AGROindustry 2013/3

ISSN

: 208

3-00

09

cena 54 PLN w tym 8% VATtechnika i technologia w przemyśle spożywczym 3/2013 (11) LATO

Born to find out

1 stycznia 2013 r. powstał Anton Paar Poland Sp. z o.o., bezpośredni oddział firmy Anton Paar GmbH.

Anton Paar® Poland Sp. z o.o.Tel.: +48 22 395 53 [email protected]

Pomiary Gęstości i Stężenia | Reometria

Pomiary Lepkości | Termometria | Refraktometria

Analiza Powierzchni | Polarymetria | Badania

Paliw i Olejów | Analiza Nanostruktury

Przygotowanie Próbek i Synteza Mikrofalowa

Born_A4.indd 1 09.04.13 11:31

REDAKCJAul. Skłodowskiej-Curie 42, 47-400 Racibórz

tel. 32 726 79 47, fax 32 720 65 [email protected]

RADA PROGRAMOWA Bogdan Dróżdż (SGGW)

Lech MaryniakAdam Pawełas (Carlsberg Polska)

Ireneusz Plichta (ProEko)Janusz Wojdalski (SGGW)Zygmunt Zander (UWM)

REDAKTOR NACZELNA Aleksandra Wojnarowska

tel. 535 094 517

SPRZEDAŻ REKLAM tel. 535 010 684

spis treści

W Polsce nikt dokładnie nie wie jakie powierzchnie są pod uprawami poszczególnych owoców i warzyw, po prostu nie ma dostatecznych danych - mówi Andrzej Gajowniczek,

prezes firmy Real SA w rozmowie z naszą redakcją. Opowiada także o kłopotach polskich przetwórców i dynamicznych zmianach na polskim rynku. Serdecznie zapraszam do lektury tekstu „Byle przetrwać…” i do ewentualnej polemiki.

Kolejny polemiczny artykuł w aktualnym wydaniu dotyczy zastosowania technologii otwartych kadzi w produkcji piwa. Bardzo mnie cieszy fakt, iż przedstawiciel piwnego lidera – pan Wojciech Mrugalski z Kompanii Piwowarskiej przygotował dla nas ten tekst. Liczę na odzew ze strony piwowarów z całej Polski oraz na kontynuację tematu w trakcie III Forum Technologii Browarniczych w Rzeszowie.

W numerze publikujemy także dodatek specjalny „mleczarstwo”, który już na stałe zawitał na nasze łamy a jako wstęp do niego raport autorstwa Adama Bugały dotyczący rynku mleka na świecie.

Zapraszam serdecznie do lektury.

Zaprzyjaźnione wydawnictwa:

Aleksandra [email protected]

SEKRETARZ REDAKCJIJanusz Zakręta tel. 692 12 33 69

PRACOWNIA GRAFICZNA PROGRAFIKA.com.pl

DRUK Drukarnia Wydawnictwa NOWINY

ul. Olimpijska 20, 41-100 Siemianowice Śl.

WYDAWCAAgencja Promocji Biznesu s.c.

ul. Skłodowskiej-Curie 42, 47-400 Racibórz

tel. 32 726 79 47, fax 32 720 65 85www.apbiznes.pl

www.agro.apbiznes.pl

Redakcja nie odpowiada za treść ogłoszeń oraz za treść i poprawność artykułów przygotowanych przez niezależnych autorów.

Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych.Kwartalnik. Nakład: do 2 000 egzemplarzy

6 Byle przetrwać… O polskiej branży przetwórstwa owocowo-warzywnego rozmawiamy z Andrzejem Gajowniczkiem, prezesem i twórcą firmy Real SA.

8 Innowacyjna oferta ZENTIS Artykuł sponsorowany

9 Święto polskich soków Aleksandra Wojnarowska

12 WARKA 2013 Relacja

14 Spotkanie, jakiego nie było od lat Warsztaty Piwowarskie w Raciborzu Aleksandra Wojnarowska

16 Piwo jest trendy! Rafał Kowalczyk

18 Optymalna eksploatacja – układ odtleniania DGS Martin Jörg, Robert Koukol, Janusz Rozumecki

22 Festiwal Birofilia – wielki sukces Grupy Żywiec

24 Otwarte kadzie – czy na pewno dobre? Wojciech Mrugalski

25 Festiwal dobrego piwa

26 Staropolskie miody pitne

26 Oszczędzaj, chwal się i zarabiaj – czyli strategia zrównoważonego rozwoju

29 Ogólna charakterystyka sektora mleczarskiego w UE Adam Bugała

1 Mrągowo 2013 – relacja

3 Mleczne produkty wysoko przetworzone – czy to jest przyszłość polskiego mleczarstwa? Stefan Ziajka

4 Oleje i tłuszcze roślinne jako składniki żywności funkcjonalnej Artykuł sponsorowany

6 Branża oceniła swoje sery XXIV Krajowa Ocena Serów i Twarogów

12 Euroforum Polskiego Mleczarstwa Aleksandra Wojnarowska

14 Gnieźnieńskie targi Trepko Olga Mira

16 O energii z mleka w Uniejowie Martyna Zakręta

18 Bactoforce Poland zaprasza do współpracy Artykuł sponsorowany

20 Górnicy lubią Bielucha Aleksandra Wojnarowska

23 Twaróg na dwa sposoby Aleksandra Wojnarowska

24 Made in Bielsk Podlaski Martyna Zakręta

26 Auta w kolorze Serenady Olga Mira

e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl

mleczarstwo

Anton Paar Poland Na tegorocznych targach EuroLab 2013 Firma Anton Paar

została wyróżniona w konkursie na najlepszą ofertę w kategorii “Laboratoryjna aparatura pomiarowa” za urządzenie CBOXQC do pomiaru zawartości CO2 i O2 w napojach. Chcąc poszerzyć możliwości znanych już wcześniej aparatów do pomiaru CO2 i O2 w napojach alkoholowych, oraz bezalkoholowych many przyjemność zaprezentować dwa najnowsze modele analizatorów: CarboQC do precyzyjnego pomiaru CO2 w napojach, CboxQC umożliwiającego jednoczesne oznaczanie zawartości CO2 oraz O2. Analizatory znajdują zastosowanie zarówno w pomiarach laboratoryjnych , oraz jako niezależne jednostki bezpośrednio na liniach produkcyjnych, gdzie próbki mogą być pobierane, bez utraty CO2 i O2, bezpośrednio z linii lub w laboratorium z opakowań, takich jak: butelka, puszka, PET, KEG. Urządzenia pracują w oparciu o metodę podwójnego rozprężania gazów zawartych w próbce (Multiple Volume Expansion) opatentowaną przez firmę Anton Paar. Rozwiązanie to umożliwia osiągnięcie bardzo wysokiej powtarzalności wyników w pomiarach CO2 na poziomie do 0,005 vol. Natomiast dzięki zastosowaniu czujnika optycznego nowej generacji powtarzalność pomiarów tlenu sięga ± 2 ppb”.

Krajowa Unia Producentów Soków przypomina o sokach jako źródle bezcennych przeciwutleniaczy, bo „przecież sok z owoców cytruso-wych to doskonałe źródło witami-ny C, podczas gdy soki z winogron i pomidorów są bogatym źródłem po-lifenoli i likopenu. Nie zapominajmy, że polifenole soku winogronowego zapobiegają chorobom serca, a sok z grejpfrutów zawiera przeciwutlenia-cze ograniczające hipercholesterole-mię. Soki ananasowe, pomarańczowe i grejpfrutowe zawierają znaczące ilości pochodnych kwasu foliowego, który przeciwdziała schorzeniom ukła-du nerwowego i wad rozwojowych w postaci rozszczepu kręgosłupa, a sok z żurawiny zmniejsza ryzyko

infekcji układu moczowego. Związki fitochemiczne w sokach jabłkowych wpływają na obniżenie ryzyka chorób płuc, natomiast w utrzymaniu odpo-wiedniego ciśnienia krwi pomogą nam soki będące źródłem potasu (soki ze śliwek, pomidorów, pomarańczy, ba-nanów, moreli, brzoskwiń)”.

onkurs GOLDEN BEER 2 013 j e s t sk ierowa ny do wszystkich podmiotów, które profesjonalnie produkują lub dystrybuują piwo w Polsce. Misją Konkursu jest promocja piwa oraz ogólnie pojętej kul-

tury piwa. Celem Konkursu jest wskazanie najbardziej warto-ściowych i stylowych piw jakie są dostępne na rynku polskim.

Konkurs odbędzie się dnia 9.10.2013 roku o godz. 9.00 w Hotelu Rzeszów w Rzeszo-

wie, podczas III Forum Tech-nologii Browarniczych. Ogło-szenie wyników: 10.10.2013 w Rzeszowie, podczas uroczy-stej Gali. Szczegóły dostępne będą na stronie: www.agro.apbiznes.pl

GOLDEN BEER POLAND 2013

Przed nami jedyny w Polsce Profesjonalny Konkurs Piw

Owoce czyli samo zdrowie

Według profesora Jana Oszmiańskie-go z Wydziału Nauk o Żywności Uniwersy-tetu Przyrodniczego we Wrocławiu:19% nowotworów układu tra-wiennego, 31% przypadkom choroby nie-dokrwiennej serca oraz 11% zawałów serca moglibyśmy zapobiec, zwiększając spoży-cie owoców i warzyw oraz otrzymanych z nich soków.

wyróżnienie

Now

a ge

nera

cja

sam

odzi

elny

ch a

naliz

ator

ów C

boxQ

C i

Car

boQ

C

do p

omia

ru z

awar

tośc

i C

O2 i

O2 w

nap

ojac

h

K

II KONGRES SŁUŻB TECHNICZNYCH PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO

Tech

nika

-Ene

rgia

-Śro

dowi

sko

Debata profesjonalistów.W trosce o przyszłe pokolenia: dbałość o środowisko naturalne jako element odpowiedzialności społecznej biznesu.

Zrównoważona produkcja: wyzwanie czy konieczność?

Modele finansowania inwestycji środowiskowych w przemyśle spożywczym. Bezpieczeństwo inwestowania w kryzysie.

Zarządzanie energią. Kogeneracja i trigeneracja. Zielona energia w przemyśle spożywczym

Remonty i utrzymanie ruchu w nowoczesnym zakładzie produkcyjnym. Obniżanie zużycia mediów jako element zrównoważonego rozwoju.

Ochrona środowiska przemyśle spożywczym. Pozwolenia zintegrowane w dużych zakładach produkcyjnych.

Wycieczka techniczna (20 marca) – zakład produkcyjny Coca-Cola HBC Polska w Radzyminie

Aktualizowane informacje na:

www.apbiznes.pl

Pałac Łochów19 marca 2014 r.

W programie:

rekl

ama

GOLDEN BEER POLAND 2013

p o l e c a

o r g a n i z a t o r :@

Energia i środowisko w mleczarstwie

Lidzbark Welski

3-6.09.

[email protected]

p o l e c a


Dziesięciolecie CSKToruń

2-5.10.

CSK Food Enrichment

p o l e c a


Filtracja Rozlew i Utrzymanie Ruchu

w Przemyśle SpożywczymPoznań

21-22.11.

[email protected]

p o l e c a


III Forum Technologii Browarniczych

Rzeszów

9-11.10.

[email protected] o l e c a

o r g a n i z at o r :

@

II Forum

Technologii

Serowarskich

Elbląg

21-23.10.

[email protected]

p o l e c a

o r g a n i z at o r :

@

II Konferencja

Bezpieczeństo Produkcji

i Pracy w Przemyśle

Spożywczym

Poznań

21-22.11.

[email protected]


6 e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl3 / 20 13

r o zmo w a numer up r z e t w ó r s t w o o w oco w o-w a r z y w ne

Światowe ceny żywności, w tym również koncentratów owocowych, wahają się znacznie i podlegają, niestety, spekulacjom. Czy z Pańskiej perspektywy, jako podmiotu produkującego półprodukty w Polsce, zasadnym jest podawanie z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem prognoz zbiorów owoców w Polsce?

Bardzo trudno jest prognozować zbiory nie znając

powierzchni upraw czy plantacji. W Polsce nikt dokładnie

nie wie jakie powierzchnie są pod uprawami poszczególnych

owoców i warzyw, po prostu nie ma dostatecznych danych.

Tym bardziej trudno jest określić ile tysięcy ton wyprodukujemy

w danym roku - inną sprawą jest urodzaj a inną łączny plon,

który wynika nie tylko z urodzaju lecz również z wielkości upraw.

W ostatnich latach kilku polskich specjalistów, na długo

przed sezonem, na bazie góralskich prognoz przewidziało

jakie straty są na polskich plantacjach i ile tysięcy ton owoców

zabraknie na rynku. Jednocześnie prognozowali w jakiej cenie

surowiec powinien zostać sprzedawany. Wielokrotnie były to

bardzo błędnie wizje, które doprowadziły do wielkich szkód

finansowych w branży.

Na przykład?Dobitnym przykładem są prognozy zbiorów czarnej

porzeczki w 2011 i truskawek w 2012 roku.

Wiadomo, że z racji klimatu owoce w Polsce zbierane są

późno, więc nasi konkurenci produkują je kilka tygodni przed

nami. Panika wielkiego nieurodzaju w Polsce spowodowała

nasilenie zakupów na całym świecie. Przedsiębiorcy z innych

krajów sprzedali „na pniu” swoje produkty w bardzo dobrych

cenach. Tymczasem nasi plantatorzy żądali bardzo wysokich

cen - bo przecież wiadomo że będzie brakowało skoro tak

prognozują specjaliści.

Po zbiorach okazało się, że plony były całkiem dobre,

często na poziomie roku ubiegłego a polscy przetwórcy zostali

z dużymi nadwyżkami bardzo drogich produktów.

Odbiorcy z kolei, mając w swoich magazynach dużo

surowców nabytych drogo w panice, odbijają sobie koszty

zakupu, proponując Polakom ceny znacznie poniżej ich

kosztów wytworzenia.

W tym roku na szczęście specjaliści zamilkli, być może ze

wstydu, że wyrządzili tyle szkód?

W Polsce powstało bardzo dużo nowoczesnych przetwórni owoców, z nowoczesnymi chłodniami. Zostały dofinansowane, jako grupy producenckie, w większości z pieniędzy unijnych. Czy to poprawiło konkurencyjność branży owocowo-warzywnej?

W ostatnich latach powstało wiele Grup Producenckich,

korzystających z wyjątkowo korzystnych dotacji, nawet 75%

wartości inwestycji. Z początku my, jako przetwórcy, cieszy-

liśmy się, że nareszcie nasi dostawcy będą mieli możliwość

dobrego przygotowania surowców do przetwórstwa. Mam tu

na myśli szybkie schładzanie owoców , dobre opakowanie,

specjalistyczny transport chłodniczy itp.

Naturalnie pracujemy z wieloma solidnymi dostawcami,

zorganizowanymi w grupach producentów owoców i warzyw,

z którymi współpraca układa się wzorowo.

Zapewne jednak ustawodawca nie przewidział, że

w bardzo wielu przypadkach właściciele grup producenckich

Byle przetrwać…O polskiej branży przetwórstwa owocowo-warzywnego rozmawiamy z Andrzejem Gajowniczkiem, prezesem i twórcą firmy Real SA.

Grupy producenckie za publiczne pieniądze, dzięki niebywałym, łącznym dotacjom, budują konkurencyjny przemysł przetwórczy owoców i warzyw, który przecież już dotychczas był w stanie przetworzyć znacznie więcej surowców, niż ich cała produkcja w Polsce.

73 / 20 13e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl

pod szyldem” schładzalni” czy „przechowalni owoców” będą

budowali obiekty tak, że można wykorzystywać je jako mroź-

nie. Okazało się, że urządzenia do szybkiego schładzania

to po prostu standardowe tunele zamrażalnicze a linie do

sortowania owoców są liniami stosowanymi w zamrażalniach.

Drylownice do wiśni traktowane jako urządzenia do obróbki

owoców świeżych w takim obrocie nie mogą być stosowane,

bowiem wiadomo, że wydrylowana wiśnia musi być w linii

natychmiast zamrożona.

Żeby usankcjonować istniejący stan rzeczy, lobbing

tych samych ludzi spowodował dodatkowo, że zgodnie

z rozporządzeniami MR, grupy producenckie mogą w

pierwszej kolejności korzystać z dotacji na inwestycje w

przetwórstwo w wysokości 50%, z których my, jako działający

w branży przetwórcy faktycznie zostaliśmy wykluczeni.

Grupy producenckie za publiczne pieniądze, dzięki nieby-

wałym, łącznym dotacjom, budują konkurencyjny przemysł

przetwórczy owoców i warzyw, który przecież już dotychczas

był w stanie przetworzyć znacznie więcej surowców, niż ich

cała produkcja w Polsce.

W branży, która już teraz charakteryzuje się bardzo niską

rentownością, nikt za własne pieniądze nie decyduje się na

budowę nowych zakładów czy inwestycji zwiększających

moce produkcyjne, przy braku możliwości zbytu. Tym bardziej

w czasie kryzysu, kiedy rynki zagraniczne i wewnętrzny sy-

gnalizują o zmniejszonym zainteresowaniu naszymi wyrobami.

Jakie będą następstwa takiej sytuacji?Powstanie ogromna konkurencja w zaopatrzeniu zakładów

w surowce do przetwórstwa, co wywoła sztuczny wzrost cen,

przez co z kolei nasze wyroby staną się za drogie na rynku

krajowym i niekonkurencyjne na rynkach zagranicznych.

Silna konkurencja firm przetwórczych w zbycie wywoła

z kolei spadek ich cen.

Następstwem braku równowagi rynkowej zachwianej

nierozsądnymi dotacjami oraz innymi preferencjami będą

bankructwa, zwolnienia grupowe itp.

Jakie największe wyzwania stoją w związku z tym przed polskim sektorem owocowo-warzywnym?

Po pierwsze: przetrwać! Po drugie: budować bazy

surowcowe z odpowiednimi odmianami owoców i warzyw,

które z założenia są odmianami przemysłowymi, a nie

deserowymi - tą kwestią powinny akurat zajmować się

grupy producenckie, co jest niestety rzadkością. Po trzecie:

poprawiać rentowności.

Poprawiać rentowność, czyli?Wyposażyć zakłady w nowoczesne linie sortujące,

wymienić stare energochłonne urządzenia oraz poszukiwać

nowych rynków zbytu w Azji, Ameryce i Rosji.

Co jest największym zagrożeniem dla sektora?W Polsce największym zagrożeniem dla istniejących

zakładów przetwórstwa owocowo warzywnego jest brak

równości w traktowaniu podmiotów przez Państwo, oraz

nieuczciwa konkurencja która działa na zasadach nie

mających nic wspólnego z gospodarką rynkową.

Dziękuję za rozmowę.

-Kilku polskich specjalistów, na długo przed sezonem, na bazie góralskich prognoz przewidziało jakie straty są na polskich plantacjach i ile tysięcy ton owoców zabraknie na rynku. Jednocześnie prognozowali w jakiej cenie surowiec powinien zostać sprzedawany. Wielokrotnie były to bardzo błędnie wizje, które doprowadziły do wielkich szkód finansowych w branży.

