1

Pismo pod redakcją Katarzyny Grabowskiej i Joanny Pryfer --------------------------------------------------------------------------- Nr 8 MARZEC 2008 ----------------------------------------------------

Drodzy Rodzice!

Witamy Was bardzo serdecznie, Za nami więcej niż połowa roku szkolnego i coraz bliżej do wiosny. Kapryśna zima w tym roku nie dała nam wiele okazji do naszych ulubionych zabaw na śniegu i lodzie, ale nie martwimy się jednak, bo kiedy siąpi, wieje i dmucha możemy do zabawy zaprosić koleżanki i kolegów. Wszyscy wiemy, że najważniejsze jest miłe towarzystwo, a wówczas nuda znika.

Niektórzy z nas w czasie ferii mieli okazję spotkać zimę w górach i spróbować zimowego szaleństwa. Inni mogli spędzać wolne dni na spacerach w Lesie Kabackim lub pięknych warszawskich parkach, w salach zabaw, na basenach.

Wszędzie można przeżyć coś interesującego, a potem podz ielić się wrażeniami z innymi.

Pomimo kapryśnej aury możemy dobrze wspominać ostatnie miesiące – przecież tak niedawno były Święta Bożego Narodzenia, Nowy Rok, Dzień Babci i Dziadka oraz Karnawałowy Bal, a oprócz tego stałe przedszkolne atrakcje takie jak koncerty i teatrzyki. W kolejnych miesiącach czeka nas również wiele atrakcji. Dzieci i Rodzice czekają już pewnie z niecierpliwością na coroczny Festyn Rodzinny z okazji Dnia Dziecka, Dnia Matki i Dnia Ojca. Na pewno do tego czasu nasze Przedszkolaki nauczą się bardzo dużo ciekawych rzeczy oraz znów nam urosną. Miłej współpracy oraz ciekawej lektury życzy

Dyrektor i Nauczycielki

2

Przez dziurkę od klucza, czyli co się wydarzyło w

przedszkolu?

Grudzień jak zawsze miesiąc wyczekiwany przez wszystkich przyniósł nam moc radości i wzruszeń. W licznej przedszkolnej rodzinie niecierpliwie czekaliśmy na Święta Bożego Narodzenia. Przypominaliśmy sobie piękne tradycje związane z tym świętem. Wszyscy razem stroiliśmy choinkę ozdobami wykonanymi przez dzieci.

Słuchaliśmy kolęd i pastorałek w trakcie koncertu oraz w czasie rytmiki i grupowych zajęć. Każdy starał się być dobry jak tylko potrafił.

Wzięliśmy udział w tradycyjnej akcji „ Zamiast grosika daj batonika”, aby

podzielić się świąteczną słodyczą,z tymi, którzy tego potrzebują.

Dzięki Waszej hojności Drodzy Rodzice Pani Dyrektor przekazała wielkie kolorowe paczki pełne łakoci do Kościoła Wniebowstąpienia Pańskiego na ulicy KEN.

Słodycze zostały przekazane dzieciom będącym pod opieką Ursynowskiego Ośrodka Opieki Społecznej. Dziękujemy z całego serca za udział w tej pięknej świątecznej akcji.

Katarzyna Grabowska

W grudniu w grupie „ Smerfów” odbyły się zajęcia „ Ogień czyli Podróż w Kosmos”. Zajęcia te były częścią programu edukacji artystyczno – ekologicznej „Cztery Żywioły”. Organizatorem programu była Fundacja Edukacji i Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego z Łodzi. Podczas zajęć dzieci dowiedziały się ciekawostek z historii życia na Ziemi, o budowie jej wnętrza oraz oglądały okazy skał z jakich składa się nasza planeta. Kolejne ciekawe tematy to: - dlaczego wyginęły dinozaury, - kim była mityczna Matka Ziemia Gaja, - jak chronić nasza planetę, - ciała niebieskie, - zjawiska występujące w kosmosie, - znaczenie energii słonecznej dla życia na Ziemi.

Szczególne zaciekawienie budziło: - po co człowiek podróżuje w kosmosie, - czy w kosmosie mieszkają kosmici.

Dzieci obejrzały multimedialną prezentację „ Kosmos” oraz wzięły udział w zabawie teatralnej na podstawie opowiadania Umberto Eco „Gnomy z Planety Gnu”. W trakcie działań plastycznych wykonały kolorowankę „ Podróż kosmiczna”.

Zofia Zyśk

3

Przedświąteczne Rodzinne Spotkanie odby ło się 22 grudnia. Zebraliśmy się w rodzinnym gronie, aby wspólnie oglądać świąteczny teatrzyk o wesołych bałwankach. Po przedstawieniu spotkaliśmy się w salach i składaliśmy sobie nawzajem najserdeczniejsze życzenia. Przy kolędach kleiliśmy choinkowe ozdoby, robiliśmy zdjęcia z Mikołajem, który oczywiście obdarował wszystkich prezentami. To był bardzo miły wieczór dla wszystkich.

Drugim rodzinnym spotkaniem był obchodzony jak zawsze uroczyście

Dzień Babci i Dziadka. Kochane Babcie i Dziadkowie podziwiali swoje wnuczęta w przedstawieniu „ Dziadek do Orzechów”. Przy pięknej muzyce Piotra Czajkowskiego Biedronki zmieniły się w lalki i misie, Krasnale w… krasnale, Misie w pajacyki i myszki, Muminki w kwiaty. Główni bohaterowie bajki- Dziadek do Orzechów, Klara, Fred oraz żołnierze i myszy to młodzi aktorzy z grupy Smerfów.

