WYDANIE PIERWSZE – Październik 2016

"Jesienny pociąg" - Dorota Gellner

Stoi pociąg na peronie -

żółte liście ma w wagonie

i kasztany, i żołędzie-

dokąd z nimi jechać będzie?

Rusza pociąg sapiąc głośno.

Już w przedziałach grzyby rosną,

a na półce, wśród bagaży,

leży sobie bukiet z jarzyn.

Pędzi pociąg lasem, polem

pod ogromnym parasolem.

Zamiast kół kalosze ma,

za oknami deszcz mu gra.

O, zatrzymał się na chwilę!

Ktoś w wagonie drzwi uchylił

potoczył w naszą stronę

jabłko duże i czerwone.

DLACZEGO NALEŻY CZYTAĆ DZIECIOM ?

Współczesne dzieci dorastają w ubogim językowo środowisku. Kontakt z żywym słowem wyparła

telewizja, której narzędziem nie jest język, lecz obraz. W efekcie dzieci coraz gorzej znają język, tymczasem

język jest narzędziem myślenia – w tym także matematycznego!

Dzieci słabo wyćwiczone w używaniu języka i w myśleniu, pozbawione wyobraźni, którą telewizja wypiera,

będą miały trudności od pierwszych dni przedszkola i w późniejszym życiu. Przepaść intelektualna i

emocjonalna pomiędzy dziećmi, którym rodzice i wychowawcy dużo czytają, a dziećmi pozbawionymi

takiej stymulacji , w kolejnych latach dzieciństwa narasta.

W dobie telewizji ochrona dzieci przed pewnymi informacjami i obrazami jest bardzo utrudniona. Nie ma

możliwości wciąż kontrolować ilość i treść oglądanych przez dzieci programów. Nie znaczy to jednak, że

należy zrezygnować z ciągłego zabiegania o zwyczajną rozmowę z dzieckiem na temat tego, co dziś robiło.

Skutki nadmiernego oglądania telewizji przez dzieci:

1. Nieumiejętność myślenia (oglądanie tv zmienia fizyczną strukturę mózgu dziecka); zanik wyobraźni,

nieumiejętność przewidywania konsekwencji – w telewizji ważne jest tylko tu i teraz

2. Trudność z koncentracją (wartki potok obrazów tv uszkadza zdolność skupienia uwagi)

3. Lenistwo umysłowe, nawyk biernej i bezkrytycznej konsumpcji produktów masowej kultury

4. Obniżenie wyników w nauce

5. Postawa życiowa: niecierpliwość, potrzeba ciągłej zewnętrznej stymulacji, nieustanne oczekiwanie

rozrywki oraz gratyfikacji bez pracy i wysiłku (łatwe konkursy z wysokimi nagrodami), szybkie popadanie

w nudę

6. Niezadowolenie z posiadanych rzeczy (podsycane celowo przez reklamy)

7. Zanik wrażliwości, znieczulenie na cudzy ból i krzywdę w realnym życiu

8. Lęk, niepokój, nieufność, pesymizm, cynizm, demoralizacja, agresja

9. Ograniczenie kontaktów z rówieśnikami, pogorszenie stosunków z członkami rodziny

10. Obniżenie umiejętności społecznych i wskaźników inteligencji emocjonalnej

11. Brak czasu i chęci na inne zajęcia (sport, czytanie, własna twórczość, rozmowy)

Dlatego warto wrócić do starych, dobrych sposobów spędzania wolnego czasu. Warto czytać! Badania

naukowe potwierdzają, że codzienne czytanie dziecku dla przyjemności:

• buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem

• zapewnia emocjonalny rozwój dziecka

• rozwija język, pamięć i wyobraźnię

• uczy myślenia, poprawia koncentrację

• wzmacnia poczucie własnej wartości dziecka

• poszerza wiedzę ogólną

• ułatwia naukę, pomaga odnieść sukces w przedszkolu, a potem w szkole

• uczy wartości moralnych, pomaga w wychowaniu

• zapobiega uzależnieniu od telewizji i komputerów

• chroni przed zagrożeniami ze strony masowej kultury

• kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy na całe życie

DLATEGO CZYTAJ DZIECKU 20 MINUT DZIENNIE – CODZIENNIE!

