Michał Boni, Szef Zespołu Doradców Strategicznych PRM

Michał Boni, Szef Zespołu Doradców Strategicznych PRMKancelaria Prezesa Rady Ministrów Lublin, 6 październik 2011 r.

2

10 wyzwań i dylematów Raportu Polska 2030

Wyzwanie Dylemat1. Wzrost konkurencyjności Wykorzystanie szans rozwojowych vs Dryf rozwojowy 2. Sytuacja demograficzna Wykorzystanie potencjału ze zwiększania się długości trwania życia

vs Kosztowne społeczno-ekonomiczne skutki zmian w sferze struktury wieku

3. Wysoka aktywność pracy oraz adaptacyjność zasobów pracy Adaptacyjna mobilność vs Niepewna stabilność 4. Odpowiedni potencjał infrastruktury Przyspieszenie wymiany, rozwoju i poprawy relacji społecznych vs

Infrastrukturalne bariery wymiany gospodarczej i więzi społecznych5. Bezpieczeństwo energetyczno-klimatyczne Harmonizacja wyzwań klimatycznych i energetycznych czynnikiem

rozwoju vs Poza bezpieczeństwem energetycznym i bez jasnych celów w ochronie środowiska

6. Gospodarka oparta na wiedzy i rozwój kapitału intelektualnego Kapitał intelektualny jako główne źródło konkurencyjności Polski w globalnej gospodarce vs Powiększający się dystans Polski wobec rozwiniętych gospodarek świata w obszarze kapitału intelektualnego

7. Solidarność i spójność regionalna Efektywne wykorzystanie szans rozwojowych wszystkich regionów vs Trwała polaryzacja rozwoju

8. Poprawa spójności społecznej Spójność społeczna odpowiadająca na nowe wyzwania vs Spójność społeczna czasu transformacji

9. Sprawne państwo Kompleksowy i aktywnie wdrażany program reform na rzecz państwa, który daje obywatelowi poczucie bezpieczeństwa oraz możliwość realizacji swoich praw i indywidualnych aspiracji vs Niesprawne państwo jako bariera rozwoju oraz niewłaściwa relacja państwo–obywatel

10. Wzrost kapitału społecznego Polski Szanse kapitału rozwojowego 2030 vs Pułapka kapitału przetrwania i adaptacji

3

Globalne scenariusze rozwoju (1)

• Ujawnianie się nowych sił,• Możliwości dekoncentracji władzy:

– Rola Azji (szczególnie południowo – wschodniej),

– Rola BRIC, czy BRICS oraz E7,– Rola podmiotów niepaństwowych

(korporacje – nowe typy społeczności: Facebook i ich nowe wykorzystanie – patrz „arabska wiosna ludów”),

– Problemy w obszarze „łuku niestabilności” (rejon andyjski Ameryki Płd., Afryka Subsaharyjska i Płn., Bliski Wschód, Kaukaz, centralna i wschodnia Azja),

– Zmieniająca się rola Afryki.

Źródło: The Economist

4

Młodzież w krajach arabskich

Kraj Udział populacji poniżej 30 roku życia

Udział osób w wieku 15-24 w zatrudnieniu (2008)

PKB per capita wg parytetu siły nabywczej

w tys. dol., 2010

Algieria 56% 31% 7,1

Arabia Saudyjska 61% 25% 23,7

Bahrajn 48% 30% 26,8

Egipt 61% 23% 6,4

Jemen 73% 22% 2,6

Jordan 65% 20% 5,7

Libia 61% 27% 14,9

Maroko 56% 35% 4,8

Oman 64% 29% 26,2

Syria 67% 32% 5,1

Tunezja 51% 22% 9,5

Źródło: Financial Times 2-3 kwietnia 2011 r. za: US Census Bureau, Bank Światowy i MFW.


