Kolokwium ustne
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Alfassi Z. B., Non-destructive Elemental Analysis, Oxford
2001;
Flik, J. (red.), Ars longa Vita brevis, Tradycyjne i nowoczesne
metody badania dzieł sztuki, Toruń 2002;
Keally D., Haines H. J., Chemia analityczna, Warszawa 2009;
Glascock M, D., Speakman R. S., Popelka-Filcoff (red.),
Archaeological Chemistry, Analytical Techniques and
Archaelogical Interpretation, Washington 2007;
Ciliberto E., Spoto G., Modern Analytical Methods in Art and
Archaeology, Nev Your-Chichester-Weinheim-Brisbone-
Singapore-Toronto 2000;
Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki, t. I-III, Warszawa
1989;
Techniki analityczne w konserwacji zabytków, seminarium i
warsztaty, Gdańsk 2006;
Ze względu na brak literatury przedmiotu, część materiałów
przedstawiana będzie studentów cyklicznie podczas zajęć.
Literatura uzupełniająca:
Pasierb J. S., Ochrona zabytków sztuki kościelnej, Warszawa
1995;
Pollard A. M., Batt C. M., Stern B., Young S. M. M.,
Analytical Chemistry in Archaelogy, Cambridge 2007;
Rouba B. J., Pielęgnacja świątyni, Toruń 2000;
Rouessac F., Rouessac A., Chemical Analysis, Modern
Instrumentation methods and Techniques, Chichester 2007;
Strzelczyk A. B. Karbowska – Berent J., Drobnoustroje i
owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004;
Szostak-Kot J., Zagrożenia mikrobiologiczne wyrobów
włókienniczych, Kraków 2007.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Dzieje polskiej historii sztuki (część
I: do r. 1939)
Rok studiów I-V
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Prof. dr hab. Adam Małkiewicz
Sposób realizacji Wykład monograficzny
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Dyskusja moderowana przez prowadzącego M. 2
Cele Celem wykładu jest uzyskanie przez studenta szerokiej wiedzy
o dziejach polskiej historii sztuki do roku 1939,
przedstawionych na tle europejskim oraz w kontekście innych
nauk historycznych w Polsce, o kształtowaniu się środowisk i
instytucji, o rozwoju metod badawczych
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie bez oceny, na podstawie udziału w zajęciach (co
najmniej 2/3 obecności; dopuszczalne najwyżej 2 absencje bez
usprawiedliwienia) oraz ewaluacji efektów kształcenia
osiąganych przez studentów, której dokonuje się podczas zajęć
w toku rozmów o zagadnieniach omawianych przez
wykładowcę.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Dzieje polskiej historii sztuki od początku
piśmiennictwa na ten temat do wybuchu II wojny
światowej, ujętych na tle europejskim.
T. 1
Dzieje polskiej historii sztuki w danym okresie,
ujęte w kontekście innych nauk historycznych w
Polsce.
T. 2
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Wykład dostarcza wiedzę o dziejach polskiej historii
sztuki od początku piśmiennictwa na ten temat do
wybuchu II wojny światowej, ujętych na tle
europejskim, a w szczególności o formach
przednaukowej refleksji nad sztuką i życiem
artystycznym, o historycznych okolicznościach
kształtowania się naukowej historii sztuki i o
powstawaniu i roli sprzyjających temu procesowi
instytucji społecznych, naukowych i kulturalnych,
wreszcie o rozwoju naukowej historii sztuki,
powstawaniu jej nowych ośrodków: środowisk i
T. 1
instytucji, o zmieniających się formach realizacji się
tej nauki i przemianach jej metod badawczych.
Wykład dostarcza wiedzę o dziejach polskiej historii
sztuki od początku piśmiennictwa na ten temat do
wybuchu II wojny światowej, ujętych w kontekście
innych nauk historycznych w Polsce.
T. 2
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student
zdobywa
poszerzone
wiadomości o
polskiej historii
sztuki do r.
1939.
