Spis treści - Antwerpia po polskuantwerpiapopolsku.be/gazety/2017-10.pdf · Nowe zajęcia sportowe...

Co słychać w Antwerpii. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .3

Przegląd prasy belgijskiej. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .4

Dziecko w Polsce i za granicą - obywatelstwo i dokumenty...........................................................................7

Przegląd prasy polskiej. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10

Warto wiedzieć. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .12

Zeznania podatkowe w Belgii. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .16

Polska: 10 pytań o emeryturę....................................................................................................................................18

Z bloga wesołej emigrantki. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .20

Kupić dziecku telefon, czy nie? Dylematy rodziców. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .23

Mamo, tato ja też tu jestem!. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .26

Z gniewnym człowiekiem pod jednym dachem. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .30

Kryzys - czas refleksji. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .32

Czy alkoholizm musi być przekleństwem? Część 1. Bestia (Odcinek 2). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .36

Toksyczni ludzie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .40

Jak zakończyć toksyczny związek w 11 krokach. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .42

Garderoba na jesień i zimę. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .46

10 sposobów na wydłużenie i wyszczuplenie sylwetki. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .47

Zdrowa gorzka czekolada......................................................................................................................................50

Cała prawda o mrożonym pieczywie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .51

Ciekawostki. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .52

Słowo o byle czym. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .54

Książka na dziś. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .55

Spis treści

SKŁAD REDAKCJI: Agata Kocińska, Magdalena Wawryszuk, Anna JanickaKontakt: [email protected], tel.: 0488/416481www.antwerpia.beRedakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść reklam i ogłoszeń

2 Antwerpia po polsku październik 2017

3październik 2017 Antwerpia po polsku

Co słychać w AntwerpiiAnonimowy dyrektor takiej firmy mówi VRT, że ich metody są sku-teczne. „Pozwólcie nam zbadać wszystkich Turków, a gwarantuję Ci, że okaże się, iż jeden na trzech niesłusznie otrzymuje świadczenia. Są tacy proszący o zasiłki, którzy ma-ją w swoim kraju nieruchomości o wartości 900 000 euro.

Metody takich firm są proste: gdy za-interesowane organy podejrzewają kogoś o oszustwo, pracują z lokalny-mi władzami, prawnikami, urzędem skarbowym i geodetami. Wysyłają rzeczoznawcę do mieszkania deli-kwenta. Następnie, na podstawie szacunkowej wartości decydują, czy dana osoba jest nadal uprawniona do wsparcia w kraju w którym po-biera zasiłek, czy nie.

Nowe zajęcia sportowe w Sportopii Sportopia pozostanie otwarta do końca października i zaprasza na nowe zajęcia sportowe.

Dla najmłodszych jest Sportopia Play. Dla rodziców i dzieci, chcą-cych jednocześnie uprawiać sport, jest Sportopia Family. A Sportopia Pro, to najlepszy sposób, żeby po-znać mniej znane dyscypliny sportu takie jak np. freerunnning, rollerska-te, skateboarding, czy akrobatyczna piłka nożna.

Oto strona, na której można doko-nać rezerwacji i zapoznać się ze szczegółami: https://www.antwer-pen.be/nl/overzicht/sportopia-2017/lessenreeksen

Antwerpia i Gent: Bilet miesięcz-ny za 60 euro na pociąg, tramwaj i autobus.Pod koniec tego roku flamandzki przewoźnik de Lijn i belgijskie ko-leje NMBS, chcą wprowadzić no-wy miesięczny bilet CityPass dla mieszkańców Antwerpii i Gent. Bez dodatkowych opłat posiadacze tego biletu będą mogli bez ograniczeń korzystać z transportu kolejowego, tramwajowego i autobusowego w danym mieście. W przyszłym roku Antwerpia ma pójść jeszcze dalej i na jedna kartę będzie można jeździć nie tylko tramwajami, autobusami i pociągami, ale także taksówkami i miejskimi rowerami.

Nowy bilet skierowany jest przede wszystkim do osób dojeżdżających do pracy z różnych części miasta, na przykład z przedmieścia do cen-trum. Ma zachęcić mieszkańców Antwerpii i Gent do częstszego ko-rzystania z transportu publicznego. gva.be

Finansowe punkty konsultacyjne Ministerstwo Finansów otworzyło 11 ośrodków informacyjnych w ca-łej Belgii. Można tam uzyskać odpo-wiedzi na każde pytanie związane z kwestiami finansowymi: podatki, alimenty, umowy leasingu, darowi-zny, zakończenie lub rozpoczęcie pracy itd.W Antwerpii biuro mieści się na Italiëlei nr 4. Czynne jest od ponie-działku do piątku w godzinach od 9 do 12.

„Pancerne czapki” dla antwerp-skich policjantów Nowe nakrycia głowy będą służyły funkcjonariuszom pracującym jako cywilni agenci. Dwa rodzaje czapek mają zagwarantować im maksymal-ną ochronę podczas wykonywania swoich obowiązków.

„Pancerne czapki” które kupuje policja w Antwerpii niczym nie przypominają klasycznych policyj-nych nakryć głowy. Nie zapewniają wprawdzie takiej ochrony jak poli-cyjne kaski, ale w dużym stopniu ograniczają siłę uderzenia poprzez kilka gładkich warstw ochronnych. Pierwsze pięćdziesiąt ochronnych nakryć głowy agenci dostaną do użytku jeszcze w tym roku.

Opracowała: Barbara Kamińska Źródła: vtm.news, gva.be,

antwerpen.be

LEZ - niesprawiedliwe karyWprowadzenie strefy niskiej emisji przyniosło Antwerpii już ponad 7 milionów euro zysku. Przez pierw-sze sześć miesięcy obowiązywania LEZ przepisy naruszyło 62.376 kie-rowców, ale nie każdy z nich został ukarany. Grzywnę zapłaciło tylko 56.000 kierowców.

W systemie istnieją błędy, brakuje danych adresowych zagranicznych kierowców i to właśnie oni unikają kary. Płacą mieszkańcy Belgii, a jeśli chodzi o kierowców zagranicznych, ukarano zaledwie 22 osoby. „To dys-kryminacja” – grzmi N-VA i zapowia-da, że zrobi z tym porządek.

Potrzebujemy Cię Pod takim hasłem lokalna policja w Antwerpii poszukuje pracowni-ków. Nie tylko funkcjonariuszy (od agenta po komisarza), ale także pra-cowników cywilnych takich jak in-formatycy, księgowi, technicy i inni specjaliści.Szczegóły na stronie: https://www.politieantwerpen.be/jobs…

Szczegółowe kontrole cudzoziem-ców pobierających zasiłki OCMW w Antwerpii chce badać dochody cudzoziemców w kraju ich pochodzenia. Zwłaszcza tych z Turcji i Maroko, którzy korzystają ze świad-czeń w Belgii, a tymczasem „u sie-bie” są właścicielami nieruchomości lub firmy. Mają więc gdzie mieszkać i z czego żyć.

W Europie takich przypadków jest niewiele, ponieważ państwa człon-kowskie UE dzielą się informacjami. Inaczej jest poza Europą, niektóre kraje nie mogą, lub nie chcą wymie-niać informacji.

Aby temu przeciwdziałać, prezes Antwerpen OCMW chce zatrudnić prywatne firmy. Od dawna taki sy-stem działa w Holandii. Nagle oka-zało się, że 33 procent „badanych” osób miało znaczny majątek w swo-im kraju.

Źródło: www.gva.be

Źródło: www.gva.be

Źródło: www.antwerpen.be

Przegląd prasy belgijskiejlicyjnych mundurów i kogutów. Śledczy uważają, że we współpracy ze służbami bezpieczeństwa udało się zapobiec zamachowi. Wśród 189 nowych dochodzeń w tym roku są sprawy różnej wagi. Pokazują one, że terroryści są coraz młodsi, a także, że coraz więcej z nich radykalizuje się bez wyjazdów do Syrii, by walczyć w szeregach dżi-hadystycznego Daesh.

rp.pl

Zmiany w szkołach od 1 września Wraz z początkiem nowego ro-ku szkolnego w szkolnictwie we Flandrii nastąpiły zmiany. Oto nie-które z nich:

Żeby pięcioletnie dziecko zostało do-puszczone do pierwszej klasy, musi być obecne na zajęciach co najmniej przez 250 połówek dni w roku szkol-nym (do tej pory było to 220).

Dla szkół podstawowych znika pierwszeństwo języka francuskiego jako drugiego języka obowiązkowe-go. Od teraz to szkoły będą decydo-wać którego z języków obcych (an-gielski, francuski, niemiecki), będą się uczyć dzieci jako drugiego języka w danej placówce. Uczniowie, któ-

rzy nie mają problemu z językiem niderlandzkim, będą mogli uczyć się drugiego języka już od trzeciej klasy szkoły podstawowej.

Faktura za kilkudniowe szkolne wy-cieczki może wynosić maksymalnie 425 euro.

Od tego roku szkolnego wszyscy uczniowie na koniec szkoły podsta-wowej otrzymają specjalne świade-ctwa (certyfikaty). Uczniowie, którzy osiągnęli wszystkie cele w progra-mie nauczania, uzyskają świadectwo

ukończenia edukacji podstawowej.

W życie wchodzą także specjalne programy nauczania przygotowane dla uczniów bardzo zdolnych i dla tych, którzy mają problemy z nauką.

W piątym i szóstym roku KSO i TSO oprócz przedmiotów, które z racji profilu szkoły trzeba będzie zaliczyć, uczniowie obowiązko-wo będą musieli zdać materiał z Natuurwetenschappen.

gva.be

Przegrupowania żołnierzy na uli-cach Obecnie ulice belgijskich miast pa-troluje ok. 1250 żołnierzy. Pomagają oni policji federalnej w zwalczaniu terroryzmu. Decyzją ministerstwa obrony żołnierze zostają przegrupo-wani. Główne obiekty strategiczne ochraniać będą w ósemkę, lub w dwóch patrolach czteroosobowych. Spotkać ich będzie można w róż-nych miejscach i w różnym czasie.

W przyszłym roku na ulicach ma być o 1600 żołnierzy więcej, co wią-że się z zatrudnieniem dodatkowych rekrutów – powiedział minister obro-ny Steven Vandeput. I dodaje, że nie o to chodzi, czy zdarzenia o podłożu terrorystycznym będą miały miejsce. Wiadomo, że będą. Chodzi o to, kie-dy nastąpią.

gva.be

Bruksela – zakaz picia alkoholu w miejscach publicznych We wrześniu wszedł w życie zakaz spożywania alkoholu w miejscach publicznych. Będzie obowiązywać od godziny 2 w nocy wraz z zamknię-ciem okolicznych barów. Celem wprowadzonego ograniczenia jest zmniejszenie negatywnych skutków upojenia alkoholowego.

Zakaz dotyczy określonych miejsc. Placu Sainte-Croix, terenu dookoła stawów na Ixelles (étangs d’Ixelles), oraz ulicy rue du Belvédère. Miejskie służby postawiły ok. 40 no-wych znaków w pobliżu określonych miejsc, których zakaz dotyczy.

aktualności.be

Kościół katolicki w Belgii przepra-sza Prymas Belgii, arcybiskup Brukseli i Mechelen Jozef De Kesel, wysto-sował przeprosiny za milczenie Kościoła katolickiego w Belgii pod-czas masowych aresztowań Żydów,

Wyższe niektóre zasiłki i emery-turyOd września wzrosła wysokość za-siłku „leefloon” (o 0,9%), przysługu-jącego osobom bez wystarczających środków do życia. W przypadku osób samotnych oznacza to wzrost tego świadczenia o 8%, do 875,21 euro.

Wyższa jest minimalna emerytura. W przypadku emerytów z pełnym stażem pracy wynosić ona będzie 1 212,45 euro. Zwiększyły się też eme-rytury osób, które zakończyły pracę w okresie 1995-2004 r. (wzrost o 1%) oraz w 2012 roku (o 2%).

Zmieniła się wysokość minimalnego zasiłku dla bezrobotnych. W przy-padku głów rodzin wzrósł on o 3,5%, w przypadku osób mieszkających samotnie o 2%, a w przypadku osób mieszkających z partnerem o 1%.

Zasiłki dla osób niepełnosprawnych wzrosły o 2,9%. Oprócz tego osoby te mogą liczyć na wyrównanie dodatku wakacyjnego, w wysokości 110 euro (dla głów rodzin) lub 52 euro (dla po-zostałych osób).

niedziela.be

Zagrożenie terrorystyczne nadal duże Od początku roku prokuratura w Belgii wszczęła 189 spraw związanych z terroryzmem, co oznacza, że średnio jest ich 23 w miesiącu. W rekordowym ro-ku 2015, kiedy wielu obywateli Belgii wyruszyło na dżihad do Syrii, prokuratura federalna ot-worzyła 313 postępowań, czyli 26 miesięcznie. W zeszłym roku było ich co miesiąc 22.

Prokuratura federalna, która ściga przestępstwa terrorystycz-ne w całej Belgii, na podstawie prowadzonych spraw twierdzi, że zagrożenie terrorystyczne po-zostaje duże. Odzwierciedla to obo-wiązujący w kraju alert, który jest utrzymywany na wysokim, trzecim poziomie w czterostopniowej skali. W prokuraturze federalnej pracuje obecnie 32 prokuratorów, z czego 12 zajmuje się wyłącznie ściganiem terroryzmu. Od stycznia 2015 roku doprowadzili oni do postawienia przed sądem 289 domniemanych terrorystów. Działania prokuratury pozwoliły w lipcu np. na znalezienie w garażu w brukselskiej dzielnicy Anderlecht dużego składu broni, a także po-


Źródło: www.miastodzieci.pl


rozpoczętych w sierpniu 1942 roku przez hitlerowskie władze okupacyj-ne. Według belgijskiej katolickiej agencji prasowej CathoBel jest to pierwszy raz, gdy Kościół katolicki w Belgii wyraził ubolewanie z powo-du swojego postępowania podczas II wojny światowej.

W sierpniu 1942 roku niemie-ckie władze okupacyjne w Belgii rozpoczęły deportacje Żydów do obozów koncentracyjnych, głów-nie do Auschwitz, ale też m.in. do Ravensbrueck i Buchenwaldu. Ogółem podczas wojny z Belgii de-portowano blisko 25,5 tys. Żydów, z których wojnę przeżyło niewiele ponad 1,2 tys.

Podczas konferencji zorganizowa-nej w Brukseli z okazji 75. rocznicy aresztowań dostojnik apelował, by nie zapominać o przeszłości, oraz ostrzegł przed jej banalizowaniem lub zakłamywaniem – podała APA.

onet.pl

„Capri-Sun nie jest tak niewinny, jak się wydaje” Organizacja konsumencka Test-Aankoop po raz kolejny zwraca uwagę rodzicom, że napój Capri-Sun Multivitamin jest błędnie klasyfiko-wany jako „owocowy”. „Te napoje zawierają zaledwie 12% soku owoco-wego. To zbyt mała ilość, żeby nosić nazwę „napój owocowy”. Musi być co najmniej 50% owoców. W opa-kowaniu Capri-Sun Multivitamin o pojemności 200 ml znajduje się 19 gramów cukru, co jest odpowiedni-kiem pięciu kostek. Również Fruity water – nowy produkt koncernu Coca-Cola Company, jest krytykowany przez Test-Aankoop. „Jest to zwykła woda słodzona sło-dzikiem. Nie ma cukru, ale jest w nim kwas cytrynowy. Według Test-Aankoop „Lidl chce przekonać klientów, że Capri – Sun

nym mężczyznom, którzy są w stanie podjąć się niebezpiecznej drogi, aby dotrzeć do Europy”.

niedziela.be

„Twoja sprzątaczka się zabija” „Prawie 200 tysięcy kobiet i męż-czyzn sprząta w Belgii domy lub biu-ra. Te osoby, zawodowo pracujące ja-ko sprzątaczki czy sprzątacze, są 2,5 razy bardziej podatne na śmiertelne choroby płuc, niż osoby pracujące w innych sektorach usługowych”. Takie dane przedstawili naukowcy z VUB (Vrije Universiteit Brussel).

Doktorantka Laura Van Den Borre z VUB, w latach 1991-2011 badała całą czynną zawodowo populację w Belgii w przedziale wiekowym od 30 do 60 lat. Analizowała ich losy zawodowe i zgony. Jej badania wykazały, że z powodu przewlekłych chorób płuc osoby sprzątające umierają średnio 2,5 razy częściej niż inni pracownicy „usługowi” (nawet po wyłączeniu z tego grona ludzi palących papiero-sy).

Codziennymi towarzyszami ludzi sprzątających są kurz, pleśń, a prze-de wszystkim związki chemiczne za-warte w produktach do sprzątania. Środki czyszczące, których używamy w domu, przeznaczone są do użytko-wania mniej więcej dwa razy w tygo-dniu. Natomiast osoby sprzątające mają z nimi do czynienia kilka razy w tygodniu po kilkanaście godzin. Wnioski nasuwają się same.

Po raz pierwszy naukowe badania tak dokładnie wykazały ścisły zwią-zek pomiędzy sprzątaniem, a umie-raniem.

nieuwsblad.be

Opracowała: Karolina Morawska

jest zdrowszy niż jest. To iluzja do-datkowo wzmocniona kawałkami owoców na opakowaniu. To jest tyl-ko marketing”.

gva.be

Wojsko pozostanie na ulicach Generał-major Marc Thys dowódca belgijskich sił lądowych powiedział, iż wojsko będzie patrolować ulice i ważne miejsca w Belgii co najmniej do 2020 roku. Obecność żołnierzy to część Operacji Ojczyzna prowadzo-nej przez belgijskie Ministerstwo Obrony Narodowej.

– Zagrożenie terroryzmem i nowe zadania dla armii mają wpływ na za-kres szkolenia wojskowego. Będzie mniej wielkich manewrów i ćwiczeń na poligonach. Bardziej potrzebne będą umiejętności przydatne do patrolowania, zakładania posterun-ków kontrolnych, monitorowania ulic i reagowania na zagrożenie terrorystyczne. Musimy być gotowi i wyćwiczeni do każdego zadania – powiedział generał Marc Thys. –

Największym problemem są w tej chwili ludzie. W ciągu roku przeciętny żołnierz spędza 6 miesięcy na patrolach.

nczas.com

Belgia przyjmie ponad tysiąc uchodźców z Syrii Ponad milion Syryjczyków, któ-rzy musieli uciekać ze swojego kraju przed wojną, schronienie znalazło w krajach sąsiadują-cych z Syrią, takich jak Liban, Turcja, Jordania. Przebywają w tamtejszych obozach dla uchodźców. W wyniku kryzysu uchodźczego najbardziej prze-

ciążony został Liban – populacja li-czy 6 mln osób, z czego ponad milion stanowią Syryjczycy.

Kilka krajów, w tym Belgia, zaofero-wało swoją pomoc. W ciągu ostat-nich 4 lat Belgia przyjęła określoną liczbę uchodźców, przeważnie z re-jonów objętych konfliktem. W tym roku ponownie zostaną otwarte granice dla 1050 uchodźców z Syrii, dodatkowo zostanie przyjętych 300 osób przebywających obecnie w obo-zach dla uchodźców w Libanie oraz 150 z umiejscowionych w Jordanii.

Francken jest zdecydowanym zwolennikiem tego rozwiązania: „Sprowadzenie rzeczywistych uchodźców w bezpieczny i legalny sposób jest dużym krokiem na-przód” – powiedział sekretarz. „W ten sposób można pomóc napraw-dę bezbronnym grupom, nie zaś sil-

Źródło: www.nieuwsblad.be

Źródło: www.nieuwsblad.be


Dziecko w Polsce i za granicą - obywatelstwo i dokumenty

niezarejestrowanego za granicą lub opłaty konsularnej, w przypadku składania wniosku za pośredni-ctwem konsula.Wniosek może złożyć jeden z rodzi-ców dziecka lub jego przedstawiciel ustawowy, jak też inna osoba która wykaże interes prawny w rejestracji urodzenia.

Warto wiedziećJeżeli w zagranicznym odpisie aktu stanu cywilnego brakuje nie-których danych wymaganych przez prawo polskie (np. nazwiska rodo-wego rodziców) lub jeśli zagranicz-ny akt stanu cywilnego zawiera da-ne niezgodne z danymi zawartymi w innych aktach stanu cywilnego (np. aktach stanu cywilnego rodzi-ców dziecka) czy oczywiste omyłki pisarskie, kierownik urzędu sta-nu cywilnego może dokonać ich sprostowania lub uzupełnienia. W przypadku, jeżeli poprawne zapisy danych wynikają z zagranicznego aktu stanu cywilnego, należy go dołączyć do wniosku

Należy również pamiętać, iż ist-nieje możliwość otrzymywania za granicą świadczeń społecznych z tytułu urodzenia dziecka.

Obywatelstwo dziecka urodzonego za granicąObywatelstwo dziecka urodzonego za granicą zależy od obywatelstwa jego rodziców oraz od prawa obo-wiązującego w kraju, w którym się ono urodziło.

Dziecko nabywa obywatelstwo pol-skie (niezależnie od miejsca urodze-nia), jeżeli co najmniej jedno z rodzi-ców posiada obywatelstwo polskie, bez względu na miejsce urodzenia dziecka.Dziecko przysposobione przez oso-bę lub osoby mające obywatelstwo polskie nabywa to obywatelstwo, je-żeli przysposobienie pełne nastąpiło przed ukończeniem przez niego 16 lat.

Warto wiedziećW przypadku gdy jedno z rodziców jest obywatelem polskim, a drugie obywatelem obcego państwa, rodzi-ce mogą wybrać dla swojego dzie-cka obywatelstwo państwa obcego, którego obywatelem jest jedno z rodziców. Może to nastąpić, jeżeli według prawa tego państwa dzie-cko nabywa jego obywatelstwo.Wyboru dla dziecka obywatelstwa obcego, które posiada jedno z ro-dziców, rodzice mogą dokonać w ciągu trzech miesięcy od dnia urodzenia się dziecka. W tym celu powinni złożyć wspólne oświadcze-nie przed właściwym organem. Jest nim konsul (dla osób zamieszka-łych za granicą) lub wojewoda (dla osób zamieszkałych w Polsce).Nabycie przez dziecko urodzone za granicą obywatelstwa państwa, w którym się urodziło, podlega prawu wewnętrznemu tego państwa.

Nabycie obywatelstwa polskiego przez dzieckoPełnoletnie dzieci cudzoziemca mo-gą nabyć obywatelstwo polskie na takich samych zasadach jak każdy cudzoziemiec. Dzieci małoletnie są objęte z reguły wnioskiem starają-cego się o obywatelstwo rodzica--cudzoziemca.

Sposób nabycia obywatelstwa pol-skiego przez dzieci cudzoziemca zależy od ich wieku.

Dzieci pełnoletnie mogą nabyć oby-watelstwo polskie na takich samych zasadach jak każdy cudzoziemiec.Dzieci małoletnie z reguły są objęte wnioskiem rodziców lub jednego ro-dzica cudzoziemca występującego z wnioskiem o nadanie obywatelstwa polskiego przez Prezydenta RP. Nadanie obywatelstwa polskiego obojgu rodzicom oznacza nadanie obywatelstwa również ich małolet-niemu dziecku. W przypadku gdy jedno z rodziców występuje o nada-nie dziecku obywatelstwa, a drugie nie jest obywatelem polskim, na-bycie obywatelstwa następuje, gdy rodzic-cudzoziemiec wyraził na to zgodę.Dziecko, które ukończyło 16 lat, musi wyrazić zgodę na nadanie oby-watelstwa polskiego. W przypadku braku zgody dziecko nie nabywa obywatelstwa polskiego.

Na emigracji rodzi się coraz więcej dzieci polskich emigrantów bądź dzieci ze związków mieszanych. Wiąże się z tym szereg konsekwen-cji formalnych i prawnych.

Jeśli nasze dzieci nie mają polskiego paszportu, zaraz po przyjeździe nale-ży sformalizować ich pobyt w kraju. Sposób legalizacji zależy od obywa-telstwa oraz wieku dzieci. Nie należy zapomnieć także o formalnościach związanych z przyjęciem naszego dziecka do szkoły lub na studia.

Rejestracja w Polsce dziecka uro-dzonego za granicąDziecko urodzone poza granicami Polski można zarejestrować w pol-skim urzędzie stanu cywilnego.

Rejestracja dziecka w urzędzie stanu cywilnego może nastąpić przez:• przeniesienie zagranicznego doku-mentu stanu cywilnego potwierdza-jącego urodzenie do rejestru stanu cywilnego (transkrypcja);• odtworzenie zagranicznego aktu urodzenia - gdy nie jest możliwe uzy-skanie zagranicznego odpisu doku-mentu stanu cywilnego lub wiąże się to z poważnymi trudnościami;• zarejestrowanie urodzenia, jeżeli nie zostało ono zarejestrowane za granicą.

Wniosek o rejestrację należy złożyć bezpośrednio do wybranego kierow-nika urzędu stanu cywilnego w kra-ju lub za pośrednictwem polskiego konsula. Do wniosku należy dołą-czyć następujące dokumenty:• zagraniczny dokument stanu cy-wilnego wraz z jego tłumaczeniem dokonanym przez tłumacza przysię-głego lub konsula, jeżeli rejestracja następuje w trybie przeniesienia za-granicznego dokumentu stanu cy-wilnego do polskiego rejestru stanu cywilnego, lub• zagraniczny dokument potwier-dzający urodzenie, wydany przez właściwy podmiot zagraniczny wraz z jego tłumaczeniem dokonanym przez tłumacza przysięgłego lub konsula, jeżeli rejestracja następuje w trybie odtworzenia lub rejestracji urodzenia niezarejestrowanego za granicą;• dowód uiszczenia opłaty skarbo-wej w wysokości 50 zł w przypad-ku transkrypcji, 39zł w przypadku odtworzenia i rejestracji zdarzenia

podróżą do krajów nienależących do UE powinniśmy również sprawdzić, czy wymagają one od Polaków po-siadania wizy i jaka jest procedura jej uzyskania, a także jak długo od daty rozpoczęcia podróży do dane-go kraju powinien być ważny polski paszport.

Paszport dla dziecka można wyrobić w Polsce (w urzędzie wojewódzkim) bądź – w przypadku pobytu za gra-nicą – w urzędzie konsularnym w danym kraju. Należy w takim przy-padku złożyć takie same dokumen-ty, jakie wymagane są w kraju. Czas oczekiwania na wydanie pasz-portu przez wojewodę wynosi do 30 dni. Czas oczekiwania na paszport w konsulacie może być dłuższy. Osoby, które przed planowanym opuszcze-niem kraju dotychczasowego poby-tu mają zamiar złożyć w konsulacie wniosek o wydanie dokumentu paszportowego, powinny rozważyć, czy występować o paszport biome-tryczny, czy o paszport tymczasowy na powrót do kraju.

