SYLABUS UPJPII 2013/2014 Instytut Historii Sztuki i Kulturydokumenty.upjp2.edu.pl/whidk/... · na...

46
SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Instytut Historii Sztuki i Kultury Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne – Odrodzenie sztuki witrażowej Rok studiów I-V Semestr studiów 2 Kod przedmiotu Typ studiów Stacjonarne Język kształcenia Polski Typ przedmiotu (obowiązkowy, wybieralny) Wybieralny Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda Sposób realizacji Wykład Wymagania wstępne Brak Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne Wykład M. 1 Prezentacja multimedialna, filmy M. 2 Zajęcia terenowe M. 3 Cele Zapoznanie z problematyką z zakresu sztuki witrażowej jako dopełnienie wiedzy prezentowanej na wykładach kursowych. Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Zaliczenie bez oceny. Wymagane jest regularne uczęszczanie na zajęcia i zdanie testu sprawdzającego nabytą wiedzę. Treści merytoryczne (skrócony opis przedmiotu) Odrodzenie witrażownictwa w Europie T. 1 Droga do odrodzenia witrażownictwa w Polsce w XIX w. T. 2 Tendencje reformatorskie w Europie i Polsce od końca XIX w. T. 3 Witraż międzywojenny T.4 Treści merytoryczne (pełny opis przedmiotu) Omówienie odrodzenia witrażownictwa w Europie – kolekcjonerstwo, konserwatorstwo, poszukiwania warsztatowe, najważniejsze ośrodki i wytwórnie T. 1 Przedstawienie drogi do odrodzenia witrażownictwa w Polsce w XIX w. – importy i działalność firm krajowych, krakowskie witraże T. 2 Ukazanie tendencji reformatorskich w Europie i Polsce od końca XIX w. – nowa estetyka, indywidualności artystyczne, znaczenie współzależności formy i funkcji T. 3 Przedstawienie witrażownictwa w okresie międzywojennym – wybrani twórcy i konteksty historyczno - kulturowe T.4 Efekty kształcenia zdefiniowane Odniesienie do kierunkowych efektów Treści kształcenia omawiane w trakcie zajęć, Metody i narzędzia dydaktyczne Sposoby sprawdzania osiągnięcia

Transcript of SYLABUS UPJPII 2013/2014 Instytut Historii Sztuki i Kulturydokumenty.upjp2.edu.pl/whidk/... · na...

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne – Odrodzenie sztuki witrażowej

Rok studiów I-V

Semestr studiów 2

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna, filmy M. 2

Zajęcia terenowe M. 3

Cele Zapoznanie z problematyką z zakresu sztuki witrażowej jako

dopełnienie wiedzy prezentowanej na wykładach kursowych.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie bez oceny.

Wymagane jest regularne uczęszczanie na zajęcia i zdanie

testu sprawdzającego nabytą wiedzę.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Odrodzenie witrażownictwa w Europie T. 1

Droga do odrodzenia witrażownictwa w Polsce w

XIX w.

T. 2

Tendencje reformatorskie w Europie i Polsce od

końca XIX w.

T. 3

Witraż międzywojenny T.4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Omówienie odrodzenia witrażownictwa w Europie

– kolekcjonerstwo, konserwatorstwo, poszukiwania

warsztatowe, najważniejsze ośrodki i wytwórnie

T. 1

Przedstawienie drogi do odrodzenia witrażownictwa

w Polsce w XIX w. – importy i działalność firm

krajowych, krakowskie witraże

T. 2

Ukazanie tendencji reformatorskich w Europie i

Polsce od końca XIX w. – nowa estetyka,

indywidualności artystyczne, znaczenie

współzależności formy i funkcji

T. 3

Przedstawienie witrażownictwa w okresie

międzywojennym – wybrani twórcy i konteksty

historyczno - kulturowe

T.4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

dla przedmiotu kształcenia wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

założonego efektu

Student poznaje

terminologię

związaną z

przedstawianą

problematyką

K_W03; T.1-T.4 M.1-M.3 Regularne

uczęszczanie na

zajęcia;

Test sprawdzający.

Student ma

świadomość

zachodzących

przemian

stylowych,

koncepcji

artystycznych i

zna

charakterystyczn

e przykłady

K_W04; T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne

uczęszczanie na

zajęcia;

Test sprawdzający.

Student potrafi

wskazać cechy i

ocenić

znaczenie

artystyczne

omawianych

zjawisk

K_W07 T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne

uczęszczanie na

zajęcia;

Test sprawdzający.

Rozumie

problematykę w

kontekście

związków

historyczno-

kulturowych

epoki

K_W04; K_K01 T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne

uczęszczanie na

zajęcia;

Test sprawdzający.

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Czapczyńska-Kleszczyńska D., Witraże w kamienicach

krakowskich (ostatnia tercja XIX w.-1939) „Teki Krakowskie”,

XIII, 2001;

Czapczyńska-Kleszczyńska D., Witraże w Krakowie. Dzieła i

twórcy, „Krakowska Teka Konserwatorska” 5, 2005;

Dziedzictwo polskiej sztuki witrażowej, red. J. Budyn-

Kamykowska, K. Pawłowska, Kraków 2000;

Pawłowska K., Witraże w kamienicach krakowskich z

przełomu wieków XIX i XX, Kraków 1994;

Szybisty T., Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX, cz. IV.

Malarstwo witrażowe, Kraków 2012;

Literatura uzupełniająca:

Adamowicz T., Witraże fryburskie Józefa Mehoffera.

Monografia zespołu [Studia z Historii Sztuki”, t. XXXIII],

Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1982;

Bałus W., Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX . Część II,

Matejko i Wyspiański [Ars Vetus et Nova, t. XXVI], Kraków

2007;

Czapczyńska-Kleszczyńska D., Teodor Andrzej Zajdzikowski

(1840-1907) pionier krakowskich witrażowników, „Rocznik

Krakowski”, t. LXIX, 2003;

Czapczyńska-Kleszczyńska D., Działalność Franciszka

Białkowskiego i Władysława Skibińskiego. Przyczynek do

badań nad dziejami warszawskich pracowni witrażowniczych,

„Sacrum et Decorum” 5, 2012;

Ertman M., Łódzkie witraże, Łódź 1998;

Frycz J. Odrodzenie sztuki witrażowej w XIX i XX wieku,

„Szkło i ceramika” 25, 1975, nr 6;

Gajewska-Prorok S., Oleszczuk S., Witraże na Śląsku. XIX i

pierwsza połowa XX wieku, Leipzig 2001;

Laskowski A., „Ku estetycznej stronie zawodu…” rola

architektów w odrodzeniu sztuki witrażowej w Galicji na

przełomie XIX i XX wieku, „Rocznik Krakowski” 73, 2007;

Ławicka M., Zapomniana pracownia. Wrocławski instytut

witrażowy Adolpha Seilera (1846-1945), Wrocław 2002;

Sztuka witrażowa w Polsce, red. J. Budyn-Kamykowska, K.

Pawłowska, Kraków 2002;

Witraż w architekturze, architektura na witrażu, red. J. Budyn-

Kamykowska, K. Pawłowska, Kraków 2011;

Witraże secesyjne. Tendencje i motywy, red. T. Szybisty,

Kraków – Legnica 2011;

Witraże w obiektach zabytkowych. Między konserwacją a

sztuką współczesną, red. J. Budyn – Kamykowska, Kraków-

Malbork 2009;

Żychowska M., Współczesne witraże polskie, Kraków 1999.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne – Historia wnętrz mieszkalnych XIX

i początku XX wieku

Rok studiów I-V

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna, filmy M. 2

Zajęcia terenowe M. 3

Cele Zapoznanie z problematyką z zakresu sztuk i rzemiosł

artystycznych stanowiącą istotne dopełnienie podstawowej

wiedzy prezentowanej na wykładach kursowych.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie bez oceny.

Wymagane jest regularne uczęszczanie na zajęcia i zdanie

testu sprawdzającego nabytą wiedzę.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Klasycyzm w poszukiwaniu wzorców antycznych. T. 1

Historyzm jako przejaw kultury mieszczańskiej

doby industrializacji XIX wieku.

T. 2

Ruch odnowy rzemiosła artystycznego kręgu „Arts

&Crafts” i jego wpływ na tendencje reformatorskie

w Europie oraz secesja.

T. 3

Polska droga do odrodzenia sztuk rzemieślniczych

na przełomie XIX i XX wieku.

T.4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Klasycyzm w poszukiwaniu wzorców antycznych.

Fazy stylowe: tzw. Ludwika XVI, Dyrektoriatu,

Empire.

T. 1

Przedstawienie historyzmu jako przejawu kultury

mieszczańskiej doby industrializacji XIX wieku –

Biedermeier, Ludwik Filip, neostyle i eklektyzm.

Wielkie wystawy przemysłowe; rozwój szkolnictwa

i muzealnictwa w zakresie rzemiosła artystycznego.

T. 2

Omówienie ruch odnowy rzemiosła artystycznego

kręgu „Arts &Crafts” i jego wpływ na tendencje

reformatorskie w Europie. Secesja - estetyka

T. 3

wystroju wnętrz i kompozycji mebla; najważniejsze

ośrodki i indywidualności artystyczne.

