Przygotowanie produkcji - SGGWludwik_wicki.users.sggw.pl/ZP_produkt_niezaw_typ_cykl.pdf · 2009....

Materiały pomocnicze z przedmiotu Zarządzanie produkcją i usługami. Przygotował L. Wicki 2009-12-11

L. Wicki 1

Przygotowanie produkcji

Zagadnienia wstępne

Definicja produktu:

• Produkt jest to wyrób lub usługa będąca materialnym, energetycznym lub informacyjnym rezultatem funkcjonowania systemu produkcyjnego.

Przygotowanie produkcji wiąże się z:

• Produktem – przygotowanie konstrukcyjne,

• Procesami – przygotowanie technologiczne,

• Przedsiębiorstwem – przygotowanie organizacyjne.

Możliwości skrócenia czasu przygotowania produkcji

• Skrócenie czasu przygotowania produkcji można uzyskać skracając czas trwania poszczególnych etapów.

• Można to uzyskać zastępując tradycyjne projektowanie sekwencyjne (sequential engineering), projektowaniem współbieżnym - równoległym (concurrent engeneering)

• współcześnie występuje także forma projektowania rozproszonego, które jest możliwe dzięki rozwojowi komunikacji elektronicznej


L. Wicki 2

Możliwości zastosowania współbieżnego procesu projektowania

• Projektowane sekwencyjne– podział na zadania funkcjonalne– rozpoczęcie kolejnego zadania

następuje po zakończeniu poprzedniego

– występują trudności we współpracy między komórkami

– mogą być konieczne korekty planów ze względu na niemożliwość przygotowania produktu zgodnie z założeniami etapu poprzedniego

– nastawienie na koszt przygotowania

– dłuższy czas realizacji

• Projektowanie współbieżne– nastawienie na bieżącą

współpracę w przygotowaniu produktu (wewnątrz i na zewnątrz firmy)

– równoległe wykonywanie niektórych procesów

– likwidacja niezgodności na bieżąco

– nastawienie na czas przygotowania

– krótszy czas realizacji

Proces wprowadzania produktuKlient Rozpoznanie potrzeb

Przygotowanie konstrukcyjne wyrobu

Przygotowanie technologiczne do produkcji

Przygotowanie organizacyjne do produkcji

Wytwarzanie produktu

Produkt Dystrybucja Klient

Mar

ketin

gP

rzyg

otow

anie

pr

oduk

cji

Wyt

war

zani

eM

arke

ting

Koszt spowodowany i koszt poniesiony

Koszt spowodowany(wytworzenia)

Koszt poniesiony

Przygotowanie produkcji Produkcja i eksploatacja

80%

15%

Czas

Koszt

Margines swobody zmian kosztów

New Product DevelopmentKoncepcja

Wybór rozwiązania

Opracowanie projektu

Prototyp

Próby prototypu

Przygotowanie organizacyjne i technologiczne

Wytwarzanie

Badania i rozwój

Techniki Rapid prototypingI Virtual Reality (VR)

Badania statystyczne

marketing


L. Wicki 3

Strategie rynkowe produktuZP_zaocz

• wzrostu– rozwoju rynku– dywersyfikacja koncentryczna– dywersyfikacja horyzontalna

• konsolidacji– ograniczanie– redukcja – pozbycie się

Różnorodność a efektywność

• różnorodność produktów• podział na grupy

– metoda BCG– analiza Pareto (analiza ABC)

• przyjęcie różnych strategii wobec poszczególnych grup produktów

• uproszczenie struktury zarządzania i łatwiejsza ocena wyników

• skupienie się na działalności podstawowej.

Przygotowanie produkcji

PRODUKT

Produkt

• Produkt jest efektem twórczego lub odtwórczego myślenia człowieka, a praca nad nim jest działaniem ciągłym.