Codzienne czytanie dziecku dla przyjemności jest najskuteczniejszą metodą wychowania czytelnika –

człowieka samodzielnie myślącego, posiadającego wiedzę i umiejętność jej poszerzania, kulturalnego,

etycznego, z wyobraźnią, który umie radzić sobie w życiu przy pomocy rozumu, a nie pięści.

Przedszkole może i powinno uzupełniać domowe czytanie, lecz nie zastąpi na pewno czytania w domu przez

rodziców. Te parę minut spędzonych z dzieckiem podczas słuchania przez niego książki oprócz

kształtowania w nim wrażliwości, wyobraźni, mowy daje także możliwość pogłębiania się więzi między

rodzicem a dzieckiem. Jeśli my, dorośli teraz znajdziemy czas dla dziecka, to potem ono znajdzie go dla nas.

opracowanie w oparciu o artykuł Anny Nowak

ZAGADKI: "BOHATEROWIE BAJEK"

Zagadka 1:

Bardzo lubi słodki miód, zawsze czuje w brzuszku głód.

Znają z książek go dzieciaki. Najsławniejszym jest Misiakiem!

Zagadka 2:

Cały jest dwukolorowy, w prążki - "czarno- oranżowy".

Ogon jego sprężynowy, do zabawy wciąż gotowy.

Ciągle biega, skacze, bryka, tu i tam koziołki fika.

Gdy coś mówi to sepleni, a gdy zły jest, to się pieni.

Kto to taki, czy już wiecie? O kim mowa, czy zgadniecie?

Zagadka 3:

Bardzo ładna z niej dziewczynka, uśmiechnięta u niej minka.

Gdy dla babci leki niesie to spotyka wilka w lesie.

Czy już wszystkie dzieciaki wiedzą kto to taki?

Zagadka 4:

Sama bohaterka tej zagadki brzuszek ma w czarno-żółte paski.

Jest rezolutna, ciekawska, śmiała, niejeden problem już rozwiązywała.

Zawsze chętnie przyjaciołom pomagała, cała łąka ją za to szczerze uwielbiała.

W ulu pozostać nie chciała, panna Klementyna się za głowę łapała.

Niepotrzebnie się o nią martwiła, bo ona sobie świetnie poradziła!

Zagadka 5:

Niełatwo ją spotkać i złapać to nie lada gratka,

Nie każda ją złowi wędka czy też siatka.

Może nędzną chatę w mig w pałac przemienić,

A jej łuska cudownym kolorem się mieni.

Zagadka 6:

Z płatka róży kołderka a kołyska z orzecha.

Taka mała drobinka , tyle przygód ją czeka.

Zagadka 7:

Jakie imiona mają braciszek i siostrzyczka

Którzy w lesie spotkali chatkę zrobioną z pierniczka?

Zagadka 8:

Jaka to dziewczynka ma roboty wiele

A na pięknym balu gubi pantofelek?

Zagadka 9:

Jakie to maluchy zawsze są brodate

I ciężko pracują tak zimą, jak latem

Odpowiedzi:

1. Kubuś Puchatek 5. Złota rybka

2. Tygrysek 6. Calineczka

3. Czerwony Kapturek 7. Jaś i Małgosia

4. Pszczółka Maja 8. Kopciuszek

9. Krasnoludki

ZADANIE DLA DZIECI MŁODSZYCH

Zaprowadź księżniczkę do zamku ( poprowadź linię ciągłą, bez odrywania ręki od kartki )

ZADANIE DLA DZIECI STARSZYCH

Zaprowadź księżniczkę do zamku ( poprowadź linię ciągłą, bez odrywania ręki od kartki )

POKOLORUJ OBRAZEK . WYKORZYSTAJ DO TEGO BARWY JESIENI. WYKONAJ OZDOBNĄ

RAMKĘ I NAKLEJ NA NIĄ SWOJĄ PRACĘ. PRZYNIEŚ JĄ DO PRZEDSZKOLA DO DNIA

15.X.2016r. A NAGRODA CIĘ NIE MINIE.