Następstwem braku równowagi rynkowej zachwianej nierozsądnymi dotacjami oraz innymi preferencjami będą bankructwa i zwolnienia grupowe

Grupy producenckie za publiczne pieniądze, dzięki niebywałym, łącznym dotacjom, budują konkurencyjny przemysł przetwórczy owoców i warzyw, który przecież już dotychczas był w stanie przetworzyć znacznie więcej surowców, niż ich cała produkcja w Polsce.

Real S . A . t o j e den z n a j w i ęk s z ych p r oducen t ó w mr o ż on ych o w ocó w i w a r z y w n i e t y l k o w P o l s ce a le i w Eur op ie . Spó ł k a A kc y jna Re a l z s i edz ib ą w S ied lc ach dz i a ł a od 199 7 r ok u . Z a jmuje s i ę g ł ó w n ie p r z e t w ór s t w em o w ocó w i w ar z y w a od s i e r pn i a 20 1 1 p r odukc ją koncen t r a tów. P r owadz i r ów nie ż dz i a ła lno ś ć handlowo-us ług ow ą do t . k on f ekc jono w an ia i s k ł ado w an ia mr o ż onek . Moce z amr a ż a ln ic ze z ak ładó w s i ę g a j ą 500 t on na dobę . Mag a z y ny ch ł odn ic ze mog ą pomie ś c ić do 50 t y s . t on mrożonek . Moż l iwości pr ze t wórcze z ak ładów koncentr a tów w Bachor z y i Nie ledw i t o ok 14 0 t y s . t on o w ocó w r oc zn ie .

Andrzej Gajowniczekfo

to: R

eal S

.A.

Rozmawiała A.W.

Zentis, jako najbardziej innowacyjna firma w swojej branży,

poszukuje nowych możliwości zaprezentowania swoich

pomysłów również w kategoriach produktowych. Biorąc

udział w 16 edycji Międzynarodowego Sympozjum Krajowej

Unii Producentów Soków (KUPS) w Jachrance, w dniach

22-24 maja 2013 roku, Zentis przedstawił całkowicie nowe

i nowatorskie propozycje dodatków dla producentów soków,

nektarów i napoi.

Przedstawione propozycje, które można było degustować

w przerwach na sok to:

• Otręby w soku marchewka-jabłko-brzoskwinia

• Zupa wiśniowa

• Ziarna bazylii w zielonej herbacie

• Kostki gruszki (5 x 5 mm) w soku jabłkowym

• Kostka kokosowa Nata de coco w wodzie cytrynowej

• Choco dust (straciatella) z sokiem pomarańczowym.

Jak przyznało wielu uczestników sympozjum są to nowe

kierunki rozwoju w przemyśle sokowniczym.

Równie istotną częścią prezentacji firmy Zentis było zapre-

zentowanie innowacyjnego sposobu dozowania i mieszania

w przepływie. Omawiane urządzenie daje możliwości

idealnego i równomiernego wymieszania cząstek owoców,

zbóż, nasion, czekolady z jednoczesnym zawieszeniem

soku lub napoju.Więcej na www.zentis.pl

Zapraszamy do współpracy.

Firma Zentis rozpoczęła swoją działalność w roku 1893 roku, a na rynku polskim obecna jest od 1995 roku. W swojej bogatej ofercie posiada konfitury, dżemy, wyroby marcepanowe oraz komponenty dla przemysłu piekarsko-cukierniczego i mleczarskiego. Zentis, również w Polsce, od lat jest liderem w produkcji dodatków owocowych i smakowych dla wielu wyrobów mleczarskich takich jak jogurty, jogurty pitne, kefiry i maślanki.

Zentis Polska Sp. z o.o. Ul. Przmysłowa 8 / Zelków Kolonia 08-110 Siedlce telefon: +48 25 6402-100 fax: +48 25 6409-100 e-mail: [email protected]

Innowacyjna oferta ZENTIS

p r z e t w ó r s t w o o w oco w o-w a r z y w ne


a r t y k u ł s pon s o r o w an y

Można się było spodziewać, że jubileuszowe

Sympozjum Krajowej Unii

Producentów Soków odbędzie się w bardziej uroczystej niż zwykle oprawie. Mimo wszystko rozmach organizacyjny edycji 2013 mógł zaskoczyć. Uroczystą oprawą, poziomem prezentowanych referatów, ilością uczestników z całego świata. To było prawdziwe międzynarodowe spotkanie świata sokowniczego w Jachrance.

Święto polskich soków

Andrzej Rowicki AleksandraHeinermann

Carlos Steffens Ebru AkdagBożena Nosecka Frank SchauzEmanuel Jankowski

Mariusz Barwinski

Aleksandra Wojnarowska

TrendyO trendach na rynku soków, nektarów

i napojów owocowych i warzywnych w

Polsce na przestrzeni okresu 1990 –2013

opowiedział zebranym gościom Julian

Pawlak, prezes Stowarzyszenia Krajowa Unia

Producentów Soków (KUPS), reprezentujący

jednocześnie Tymbark – MWS Sp. z o.o.

S.K.A. Zmianami na rynku zagęszczonych

soków owocowych w ciągu ostatnich 20 lat

zajął się z kolei Piotr Podoba, wiceprezes

KUPS, reprezentujący jednocześnie firmę

Dinter Polska Sp. z o.o.

Jakie są największe wyzwania dla branży

w nadchodzących latach? – to pytanie

zadała sobie Sylwia Łoniewska z Tetra Pak

Sp. z o.o. i w swoim referacie próbowała na

nie odpowiedzieć. Kampaniami promocyjno

– informacyjnymi produktów rolnych zajął

się z kolei Emanuel Jankowski z Komisji

UE – DG AGRI Wydział D4 – Promocja Ar-

tykułów Rolnych. Firma Zentis w osobach p.

Macieja Banasia oraz Adama Głowackiego

zaprezentowała możliwości techniczne

i technologiczne swojej f i rmy, łącznie

z aseptycznym dozowaniem i mieszaniem

w przepływie komponentów owocowych

z cząstkami.

Larissa Popp z Brazylijskiego Stowarzyszenia

Eksporterów Owoców Cytrusowych (CitrusBR)

przedstawiła inicjatywę badawczą CitrusBR

stawiającą sobie za cel zwiększenie spożycia

soku pomarańczowego na świecie.


ięcew j z d ję ć n a w w w . a p b i z n e s l . p

Odznaczeni zostal i przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskie j pana Bronisława Komorowskiego:• Złoty Krzyż Zasługi

– Adam Podoba z firmy Alpex Sp. z o.o.

• Srebrny Krzyż Zasługi – Grzegorz Frącek z firmy Döhler Polska Sp. z o.o.

• Srebrny Krzyż Zasługi – Barbara Groele ze Stowa-rzyszenia Krajowa Unia Producentów Soków

• Srebrny Krzyż Zasługi – Maciej Jóźwicki z firmy Marwit Sp. z o.o.

• Srebrny Krzyż Zasługi – Piotr Podoba z firmy Din-ter Polska Sp. z o.o.

• Srebrny Krzyż Zasługi – Krzysztof Pawiński z firmy Grupa Maspex Wadowice

Odznaczeni zostali odznacze-niem „Zasłużony dla Rolnic-twa” przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi:• Ryszard Chmielewski

– RCH Food

• Mathias Ebert – Binder Internat ional Warszawa Sp. z o.o.

• Grzegorz Frącek – Döhler Polska Sp. z o.o.

• Barbara Groele – Stowarzyszenie KUPS

• Maciej Jóźwicki – Marwit Sp. z o.o.

Rynek koncentratówDr Bożena Nosecka z Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki

Żywnościowej – PIB tradycyjnie już podjęła trudny temat krajowego

rynku soków pitnych i zagęszczonych na tle rynku europejskiego. Z kolei

o rynku zagęszczonego soku jabłkowego w USA i Ameryce Południowej

wypowiedzieli się panowie Rene Alarcon oraz Carlos Steffens z firmy

Carlos Steffens Inc.. O możliwościach współpracy z tureckim rynkiem

soków zagęszczonych opowiedziała Ebru Akdag z Tureckiego Stowa-

rzyszenia Producentów Soków Owocowych (MEYED).Z kolei o produkcji

zagęszczonego soku jabłkowego na rynku wschodnioeuropejskim

opowiedział Tomasz Kayed z firmy Alpex Sp. z o.o., natomiast sytuację

na rynku chińskim omówił Andrzej Rowicki z Dinter Polska Sp. z o.o.

TechnikaPrzetwórstwo nie obejdzie się bez dobrych pomp. O nowoczesnych

technologiach pompowania w przemyśle owocowo—warzywnym

opowiedział Jan Danielewski, reprezentujący firmę Seepex GmbH.

Z kolei Marcin Woźniak z firmy Enviro-Chemia Polska Sp. z o.o. zwrócił

GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS • GALA KUPS


Uzupełnieniem obrad była wystawa stoisk. Tutaj m.in. przedstawiciele firmy Schoeller Alliber: Maciej Sawicki i Rafał Dzięcioł

Ralph Alting (Wild) i Aleksandra Wojnarowska (Agro Industry)

W konferencji licznie uczestniczą przedstawiciele zakładów przetwórczych. Na zdjęciu Iwona Powłoka (Fructa Napoje), Aldona Siwoszek (Emig) i Aneta Trojak (Fructa Napoje)

Rozmowy kuluarowe są równie ważne – o ile nie ważniejsze – aniżeli oficjalne obrady. Na zdjęciu: Piotr Podoba (Dinter Polska), Zbigniew Ramotowski (BUH Ramotowski), Anna Kucharska (Osmofrost), Andrzej Rowicki (Dinter Polska) oraz Adam Podoba (Alpex)

Daria Sobczyk oraz Piotr Jendryczko (Dohler Polska)

Organizatorzy Sympozjum: Julian Pawlak, prezes KUPS. Barbara Groele, sekretarz generalny KUPS oraz Witold Płocharski, przewodniczący DSK



r e l ac j a

uwagę na nowe podejście w oczyszczaniu ścieków przemysłowych, któ-

re – według niego – jest kluczem do poprawy kosztów eksploatacyjnych

oraz redukcji kosztów inwestycyjnych.

Jak zachować wysoką efektywność produkcji na urządzeniach

procesowych radził słuchaczom Paweł Karendys z Tetra Pak Sp. z o.o.,

z kolei Michael Fuchs podzielił się z zebranymi swoją wiedzą z zakresu

innowacji oferowanych przez firmę Bucher Unipektin AG. Panowie Mariusz

Barwiński oraz Frank Schauz z GEA Westfalia Separator Polska Sp. z o.o.

zaprezentowali nowoczesne wirówki i dekantery do soków swojej firmy.

Legislacja i jakość sokówAktualny stan legislacji UE w branży sokowniczej – ambitny referat

o tym tytule przedstawił zebranym Jan Hermans z Europejskiego Stowarzyszenia

Soków Owocowych (AIJN), natomiast Alexandra Heinermann, reprezentująca

SGF International e.V zaprezentowała metody ochrony jakości i autentyczności

soków w Europie. O związkach polifenolowych w sokach w kontekście oceny ich

wartości prozdrowotnej i autentyczności opowiedział prof. dr hab. Jan Oszmiański

z Wydziału Nauk o Żywności, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu. Profesor

przedstawił proste i tanie metody rozpoznawania zafałszowań w sokach.

• Kazimierz Kujawa – Tym-bark-MWS Sp. z o.o. S.K.A.

• Józef Moszyński – SVZ Tomaszów Sp. z o.o.

• Dr Bożena Nosecka – Insty-tut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej

• Julian Pawlak – Prezes Zarządu Stowarzyszenia KUPS

• Krzysztof Pawiński - Grupa Maspex Wadowice

• Andrzej Rowicki – Dinter Polska Sp. z o.o.

• Stanisław Stępniewski – „ARED” Zakład Przetwór-stwa Owoców i Warzyw

• Dr Sylwia Skąpska – Insty-tut Biotechnologii Przemy-słu Rolno – Spożywczego

Podziękowania oraz Dyplom dla osób wybitnie zasłużonych dla branży sokowniczej oraz Stowarzyszenia KUPS:• Dr Janusz Berdowski• Martin Greeve• Jan Hermans• Stefan Kwiecień• Dr Bożena Nosecka• Dr Romuald Ozimek

• Julian Pawlak• Prof. dr hab. Witold Płocharski• Adam Podoba• Maria Przegalińska• Bronisław Wesołowski• Stanisław Bar • Prof. dr hab. Adolf Horubała • Prof. dr hab. Andrzej Jarczyk• Bogumiła Kasperowicz • Prof. dr hab. Eberhard Makosz



Profesor Oszmiański ocenia jakość sokowych innowacji

Katarzyna Baczkowska (Blücher) i Helmut Stoeger (Austria Juice)

Rozmowy przy dobrych sokach sprzyjają dobrej atmosfe-rze obrad. Na zdjęciu Aleksander Płonka (Sensient Food Colors) i Robert Ostrowski (Atlantic Chemicals Trading)

Można było popróbować owocowych nowości. Degustują przedstawiciele Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi: Karolina Załuska i Marta Dziubiak (Wydział Produktów Ogrodniczych, Departament Rynków Rolnych) Adam Głowacki, Ireneusz Lichota oraz Ingo Erik Stamer, wszyscy z Zentis


b r o w a r n i c t w o

Branża owocowo-warzywna już po raz szó-

sty spotkała się w Warce, aby podyskutować

o trendach rynkowych i najnowocześniejszych

technologiach produkcji. Ciekawym uzupeł-

nieniem ściśle technicznych czy technologicz-

nych tematów są referaty naukowe. W tym roku

zaproszenie przyjął prof. Tomasz Twardowski

z PAN. W przystępnym i interesującym refe-

racie przedstawił zebranym swoje stanowisko

oraz wyniki dotychczasowych badań dotyczą-

cych żywności genetycznie modyfikowanej.

Warto było posłuchać.

J a ko że ko s zu l a b l i ż s z a c i a ł u ,

zebranych zapewne bardziej intereso-

wały prognozy zbiorów oraz referaty

dotyczące cen i trendów rynkowych.

W t y m te m ac ie n i ez a s t ą p i o na j a k

zwykle była dr Bożena Nosecka z IE-

RiGŻ, która skupiła się w swym wystą-

pieniu na rynku soków zagęszczonych

w Polsce. Z kolei prof. Eberhard Makosz

przedstawił zebranym kalkulacje dot. cen

jabłek w skupie oraz prognozy dot. rozwoju

sadów przemysłowych. Dr Sylwia Skąpska

r e lac ja 2013



WARKA

Piotr Ziarko, Pall Tomasz Twardowski, PAN Eberhard Makosz Nikodem Lech, Mega

Sylwia Skąpska, IBPRS Bożena Nosecka, IERIGŻ Marek Jastrzębski, Pall Jacek Kowalik, Fructopol

Stefan Borowiec, Fructopol Piotr Podobiński, Netzsch Marta Struniawska, Greif Andreas Bruchmannn, DSM

foto

: APB


Daniel Olszewski (Flottweg), Adam Siekacz (DSM) oraz Mariusz Kowalczyk (Fructopol) – organizatorzy konferencji

z IBPRS w swoim wystąpieniu skupiła się na

jakości kondensatów aromatów owocowych,

z kolei wystąpienie Barbary Groele z KUPS

poświęcone było zmianom przepisów dot.

soków owocowych.

Tradycyjnie swoją ofertę przedstawiły firmy

– organizatorzy spotkania: Fructopol, Flottweg,

DSM oraz Netzsch, Pall, Novadan, Mega oraz

Greif. W sektorze wystawców można było

zapoznać się z ofertą firmy Blücher.

Tradycyjna kolacja tym razem zaskoczyła

zebranych. Sami musieli ugotować swoje posił-

ki. Przy okazji objawiły się nowe kulinarne talenty

a smak potraw na d ługo pozostan ie

w pamięci zebranych.

2013

reklama

WARKA

Nikodem Lech, Mega

Jacek Kowalik, Fructopol

Andreas Bruchmannn, DSM

foto

: APB



Doskonała atmosfera i niesłychanie ożywione dyskusje towarzyszyły pierwszej edycji Warsztatów Piwowarskich na Granicy, które odbyły się w Raciborzu, pod auspicjami tutejszego Browaru Zamkowego.

Impreza dedykowana była browa-

rom regionalnym, rzemieślniczym

i restauracyjnym. To niesłychane jak

dosadnie odczuć się dało na tym

właśnie spotkaniu efekt skali: browary

regionalne, warzące od 20 do 100

tysięcy hektolitrów rocznie (co –

w porównaniu z potężnymi zakładami

produkcyjnymi o mocach produkcyj-

nych przekraczających 7, 8 a nawet

9 milionów hekto jest wartością nie


Spotkanie, jakiego nie było od lat

największą) określa się terminem

umownym: małe. Tymczasem podczas

dyskusji z przedstawicielami browarów

rzemieślniczych nastąpiło nagłe prze-

mianowanie: małe stały się ogromne,

dysponujące sporym doświadczeniem,

kadrami, zapleczem i potencjałem.

Ta nieoczekiwana zmiana perspektywy

stała się silnym impulsem do wymiany

doświadczeń i poszukiwania wspólne-

go mianownika.

Bez wątpienia, imprezy branżowej

o takiej strukturze uczestników jeszcze

w polskim piwowarstwie nie było.

Program Warsztatów koncentrował

się na kwestiach istotnych dla małych

producentów piwa. Danuta Kukuła,

dyrektor browaru Spiż, podjęła te-

mat rozwoju minibrowarów w Polsce

i apelowała o wkładanie serca i czasu do

warzenia każdej warki piwa. Sebastian

Wawszczak z Akademii Morskiej w Gdy-

ni opowiedział zebranym o trendzie tzw.

browarów kontraktowych. Powołując się

na dane z USA zaryzykował tezę, iż roz-

wijający się browar kontraktowy prędzej

czy później zdecyduje się na budowę

własnego browaru rzemieślniczego.

Swoimi doświadczeniami w prowa-

dzeniu i zarządzaniu firmą podzielili się

z zebranymi Piotr Wypych z Browaru

Rzemieślniczego Artezan oraz Ma-

rek Jakubiak, właściciel Browarów

w Ciechanowie, Lwówku Śląskim oraz

Bojanowie. O wyzwaniach na najbliższe

lata opowiedział Andrzej Olkowski

z Browaru Kormoran.

Warsztaty PiWoWarskie

11-12 kwietnia 2013, RacibóRz

r e lac jaięcew j z d ję ć n a w w w . a p b i z n e s l . p


1

foto

: APB

Uciec przed metalowym kegiem

Okazuje się, że pomimo prze-

różnych rodzajów zabezpieczeń

małe browary nie potrafią poradzić

sobie z nieustającymi kradzieżami

metalowych kegów. W niektórych

przypadkach ginie nawet 90% całości

zapasów. Dlatego każde rozwiązanie

(keg plastikowy, opakowania bez-

zwrotne) są tutaj bardzo mile widziane.

Generalnie kwestia opakowań: zarzą-

dzania nimi, pozyskiwania i mycia to

sprawa niezwykle istotna dla małych

producentów. Dochodzi do tego, że

opakowanie bywa często droższe od

samego piwa.

Akcyza i VATSposób naliczania stawki Vat od

wysłodzin browarnianych to temat

w dalszym ciągu bardzo aktualny.

