Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej 4/2012 - lekcja 7

Wzrastając w Chrystusie

„Uzbrojeni do zwycięstwa”

Sobotnie studium biblijne Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego

LEKCJA SIÓDMA

ASBSG-SE-4Q-7-2012 ASBSG-TE-4Q-7-2012

Wydawnictwo Christ Media®

NADARZYN 2012 www.christmedia.pl

ISBN 978-83-63668-09-9

Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej – IV kwartał 2012 Lekcja 7 – Uzbrojeni do zwycięstwa: 10 listopada – 16 listopada

S t r o n a | 2 |

NA PODSTAWIE OPRACOWANIA

Kwabena Donkor

TYTUŁ ORYGINAŁU Adult Sabbath School Bible Study Guide

(Standard & Teachers Edition) 4/2012: Growing in Christ

TŁUMACZENIE Klaudia Głowacka-Walaszczyk

TŁUMACZENIE I OPRACOWANIE BIBLIJNYCH TEKSTÓW ORYGINALNYCH

Adam Gołębiewski

KOREKTA Arkadiusz Piętka

REDAKCJA, TYPOGRAFIA I SKŁAD

Arkadiusz Piętka

Ta wersja podręcznika, w związku z cofnięciem zgody przez Office of Adult Bible Study Guide przy General Conference of Seventh-day Adventist Church , k iedy trwały

już prace nad tym kwartałem, będzie kontynuowana wyłącznie do końca grudnia 2012 roku. Przepraszamy wszystkich, którzy przyzwyczai l i się do takiej nowatorskiej

metody studium bibl i jnego, ale możemy działać tylko zakresie obowiązującego prawa autorskiego – Wydawcy.

Na podstawie Przewodnika Szkoły Sobotniej przygotowanego przez Biuro Generalnej Konferencji Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, jako standardowy podręcznik dla wszystkich ogólnoświatowych

Szkół Sobotnich Lekcji Biblijnych. Opublikowany tekst odzwierciedla wkład zespołowej pracy specjalnego Komitetu Weryfikacji Manuskryptów, a zatem nie musi wyłącznie odzwierciedlać intencji autora (-ów).

Cytaty biblijne na podstawie przekładów:

Biblii Warszawskiej (BW) – Towarzystwo Biblijne w Polsce: 2004 r.,

Biblii Tysiąclecia (BT), wyd. V – Wydawnictwo „Pallottinum”: 2005 r., Biblii Warszawsko-Praskiej (BWP) – „Gaudium” Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej: 2001 r.,

Biblii Gdańskiej (BG) – Towarzystwo Biblijne w Polsce: 1989 r. (1632), oraz w tekstach pamięciowych: Septuaginty (LXX) i Textus Receptus (TR).

Sobotnie Studium Biblijne zawiera uzupełniające materiały do studiowania, zaznaczone przypisami. W opracowaniu wykorzystano program e-Biblia dla cytatów biblijnych oraz grafikę Larsa Justinena.

Numerację anglojęzycznych wydań książek Ellen G. White oparto o www.egwwritings.org.

Wszelkie uwagi do tego opracowania prosimy zgłaszać pod: [email protected].

Niniejszy przekład (public domain) można publikować i rozpowszechniać bezpłatnie, pod warunkiem podania źródła pochodzenia, np. www.christmedia.pl.


S t r o n a | 3 |

1 Także: 1 Księga Mojżeszowa. 2 Także: 2 Księga Mojżeszowa. 3 Także: 3 Księga Mojżeszowa. 4 Także: 4 Księga Mojżeszowa. 5 Także: 5 Księga Mojżeszowa. 6 Także: Księga Joba. 7 Także: Przypowieści Salomona. 8 Także: Księga Kaznodziei Salomona. 9 Także: Treny. 10 Także: List św. Pawła do Galacjan. 11 Także: Objawienie św. Jana.

Skróty nazw ksiąg biblijnych

Rdz Księga Rodzaju1 Wj Księga Wyjścia2 Kpł Księga Kapłańska3 Lb Księga Liczb4 Pwt Księga Powtórzonego Prawa5 Joz Księga Jozuego Sdz Księga Sędziów Rt Księga Rut 1 Sm 1 Księga Samuela 2 Sm 2 Księga Samuela 1 Krl 1 Księga Królewska 2 Krl 2 Księga Królewska 1 Krn 1 Księga Kronik 2 Krn 2 Księga Kronik Ezd Księga Ezdrasza Ne Księga Nehemiasza Est Księga Estery Hi Księga Hioba6 Ps Księga Psalmów Prz Księga Przysłów7 Koh Księga Koheleta (Eklezjastesa)8 Pnp Pieśń nad Pieśniami Iz Księga Izajasza Jr Księga Jeremiasza Lm Lamentacje9 Ez Księga Ezechiela Dn Księga Daniela Oz Księga Ozeasza Jl Księga Joela Am Księga Amosa Ab Księga Abdiasza Jon Księga Jonasza Mi Księga Micheasza Na Księga Nahuma Ha Księga Habakuka So Księga Sofoniasza Ag Księga Aggeusza Za Księga Zachariasza Ml Księga Malachiasza

Mt Ewangelia według św. Mateusza Mk Ewangelia według św. Marka Łk Ewangelia według św. Łukasza J Ewangelia według św. Jana Dz Dzieje Apostolskie Rz List do Rzymian 1 Kor Św. Pawła 1 List do Koryntian 2 Kor Św. Pawła 2 List do Koryntian Ga Św. Pawła List do Galatów10 Ef Św. Pawła List do Efezjan Flp Św. Pawła List do Filipian Kol Św. Pawła List do Kolosan 1 Tes Św. Pawła 1 List do Tesaloniczan 2 Tes Św. Pawła 2 List do Tesaloniczan 1 Tm Św. Pawła 1 List do Tymoteusza 2 Tm Św. Pawła 2 List do Tymoteusza Tt Św. Pawła List do Tytusa Flm Św. Pawła List do Filemona Hbr List do Hebrajczyków Jk List św. Jakuba 1 P 1 List św. Piotra 2 P 2 List św. Piotra 1 J 1 List św. Jana 2 J 2 List św. Jana 3 J 3 List św. Jana Jud List św. Judy Ap Apokalipsa św. Jana11


