Goniec Polski wyd. 511

GP CMYK.pdf 29/09/2011 17:24:23GP CMYK.pdf 29/09/2011 17:24:23

Sprawdź wersję online! Wystarczy

zeskanować kod

Czuję się tutaj jak w domu

Gorączka balowej nocy Relacja z Balu Polskiego w Londynie STR. 18-22

Gospodarka:W Brytyjsko-Polskim Centrum Biznesu STR. 14

Anna Dymna: Firma Sami Swoi to dla mnie prawie rodzina, bo przecież wystąpiłam w kontynuacji filmu o tym samym tytule. Można powiedzieć, że „urodziłam się” w Samych Swoich.

str. 23

Piotr Ikonowicz i Stanisław Michalkiewicz:

o tajnym więzieniu CIA w PolsceFELIETONY STR. 9

WYWIAD Z NATALIĄ PARTYKĄ STR. 52-53 NIE UWIERZYSZ, ILE ZARABIA KAMERDYNER STR. 6

Wypadek?drogowy | w pracy | w miejscu publicznym | pobicie

Zapewniamy:• brytyjskich prawników • obsługę w języku polskim

• darmową poradę prawną • stały kontakt na każdym etapie sprawy na terenie całego UK

Należy Ci się

odszkodowanie

BRYTYJSCY PRAWNICY W ZASIĘGU RĘKI... I JĘZYKA

[email protected] 0800 335 7006,

0774 029 2237, 020 3369 85 22

claims_pro_limited_FP.indd 3 2013-04-30 10:23:10

Wypadek?drogowy | w pracy | w miejscu publicznym | pobicie

Zapewniamy:• brytyjskich prawników • obsługę w języku polskim

• darmową poradę prawną • stały kontakt na każdym etapie sprawy na terenie całego UK

Należy Ci się

odszkodowanie

BRYTYJSCY PRAWNICY W ZASIĘGU RĘKI... I JĘZYKA

[email protected] 0800 335 7006,

0774 029 2237, 020 3369 85 22

claims_pro_limited_FP.indd 3 2013-04-30 10:23:10

>> Od redakcjiO Ojczyźnie znów głośno. „Washington Post” ponownie pisze o rzekomym tajnym więzieniu CIA w Polsce, za które agencja miała ponoć zapłacić polskiemu wywiadowi 15 mln dolarów. Nie wiem jak było naprawdę, ale być może szefostwo CIA tłumaczy się właśnie swoim zwierzchnikom z wydatków, a zwłaszcza z tych niepo-kwitowanych... Mniejsza z pieniędzmi. Bardziej niebezpieczne jest nagłaśnianie całej sprawy przez polityków nad Wisłą. Przesłuchiwani mieli bowiem dostarczyć wielu cennych informacji dzięki wzmocnionym technikom przesłuchania, do których zaliczały się podtopienia oraz pozbawianie snu... Nagłaśnianie tych spraw nie tylko osłabi Leszka Millera z SLD, który był wówczas premierem. Może także zwrócić uwagę organizacji terrorystycz-nych na Polskę, która dotąd – z racji braku znaczenia na świecie – była przez nich szczęśliwie pomijana.

200 TYSIĘCY DOLARÓW, CZYLI JAK ŻYJE WSPÓŁCZESNY KAMERDYNER

POJEDYNEK O POLSKĘ PIOTRA IKONOWI-CZA I STANISŁAWA MICHALKIEWICZA

Brytyjsko-Polskie Centrum Biznesu

Na Balu Polskim w Londynie

GDZIE SZUKAĆ POMOCY W PRZYPADKU PROBLEMÓW Z EMOCJAMI

NAJNOWSZE DONIESIENIA DOTYCZĄCE „TAJNYCH WIĘZIEŃ” CIA

To miejsce, gdzie przedstawiciele różnych �rm mogą usiąść obok sie-bie, porozmawiać i porozumieć się.

Zapraszamy na relację z jednego z najważniejszych wydarzeń polskiej diaspory w Wielkiej Brytanii. CENY NIERUCHOMOŚCI I KREDYTÓW PO-

SZYBOWAŁY W GÓRĘ

HAUTE-COUTURE NA PŁASKO

ROZMOWA Z NATALIĄ PARTYKĄ, POLSKĄ TENISISTKĄ STOŁOWĄ

Karol Pomeranekredaktor naczelny

STR. 29

STR. 14 STR. 18STR. 23

STR. 6

STR. 9

STR. 12

STR. 13

STR. 26

STR. 46

STR. 52

STR. 55

STR. 54

STR. 66

Już za tydzieńDodatek walentynkowy, a w nim:>> afrodyzjaki - prawdy i mity>> przepisy na roman-

tyczną kolację>> weekend we dwoje

>> NIE PRZEGAP!

>> ANNA DYMNA DLA GOŃCA:

Adres: Goniec Polski – The Polish Times, Exchange Plaza, 58 Uxbridge Road, London, W5 2STDyrektor wydawniczy: Izabela Nowak, E: [email protected] naczelny: Karol Pomeranek, E: [email protected] (Editorial): T: 020 7099 7106, F: 020 7099 6815, E: [email protected], Joanna Szmatuła, Anna Dobiecka, Szymon Szar (sport), Oskar Dąbkowski (styl), Anna Zielińska, Sonia Grodek, Dariusz Dzikowski, Grzegorz LisickiFelietoniści: Piotr Ikonowicz, Stanisław Michal-kiewicz (poglądy Autorów nie zawsze są zgodne z poglądami redakcji)Korekta: Elżbieta Marciniak Skład i Grafika: Maciej Ligus, Rafał KoczanRedakcja portalu Goniec.com: Marta Łaczkow-ska, E: [email protected] i Reklama (Advertising), ogłoszenia: T: 020 7099 7107, E: [email protected] Sylwia Bohatyrewicz T: 07974 99 00 11, E: [email protected] Łukasz Zawisza T: 07974 99 00 12, E: [email protected] Bożena Szul E: [email protected] Paweł KuziołaT: 020 7099 7107, E: [email protected] KulpaT: 07974 99 00 14, E: [email protected] i finanse: Samanta KulpaT: 020 7099 7105, T: 07974 99 00 14, E: [email protected]: E: [email protected], T: 020 7099 7107Prenumerata: T: 020 7099 7105Wydawca (Publisher): 1MM Media LimitedTytuł zarejestrowany pod numerem ISSN 2044-5202Redakcja Gońca Polskiego nie ponosi odpowiedzialności za treść publikowanych ogłoszeń. Redakcja zastrzega sobie prawo odmowy publikacji ogłoszenia bez podania przyczyny.

Temat tygodnia

Felieton

Wielka Brytania

Ze świata

Finanse

OgłoszeniaŁamigłówki

Katalog Firm

„Dobrzy ludzie kiedyś mi pomogli, teraz ja staram się pomagać innym.”

Igrzyska olimpijskie w Soczi Już za kilka dni rozpocznie się zimo-wa olimpiada w Soczi. Dlatego też w pigułce opisujemy, co sprawia, że każdą olimpiadę oglądają miliony osób na całym świecie i próbujemy wyjaśnić, skąd wziął się swojego rodzaju kult igrzysk. Przedstawia-my także program zawodów.

>> Polecamy:

w numerze | 4

31 stycznia 2014

Paginki_do_pdfa.indd 1 2014-01-22 11:42:15

XX xxxxx 2011

[email protected]

Kancelaria Prawna Osbornes 43671923

osbornes_FP_498.indd 1 2013-10-21 12:44:14

>> Od redakcjiO Ojczyźnie znów głośno. „Washington Post” ponownie pisze o rzekomym tajnym więzieniu CIA w Polsce, za które agencja miała ponoć zapłacić polskiemu wywiadowi 15 mln dolarów. Nie wiem jak było naprawdę, ale być może szefostwo CIA tłumaczy się właśnie swoim zwierzchnikom z wydatków, a zwłaszcza z tych niepo-kwitowanych... Mniejsza z pieniędzmi. Bardziej niebezpieczne jest nagłaśnianie całej sprawy przez polityków nad Wisłą. Przesłuchiwani mieli bowiem dostarczyć wielu cennych informacji dzięki wzmocnionym technikom przesłuchania, do których zaliczały się podtopienia oraz pozbawianie snu... Nagłaśnianie tych spraw nie tylko osłabi Leszka Millera z SLD, który był wówczas premierem. Może także zwrócić uwagę organizacji terrorystycz-nych na Polskę, która dotąd – z racji braku znaczenia na świecie – była przez nich szczęśliwie pomijana.