5


Lp. 2010 2020 2030 2050

1. USA Chiny Chiny Chiny

2. Chiny USA USA Indie

3. Japonia Indie Indie USA

4. Indie Japonia Japonia Brazylia

5. Niemcy Rosja Brazylia Japonia

6. Rosja Niemcy Rosja Rosja

7. Brazylia Brazylia Niemcy Meksyk

8. Wielka Brytania Wielka Brytania Meksyk Indonezja

9. Francja Francja Francja Niemcy

10. Włochy Meksyk Wielka Brytania Wielka Brytania

Dziesięć największych gospodarek świata w 2010, 2020, 2030 i 2050 roku

Źródło: HM Government, "Let’s choose growth. Why we need reform to unlock Europe’s potential", London 2011. za: 2020 Euromonitor, 2030 i 2050 PwC na podst. parytetu siły nabywczej wg danych MFW.

6


Źródło: PWC, „The World in 2050. The accelerating shift of global economic power: challenges and opportunities”, January 2011.

• Zwiększająca się rola rynków wschodzących, ale nadal duże dysproporcje w parytecie siły nabywczej,

• Rosnąca rola E7: BRIC, Indonezja, Meksyk i Turcja,

• W 2007 G7 były o 60% większe od E7, a w 2010 już tylko o 35% (PPP),

• W 2030 gospodarki E7 będą stanowiły 97% gospodarek G7, a w 2050 będą o 64% większe.

*dane szacunkowe za MF

2009 2030 2050

US 100 100 100

Japonia 71 78 79

Niemcy 79 80 82

Wielka Brytania 81 83 87

Francja 76 79 83

Włochy 71 74 74

Kanada 84 83 83

Chiny 14 33 45

Indie 7 15 28

Brazylia 22 31 41

Rosja 42 67 74

Indonezja 9 16 22

Meksyk 31 43 54

Turcja 30 43 57

Polska* 43 61 78

PKB per capita (PPP) w 2009, 2030 i 2050 roku w relacji do USA

7

Miejsce Polski w globalnych scenariuszach rozwoju

Scenariusze europejskie 2020 (1)

8Źródło: Europa 2020.

9

Scenariusze europejskie 2020 (2)

Dylematy:• niespójność instytucjonalna (Komisja, Rada, Parlament, decyzje

międzyrządowe), • podwójność Europy: strefa Euro/ poza Euro,• kraje długu i deficytu/ kraje nadwyżki i stabilności, • club „North”/ Club „Med” (ciężary rozwojowe „austerity”,

blokady rozwojowe bez „austerity” oraz ciężary restrukturyzacji długu – PIIGS : PIG),

• niewykorzystana rezerwa: single market i New Cohesion Policy, • problemy w finansowaniu wspólnej polityki europejskiej.

Czy projekt europejski jeszcze istnieje?

10

Megaregiony wg R. Floridy

Liczba mieszkańców:• w 10 największych megaregionach mieszka 666 milionów ludzi,

tj. 10% populacji Świata• w 20 największych mieszka 1,1 mld ludzi, 17% populacji Świata,• pierwsze 40 to 1,5 mld ludzi – 23% populacji globu, Aktywność gospodarcza (mierzona LRP – light based regional product tj. intensywność świecenia ośrodków miejskich mierzona amerykańskim programem meteorologii satelitarnej):• największe 10 megaregionów, w których mieszka 416 milionów

ludzi, to: 43% aktywności gospodarczej, 57% patentów, 53% najwyżej cytowanych badaczy,

• 40 największych megaregionów to: 18% populacji Ziemi, 66% aktywności gospodarczej, 86% patentów, 83% najwyżej cytowanych naukowców.

Źródło: R. Florida. 2008. Who’s your city? New York: Basic Books.

11

Megaregiony świataNazwa Populacja (w mln) Populacja

(miejsce)LRP (mld USD) Innowacje/

patenty (miejsce)Naukowe gwiazdy

Greater Tokyo 55,1 4 2,500 2 24Bos-Wash 54,3 5 2,200 8 2Chi-pitts 46,0 9 1,600 9 14Am-Brus-Twerp 59,3 3 1,500 22 18Osaka-Nagoya 36,0 14 1,400 7 22Lon-Leed-Chester 50,1 6 1,200 25 10Mil-Tur 48,3 7 1,000 34 23Char-lanta 22,4 18 730 16 9So-Cal 21,4 22 710 13 4Frank-Gart 23,1 17 630 21 12Barce-Lyon 25,0 16 610 24 20Tor-Buff-Chester 22,1 19 530 19 7Seoul-San 46,1 8 500 6 32Nor-Cal 12,8 28 470 3 1So-Flo 15,1 25 430 17 17Fuku-Kyushu 18,5 24 430 23 19Paris 14,7 26 380 4 16Dal-Austin 10,4 30 370 14 13Hou-Orleans 9,7 32 330 15 5Mexico City 45,5 10 290 35 32