L. Wicki 4

Przygotowanie konstrukcyjne produktu

• Opracowanie koncepcji produktu,• Wybór rozwiązania,• Opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej,• Wytworzenie prototypu

Potrzeby i wymagania a funkcje produktu

• Potrzeby związane są z klientem, a funkcje z produktem

Funkcje produktu

• Funkcje podstawowe, takie, które sąniezbędne, aby produkt w ogóle wytwarzać (uzasadniają istnienie produktu)

• Funkcje podrzędne, takie, które sąspełniane przez produkt, ale nie sąniezbędne do jego działania i wytwarzania

• Funkcje zbędne, takie, które istnieją, ale których klient nie oczekuje

Funkcje produktu - żarówka

• Podstawowa – oświetla pomieszczenie,• Podrzędna – pozwala na sygnalizację• Zbędna – wydziela ciepło


L. Wicki 5

Analiza wartości

• Spełnienie każdej funkcji kosztuje. Analiza wartości to narzędzie pozwalające na dokonanie oceny kosztów spełniania określonych funkcji produktu.

Analiza wartości

FUNKCJA

koszt wartość

Analiza wartości

1. Sprecyzowanie potrzeb i wymagań klienta co do produktu

2. Analiza funkcji produktu3. Opracowanie rozwiązań – np. metodą burzy

mózgów, skojarzeniową, odwracania problemu, 4. Wybór rozwiązania najkorzystniejszego – przy

pomocy technik wartościowania5. Opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej,

ewentualnie wykonanie i badanie prototypu

Warunki ograniczające w procesie projektowania

• Warunki ograniczające mogą dotyczyć:– wskaźników technicznych wyrobów (zużycie

energii, rozmiary),– technologii wytwarzania.


L. Wicki 6

Niezawodność

Niezawodność

• to zdolność do ciągłego wykonywania wyznaczonych funkcji

PROJEKTOWANIE A NIEZAWODNOŚĆ:

korzystaj ze sprawdzonych rozwiązań

korzystaj z prostych rozwiązań

korzystaj z komponentów o wysokiej niezawodności

korzystaj z części rezerwowych

korzystaj z systemów odpornych na uszkodzenia

korzystaj ze sprawdzonych metod wykonywania

NIEZAWODNOŚĆ

typy uszkodzeń

Uszkodzenie całkowite

Uszkodzenie częściowe

Uszkodzenie stopniowe

Uszkodzenie nagłe


L. Wicki 7

FMECA• Failure Mode, Effects, and Criticality Analysis (FMECA), zawiera rozkład

prawdopodobieństwa uszkodzenia z uwzględnieniem ważności uszkodzenia i jego konsekwencji. Wyniki analizy pozwalają na określenie tych uszkodzeń, które charakteryzują się dużym prawdopodobieństwem i poważnymi konsekwencjami co pozwala intensyfikować działania zapobiegawcze tam gdzie będą one najefektywniejsze – zabezpieczą przed największymi stratami lub pozwolą na osiągania największych korzyści (przychodów)

• Podstawowym i typowym celem podczas wykorzystywania metody FMECA w projektowaniu jest eliminowanie możliwości wystąpienia uszkodzeń o dużej ważności i dużym prawdopodobieństwie wystąpienia i ograniczanie w jak największym stopniu uszkodzeń poważnych i wysoce prawdopodobnych.

• Gdy analiza punktów krytycznych jest wykonywana w każdym z etapów projektowania, opisane w macierzy usterki przesuwają się w lewo i w dół.

• Działania analityczne pozwalają na ustalenie rankingu ważności nazywanego RiskPriority Number (RPN). Wartość RPN to wynik mnożenia wykrywalności usterki przed wydaniem produktu (D) x krytyczności zdarzenia (S) x częstości występowania (O). Każdy z tych parametrów ocenia się w skali od 1 do 10. Najwyższy RPN wynosi więc RPN = 10x10x10 = 1000. Oznacza to, że dana usterka nie jest wykrywalna w czasie kontroli, ma poważne skutki (krytyczność) i jej wystąpienie jest prawie pewne. Jeżeli częstość występowania jest niska to wynosi ona 1 i RPN zmniejszy się do 100. Tak więc analiza krytyczności pozwala na skupienie uwagi na największych ryzykach.