K_W02,
K_W03
T. 1 M. 1 Forma ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
Student
uświadamia
sobie kontekst
historyczny
(społeczny i
instytucjonalny)
ukształtowania
się naukowej
historii sztuki,
jej rozwoju i
przemian.
K_W09, K_K01 T. 2 M. 1, M. 2 Forma ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
Student potrafi
scharakteryzowa
ć metody
badawcze
historii sztuki w
ujęciu
historycznym.
K_W07, K_U04 T. 1, T. 2 M. 2 Forma ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
Student
uzyskuje
świadomość
rozwoju nauki
jako kontinuum
i zasługi
poprzednich
generacji
uczonych dla
dorobku i
obecnego stanu
historii sztuki w
K_W01, K_K04 T. 1, T. 2 M. 1 Forma ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
Polsce.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
J. Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych,
Wrocław 1980;
Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948;
Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji
naukowych w XIX i XX wieku, red. A. S. Labuda, Poznań 1996;
Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice,
Kraków 2005;
[A. Małkiewicz i R. Ochęduszko], Historia sztuki na
Uniwersytecie Jagiellońskim (1882-2005) / History of Art at
the Jagiellonian University (1882-2007), [Kraków 2007];
Literatura uzupełniająca:
Bochnak, Historia sztuki, [w:] Polska Akademia Umiejętności
1872-1952. Materiały sesji jubileuszowej, Wrocław 1974, s.
235-248;
Bochnak, Historia sztuki w Uniwersytecie Jagiellońskim, [w:]
Studia z dziejów Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1967
(ZNUJ, Prace Historyczne t. 16), s. 223-363;
Die Etablierung und Entwicklung des Faches Kunstgeschichte
in Deutschland, Polen und Mitteleuropa (anlässlich des 125-
jährigens Gründungsjubiläums des ersten Lehrstuhls für
Kunstgeschichte in Polen) / Kształtowanie się i rozwój historii
sztuki w Niemczech, Polsce oraz Europie Środkowej (w 125.
rocznicę utworzenia pierwszej na ziemiach polskich
uniwersyteckiej katedry historii sztuki), red. W. Bałus i J.
Wolańska, Warszawa 2010;
History of Art History in Central, Eastern and South-Eastern
Europe, red. J. Malinowski, vol. 1-2, Toruń 2012;
„Rocznik Historii Sztuki”, t. 36 (2012) i 37 (2013) [biografie
19 polskich historyków sztuki];
Stulecie Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego
w Krakowie (1882-1982), Warszawa-Kraków 1990 (ZNUJ,
Prace z Historii Sztuki t. 19).
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Dzieje polskiej historii sztuki (cz. II:
od r. 1939)
Rok studiów I-V
Semestr studiów 2
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Prof. dr hab. Adam Małkiewicz
Sposób realizacji Wykład monograficzny
Wymagania wstępne Zaliczenie pierwszej części wykładu
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Dyskusja moderowana przez prowadzącego M. 2
Cele
Celem wykładu jest uzyskanie przez studenta szerokiej wiedzy
o dziejach polskiej historii sztuki po roku 1939,
przedstawionych na tle europejskim oraz w kontekście innych
nauk historycznych w Polsce, o zmianach geografii i
organizacji środowisk i instytucji naukowych, o modyfikacji
ich celów i metod działania, oraz o przemianach metod
badawczych.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie bez oceny, na podstawie udziału w zajęciach (co
najmniej 2/3 obecności; dopuszczalne najwyżej 2 absencje bez
usprawiedliwienia) oraz ewaluacji efektów kształcenia
osiąganych przez studentów, której dokonuje się podczas zajęć
w toku rozmów o zagadnieniach omawianych przez
wykładowcę.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Dzieje polskiej historii sztuki po II wojny
światowej, ujęte na tle światowym.
T. 1
Dzieje polskiej historii sztuki w kontekście
zachodzących w świecie przemian politycznych,
ideowych, społecznych i gospodarczych, w
decydujący sposób wpływających na sytuację w
Polsce.