12

Globalny Indeks Kreatywności

SzwecjaFinlandia

SwitzerlandIslandia

NorwegiaKanada

BelgiaWielka Brytania

FrancjaAustriaCzechy

HiszpaniaRosja

UkrainaWęgry

BułgariaUrugwaj

PortugaliaGruzjaTurcja

IndieBrazylia

Rumunia

0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 0.6 0.7 0.8 0.9

The Global Creativity Index• Duża czwórka miast pierwszego poziomu:

Nowy Jork, Londyn Tokio, Paryż, • Inne miasta pierwszego poziomu:

Chicago, Los Angeles, Frankfurt, Hong Kong, Milan,

• Miasta drugiego poziomu:San Franciso, Sydney, Toronto, Zurich, Bruksela, Madryt, Meksyk, Sao Paulo, Moskwa, Seul,

• Miasta trzeciego poziomu:Boston, Waszyngton, Dallas, Houston, Atlanta, Miami, Minneapolis, Amsterdam, Caracas, Dusseldorf, Genewa, Jakarta, Johannesburg, Melbourne, Osaka, Praga, Santiago, Taipei, Bangkok, Pekin, Montreal, Rome, Sztokholm, Warszawa, Barcelona, Berlin, Budapeszt, Buenos Aires, Kopenhaga, Hamburg, Stambuł, Kuala Lumpur, Manila, Shanghai.

Źródło: R. Florida, The Flight of the Creative Class

Siła rozwoju zależy od innowacyjności i potencjału kreatywności. Wielkomiejskie atrybuty współczesnego wzrostu temu sprzyjają.

13

W stronę świata on-line

14

Czynniki zmiany

• Nowe technologie (cyfryzacja, nowe reguły ekonomii: współpraca, otwartość, dzielenie się, integracja, współzależności),

• Wyzwania i napięcia demograficzne i ich skutki (stary świat Zachodu 1,2 mld ludzi obecnie i tyle samo w 2025 – młody „łuk niestabilności” oraz kraje o dodatniej kontrybucji demografii do wzrostu PKB, obecnie 5,2 mld, a w 2025 6,7 mld ludzi),

• Konkurencja o zasoby energetyczne i dystrybucję energii,• Warunki środowiskowe (klimat, trudności z dostępem do wody, oszczędzanie energii,

potrzeby żywnościowe – warunki dla rozwoju rolnictwa, z 0,6 mld ludzi z 21 państw bez ziemi uprawnej i dostępu do wody pitnej w 2025 będzie 1,4 mld z 36 państw).

Źródło: HSBC, „The world in 2050 Quantifying the shift in the global economy”, January 2011.

15

Przyrost relacji długu publicznego do PKB w latach 2007-2011 r. w Polsce wyniesie wg MFW 11,6 p.p. i będzie on znacząco niższy niż w krajach o szczególnie złej sytuacji fiskalnej (m.in. Grecja).

Dług publiczny w relacji do PKB

Dług publiczny jako % PKB (2011-2012 prognoza MFW

2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 20120

50

100

150

200

250

JaponiaGrecjaIrlandiaWłochyUSAIslandiaPortugaliaFrancjaNiemcyHiszpaniaPolskaLitwaCzechyŁotwaSzwecja

Szwecja

Polska

Czech

y

Niemcy

Włochy

Francja

Portugalia

Hiszpania

Łotw

aUSA

JaponiaGrecja

Irlandia

-2.811.6 12.7 15.2 16.6

23.8 27.8 27.834.7 37.4 41.4 47.2

89.037

Prognozowany przyrost długu publicznego w latach 2007-2011 (w pkt. proc. PKB)

Jun/10Jul/1

0

Aug/10

Sep/10

Oct/10

Nov/10

Dec/10

Jan/11

Feb/11

Mar/11

Apr/11

May/11

Jun/110

4

8

12

16

Oprocentowanie 10-letnich obligacji rządowych (proc.)