Macierz krytyczności

• I. Zakres A. Zdarzenie częste – duże prawdopodobieństwo wystąpienia danego rodzaju uszkodzenia elementu (większe niż 0.2 łącznego prawdopodobieństwa uszkodzenia elementu w rozważanym przedziale czasu).

• II. Zakres B. Zdarzenie umiarkowanie prawdopodobne – średnie prawdopodobieństwo wystąpienia danego rodzaju uszkodzenia elementu (większe ni 0.1 ale mniejsze ni 0.2 łącznego prawdopodobieństwa uszkodzenia elementu w rozważanym przedziale czasu).

• III. Zakres C. Zdarzenie sporadyczne – małe prawdopodobieństwo wystąpienia danego rodzaju uszkodzenia elementu (większe ni 0.01 ale mniejsze niż 0.1 łącznego prawdopodobieństwa uszkodzenia elementu w rozważanym przedziale czasu).

• IV. Zakres D. Zdarzenie rzadkie – bardzo małe prawdopodobieństwo wystąpienia danego rodzaju uszkodzenia (większe ni 0.001 ale mniejsze niż 0.01 łącznego prawdopodobieństwa uszkodzenia elementu w rozważanym przedziale czasu).

• V. Zakres E. Zdarzenie bardzo rzadkie – wyjątkowo małe prawdopodobieństwo wystąpienia uszkodzenia elementu danego rodzaju (mniejsze ni 0.001 łącznego prawdopodobieństwa uszkodzenia elementu w rozważanym przedziale czasu).

I. Katastroficzna – uszkodzenie, które może spowodować śmierć lub całkowita utratę obiektu.

II. Krytyczna – uszkodzenie , które może spowodowaćciężkie obrażenia lub znaczna utratę obiektu, co spowoduje niepowodzenie misji.

III. Marginalna – uszkodzenie, które może spowodowaćmniejsze zranienia, mniejsza szkodę materialna lub mniejsze zniszczenie wyposażenia systemu, co spowoduje utratę gotowości lub niepowodzenie misji.

IV. Mało znacząca – uszkodzenie nie powodujące obrażeń, utraty własności lub zniszczenia, ale mogące spowodować nieplanowana obsługę lub remont


L. Wicki 8

NIEZAWODNOŚĆ

Analiza symptomów, skutków oraz wagi skutków uszkodzeń

FMECA

TRZY ELEMENTY ANALIZY

Wykrywalność uszkodzenia (D)

Skutek uszkodzenia (S)

Częstość występowania uszkodzeń (P)

NiezawodnośćProdukty niskiej jakości są w większym stopniu

narażone na uszkodzenia, których prawdopodobieństwo wystąpienia rośnie z biegiem czasu.

• Miary niezawodności:– prawdopodobieństwo działania produktu w danym

czasie– skumulowany rozkład uszkodzeń– gęstość prawdopodobieństwa uszkodzenia –

prawdopodobieństwo uszkodzenia w chwili t– intensywność uszkodzeń – stosunek jednostek

działających do uszkodzonych w chwili t

Niezawodność

Z pomocą w badaniu niezawodności przychodzi statystyka matematyczna

• W pierwszej kolejności trzeba określić jaki rozkład i o jakich parametrach najlepiej opisuje strukturę powstawania uszkodzeń w czasie. Najczęściej stosowanymi rozkładami dla takiego opisu są:

– rozkład wykładniczy– rozkład Weibulla– rozkład normalny

Liczba uszkodzeń jako funkcja czasu (eksploatacji) obiektu


L. Wicki 9

Okresy eksploatacji• Wyróżnia się trzy różne okresy: • okres „chorób wieku dziecięcego” (okres dojrzewania

do użytkowania) – przedział czasu, w którym ujawniająsię wady procesu wytwarzania i montażu; okres ten odpowiada malejącej intensywności uszkodzeń;

• okres normalnej eksploatacji – przedział czasu, w którym występowanie uszkodzeń wynika z losowego charakteru zmian obciążeń i obciążalności; okres ten odpowiada stałej intensywności uszkodzeń;

• okres uszkodzeń starzeniowych (kumulacyjnych) –przedział czasu, w którym ujawniają się uszkodzenia naturalne, wynikające z rzeczywistego zużycia sięelementów i destrukcyjnego oddziaływania czynników zewnętrznych i roboczych; okres ten odpowiada rosnącej intensywności uszkodzeń.