Wniosek o wydanie dokumentu paszportowego osobie mającej po-niżej 18 lat składają rodzice. Zgodę na wydanie paszportu oboje wyraża-ją na wniosku o wydanie paszportu albo w innej pisemnej formie.Dziecko w wieku do pięciu lat nie musi być obecne przy składaniu wniosku o wydanie paszportu. Nie jest również wymagana obecność dziecka do lat 18 przy odbiorze pasz-portu.

Wniosek może być złożony przez jednego z rodziców, jeżeli dostarczy on pisemną zgodę drugiego rodzica na wyrobienie paszportu dla dziecka – własnoręczność podpisu rodzica musi być potwierdzona notarialnie lub przez organ paszportowy. Jeśli do złożenia wniosku uprawniony jest tylko jeden rodzic, przy składaniu wniosku o wydanie paszportu dla dziecka przedkłada on odpowiednie dokumenty to potwierdzające, np. orzeczenie sądu o pozbawieniu praw rodzicielskich drugiego rodzica.

Warto wiedziećJeśli uzyskanie zgody jednego z rodziców jest niemożliwe lub znacznie utrudnione, dokument paszportowy za granicą może być wydany za zgodą tylko jednego z rodziców, o ile przemawia za tym dobro dziecka.

Paszport wydany dziecku, któ-re ukończyło 13 lat, jest ważny przez 10 lat od daty jego wydania. Paszport wydany dziecku w wieku do 13 lat jest ważny przez 5 lat.Opłata za wydanie paszportu zale-ży od wieku dziecka i wynosi (po zastosowaniu 50% ulgi):• 30 zł – za paszport dla dzieci po-niżej 13 lat,• 70 zł – za paszport dla dzieci, któ-re ukończyły 13 lat.Opłata za wydanie paszportu tym-czasowego dla dziecka wynosi 30 zł. Za wydanie paszportu w kon-sulacie pobierana jest dodatkowo opłata konsularna.

Dokumenty, które należy dołączyć do wniosku składanego przez rodzi-ca-cudzoziemca, to:• zdjęcie dziecka,• akt urodzenia dziecka,• dokument potwierdzający jego toż-samość i obywatelstwo,• dokument potwierdzający, że drugi z rodziców jest obywatelem polskim.• zgoda rodzica-cudzoziemca na nadanie dziecku obywatelstwa pol-skiego.

Rodzic-obywatel polski również mo-że wystąpić o nadanie obywatelstwa polskiego swojemu małoletniemu dziecku. Składa on wniosek do pre-zydenta RP za pośrednictwem woje-wody lub konsula. W takiej sytuacji drugi rodzic-cudzoziemiec musi na piśmie wyrazić zgodę na nadanie dziecku obywatelstwa polskiego. Pismo to stanowi załącznik do skła-danego wniosku. W tym trybie mogą nabyć obywatelstwo również dzieci nieposiadające obywatelstwa pol-skiego, adoptowane przez obywateli polskich.

Dokumenty dzieckaDokumentem uprawniającym do przekroczenia granicy państwowej jest przede wszystkim paszport, dla-tego najbardziej praktycznym roz-wiązaniem jest wyrobienie dziecku właśnie tego dokumentu.Na podstawie paszportu dzieci mo-gą podróżować po całym świecie. Dowód osobisty umożliwia zagra-niczny wyjazd, ale tylko do krajów będących w strefie Schengen. Przed


Konsul może wydać naszemu dzie-cku paszport bez zamieszczenia w nim numeru PESEL (np. ze względu na brak odpisu polskiego aktu uro-dzenia dziecka urodzonego za gra-nicą). Trzeba jednak pamiętać, że w kraju nie ma możliwości otrzymania następnego paszportu (także tymcza-sowego) bez numeru PESEL. W tej sytuacji należy wystąpić o nadanie dziecku numeru PESEL.W wypadku podróży po krajach strefy Schengen można, zamiast paszportu, wyrobić dziecku dowód osobisty w urzędzie gminy. Nie mo-żemy go wyrobić za pośrednictwem konsulatu RP.

Od 1 stycznia 2010 r. za wydanie dowodu osobistego nie pobiera się żadnych opłat. Na dokument czeka się do 30 dni.

Dowód osobisty dziecka, które nie ukończyło 5 roku życia jest ważny 5 lat, a starszego 10 lat.

Sądowe pozwolenie na wydanie paszportu dla dzieckaW przypadku braku zgodności sta-nowisk rodziców lub niemożności uzyskania zgody jednego z nich, należy zwrócić się do sądu rodzin-nego w celu uzyskania takiej zgody. Wniosek w tej sprawie składa się do wydziału rodzinnego i nielet-nich.

Sądem właściwym do rozpoznania wniosku o wydanie zgody na uzy-skanie paszportu przez dziecko jest:• sąd rejonowy miejsca zamieszka-nia dziecka,• sąd rejonowy miejsca pobytu dzie-cka– jeśli dziecko nie ma miejsca zamieszkania,• Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy – jeśli miejsca zamieszkania bądź po-bytu nie da się ustalić.

upływie 300 dni od orzeczenia se-paracji.

Warto wiedziećMąż, który ma wątpliwości, czy jest ojcem dziecka urodzonego przez żonę, może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa. Należy to zrobić w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o urodzeniu dziecka przez żonę. Bez prawomocnego wyroku zaprzecza-jącego ojcostwu domniemanie oj-costwa obowiązuje bezwzględnie, choćby było oczywiste, że dziecko nie mogło być spłodzone przez mę-ża matki.

Jeśli ojciec będący cudzoziemcem nie uznał za granicą dziecka, to po powrocie do kraju należy w sądzie uregulować formalności związane z pochodzeniem dziecka. Jest to bar-dzo ważne, gdyż sąd może przyznać alimenty dopiero wtedy, gdy zosta-nie ustalone ojcostwo mężczyzny, którego matka dziecka wskazała jako ojca.Kwestie ojcostwa w innych krajach są regulowane na podstawie we-wnętrznych przepisów tych krajów.

Legalizacja pobytu w Polsce dzieciSposób legalizacji pobytu dziecka cudzoziemca zależy od tego, czy dziecko jest obywatelem kraju nale-żącego do EOG lub Szwajcarii, czy też tzw. kraju trzeciego. Znaczenie ma również wiek dziecka.

Jeżeli dziecko jest obywatelem państwa należącego do EOG lub Szwajcarii, to procedura legaliza-cji jego pobytu przebiega tak jak w wypadku obywateli tych państw. Różnica polega na tym, że dziecko małoletnie nie ma obowiązku oso-bistego składania wniosku o reje-strację pobytu oraz o potwierdzenie prawa pobytu stałego.Dziecko będące obywatelem tzw. kraju trzeciego może przebywać w Polsce na takich samych zasadach jak małżonek obywatela polskiego będący obywatelem kraju trzeciego.Dla dziecka cudzoziemca można ubiegać się o zezwolenie na zamiesz-kanie na czas oznaczony, a następ-nie – jeżeli spełnia przewidziane w przepisach prawa przesłanki – o zezwolenie na pobyt rezydenta dłu-goterminowego WE.

Dziecko obywatela polskiego pozo-stające pod jego władzą rodzicielską może uzyskać zezwolenie na osied-lenie się.

powroty.gov.pl

Warto wiedziećZa granicą dokument paszpor-towy może być wydany za zgodą tylko jednego rodzica. W ten spo-sób paszport można otrzymać wy-łącznie z ważnych powodów, jeżeli przemawia za tym dobro dziecka. Szczególnie wtedy, gdy uzyskanie zgody drugiego rodzica jest nie-możliwe lub znacznie utrudnione.

Wyjazd dziecka za granicę a zgoda drugiego rodzicaDziecko nie powinno przebywać za granicą tylko z jednym z rodzi-ców bez zgody drugiego, który ma prawo współdecydowania o jego istotnych sprawach. Stanowi to naruszenie prawa, chyba że zezwo-lenia w tym zakresie udzielił sąd opiekuńczy.

Do wyjazdu dziecka za granicę jest potrzebna zgoda obojga rodziców, chyba że jeden z rodziców został cał-

kowicie pozbawiony władzy rodzicielskiej lub władza ta została ograniczona.A zatem w przypadku ogra-niczenia władzy rodziciel-skiej wydanie paszportu dziecku za zgodą jednego z rodziców jest możliwe, chy-ba że ograniczenie władzy rodzicielskiej nie obejmuje prawa współdecydowania o wydaniu dokumentu pasz-portowego.W innych wypadkach uzy-skanie zgody w postaci oświadczenia jest niezbęd-ne. Jeżeli rodzic, który nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej, nie wyraża zgody na wyjazd, trzeba zwrócić się o zezwolenie do

sądu opiekuńczego.

Ustalenie ojcostwaW świetle polskiego prawa istnieje domniemanie, iż ojcem dziecka jest mąż matki. Może ono zostać oba-lone tylko w drodze powództwa o zaprzeczenie ojcostwa.

W świetle polskiego prawa ojcem dziecka jest mąż matki, jeśli uro-dziło się ono w czasie trwania mał-żeństwa lub przed upływem 300 dni od ustania lub unieważnienia mał-żeństwa. Jeśli dziecko urodzi się przed upływem 300 dni od ustania lub unieważnienia małżeństwa, ale matka dziecka wyjdzie wcześniej za mąż, istnieje domniemanie, że ojcem dziecka jest drugi mąż matki.Domniemania ojcostwa nie stosuje się, jeżeli dziecko urodziło się po


Źródło: www.hintigo.pl

Przegląd prasy polskiejDąbrowszczaków, Edwarda Gierka, Ludowego Wojska Polskiego, Juliana Marchlewskiego, Marcelego Nowotki, PKWN, czy Karola Świerczewskiego.

IPN przypomina, że jeśli samorządy do 2 września br. nie dokonały samo-dzielnie zmiany nazw ulic, wówczas – zgodnie z przepisami – wojewodo-wie będą wydawali zarządzenia za-stępcze, nadające nowe nazwy.

Zgodnie z ustawą z 1 kwietnia 2016 r. „nazwy budowli, obiektów i urzą-dzeń użyteczności publicznej, w tym dróg, ulic, mostów i placów, nada-wane przez jednostki samorządu te-rytorialnego, nie mogą upamiętniać osób, organizacji, wydarzeń lub dat symbolizujących komunizm lub in-ny ustrój totalitarny, ani w inny spo-sób takiego ustroju propagować”.

rmf24.pl Portal ma zmobilizować dłużników

Ministerstwo Finansów tworzy no-wy portal, na którym przedsiębiorcy sprawdzą, czy ich kontrahent płaci podatki, ZUS i inne opłaty, w tym np. za użytkowanie wieczyste czy man-daty. W serwisie zostaną ujawnione dane firm oraz osób fizycznych zale-gających z podatkiem.

Rejestr Należności Publiczno-prawnych ma działać już od początku 2018 roku. Trafią do niego dłużnicy, których łączna zaległość wraz z od-setkami przekracza 5 tys. zł. Rejestr ma zwiększyć bez-pieczeństwo w kontaktach biznesowych.

Nie wiadomo jeszcze, jaki będzie sposób i tryb korzy-stania z rejestru. Resort fi-nansów określi szczegóły w stosownym rozporządzeniu. Będzie można sprawdzać te-

go, kto się na to zgodzi. W praktyce firma zyska dostęp do informacji na temat kontrahenta, jeżeli będzie mia-ła jego pisemne upoważnienie. Ma być ono ważne przez 60 dni.

tvp.info

Rusza rejestr pedofilów Rejestr Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym będzie zawierał informacje o osobach prawnie ska-zanych za przestępstwa na tle sek-sualnym, m.in. zdjęcia, nazwiska i miejsca pobytu. Dostęp do tej czę-ści bazy będzie miał każdy, bez wy-jątku. Jawne będą też informacje o przestępstwach takich osób, wraz z wyszczególnieniem, gdzie je popeł-nili oraz czy mają przerwę w karze czy też zostali warunkowo zwolnieni.

Rejestr będzie miał też drugą część, do której dostęp będą mieć tylko urzędnicy, przedstawiciele niektó-rych instytucji i funkcjonariusze

m.in. prokuratorzy, sądy, po-licja, ABW, CBA czy Służba Celna. Rejestr zacznie działać na po-czątku października tego roku.

wprost.pl

W Warszawie powstał sklep, który sprzedaje mięso halal Harbi Meat wprowadza produk-ty halal w Polsce i otwiera sklep w Warszawie. Docelowymi klientami mają być nie tylko muzułmanie i turyści. Według firmy produktami halal zainte-resowani są także Polacy, którzy

szukają nowych smaków w kuchni bliskowschodniej.

Mięso ma być najwyższej jakości, wstępnie spreparowane i przypra-wione. Klient może określić swoje preferencje, a produkt przygotowany zostanie wedle zaleconych wskazó-wek. Ubój zgodny z regułami halal musi

Coraz większe koszty ochrony mie-sięcznic smoleńskich Od kilku miesięcy koszty zabezpie-czenia jednej miesięcznicy smoleń-skiej wzrosły z kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy złotych. Według policji, zwiększone środki bezpie-czeństwa są spowodowane większą ilością osób biorących udział w zgro-madzeniach, które odbywają się 10. dnia każdego miesiąca.

Tylko w lipcu obchody miesięcz-nicy smoleńskiej były ochraniane przez ponad 2000 funkcjonariuszy policji. Dla porównania, Przystanek Woodstock, w którym uczestniczyło ponad 250 tysięcy osób, zabezpiecza-ło 1600 policjantów.

Z zestawienia opublikowanego przez rządową opozycję wynika, że największe koszty ponoszone są w kwietniu, kiedy to przypada roczni-ca katastrofy. W 2015 roku do za-pewnienia uczestnikom obchodów bezpieczeństwa oddelegowano 985 funkcjonariuszy (wydatek ponad 208 tys. zł.), w 2016 roku było to 1853 po-licjantów (ponad 394 tys. zł.). Łącznie w 2015 roku miesięcznice zabezpieczało 3 700 policjantów (622 754 zł). W ciągu następnego roku za-angażowano 5 110 policjantów (po-nad 952 tys. zł.).

Ciekawie wygląda zestawienie za pierwsze trzy miesiące 2017 roku. Od stycznia do marca miesięcznic strzegło 2 588 policjantów, a koszt zabezpieczenia demonstracji wy-niósł niemal pół miliona zł. Łącznie ochrona 27 miesięcznic ujętych w zestawieniu kosztowała polskich podatników 2 071 949 złotych, co daje średnio niemal 77 tys. złotych miesięcznie.

wprost.pl

943 ulice w Polsce podlegają usta-wie dekomunizacyjnej Instytut Pamięci Narodowej wskazał 943 ulice w całej Polsce, które podle-gają tzw. ustawie dekomunizacyjnej. Do 2 września samorządy miały czas, aby samodzielnie dokonać zmian w nazwach ulic, które propagują ustro-je totalitarne, w tym komunizm.

Wśród nazw ulic, które IPN za-kwalifikował do zmian są m.in. ul. 1 Armii Wojska Polskiego (tak-że 2 AWP), 22 lipca, 9 maja (1945 r.), Armii Czerwonej, Zygmunta Berlinga, Bohaterów Stalingradu (także Obrońców Stalingradu),


Źródło: www.tvp.info

Źródło: www.wprost.pl

spełniać m.in. następujące warunki: • zwierzę powinno być zwrócone w kierunku modlitwy muzułmańskiej (al-kibla), czyli miasta Mekka; • podczas uboju należy wypowie-dzieć formułę „bismillah”; • uboju musi dokonywać muzułma-nin; • w czasie uboju należy zadać cios w tętnicę szyjną zwierzęcia, aby jak najszybciej doprowadzić do jego wykrwawienia (bo krew uchodzi za nieczystą –przyp. red.).

Czas pomiędzy przecięciem głów-nych naczyń krwionośnych a utratą przytomności, jak wynika z reakcji behawioralnych i centralnego ukła-du nerwowego, wynosi 20 sekund u owiec, do 2 minut u bydła, do 2,5 lub więcej minut u drobiu, a czasami po-nad 15 minut lub więcej u ryb.

wprost.pl

Policjanci będą nosić kamery na mundurach Od jesieni część policjantów bę-dzie testować kamery na mundurach. Pilotażowy program będzie dotyczył patroli interwencyjnych i funkcjonariuszy ruchu drogowego.

Program ruszy w listo-padzie w województwie białostockim i podlaskim.

Kamera na mundurze ma zdyscyplinować funkcjo-nariuszy, a także stanowić dowód w sprawie, jeżeli ktoś będzie uważał, że został niesłusznie o coś posądzony.

polsatnews.pl

Rząd szykuje reformę zasad zatrudnienia Wkrótce czeka nas największa po 1989 r. reforma zasad zatrudniania milionów Polaków.

Największa grupa, której mogą do-tknąć zmiany, to ponad 2,6 mln mło-dych pracowników zarabiających sezonowo niewielkie kwoty. Druga, to milion Polaków, dla których umo-wy cywilnoprawne stanowią główne źródło utrzymania. Są w niej zarów-no osoby zatrudnione na umowach o pracę, jak i emeryci i renciści. Następna, prawie półmilionowa gru-pa, to osoby zatrudnione na etatach, dla których kontrakty stanowią nie-wielkie źródło dodatkowego docho-du. Na koniec analitycy wyróżnili 32 tys. prowadzących działalność gospodarczą, zawierających jedno-

Polskie dzieci mają być lepiej chro-nione Rząd przyjął projekt ustawy dot. uprowadzeń rodzicielskich za gra-nicę, który zakłada m.in., że tymi sprawami mają zajmować się wy-specjalizowane sądy okręgowe, a odwołaniami jeden sąd apelacyjny. Rodzice, których nie stać na adwoka-ta, dostaną go z urzędu. Wykonanie orzeczeń wydanych na podstawie konwencji haskiej ma nastąpić do-piero po wykorzystaniu drogi odwo-ławczej.

Nowe rozwiązania mają zmierzać do ochrony dobra dziecka i po-prawy skuteczności wykonywania orzeczeń sądowych dotyczących je-go powrotu za granicę lub orzeczeń odmawiających takiego powrotu. Chodzi o przypadki bezprawnego uprowadzenia lub zatrzymania, za-warte w Konwencji dotyczącej cy-wilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Dzieci z polskim obywatelstwem często trafiają wbrew własnej woli za granicę, a niekiedy są odbierane obojgu rodzicom przez urzędy dzia-łające w innych państwach. Chodzi o sprawy związane z wydawa-niem dzieci za granicę w sytuacjach,

gdy np. jedno z rodzi-ców mieszka w innym kraju, zaś na skutek konfliktu między ro-dzicami do Polski wpływa wniosek o wy-danie za granicę dzie-ci przebywających w naszym kraju. Resort sprawiedliwości od-notowuje około 100 takich spraw rocznie.

PAP

Opracowała: Katarzyna

Frankowska

cześnie umowy o dzieło, od których nie płacą ani ZUS, ani PIT, a także 2,5 tys. najbogatszych i najstarszych mężczyzn, niekorzystających z ulgi na dzieci.

polsatnews.pl

Ilu Polaków skorzysta z obniżenia wieku emerytalnego? Od 1 października 2017 roku w ży-cie wejdą przepisy przywracające poprzedni wiek emerytalny: 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyliczył, ile Polaków i Polek zdecy-duje się przejść na emeryturę. ZUS szacuje, że wzrost liczby emerytur wypłacanych na koniec grudnia 2017 r., związany z wprowadzeniem zmiany wieku emerytalnego, wynie-sie ok. 331,3 tys., przy założeniu, że na emeryturę przejdzie od razu oko-ło 82 proc. uprawnionych osób.

ZUS już teraz przewiduje, że w związ-ku z obniżeniem wieku emerytalne-go wpływ wniosków w tej sprawie

będzie wyższy o 24 proc. w IV kwar-tale 2017 roku niż w roku ubiegłym.

wprost.pl


Źródło: www.polsatnews.pl

Źródło: www.wprost.pl

Źródło: www.polsatnews.pl

Warto wiedzieć

nie im odebrany przy bramkach i bezpłatnie przewieziony do luku bagażowego.

Przy bramkach będą dwie kolejki – jedna dla pasażerów z pierwszeń-stwem wejścia na pokład, a druga dla pozostałych. „Z uwagi na ogra-niczone miejsce w kabinie nie je-steśmy w stanie przewieźć ponad 360 bagaży podręcznych (182 oso-by x 2 bagaże) na pokładzie. Mamy nadzieję, że w ten sposób znacznie usprawnimy proces wejścia na po-kłady samolotów oraz ograniczymy opóźnienia lotów” – powiedział cyto-wany w komunikacie Kenny Jacobs z Ryanaira.

Przewoźnik poinformował, że pierw-szeństwo wejścia na pokład można kupić podczas rezerwacji biletu lub dokupić później, nawet godzinę przed lotem, ale już drożej.

Nowa polityka bagażowa i obniżenie cen przewozu bagażu będą koszto-wały Ryanaira ponad 50 mln euro rocznie.

Jak zaznaczył przewoźnik, nowe za-sady przewozu bagażu dotyczą także rezerwacji już dokonanych. tvp.info.pl

www.tvp.info

Pasażerowie podróżujący irlandz-kim Ryanairem od 1 listopada będą mogli zabrać cięższy bagaż rejestrowany. Jego limit wzrośnie z 15 kg do 20 kg – poinformowała linia. Nie wszyscy jednak będą mo-gli wziąć na pokład samolotu dwie sztuki bagażu podręcznego.

Ryanair poinformował, że „z uwagi na rekordowe obłożenie samolotów (97 proc. w sierpniu) i ograniczone miejsce w kabinie pasażerskiej” wprowadza nowe zasady przewozu bagażu, które będą obowiązywały we wszystkich rejsach od 1 listopada te-go roku. Zmiany obejmą także bagaż podręczny.

Firma wyjaśniła, że jedynie pasaże-rowie z pierwszeństwem wejścia na pokład (priority), a więc Plus, Flexi Plus i Family Plus będą podróżowali z dwoma bagażami podręcznymi w kabinie – normalnym, o wymiarach 55 cm x 40 cm x 20 cm i wadze do 10 kg oraz małym – 35 cm x 20 cm x 20 cm.

Pozostali podróżni na pokład samo-lotu będą mogli zabrać tylko jeden mały bagaż, a drugi, większy, zosta-


Źródło: www.corporate.ryanair.com

Lecisz Ryanairem? Wkrótce bagaż będzie mógł ważyć więcej

Wizz Air likwiduje kilka połączeń z PolskiPrzewoźnik obsługiwał loty z Gdańska do Brukseli Charleroi od czerwca 2015 roku. Ostatni rejs z Gdańska do Belgii planowany jest na 6 listopada tego roku. Obecnie prze-woźnik oferuje dwa loty tygodniowo z gdańskiego Portu Lotniczego do Belgii.

- Połączenie Gdańsk-Bruksela Charleroi zostanie zlikwidowane od 7 listopada, ponieważ nie spełni-

ło zakładanych oczekiwań, a działal-ność gdańskiej siatki musi być zop-tymalizowana. Dodatkowa zdolność przewozowa zostanie wykorzystana na innych trasach w nadchodzącym okresie, ponieważ zawsze oceniamy nowe szanse, które najlepiej zaspo-kajają potrzeby naszych klientów.

Pasażerowie, których dotyczą te zmiany są informowani i mogą sko-rzystać z innych połączeń, otrzymać zwrot kosztów lub 120% wartości re-zerwacji na konto WIZZ - komento-wał przedstawiciel przewoźnika w rozmowie z portalem Pasażer.com.

Powodem likwidacji bądź zawiesze-nia rejsów na wymienionych kie-runkach jest małe zainteresowanie klientów tymi połączeniami, co ne-gatywnie przekłada się też na zyski.

wiadomosci.radiozet.pl, pasażer.com

Samoloty Wizz Air nie polecą już między innymi na trasie Gdańsk-Bruksela (Belgia), Olsztyn-Oslo Torp (Norwegia - trasa powróci tylko na czas Bożego Narodzenia) oraz Warszawa-Bristol (Anglia). Loty z tych miast zostaną wstrzy-mane na początku października. Ponadto pod koniec października samoloty po raz ostatni polecą z Katowic do Belfastu, do Maastricht Aachen oraz Paryża Beauvais.

Źródło: www.wizzair.com

perfectie@home

DIENSTENCHEQUES zatrudnia już ponad 1000 pracowników na terenie Belgii OFERUJEMY: elastyczne godziny pracy i wynagrodzenie ZAWSZE na czas Zaufani i przeszkoleni pracownicy mówiący w różnych językach pomogą Ci ustalić grafik dostosowany do twoich potrzeb Ponadto otrzymasz u nas:

- elektroniczne bony żywnościowe za 6€ - wynagrodzenie za telefon - ubrania do pracy: koszulki polo, fartuszki oraz buty - wynagrodzenie za pranie ubrań - zwrot kosztów transportu do klienta - roczny abonament na de lijn - pieniądze wakacyjne oraz roczna premia - HOSPITALISATIEVERZEKERING dla Ciebie i Twojej rodziny - Kartę zniżkową z którą zaoszczędzisz nawet do 10% przy zakupach w Carrefour,

Zalando, Torfs, Zoo, i różnych parkach rozrywki oraz przy zakupie biletu do kina, …

Kantoren: Lange Leemstraat 33, Antwerpen [email protected] Frans Van Heymbeecklaan 1, Deurne [email protected] Kapelstraat 25, Hove [email protected] Provinciale Steenweg 50, Scheller [email protected] Kapellei 71, Zoersel [email protected]

Polska: Zgubiony bądź ukradziony dowód? Teraz można to zgłosić online

pisać go profilem zaufanym. Status unieważnienia dowodu jest do sprawdzenia online. Elektronicznie moż-na również złożyć wniosek o wydanie nowego dokumentu. Ministerstwo cyfry-zacji przypomina, że warto pamiętać, by mieć pod ręką odpo-wiednie zdjęcie. O czym warto jeszcze

pamiętać? Utratę dowodu należy zgłosić również w banku, a ewentu-

alną kradzież – tak-że na policji. Warto to zrobić, bo takie działanie zabezpie-cza przed ewen-tualnym wykorzy-staniem naszego dokumentu przez kogoś nieuczciwe-go.

tvp.info

Co roku ponad pół miliona Polaków zgłasza utratę, zaginięcie lub znisz-czenie dowodu osobistego. Od dziś mogą w wygodny sposób zrobić to online, bez udawania się do urzędu. Wszystko za sprawą poprawionej e-usługi udostępnionej przez mini-sterstwo cyfryzacji.