W drugiej części przedstawienia dzieci śpiewały i recytowały Dziadkom z całego kochającego serca. Po pełnym wzruszeń występie Goście zostali zaproszeni do sal na poczęstunek oraz wręczanie przygotowanych przez dzieci niespodzianek. Dzień Babci i Dziadka był wspania łym, radosnym świętem.

Dziękujemy wszystkim, którzy przygotowali pyszne smakołyki na tę uroczystość.

Katarzyna Grabowska

W styczniu 2008 r. dzieci z grupy

„MISIE” i „Smerfy” uczestniczyły w spotkaniu ekologiczno – artystycznym pt. „Zima czyli epoka lodowa” złożonych z dwóch części. W pierwszej przybliżono dzieciom proces powstawania zimy na Ziemi poprzez prezentację filmu edukacyjnego, który ukazywał m.in. roczny cykl obrotu Ziemi wokół Słońca, jakie zwierzęta żyły na Ziemi oraz jak żyli ludzie kiedy wszędzie było zimno.

Pokazywane zwierzęta były

rozpoznawane przez dzieci. Zaskoczeniem dla nich były trudne warunki życia dawnych ludzi i zwierząt w czasie wielkiej zimy na Ziemi.

Druga część artystyczna umożliwiła dzieciom aktywny udział w przedstawieniu narodzin Pana Jezusa z wykorzystaniem różnorodnych rekwizytów aktorskich. Całe spotkanie było wspaniałe, a szczególnie podoba ła się dzieciom możliwość odgrywania różnych ról.

Zofia Tkaczyk

4

Przedstawienie „Dziadek do Orzechów” powtórzyliśmy specjalnie dla Rodziców, aby również i oni mogli nacieszyć się pięknym występem dzieci. Znów wysłuchaliśmy pięknej muzyki i oglądaliśmy wszystkich bohaterów w tańcach i barwnych korowodach. Młodzi aktorzy stanęli na wysokości zadania i zebrali wielkie i należne im brawa

W tym roku karnawał był wyjątkowo krótki, ale nie mogło zabraknąć w nim przedszkolnego balu. Bal Karnawa łowy odbył się 1 lutego, w piątek.. Już od rana dzieci z niecierpliwością czekały na chwilę kiedy będzie można założyć wspaniałe przebrania. Podziwiały udekorowane przedszkole i nie mogły się doczekać.rozpoczęcia.

Nareszcie po podwieczorku wodzirej zaprosił dzieci na salę balową. Wszystkie dzieci były pięknie przebrane. Pan fotograf utrwalił wszystkie barwne balowe kreacje. Potem bawiliśmy się świetnie. Były również konkursy dla dzieci i dorosłych. .Rodzice, którzy chcieli uczestniczyć w balu w pomys łowych, kolorowych przebraniach prezentowali się równie pięknie, a także wesoło się bawili.

Wszystkim uczestnikom balu dziękujemy za wspólną zabawę. Następna dopiero za rok.

5

WAŻNE !!!

PONIEWAŻ NA ZEBRANIU PORUSZONE ZOSTAŁY BARDZO WAŻNE SPRAWY POZWALAMY SOBIE UMIEŚCIĆ USTALENIA Z ZEBRANIA W NASZEJ GAZETCE

ZEBRANIE Z RODZICAMI – 12.03.2008

1. Poruszona została kwestia bezpiecznego

powierzania i odbierania dzieci z przedszkola:

§ Rodzice powinni oddawać dziecko bezpośrednio do nauczycielki. Nie dopuszczalne jest pozostawianie dzieci w szatni! Rodzice mają obowiązek poczekać, aż dziecko – na tyle, na ile jest możliwe – samodzielnie się rozbierze i odprowadzić do nauczycielki. Jeśli nauczycielka znajduje się w sali, to prosimy o odprowadzenie dziecka do sali!

§ Prosimy o nie pozostawianie dzieci rano na holu tak długo, jak długo nie przyjdzie do pracy nauczycielka. Zapewniamy, że od godziny 7:00 zawsze jesteśmy do dyspozycji dzieci! Nikt oprócz nauczycielek nie jest upoważniony do przejęcia opieki nad dzieckiem!

§ Przypominamy, żeby zawsze upewnić się, czy nauczycielka wie, że odbieramy dziecko z przedszkola (zwłaszcza z terenu ogródka przedszkolnego). Bardzo to ułatwia bezpośredni odbiór dziecka, czyli osobisty kontakt z nauczycielką, która czasami ma bardzo ważne rzeczy Państwu do przekazania.

§ W chwili, kiedy pojawia się Rodzic dziecko przechodzi pod jego opiekę. Nie oznacza to jednak zmian w panujących na terenie przedszkola zasadach zachowania. Jeśli Rodzice decydują się na to, aby pozwolić swoim dzieciom w zabawie i zachowaniu na więcej swobody, to uprzejmie prosimy o opuszczenie terenu przedszkola. Pamiętajmy też o tym, że w trakcie rozmowy z innym Rodzicem nasza pociecha się nudzi i jest gotowa na wszystko, aby zwrócić na siebie uwagę!

§ Odbierając dziecko starajmy się zwrócić uwagę na ogłoszenia rozwieszone w szatni na różnych tablicach. Podziwiajmy także prace dzieci wywieszone na tablicy grupy. Chwalmy dzieci za ich prace, za wysiłek włożony w wykonanie pracy, postarajmy się o coś zapytać dziecko – pokażmy zainteresowanie tym, co maluch robi w przedszkolu! Nigdy nie krytykujmy ani swojego dziecka, ani innego!