S t r o n a | 4 |

LEKCJA 7: 10 listopada – 16 listopada*

„UZBROJENI” DO ZWYCIĘSTWA

POPOŁUDNIE SZABATOWE

STUDIUM BIEŻĄCEGO TYGODNIA:

Ef 6,14-18; 2 Kor 6,7; Ef 5,9; Rz 10,15; 1 Tes 5,8; Mk 14,38

TEKST PAMIĘCIOWY: „Weźcie całą zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu

złym i, dokonawszy wszystkiego, ostać się” (Ef 6,13 BW) BT Dlatego przywdziejcie pełną zbroję Bożą, abyście się zdołali przeciwstawić

w dzień zły i ostać, zwalczywszy wszystko. BWP Dlatego okryjcie się dokładnie zbroją Bożą, abyście, gdy nadejdzie ów dzień zły,

mogli odeprzeć zwycięsko [ataki zła] i ostać się zwyciężywszy wszystko. BG A przetoż weźmijcie zupełną zbroję Bożą, abyście mogli dać odpór w dzień zły,

a wszystko wykonawszy, ostać się. TR12 δια τουτο DLATEGO13 αναλαβετε WEŹCIE14 την πανοπλιαν ZBROJĘ του θεου BO-

GA ινα δυνηθητε ABYŚCIE MOGLI αντιστηναι STAWIĆ CZOŁA15 εν W τη ημερα DNIU τη πονηρα ZŁYM και I απαντα WSZYSTKO κατεργασαμενοι DOKONAWSZY στηναι STAĆ16

MYŚL PRZEWODNIA: Każdy wierzący musi być osobiście i indywidualnie uzbrojony,

ponieważ każdy z nas osobiście i indywidualnie bierze udział wielkim boju.

statecznym celem szatana jest pozyskanie dla siebie wierności, jaką wszyscy prawdziwi wierzący okazują Chrystusowi. Przed nawróceniem ludzie należeli do królestwa szatana, a on panował nad nimi. Chociaż nawrócenie do Chry-

stusa wyrywa wierzącego spod dominacji szatana, to jednak nie niszczy całkowicie jego mocy. Wręcz przeciwnie, diabeł wzmacnia swoje wysiłki, aby zniszczyć naszą wiarę i pozyskać nas z powrotem do siebie. Posługuje się w tym celu szerokim wa-chlarzem oszukańczych sztuczek, które Pismo Święte nazywa „zasadzkami diabelski-

12 Nowotestamentowy tekst grecki oparto o Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ z 1957 r. z aparatem krytycznym ze szczegól-nym uwzględnieniem zapisu Textus Receptus (przyp. tłum.). 13 Dosłownie: „przez to” (przyp. tłum.). 14 Dosłownie: „podnieście” (przyp. tłum.). 15 Także: „opierać się, bronić, ustawić naprzeciw” (przyp. tłum.). 16 Kontynuacja myśli: „δυνηθητε ABYŚCIE MOGLI” (przyp. tłum.).

O


S t r o n a | 5 |

mi” (Ef 6,11). Ostatecznie jednak, bez względu na oszustwa, sztuczki i podstępy przeciwnika, nie może on oderwać od Chrystusa nikogo, kto jest zdecydowany, aby pozostać wiernym Panu (szatan może uczynić nasze życie nieszczęśliwym, ale to już zupełnie inna sprawa). Lekcja bieżącego tygodnia koncentruje się na zbroi chrześcijanina w tej wojnie. Przywdzianie zbroi Boga stanowi naszą jedyną ochronę. Dlatego musimy zrozumieć jej naturę, gdyż bez niej z pewnością padniemy ofiarą wroga, natomiast ona zapew-nia nam zwycięstwo. * – Przestudiuj w bieżącym tygodniu wszystkie lekcje, aby przygotować się na szabat, 17 listopada.


S t r o n a | 6 |

Niedziela – 11 listopada

POTRZEBA OSOBISTEGO UZBROJENIA

Ef 6,12 Paweł przedstawia życie chrześcijańskie jako walkę, mówiąc: „Bój toczymy”. Zauważ, że używa tutaj liczby mnogiej. Dosłownie ten werset brzmi następująco: „Nie mamy boju przeciwko krwi i ciału” (BG). Ten opis

dotyczy każdego chrześcijanina. W wierszu 13. apostoł apeluje do czytelników, aby przywdziali całą zbroję Bożą. To ona stanowi nasze osobiste wyposażenie do walki i została w pełni udostępniona do naszego użytku. Paweł rozpoczyna ten werset od słowa „dlatego”, co oznacza, że ze względu na charakter konfliktu takie uzbrojenie jest konieczne. Potem apostoł opisuje, w jaki sposób chrześcijanin powinien być uzbrojony, a czyni to za pomocą obrazu wojennego uzbrojenia rzymskiego żołnierza. Zastanów się uważnie nad zastosowanymi w Ef 6,14-17 przenośniami. Co w tym obrazie świadczy o tym, że chodzi tutaj o walkę, która nie tylko do-tyczy każdego chrześcijanina, ale także zdecydowanie wymaga osobistego zaangażowania? Co oznacza dla ciebie fakt, że stoisz w obliczu walki, w którą musisz się zaangażować? _____________________________________________________________________ _____________________________________________________________________ Słowo przetłumaczone tutaj jako „bój” pierwotnie odnosiło się do walki wręcz, ale później zaczęto stosować je także w kontekście innych rodzajów walk. Użyte w tym fragmencie z pewnością nie wskazuje na walkę wręcz z demonami, ale na osobisty charakter zmagań. Przypowieść o dziesięciu pannach zapisana w Mt 25,1-13 również dotyczy osobistego zaangażowania w sprawy duchowe, chociaż porusza tę kwestię w innym kontekście niż apostoł. Ellen White odnosi duchowy stan pięciu z tych panien do pawłowego opi-su ludzi czasów końca, którzy zachowują pozór pobożności, ale są pozbawieni jej mocy (2 Tm 3,1-5). „Jest to grupa, która w czasie zagrożenia powie: Pokój i bezpie-czeństwo. Pewni bezpieczeństwa uśpią serce i będą marzyć o pokoju. Wyrwani ze snu stwierdzą, że im czegoś brak i poproszą innych o pomoc, ale w sprawach ducho-wych nikt nikomu nie uzupełni braków”17.