Od teraz, by dokonać zgłoszenia utraty dowodu osobistego, wystar-czy wejść na stronę Obywatel.gov.pl, wypełnić prosty formularz i pod-


Zmiana czasu z letniego na zimowy 2017

PSL argumentuje: To bardzo złe rozwiązanie, które nie przynosi żadnych skutków ekono-micznych i gospodarczych. Zamiast tego bardzo źle wpływa na zdrowie i samopoczucie. Szok czasowy, który występuje po zmia-nie czasu, powoduje, że ludzie mogą czuć się zdezorientowani. Ponad 90 proc. oby-wateli Polski jest przeciwko zmianie czasu. W polskich warun-kach klimatycznych jesień staje się kosz-marna, bo większość z nas kończy pracę po zmroku. U wielu osób po-woduje to problemy z przesta-wieniem organizmu, a dochodzą do tego kłopoty z transportem publicz-nym w te dwie noce w roku.

Przy zmianie czasu zatrzymują się pociągi, samoloty, przez godzinę nie działają bankomaty, a w wielu bankach blokowane są konta. Dla

dużych firm, które mają wielkie ob-roty, ma to znaczenie. Zmiana czasu zdaniem Ludowców nie ma żadne-go uzasadnienia ekonomicznego, a przecież właśnie względy ekono-

miczne, a zwłaszcza oszczęd-ność energii, były jednymi

z podstawowych, gdy w 1977 r. wprowadzano

w Polsce podział cza-su na letni i zimowy.

Zmiana czasu na letni pozwoli także zadbać o zdrowie fi-zyczne i psychiczne

Polaków. Poza tym dłuższa możliwość

korzystania ze światła dziennego pozwoli zrobić

więcej rzeczy.

Przejście na stały czas letni nie wpły-nie także negatywnie na wymianę handlową. W dzisiejszych czasach świat nie zna granic odległości i nie ma też granic czasowych.

wiadomosci.radiozet.pl

Czas zimowy wprowadzany jest w październiku, natomiast letni, w marcu. Są to określone terminy, jednak zwykle po prostu o nich nie pamiętamy. W 2017 roku czas letni na zimowy zmieniamy w nocy z so-boty 28 października na niedzielę 29 października. Musimy przesu-nąć wskazówki zegara do tyłu, czyli z godziny 3.00 na 2.00. Oznacza to, że tej nocy będziemy mogli spać o godzinę dłużej.

Ciekawostka: Polskie Stronnictwo Ludowe wy-stąpiło z apelem: „Przestawianie zegarków jest po prostu bez sensu. Zmieńmy to” i złożyło projekt zmia-ny ustawy o czasie urzędowym na terenie Polski. Apel, by raz na zawsze dać sobie spokój z przestawianiem zegarków wiosną i jesienią, z szybkością kuli śnieżnej obiegł wszystkie media i bardzo szybko zyskał sobie spore, społeczne poparcie. Jeśli zmiana we-szłaby w życie, w całej Polsce przez cały rok obowiązywałby czas letni.

Belgia: Koniec z karami za jazdę o kilka kilometrów na godzinę za szybko!

przychodziła do nas niemiła nie-spodzianka w postaci mandatu… Państwo belgijskie postanowiło wprowadzić tolerancję w wysoko-ści 7 km/h w obszarze zabudowa-nym oraz na wolniejszych drogach poza obszarem zabudowanym. Na autostradzie, bez mandatu będziemy mogli jechać 129 km/h.

Przypominamy również, że kilka miesięcy temu wysokość manda-tów przeszła indeksację, przez co za pierwsze 10 km/h za szybko nie

zapłacimy 50 euro a… 53! Później, jeżeli jedziemy w obszarze zabudo-wanym, każdy dodatkowy kilometr na godzinę za szybko będzie nas kosztował 11 euro a poza obszarem zabudowanym 6 euro.

Oprócz tolerancji, pozostanie ak-tualny margines błędu wynoszący 6 km/h przy prędkości poniżej 100 km/h oraz 6% ponad tę prędkość.

Mateusz Kapicawww.aktualnosci.be

Koniec z mandatami za przekrocze-nie prędkości o kilka kilometrów na godzinę. Nie dostaniemy już listu z blankietem do opłacenia za jazdę 51 km/h na 50-tce!

Dotychczas, gdy zdarzyło się nam jechać o kilka kilome-trów na godzi-nę za szybko

obok fotoradaru, po kilku dniach

Źródło: dziennikwschodni.pl


Polski pilot zwyciężył w plebiscycie “Telegrapha”. Oddano na niego ponad 300 tys. głosów

pilotom brawurowy atak na grupę wrogich samolotów.

Polski pilot przyznał, że jest „zasko-czony i nieco oszołomiony” swoją popularnością, ale dodał szybko, że był jedynie „jednym z bardzo wielu”, którzy przyłożyli się do triumfu w II wojnie światowej. Syn Kornickiego, Richard powie-dział, że rodzina jest „zachwycona” wynikami plebiscytu. Dodał jedno-

cześnie, że jego ojciec „chciałby, aby równą uwagę poświęcano wszyst-kim, którzy wzięli udział w tej walce”.

- Polska była jedynym krajem w Europie, który był okupowany przez nazistów, ale nigdy się nie poddał, utrzymując rząd i siły zbrojne wal-czące na emigracji, a wszystko zgod-nie z mottem „za waszą wolność i naszą” - przypomniał.

polsatnews.pl

Polscy internauci nie zawiedli. Ostatni żyjący dowódca polskie-go dywizjonu lotnictwa z II wojny światowej Franciszek Kornicki zwyciężył w plebiscycie Muzeum Królewskich Sił Powietrznych (RAF) i dziennika „The Telegraph” na bohatera wystawy na stulecie RAF w 2018 roku. Polak zdobył 325 tys. głosów - szesnaście razy więcej niż pozostali rywale łącznie.Na podium znaleźli się także Sir Douglas Bader (6,3. tys.) i Jackie Moggridge (2,6 tys. głosów).

Dzięki zwycięstwu w plebiscycie podobizna Kornickiego zostanie umieszczona na zaplanowanej na przyszły rok wystawie z okazji 100-lecia RAF - tuż obok Spitfire’a VB BL614, słynnego samolotu my-śliwskiego, który był używany przez RAF w trakcie II wojny światowej, m.in. przez pilotów Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

W biografii Polaka podkreślono, że dostał się do Wielkiej Brytanii przez Rumunię i Francję, a w 1943 roku - w wieku zaledwie 26 lat - został najmłodszym dowódcą w polskim lotnictwie, obejmując dywizjon 308. Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii, nie uznając komunistycz-nego rządu w Polsce i nadal służył w RAF.

Dodano także, że został wyróżniony Virtuti Militari, najwyższym wojsko-wym odznaczeniem w Polsce, za god-ne naśladowania dowodzenie, kiedy chroniąc grupy brytyjskich bombow-ców nad północną Francją nakazał

decyzja o zawieszeniu lotów, zwrot poniesionych kosztów albo zmianę kierunku. Do tego można otrzymać voucher o wartości 40 euro na lot w

jedną stronę, lub 80 euro (w dwie strony).Wcześniej władze linii poinformo-wały o anulowaniu ok. 2 tys. rejsów między 18 września a 1 listopada br., przyznając, że spółka liczy się z ko-niecznością wypłaty odszkodowań o łącznej wartości ok. 25 mln euro. Jak tłumaczono, decyzja ta związana była z błędami popełnionymi przy planowaniu urlopów pilotów.

Ryanair jednocześnie zaprzeczył, ja-koby zmiany w rozkładzie były spo-wodowane rosnącą liczbą pilotów odchodzących do konkurencji.

wiadomości.onet.pl

Irlandzkie linie lotnicze Ryanair poinformowały, że w okresie od li-stopada do marca odwołają kolejne 18 000 lotów. Anulowanie połączeń dotknie prawie pół miliona pasaże-rów.

W zimie 34 trasy zostaną zawieszo-ne. Polskie lotniska stracą na ten okres 7 połączeń (w tym dwa krajo-we): Warszawa - Gdańsk, Warszawa - Wrocław, Szczecin – Edynburg, Katowice - Hamburg, Gdańsk – Newcastle, Warszawa-Modlin – Saloniki oraz Kraków – Trapani.

W ramach przeprosin przewoźnik oferuje klientom, których dotknęła

Ryanair odwołał kolejne 18 tys. lotów, w tym z Polski

Źródło: tvp.pl

Źródło: wiadomosci.onet.pl

Zeznania podatkowe w Belgii – zasady odliczania alimentów i środków na utrzymanie

biorcy lub – w przypadku niepełno-letnich dzieci – na konto prawnego opiekuna. • Aby odliczyć alimenty/środki na utrzymanie płacone przez rezyden-tów podatkowych osobom będącym nierezydentami czyli mieszkającymi w Polsce (lub w innym kraju euro-pejskim), należy zastosować prze-pisy umów o unikaniu podwójne-go opodatkowania. Zgodnie z taką umową zawartą między Belgią a Polską, środki na utrzymanie (w pol-skim prawie – darowizny) mogą być opodatkowane w kraju, w którym mieszka odbiorca, czyli w Polsce. Jeśli odbiorca nie zgłosi w polskim urzędzie skarbowym, iż otrzymuje takie darowizny pieniężne, wów-czas osoba płacąca musi zgłosić je w belgijskim urzędzie skarbowym za pomocą dokumentu 281.30. W takiej sytuacji osoba płacąca musi odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 26,75% od 80% wysyłanych kwot.

Zasady opodatkowania i zwalniania z obowiązku podatkowego alimentów/środków na utrzymanie (darowizn) wynikające z polskiej ustawy o podat-ku dochodowym Zgodnie z polskimi przepi-sami wypłacone alimenty podlegają opodatkowaniu jako przychody z innych źródeł, jeśli zostały faktycz-nie otrzymane. Jednak ustawa o podatku dochodowym od osób fi-zycznych zwalnia je z opo-datkowania, bez względu na ich wysokość, jeśli pła-

cone są na rzecz dzieci do 25. roku życia lub na rzecz dzieci bez wzglę-du na wiek, które otrzymują doda-tek pielęgnacyjny lub rentę socjalną. Dotyczy to zarówno alimentów przy-znanych na podstawie wyroku sądu, jak i alimentów płaconych dobrowol-nie przez osobę mającą obowiązek utrzymywania dziecka.

Alimenty/środki na utrzymanie wy-płacone na rzecz innych niż dzieci osób podlegają opodatkowaniu. W niektórych przypadkach z obowiąz-ku podatkowego może być zwolnio-na limitowana kwota. Alimenty na rzecz osób innych niż dzieci, wypła-cane powyżej kwoty limitowanej, powinny być wykazane w zeznaniu rocznym, doliczone do pozostałych przychodów i opodatkowane. Natomiast otrzymane środki na utrzymanie (darowizny pieniężne) podlegają opodatkowaniu, jeśli ich kwota przekroczyła kwotę wolną od podatku. Kwota wolna od podatku zależy od grupy podatkowej. Osoba otrzymująca darowiznę ma obowią-zek złożenia deklaracji podatkowej w urzędzie skarbowym w dziale spadków i darowizn.

Kwoty wolne od podatku od daro-wizn w zależności od grupy podat-kowej 9637 zł – dla osób należących do I grupy podatkowej, 7276 zł – dla osób należących do II grupy podatkowej, 4902 zł – dla osób należących do III grupy podatkowej.

Grupa I: małżonek, wstępni (rodzice, dziadkowie, pradziadkowie), zstępni (dzieci, wnuki, prawnuki), teściowie,

Osoby osiągające dochody w Belgii i rozliczające się z tych dochodów w Belgii mają możliwość odliczania od dochodu alimentów lub środ-ków wysyłanych na utrzymanie osobom mieszkającym w Polsce. Aby odliczyć wysyłane kwoty, na-leży spełnić warunki zawarte w bel-gijskiej oraz w polskiej ordynacji podatkowej.

Osoba, która chce odliczyć płaco-ne alimenty /środki na utrzymanie, musi je wykazać w swoim zeznaniu podatkowym. Można odliczyć mak-symalnie 80% całej kwoty.

Warunki odliczenia alimentów i środków na utrzymanie zawarte w belgijskiej ordynacji podatkowej: • Obowiązek płacenia alimentów/środków na utrzymanie musi wyni-kać z belgijskiego kodeksu prawa cywilnego – dotyczy on małżonków, ewentualnie ex-małżonków (na pod-stawie wyroku sądu lub oficjalnej ugody stron), osób spokrewnionych ze sobą w linii prostej czyli rodziców wobec dzieci i wnuków jak i dzie-ci wobec rodziców lub dziadków. Obowiązku takiego nie mają maco-cha lub ojczym w stosunku do pa-sierba i odwrotnie, oraz rodzeństwo (między sobą). • Osoba otrzymująca alimenty/środ-ki na utrzymanie nie może mieszkać pod tym samym adresem, co osoba płacąca alimenty. • Alimenty/środki na utrzymanie muszą być płacone regularnie. • Alimenty/ środki na utrzymanie muszą być wpłacane na konto od-


Źródło: pimir.pl

Źródło: m80.iol.pt

zięć, synowa, pasierb, ojczym, maco-cha, rodzeństwo; Grupa II: zstępni rodzeństwa (np. dzieci siostry, wnuki brata), rodzeń-stwo rodziców (np. ciotki, wujowie), zstępni i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa i rodzeń-stwo małżonków, małżonkowie ro-dzeństwa małżonków, małżonkowie innych zstępnych (np. mąż wnuczki); Grupa III: pozostali nabywcy.

Termin płatności podatku od daro-wizn wynosi 14 dni od dnia dorę-czenia podatnikowi decyzji organu podatkowego ustalającej wysokość podatku.

udokumentuje otrzymania środ-ków pieniężnych, wówczas nabycie darowizny podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Belgijski urząd skarbowy może zażą-dać od podatnika chcącego odliczyć zapłacone nierezydentowi Belgii ali-menty/środki na utrzymanie (daro-wizna pieniężna), zaświadczenia, iż odbiorca zadeklarował otrzymane środki do opodatkowania w Polsce. Ponadto może zażądać wymienio-nych w części pierwszej dokumen-tów, czyli: poświadczenia miejsca zamieszkania odbiorcy, udokumen-towania stopnia pokrewieństwa, udokumentowania regularności przesyłania środków oraz innych dodatkowych zaświadczeń.

Publikacja ma charakter informa-cyjny i nie jest wykładnią prawa.

Żródło:WIB’92, Polska Ordynacja Po-datkowa i ustawa o podatku docho-dowym od osób fizycznych oraz po-datku od spadków i darowizn, www.infor.pl,

Opracowanie własneAldona Kuczyńska-Naskręt

Obowiązek złożenia zezna-nia nie występuje, gdy kwota darowizny pieniężnej otrzy-manej od tej samej osoby nie przekracza kwoty wolnej od podatku w okresie poprzed-nich 5 lat.

Zwolnienia z podatku od darowizn dla najbliższej rodzinyPrzy nabyciu darowizny pieniężnej przez małżonka, dzieci, wnuków, prawnu-ków, wstępnych rodziców,

dziadków (I grupa podatkowa), od-biorca może skorzystać z całkowite-go zwolnienia od podatku od spad-ków i darowizn, pod warunkiem:

- zgłoszenia w ciągu 6 miesięcy od dnia nabycia darowizny pieniężnej na formularzu SD -Z2 właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego,- udokumentowania otrzymania darowizny pieniężnej dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy lub przekazem pocztowym.

Jeżeli nabycie darowizny pienięż-nej nie zostanie zgłoszone w ciągu 6 miesięcy lub gdy odbiorca nie


Szukamy Ciebie!Wij zoeken gemotiveerde en gedreven

huishoudhulpen!

Werk je reeds in de sector? Altijd welkom voor meer informatie!

Ben je op zoek naar een toffe, afwisselende job met:flexibele werkuren

langdurige tewerkstellingcorrecte verloningmaaltijdcheques

goede administratieve en job ondersteuningin de regio Brasschaat, Wommelgem-Ranst en

Bassevelde-Eeklo-Zelzate-Nevele?Neem dan contact met ons op!

ComforthomeAugustijnslei 39, Brasschaat03 / 651 90 [email protected]

WEL-careDorp 103, Bassevelde09 / 373 50 [email protected]

Huishoudhulp Van CauterenBroechemlei 51, Ranst03 / 294 37 [email protected]

Źródło: dreamstime.com


Polska: 10 pytań o emeryturędo emerytury według nowych zasad jest ukończenie 60 lat przez kobietę i 65 lat przez mężczyznę oraz udoku-mentowanie jakiegokolwiek okresu ubezpieczenia.

5.Czy pracodawca będzie mógł roz-wiązać umowę o pracę?Ustawa określająca minimalny wiek emerytalny zapewnia jednakowy 4-letni okres ochronny dla wszyst-kich pracowników. Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pra-cę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego. Oznacza to, że osoby, które skończą wiek 60/65 lat, a znajdują się już w okresie ochron-nym, począwszy od października 2017 roku, nadal będą z niego ko-rzystać. 6.Jaki trzeba mieć ten okres skład-kowy i nieskładkowy, aby emerytu-ra nie była niższa niż 1000 zł?Przepisy, które wejdą w życie 1 paź-dziernika 2017 r., obniżają wymaga-ny od kobiet okres składkowy i nie-składkowy. Będzie on wynosił 20 lat. Jeśli więc kobieta będzie miała taki okres składkowy i nieskładkowy, to ma gwarancję, że jej emerytura nie będzie niższa niż 1000 zł. A jaki staż muszą mieć mężczyźni? 25 lat okre-sów składkowych i nieskładkowych, aby mieć gwarancję, że świadczenie nie będzie niższe niż 1000 zł. 7.Czy z emerytury w wieku 60/65 lat będą mogły skorzystać tylko osoby, które ukończą go po 30 września 2017 r., czyli po wejściu w życie nowych przepisów?Nie. Z emerytury będą mogły sko-rzystać również kobiety urodzone do 30 września 1957 r. oraz mężczyźni urodzeni do 30 września 1952 r. Są to osoby, które wiek 60/65 lat osiąg-nęły przed 1 października 2017 r. i dotychczas nie wystąpiły o emerytu-rę z tytułu ukończenia podwyższone-go wieku emerytalnego (właściwego dla danej osoby) albo nie ubiegały się o emeryturę, gdyż nie osiągnęły jeszcze podwyższonego wieku eme-rytalnego. 8.Kiedy powinna złożyć wniosek osoba, która przed 1 października 2017 r. ukończyła wiek 60/65 lat i chciałaby uzyskać emeryturę od 1 października 2017 r.?Takiej osobie nie można przyznać prawa do emerytury wcześniej niż od 1 października 2017 r., czyli od dnia, w którym wchodzą w życie nowe re-

gulacje. Aby uzyskać emeryturę od 1 października 2017 r., wniosek należy złożyć do końca października 2017 r. Jeśli wniosek wpłynie do ZUS w listopadzie 2017 roku lub później, ZUS ustali emeryturę od pierwszego dnia miesiąca, w którym go otrzyma. Wnioskodawca musi też wiedzieć, że jeśli nie rozwiąże stosunku pra-cy z dotychczasowym pracodawcą w związku z przejściem na emeryturę, ZUS nie będzie mógł wypłacić mu emerytury. Zrobi to dopiero wtedy, gdy zainteresowany rozwiąże stosu-nek pracy. 9.Jakie dokumenty trzeba dołączyć do wniosku o emeryturę po ukoń-czeniu 60/65 lat?Osoba, która ma ustalony kapitał początkowy, nie musi dołączać do wniosku żadnych dokumentów, aby ZUS ustalił jej prawo do emerytury, chyba że chce przeliczyć kapitał po-czątkowy, bądź jeśli dane będące w posiadaniu ZUS nie pozwalają na jednoznaczne stwierdzenie, że speł-nione są warunki do podwyższenia emerytury do kwoty najniższej – cho-dzi tu o warunek stażu 20 lat okre-sów składkowych i nieskładkowych (kobieta) lub 25 lat (mężczyzna). Wypłata emerytury osobom, które są pracownikami, będzie natomiast możliwa dopiero po złożeniu przez nie świadectwa pracy, które potwier-dzi rozwiązanie stosunku pracy.

10.Jak można skorzystać z pomocy doradcy emerytalnego?Powołani w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych doradcy emerytalni oraz dostępny kalkulator emerytalny umożliwi na bieżąco wyliczenie eme-rytury i podjęcie decyzji o okresie przedłużenia aktywności zawodowej, po osiągnięciu wieku emerytalnego. We wszystkich placówkach ZUS pracuje 595 specjalnych doradców emerytalnych. Ich zadaniem jest wy-jaśnianie potencjalnym emerytom, od czego zależy wysokość emerytu-ry. Dodatkowo doradca emerytalny wyliczy w kalkulatorze emerytalnym wysokość prognozowanego świad-czenia w zależności od wskazanego przez klienta momentu zakończenia aktywności zawodowej. Tym samym pośrednio doradcy podpowiedzą, kiedy warto skorzystać z uprawnień emerytalnych, tak by cieszyć się z wyższego świadczenia. Decyzję w tej sprawie podejmie już sam klient.

www.mpips.gov.pl

1 października przywrócony zo-stanie wiek emerytalny 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Zastanawiasz się, co te zmiany ozna-czają dla Ciebie? Odpowiadamy na najważniejsze pytania.

1.Czy według nowych przepisów ZUS będzie sam przyznawał eme-rytury wszystkim osobom, które ukończą 60 albo 65 lat?Nie. ZUS przyzna emeryturę dopie-ro wtedy, gdy osoba zainteresowana złoży wniosek, i nie wcześniej niż od miesiąca, w którym go otrzyma. Emerytura jest świadczeniem przy-znawanym na wniosek osoby zain-teresowanej. 2.Czy to przyszły emeryt decyduje, kiedy skorzysta ze świadczenia?Tak. Nowe przepisy dają prawo przej-ścia na emeryturę po ukończeniu przez kobietę 60 lat, a przez mężczy-znę – 65 lat. Trzeba jednak pamiętać, że wysokość emerytury obliczana według nowych zasad zależy od opła-conych i zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne, zwalo-ryzowanego kapitału początkowego i średniego dalszego trwania życia. Im dłużej pracujemy, tym wyższą będziemy mieli podstawę obliczenia emerytury oraz niższe średnie trwa-nie życia, a wobec tego otrzymamy wyższą emeryturę.

3.Jak wysokie będą przyszłe eme-rytury?Wiek przejścia na emeryturę jest jed-nym z parametrów stanowiącym o wysokości otrzymywanej emerytury. Wysokość emerytury uzależniona jest bowiem od zarobków danego ubezpieczonego, tj. od wysokości odprowadzanej składki oraz okresu jej opłacania, czyli od wniesionego do systemu emerytalnego wkładu składkowego oraz od decyzji, w jakim wieku dany ubezpieczony skorzysta z prawa do emerytury. Im późniejszy wiek przejścia, tym krótsze średnie dalsze trwanie życia, więc również niższa wartość mianownika nowej formuły obliczania wysokości eme-rytury, co w konsekwencji oznacza wyższe świadczenie. Efektem opóź-nienia przejścia na emeryturę o rok jest o 8% wyższa emerytura.

4.Czy nowe przepisy uzależniają przyznanie emerytury w przywró-conym wieku od określonego stażu?Nie. Prawo do emerytury zależy wy-łącznie od osiągnięcia wieku emery-talnego. Warunkiem nabycia prawa

Z bloga wesołej emigrantki40 spełnionych marzeń – mój własny raj na ziemi. Część II

swój dach, gdy te zapomną klucza do domu, dzielą się warzywami czy grillowaną rybą.

Praca W znalezieniu pracy pomogli mi szefowie męża. Jednak samo zna-lezienie pracy to nic. Ważniejsze, by się w niej utrzymać, czyli zostać dobrym pracownikiem. Nigdy nie byłam miłośniczką sprzątania. Nie lubiłam sprzątać i nie umiałam robić tego efektywnie i dobrze, a moja pra-ca na tym właśnie polega. Mówiłam, że będzie cud, jak po miesiącu mnie nie wykopią. Teraz mogę rzec, że nie tylko nauczyłam się sprzątać, ba nawet polubiłam sprzątanie, a do tego większość klientów jest zado-wolonych z mojej pracy, o czym mi co jakiś czas nie omieszkają powie-dzieć. To cieszy i daje motywację do dalszych działań i jeszcze większych starań.

Członkostwo w Radzie Rodziców we flamandzkiej szkole podstawo-wej Dla mnie ważne, że mi to zapropo-nowano, bo to świadczy o tym, że zauważono moje istnienie w tej spo-łeczności. A że lubię się udzielać, jest to tym bardziej fajne.

Biblioteka po raz drugi Od jakiegoś czasu pracuję jako wo-lontariusz w bibliotece publicznej we Flandrii, dzięki czemu mogę się bli-żej zapoznawać z funkcjonowaniem tutejszych bibliotek i poszerzać swo-je słownictwo z tej dziedziny. Poza tym czerpię z tego dużą satysfakcję, bo robię, co lubię. Zapewne ułatwi mi to też znalezienie płatnej pracy w

tym zawodzie w najbliższym czasie.

Blog Gdy tylko dowiedziałam się o ist-nieniu blogów, chciałam mieć swo-jego bloga i pisać. Wtedy blogosfera dopiero raczkowała i nie było tego tyle, co dziś. Nadmienię, że swoją przygodę z komputerami zaczyna-łam od Atari, grania w River Raid i programowania w BASIC-u. W tych czasach internet dopiero był w budowie, a ja tej budowie się przy-glądałam i marzyłam, żeby kiedyś mieć peceta, a potem Internet i żeby zostać prawdziwym pogromcą kom-puterów (to akurat się nie udało, bo „szkoła informatyczna nie była dla dziewczyn” pff…).