§ Prosimy o zamykanie każdorazowe zamykanie furtki oraz drzwi do szatni. 2. Sprawy zdrowotne – w związku z niepokojącą ilością chorób dzieci uczęszczających do przedszkola ustalono, co następuje:

§ Nie wolno przyprowadzać dzieci chorych lub „tylko” przeziębionych do przedszkola. Katar to także choroba, którą można zarazić wiele innych dzieci.

§ Na terenie przedszkola nie podajemy żadnych lekarstw dzieciom!

§ Nauczyciel nie jest lekarzem, nie potrafi ocenić czy dziecko jest chore, czy zdrowe. Dlatego w sytuacjach wątpliwych będziemy zasięgać opinii lekarza, który pracuje w przedszkolu. Jeśli lekarza nie ma tego dnia w przedszkolu, to poprosimy Rodzica o natychmiastową konsultację lekarską poza przedszkolem.

§ Nauczycielki mają prawo skorzystać z pomocy lekarza pediatry, którego zatrudnia Rada Rodziców naszego przedszkola. Uznajemy, że nie jest konieczna dodatkowa zgoda Rodzica na badanie dziecka przez „naszą” panią doktor.

§ W sytuacji, gdy stan zdrowia dziecka wskazuje na to, że potrzebna jest porada lekarza, to na mocy Uchwały Rady Rodziców, nauczycielka jest zobowiązana do egzekwowania następnego dnia zaświadczenia, że dziecko jest zdrowe i może uczęszczać do przedszkola. Nie zastosowanie się do tego może być powodem do nie przyjęcia w tym dniu dziecka do przedszkola.

§ Na zebraniu ustalono, że jeśli dziecko zostało odebrane chore z przedszkola, to - po kilku dniach spędzonych na rekonwalescencji nie ma potrzeby przynosić zaświadczenia od lekarza. Ale

6

prosimy o przyprowadzania dzieci po chorobie, czyli już zdrowych! Wyjdzie to na dobre naszym pociechom oraz ich kolegom z grupy. Pamiętajmy też o tym, że dziecko zbyt wcześnie przyprowadzone po infekcji do przedszkola jest bardziej narażane na kolejną „awarię”, niż dziecko doleczone. Czasami jeden lub dwa dni więcej spędzone w domu (choć zdajemy sobie sprawę, że nie jest to dla Państwa łatwe) to szansa na zdrowie dziecka przez dłuższy czas w przyszłości.

§ Apelujemy też do wszystkich Rodziców – jeśli widzicie Państwo w szatni malucha w złym stanie zdrowia, to nie bójcie się spytać jego Rodzica dlaczego naraża inne dzieci (w tym Wasze!) na to, że się zarażą infekcją? Brońmy nasze dzieci przed chorobami!

§ Chcielibyśmy też podkreślić fakt, że w przedszkolu mamy warunki dostosowane do pobytu małych dzieci. Państwa dzieci nie chorują tylko dlatego, że np. źle jest wywietrzona sala lub z powodu pobytu na spacerze, zabawie w ogródku przedszkolnym itp. Tak naprawdę, to dzieci chorują, ponieważ kontaktują się z dużą grupą innych dzieci - nie zawsze zdrowych lub z początkami choroby zanim jeszcze wystąpią objawy. Trzeba też wziąć pod uwagę fakt, że większość naszych przedszkolaków, to alergicy, czyli dzieci o obniżonej odporności na infekcje.

§ Warto też tutaj dodać, że pobyt zdrowego dziecka na świeżym powietrzu nie może mu zaszkodzić! Jeśli dziecko jest zdrowe, to zabawa na dworze jest wskazana, a Regulamin naszego Przedszkola mówi wyraźnie, że nauczycielki mają obowiązek wyjść codziennie z dziećmi do ogrodu przedszkolnego, jeśli tylko warunki atmosferyczne na to pozwalają. Nie mamy takiej możliwości, aby uwzględnić indywidualne prośby Rodziców, aby dziecko nie wychodziło na dwór np. z powodu kataru. Musicie też sobie Państwo zdawać z tego sprawę, że czasami Wasza niefrasobliwość w kwestii ubioru dziecka może „kosztować” inne dzieci z grupy, czyli uniemożliwić im wyjście do ogrodu przedszkolnego – niejednokrotnie zdarzało się, że jedno dziecko zostało przywiezione w

ubraniu tak niedostosowanym do warunków atmosferycznych, że kierując się jego dobrem, nie wychodzimy na dwór z całą grupą!

§ Zbliżająca się wiosna jest czymś, co nas bardzo cieszy, ale jest też udręką przy dobieraniu odzieży zewnętrznej naszych pociech - rano jest zimno, a w ciągu dnia zwodniczo ciepło. Dlatego prosimy o ubieranie dzieci „na cebulkę” i okazanie zaufania nauczycielkom, które nie tylko nadzorują ubieranie się dzieci przed wyjściem na teren ogródka, ale również starają się dostosować ubranie do indywidualnych potrzeb dziecka - (z uwzględnieniem charakteru zabaw, w których dziecko uczestniczy i warunków pogodowych w chwili pobytu na świeżym powietrzu). Wszelkie indywidualne zalecenia „ubraniowe” prosimy zgłaszać do nauczycielek.