Ukazanie polskiej drogi do odrodzenia sztuk

rzemieślniczych na przełomie XIX i XX wieku:

„styl zakopiański”, secesja, indywidualność S.

Wyspiańskiego, działalność Towarzystwa „Polska

Sztuka Stosowana”, „Warsztaty Krakowskie” i

Muzeum Techniczno-Przemysłowe.

T.4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student poznaje

terminologię

związaną z

przedstawianą

problematyką

K_W03; T.1-T.4 M.1-M.3 Regularne

uczęszczanie na

zajęcia;

Test sprawdzający.

Student ma

świadomość

zachodzących

przemian

stylowych,

koncepcji

artystycznych i

zna

charakterystyczn

e przykłady

K_W04; T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne

uczęszczanie na

zajęcia;

Test sprawdzający.

Student potrafi

wskazać cechy i

ocenić

znaczenie

artystyczne

omawianych

zjawisk

K_W07 T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne

uczęszczanie na

zajęcia;

Test sprawdzający.

Rozumie

problematykę w

kontekście

związków

historyczno-

kulturowych

epoki

K_W04; K_K01 T.1-T.4 T.1-T.4 Regularne

uczęszczanie na

zajęcia;

Test sprawdzający.

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Huml I., Polska sztuka stosowana XX wieku, Warszawa 1978;

Pevsner N., Pionierzy współczesności. Od Williama Morrisa

do Waltera Gropiusa, Warszawa 1978;

Pile J., Historia wnętrz, Warszawa 2004;

Szczerski A., Wzorce tożsamości. Recepcja sztuki brytyjskiej w

Europie Środkowej około roku 1900, Kraków 2002;

Warsztaty Krakowskie 1913-1926, red. M. Dziedzic, I. Huml,

A. Myczkowska, A. Pleciak, A. Szwaja, Kraków 2009.

Literatura uzupełniająca:

Dom Miłośnika sztuki. Kultura artystyczna Czech i Moraw

1870-1930. Katalog wystawy w Międzynarodowym Centrum

Kultury w Krakowie, Kraków 2010;

Grzeluk I., Słownik terminologiczny mebli, Warszawa 2000.

Korżel-Kwaśna M., Meble pierwszej połowy XIX wieku,

Wrocław 2007.Parissien S., Historia wnętrz. Dom od roku

1700, Warszawa 2010.Woch J., Biedermeier. Przewodnik dla

kolekcjonerów, Warszawa 2007.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne – Błogosławiony Fra Angelico.

Legendy i realia

Rok studiów I-V

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Prof. dr hab. Juliusz Chościcki

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Dyskusja problemowa M. 3

Projekcja filmu M. 4

Cele Poznawanie sztuki florenckiej w poł. XV wieku, technologii

malarskiej w tym środowisku, pogłębienie znajomości

ówczesnych koncepcji teologicznych dominikanów.

Przygotowanie do ewentualnego wyjazdu samodzielnego do

Florencji. Znajomość wyników badań obcej (przeważającej) i

polskiej literatury (od 1901 do lat najnowszych).

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Regularna obecność studentów na zajęciach, jako

podstawowej formy zaliczenia. Zaliczenie zajęć na podstawie

pisemnego testu na zajęciach przedostatnich w semestrze

zimowym.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Sztuka i architektura z kręgu dworu królewskiego w

XVII w., od Marii Medycejskiej jako regentki, aż do

śmierci Ludwika XIV.

T. 1

Rezydencje i ich przemiany ceremonialne,

urbanistyka Paryża i Wersalu, pomniki władcy,

cykle malarskie, mitologiczne portrety władców.

T. 2

Sztuka w służbie kard. Richelieu i Mazarina T. 3

Medalierstwo i ryciny w XVII-wiecznej Francji. T. 4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Omówienie najważniejszych aspektów sztuki i

architektury związanej z kręgiem francuskiego

dworu królewskiego w XVII w., od Marii

Medycejskiej jako regentki, aż do śmierci Ludwika

XIV.

T. 1

Przedstawienie rezydencji i ich przemiany

ceremonialne, urbanistyka Paryża i Wersalu, a także

T. 2

pomniki władcy, cykle malarskie, mitologiczne oraz

portrety władców.

Omówienie realizacji artystycznych związanych z

mecenatem kard. Richelieu i Mazarina.

T. 3

Ukazanie francuskiego medalierstwa w XVII w., jak

również rycin, w tym osobno almanachy co rok

ukazujące się.

T. 4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student poznaje

terminologię

związaną z

przedstawiona

problematyką

K_W03 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M. 3;

M. 4.

Regularne

uczestniczenie w

wykładach;

Test końcowy

Student ma

świadomość

zachodzących

przemian

stylowych,

koncepcji

artystycznych i

zna

charakterystyczn

e ich przykłady

K_W04 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M. 3;

M. 4.

Regularne

uczestniczenie w

wykładach;

Test końcowy

Student potrafi

wskazać cechy i

ocenić

znaczenie

artystyczne

omawianych

zjawisk

K_W07 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M. 3;

M. 4.

Regularne

uczestniczenie w

wykładach;

Test końcowy

Student rozumie

problematykę w

kontekście

związków

historyczno-

kulturowych

epoki

K_W04; K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M. 3;

M. 4.

Regularne

uczestniczenie w

wykładach;

Test końcowy

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Couchaud J.P., Sztuka francuska , t. I-II, Warszawa 1985 (I

wyd.);

Secomska K., Malarstwo francuskie XVII w., W-wa 1985 (I

wyd.);

K. Secomska Spór o starożytność. Problem malarstwa w ,,

Paralelach ‘’ Perrault, Warszawa 1991;

Cienie i światła. Cztery wieki malarstwa francuskiego,

Katalog wystawy w j. fr. i pol., Zamek Królewski w

Warszawie, Warszawa 2005.

Literatura uzupełniająca: Wykaz literatury obcojęzycznej podany będzie w zależności

od znajomości języków przez studentów, już po zapisach

(potrzebnych do dziejów Francji, jej kultury i sztuki).

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne – Sztuka XVII-wiecznego

absolutyzmu we Francji

Rok studiów I-V

Semestr studiów 2

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Prof. dr hab. Juliusz Chościcki

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Dyskusja problemowa M. 3

Projekcja filmu M. 4

Cele Pogłębienie zarówno znajomości sztuki francuskiej w XVII

w., jak i dziejów politycznych Francji, z uwzględnieniem

znaczenia form propagandy w sztuce i w jej teorii w dobie

panowania Ludwika XIV.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Regularna obecność studentów na zajęciach, jako

podstawowej formy zaliczenia. Zaliczenie zajęć na podstawie

pisemnego testu na zajęciach przedostatnich w semestrze

letnim.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Sztuka i architektura z kręgu dworu królewskiego

we Francji w XVII w.

T. 1

Rezydencje królewskie i ich przemiany

ceremonialne, urbanistyka Paryża i Wersalu,

pomniki władcy, cykle malarskie, mitologiczne

portrety władców.

T. 2

Sztuka w służbie kard. Richelieu i Mazarina. T. 3

Francuskie medalierstwo i ryciny w XVII w. T. 4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Omówienie sztuki i architektury z kręgu

francuskiego dworu królewskiego w XVII w., od

Marii Medycejskiej jako regentki, aż do śmierci

Ludwika XIV.

T. 1

Ukazanie rezydencji królewskich i ich przemian

ceremonialnych oraz urbanistyki Paryża i Wersalu, a

także pomników władcy, cykli malarskich i

mitologicznych portrety króla.

T. 2

Przedstawienie realizacji artystycznych związanych T. 3

m. in. z kard. Richelieu i Mazarinim.

Omówienie francuskiego medalierstwa w XVII w.

oraz ryciny, a w tym osobno almanachy co rok

ukazujących się.

T. 4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student poznaje

terminologię

związaną z

przedstawiona

problematyką

K_W03 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M. 3;

M. 4.

Regularne

uczestniczenie w

wykładach;

Test końcowy

Student ma

świadomość

zachodzących

przemian

stylowych,

koncepcji

artystycznych i

zna

charakterystyczn

e ich przykłady

K_W04 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M. 3;

M. 4.

Regularne

uczestniczenie w

wykładach;

Test końcowy

Student potrafi

wskazać cechy i

ocenić

znaczenie

artystyczne

omawianych

zjawisk

K_W07 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M. 3;

M. 4.

Regularne

uczestniczenie w

wykładach;

Test końcowy

Student rozumie

problematykę w

kontekście

związków

historyczno-

kulturowych

epoki

K_W04; K_K01 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M. 3;

M. 4.

Regularne

uczestniczenie w

wykładach;

Test końcowy

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa: Couchaud J.P., Sztuka francuska, t. I-II, Warszawa 1985 (I

wyd.);

Secomska K., Malarstwo francuskie XVII w., Warszawa 1985

(I wyd.);

Secomska K., Spór o starożytność. Problem malarstwa w

,,Paralelach‘’ Perrault, Warszawa 1991;

Cienie i światła. Cztery wieki malarstwa francuskiego,

Katalog wystawy w j. fr. i pol., Zamek Królewski w

Warszawie, Warszawa 2005.