Kiedyś, dawno temu, założyłam blo-ga, by sprawdzić jak to działa, ale nie miałam za bardzo pomysłu na temat przewodni, a poza tym inter-net 512Mb (teoretycznie – człowiek się cieszył, jak w ogóle chwilę był) nie sprzyjał twórczości. Dopiero 3 lata temu udało mi się pomysł zrea-lizować, a efekty przekroczyły nawet moje mimo wszystko skromne ocze-kiwania. Wreszcie też mam:

Własny laptop Przez większą część życia kompu-ter (nawet Atari) zawsze musiałam z kimś dzielić. Nawet jak sobie za swoją kasę kupiłam swój komputer OSOBISTY to i tak cała rodzina z nie-go korzystała. Potem dzieci chciały oglądać bajki i grać. Dożyłam jednak takich czasów, że mam cały wspania-ły lapek tylko dla siebie, bo każdy w domu ma swojego kompa i nikt nikomu się nie wtrynia.

W roku 2017 przypada zacna 40 rocznica mojego przyjścia na świat. Z tej okazji postanowiłam się zaba-wić tworząc listy 40 rzeczy: - które mi się udały, - które mnie w życiu ominęły, - na które mam nadzieję, - które mnie denerwują, - które mnie bawią, - które… jeszcze ten rok może przy-nieść.

Pierwsze przyjęcie urodzinowe w Belgii Po dwóch miesiącach pobytu w ob-cym miejscu, nie potrafiąc wydukać jednego zdania w tutejszym języku, nie znając nikogo, bez jakiejkolwiek pomocy zaprosiłam do domu 20 bel-gijskich dzieci i korzystając ze swo-ich zdolności plastycznych urządzi-łam zabawę w poszukiwanie skarbu oraz wspólne gotowanie. Udało się! To był pierwszy ważny krok na dro-dze integracji. Pierwszy mój, nasz, sukcesik. Dopiero teraz, z perspekty-wy czasu widzę na co się porwałam.

Zaprzyjaźnienie się z innymi rodzi-cami i sąsiadami „Zaprzyjaźnienie” to może zbyt wielkie słowo na tę okoliczność. Niemniej jednak dziś na liście zna-jomych mam rodziców belgijskich kolegów moich dzieci, z którymi rozmawiam od czasu do czasu, któ-rzy zapraszają moje dzieci do siebie, którzy dzwonią i proponują podwóz-kę moich dzieci do szkoły w czasie deszczu, których mogę zapytać o le-karza specjalistę, o dobrą szkołę, o to gdzie kupują to czy tamto. Sąsiedzi zagajają o pogodzie, życzą wesołych świąt, przygarniają moje dzieci pod


Spotkanie wielu wspaniałych ludzi Przez większą część życia byłam typem samotnika i nie miałam swojego grona przyjaciół. Jednak nigdy nie miałam problemów z na-wiązywaniem nowych znajomości i wszędzie miałam znajomych. Wielu fantastycznych ludzi płci obojga po-znałam korespondencyjnie. Jeszcze więcej osób poznałam podczas wy-cieczek, obozów i turniejów sporto-wych. Każda znajomość była cenna, każda zostawiła jakieś miłe wspo-mnienia, wielu z tych ludzi czegoś mnie nauczyło, lub dało mi cenne życiowe wskazówki.

Eksperymenty na włosach Przez sporą część życia nosi-łam długie włosy. Był taki mo-ment, że czasem sobie na nich siadałam, bo takie były długie. Przetestowałam chyba każdą długość włosów, w tym kilka milimetrów. Sprawdziłam jak wyglądam w każdym możliwym kolorze. Dzięki temu dziś nie muszę się zastanawiać, jakbym wyglądała w danej fryzurze – ja to po prostu już wiem.

Szczupła, wysportowana figu-ra Przez 40 lat nigdy nie musiałam się odchudzać. W dużej mierze zawdzięczam to szalonej prze-mianie materii, jednak aktyw-ny tryb życia na pewno nie jest bez znaczenia. Zawsze byłam w ruchu – rower, bieganie, co-dzienna gimnastyka, sztuki wal-ki, praca fizyczna, niekończące się piesze wędrówki po lesie i górkach. Dziś przejeżdżam rowerem dzien-nie 10-30 km i nawet tego nie czuję, czemu z kolei zawdzięczam swoje zgrabne nogi.

Przejechanie tysięcy kilometrów na rowerze Odkąd dostałam swój pierwszy zie-lony rower, lubiłam jeździć. Wtedy jeździliśmy wkoło domu aż do znu-dzenia. Czasem nad rzekę i z powro-tem, ale potem urosłam i zaczęliśmy robić wyprawy gdzie oczy poniosą – nieważne dzień czy noc. Na treningi karate też zasuwaliśmy na bike’ach po 12 km. Nawet wtedy, kiedy lało, wiało, była mgła ograniczająca wi-

ne, ale kto powiedział, że kiedykol-wiek byłam rozważna?

Kupowanie nowych ubrań i butów Zakupy ubraniowe lubi chyba więk-szość kobiet. Ja przez większą część życia tego nie lubiłam, bo nie było mnie na to stać. Gdy byłam mała, mama mi czasem szyła ubrania lub robiła je z włóczki i te były czadowe, ale na włóczkę i materiał też trzeba było mieć kasę. Niestety, głównie nosiło się ubrania i buty po kimś – najpierw po ciociach i kuzynkach, potem kupowane w szmateksie. Jak już naprawdę coś było potrzebne, a nie udało się tego znaleźć w „używ-kach”, szło się do prawdziwego skle-

pu.

Ale o tzw. marko-wych ciuchach moż-na było sobie poma-rzyć. I ja marzyłam, że kiedyś pójdę i kupię sobie choć jedną rzecz. Dlatego dziś mało się nie po-płaczę z radości, kie-dy mogę sobie pójść choćby raz czy dwa razy na rok nawet do takiego C&A, czy H&M i wyjść z pełną torbą ubrań (tutaj to jedne z tańszych sklepów, ale nowe to nowe).

Sypialnia z praw-dziwego zdarzenia

To ma być marzenie? Ba! Śpiąc na starej wersalce w zagraconym poko-ju marzyłam, żeby mieć prawdziwą sypialnię z ogromnym drewnianym łożem. Dziś mam sypialnię z daw-nych snów.

Długa lista przeczytanych książek Od dziecka kocham książki. Przeczytałam ich w życiu tysiące. Czytam wszystko, co mi w ręce wpadnie – horrory, fantastykę, ro-manse, kryminały, książki podróż-nicze, a także popularno-naukowe (głównie psychologia, religia, przy-roda). Przyniosło mi to wiele radości i pozwoliło wzbogacić swoją wiedzę o świecie i ludziach, a także o sobie samej.

doczność do metra, śnieżyca, czy droga oblodzona. Po kolizji z autem trochę mnie przystopowało (do dziś mam na pamiątkę trochę asfaltu na łokciu), ale nie na długo. Teraz robię ponad 300km /miesięcznie. Czym by-łoby życie bez roweru?

Nowoczesny ekspres do kawy To było stosunkowo krótkometrażo-we życzenie, bo zaczęło się, gdy spró-bowałam pierwszej kawy z ekspresu ciśnieniowego, a która mi wyjątko-wo zasmakowała. Postanowiłam, że kiedyś sobie kupię taki ekspres. No i mąż spełnił moje marzenie kupując mi to cudo na urodziny. Uwielbiam! (I męża, i kawę).

Zwierzaki Jestem ogromnym miłośnikiem zwierząt i zawsze wokół mnie kręci-ły się jakieś uszczęśliwiające mnie stworzenia. Jako mała dziewczynka dostałam od rodziców parę papużek falistych. Hodowałam je przez 20 lat i wiele razy doczekałam się małych papużątek. Przez 13 lat miałam psią przyjaciółkę Gapę – najmądrzejszego na świecie owczarka niemieckiego.

Poza tym przez dom przewinęły się stada kotów, chomików, szczurów, rybek i królików. Jednego dnia speł-niłam swoje małe marzenie, jakim jest owinięcie sobie boa na szyi, co było oczywiście nie do końca rozważ-


Każdy krzaczek, każda kropla desz-czu, każdy promień słońca, każda ży-wa istota ciągle budzą mój zachwyt. Przyglądam się przyrodzie, obserwu-ję ludzi i nigdy mnie to nie nudzi. Osiągnięcia ludzkości i możliwości ludzkiego organizmu są niepojęte, sprawne działanie ekosystemów i nieskończoność wszechświata są niesamowite zaś odkrywanie coraz to nowych tajemnic, jakie ten świat przed nami kryje, daje mi ogrom szczęścia i radości. Zachowanie optymizmu i pogody ducha pomimo wielu niefartow-nych wydarzeń i doświadczeń Ostatni i najważniejszy punkt. Gdy słucham ludzi wiecznie niezadowo-lonych i narzekających na wszystko co się da, kłócących się i obrażają-cych o byle co, uświadamiam so-

bie, jakim jestem szczęś-ciarzem, że mam w sobie tyle pogody ducha i opty-mizmu, których mi nie za-brakło nawet wtedy, kiedy wszystko szło źle i świat legł w gruzach. Pijak w domu, rozwód, stres, samotne wychowy-wanie dzieci, niecukier-kowa sytuacja w domu, niewiele lepsza w pracy, brak pieniędzy i własne-go kąta, przeprowadzka, szpital, długi, komornicy i windykatorzy, małe dzie-cko, nieprzespane noce, strach, samotność, cias-nota, emigracja… a ludzie pytali, jak ty to do cholery robisz, że ciągle się śmie-

jesz pomimo tego wszystkiego? Jak to, jak? – Normalnie. Padłaś? To podnoś pupę z gleby, popraw biustonosz i walcz dalej – niech ludzie widzą jaka jesteś nie-samowita. Zawsze tak robię i zawsze to działa.

Brak wam wiary w siebie, optymi-zmu? Zróbcie sobie taką listę włas-nych spełnionych marzeń i sukce-sów, a zobaczycie, że tak naprawdę jesteście szczęśliwymi ludźmi.

Inne moje przemyślenia i obserwa-cje poczynione na belgijskiej ziemi znajdziecie na blogu:belgianasznowydom.blogspot.bei w dalszych numerach „Antwerpii po polsku”

Magdalena B-P

Jadanie w restauracjach Kiedyś myślałam, że restau-racje są tylko dla bogaczy, ale tak po cichu marzyłam, że fajnie by było pójść so-bie czasem do jakiejś fajnej knajpki na obiad czy na kaw-kę. W Polsce zdarzyło mi się z 5 razy pójść do pizzerii lub McDonalda, ale to już było szaleństwo. Dziś do Donalda jedziemy, jak się w sobotę lub niedzie-lę nie chce gotować, bo tam tanio (za 35€ naje się i napije--w tym kawy-cała piątka). Raz w miesiącu, lub raz na dwa miesiące pozwalamy sobie jednak wydać stówę w nor-malnej restauracji. Na po-czątku nie wiedzieliśmy, jak się zachowywać, jak zamawiać, jak znaleźć coś w menu – no serio – pro-sta niby sprawa, ale człowiek głupio się czuje, jak nie wie o co kaman. Dziś w resto czujemy się swobodnie, dzieci umieją się zachować i zama-wiać co chcą. Cieszymy się każdymi wspólnie spędzonymi chwilami, de-lektujemy zamówionymi posiłkami, kawą i rodzinnymi rozmowami.

Nietuzinkowi ludzie Spotkałam w swoim życiu wielu niesamowitych ludzi – zwykłych niezwykłych, dzięki którym nie tylko miło spędziłam czas, ale czegoś no-wego się dowiedziałam i nauczyłam.

Miłość do świata i ludzi Kocham życie (choć śmierć mnie również fascynuje), przez 40 lat podziwiam świat i nie mam dość.



Kupić dziecku telefon, czy nie kupić? Dylematy rodziców.

rodzicami i rówieśnikami, aż po zanikanie zainteresowań dziecka, zaburzenia snu i odżywiania, co z pewnością przełoży się na trudności w nauce i problemy w szkole.

Fonoholizm dotyka dzieci w coraz młodszym wieku i jest zjawiskiem tak powszech-nym, że przestał budzić zdzi-wienie.

Wszyscy mają już komórki, tylko jak nie! Takiej wykrzyczanej prośby mogą się spodziewać rodzi-ce nawet kilkuletnich dzieci. Kiedy przychodzi moment na ten pierwszy aparat?

Rozwój dzieci przebiega bardzo indywidualnie i ciężko jed-noznacznie określić, jaki wiek jest najlepszy na zakup telefonu komór-kowego. Dziecko powinno otrzymać telefon wtedy, kiedy rzeczywiście ma on spełniać pożyteczną, konkretną funkcję służącą jego bezpieczeń-stwu. Podarowanie telefonu bez większej potrzeby, jako spełnienie kaprysu, prośby, czy dlatego, że inni już mają, spowoduje, że dla dziecka telefon będzie tylko zabawką. Opinia psychologów jak i dużej części rodzi-

ców jest jednoznaczna: im później dziecko otrzyma pierwszy telefon, tym lepiej i zdrowiej dla niego.

Dla części rodziców właściwym mo-mentem na zakup pierwszego tele-fonu jest rozpoczęcie przez dzieci nauki w szkole podstawowej, kiedy zaczynają samodzielnie chodzić do szkoły i z niej wracać. Rodzice chcą się z nimi kontaktować i sprawdzać, czy wszystko jest w porządku.

Kiedy jednak dorośli zawożą i przy-wożą dzieci na lekcje czy zajęcia po-zaszkolne, posiadanie przez dzieci telefonu nie jest koniecznością. Bo dokąd dzieci miałyby „komórkę” ze sobą zabierać? Na plac zabaw? W od-wiedziny do kolegi? Punktualności lepiej nauczy dzieci zegarek na rękę niż telefon.

Wśród rodziców i psychologów naj-więcej zwolenników ma teoria, we-dług której odpowiednim czasem na posiadanie przez dziecko własnego telefonu, jest moment zakończenia nauki w szkole podstawowej. To wiek, kiedy dziecko jest już na tyle odpowiedzialne, że potrafi kontro-lować ilość rozmów i wydatki zwią-zane z posiadaniem telefonu, oraz wykorzystywać urządzenie do odpo-wiednich celów.

Żyjemy w świecie, w którym nasze dzieci chcą mieć wszystko, najlepiej od razu i bez względu na koszty. Nie chodzi tylko o koszty finansowe ale i – a może przede wszystkim – o przedwczesne wprowadzanie w świat technologii. Dzisiaj telefon komórkowy coraz częściej bywa dla dzieci odskocznią od codzien-nej rzeczywistości, szkoły, nauki, nudy i samotności. I nie dziwi to, że chcą go mieć już kilkuletnie dzie-ci, bo w dzisiejszym świecie telefon komórkowy dawno przestał służyć wyłącznie do rozmawiania.

Trudna decyzja Zanim rodzice zdecydują się na za-kup telefonu dla dziecka, powinni odpowiedzieć sobie na pytania: Czy takie urządzenie jest mu potrzebne i do czego ma mu służyć? Czym właś-ciwie telefon dla niego będzie? Czy przedmiotem służącym do komuni-kacji, czy tylko drogą zabawką i roz-rywką? Czy wsparciem dla poczucia bezpieczeństwa rodziców i dziecka, czy tylko niezbędnym elementem jego życia?

Zanim rodzice podejmą ostateczną decyzję, powinni poczytać o fonoho-lizmie – uzależnieniu od telefonów komórkowych, i porozmawiać o tym zjawisku ze swoim dzieckiem. Fonoholizm objawia się nadmier-nym przywiązaniem do telefonu i nadużywaniem go w różnych co-dziennych sytuacjach. Skutki tego uzależnienia mogą być bardzo po-ważne, od osłabienia kontaktów z

Źródło: newsonia.com

pieczeństwem dziecka i niewielkimi kosztami używania aparatu.

W przypadku małych dzieci w roli pierwszego telefonu doskonale mo-że sprawdzić się aparat używany, z którego wcześniej korzystali rodzice, starsze rodzeństwo, czy ktoś z rodzi-ny. Jeżeli jednak decydujemy się ku-pić nowy model, to na początek nie powinien być to smartfon, lecz zwy-kły telefon bez dostępu do Internetu.

Telefon dla kilkuletniego dziecka powinien być solidny, odporny na

wszelkie uszkodzenia, upadki i ką-piele. Wykonany z odpowiednich, nieszkodliwych materiałów, z ni-skim indeksem promieniowania SAR. Dostosowany do wielkości i kształtu dłoni dziecka z dodatkowym wyposażeniem w postaci uchwytów albo smyczy, by dziecko nie zgubiło telefonu.

Taki telefon powinien być jak naj-prostszy w obsłudze. Im mniej funkcji, tym lepiej. By dziecko było bezpieczne, można zaprogramować w jego telefonie tylko te numery, pod które może dzwonić i od któ-rych może odbierać rozmowy przy-chodzące. Wystarczy mu zaledwie kilka przycisków, by zadzwonić do mamy, taty, dziadków i pod numer alarmowy. Telefony komórkowe od-powiednie dla dzieci mają funkcje, dzięki którym rodzic ma możliwość monitorowania, czy dziecko dotarło bezpiecznie do szkoły, czy do kolegi.

Dziecięcy aparat nie musi mieć Internetu, odtwarzacza MP3, kame-ry, aparatu fotograficznego i łącza Bluetooth. Rodzice powinni zablo-kować w telefonie dziecka zbędne

aplikacje. Dziecko musi wiedzieć, że telefon służy głównie do kontakto-wania się, a nie do gier.

Dla mniejszego dziecka lepszy jest telefon na kartę, niż na abonament. Karta pozwala limitować korzysta-nie z urządzenia i uczy rozsądnego gospodarowania pieniędzmi.

Inaczej rzecz się ma w przypadku zakupu telefonu dla dziecka star-szego. Czy powinniśmy mu kupić taki model telefonu, jaki samo so-bie wybrało? W tej sytuacji w grę

wchodzą możliwości finansowe ro-dziców i ich zapobiegliwość. Koszty zakupu wybranego przez dziecko telefonu powinny być rozłożone. Część kwoty młody człowiek może pokryć ze swojego kieszonkowego, czy oszczędności, resztę dokładają rodzice, którzy muszą jeszcze wziąć pod uwagę to, że dziecko może tele-fon zgubić albo zniszczyć. Dlatego od razu powinni go zaopatrzyć w etui i aparat ubezpieczyć.

Dla starszych dzieci, które więcej rozmawiają, SMS-ują i korzystają z Internetu, bardziej opłacalny jest abonament. W tym przypadku warto zadbać o zabezpieczenia, które unie-możliwiają wykonywanie kosztow-nych połączeń lub ściąganie dużej ilości danych z Internetu.

Jeżeli rodzice obawiają się dużych rachunków, to powinni kupić tele-fon na kartę. I uprzedzić latorośl, że ma tak gospodarować środkami na karcie, aby starczyło mu na wyzna-czony okres. Jeśli dziecko wydzwoni wszystko w krótkim czasie, rodzice nie powinni kupować mu nowej karty aż do upływu wyznaczonego

Kupić dziecku telefon komórkowy, czy nie? Przeciwnicy kupowania dzieciom telefonów uważają, że „komórka” to niepotrzebny wydatek, bo dzieci (zwłaszcza te kilkuletnie) nie potra-fią rozsądnie korzystać z telefonu. Narażają rodziców na dodatkowe koszty i traktują „komórkę” jak elek-troniczną zabawkę. Grają w gry, pi-szą na okrągło SMS-y i zapominają o prawdziwej zabawie z kolegami. Rodzice obawiają się też uzależnie-nia się dziecka od „komórki” i ewen-tualnych problemów w szkole.

Zwolennicy kupowania dzieciom te-lefonów są zdania, że żyjemy w tak niebezpiecznych czasach, że doro-śli muszą mieć nad dzieckiem stałą kontrolę. I temu ma między innymi służyć „komórka”. Kiedy dziecko ma przy sobie telefon, kontakt z rodzi-cami jest łatwiejszy, a ich niepokój mniejszy. Dorośli w każdej chwili mogą sprawdzić, gdzie znajduje się ich dziecko i nawiązać z nim kon-takt.

Telefon przydaje się w sytuacjach, kiedy coś wydarzy się w szkole, a nauczyciele nie zareagują. To także kontakt z rodzicami w czasie szkol-nej wycieczki, pobytu u dziadków czy znajomych. Czasami pociecha chce się o coś zapytać, czy zwyczaj-nie się nudzi.

„Komórka” doskonale sprawdza się również jako „przypominajka”. Wystarczy krótki sms, żeby przypo-mnieć dziecku o zabraniu kanapek do szkoły, spakowaniu stroju na zajęcia sportowe, czy o umówionej wizycie.

Jak widać, odpowiedź na pytanie „kupić dziecku telefon, czy nie” nie jest prosta. Ta decyzja zależy tylko i wyłącznie od rodziców. Jeżeli już zde-cydowali się na taki zakup, muszą uważać, żeby dziecko nie „nabiło” zbyt wysokiego rachunku i nie ko-rzystało z telefonu bez limitu. Muszą jasno sprecyzować reguły i zasady je-go używania i mieć pewność, że dzie-cko rozumie do czego służy telefon i wie, czego nie należy i nie wolno robić posiadając telefon.

Nie smartfon jako pierwszy telefon Marzeniem każdego dziecka jest, aby jego „komórka” była „wypa-siona”, miała mnóstwo gier, kame-rę, aparat fotograficzny, dostęp do Internetu, opcje słuchania muzyki i kartę pamięci. Rodzicom natomiast zależy przede wszystkim na tym, by posiadanie telefonu wiązało się z bez-



terminu. To nauczy dziecko od-powiedzialności i oszczędności.

Bezpieczeństwo Rodzice decydują się kupić dzie-cku telefon przede wszystkim ze względów bezpieczeństwa. Mogą sprawdzać, gdzie jest, jak się czuje, co robi, czy dotarło bezpiecznie do domu. Również dziecko czuje się bezpieczniej, kiedy wie, że ma z rodzicami stały kontakt.

Ale bezpieczeństwo to także ochrona przed niewłaściwy-mi treściami, których dziecko wcale nie musi świadomie szu-kać. Może przypadkowo trafić na nieodpowiednie zdjęcia czy filmy. Dlatego rodzice muszą mieć nadzór nad treściami przeglądanymi w sieci, instalowanymi aplikacjami, zakupem poszczególnych progra-mów czy gier.

Dziecko musi znać zasady i granice użytkowania telefonu, do jakich ce-lów może go używać, co robić, żeby nie wpakować się w kłopoty. Jak unikać zawierania znajomości przez telefon. Każde złamanie tych zasad

ogóle nieużywania telefonu.

W przypadku dzieci star-szych, które za pośredni-ctwem smartfona korzystają już z serwisów społecznoś-ciowych, rodzic powinien wiedzieć, jakie wpisy jego dziecko publikuje, z kim się komunikuje. Uczulić je na to, jakich informacji o sobie nie może nikomu przekazywać, kiedy musi wyłączyć lub wy-ciszyć telefon, o czym musi informować rodziców.

Decyzja, kiedy i jaki telefon komórkowy kupić dziecku, zależy tylko od rodziców. Mają oni prawo odmówić

dziecku, gdy prosi o telefon, ale mają też prawo kupić mu go wtedy, kiedy uważają za stosowne. To ich dziecko, ich odpowiedzialność, ich rachunki, i ich decyzja.

Aleksandra Dobiecka

Źródła:miniaturowa.pl, zaplo.pl/blog,

dziecko.trojmiasto.pl, parenting.pl, tvp.info.pl

powinno skutkować wyciągnięciem przez dorosłych konsekwencji.

Dorośli powinni także nauczyć dzie-cko zasad korzystania z telefonu w miejscach publicznych. Nie podawa-nia głośno swojego adresu i danych dotyczących rodziny. Niepodawania numeru telefonu osobom nieznajo-mym. Niesłuchania głośno muzyki, rozmawiania krótko i na temat, a w niektórych miejscach publicznych w


Źródło: bakusiowo.pl

Mamo, tato ja też tu jestem!lepsze czy gorsze dni i nie codzien-nie możemy dzieciom poświęcić 100% uwagi. Przyrost obowiązków domowych, pracy, sprawia, że i my bywamy zmęczeni, przytłoczeni co-dziennością, czasem wolimy posie-dzieć w spokoju czy zająć się czymś innym. Takie sytuacje na pewno nie wyrządzą krzywdy naszym pocie-

chom, oczywiście, jeśli to nie stano-wi codzienności i stałego sposobu funkcjonowania rodziny.

Taka obecność-nieobecność w ży-ciu dzieci, a dokładnie spędzanie czasu tak naprawdę obok nich, nie przynosi dobrych rezultatów, wręcz przeciwnie.

Trzeba to jasno w końcu powiedzieć, czas spędzany w jednym pokoju, po-mieszczeniu, bez wzajemnych rela-cji, reakcji na potrzeby dziecka, nie jest czasem spędzonym z dzieckiem!

Do budowania pozytywnych więzi w rodzinie potrzebne jest wspólne uczestnictwo, bycie ze sobą i dla sie-bie nawzajem w zwykłej codzienno-ści czy ważnych wydarzeniach. Nie może odnosić się tylko do: „uśmiech-nij się ładnie, to Cię nagram”. Ważna jest obecność i czas przeżyty razem.

Tak zwani rodzice obec-ni-nieobecni często nie zdają sobie sprawy, że wy-rządzają krzywdę swoim dzieciom. Wielu z nich – albo tak właśnie zosta-ło wychowanych, albo ze względu na wyniesione z domu doświadczenia – nie potrafi inaczej. Mimo że kochają swoje dzieci, to nie mówią im tego, nie przytulają, nie rozmawiają, nie poświęcają im uwagi.

Często znajdują się tuż obok, ale przeważnie są czymś zajęci.

Do czego to wszystko prowadzi? Zacznijmy od początku: maluszki tuż po urodzeniu oczekują i wymagają wiele dotyku, który dla nich stano-wi sposób komunikacji z rodzicem. Dzięki niemu czują się bezpiecznie

w tym nowym, pełnym nie-znanych bodźców świecie. To w ramionach mamy czy taty odnajdują ukojenie, po-cieszenie, czują się ważne, a przede wszystkim kochane. Jak pokazują badania, dzie-ci nieprzytulane gorzej się rozwijają, mają słabszą od-porność, wolniej rosną. Czy to nie daje do myślenia?

Co się dzieje później? Dziecko rośnie, staje się bardziej samodzielne, a ro-dzic często wraca do swojej codzienności, pracy, sku-piając się na nich, tym sa-

mym odsuwa się emocjonalnie od pociechy. Zaczyna więcej czasu po-święcać sobie, obowiązkom, zaczy-na skupiać się tylko na potrzebach biologicznych dziecka: „przecież on/ ona wszystko ma”.