Dyrektor Przedszkola Anna Kwiatkowska

Pragniemy Państwa powiadomić, iż zmieniła

się Pani Psycholog

mgr ALEKSANDRA WILCZEWSKA - BABUT

pracuje z dziećmi w naszym przedszkolu

w CZWARTKI

w godz. 9.00 - 15.00

natomiast w każdy pierwszy czwartek miesiąca

pracuje w godz. 11.00 – 17.00

W tym dniu oczekuje również na wszystkich

zainteresowanych rodziców w godzinach od 15.00 do17.00.

Pani Psycholog pracuje również w poradni a jeśli ktoś jest szczególnie zainteresowany, to

terminy i godziny wywieszone są w szatni, na tablicy dla rodziców, naprzeciwko szafek dzieci.

ZAPRASZAMY !!!

7

WAŻNE !!!

Czekamy na wakacje cały rok.

Rozmyślamy o nich w długie, zimowe wieczory. Ale kiedy przychodzą, nie zawsze wiemy, co zrobić, by samemu odnaleźć wytchnienie, a jednocześnie wzmocnić rodzinne więzi.

Tematem wakacyjnego szaleństwa zajmiemy się w następnym – czerwcowym numerze naszych Przedszkolnych Wieści.

Teraz na poprawę samopoczucia podaję opinię na temat wakacji naszych milusińskich.

Przed wakacjami czeka nas jeszcze wiele ciekawych wydarzeń i wspólnych

spotkań. Wszyscy bawić się będziemy na corocznym FESTYNIE RODZINNYM,

który w tym roku odbędzie się

31 maja- w sobotę POŻEGNANIE STARSZAKÓW

-wakacje są po to, żeby odpoczywać. Najbardziej męczą mnie zakupy z mamą, Bo wtedy dużo chodzę. Na szczęście na wakacjach nie ma dużo chodzenia… - dzieci są często zmęczone po przedszkolu, szczególnie kiedy dużo rysują. Dlatego muszą być wakacje, żeby odpoczywać...

Joanna Pryfer SZANOWNI RODZICE

UPRZEJMIE ZAWIADAMIAMY, ŻE

NASZE PRZEDSZKOLE BĘDZIE PEŁNIŁO DYŻUR WAKACYJNY W

TERMINIE:

18. VIII. 2008 r. - 29. VIII . 2008 Po zakończonej rekrutacji - czyli w

kwietniu Nauczycielki powiadomią o możliwości zapisywania dzieci na dyżur w

naszym, jak i w innych przedszkolach.

DYŻURY WAKACYJNE W INNYCH URSYNOWSKICH

PRZEDSZKOLACH ROZPISANE SĄ SZCZEGÓŁOWO NA TABLICY Z

INFORMACJAMI DLA RODZICÓW – W SZATNI.

Pożegnamy także uroczyście najstarsze dzieci - „Smerfy”, które już po wakacjach

pójdą do szkoły. Uroczystość ta zaplanowana jest - 10 czerwca o godzinie 16.

Pozostałe grupy pożegnają przedszkole

tylko na czas wakacji. ZAKOŃCZENIE ROKU GRUP :

BIEDRONKI,

KRASNALE,

MUMINKI,

MISIE

Uroczystość zakończenia roku

odbędzie się 11 czerwca o godzinie 16.

Serdecznie zapraszamy

8

NASZE SPRAWY

Od 1 stycznia ruszyła IV edycja konkursu –

ZBIÓRKI MAKULATURY na Mazowszu. W poprzednich edycjach konkursu wzięło udział prawie 140 tys. przedszkolaków i uczniów z całego Mazowsza. Do tej pory dzieci wspólnie zebrały prawie 3 tys. ton makulatury.

To już czwarta edycja konkursu, organizowanego przez Urząd Marszałkowski.

Od 1 stycznia do 31 marca 2008 r. dzieci ze szkół i przedszkoli z całego Mazowsza, zbierają makulaturę, a następnie – z pomocą rodziców, a w naszym przypadku jest to tatuś z grupy „Biedronki” : Pan Szulc - przekazują ją do punktów zbiórki.

Informacje o ilości zebranej makulatury trafią do specjalnego raportu, który następnie zostanie wysłany do Urzędu Marszałkowskiego. Konkurs – to przede wszystkim nauka poprzez zabawę i zdrową rywalizację. Biorąc w nim udział najmłodsi uczą się jak segregować odpady i w jaki sposób odzyskiwać surowce wtórne.

Konkurs jest także doskonałą okazją dla Nauczycieli do poruszenia z dziećmi tematów związanych z ochroną środowiska. Podsumowanie i zakończenie konkursu odbędzie się w czerwcu 2008 r. W imieniu Dzieci pragniemy bardzo gorąco Państwu podziękować za duże zainteresowanie udziałem w konkursie i za wytrwałe wspieranie naszych pociech.

Joanna Pryfer

NAZWA NASZEGO PRZEDSZKOLA

Informujemy, że Komisja złożona z przedstawicieli Rady Rodziców oraz Rady Pedagogicznej wybrała nazwę dla naszego Przedszkola. Spośród pięciu propozycji wybranych w drugim etapie g łosowania wybrano nazwę „ BAJKOWY ZAKĄTEK”. Tak wyglądała punktacja: - „Bajkowy Zakątek” – 27 głosów, - „Puchatkowe Przedszkole” – 16 głosów, - „Milusin”- 12 głosów, - „W Stumilowym Lesie” – 8 głosów, - „Przedszkole Pana Kuleczki” – 6 głosów, Dziękujemy wszystkim, którzy zgłaszali swoje propozycje.. Przypominamy, że wszystkie nazwy można znaleźć w gazetce nr 7.