Cieniem na twarzach zebranych kładła

się także kwestia akcyzy od gęstwy

drożdżowej – od tematu raczej się nie

ucieknie. Sprawę próbował przybliżyć

zebranym Dariusz Copa z kancelarii

prawniczej etill.pl.

W trosce o dobry wizerunek

Szybka dewaluacja określeń ma-

jących charakteryzować wyjątkowy

rodzaj produkcji to niejedyne zmar-

twienie małych producentów. Jakość

piw z powstających jak grzyby po

deszczu browarów restauracyjnych

pozostawia wiele do życzenia a nie-

zbyt zorientowany konsument często

wady myli z zaletami. Równie często

przedstawiciele, ambasadorzy piw

niszowych, nie są zorientowani ani

w jakości, ani w technologii. Przywołano

zabawne przykłady spośród których

zdecydowanie wygrało określenie „nie

stosujemy słodów zwierzęcych”. Z temat

promocji małych browarów zmierzyła

się Agnieszka Wołczaska-Prasolik,

tymczasem Rafał Kowalczyk skupił się

na kwestiach jakości samego produktu.

Piwo ze słodu jest i basta?

W związku z dynamicznym rozwo-

jem przeróżnych piwnych wynalazków

pojawiła się idea, aby lobbować za

określeniem dokładnej definicji piwa.

Chodzi dokładnie o to, aby dumną

nazwę piwo mógł nosić tylko taki trunek,

który w swej zawartości ma więcej niż

50% surowców słodowanych.

Pomysł wydał się zebranym kon-

trowersyjny. Zgodzono się jednak, że

jest potrzeba dokładnego dookreślenia

czym jest naprawdę piwo.

Technika i technologiaNa spotkaniu nie zabrakło też pre-

zentacji specjalistycznych, dotyczących

kwestii technicznych i technologicznych

w niewielkich browarach. Janusz Ro-

zumecki (Centec) mówił o kontroli

poziomu tlenu i jakości w browarze do

50 tys. hekto, Jacek Grzech (Eurowater)

przedstawił propozycje przygotowania

wody technologicznej dla mniejszych

browarów, o możliwościach słodowni

w Gdańsku opowiedział Władysław

Jamborowicz (Malteurop Polska), tym-

czasem ofertę produkcji specjalistycz-

nych zbiorników dla branży browarniczej

przedstawiła Katarzyna Zysk (Hydro

Instal). O enzymach, jako metodzie na

obniżenie kosztów i poprawę jakości

mówił Cezary Góral (Biochem-Art).

Warsztaty PiWoWarskiew RaciboRzu

Wiemy już, że piwny megaprzemysł nie jest wiodącym

moderatorem rynku nowości. Kto więc jest? Kto może nas

uczyć, jak powinno smakować unikalne piwo? Odpowiedź

wydaje się oczywista – browary regionalne, restauracyjne i te,

które mienią się rzemieślniczymi. Małe browary są elastyczne

i wykorzystując korzyści swojej mikroskali dużo łatwiej mogą

„wejść w buty” kreatorów trendów. Potrafią produkować

niewielkie warki i na bieżąco dokonywać ewentualnych korekt

smaku. Mogą wreszcie wylać partię, w której coś poszło

nie tak – zapewne z wielkim żalem, ale za to bez większych

konsekwencji finansowych i utraty pozycji rynkowej.

Browary rzemieślnicze, w tym te, do których przyklejona

jest restauracja, mają szczególny udział w rozwoju rynku piw

specjalnych. Niejednokrotnie zakładane są przez piwnych

pasjonatów, a w warzelniach pracują byli lub dalej praktyku-

jący piwowarzy domowi. Na

kranach zaczynają pojawiać

się różne style, podobnie

jak to kiedyś miało miejsce

z bawarskimi piwami psze-

nicznymi. Uprzednio prawie

nieznany styl weizenbier

został rozpowszechniony

przez browary restauracyjne

tak dalece, że dziś prawie

wszyscy mają go w swoim

portfolio. Browar Ciechan

zaproponował w swoim

czasie p iwo miodowe,

które odniosło tak duży

sukces, że obecnie na

r ynku mamy przeszło

20 konkurencyjnych piw

z udziałem miodu w swoim składzie. Nakręciło to również

spiralę podaży piw aromatyzowanych i owocowych, zaczęły

powstawać trunki o smakach: karmelowym, czekoladowym,

śliwkowym, wiśniowym, korzennym, a nawet czosnkowym.

Tylko czy aby nie jest to ślepa uliczka?

Czy nadeszła pora, aby poszukać nowych trendów?

Przecież nie wszystkie nowinki powinny kręcić się

wokół dodatków aromatyzujących. Na szczęście widać

również tendencję i chęć eksperymentowania z innymi

surowcami oraz oryginalnymi technikami browarniczymi.

Ktoś zastosował antyczną odmianę pszenicy (Płaskurkę)

a inny ktoś np. dojrzewał piwo w starych beczkach dębowych.

Pojawiły się również piwa sezonowe np. dyniowe z udziałem

tegoż warzywa w recepturze i na okoliczność helloween.

Nie sposób wymienić wszystkich inicjatyw mniejszych

browarów. Było i jest ich tak wiele, że w pogoni za nimi browary

chyba zapomniały o podstawowych kwestiach jakimi są smak

i pijalność. Konsumenci coraz częściej zaczynają niestety

mówić o wadach i nietrafnych połączeniach smaków.

Stare jest noweTo, co na polskim rynku jest nowością, niekoniecznie

musi być nowe. Mogą to być przecież uznane już style piwa.

Angielskie bittery, irlandzkie stouty czy wreszcie amerykań-

skie IPA. Oprócz znanych porterów bałtyckich, które mają

już stałe miejsce w ofertach wielu browarów, właśnie takie

gatunki mają szansę na ugruntowanie swojej pozycji w naszej

piwnej przestrzeni. W szczególności jest to pole do popisu

dla nowoochrzczonych rzemieślników, ponieważ większość

z tych piw to piwa górnej fermentacji, czyli niewymagające

skomplikowanej instalacji i dużo łatwiejsze do uwarzenia.

Rafał Kowalczykbrowarzyciel.pl

Browarzyciel.pl To niezależna firma działająca w branży browarniczej, która świadczy usługi doradcze i szkoleniowe. Prowadzona jest przez Rafała Kowalczyka, doświadczonego piwowara - znawcę kultury i stylów piwa. Jako ekspert w zakresie sensorycznej oceny piwa jest od wielu lat sędzią podczas konkursów piwowarskich. Krytyk i recenzent rynku piwnego. Jest też szkoleniowcem i wykładowcą m.in. w Studium Piwa. Autor publikacji na temat piwa w magazynach hobbystycznych i prasie branżowej. Swoje usługi firma Browarzyciel kieruje do osób profesjonalnie zajmujących się piwem oraz pasjonatów „złotego trunku”.

Polski rynek piwa od kilku lat jest dość stabilny, kiedy przychodzi do analizy wielkości sprzedaży. Polacy wypijają podobne ilości per capita, ale coraz

bardziej interesują się nowościami. Oczywiście typowe jasne piwo dalej króluje na półkach, jednak piwa tzw. smakowe (albo specjalne) notują wzrosty rzędu

300% rok do roku. Nawet kiedy odejmie się udział napojów piwopodobnych (typu Radler) to i tak trzeba przyznać, że rynek znacznie się zmienia.

Piwojest trendy!

16 3 / 20 13



ok i em f acho w c a

Ponadto browary, które warzą klasyczne gatunki są nie tylko kreatorami

nowych trendów, ale również edukują polskich piwoszy. Ta kompozycja

odkrywania trunków na nowo sprawdziła się doskonale w temacie miodów

pitnych, win czy whisky. Konsumenci lubią poznawać historię swoich

ulubionych napitków, odwiedzać historyczne miejsca i coraz częściej

sięgać do tradycji.

Przykład? Piwo Grodziskie – trunek z historią, który pamięta jeszcze

wielu starszych konsumentów, a którego od przeszło dwóch dekad nie

ma na rynku. Dziś próbuje się odbudować to piwo jako odrębny styl,

a browary kontraktowe z pasją oferują go nam jako oryginalną alternatywę.

Inny przykład? Bawarski pszeniczniak – został prawie zapomniany w swojej

ojczyźnie. Powrót do tradycji sprawił wzrost jego udziałów rynkowych

z 1% do 35%, czyniąc go tym samym najbardziej popularnym stylem

w tamtym regionie.

Namawiając do klasycznych stylów nie odkrywam nic nowego.

Najnowszy projekt AleBrowaru pokazuje zmęczenie ekstrawagancją i chęć

powrotu do korzeni. W ofercie browaru pojawiły się ostatnio piwa z serii

Ortodox, czyli znane większości modelowe gatunki. Bez udziwnień, tylko

z dużą dozą troski, aby były „czystej krwi”. Ciekawy jestem, czy któryś ze

stylów zagości na stałe w ich ofercie. Po tym przecież rozpoznaje się dobrą

markę – po jakości, wielkości sprzedaży i niezmienności przez lata. Nie

zaś po performansie na okoliczność uwarzenia nowego piwa.

Zyskujemy wszyscyRynek staje się coraz bardziej barwny. Korzystają z tego wszyscy.

Małe browary mogą się odróżniać nie tylko od tych większych, ale

i od siebie nawzajem. Wchodząc na rynek piw niszowych, gdzie cena

jest dwu- a czasem trzykrotnie wyższa, mogą uzyskać wyższe marże.

Oprócz smaku oferują inne wartości, często niedostępne w piwach

mainstream’ owych. Praktyka wskazuje jednak, że pewne z tych wartości

są możliwe do zaadoptowania przez przemysł – np. brak pasteryzacji

lub uzyskiwanie nieklarowności. Nowe trendy wykorzystują więc

i większe browary. W ich ofertach pojawiają się zaakceptowane przez

konsumentów nowinki. Piwa pszeniczne, o których wspominałem kilka

akapitów wyżej są warzone albo na miejscu, albo importowane pod

postacią znanych marek np. Paulaner. Innym przykładem może być

szeroka dystrybucja Guinnessa lub ostatnio wprowadzone trzy nowe

piwa spod znaku Feniksa – Grimbergen. Duże browary, na wzór tych

mniejszych, wprowadzają również piwa sezonowe. Przykładem niech

będzie corocznie warzony Grand Champion konkursu piw domowych

Birofilia lub piwa Świętojańskie i Dożynkowe z Okocimia.

Zyskują słodownie, sklepy internetowe i popularne multitapy, czyli puby

w których oferuje się wiele marek piw beczkowych. Korzystają w końcu

sami konsumenci, którzy mają wybór. Oby tylko nie musieli dokonywać

wiecznych wyborów pomiędzy nieznanym i oby w końcu mieli sposobność

kupić swoje ulubione i sprawdzone trunki.

AD_directdrive hydrostop 105 x 297_Korr.indd 1 21.03.12 16:48

Po prostu lepsza wirówka:GEA Westfalia Separatordirectdirectdirectdirectdrive + hydrostopstopstopstopWszelkie możliwe, innowacyjne rozwiązania technicznew końcu dostępne również w wirówkach dlapiwowarstwa, sokownictwa, winiarstwa oraz innychnapojów.

GEA Westfalia Separator Polska Sp. z o.o.Aleje Jerozolimskie 212, 02-486 Warszawa, PolskaTelefon: +48 22 571 42 03, Fax: +48 22 571 42 [email protected], www.gea.com

engineering for a better world

rekl

ama


Odpowietrzanie wody za pomocą membran hydrofobowych

System DGS firmy Centec służy do odpowietrzania wody

za pomocą membran, wykonanych z hydrofobowych włókien

kanalikowych (membrana jest przepuszczalna wyłącznie

dla gazów). Urządzenie składa się z modułów, co oznacza,

że iż można go rozbudować jeśli w przyszłości zajdzie taka

potrzeba. Niniejszy tekst opisuje działanie urządzenia a także

wyjaśnia na jakiej zasadzie można zmniejszyć zużycie energii,

a tym samym zminimalizować koszty eksploatacji.

Z uwagi na to, że systemy kolumnowego odtleniania wody

prawie całkowicie wyparły z rynku odpowietrzacze próżniowe,

system DGS stanowi nowe, alternatywne rozwiązanie.

Stężenie rozpuszczonych gazów w wodzie jest proporcjonalne

do ciśnienia cząstkowego tych gazów w kontakcie z cieczą

(prawo Henry’ego, rysunek 1.).

Ciśnienie cząstkowe tlenu w warunkach atmosferycznych

wynosi 0,21 bar. Jeśli ciśnienie ulegnie zmianie np. poprzez

wprowadzenie próżni, zmieni się również ciśnienie cząstkowe

tlenu. Dzięki dodaniu gazu inercyjnego (czystego CO2 lub

N2, stopień czystości 99,98%) po stronie próżni, który

przenosi (lub „wypiera”) rozpuszczony tlen z wewnętrznej

strony membrany, a także jeszcze bardziej zmniejsza ciśnienie

cząstkowe, można osiągnąć w pełni optymalny i wydajny

proces odpowietrzania wody.

Ilość rozpuszczonych gazów w wodzie zależy również

od temperatury wody (rysunek 1). Oznacza to, że w wyższej

temperaturze rozpuszczalność gazów jest niższa.

Technologia odpowietrzania wody za pomocą membran z włókna kanalikowego

Wysoce wydajne odpowietrzacze (rysunek 2), składające

się z tysięcy membran z włókna kanalikowego, tworzą bardzo

dużą powierzchnię w niewielkiej objętości (około 120 m2 na

jeden kontaktor). Włókna kanalikowe umożliwiają ciągłe

rozpraszanie gazu. Wewnątrz włókna kanalikowego wytwarza

się warunki próżniowe (100 mbar) i dodaje niewielką ilość gazu

wypierającego (CO2 lub N 2).

W ten sposób ciśnienie cząstkowe tlenu wewnątrz włókna

kanalikowego wynosi prawie zero. Ze względu na różnice

ciśnień cząstkowych, zawartość rozpuszczonego tlenu w

wodzie spada praktycznie do zera.Aby jeszcze bardziej

zwiększyć wydajność urządzenia, moduł membranowy

jest podzielony na pół, dzięki czemu powierzchnia kontaktu

jest większa, a potencjał nawarstwiania się cząstek stałych

zawartych w wodzie ulega zmniejszeniu.

Przepływ krzyżowy wewnątrz modułu tworzy turbulencje

a zatem lepsze rozproszenie gazu. Najwyższą wydajność

osiąga się przy przepływie w przeciwnych kierunkach. Woda

przepływa w przeciwnym kierunku do gazu wypierającego.

Budowa urządzenia do odpowietrzania wody za pomocą modułów membranowych

Duża zawartość tlenu w piwie powoduje problemy orga-

noleptyczne w produkcie końcowym. Powodem lub celem

Martin JörgCentec GmbH

Optymalna eksploatacja – układ odtleniania DGS

Robert KoukolCentec GmbH

Janusz RozumeckiJMR/Centec GmbH Polska

Rys. 1.

Prawo Henry’ego: P 1 = H 1 • X 1 ; P 1 = Ciśnienie cząstkowe gazu, H1 = stała Henry’e-go, X 1 = stężenie rozpuszczonego gazu



t echno l o g i e

stosowania procesu odpowietrzania

jest uzyskanie wody pozbawionej

tlenu, stosowanej w różnych procesach

produkcji piwa:

• wstępne wypełnianie filtrów;

• płukanie wstępne i po procesie

filtracji;

• wypłukiwanie produktu z paste-

ryzatora;

• mieszanie;

• produkcja napojów na bazie piwa.

Po odpowietrzeniu wody należy

nie dopuścić do kontaktu wody z

powietrzem (lub wodą / mieszanką

produktów), przynajmniej do czasu

zamknięcia opakowania końcowego.

W przeciwnym razie proces odpowie-

trzania okaże się nieskuteczny.

Na tym etapie niezwykle ważną

rolę odgrywają pompy z uszczelkami

mechanicznymi lub kołnierze umiesz-

czone w różnych punktach procesu.

Jednym z kluczowych elementów

jest np. pompa zainstalowania przed

układem odtleniania.

Pompa doprowadzająca wodę do

modułu odpowietrzającego musi być

zbudowana tak, aby mogła pokonać

(niewielką) stratę ciśnienia na module,

wraz ze spadkiem ciśnienia podczas

wstępnej filtracji, a także wzrost ciśnie-

nia na zbiorniku buforowym odtlenionej

wody.

Nie ma potrzeby stosowania pomp

pośrednich, ponieważ ciśnienie robocze

może wynosić do 6 bar (przy pokojowej

temperaturze wody).

Czynniki wpływające na odpowietrzanie wody za pomocą modułów z włókien kanalikowych

Elementy urządzenia do odpowietrzania wody

Opisywany układ do odpowietrzania

wody DGS 400 zaprojektowano i skon-

struowano stosując następujące elementy:

• pompa zwiększająca ciśnienie wody:

40 m3/h, głowica: 8 bar,18,5 kW

• filtr cząstek Parker (30 kaset, wiel-

kość porów - 3 µm);

• moduły membranowe z włókien

kanalikowych Centec, DGS 4 x 10”,

• pompy próżniowe: Speck, VE 55 - 4x1,5 kW,

• moduł UV do odkażania Hanovia

AF3-51RCM (65 mJ/m²)

• miernik tlenu: CentecOxytransTR

• wstępne nasycanie dwutlenkiem

węgla: Centec,Vortex-Venturi-In-

jectorDN 100,

• sterownik PLC Siemens, seria SPSS7

Oznaczanie zawartości tlenu resztkowego w odpowietrzonej wodzie

Układ odtleniania zaprojektowano

tak, aby przy temperaturze wody 14°C

i maksymalnym natężeniu przepływu

400 hl/h, zawartość tlenu resztkowego

wynosiła < 0,02 mg/l (ppm).

Sterowanie urządzeniem opiera

się na poziomie odpowietrzonej wody

w zbiorniku buforowym, który steruje

falownikiem pompy zasilającej w wodę.

W przypadku, gdy do napełnienia

zbiornika buforowego potrzebna jest

mała ilość wody, natężenie przepływu

w urządzeniu jest niższe.

Rys. 2.

Rysunek 10 calowego modułu

Tab. 1. Zawartość tlenu resztkowego w wodzie w zależności od prędkości przepływu: (temperatura wody 14°C, próżnia: 100 mbar, zużycie CO2: 9,3 Nm3/h)

1. Powierzchnia

2. Temperatura wody (natężenie przepływu 400 hl/h; 4 moduły)

3. Zużycie CO2 w zależności od temperatury wody; 4 moduły

4. Próżnia (temperatura wody: 14°C)

Temperatura wody (°C) Ilość tlenu resztkowego (mg/l)12 0,02514 0,02016 0,01618 0,01220 0,009

Natężenie przepływu

(hl/h)

Zawartość tlenu resztkowego

(mg/l) 100 0,002 200 0,003 300 0,007 400 0,02

Temperatura wody (°C)

Natężenie przepływu (hl/h)

Zużycie CO2 (Nm3/h)

12 400 ok. 10,0 14 400 ok. 9,3 16 400 ok. 8,7 18 400 ok. 8,1 20 400 ok. 7,5

Próżnia (mbar)


Zawartość tlenu resztkowego (mg/l)

80 400 0,020 90 400 0,023 100 400 0,026 120 400 0,033 150 400 0,048

Około 50% dodanego CO2 rozpuści się w wodzie, a zatem około 50% gazu używa się do nasycania dwutlenkiem węgla.

foto

: JM

R/C

ente

c


Przy niższych natężeniach przepływu,

proces odpowietrzania jest bardziej

intensywny ze względu na większa ilość

czasu jakim dysponujemy na usunięcie

tlenu z wody. W takim wypadku, można

osiągnąć niższą zawartość tlenu resztko-

wego niż zakładaną. Tabela 1 pokazuje

tę zależność.