T. 2
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Wykład dostarcza wiedzę o dziejach polskiej historii
sztuki po II wojnie światowej, a w szczególności o
zmianach geografii i organizacji środowisk i
instytucji naukowych czynnych w Polsce, o
modyfikacji ich celów i metod działania, o
różnicowaniu się i przemianach metod badawczych.
T. 1
Omówienie dziejów polskiej historii sztuki w T. 2
kontekście zachodzących w świecie przemian
politycznych, ideowych, społecznych i
gospodarczych, w decydujący sposób
wpływających na sytuację w Polsce.
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student
zdobywa
poszerzone
wiadomości o
polskiej historii
sztuki po r.
1939.
K_W02,
K_W03
T. 1 M. 1 Forma ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
Student
uświadamia
sobie kontekst
historyczny
(polityczny,
ideowy i
społeczny)
przemian
zachodzących w
polskiej historii
sztuki po II
wojnie
światowej i jego
międzynarodow
e
uwarunkowania.
K_W09, K_K01 T. 2 M. 1, M. 2 Forma ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
Student potrafi
scharakteryzowa
ć główne nurty
metodologiczne
polskiej historii
sztuki po II
wojnie
światowej.
K_W07, K_U04 T. 1, T. 2 M. 2 Forma ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
J. Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych,
Wrocław 1980;
Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948;
Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji
naukowych w XIX i XX wieku, red. A. S. Labuda, Poznań 1996;
Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice,
Kraków 2005;
[A. Małkiewicz i R. Ochęduszko], Historia sztuki na
Uniwersytecie Jagiellońskim (1882-2005) / History of Art at
the Jagiellonian University (1882-2007), [Kraków 2007].
Literatura uzupełniająca:
Die Etablierung und Entwicklung des Faches Kunstgeschichte
in Deutschland, Polen und Mitteleuropa (anlässlich des 125-
jährigens Gründungsjubiläums des ersten Lehrstuhls für
Kunstgeschichte in Polen) / Kształtowanie się i rozwój historii
sztuki w Niemczech, Polsce oraz Europie Środkowej (w 125.
rocznicę utworzenia pierwszej na ziemiach polskich
uniwersyteckiej katedry historii sztuki), red. W. Bałus i J.
Wolańska, Warszawa 2010;
History of Art History in Central, Eastern and South-Eastern
Europe, red. J. Malinowski, vol. 1-2, Toruń 2012
„Rocznik Historii Sztuki”, t. 36 (2012) i 37 (2013) [biografie
19 polskich historyków sztuki];
Stulecie Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego
w Krakowie (1882-1982), Warszawa-Kraków 1990 (ZNUJ,
Prace z Historii Sztuki t. 19).
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Seminarium licencjackie z historii sztuki nowożytnej
Rok studiów III
Semestr studiów 5-6
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr hab. Ryszard Szmydki
Sposób realizacji Ćwiczenia
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 60
Stosowane metody dydaktyczne
Zajęcia terenowe M. 1
Prezentacja fragmentów przygotowanych prac
seminaryjnych połączona z dyskusja na forum
grupy
M. 2
Konsultacje odnośnie poprawności merytorycznej i
warsztatowej prac
M. 3
Cele Student rozszerza swoją wiedzę na temat współczesnej
metodologii stosowanej w historii sztuki nowożytnej; utrwala
znajomość zasad zapisu bibliograficznego spełniającego
wymogi weryfikowalności pracy naukowej; doskonali swój
warsztat badawczy; dalej rozwija umiejętność analizy i
interpretacji dzieła sztuki.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie bez oceny. Warunkiem zaliczenia jest aktywny
udział w zajęciach seminaryjnych, frekwencja (dopuszczalne
są trzy obecności nieusprawiedliwione) oraz złożenie pracy
licencjackiej w formie zaaprobowanej przez prowadzącego.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Omówienie problematyki badawczej związanej z
zaaprobowanymi przez prowadzącego tematami
T. 1
Zapoznanie z metodologią badawczą i zasadami
redagowania pracy
T. 2
Praca nad tekstami źródłowymi i ich krytyka T. 3
Doskonalenie pisanych prac licencjackich T. 4
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Podczas zajęć seminaryjnych student przygotowuje
pracę licencjacką na temat zaaprobowany przez
prowadzącego.