POCZYTAJ MI…. Spotkania z cyklu „Poczytaj mi...” obywają

się zawsze w II i IV czwartek miesiąca od godz. 16.00 do godz. 16.30. O terminie i tematyce następnego spotkania zawsze zawiadamiamy ogłoszeniem.

Celem tych spotkań jest nie tylko czytanie dzieciom przez osobę dorosłą, wybranych pozycji literackich. Głośne czytanie dzieciom przysparza bowiem wiele radości zarówno czytającemu, jak i słuchaczom. Poza tym rozwija wyobraźnię, wzbogaca słownictwo, rozbudza zainteresowanie książką, dostarcza wiele wiadomości. Głośne czytanie dzieciom, to również bardzo cenna wartość, jaką jest czas poświęcony tylko i wyłącznie dziecku.

Zachęcamy Rodziców, aby czynnie uczestniczyli w naszych spotkaniach. Dzieci cieszą się i są dumne, gdy to właśnie ich rodzice czytają wszystkim przedszkolakom. Serdecznie dziękujemy tym wszystkim, którzy sami spróbowali. Zapraszamy do wspólnej lektury!

Katarzyna Grabowska

9

Kącik logopedyczny

DRODZY RODZICE! Chcę dzisiaj odpowiedzieć Państwu na zadawane mi często pytanie: CZY ZACINANIE SIĘ, JEST NORMALNYM OBJAWEM ROZWOJU MOWY? Zastanawiałam się jak krótko, ale konkretnie odpowiedzieć Państwu na to pytanie, nie chcąc Państwa zaniepokoić, ale też nie osłabić czujności jeśli coś niepokojącego będzie się działo. Mowy, tak jak wielu czynności (siadania, chodzenia, jedzenia), dziecko musi się nauczyć. Są to podstawowe umiejętności, które wymagają skoordynowania ruchów z udziałem mózgu i całego organizmu. Podobnie jak wszystko, w rozwoju człowieka, nabywanie mowy nie dzieje się z dnia na dzień. Z reguły dzieci uczą się mówić spontanicznie i bezwiednie, uczą się mówić poprzez słuchanie osób dorosłych. Dziecko nie potrafiłoby opanować mowy z pomocą radia czy telewizora. Te urządzenia nie budują więzi emocjonalnej, nie potrafią kochać i nie przyjmują uczuć, a miłość jest czymś najważniejszym w życiu człowieka. Dziecko przyswaja wszystko co słyszy i na tej podstawie tworzy własny język. Należy więc zacząć z nim rozmawiać, jak najwcześniej, już od pierwszych dni jego życia…a nawet wcześniej. Dziecko rozumie znacznie więcej, niż jest zdolne wypowiedzieć. Pierwsze wyrazy w rozwoju mowy pojawiają się około 1 roku życia. Do 2 r. ż. słownik gwałtownie rośnie, tworzone są proste zdania. Od 2 do 4 r. ż. zdolność mówienia rozwija się bardzo intensywnie. W tym okresie niezmiernie ważna jest Wasza bliskość i pomoc dziecku poprzez słuchanie go i rozmowę z nim.

Z reguły nie należy obawiać się powstałej w tym czasie niepłynności. Dzieci zwłaszcza ruchliwe, gdy opowiadają o czymś co je ekscytuje, często zacinają się. Powtarzają wówczas całe słowa, wyrażenia, czasami głoski (s- s- s- samochód), sylaby (sa- sa- samochód), części wyrazów (mamu- mamusia), przeciąga głoski (mmmmama) , wtrąca dźwięki (tam yyyyyyy jest Ola) , robi przerwy w zdaniach, wyrazach (ko-….-tek). Dzieci zacinają się bardziej wtedy, gdy są zmęczone, niewyspane, chore, zdenerwowane, w czasie uroczystości, a więc wówczas gdy są w gorszej „kondycji”. U dzieci w wieku przedszkolnym, do 6- 7 r. ż. niepłynność mowy jest zjawiskiem całkowicie naturalnym. Nasuwa mi się tu takie porównanie: zanim dziecko zacznie chodzić- raczkuje, zanim opanuje posługiwanie się językiem, występuje okres przygotowawczy, jakim niewątpliwie jest niepłynność mowy. W żadnym więc wypadku nie należy dawać małemu dziecku rad typu: „ Nie denerwuj się!, Mów wolniej!, Weź głęboki oddech!” W ten sposób skierujemy tylko uwagę dziecka na jego mowę. Uświadomienie przez dziecko trudności jest pierwszym krokiem do nasilenia się i utrwalenia objawów niepłynności. Co więc robić? Jak można pomóc?...Weźcie do serca poniższe wskazówki.:

1. Nie kierujcie uwagi dziecka na jego trudności w mówieniu. Nie każcie powtarzać źle wymawianych słów i zdań.

2. Bądźcie cierpliwi. Uważnie i do końca, bez przerywania słuchajcie tego, co mówi dziecko.

3. Sami bądźcie przykładem poprawnej wymowy.

4. Nie nakłaniajcie dziecka do publicznego mówienia, zwłaszcza wtedy, gdy nie ma ono na to ochoty.

5. Dbajcie o prawidłowy wypoczynek i bliski kontakt przed snem.

6. Obserwujcie dziecko i starajcie się zapamiętać te sytuacje, w których mówi bez zacinania się.

7. Nie stosujcie kar, ani nie rozpieszczajcie dziecka. Kiedy dziecko zauważy, że osiąga jakieś korzyści z tego powodu, że się jąka,

10

nigdy nie zrezygnuje z profitów stąd płynących.