200 TYSIĘCY DOLARÓW, CZYLI JAK ŻYJE WSPÓŁCZESNY KAMERDYNER

POJEDYNEK O POLSKĘ PIOTRA IKONOWI-CZA I STANISŁAWA MICHALKIEWICZA

Brytyjsko-Polskie Centrum Biznesu

Na Balu Polskim w Londynie

GDZIE SZUKAĆ POMOCY W PRZYPADKU PROBLEMÓW Z EMOCJAMI

NAJNOWSZE DONIESIENIA DOTYCZĄCE „TAJNYCH WIĘZIEŃ” CIA

To miejsce, gdzie przedstawiciele różnych �rm mogą usiąść obok sie-bie, porozmawiać i porozumieć się.

Zapraszamy na relację z jednego z najważniejszych wydarzeń polskiej diaspory w Wielkiej Brytanii. CENY NIERUCHOMOŚCI I KREDYTÓW PO-

SZYBOWAŁY W GÓRĘ

HAUTE-COUTURE NA PŁASKO

ROZMOWA Z NATALIĄ PARTYKĄ, POLSKĄ TENISISTKĄ STOŁOWĄ

Karol Pomeranekredaktor naczelny

STR. 29

STR. 14 STR. 18STR. 23

STR. 6

STR. 9

STR. 12

STR. 13

STR. 26

STR. 46

STR. 52

STR. 55

STR. 54

STR. 66

Już za tydzieńDodatek walentynkowy, a w nim:>> afrodyzjaki - prawdy i mity>> przepisy na roman-

tyczną kolację>> weekend we dwoje

>> NIE PRZEGAP!

>> ANNA DYMNA DLA GOŃCA:

Adres: Goniec Polski – The Polish Times, Exchange Plaza, 58 Uxbridge Road, London, W5 2STDyrektor wydawniczy: Izabela Nowak, E: [email protected] naczelny: Karol Pomeranek, E: [email protected] (Editorial): T: 020 7099 7106, F: 020 7099 6815, E: [email protected], Joanna Szmatuła, Anna Dobiecka, Szymon Szar (sport), Oskar Dąbkowski (styl), Anna Zielińska, Sonia Grodek, Dariusz Dzikowski, Grzegorz LisickiFelietoniści: Piotr Ikonowicz, Stanisław Michal-kiewicz (poglądy Autorów nie zawsze są zgodne z poglądami redakcji)Korekta: Elżbieta Marciniak Skład i Grafika: Maciej Ligus, Rafał KoczanRedakcja portalu Goniec.com: Marta Łaczkow-ska, E: [email protected] i Reklama (Advertising), ogłoszenia: T: 020 7099 7107, E: [email protected] Sylwia Bohatyrewicz T: 07974 99 00 11, E: [email protected] Łukasz Zawisza T: 07974 99 00 12, E: [email protected] Bożena Szul E: [email protected] Paweł KuziołaT: 020 7099 7107, E: [email protected] KulpaT: 07974 99 00 14, E: [email protected] i finanse: Samanta KulpaT: 020 7099 7105, T: 07974 99 00 14, E: [email protected]: E: [email protected], T: 020 7099 7107Prenumerata: T: 020 7099 7105Wydawca (Publisher): 1MM Media LimitedTytuł zarejestrowany pod numerem ISSN 2044-5202Redakcja Gońca Polskiego nie ponosi odpowiedzialności za treść publikowanych ogłoszeń. Redakcja zastrzega sobie prawo odmowy publikacji ogłoszenia bez podania przyczyny.

Temat tygodnia

Felieton

Wielka Brytania

Ze świata

Finanse

OgłoszeniaŁamigłówki

Katalog Firm

„Dobrzy ludzie kiedyś mi pomogli, teraz ja staram się pomagać innym.”

Igrzyska olimpijskie w Soczi Już za kilka dni rozpocznie się zimo-wa olimpiada w Soczi. Dlatego też w pigułce opisujemy, co sprawia, że każdą olimpiadę oglądają miliony osób na całym świecie i próbujemy wyjaśnić, skąd wziął się swojego rodzaju kult igrzysk. Przedstawia-my także program zawodów.

>> Polecamy:

w numerze | 4

31 stycznia 2014

XX xxxxx 2011

[email protected]

Kancelaria Prawna Osbornes 43671923

osbornes_FP_498.indd 1 2013-10-21 12:44:14

temat tygodnia | 6

Zawód. KamerdynerMyślisz sobie „A kto by tam w XXI w. chciał być

służącym? Lepiej mieć 200 tys. dol. rocznej pensji, prywatnego kierowcę, dwóch

asystentów, nieograniczo-ne konto na służbowe wydatki i obracać się

w towarzystwie...”. Właśnie scharaktery-

zowałeś współczesnego kamerdynera.

>> Anna Dobiecka

edług wiki-pedii kamerdyner to

osobisty lokaj pana domu nadzorujący podawanie do stołu i prace porządko-we – tak było pewnie w XIX wieku. Ale dzisiejszy „butelkowy” (od fr. „boute-lier” – znawca win) to bardziej mena-dżer i sekretarz niż przysłowiowy „Jan” podający hrabiemu list na srebrnej tacy. Musi znać się na zarządzaniu zasobami ludzkimi, regułach savoir-v-ivre, elegancji, organizowaniu przyjęć i fachowym pakowaniu walizki. Jest powiernikiem sekretów, zna numery telefonów, kont, hasła. Bo odpowiada za sprawne funkcjonowanie domu. Zresztą nawet na stronie internetowej poznańskiej Akademii Kamerdyne-rów funkcjonuje hasło charakteryzu-jące ten zawód: „osobisty asystent rodziny”.

Kto dziś zatrud-nia kamerdynerów?

Właściciele dużych po-siadłości – spadkobiercy

rodzinnych fortun, bogaci arystokraci, rodziny królewskie,

przedsiębiorcy, celebryci, a nawet politycy. Wszyscy ci, którzy posiadają majątek pozwalający na życie w naj-większych luksusach.

Ewolucja kamerdynera– Charakter pracy i stanowiska roz-

winął się w XVII-XVIII wieku kiedy od francuskiego słowa boutelier pojawiło się stanowisko na dworach arystokra-cji zachodnio-europejskiej – „butler” – opowiada Antoni Rygiel, kamerdyner w 7-gwiazdkowym hotelu Burj Al Arab w Dubaju w wywiadzie dla „Enjoy your stay”. Podobnie jak w starożytności, kamerdyner dbał o napoje podczas posiłków. Bo tylko odpowiednio prze-szkolone osoby, prezentujące wysoką kulturę osobistą, szlachetne słownic-two i estetyczny wygląd zewnętrzny, mogły przebywać w towarzystwie wysoko urodzonego i jego gości. Dlatego pozycja ówczesnych kamer-dynerów rosła w hierarchii służących na dworze. Uznawano, że kamerdy-nerzy posiadający największą wiedzę i doświadczenie, znając oczekiwania właściciela, stanowili pewien łącznik między służbą a panem. Rzeczywiście, postać majordomusa w idealnie od-prasowanym smokingu, który otwiera

drzwi w białych rękawiczkach, kojarzy się przede wszystkim z XIX-wieczną Anglią. W przeszłości kamerdyner był osobą odpowiedzialną za klucze od domu, od piwnicy win i wszystkich pozostałych pomieszczeń. Jego ubiór odzwierciedlał status społeczny rodzi-ny i standard domu, w którym praco-wał. Tradycyjny uniform kamerdynera powstał w epoce wiktoriańskiej i skła-dał się z krótkiej czarnej marynarki, czarnej lub szarej kamizelki, spodni w prążki, białej koszuli ze sztywnym kołnierzykiem, krawata i czarnych butów. Butlerem nazywano mężczy-znę, który odpowiadał za codzienną obsługę jadalni, piwnicy win i kuchni – zarządzał całym domem i dbał o jego wizerunek. Natomiast valet – zwany również gentleman's gentleman – był najbliższym służącym bogatego mężczyzny. Odpowiadał za przygo-towanie odzieży, codzienną toaletę i zorganizowanie podróży pracodawcy. Z kolei major-domo oznaczał osobę najwyższą w hierarchii służby pracu-

CZY WIESZ, ŻE?

Coraz częściej do szkoły kamerdynerów zgłaszają się kobiety, które w obecnych czasach szybciej znajdą pracę w tym zawodzie niż mężczyźni, ze względu na zapotrzebowa-nie rynku azjatyckiego.