Literatura uzupełniająca: Wykaz literatury obcojęzycznej podany będzie w zależności

od znajomości języków przez studentów, już po zapisach

(potrzebnych do dziejów Francji, jej kultury i sztuki).

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Muzealnictwo archeologiczne

Rok studiów II

Semestr studiów 3

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Sławomir Dryja

Sposób realizacji Wykład

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne Wykład problemowy M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Wizyty w muzeum M. 3

Cele Celem zajęć jest przedstawienie muzealnictwa archeologicznego,

zwrócenie uwagi na jego specyfikę, zapoznanie słuchaczy z

zasadami katalogowania, inwentaryzacji zasadami przechowywania

zabytków archeologicznych.

Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i

warunki zaliczenia, metody i kryteria

oceniania

Zaliczenie z oceną

Obecność na zajęciach zgodnie z zasadami przyjętymi na UPJPII,

aktywność na zajęciach, udział w wizytach muzealnych, zapoznanie

się z kanonem lektur, przedstawienie prezentacji na wskazany temat.

Metody weryfikacji: analiza obecności, ciągła weryfikacja

aktywności.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Historia i współczesność muzealnictwa

archeologicznego

T. 1

Specyfika muzealnictwa archeologicznego T. 2

Koncepcje muzeów i wystaw T. 3

Zasady katalogowania i inwentaryzacji T. 4

Wizyty w wybranych jednostkach muzealnych T. 5

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

W trakcie zajęć studenci zapoznają się z problematyką

i specyfiką muzealnictwa archeologicznego.

Nakreślone zostanie tło historyczne, jak i

współczesność placówek muzealnych, prezentujących

zabytki archeologiczne.

T. 1

W ramach zajęć poruszone zostaną kwestie związane

ze specyfiką i odrębnością muzealnictwa

archeologicznego (ścisły związek z nauką,

różnorodność i masowość zbiorów, szybki ilościowy

przyrost muzealiów), jak również rola muzeów

archeologicznych w ochronie dziedzictwa

kulturowego.

T. 2

Omówione zostaną wybrane koncepcje muzeów,

wystaw czasowych oraz roli eksponatu w przestrzeni

T. 3

muzealnej.

Studenci będą mogli zapoznać się z zasadami

katalogowania, inwentaryzacji i funkcjonowania

magazynów muzealnych, organizacją i

funkcjonowaniem pracowni konserwatorskich oraz

pracowni naukowo-badawczych. Studenci zapoznani

zostaną z praktyczną stroną działalności muzealnej.

T. 4

W ramach zajęć odbędą się wizyty w wybranych

muzeach i oddziałach muzealnych (Muzeum

Archeologiczne, Podziemny Rynek, Wawel Zaginiony,

przedproża kamienicy pod Krzysztofory).

T. 5

Efekty kształcenia

zdefiniowane dla

przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w trakcie

zajęć, wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student rozpoznaje i

charakteryzuje

specyfikę

muzealnictwa

archeologicznego

K_W01 T. 1 – T. 2 M. 1 – M. 3 zaliczenie na

podstawie obecności

oraz ewaluacji

efektów kształcenia

osiąganych przez

studentów, której

dokonuje się

podczas zajęć w toku

dyskusji nad

zagadnieniami

omawianymi przez

wykładowcę.

Przygotowanie

prezentacji na

wybrany temat.

Student formułuje i

definiuje

podstawowe

zagadnienia

związane z

muzealnictwem

archeologicznym

K_W04 T. 1 – T. 5 M. 1 – M. 2

student ocenia i

interpretuje

problemy związane z

muzealnictwem

archeologicznym

K_U02 T. 1 – T. 5 M. 1 – M. 3

Student prawidłowo

identyfikuje

zagrożenia

dziedzictwa

archeologicznego,

ma świadomość jego

znaczenia na

szczeblu lokalnym,

w skali kraju, Europy

i świata

K_K05 T. 1 – T. 3, T. 5 M. 1 – M. 3

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Abramowicz A.

1991 - Historia archeologii polskiej w XIX i XX w., Warszawa.

Czopek S.

2000 - Wstęp do muzealnictwa i konserwatorstwa archeologicznego,

Rzeszów.

Borkowski W., Brzeziński W.

2001 - Prezentacja dziedzictwa archeologicznego, Z Otchłani

Wieków 56, nr 3, s. 80-86.

Brzeziński W.,

2001 - Archaeology in the museum: presenting the past to the

general public, (in:) Quo vadis archaeologia? Whither European

archaeology in the 21st century?, (red: Z. Kobyliński), Warszawa, s.

181–190.

Kobyliński Z.

1998 - Międzynarodowe zasady ochrony i konserwacji dziedzictwa

archeologicznego.

2001 - Teoretyczne podstawy konserwacji dziedzictwa

archeologicznego. Warszawa.

Szpilewska W.

1995 – Problemy muzealnictwa w okresie przemian systemowych,

Muzealnictwo, t. 37, s. 5 – 9.

Literatura uzupełniająca:

Mikocki T.

1990 - Najstarsze kolekcje starożytności w Polsce (lata 1750-1830),

Archiwum Filologiczne XLVI, Wrocław.

Rajewski Z.

1995 – Jak pokazać kopalnię w Krzemionkach ?, Z Otchłani

Wieków, R. 30, s. 141 – 146.

Świecimski J.,

1971, Forma i styl muzeów naukowych, Teka Architektury i

Urbanistyki, t. 5, s. 119- 134.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Ochrona dziedzictwa kulturowego Krakowa

Rok studiów II SUM

Semestr studiów 3

Kod przedmiotu HS.II.3.ODKK

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Obowiązkowy

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Sławomir Dryja

Sposób realizacji Konwersatorium

Wymagania wstępne Nie ma wymagań wstępnych i dodatkowych

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne Wykład problemowy M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Wycieczki terenowe M. 3

Cele Usystematyzowanie wiedzy na temat ochrony kulturowego

dziedzictwa Krakowa. Nabycie wiedzy na temat stanu

zaawansowania badań, charakteru i dostępności źródeł. Wskazanie

potrzeby dalszych prac badawczych, publikacji źródeł, prezentacji

wybranych obiektów.

Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i

warunki zaliczenia, metody i kryteria

oceniania

Zaliczenie z oceną.

Warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach zgodnie z

zasadami przyjętymi na UPJPII, aktywność na zajęciach, udział w

wycieczkach terenowych, zapoznanie się z kanonem lektur. Metody

weryfikacji: analiza obecności, ciągła weryfikacja aktywności.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Zagadnienia związane z ochroną dziedzictwa

kulturowego Krakowa

T. 1

Stan zaawansowania prac T. 2

Metody badawcze i konserwatorskie T. 3

Procesy osadnicze, społeczne i gospodarcze T. 4

Wybrane elementy socjotopografii T. 5

Wybrane elementy życia codziennego w mieście T. 6

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

W trakcie zajęć omówione zostaną zagadnienia

związane z szeroko pojętą ochroną dziedzictwa

kulturowego Krakowa, ze szczególnym

uwzględnieniem problematyki archeologicznej.

T. 1

Omówione zostaną: stan zaawansowania badań, źródła

rękopiśmienne (ze szczególnym uwzględnieniem XVI

i XVII wieku), materiały kartograficzne i metody

rekonstrukcji w terenie, szczególnie w aspekcie

nakładania się kolejnych faz chronologicznych.

T. 2

W dalszej kolejności omówione zostaną metody

badawcze i konserwatorskie, na przykładzie

wybranych obiektów, wizytowanych w terenie.

T. 3

Poruszone zostaną zagadnienia związane z procesami T. 4

osadniczymi, społecznymi i gospodarczymi.

Ważną częścią wykładów będzie omówienie

wybranych elementów socjotopografii (na przykładzie

wskazanych grup zawodowych). Poruszone zostaną

aspekty własności w mieście (duchownej,

mieszczańskiej i szlacheckiej).

T. 5

Omówione zostaną różnorakie aspekty życia

codziennego, jak również problemy ochrony prawnej

(strefy ochrony konserwatorskiej) i rewaloryzacji

obiektów zabytkowych.

T. 6

Efekty kształcenia

zdefiniowane dla

przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w trakcie

zajęć, wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student

charakteryzuje i

definiuje zagadnienia

z zakresu ochrony

dziedzictwa

kulturowego

K_W01 T. 1 – T. 6 M. 1 – M. 2 zaliczenie na

podstawie obecności

oraz ewaluacji

efektów kształcenia

osiąganych przez

studentów, której

dokonuje się

podczas zajęć w toku

dyskusji nad

zagadnieniami

omawianymi przez

wykładowcę.

Przygotowanie

prezentacji na

wybrany temat.

Student

charakteryzuje i

definiuje zagadnienia

z zakresu ochrony

kulturowej zespołów

miejskich

K_W04 T. 1 – T. 6 M. 1 – M. 2

Student inicjuje i

wykorzystuje

potrzebę

upowszechniania

wiedzy na temat

dziedzictwa

kulturowego

(szkolenia

przewodników,

kontakt z młodzieżą,

etc.)