Polska Grecja Niemcy

16

Rosnące wydatki państwa

Źródło: The Economist, IMF

KLUCZ: alokacja w wydatkach publicznych na cele prorozwojowe (przy względnie stałym poziomie wydatków publicznych w relacji do PKB)

Polska 2000 2005 2009

41.1 43.4 44.4

17

Zagrożenia dla polskiego rozwoju

• Pokryzysowe bariery rozwoju generowane przez problem wysokiego zadłużenia i deficytu, czyli niestabilność finansów publicznych w długiej perspektywie, co może być pogłębiane globalnymi napięciami walutowymi i powstaniem nowych barier w światowym handlu - przez brak jasnej polityki oszczędności i rozwoju (poprzez rozumną alokację zasobów w kierunkach najbardziej prorozwojowych),

• Dryf rozwojowy opisany już w raporcie „POLSKA 2030”, który polegać miałby na „uśrednieniu” tempa wzrostu, nie rozwiązaniu problemów demograficznych oraz braku stymulacji dla wzrostu zatrudnienia, czyli obniżeniu w efekcie poziomu ambicji i aspiracji – poprzez politykę nie stawiającą trudnych wyzwań, skupioną na doraźnych celach i prymacie spokoju społecznego nad twórczym konfliktem w sprawach, gdzie bez konfliktu nie można się obejść,

• Peryferyzacja Polski w globalnym układzie sił – przez brak podjęcia wyzwań i zaniechania modernizacyjne oraz wzrost sił rozwojowych krajów „wschodzących” w tym E7 (BRIC + Indonezja, Meksyk, Turcja).

18

Polska 2030 – Filary rozwoju

CEL: rozwój mierzony poprawą jakości życia (wzrost PKB na mieszkańca w relacji do najbogatszego kraju UE (Holandia, 2009 – 45%; 2030 – więcej niż 65%) i zwiększenie spójności społecznej) Polaków

dzięki stabilnemu, wysokiemu wzrostowi gospodarczemu, co pozwala na modernizację kraju

Makroekonomiczne warunki rozwoju Polski do 2030 roku

Filar innowacyjności (modernizacji)

Nastawiony na zbudowanie nowych przewag

konkurencyjnych Polski opartych o wzrost KI (wzrost

kapitału ludzkiego, społecznego, relacyjnego,

strukturalnego) i wykorzystanie impetu

cyfrowego, co daje w efekcie większą konkurencyjność

Filar terytorialnego równoważenia rozwoju

(dyfuzji)

Zgodnie z zasadami rozbudzania potencjału

rozwojowego odpowiednich obszarów mechanizmami

dyfuzji i absorbcji oraz polityką spójności

społecznej, co daje w efekcie zwiększenie potencjału konkurencyjności Polski

Filar efektywności

Usprawniający funkcje przyjaznego i pomocnego

państwa (nie nadodpowiedzialnego)

działającego efektywnie w kluczowych obszarach

interwencji

Cel: poprawa jakości życia

Wskaźnik Giniego dla przykładowych państw europejskich

19

Euro

pean Union

Germany

Ireland

GreeceSp

ainFra

nce

Poland

Portugal

0.0

5.0

10.0

15.0

20.0

25.0

30.0

35.0

40.0

45.0

30.4 29.1 28.833.1 32.3

29.8 31.435.4

20052006200720082009

Źródło: Eurostat

Volume indices of GDP per inhabitant, 2009. EU-27=100 (w %)

