Warsztaty EKG cz. 1 zaburzenia przewodzeniaOlga Wilk, Oskar Korczak, Karol Pardela

Bloki przedsionkowo-komorowe

Odstęp PQ

Fragment zapisu EKG od początku załamka P do początku zespołu QRS

Czas szerzenia się fali pobudzenia przechodzącej przez: mięśniówkę przedsionków, węzeł AV, pęczek Hisa z jego odnogami i włókna Purkiniego

Czas trwania : 0,12 - 0,20 (3-5 małych kratek)

Blok przedsionkowo-komorowy• Utrudnienie lub zablokowanie przewodzenia z przedsionków do

komór

Blok przedsionkowo-komorowy I stopnia

Blok przedsionkowo-komorowy II stopnia:• blok typu Mobitz I (periodyka Wenckebacha).• blok typu Mobitz II (dawniej: Mobitza), • blok 2:1

Blok przedsionkowo-komorowy III stopnia

Blok I stopnia

blok I stopniaPrzedłużenie czasu przewodzenia między przedsionkami a roboczym mięśniem komór

Wszystkie pobudzenia powstające w przedsionkach przewodzone są do komór

Czas PQ jest stały > 200 ms (5 małych kratek)

Przy znacznym wydłużeniu odstępu PQ załamek P może się nakładać na załamek T poprzedniej ewolucji

Blok I stopnia

Bloki II stopnia• Nie wszystkie pobudzenia

przedsionków są przewodzone do komór

• Stosunek liczby załamków P do liczby zespołów QRS zmienny, przy zachowanej zależności występowania zespołów QRS od załamków P

Blok II stopnia typu Mobitz I

(periodyka Wenckebacha)

Postępujące wydłużanie się odstępu PQ, aż do momentu zablokowania przewodzenia przedsionkowo-komorowego• najkrótsze PQ po

wypadnięciu QRS, a najdłuższe przed wypadnięciem;

• największy przyrost wydłużenia PQ przy drugim przewiedzionym pobudzeniu po przerwie;

stosunek załamków P do QRS może być różny, najczęściej 3:2 i 4:3

Periodyka Wenckebacha

Blok II stopnia typu

Mobitz II

Okresowe zablokowanie przewodzenia z przedsionków do komór bez wcześniejszego wydłużenia odstępu PQ

Stosunek załamków P do QRS jest różny, najczęściej 3:2 bądź 4:3, rzadziej 5:4

Odstęp PQ stały, w pobudzeniach przewiedzionych jest najczęściej prawidłowy, rzadziej wydłużony

Blok II stopnia

Blok 2:1

Stosunek 2:1 określa, że po załamkach P przewodzi się co drugi zespół QRS

W tym typie bloku nie da się ustalić, czy jest to blok przedsionkowo-komorowy II stopnia typu 1 czy 2

Blok II stopnia zaawansowany

Jeżeli zespoły QRS nie pojawiają się po przynajmniej dwóch kolejnych załamkach P mówimy o bloku zaawansowanym

Stosunek załamków P do QRS 3:1 bądź większy (nie dotyczy załamków P częstoskurczu przedsionkowego lub fali trzepotania)

Część badaczy przyjmuje za blok zaawansowany blok 2:1

Blok III stopnia

blok III stopniaBrak zależności między załamkami P i zespołami QRS (zmienny czas PQ)

Częstotliwość rytmu przedsionków jest większa niż rytmu komór

Rytm rozrusznika zastępczego z łącza przedsionkowokomorowego ma częstotliwość zwykle 40–60/min, komorowego — 30–40/min

Gdy zespoły QRS rytmu zastępczego są wąskie (< 0,12 s), to blok całkowity występuje proksymalnie od pęczka Hisa lub w jego obrębie

Przy szerokich zespołach QRS jest blokiem przeważnie dystalnym (85% dystalny, 5% w obrębie pęczka Hisa, 10% proksymalny)

Gdy rytmem wiodącym jest migotanie przedsionków — blok p-k III stopnia rozpoznaje się na podstawie obecności miarowego rytmu zespołów QRS o częstotliwości zwykle poniżej 60/min.

Blok III stopnia

Zaburzenia przewodzenia śródkomorowego

Blok lewej odnogi pęczka Hisa LBBB

LBBB

LBBB

Przegroda międzykomorowa ulega depolaryzacji od strony prawej do lewej:

I etap: tworzy się mały załamek Q w V1 i załamek R w V6.

II etap: tworzy się załamek R w V1 i załamek S w V6.

III etap: tworzy się głęboki i szeroki załamek S w V1 i załamek R w V6.

LBBBNastępuje odwrócenie załamka T w odprowadzeniach znad ściany bocznej: I, aVL, V5-V6

Czas trwania zespołu QRS ≥ 120 ms

Szeroki, zazębiony załamek R (rzadziej załamek R z plateau na jego szczycie) w odprowadzeniach I, aVL, V5 i V6

Zespół QS lub rS w odprowadzeniach V1–V3

Czas do szczytu załamka R w V5, V6 > 60 ms

Zmiany ST i T przeciwstawne do głównego wychylenia zespołu QRS

Niezupełny blok lewej odnogi pęczka Hisa

Czas trwania zespołu QRS ≥ 110 ms i < 120 ms.

Szeroki, szpiczasty załamek R, rzadziej zazębiony lub z platau na szczycie w odprowadzeniach I, V5 i V6.

Czas do szczytu załamka R w V5, V6 > 60 ms.

Brak załamków q w I, V5, V6

Blok przedniej wiązki lewej

odnogi pęczka Hisa

Oś elektryczna — lewogram patologiczny

Zespół qR w odprowadzeniu I, aVL oraz rS w II, III, aVF

Czas do szczytu załamka R w odprowadzeniu aVL > 45 ms

Czas trwania zespołu QRS < 120 ms

Blok tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa

Oś elektryczna — prawogram patologiczny

Zespoły qR w odprowadzeniach II, III i aVF

Zespoły rS w odprowadzeniach I i aVL

Czas do szczytu załamka R w odprowadzeniu aVF > 45 ms

Czas trwania zespołu QRS < 120 ms

Brak cech przerostu prawej komory

Blok prawej odnogi pęczka Hisa RBBB• Najczęstsze przyczyny• choroba niedokrwienna serca• zapalenie mięśnia serca• przerost prawej komory• ostre serce płucne• wrodzone wady serca

RBBB

RBBB

Czas trwania zespołu QRS ≥ 120 ms

Załamek S szerszy od R i/lub > 40 ms w odprowadzeniach I i V6

Zespół QRS o morfologii rsr‘, rsR‘, rSR‘ (r‘ lub R‘ szersze niż r) lub szeroki, często zazębiony załamek R w odprowadzeniach V1 i/lub V2

Czas do szczytu załamka R w V1 > 50 ms

Wtórne zmiany ST–T w odprowadzeniach V1–V2 i ewentualnie V3

Niezupełny blok prawej odnogi pęczka Hisa

Czas trwania zespołu QRS ≥ 110 ms i < 120 ms

Morfologia zespołu QRS w odprowadzeniach I, V1, V2, V6 taka jak w bloku prawej odnogi pęczka Hisa

Czas do szczytu załamka R w V1 i/lub V2 > 50 ms

Warsztaty EKGPytania?