17 Ellen G. White, Przypowieści Chrystusa, Warszawa 2010, wyd. IV, s. 267 (COL 411.2).

W


S t r o n a | 7 |

Co tylko ty – i nikt inny – możesz zrobić dla siebie (np. nikt nie może na-jeść się za ciebie)? W jaki sposób tę samą zasadę możesz zastosować w kontekście duchowej walki, w którą każdy z nas jest osobiście zaanga-żowany?


S t r o n a | 8 |

Poniedziałek – 12 listopada

PAS PRAWDY I PANCERZ SPRAWIEDLIWOŚCI

tójcie tedy, opasawszy biodra swoje prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości” (Ef 6,14). Chociaż dokładne określenie, czym jest pas, przysparza nieco trudności, wydaje się, że w Ef 6,14 słowo

to odnosi się do skórzanego fartucha, który chronił podbrzusze żołnierza, ale jedno-cześnie nie krępował jego ruchów w walce, zapewniając mu swobodę i umożliwiając gotowość do działania. W tym sensie pas stanowił podstawowy element zbroi. I tym elementem, jak mówi Paweł, jest „prawda”. Wraz z pasem prawdy apostoł wspomina pancerz sprawiedliwości. Tak więc w tym jednym wersecie Paweł łączy pojęcia prawdy i sprawiedliwości. Przeczytaj podane wersety. W jaki sposób pomagają nam one zrozumieć związek pomiędzy prawdą i sprawiedliwością? Dlaczego te dwa elementy są tak ważne dla naszej duchowej ochrony w wielkim boju? 1 Krl 3,6; Ps 15,2; Ps 96,13; Prz 12,17; Iz 48,1; 2 Kor 6,7; Ef 5,9. _____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________ Kiedy apostoł Paweł mówi o sprawiedliwości jako pancerzu w kontekście walki du-chowej, ma na myśli zagadnienia moralne. Czynienie tego, co prawe, i praktykowanie sprawiedliwości lub, innym słowy, życie prawdą, jest tak istotne dla chrześcijanina w walce z siłami zła jak pancerz dla żołnierza na polu bitwy. Jeśli zaniedbujemy to, co jest słuszne, i odwracamy się plecami do tego, o czym wiemy, że jest prawdą, stajemy się łatwą ofiarą ataków szatana, ponieważ pozostawiamy w naszej zbroi sze-roko otwarte i niezabezpieczone przestrzenie. Jednocześnie, chociaż to „sprawiedliwość” obejmuje prowadzenie prawego życia, musimy pamiętać o jej innym aspekcie, czyli o sprawiedliwości Chrystusa, która okrywa wierzącego i jest jedyną podstawą nadziei zbawienia. Tak długo jak będziemy trzymać się prawdy, że nasze zbawienie spoczywa tylko w Jezusie, będziemy chro-nieni przed jednym z najbardziej skutecznych ataków szatana w duchowej walce przeciwko nam: przed zniechęceniem.

„S


S t r o n a | 9 |

Czy kiedykolwiek byłeś kuszony do tego, aby zrezygnować z chodzenia z Jezusem, ponieważ byłeś zniechęcony przez twoje życie, charakter i czy-ny? Jeśli tak, to dlaczego zrozumienie prawdy o sprawiedliwości Chrystusa ma tak kluczowe znaczenie dla zdecydowanej obrony przed tego rodzaju atakami szatana?


S t r o n a | 10 |

Wtorek – 13 listopada

PRZYGOTOWANIE I TARCZA WIARY

zymski żołnierz zakładał zbroję po to, aby mieć pewność, że nic nie będzie utrudniać jego kroków na trudnym terenie. Aby ułatwić sobie przemieszczanie się po różnego rodzaju drogach, rzymscy żołnierze często nosili buty podbite

od spodu ostrymi ćwiekami. Zapewniały one dobrą przyczepność, a Paweł porównuje do takich butów „gotowość” lub „przygotowanie” do głoszenia ewangelii pokoju (Ef 6,15).

Przeczytaj Iz 52,7; Rz 10,15; Ef 6,15. Wydaje się, że Paweł ma tutaj na myśli wytrwałość w chrześcijańskiej walce. W jaki sposób ewangelia poko-ju zapewnia chrześcijaninowi mocne oparcie w duchowej walce?