BulgariaRomania

LatviaLithuania

PolandEstonia

HungarySlovakia

MaltaPortugal

Czech RepublicSlovenia

GreeceCyprus

EU27Spain

ItalyFrance

United KingdomFinlandBelgium

GermanySweden

DenmarkAustriaIreland

NetherlandsLuxembourg

0 50 100 150 200 250 300

61

131

Filar innowacyjności – wzmocnienie

20

Kreatywność i innowacyjność

gospodarki

Wysokiej jakości edukacja na wszystkich

poziomach

TURBODOŁADOWANIE:

Aspiracje społeczne

Konkurencyjnej jakości badania naukowe i

współpraca z gospodarką

Rozwój postaw przedsiębiorczych i

kompetencji zarządczych

przedsiębiorców

TURBODOŁADOWANIE:

Impet cyfrowy

21

Model rozwoju

CEL: Poprawa jakości życiaPunkt wyjścia – terytorialne nierówności rozwoju Model polaryzacyjno-dyfuzyjny

Metropolie – centra wzrostu

Rozwój konkurencyjności w biegunach wzrostu (nowe formy)

Policentryzm metropolii sieciowej

Peryferie – Polska wschodnia, ale i w każdym regionie (wiele wymiarów i

przyczyn zróżnicowania)

Budowanie potencjału rozwojowego i konkurencyjności w ośr. peryferyjnych

Integracja funkcjonalna

DYFUZJA (endogeniczne siły wzrostu, gotowość do absorbcji)

(rozprzestrzenianie – obszaru, działań, wzorców)

Interakcje

Mechanizm polaryzacyjno-dyfuzyjny równoważenia rozwoju

22

Model rozwoju: 3 zasady solidarności

• Fundamentalny z punktu widzenia równoczesności odpowiedzi na dwa wyzwania: odrabianie zaległości cywilizacyjnych (infrastruktura, czy modernizacja gospodarki) oraz budowanie nowych przewag konkurencyjnych opartych o szeroko pojęty kapitał intelektualny, czyli budowanie podstaw dla innowacyjności kraju - model solidarności między zasadą wyrównywania szans a konkurencyjnością, model solidarności innowacyjnej, gdzie w celu realnego wzrostu znaczenia innowacji i stworzenia nowych przewag konkurencyjnych - należy zbudować szerokie podstawy dla innowacyjności w postaci rozbudowy potencjału edukacji i kreatywności,

• Priorytetowy ze względu na dysproporcje w rozwoju terytorialnym, model równoważenia rozwoju, czyli swoistej solidarności między regionami,

• Kluczowy ze względu na przebieg procesów społecznych oraz wyzwania demograficzne aspekt solidarności międzypokoleniowej,

23

Trzecia fala nowoczesności

• 1 fala: industrializacja – Procesy modernizacyjne (choć w ograniczonym zakresie w stosunku do

świata): 1945-1989• 2 fala: transformacja (gospodarka państwowa/gospodarka

rynkowa – w stronę modelu postindustrialnego): boom edukacyjny i boom przedsiębiorczości – 1989-2010

• 3 fala: wyzwania cywilizacyjne fazy postindustrialnej (nowe przewagi konkurencyjne oparte o kapitał intelektualny, o innowacyjność): 2010/2011

UWAGA: przedkładany model adaptuje wersję „fal” proponowaną przez Tofflera w 1980 roku do warunków polskich

24

Obszary tematyczne/ filary rozwoju

Filar terytorialnego równoważenia rozwoju (dyfuzji)

Rozwój regionalny Transport

Filar Innowacyjności

Innowacyjność Polska Cyfrowa Kapitał LudzkiBezpieczeństwo Energetyczne i

Środowisko

Filar Efektywności

Kapitał Społeczny Sprawne Państwo

25

Ekonomia społeczna w projektach zintegrowanych strategii rozwoju

Ekonomia społeczna jest wpisana w 5 na 9 strategii zintegrowanych

1. Strategia sprawne państwo2. Strategia rozwoju kapitału społecznego3. Strategia innowacyjności i efektywności gospodarki4. Strategia rozwoju kapitału ludzkiego5. Strategia zrównoważonego rozwoju rolnictwa i rybactwa

26

Strategia sprawne państwo

•CEL 4. EFEKTYWNE SYSTEMY OCHRONY PRAW OBYWATELA• Kierunek interwencji 4.5.Wysoka jakość i dostępność usług publicznych

• - zwiększenie udziału obywateli i ich organizacji w realizacji usług publicznych, zgodnie z zasadą pomocniczości

• - zapewnienie różnorodności dostawców usług publicznych

• poprzez zwiększenie udziału podmiotów ekonomii społecznej w rynku usług publicznych, zwłaszcza usług świadczonych w interesie ogólnym o charakterze nieekonomicznym.