T. 1
Rozwijanie umiejętności związanych z pracą nad
tekstem oraz warsztatu badawczego. Doskonalenie
zapisu bibliograficznego, terminologii właściwej
sztuce nowożytnej, umiejętności posługiwania się
odpowiednią metodologią pracy naukowej.
T. 2
Rozwijanie umiejętności pracy nad tekstami T. 3
źródłowymi i ich krytyka
Dyskusja nad prezentowaniem fragmentów prac
licencjackich, pozwalająca na doskonalenie
umiejętności krytycznej oceny i formułowania
własnych wniosków przez studentów.
T. 4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student nabywa
umiejętność
posługiwania się
prawidłową
terminologią
K_W02 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
Student potrafi
posługiwać się
podstawowymi
metodami
analizy i
interpretacji
dzieł sztuki
K_W07 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
Student nabywa
umiejętność
zdobywania
wiedzy
korzystając z
bibliotek i
źródeł
internetowych
K_U03 T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
Student umie
sporządzić pracę
naukową
wykorzystując
w niej
podstawowe
elementy
warsztatu
naukowego
K_U01, K_U02,
K_U06, K_U08
T. 1; T. 2; T. 3; T.
4.
M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura jest indywidualnie dostosowana do tematu pisanej
pracy licencjackiej.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Sztuka na Śląsku w XIV wieku
Rok studiów I-V
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR
Sposób realizacji Wykład monograficzny
Wymagania wstępne
Wiedza i umiejętności z zakresu historii sztuki , jakie zostały
zdobyte na poprzednich latach studiów
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład z wykorzystaniem prezentacji
multimedialnej
M. 1
Wykład konwersatoryjny, dialogiczny M. 2
Cele Celem wykładu jest uzyskanie pogłębionej szczegółowej
wiedzy o sztuce XIV wieku w jednej dzielnicy historycznej –
Śląsku. Wykład ma na celu ukazanie złożoności kultury
artystycznej, wielorakości treści ideowych oraz ukazania
podłoża, kulturowego, politycznego i religijnego sztuki
śląskiej tego czasu..
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Formą zaliczenia jest kolokwium ustne
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Tło historyczne, społeczne, polityczne i religijne
sztuki śląskiej XIV stulecia
T. 1
Sztuka miast i architektura kościołów T. 2
Sztuka Piastów śląskich T. 3
Sztuka książki T. 4
Sztuka kościołów – kolegiackich, klasztornych,
wiejskich
T. 5
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
-podziały polityczne Śląska, księstwa i ich
przechodzenie pod władanie czeskie
-kościół na Sasku i jego rola
-społeczeństwo Śląska
-podstawowe wyznaczniki kultury regionu
T. 1
-urbanistyka miast
-kościoły wysp odrzańskich na początku wieku
-wielkie bazyliki miejskie
T. 2
-nagrobki Piastów śląskich]\
-fundacje religijne i kulturowe
- Kodeks Lubiński i kult św. Jadwigi w kręgu
T. 3
Piastów
-podstawowe nurty w malarstwie miniaturowym T. 4
-malarstwo ścienne
-rzeźba architektoniczna
-snycerstwo ze szczególnym uwzględnieniem
ołtarzy szafiastych
-malarstwo tablicowe
T. 5
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student posiada
ogólna wiedzę
na temat historii
społeczno-
politycznej i
kultury