K_K04 T.1 – T. 3 M. 1 – M. 3

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Atlas

2007 - Atlas historyczny miast polskich, t. V, Małopolska, red. R.

Czaja, z. 1: Kraków, red. Z. Noga, Kraków.

Bieniarzówna J., Małecki J.

1984 - Dzieje Krakowa, Kraków w wiekach XVI – XVIII, t. II,

Kraków.

Komorowski W.

2007 - Rozwój urbanistyczno-architektoniczny Krakowa intra

muros w średniowieczu (od połowy XIV wieku) [w:] Kraków, nowe

studia nad rozwojem miasta, praca zbiorowa pod redakcją J.

Wyrozumskiego, BK nr 150, Kraków, s. 153 – 188.

Ostrowski W.

2001 - Wprowadzenie do historii budowy miast. Ludzie –

środowisko, Warszawa 2001.

Pianowski Z.

1984 – Z dziejów średniowiecznego Wawelu, Kraków.

Piekalski J.

2004 - Wczesne domy mieszczan w Europie Środkowej. Geneza –

funkcja - forma, Wrocław.

Radwański K.

1975 – Kraków przedlokacyjny, Kraków.

Rajman J.

2004 - Kraków, zespół osadniczy, proces lokacji, mieszczanie do

roku 1333, Kraków.

Sowina U.

2009 - Woda i ludzie w mieście późnośredniowiecznym i

wczesnonowożytnym . Ziemie polskie z Europą w tle, Warszawa.

Wyrozumski J.

1992 - Dzieje Krakowa, Kraków do schyłku wieków średnich, t. I,

Kraków

Literatura uzupełniająca:

Gimpel J.

1968 – Jak budowano w średniowieczu, Warszawa.

Firlet E. M.

1998 - Najstarsza panorama Krakowa, Kraków.

Frančić M

1964 - Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków.

Grabski W.

1960 - Średniowieczne przedproża domów krakowskich, BKrak, t.

II, s. 25 - 46;

1961 - Wybrane zagadnienia z urbanistyki średniowiecznego

Krakowa, BKrak, t. III, s. 80 – 110.

Kajzer L.

1986 – Wstęp do badań archeologiczno-architektonicznych, Łódź.

1996 – Wstęp do archeologii historycznej, Łódź.

Komorowski W.

1997 - Najstarsze kamienice krakowskie, KAiU, t. XLII, z. 2, s. 107

– 119.

Komorowski W., Folprecht K.

2007 - Rozwój urbanistyczno-architektoniczny Krakowa intra muros

w czasach nowożytnych [w:] Kraków, nowe studia nad rozwojem

miasta, praca zbiorowa pod red. J. Wyrozumskiego, BK nr 150,

Kraków, s. 189 – 295.

Krasnowolski B.

2004 - Lokacyjne układy urbanistyczne na obszarze Ziemi

Krakowskiej w XIII i XIV wieku, cz. I, Miasta Ziemi Krakowskiej,

chronologia procesów osadniczych i typologia układów

urbanistycznych, Kraków.

Kutrzeba S.

1898 - Piwo w średniowiecznym Krakowie, RK, t. 1, Kraków, s. 37

– 52.

Münch H.

1959 - Plan miasta Krakowa Ignacego Enderle z lat (1802 – 1805)

1807 – 1808 tak zwany senacki, wraz z wykazem realności miasta z

początku XIX wieku, Kraków.

Zamorski K.

2007 - Rozwój demograficzny Krakowa w ciągu wieków, [w:]

Kraków. Nowe studia nad rozwojem miasta, BK nr 150, s. 855 –

861, Kraków.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Ochrona zabytków muzealnych (Moduł I)

Rok studiów II SUM

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Natalia Krupa

Sposób realizacji Konwersatorium

Wymagania wstępne Podstawowa wiedza na temat zagadnień z zakresu, historii

sztuki, ochrony zabytków przygotowująca do studiów

humanistycznych.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Dyskusja prowadzona przez wykładowcę M. 3

Praca w grupach M. 4

Cele Celem wykładu jest zapoznanie studentów z podstawowymi

zagadnieniami związanymi z prewencją konserwatorską oraz

sposobami zapobieganiem procesom degradacji zabytków

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną.

Warunki zaliczenia: systematyczny, aktywny udział studentów

na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione

nieobecności), przygotowanie pracy pisemnej wykazującej

zrozumienie zaawansowanych procedur szeroko pojętej

profilaktyki konserwatorskiej rozumianej w oparciu o metody

prewencyjne, opracowanie strategii postępowania wobec

wybranych problemów różnych rodzajów zabytków.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Zakres przedmiotu obejmuje zagadnienia z zakresu

ochrony zabytków sztuki w oparciu o działania

prewencyjne w obrębie szeroko rozumianej

profilaktyki.

T. 1

Strategia ochrony zabytków sztuki T. 2

Profilaktyka konserwatorska T. 3

Dobór właściwych metod konserwatorskich T. 4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Przedmiotem wykładu jest zdobycie i poszerzenie

wiedzy z zakresu opracowywania strategii ochrony

zabytków sztuki w oparciu o zagadnienia

prewencyjne. Studenci przyswoją wiedzę z zakresu

stosowania norm i zasad profilaktyki

T. 1

konserwatorskiej stosowanej do nieinwazyjnej

ochrony zabytków celem zapewnienia im względnie

dobrych warunków przechowywania i

eksponowania.

Punktem wyjścia do poszczególnych bloków zajęć

będą konkretne obiekty sztuki w tym zabytki

malarstwa, rzeźby i zabytków rzemiosła

artystycznego, poddawane analizie pod kątem

zastosowania działań profilaktycznych i

konserwatorskich

T. 2

Profilaktyka konserwatorska:

- Czynniki niszczące i objawy zniszczeń zabytków

-Sposoby zapobiegania przyczynom degradacji

zabytków

- Zabiegi profilaktyczne –nieinwazyjne

- Zabiegi inwazyjne

T. 3

Selektywny dobór metod prewencyjnych

odpowiadających poszczególnym rodzajom

obiektów (malarstwo, rzeźba, papier, skóra, tkaniny,

metal, szkło i ceramika, metal, wyroby jubilerskie).

T. 4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student ma

świadomość i

potrafi

dyskutować na

temat

nieodzownej

potrzeby

ochrony zabytku

jako dokumentu

przeszłości w

znaczeniu

historycznym,

kulturowym i

społecznym

K_W01,

K_W06,

K_W12; K_K04

T. 1- T. 4 M.1-M.4

Udział w

zajęciach;

Praca pisemna

Student ma

świadomość

możliwości

wykorzystania

swojej wiedzy z

zakresu

prewencji i

przechowywania

K_W04,

K_W05;

K_W13

T. 1- T. 4 M.1-M.4

Udział w

zajęciach;

Praca pisemna

obiektów sztuki

w celu ustalenia

strategii ochrony

zabytków

Student potrafi

dokonać

selektywnego

doboru narzędzi

i metod

badawczych

niezbędnych do

opracowania

strategii ochrony

obiektów

zabytkowych

K_U02, K_U04;

K_U08; K_U14

T. 1- T. 4 M.1-M.4

Udział w

zajęciach;

Praca pisemna

Student posiada

umiejętność

przygotowywani

a prac

pisemnych w

oparciu o

materiał

naukowy

stosując metody

prewencyjne

K_U09 T. 1- T. 4 M.1-M.4

Udział w

zajęciach;

Praca pisemna

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa: Grieken R., Janssens K., Cultural Heritage Conservation and

Environmental Impact Assessment by Non – Destructive

Testing and Micro-Analysis, London 2005;

Mandrioli P., Caneva G., Sabbioni C., Cultural Heritage and

Aerobiology: Methods and Measurement Techniques for

Biodeterioration Monitoring, Dordrecht 2003;

Pasierb J. S., Ochrona zabytków sztuki kościelnej, Warszawa

1995;

Rouba B. J., Pielęgnacja świątyni, Toruń 2000;

Strzelczyk A., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady

niszczące zabytki oraz ich zwalczanie, Toruń 2004;

Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki, t. I-III, Warszawa

1989.

Literatura uzupełniająca:

Borchersen K., Padfield T. (red.), Abstracts of Posters at the

Copenhagen Conference19-23 November 2007, Museum

Microclimates, Denmark 2007;

Camuffo D., Microclimate for Cultural Heritage.

Developments in Atmospheric Science, vol. 23, Amsterdam

1998.;

Czop J., Konserwacja zabytków dla każdego, [w] Rapicka J.