31 stycznia 2014

XX xxxxx 2011

7 | temat tygodniającej w posiadłości – człowieka, który reprezentował właściciela. Dzisiaj oso-ba pełniąca tę funkcję jest zazwyczaj nazywana menadżerem lub zarządcą posiadłości. Swoje nazwy mają też specjaliści od cygar (master of cigars) czy specjalista od organizowania przy-jęć i przemówień okolicznościowych (toastmaster).

Jak zostać lokajem?Jeśli mieszkasz w Anglii, kolebce

tego zawodu, masz ułatwione zada-nie. Do wyboru masz British Butler In-stitute, który oferuje pojedyncze kursy (jednodniowe szkolenie to koszt 785 funtów) oraz dwutygodniowe kursy kompleksowe oferowane przez Bri-tish Butlers Guild (4.200 funtów). Jeśli

marzy ci się szkoła bardziej „posh” mo-żesz zdecydować się na The Interna-tional Butler Academy w Kasteel Oost, Holandia założonej przez Roberta Wennekesa. Robert Wennekes pozna-wał tajniki zawodu przed dwudziestu laty u źródła, w Anglii. Później praco-wał u amerykańskiego miliardera, a do Europy wrócił po latach, by szefować kamerdynerom ambasady amerykań-skiej w Bonn. Wysoce atrakcyjna ofer-ta arabskiego szejka, którą otrzymał, wydawała się propozycją nie do od-rzucenia, ale Wennekes jej nie przyjął i polecił szejkowi swojego kolegę. Po pewnym czasie zgłosili się do niego przyjaciele szejka z podobną prośbą i w ten sposób Holender odkrył ryn-kową niszę: popyt na współczesnych wysoko wykwali�kowanych majordo-musów. Założona przez niego w 2002 r. Międzynarodowa Akademia Kamer-dynerów przygotowała do zawodu już kilkuset absolwentów. Kurs trwa dwa miesiące i kosztuje 13.750 euro. Plusem ukończenia go jest fakt, że uczelnia dba o swoich absolwentów, dobiera im odpowiednie miejsca pra-cy i negocjuje za nich wynagrodzenie.

Temat lekcji: cygaraPrzede wszystkim: dobre maniery.

Gładkość w obyciu i umiejętność za-chowania się w każdej sytuacji daje przyszłemu służącemu wewnętrzny spokój, niezależnie od tego czy ma właśnie zlecić pokojówce przyszycie guzika, czy przygotowanie przyjęcia powitalnego dla Dalajlamy. Ponieważ kamerdynerzy pracują nie tylko w

prywatnych rezydencjach, ale także w hotelach i resortach turystycznych oraz na luksusowych jachtach, akade-mia wykształci specjalistów znających specy�kę pracy właśnie w tych miej-scach. Jeśli kiedyś zdarzy ci się płynąć Queen Mary II, możesz być pewien, że obsługujący cię kamerdynerzy uzyskali zawodowe przygotowanie na specjalnych szkoleniach. Dzisiejsi służący to również specjaliści od za-rządzania nieruchomościami: znają się zarówno na czyszczeniu sreber, facho-wym odkurzaniu, jak i ogrodnictwie. Poradzą sobie również z wydaniem obiadu dla kilkuset dostojnych gości, który rozpoczną napisanym przez sie-bie specjalnym przemówieniem i toa-stem. Na wykładach uczą się również

o produkcji pralinek i zasadach dzia-łania prywatnej linii lotniczej. Poznają też podstawy prawa handlowego i prawa pracy.

Nawet jeśli pryncypał nie za dobrze zna się na jakości wełny czy krojach fraków, zatrudniając wyszkolonego kamerdynera może być pewien, że ten odróżni „tenue de soire’e” od „tenue de ceremonie”. I spokojnie rozpozna, czy podany trunek to Veuve Clicquot, czy jego nędzna namiastka. A potem fachowo dobierze, przygotuje i poda swojemu pryncypałowi cygaro. Do-datkowo kamerdyner musi być czło-wiekiem ze stali: jego wygląd ma być zawsze nienaganny, a wytrzymałość na stres – nieograniczona. Idealny ka-merdyner musi być usłużny, przyjazny i posłuszny jak rekrut. Powinien w na-turalny sposób utrzymywać dystans do swojego chlebodawcy oraz jego rodziny, przyjaciół i gości. I wiedzieć

W BIAŁYCH RĘKAWICZKACH

Charakterystyczne dla ka-merdynerów i powiązane z tradycją są białe rękawiczki. W przeszłości, kiedy kamerdyne-rzy zajmowali się butelkami i szkłem gości, dbano o to, aby odciski palców nie pozo-stawały na kieliszkach. Dziś jest to element dekoracyjny i dodający prestiżu zawodowi. Niemniej jednak ułatwia pracę przy polerowaniu porcelany, szkła i nakrywaniu do stołów.

Nasi najlepsi absolwenci mogą liczyć na wynagrodze-nie w kwocie 80 tys. funtów

GARY WILLIAMS

temat tygodnia | 6

Zawód. KamerdynerMyślisz sobie „A kto by tam w XXI w. chciał być

służącym? Lepiej mieć 200 tys. dol. rocznej pensji, prywatnego kierowcę, dwóch

asystentów, nieograniczo-ne konto na służbowe wydatki i obracać się

w towarzystwie...”. Właśnie scharaktery-

zowałeś współczesnego kamerdynera.

>> Anna Dobiecka

edług wiki-pedii kamerdyner to

osobisty lokaj pana domu nadzorujący podawanie do stołu i prace porządko-we – tak było pewnie w XIX wieku. Ale dzisiejszy „butelkowy” (od fr. „boute-lier” – znawca win) to bardziej mena-dżer i sekretarz niż przysłowiowy „Jan” podający hrabiemu list na srebrnej tacy. Musi znać się na zarządzaniu zasobami ludzkimi, regułach savoir-v-ivre, elegancji, organizowaniu przyjęć i fachowym pakowaniu walizki. Jest powiernikiem sekretów, zna numery telefonów, kont, hasła. Bo odpowiada za sprawne funkcjonowanie domu. Zresztą nawet na stronie internetowej poznańskiej Akademii Kamerdyne-rów funkcjonuje hasło charakteryzu-jące ten zawód: „osobisty asystent rodziny”.

Kto dziś zatrud-nia kamerdynerów?

Właściciele dużych po-siadłości – spadkobiercy

rodzinnych fortun, bogaci arystokraci, rodziny królewskie,

przedsiębiorcy, celebryci, a nawet politycy. Wszyscy ci, którzy posiadają majątek pozwalający na życie w naj-większych luksusach.

Ewolucja kamerdynera– Charakter pracy i stanowiska roz-

winął się w XVII-XVIII wieku kiedy od francuskiego słowa boutelier pojawiło się stanowisko na dworach arystokra-cji zachodnio-europejskiej – „butler” – opowiada Antoni Rygiel, kamerdyner w 7-gwiazdkowym hotelu Burj Al Arab w Dubaju w wywiadzie dla „Enjoy your stay”. Podobnie jak w starożytności, kamerdyner dbał o napoje podczas posiłków. Bo tylko odpowiednio prze-szkolone osoby, prezentujące wysoką kulturę osobistą, szlachetne słownic-two i estetyczny wygląd zewnętrzny, mogły przebywać w towarzystwie wysoko urodzonego i jego gości. Dlatego pozycja ówczesnych kamer-dynerów rosła w hierarchii służących na dworze. Uznawano, że kamerdy-nerzy posiadający największą wiedzę i doświadczenie, znając oczekiwania właściciela, stanowili pewien łącznik między służbą a panem. Rzeczywiście, postać majordomusa w idealnie od-prasowanym smokingu, który otwiera

drzwi w białych rękawiczkach, kojarzy się przede wszystkim z XIX-wieczną Anglią. W przeszłości kamerdyner był osobą odpowiedzialną za klucze od domu, od piwnicy win i wszystkich pozostałych pomieszczeń. Jego ubiór odzwierciedlał status społeczny rodzi-ny i standard domu, w którym praco-wał. Tradycyjny uniform kamerdynera powstał w epoce wiktoriańskiej i skła-dał się z krótkiej czarnej marynarki, czarnej lub szarej kamizelki, spodni w prążki, białej koszuli ze sztywnym kołnierzykiem, krawata i czarnych butów. Butlerem nazywano mężczy-znę, który odpowiadał za codzienną obsługę jadalni, piwnicy win i kuchni – zarządzał całym domem i dbał o jego wizerunek. Natomiast valet – zwany również gentleman's gentleman – był najbliższym służącym bogatego mężczyzny. Odpowiadał za przygo-towanie odzieży, codzienną toaletę i zorganizowanie podróży pracodawcy. Z kolei major-domo oznaczał osobę najwyższą w hierarchii służby pracu-

CZY WIESZ, ŻE?