• „Obywatele powinni być traktowani nie tylko jako odbiorcy usług publicznych, ale także jako ich współtwórcy (co-producers) i dostarczyciele. (…)Należy wyjść z założenia, że obywatele i tworzone przez nich instytucje, takie jak podmioty ekonomii społecznej, zdolne są do generowania adekwatnych rozwiązań”.

27

Strategia sprawne państwo

• Warunki rozwoju sektora usług, dostarczanych przez podmioty ekonomii społecznej:

• - stworzenie przyjaznego otoczenia instytucjonalnego i prawnego dla ich funkcjonowania,

• - upowszechnienie istniejących już rozwiązań prawnych dotyczących kwestii społecznych (tzw. klauzul społecznych) w procedurach przetargowych.

• „[Podmioty ekonomii społecznej] wykorzystują zasoby uznane za nieprzydatne przez sektor publiczny i prywatny, a także przyczyniają się do redukcji kosztów związanych z wysoką stopą bezrobocia, w grupach zagrożenia marginalizacją społeczną, poprzez ich aktywizację zawodową”.

28

Strategia rozwoju kapitału społecznego

•Cel 2. Poprawa mechanizmów partycypacji społecznej i wpływu obywateli na życie publiczne •Priorytet 2.3. Wzmocnienie integracji i solidarności społecznej

•2.3.1. Wspieranie rozwoju przedsiębiorczości społecznej i innych form przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu i zawodowemu, w tym wspieranie różnorodnych form samopomocy (pomoc dla samopomocy)

•Gospodarzem tego obszaru jest MPiPS oraz działający przy nim Zespół ds. rozwiązań systemowych w zakresie ekonomii społecznej. Partnerami są zaś MF, MRR i MEN.

29


•„Struktury ekonomii społecznej, obejmujące zarówno przedsiębiorstwa społeczne, jak i podmioty o charakterze integracyjnym, spełniają istotną rolę w kreowaniu kapitału społecznego w wymiarze lokalnym. Rozwój ekonomii społecznej przekłada się na szerokie spektrum usług użyteczności publicznej, które spajają lokalną społeczność w odniesieniu do jej terytorialnego i kulturowego zakorzenienia. Znajduje to potwierdzenie w bliskim kontakcie między dostarczycielem i odbiorcą usług, uwzględniającym zasadę korzyści wzajemnych”.

30


• Główne planowane działania:• * przygotowanie i wprowadzenie nowych rozwiązań legislacyjnych, w tym

ustawy o przedsiębiorczości społecznej; przygotowanie i wspieranie wdrażania - długofalowego planu rozwoju przedsiębiorczości społecznej jako integralnego elementu kształtowania polityki rozwoju; przygotowanie i wdrożenie zwrotnych mechanizmów finansowania (pożyczek, kredytów i poręczeń) przedsiębiorczości społecznej oraz innych form aktywizacji zawodowej i społecznej;

• * włączenie samorządów wojewódzkich jako kluczowego podmiotu, w programowaniu i realizacji wsparcia i rozwoju przedsiębiorczości społecznej na terenie województw, wspierających rozwój na poziomie regionalnym i lokalnym;

• * stworzenie oraz wprowadzenie systemowych rozwiązań umożliwiających funkcjonowanie na zasadach partnerstwa publiczno-społecznego, certyfikowanych instytucji, wspierających infrastrukturalnie przedsiębiorczość społeczną w zakresie usług, szkoleń i doradztwa;