ROZWIJANIE PERCEPCJI WZROKOWEJ U DZIECI

Percepcja wzrokowa – to umiejętność spostrzegania barwy, kształtu (przedmiotów, figur, liter) skupiania wzroku, wyodrębniania elementów z tła. Percepcję wzrokową powinniśmy stymulować u wszystkich dzieci, gdyż im więcej będą one miały doświadczeń tym lepiej i szybciej będą się do nich odwoływały, a co za tym idzie zminimalizujemy ryzyko powstawania deficytów rozwojowych. Najintensywniejszy rozwój percepcji wzrokowej przypada na okres od 3;6 do 7,6 roku życia.

A oto kilka symptomów, które mogą wskazywać na trudności w zakresie percepcji wzrokowej w

wieku przedszkolnym:

Niechęć do wszelkiego rodzaju układanek i historyjek obrazkowych; Niechętnie układa konstrukcje z klocków wg wzoru; Trudności z zapamiętywaniem kształtów liter i cyfr; Niechętnie rozwiązuje zadania polegające na szukaniu różnic między obrazkami; Nieprawidłowo tworzy kompozycje według wzoru, a jego rysunki są ubogie w szczegół;, Ma trudności z odtwarzaniem szlaczków i figur geometrycznych;

Dzieci ze słabo rozwiniętą koordynacją wzrokowo-ruchową mają trudności między innymi:

podczas ubierania się wycinania naklejania, rysowania niezręcznie zachowują się podczas gier ruchowych ( chwytanie i łapanie piłki, rzucanie do celu)

Warto zatem zachęcać dziecko do takich zabaw jak:

wyszukiwanie (na czas) powiększonych elementów przedmiotu, który to przedmiot znajduje się wśród dużej ilości obrazków,

dobieranie par jednakowych obrazków – zabawa Memo, obliczanie ilości ukrytych figur geometrycznych wśród różnych figur ułożonych na różnej płaszczyźnie

względem siebie oraz nakładające się na siebie, puzzle, segregowanie obrazków w grypy tematyczne, uzupełnianie brakujących elementów w obrazku, szukanie różnic pomiędzy dwoma podobnymi obrazkami, różniącymi się kilkoma szczegółami, zapamiętywanie przedmiotów – pokazujemy dziecku drobne przedmioty, zapamiętuje je, a po zasłonięciu

przez nas – wymienia. układanie obrazka z pociętych części, układanie według podanego wzoru patyczków, klocków, wyciętych figur geometrycznych, segregowanie figur ze względu na wielkość, kolor, kształt, układanie historyjek obrazkowych. Dziecko opisuje obrazki zgodnie z kolejnością zdarzeń, wyszukiwanie wyrazów z jednakową literą , domina obrazkowe – szukanie pary takich samych obrazków. domina literowe oraz sylabowe – szukanie pary takich samych liter/ sylab, kalkowanie i rysowanie po śladzie. zapamiętywanie i opowiadanie treści obrazka, zapamiętywanie kolejności eksponowanych przedmiotów, rysowanie z pamięci zapamiętanych wzorów.

Powyższe ćwiczenia powinny być formą zabawy z dzieckiem. Ważna jest tu systematyczność, ale jednocześnie nie przemęczanie dziecka.

opr. Agnieszka Pliszka

ZNAJDŹ 8 RÓŻNIC W OBRAZKACH ZAZNACZ JE KRZYŻYKIEM NA JEDNYM Z OBRAZKÓW.DRUGI POKOLORUJ WEDŁUG

WŁASNEGO POMYSŁU.MOŻESZ TAKŻE COŚ DORYSOWAĆ.

Opowiadanie : "JAK WYGLĄDA PANI JESIEŃ?"

Dwa małe zajączki biegły przez las. Niewiele jeszcze wiedziały o świecie, więc bardzo

się zdziwiły tym niezwykłym ruchem w lesie. Niedźwiedź zajadał się łapczywie czymś

smakowitym, gdyż oblizywał łapki i pyszczek. Jeżyk biegał za chrząszczami, a wiewiórka

znosiła orzechy do dziupli. Zajączki zagadnęły zajętego pogonią jeżyka.

- Dlaczego tak wszyscy się śpieszą i objadają?

- Nie wiecie? Przychodzi jesień, a po niej zaraz zima, ostra. Nie znajdziecie nic do jedzenia

kiedy nadejdzie mróz.