Zmniejszenie zużycia energii elektrycznej

Aby zmniejszyć ilość energii zużywanej

przez pompy próżniowe, liczba pracują-

cych pomp zależy od natężenia przepływu

w procesie odpowietrzania wody.

Jeżeli potrzeby są niewielkie, to

produktywność procesu odpowie-

trzania jest również niższa. Również

próżnia i gaz wypierający mają wpływ

na wydajność odpowietrzania.

Biorąc pod uwagę ten parametr, pompy

próżniowe można wyłączyć lub włączyć w

zależności od natężenia przepływu.

Na wyjściu urządzenia, zainstalo-

wano miernik tlenu. W zależności od

natężenia przepływu oraz zawartości

tlenu resztkowego, mogą pracować

dwie, trzy lub cztery pompy próżniowe.

Zmniejszenie zużycia CO2Jak już wspomniano powyżej, zuży-

cie CO2 zależy od natężenia przepływu

i zawartości tlenu w wodzie zasilającej

urządzenie. Jest to zatem związane z

liczbą pracujących pomp próżniowych.

Również miernik tlenu, zainstalowany

na wyjściu, reguluje zużycie CO2.

Na tym etapie należy mieć świa-

domość istniejących ograniczeń wyni-

kających z konieczności zapobiegania

kawitacji pomp próżniowych.

Modułowa budowa urządze-nia i możliwość rozbudowy

Opisane urządzenie do odpowietrzania

wody charakteryzuje się wydajnością do

400 hl/h i można ją zwiększyć do 600 hl/h.

W tym celu niezbędny jest montaż dwóch

dodatkowych modułów membranowych i

jedna dodatkowa pompa próżniowa.

W celu uzyskania jednorodnego

procesu odtlenienia, w szeregu zainstalo-

wanych membran instalację rurową pomp

próżniowych wykonano zgodnie z zasadą

„Tichelmanna”, co oznacza, że straty

ciśnienia gazu wypierającego przed i za

modułami (do i z każdego modułu) są takie

same ze względu na równą długość rur.

W przypadku rozbudowy urządzenia,

by osiągnąć wydajność do 600 hl/h, dwa

rzędy modułów pracują równolegle, każdy

składa się z trzech modułów ustawionych

szeregowo. Rozbudowując urządzenie,

potrzebne są dodatkowe rury, zgodnie z

zasadą „Tichelmanna”.

Mycie w systemie CIPMaksymalna temperatura mycia CIP dla

membran z włókien kanalikowych wynosi

85°C. Należy unikać wyższych temperatur,

w przeciwnym razie moduły mogą ulec

uszkodzeniu.

Do mycia urządzenia można stoso-

wać sodę spożywczą i kwas fosforowy:

o stężeniu w zakresie 1…3%.

Środki te nie powinny zawierać środków

powierzchniowo czynnych, ani żadnych

innych substancji chemicznych.

Częstotliwość mycia zależy od ilości

godzin pracy urządzenia i wyników kontroli

czystości mikrobiologicznej.

Instalację rurową urządzenia zaprojek-

towano tak, aby system UV myć oddzielnie,

raz w tygodniu (aby zachować czystość lamp

UV), poprzez ominięcie modułów membrano-

wych. Membrany są również chronione przez

przekaźnik temperatury na wlocie urządzenia

w celu zapewnienia, że temperatura cieczy

myjącej wynosi <85°C, w przeciwnym razie,

roztwór myjący omija układ.

Doświadczenia z urządzeniem DGS

Opisywany układ odtleniania jest

w eksploatacji od października 2003r. Od

czasu instalacji, urządzenie pracuje bezpro-

blemowo. Podczas pracy systemu, udało

się zoptymalizować koszty eksploatacji

urządzenia.

Dodatkowe koszty związane z optyma-

lizacją zużycia energii były niewielkie (zawór

sterujący, reduktor ciśnienia, przepływo-

mierz obrotowy z sygnałem wyjściowym,

dodatkowe programowanie). Urządzenie

(rysunek 4, schemat 5) wraz z podłączoną

siecią CO2 jest w pełni zintegrowane z

systemem CIP, a ponadto istnieje możliwość

mycia wyłącznie włókien kanalikowych, jeśli

zajdzie taka potrzeba.

Aby uniknąć strat wody spowodowa-

nych użyciem pomp próżniowych, dobu-

dowano również system do odzyskiwania

wody. Dzięki temu straty wody wynoszą

tylko 1-2 litry dziennie.

System UV dobrano tak, aby mniejsze

natężenie promieni UV (mniejsze zanieczysz-

czenie lamp w ciągu tygodnia) zrekompenso-

wać liczbą zainstalowanych lamp UV.

Tab. 2.

Ilość pracujących pomp próżniowych zależy od natężenia przepływu

Tab. 3.

Pokazuje tę zależność przy temperaturze wody T = 14°C

Rys. 4.

System odpowietrzania wody DGS 400 w browarze Paulaner



100 0,002 200 0,003 300 0,007 400 0,02



100 0,002 200 0,003 300 0,007 400 0,02

foto

: JM

R/C

ente

c



t echno l o g i e

Największe brawa należą się niewątpliwie działowi public

relations koncernu. To zaiste duże wyzwanie: pozyskać do

współpracy stowarzyszenia domowych browarników, zapewnić

komfortowe warunki współpracy i – na końcu – zorganizować

największe święto domowego browarnictwa w Polsce. Żaden z

uczestników złego słowa nie powie. Chyba że na konkurencję…

Dzięki sporemu wysiłkowi, staraniom wielu specjalistów

i niekonwencjonalnym działaniom, stała się Grupa Żywiec

liderem piwnych smaczków, mecenasem rozwoju domowego

piwowarstwa i kuratorem piw rzemieślniczych. Kolejny etap

zmagań o żółtą koszulkę lidera polskiego rynku piwa zakończony.

Punkt dla Heinekena.

Festiwal Birofilia – wielki sukces Grupy Żywiec

Festiwal jest okazją do spotkania piwowarów domowych i rzemieślniczych. Przy kuflu piwa wymienia się plotki i receptury. W tym roku naszym przewodnikiem został Michał Grossman z browaru Majer. Na zdjęciach poniżej z licznymi przyjaciółmi...

Z Bogdanem Szponarem z Browaru Grodzka 15, Lublin

Z Tomaszem Rogaczewskim z Pracowni Piwa

Z Dorotą Chrapek piwowarką domową

Z Jackiem Materskim z Browaru Artezan

Rzeczywistość potrafi zadziwić. To niejedyna

moja refleksja po ostatnim festiwalu Birofilia. Czy kilka

lat temu przyszłoby komuś do głowy, że największą imprezę

domowych browarników zorganizuje i zasponsoruje

jeden ze światowych potentatów piwnych?

Że piwni rzemieślnicy, będący – teoretycznie –

w opozycji do głównego nurtu tzw. piw masowych, zbiorą

się tak licznie pod sztandarami firmy

sprzedającej 11 500 000 litrów piwa rocznie?

Jest wiele festiwali piwa w europie, ale ten w Żywcu Jest unikalny. Jestem przekonany, Że nie ma innego duŻego browaru, który zaprasza na swóJ teren tylu piwowarów, aby promować piwo. a Jest tu Jego naprawdę duŻy wybór – powiedział conrad siedl, członek Jury konkursu piw domowych, dziennikarz i popularyzator piwa, Juror międzynarodowych konkursów piwnych, autor wielu ksiąŻek o piwie.

22 e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl


3 / 20 13

r e l ac j afo

to: A

PB

foto

: APB

Z Jackiem Materskim z Browaru Artezan

Z Krzysztofem Juszczakiem piwowarem domowym

Z Wojciechem Piaseckim piwowarem z Browaru Piwna Gdańsk,

oraz Filipem Paprockim, piwowarem w Lubrow GdańskZ Bartkiem Napierajem z AleBrowar

Z Michałem Saksem, piwowarem Brovarnia Gdańsk

RAND CHAMPION 2013Głównym punktem żywieckiego festiwalu było wybranie Grand Championa Birofilia 2013, czyli najlepszego piwa domowego w

Polsce. W tym roku w konkursie wystartowało 161 piwowarów, którzy do konkursu zgłosili rekordowe 432 piw. Jury pod przewodnictwem Krzysztofa Lechowskiego, Prezesa Polskiego Stowarzyszenia Piwowarów Domowych zdecydowało, że najlepszym piwem 2013 r. jest Imperialne India Pale Ale uwarzone przez Czesława Dziełaka z Wyłudek w województwie podlaskim.

W nagrodę twórca receptury piwa domowego Imperialne India Pale Ale uwarzy je ponownie w Brackim Browarze Zamkowym w Cieszynie przy wsparciu piwowarów Grupy Żywiec w skali kilka tysięcy razy większej. Marzeniem każdego piwowara domowego jest, aby smak jego piwa poznało jak najwięcej piwoszy. Dzięki sieci dystrybucji i rozbudowanej sprzedaży Grupy Żywiec co roku dokładnie 6 grudnia każdy Grand Champion trafia na półki sklepowe w całej Polsce. Zwycięskie piwo 2013 r. charakteryzuje się wyraźnymi aromatami chmielu i ma barwę bursztynu.

Styl Imperial India Pale Ale (18-24o Blg): Zwane też czasami Double IPA, to młody styl piwa, który narodził się w USA. Browary rzemieślnicze w Stanach Zjednoczonych zafascynowane możliwościami jakie dają amerykańskie odmiany chmielu zaczęły warzyć piwo, które będzie jeszcze mocniej chmielone niż amerykańska odmiana IPA. Aby zrównoważyć wysoki poziom goryczki konieczne było zwiększenie ekstraktu początko-wego. Przymiotnik Imperial został zaczerpnięty od stylu Russian Imperial Stout. Nie ma on uzasadnienia historycznego, a raczej używany jest przez analogię do piwa bardzo mocnego i bardzo bogatego w smaku.

Barry Sheehan, dyrektor ds. sprzedaży i dystry-bucji Grupy Żywiec pełnił zaszczytną funkcję gospodarza festiwalu

Janusz Konieczny, dyrektor Browaru w Cieszynie – to pod jego nadzorem uwarzony będzie kolejny już Grand Champion

Silna ekipa z Browaru

w Leżajsku

Jerzy Dwornicki, dyrektor żywiec-

kiego browaru był współgospodarzem

całej imprezy

Grupa Żywiec organizuje również dodatkowy konkurs w kategorii Open dla pracowników swoich browarów. Na zdjęciu zwycięzcy


foto

: APB



24 3 / 20 13

Wojciech MrugalskiKompania Piwowarska

Otwarte kadzie

– czy na pewno dobre?

Systemy fermentacji piwa można podzielić na tradycyjne

(fermentacja otwarta) i bardziej nowoczesne (fermentacja

w tankach cylindryczno-stożkowych). Jak wskazuje

nazwa, pierwsza metoda polega na tym, że piwo fermentuje

w kadziach otwartych – mogą one różnić się między sobą

wielkością, kształtem i materiałem, z którego są wykonane.

Obecnie systemy fermentacji otwartej są wykorzystywane

głównie w starszych browarach.

Jakość i powtarzalność smakuNowoczesne browary stosują fermentację w tankach

zamkniętych. Przyczyn odejścia od fermentacji otwartej jest

wiele, a na pierwszym miejscu znajdują się te związane z ja-

kością piwa. Podczas fermentacji w otwartych kadziach piwo

utlenia się, co przyspiesza procesy starzenia się napoju, a to

z kolei powoduje, że ma on znacznie krótszy czas stabilności

smakowej (znacznie szybciej pojawiają się posmaki utlenione).

Innym aspektem kontaktu z powietrzem na etapie fermentacji

jest utrudnione utrzymanie czystości mikrobiologicznej piwa.

W powietrzu są obecne mikroorganizmy, zarówno drożdże,

jak i bakterie czy pleśnie, dlatego znacznie trudniej jest

uchronić piwo przed zakażeniem. Wprawdzie mikroorganizmy

zostają później zniszczone w procesie pasteryzacji, jednak

produkty ich metabolizmu mogą wpłynąć niekorzystnie

na profil smakowy i klarowność piwa. Dodatkowo przy

stosowaniu różnych szczepów drożdży istnieje bardzo duże

prawdopodobieństwo zakażenia krzyżowego kulturami

drożdżowymi poszczególnych partii piwa. Wreszcie uwal-

niający się dwutlenek węgla sprawia, że piwo zielone (piwo

świeżo po fermentacji, przed dojrzewaniem na leżakowni) jest

w mniejszym stopniu nasycone CO2.

– W skrócie – podczas fermentacji otwartej trudniej

jest kontrolować parametry produkcji i osiągnąć stabilną,

powtarzalną jakość produktu – tłumaczy Gregor Palka,

główny technolog w Kompanii Piwowarskiej. – Tymczasem

konsument oczekuje, że jego ulubione piwo zawsze będzie

smakować tak samo, bez względu na to, gdzie i kiedy je kupi.

Każde odstępstwo od profilu smakowo-zapachowego piwa, do

którego przyzwyczaili się konsumenci, traktowane jest przez

nich nie jako ciekawostka, zaleta danego piwa, ale jego wada.

Z korzyścią dla środowiska i higieny pracyNie bez znaczenia jest też kwestia bezpieczeństwa pracy

i ochrony środowiska. Podczas fermentacji otwartej dwu-

tlenek węgla jest uwalniany swobodnie do pomieszczenia,

a jego stężenie może wzrosnąć do poziomu niebezpiecznego

Piwo to napój, który liczy sobie tysiące lat, dlatego zachowanie elementów tradycji w procesie jego warzenia ma duże znaczenie. Jednak niektóre tradycyjne rozwiązania są stopniowo zastępowane nowoczesnymi, wpływającymi korzystnie na jakość piwa. Tak jest m.in. z fermentacją zamkniętą.

po l emik a

Gregor Palka

foto

: Kom

pani

a Pi

wow

arsk

a

Pogoda w tym roku nie dopisała, jednak nic nie mogło odstraszyć praw-dziw yc h mi łośn ików dobrego piwa. Wrocław-ski Festiwal ma przecież swoje grono wiernych fanów.

Szeroka oferta znako-mitych piw jest głównym magnesem. Piwoszy przy-ciągają również specjalne edycje kolekcjonerskie, gadżety oraz specjali-styczne spotkania.

Warsztaty dla piwnych pasjonatów

Do ut rz y my wa n ia zada ne j temperat ur y w domowym warzeniu piwa mogą służyć: mokra koszulka wokół fermen-

tatora, lodówka styropia-nowa chłodzona/ogrze-wana butelkami PET, pas grzewczy, lodówka na wino lub lodówka z za-montowanym czujnikiem i sterownikiem – również takich pomocnych suge-stii można było wysłu-chać podczas kolejnych Warsztatów Piwowar-skich, skierowanych do domowych browarników.

Wystawa i konkurs piw domowych

W zamkowych podzie-miach można było skoszto-wać piw wyprodukowanych w warunkach domowych a spec jaliści sensorycy oceniali piwo, zgodnie z profilami.

Wrocław 2013

FESTIWAL DOBREGO PIWA


dla zdrowia. Aby tego uniknąć, trzeba zapewnić bardzo

wydajną wentylację pomieszczenia, wprowadzając do niego

powietrze, z reguły cieplejsze. Natomiast w przypadku

fermentacji zamkniętej usuwanie CO2 jest znacznie łatwiejsze

i w mniejszym stopniu przedostaje się on do pomieszczeń.

W nowoczesnych systemach fermentacji powstający

dwutlenek węgla (poduszka CO2) dodatkowo zabezpiecza

piwo przed dostępem tlenu.

Fermentacja otwarta jest również znacznie bardziej

kosztowna i niekorzystna dla środowiska, ponieważ do mycia

zbiorników muszą być używane bardzo duże ilości środków

czystości i wody. W procesie nie tylko kadzie ale także całe

pomieszczenie piwnicy również musi być chłodzone, aby

zapewnić niską i stałą temperaturę przez cały rok (5-6 st. C).

A to z kolei pochłania bardzo duże ilości energii. Nowoczesne

tankofermentory posiadają indywidualne, podzielone na strefy

instalacje chłodzenia, pozwalające na precyzyjną kontrolę

temperatury.

Istotną rolę odgrywają – choć bardziej dla browarów niż dla

konsumentów – także czynniki technologiczne i logistyczne.

W fermentacji otwartej pojemności zbiorników są niewielkie

w stosunku do wykorzystywanej powierzchni. Natomiast

w metodzie fermentacji zamkniętej większe pojemności

zbiorników zamkniętych, a zarazem zajmowanie mniejszych

powierzchni pozwala osiągać duże wydajności browarów.

Na przykład w browarze Lech w Poznaniu na stosunkowo

małej powierzchni znajdują się aż 92 tankofermentory, każdy

o pojemności ok. 5 tys. hektolitrów.

Mało praktycznie, choć spektakularnieWyraźna przewaga metody zamkniętej, która polega na

poprawie jakości piwa, lepszej kontroli tego etapu produkcji,

redukcji negatywnego wpływu na otoczenie, zwiększeniu

bezpieczeństwa pracy i wydajności piwnic fermentacyjnych,

spowodowała praktycznie całkowite przejście we współcze-

snym piwowarstwie z metod fermentacji otwartej na systemy

fermentacji w tankach cylindryczno-stożkowych.

Jednego nie można fermentacji otwartej odmówić – jest

bez wątpienia dość „widowiskowa” ze względu na unoszące

się połacie piany o często brązowawej czy brunatnej od

osadów i drożdży barwie. Z tego powodu część browarów

wciąż wykorzystuje otwarte kadzie fermentacyjne. Na

przykład w Pilźnie wycieczki mogą oglądać kilka działających

drewnianych kadzi, jednak piwo z nich nie trafia do rozlewu.

Jest podawane na miejscu osobom zwiedzającym browar jako

atrakcja turystyczna, a więc trwałość smakowa i podatność

na starzenie czy utlenienie nie mają w tym wypadku wielkiego

znaczenia.

Kompania Piwowarska jest

największym przedsiębiorstwem

piwowarskim w Polsce.

Kilkusetletnie doświadczenia

w warzeniu piwa, nowoczesne technologie

i rygorystyczne przestrzeganie

zasad produkcji na światowym

poziomie gwarantują najwyższą

jakość naszych produktów.

Kompania Piwowarska (utworzona

w 1999 roku) posiada trzy

browary (w Tychach,

Poznaniu i Białymstoku) oraz oddziały handlowe na

terenie całego kraju. Kompania

Piwowarska prowadzi także

działalność społeczną

oraz programy edukacyjne

popularyzujące odpowiedzialność

i umiar w konsumowaniu

alkoholu. Wielkość sprzedaży

osiągniętej przez KP w roku

finansowym zakończonym

31 marca 2013 r. wyniosła 14,5 mln hektolitrów piwa.