8. Pomagajcie dziecku w rozwiązywaniu problemów związanych z mówieniem, ale nie usuwajcie ich z jego drogi.

9. Sprawcie, aby dziecko nie tylko zrozumiało, że jego mówienie nie sprawia Wam przykrości, ale odczuło to.

U W A G A ! ! !

Nie każde zacinanie się jest rozwojową niepłynnością mowy. Obok tego zjawiska, które wręcz nierozerwalnie towarzyszy opanowaniu przez dziecko języka, występuje również JĄKANIE!. Dlatego ważne jest aby konsultować z logopedą ową niepłynność mowy, wyjaśniać wszelkie problemy, rozwiewać wątpliwości. Ja zawsze jestem gotowa odpowiedzieć Państwu na nurtujące Was pytania, udzielić wyjaśnień. Pozwalam więc sobie również tą drogą zaprosić Państwa na spotkania w ramach comiesięcznych DNI OTWARTYCH.

Logopeda

Wanda Matus iak

WIELKANOCNE PRZYSMAKI – czy wiesz, że… Mazurki pieczono zwykle w Wielki Czwartek, gdy już były gotowe baby. Mazurek w porównaniu z wypiekaniem bab jest dziecinnie prosty, a cały kunszt pieczenia mazurków kryje się w zdobieniu. To bardzo przyjemna praca, raczej nie może się nie udać. Możemy wspólnie z dziećmi miło spędzić czas w kuchni. Składniki: 3 szklanki mąki, 25 dag masła, 3/4 szklanki cukru, 1 jajko, 3 łyżki pokrojonych w paski suszonych śliwek, szczypta soli, 1 jajko do posmarowania ciasta, łyżka masła do wysmarowania formy Do przybrania: 6 łyżek dżemu śliwkowego, orzechy włoskie Sposób przyrządzenia: Mąkę przesiać z solą, wymieszać z cukrem i posiekanym masłem. Dodać jajka oraz pokrojone w paseczki śliwki i zagnieść ciasto. Połowę ciasta rozwałkować i ułożyć w formie. Z pozostałego ciasta uformować wałeczki. Na brzegach mazurka ułożyć długi wałek, a na wierzchu uformować kratkę. Wałeczki posmarować roztrzepanym jajkiem. Ciasto piec 10 minut w temp. 190°C. Na podpieczone ciasto nałożyć dżem śliwkowy (między wałeczkami) i piec mazurek jeszcze 15 minut. Po upieczeniu wypełnione dżemem miejsca udekorować połówkami orzechów. Smacznego !

11

Co robić, gdy dzieci się nudzą?

Wszyscy znamy słowa piosenki” W czasie deszczu dzieci się nudzą”, ale nie tylko w czasie deszczu słyszymy od dziecka „ Nudzę się!” Rysowanie lub malowanie jest dobrym rozwiązaniem tego problemu. Dorośli jak również dzieci mają możliwość przyjemnego, aktywnego a zarazem twórczego spędzenia czasu. Dorośli mogą spędzić czas ze swoimi pociechami, a nie obok nich, a także mogą oderwać się chociaż na chwilkę od codziennych zajęć i przenieść się w świat marzeń , wrażeń i emocji. Wpływa to pozytywnie nie tylko na dzieci, ale i na dorosłych.

Wszystkie dzieci bez względu na wiek są kreatywne, a zadaniem dorosłych jest pielęgnowanie i rozwijanie tej wspaniałej zdolności. Rozbudzanie zainteresowań sztuką, plastyką sprawia, że dziecko odkrywa w sobie naturalne predyspozycje i uzdolnienia, a także kształci i rozwija umiejętności artystyczne, co stanowi podstawę rozwoju twórczości dziecięcej.

Celem zajęć plastycznych realizowanych w domu czy w przedszkolu jest:

Ø Rozwijanie twórczej inicjatywy i pomysłowości dziecka.

Ø Budowanie wiary we własne siły. Ø Poznawanie różnych technik

plastycznych. Ø Wzbogacanie kontaktu ze

sztuką. Ø Poszukiwanie, tworzenie i

korzystanie z różnych środków wyrazu plastycznego.

Ø Kształcenie umiejętności rysowania, malowania.

Ø Możliwość łączenia różnych technik plastycznych i stosowania różnych materiałów.

Ø Wzbogacanie struktury poznawczej i emocjonalno-motywacyjnej.

Ø Pobudzanie myślenia i działania. Zajęcia plastyczne rozwijają wiele sfer

rozwojowych dzieci (myślenie, mowa, wnioskowanie, porównywanie itp.) ponadto

poprawiają sprawność manualną dziecka tak, aby mogło poradzić sobie z codziennymi czynnościami wymagającymi wykonywania drobnych i precyzyjnych ruchów ręki. Poprzedzając naukę pisania znacznie wpływają na poprawę sprawności dziecka i zapewniają mu tym samym lepszy start w szkole.

Prace plastyczne możemy wykonywać przy wykorzystaniu różnorodnych dostępnych nam przedmiotów np.: pędzli (różnych grubości), gąbki, palców, waty, gazy, patyków, artykułów spożywczych (sypkie- takie jak różnego rodzaju kasze, przyprawy, ziarna itd.), a także piasku. Puste miejsca powstałe podczas malowania wybraną techniką możemy wypełnić innym materiałem np.: flamastrami, cienkim pędzelkiem, tuszem lub wyżej wymienionymi. Rysowanie świecą, a następnie zamalowywanie rysunku farbą jest wspaniałą zabawą dla dzieci.