Co dzieje się z dzieckiem? Zaczyna czuć się odtrącone, samotne w „kochającym, normalnym” domu. Nie czuje się na tyle dobre i ważne, aby zasłużyć na uwagę rodziców. W konsekwencji prowadzi to do obni-żenia samooceny, niskiego poczucia własnej wartości, wycofania z kon-taktów społecznych, niestabilności emocjonalnej, braku zrozumienia, a nawet nie dostrzegania własnych potrzeb, czy problemów w szkole.

A dokładniej: To właśnie rodzina jest źródłem, ba-zą do nauki emocji, rozpoznawania ich u siebie i innych. Kiedy ten pro-ces zostaje zakłócony, wówczas nie

Ile razy w ciągu dnia Twoje dziecko słyszy: „za chwilę”, „nie teraz”, „je-stem zajęty”, „no super” – na każ-dą wypowiedź, rysunek dziecka, nawet na niego nie spoglądając – „nie mam teraz czasu”, „pobaw się sam”, „za sekundę, jeszcze jeden telefon” …

Czemu w gabinetach psycho-logicznych pojawia się coraz więcej dzieci, młodzieży, ba – także dorosłych, którzy tak naprawdę niby wszystko ma-ją, a czują, że coś jest nie tak, że nie potrafią odnaleźć się w otaczającym ich świecie, nie potrafią nawiązać zadowalają-cych relacji z innymi, czują się niekochani, gorsi, mają niskie poczucie wartości?

W dzisiejszych czasach, gdy technika poszła błyskawicz-nie do przodu, a rola rodziny zeszła na dalszy plan, bo prze-cież trzeba ją jakoś utrzymać, wiele rodzin jest tak pochłoniętych udziałem w wyścigu szczurów, że nie zauważa potrzeb swoich dzieci. Możemy zatem obserwować obni-żenie więzi uczuciowej pomiędzy członkami rodziny i spadek zainte-resowania sferą emocjonalną, na rzecz tej materialnej.

Rodzice zdają się dostrzegać głównie biologiczne potrzeby dzieci, co po-twierdzają badania H. Cudaka, pra-wie 53% opiekunów o nich mówi, zaś tylko 28% wzięło jeszcze pod uwagę ich potrzeby psychiczne.

Tylko czym są te potrzeby?Można tu wymienić: potrzebę bezpie-czeństwa, samodzielności, rozwoju, przynależności, akceptacji, uznania, więzi, ale również kontakt emocjo-nalny, pozytywną samoocenę. To właśnie one w dużej mierze wpły-wają na prawidłowy rozwój dzieci.

Czemu tak się dzieje? Tak jak pisałam wyżej: ciągły wy-ścig, nowoczesne społeczeństwo, które staje się bardziej egoistyczne i nastawione na wartości materialne, sprawia, że zmienia się diametralnie rola rodziny. Wspólne spędzanie cza-su zamienia się w bycie w jednym pokoju, a bliskość i zrozumienie, w wymagania i w rekompensatę ma-terialną.

Oczywiście nie mówię o wszystkich rodzicach, bo każdemu zdarzają się


Źródło: archiwum.radiozet.pl

Źródło: kobieta.dziennik.pl

rozwija się inteligencja emocjonal-na, a dziecko nie rozumie i zaczyna unikać swoich emocji. Nie potrafi sobie z nimi radzić, bo nikt go tego nie nauczył, w wyniku czego poja-wiają się problemy ze stabilnością emocjonalną, czy nawiązywaniem zdrowych relacji z innymi.

Niestabilność emocjonalna prowa-dzi w dorosłym życiu do wchodzenia w mało satysfakcjonujące związki, szukanie na siłę bliskości, albo po-woduje, że „osamotnieni” dorośli są

lękliwe, brak im wytrwałości, ce-chują się słabą koncentracją uwagi. Uważają się za mało inteligentne, nie wykazują się samodzielnością pracy oraz są bardziej roztargnione.

Czy można to zmienić? Oczywiście, tak. Najtrudniej do-strzec, że problem dotyczy nas, prze-cież tyle dla niego robimy. Ważne, by zrozumieć, że dziecko potrzebuje naszej uwagi, bliskości, zrozumienia. Nie mówimy tu o 100% zaangażowa-nia, bo nadopiekuńczość też nie jest dobra.

Wystarczy poświęcać dziecku czas wtedy, kiedy nas potrzebuje, kiedy chce się z nami podzielić czymś waż-nym, porozmawiać, pokazać swoje dzieło, ale bez udziału przeszkadza-czy.

Codziennie pokazuj dziecku, że jest dla Ciebie ważne! Wystarczy 5-10 mi-nut wspólnej zabawy bez spogląda-nia na telefon, wspólne przygotowy-wanie posiłków, wspólne rozmowy.

Bądź obecny w życiu Twojego dzie-cka!

mamadu.pl

tak lękliwi i nie-pewni siebie, że z obawy przed od-rzuceniem w ogó-le unikają bliskich relacji z innymi.

Takie dzieci nie rozpoznają swoich potrzeb, bo nikt i tak nie zwracał na nie uwagi, a brak uwagi skut-kuje brakiem wiary w siebie, w swoje możliwości. Utwierdza w prze-świadczeniu, że nie jest się na tyle

dobrym, by zwrócić na siebie uwagę innych osób.

Z drugiej strony, dziecko może szu-kać zrozumienia i uwagi poza do-mem, wśród rówieśników, zacząć sięgać po środki psychoaktywne, czy nawet swój ból „rozładowywać” poprzez samookaleczenia.

A co ze szkołą? Osamotnione dzieci nie wierzą we własne możliwości, mają obniżoną motywację do nauki, są nerwowe,


Źródło: babyonline.pl

Z gniewnym człowiekiem pod jednym dachem

ści, nie, ponieważ:- każdy problem widzą jako warty wpadnięcia we wściekłość, - bez przerwy rozmyślają o krzyw-dach, które ich spotkały i jak mogli-by odpłacić osobie, która tak bardzo ich znieważyła. - Ignorują informacje zwrotne. Nałogowiec złości nie przyjmuje od swojej rodziny i przyjaciół, że swo-im zachowaniem terroryzuje wszyst-kich wokół. On tego po prostu w ten sposób nie widzi, ani nie odczuwa. - Są święcie przekonani o tym, że wszystko robią pięknie i wspaniale,

tylko ta banda kretynów i idio-tów wokół nie jest w stanie za nimi nadążyć i dlatego są zmu-szeni się na nich złościć. - Są uzależnieni od silnych prze-żyć, a takich emocji dostarcza im przeżywanie złości. - Nie wiedzą, jak mają się zacho-wać kiedy nie są wściekli. Oni po prostu nie znają innego sposobu reagowania.

2. Skąd mam w sobie tyle złości? - Nałogowcy złości wychowywali się przeważnie także w rodzinach uza-leżnionych od złości, gdzie wpadanie w ataki szału z każdego powodu było czymś naturalnym i normalnym. - Osoby uzależnione od złości czują się głęboko w środku na tyle mało ważne i mają tak mocno zachwiane poczucie własnej wartości, że wydaje im się, iż jeśli nie wykrzyczą głośno swoich racji, to nikt ich nie usłyszy. - Nierzadko zdarza się, że osoby uza-leżnione od złości są ofiarami dłu-gotrwałego fizycznego wykorzysty-wania, gdzie nie umiejąc zapomnieć doznanych krzywd, przeżywają je ciągle od nowa, wpadając ciągle we wściekłość. Osoby takie marzą o ze-mście i wokół tego koncentruje się całe ich bieżące życie. - Uzależnienie od alkoholu, bądź narkotyków także jest wyzwalaczem ataków złości. Zazwyczaj te dwa problemy (alkohol i złość) są ze so-bą ściśle związane tworząc zamknię-ty krąg naprzemiennego zapijania problemów i następujących po nich wybuchach gniewu. - Żyjemy w świecie coraz bardziej wy-pełnionym złością i frustracją, gdzie utrzymanie się na powierzchni jest coraz trudniejsze i coraz bardziej stresujące. W dzisiejszym świecie bardzo łatwo jest poczuć się prze-granym i niespełnionym.

Jeżeli ktokolwiek z Państwa choć przez chwilę miał do czynienia z wiecznie zagniewanym i wiecznie złym na cały świat człowiekiem, ten wie, że współżycie z taką oso-bą przypomina stąpanie po cienkim lodzie. Albo i nawet przemierzanie pola minowego. Na nic zdają się prośby, uspokajania i inne próby rozładowania sytuacji. Jest źle, a czegokolwiek byśmy nie zrobili i jakkolwiek się nie zachowali to i tak zawsze na końcu jest wielka katastrofa.

Czy słyszeliście Państwo o nałogow-cach złości? O tych, których uczu-cie złości wypełnia całe ich życie do tego stopnia, że nie są w stanie poza złością odczuwać żadnych in-nych emocji? Że nałogowcy złości są przez nią całkowicie pochłonięci to jeszcze nic. Permanentna złość jednego z partnerów sieje jednak spustoszenie i blady strach w całej rodzinie od partnera, po dzieci, na domowych zwierzakach skończyw-szy. Jest jak tornado pozostawiające po sobie zgliszcza, połamane sprzęty domowe i łzy.

1. Złość normalna czy już nałogo-wa? Wszyscy od czasu do czasu się złoś-cimy. Nie ma w tym niczego niewłaś-ciwego. Złość informuje nas o tym, że coś jest nie tak, jak byśmy chcieli, że coś się nie układa po naszej myśli. Motywuje ona do zmiany i podjęcia działania. Ludzie dojrzali emocjonal-nie potrafią swoją złość kontrolować i rozładowywać. Ale nałogowcy zło-




3. Co mogę zrobić, aby nie podda-wać się nadmiernej złości? - Przyrzec sobie zrobić wszystko, co będzie konieczne, aby starać się pa-nować nad tym wciągającym jak wir uczuciem. - Poprosić o pomoc najbliższych, psy-chologa, do którego mamy zaufanie, czy też przyjaciół. Poprosić te osoby o to, aby pomogły nam dostrzegać i wspólnie z nami omawiać sytuacje, które doprowadzają nas do ataków gniewu. - Nauczyć się sposobów rozłado-wywania negatywnych emocji (np. sport, krzyżówki, kurs gotowania, czy spotkanie z przyjaciółmi). Czasami w sytuacji, kiedy wiemy, że za chwilę nastąpi wybuch, jedynym wyjściem jest oddalenie się, aby dojść do mo-mentu względnego panowania nad sobą. - Stworzyć swoją własną skalę zło-ści od lekkiego podenerwowania do całkowitej utraty kontroli. Skala ta powinna pomóc zacząć reagować w sposób jak najbardziej adekwatny do wydarzenia, które miało miejsce. Warto porozmawiać o tym z najbliż-szymi, ewentualnie stworzyć taką skalę złości wspólnie.

destrukcyjnych emocji. Czy jest to proste zadanie? Z pewnością nie. Ale nie jest niemożliwe, a przy odrobi-nie silnej woli i systematyczności w dokonywaniu samoobserwacji jak najbardziej wykonalne. Wymaga jednak wzięcia całkowitej odpowie-dzialności za swoje ataki wściekłości i pozbycia się paranoicznego myśle-nia o świecie i ludziach. Czasem wy-maga też wybaczenia dawnych uraz. Sobie, albo komuś bliskiemu.

Aleksandra Szewczyk, psycholog

- Określić pozy-tywne cele, które uda się osiągnąć, jeśli zmniejszymy częstotliwość ata-ków złości np.: mniej zestreso-wana, bardziej uśmiechnięta rodzina, przyjem-niejsza sytuacja w domu, lepszy stan zdrowia, spo-kój ducha itp. - Starać się zwal-czać myśli pro-wokujące do od-czuwania silnej złości. Zwykle są to negatywne myśli na temat siebie samego, sztywne i negatywne myśle-nie o świecie i innych ludziach, czy też przekonanie, że jest się bezrad-nym, czy też nieefektywnym w pracy lub w życiu osobistym.

To, co powoduje uleganie złości to nasze własne myśli o nas samych i o świecie. Zmiana będzie zatem polegała na tym, aby przekształcić sposób myślenia na taki, który nie będzie w nas wyzwalał tak silnych



Kryzys – czas refleksjiJaponii słowo „kry-zys” zapisuje się, uży-wając dwóch znaków. Jeden znaczy „niebez-pieczeństwo”, drugi zaś oznacza „okazję, możliwość”. Kryzys jednoczy zatem coś, co jest równocześnie niebezpieczeństwem i szansą, zagrożeniem i nową możliwością.

O. German Arana SJ o kryzysie mówi: „W znaczeniu bardziej ogólnym kryzys od-nosi się do momen-tu niepewności w procesie przeobraża-nia osobistego lub społecznego. Jest to punkt zwrotny mię-dzy jednym syste-mem, który traci swą prawomocność i dru-gim, który się rodzi”. Nawiązując do współ-czesnych koncepcji psychologicznych W. Badura-Madej określa kryzys jako „przejściowy stan nie-równowagi wewnętrznej, wywołany przez krytyczne wydarzenie bądź wydarzenia życiowe, wymagający istotnych zmian i rozstrzygnięć”. Psycholog amerykański Gordon Allport zaproponował następującą definicję kryzysu: „Jest to sytuacja emocjonalnego i umysłowego stre-su wymagająca zmian perspektyw w ciągu krótkiego czasu. Te zmiany perspektyw wywołują często zmiany struktury osobowości. Zmiany te mo-gą być progresywne lub regresywne. Człowiek znajdujący się w sytuacji kryzysowej nie potrafi zachować spo-koju, to znaczy nie potrafi swojej ak-tualnej traumatycznej sytuacji zredu-kować do znanych już rutynowych sposobów zachowania, ani nie po-trafi posłużyć się prostymi nawyko-wymi sposobami przystosowania”. Niech tych kilka prób zdefiniowania „kryzysu” ukaże obszar, w obrębie którego będziemy się poruszać.

Trudno będzie mi, na rzecz tego ar-tykułu, opisać wszystkie formy kry-zysów, z jakimi ludzie się zmagają. Zatrzymam się przy kilku, z który-mi najczęściej spotykam się w mojej pracy. Mam nadzieję, że przybliżenie ich poszerzy horyzont spojrzenia na rzeczywistość kryzysu.

Oprócz kryzysów młodzieńczych związanych z okresem dorastania, czyli wchodzenia w dorosłość, istot-nym etapem w życiu człowieka jest również tak zwany kryzys połowy życia obejmujący lata od 34 do 45 roku życia. Sporo mówi na ten te-mat Jung, który życie ludzkie dzieli na okresy określane metaforycznie porankiem, zenitem i wieczorem ży-cia. W tym okresie stajemy wobec uświadomienia sobie, że pierwszą część życia poświęciliśmy na przy-gotowanie się do życia, uzyskanie umiejętności i zgromadzenie zaso-bów niezbędnych do kontynuowania życia, natomiast w okresie przełomo-wym, „w połowie życia ludzkiego”, nadchodzi czas refleksji nad tym, czego się w życiu dokonało, a czego nie. Oprócz tego dochodzimy do sa-mooceny – Kim się stałem? Co zre-alizowałem? Co osiągnąłem? Czego zaniechałem? Jakim wartościom byłem wierny? Jakie wartości zanie-dbałem lub zdradziłem? Zadajemy sobie również pytanie ogólnie o sens życia, życia swojego w szczególno-ści. Zdajemy sobie sprawę z tego, że coś w życiu uległo zmianie, możemy nawet tego dobrze nie rozumieć, ale uświadamiamy sobie, że musimy so-bie postawić wyraźnie nowe zadania,

- Czy nie mógłby pan mnie poinfor-mować, którędy powinnam pójść? – mówiła dalej. - To zależy w dużej mierze od tego, dokąd pragnęłabyś zajść – odparł Kot-Dziwak. - Właściwie wszystko mi jedno. - W takim razie również wszystko jedno, którędy pójdziesz. - Chciałabym tylko dostać się dokądś – dodała Alicja w formie wyjaśnienia. - Ach, na pewno tam się dostaniesz, jeśli tylko będziesz szła dość długo... Jeżeli nie wiesz, dokąd chcesz iść, nie ma znaczenia, którą drogą pój-dziesz...Lewis Carroll – „Alicja w krainie czarów”

Ludzie od początków swojego ist-nienia zmagają się z kryzysami. Są one częścią naszego istnienia. Życie każdego człowieka naznaczone jest ciągłymi zmianami w następstwie krytycznych wydarzeń. Zachowań człowieka nie można w pełni kon-trolować i przewidzieć, tak samo jak nie można też w pełni przewidzieć działania sił natury. Możemy jednak ograniczać sytuacje wywołujące kry-zys oraz minimalizować jego skutki. Jednakże nie da się ich wyelimino-wać do końca.

Kryzys jest zjawiskiem szczególnym, występującym w ramach ogólnego, czasami bardzo długiego procesu zmian występujących w nas, wo-kół nas, często niezależnych od nas. Każdy z nas ma swoją historię. Niektóre z nich wznoszą, inne ścią-gają w dół, odbierają siłę, nadzieję, przygniatają swoim ciężarem. To właśnie z takimi historiami zgłaszają się ludzie na terapię. Spotykam się z ludźmi w kryzysie, którzy czasami życie postrzegają jako jedno wielkie pasmo kryzysów. W moim kolejnym artykule chcę Wam pokazać, a tak-że przyjrzeć się wielu twarzom i ob-liczom kryzysu.

Słowo „kryzys” pochodzi z greckie-go „krisis”, które kryje w sobie wiele znaczeń. „Krisis” oznacza oddziele-nie, wybór, preferencję, sąd, wyjaś-nienie, interpretację, zmaganie się itd. Polskie słowo „kryzys” wywołuje skojarzenia negatywne połączone z bólem i łzami, a myśl o kryzysie bu-dzi chęć ucieczki. Nie istnieje jedna definicja kryzysu, zwłaszcza wtedy, kiedy weźmiemy pod uwagę to, że tym terminem posługujemy się w różnych dziedzinach życia, na-uki oraz kręgach kulturowych. W



z wielu rzeczy należy już zrezygno-wać, a inne uzyskać.

Zdaniem Junga, okres ten to nie tylko kryzys, który może dość długo trwać, gdyż wymaga radykalnej prze-miany, oceny, przewartościowań, a nawet transformacji stylu życia, ale ten okres to też możliwość twórczej wewnętrznej przemiany. Jung przy-pomina, że ten okres jest bardzo trudny ze względu na często wystę-pujące ostre kryzysy, które przypo-minają nerwicę, choć nią nie są. Kryzys połowy życia jest bogaty w przemyślenia i refleksje. Występują także refleksje religijne, nawet u niewierzących ludzi. Jung dostrzega jeszcze jedną pozytywną cechę tego kryzysu, która nakłania człowieka do zatrzymania się, zastanowienia i przemyśleń nad sobą, jakby coś we wnętrzu człowieka wołało: „Dokąd się spieszysz? Zatrzymaj się!”. Kryzys okresu połowy życia przed człowie-kiem stawia jeszcze jeden problem – należy odkryć jakieś zadanie dla tego okresu.

W pierwszym stadium życia czło-wiek niejako przygotowywał się do dorosłego życia, a już w drugim trze-ba poszukiwać innych zadań, ponie-waż życie zbliża się ku wieczorowi. Jung stawia w tym miejscu pytanie o sens śmierci, która nie może być postrzegana jako koniec życia, ale trzeba patrzeć na życie jako prowa-dzące do pełni, do wykonania zadań. Śmierć nie kończy, ale stanowi kres, po którym następuje inne życie. Na takie postrzeganie życia i śmierci potrzeba siły, zawsze do tego trze-ba dorosnąć. Kryzys połowy życia daje człowiekowi nowe spojrzenie i wskazuje sens życia. Długotrwałość i ostrość tego kryzysu pokazuje zma-gania człowieka z samym sobą.

Niektórzy przeżywają ten kryzys ciężko i wymagają pomocy drugiej osoby. Jung wskazuje na trud rozwo-ju osobowości dorosłego człowieka i podkreśla pozytywną rolę trudu i cierpienia. To one bowiem mogą być dawcą energii i siły. Pozytywne prze-życie kryzysu wcale nie wskazuje, że znikną wszystkie problemy. Wielkie wartości, idee i zadania nadają sens życia nie przez to, że można je uzy-skać ale przez to, że się do nich nie-ustannie dąży i to dążenie napełnia życie. Warto przyjąć i zaakceptować taką prawdę, że mimo swojej słabo-ści możemy i powinniśmy stawiać sobie odległe i trudne cele, tak w pierwszej, jak i drugiej połowie ży-cia, przed i po kryzysie połowy życia.

kiwania obniżenia przykrych emocji przez nadużywanie alkoholu, leków, narkotyków, albo próby rozwiązania poprzez zachowania autoagresywne lub samobójstwo.

Kryzysy sytuacyjne, podobnie jak inne, mają także szanse twórcze. Po pozytywnie rozwiązanym kryzy-sie sytuacyjnym stajemy się silniej-si i wzmacniamy system wartości. Bardzo często do przeżycia kryzysu sytuacyjnego potrzebna jest pomoc drugiego człowieka. Osoba doświad-czająca kryzysu sytuacyjnego po-trzebuje zrozumienia, cierpliwego wysłuchania i poczucia, że nie jest sama, nawet w swojej bezradności. Pamiętajmy, że człowiekowi potrzeb-ny jest człowiek. Jesteśmy istotami społecznymi, które potrzebują obec-ności i wsparcia. Fiodor Dostojewski napisał: „Bo jeśli nie ma się już do kogo iść, jeśli iść już nie ma dokąd – to koniec! Przecież chociaż tak po-winno być, żeby każdy człowiek miał przynajmniej dokąd pójść”. Warto wiedzieć, że każdy kryzys jest okazją do wzrostu. Każdy nowy dzień otwie-ra przed nami nowe możliwości, o których istnieniu nie mieliśmy po-jęcia wczoraj, może być lepszy, mo-gą otworzyć się nowe horyzonty, których nigdy nie zobaczylibyśmy, gdyby nie przejście przez kryzys.

Jedną z najbardziej niebezpiecz-nych form kryzysu jest kryzys sytu-acyjny. Kryzysy sytuacyjne to takie, które zostały wywołane przez jakieś wydarzenia nagłe i nieoczekiwane, np. utrata kogoś bliskiego lub czegoś ważnego. Istotą tego kryzysu jest to, że zaistniała sytuacja jest zaskocze-niem. Kluczem odróżniającym kry-zysy sytuacyjne od innych są takie cechy wydarzenia wywołującego, jak nieprzewidywalność, nagłość, szokujący charakter, intensywność i katastroficzność. Zazwyczaj zagra-żają one istotnym dobrom osoby, którymi mogą być zdrowie, życie, obraz siebie, ważne relacje, plany życiowe i inne. W obliczu takiego kryzysu stajemy się bezradni wobec trudności, które wymagają jakiejś zmiany postępowania czy zacho-wania, zaakceptowania utraty ko-goś. Podważamy wtedy dotychczas pojmowane wartości i sens życia. Zaczynamy się bronić metodą prób i błędów, nie możemy bowiem sko-rzystać z racjonalnych rozwiązań. Dopada nas bezradność. Kryzysy sy-tuacyjne kryją w sobie duże niebez-pieczeństwo. Poczucie bezradności, beznadziejności, podważanie przyj-mowanego dotychczas sytemu war-tości, utrata sensu i celu życia, lęk, niepokój, skłaniają nas czasem do nieprawidłowych rozwiązań. Pojawia się wtedy niebezpieczeństwo poszu-


młodzieńczego. W tym wie-ku toczy się walka o własną tożsamość, czyli o bycie so-bą. Wiek ten charakteryzuje się głównie poszukiwaniem własnej roli w życiu, swojego sensu istnienia i wytycze-niem drogi realizacji wybra-nych wartości. Młodzi ludzie na wszystkich kontynentach mieli, mają i będą mieli po-dobne rozważania. Myślę, że ludzi po prostu w pewnych okolicznościach dopadają pytania o sens życia, a kie-dy się pojawiają, nie sposób nie poszukiwać na nie od-powiedzi. Proces kształto-wania się własnej tożsamo-ści podzielony jest na kilka faz. W pierwszej fazie życia każdy dostaje swoje imię i wtedy mały człowiek staje się „kimś”. Potem następuje pozytywna faza pogłębiania

własnej tożsamości poprzez iden-tyfikowanie się z tym „kimś”, kim jestem i kim chcę się stać. Istnieje także negatywna identyfikacja, która składa się z tego, czego się wstydzę, co chcę ukryć przed ludźmi. Erikson mówił, że kształtowanie się własnej tożsamości jest w rzeczywistości re-strukturyzacją wszystkich poprzed-nich identyfikacji. Człowiek zmienia się zgodnie z tym, czego od siebie oczekuje i do czego zmierza. Dlatego ważne jest, aby była określona pre-ferowana przyszłość.

O kryzysie tożsamości mówi się także w przypadkach emigracji do-browolnej, a tym bardziej przymuso-wej. Ludziom opuszczającym swój kraj trudno odnaleźć się w nowych warunkach. Można powiedzieć, że ten kryzys rodzi się z trud-nościami znalezienia odpowiedzi na pyta-nia: Kim jestem? Kim jestem jako mąż, żona, rodzic, student, pra-cownik, przyjaciel? Dokąd zmierzam?

Jakie wartości chcę realizować? Co jest dla mnie ważne?

Ja... ja naprawdę w tej chwili nie bar-dzo wiem, kim jestem, proszę pana. Mogłabym powiedzieć, kim byłam dziś rano, ale od tego czasu musia-łam się już zmienić wiele razy. Lewis Carroll – „ Alicja w Krainie Czarów”

Kryzys zatrzymuje. Zmusza do gene-rowania pytań, których na co dzień sobie nie stawiamy. Zaczyna się czas refleksji. Coś się w nas budzi i woła o swoje. Zaczyna się wewnętrzny dia-log, który może zmienić nasz sposób widzenia i interpretowania świata. Przeżywanie kryzysu w samotności może wzmocnić poczucie zagubienia i zwiększyć napięcie emocjonalne. Watro w tym czasie być otwartym na kontakty z innymi ludźmi, rozmowy. Wymiana myśli i dyskusja prowoku-ją do generowania pomysłów na roz-wiązanie kryzysu. Warto pamiętać, że jednym z najbardziej dojrzałych sposobów zmniejszania napięcia emocjonalnego, jest podzielenie się swoimi emocjami czy uczuciami z drugą osobą. Kryzys wymaga od nas zmian i podejmowania nowych wyzwań oraz zadań. Zachowania, do których jesteśmy przyzwyczaje-ni, ulegają weryfikacji. Wymaga to od nas odpowiedzi na wiele pytań: Co mogę zrobić, aby sytuacja ulegała zmianie? Co zamiast tego, co jest? Czego to będzie ode mnie wymaga-ło? Co to zmieni w moim życiu, w relacjach z innymi ludźmi?