Coraz częściej do szkoły kamerdynerów zgłaszają się kobiety, które w obecnych czasach szybciej znajdą pracę w tym zawodzie niż mężczyźni, ze względu na zapotrzebowa-nie rynku azjatyckiego.

31 stycznia 2014

XX xxxxx 2011

7 | temat tygodniającej w posiadłości – człowieka, który reprezentował właściciela. Dzisiaj oso-ba pełniąca tę funkcję jest zazwyczaj nazywana menadżerem lub zarządcą posiadłości. Swoje nazwy mają też specjaliści od cygar (master of cigars) czy specjalista od organizowania przy-jęć i przemówień okolicznościowych (toastmaster).

Jak zostać lokajem?Jeśli mieszkasz w Anglii, kolebce

tego zawodu, masz ułatwione zada-nie. Do wyboru masz British Butler In-stitute, który oferuje pojedyncze kursy (jednodniowe szkolenie to koszt 785 funtów) oraz dwutygodniowe kursy kompleksowe oferowane przez Bri-tish Butlers Guild (4.200 funtów). Jeśli

marzy ci się szkoła bardziej „posh” mo-żesz zdecydować się na The Interna-tional Butler Academy w Kasteel Oost, Holandia założonej przez Roberta Wennekesa. Robert Wennekes pozna-wał tajniki zawodu przed dwudziestu laty u źródła, w Anglii. Później praco-wał u amerykańskiego miliardera, a do Europy wrócił po latach, by szefować kamerdynerom ambasady amerykań-skiej w Bonn. Wysoce atrakcyjna ofer-ta arabskiego szejka, którą otrzymał, wydawała się propozycją nie do od-rzucenia, ale Wennekes jej nie przyjął i polecił szejkowi swojego kolegę. Po pewnym czasie zgłosili się do niego przyjaciele szejka z podobną prośbą i w ten sposób Holender odkrył ryn-kową niszę: popyt na współczesnych wysoko wykwali�kowanych majordo-musów. Założona przez niego w 2002 r. Międzynarodowa Akademia Kamer-dynerów przygotowała do zawodu już kilkuset absolwentów. Kurs trwa dwa miesiące i kosztuje 13.750 euro. Plusem ukończenia go jest fakt, że uczelnia dba o swoich absolwentów, dobiera im odpowiednie miejsca pra-cy i negocjuje za nich wynagrodzenie.

Temat lekcji: cygaraPrzede wszystkim: dobre maniery.

Gładkość w obyciu i umiejętność za-chowania się w każdej sytuacji daje przyszłemu służącemu wewnętrzny spokój, niezależnie od tego czy ma właśnie zlecić pokojówce przyszycie guzika, czy przygotowanie przyjęcia powitalnego dla Dalajlamy. Ponieważ kamerdynerzy pracują nie tylko w

prywatnych rezydencjach, ale także w hotelach i resortach turystycznych oraz na luksusowych jachtach, akade-mia wykształci specjalistów znających specy�kę pracy właśnie w tych miej-scach. Jeśli kiedyś zdarzy ci się płynąć Queen Mary II, możesz być pewien, że obsługujący cię kamerdynerzy uzyskali zawodowe przygotowanie na specjalnych szkoleniach. Dzisiejsi służący to również specjaliści od za-rządzania nieruchomościami: znają się zarówno na czyszczeniu sreber, facho-wym odkurzaniu, jak i ogrodnictwie. Poradzą sobie również z wydaniem obiadu dla kilkuset dostojnych gości, który rozpoczną napisanym przez sie-bie specjalnym przemówieniem i toa-stem. Na wykładach uczą się również

o produkcji pralinek i zasadach dzia-łania prywatnej linii lotniczej. Poznają też podstawy prawa handlowego i prawa pracy.

Nawet jeśli pryncypał nie za dobrze zna się na jakości wełny czy krojach fraków, zatrudniając wyszkolonego kamerdynera może być pewien, że ten odróżni „tenue de soire’e” od „tenue de ceremonie”. I spokojnie rozpozna, czy podany trunek to Veuve Clicquot, czy jego nędzna namiastka. A potem fachowo dobierze, przygotuje i poda swojemu pryncypałowi cygaro. Do-datkowo kamerdyner musi być czło-wiekiem ze stali: jego wygląd ma być zawsze nienaganny, a wytrzymałość na stres – nieograniczona. Idealny ka-merdyner musi być usłużny, przyjazny i posłuszny jak rekrut. Powinien w na-turalny sposób utrzymywać dystans do swojego chlebodawcy oraz jego rodziny, przyjaciół i gości. I wiedzieć

W BIAŁYCH RĘKAWICZKACH

Charakterystyczne dla ka-merdynerów i powiązane z tradycją są białe rękawiczki. W przeszłości, kiedy kamerdyne-rzy zajmowali się butelkami i szkłem gości, dbano o to, aby odciski palców nie pozo-stawały na kieliszkach. Dziś jest to element dekoracyjny i dodający prestiżu zawodowi. Niemniej jednak ułatwia pracę przy polerowaniu porcelany, szkła i nakrywaniu do stołów.

Nasi najlepsi absolwenci mogą liczyć na wynagrodze-nie w kwocie 80 tys. funtów

GARY WILLIAMS

z wielkiej brytanii | 8

NAJSŁAWNIEJSI KAMERDYNERZY

Eugene Allen, kamerdyner w Białym Domu służący 8 prezy-dentom Stanów Zjednoczonych

księżnej Diany, znany z obietni-cy złożonej mediom, zdradzenia tajemnic rodzinnych swojej chlebodawczyni i księcia Karola

Ivor Spencer, toastmaster i specjalista ds etykiety, zarządca the Ivor Spencer International School for Butler Administrators

Leslie Bartlett, kamerdyner i toastmaster oraz założyciel The London School of British Butlers

The International Butler Acade-my w Holandii

Paulo Gabriele, były papie-ski służący, skazany w 2012 roku na więzienie za kradzież tajnych dokumentów i ułaska-wiony przez papieża Benedykta XVI.

jak się uśmiechać: nie wolno pokazy-wać zębów!

Wymarzone miejsce pracyNo właśnie, ale czy w Polsce świeżo

upieczony butler miałby gdzie prze-trenować dopiero co nabyte umie-jętności? Niekoniecznie. Na portalu poświęconym dobrom luksusowym można przeczytać na forum głosy ak-ceptujące zatrudnianie sprzątaczki, niani czy ogrodnika, ale przyjęcie ka-merdynera równa się z a�szowaniem bogactwa i jest dowodem złego sma-ku. Kamerdynerów brak nawet w wyso-kiej klasy polskich hotelach. No cóż, być może miejsca do pracy łatwiej szukać w Anglii? Łatwiej, rzeczywiście. Kamer-dynerów chętnie zatrudnią arystokraci do swoich rezydencji, 5-gwiazdkowe hotele czy celebryci. No i oczywiście dwór królewski. Ale wbrew pozorom Wyspa to niekoniecznie najlepsze miej-sce, by robić karierę. – Nasi absolwenci są rozchwytywani i pracują na całym świecie: w Europie, USA, Azji, krajach arabskich. Ich pensja zaczyna się od 30 tys. rocznie – zaznacza Gary Williams. A najlepsi otrzymują w granicach 80 tys. funtów. Co ciekawe, stanowisko kamerdynera jest jednym z niewielu, gdzie starszy wiek jest atutem. Życiowe doświadczenie i dojrzałość jest dużym plusem. – Nie stawiamy ograniczeń naszym studentom, ale wolimy, jeśli mieszczą się w granicach 20-75 lat – tłu-maczy na łamach brytyjskiej prasy szef Butler Institute. Co jest najtrudniejsze w tym zawodzie? – Dyspozycyjność, ela-styczność i radzenie sobie z pryncypa-łem – wylicza Wiliams. Ale ta praca ma też wiele zalet. Dla Nicka Bonella, który od 44 lat pracuje jako służący, praca jest możliwością realizowania życiowej pa-sji. – Od zawsze interesowały mnie Chi-ny, ich kultura, język, zabytki, ludzie tam mieszkający, sztuka, obyczaje, jedzenie. A dziś jako szef operacyjny Butler’s Insti-tute na Dalekim Wschodzie mam okazję poznać ten kraj – wyjaśnia Bonell, który rekrutuje i szkoli służbę w Szanghaju, w odpowiedzi na rosnace wciąż zapotrze-bowanie chińskiego rynku.