(red.), Malarze polscy XIX i XX wieku : mała encyklopedia

rynku sztuki, Kraków 2004;

Święcka E., Konserwacja zapobiegawcza malowideł

ściennych, Warszawa 2010;

Szostak-Kot J., Zagrożenia mikrobiologiczne wyrobów

włókienniczych, Kraków 2007;

Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki, t. I-III, Warszawa

1989;

Timar– Balazsy A., Eastop D., Chemical Principles in Textile

Conservation, Oxford 2004;

Wall S., Kształtowanie klimatu w budynkach muzealnych,

„Chłodnictwo i Klimatyzacja” 2/2006;

Watt, J., Tidblad, J., Kucera, V., Hamilton, R. (red.), The

Effects of Air Pollution on Cultural Heritage, Hendon 2009.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Nowoczesne techniki badawcze w

analizie obiektów zabytkowych cz. I

Rok studiów I-V

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Natalia Krupa

Sposób realizacji Konwersatorium-fakultet

Wymagania wstępne

Ogólna wiedza z zakresu historii i historii kultury

przygotowująca studenta do studiów humanistycznych.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Dyskusja prowadzona przez wykładowcę M. 3

Cele Celem wykładu jest przedstawienie możliwości nowoczesnych

technik badawczych do analizy obiektów zabytkowych.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Warunkiem zaliczenia jest systematyczne uczestnictwo w

zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione

nieobecności) oraz przyswojenie materiału weryfikowane

podczas rozmowy zaliczeniowej kończącej semestr

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Wprowadzenie w nowoczesne techniki badawcze

laboratoryjne

T.1

Współpraca interdyscyplinarna w prowadzeniu

badań

T. 2

Nowoczesne techniki badawcze laboratoryjne T. 3

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Zaprezentowanie możliwości badawczych

nowoczesnych technik laboratoryjnych w

odniesieniu do analizy obiektów zabytkowych.

Środkiem zastosowanymi do realizacji powyższego

zamiaru jest przestawienie studentom

mechanizmów działania konkretnych metod

badawczych oraz doboru metodyki badawczej.

T. 1

Ukazanie potrzeby nawiązywania

interdyscyplinarnej współpracy naukowej do

poszerzania zakresu wiedzy na temat:

autentyczności zabytku, oceny stanu jego

zachowania, analizy surowców i techniki

wykonania, oceny chronologii zabytku, do

dokumentacji etapów konserwacji i monitorowania

T. 2

warunków mikroklimatycznych

Podczas zajęć przedstawione zostaną zagadnienia

dotyczące bloków tematycznych:

Nowoczesne techniki badawcze

- Techniki fotograficzne

- Techniki mikroskopowe.

- Techniki spektroskopowe

- Techniki rozdziału mieszanin

- Wykorzystanie laserów w konserwacji i analizie

obiektów zabytkowych.

T. 3

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student

swobodnie

posługuje się

szerokorozumia

nym warsztatem

historyka sztuki

w celu ustalenia

datowania,

autentyczności

czy stanu

zachowania

zabytku

K_U02, K_U04

T. 1 - T. 3

M. 1-M. 3

Udział w

zajęciach,

Kolokwium ustne

Student rozumie

znaczenie

prowadzenia

badań

interdyscyplinar

nych podczas

pracy z

obiektem

zabytkowym

K_W05,

K_W06

T. 1 - T. 3

M. 1-M. 3

Udział w

zajęciach,

Kolokwium ustne

Student rozumie

potrzebę

ciągłego

kształcenia się i

podążania za

rozwijającymi

się

możliwościami

naukowymi i

technicznymi w

K_K01 T. 1 - T. 3

M. 1-M. 3

Udział w

zajęciach,

Kolokwium ustne

zakresie analizy

obiektów

zabytkowych

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Flik, J. (red.), Ars longa Vita brevis, Tradycyjne i nowoczesne

metody badania dzieł sztuki, Toruń 2002;

Keally D., Haines H. J., Chemia analityczna, Warszawa 2009;

Glascock M, D., Speakman R. S., Popelka-Filcoff (red.),

Archaeological Chemistry, Analytical Techniques and

Archaelogical Interpretation, Washington 2007;

Ciliberto E., Spoto G., Modern Analytical Methods in Art and

Archaeology, Nev Your-Chichester-Weinheim-Brisbone-

Singapore-Toronto 2000;

Techniki analityczne w konserwacji zabytków, seminarium i

warsztaty, Gdańsk 2006;

Ze względu na brak literatury przedmiotu, część materiałów

przedstawiana będzie studentom cyklicznie podczas zajęć.

Literatura uzupełniająca:

Alfassi Z. B., Non-destructive Elemental Analysis, Oxford

2001;

Pasierb J. S., Ochrona zabytków sztuki kościelnej, Warszawa

1995;

Pollard A. M., Batt C. M., Stern B., Young S. M. M.,

Analytical Chemistry in Archaelogy, Cambridge 2007;

Rouba B. J., Pielęgnacja świątyni, Toruń 2000;

Rouessac F., Rouessac A., Chemical Analysis, Modern

Instrumentation methods and Techniques, Chichester 2007;

Strzelczyk A. B. Karbowska – Berent J., Drobnoustroje i

owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004;

Szostak-Kot J., Zagrożenia mikrobiologiczne wyrobów

włókienniczych, Kraków 2007;

Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki, t. I-III, Warszawa

1989.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Nowoczesne techniki badawcze w

analizie obiektów zabytkowych cz. II

Rok studiów I-V

Semestr studiów 2

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Natalia Krupa

Sposób realizacji Konwersatorium-fakultet

Wymagania wstępne Ogólna wiedza z zakresu historii i historii kultury

przygotowująca studenta do studiów humanistycznych.

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Dyskusja prowadzona przez wykładowcę M. 3

Cele Celem wykładu jest przedstawienie efektów

interdyscyplinarnej współpracy naukowej rozszerzających

warsztat historyka sztuki o nowoczesną interdyscyplinarną

metodykę badawczą.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Warunkiem zaliczenia jest systematyczne uczestnictwo w

zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione

nieobecności) oraz przyswojenie materiału weryfikowane

podczas rozmowy zaliczeniowej kończącej semestr.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Kryteria badawcze T. 1

Metody badawcze T. 2

Metody oceny autentyczności dzieł sztuki T. 3

Interpretacja wyników badań analitycznych T. 4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Wyznaczenie kryterium doboru metod badawczych T. 1

Metody badawcze:

- Techniki badawcze nieinwazyjne

- Techniki badawcze inwazyjne

T. 2

Selektywny dobór metod badawczych do analizy

różnych rodzajów obiektów zabytkowych, tj.

obiekty złożone (malarstwo, rzeźba), papier, skóra,

tkaniny, metal itp. oraz techniki analityczne do

badania obiektów organicznych/nieorganicznych

T. 3

Metody oceny autentyczności dzieł sztuki T. 4

Interpretacja wyników badań analitycznych T. 5

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student

swobodnie

posługuje się

szerokorozumia

nym warsztatem

historyka sztuki

w celu ustalenia

datowania,

autentyczności

czy stanu

zachowania

zabytku

K_U02, K_U04

T. 1 - T. 3

M. 1-M. 3

Udział w

zajęciach,

Kolokwium ustne

Student rozumie

znaczenie

prowadzenia

badań

interdyscyplinar

nych podczas

pracy z

obiektem

zabytkowym

K_W05,

K_W06

T. 1 - T. 3

M. 1-M. 3

Udział w

zajęciach,

Kolokwium ustne

Student rozumie

potrzebę

ciągłego

kształcenia się i

podążania za

rozwijającymi

się

możliwościami

naukowymi i

technicznymi w

zakresie analizy

obiektów

zabytkowych

K_K01 T. 1 - T. 3

M. 1-M. 3

Udział w

zajęciach,

Kolokwium ustne

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Alfassi Z. B., Non-destructive Elemental Analysis, Oxford

2001;

Flik, J. (red.), Ars longa Vita brevis, Tradycyjne i nowoczesne

metody badania dzieł sztuki, Toruń 2002;

Keally D., Haines H. J., Chemia analityczna, Warszawa 2009;

Glascock M, D., Speakman R. S., Popelka-Filcoff (red.),

Archaeological Chemistry, Analytical Techniques and

Archaelogical Interpretation, Washington 2007;

Ciliberto E., Spoto G., Modern Analytical Methods in Art and

Archaeology, Nev Your-Chichester-Weinheim-Brisbone-

Singapore-Toronto 2000;

Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki, t. I-III, Warszawa

1989;

Techniki analityczne w konserwacji zabytków, seminarium i

warsztaty, Gdańsk 2006;

Ze względu na brak literatury przedmiotu, część materiałów

przedstawiana będzie studentów cyklicznie podczas zajęć.

Literatura uzupełniająca:

Pasierb J. S., Ochrona zabytków sztuki kościelnej, Warszawa

1995;

Pollard A. M., Batt C. M., Stern B., Young S. M. M.,

Analytical Chemistry in Archaelogy, Cambridge 2007;

Rouba B. J., Pielęgnacja świątyni, Toruń 2000;

Rouessac F., Rouessac A., Chemical Analysis, Modern

Instrumentation methods and Techniques, Chichester 2007;

Strzelczyk A. B. Karbowska – Berent J., Drobnoustroje i

owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004;

Szostak-Kot J., Zagrożenia mikrobiologiczne wyrobów

włókienniczych, Kraków 2007.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Dzieje polskiej historii sztuki (część

I: do r. 1939)

Rok studiów I-V

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Prof. dr hab. Adam Małkiewicz

Sposób realizacji Wykład monograficzny

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Dyskusja moderowana przez prowadzącego M. 2

Cele Celem wykładu jest uzyskanie przez studenta szerokiej wiedzy

o dziejach polskiej historii sztuki do roku 1939,

przedstawionych na tle europejskim oraz w kontekście innych

nauk historycznych w Polsce, o kształtowaniu się środowisk i

instytucji, o rozwoju metod badawczych

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie bez oceny, na podstawie udziału w zajęciach (co

najmniej 2/3 obecności; dopuszczalne najwyżej 2 absencje bez

usprawiedliwienia) oraz ewaluacji efektów kształcenia

osiąganych przez studentów, której dokonuje się podczas zajęć

w toku rozmów o zagadnieniach omawianych przez

wykładowcę.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Dzieje polskiej historii sztuki od początku

piśmiennictwa na ten temat do wybuchu II wojny

światowej, ujętych na tle europejskim.