dzielnicy
śląskiej w XIV
wieku
K_W05 T. 1 M. 1- M.2 Kolokwium ustne
Student posiada
szczegółową
wiedzę na temat
kultury
artystycznej w
różnorakich jej
przejawach na
Śląsku w XIV
wieku
K_W04 T.2 – T. 5 M. 1- M.2 Kolokwium ustne
Student zna i
rozumie
podstawowe
metody analizy i
interpretacji
dzieł sztuki
właściwe dla
czasu i epoki
K_W07 T.2 – T. 5 M. 1- M.2 Kolokwium ustne
Student ma
pogłębiona
umiejętność
analizy
stylistycznej i
ikonograficznej
dziel sztuki
średniowiecznej
z
uwzględnieniem
K_U02 T.2 – T. 5 M. 1- M.2 Kolokwium ustne
warunków czasu
(XIV stulecie)
oraz przestrzeni
(Śląsk)
Student potrafi
stosować
różnorodne
metody
interpretacji
treściowej dziel
sztuki i stosuje
je do
interpretacji
sztuki XIV
stulecia na
Śląsku
K_U04, K_U05 T.2 – T. 5 M. 1- M.2 Kolokwium ustne
Student posiada
umiejętność
łączenia
konkretnych
dzieł i grup dzieł
sztuki z
wydarzeniami
politycznymi,
nurtami
religijnymi oraz
zjawiskami
kultury oraz
potrafi
zastosować te
związki do
interpretacji
treściowej dziel
sztuki
K_U04, K_U05 T.2 – T. 5 M. 1- M.2 Kolokwium ustne
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Kutzner M., Zlat M., Śląsk. W: Architektura gotycka w Polsce/
pod red. T. Mroczko i M. Arszyńskiego.*. -Warszawa, 1995,
s.125-154;
Karłowska-Kamzowa A., malarstwo ścienne na Śląsku W:
Malarstwo tablicowe na Śląsku. W: Malarstwo gotyckie w
Polsce: * Synteza/ pod red. A. S. Labudy i K. Secomskiej.-
Warszawa 2004, s. 69-92;
Kębłowski J., Pomniki Piastów śląskich w dobie
średniowiecza. -Wrocław warszawa Kraków Gdańsk, 1979
D. Tabor, Malarstwo książkowe na Śląsku. w XIV wieku.
Kraków, 2008;
Miodońska B., Śląskie malarstwo książkowe. W: Malarstwo
gotyckie w Polsce: *Synteza/ pod red. A. S. Labudy i K.
Secomskiej.-Warszawa 2004, s. 377-412;
Śląsk – perła w koronie czeskiej: historia kultura sztuka/ pod
red. M. kapustki, V. Vlnasa . -Praha 2000;
Śląsk – perła w koronie czeskiej: historia kultura sztuka: trzy
okresy w relacjach artystycznych Śląska i Czech/ pod red. A.
Niedzielenki i V. Vlnasa.- Praha 2006;
Ziomecka A., Malarstwo tablicowe na Śląsku. W: Malarstwo
gotyckie w Polsce: * Synteza/ pod red. A. S. Labudy i K.
Secomskiej.- Warszawa 2004, s.215-249.
Literatura uzupełniająca:
Czapliński M., Kaszuba E., G. Wąs, R. Żerelik, Historia
Śląska.- Wrocław, 2002;
Dolny Śląsk: monografia historyczna/ pod red. W.
Wrzesińskiego.- Wrocław, 2006 Mandziuk J., Historia
Kościoła Katolickiego na Śląsku: średniowiecze. T. 1, część 1
(do roku 1407). – Wyd. 2.- Warszawa 2010;
Z dziejów sztuki śląskiej pod red. Z. Świechowskiego.-
Warszawa 1978.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Historia Sztuki i Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Kanonicy regularni i mendykanci w
średniowiecznej Polsce
Rok studiów I-V
Semestr studiów 1
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr hab. Andrzej Włodarek, prof. UPJPII
Sposób realizacji Wykład monograficzny
Wymagania wstępne Brak
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Stosowane metody dydaktyczne
Wykład M. 1
Prezentacja multimedialna M. 2
Cele Zapoznanie z dziejami i wkładem w kulturę polską klasztorów
zakonów kanonickich i mendykanckich w średniowieczu.