Prawdopodobieństwo usterki

Rozkład Weibulla

c< 1 – efekt rozruchowy, c = 1 – okres normalnej eksploatacji, C = 5 – okres starzenia się i awaryjności

Rozkłady rzeczywiste

Na pierwszym wykresie widoczne jest bardzo szybkie zmniejszanie się funkcji niezawodności wewstępnym okresie eksploatacji. Parametr c rozkładu Weibulla został tu oszacowany na (k) c=0,5358 a więc wartość mniejszą od 1, co odpowiada efektowi rozruchowemu.Na drugim wykresie (k) c=1,2146 czyli jest mniej więcej równe 1, mamy więc tu przypadek awaryjności losowej, niezależnej od czasu. Na ostatnim wykresie (k) c=5,1220, to przypadek urządzenia zużywającego się.


L. Wicki 10

Niezawodność strukturalna(podzielona na elementy składowe)

szeregowa równoległa

R1 R2

R2

R1A

A B

B

RAB=R1R2….RN

RAB=1-(1-R1)(1-R2)…(1-RN)

Niezawodność produktu Projektowanie współcześnie zorientowane jest na• Technologiczność konstrukcji,• Ochronę środowiska.

Technologiczność konstrukcji

• To taki sposób konstruowania produktu, aby wytwarzanie poszczególnych części produktu, jak i jego montaż były w warunkach danego systemu produkcyjnego najprostsze i najtańsze

Technologiczność konstrukcji

• Dobór techniki wytwarzania materiałów wyjściowych

• Dostosowanie konstrukcji produktu do wielkości produkcji

• Uproszczenia technologii wytwarzania• Uproszczenie technologii montażu


L. Wicki 11

Ochrona środowiska

• Wynika z stopniowego wyczerpywania sięzasobów naturalnych:– Oszczędność surowców,– Odzysk surowców wtórnych,– Ograniczenia w emisji zanieczyszczeń– Zwiększający się zakres odpowiedzialności

producenta (produkcja + eksploatacja + recykling)

Bariery i zagrożenia związane z nadmierną produkcją

Indywidualne

Społeczne

Uprzedmiotowienie człowiekaProdukty nadużyteczne

Przyzwolenie na przejęcie funkcji człowieka przez urządzenia

Napięcia gospodarczeZatory komunikacyjne

Chłonność rynkuTransport

Ludzkie

Brak zasobów materiałowychBrak źródeł EnergiiNiekorzystne zmiany w środowisku

MateriałyEnergiaWrażliwośćśrodowiska

Przyrodnicze

ZagrożeniaOgraniczeniaZasoby

Zakres odpowiedzialności wytwórcy za produkt zpiu zaocz.

Organizacja wytwarzania

Koszty wytwarzania

Techniki wytwarzania Spełnianie funkcji

produktu

Niezawodność

Koszty eksploatacji

Serwis i obsługa

Ponowne użycie materiałów

Dalsze użytkowanie części i zespołów

Utylizacja

RecyklingEksploatacjaProdukcja

Zakres odpowiedzialności producentaZakres odpowiedzialności producenta

Procesy produkcyjne


L. Wicki 12

Procesy produkcyjne i wytwórcze

• Proces to kolejna zmiana stanu w cyklu następujących po sobie działań

• Proces produkcyjny – proces w wyniku którego powstają produkty i usługi zaspokajające potrzeby ludzkie