Alkoholowy napój wyrabiany z miodu to typowo polski, tradycyjny specjał. Jak wygląda rynek miodów pitnych z perspek-tywy najstarszego w Polsce producenta – Spółdzielni Pszczelarskiej APIS?

Przeciętny Polak zjada miodu o 100 gramów

rocznie mniej od przeciętnego Europejczy-

ka (odpowiednio: 550 i 650

g r a m ów ro czn ie) , d l a te g o

w rynkowych analizach pol-

ski rynek określany jest jako

obiecujący. Tymczasem ponad

80% lubelskiej produkcji pitnych

miodów sprzedawane jest na

polskim rynku, reszta trafia do

odbiorców w UE, USA, Japonii,

Australii i Chinach.

Ale miód pitny to nie to samo to „zwykły” miód.

Polska importuje sporo miodu (w 2010 roku było to

2,7% całego europejskiego importu), tymczasem

miód pitny to typowo tradycyjny, lokalny specjał

(ponoć popularny również na Litwie i w Etiopii).

Okazuje się też, że Chińczycy nie produkują

miodu pitnego. Dlaczego? Bo jest to proces

skomplikowany i wymaga doświadczenia. Spół-

dzielnia Pszczelarska APIS z Lublina jest jednym

z niewielu producentów tego szlachetnego trunku.

Proces jest długotrwały, leżakowanie trwa od pół-

torej roku do nawet sześciu lat. Wymaga wiedzy

i doświadczenia.

Iwona Duda, APIS: Mocno walczymy, aby spopularyzować spożycie miodów pitnych. Zauważamy jednocześnie trend powrotu do korzeni. W 2008 roku zarejestrowaliśmy nasze miody w kategorii Gwaranto-wana Tradycyjna Specjalność w Komisji Europejskiej.

W APISIE miód produkuje się z surowca dostarczanego przez członków Spółdzielni. Na zdjęciu Robert Niezgoda, pracownik spółdzielni, prezentuje tradycyjną więzę – wosk grawerowany w kształt pszczelich komórek. Pszczoła odbudowując go – składa tam miód.

Od 2011 r. również Unilever Polska konsekwentnie realizuje

założenia zrównoważonego modelu biznesowego w swojej

działalności. W opublikowanym właśnie raporcie dotyczącym

postępów w wypełnianiu planu „Życie w sposób zrównoważony”

w Polsce – firma prezentuje przykłady inicjatyw, które mogą

zwiększyć sprzedaż i zmniejszyć koszty, przy jednoczesnej redukcji

wpływu na środowisko naturalne.

Wymierne efekty w liczbach:

• zwiększenie efektywności ekologicznej we wszystkich czterech

fabrykach na terenie kraju przy jednoczesnej redukcji emisji

CO2 na tonę produkcji o 11% w porównaniu z 2011 r. i o 62%

z rokiem 2008,

• podniesienie efektywności operacyjnej w łańcuchu dostaw, która

pozwoli m.in. zmniejszyć dystans przemierzany przez ciężarówki

firmy na polskich drogach o ok. 20 mln km do 2015 r. i w efekcie

zmniejszyć emisję CO2.

Oszczędzaj, chwal się i zarabiaj – czyli strategia zrównoważonego rozwoju

Umieszczenie zrównoważonego rozwoju w sercu modelu biznesowego ma pomóc wielu firmom, szczególnie światowym gigantom, w zwiększeniu sprzedaży przy jednoczesnym obniżeniu kosztów i ryzyka działalności.

Paweł Jezierski, starszy specjalista ds. komunikacji w Unilever Polska: Inspiracji do działań zgodnych z ideą zrównoważonego rozwoju i obniżenia naszego wpływu na środowisko naturalne szukamy wszędzie. W naszych fabrykach, gdzie priorytetem jest zwiększanie eko-efektywności produkcji, często sami pracownicy proponują różne rozwiązania. Dzięki temu, że mamy ponad 250 zakładów produkcyjnych na całym świecie – łatwiej nam dzielić się dobrymi praktykami.

Harm Goossens, prezes Unilever w Europie Środkowo-Wschodniej: Idea zrównoważonego rozwoju jest nie tylko integralną częścią naszej

strategii biznesowej, ale przede wszystkim motorem innowacyjności oraz konkurencyjności.

Wierzymy, że takie podejście w każdym aspekcie naszego funkcjonowania, począwszy od pozyski-

wania surowców, poprzez organizację łańcucha dostaw, aż po edukację konsumentów w zakresie korzystania z naszych produktów, jest warunkiem

niezbędnym do dalszego rozwoju firmy.

pitne

miody pitne

miody Staropolskie Staropolskie

e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl26 3 / 20 13

foto

: Uni

leve

rfo

to: U

nile

ver

foto

: APB

Nasz kontakt:

Wild Polska Sp. z o.o.

Marcinkowo 127

11-700 Mrągowo

tel. 607 269 809

[email protected]

00 okl fmb1_13:Layout 1 3/1/13 11:55 AM Page 4

Produkcja mleka na świecieNie wszystkie regiony świata mają

jednakowe warunki do produkcji mleka.

W niektórych częściach globu warunki

klimatyczne, przyrodnicze, ekono-

miczne sprzyjają produkcji mleka,

podczas gdy w innych prowadzenie

produkcji wymaga znacznie więcej

nakładów i dlatego jest drogie. Analiza

rozmieszczenia geograficznego pro-

dukcji mleka na świecie wykazuje, że

kraje duże terytorialnie i o sprzyjających

warunkach naturalnych do produkcji

mleka charakteryzują się największą

jego produkcją.

Większość światowej produkcji

skoncentrowana jest na najbardziej

sprzyjających obszarach: w Europie,

obu Amerykach, Oceanii i południo-

wo-wschodniej Azji. Na światowym

rynku mleczarskim odnaleźć można

pięć głównych rodzajów mleka ze

względu na jego pochodzenie. Jest

to mleko krowie, bawole, owcze, ko-

zie i wielbłądzie. Dominujący udział

w światowej produkcji ma mleko krowie

(które w latach 2000 – 2011 stanowiło

83,4% - 84,4%). Według danych FA-

Ostat osiągnęła ona poziom 727,05 mln

ton w 2011 r. Wolumen produkcji mleka

krowiego w 2011 ukształtował się na

poziomie 606,66 mln ton. Jego udział

jednak maleje na rzecz mleka bawołów,

wytwarzanego przede wszystkim

w państwach południowej Azji - Indiach

(ponad 2/3 łącznej ilości) i Pakistanie

(ok. 25%).

Produkcja mleka w Unii Europejskiej

Europa do 2005 roku odgrywała

najważniejszą rolę w produkcji mleka,

obecnie jest to Azja. Udział tego kon-

tynentu w produkcji mleka przekroczył

poziom 36,9% w 2011 roku. W Europie

wytwarza się ok. 30% mleka w skali

światowej (29,62% w 2011 roku przy

215,37 mln ton). Udział tego regionu

Ogólna charakterystyka sektora mleczarskiego w UE

Wykres 1.

Produkcja mleka na świecie z podziałem na rodzaje w latach 2009-2011

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych FAOstat

Adam BugałaStarszy specjalista

ds. rynku mleka i przetworów

mlecznych FAMMU FAPA

foto

: sxc

.hu

e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl 293 / 20 13

maleje, głównie ze względu na dy-

namiczny rozwój produkcji mleka na

największym kontynencie.

Ponad 70% produkc j i mleka

w Europie przypada na Unię Europej-

ską, która traktowana jako jednolity

rynek jest największym producentem

mleka na świecie. W 2011 roku pro-

dukcja mleka w krajach Wspólnoty

osiągnęła poziom 155,25 mln ton

i stanowiła 21,35% produkcji światowej.

Pod względem wielkości produkcji

mleka w skali roku, UE wyprzedza Indie

(119,4 mln ton w 2011 roku) i USA (ponad

89 mln ton w 2011 roku).

Produkowane w Unii mleko po-

chodzi przede wszystkim od krów

mlecznych. W latach 2000 – 2011

stanowiło ono od 96,6% do 96,9%

produkcji mleka ogółem. Analizując

produkcję mleka w poszczególnych

krajach Wspólnoty zauważalna jest

znaczna dominacja mleka krowiego

nad pozostałymi jego typami, wyjątek

stanowi jedynie Grecja, gdzie dużą rolę

odgrywa mleko owcze, a także kozie.

Z uwagi na tak silną dominację mleka

krowiego w produkcji w UE w dalszej

części analizy skupiono się wyłącznie

na mleku krowim. Produkcja mleka

krowiego w Unii Europejskiej w ana-

lizowanym okresie 11 lat znacznie się

zwiększyła (tabela 1.1). W 2011 roku

wynosiła ona 150,2 mln ton i zwiększyła

się w stosunku do 2000 roku o 22% (27,1

mln ton). Obserwując produkcję mleka

w UE w latach 2000-2011 zauważyć

można dwa wyraźne skoki: w 2004 roku

i w 2007 roku (wykres 1.1). Zdarzenia

te związane są z rozszerzeniami Unii

Europejskiej.

Dnia 1 maja 2004 roku nastąpiło

największe w historii rozszerzenie UE.

Do wspólnoty wstąpiło 10 krajów, czyli

Estonia, Łotwa, Litwa, Polska, Czechy,

Słowacja, Węgry, Słowenia, Malta oraz

Cypr. W 2007 roku natomiast dołączyły

Bułgaria i Rumunia. Poza tymi wyraźny-

mi wzrostami produkcję mleka krowiego

w Unii Europejskiej charakteryzują

nieznaczne wahania. Podobnie jest

w przypadku konsumpcji świeżych

produktów mleczarskich w Unii Eu-

ropejskiej. Spożycie tych przetworów

w analizowanym okresie wzrosło

jednak nieznacznie. W 2011 roku

osiągnęło ono poziom 47,03 mln ton

i było wyższe o 1,33 mln ton (+2,9%)

Tabela 1.

Produkcja mleka w krajach UE w latach 2000-2011 (mln ton)

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych FAOstat

Wykres 2.

Produkcja mleka w Unii Europejskiej w latach 2000-2011 (mln ton)

Źródło: Opraco-wanie własne na podstawie danych FAOstat


r ynek

30 3 / 20 13

ś w i a t o w a p r o d u k c j a m l e k a

niż w roku 2001. Jak już wspomniano

wyżej, produkcja mleka krowiego

jest silnie uzależniona od warunków

klimatycznych (m.in. od ilości opadów

atmosferycznych oraz długości okresu

wegetacji roślin). Najlepsze występują

w państwach północnej i zachodniej Eu-

ropy skąd pochodzi piątka największych

producentów mleka w UE – Niemcy

(30,3 mln ton), Francja (24,4 mln ton),

Wielka Brytania (14,2 mln ton), Polska

(12,4 mln ton), i Holandia (11,6 mln

ton). Ich łączna produkcja stanowiła

w 2011 roku ok. 62% ogółu produkcji

mleka w UE-27, kształtującego się na

poziomie 150,16 mln ton. Przygląda-

jąc się uważniej wielkości produkcji

mleka w poszczególnych krajach Unii

zauważalna jest znaczna dyspropor-

cja. Z tego względu postanowiono

podzielić kraje Wspólnoty na grupy.

Wykorzystano przy tym metodę

kwartyli, biorąc pod uwagę roczną

wielkość produkcji mleka krowiego

w 2011 roku. Tym sposobem wyzna-

czono trzy grupy państw, dzielące

zbiorowość w stosunku 25:50:25,

szczegóły zawiera tabela 1.

W grupie G1 znalazło się 6 państw

o największej produkcji mleka w UE,

do wspomnianej wyżej piątki dołączyły

Włochy (10,5 mln ton). Produkcja mleka

krowiego grupy G1 stanowiła w 2011

roku 69% (103,5 mln ton) ogółu tego

surowca wytworzonego w tym czasie

w UE. W grupie G2 znalazły się takie

państwa jak: Hiszpania, Irlandia, Dania,

Rumunia, Austria Belgia, Szwecja,

Czechy, Finlandia, Portugalia, Litwa,

Węgry, Bułgaria i Słowacja. Produkcja

tej grupy w 2011 roku osiągnęła poziom

43,3 mln ton (29% produkcji mleka

krowiego w UE). W grupie G3 znalazły

się natomiast najmniej istotne kraje

UE pod względem rocznej produkcji

mleka krowiego: Litwa, Grecja, Estonia,

Słowenia, Luksemburg, Cypr, Malta.

Produkcja mleka grupy G3 osiągnęła

poziom 3,4 mln ton, czyli ok. 2% ogółu

w UE.

Zmiana wielkości produkcji mleka w krajach Unii Europejskiej

Spośród analizowanej 20 państw

UE (grupy G1 i G2) w latach 2000-2011

największy wzrost produkcji mleka

krowiego nastąpił w Irlandii (+7,3%),

Niemczech (+7%) i Hiszpanii (+6,8%).

Największe zniżki dotyczyły natomiast

Węgier i Bułgarii, które do Wspólnoty

dołączyły odpowiednio w 2004 roku

i w 2007 roku i to właśnie po akcesji

zauważalne jest wyraźne ogranicze-

nie produkcji mleka w tych krajach.

Spadki te nie były jednak efektem

ograniczenia produkcji przez kwoty

mleczne, które są niewykorzystane

w znacznym stopniu (ok. 50% w Buł-

garii i ok. 26,7% na Węgrzech) a raczej

z napływem produktów mleczarskich

z innych państw UE.

Analizując zmiany jakie nastą-

piły w wielkości produkcji mleka na

przestrzeni lat 2000 i 2011, w celu wy-

eliminowania przypadkowych zmian,

Napływ produktów mleczarskich z innych państw UE stał się przyczyną ograniczania produkcji mleka na Węgrzech i Bułgarii. Kwoty mleczne w tych krajach pozostają w znacznym stopniu niewykorzystane.

foto

: chr

omas

tock


postanowiono porównać przeciętną

wielkość produkcji mleka w krajach

UE w latach 2000-2003 z wielkością

produkcji mleka tych państw z lat

2009-2011 (tabela 2.). Badając tym

sposobem grupę państw o największej

wielkości produkcji mleka w UE (grupa

G1) zauważalny jest dynamiczny

wzrost w trzech krajach. Są to Holan-

dia, gdzie produkcja mleka w latach

2009-2011 była o 5,85% większa niż

w latach 2000 - 2002, Niemcy (+5,52%)

i Polska (+4,19%). To właśnie w tych

krajach nastąpił najbardziej dynamicz-

ny rozwój produkcji mleka w latach

2000-2011 i najprawdopodobniej

produkcja dalej będzie rozwijana,

gdyż kraje te mają duży niewykorzy-

stany potencjał produkcyjny, który

ograniczany jest przyznaną kwotą

mleczną. Analizując dane z tabeli 2.

warto zwrócić uwagę na znaczne ogra-

niczenie produkcji mleka u dwóch czo-

łowych producentów (Francji i Wielkiej

Brytanii). Związane to było przede

wszystkim z wyjątkowo niekorzystną

sytuacją na rynku mleka w tych kra-

jach, jaka miała miejsce w 2006 roku,

kiedy to koszty znacznie przewyższały

poziom dochodów. Wielu produ-

centów mleka zrezygnowało wtedy

z prowadzenia działalności i już później

do niej nie wróciło. Analizując sytuację

w grupie G2 zauważalny jest dy-

namiczny wzrost produkcji mleka

w Rumunii (gdzie produkcja mleka

w latach 2009-2011 była o 5,6%

większa niż w latach 2000 – 2002)

i w Danii (+5,35%). Dane te informują

o rosnącym potencjale produkcyjnym

tych państw, jednak ilość wytwarza-

nego w nich mleka wciąż znacząco

odstaje nawet od ostatniego pań-

stwa z grupy G1, jakim są Włochy.

W grupie G2 warto zwrócić uwagę na

ponadprzeciętne zniżki w produkcji

mleka w badanym przedziale czaso-

wym na Węgrzech, w Słowacji, Belgii,

Bułgarii i Szwecji. Ograniczenie sięga

w tych krajach kilkunastu procent

i bardzo możliwe, że niektóre z nich

jeszcze bardziej stracą na znaczeniu

w przyszłości i spadną do grupy G3 na

korzyść Grecji lub Łotwy, które zwięk-

szają swój potencjał produkcyjny.

WnioskiW skal i światowej następuje

„przesunięcie” regionu o najwyższej

wielkości produkcji mleka, niegdyś była

to Europa, która obecnie traci znaczenie

na rzecz krajów azjatyckich.

Zmianie powoli ulega także struk-

tura wytwarzanego na świecie mleka.

Choć wciąż znaczną większość stanowi

mleko krowie, to rośnie znaczenie mleka

bawolego, które dominuje w państwach

południowej Azji.

Unia Europejska traktowana jako

jednolity rynek jest największym

producentem mleka na świecie, jej

głównymi konkurentami są USA i Indie.

Warto przy tym zwrócić uwagę na

Indie, które w dłuższej perspektywie

czasu mogą stać się nowym liderem

w światowej produkcji. Warto dodać, że

w latach 2007-2011 w przypadku UE

zaobserwowano 5,2% wzrost produkcji

mleka, w tym samym okresie Indie

odnotowały ponad 15,5% zwyżki.

Zdecydowana większość mleka

produkowanego w UE to mleko krowie

(w 2011 roku stanowiło ono 96,7%

produkcji mleka ogółem). Podobną

przewagę surowca pochodzącego od

krów zauważyć można we wszystkich

państwach UE poza Grecją, gdzie duże

znaczenie ma mleko kozie i owcze,

a krowie stanowi ok. 40% (40,1%

w 2011 r.)

Zauważalna jest znaczna dys-

proporcja w wielkości produkcji

mleka w poszczególnych państwach

Unii Europejskiej. Związane jest to

m.in. z faktem, że produkcja mleka

krowiego jest silnie uzależniona od

warunków klimatycznych. Najlepsze

występują w państwach północnej

i zachodniej Europy skąd pochodzi

piątka największych producentów

mleka w UE – Niemcy (30,3 mln

ton), Francja (24,4 mln ton), Wiel-

ka Brytania (14,2 mln ton), Polska

(12,4 mln ton), i Holandia (11,6 mln ton).

Ich łączna produkcja stanowiła w 2011

roku ok. 62% ogółu produkcji mleka

w UE-27 kształtującej się na poziomie

150,16 mln ton.

Zauważalny jest rosnący potencjał

produkcyjny takich państw jak Holandia,

Niemcy, Polska, Rumunia i Dania,

podczas gdy tacy potentaci jak Wielka

Brytania, Francja i Włochy ograniczają

produkcję.

Tabela 2.