Na dworze? Wbrew pozorom Buckingham Pa-

lace nie jest wymarzonym miejscem pracy dla wyszkolonego kamerdyne-ra. Dlaczego? – Pałac Królewski ładnie wygląda w CV, ale ta praca jest kiepsko płatna – wyjaśnia Gary Wiliams, szef The British Butler Institute. Rzeczywi-ście, jeśli spojrzeć na ogłoszenie o pra-cy w Royal Household, które pojawiło się w Internecie 2 lata temu i wywołało ogromne zainteresowanie mediów, można się mocno zdziwić: pokojów-

ce jej królewskiej mości zaoferowano pensję w wysokości 14.200 funtów rocznie (co w przeliczeniu na godzinę oznacza niecałe 7,40). To nie wszystko, organizator królewskich przyjęć dostał ofertę ok. 13 funtów na godzinę. Nic więc dziwnego, że Brytyjczycy niechęt-nie aplikują na te posady, a media su-gerują, iż do tego typu pracy szybciej dwór królewski znajdzie kandydatów wśród emigrantów, zwłaszcza, że do-datkowo oferuje służbowe mieszkanie. No chyba, że jest się „urodzonym w pałacu królewskim” jak Nick Bonell, 52-letni kamerdyner, który pracował dla królowej od 8. roku życia, dziś innych uczy tajników tego zawodu. – Moja matka i ojciec pracowali, i mieszkali w pałacu królewskim w Anglii, i dzięki temu mogłem obserwować życie co-dzienne dworu królewskiego, nauczyć się etykiety i protokołu wymaganych przy pracy. Kiedy byłem wystarczająco dorosły, zacząłem pracę jako pałaco-wy lokaj – wspomina Bonell. Po kilku latach zrezygnował ze służby na rzecz królowej i pracował w pięciogwiazdko-wych hotelach, i wykwintnych restau-racjach w Wielkiej Brytanii. – Miałem zaszczyt służyć wielu znanym oso-bom: rodzinie królewskiej, politykom, gwiazdom �lmu – wspomina. Kto wie, może właśnie Nick Bonell był akurat kamerdynerem, który obsługiwał Le-cha i Danutę Wałęsów podczas ich wi-zyty na zamku w Windsorze? Jak pisze była Pierwsza Dama w swojej książce „Marzenia i tajemnice”, dostała wtedy informator w języku polskim: „Pazio-wie i lokaje pełnią służbę na korytarzu w pobliżu sypialni i salonów przez całą dobę. Udzielą odpowiedzi na pytania

oraz służą jako posłańcy i przewodni-cy po zamku. Nazwisko przydzielone-go Pani lokaja znajduje się na karcie umieszczonej na toaletce w sypialni. Do obowiązków lokaja należy praso-wanie, czyszczenie butów i służenie pomocą w innych sprawach. Proszę poinformować pazia (...) o której podać Pani śniadanie”.

Jeśli czasem przytłoczony nawałem obowiązków myślisz sobie, że przydał-by ci się ktoś od rezerwacji biletów lot-

niczych, zamawiania taksówek, pamię-tania o wizytach lekarskich, dobierania wina do kolacji, organizowania zaku-pów, wożenia dzieci na lekcje baletu i psa do weterynarza, na pewno łatwiej zrozumiesz, dlaczego amerykański multimilioner czy arabski szejk potrze-buje specjalisty do pakowania walizki, organizowania kolacji dla ambasadora i kogoś, kto grzecznie acz stanowczo każe ogrodnikowi powtórnie wypielić trawę na kortach.

TRADYCJE – MOJA MATKA I OJCIEC PRACO-WALI, I MIESZ-KALI W PAŁACU KRÓLEWSKIM W ANGLII – MÓWI NICK BONELL

Nick Bonell, 52-letni kamerdyner Fot. Arch. autora

31 stycznia 2014

XX xxxxx 2011

Przepraszam za Kwaśniewskiego i Millera

Potwierdzenie teorii spiskowej

Kiedy słyszę zapewnienia Millera i Kwacha, że więzień CIA w Polsce nie było, a jeżeli były to oni osobiście nic nie wiedzieli, a jeżeli wiedzieli to nie mieli pojęcia o torturach i niech Amerykanie, którzy to robili za to bekną. A w dodatku nawet jak były tortury to w słusznej walce z terroryzmem, jakoś nie mogę się nie wstydzić za byłego prezydenta i byłego premiera mojego kraju. Przeciętnie rozgarnięty członek Al.-Kaidy jest w stanie w lot przejrzeć te kłamstwa i upewnić się, że podejrzanych o związki z nimi ludzi w Polsce torturowano. Może więc pobrać materiał wybuchowy i wpaść do Warszawy z wizytą. Wtedy wszyscy pójdziemy zgodnie podziękować tzw. lewicy (SLD) za postawienie nas na pierwszej linii frontu walki z terroryzmem. Można mieć jednak nadzieję, że ów terrorysta spróbuje do nas przylecieć Dreamli-nerem i po kilku awaryjnych śródlądowaniach porzuci swój morderczy za-miar. Torturowanie ludzi to praktyka znana na ziemiach polskich od dawien dawna. W XX wieku techniki te stosowali u nas po kolei: zaborcy, hitlerowcy i stalinowcy. Kiedy w 1989 roku ogłoszono, że mamy demokrację wielu uwie-rzyło, że tortury odeszły do słusznie minionej przeszłości. Leszek Miller rzekł: „Lepiej wymusić zeznania od terrorysty na temat powiązań i planowanych zamachów, niż opłakiwać dziesiątki lub setki zabitych niewinnych ludzi”. Problem w tym, że zanim podejrzany zezna, a my sprawdzimy czy nie zmyśla, żeby tylko uniknąć dalszej męki, nie wiemy czy torturujemy winnego czy niewinnego człowieka. A nawet gdyby był terrorystą, to i tak jakoś nie zdecydowaliśmy się na przywrócenie kary mąk do naszego kodeksu karnego. Mało tego, znieśliśmy także karę śmierci. Cywilizowana Europa się tym szczyci. Miller do tej Europy nie pasuje. Jednak pan premier Donald Tusk chętnie ujrzy w tym zwolenniku tortur sojusznika, wicepremie-ra w przyszłym rządzie PO-SLD. Tusk był dotąd postrzegany jako gorący orę-downik praw człowieka. Jednak chęć zawarcia sojuszu politycznego z bar-barzyńcą Millerem, mającym krew na rękach, również tę jego zaletę czyni niebyłą. Jarosława Kaczyńskiego łączy z Leszkiem Millerem wiernopoddań-czy stosunek do USA. To obu tych polityków czyni dzikusami rodem z najdal-szych zakamarków Trzeciego Świata. Jednym słowem obciach goni obciach.