Proces produkcyjny

Proces dystrybucji, obsługi klienta i recyklingu

Proces wytwórczy

Proces badań i rozwoju

Proces produkcyjny

Proces wytwórczy

Obsługi wytwarzania

PomocniczyPodstawowy

Proces wytwórczy

Podstawowe fazy procesu produkcyjnego

• magazynowanie materiałów i półwyrobów zakupionych z zewnątrz,– przygotowanie materiałów i półwyrobów do obróbki,

• obróbka części: mechaniczna, chemiczna, itd.,– montaż podzespołów: mechanicznych, elektrycznych,

elektronicznych,– montaż finalny,

• badania i pomiary wyrobów,

– pakowanie i konserwacja,• magazynowanie wyrobów gotowych.


L. Wicki 13

Procesy wytwórcze

• Procesy technologiczne to część procesu wytwarzania bezpośrednio związana ze zmianą kształtu, wymiarów, jakości powierzchni, własności fizykochemicznych różnych części, lub związana z montażem części.

• Proces technologiczny wykonywany jest na stanowiskach roboczych.

Podział procesów wytwórczych

• Według przebiegu w czasie:– Ciągłe– Dyskretne


• Według dominującej technologii (procesy obróbki):– Przygotowanie półwyrobu– Obróbka kształtująca– Obróbka wykańczająca– Obróbka cieplna– Obróbka fizykochemiczna

• Procesy montażu


• Według charakteru podstawowego procesu technologicznego:– wydobywcze– przeróbkowe (przetwórcze)– obróbkowe– biotechnologiczne i naturalne– montażowe i demontażowe


L. Wicki 14


• Według zastosowanych środków pracy:– Ręczne– Maszynowo-ręczne– Maszynowe– Zautomatyzowane– aparaturowe


• Według kryterium organizacji :– W ujęciu technologicznym– W ujęciu przedmiotowym– W ujęciu technologii grupowej (GT)

Rola operatora - człowieka

• Przy niskim poziomie automatyzacji:– Obsługa urządzeń technologicznych,

• Przy automatyzacji produkcji:– Nadzór nad pracą urządzeń

Procesy

• kształtowania ubytkowego,– zgrubne,– wykańczające,

• obróbki plastycznej,• obróbki cieplnej,• odlewanie,• łączenie.


L. Wicki 15

Wykonanie półwyrobu• Obróbka zgrubna:

– Toczenie,– Frezowanie,– Struganie,– Szlifowanie,– Cięcie

• Obróbka kształtująca i wykańczająca:– Toczenie,– Frezowanie,– Struganie,– Szlifowanie,– Cięcie– Wiercenie– erozja

Procesy obróbki plastycznej

• Procesy obróbki plastycznej polegają na kształtowaniu metalu przez wywarcie siły umożliwiającej przekroczenie granic plastyczności materiału, lecz nie powodującej przekroczenia jego wytrzymałości doraźnej.

Obróbka plastyczna

• Walcowanie• Kucie

– Swobodne– Matrycowe

• Tłoczenie– Wycinanie, cięcie,– Wytłaczanie.

Procesy odlewnicze

• Odlewanie w formach piaskowych,• Inne metody odlewania:

– Odlewanie w kokilach,– Odlewanie pod ciśnieniem,– Odlewanie odśrodkowe.


L. Wicki 16

Procesy obróbki ubytkowej (mechanicznej)

• Obróbka skrawaniem:– Toczenie,– Frezowanie,– Wiercenie,– Struganie i dłutowanie– Przecinanie.

• Obróbka ścierna:– Szlifowanie ściernicami– Obróbka luźnym ścierniwem.

• Obróbka erozyjna:– Elektroerozyjna,– Elektrochemiczna– Strumieniowo-erozyjna

Przetwórstwo tworzyw sztucznych

• Prasowanie na gorąco,• Kształtowanie wtryskowe,• Odlewanie po ciśnieniem,• Tłoczenie płyt.