Średnia produkcja mleka w krajach UE w latach 2000-2002 i 2009-2011 (mln ton)

Źródło: Opraco-wanie własne na podstawie danych FAOstat


r ynek

32 3 / 20 13

ś w i a t o w a p r o d u k c j a m l e k a

Cechą charakterystyczną polskiego

mleczarstwa jest niezmiernie szybki

przyrost tzw. marek własnych czyli priva-

te labels. Jedną z recept na tą bolączkę

może być – jak przekonywał Jacek

Gorczyca z firmy AAK – stworzenie

produktów funkcjonalnych, które na

półkach sklepowych występują pod

marką premium. Jako przedstawiciel

firmy oferującej oleje i tłuszcze roślinne

sugerował wykorzystanie tych właśnie

składników w innowacyjnej produkcji

mleczarskiej. O światowych tren-

dach i modzie na produkcję świeżych

i naturalnych produktów opowiadali

przedstawiciele firm Wild oraz Zentis,

próbując przekonać słuchaczy do

zastosowania ciekawych dodatków

Dwudziesta pierwsza edycja sympozjum „Technika i technologia w przemyśle mleczarskim” odbyła się, tradycyjnie już, w Mrągowie. 25 sponsorów zaprosiło do

udziału przedstawicieli 66 mleczarni z całej Polski.

Mrągowo 2013

W konferencji uczestniczyło 230

osób, w tym 125 przedstawicieli za-

kładów przetwórczych. Sympozjum

jest jednym z dwóch dużych projektów

konferencyjnych organizowanych przez

jednostki Wydziału Nauki o Żywności

Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Mrągowską edycję organizuje Katedra

Mleczarstwa i Zarządzania Jakością.

Organizatorzy spotkania: profesor Stefan Ziajka, Magdalena Nowak oraz profesor Bogusław Staniewski

Happening firmy Bactoforce

Panel dyskusyjny zgromadził wielu uczestników Sympozjum

foto

: APB

e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl 3 / 20 13 1mleczarstwo

i smaków w deserach mlecznych.

O dodatkach i składnikach do produkcji

nowoczesnych produktów mleczarskich

opowiadali również przedstawiciele

CSK, Palsgaard, PMT Trading oraz

ADM Trading.

Zakres swojej oferty skierowanej do

przemysłu mleczarskiego zaprezentowali

również przedstawiciele Tetra Pak, Alpma,

Tewes-Bis oraz Obram i Grundfos. Cieka-

wą propozycję dla niewielkich producen-

tów zaprezentowała Joanna Olszewska

z Tetra-Pak: wirowanie mleka na zimno,

z pominięciem procesu pasteryzacji.

O oszczędnościach i doborze odpo-

wiednich technologii mówili z kolei dwaj

konkurenci: Jacek Krajewski z Diversey

i Mariusz Jeruzalski z Ecolab, tymcza-

sem Tadeusz Sacharewicz z Merc opo-

wiedział o nowoczesnym monitoringu

higieny w zakładowym laboratorium.

Monitoringiem i kontrolą procesów zajął

się także Stefan Dowgird z Foss z tym,

że skupił się raczej na kontroli jakości

surowca. O prewencyjnym wykrywaniu

zagrożeń mikrobiologicznych na liniach

produkcyjnych opowiedział zebranym

Piotr Augustyniak z Bactoforce.

Ciekawym uzupełnieniem obrad

okazał się tzw. panel dyskusyjny,

który stał się okazją do przedstawienia

przeróżnych problemów, refleksji,

wolnych wniosków i opinii.

Marta Misiuwianiec--Królikiewicz (CSK)

Jarosław Bogusz i Jacek Gorczyca z AAK

Jacek Krajewski (Diversey)

Firma Zentis prezentowała nowości dla sektora mleczarskiego

Uśmiechnięta ekipa z Wild: Anna Gołota, Justyna Staśkiewicz i Piotr Milczarkiewicz

Waldemar Broś (Krajowy Związek

Spółdzielni Mleczar-skich) oraz Stanisław

Duch (Mlekovita)

Michał Hołdyński (Tewes-Bis)

Mariusz Jeruzalski (Ecolab)

Bogusław Gumowski (Kesem) i Waldemar Skibiński (Bieluch) z zainteresowaniem oglądają propozycje mlecznych deserów

Paweł Łagoda (Trepko)

foto

: APB

mlec z a r s t w o

e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl3 / 20 13

r e l ac j a

2mleczarstwo

Ludzkość zajmowała się przetwa-

rzaniem żywności od czasu kiedy

wynaleziono ogień i wykorzystano go

do przedłużania trwałości upolowanego

mięsa. Niezależnie od wykorzystania

ognia, żywność poddawano obróbce

polegającej na krojeniu, suszeniu,

gotowaniu, soleniu, kiszeniu itp. Dzięki

postępowi w stosowaniu właściwej

obróbki, żywność stawała się coraz

bardziej bezpieczna, łatwiej strawna

i pożywna, a poprzez rozwój wielu

metod jej utrwalania radykalnie zmniej-

szyła się liczba zatruć pokarmowych.

Rozwój metod przetwarzania żywności

następował wraz z ogólnym rozwo-

jem umiejętności, obserwacji, wiedzy

i nauki. Z tego punktu widzenia można

powiedzieć, że proces przetwarzania

żywności postępuje równolegle i nie

ma od tego odwrotu. Z kolei dla eko-

nomisty żywność jest tym bardziej

przetworzona im jest wyższa wartość

dodana czyli przyrost wartości dóbr

w wyniku określonego procesu produk-

cji lub tworzenia usługi.

Inne postrzeganie żywności wy-

soko przetworzonej to żywność, która

została wytworzona przemysłowo dla

zwiększenia wydajności, zysku oraz

trwałości i przyspieszenia procesu

jej przygotowania do spożycia. Takie

postrzeganie żywności przetworzonej

ma zabarwienie pejoratywne, bo wielu

konsumentom kojarzy się z dodatkiem

konserwantów, sztucznych aromatów

oraz/i barwników. Pojawia się również

pytanie, czy tak zwana żywność funk-

cjonalna, bardzo korzystna dla zdrowia

konsumentów, jest również zaliczana do

żywności wysoko przetworzonej.

W wielu rozwiniętych krajach,

w tym i w Polsce, spożycie mleka oraz

tradycyjnych produktów mleczarskich

nieznacznie waha się i jest już usta-

bilizowane. Dla zwiększenia spożycia

znanych i cennych, a także nie do końca

poznanych bardzo wartościowych ży-

wieniowo i zdrowotnie składników mleka

jak np. bioaktywne peptydy, niektóre

składniki tłuszczu mlekowego, frakcje

białek, symbiotyki itp. należy w jeszcze

większym stopniu produkować wyso-

ko przetworzone produkty mleczne.

Mleko jako wspaniały dar natury nie do

końca „ujawniło” wszystkie tajemnice

ekonomicznego sposobu otrzymy-

wania tych składników. Z pewnością

musi nastąpić dalszy rozwój znanych,

nowoczesnych metod rozdziału jak np.

procesy membranowe, enzymatyczne,

jak również nie stosowanych jeszcze

na skalę przemysłową procesów, a to

zwiększy stopień przetworzenia. Będzie

to zjawisko pozytywne i pożądane dla

konsumentów i polskiego przemysłu

mleczarskiego.

Dla osiągnięcia tego celu w pierwszej

kolejności należałoby upowszechnić

właściwe rozumienie żywności wysoko

przetworzonej, aby to pojęcie nie

miało wśród konsumentów wyłącznie

pejoratywnego zabarwienia. W dalszej

kolejności powinno się przystąpić do

dobrze przemyślanych, a jednocześnie

bardzo trudnych badań naukowych

i naukowo – przemysłowych.

AGROindustry

Do profesora Stefana Ziajki z Katedry Mleczarstwa

i Zarządzania Jakością Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego w Olsztynie


Pytanie ?

prof. Stefan Ziajka

mleczarstwo

Dzięki postępowi w stosowaniu właściwej obróbki, żywność

stawała się coraz bardziej bezpieczna, łatwiej strawna

i pożywna, a poprzez rozwój wielu metod jej utrwalania radykalnie zmniejszyła się

liczba zatruć pokarmowych

Mleczne produkty wysoko przetworzone – czy to jest przyszłość

polskiego mleczarstwa?

Oleje i tłuszcze roślinne jako składniki żywności funkcjonalnej

4 3 / 20 13mleczarstwo



Skandynawska firma AAK, jeden ze świa-towych liderów w przetwórstwie i pro-

dukcji specjalistycznych olejów i tłuszczów roślinnych, dysponuje specjalistyczną wiedzą na temat biochemii i technologii tłuszczów jadalnych oraz procesów ich wykorzystania w przemyśle spożywczym. Pozwala to na zaproponowanie przetwórcom i producentom wzbogaconych artykułów spożywczych olejów i preparatów tłuszczowych o dużej zawartości składników bioaktywnych.

Współczesne zagrożeniaTryb życia i odżywiania współcze-

snego człowieka, narażenie na stres i niesprzyjające warunki środowiskowe są przyczyną wielu chorób, które nazywamy cywilizacyjnymi. Oprócz farmakologicznych metod walki z ich skutkami, do zalecanych środków należą również aktywny tryb życia i zrównoważona dieta. Zwiększona rola właściwego odżywiania się w profilaktyce i leczeniu chorób oraz naukowe potwierdze-nie, iż niektóre składniki naszego pożywienia wykazują wyraźne działanie prozdrowotne stały się przyczyną opracowania żywności funkcjonalnej.

NNKT i omega-3Współczesna wysoko przetworzona

żywność dostarcza nadmierną podaż nasyconych kwasów tłuszczowych oraz kwasów tłuszczowych w konfiguracji trans, przy jednoczesnym niedoborze wielonienasyconych kwasów tłuszczo-wych. Powoduje to poważne zaburzenia w metabolizmie człowieka. Organizm ludzki jest w stanie wytworzyć większość kwasów tłuszczowych niezbędnych do prawidłowego jego funkcjonowania. Jednak niektóre muszą być dostarczane z zewnątrz wraz z pożywnieniem; np. kwas linolowy (LA) z grupy omega-6 oraz kwas alfa-linolenowy (ALA) z grupy omega-3. Z tego też względu otrzymały one nazwę niezbędnych nienasy-conych kwasów tłuszczowych. Pozytywny wpływ kwasów grupy omega-3 i omega-6 na zdrowie człowieka jest bardzo duży, jednak

Współczesny konsument, przekonywany do zdrowego trybu odżywiania, dość podejrzliwie odnosi się do spożywania tłuszczu. Tymczasem ilość składników biologicznie aktywnych naturalnie występujących w olejach i tłuszczach roślinnych jest imponująca. Wielu z nich nie jesteśmy w stanie dostarczyć organizmowi w inny sposób, jak tylko poprzez spożycie tłuszczów. Ich ilość, zawarta w codziennej diecie, jest jednakże relatywnie niska wobec potrzeb naszego organizmu. Współczesna technologia produkcji olejów roślinnych, w połączeniu z doświadczeniem z dziedziny żywienia, pozwala jednak na wzbogacanie ich w odpowiednie ilości składników funkcjonalnych o właściwościach prozdrowotnych.

Produkty AAK to wysoka JAKOŚĆ i BEZPIECZEŃSTWO żywności

stanowisko Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) wobec znakowania żywności zawierającej kwasy tej grupy jest dość zachowawcze. Dopuszcza ona dość ograniczoną liczbę deklaracji zdrowotnych (aczkolwiek rok 2012 przyniósł kolejne zmiany w wykazie dozwolonych oświadczeń) oraz reguluje dozwolone deklaracje żywieniowe („źródło kwasów tłuszczowych omega-3” oraz „wysoka zawartość kwasów omega-3”).

Dostarczenie odpowiedniej ilości NNKT w pożywieniu może zapewnić preparat Specidol OL, oparty o naturalne składniki występujące w olejach lnianym i rzepakowym.Specidol OL – źródło kwasów omega-3 dla żywności funkcjonalnej:• jest gotowym do użycia preparatem olejowym,• jest mieszanką olejów roślinnych o 22% zawartości kwasów

omega-3,• posiada wysoką stabilność smakową i zapachową niezbędną

w produkcji żywności,• zapewnia zbilansowane proporcje NNKT omega-3 / omega-6

w produkcie,• jest oparty na roślinnych składnikach najwyższej jakości,

non-GMO (niemodyfikowanych genetycznie).

Cholesterol a fitosteroleDo grupy lipidów należy również cholesterol, obecny w komórkach

organizmu człowieka. Podwyższone stężenie cholesterolu we krwi jest jednym z głównych czynników powodujących chorobę niedokrwienną oraz zawał serca. Cholesterol we krwi jest transportowany za pomocą lipoprotein – LDL (zwanych „złym cholesterolem”) oraz HDL (tzw. „dobry cholesterol”). To właśnie stężenie LDL wobec HDL określa ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej – im więcej frakcji LDL we krwi tym ryzyko jest większe. I tutaj dochodzimy do kwestii fitosteroli. Są to naturalne sterole pochodzenia roślinnego (są składnikami roślinnych

błon komórkowych) o budowie chemicznej zbliżonej do cholesterolu. To właśnie po-dobieństwo powoduje, że w jelitach, gdzie następuje wchłanianie substancji odżyw-czych, fitosterole ograniczają wchłanianie cholesterolu, dzięki czemu zmniejsza się jego stężenie we krwi (co ważne, spadek ten dotyczy jedynie frakcji „złego” LDL).

Niestety, zawartość fitosteroli w naszej diecie jest bardzo niska (przeciętnie waha się w granicach 150-400 mg dziennie). Tymczasem obniżenie poziomu chole-sterolu występuję przy dawce 1,5-2,4 g steroli dziennie (przyjmuje się, iż spożywanie 2g fitosteroli dziennie obniża stężenie frakcji LDL cholesterolu o ponad 10%). I tutaj z pomocą może przyjść preparat Vividol® T, stanowiący bogate źródło fitosteroli dla żywności funkcjonalnej.

Zatwierdzone zastosowanie Vividol® T w Unii Europejskiej (wg rozporządzenia Komisji dotyczącego Novel Food (EC) No 258/97):• żółte tłuszcze do smarowania pieczywa• produkty oparte na mleku (również

z dodatkiem owoców i zbóż)• mleczne produkty fermentowane (typu

jogurt oraz niskotłuszczowe sery)• sosy i dressingi sałatkowe (pakowane

w pojedyncze porcje)• drinki sojowe i mleczne

Vividol® T preparat bogaty w fitosterole:• może być częścią mieszanek tłuszczo-

wych dodawanych do produktów,• zawiera 30% steroli,• skład kwasów tłuszczowych oraz wła-

sności fizyczne mogą być modyfikowane,• nie nadaje produktom spożywczym

obcego posmaku,• nie zawiera substancji dodatkowych ani

emulgatorów,• nie jest modyfikowany genetycznie.

AarhusKarlshamn Poland Sp. z o.o., ul. Walecznych 44/3, 03-916 Warszawatel. 22 616 41 82, 22 616 60 93, fax 22 616 02 55, www.aak.com

Jacek Gorczyca – kierownik sektora tłuszczów spożywczych: [email protected]

Diversey jest światowym liderem profesjonalnych rozwiązań z zakresu higieny,mycia i dezynfekcji. Historia i doświadczenie, jakie posiadamy w gałęziPrzemysłu Mleczarskiego oraz dogłębna wiedza pozwala nam pełnić wiodącąrolę w poprawie i rozwoju standardów higieny, mycia i dezynfekcji wZakładach Mleczarskich.

Oferujemy optymalny dobór i wdrażanie właściwych rozwiązań dla Twojego Zakładu. Nasze bogate doświadczenie w dziedzinie utrzymania higieny w Przemyśle Mleczarskim sprawi, że będziemy Twoim idealnym partnerem. Diversey spełni unikalne wymagania Twojej branży. Posiadamy najnowsze rozwiązania techniczne i programowe, które optymalizujązużycie wody i energii, co zwiększa efektywność,wydajność i rentowność procesu produkcyjnego.Wdrażamy własne innowacyjne systemypoprawiające wydajności produktów chemicznych.Optymalne zastosowanie jest możliwe dziękisystemowi optymalizacji zużycia chemii, któryzapewnia uzyskanie maksymalnego efektu mycia idezynfekcji przy minimalnym zużyciu preparatów.System ten gwarantuje pełną kontrolę kosztów izużycia chemii.

Jesteśmy Diversey i prowadzimy świat w kierunkuczystszej i zdrowszej przyszłości w każdymsektorze Przemysłu Spożywczego, Agri i PrzemysłuFarmaceutycznego !







6 e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl3 / 20 13mleczarstwo

mlec z a r s t w oKrajowe Stowarzyszenie Mleczarzy zorganizowało kolejną Krajową Ocenę Serów i Twarogów. Komisja Superarbitrów obradowała w składzie: prof. dr hab. Bogusław Staniewski, prof. dr hab. Józefa Chrzanowska, dr inż Wojciech Derengiewicz, prof. dr hab. Andrzej Lenart, mgr inż. Marek Murawski, prof. dr hab. Jan Pikul, Martin Pöllner, prof. dr hab. Stefan Ziajka, mgr inż. Hanna Bogdańska - Zaręba

Komisja Superarbitrów po przeanalizowaniu kart oceny produktów, oceny własnej oraz po kompleksowej analizie przedstawionych

sprawozdań z badań przeprowadzonych przez Laboratorium Oceny Żywności i Diagnostyki Zdrowotnej SGGW postanowiła przyznać

medale im. prof. dr hab. Zbigniewa Śmietany za zajęcie I miejsca w grupach:

• Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Piątnicy za ser

twarogowy z mascarpone naturalnie śmietankowy,

• Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Łowiczu za zestaw:

Łowicki aksamitny serek śmietankowy (125 g)

naturalny, ze szczypiorkiem, z ziołami.

• Średzka Spółdzielnia Mleczarska JANA

w Środzie Wielkopolskiej za serek wędzony

w plastrach.

Pozostałe sery twarogoweSery

o okresie dojrzewania powyżej 3 miesiący

• Spółdzielcza Mleczarnia

SPOMLEK w Radzyniu

Podlaskim za ser

Rubin.

• Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska

w Hajnówce za ser Carski z Hajnówki

Jacek ChudzińskiPo raz pierwszy uczestniczyłem w tym roku w Krajowej Ocenie jako arbiter. Nasze zadanie stanowiła ocena organoleptyczna zakodowanych produktów biorących udział w konkursie. W mojej grupie oceniającej wyniki poszczególnych arbitrów były zbliżone i jednoznaczne. Tegoroczny konkurs odzwierciedlał aktualne trendy – wytwarzania produktów wysoko przetworzonych, poszukiwania niszy rynkowych oraz odróżnienia od wyrobów konkurencyjnych.

Oczami arbitra

k r a j o w a ocen a s e r a

Branża oceni ła swojeseryXXIV Krajowa Ocena Serów i Twarogów

e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl 73 / 20 13mleczarstwo

• Spółdzielnia Mleczar-

ska LAZUR za grupę

serów p leśniowych:

Lazur błękitny, 100 g

i Lazur turkusowy, 100 g

Produkt Mleczny roku 2013

• Okręgowa

Spółdzielnia Mleczarska

w Łowiczu za ser Tylżycki

(plastry) 150g Sery pleśniowe

(z porostem i przerostem)

Ewelina NowakKomisja arbitrów dokonała oceny sensorycznej i oceny prawidłowości oznakowania, estetyki i funkcjonalności produktów oraz dodatkowych informacji na opakowaniu. Nadzór zaś nad całością przebiegu oceny sprawowała Kapituła Superarbitrów. Podczas dokonywania oceny trudności sprawiało wyłonienie laureatów poszczególnych kategorii, ponieważ jakość wszystkich wyrobów była bardzo wysoka. Opakowania tychże produktów odznaczały się wyjątkową estetyką i funkcjonalnością. Nie znaleziono również żadnych błędów w oznakowaniu produktów podlegających ocenie.