_____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________ Ef 6,15 można przetłumaczyć na różne sposoby: „stopy obute w przygotowanie ewangelii pokoju”, „stopy wyposażone w gotowość ewangelii pokoju”, „mając stopy obute w wyposażenie ewangelii pokoju”. Kluczem jest tutaj greckie słowo, które mo-że oznaczać „przygotowanie”, jak w przypadku przygotowania fundamentu czy pod-stawy. Dlatego „ewangelia pokoju” jako „przygotowana podstawa” jest pokojem, ja-kiego chrześcijanin doświadcza w wyniku pojednania z Bogiem przez krew Chrystusa. To pojednanie daje mu solidną podstawę, na której może prowadzić duchową walkę, z jaką wszyscy się zmagamy. Następnym elementem zbroi, o którym mówi Paweł, jest tarcza, porów-nana przez niego do wiary (Ef 6,16). Przedstawiając ten element, apostoł poprzedza porównanie wyrażeniem, które można przetłumaczyć jako „po-nad wszystko” albo „oprócz tego wszystkiego”. Jak myślisz, co Paweł miał na myśli w tym wprowadzającym sformułowaniu? Słowo przetłumaczona jako „tarcza” pochodzi od słowa „drzwi”. Rzymska tarcza mia-ła około 120 cm wysokości i 75 cm szerokości. Składała się z dwóch sklejonych ze sobą warstw drewna i swoim kształtem przypominała drzwi. Ponieważ w tamtych czasach strzały były zanurzane w smole, a następnie podpalane, drewniana tarcza była pokryta skórą, która miała ugasić ogień i osłabić impet lecącej strzały. Tarcza

R


S t r o n a | 11 |

była więc najbardziej rzucającym się w oczy spośród wszystkich elementów, mają-cych służyć obronie żołnierza. Nietrudno zrozumieć tutaj analogię do życia duchowego: „ogniste strzały” szatana to żądza, zwątpienie, chciwość, próżność itd. „Jednak wiara w Boga, trzymana wysoko jak tarcza, odbija te pociski, gasi ich płomień i sprawia, że, nieskuteczne, spadają na ziemię”18. Ten rodzaj wiary to przede wszystkim wiara w działaniu, która chociaż obejmuje prawdy doktrynalne, wykracza poza zwykłe wierzenie. Jest to wiara prze-jawiająca się w czynnej obronie przed atakami wroga. Oczywiście, nie możemy sami się zbawić i walczyć z diabłem o własnych siłach – nasza walka polega na codzien-nym wybieraniu Pana i jego dróg ponad wszystkim tym, co diabeł rzuca nam pod nogi.

18 The Seventh-day Adventist Bible Commentary, Hagerstown 1980, t. VI, s. 1045.


S t r o n a | 12 |

Środa – 14 listopada

PRZYKŁADY ZWYCIĘSTW

rzyłbica zbawienia w Ef 6,17 pochodzi najprawdopodobniej z Iz 59,17, chociaż Paweł stosuje tę metaforę nieco inaczej. W 59. rozdziale Księgi Izajasza poja-wia się Bóg, który nosi przyłbicę zbawienia; w Liście do Efezjan to chrześcijanin

zostaje wezwany do jej przyjęcia. Podczas gdy poprzednio wymienione elementy zbroi żołnierz mógł skompletować samodzielnie, przyłbica była mu wręczana. Być może ma to podkreślać fakt, że zbawienie jest w całości darem Bożym. W 1 Tes 5,8 Paweł mówi o przyłbicy jako o nadziei zbawienia. W Ef 6,17 przyłbica została przedstawiona tylko jako zbawienie. Jak to przesunięcie akcentu pomaga nam zrozumieć, w jaki sposób zbawienie może służyć nam do obrony? _____________________________________________________________________ _____________________________________________________________________

Nowy Testament przedstawia zbawienie jako teraźniejsze doświadczenie, które osią-gnie swój punkt kulminacyjny w wieczności poprzez wyzwolenie z wszelkiego rodzaju zła. Przyłbica zwycięstwa, którą wkłada Bóg (Iz 59,17), została dana wierzącemu jako ochrona. Ponieważ ostatecznym celem ataków szatana jest pozbawienie chrze-ścijan zbawienia, zapewnienie, że zostało im ono „dane” niezależnie od ich uczynków, staje się potężną bronią pomagającą przetrwać walkę. Prawdziwie wierzący może w każdym duchowym konflikcie powiedzieć razem z psalmistą: „O, Panie, Panie mój, mocy zbawienia mego, Ty osłaniasz głowę moją w dzień walki” (Ps 140,8). Po wymienieniu przyłbicy zbawienia Paweł wspomina następnie o „mieczu Ducha”, którym jest Słowo Boże. Porównaj ten tekst z Hbr 4,12. Jaką waż-ną prawdę przekazują te wersety, zwłaszcza w kontekście naszego boju z szatanem? Historia kuszenia Chrystusa, zapisana w Mt 4,1-10, stanowi piękną ilustrację tego, jak Słowo Boże może być skuteczną bronią. Fragment ten powinien również stanowić dla chrześcijan zachętę do tego, aby opierali się na prawdach, które zostały objawione w Słowie Bożym.

P


S t r o n a | 13 |

Jest wiele sił, które starają się osłabić naszą ufność wobec Biblii. Jakie te-go rodzaju czynniki dostrzegasz w swoim społeczeństwie, zborze lub kul-turze? I co ważniejsze, w jaki sposób możesz bronić się przed wszelkimi wysiłkami (czasami bardzo subtelnymi), zmierzającymi do tego, aby osła-bić twoje zaufanie do Słowa Bożego?


S t r o n a | 14 |

Czwartek – 15 listopada

MODLITWA W KAŻDYM CZASIE

iersz Ef 6,18 rozpoczyna się wyrażeniem „w każdej modlitwie”, co sugeruje, że kwestia modlitwy wiąże się z poprzednimi wersetami. Chodzi tutaj o to, że kiedy przyjmujemy i przywdziewamy Bożą zbroję, musimy opierać się na