Czy Polsce w ogóle może coś jeszcze zaszkodzić na arenie międzynarodowej? Zgodnie z zapowiedzią złożoną w 1996 roku przez ówczesnego sekretarza Światowego Kongresu Żydów Izraela Singera, Polska była „upokarzana na are-nie międzynarodowej” aż do 27 stycznia 2014 roku, kiedy to została specjalnie udelektowana wyjazdową sesją izraelskiego Knesetu w Krakowie. Niektórzy w Polsce uważają to za kolejne „upokorzenie”, ponieważ władze polskie zostały postawione przed faktem dokonanym, a w dodatku bezpieczeństwa izraelskich deputowanych strzeże w Polsce zbrojna formacja Mosadu, chociaż uchwalona 10 stycznia ustawa o „bratniej pomocy” jeszcze nie weszła w życie. Pamiętamy – a pewnie opinia międzynarodowa też to pamięta – że kiedy amerykańska razwiedka za pośrednictwem �rmy Nur Corporation rozprowadzała wynagro-dzenie za wprowadzanie demokracji do Iraku, to ta wynalazła w Polsce �remkę Ostrowski Arms, która gadzinowy fundusz rozdzieliła między tutejsze, tubylcze agenty. A przecież jeszcze za komuny była słynna „afera Żelazo”, kiedy okazało się, że pod egidą Ministerstwa Spraw Wewnętrznych zostały zorganizowane bandy zbrojne, dokonujące za granicą rabunkowych morderstw i rabunków, tworząc w ten sposób tajną kasę bezpieki. Warto dodać, że chociaż szef MSW, generał Mirosław Milewski został pod tym pretekstem zdymisjonowany ze wszystkich stanowisk partyjnych i państwowych, to Biuro Polityczne KC PZPR zakazało prokuraturze wszczynania śledztwa w tej sprawie i chociaż w tzw. „wolnej Polsce” afera jeszcze się nie przedawniła, to żaden z demokratycznych ministrów sprawiedliwości i zarazem generalnych prokuratorów nie odważył się tamtej decyzji Politbiura podważyć – co chwalebnie świadczy o utrzymującej się ciągłości między PRL-em a III Rzeczpospolitą. Toteż kiedy p. Goldmann w „Washington Post” ujawnił, że okupująca Polskę soldateska dostała z gadzinowego funduszu amerykańskiej razwiedki 15 milionów dolarów w gotówce za usługi kuplerskie i stanie w Kiejkutach na świecy, podczas gdy amerykańscy torturanci oprawiali tam swoje o�ary, w Polsce nikt się temu specjalnie nie dziwił. No naturalnie, jakżeby inaczej? Wprawdzie ówczesny prezydent Aleksander Kwaśniewski swoim zwyczajem najpierw się wypierał, a potem – „szlachetnie przyznał”, że jednak coś tam wiedział, a ówczesny premier Leszek Miller ucieka do przodu, kreując się na płomiennego szermierza wojny z terroryzmem – ale każdy wie, że ci cywile, to tylko podstawieni �guranci, podczas gdy tak naprawdę rządzi w Polsce razwiedka – o czym Amerykanie doskonale wiedzą, bo w przeciwnym razie zapłaciliby nie schowaną w dwóch tekturowych pudłach gotówką, tylko o�cjalnie, przelewem. Czyż tak autory-tatywne potwierdzenie teorii spiskowej nie jest warte odrobiny upokorzenia?

Pojedynek o Polskę

Piotr Igor IKONOWICZ

(ur. 14 maja 1956 w Pruszkowie)

na Sejm II i III kaden-cji. Redaktor pisma c z ł onków M R K S „Robotnik”. Jeden z liderów Polskiej Partii Socjalistycz-nej od 1987 do 2001. W 1980 ukończył stu-dia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersy-tetu Warszawskiego. Jest także absolwentem Po-dyplomowego Studium Instytutu Geogra�i i Kra-jów Rozwijających się.

Stanisław Andrzej MICHALKIEWICZ

(ur. 8 listopada 1947 w Lublinie) -

micki, eseista, publicysta i autor książek o te-

matyce społeczno-politycznej. Dzia-łacz opozycji w PRL. Współzałożyciel Unii

Polityki Realnej. Wy-kładowca w Wyższej

Szkole Stosunków Mię-dzynarodowych i Ame-

rykanistyki w Warszawie oraz Wyższej Szkole Kul-tury Społecznej i Medial-nej w Toruniu.

Myślisz podobnie? A może nie zgadzasz się z autorami? – napisz: [email protected]

9 | felieton

NAJSŁAWNIEJSI KAMERDYNERZY

Eugene Allen, kamerdyner w Białym Domu służący 8 prezy-dentom Stanów Zjednoczonych

księżnej Diany, znany z obietni-cy złożonej mediom, zdradzenia tajemnic rodzinnych swojej chlebodawczyni i księcia Karola

Ivor Spencer, toastmaster i specjalista ds etykiety, zarządca the Ivor Spencer International School for Butler Administrators

Leslie Bartlett, kamerdyner i toastmaster oraz założyciel The London School of British Butlers

The International Butler Acade-my w Holandii

Paulo Gabriele, były papie-ski służący, skazany w 2012 roku na więzienie za kradzież tajnych dokumentów i ułaska-wiony przez papieża Benedykta XVI.

jak się uśmiechać: nie wolno pokazy-wać zębów!

Wymarzone miejsce pracyNo właśnie, ale czy w Polsce świeżo

upieczony butler miałby gdzie prze-trenować dopiero co nabyte umie-jętności? Niekoniecznie. Na portalu poświęconym dobrom luksusowym można przeczytać na forum głosy ak-ceptujące zatrudnianie sprzątaczki, niani czy ogrodnika, ale przyjęcie ka-merdynera równa się z a�szowaniem bogactwa i jest dowodem złego sma-ku. Kamerdynerów brak nawet w wyso-kiej klasy polskich hotelach. No cóż, być może miejsca do pracy łatwiej szukać w Anglii? Łatwiej, rzeczywiście. Kamer-dynerów chętnie zatrudnią arystokraci do swoich rezydencji, 5-gwiazdkowe hotele czy celebryci. No i oczywiście dwór królewski. Ale wbrew pozorom Wyspa to niekoniecznie najlepsze miej-sce, by robić karierę. – Nasi absolwenci są rozchwytywani i pracują na całym świecie: w Europie, USA, Azji, krajach arabskich. Ich pensja zaczyna się od 30 tys. rocznie – zaznacza Gary Williams. A najlepsi otrzymują w granicach 80 tys. funtów. Co ciekawe, stanowisko kamerdynera jest jednym z niewielu, gdzie starszy wiek jest atutem. Życiowe doświadczenie i dojrzałość jest dużym plusem. – Nie stawiamy ograniczeń naszym studentom, ale wolimy, jeśli mieszczą się w granicach 20-75 lat – tłu-maczy na łamach brytyjskiej prasy szef Butler Institute. Co jest najtrudniejsze w tym zawodzie? – Dyspozycyjność, ela-styczność i radzenie sobie z pryncypa-łem – wylicza Wiliams. Ale ta praca ma też wiele zalet. Dla Nicka Bonella, który od 44 lat pracuje jako służący, praca jest możliwością realizowania życiowej pa-sji. – Od zawsze interesowały mnie Chi-ny, ich kultura, język, zabytki, ludzie tam mieszkający, sztuka, obyczaje, jedzenie. A dziś jako szef operacyjny Butler’s Insti-tute na Dalekim Wschodzie mam okazję poznać ten kraj – wyjaśnia Bonell, który rekrutuje i szkoli służbę w Szanghaju, w odpowiedzi na rosnace wciąż zapotrze-bowanie chińskiego rynku.

Na dworze? Wbrew pozorom Buckingham Pa-

lace nie jest wymarzonym miejscem pracy dla wyszkolonego kamerdyne-ra. Dlaczego? – Pałac Królewski ładnie wygląda w CV, ale ta praca jest kiepsko płatna – wyjaśnia Gary Wiliams, szef The British Butler Institute. Rzeczywi-ście, jeśli spojrzeć na ogłoszenie o pra-cy w Royal Household, które pojawiło się w Internecie 2 lata temu i wywołało ogromne zainteresowanie mediów, można się mocno zdziwić: pokojów-

ce jej królewskiej mości zaoferowano pensję w wysokości 14.200 funtów rocznie (co w przeliczeniu na godzinę oznacza niecałe 7,40). To nie wszystko, organizator królewskich przyjęć dostał ofertę ok. 13 funtów na godzinę. Nic więc dziwnego, że Brytyjczycy niechęt-nie aplikują na te posady, a media su-gerują, iż do tego typu pracy szybciej dwór królewski znajdzie kandydatów wśród emigrantów, zwłaszcza, że do-datkowo oferuje służbowe mieszkanie. No chyba, że jest się „urodzonym w pałacu królewskim” jak Nick Bonell, 52-letni kamerdyner, który pracował dla królowej od 8. roku życia, dziś innych uczy tajników tego zawodu. – Moja matka i ojciec pracowali, i mieszkali w pałacu królewskim w Anglii, i dzięki temu mogłem obserwować życie co-dzienne dworu królewskiego, nauczyć się etykiety i protokołu wymaganych przy pracy. Kiedy byłem wystarczająco dorosły, zacząłem pracę jako pałaco-wy lokaj – wspomina Bonell. Po kilku latach zrezygnował ze służby na rzecz królowej i pracował w pięciogwiazdko-wych hotelach, i wykwintnych restau-racjach w Wielkiej Brytanii. – Miałem zaszczyt służyć wielu znanym oso-bom: rodzinie królewskiej, politykom, gwiazdom �lmu – wspomina. Kto wie, może właśnie Nick Bonell był akurat kamerdynerem, który obsługiwał Le-cha i Danutę Wałęsów podczas ich wi-zyty na zamku w Windsorze? Jak pisze była Pierwsza Dama w swojej książce „Marzenia i tajemnice”, dostała wtedy informator w języku polskim: „Pazio-wie i lokaje pełnią służbę na korytarzu w pobliżu sypialni i salonów przez całą dobę. Udzielą odpowiedzi na pytania

oraz służą jako posłańcy i przewodni-cy po zamku. Nazwisko przydzielone-go Pani lokaja znajduje się na karcie umieszczonej na toaletce w sypialni. Do obowiązków lokaja należy praso-wanie, czyszczenie butów i służenie pomocą w innych sprawach. Proszę poinformować pazia (...) o której podać Pani śniadanie”.

