Równowaga gospodarcza: model IS, LM

26
Równowaga gospodarcza: model IS, LM

description

Równowaga gospodarcza: model IS, LM. 1. Równowaga na rynku dóbr i usług: stopa procentowa i dochód - równanie linii IS; 2. Równowaga na rynku finansowym; 3. Popyt i podaż pieniądza - równowaga i linia LM; 4. Równowaga ogólna przy niezmiennych cenach; - PowerPoint PPT Presentation

Transcript of Równowaga gospodarcza: model IS, LM

Równowaga gospodarcza:model IS, LM

1. Równowaga na rynku dóbr i usług: stopa procentowa i dochód - równanie linii IS;

2. Równowaga na rynku finansowym; 

3. Popyt i podaż pieniądza - równowaga i linia LM;4. Równowaga ogólna przy niezmiennych cenach; 5. Analiza polityki gospodarczej w modelu IS, LM.

Zagregowany popyt i wydatki.

AD = C + I + G + NXY = AD

C = a + b YD

Yd = Y – T ; T = t Y

C = Ca + b (1 - t ) Y

I = Ia – d R

AD = Ca + b (1 - t ) Y + Ia – d R +G + NXAD = Y

i oznaczając: A = Ca + Ia + G + NX

Zagregowany popyt i wydatki cd.

Y = A + b (1 – t) Y – d R

Y =

d R = A – Y

R) d - A( R) d - A( t) - (1 b - 1

1

dA

d 1

d Y - A Y - R

Równowaga na rynku dóbr i usług: IS

IS

R

Y

NS

ND nachylenie: - 1/ d

Zmiana wydatków autonomicznych:

R

YIS1

IS2

Y1Y2

Y = A

Zmiana wrażliwości wydatków inwestycyjnych na zmiany stopy procentowej:

IS1

IS2

Y

R

d1 < d2

lub: 1 < 2

Popyt na pieniądz:

M V = C + I + G

M R I Y

M V = P Y

M V=P Y

MD = 1/V(P Y)

MD = MS

MS/P =k Y

Podejście keynesowskie: popyt na pieniądz odzwierciedla preferencje płynności

Motywy utrzymywania pieniądza:

transakcyjny, spekulacyjny, ostrożnościowy

MT = MT(Y)

MS = MS(i)

stopa procentowa nominalna i realna:

R = i - lub: i = R + ;

równanie Fishera:

i = R + O;

Funkcja popytu na pieniądz:

MD = P L(Y,i)

i – nominalna stopa procentowa od aktywów niepieniężnych;

iM – nominalna stopa procentowa od lokat bankowych pieniężnych (pomijamy);

M = P L (Y,R+0) [i = R+0]

zakładamy, że 0 =0

MD/P = L (Y, r+0)

Równowaga na rynku pieniężnym

L = (k Y – h R) P

L = M

M / P = k Y – h R

Równowaga na rynku pieniężnym cd.

L,M

R

R’

R

E’

E

E’’

L = kY’ - hR

L = kY - hR

Krzywa LM

PM

h1

hk - Y R

R

Y

LML<M

L>M

nachylenie: k / h

Zmiana zasobów pieniądza:

R

Y

LM

LM’R

R’

Y

M/P < M’/P

Zmiana wrażliwości popytu pieniężnego na zmiany produktu lub\i stopy procentowej (k lub\i h):

R

Y

LM

LM’k/h > k’/h’

Równowaga na rynku towarowym i finansowym:

Y

LM

IS

NDTNSM

NSTNSM

NSTNDM

NDTNDM

R

Polityka fiskalna:

Y

2

1

Y 1 Y 2

L M

I S 1

I S 2

A

B

C Y = G

R

R

R

Polityka pieniężna:

Y

1

2

Y 1 Y 2

A

B

C

IS

L M 1

L M 2

R

R

R

Równowaga ogólna przy stałych cenach

Y = (A - dR)

)]PM

- (kY hd - [A Y

)PM

- (kY h1

R

)P

M - (kY Y

h

dk Y

Równowaga ogólna przy stałych cenach

)PM

hd (A

hdk

1 Y

hdk

1

PM

hd A Y

Mnożnik polityki fiskalnej:

hdk

1

AY

hdk

1

Mnożnik polityki pieniężnej:

hd

PM

Y

hd

PM Y

Skuteczność polityki fiskalnej:

im większe h i oraz mniejsze d i k tym większy mnożnik, czyli bardziej skuteczna polityka fiskalna (bardziej płaska LM oraz stroma IS)

hdk

1

większe h -> większa wrażliwość popytu na pieniądz na zmiany R (przy danym wzroście popytu mniejszy wzrost R, a więc mniejsze wypychanie wydatków prywatnych);mniejsze d –> mniejsza wrażliwość I na zmiany R (przy danym wzroście R mniej spadają I);mniejsze k -> mniejsza wrażliwość popytu pieniężnego na zmiany Y (przy danym wzroście Y mniej wzrasta popyt na pieniądz, mniejszy będzie więc wzrost R dla L=M);większe -> większy mnożnik inwestycyjny (przy danym wzroście wydatków większy wzrost popytu).

Skuteczność polityki pieniężnej:

im większe d i oraz mniejsze k i h tym większy mnożnik, czyli bardziej skuteczna polityka pieniężna (bardziej stroma LM i bardziej płaska IS)

k dh

1

hd

hdk

1

hd

mniejsze h _> mniejsza wrażliwość L na zmiany R (dany wzrost M wymaga większego spadku R, co bardziej pobudza I);mniejsze k-> mniejsza wrażliwość L na zmiany Y (dany wzrost Y mniej zwiększa popyt na pieniądz, co wymaga mniejszego wtórnego wzrostu R; w rezultacie łączny spadek R większy)większe d -> większa wrażliwość I na zmiany R (dany spadek R wywoła większy wzrost I) większe -> większy mnożnik (dany wzrost I wywoła większy wzrost popytu, a więc także Y).