31


• Główne planowane działania:• * przygotowanie i wdrożenie działań edukacyjnych dotyczących

przedsiębiorczości społecznej, w tym edukacji dzieci i młodzieży poprzez praktyczną edukację przygotowania do przedsiębiorczości;

• * wypracowanie, przetestowanie i wdrożenie do polityk publicznych instrumentów oceny społecznej wartości dodanej przedsięwzięć ekonomicznych, w tym przedsiębiorstw społecznych; wsparcie projektów testujących (eksperymentalnych) i wprowadzających innowacyjne mechanizmy przeciwdziałania społecznemu i zawodowemu wykluczeniu;

• *wspieranie rozwoju różnorodnych form samopomocy, co zwiększy samodzielność obywateli w rozwiązywaniu problemów własnych i lokalnego środowiska

32


• 2.1.2. Wspieranie rozwoju partnerstwa i innych form współpracy służących przekazywaniu realizacji zadań publicznych obywatelom

• Główne planowane działania:• - zmiany obowiązujących regulacji prawnych umożliwiające

poszerzenie zakresu stosowania klauzul społecznych w zamówieniach publicznych,

• - upowszechnienie podręczników i zaleceń dotyczących praktycznego stosowania klauzul społecznych.

33

Strategia innowacyjności i efektywności gospodarki

• Cel 1: Dostosowanie otoczenia regulacyjnego i finansowego do potrzeb innowacyjnej i efektywnej gospodarki

• Kierunek działań 1.4. Ułatwienie przedsiębiorstwom dostępu do kapitału we wszystkich fazach ich rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem kapitału wysokiego ryzyka i sektora MSP

• 1.4.3. Rozwój systemu mikrofinansowania• - warunkowe preferencyjne instrumenty skierowane do podmiotów ekonomii

społecznej w ramach systemu mikrofinansowania

• Proponowane przez MPiPS dodatkowe zapisy:• - wzmocnienie systemu i infrastruktury doradztwa dla podmiotów ekonomii

społecznej,• - upowszechnienie klauzul społecznych.

• „Podmioty ekonomii społecznej przyczyniają się do budowy kapitału społecznego oraz poprawy konkurencyjności gospodarki poprzez mechanizmy wzajemnościowe oraz dywersyfikację rynku dostawców usług”.

34

Strategia rozwoju kapitału ludzkiego

• Trzeci obszar (Spójność społeczna)• Rozwój aktywnych, w tym innowacyjnych form pomocy osobom

zagrożonym lub wykluczonym społecznie (w tym: ekonomii społecznej).

• „Stworzenie jednolitego i motywującego systemu wspierania bezrobotnych i poszukujących pracy poprzez silniejsze i bardziej jednoznaczne powiązanie świadczeń społecznych z udziałem w aktywnych programach rynku pracy i ekonomii społecznej”.

35

Strategia zrównoważonego rozwoju rolnictwa i rybactwa

• Cel szczegołowy:1. Wzrost jakości kapitału ludzkiego, zatrudnienia i przedsiębiorczości na obszarach wiejskich

• Priorytet 1.4. Zapobieganie i ograniczanie wykluczenia społecznego oraz redukcja i przeciwdziałanie ubóstwu na obszarach wiejskich

• Kierunek interwencji1.4.1. Rozwój i promocja ekonomii społecznej

• „Kluczowym dla osiągnięcia zaprojektowanego priorytetu jest rozwój i promocja ekonomii społecznej, które dotyczą kompleksowych działań w zakresie: zapobiegania wykluczeniu społecznemu, odtwarzania więzi kooperacyjnych i upowszechniania „myślenia w kategoriach wspólnoty lokalnej” i wspólnego dobra, budowania tożsamości lokalnej i lokalnych ponadsektorowych partnerstw na rzecz rozwoju konkretnej społeczności”.

36

Obywatel 2030

Fotografia przedstawia Zoję Owsiańską Źródło: Centrum Informacyjne Rządu

20092011

Fotografia przedstawia Zoję Owsiańską Źródło: Rodzice

Michał Boni, Szef Zespołu Doradców Strategicznych PRM

Documents

Transcript of Michał Boni, Szef Zespołu Doradców Strategicznych PRM