Bogu. Tak więc „modlitwa nie jest kolejnym elementem uzbrojenia — jest raczej isto-tą rzeczy, sposobem, w jaki cała zbroja jest noszona i w jaki odbywa się walka. Pa-weł wzywa tu do czegoś, co jest ciągłym nastawieniem umysłu, postawą łączności z Bogiem”19. Przeczytaj uważnie Ef 6,18. Jakie słowa i wyrażenia związane z napomnie-niem Pawła dotyczącym modlitwy sugerują potrzebę czujności i dyscypli-ny? _____________________________________________________________________ _____________________________________________________________________ _____________________________________________________________________ Biblia często wzywa ludzi, aby nie przestawali się modlić (Łk 18,1; Rz 12,12; Flp 4,6; Kol 4,2; 1 Tes 5,17). Jednak w kontekście walki z siłami zła, o której Paweł mówi w 6. rozdziale Listu do Efezjan, kładzie on nacisk na fakt, że każda chwila naszego życia powinna łączyć się z modlitwą. Taka postawa wobec modlitwy nie jest tylko niewiele znaczącym wymogiem wobec chrześcijan, zwłaszcza że naszą pierwszą re-akcją w trudnych chwilach jest zasięganie opinii znajomych i przyjaciół, co oczywiście jest dobre i ma odpowiednie miejsce. Jednakże modlitwa powinna być naszą pierw-szą linią obrony i czymś, co powinniśmy czynić „o każdym czasie”. Ef 6,18 rozpoczyna się zwrotem „w każdej modlitwie”, a następnie mówi o „czuwa-niu”. Dlaczego powinniśmy być czujni i na co powinniśmy uważać? _____________________________________________________________________ _____________________________________________________________________

19 The Seventh-day Adventist Bible Commentary, Hagerstown 1980, t. VI, s. 1046.

W


S t r o n a | 15 |

W Getsemane Jezus powiedział Piotrowi i innym uczniom, którzy spali, aby czuwali i modlili się (Mk 14,38). Zanim to się stało, Chrystus spędził trochę czasu, ostrzegając ich i uświadamiając im konieczność czujności (Mk 13,33-37). Z perspektywy Łukasza czuwanie wiąże się z modlitwą jako stałym elementem, który daje chrześcijaninowi duchową siłę. W Ef 6,18 został położony nacisk na modlitwę za innych. Nie ma wąt-pliwości, że kiedy modlimy się za innych, sami doznajemy duchowego wzmocnienia i jesteśmy lepiej uzbrojeni do walki, bez względu na to, jaką przybierze formę. Dlaczego osobista modlitwa jest ważniejsza dla naszego duchowego życia niż to, gdy inni modlą się za nas (chociaż i taka forma modlitwy jest po-trzebna i ważna)? Co daje ci osobista modlitwa, a czego nie mogą dać ci modlitwy innych za ciebie?


S t r o n a | 16 |

Piątek – 16 listopada

DO DALSZEGO STUDIUM

Przeczytaj: Fragment rozdziału Importance of Seeking True Knowledge, w: Ellen G. White, Testimonies for the Church, Mountain View-Omaha 1948, t. VIII, s. 312-314; fragment rozdziału The Color Line, w: Ellen G. White, Testimo-nies for the Church, Mountain View—Omaha 1948, t. IX, s. 219-220; rozdział O God! Help Me to Higher Levels, w: Ellen G. White, My Life Today, Wa-szyngton 1952, s. 105; fragment rozdziału Powołani do osiągnięcia wyższego standardu, w: Ellen G. White, Działalność apostołów, Warszawa 2007, wyd. IV, s. 170-171.

każdej duszy dwie moce walczą usilnie o zwycięstwo. Niewiara zbiera swoje siły pod wodzą szatana, by odciąć nas od Źródła naszej mocy. Wiara zbiera siły pod wodzą Chrystusa, Autora i Dokończyciela naszej

wiary. Godzina po godzinie na oczach niebiańskiego wszechświata toczy się walka. Jest to walka na śmierć i życie, a najważniejsze pytanie brzmi: Kto uzyska panowa-nie? Tę kwestię każdy sam musi rozstrzygnąć. W tę walkę każdy musi się osobiście zaangażować albo po jednej, albo po drugiej stronie. Nie ma ucieczki od tego konflik-tu. (...). Zostaliśmy wezwani do przygotowania się do tej walki: »Umacniajcie się w Panu i w potężnej mocy jego. Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi« (Ef 6,10-11). Wezwanie to zostało powtórzone: »Dlatego weźcie całą zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dniu złym i, doko-nawszy wszystkiego, ostać się« (Ef 6,13)”20. „Musimy przywdziać każdą część zbroi i stać zdecydowanie. Pan uczcił nas, wybiera-jąc nas jako swoich żołnierzy. Walczmy odważnie dla Niego, zachowując prawość we wszystkim, co czynimy. Prawość we wszystkich sprawach jest niezbędna w duchowej walce. Gdy walczysz o zwycięstwo nad własnymi złymi skłonnościami, On pomoże ci przez Ducha Świętego właściwie postępować we wszystkim, aby wróg nie miał okazji zniesławiać prawdy. Przywdziej jako pancerz ową sprawiedliwość gwarantowaną przez Boga, którą wszyscy mogą nosić. Ona ochroni twoje duchowe życie”21.

20 Ellen G. White, Sons and Daughters of God, Waszyngton 1955, s. 328 (SD 328.4). 21 Ellen G. White, w: The Seventh-day Adventist Bible Commentary, Hagerstown 1980, t. VI, s. 1119.

„W


S t r o n a | 17 |

Pytania:

1. Chociaż lekcja tego tygodnia kładzie szczególny nacisk na osobisty aspekt du-chowej walki, w którą jesteśmy zaangażowani, jako chrześcijanie stanowimy część większej społeczności. W jaki sposób wspólnota jako całość może po-magać swoim członkom w ich indywidualnej walce? Jakie praktyczne kroki może podjąć społeczność, aby pomóc tym, którzy pozostają w duchowej po-trzebie, bez względu na to, w jakiej formie może się ona pojawić?

2. W jaki sposób militarne porównania, których używa Paweł, wzmacniają poczu-cie realności wielkiego boju, stanowiącego centralne zagadnienie Biblii? Dla-czego ważne jest, abyśmy cały czas mieli w naszej świadomości rzeczywistość tego konfliktu? Czy potrafimy wyobrazić sobie żołnierza na polu bitwy, który zapomina, że jest na wojnie? Jak ważne jest to, abyśmy my również nigdy o tym nie zapomnieli?


