Rola tłumacza-przewodnika Rola tłumacza-przewodnika w turystyce osób w turystyce osób

głuchoniewidomychgłuchoniewidomych

Praca napisana pod kierunkiem Praca napisana pod kierunkiem prof. dr hab. Bogdana Szczepankowskiegoprof. dr hab. Bogdana Szczepankowskiego

Uniwersytet im. Kard. Stefana Wyszyńskiego w WarszawieUniwersytet im. Kard. Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Bartosz BanasikBartosz Banasik

Przedmiot pracyPrzedmiot pracy

Szeroko rozumiana turystyka, uprawiana w grupie osób o jednoczesnej niepełnosprawności narządów wzroku i słuchu

– głuchoniewidomych.

Przedmiot pracyPrzedmiot pracySkąd wybór tematu?

kontakt z Towarzystwem Pomocy Głuchoniewidomym (TPG)

praca zarobkowa w branży turystycznej

Przedmiot pracyPrzedmiot pracyRozdział I podstawowe zagadnienia związane z turystyką,

głuchoślepotą oraz tłumaczem-przewodnikiem:

- przegląd definicji pojęć oraz ich klasyfikacje, - przegląd historii turystyki, - specyfika głuchoślepoty, - obowiązki i prawa tłumacza-przewodnika.

Przedmiot pracyPrzedmiot pracyRozdział II turystyka osób niepełnosprawnych (głuchoniewidomych):

- wartości rewalidacyjne turystyki, - potrzeby osób głuchoniewidomych, - specyficzne ograniczenia osób głuchoniewidomych,- pomoce techniczne,- adaptacja otoczenia,- osoba tłumacza-przewodnika,- przegląd organizacji polskich i zagranicznych, wspierających

turystykę i rekreację osób głuchoniewidomych

Przedmiot pracyPrzedmiot pracyRozdział III badania:

- cel, przedmiot, zakres,- problematyka,- hipotezy badawcze,- metody, techniki, narzędzia badawcze

Rozdział IV analiza badań (wnioski)

Cele i założenia pracyCele i założenia pracy

Główny cel:

zwrócenie uwagi na problem turystyki osób głuchoniewidomych oraz wartości pomocy tłumacza-przewodnika w jej uprawianiu,

w konsekwencji poprawa warunków życia osób z jednoczesną niepełnosprawnością wzroku i słuchu.

Cele i założenia pracyCele i założenia pracy

• przybliżenie definicji oraz klasyfikacji głuchoślepoty uświadomienie specyfiki tej niepełnosprawności oraz ograniczeń z niej wynikających, znając charakter niepełnosprawności, łatwiej zrozumieć ją i ludzi nią doświadczonych;

• charakterystyka turystyki (cele, funkcje) zachęca do szukania w turystyce pomocy – w wymiarze fizycznym, psychicznym i społecznym;

• wskazanie pomocy technicznych, adaptacji otoczenia, tłumacza-przewodnika dobór optymalnej pomocy w dobraniu niezbędnych środków wspomagających rozwój i samodzielność osób G/N;

• przegląd organizacji i stowarzyszeń wspomagających turystykę G/N ma pomóc odnaleźć osobom głuchoniewidomym i ich bliskim, miejsca, w którym będą mogły spotkać ludzi o podobnych zainteresowaniach i pasjach, gdzie uprawianie turystyki będzie znacznie łatwiejsze.

Najważniejsze wnioskiNajważniejsze wnioski

1.

Turystyka nie jest zjawiskiem obcym osobom głuchoniewidomym, wiąże się z pozytywnymi emocjami.

100% badanych głuchoniewidomych:

- uprawia turystykę obecnie lub robiło to w przeszłości,- ma pozytywne wspomnienia z uprawiania turystyki,- lubi turystykę.

Najważniejsze wnioskiNajważniejsze wnioski

2.

Osoby głuchoniewidome mają potrzebę uprawiania turystyki niemniejszą jak osoby pełnosprawne.

Odpowiedź na pytanie: co lubi Pan / Pani w uprawianiu turystyki?

Wypoczynek, poznawanie nowych miejsc, nowych ludzi, ruch – są dla nich czymś bardzo ważnym, potrzebują tego do osobistej satysfakcji.

Najważniejsze wnioskiNajważniejsze wnioski

3.

Niepełnosprawność ma znaczący, negatywny wpływ na uprawianie turystyki przez osoby głuchoniewidome.

Odpowiedź na pytanie : co przeszkadza Panu / Pani w uprawianiu turystyki?

Aż 61% respondentów wskazało na brak samodzielności związany z niepełnosprawnością i uzależnienie od drugiego człowieka jako główne czynniki utrudniające im uprawianie turystyki.

Najważniejsze wnioskiNajważniejsze wnioski

4.

Infrastruktura związana z turystyką jest niedostatecznie przystosowana do specyficznych potrzeb osób

głuchoniewidomych.

Sposób przystosowania pokoi hotelowych do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Hotele uwzględniają przede wszystkim potrzeby osób niepełnosprawnych ruchowo.

Najważniejsze wnioskiNajważniejsze wnioski

5.

Pomoc tłumacza-przewodnika ma znaczącą, pozytywną rolę w uprawianiu turystyki przez osoby głuchoniewidome.

Odpowiedź na pytanie: czy gdyby miał(-a) Pan / Pani do pomocy tłumacza-przewodnika, częściej uprawiałby(-aby) Pan / Pani turystykę?

100% badanych uprawiało turystykę w towarzystwie osoby widzącej i słyszącej. Większość nie wyobraża sobie podróżowania bez tego.

Praktyczne zastosowaniePraktyczne zastosowanie

mini-kompendium wiedzy na temat turystyki osób głuchoniewidomych informacja nt. specyficznych ograniczeń – wskazówka do pracy

z osobami głuchoniewidomymi informacje nt. adaptacji otoczenia – wskazówka dla architektów,

projektantów wnętrz, bliskich niepełnosprawnych – wszystkich, którzy są odpowiedzialni za wygląd przestrzeni życiowej głuchoniewidomych

znaczenie roli tłumacza-przewodnika – zachęta dla wolontariuszy, pedagogów itp. do poszerzania kwalifikacji, zachęta dla organów ustawodawczych do zapewnienia prawa gwarantującego pomoc wykwalifikowanego tłumacza-przewodnika

niepokojące wyniki badań dot. przygotowania hoteli - inspiracja i wyzwanie do polepszenia przystosowania w/w obiektów

Praktyczne zastosowaniePraktyczne zastosowanie

Przegląd wiedzy w temacie, poparty wstępną pracą badawczą, może być idealnym początkiem do dalszej pracy naukowej w tej materii. Pozwoliłoby to na bardziej szczegółowe opracowanie problemu, a w konsekwencji wprowadzenie wielu innowacyjnych rozwiązań, umożliwiających swobodne uprawianie turystyki przez osoby głuchoniewidome. Wśród nich wartościowe mogłyby być m.in.:

• dostosowanie infrastruktury turystycznej (hotele, muzea, szlaki, komunikacja),

• wprowadzenie przepisów prawnych gwarantujących dostęp do długoterminowej, bezpłatnej pomocy tłumacza-przewodnika,

• powstanie i rozwój oddzielnej gałęzi branży turystycznej, poświęconej podróżowaniu osób niepełnosprawnych, w tym głuchoniewidomych.

Dziękuję za uwagę.