Pogłębienie wiedzy z historii, historii Kościoła oraz
ikonografii.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Test zaliczeniowy
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Zakonodawcy i ich reguły zakonne T. 1
Żywoty świętych zakonników i ich ikonografia. T. 2
Zakony kanonickie T. 3
Zakony mendykanckie T. 4
Habity, godła i dewizy zakonne
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Omówienie żyjących w średniowieczu wybranych
zakonodawców i ich reguły zakonne
T. 1
Żywoty świętych (m.in. Augustyn, Norbert,
Dominik, Jacek, Franciszek, Antoni) i ich
ikonografia.
T. 2
Zakony kanonickie:
- kanonicy regularni laterańscy
- premonstratensi
- duchach
- bożogrobcy
T. 3
Zakony mendykanckie:
- dominikanie
- franciszkanie
- paulini
T. 4
Przedstawienie habitów, godeł i dewiz zakonnych T. 5
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student zna i
identyfikuje
rodzaje
zakonów
funkcjonujące
na ziemiach
polskich w
średniowieczu.
K_W02
T. 1 – T. 10 M. 1 – M. 2 Obecność na
wykładach i test
sprawdzający
znajomość
tematyki
Student zna
wkład
poszczególnych
zakonów w
kulturę polski
średniowiecznej.
K_W07 T. 1 – T. 10 M. 1 – M. 2 Obecność na
wykładach i test
sprawdzający
znajomość
tematyki
Student potrafi
na podstawie
analizy
ikonograficznej
rozpoznać
świętych
przedstawicieli
poszczególnych
zakonów
K_W07 T. 1 – T. 10 M. 1 – M. 2 Obecność na
wykładach i test
sprawdzający
znajomość
tematyki
Student zna
najważniejsze
reguły zakonne i
procesy
fundacyjne
klasztorów
różnych
zakonów
K_W07 T. 1 – T. 10 M. 1 – M. 2 Obecność na
wykładach i test
sprawdzający
znajomość
tematyki
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Barącz S., Rys dziejów Zakonu Kaznodziejskiego w Polsce,
Lwów 1861;
Bożogrobcy w Polsce, Miechów-Warszawa 1999;
Brudziński A., Kanonicy regularni od pokuty na ziemiach
polskich, Kraków 2003;
Grychowski M., Marecki J., Zakony w Polsce, Warszawa
2009;
Kłoczowski, t. I-II, Warszawa 1975; H. Uth, Szkic historyczno-
biograficzny Zakonu Augustiańskiego w Polsce, Kraków 1930;
Łatak K., Kanonicy Regularni Laterańscy na Kazimierzu w
Krakowie, Ełk 1999;
Łużyniecka E., Architektura klasztorów cysterskich, Wrocław
2002;
Monasticon cisterciense Poloniae, t. I-II, Poznań 1999;
Studia nad historią dominikanów w Polsce (1222-1972), red.
J. Wyczawski H. (red.), Klasztory bernardyńskie w Polsce,
Kalwaria Zebrzydowska 1985;
Zakony franciszkańskie w Polsce, red. J. Kłoczowski, t. I:
Franciszkanie w Polsce średniowiecznej, Lublin 1983.
SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Nazwa kierunku Ochrona Dóbr Kultury
Nazwa przedmiotu Seminarium magisterskie z historii sztuki XIX i XX wieku
Rok studiów II SUM
Semestr studiów 1-4
Kod przedmiotu
Typ studiów Stacjonarne
Język kształcenia Polski
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Wybieralny
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda
Sposób realizacji Ćwiczenia
Wymagania wstępne
Podstawowa znajomość sztuki XIX i XX w. z zakresu studiów
licencjackich
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 120
Stosowane metody dydaktyczne
Ukierunkowanie studenta przy wyborze tematu
pracy
M. 1
Rozważanie problemów i metod badawczych M. 2
Omawianie literatury poszczególnych prac M. 3
Konsultacje odnośnie poprawności merytorycznej i
warsztatowej przygotowywanych prac
M. 4
Referowanie przez studentów fragmentów
opracowań i dyskusje nad nimi
M.5
Zaznajomienie studentów ze źródłami
charakterystycznymi dla epoki, prezentacja
referatów poświęconych problematyce zbliżonej do
tematów prac
M.6
Cele Zdobycie umiejętności pisania prac w oparciu o poprawny
warsztat naukowy, przestrzeganie reguł metodologicznych,
krytyczną ocenę źródeł, samodzielne formułowanie
syntetycznych wniosków. Student nabywa umiejętności
merytorycznego wypowiadania się w formie pisemnej i ustnej.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Forma i warunki zaliczenia, metody
i kryteria oceniania
Zaliczenie otrzymane na podstawie obecności na większości
zajęć, referowania wyników kwerend, przygotowywanie i
omawianie kolejnych rozdziałów oraz dodatkowych prac
pisemnych, złożenie pracy magisterskiej.