S t r o n a | 18 |

Uwagi dla nauczyciela22

LEKCJA W SKRÓCIE

Kluczowy tekst: Ef 6,1323 Student powinien:

Wiedzieć: Opisać, w jaki sposób każda część zbroi, którą daje nam Bóg, jest nam niezbędna i potrzebna jako żołnierzom w Jego armii.

Doświadczyć: Uświadomić sobie zaszczyt, jaki spotyka tych, których Pan wybiera jako swoich żołnierzy mających walczyć w Jego sprawie.

Wykonać: Przywdziać Bożą zbroję, całkowicie polegając na Jego ochronie i mocy przez modlitwę.

Schemat nauczania: I. WIEM: Pełna zbroja

A. W jaki sposób Bóg zapewnia nam najważniejsze elementy zbroi, takie jak pas wiary, pancerz sprawiedliwości, obuwie ewangelii, tarcza wiary, przyłbica zbawienia i miecz Ducha?

B. Jaki rodzaj ataków sił ciemności może zostać udaremniony przez każdy element Bożej zbroi?

II. DOŚWIADCZAM: Zaszczycony walką po stronie Boga

A. W jaki sposób Chrystus używa tej samej zbroi, którą dostarczył swoim żoł-nierzom?

B. Dlaczego uczestniczenie w walce ze złem u boku Syna samego Boga sta-nowi dla nas ogromny zaszczyt?

III. WYKONUJĘ: Przywdziewanie zbroi

A. Chociaż zbroja pochodzi od Boga i zapewnia Jego ochronę, co jest obo-wiązkiem żołnierza w zdecydowanym trwaniu przeciwko złemu?

22 Opracowano na podstawie Adult Sabbath School Bible Study Guide (Teachers Edition) 4/2012: Growing in Christ autorstwa Kwabena Donkor (sygnatura ABSG-TE-4Q-7-2012). Materiał wydania dla nauczycieli, w sekcji „Lekcja w skrócie” został napisany przez Cheryl Des Jarlais, niezależną pisarkę z Ringgold w stanie Georgia, USA; natomiast „Cykl nauki” został napisany przez Jennifer Schmidt, niezależną pisarkę z Stevensville w stanie Maryland, USA (przyp. tłum.). 23 Pełny tekst biblijny znajdziesz w tekście pamięciowym (przyp. red.).


S t r o n a | 19 |

B. Jaką rolę odgrywa modlitwa w przywdziewaniu i noszeniu Bożej zbroi? Dla-czego ta rola jest tak ważna?

Podsumowanie: Poprzez zbroję składającą się z prawdy, sprawiedliwości, ewangelii, wiary, zbawienia i Jego Słowa, Bóg zapewnia ochronę i najlepsze metody walki z sza-tanem. Wzywa swoich żołnierzy do tego, aby przywdziali tę zbroję i stali zde-cydowanie przeciwko szatanowi, polegając przez modlitwę na Bożej mocy.


S t r o n a | 20 |

CYKL NAUKI

Krok 1:

MOTYWACJA

Kluczowe pojęcie dla duchowego wzrostu: Bożą zbroję przywdziewamy wtedy, gdy po raz pierwszy przyjmujemy Chrystu-sa. Ważne jest, abyśmy potem także korzystali z jej ochrony, zakładając ją co-dziennie jako część dynamicznej i trwałej więzi z Chrystusem.

Dla nauczyciela:

Bieżąca lekcja powinna posłużyć do tego, aby studiujący w pełni zrozumieli znaczenie każdego z elementów duchowej zbroi, o której Paweł mówi w Liście do Efezjan. Kiedy członkowie klasy zrozumieją rolę i znaczenie każdej jej czę-ści, należy zwrócić uwagę na to, w jaki sposób najskuteczniej ją wykorzysty-wać. Studiowanie przykładu Jezusa pomoże nam nauczyć się tego i przygotuje nas do przewidywania ataków, jakie może przypuścić na nas szatan.

Ćwiczenie wprowadzające – przywdziewanie całej zbroi:

Poproś członków twojej klasy, aby otworzyli Ef 6,11-18, czyli główny tekst bie-żącej lekcji, mówiący o Bożej zbroi. Niech jedna osoba przeczyta ten fragment – czytając i słuchając go, miejcie na uwadze, że Paweł pragnie zachęcić tutaj chrześcijan do tego, aby byli mocni w Panu i Jego potężnej mocy. W werse-tach 11-13 apostoł udziela praktycznych porad, jak to zrobić. Jego rada jako weterana walki duchowej mówi o tym, aby przywdziali Bożą zbroję. Nie była to jednak nowa koncepcja. We wcześniejszych listach, np. 1 Tes 5,8 Paweł wspomina pancerz wiary i miłości oraz przyłbicę nadziei zbawienia. W Rz 13,12 czytamy: „dzień się przybliżył”, więc „obleczmy się w zbroję światłości”. Jed-nak w Liście do Efezjan w pełni rozwija tę koncepcję.

Dobrze jest pamiętać, że kiedy apostoł pisał ten list, był przykuty łańcuchem do rzymskiego żołnierza. Niewątpliwie dzień w dzień patrzył na zbroję swojego strażnika – pancerz, przyłbicę, skórzane buty, tarczę, miecz i pas. Łatwo jest wyobrazić sobie, że pod wpływem Ducha Świętego umysł Pawła skojarzył to, co widział, z tym, czego potrzebuje chrześcijanin, aby prowadzić skuteczną wojnę przeciwko diabłu.


S t r o n a | 21 |

Pytania:

1. Na podstawie powyższego fragmentu zastanów się, dlaczego jest tak ważne, abyśmy cały czas nosili naszą duchową zbroję?

2. Dlaczego jest konieczne, abyśmy zrozumieli, że „noszenie zbroi Bożej” polega na aktywnym i dynamicznym stylu życia i bycia w Chrystusie?