Oczami arbitra

Sery nalewane (tylżycki i pochodne)

Laureatem VII Edycji konkursu „MLECZNE NOWOŚCI RYNKOWE – PRODUKT MLECZNY ROKU 2013” została Spółdzielcza Mleczarnia

SPOMLEK w Radzyniu Podlaskim.Statuetka „Produkt Mleczny Roku 2013” została przyznana za ser SZAFIR

W imieniu SM Spomlek, z rąk prof. Andrzeja Babuchowskiego, nagrodę odebrał Wojciech Styś, główny serowar

Bogusław Staniewski, Dziekan Wydziału Nauk o Żywności UMW, wręczał nagrody za pierw-sze miejsca. Na zdjęciu: Maria Czwojdrak, Joanna Chociłow-ska-Chołuj, Danuta Kulawczyk


Wyłoniono pięć zespołów arbitrów do oceny poszczególnych

kategorii produktów. Skład osobowy zespołów wyglądał następująco:

• Zespół 1 prof. Józefa Chrzanowska, Uniwersytet Przyrodniczy

we Wrocławiu, Pollner Martin , arbiter oceny serów DLG,

Derengiewicz Wojciech, Krajowe Stowarzyszenie Mleczarzy,

Chociłowska -Chołuj Joanna, Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska

w Łowiczu, Kowalik Jarosław, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski

w Olsztynie

• Zespół 2 prof. Pikul Jan, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu,

Kulawczyk Danuta, Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska w Piątnicy,

Gęsicka Małgorzata, Spółdzielnia Mleczarska „LAZUR”

w Nowych Skalmierzycach, Tarczyńska Sylwia, Uniwersytet

Warmińsko – Mazurski w Olsztynie

• Zespół 3 prof. Lenart Andrzej, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego

w Warszawie, Łobacz Adriana, Uniwersytet Warmińsko – Mazurski

w Olsztynie, Chudziński Jacek, Średzka Spółdzielnia

Mleczarska „JANA”, Rosiecka Anna, Spółdzielcza Mleczarnia

SPOMLEK w Radzyniu Podlaskim, Waszkiewicz Jadwiga,

Spółdzielcza Mleczarnia SPOMLEK w Radzyniu Podlaskim

• Zespół 4 prof. Ziajka Stefan, Uniwersytet Warmińsko – Mazurski w Olsztynie,

Żulewska Justyna, Uniwersytet Warmińsko – Mazurski w Olsztynie,

Serki twarogowe ziarniste• Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska

we Włoszczowie za serek wiejski.

Twarogi produkowane metodą tradycyjną


w Łowiczu za ser twarogowy tłusty,


w Międzyborzu za ser twarogowy

półtłusty,

• Spółdzielnia Dostawców Mleka

w Wieluniu za ser twarogowy tłusty.

Zespoły Arbitrówk r a j o w a ocen a s e r amlec z a r s t w o


Twarogi produkowane wg technologii z zastosowaniem nowoczesnych technik produkcyjnych

Sery pozostałe (w tym cheddar, mozzarella, sery w solance, sery smażone)

• Spółdzielnia Mleczarska MLEKOVITA

za ser Favita sałatkowo – kanapkowy.

Nowak Ewelina, Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska

w Międzyborzu, Śmiecińska Karolina, Okręgowa Spółdzielnia

Mleczarska w Piątnicy

• Zespół 5 prof. Bogusław Staniewski, Uniwersytet Warmińsko – Mazurski

w Olsztynie, Murawski Marek, Krajowy Związek Spółdzielni

Mleczarskich Związek Rewizyjny, Szołtysik Marek, Uniwersytet

Przyrodniczy we Wrocławiu, Polak Andrzej, Spółdzielnia Dostawców

Mleka w Wieluniu, Faltynowska Małgorzata, Okręgowa Spółdzielnia

Mleczarska w Hajnówce

Zespoły arbitrów dokonały oceny sensorycznej i oceny prawidło-

wości oznakowania, estetyki i funkcjonalności produktu

oraz dodatkowych informacji na opakowaniu.


w Hajnówce za twaróg półtłusty,


w Łowiczu za ser twarogowy półtłusty.

Zespoły Arbitrów

Hanna Bogdańska-Zaręba oraz Klemens Ciesielski z Krajowego Stowarzyszenia Mleczarzy – organizatorzy Oceny

OrganizatOrzy

Joanna Chociłowska-ChołujXXIV Krajowa Ocena Serów i Twarogów wskazała zarówno na różnorodność produkcyjną zakładów mleczarskich, jak i na wysoką jakość ocenianych wyrobów. Zespoły arbitrów prowadziły ocenę według wytycznych regulaminu otrzymując prawidłowo zakodowane produkty oraz niezbędne dokumenty, tj. specyfikacje, normy oraz materiały pomocnicze potrzebne do prowadzenia oceny. Dużym zainteresowaniem wśród oceniających cieszył się ser długodojrzewający o ciekawej strukturze i wyjątkowym smaku. Arbitrzy smakowali i testowali go kilkukrotnie.

Anna RosieckaW mojej grupie ocenialiśmy twarogi. Szczerz mówiąc, myślałam że poziom zgłoszonych produktów będzie wyższy. Nasza grupa w ocenie była raczej jednomyślna. Na 13 zgłoszonych produktów wyróżniliśmy dwa – za smak, wygląd oraz czytelność etykiety dla klienta. Bardzo mi się podobał zarówno konkurs, jak i cała atmosfera spotkania.

Oczami arbitra

Oczami arbitra

Sery holenderskie

• Moniecka Spółdzielnia Mleczarska

w Mońkach za ser Gouda i za ser LUX.

Podgrupa sery wędzone:

• Okręgowa Spółdzielnia

Mleczarska

we Włoszczowie

za ser Gouda wędzony

Podgrupa sery eksportowe:

• Spółdzielnia Obrotu

Towarowego Przemysłu Mleczarskiego

w Białymstoku za ser Gouda. Sery szwajcarsko – – holenderskie

• Moniecka Spółdzielnia Mleczarska w Mońkach

za ser Aldamer

k r a j o w a ocen a s e r amlec z a r s t w o


Szósta edycja branżowego spotka-

nia pod nazwą „Euroforum Polskiego

Mleczarstwa” odbyła się w Białowieży.

W trakcie spotkania dyskutowano o Wspól-

nej Polityce Rolnej UE w zakresie mleczar-

stwa a wykład w tym zakresie przedstawił

prof. dr hab. Andrzej Babuchowski. Jerzy

Dziuba zaprezentował referat pt. „Peptydy

bioaktywne w produktach mleczar-

skich, aspekty molekularne, biologiczne

i metodologiczne”.

O relacjach handel – przetwórca mleka w Polsce mówiła

Magdalena Pińkowska z Ministerstwa Gospodarki.

W trakcie spotkania swoją ofertę zaprezentowały firmy:

Obram, Multivac, CSK, Alpma oraz Servi-Doryl.

Ważnym elementem spotkania było podkreślanie roli prof.

dr hab. Zbigniewa Śmietany w rozwoju wydziału, uczelni,

regionu i polskiego sektora mleka – prezentację pod tym

tytułem wygłosił prof. dr hab. Bogusław Staniewski, dziekan

Wydziału Nauk o Żywności UWM. Wspomnienie o Zbigniewie

Śmietanie wygłosił także dr. hab. Zygmunt Zander.

Euroforum Polskiego Mleczarstwa

Dodatkową atrakcją obrad była możliwość zwiedzenia zakładu produkcyjnego. Na zdjęciu produkcja sera w Bielsku Podlaskim

Piotr Zgórzyński (CSK) oraz Joanna Chociłowska-Chołuj (OSM Łowicz) przyłapani na pogawędce o jakości produktów mleczarskich w Polsce

Zygmunt Zander, Tadeusz Romańczuk oraz Klemens Ciesielski w trakcie powi-tania gości na terenie SM Bielmlek

Spotkanie połączone było z Walnym Zebraniem Sprawozdawczo – Wyborczym

Krajowego Stowarzyszenia Mleczarzy

Prof. Dr hab. Inż. Stefan Ziajka oraz dr hab. inż. Zygmunt Zander. Wypoczęci i uśmiechnięci

W spotkaniu uczestniczyła silna ekipa firmy Milkiland. Na zdjęciu przedstawiciele zakła-du w Ostrowi Mazowieckiej, gdzie właśnie rozpoczęto produkcję serów twardych

Ralf Bruch z firmy Alpma prezentował zalety ultrafiltracji

Józef Żuraw (Obram) przedstawiał nowe technologie produkcji serów dojrzewających

Kazimierz Przepiórka prezentował zebra-nym najnowsze osiągnięcia firmy Multivac

Marta Misiuwianiec-Królikiewicz (CSK) podkreślała wpływ rynkowych trendów w kreowaniu produkcji inno-wacyjnych produktów mleczarskich


w y da r z en i a

3 / 20 1312mleczarstwo

mlec z a r s t w o

AW

14 e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl3 / 20 13technika i technologia w przemyśle spożywczym

Doskonała organizacja spotkania,

koordynacja zakwaterowania i trans-

portu zagranicznych gości przez całe

5 dni trwania pokazów dają pewność,

że specjaliści z Trepko są profesjona-

listami nie tylko w dziedzinie maszyn

Trzecia edycja pokazu maszyn pakujących Trepko odbyła się w siedzibie polskiego oddziału firmy w Gnieźnie. Do dawnej stolicy Polski przyjechało ponad 300 gości z całego świata. Mogli na żywo obejrzeć pokazy pakowania, dozowania, formowania i owijania oraz pakowania zbiorczego. Pokazom towarzyszyły prezentacje firm partnerskich: Egli, Südpack, Obram, Rockwell Automation, Zentis, Danapak, Domino, mbp oraz Festo.

pakujących. Inwestycja w centrum

pokazowo-konferencyjne w siedzibie

polskiego oddziału firmy pozwala

przypuszczać, iż imprezy tego typu na

stałe wpiszą się w krajobraz Gniezna.

AW

W targach uczestniczyła silna ekipa firmy Zentis. Na zdjęciu: Maciej Banaś oraz Daniel Żukowski

Jan Wiśniewski (Obram) i Jarosław Gołębiewski (Festo) podczas rozmowy o najnowszych rozwiązaniach technicznych

Nowoczesna hala wysta-wiennicza jest dumą Trepko Polska

Pokazy pracujących maszyn to niewątpliwie atrakcja dla specjalistów – branżowców

W trakcie imprezy firma Trepko zapre-zentowała swoim klientom:• automaty FFS do termoformowania,

nape ł n ian ia i zamykania porc j i 125g,

• linię: automat rotacyjny 22IK z dozowni-kiem wagowym MBP oraz pakowaniem zbiorczym w kartony,

• automat rotacyjny do napełniania i zamykania gotowych opakowań,

• automat l iniowy do napełniania i zamykania gotowych opakowań,

• linię: automat rotacyjny 234 KSP, zin-tegrowany ze stacją dozowania Zentis oraz systemem pakowania zbiorcze-go jako pokaz pakowania serwatki z dodatkami,

• linię: automat rotacyjny 234 KSP, zin-tegrowany ze stacją dozowania Zentis oraz systemem pakowania zbiorczego jako pokaz zmiany oprzyrządowania oraz pokaz pakowania owsianki,

• linię: automat model 822 do formowa-nia i owijania kostek wraz z urządze-

niem do pakowania czterech kostek masła w karton plus system pakowania zbiorczego,

• linię: automat PMG4 do formowania i owijania małych kostek z półau-tomatyczną kartoniarką do gru-powania i pakowania zbiorczego w kartony,

• linię 301 KSP do napełniania i koagu-lacji sera UF,

• tunel obkurczający do owijania szkla-nych butelek folią.

w y da r z en i amlec z a r s t w o

High-Performing Partnerto the Dairy IndustrySince 1893

GEA Westfalia Separator Polska Sp. z o.o.Aleje Jerozolimskie 212, 02-486 Warszawa, PolskaTelefon: +48 22 571 42 00, Fax: +48 22 571 42 [email protected], www.gea.com

engineering for a better world

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

3_reklama_193x256mm_gea.pdf 1 5/27/13 1:14 PM

O energii z mlekaTrzecia edycja konferencji „Energia-Woda-Środowisko” odbyła się pod hasłem

przewodnim „Energia i ścieki w mleczarstwie”. Temat podejmowany był już wielokrotnie, jednak – jak się okazuje – nigdy go za dużo.

foto

: APB

mlec z a r s t w o

o t y m s i ę m ó w i

Całość obrad odbywała się pod

naukowym patronatem Wydziału

Nauk o Środowisku Uniwersytetu

Warmińsko-Mazurskiego, z dziekanem

Mirosławem Krzemieniewskim na czele.

Przedstawiciele uczelni podjęli „modne”

ostatnio tematy czyli temat mikrobio-

gazowni rolniczych, beztlenowego

oczyszczania ścieków mleczarskich

oraz biomasy energetycznej. Dr Marcin

Dębowski w sposób szczególny zajął

się tematyką wykorzystania glonów do

produkcji energii, natomiast dr Marcin

Zieliński reaktorami do oczyszczania

ścieków. Do Uniejowa przyjecha-

ła także dr Katarzyna Umiejewska

z Politechniki Warszawskiej, aby

w zwięzły i przystępny sposób przed-

stawić wszystkie możliwe metody

oczyszczania mleczarskich ścieków.

Nie zabrakło także referatów za-

prezentowanych przez praktyków

z p r z e m y s ł u m l e c z a r s k i e g o .

O doświadczeniach OSM Piątnica

w zakresie kogeneracji fachowo i kon-

kretnie opowiedział Stanisław Soliński,

wiceprezes firmy. Z kolei Kamil Ciepiela

z firmy Danone zaprezentował, na

przykładzie zakładu produkcyjnego

w Opolu, nowoczesne technologie

Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska WART-MILK pełniła funkcję partnera branżowego konferencji. Na zdjęciu Irena Miedzińska, prezes zarządu.

7


Uroczyste otwarcie obrad: Mirosław Krzemieniewski, dziekan Wydziału Nauk o Żywności UWM, Dariusz Ostrouch, wiceprezes OSM WART-Milk oraz Alek-sandra Wojnarowska, redaktor naczelna AgroIndustry

Stanisław Soliński, wiceprezes OSM Piątnica podzielił się z zebranymi doświadczeniami firmy z zakresu kogeneracjiAgnieszka

Sysło (Hydrotech), niezmiennie uśmiechnięta. Tym razem przy firmowym stoisku.

Dr Marcin Zieliński (UWM) w trakcie mode-rowania jednego z paneli

tematycznych

Leszek Urban (Horus Energia)

mówił o zaletach zastosowania

kogeneracji

Robert Gierek (Grund-fos) dzielnie trwał na stanowisku firmy w

trakcie całej konferencji

16mleczarstwo

3 / 20 13

w Uniejowie

Zwiedzanie kontenerowej oczyszczalni ścieków w Sieradzu wywołało duże zainteresowanie uczestników

Dariusz Ostrouch ciekawie i z zaangażowaniem wyjaśniał zawiłości technologiczne instalacji

Do mleczarni przyjechało około 30 uczestników obrad

Instalacja Endress+Hauser na tle średniowiecznych mu-rów prezentowała się nader dostojnie

Katarzyna Umiejewska (Politechnika Warszawska) w towarzystwie dwóch przystojniaków z firmy Stalbudom (Marcina Dutkiewicza oraz Pawła Czumaja)

Energia to nie jest temat wyłącznie dla mężczyzn. Na zdjęciu dwie aktywne uczestniczki obrad z SM Gostyń: Joanna Ignaszewska (kierownik kotłowni) oraz Mariola Ossentowska (specjalista ds. ochrony środowiska)

w oszczędzaniu energii i metody jej

odzysku. O Systemach monitoringu

i zarządzania energią w zakładach

produkcyjnych przemysłu spożyw-

czego opowiedział Arkadiusz Maciak

z firmy Schneider Electric Polska,

z kolei temat biogazowni i gazowych

agregatów kogeneracyjnych podjął

Leszek Urban z Horus-Energia.

O nowym typie beztlenowego reakto-

ra opowiedziała zebranym Agnieszka

Sysło z firmy Hydrotech, natomiast

tematu nowoczesnych systemów

pomiarowych w przyzakładowej

oczyszczalni ścieków podjął się Da-

riusz Figiel z Endress+Hauser Pol-

ska. O optymalizacji zużycia energii

w przemyśle spożywczym mówił

Andrzej Jarosz z firmy ANT.

Uzupełnieniem części merytorycz-

nej obrad była wycieczka techniczna

do oczyszczalni ścieków w zakładzie

produkcyjnym w Sieradzu. Kontenero-

wa podczyszczalnia ścieków, również

ze względu na swoje gabaryty,

wzbudziła spore zainteresowanie

uczestników obrad. Fachowych

i wyczerpujących komentarzy

udzielił kolegom po fachu Dariusz

Ostrouch, wiceprezes OSM Wart-

-Milk.

Kolejna edycja konferencji

– już za rok. Fotorelacje i zapo-

wiedzi imprez zawsze na stronie

www.agro.apbiznes.pl.

Marian Kurłowicz (Polmlek) zwiedził wszystkie zakamarki sieradzkiej oczyszczalni.

Dariusz Figiel (Endress+Hauser Polska) mówił o generowaniu oszczędności w przyzakłado-wej oczyszczalni ścieków

Konferencji towarzyszyła wystawa stoisk

Dr Marcin Dębowski (UWM) mówił o bioma-

sie energetycznej i jej zastosowaniu w przemysle

spożywczymArkadiusz Maciak (Schneider Electric Polska) skupił się na medodach zarzadzania energią w przemyśle

Adam Matlak i Barbara Adamczak (Ortocal) prezentowali referencje swojej firmy w przemyśle

Do Uniejowa przyjechali specjaliści z zakresu gospodarki energią i ochrony środowiska w przemyśle mleczarskim.

mleczarstwo

mikrobiologicznych, wad i higieny

w liniach produkcyjnych.

• TankSafe Inspekcje suszarni rozpyłowych,

zbiorników aseptycznych, tankosilosów,

kotłów i wanien serowarskich, cystern

pod kątem wykrywania mikropęknięć,

weryfikacja procesów CIP.

• PastSafe Przeglądy wymienników ciepła bez

konieczności ich rozbierania pod kątem

zakażeń krzyżowych, pomiar czasów

ogrzewania w procesach pasteryzacji i UHT.

• PipeSafe Wideo-endoskopowe przeglądy

rurociągów ) i miejsc niedostępnych

(nieprawidłowe spawy i inne wady lub

zagrożenia).

• Troubleshooting Szybka lokalizacja problemów

w instalacjach w sytuacjach kryzyso-

wych (24-godzinny serwis).

Nasze atuty:• Innowacyjne metody badań

• Doświadczeni eksperci

• Profesjonalny sprzęt diagnostyczny

• System rapor towania R-Force

dokumentacja online.