Przy wykonywaniu prac plastycznych możemy wykorzystać najróżniejsze przedmioty dostępne w domu np.:

Ø ścinki materiału, Ø papier o różnej grubości, tekturę, Ø kolorowe lub czarno-białe gazety, Ø różnorodne nasiona, przyprawy

kuchenne, suszone zioła, Ø makarony, kasze różnego

pochodzenia, Ø nici, guziki, itp.

Spacer z dziećmi po najbliższej okolicy, także może dać nam inspiracje i materiał do wykonania ciekawych prac plastycznych-zależnie od pory roku i regionu, w którym przebywamy. I tak na przykład:

ü Kwiatki, trawy (różnego rodzaju) mogą stworzyć mam piękną łąkę. ü Patyki, kamyki liście pomogą stworzyć postacie ludzi, zwierząt. ü Kapsle ułożą nam się w mozaikę. ü Owoce drzew np.: jarzębina, kasztany, żołędzie wyczarują nam najzabawniejsze formy przestrzenne.

Wykonanie razem z dzieckiem obrazka ze wspólnie zebranych muszelek nad morzem będzie nie tylko mile spędzonym czasem z dzieckiem, ale i wspaniałym podarunkiem dla babci i dziadka, ale przede wszystkim piękną pamiątką z wakacji lub wycieczki.

12

Wykorzystać możemy wszystko, co nam tylko przyjdzie do głowy i na co będziemy mieli ochotę. Wystarczy tylko rozejrzeć się po domu, okolicy. Pomysły same zrodzą się w naszych głowach. Wykorzystując różnorodne materiały dziecko nie będzie się nudzić, a czas spędzony wspólnie z nim będzie miłą i wspaniałą zabawą, jak również procesem twórczym.

Mamo, Tato zrób to ze mną! ☺ Połącz punkty i pokoloruj rysunek.

Życzę powodzenia! ☺ Katarzyna Kociołek

13

„O czym mówią pisanki“

Z zielonej, fajansowej miski - jakieś chichoty, jakieś piski... A to pisanki kolorowe wiodą rozmowy pisankowe. Żółta powiada: - Mam sześć kogutków! Krążą dokoła pomalutku. Każdy w ogonie ma cztery pióra. Ile jest piórek? Czy zgadnie która?! Na to zielona: - Ja nie zgadnę. Ja mam choinki. O, jakie ładne! Pod każdą siedzą dwa krasnale. Szkoda, że ich nie widać wcale... - Ja mam wiatraczki! - niebieska woła. - Wszystkie się kręcą dookoła! W każdym wiatraczku młynarz mieszka, Młynarz nie większy od orzeszka! Na to czerwona: - Jaki młynarz? Widzę, że bujać nas zaczynasz! Młynarz jest większy od koguta! Wcale nie zmieściłby się tutaj! Ciiicho! To przecież tylko bajka. Kogutek większy jest od jajka. Choinka większa od kogutka - A patrzcie, jaka jest malutka! Choinka z bajki i kogutki, piórka, wiatraki, krasnoludki... A młynarz? W młynie mąkę miele. Na słodkie ciasto, na niedzielę.

Maria Terlikowska

Kolorowe bazie

W Wielkanocny dzień do domu przyszły białe bazie w gości, by pisankom po kryjomu kolorów zazdrościć. Bo ich nie pomalowano, nikt o baziach nie pamiętał, choć tez pragną na Wielkanoc przywdziać strój od święta. Nie chcą się już dłużej bielić, chcą w zieleni żyć, w purpurze! Czyż są gorsze aniżeli zwykłe jajko kurze? Aż z lusterka przyfrunęła malusieńka, śmieszna tęcza. Zaraz wzięła się do dzieła, by je poupiększać. Ubarwiła każdą baźkę mała tęcza uśmiechnięta! I dopiero wtedy właśnie zaczęły się Święta.

Jerzy Ficowski

14

Nieśmiałość –jak wzmocnić pewność siebie dziecka.

Nieśmiałe dziecko jako niemowlę płacze, kiedy słyszy nieznany dźwięk i odwraca główkę na widok obcej twarzy. Ostrożnie podchodzi do wszelkich nowości – potraw, zabawek, zwierząt, miejsc. Potem niechętnie przychodzi na plac zabaw, a kiedy już tam się znajdzie nie przyłącza się do rówieśników, a jedynie obserwuje. Nie odpowiada na pytania zagadujących je dzieci i obcych dorosłych. Wydaje się skrępowane okazywanym mu zainteresowaniem. Kiedy w wieku trzech lat idzie do przedszkola, zwykle pojawiają się problemy adaptacyjne. Prowadzone były badania dotyczące genetycznych uwarunkowań nieśmiałości. Również rodzice od urodzenia się dziecka dostrzegają jego charakterystyczne reakcje emocjonalne (temperament) – czy jest ono z natury spokojne i pogodne czy rozdrażnione i marudne. Badania pokazały, że część dzieci przychodzi na świat z nadwrażliwością systemu nerwowego. U tych niemowląt w nowych sytuacjach rytm pracy serca wzrastał do poziomu charakterystycznego dla silnego niepokoju w stanach zagrożenia. Ta nadwrażliwość systemu nerwowego stanowi fizjologiczne podłoże nieśmiałości. Czy to jednak oznacza, że takie cechy jak otwartość lub niepewność są w 100% ukształtowane jeszcze przed urodzeniem się dziecka? Jaki wpływ na nieśmiałość ma otoczenie dziecka? Psychologowie podkreślają ogromna rolę wychowania, które może albo wzmacniać albo tłumić wrodzone predyspozycje. Wiążą oni odwagę dziecka z jego poczuciem wartości, które buduje się poprzez więź z rodzicami. Aby dziecko miało poczucie własnej wartości musi czuć się kochane, szanowane, docenianie, wysłuchane.