3. W jaki sposób możemy nauczyć się codziennie zakładać duchową zbroję, a nie traktować ją tylko jako jednorazowy wybór?

Krok 2:

BADANIE

Komentarz biblijny

Ogólny zarys: Bożą zbroję przywdziewamy wtedy, gdy po raz pierwszy przyjmujemy Chrystu-sa. Ważne jest, abyśmy potem także korzystali z jej ochrony, zakładając ją co-dziennie jako część dynamicznej i trwałej więzi z Chrystusem.

Dla nauczyciela:

W tej części mamy trzy główne cele: a) zrozumieć znaczenie i założyć wszyst-kie elementy Bożej zbroi, b) określić, w jaki sposób szatan celuje w wierzą-cych, c) rozwinąć umiejętności i nawyki, które pomogą nam skutecznie mu się przeciwstawiać. Najpierw zachęć członków klasy, aby zbadali charakter Bożej zbroi. Na pod-stawie Biblii wiemy, że aby odnieść zwycięstwo w duchowej walce, nie może-my walczyć w ciele. Musimy korzystać z broni duchowej. Przeczytajcie frag-ment z Listu do Efezjan i określcie, czym są poszczególne elementy zbroi: pas – prawda pancerz – sprawiedliwość przyłbica zbawienia – dar Boży ewangelia pokoju – buty, które mamy na swoich stopach tarcza wiary – kluczowy element obrony miecz – którym jest Słowo Boże.


S t r o n a | 22 |

I. Pełna zbroja Boża

(Przeczytajcie razem Ef 6,11-18)

iedy już przywdziejemy zbroję Chrystusa, musimy być gotowi, aby stanąć do walki. Czego jednak możemy się spodziewać podczas wojny, w której będzie-my walczyć z diabłem? Istnieją dwa ważne źródła, z których powinniśmy ko-

rzystać, aby dowiedzieć się, czego mamy oczekiwać. Pierwszym z nich jest Biblia, drugie to ludzkie doświadczenie w zakresie wojen. Oba źródła dostarczają informacji na temat okoliczności, faktów i warunków, których nie tylko powinniśmy się spodzie-wać, ale na które musimy się przygotować w taki sposób, abyśmy nie byli zaskoczeni, kiedy się pojawią. Spójrzmy najpierw, czego możemy dowiedzieć się z ludzkiego doświadczenia. Chociaż wiemy, że ostatecznie szatan poniesie porażkę w walce dobra ze złem, mamy także świadomość, że jest on sprytny i przebiegły i nigdy nie powinniśmy go lekceważyć. Możemy to sobie uświadomić, patrząc na przykłady niektórych najlepszych genera-łów, którzy pozornie znajdowali się na przegranej pozycji. Erwin Rommel, nazywany „Pustynnym Lisem” to generał, który wielokrotnie przechy-trzył lepiej zaopatrzoną i większą armię brytyjską podczas kampanii w Północnej Afryce w czasie II wojny światowej. Używał wielu strategii, ale jedna z najskutecz-niejszych polegała na tym, że w odległości kilku mil od Brytyjczyków ustawiał nie-wielką ilość czołgów ze śmigłami, które wzbijały w górę tumany kurzu – dzięki temu Brytyjczycy byli przekonani, że atak nadchodzi właśnie z tego kierunku. Kierowali więc lufy swoich czołgów w tamtą stronę, aby jak najwcześniej odeprzeć atak Rommla. Wtedy niespodziewanie prawdziwe wojsko i prawdziwe czołgi atakowały tyły, a bitwa kończyła się jeszcze, zanim naprawdę się zaczęła. Ten przykład pokazu-je nam, jakiego rodzaju taktyki powinniśmy się spodziewać ze strony szatana. On jest mistrzem we wprowadzaniu w błąd oraz w potajemnym i podstępnym działaniu. Każ-dy dobry generał próbuje przechytrzyć i wprowadzić w błąd przeciwnika, a szatan jest ekspertem w prowadzeniu ludzi w złym kierunku. Drugim i ważniejszym źródłem, do którego powinniśmy sięgać, starając się zrozumieć rodzaj wyzwań, przed jakimi stoimy, jest Biblia. Zawiera ona historie, które pokazują nam, czym jest duchowa walka i na czym polega diabelska taktyka. Przeciwnik zaw-sze chce stoczyć walkę w warunkach, które mogą mu zapewnić sukces, a nam przy-nieść porażkę. Istnieje jedna główna strategia wielokrotnie wykorzystywana przez szatana i zawsze skuteczna – usiłuje odwrócić naszą uwagę od jego metod, a czynio-ne przez siebie zło przypisuje innym ludziom. W Rdz 3,1-5 opisany został początek tej walki, wywołanej przez węża w ogrodzie Eden. Kusząc Ewę do upadku, szatan

K


S t r o n a | 23 |

przekonuje ją, że to Boże – a nie jego – motywy są wątpliwe i podejrzane, a także że to Bóg jest tym, który próbuje zamknąć Adamowi i Ewie drogę do boskości, wiedzy i nieśmiertelności.

Rozważ: W jaki sposób szatan wykorzystuje odwracanie uwagi, wprowadzanie w błąd i podstępne działanie w swoich atakach na nas? Jakie źródła ochrony zapew-nia nam Bóg według Biblii? Wymień różne elementy duchowej zbroi Bożej i ich funkcje. Jak każdy z nich chroni nas przed strzałami strachu, wątpliwości, nie-czystości, gniewu, niecierpliwości, chciwości itd.?