Procesy obróbki cieplnej• Hartowanie,• Odpuszczanie• Ulepszanie cieplne• Wyżarzanie:

– Zupełne – od 920 do 750 stopni Celsjusza –chłodzenie z piecem,

– Normalizujące (od 920 do 750 st. – chłodzenie na powietrzu),

– Zmiękczające (ok. 720 stopni),– Rekrystalizujące (550-650 stopni C),– Odprężające (400-500 stopni C).

Procesy łączenia• Łączenie nierozłączne

– Spawane,– Zgrzewane,– Lutowane,– Klejone,– Nitowe,– Skurczowe.

• Łączenie rozłączne:– Kształtowe

• Klinowe,• Wpustowe

– Sworzniowe,– Gwintowe,– Sprężyste,– Rurowe.


L. Wicki 17

Profilaktyka remontowa

• Monitorowanie• Nadzorowanie,• Diagnozowanie 121

Operacje pozatechnologiczne

• Kontrola,• Procesy naturalne,• Transportowe,• Konserwacja,• Magazynowanie.

Cykl produkcyjny

Cykl produkcyjny wyrobu

• Cykl produkcyjny wyrobu – to czas od rozpoczęcia podstawowego procesu produkcyjnego (wytwórczego) do momentu jego zakończenia i przekazania gotowego wyrobu do dyspozycji odbiorcy.


L. Wicki 18

Składowe cyklu produkcyjnego• Cykl produkcyjny składa się z:• I. Czasu trwania operacji procesu produkcyjnego a w

tym:– a) operacje technologiczne (procesy pracy i procesy naturalne)

wraz z czasem czynności przygotowawczo-zakończeniowych– b) składowanie– c) transport– d) kontrole

• II. Czasu przerw w procesie produkcyjnym w postaci:– a) przerw organizacyjno-technicznych– b) przerw międzyzmianowych– c) czasu wolnego od pracy– d) przerw nieplanowanych.

Zadanie produkcyjne

• Wytworzenie wyrobu lub grupy jednorodnych wyrobów prostych lub złożonych (partii, serii).

Formy ruchu (przekazywania) wyro-bów ze stanowiska na stanowisko

• Szeregowy (kolejny),• Szeregowo-równoległy (kombinowany),• Równoległy.

Formy ruchu


L. Wicki 19

Szeregowy układ przebiegu detali

• Szeregowy ruch partii od operacji do operacji polega na tym, że obrobione detale przekazywane są do następnej operacji po wykonaniu operacji poprzedniej na wszystkich sztukach partii.

Szeregowo-równoległy przebieg wykonania partii detali

• Szeregowo-równoległy ruch partii detali od operacji do operacji polega na ty, że obrobione detale przekazywane są do następnej operacji wcześniej niżzakończona jest operacja na wszystkich sztukach partii.

• Detale przekazywane są tak aby zapewnićmaksymalną ciągłość obróbki na poszczególnych stanowiskach.

Równoległy przebieg wykonania partii detali

• Poszczególne detale przechodzą na następną operację natychmiast po wykonaniu operacji poprzedniej, co stwarza sytuację, w której jedna partia jest w jednoczesnej, równoległej obróbce w kilku operacjach na różnych stanowiskach roboczych.

Skracanie okresu roboczego cyklu produkcyjnego

• Koncentracja operacji technologicznych,• Stosowanie wielostrumieniowości,• Zwiększenie stopnia ciągłości przebiegu

produkcji przez podwyższenie poziomu specjalizacji,

• Obniżanie pracochłonności i automatyzacja czynności obsługowych i manipulacyjnych,


L. Wicki 20

Struktura produkcyjna

Struktura produkcyjna

• Układ komórek produkcyjnych oraz zespółzwiązków kooperacyjnych zachodzących między nimi, właściwy dla danego systemu produkcyjnego.

Elementy struktury produkcyjnej

• Najmniejsze ogniwo produkcyjne –stanowisko robocze – komórka produkcyjna stopnia zerowego.