Co będzie moim pierwszym krokiem w kierunku przybliżania się do zmia-ny? Jak i kiedy to zrobię?

Trzecim rodzajem, z którym często spotykają się moi klienci jest kry-zys tożsamości. Twórcą koncepcji tego kryzysu jest psycholog Erik Erikson. Sam miał wiele trudności w znalezieniu odpowiedzi na py-tania, kim jest i kim chciałby być. Jego wszechstronne zainteresowa-nia i uzdolnienia powodowały, że nie mógł się zdecydować na wybranie dla siebie odpowiedniej drogi życia. Jako młody człowiek Erikson inte-resował się sztuką i pragnął zostać artystą malarzem. W czasie pobytu we Włoszech zapoznał się z dzieła-mi Michała Anioła, ale doszedł do smutnego wniosku, że nigdy mu nie dorówna, a nie chce być byle jakim artystą i zaczął poszukiwać innej drogi. Zaczęła się jego wędrówka, często zmieniająca miejsce pobytu. W końcu na dłużej zatrzymał się w Wiedniu, gdzie poznał freudyzm i poświęcił się psychoanalizie dzie-ci. Poszerzył proponowany przez Freuda schemat rozwoju osobowo-ści dziecka i dorosłego.

Według jego koncepcji, ważne dla całego życia jest stadium wieku


Maria Monika Młodzianowska, psycholog kliniczny, peda-gog, coach rodzicielski, tera-peutka pracująca w nurcie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach - Solution Focused Brief Therapy (ukoń-czony I i II stopień ), trenerka metody KIDS’ SKILLS oraz porozumienia bez przemocy (NVC)

Źródło: zygmuntbialas.blog.pl

Źródło: kobietapo30.pl

Czy alkoholizm musi być przekleństwem?Część 1. Bestia (Odcinek 2)

to w sposób inteligentny – każdemu według jego potrzeb! Jak ktoś jest zmęczony, zapewni relaks, jak ktoś jest nadmiernie pobudzony czy na-wet zagniewany, wtedy przyniesie uspokojenie, wyciszenie, i wreszcie jak ktoś jest smutny, sprawi ulgę, ukojenie, a nawet czasem rozwe-seli. Człowiek ćwiczy zatem picie, trenuje wytrwale, powtarzając swój rytuał przy okazji kolejnych imprez, bankietów, delegacji, służbowych wyjazdów, wieczorków powitalnych i pożegnalnych, jarmarków, festynów – okazji do picia jest mnóstwo.

Alkohol uwalnia od napięcia, przy-nosi ten upragniony luz, obiecuje dobrą zabawę, łatwy seks, swobod-ną ekspresję tłamszonych emocji. Co dzieje się z człowiekiem? On wiąże się, ale nie z winem, piwem, koniakiem, czy nawet ze zwykłą, tak dobrze nam wszystkim znaną, czystą wódką. Nazwa alkoholu, jego kolor, konsystencja, cena, estetyka opako-wania – wszystko to ma drugorzędne znaczenie. Chodzi o doświadczenie! O poczucie uzyskania tego, czego człowiek pragnął, o pożądany efekt picia uzyskany w obszarze emocji. Chodzi o to, żeby zaskoczyło, aby „przeskoczyła iskra”, żeby – mówiąc możliwie najprościej – alkohol zrobił człowiekowi dobrze, tak jak on tego potrzebuje. To z tym wiąże się pijący człowiek.

Kiedy już człowiek doświadczy, jak łatwo może pozbyć się negatywnych emocji i zahamowań, zastępując je pożądanymi, dobrze to zapamięta. Byłoby oczywiście dalece nieracjo-nalne, gdyby człowiek odrzucił to, co tak szybko i sprawnie wyregulowa-

ło jego emocje! Z natury swojej nie chcemy i nie lubimy odczuwać lęku, irytacji, złości, smutku, zmęczenia, czy też bezradności. Trudno przeży-wać nam poczucia nieprzyjemne. Takim poczuciem jest np. poczucie krzywdy, poczucie winy, czy też po-czucie zaburzonego bezpieczeństwa. Pożądamy za to zadowolenia, spoko-ju, pogody ducha, radości i szczęś-cia, uczucia relaksu i wypoczynku, jak również poczuć przyjemnych, takich jak poczucie sensu życia, poczucie bezpieczeństwa, poczucie mocy i sprawstwa itp. W naturze rzeczy jest dążenie do równowagi oparte na dynamicznej relacji prze-ciwieństw: mamy dzień i noc, dobro i zło, słońce i deszcz. Podobnie w na-turze człowieka leży balansowanie na linie emocjonalnej. Jeśli człowiek jest zagniewany, to zapragnie rozła-dowania energii, powie: „coś mnie rozwala od środka, zaraz wybuchnę”. Kiedy się wzruszy, zakomunikuje: „coś dusi mnie w gardle, ściska, ma-ło się nie uduszę”. Nawet szczęście w nadmiarze przeszkadza. Człowiek zakochany nie zbierze myśli, dopóki nie opadną odrobinę jego emocje: szczęście, ale też radość, zachwyt i euforia.

Alkohol jest jednym z dostępnych człowiekowi sposobów na zmianę nastroju i może zostać przez niego w tym celu wykorzystany. Możemy, jak wiecie, wykrzyczeć się na złość, a możemy się napić, podobnie możemy wypłakać nasz smutek, a możemy… „na smutki napijmy się wódki!”. Znamy to! Czy oznacza to, że picie, tak zwane „towarzyskie”, jest potencjalnie niebezpieczne i może stać się źródłem alkoholizmu? Przyjrzyjmy się temu i poszukajmy odpowiedzi. Ludzi pijących alkohol można przyporządkować do przynaj-mniej kilku wzorców picia:

• Styl neurasteniczny – alkohol traktowany jest jako antidotum na własne przykre uczucia i emocje, ta-kie jak rozdrażnienie, zniechęcenie, frustracja, zmęczenie itp. • Styl dionizyjski – alkohol daje poczucie oderwania się od szarego, monotonnego i nieatrakcyjnego do-czesnego życia, wynosi człowieka do innego wymiaru, powoduje, że życie

1.2 Alkoholizm - Bestia karmiona alkoholemWszystko zaczyna się niewinnie. Uśmiecham się, bo opowieść o prze-kleństwie, które dotyka alkoholika, o Bestii, której celem jest unicestwie-nie swojej ofiary, zaczyna się jak ja-kaś bajka, miła opowieść, która nie zapowiada niczego złego.

Ludzie przecież piją alkohol i dobrze się przy nim bawią. Alkohol ma swo-je zalety, jest ogniwem łączącym z sobą ludzi, uświetnia imprezy towa-rzyskie, bywa pożądany, a po impre-zie alkoholowej zostaje zwykły kac, który – leczony czy nie – średnio po 8 godzinach przemija. Przyjemne wspomnienia z imprezy sprawiają, że chciałoby się ją powtórzyć. Dlatego też ludzie piją, choć nie jest to jedyny powód. Piją dla kurażu, dla relaksu, dla odreagowania stresu i napięcia, dla dodania sobie energii, dla uświet-nienia czegoś i podniesienia, podkrę-cenia już istniejącego pozytywnego, wewnętrznego napięcia itd.

Czym jest zatem alkohol etylowy? Jest związkiem chemicznym o nie-skomplikowanej budowie, złożonym z cząsteczek węgla, tlenu i wodoru, który uzyskuje się w laboratoriach chemicznych drogą fermentacji produktów roślinnych, a następnie poddaje się wielokrotnie proceso-wi destylowania (Falewicz 1993, s. 8). Znamy oddziaływanie alkoholu etylowego na ludzki organizm – zarówno ciało, jak i na psychikę. Wiemy, jak działa na nasze komórki mózgowe, a konkretnie na ośrodek przyjemnościowy mieszczący się w naszej głowie. Podrażnia go, łechce i uwalnia przyjemne emocje, a czyni


jawi się mu bardziej atrakcyjne. • Styl kontaktywny (kontaktowy) – alkohol pełni rolę nici łączącej człowieka z drugim człowiekiem, ułatwia kontakty społeczne, ponie-waż generuje chęć zmniejszenia dy-stansu, a dzięki temu wyzbycie się poczucia pustki i samotności. • Styl heroiczny – alkohol powodu-je, że człowiek doświadcza siły, po-czucia mocy, jest gotowy do stawia-nia czoła największym problemom i czynienia rzeczy niecodziennych, wielkich. • Styl samobójczy – alkohol powo-duje poczucie absolutnej wolności, uwalnia od trosk, wiąże się to jednak z autoagresją i samozniszczeniem (Kępiński 1978).

Polacy odnajdują się we wszystkich wyżej wymienionych stylach picia alkoholu, a specjaliści są jedno-myślni co do tego, że ustalenie tzw. bezpiecznej dawki alkoholu, która by była uniwersalna dla wszystkich ludzi, jest niemożliwe. Dzieje się tak z prostego powodu: każdy posiada własną, indywidualną tolerancję na alkohol w zależności od płci, wieku, masy ciała, a także uwarunkowań genetycznych. Dziecko alkoholika na przykład, może szybciej metabo-

stwierdzić, że na pewno bezpieczną dawką alkoholu dla człowieka jest dawka zerowa. Potencjalny alkoholik, stosując alko-hol jako dobry sposób na regulowa-nie emocji, uczy się dwóch rzeczy: 1. Alkohol działa szybko i niezawod-nie. 2. Inne, tzw. naturalne sposoby na zmianę nastroju, nie są zbyt atrak-cyjne, ponieważ wymagają włożenia wysiłku, a poza tym na ich pożądany skutek działania trzeba dłużej pocze-kać.

C.d.n.Ewa Jasik-Wardalińska

lizować alkohol, co przekłada się na efekt mocnej głowy, a ten wymusza niejako wypijanie kolejnych porcji alkoholu, aby człowiek mógł poczuć upragniony nastrój. Zaleca się w ramach zapobieżenia uzależnieniu pić ilości gwarantujące zachowanie trzeźwości (Falewicz 1993, s. 18).

Pokuszono się nawet o określenie dawek bezpiecznych dla kobiet i mężczyzn: kobiety nie powinny prze-kraczać tygodniowo 120 g 100-pro-centowego alkoholu, a mężczyźni 200 g 100-procentowego alkoholu. Pamiętać przy tym należy o tym, że mały kieliszek wódki (25g) zawiera tyle samo czystego alkoholu etylo-wego (100-procentowego alkoholu), co 1 kieliszek wina, i tyle samo, co małe piwo (250 g), a dokładnie 10 g. Poza tym, za ryzykowne uważa się również wypijanie jednorazowo więcej niż 100 g ETOH (czyli pięciu „pięćdziesiątek” wódki lub 10 lam-pek wina lub 5 dużych, czyli półli-trowych piw). Zdaniem Fudały (2008, s. 23), ryzyko szkód zdrowotnych u kobiety zaczyna się już wtedy, gdy wypija ona dziennie więcej niż dwie standardowe porcje alkoholu – 1 pół-litrowe piwo, kieliszek wina (200ml), czy też 60 ml wódki. Dlatego należy


Zapraszamy do naszegopunktu dystrybucji

okolica Basilix Shopping Center:

Sol Group Belgium sprlRue Nestor Martin 40B

1083 GanshorenBelgique

TVA BE0651955806Tel.:+32(0)2 881 03 59Fax:+32(0)2 881 13 59

[email protected]

Pon - Piątek 6.00 - 17.00Sobota 7.00 - 13.00

Toksyczni ludzielemy finansowe, które są wynikiem jej rozrzutności, niegospodarności i nieodpowiedzialności; za problemy w relacjach rodzinnych.

Toskyk, prawdziwy mistrz w stawia-niu warunków, będzie tak długo „walczył” o swoje, aż druga osoba mu się podporządkuje i ulegnie („pójdę z tobą do twoich rodziców pod warunkiem, że zrobisz to, ku-pisz mi to, obiecasz mi to”). I stosując emocjonalny szantaż będzie doma-gać się dowodów miłości („jeśli mnie kochasz, zrób to dla mnie”).

Toksyk to mistrz gry na emocjach. Do perfekcji ma opanowany płacz na zawołanie, obrażanie się, gryma-szenie i wbijanie kogoś w poczucie winy. Robi to tak doskonale, że oso-ba manipulowana nie zauważa ma-nipulacji.

Przemoc Bicie, szturchanie, popychanie. Obrażanie, rozkazywanie, krytyko-wanie, zaniżanie wartości drugiej osoby. Wykorzystywanie do zaspo-kajania swoich seksualnych potrzeb. To przemoc fizyczna stosowana przez toksyka.

Ale stosuje on także przemoc fi-nansową. Wydziela pieniądze, albo nie daje ich wcale, rozlicza każdy wydany grosz i podważa zasadność zakupu.

Jakakolwiek jest to przemoc, jest ona niedopuszczalna. Ale osoba będąca w toksycznym związku albo o tym nie wie, albo nie chce o tym wiedzieć.

Zazdrość i kontrola prywatności Toksyk jest zazdrosny. O wszystko. O każdą znajomość, sukces w pracy, hobby, znajomych. A przede wszyst-kim o najbliższą mu osobę. Chce mieć ją tylko dla siebie. Wciąż po-dejrzewa ją o zdradę, mimo że ta nie daje mu ku temu żadnych powodów.

Toksyk nie uznaje jej prawa do prywatności. Notorycznie spraw-dza jej telefon, komputer, pocztę. Kontroluje gdzie i z kim się spoty-ka. Chce wiedzieć, kiedy i gdzie się znajduje, co planuje. Jest zaborczy. Ogranicza jej osobistą wolność.

Wszystko, co dotyczy najbliższej mu osoby, ma dokładnie zaplanowane, dlatego nie toleruje, gdy partner/partnerka się spóźnia czy zmienia ustalony harmonogram, nawet jeśli są ku temu ważne, uzasadnione po-wody. Toksyk żąda pełnego oddania i podporzadkowania życia drugiej osoby tylko jemu.

Wykorzystywanie i poniżanie in-nych Wady i słabości są naturalnymi ce-chami każdej osoby. Ale dla toksyka

Są jak emocjonalne wampiry wy-sysające z nas energię. To subtelni mistrzowie manipulacji, mający problemy sami ze sobą. Doskonale się kamuflują. Tak doskonale, że zidentyfikowanie ich jest bardzo trudne.

Toksyczny jad może pojawić się w każdych relacjach: uczuciowych, ro-dzinnych, przyjacielskich, koleżeń-skich, zawodowych. Kiedy czujemy, że czas spędzany z drugą osobą na-pawa nas obawą, lękiem, smutkiem, niepokojem i obniża poczucie włas-nej wartości, to znak, że nasz rodzic, szef, przyjaciel /przyjaciółka, partner czy partnerka jest człowiekiem od którego powinniśmy trzymać się z daleka.

Prawda jest tylko jedna Dla toksyka istnieje tylko jego praw-da. W imię tej swojej prawdy kryty-kuje wszystkich i wszystko. Jest prze-konany, że jego życiową misją jest uświadomienie innym ich własnej głupoty i miernoty. Toksyk nigdy się nie myli i nie przyznaje do błędu. Pokory w sobie nie ma ani odrobiny.

Toksyk traktuje ludzi jak obywateli drugiej kategorii. Nie odczuwa po-trzeby uczenia się od innych, słu-chania ich racji, poglądów, opinii. Nikt oprócz niego nie ma prawa mieć własnego zdania. Swoich wad nie widzi, przekonany jest bowiem o własnej wielkości i nieomylności.

Każdy jest od niego gorszy, mniej bystry, inteligentny, obyty, oczytany. Toksyk, który u wszystkich widzi wa-dy, ma problem z budowaniem sta-bilnych relacji. Dlatego tak często zmienia znajomych.

W imię jedynej słusznej prawdy od-cina swoich najbliższych od rodzi-ny i przyjaciół. Partnera/partnerkę utwierdza w przekonaniu, że rodzina i przyjaciele nie są im do niczego po-trzebni, wręcz przeciwnie, stoją na drodze ich szczęścia.

Jak rozpoznać toksyka? Manipulacja i szantaż emocjonalny Toksyk jest mistrzem manipulacji. Przeinacza fakty. Potrafi tak zmienić postrzeganie danego problemu, że osoba manipulowana problem zoba-czy w sobie. Uwierzy, że to z nią jest coś nie tak i weźmie na siebie całą winę. Będzie się czuła odpowiedzial-na za wszystko. Za kłótnie, które po-wstają oczywiście z jej winy; za prob-



są doskonałą motywacją do działa-nia. W odpowiednim momencie ude-rza w czułe miejsca i słabości innych i w ten sposób wykorzystuje swoją przewagę.

Toksyk uwielbia komentować zacho-wanie i wygląd drugiej osoby, i robi to w sposób bardzo nieelegancki, wręcz złośliwy. Rzuca kąśliwe uwagi pod adresem innych osób. Ustawia je do pionu i blokuje w trakcie roz-mowy, co automatycznie stawia te osoby w niekorzystnej sytuacji. Kiedy krytykowana i zdenerwowana osoba próbuje dowieść swoich racji, toksyk stwierdzi, że nie może z nią rozmawiać, ponieważ nie potrafi ona kontrolować swoich emocji.

Egocentryzm Toksyk ma na skrajnie przerośnię-te „ego”, zbyt wysokie mniemanie o sobie, nieadekwatne poczucie włas-nej wartości i skłonność do umiej-scawiania swojej osoby w centrum zainteresowania. We własnym mnie-maniu jest „pępkiem świata”, wokół którego powinno koncentrować się całe życie. Jest przekonany o swojej nieprzeciętnej wartości i znaczeniu, co daje mu niejako przyzwolenie do gorszego traktowania innych. Nie uznaje kompromisów i ustępstw, skupia się tylko na tym, żeby jemu było dobrze.

Zmienność nastrojów i zachowania depresyjne Nigdy nie wiadomo w jakim humo-rze tosksyk rozpocznie dzień. Nikt nie jest w stanie przewidzieć jego humorów i zachowań. Toksyk cią-gle zmienia zdanie, nie potrafi pod-jąć decyzji, ma wątpliwości. Trzyma ludzi w niepewności i uzależnia od siebie.

Jest wiecznie niezadowolony, co wpływa negatywnie na samopoczu-cie jego bliskich. Wciąga ich za so-bą w otchłań niepewności i ciągłego stresu. Nie umie się cieszyć i robi wszystko, aby jego najbliżsi też nie mieli powodów do radości. Podział obowiązków Takie pojęcie dla toksyka nie ist-nieje. Tylko on ma prawo do po-dejmowania decyzji. Jeśli ktoś jego decyzje kwestionuje, naraża się na fochy, szantaż emocjonalny, a nawet zerwanie wzajemnych relacji.

Nadopiekuńczość Toksyk się troszczy o najbliższych. Dzwoni do nich nawet kilkanaście razy dziennie. Twierdzi, że się nie-pokoi.

Kiedy należy się rozstać? Próbujesz dojść do porozumienia, ale druga strona nie wykazuje żad-nej chęci współpracy. Nie liczy się z Twoimi odczuciami, odrzuca po-jednanie. Czujesz się człowiekiem

niedocenionym, zaniedbywanym, ograniczonym przez bliską Ci oso-bę. Wtedy należy się zastanowić, czy na pewno z tym człowiekiem chcesz wiązać swoje życie.

Ideałów nie ma, ale są ludzie, dzię-ki którym możemy stawać się lepsi, którzy dają nam poczucie bezpie-czeństwa i wiary w siebie. Od toksy-ka nie uświadczymy wsparcia. I na ogół nie udaje się go zmienić, bo za-zwyczaj nie widzi on problemu w so-bie, dlaczego więc ma się zmieniać?

Czy toksyczny związek można na-prawić? Tak, pod warunkiem, że przestanie-my się oszukiwać i z dystansu spoj-rzymy na rzeczywistość. Trzeba tego chcieć i mieć w sobie dużo odwagi, samozaparcia i uczucia w stosunku do toksycznego partnera – bo zwią-zek z toksykiem jest jak regularnie zażywana trucizna. Ale czy warto?

Anna Janicka Źródło: mirafeber.pl, papilot.pl,

kobitytomy.pl, charaktery.eu,sympatia.onet.pl

Ta nadopiekuńczość wynika z my-ślenia tylko o sobie. „Co ja zrobię jeżeli coś jej/jemu się stanie”. Ta forma kontroli, to ograniczanie wol-ności drugiej osoby i zamykanie jej w pułapce strachu.

Sygnały, których nie wolno zlekceważyć. Dla osób postron-nych toksyczne związki są widoczne gołym okiem. Ofiara toksyka tego nie wi-dzi, albo nie chce zobaczyć. Jeśli bli-skie osoby zwracają Ci uwagę, że coś w Twojej relacji z part-nerem/partnerką wskazuje na pewne niezdrowe sygnały, nie lekceważ tego. Przemyśl, czy nie ma-ją racji i oszczędź so-bie problemów. Nie brnij w związek, który nie ma przyszłości. Zwróć uwagę, że emocjonalny wampir żeruje na Twoim bra-ku pewności siebie. Twoje słabości wyko-rzystuje aby podnieść mniemanie o sobie. Potrafi odnosić się do Ciebie miło, nawet powie komplement, ale za moment „wbije szpilę”, aby nie pozostawić złudzeń co do tego, kto tu rządzi.

Pamiętaj o tym, że toksyk zdradza, kłamie, rani, potem obiecuje po-prawę, która nigdy nie następuje. Częściej niż inni bywa uzależnio-ny od hazardu, seksu, kłamstwa. Powinien się leczyć, ale tego nie robi. Stosuje różne kryteria wobec siebie i innych. Jemu wszystko wolno, Ty musisz spowiadać się ze wszystkie-go. On może popełniać błędy, Ty nie. On może mieć gorsze dni, Ty nie.

Toksyk nie daje energii i wsparcia. Za to krzywdzi, podcina skrzydła i jak wampir wysysa energię. Często działa subtelnie, jego toksyczność jest ukryta i trudna do wykrycia. Niweczy czyjeś plany, marzenia, i zniechęca do podejmowania no-wych wyzwań.

Toksyk, aby czuć się dobrze, potrze-buje całkowitej uwagi. Bez względu na to gdzie się znajduje, w jakim to-warzystwie przebywa, musi czuć się wyjątkowo.



Jak zakończyć toksyczny związek w 11 krokach

Krok 3 – Przygotuj się mentalnie Destruktywne przekonania są składnikami Twojego psychicznego uzależnienia, od którego warto się uwolnić, jeszcze zanim zakończysz toksyczną relację. Zmuszają Cię do bierności i odbierają siłę, która te-raz jest Ci szczególnie potrzebna. Oto one:

• On/Ona się na pewno zmieni i w końcu będziemy szczęśliwi; • To wszystko przeze mnie; • Stracenie tej osoby jest gorsze niż życie w samotności; • Samotność jest straszna; • Cierpienie jest częścią prawdziwej miłości; • Gdy zakończę ten związek, już ni-gdy nie znajdę nikogo dla siebie.

Zapisz każde z tych przekonań na osobnej kartce, po czym symbolicz-nie je podrzyj na małe kawałeczki. Jedna po drugiej, żegnając się z tymi ograniczającymi nawykami myślenia. Możesz też zapisać na nowej kartce przekonania, które są przeciwieństwem powyższych, np. “Samotność jest wspaniała”. Do każ-dego takiego przekonania wymień 3 powody, dla których ta myśl jest prawdziwa.

Krok 4 – Wyobraź sobie życie bez tej osoby Jednym z powodów, dla którego roz-stanie jest tak trudne, jest wspólny obraz przyszłości, który utrzymuje-my w swojej głowie. Niezależnie od

tego, ile lat jesteście już razem – wi-zja wspólnej przyszłości to naturalna część nawet tych nieszczęśliwych związków. Gdy nagle ten obraz ma się rozsypać w drobny mak, co zo-staje na jego miejscu? Przerażająca, czarna dziura.

Z psychologicznego punktu widze-nia normalne jest to, że boimy się tego, czego nie znamy. Dlatego klu-czem do uwolnienia się od trudnych emocji jest zbudowanie nowego obrazu życia – tym razem bez obec-nego partnera. Takie wyobrażenie da Ci poczucie bezpieczeństwa i sprawi, że łatwiej będzie Ci stawiać kolejne kroki.

Daj sobie trochę czasu w ciszy i spokoju, usiądź wygodnie i zamknij oczy. Wyobraź sobie jak mogłoby wy-glądać Twoje życie, gdy już będziesz wolny od toksycznej relacji. Jak ta wolność wpłynie na Twoją pracę i samopoczucie na co dzień? Co bę-dziesz robić w czasie wolnym? Jak będzie wyglądało Twoje życie za parę lat od teraz? Uzupełnij swoją wyob-raźnię dziesiątkami obrazów z przy-szłości, w których jesteś szczęśliwy – jako singiel lub w innej, zdrowej relacji partnerskiej.

Krok 5 – Przygotuj to, co chcesz zakomunikować Odpowiednie przygotowanie się do rozmowy, w której oznajmisz wszystko swojemu byłemu partne-rowi, jest kluczowym etapem całego

A więc podjąłeś decyzję.Postanowiłeś zakończyć toksyczną relację, w której tkwisz. Pytanie brzmi, jak to zrobić – krok po kro-ku? W tym artykule znajdziesz 11 sposobów, dzięki którym mądrze, spokojnie i skutecznie zakończysz swój toksyczny związek.

Krok 1 – Sprawdź swoją decyzję Jeśli faktycznie chcesz zakończyć ten związek, to – zanim podejmiesz jakiekolwiek działanie – upewnij się, że rzeczywiście podjąłeś tę decyzję. Że głęboko w sercu zdecydowałeś się to zrobić i całym sobą tego chcesz. To ważne, bo pewność tego, co ro-bisz, pozwoli Ci przejść przez proces dużo sprawniej.

Utrzymywanie przy życiu wszelkich wątpliwości może tylko sprawić, że przy pewnych zachowaniach ze strony partnera możesz po prostu zmienić zdanie i będziesz musiał wszystko zaczynać od nowa. Może być to emocjonalnie wyniszczające, dlatego lepiej zrobić to raz, a dobrze.

Jeśli nadal masz w sobie wątpliwo-ści, to albo sobie odpuść, albo tu i teraz zamknij oczy, skieruj całą uwa-gę do środka i powiedz sobie „Bez względu na wszystko, robię to. Taka jest moja decyzja”. To, że nie zdecydujesz się tego zro-bić, nie jest wcale oznaką słabości. Może przecież okazać się, że wciąż jest co ratować.