T. 1

Dzieje polskiej historii sztuki w danym okresie,

ujęte w kontekście innych nauk historycznych w

Polsce.

T. 2

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Wykład dostarcza wiedzę o dziejach polskiej historii

sztuki od początku piśmiennictwa na ten temat do

wybuchu II wojny światowej, ujętych na tle

europejskim, a w szczególności o formach

przednaukowej refleksji nad sztuką i życiem

artystycznym, o historycznych okolicznościach

kształtowania się naukowej historii sztuki i o

powstawaniu i roli sprzyjających temu procesowi

instytucji społecznych, naukowych i kulturalnych,

wreszcie o rozwoju naukowej historii sztuki,

powstawaniu jej nowych ośrodków: środowisk i

T. 1

instytucji, o zmieniających się formach realizacji się

tej nauki i przemianach jej metod badawczych.

Wykład dostarcza wiedzę o dziejach polskiej historii

sztuki od początku piśmiennictwa na ten temat do

wybuchu II wojny światowej, ujętych w kontekście

innych nauk historycznych w Polsce.

T. 2

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student

zdobywa

poszerzone

wiadomości o

polskiej historii

sztuki do r.

1939.

K_W02,

K_W03

T. 1 M. 1 Forma ustna

(dyskusja

moderowana przez

prowadzącego)

Student

uświadamia

sobie kontekst

historyczny

(społeczny i

instytucjonalny)

ukształtowania

się naukowej

historii sztuki,

jej rozwoju i

przemian.

K_W09, K_K01 T. 2 M. 1, M. 2 Forma ustna

(dyskusja

moderowana przez

prowadzącego)

Student potrafi

scharakteryzowa

ć metody

badawcze

historii sztuki w

ujęciu

historycznym.

K_W07, K_U04 T. 1, T. 2 M. 2 Forma ustna

(dyskusja

moderowana przez

prowadzącego)

Student

uzyskuje

świadomość

rozwoju nauki

jako kontinuum

i zasługi

poprzednich

generacji

uczonych dla

dorobku i

obecnego stanu

historii sztuki w

K_W01, K_K04 T. 1, T. 2 M. 1 Forma ustna

(dyskusja

moderowana przez

prowadzącego)

Polsce.

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

J. Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych,

Wrocław 1980;

Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948;

Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji

naukowych w XIX i XX wieku, red. A. S. Labuda, Poznań 1996;

Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice,

Kraków 2005;

[A. Małkiewicz i R. Ochęduszko], Historia sztuki na

Uniwersytecie Jagiellońskim (1882-2005) / History of Art at

the Jagiellonian University (1882-2007), [Kraków 2007];

Literatura uzupełniająca:

Bochnak, Historia sztuki, [w:] Polska Akademia Umiejętności

1872-1952. Materiały sesji jubileuszowej, Wrocław 1974, s.

235-248;

Bochnak, Historia sztuki w Uniwersytecie Jagiellońskim, [w:]

Studia z dziejów Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1967

(ZNUJ, Prace Historyczne t. 16), s. 223-363;

Die Etablierung und Entwicklung des Faches Kunstgeschichte

in Deutschland, Polen und Mitteleuropa (anlässlich des 125-

jährigens Gründungsjubiläums des ersten Lehrstuhls für

Kunstgeschichte in Polen) / Kształtowanie się i rozwój historii

sztuki w Niemczech, Polsce oraz Europie Środkowej (w 125.

rocznicę utworzenia pierwszej na ziemiach polskich

uniwersyteckiej katedry historii sztuki), red. W. Bałus i J.

Wolańska, Warszawa 2010;

History of Art History in Central, Eastern and South-Eastern

Europe, red. J. Malinowski, vol. 1-2, Toruń 2012;

„Rocznik Historii Sztuki”, t. 36 (2012) i 37 (2013) [biografie

19 polskich historyków sztuki];

Stulecie Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego

w Krakowie (1882-1982), Warszawa-Kraków 1990 (ZNUJ,

Prace z Historii Sztuki t. 19).

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Dzieje polskiej historii sztuki (cz. II:

od r. 1939)

Rok studiów I-V

Semestr studiów 2

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Prof. dr hab. Adam Małkiewicz

Sposób realizacji Wykład monograficzny

Wymagania wstępne Zaliczenie pierwszej części wykładu

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Dyskusja moderowana przez prowadzącego M. 2

Cele

Celem wykładu jest uzyskanie przez studenta szerokiej wiedzy

o dziejach polskiej historii sztuki po roku 1939,

przedstawionych na tle europejskim oraz w kontekście innych

nauk historycznych w Polsce, o zmianach geografii i

organizacji środowisk i instytucji naukowych, o modyfikacji

ich celów i metod działania, oraz o przemianach metod

badawczych.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie bez oceny, na podstawie udziału w zajęciach (co

najmniej 2/3 obecności; dopuszczalne najwyżej 2 absencje bez

usprawiedliwienia) oraz ewaluacji efektów kształcenia

osiąganych przez studentów, której dokonuje się podczas zajęć

w toku rozmów o zagadnieniach omawianych przez

wykładowcę.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Dzieje polskiej historii sztuki po II wojny

światowej, ujęte na tle światowym.

T. 1

Dzieje polskiej historii sztuki w kontekście

zachodzących w świecie przemian politycznych,

ideowych, społecznych i gospodarczych, w

decydujący sposób wpływających na sytuację w

Polsce.

T. 2

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Wykład dostarcza wiedzę o dziejach polskiej historii

sztuki po II wojnie światowej, a w szczególności o

zmianach geografii i organizacji środowisk i

instytucji naukowych czynnych w Polsce, o

modyfikacji ich celów i metod działania, o

różnicowaniu się i przemianach metod badawczych.

T. 1

Omówienie dziejów polskiej historii sztuki w T. 2

kontekście zachodzących w świecie przemian

politycznych, ideowych, społecznych i

gospodarczych, w decydujący sposób

wpływających na sytuację w Polsce.

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student

zdobywa

poszerzone

wiadomości o

polskiej historii

sztuki po r.

1939.

K_W02,

K_W03

T. 1 M. 1 Forma ustna

(dyskusja

moderowana przez

prowadzącego)

Student

uświadamia

sobie kontekst

historyczny

(polityczny,

ideowy i

społeczny)

przemian

zachodzących w

polskiej historii

sztuki po II

wojnie

światowej i jego

międzynarodow

e

uwarunkowania.

K_W09, K_K01 T. 2 M. 1, M. 2 Forma ustna

(dyskusja

moderowana przez

prowadzącego)

Student potrafi

scharakteryzowa

ć główne nurty

metodologiczne

polskiej historii

sztuki po II

wojnie

światowej.

K_W07, K_U04 T. 1, T. 2 M. 2 Forma ustna

(dyskusja

moderowana przez

prowadzącego)

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

J. Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych,

Wrocław 1980;

Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948;

Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji

naukowych w XIX i XX wieku, red. A. S. Labuda, Poznań 1996;

Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice,

Kraków 2005;

[A. Małkiewicz i R. Ochęduszko], Historia sztuki na

Uniwersytecie Jagiellońskim (1882-2005) / History of Art at

the Jagiellonian University (1882-2007), [Kraków 2007].

Literatura uzupełniająca:

Die Etablierung und Entwicklung des Faches Kunstgeschichte

in Deutschland, Polen und Mitteleuropa (anlässlich des 125-

jährigens Gründungsjubiläums des ersten Lehrstuhls für

Kunstgeschichte in Polen) / Kształtowanie się i rozwój historii

sztuki w Niemczech, Polsce oraz Europie Środkowej (w 125.

rocznicę utworzenia pierwszej na ziemiach polskich

uniwersyteckiej katedry historii sztuki), red. W. Bałus i J.

Wolańska, Warszawa 2010;

History of Art History in Central, Eastern and South-Eastern

Europe, red. J. Malinowski, vol. 1-2, Toruń 2012

„Rocznik Historii Sztuki”, t. 36 (2012) i 37 (2013) [biografie

19 polskich historyków sztuki];

Stulecie Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego

w Krakowie (1882-1982), Warszawa-Kraków 1990 (ZNUJ,

Prace z Historii Sztuki t. 19).