Rodzaje struktury produkcyjnej

• Grupy stanowisk jednorodnych (podobieństwo technologiczne), np. gniazda tokarek, szlifierek,

• Grupy stanowisk różnorodnych – gniazda obróbki określonych podzespołów, np. wałków, (podobieństwo przedmiotowe)

• Grupy stanowisk różnorodnych – liniemontażu, itp.


L. Wicki 21

Gniazdo produkcyjne

• Grupa jednorodnych lub różnorodnych stanowisk roboczych, związane z wytwarzaniem różnego typu wyrobów.

Linia produkcyjna

• Grupa różnorodnych stanowisk roboczych związana z wytwarzaniem jednego lub kilku typów wyrobów. Liniowe ustawienie stanowisk zapewnić ma zgodnośćtechnologiczną obróbki, czy montażu.

Kierunki zmian w procesach wytwórczych

Linia produkcyjna

Obrabiarka specjalna

Elastyczna linia

produkcyjnaElastyczne moduły

produkcyjne Centrum obróbkowe

Obrabiarka NC

Obrabiarka uniwersalna

Typ organizacji produkcji

• Typ organizacji produkcji związany jest z wielkością produkcji i stopniem specjalizacji stanowisk roboczych.


L. Wicki 22

Mierniki określające typ produkcji

• Współczynnik detalooperacjiprzypadających na stanowisko robocze,

• Współczynnik obciążenia stanowiska roboczego określoną detalooperacją

Zakresy współczynników (k) liczby detalooperacji

• K = 1 – typ produkcji masowej,• k = 2-10 – typ produkcji wielkoseryjnej,• K = 11-20 – typ produkcji średnioseryjnej,• K = 21-30 – typ produkcji małoseryjnej,• K > 30 – typ produkcji jednostkowej.

Porównanie podstawowych typów produkcji

wg okresów kalendarzowych

dla poszczególnych partii lub dla okresów np. miesięcznych przy

wykonywaniu danej partii

wg wyrobówRozliczanie kosztów własnych

60–80%50–70%20–50%Stopień wykorzystania materiałów

wg specjalizacji przedmiotowejPośrednie

wg specjalizacji technologicznejRozmieszczenie stanowisk i wydziałów

narzędzia specjalne przydzielone na

stałe

uniwersalne z pobieraniem narzędzi specjalnych z

magazynuuniwersalneWyposażenie stanowisk

>61,25–2,00–4,000,2– 1,00, średnio 0,6Wskaźnik oprzyrządowania specjalnego*

bardzo dużeDużebrak lub małeRygory przygotowania dokumentacji technologicznej

bardzo dużeDużeMałeRygory przygotowania dokumentacji konstrukcyjnej

MałeŚrednieDużeWymagane kwalifikacje pracownikówDużaŚredniaBrakSpecjalizacja stanowisk

Pełnawystępuje co pewien czas, np. co miesiąc, kwartałrzadko

występujePowtarzalność wykonania

bardzo dużaśrednia lub dużajednostkowaWielkość partiimasowaseryjnajednostkowa

ProdukcjaCecha

Formy organizacji produkcji

• Forma organizacji produkcji określa sposób przepływu materiału między poszczególnymi stanowiskami roboczymi


L. Wicki 23

Formy organizacji produkcji

• Gniazdowa i liniowa (istota skoncentrowanie na rozmieszczeniu stanowisk)

• Potokowa i niepotokowa (skoncentrowanie na przepływie materiału.

• Stacjonarna prosta • Stacjonarna złożona

Formy współpracy z klientem

• Produkcja na magazyn – MTS (make to Stock)

• Montaż na zamówienie – ATO (assemble to order)

• Produkcja na zamówienie – MTO (make to order)

• Projektowanie na zamówienie – ETO (Engineering to order)

Przygotowanie produkcji - SGGWludwik_wicki.users.sggw.pl/ZP_produkt_niezaw_typ_cykl.pdf · 2009....

Documents

Transcript of Przygotowanie produkcji - SGGWludwik_wicki.users.sggw.pl/ZP_produkt_niezaw_typ_cykl.pdf · 2009....