Jeśli czasem przytłoczony nawałem obowiązków myślisz sobie, że przydał-by ci się ktoś od rezerwacji biletów lot-

niczych, zamawiania taksówek, pamię-tania o wizytach lekarskich, dobierania wina do kolacji, organizowania zaku-pów, wożenia dzieci na lekcje baletu i psa do weterynarza, na pewno łatwiej zrozumiesz, dlaczego amerykański multimilioner czy arabski szejk potrze-buje specjalisty do pakowania walizki, organizowania kolacji dla ambasadora i kogoś, kto grzecznie acz stanowczo każe ogrodnikowi powtórnie wypielić trawę na kortach.

TRADYCJE – MOJA MATKA I OJCIEC PRACO-WALI, I MIESZ-KALI W PAŁACU KRÓLEWSKIM W ANGLII – MÓWI NICK BONELL

Nick Bonell, 52-letni kamerdyner Fot. Arch. autora

31 stycznia 2014

XX xxxxx 2011

Przepraszam za Kwaśniewskiego i Millera

Potwierdzenie teorii spiskowej

Kiedy słyszę zapewnienia Millera i Kwacha, że więzień CIA w Polsce nie było, a jeżeli były to oni osobiście nic nie wiedzieli, a jeżeli wiedzieli to nie mieli pojęcia o torturach i niech Amerykanie, którzy to robili za to bekną. A w dodatku nawet jak były tortury to w słusznej walce z terroryzmem, jakoś nie mogę się nie wstydzić za byłego prezydenta i byłego premiera mojego kraju. Przeciętnie rozgarnięty członek Al.-Kaidy jest w stanie w lot przejrzeć te kłamstwa i upewnić się, że podejrzanych o związki z nimi ludzi w Polsce torturowano. Może więc pobrać materiał wybuchowy i wpaść do Warszawy z wizytą. Wtedy wszyscy pójdziemy zgodnie podziękować tzw. lewicy (SLD) za postawienie nas na pierwszej linii frontu walki z terroryzmem. Można mieć jednak nadzieję, że ów terrorysta spróbuje do nas przylecieć Dreamli-nerem i po kilku awaryjnych śródlądowaniach porzuci swój morderczy za-miar. Torturowanie ludzi to praktyka znana na ziemiach polskich od dawien dawna. W XX wieku techniki te stosowali u nas po kolei: zaborcy, hitlerowcy i stalinowcy. Kiedy w 1989 roku ogłoszono, że mamy demokrację wielu uwie-rzyło, że tortury odeszły do słusznie minionej przeszłości. Leszek Miller rzekł: „Lepiej wymusić zeznania od terrorysty na temat powiązań i planowanych zamachów, niż opłakiwać dziesiątki lub setki zabitych niewinnych ludzi”. Problem w tym, że zanim podejrzany zezna, a my sprawdzimy czy nie zmyśla, żeby tylko uniknąć dalszej męki, nie wiemy czy torturujemy winnego czy niewinnego człowieka. A nawet gdyby był terrorystą, to i tak jakoś nie zdecydowaliśmy się na przywrócenie kary mąk do naszego kodeksu karnego. Mało tego, znieśliśmy także karę śmierci. Cywilizowana Europa się tym szczyci. Miller do tej Europy nie pasuje. Jednak pan premier Donald Tusk chętnie ujrzy w tym zwolenniku tortur sojusznika, wicepremie-ra w przyszłym rządzie PO-SLD. Tusk był dotąd postrzegany jako gorący orę-downik praw człowieka. Jednak chęć zawarcia sojuszu politycznego z bar-barzyńcą Millerem, mającym krew na rękach, również tę jego zaletę czyni niebyłą. Jarosława Kaczyńskiego łączy z Leszkiem Millerem wiernopoddań-czy stosunek do USA. To obu tych polityków czyni dzikusami rodem z najdal-szych zakamarków Trzeciego Świata. Jednym słowem obciach goni obciach.

Czy Polsce w ogóle może coś jeszcze zaszkodzić na arenie międzynarodowej? Zgodnie z zapowiedzią złożoną w 1996 roku przez ówczesnego sekretarza Światowego Kongresu Żydów Izraela Singera, Polska była „upokarzana na are-nie międzynarodowej” aż do 27 stycznia 2014 roku, kiedy to została specjalnie udelektowana wyjazdową sesją izraelskiego Knesetu w Krakowie. Niektórzy w Polsce uważają to za kolejne „upokorzenie”, ponieważ władze polskie zostały postawione przed faktem dokonanym, a w dodatku bezpieczeństwa izraelskich deputowanych strzeże w Polsce zbrojna formacja Mosadu, chociaż uchwalona 10 stycznia ustawa o „bratniej pomocy” jeszcze nie weszła w życie. Pamiętamy – a pewnie opinia międzynarodowa też to pamięta – że kiedy amerykańska razwiedka za pośrednictwem �rmy Nur Corporation rozprowadzała wynagro-dzenie za wprowadzanie demokracji do Iraku, to ta wynalazła w Polsce �remkę Ostrowski Arms, która gadzinowy fundusz rozdzieliła między tutejsze, tubylcze agenty. A przecież jeszcze za komuny była słynna „afera Żelazo”, kiedy okazało się, że pod egidą Ministerstwa Spraw Wewnętrznych zostały zorganizowane bandy zbrojne, dokonujące za granicą rabunkowych morderstw i rabunków, tworząc w ten sposób tajną kasę bezpieki. Warto dodać, że chociaż szef MSW, generał Mirosław Milewski został pod tym pretekstem zdymisjonowany ze wszystkich stanowisk partyjnych i państwowych, to Biuro Polityczne KC PZPR zakazało prokuraturze wszczynania śledztwa w tej sprawie i chociaż w tzw. „wolnej Polsce” afera jeszcze się nie przedawniła, to żaden z demokratycznych ministrów sprawiedliwości i zarazem generalnych prokuratorów nie odważył się tamtej decyzji Politbiura podważyć – co chwalebnie świadczy o utrzymującej się ciągłości między PRL-em a III Rzeczpospolitą. Toteż kiedy p. Goldmann w „Washington Post” ujawnił, że okupująca Polskę soldateska dostała z gadzinowego funduszu amerykańskiej razwiedki 15 milionów dolarów w gotówce za usługi kuplerskie i stanie w Kiejkutach na świecy, podczas gdy amerykańscy torturanci oprawiali tam swoje o�ary, w Polsce nikt się temu specjalnie nie dziwił. No naturalnie, jakżeby inaczej? Wprawdzie ówczesny prezydent Aleksander Kwaśniewski swoim zwyczajem najpierw się wypierał, a potem – „szlachetnie przyznał”, że jednak coś tam wiedział, a ówczesny premier Leszek Miller ucieka do przodu, kreując się na płomiennego szermierza wojny z terroryzmem – ale każdy wie, że ci cywile, to tylko podstawieni �guranci, podczas gdy tak naprawdę rządzi w Polsce razwiedka – o czym Amerykanie doskonale wiedzą, bo w przeciwnym razie zapłaciliby nie schowaną w dwóch tekturowych pudłach gotówką, tylko o�cjalnie, przelewem. Czyż tak autory-tatywne potwierdzenie teorii spiskowej nie jest warte odrobiny upokorzenia?

Pojedynek o Polskę

Piotr Igor IKONOWICZ

(ur. 14 maja 1956 w Pruszkowie)

na Sejm II i III kaden-cji. Redaktor pisma c z ł onków M R K S „Robotnik”. Jeden z liderów Polskiej Partii Socjalistycz-nej od 1987 do 2001. W 1980 ukończył stu-dia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersy-tetu Warszawskiego. Jest także absolwentem Po-dyplomowego Studium Instytutu Geogra�i i Kra-jów Rozwijających się.