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Seminarium licencjackie z historii sztuki nowożytnej

Rok studiów III

Semestr studiów 5-6

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr hab. Ryszard Szmydki

Sposób realizacji Ćwiczenia

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 60

Stosowane metody dydaktyczne

Zajęcia terenowe M. 1

Prezentacja fragmentów przygotowanych prac

seminaryjnych połączona z dyskusja na forum

grupy

M. 2

Konsultacje odnośnie poprawności merytorycznej i

warsztatowej prac

M. 3

Cele Student rozszerza swoją wiedzę na temat współczesnej

metodologii stosowanej w historii sztuki nowożytnej; utrwala

znajomość zasad zapisu bibliograficznego spełniającego

wymogi weryfikowalności pracy naukowej; doskonali swój

warsztat badawczy; dalej rozwija umiejętność analizy i

interpretacji dzieła sztuki.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie bez oceny. Warunkiem zaliczenia jest aktywny

udział w zajęciach seminaryjnych, frekwencja (dopuszczalne

są trzy obecności nieusprawiedliwione) oraz złożenie pracy

licencjackiej w formie zaaprobowanej przez prowadzącego.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Omówienie problematyki badawczej związanej z

zaaprobowanymi przez prowadzącego tematami

T. 1

Zapoznanie z metodologią badawczą i zasadami

redagowania pracy

T. 2

Praca nad tekstami źródłowymi i ich krytyka T. 3

Doskonalenie pisanych prac licencjackich T. 4

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Podczas zajęć seminaryjnych student przygotowuje

pracę licencjacką na temat zaaprobowany przez

prowadzącego.

T. 1

Rozwijanie umiejętności związanych z pracą nad

tekstem oraz warsztatu badawczego. Doskonalenie

zapisu bibliograficznego, terminologii właściwej

sztuce nowożytnej, umiejętności posługiwania się

odpowiednią metodologią pracy naukowej.

T. 2

Rozwijanie umiejętności pracy nad tekstami T. 3

źródłowymi i ich krytyka

Dyskusja nad prezentowaniem fragmentów prac

licencjackich, pozwalająca na doskonalenie

umiejętności krytycznej oceny i formułowania

własnych wniosków przez studentów.

T. 4

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student nabywa

umiejętność

posługiwania się

prawidłową

terminologią

K_W02 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas

seminarium

licencjackiego;

Praca licencjacka.

Student potrafi

posługiwać się

podstawowymi

metodami

analizy i

interpretacji

dzieł sztuki

K_W07 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas

seminarium

licencjackiego;

Praca licencjacka.

Student nabywa

umiejętność

zdobywania

wiedzy

korzystając z

bibliotek i

źródeł

internetowych

K_U03 T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas

seminarium

licencjackiego;

Praca licencjacka.

Student umie

sporządzić pracę

naukową

wykorzystując

w niej

podstawowe

elementy

warsztatu

naukowego

K_U01, K_U02,

K_U06, K_U08

T. 1; T. 2; T. 3; T.

4.

M. 1; M. 2; M.3. Dyskusja podczas

seminarium

licencjackiego;

Praca licencjacka.

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura jest indywidualnie dostosowana do tematu pisanej

pracy licencjackiej.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Sztuka na Śląsku w XIV wieku

Rok studiów I-V

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR

Sposób realizacji Wykład monograficzny

Wymagania wstępne

Wiedza i umiejętności z zakresu historii sztuki , jakie zostały

zdobyte na poprzednich latach studiów

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład z wykorzystaniem prezentacji

multimedialnej

M. 1

Wykład konwersatoryjny, dialogiczny M. 2

Cele Celem wykładu jest uzyskanie pogłębionej szczegółowej

wiedzy o sztuce XIV wieku w jednej dzielnicy historycznej –

Śląsku. Wykład ma na celu ukazanie złożoności kultury

artystycznej, wielorakości treści ideowych oraz ukazania

podłoża, kulturowego, politycznego i religijnego sztuki

śląskiej tego czasu..

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Formą zaliczenia jest kolokwium ustne

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Tło historyczne, społeczne, polityczne i religijne

sztuki śląskiej XIV stulecia

T. 1

Sztuka miast i architektura kościołów T. 2

Sztuka Piastów śląskich T. 3

Sztuka książki T. 4

Sztuka kościołów – kolegiackich, klasztornych,

wiejskich

T. 5

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

-podziały polityczne Śląska, księstwa i ich

przechodzenie pod władanie czeskie

-kościół na Sasku i jego rola

-społeczeństwo Śląska

-podstawowe wyznaczniki kultury regionu

T. 1

-urbanistyka miast

-kościoły wysp odrzańskich na początku wieku

-wielkie bazyliki miejskie

T. 2

-nagrobki Piastów śląskich]\

-fundacje religijne i kulturowe

- Kodeks Lubiński i kult św. Jadwigi w kręgu

T. 3

Piastów

-podstawowe nurty w malarstwie miniaturowym T. 4

-malarstwo ścienne

-rzeźba architektoniczna

-snycerstwo ze szczególnym uwzględnieniem

ołtarzy szafiastych

-malarstwo tablicowe

T. 5

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student posiada

ogólna wiedzę

na temat historii

społeczno-

politycznej i

kultury

dzielnicy

śląskiej w XIV

wieku

K_W05 T. 1 M. 1- M.2 Kolokwium ustne

Student posiada

szczegółową

wiedzę na temat

kultury

artystycznej w

różnorakich jej

przejawach na

Śląsku w XIV

wieku

K_W04 T.2 – T. 5 M. 1- M.2 Kolokwium ustne

Student zna i

rozumie

podstawowe

metody analizy i

interpretacji

dzieł sztuki

właściwe dla

czasu i epoki

K_W07 T.2 – T. 5 M. 1- M.2 Kolokwium ustne

Student ma

pogłębiona

umiejętność

analizy

stylistycznej i

ikonograficznej

dziel sztuki

średniowiecznej

z

uwzględnieniem

K_U02 T.2 – T. 5 M. 1- M.2 Kolokwium ustne

warunków czasu

(XIV stulecie)

oraz przestrzeni

(Śląsk)

Student potrafi

stosować

różnorodne

metody

interpretacji

treściowej dziel

sztuki i stosuje

je do

interpretacji

sztuki XIV

stulecia na

Śląsku

K_U04, K_U05 T.2 – T. 5 M. 1- M.2 Kolokwium ustne

Student posiada

umiejętność

łączenia

konkretnych

dzieł i grup dzieł

sztuki z

wydarzeniami

politycznymi,

nurtami

religijnymi oraz

zjawiskami

kultury oraz

potrafi

zastosować te

związki do

interpretacji

treściowej dziel

sztuki

K_U04, K_U05 T.2 – T. 5 M. 1- M.2 Kolokwium ustne

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Kutzner M., Zlat M., Śląsk. W: Architektura gotycka w Polsce/

pod red. T. Mroczko i M. Arszyńskiego.*. -Warszawa, 1995,

s.125-154;

Karłowska-Kamzowa A., malarstwo ścienne na Śląsku W:

Malarstwo tablicowe na Śląsku. W: Malarstwo gotyckie w

Polsce: * Synteza/ pod red. A. S. Labudy i K. Secomskiej.-

Warszawa 2004, s. 69-92;

Kębłowski J., Pomniki Piastów śląskich w dobie

średniowiecza. -Wrocław warszawa Kraków Gdańsk, 1979

D. Tabor, Malarstwo książkowe na Śląsku. w XIV wieku.

Kraków, 2008;

Miodońska B., Śląskie malarstwo książkowe. W: Malarstwo

gotyckie w Polsce: *Synteza/ pod red. A. S. Labudy i K.

Secomskiej.-Warszawa 2004, s. 377-412;

Śląsk – perła w koronie czeskiej: historia kultura sztuka/ pod

red. M. kapustki, V. Vlnasa . -Praha 2000;

Śląsk – perła w koronie czeskiej: historia kultura sztuka: trzy

okresy w relacjach artystycznych Śląska i Czech/ pod red. A.

Niedzielenki i V. Vlnasa.- Praha 2006;

Ziomecka A., Malarstwo tablicowe na Śląsku. W: Malarstwo

gotyckie w Polsce: * Synteza/ pod red. A. S. Labudy i K.

Secomskiej.- Warszawa 2004, s.215-249.

Literatura uzupełniająca:

Czapliński M., Kaszuba E., G. Wąs, R. Żerelik, Historia

Śląska.- Wrocław, 2002;

Dolny Śląsk: monografia historyczna/ pod red. W.

Wrzesińskiego.- Wrocław, 2006 Mandziuk J., Historia

Kościoła Katolickiego na Śląsku: średniowiecze. T. 1, część 1

(do roku 1407). – Wyd. 2.- Warszawa 2010;

Z dziejów sztuki śląskiej pod red. Z. Świechowskiego.-

Warszawa 1978.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Historia Sztuki i Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Zajęcia fakultatywne - Kanonicy regularni i mendykanci w

średniowiecznej Polsce

Rok studiów I-V

Semestr studiów 1

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr hab. Andrzej Włodarek, prof. UPJPII

Sposób realizacji Wykład monograficzny

Wymagania wstępne Brak

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30

Stosowane metody dydaktyczne

Wykład M. 1

Prezentacja multimedialna M. 2

Cele Zapoznanie z dziejami i wkładem w kulturę polską klasztorów

zakonów kanonickich i mendykanckich w średniowieczu.