Krok 3:

ZASTOSUJ

Dla nauczyciela: Zachęć członków klasy, aby znaleźli inne fragmenty biblijne dotyczące ducho-wej walki. Zwróćcie szczególną uwagę na przykłady z życia Jezusa, zwłaszcza wtedy, gdy diabeł wykorzystuje pełny zasób swoich metod i środków ataku. Większość z nich przyszła za pośrednictwem ludzi. Lista jest naprawdę impo-nująca i obejmuje:

a) rodzina Jezusa – niektórzy z jego bliskich uważali, że zwariował (Mk 3,21); nawet Jego bracia w Niego nie wierzyli (J 7,3-5);

b) naród żydowski – „Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli” (J 1,11);

c) Jego uczniowie – wątpiący Tomasz (J 20,19-31), zdrajca Judasz (Łk 21,37-22,6), porywczy Piotr (Mk 14,66-72).

Wyobraź sobie, jak niekomfortowe jest ciągłe i konsekwentne poczucie, że twoi najbliżsi są pełni wątpliwości wobec twojej osoby, a niektórzy z nich są nawet dla ciebie zagrożeniem. Nasza lekcja wspomina, na przykład, kuszenie Jezusa, zapisane w Mt 4. Widzimy tutaj, jak przy każdej pokusie Jezus używał Słowa Bożego jako broni przeciwko kusicielowi. Jakie inne sytuacje z życia Chrystusa pokazują, jak wykorzystuje On różne części Bożej zbroi, aby uchro-nić się przed szatanem? Możemy, na przykład, przypuszczać, że bez ochrony tarczy wiary, podtrzymywanej przez Jego nieustanny kontakt (módlcie się


S t r o n a | 24 |

„o każdym czasie” – Ef 6,18) z niebiańskim Ojcem, nie byłby w stanie odnieść zwycięstwa. Możemy być pewni, że przeciwko nam szatan będzie stosował te same taktyki i metody co wobec Jezusa – będzie atakował, sprzeciwiał się, ośmieszał, a także spróbuje sprawić, aby opuścili nas najbliżsi, jeśli tylko zaczniemy czy-nić wolę Bożą.

Rozważ: Zastanówmy się nad strategią kusiciela i fałszywymi radami. Czy kiedykolwiek otrzymałeś radę, przedstawiającą prostszy sposób na zrobienie czegoś? Brzmiała ona bardzo dobrze i wynikała z prawdziwego ludzkiego zaintereso-wania, ale była zupełnie przeciwna woli Bożej. W jaki sposób możemy obronić się przed tego typu atakami? Jaką rolę odgrywa tutaj modlitwa i studium Bi-blii? Jak te dwie rzeczy pomagają nam doskonalić naszą zdolność do dzierże-nia miecza prawdy?


S t r o n a | 25 |

Krok 4:

TWORZENIE

Dla nauczyciela:

Zachęć członków klasy, aby – zarówno indywidualnie, jak i wspólnie – wyszu-kali prawdę zawartą w Słowie Bożym. W ten sposób mogą oni wzmocnić swoją wiarę i nie walczyć ze sobą nawzajem, ale zjednoczyć się w walce przeciwko siłom przedstawionym w Ef 6,12. Naszym celem jest zjednoczenie się w obja-wionej w Biblii prawdzie, a także przynależność do społeczności wierzących, których siła leży również w ich ilości. Jednocześnie mamy świadomość, że jed-na z głównych strategii szatana polega na tym, aby skłócić nas ze sobą i sprawić, żebyśmy zaczęli walczyć ze sobą nawzajem.

Do przemyślenia: Zachęć członków klasy do introspekcji. Czy w otoczeniu każdego z nich – w rodzinie, wśród przyjaciół, w zborze – są osoby, do których żywią jakieś urazy lub nieprzyjemne uczucia? Czy chowają w sercu złe wspomnienia, zra-nienia i niezaleczony ból? Poproś, aby rozważyli te kwestie indywidualnie lub podzielili się nimi z klasą, jeśli mają na to ochotę. Zapytaj, jakie aspekty Mie-cza Prawdy mogą pomóc w przypadku ich problemu? Zachęć, aby poszukali w Biblii sposobów i rad, jakie daje Jezus wspólnocie wierzących w celu uniknięcia wewnętrznych sporów i konfliktów. Na przykład:

– w J 13,34-35 Jezus jako nasz Generał nakazuje nam, abyśmy się wzajemnie miłowali;

– w Łk 17,3-4 poucza nas, abyśmy przejawiali ducha przebaczenia, diabeł wie, że jeśli my nie wybaczamy, nam tez nie zostanie wyba-czone;

– znajdźcie inne przykłady. Jeśli pozwolimy szatanowi pielęgnować w nas ducha zemsty, w naszych ser-cach wyrośnie gorzki korzeń. Kiedy się to stanie, zniszczy naszą wiarę i du-chowość, pozbawiając nas zbroi światłości.

Ćwiczenie:

Poproś członków klasy, aby otworzyli swoje Biblie na Łk 22,31-62, gdzie opisana zo-stała sytuacja, w której Piotr wypiera się Jezusa. Czego możemy nauczyć się z tego


S t r o n a | 26 |

przykładu na temat utraty kontroli i uszkodzenia zbroi, którą nosimy? W tym frag-mencie widzimy Piotra, którego rozpraszają rzeczy tego świata, egoizm, pragnienie uznania i pozycji. Uwaga: Przykład Piotra pokazuje prawdopodobnie największą i najskuteczniejszą broń, jaką szatan posiada w swoim arsenale. Osobą, której używa, aby odciągnąć nas od Jezusa i doprowadzić do porzucenia Bożej zbroi, jesteś ty sam.

Pytania:

1. Zapytaj członków klasy, która ze wszystkich stoczonych przez nich bitew du-chowych była dla nich najtrudniejsza?

2. Czego możemy nauczyć się z bieżącej lekcji na temat tego, jak pozwolić Jezu-sowi przejąć pełną kontrolę nad naszym życiem, co stanowi podstawę naszego zwycięstwa nad szatanem?

3. Jakiej strategii wojennej użył Zbawiciel, aby wygrać najważniejszą wojnę we wszechświecie?


S t r o n a | 27 |

Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej 4/2012 - lekcja 7

Documents

Transcript of Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej 4/2012 - lekcja 7