Firma Bactoforce oferuje niezależne

inspekcje nowych linii procesowych

i poszczególnych urządzeń przed

odbiorem, w przypadku problemów

jakościowych oraz profilaktyczne

przeglądy w przemyśle spożywczym,

biochemicznym i farmaceutycznym:

• HigieneSafeGeneralne przeglądy instalacji

pod kątem wykrywania zagrożeń

Bactoforce Poland Sp. z o.o.Al. Marszałka Józefa Piłsudskiego 186

05-270 MARKITel/fax: +48 22 674 14 64

Tel.kom.: +48 796 260 910 [email protected]

www.bactoforce.com

Piotr Augustyniak Country Manager

Bactoforce Polandzaprasza do współpracy

mlec z a r s t w o



OCZYSZCZALNIA ŚCIEKÓW WRAZ Z PRODUKCJĄ BIOGAZU

Proponowany system oczyszczania ścieków w pełni odpowiada założeniom

produkcjienergii ze źródeł odnawialnychProfil produkcji i usług:• Projektowanie i wykonawstwo technologii i instalacji dla gospodarki wodno-ściekowej w zakładach przemysłu • spożywczego (mleczarnie) i innych zakładach przemysłowych • Projektowanie i wykonawstwo biogazowni rolniczych • Ekspertyzy i wykonywanie projektów w zakresie energii odnawialnej – bogaz i kogeneracja• Generalne wykonawstwo i budowa pod klucz oczyszczalni ścieków przemysłowych• Doradztwo techniczne• Produkcja urządzeń do oczyszczania ścieków • Wdrażanie systemów automatycznego sterowania pracą oczyszczalni ścieków z rejestracją parametrów pracy• Serwis gwarancyjny i pogwarancyjny zainstalowanych urządzeń Najnowsza referencja firmy AF Projects Sp. z o.o.Nowo uruchomiona modułowa, mechaniczno-beztlenowo-tlenowa oczyszczalnia ścieków w SM ROTR w Rypinie.

W chwili obecnej gospodarka wodno – ściekowa na terenie zakładu mleczarskiego ROTR w Rypinie jest prowadzona w sposób racjonalny, a koszt oczyszczenia 1 m3 ścieków przy uzyskiwanych parametrach kształtuje się na poziomie poniżej 2,00 PLN.

W wysoko obciążonym reaktorze beztlenowym stopień redukcji ChZT osiąga 75%, przez co znacząco wzrasta ilość produkowanego biogazu ze źródeł energii odnawialnej.

Zalety:• Kilkukrotnie większe obciążenie w porównaniu do reaktora UASB• Niewielka powierzchnia zabudowy (smukła konstrukcja zbiornika)• Zwarta konstrukcja montowana za pomocą dźwigów• Brak ruchomych części mechanicznych we wnętrzu reaktora• Około 5-8-krotnie zmniejszenie ilości produkowanych osadów podczas oczyszczania ścieków

Obniżenie kosztów eksploatacji oczyszczalni dzięki:• Odzysk energi z powstającego biogazu• Wysoki stopień redukcji powstających osadów• Niskie zużycie energii elektrycznej

Zapraszamy do współpracy! AF Projects Sp. z o.o.

ul. Matuszewska 14 bud. B103-876 Warszawa

tel: +48 22 617 92 83, fax: +48 22 818 28 [email protected]

Założenia projektowe:• Wydajność dobowa oczyszczalni – 1530 m3/d• ChZT – 6 240 gO2/m3

• BZT5 – 3 530 gO2/m3

• Azot ogólny – 160 gN/m3

• Fosfor ogólny – 30 gP/m3

• Tłuszcze – 470 g/m3

• Zrzut ścieków do rzeki

Obiekt składa się z:

• Bloku oczyszczania mechanicznego • Bloku oczyszczania beztlenowego – reaktor beztlenowy• Komór oczyszczania tlenowego – reaktory biologiczne • Gospodarki osadowej – komora fermentacyjna, • stacje zagęszczania i odwadniania osadów• Systemu produkcji i wykorzystania biogazu

Uzyskiwane parametry ścieków oczyszczonych:

• ChZT – 40 gO2/m3

• BZT5 – 9,0 gO2/m3

• Azot ogólny – 10 gN/m3

• Fosfor ogólny – 0,6 gP/m3

• Tłuszcze – 2,0 g/m3

dopiero budowaliśmy

s i e ć h a n d l o w c ó w

– wspomina prezes Walde-

mar Skibiński – tymczasem

Śląsk od razu zaczął kupować

nasze produkty. Żartowaliśmy wtedy,

że górnicy po prostu wierzą w duchy

– dodaje. Dziś sprzedaż serka Bie-

luch stanowi ponad 40% przychodów

Spółdzielni a biały duszek zdobył

popularność w całym kraju.

Mleczarnia w Chełmie jest wyjątko-

wa. Nie ze względu na klasę urządzeń

na produkcji, poziom higieny ani nawet

na wysoką jakość produktu gotowego.

Takimi cechami pochwalić się może

większość wiodących zakładów mle-

czarskich w naszym kraju. Bieluch jest

wyjątkowy, bo wybrał własną drogę.

I konsekwentnie nią podąża, od wielu

już lat.

lubią BieluchaKiedy w latach 90-tych nieznana szerzej mleczarnia w Chełmie podejmowała strategiczną decyzję o zmianie profilu produkcji i nastawieniu się na produkcję serków z ultrafiltracji, nikt na dalekim Śląsku nie słyszał o duchu Bieluchu.

W ciągu niespełna dwóch lat biały

duszek z chełmskich kopalń kredy,

za sprawą pysznego serka, zdobył

serca Ślązaków. Nie mieliśmy wtedy

rozbudowanych kanałów dystrybucji,

mleczarstwo

mlec z a r s t w o

z ż y c i a b r an ż y

3 / 20 13 e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl20


Górnicy

foto

: SM

Bie

luch

foto

: sxc

.hu

Znajdź na siebie pomysłW latach 90-tych Chełm był nijaką mle-

czarnią, bez swojego sztandarowego produktu

– opowiada prezes Skibiński – ale czuliśmy

rynek i wiedzieliśmy, że pora na zmiany.

Pomysłów było wiele, jednym z nich były

jogurty w popularnych wtedy opakowaniach

typu Rex. Mleczarnia w Chełmie była

w swoim czasie prekursorem kartoników

typu Rex, w międzyczasie na rynek weszły

jednak plastikowe kubki i pomysłu zanie-

chano. Innym pomysłem były serki typu

cottage cheese, na licencji Osm Piątnica.

Po wielu analizach zdecydowano się na

serek z ultrafiltracji, również ze względu na

fakt, iż inwestycja nie była zbyt agresywna

pod kątem wytwarzanych ścieków (zakład

nie posiadał własnej oczyszczalni) a także

na małe zużycie mleka na litr produktu.

I pojawił się Bieluch.

Początki były trudneAle już po dwóch latach trzeba było podwoić

moce produkcyjne. Dziś Spółdzielnia jest

w stanie przerobić na samej ultrafiltracji

60 tys. litrów mleka dziennie. Firma znajduje

się w trzeciej dziesiątce zakładów mleczarskich

w Polsce.

Wszystkie białka mlekaSerwatka, czyli produkt uboczny przy

produkcji sera, była jeszcze niedawno trakto-

wana po macoszemu, czasami nawet wylewana

do ścieków. Dziś serwatka traktowana jest

jako źródło cennych substancji odżywczych

a odzysk białek serwatkowych to jedno z naj-

modniejszych określeń w branży. Ultrafiltracja

to proces, dzięki któremu można owe białka z

serwatki odzyskać. I umieścić w serku, który

dzięki temu staje się bogatszy i smaczniejszy.

Mała mleczarnia z dużym serkiem

Wiele zakładów mleczarskich w Polsce się

konsoliduje, łączy z większymi zakładami. Czy

producent Bielucha rozważał taką możliwość?

Konsolidacja na zasadzie aliansu i współpracy

to jest fakt, odbywa się nieustannie. Założyliśmy

spółkę handlowo- marketingową z inną mle-

czarnią. Jako, ze ponad 15% naszej sprzedaży

stanowi sektor żywienia zbiorowego, na bieżąco

współpracujemy z innymi producentami, oferują-

cymi inne produkty, niż nasze – tłumaczy prezes

Skibiński. W skali globalnej konsolidacja jest

potrzebna, jednak oprócz tego widzę miejsce dla

średnich firm, które produkują naprawdę świeże,

doskonałe produkty – dodaje.

Milkiland EU, nowy właściciel zakładu w Ostrowi Mazowieckiej, rozpo -częła produkcję serów twardych. Do sklepów trafią sery pod marką „Ostrowia” typu gouda i edam. Oprócz tradycyjnych bloków, umożliwiających zakup produktu na wagę, sprzeda-wane również będą sery plastrowane w opakowaniach MAP.

Jesteśmy bardzo dumni, że udało się nam poszerzyć nasze portfolio produktów o sery twarde – mówi Robert Mroziński, Prezes Zarządu Milkiland EU – Przejmując Ostrowię, od początku liczyliśmy na rozwój w tym właśnie segmencie, a inwestycje firmy Milkiland EU mające na celu modernizację zakładu doskonale przygotowały go do produkcji serów twardych. Moce produkcyjne Ostrowii wynoszą teraz 15 tys. ton serów żółtych i 7 tys. ton serów topionych rocznie.

W chwili obecnej zakład w Ostrowi Mazowieckiej słynie głównie z serków do smarowania „Ostrowia” oraz produktów B2B. Jest również jedynym producentem koncentratu białek serwatkowych WPC 80 w Polsce oraz jednym z największych w Europie Środkowo-Wschodniej. Naj-ważniejszymi rynkami zbytu są Niemcy, Holandia, Włochy oraz polski rynek wewnętrzny. Produkt eksportowany jest również do krajów azjatyckich, przede wszystkim Chin. Miesięcznie zakład produkuje i sprzedaje WPC 80 w ilości ok. 100 ton.

Ponadto Milkiland EU jest najwięk-szym producentem demineralizowanego permeatu serwatki pod marką „Milki-land”, który sprzedawany jest głównie do Niemiec, Holandii, Rumunii, Włoch oraz krajów azjatyckich, takich jak Filipiny czy Wietnam. Około 25% produkcji permeatu trafia na rynek polski. Produkt wykorzy-stywany jest w branży spożywczej, głów-nie w piekarnictwie i cukiernictwie oraz w przemyśle alkoholowym i do produkcji pasz. Ze względu na stale rosnący popyt zakład przygotowuje się do zwiększenia swoich mocy produkcyjnych.

SERY z Ostrowi Mazowieckiej


GórnicyWaldemar Skibiński, prezes SM Bieluch: Szansy dla Bielucha szukamy w bardziej efektywnym zarządzaniu firmą, wprowadzenia

innowacyjnych rozwiązań, ogra-niczeniu kosztów pośrednich oraz w optymalizacji zarządzania organizacją pracy. Dotychczas inwestowaliśmy w maszyny, urządzenia, teraz nadszedł czas na budowanie emocjonalnych relacji z konsumentami

213 / 20 13mleczarstwo

Wiera Pawluczuk, prezes OSM Hajnówka z sukcesami zarządza

mleczarnią od wielu lat


W 1962 roku, gdy w Hajnówce budowano mleczarnię, bliźniaczy zakład produkcyjny powstawał w Wysokim Mazowieckim. Oba mogły przerabiać 30 tysięcy litrów mleka na dobę. Dziś sytuacja obu zakładów jest znacząco różna.

Twarógna dwa sposoby

Interaktywne muzeum techniki

W sposób niebanalny i naturalny

spotyka się tu tradycja z nowoczesno-

ścią. Nowoczesne instalacje i maszyny

sąsiadują z halami, gdzie ręcznie pakuje

się twaróg. Żółte sery mają tu czas, aby

dojrzeć. W twarożkarni po lewej stronie

mamy halę z tradycyjną produkcją,

ręcznym krojeniem i pakowaniem

w tradycyjne kostki, hala po prawej

wyposażona jest w nowoczesną linię,

gdzie produkowany i pakowany jest

twaróg w dużych ilościach do jednej

z wiodących sieci handlowych. Okazuje

się, że jedno nie wyklucza drugiego.

W ciągu 10-minutowego spaceru

poznać możemy od podszewki tech-

nologię produkcji twarogu: od tradycji

do innowacji.Nowoczesna linia produkcyjna gwarantuje produkcję zgod-ną z wymaganiami sieci handlowych

Ręcznie pakowany twaróg ma liczne grono wielbicieli


Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska

Hajnówka zatrudnia 180 osób i jest

jednocześnie najbardziej znaczącym

pracodawcą w miasteczku.

Co tu się robiPlany założycielskie spółdzielni

w odległych latach sześćdziesiątych

zakładały produkcję 1800 kilogramów

twarogu w ciągu roku. Dziś Hajnówka

produkuje 14 ton twarogu w ciągu

jednego dnia. Twaróg to najważniejszy

produkt tego zakładu.

W Hajnówce powstają też doskonałe

sery żółte, w tym długodojrzewający

ser Carski. W zależności od popytu na

produkt, ser dojrzewa od sześciu do

nawet dziewięciu miesięcy.

W zakładzie powstaje masło, pro-

dukowane rzadko spotykaną już dziś,

tradycyjną metodą.

mlec z a r s t w o

3 / 20 13 e - w y d a n i e d o p o b r a n i a n a : www.agro.apbiznes.pl24mleczarstwo

z w iz y t ą w z ak ładz ie

Nowoczesne wyposażenie zakładu produkcyjnego oraz

laboratorium nie jest w polskim mleczarstwie niczym

zaskakującym. Dzięki funduszom unijnym większość

rodzimych spółdzielni mleczarskich wyposażona jest bogato

a moce produkcyjne są często o wiele większe aniżeli ilość

skupowanego mleka. Dlatego nowoczesne wyposażenie hali

produkcyjnych w tutejszym zakładzie nie robi już na mnie

ogromnego wrażenia. Interesująca wydaje się instalacja

do zagęszczania serwatki, nowoczesna linia do produkcji

sera oraz…

… nietypowa kotłowniaJest to najprawdopodobniej jedyna spółdzielnia

mleczarska z kotłownią na bazie miału węglowego

i zrębki. Zakład z przydziałem 33 tysięcy ton na

emisję dwutlenku węgla, dzięki spalaniu miału i zrębki

w stosunku 1:3 produkuje go za-

ledwie 17 tysięcy ton. Nadwyżkę

można z zyskiem sprzedać. Okazu-

je się jednak, że przedsiębiorczość

nie popłaca.

Za dużo oszczędziliśmy, więc dosta-

liśmy po głowie – mówi z przekąsem

prezes Tadeusz Romańczuk – Pozosta-

ło nam szukać sposobu, aby zupełnie

wyjść z tego systemu – podsumowuje.

Tadeusz Romańczuk funkcję prezesa pełni od 15 lat. Z sukcesami

Nowoczesna instalacja do zagęszczania serwatki poma-ga oszczędzać czas i pieniądze

Tutejsza serownia może

przetworzyć 500 tysięcy litrów

mleka

made in Bielsk Podlaski

Martyna Zakręta

Przy rocznym skupie 80 milionów litrów mleka mleczarnia w Bielsku Podlaskim zatrudnia 150 osób. Produkuje głównie tzw. OMP (odtłuszczone mleko w proszku) a także sery żółte. Zakład ma możliwości produkcji 50 ton masła oraz 50 ton tzw. galanterii mleczarskiej, jednak ze względu na światowe ceny koncentruje się na produkcji proszku mlecznego.

mlec z a r s t w o

z ż yc ia br anż y

Niezwykle uroczysta oprawa towa-

rzyszyła ogłoszeniu wyników konkursu

Gospodarstwo Roku 2012, zorgani-

zowanego dla swoich członków przez

Spółdzielczą Mleczarnię Spomlek. W

Gali Finałowej uczestniczyło ponad

200 osób: rolników, pracowników,

przedstawicieli organizacji branżowych

i władz samorządowych, firm współpra-

cujących ze spółdzielnią i hodowcami

bydła. Ponieważ końcowa klasyfikacja

utrzymywana była w tajemnicy, odczy-

tywanie kolejnych nazwisk z finałowej

dziesiątki budziło coraz większe emocje.

Na takie uhonorowanie rolnicy zasłu-

żyli jak mało kto, bowiem rywalizacja nie

była łatwa. Przez równo 12 miesięcy roku

kwotowego (od 1 kwietnia do 31 marca)

gospodarstwa poddawane były nie-

ustannym ocenom. O punktacji decydo-

wały m.in. jakość i wielkość produkcji, jej

wzrost i jego dynamika, wydajność sta-

da, współpraca z punktem zaopatrzenia

w Spomleku oraz obserwacje instruktorów

i lekarzy weterynarii. Na starcie stanęło 60

rolników, po kolejnych etapach odpadało

25 proc. z najmniejszą liczbą punktów.

Wyłoniono w ten sposób finalistów,

których dodatkowo odwiedziła specjalna

komisja, składająca się z zasiadających

w Radzie Nadzorczej przedstawicieli

dostawców i z pracowników Spomleku.

Olbrzymie wrażenie na uczestnikach

konkursu i gościach Gali zrobiły też na-

grody. Zwycięscy gospodarze pojechali

do domu samochodem Toyota RAV4,

drugie miejsce zostało nagrodzone

Toyotą Auris, natomiast trzecie Toyotą

Yaris. Wszystkie tradycyjnie zostały

ozdobione żółto-czarnymi barwami

Serenady, niezwykle popularnej marki

serów Spomleku. Zdobywcy kolejnych

stopni podium odebrali bony na zakup

biżuterii w salonach Apart.

– Od lat z podziwem obserwuję roz-

wój gospodarstw naszych dostawców.

To dzięki ich pracy nad jakością i ilością

mleka, Spomlek może podbijać rynek

swoimi serami. Dlatego, choć podczas

gali spotkamy się, aby uhonorować zwy-

cięzców konkursu, to na słowa uznania

i wdzięczności zasługują wszystkie

gospodarstwa – powiedział Edward Baj-

ko, Prezes SM Spomlek. – Powinniśmy

zawsze pamiętać, że u źródeł naszych

sukcesów leżą wartości spółdzielcze. To

przede wszystkim poczucie wspólnoty

i solidarności w dążeniu do wspólnego

celu, jakim jest rozwój naszej spółdzielni

i jej członków. Największą nagrodą jest

dla nas wszystkich spokojna przyszłość

rodzin dostawców i pracowników oraz

coraz większa wartość naszej wspólnej

Spółdzielni – dodał.

Państwo Ewa i Piotr Owczarscy z miejscowości Dębowierzchy (woj. lubelskie) zwyciężyli w konkursie „Gospodarstwo Roku 2012” Spółdzielczej Mleczarni Spomlek. Licząca ok. 1 200 członków-dostawców spółdzielnia po raz drugi zorganizowała te wyjątkowe zmagania. Wieńcząca rywalizację Gala Finałowa stała się wielkim świętem rolników.

Auta w kolorzeSerenady

Światowy Dzień Mleka7 LIPCA 2013, WYSOKIE MAZOWIECKIE

Olga Mira

AGROindustry 2013/3

Documents

Transcript of AGROindustry 2013/3