Krok 2 – Odnajdź w sobie spokój Skoro podjąłeś już decyzję o rozsta-niu, w Twojej głowie ten związek już nie istnieje. Ważne, abyś na tym eta-pie sobie to uświadomił – jesteś już wolnym człowiekiem. Owszem, cze-ka Cię trudne zadanie – zakomuni-kowanie tego swojemu byłemu part-nerowi – ale nie zmienia to faktu, że związek został już zakończony. Weź głęboki oddech, znajdź w sobie prze-strzeń i spokój wewnętrzny. To po-zwoli Ci się skoncentrować na tym procesie, podejść do niego uważnie i mądrze. Jeśli potrzebujesz więcej pomysłów na uspokojenie swoich emocji, np. wybierz się na całodniową, samotną wycieczkę – bez telefonu i kompute-ra. Poświęć ten czas na to, aby prze-wietrzyć swój umysł, przyzwyczaić i pogodzić się z decyzją, którą pod-jąłeś.



procesu. Klarowne wyrażenie swoich uczuć i bezpośrednie zakomunikowanie swojej de-cyzji pomoże Ci uwolnić się od tej osoby raz na zawsze. Warto zapisać sobie na kartce wszyst-ko, co chcesz powiedzieć. Jak pierwszy raz podejdziesz do tego ćwiczenia to po prostu pisz to, co Ci przychodzi do głowy. Nie zastanawiaj się czy warto o czymś mówić czy nie, pomyślisz o tym w kolejnym etapie. Teraz po prostu przelej na papier wszystko, co leży Ci na sercu.

Odłóż to na dzień lub dwa, po czym wróć do napisanego teks-tu. Teraz możesz to ponownie przemyśleć. Zastanów się, któ-re kwestie są dla Ciebie ważne, a które nie są tak istotne i mo-żesz je pominąć. Przepisz cały tekst od nowa lub zrób sobie notatkę, używając słów kluczy. Taka forma przygotowania uła-twi Ci przeprowadzenie trudnej rozmowy.

Przygotowując treść Twojej wy-powiedzi zwróć uwagę na trzy rzeczy:

– Zachęcam Cię do tego, abyś zaczął rozmowę od tego, że decyzja została już podjęta i że nic jej nie zmieni. Daj byłemu partnerowi do zrozumienia, że przemyślałeś to wzdłuż i wszerz i że jesteś pewien tego, co robisz. Poproś, aby ta osoba nie próbowała Cię przeciągnąć na swoją stronę – wyraźnie zaznacz, że już nie zmienisz swojej decyzji. To ważne, ponieważ to choćby w pewnym stopniu znie-chęci partnera do stosowania ma-nipulacyjnych trików mających na celu wytrącenie Cię z równowagi.

– Odpuść sobie wszelkie toksyczne komunikaty w stylu „to wszystko

Krok 6 - Napisz maila Ten punkt jest opcjonalny. Wiem, jak trudne potrafią być takie rozmowy. Czasami na-wet będąc świetnie przygoto-wanym, z powodu emocji nie będziesz w stanie powiedzieć choćby połowy rzeczy, które sobie zapisałeś na kartce. Jeśli Ci to pomoże, przed spot-kaniem możesz napisać mai-la. Napisz w nim, że chcesz się spotkać i porozmawiać, ale że zaczniesz od maila – bo tak jest ci łatwiej wyrazić i poukładać swoje myśli.

Opisz wszystko co czujesz. Przedstaw motywy Twojej decyzji. Podkreśl, że klamka już zapadła i że tego właśnie chcesz. Zaproponuj spotka-nie na neutralnym gruncie. Warto spotkać się w miejscu publicznym, aby uniknąć krzyków i rzucania talerzami.

Dzięki takiej formie pierwsze-go komunikatu późniejsza rozmowa będzie już oparta na tym, że druga osoba wie

wszystko, co chcesz jej przekazać. Będziesz mógł na spokojnie powtó-rzyć to, co jest dla Ciebie najważniej-sze, omówić formalności i “oficjal-nie” zakończyć związek.

Krok 7 - Nie daj się wciągnąć w gierki emocjonalne Istnieje duża szansa, że podczas roz-mowy o rozstaniu Twój partner zrobi wszystko, aby zatrzymać Cię przy so-bie. Będzie Ci utrudniał zakończenie związku na wszelkie możliwe sposo-by. Może głośno płakać i mówić, że sam sobie nie poradzi. Może robić z siebie ofiarę i budować w Tobie poczucie winy. Może Cię obrażać i nazywać egoistą lub egoistką. Może Cię nawet szantażować.

przez ciebie” lub “zniszczyłeś mi życie”. To to tylko utrudni proces, zarówno Tobie jak i dla drugiej oso-bie. Może to też zapoczątkować tzw. odbijanie piłeczki i zamiast dążyć do wyrażenia tego, co leży Ci na sercu wpadniesz w sieć wzajemnego ob-winiania się.

– Jeśli naprawdę czujesz, że potrze-bujesz wylać z siebie wszystko, co przez ostatnie miesiące lub lata w sobie tłumiłeś, to jak najbardziej – zrób to. Jednak nie oceniaj drugiej osoby, a mów tylko i wyłącznie o swoich emocjach (zamiast “Jesteś beznadziejny bo mnie nie wspiera-łeś” powiedz “Czułam się samotna, bo brakowało mi w Tobie oparcia”).



OGŁOSZENIA DROBNEDodaj bezpłatnie swoje ogłoszenie drobne wysyłając

e-mail na adres: [email protected] (w temacie wiadomości prosimy wpisać „ogłoszenie

drobne”) lub sms z treścią ogłoszenia na nr 0488.416.481

• Chętnie pomogę w nauce języka Nider-landzkiego w zamian za pomoc w pracy do-mowej lub w nauce komputera.Gsm nr: 0484 85 68 64• Przyjmę prasowanie co tydzień lub co dwatygodnie, 4-5 godzin na dienstencheques.Tel. 0484.585.039

przykre momenty, które leżały u podstaw Twojej decyzji o rozstaniu. Przypominaj sobie o tym, dlaczego postanowiłeś zakończyć ten związek. Dzięki temu łatwiej będzie Ci zreali-zować następny krok:

Krok 10 – Nie zmieniaj swojej de-cyzji Przynajmniej przez pierwsze dwa miesiące. Jeśli później uznasz, że nie umiesz żyć bez tej osoby i że bardzo chcesz spróbować jeszcze raz, w po-rządku. Będziesz mógł to rozważyć i odpowiednio przygotować się na pracę nad związkiem (oczywiście je-śli druga strona wyrazi taką chęć). Jednak zbyt szybki powrót do part-nera po rozstaniu prawie zawsze oznaczać będzie katastrofę.

Prawdopodobnie będzie bolało po-dwójnie i prawdopodobnie będziesz musiał jeszcze raz przechodzić przez rozstanie. Daj sobie czas na zerwanie z uzależnieniem od tej osoby. Daj so-bie czas na to, aby nauczyć się żyć samemu, aby odzyskać równowagę i wewnętrzny spokój. Potem możesz robić co chcesz, ale gdyby przyszło Ci do głowy wrócić do partnera, z którym byłeś w toksycznym związ-ku – zastanów się dwa razy, zanim mu o czymkolwiek powiesz.

Krok 11 – Ciesz się wolnością Odnajdź radość w byciu wolnym od emocjonalnej manipulacji, kłótni i wzajemnego obwiniania się. Naucz się oddychać pełną piersią i skup się na sobie. Zacznij o siebie dbać na różne sposoby. Początkowo mo-że być to trudne, ale im bardziej się na tym skoncentrujesz, tym szybciej przypomnisz sobie czym jest szczęś-cie.

A co, jeśli mamy dzieci, dom, kredyt? Jeśli oprócz toksycznej relacji łączy Cię z partnerem coś więcej, masz przed sobą trudniejsze zadanie. Spokojna głowa, wszystko da się zrobić. W końcu nie ma nic gor-szego niż tkwienie w związku tylko dlatego, że macie dziecko, wspólny

dom lub kredyt do spłacenia. Często te rzeczy są tylko wymówką, która nie pozwala Ci na podjęcie trudnej decyzji.

Dom i kredyt to dość „prosta” spra-wa – wszystko jest kwestią organiza-cji i ustalenia pewnych zasad. Jeśli partner nie chce się dogadać, być może będzie potrzeba, aby rozstrzyg-nąć to przed sądem. To nie jest nic strasznego, setki tysięcy par przez to przechodziło i pozwoliło im to zakoń-czyć relację raz na zawsze.

Co z dziećmi? Tak często słyszę „nie możemy tego zrobić naszemu dzie-cku”. Owszem, możecie. Powiem więcej, powinniście. To, czego nie możecie zrobić, to tkwić w toksycz-nym związku i kazać dziecku na to patrzeć – i się od Was uczyć. Będzie ono bowiem powielać wzorce pozna-ne w domu rodzinnym, gdy tylko dorośnie.

Dawanie mu takiego wzoru relacji partnerskiej to najgorsza rzecz, któ-rą możesz mu zrobić. To jednak nie wszystko, czego go uczysz pozostając w takiej relacji. Uczysz go też uległo-ści, życia w strachu i stanie wegeta-cji. Pokazujesz mu, że nie warto dbać o swoje szczęście. Uczysz go krzyw-dzenia ludzi, których kochasz i po-zwalania na bycie skrzywdzonym.

Rozstanie jest częścią życia – mo-że spotkać każdego. Rezygnacja z rozstania wcale nie chroni dziecka. Wręcz przeciwnie, naraża je na po-wielanie Twoich błędów. Dlatego je-śli chcesz być najlepszym rodzicem dla swojego dziecka, zadbaj o swoje szczęście i pokaż mu, że nie warto godzić się na życie w przeciętności. Pokaż, jak wybrnąć z trudnych sy-tuacji. Naucz wyciągać wnioski ze swoich błędów i stawać ponownie na nogi. Rodzic, który odważnie żyje w zgo-dzie ze sobą, to dla dziecka najlepszy nauczyciel życia.

Michał Pasterski

Pamiętaj, że to wszystko są gierki, które mają na celu manipulowanie Twoimi emocjami. Powtarzaj, że mi-mo tych wszystkich zagrywek nie zmienisz zdania. Jeśli Twój partner ma potrzebę rozstać się w sposób głośny i pełen łez, zaakceptuj to. Już nie jesteś związana z tą osobą – po-zwól mu lub jej radzić sobie z tym tak, jak potrafi.

Krok 8 – Zaplanuj 2 tygodnie po rozstaniu Dobry plan pozwoli Ci uniknąć po-czucia zagubienia, z którym często wiąże się silna chęć powrotu do part-nera. Przede wszystkim pamiętaj o tym, aby po rozstaniu mieć jak naj-mniej kontaktu z Twoim byłym part-nerem lub partnerką. Zrób wszystko, aby unikać rozmów i spotkań. Na tym etapie to bardzo ważne, bo każ-da rozmowa może na nowo otworzyć ranę, która dopiero zaczęła się goić.

Od razu zaplanuj jak największą ilość różnych aktywności. Poumawiaj się ze znajomymi, przyjaciółmi, rodziną. Weź dodatkowy projekt w pracy. Wyjedź na parę dni. Zapisz się na jogę, lekcje tańca, lekcje sztuk wal-ki. Wypełnij czas, który mógłbyś spę-dzić na leżeniu w łóżku i myśleniu o swoim zakończonym związku aktyw-nościami, które zajmą Twój umysł.

Krok 9 – Przypominaj sobie powo-dy rozstania Wspominanie tych najlepszych chwil to coś, co powoduje najwięk-szy ból po rozstaniu. Wystarczy drob-ny przedmiot, aby wywołać lawinę obrazów związanych z cudowny-mi momentami z życia z tą osobą. Jednak musisz pamiętać o tym, że jest to przebiegły sposób Twojej pod-świadomości na zmuszenie Cię do powrotu do starego, „bezpiecznego” schematu. Miłe wspomnienia tworzą iluzję, że w tym związku było lepiej, niż w rzeczywistości. Dlatego Twoim ćwiczeniem bę-dzie coś zupełnie odwrotnego. Regularnie wizualizuj te najbardziej


Michał Pasterski jest założycielem Life Architect, Planets i Fundacji Świadomej Edukacji. Na co dzień pracuje jako coach i trener rozwoju osobistego.

Od 10 lat zgłębia i praktykuje psychologię. Od 2 lat działa na rzecz edukacji. Uwielbia słowo pisane. Jest autorem 700-stronicowej książki “Insight. Droga do mentalnej dojrzałości” oraz jednego z najpopularniejszych w Polsce blogów na temat rozwoju osobistego i edukacji Michalpasterski.pl. W ciągu ostatnich 8 lat napisał ponad 400 artykułów, które czyta więcej niż milion osób rocznie.

Jego celem jest zmiana systemu edukacji na świecie poprzez tworzenie alternatywnych metod i narzędzi edukacyjnych.

Garderoba na jesień i zimęCzas na zmiany w naszej garderobie nieuchronnie nadchodzi! Wszystkie letnie rzeczy na kilka dobrych miesięcy powędrują do innej szafki, a ich miejsce zajmą ciepłe ubrania i dodatki. Jesienno – zimowe kolekcje przepełnione są zwykle projektami w nostalgicznym stylu, które bazują na ciemniejszych, matowych kolorach. Warto jednak od tego odejść i wśród proponowanych stonowanych trendów znaleźć dla siebie coś, co może wnieść tro-chę koloru, smaku i ciekawego stylu na ulicach naszego miasta w pochmurne dni.

Na szczęście, w tym sezonie nie będziemy mogły narzekać na brak ciekawych rozwiązań. Wielu projektantów zrezygnowało ze standardowych, monotonnych projektów i postawiło na kilka mocnych, zdecydowanych wersji codziennego, jesiennego ubioru. Dlatego też, poza czernią, kolorem musztardowym, bordo, khaki czy granatem, wśród kolekcji możemy znaleźć intensywną czer-wień, pomarańcz, niebieski, butelkową zieleń, fuksję, złoto lub srebro. Poza tym różnorodne printy – poprzez kropki, kratkę, geometrię czy kwiaty – to również hit zbliżającego się sezonu.

Warto również wspomnieć o wykorzystaniu przez projektantów nietypowych materiałów, tworzyw oraz pomysłów na formę ubra-nia i dodatków takich jak pióra, futra, aksamit, metaliczny połysk, panterka, pozytywne slogany, podkreślone ramiona, asymetrycz-ne cięcia, efekt kolażu – patchwork np. na jesiennych płaszczach, bluzach, jak również efekt dziurawych spodni, swetrów. Nasza garderoba nie musi być wcale nudna i smutna wraz ze zbliżającym się jesienno – zimowym okresem.

Wręcz przeciwnie! To właśnie w tym czasie powinnyśmy zadbać o więcej koloru i szaleństwa w naszej szafie, aby nasza jesienno zimowa tendencja do poczucia obniżenia życiowej energii i opty-mizmu nie miała do nas dostępu! Przecież równie dobrze może to być czas zmian na lepsze, na ambitne postanowienia, nowy początek. Dlatego elegancki, ciepły, modny i wygodny „look” na pewno nam w tym pomoże. Wcale nie trzeba czekać do wiosny, żeby szafa przeszła pozytywną metamorfozę. Oczywiście, nie ubie-rajmy się od stóp do głów jak kolorowy clown, wystarczy czasem mały, lub jeden większy dodatek, przy którym pozostałe elementy outfitu wyglądają niezwykle, a nasz wizerunek nabierze świeżości.

Najważniejsze elementy jesienno-zimowej garderoby to: płaszcz, ciepła kurtka, swetry, kardigany, marynarka, bluzki z długim rękawem, koszule (elegancka i casualowa) T-shirty, spodnie ma-teriałowe i dżinsy, spódnice, sukienki na co dzień i na specjalne wyjście, grube rajstopy, szpilki (na specjalną okazję), botki, kozaki, kalosze, skórzana torebka, paski, szal, rękawiczki, nakrycia gło-wy, biżuteria. Niektóre z tych rzeczy możemy przenieść z letniej garderoby do zimowej, np. T-shirty, koszule, eleganckie bluzki, torebka, biżuteria lub szpilki. Użyteczne będą także te z zeszłego roku. Nie chodzi wcale o to, aby nagle zmienić wszystko, lecz robić to etapami, metodą małych kroków.


Paulina Gramacka - Personal Shopper, Fashion Stylistka, Socjolożka

www.polinnestyle.com


10 sposobów na wydłużenie i wyszczuplenie sylwetki

5. Rękaw 3/4 Rękaw 3/4 odsłania najszczuplejsze miejsce ręki, czyli nadgarstek, tym samym wydłuża i wyszczupla syl-wetkę.

6. Buty w cielistym kolorzeWybierając buty w odcieniu podob-nym do Twojej skóry wysmuklisz i wydłużysz swoje nogi.

7. Sukienka kopertowa Jej krój idealnie ukryje mankamen-ty Twojej figury, a do tego podkreśli talię.

8. Spodnie i buty w jednym kolorze Dobierz buty pod kolor spodni lub rajstop, a Twoje nogi będą wyglądać na dłuższe i szczuplejsze.

9. Buty w szpicButy w szpic optycznie wydłużą i wysmuklą Twoje nogi.

10. Długi naszyjnik Długi naszyjnik wizualnie wydłuży

i wyszczupli górną część Twojej syl-wetki.

Poeksperymentuj, spróbuj wcielić w życie kilka z powyższych wskazówek i ciesz się swoim nowym wyglądem!

Wiele kobiet chciałoby wiedzieć, jak wyglądać na wyższą i szczup-lejszą.Ubrania są idealnym narzędziem, które pozwolą Ci stworzyć iluzję wyższego wzrostu i szczuplejszej sylwetki.

1. Monochramatyczność Wybierz jeden kolor i baw się jego odcieniami. Zestawy monochroma-tyczne optycznie dodadzą kilka cen-tymetrów Twojej sylwetce.

2. Dekolt V Sweterki, bluzki, sukienki z dekol-tem w kształcie V wydłużą i wyszczu-plą Twoją sylwetkę.

3. Wysoka talia Spodnie i spódnice z wysokim sta-nem ładnie wydłużą Twoją talię i nogi.

4. Pion Pionowe paski stworzą iluzję dłuż-szej i szczuplejszej sylwetki.

Anna Czechowicz (Personal & Fashion Stylist,

Style Expert) Pomagam ludziom wyglądać

i czuć się wspaniale doskonaląc ich wizerunek.

www.annaczechowicz.com

Zdrowa gorzka czekoladagwałtownie, jak po produktach bo-gatych w cukry proste.

Zjedzenie gorzkiej czekolady zmniej-sza ochotę na słodycze. Dowiedli tego naukowcy z uniwersytetu w Kopenhadze, którzy po przepro-wadzeniu badań stwierdzili, że ten rodzaj czekolady jest znacznie bardziej sycący niż jej mlecz-ny odpowiednik. Co więcej, po zjedzeniu gorzkiej czekola-dy mamy mniejszą ochotę nie tylko na słodkie, ale także na słone i tłuste potrawy. Kalorie zawarte w gorzkiej czekoladzie przyspieszają meta-bolizm, co może być doskonałym sposo-bem na zachowanie dobrej sylwetki.

Czekolada gorzka rzeczywiście jest dużo zdrowszym rozwiązaniem niż mleczna czy biała. Zawiera dużo więcej przeciwutleniaczy oraz mniej cukru. Nie zapominajmy jednak o tym, że zawartość tłuszczu jest wciąż wysoka.

Czekoladowo-gorzkie dobrodziej-stwa Ciemna czekolada dobrze wpływa na serce. Zawiera flawonoidy – rodzaj przeciwutleniaczy zapobiegających chorobom serca, także zawałom. Rozszerza naczynia krwionośne i po-prawia przepływ krwi przez mózg, a także wpływa na obniżenie ciśnienia krwi. Według najnowszych badań naukowych jej spożywanie zapobie-ga także nadciśnieniu często wystę-pującemu u kobiet w ciąży. Pomaga w przywracaniu tętnicom giętkości i zapobiega odkładaniu się krwinek na ścianach żył, co znacznie obniża ryzyko zatoru.

Gorzka czekolada poprawia też koncentrację i obniża podatność na stres. Dlatego powinny spo-żywać ją osoby mające problem ze skupieniem się podczas pra-

cy czy nauki. Jedna lub dwie kostki ciemnej czekolady pomoże zebrać myśli. Ciemna czekolada zawiera tryptofan, który pomaga wy-

twarzać w naszym

organizmie serotoninę, czyli neuro-przekaźnik odpowiedzialny za od-czuwanie przyjemności oraz endor-finy zwane hormonami szczęścia.

Ale to nie wszystko. Ciemna czekola-da – szczególnie ta z wysoką zawar-

tością kakao – wspomaga pro-dukcję insuliny, chroniąc nas tym samym przed

jej niedoborem.

Zawarte w czeko-ladzie flawonoidy pomagają chro-nić skórę przed poparzeniami sło-

necznymi, działają także przeciwzapalnie.

Dzięki nim zwiększa się nasza odporność i jesteśmy w stanie

szybciej radzić sobie z chorobami.

Gorzka czekolada jest w stanie popra-wić nasze zdolności

widzenia w trudnych warunkach, na przykład w czasie brzydkiej pogody. Wspiera zdolności poznawcze u lu-dzi starszych z zaburzeniami takimi jak np. demencja, poprawia ich zdol-ności werbalne. Dostarczanie orga-nizmowi dziennej dawki gorzkiej czekolady może zapobiec zachoro-waniu na Alzhaimera.

Teobromina zawarta w czekoladzie zapobiega kaszlowi równie dobrze jak kodeina – składnik wielu leków przeciwbólowych i syropów na ka-szel. Teobromina pobudza pracę nerek i działa lekko moczopędnie.

Dobrą alternatywą dla ciemnej cze-kolady są ziarna kakao. Jedzenie takich ziaren to same zalety, bo w porównaniu do czekolady – nie ma w nich ani grama cukru.

Doceńmy więc zbawienny wpływ gorzkiej czekolady na nasze zdrowie i wygląd. Jeśli jednak zdecydujemy się na mleczną wersję czekolady, wy-bierajmy tę z jak największą ilością kakao. Pamiętajmy również, że w czekoladach „dietetycznych” czyli „light”, cukier zastąpiony jest nie-zdrowym słodzikiem i tłuszczem. W efekcie czekolada „dietetyczna” ma wcale niemałą ilość nieprzyjaznych dla naszych sylwetek kilokalorii.

Hanna Korcz Źródła: topnaj.pl, portal.abczdrowie

Czekolada uwielbiana jest chyba w każdym zakątku świata. Jedna lub dwie kostki dziennie tego przysma-ku nie tylko poprawią nam humor i dodadzą energii, ale i pozytywnie wpłyną na ogólną kondycję nasze-go organizmu. Istotna jest jednak jakość i skład czekolady, którą zja-damy. Dobroczynne właściwości ma przede wszystkim gorzka cze-kolada o dużej zawartości kakao. Natomiast ta mleczna lub biała, to dodatkowe kilogramy i wyrzuty sumienia.

Zdrowa czekolada to… Przede wszystkim miazga kakaowa, a dokładnie jej ilość zawarta w cze-koladowym produkcie. Ten składnik powinien być na pierwszym miejscu w składzie dobrej czekolady. Wysoka zawartość kakao sprawia, że jest nie-zwykle dobra dla naszego zdrowia, szczególnie dla układu krążenia. Im więcej kakao, tym lepiej. Kakao jest bogate w przeciwutleniacze (flawo-noidy i polifenole).

Istotna jest także ilość tłuszczu ka-kaowego. Jego wysoka zawartość w czekoladzie jest gwarancją dobrej jakości tego produktu. Ważne jest, aby w produkcie nie było żadnych innych tłuszczów poza tłuszczem kakaowym. Gorzka czekolada zawiera wiele wartościowych składników takich jak magnez, potas, fosfor, cynk i że-lazo. To także bogate źródło wielu witamin, m.in. B1, B2, B3 i E.

100 g gorzkiej czekolady, zawiera-jącej od 70 do 85% kakao, to aż 228 mg magnezu. Dla porównania, 100 g banana to zaledwie 27 mg tego pierwiastka. W stu gramach mamy 715 mg potasu (w pomidorach 282 mg) i zaledwie 2 mg cholesterolu, za to aż 1218 mg kwasów omega-6. Gorzka czekolada ma także niski indeks glikemiczny, a więc po jej zjedzeniu stę-żenie gluko-zy we krwi r o ś n i e wolno, a nie



Źródło: twojcel.eu


Cała prawda o mrożonym pieczywie produktów w specjalnym tunelu. Ten sposób mroże-nia jest jednak marginalny, ze względu na duże koszty, wielokrotnie wyższe od ty-powego mrożenia z udzia-łem agregatów sprężarko-wych.

Proces mrożenia zapew-nia możliwość dłuższego przechowywania pieczywa – PRAWDA Mrożenie pieczywa to naj-lepszy sposób, aby wydłu-żyć jego świeżość i trwałość. Na ogół czas składowania od zamrożenia do wypie-ku nie przekracza jednego miesiąca. Często jest to zale-dwie kilka dni. Zbyt długie składowanie „mrożonek” oznacza bowiem podniesie-nie kosztów dla przedsię-biorstw.

Mrożone pieczywo zawiera szkod-liwe barwniki – MIT Zacznijmy od tego, pieczywo barwi się w sposób naturalny przy użyciu np. marchewki, kurkumy czy soku z buraków. Dodatkowo dopuszczal-na zawartość polepszaczy (stabili-zatorów, barwników i innych do-datków funkcyjnych) w pieczywie mrożonym i tym ze świeżego ciasta jest taka sama. Wszelkie barwniki dodawane do mrożonych chlebów czy bułek są więc identyczne jak te dodawane do świeżych wypieków.