Stanisław Andrzej MICHALKIEWICZ

(ur. 8 listopada 1947 w Lublinie) -

micki, eseista, publicysta i autor książek o te-

matyce społeczno-politycznej. Dzia-łacz opozycji w PRL. Współzałożyciel Unii

Polityki Realnej. Wy-kładowca w Wyższej

Szkole Stosunków Mię-dzynarodowych i Ame-

rykanistyki w Warszawie oraz Wyższej Szkole Kul-tury Społecznej i Medial-nej w Toruniu.

Myślisz podobnie? A może nie zgadzasz się z autorami? – napisz: [email protected]

9 | felieton

Goniec

7liczba tygodnia

Historia w pudełku Whisky z nurtem rzekiCo 10. pracownik brytyjskich szpitali to obcokrajowiec

Ćwierć miliona na dziecko

funtów – do takiej kwoty, zdaniem George’a Osborne’a, powinna wzro-snąć w 2015 r. godzinna stawka mi-nimalna. Dodaje, że od 2008 r. ceny rosną szybciej niż pensje i spada realna wartość płacy minimalnej.

Z raportu brytyjskiej firmy ubezpie-czeniowej wynika, że w niektórych częściach UK koszty wychowania dziecka do momentu ukończenia przez nie 21. roku życia wyniosą blisko ćwierć miliona funtów. Naj-więcej, bo 244.977 funtów muszą wydać rodzice w Londynie. Średnia dla Wysp to ponad 227 tys. funtów.

W dniach 15-16 lutego w POSK-u pracownicy Instytutu Pamięci Naro-dowej zaprezentują cztery gry. Dwie z nich będą związane z wystawami IPN o tematyce lotniczej, prezen-towanymi w Ośrodku („303” i „111”). Gra „111” ukazuje powietrzną obronę Warszawy w 1939 roku, której broni-ła Kościuszkowska 111 Eskadra.

Glen Catrine została ukarana grzyw-ną w wysokości 12 tys. funtów za zanieczyszczenie rzeki 5. tysiącami litrów trunku. Incydent wydarzył się w East Ayrshire. W cysternie wypeł-nionej 27,5 tys. litrów whisky został otwarty zawór, zawartość wylała się do jednego ze zbiorników, a następnie trafiła do rzeki.

Z danych zebranych przez Health and Social Care Information Centre wynika, że w brytyjskich szpitalach zatrudnionych jest ponad 11 proc. pracowników 200 różnych narodo-wości. Największą grupą etniczną wśród pracujących w placówkach szpitalnych są Hindusi, Filipińczycy, Polacy i Nigeryjczycy.

Wyższy podatek?Jeśli w wyborach w 2015 roku zwycię-ży Partia Pracy, osoby najlepiej zara-biające ponownie będą musiały pła-cić 50-proc. podatek – zapowiedział jeden z polityków tej partii, Ed Balls. Pomysł nie podoba sie premierowi.

24 lutego w Londynie odbędzie się protest przeciw wypowiedziom brytyj-skich polityków przedstawiających Polaków w negatywnym świetle.

W pięcioletniej perspektywie, taki za-bieg ma pomóc w zmniejszeniu długu publicznego, a w dłuższej – nawet do-prowadzić do nadwyżki budżetowej. 50-proc. stawka opodatkowania obo-wiązywała wcześniej osoby, których roczne dochody były wyższe niż 150 tys. funtów. W kwietniu ubiegłego roku Partia Konserwatywna obniżyła ją do poziomu 45 proc. twierdząc, że do-chód z różnicy między podatkami jest bardzo mały. Jak informuje bankier.pl, Ed Balls uważa jednak, że dane do-tyczące wysokości przychodów były mocno zaniżone. Argumentuje, że jego ponowne podwyższenie zapew-ni dodatkowe pieniądze w budżecie państwa. Zarobkami ponad 150 tys. funtów może pochwalić się 1 proc. pra-

Na oficjalnej stronie protestu na Facebooku („24 Lutego Protest przed Westminster STOP dyskryminacji Pola-ków”) można przeczytać, że uczestnicy sprzeciwiają się „dyskryminacji i obwi-nianiu Polaków przez polityków i media w Zjednoczonym Królestwie”. Nie po-doba im się także antypolska retoryka stosowana przez niektórych polityków, których celem jest często zyskanie większej liczby głosów.

Organizatorzy podkreślają, że nie chcą występować przeciw obywatelom Wielkiej Brytanii. Zaznaczają jednak, że negatywne opinie muszą się skończyć, bo obrażają one setki tysięcy ciężko pra-cujących na Wyspach Polaków, których wkład w brytyjską gospodarkę jest zna-czący i nie można go nie doceniać. We-dług nich jest to także obraza pamięci tych Polaków, którzy walczyli w obronie Wielkiej Brytanii podczas II wojny świa-

cowników aktywnych na brytyjskim rynku.

Projekt ten nie podoba się premiero-wi Davidowi Cameronowi. – Podniesie-nie stawki podatku dochodowego do 50 proc. jest politycznie wygodne, jed-nak złe dla gospodarki. Doprowadzi do zahamowania inwestycji, a wiele osób może stracić przez to pracę – twierdzi.

Wielu ekonomistów jest tego samego zdania i podkreśla, że może to zaszko-dzić ożywieniu gospodarki. Sondaż na ten temat zdążył już przeprowadzić m.in. „Mail on Sunday”. Wynika z nie-go, że sześciu na dziesięciu badanych popiera pomysł wyższego opodatko-wania najbogatszych.

współpraca: la

Marta Łaczkowska

Przeciw dyskryminacji

Fot. Shutterstock

towej. Protest, którego organizatorami są forum Polishbikers.com oraz stowa-rzyszenia Patriae Fidelis odbędzie się pod Westminster. Rozpocznie się on o godzinie 14.00.

Przypomnijmy, że kilka tygodni temu premier David Cameron ogłosił plany ograniczenia dostępu do dodatku ro-dzinnego dla osób, których dzieci prze-bywają w swych krajach ojczystych. Jako przykład podał Polaków. Wiele osób potraktowało to jako element kampanii wyborczej, której o�arą mogą paść imigranci – w tym Polacy. (la)

cytat tygodnia

Robiliśmy wszystko, aby nie dopuścić do rozlewu krwi

Mykoła Azarow, premier Ukrainy po podaniu się do dymisji

31 stycznia 2014

XX xxxxx 2011

11 | z wielkiej brytanii

Sondaż wykazał, że wśród Szkotów powyżej 16. roku życia przeciwko nie-podległości jest 44 proc. ankietowa-nych. Zdania na ten temat nie ma aż 19 proc. respondentów. Badanie zo-stało przeprowadzone przez ICM dla „Scotland on Sunday” i wzięło w nim

– Badania przeprowadzone wśród małych i średnich przedsiębiorstw pokazały, że w ubiegłym roku więcej niż jedna na dziesięć �rm przeniosła z powrotem na Wyspy część swojej pro-dukcji. To dwukrotnie więcej niż �rm, które przeniosły się z Wielkiej Brytanii na wschód – mówił Cameron podczas

Za niepodległościąW ciągu czterech miesięcy o 5 punk-tów proc. wzrosło poparcie dla nie-podległości Szkocji. Obecnie popie-ra ją 37 proc. społeczeństwa.

David Cameron zwrócił uwagę na „mały, ale zauważalny trend” prze-noszenia produkcji z krajów o niż-szych kosztach pracy z powrotem do Wielkiej Brytanii.

udział tysiąc respondentów. Zdaniem tygodnika jest to największe poparcie dla idei niepodległościowej, jakie do tej pory odnotowano w sondażu. Jednym z powodów wzrostu mogło być prze-kazanie przez premiera Szkocji Alexa Salmonda pod koniec ubiegłego roku przewodnika po niepodległej Szko-cji „Scotland’s Future”. Referendum w sprawie przyszłości Szkocji planowane jest na 18 września 2014 roku.

wystąpienia na Światowym Forum Eko-nomicznym w Davos.

Jednym ze skutków kryzysu finan-sowego był trend przenoszenia przez firmy części produkcji do krajów, w których koszty działalności są znacz-nie mniejsze. Jak informuje serwis bbc.co.uk, premier Wielkiej Brytanii ma nadzieję, że teraz, gdy kryzys jest w odwrocie, sytuacja ta się zmieni. – Ten trend widoczny jest nie tylko w jednym sektorze. Widzimy to w całej gospodar-ce – dodał premier.

Fot. Shutterstock

Powrót na Wyspy