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
Wybór tematu pracy magisterskiej T. 1
Omówienie problematyki badawczej związanej z
poszczególnymi tematami
T. 2
Warsztat metodologiczny T. 3
Umiejętność korzystania z literatury i źródeł T. 4
Przygotowanie referatów pisemnych i wystąpień
ustnych z problematyki zbliżonej do tematu pracy
T. 5
Referowanie kolejnych rozdziałów połączone z T. 6
dyskusją
Treści merytoryczne (pełny opis
przedmiotu)
Przygotowanie pracy magisterskiej na temat
zaaprobowany przez prowadzącego po uprzednich
konsultacjach
T. 1
Omówienie problematyki badawczej związanej z
poszczególnymi tematami. Zagadnienia poruszane
w pracach magisterskich obejmują kwestie
związane z ochroną dóbr kultury, ze szczególnym
uwzględnieniem głównych dziedzin sztuki polskiej i
europejskiej XIX i XX w.
T. 2
Zapoznanie studentów z metodologią badawczą,
zasadami redagowania prac
T. 3
Nabywanie umiejętności korzystania z literatury i
źródeł historycznych oraz ich krytycznego
interpretowania
T. 4
Przygotowanie referatów pisemnych i wystąpień
ustnych z problematyki zbliżonej do tematu pracy
T. 5
Referowanie kolejnych rozdziałów i wystąpień w
oparciu o pogłębioną analizę i kontekst krytyczny
T. 6
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia
omawiane w
trakcie zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Metody i narzędzia
dydaktyczne
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student potrafi
posługiwać się
aparatem
naukowym
historyka sztuki
i
wykorzystywać
wiedzę i
umiejętności
nabyte w trakcie
studiów
K_W07;
K_W10;
K_U04; K_K04
T.1-T.4., T. 6 M.1-M.6 Praca magisterska
Referaty
Zaliczenie na
podstawie
obecności
Posiada wiedzę
na temat
współczesnych
metod
badawczych
K_W06 T.3 M.2 Praca magisterska
Student zna
wybrane teksty
źródłowe i umie
je interpretować
i krytycznie
oceniać
K_U01; K_U06; T.4 M.4, M.5 Praca magisterska
Uzyskuje K_K01 T.1, T.6 M.2., M.4, M.5 Praca magisterska
świadomość
zakresu swojej
wiedzy i
potrzebę
pogłębiania jej
przez całe życie
Student nabywa
umiejętności
przygotowania
wystąpień
ustnych i
pisemnych
K_U03; K_U04 T.5 M.5, M.6 Praca magisterska
referat
Student nabywa
umiejętności
przeprowadzani
a samodzielnej,
pogłębionej
analizy
badawczej,
syntetycznych
podsumowań i
krytycznej
oceny
wybranego
zagadnienia
K_W03;
K_W05; K_U01
T.2, T.3, T.4T.6 M.2, M.5, M.6 Praca magisterska
Student zna
podstawowe
pojęcia i zasady
prawa
autorskiego oraz
zarządzania
zasobami
własności
intelektualnej
K_W08 T.1, T.6 M.5 Praca magisterska
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
Eco U., Jak napisać pracę dyplomową: poradnik dla
humanistów, Warszawa 2007.
D’Alleva A., Metody i teorie historii sztuki, Kraków 2013
Literatura uzupełniająca: Literatura szczegółowa dobierana indywidualnie do wybranej
tematyki pracy.