Proces produkcji mrożonego pie-czywa różni się od procesu pro-dukcji świeżego = niemrożonego chleba – PRAWDA Do momentu mrożenia proces pro-dukcji pieczywa jest zazwyczaj taki sam. Siłą rzeczy różni się natomiast po zamrożeniu. Przede wszystkim właśnie samym mrożeniem i póź-niejszą koniecznością rozmrożenia oraz wypieku. Pieczywo mrożone jest wypieka-ne z ciasta głęboko mrożonego – PRAWDAProdukt głęboko mrożony to ten, który zamraża się w temperaturze do -35oC do uzyskania wewnątrz produktu temperatury -18oC. Rzeczywiście, uformowane wcześ-niej chleby czy bułki mrozi się cza-sem w takiej temperaturze. W miejscu wypieku muszą one na-stępnie zostać rozmrożone, poddane rozrostowi i wypieczone. W praktyce oznacza to wydłużenie procesów pro-

dukcyjnych w porównaniu do tych stosowanych w produkcji wyrobów z tzw. świeżego ciasta.Dużo częściej stosuje się zatem metodę odpieku produktów, które zostały zamrożone w postaci częś-ciowo podpieczonej. Taki chleb po-tocznie nazywa się półzapiekiem, a jego końcowy wypiek służy głównie wykształceniu smakowitej skórki na pieczywie. Ostatnio popularną me-todą jest również chłodzenie ufor-mowanych, acz surowych chlebów i bułek do temperatury kilku oC, a następnie ich transport do miejsc odpieku, który następuje w czasie kilku godzin od zrobienia ciasta.

W dużych marketach wypieka się pieczywo z ciasta mrożonego im-portowanego z Chin – MITCzęsto słyszy się o imporcie mrożo-nego ciasta z Chin. W obecnych rea-liach taka praktyka byłaby jednak po prostu nieopłacalna, m.in ze wzglę-du na wysokie koszty transportu.

newsrm.tv mypolacy.nl

Wokół pieczywa krąży wiele mi-tów. Jednym z najmocniej zako-rzenionych jest ten, że wypiekane z mrożonego ciasta chleby i bułki są niezdrowie. Podobno zawierają substancje konserwujące i tracą na wartościach odżywczych oraz smakowych. W ramach kampanii Chleb Dobry sprawdzamy jak jest naprawdę.

Mrożone pieczywo zawiera dużo polepszaczy tj. stabilizatory, bar-wniki, konserwanty, E-281, E-202 – MIT Jest dokładnie odwrotnie! Do mro-żonego pieczywa nie trzeba doda-wać konserwantów, ponieważ sam proces mrożenia hamuje rozwój mi-krobów dzięki niskiej temperaturze. Jeśli chodzi o konserwanty takie jak E-281 czy E-202 to nie są one prawnie dopuszczalnym dodatkiem funkcyj-nym do pieczywa mrożonego, jeśli nie jest ono paczkowane lub nie zalicza się do kategorii pieczywa dietetycznego. Oznacza to, że typo-wa bułeczka czy chleb z marketu odpiekane z mrożonek nie mają prawa i potrzeby być konserwowane chemicznie. Obecność konserwan-tów w mrożonym, uformowanym w gotowe bułeczki lub rogaliki cieście utrudniałoby produkcję oraz psuło jakość gotowych produktów, bo za-pach konserwantów nie należy do przyjemnych.

Mrożenie chleba za pomocą amo-niaku jest szkodliwe – MIT Mrożenie pieczywa najczęściej od-bywa się przy użyciu sprzętu dzia-łającego na tych samych zasadach, co tradycyjne, domowe zamrażarki. Jedyna różnica polega na wielkości urządzeń. Tak samo jak produkty, które zamrażamy w domu, pieczywo w piekarniach zamrażane jest przez zimne powietrze i nie ma kontaktu z tzw. czynnikiem chłodniczym czy-li właśnie amoniakiem. Krąży on w bardzo szczelnie zamkniętym obiegu i nie ma szans wydostać się na ze-wnątrz, a zatem zamrażany produkt nie ma z nim styczności. Warto jednak zaznaczyć, że istnieje możliwość mrożenia półproduktów piekarskich, takich jak uformowa-ne surowe bułki lub podpieczone pieczywo, za pomocą ciekłego azo-tu. Wykorzystuje się go, bo nie jest toksyczny. Przeżywają w nim żywe komórki, także te ludzkie. Mrożenie z zastosowaniem ciekłego azotu od-bywa się przez bezpośrednie „pole-wanie” ciekłym gazem mrożonych Źródło: wlpapers.com

Źródło: delorios.com

CiekawostkiNigeria. W chwili obecnej zajmuje ona siódme miejsce pod względem liczby ludności. Jeszcze przed 2050 rokiem Nigeria będzie prawdopo-dobnie posiadała większą popula-cję od Stanów Zjednoczonych i tym samym będzie zajmowała trzecie miejsce – za Indiami i Chinami.

Według ONZ, w 2030 roku liczba lud-ności na Ziemi powinna wynieść 8,6 miliarda, w 2050 roku będzie to 9,8 miliarda, natomiast pod koniec XXI wieku aż 11,2 miliarda.

Niebezpieczne fale Od wieków krążyły opowieści o ma-rynarzach, którzy na środku morza albo oceanu zostali zaatakowani przez fale osiągające wysokość 20, a nawet 30 metrów. Choć przewijały się w różnych legendach, nie było dowodów na ich istnienie. Ale wielu żeglarzy wie, że są fale jak niemal pionowa ściana wody, większe od dziesięciopiętrowych wieżowców.

Większość jednostek pływających po morzach i oceanach nie jest go-towa na spotkanie z nimi. Statki za-zwyczaj są przystosowane do mie-rzenia się z falami o wysokości co najwyżej 15 metrów. Kontakt z bardziej okazałym gigantem, albo kilkoma, może się zatem zakończyć tragicznie.

Ogromne fale są przedmiotem zainteresowania naukowców. Ze względu na to, że instrumenty pomiarowe dostępne są stosun-kowo od niedawna, nie można stwierdzić, czy na przestrzeni de-kad lub wieków liczba takich fal uległa zwiększeniu czy zmniejsze-niu. Naukowcy mogą jednak po-twierdzić, że opowieści o takich „olbrzymach” nie są bajką.

Występują one obecnie ze znacznie większą częstotliwością, niż można by sądzić. W 2003 roku specjaliści przeanalizowali tysiące zdjęć sateli-tarnych wykonanych na przestrzeni trzech tygodni. W tym krótkim okre-sie udało się zaobserwować na foto-grafiach aż 10 fal, których wysokość przekraczała 25 metrów. Zdaniem specjalistów, każda z nich mogłaby doprowadzić do katastrofy morskiej.

Sama zęby umyje… Amabrush to pierwsza na świecie

szczoteczka, która sama my-je zęby. Użytkownik nie mu-si poruszać dłonią, wystarczą drgania wywołane przez sil-niczek.

Amabrush składa się z 2 czę-ści: umieszczanej w ustach i ręcznej, w której znajdują się wspomniany silniczek, włącz-nik i mikropompa do pasty. Dzięki wyposażeniu w złą-cze magnetyczne, szczotecz-ki może używać kilka osób. Wystarczy, że każda ma swój ustnik.

„Ustnik” produkuje się z an-tybakteryjnego silikonu, któ-

ry sam z siebie zabija ponoć 99,9% mikroorganizmów. Przez mikroka-nały wydostaje się pasta do zębów, a resztą zajmuje się miękkie włosie, ustawione pod kątem 45 stopni do linii dziąseł. Po 10 sekundach, jak zwykle, trzeba wypłukać jamę ustną.

Autonomiczna szczoteczka wyko-rzystuje kapsułki z pastą do zębów, które podłącza się do części ręcznej. Kosztują one 3 EUR i jeśli myje się zęby 2 razy dziennie, wystarczają na miesiąc. Silikonowy ustnik z włoska-mi trzeba wymieniać co 3-6 miesięcy (za sztukę zapłacimy 6 EUR).

Nowa moda wśród bogaczy Coraz więcej miliarderów z Krzemowej Doliny zainwestowało swoje pieniądze w superbezpiecz-ne schrony wyposażone w zapasy żywności, motocykle, paliwo, broń i amunicję. Taka inwestycja to rodzaj zabezpieczenia przed apokalipsą. Schronienia powstają na wypadek epidemii, wojny lub upadku cywili-zacji. Gdyby na ulicach zapanowała anarchia i morderstwa byłyby co-dziennością, bogacze natychmiast schroniliby się w swoich bezpiecz-nych bunkrach.

Wzrost popularności takich budowli jak bunkry czy specjalistyczne cięża-rówki z motocyklami na pokładzie, spowodowany jest strachem przed tym, co może nastąpić. Ten strach rozpędza biznes budowniczym bun-krów dokładnie tak samo, jak w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku.

Dziecko nie zostało wpuszczone do kościoła, bo miało inny kolor skóry W Sopocie, na popularnym Monciaku, przed kościołem św. Jerzego, 59-letni mężczyzna zatrzy-mał kobietę z dzieckiem na rękach i zakazał im wejścia do kościoła, ponieważ nie spodobał mu się ko-lor skóry dziecka kobiety. Matka córeczki wezwała policję, bowiem sama bała się interweniować w tej sprawie. 59-latek podczas rozmowy z funkcjonariuszami powtarzał, że to dziecko nie może wejść do świątyni. Otwarcie zadeklarował, że jest za po-glądami rasistowskimi. Był nerwowy i kilkakrotnie próbował uciec z miej-sca zdarzenia. Policjantom przy użyciu siły udało się zatrzymać mężczyznę. Za publicz-ne znieważenie dziecka 59-latkowi grozi do 3 lat pozbawienia wolności.

Najludniejsze państwa świata Chiny i Indie to dwa najbardziej za-ludnione państwa na świecie, łącz-nie około 37% światowej populacji. Z najnowszego raportu ONZ wynika, że w Chinach mieszka obecnie około 1,41 miliarda ludzi, zaś w Indiach nie-wiele mniej – 1,34 miliarda. Eksperci przewidują, że już w najbliższych latach Indie zdominują Chiny pod względem liczby ludności. Mają być najludniejszym państwem świata już w 2024 roku.

Najszybciej spośród dziesięciu naj-większych krajów świata rozrasta się


Źródło: www.zmianynaziemi.pl

Źródło: kopalniawiedzy.pl

Urządzenie trzeba ładować; poje-dyncze ładowanie wystarcza na 28 sesji. Co ważne, w ciągu 10 sekund wszystkie powierzchnie zębów są ca-ły czas czyszczone, tymczasem jeśli dana osoba myje zęby szczoteczką manualną lub elektryczną, każda po-wierzchnia jest myta przez zaledwie 1,25 s. Twórcy Amabrush wyliczają, że w takim razie z ich automatyczną szczoteczką każda powierzchnia zę-ba jest myta 8 razy dłużej.

Małżeństwo może zmienić osobo-wośćBadacze z Holandii udowodnili, że zawarcie związku małżeńskiego w wielu przypadkach sprawia, że sta-jemy się lepszymi ludźmi. Naukowcy przeanalizowali zacho-wanie małżonków przed i po ślu-bie. Przebadano w sumie 199 świeżo poślubionych par. Okazało się, że z upływem czasu u małżonków zaob-serwowano wzrost poziomu przeba-czenia i samokontroli. A to właśnie dzięki tym umiejętnościom stajemy się lepszymi ludźmi dla najbliższych. Posiadanie wysokiego poziomu sa-mokontroli pomaga prosperować w niemalże każdej sferze życia, włącza-jąc w to bliskie relacje. Podobnie jest ze zdolnością do przebaczania, jest ona korzystna nie tylko dla związku, przyczynia się również do lepszego samopoczucia każdego z nas.

Wenecja w Dubaju Za kilka lat Wenecję będzie można zwiedzać w Emiratach Arabskich. Powstaje tam luksusowy kompleks hotelowy z klimatycznymi budynka-mi, sklepikami, kanałami i gondola-mi. Ma być lepszy od oryginału. Od jakiegoś już czasu głośno mówi się o tym, że Wenecja nie radzi sobie z nadmiarem turystów pragnących ją odwiedzić. Włoskie miasto jest

w innych krajach i zrobienie w stu procentach „narodowych” zakupów jest niemożliwe. Na półkach, z których usunięto część produktów, postawiono kartki z hasłami, np. „nasz asortyment nie ma żadnych granic”, „tak pusta jest półka bez cudzoziemców”, „będzie-my biedniejsi bez różnorodności”, „ta półka jest całkiem nudna bez różnorodności”.

Niektórzy klienci stwierdzili, że przestaną robić zakupy w Edece, ponieważ nie podoba im się marke-ting pod płaszczykiem politycznego zaangażowania. Robot zamiast kapłana Japońska firma pogrzebowa Nissei Eco Co. oferuje usługę dla oszczęd-nych klientów – ceremonię odpra-wianą przez mechanicznego kapła-na buddyjskiego. Za zaledwie 50 tys. jenów (ok. 460 dol.) sutry zaśpiewa ubrany w tradycyjne szaty humano-idalny robot Pepper. Usługa ma przemawiać zwłaszcza do nastawionych bardziej świecko klientów, szukających alternatyw dla tradycyjnych rytuałów związanych ze śmiercią.

Umieranie nie jest w Kraju Kwitnącej Wiśni tanie. Pogrzeb może koszto-wać nawet milion jenów (9200 USD), a zakup parceli na cmentarzu jesz-cze więcej.Zmiana trybu życia i szybkie starze-nie społeczeństwa zwiększyły zapo-trzebowanie na tańsze i wygodniej-sze pogrzeby. W Tokio, gdzie kwatery na cmentarzach są zazwyczaj drogie, powstały np. skomputeryzowane przybytki, w których przechowuje się tysiące urn. Za pomocą panelu dotykowego można je wydostać z magazynu i umieścić na specjalnym ołtarzyku.

Opracowała: Karolina TomczakŹródła

wprost.pl, onet.pl, se.pl, fakt.pl, kopalniawiedzy.pl, polsatnews.pl,

zmianynaziemi.pl, rmfmaxxx.pl, turystyka.wp.pl

też ustawicznie podtapiane. Stare budynki, podmywane przez zanieczyszczone mo-rze, ulegają zniszczeniu. Szejkowie z Emiratów Arabskich postanowili wy-budować u siebie pływającą replikę Wenecji z wszystkim tym, co decyduje o jej wyjąt-kowości. Być może dzięki temu uda się choć trochę odciążyć zadeptane ulice włoskiego miasta.

Dubajska Wenecja będzie miała swój plac św. Marka, kręte kanały z romantycznymi mostkami, a na-wet gondole przywiezione prosto z Italii. Jak przystało na Emiraty, bę-dzie mieć jednak znacznie więcej od oryginału – m.in. wokół pływającego miasteczka, na obszarze 4 tys. stóp kw., zostaną „posadzone” koralowce.

Kompleks hotelowy ma zostać zbu-dowany w odległości 2,5 mili od wybrzeża Dubaju. 4-poziomowy ośro-dek będzie mógł pomieścić 3 tys. osób, które na miejsce dotrą łodzią, wodnosamolotem lub helikopterem. Goście będą mogli korzystać z 12 „pływających” plaż oraz basenów z przeszklonymi podłogami, dzięki którym będzie można podziwiać uro-ki podwodnego świata. Budowa kompleksu ma rozpocząć się w 2018 r. i zostać ukończona w 2 lata. Pochłonie 2,5 mld dirhamów (ponad 2,5 mld zł).

„Tak pusta jest półka bez cudzo-ziemców” Niemiecki supermarket Edeka usu-nął z półek w jednym ze sklepów w Hamburgu wszystkie zagraniczne produkty w proteście przeciwko rasi-zmowi. Chciał pokazać, że klienci są zależni od żywności produkowanej


Źródło: turystyka.wp.pl

Źródło: kopalniawiedzy.pl

Słowo o byle czymwlazła do podświadomości Osoby Czytającej. A tam już zrobi swoje, czy to się komuś podoba, czy nie.

Jako że baba nie jest długonogą dziewoją ze znudzonym wzrokiem, zatopionym w alabastrowej twarzy o karminowych wydatnych ustach, nie jest w stanie ani stać się obiek-tem zainteresowania panów, ani obiektem niechęci pań. To czyni ba-bę jeszcze bardziej efektywną w jej podstępnym działaniu, bo przy odro-binie dobrej woli Osoby Czytającej jest traktowana z pobłażaniem, jako osoba zupełnie niegroźna – i w to jej graj. Na domiar tego, babie jest obo-jętne, czy ma do czynienia z Panem, czy z Panią, czyli, uogólniając, funk-cjonuje w życiu człowieka.

Wpływ zaciskania chusty na świa-domość człowieka Zaciskanie przez babę chusty pod brodą nie jest tylko jej zwykłym tikiem-nawykiem. Kiedy baba coś powie, a ktoś inny ma wątpliwości, bo w tej wypowiedzi coś jest dla tego kogoś niewygodne, ona to wyczuje i natychmiast uruchamia procedurę.

Podczas z pozoru niewinnej czynno-ści zaciskania chusty baba nie ma niewinnie opuszczonego wzroku, wprost przeciwnie. Zaciskając chu-stę, baba patrzy rozmówcy prosto w oczy, a przez jej dolną część twa-rzy przemyka ledwie dostrzegalny uśmieszek tryumfu. Baba ma bo-wiem świadomość, że choć wygląda to niewinnie, w ten sposób zasiała w podświadomości delikwenta ziaren-ko strachu przed brakiem dostępu powietrza.

Dlatego z babą dyskutować się nie da dopóty, dopóki baba nie uzna czyjegoś autorytetu. Dla niej niepod-ważalnym autorytetem jest „pon pro-fesorz”, czyli nauczyciel z pobliskiej szkoły. Cała reszta, w tym gajowy, rzadko może liczyć na przyznanie racji. A jeśli ktoś ma co do tego wąt-pliwości, baba natychmiast zaciska chustę pod brodą, co należy odbie-rać jako intelektualno-emocjonalne walnięcie pięścią w stół.

Jakikolwiek sprzeciw może obja-wić się bladością osoby będącej świadkiem walnięcia. Nieistotne, czy powodem bladości jest blada wściekłość niedoszłego oponenta, czy też blady strach który wylazł z podświadomości. Dlatego delikwent zazwyczaj podejmuje świadomą de-

cyzję niesprzeciwiania się babie – i w to jej graj, bo ona i tak wie swoje.

Jej wiedza wypływa z życiowego do-świadczenia i obcowania z naturą, nie jest więc obciążona pośredni-ctwem żadnego skryby, który w za-mierzchłych czasach przepisywał rolowane księgi i mógł się pomylić przy chybotliwym świetle oliwnej lampy. Potem pomyłki mogły być powielane i robić się coraz bardziej pomylone. Wiedza baby nie jest też obciążona przepisywaniem i po-wielaniem wiedzy książkowej „po Gutenbergu”, która często pocho-dzi z przepisanych akapitów czyichś książek, które zostały przepisane z akapitów książek kogoś innego, kto też przepisywał…

Obawiam się, że cofanie się w cza-sie po linii źródeł pisanych, nie za-wsze zaprowadziłoby nas do auten-tycznych sumeryjskich praźródeł. Przekaz ustny też ma swoje ułom-ności, co najbardziej widoczne, a ra-czej słyszalne, bywa w maglu, który ostatnio wraca do łask. Ułomność oczywiście polega na przeinaczeniu informacji, która wylatuje wróblem, a wraca wołem. Albo też od razu wy-latuje wołem, a wraca świnią w żół-tych kaloszach. – A babie w to graj, bo ona i tak wie swoje.

Gdyby porównać życie zwykłego zja-dacza chleba do życia baby, można by przypuszczać, że baba to ma klawe życie, bo nie ma takich problemów jak my. Na co dzień właściwie żyć nie musi, drzemie w zakamarkach wyobraźni piszącego te słowa i tylko na jego wyraźne życzenie ożywa i na-tychmiast na tle wielkiej kolorowej chusty spostrzegamy jej bystre oczy, w których czai się życiowa mądrość prymitywnego – wydawałoby się – człowieka.

A jeśli ktoś chciałby z babą się spie-rać lub ją lekceważyć, to kto lub co upoważnia takiego śmiałka do stwierdzenia „moje życie jest lepsze, ważniejsze od jej życia?”.

Wobec takiej nierozważnej śmiało-ści baba nie zawsze ujmuje spraco-wanymi dłońmi końce kolorowej chusty. Czasem tylko patrzy śmiałko-wi prosto w oczy i przygląda się, jak jego własne życie zadaje mu nieme pytanie. – „No, to jak: zaciskamy?”

Michał Nowacki

„Baba w ciemności natrafiła noga-mi na kapcie. – Ano, niech bedzie…” – Tak można sobie wyobrazić po-czątek dnia leciwej, ale rezolutnej starszej pani, zamieszkałej w pew-nej wiosce znajdującej się daleko od autostrady.

Z babą jest trochę tak, jak z fotonem w fizyce kwantowej. Kiedy się jej nie obserwuje, jest niematerialną falą, jeszcze nieprzekazaną informacją, która drzemie w wyobraźni piszą-cego te słowa. Kiedy natomiast ją obserwować tu i teraz, czy też wyra-zić wolę jej aktywowania, baba ma-terializuje się i natychmiast coś się jej przytrafia.

Szanowna Osoba Czytająca, obok mojej skromnej osoby, też ma swój udział w tym doniosłym akcie two-rzenia. Na nic bowiem wysiłki pi-szącego, kiedy baba leży w kącie – pardon, czasopismo zawierające tę mini opowieść o babie leży w kącie lub nawet na eksponowanym miej-scu w salonie – ale nikt tego jeszcze nie czytał.

Z tego wynika komplikacja dotyczą-ca „tu i teraz”, przez którą cała po-wyższa konstrukcja logiczna bierze w łeb. Baba bowiem ma swoje dwa „tu i te-raz” w powoływaniu jej do istnienia: jedno podczas pisania na jej temat, a drugie, podczas czytania o niej. Dokładniej mówiąc, choć perypetie baby zostały zmaterializowane (na-pisane) jako mini opowieść, mimo to, baba dalej jest nieobserwowaną informacją w gazecie, czekającą na swoje drugie „tu i teraz” do chwili, aż zostanie przeczytana. – I tak, jak przystało na Słowo o byle czym, tą nieco pokrętną drogą doszli-śmy do zagadnienia:

Baba w podświadomości Osoby Czytającej – Jeśli niniejsza gazeta została już przeczytana, to nie jest źle, bo baba z wysokości spraw ważniejszych, czy-li ze świadomości, została zepchnię-ta do świata zapomnienia, czyli



Książka na dziś 1965 roku, wyjątkowo krwawym w historii Indonezji, kiedy to armia generała Suharto i paramilitarne oddziały cywilów, podczas przewro-tu w Indonezji, wymordowały około 2 milionów osób. Dzieje azjatyckich bohaterów powieści splatają się ze znaną z arabskiej sagi Marysią, jej mamą Dorotą oraz ich rodziną.

Jeśli chcecie poznać tragiczną histo-rię Meili, dowiedzieć się w jaki spo-sób osiągnęła wysoką pozycję spo-łeczną i zdobyła znaczny majątek, zrozumieć dlaczego Adinda pomimo dobrego wykształcenia i lepszego startu niż jej mama Meila została luksusową prostytutką, odkryć, w jaki sposób losy pół Saudyjczyka pół Indonezyjczyka – Karima splotły się z pokręconymi losami pół Polki pół Arabki Marysi, sięgnijcie po Azjatycką sagę.

Dowiecie się z niej, jak Polki odnaj-dą się w odmiennej kulturze i religii, magicznym świecie wierzeń hindu-izmu pełnym duchów i ofiarnych ołtarzy. W jaki sposób zaczarowana Dżakarta i wyspa Bali wpłyną na Dorotę, Marysię, Łukasza, Darię i Adasia. Czy otaczający ich ludzie rze-czywiście są szczęśliwi i spełnieni, a ich uśmiechy i pogodne twarze są prawdziwe, czy to tylko maski.

Możecie sprawdzić, czy azjatyccy bohaterowie tej książki są szczerzy i prawdziwi, czy chodzi im tylko o za-

dowolenie turystów, a co za tym idzie o jak największy zarobek. Jaka jest ta prawdziwa Indonezja? Czy to tylko sztuczny raj na ziemi stworzony po to, aby zadowolić cudzoziemców?

Ja poznałam już odpowiedzi na po-wyższe pytania. Wiem, że miłość ma wiele twarzy, że Dorota źle ulokuje swoje uczucia, co ponownie dopro-wadzi ją do tragicznej sytuacji. Mam nadzieję, że tym krótkim streszcze-niem zachęcę Was do przeczytania tych książek, że ponure i deszczo-we wieczory przeniosą Was w świat piękny a zarazem straszny.

Wyspa Bali to perła Indonezji okrzyknięta rajem na ziemi. Jest marzeniem każdego turysty liczą-cego na spędzenie wymarzonych i niepowtarzalnych wakacji. Wyspa przyciąga bajkowymi krajobraza-mi, cudownymi plażami, wspaniałą architekturą, komfortowymi hote-lami oraz egzotycznymi smakami. Możemy ją poznać czytając książki Tanyi Valko.

Polecam, Agnieszka B.

Poznajmy azjatyckie klimaty opisane w dwutomowej sadze „Okruchy raju” i „Miłość na Bali” Tanyi Valko, autorki słynnej arab-skiej sagi składającej się z tomów: „Arabska żona”, „Arabska córka”, „Arabska krew”, „Arabska księż-niczka”, „Arabska krucjata” oraz „Arabski mąż”.

Tanya Valko (ur.1963 r.), to literacki pseudonim polskiej pisarki i poetki, arabistki i tłumaczki, absolwentki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Była nauczycielką w Szkole Polskiej w Libii, a następnie długoletnią asy-stentką ambasadorów RP. Przez ponad dwadzieścia lat mieszka-ła w krajach arabskich, w tym w Arabii Saudyjskiej. W 2012 roku Tanya Valko przeprowadziła się do Dżakarty, stolicy Indonezji, gdzie mieszka do dziś.

Sukces „Arabskiej sagi” skłonił autorkę do napisania następnego cyklu powieściowego pod tytułem „Azjatycka saga”. Akcja powieści to-czy się głównie w Indonezji. Autorka w sposób bardzo sugestywny poka-zuje kontrasty pomiędzy bogactwem a życiem na skraju nędzy w dżakar-ckich slumsach. Poznajemy Azję „od kuchni”, widzianą oczami nie tylko jej mieszkańców, ale również Europejczyków.

Dramatyczne losy głównych bo-haterów: Meili, jej syna Karima i córki Adindy, rozpoczynają się w

Tanya Valko, źródło: dziennikbaltycki.pl

Tanya Valko, źródło: www.proszynski.pl

Spis treści - Antwerpia po polskuantwerpiapopolsku.be/gazety/2017-10.pdf · Nowe zajęcia sportowe...

Documents

Transcript of Spis treści - Antwerpia po polskuantwerpiapopolsku.be/gazety/2017-10.pdf · Nowe zajęcia sportowe...