Pogłębienie wiedzy z historii, historii Kościoła oraz

ikonografii.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Test zaliczeniowy

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Zakonodawcy i ich reguły zakonne T. 1

Żywoty świętych zakonników i ich ikonografia. T. 2

Zakony kanonickie T. 3

Zakony mendykanckie T. 4

Habity, godła i dewizy zakonne

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Omówienie żyjących w średniowieczu wybranych

zakonodawców i ich reguły zakonne

T. 1

Żywoty świętych (m.in. Augustyn, Norbert,

Dominik, Jacek, Franciszek, Antoni) i ich

ikonografia.

T. 2

Zakony kanonickie:

- kanonicy regularni laterańscy

- premonstratensi

- duchach

- bożogrobcy

T. 3

Zakony mendykanckie:

- dominikanie

- franciszkanie

- paulini

T. 4

Przedstawienie habitów, godeł i dewiz zakonnych T. 5

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student zna i

identyfikuje

rodzaje

zakonów

funkcjonujące

na ziemiach

polskich w

średniowieczu.

K_W02

T. 1 – T. 10 M. 1 – M. 2 Obecność na

wykładach i test

sprawdzający

znajomość

tematyki

Student zna

wkład

poszczególnych

zakonów w

kulturę polski

średniowiecznej.

K_W07 T. 1 – T. 10 M. 1 – M. 2 Obecność na

wykładach i test

sprawdzający

znajomość

tematyki

Student potrafi

na podstawie

analizy

ikonograficznej

rozpoznać

świętych

przedstawicieli

poszczególnych

zakonów

K_W07 T. 1 – T. 10 M. 1 – M. 2 Obecność na

wykładach i test

sprawdzający

znajomość

tematyki

Student zna

najważniejsze

reguły zakonne i

procesy

fundacyjne

klasztorów

różnych

zakonów

K_W07 T. 1 – T. 10 M. 1 – M. 2 Obecność na

wykładach i test

sprawdzający

znajomość

tematyki

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Barącz S., Rys dziejów Zakonu Kaznodziejskiego w Polsce,

Lwów 1861;

Bożogrobcy w Polsce, Miechów-Warszawa 1999;

Brudziński A., Kanonicy regularni od pokuty na ziemiach

polskich, Kraków 2003;

Grychowski M., Marecki J., Zakony w Polsce, Warszawa

2009;

Kłoczowski, t. I-II, Warszawa 1975; H. Uth, Szkic historyczno-

biograficzny Zakonu Augustiańskiego w Polsce, Kraków 1930;

Łatak K., Kanonicy Regularni Laterańscy na Kazimierzu w

Krakowie, Ełk 1999;

Łużyniecka E., Architektura klasztorów cysterskich, Wrocław

2002;

Monasticon cisterciense Poloniae, t. I-II, Poznań 1999;

Studia nad historią dominikanów w Polsce (1222-1972), red.

J. Wyczawski H. (red.), Klasztory bernardyńskie w Polsce,

Kalwaria Zebrzydowska 1985;

Zakony franciszkańskie w Polsce, red. J. Kłoczowski, t. I:

Franciszkanie w Polsce średniowiecznej, Lublin 1983.

SYLABUS UPJPII 2013/2014

Nazwa jednostki prowadzącej

przedmiot

Instytut Historii Sztuki i Kultury

Nazwa kierunku Ochrona Dóbr Kultury

Nazwa przedmiotu Seminarium magisterskie z historii sztuki XIX i XX wieku

Rok studiów II SUM

Semestr studiów 1-4

Kod przedmiotu

Typ studiów Stacjonarne

Język kształcenia Polski

Typ przedmiotu (obowiązkowy,

wybieralny)

Wybieralny

Imię i nazwisko osoby/osób

prowadzących przedmiot

Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda

Sposób realizacji Ćwiczenia

Wymagania wstępne

Podstawowa znajomość sztuki XIX i XX w. z zakresu studiów

licencjackich

Liczba godzin zajęć dydaktycznych 120

Stosowane metody dydaktyczne

Ukierunkowanie studenta przy wyborze tematu

pracy

M. 1

Rozważanie problemów i metod badawczych M. 2

Omawianie literatury poszczególnych prac M. 3

Konsultacje odnośnie poprawności merytorycznej i

warsztatowej przygotowywanych prac

M. 4

Referowanie przez studentów fragmentów

opracowań i dyskusje nad nimi

M.5

Zaznajomienie studentów ze źródłami

charakterystycznymi dla epoki, prezentacja

referatów poświęconych problematyce zbliżonej do

tematów prac

M.6

Cele Zdobycie umiejętności pisania prac w oparciu o poprawny

warsztat naukowy, przestrzeganie reguł metodologicznych,

krytyczną ocenę źródeł, samodzielne formułowanie

syntetycznych wniosków. Student nabywa umiejętności

merytorycznego wypowiadania się w formie pisemnej i ustnej.

Sposób zaliczenia przedmiotu.

Forma i warunki zaliczenia, metody

i kryteria oceniania

Zaliczenie otrzymane na podstawie obecności na większości

zajęć, referowania wyników kwerend, przygotowywanie i

omawianie kolejnych rozdziałów oraz dodatkowych prac

pisemnych, złożenie pracy magisterskiej.

Treści merytoryczne (skrócony opis

przedmiotu)

Wybór tematu pracy magisterskiej T. 1

Omówienie problematyki badawczej związanej z

poszczególnymi tematami

T. 2

Warsztat metodologiczny T. 3

Umiejętność korzystania z literatury i źródeł T. 4

Przygotowanie referatów pisemnych i wystąpień

ustnych z problematyki zbliżonej do tematu pracy

T. 5

Referowanie kolejnych rozdziałów połączone z T. 6

dyskusją

Treści merytoryczne (pełny opis

przedmiotu)

Przygotowanie pracy magisterskiej na temat

zaaprobowany przez prowadzącego po uprzednich

konsultacjach

T. 1

Omówienie problematyki badawczej związanej z

poszczególnymi tematami. Zagadnienia poruszane

w pracach magisterskich obejmują kwestie

związane z ochroną dóbr kultury, ze szczególnym

uwzględnieniem głównych dziedzin sztuki polskiej i

europejskiej XIX i XX w.

T. 2

Zapoznanie studentów z metodologią badawczą,

zasadami redagowania prac

T. 3

Nabywanie umiejętności korzystania z literatury i

źródeł historycznych oraz ich krytycznego

interpretowania

T. 4

Przygotowanie referatów pisemnych i wystąpień

ustnych z problematyki zbliżonej do tematu pracy

T. 5

Referowanie kolejnych rozdziałów i wystąpień w

oparciu o pogłębioną analizę i kontekst krytyczny

T. 6

Efekty

kształcenia

zdefiniowane

dla przedmiotu

Odniesienie do

kierunkowych

efektów

kształcenia

Treści kształcenia

omawiane w

trakcie zajęć,

wspomagające

uzyskanie

zakładanego efektu

kształcenia

Metody i narzędzia

dydaktyczne

Sposoby

sprawdzania

osiągnięcia

założonego efektu

Student potrafi

posługiwać się

aparatem

naukowym

historyka sztuki

i

wykorzystywać

wiedzę i

umiejętności

nabyte w trakcie

studiów

K_W07;

K_W10;

K_U04; K_K04

T.1-T.4., T. 6 M.1-M.6 Praca magisterska

Referaty

Zaliczenie na

podstawie

obecności

Posiada wiedzę

na temat

współczesnych

metod

badawczych

K_W06 T.3 M.2 Praca magisterska

Student zna

wybrane teksty

źródłowe i umie

je interpretować

i krytycznie

oceniać

K_U01; K_U06; T.4 M.4, M.5 Praca magisterska

Uzyskuje K_K01 T.1, T.6 M.2., M.4, M.5 Praca magisterska

świadomość

zakresu swojej

wiedzy i

potrzebę

pogłębiania jej

przez całe życie

Student nabywa

umiejętności

przygotowania

wystąpień

ustnych i

pisemnych

K_U03; K_U04 T.5 M.5, M.6 Praca magisterska

referat

Student nabywa

umiejętności

przeprowadzani

a samodzielnej,

pogłębionej

analizy

badawczej,

syntetycznych

podsumowań i

krytycznej

oceny

wybranego

zagadnienia

K_W03;

K_W05; K_U01

T.2, T.3, T.4T.6 M.2, M.5, M.6 Praca magisterska

Student zna

podstawowe

pojęcia i zasady

prawa

autorskiego oraz

zarządzania

zasobami

własności

intelektualnej

K_W08 T.1, T.6 M.5 Praca magisterska

Wykaz literatury podstawowej i

uzupełniającej, obowiązującej do

zaliczenia danego przedmiotu

Literatura podstawowa:

Eco U., Jak napisać pracę dyplomową: poradnik dla

humanistów, Warszawa 2007.

D’Alleva A., Metody i teorie historii sztuki, Kraków 2013

Literatura uzupełniająca: Literatura szczegółowa dobierana indywidualnie do wybranej

tematyki pracy.