Badania pokazują ponadto, że w przypadku dzieci z wrodzoną nadwrażliwością

emocjonalną decydujące znaczenie w kształtowaniu jego usposobienia mają postawy rodzicielskie. Bojaźliwość dziecka często wyzwala w jego mamie nadopiekuńczość. Częściej bierze ona na ręce płaczącego malucha przy stosunkowo niewielkim stresie nie pozwalając mu na samodzielne opanowanie przykrych emocji.

Postawa nadopiekuńcza, której intencją jest uchronienie dziecka od trudnych sytuacji, pogłębia jego nadwrażliwość, gdyż pozbawia go możliwości nauczenia się pokonywania obaw i zmagania się z życiem. Natomiast filozofia „stopniowego oswajania dziecka z nowymi sytuacjami” najskuteczniej pomaga mu w przełamaniu nieśmiałości.

Warto pamiętać, że nieśmiałe dziecko może łatwo wpaść w pułapkę samospełniających się przepowiedni. W kontaktach z innymi boi się ono odrzucenia, więc wycofuje się, waha, komunikuje się półsłówkami, nie wykazuje inicjatywy. Takie zachowania powodują, że częściej spotyka się z odrzuceniem przez otoczenie, które odczytuje je jako niechęć do kontaktów. W taki sposób obawy dziecka potwierdzają się, a jego nieśmiałość zostaje pogłębiona.

W wychowaniu dziecka nieśmiałego bardzo ważne jest zatem nauczenie go różnych kompetencji społecznych: komunikowania się, współdziałania, dzielenia się, zauważania potrzeb innych. W ten sposób damy mu szansę doznania pozytywnych doświadczeń w kontaktach społecznych. Regularne powtarzanie się takich doświadczeń sprawi, że nieśmiałe dziecko stanie się pewniejsze siebie i bardziej towarzyskie.

15

Nie zapominajmy, że dziecko uczy się zachowań poprzez obserwację i naśladowanie otoczenia, głównie rodziców. To oni mogą dostarczyć mu pola do obserwacji i trenowania kontaktów społecznych, spotykając się z rodziną, znajomymi, sąsiadami. Jeśli dziecko nie będzie miało okazji widzieć rodziców w różnych interakcjach z powodu ich własnej nieśmiałości lub zapracowania, nic dziwnego, że samo nie będzie umiało nawiązać kontaktu.

Doskonałym ćwiczeniem sztuki konwersacji są zabawy typu „ talk show”. Rodzice wybierają dla siebie rolę osoby lub postaci, którą dziecko bardzo lubi. Dziecko ma za zadanie przeprowadzić z nią wywiad, aby dowiedzieć się o niej jak najwięcej. Potem następuje zamiana ról. Za zgodą dziecka można takie wywiady nagrywać. Nieśmiałe dzieci mają zwykle niską samoocenę. Nie uświadamiają sobie swoich zalet lub ich nie doceniają. Są bardzo wrażliwe na krytykę, wyłapują najdrobniejsze oznaki braku akceptacji. Dobre efekty może przynieść pisemne wypunktowanie ich zdolności i mocnych stron. Niezwykle ważną rolę odgrywają w ich przypadku pochwały.

Warto obserwować te dzieci i podkreślać ich najdrobniejsze sukcesy, często bowiem poprzez swoje zachowania pozostają niezauważone. Chociaż wzbraniają się przed kontaktami z innymi, pozostawanie na uboczu również nie przynosi im zadowolenia. One przecież chcą uczestniczyć w grupie i cieszyć się z nawiązywania przyjaźni, tylko się tego boją. Dorośli mogą pomóc im przełamać lęk.

Małgorzata Kłos psycholog

WIOSENNE ZAGADKI

W marcu się zaczyna, gdy się kończy zima .Przyjdzie z wiatru

ciepłym wiewem, z pięknem kwiatów, z ptaków śpiewem.

(wiosna) * Mówią – że w nim jak w garncu,

nieustanna zmiana. Słońce grzeje w południe, mrozek szczypie z rana,

a do tego jeszcze przelatują deszcze! (marzec)

* Po marcu przyjeżdża w kwiecistej karecie.

Przed majem odjeżdża. Kto taki? Czy wiecie? (kwiecień)

* Zobaczysz je wiosną, gdy na wierzbach

rosną. Srebrne futra mają. Jak się nazywają?

(bazie) *

Co buduje każdy ptak, by chować pisklęta, a tylko kukułka,

o tym nie pamięta? (gniazdo)

* Są żółte jak kaczuszki.

Myślicie, że mają nóżki. Nie wcześniej, chłodną wiosną na mokrej łące rosną.

(kaczeńce)

16

WESOŁYCH ŚWIĄT

Wesołych, pełnych nadziei i wiary Świąt Wielkiej Nocy, spędzonych wśród srebrnych bazi i kochającej rodziny, przy wspólnym stole. Smacznego

święconego jajka oraz mokrego poniedziałku... Życzą Pracownicy Przedszkola.