Zajączki pobiegły dalej. Co to znaczy jesień? Czy to wiatr, czy człowiek, może burza? I

dlaczego trzeba tak się śpieszyć? Napotkały borsuka, który właśnie pogłębiał swoją norkę.

-Co robisz borsuku?

- Sprzątam i powiększam domek, żeby pani jesień mogła zasypać mnie listkami. Będzie mi

ciepło aż do wiosny.

Ciekawe jak Pani Jesień zerwie tyle liści, przecież one rosną wysoko - pomyślały dwa

szaraczki.

Na polanie, przy której rosło mnóstwo leszczyn uwijały się wiewiórki.

-Co robicie?- zapytały maluchy.

- Sprawdzamy gdzie jest najwięcej orzeszków, bo jesień tuż, tuż. Ona pomoże nam w

gromadzeniu zapasów na zimę.

Teraz to już całkiem nie wiedziały co myśleć o tej dziwnej postaci, która na pewno i ich

odwiedzi.

Muszą czym prędzej dowiedzieć się o niej więcej. Były to zwierzątka z natury strachliwe.

Najchętniej schowały by się przed tą panią w mysią dziurę. Odnalazły dziuplę w starym

dębie. Mieszkała tam od dawna bardzo mądra sowa.

- Pani sowo! Jest tam pani!? Musimy wiedzieć jak wygląda Jesień! Prosimy, niech pani

wyjdzie!

Dwa niemądre zajączki nie wiedziały ,że sowy w dzień śpią i rzadko wychodzą kiedy świeci

słońce.

Usłyszały te krzyki zwierzątka i przydreptały pod dąb.

Pierwszy odezwał się miś - Tak naprawdę to nigdy nie spotkałem pani Jesieni, ale na pewno

nosi ciepłe, brązowe futerko. Kiedy przychodzi to robię się bardzo głodny, a kiedy się najem

to śpiewa mi kołysanki do snu.

Na to wiewiórki nie zgodziły się. - Ma długi , piękny, rudy ogonek, którym maluje liście i

zrzuca z drzew orzechy, żołędzie, kasztany.

- Długi ogon - może, ale i kolce. Łapie liście i nakłada nam na nasze jeżykowe szpileczki.

Słyszy wszystko, wie komu trzeba pomóc, wie o naszych kłopotach przed zimą.

-Uradowane zajączki , aż pisnęły z radości - Wiemy! wiemy! Pani Jesień jest dobra,

każdemu pomaga zbierać zapasy, maluje liście, zrzuca owoce z drzew. Jest wysoka jak

niedźwiedź, ma puszysty kolorowy ogon, kolce na łapkach i długie uszy jak my, żeby słyszeć

każde zwierzątko w lesie.

Z dziupli wysunęła się sowa - uch-uuu, uch uuu, ale z was głuptasy.

Jesień właśnie przyszła i nikt jej nie zobaczył.

Rozwinęła skrzydła i odleciała.

PRZEKLINANIE (JAK ODUCZYĆ TEGO NASZE DZIECKO)

Około czwartych urodzin dzieci przeżywają fascynację niecenzuralnym słownictwem. Magazynują w pamięci każdy tego typu wyraz i radośnie używają ich w najmniej odpowiednich sytuacjach. Zatem nie wstydź się za swoje dziecko – to normalny etap rozwoju. Dzięki używaniu wulgaryzmów dzieci odkrywają skuteczny sposób na wytrącenie rodziców z równowagi, co daje im poczucie władzy.

Nie rozumie Małe dziecko nie rozumie, że słowo może zranić równie dobrze, jak uczynek. Nieraz pewnie oświadczyło, że Cię nie kocha, by po chwili z całej siły się przytulić i ucałować. Nie zdaje sobie sprawy, dlaczego te słowa są kontrowersyjne, a reakcja rodziców jest dla niego ciekawym doświadczeniem, które chce powtarzać nieskończoną ilość razy. Zignoruj to Najskuteczniejszą metodą walki z dziecięcymi wulgaryzmami jest ignorowanie ich. Dzieci, których rodzice oburzają się na brzydkie słówka i zawzięcie je zwalczają, zachwycają się przekleństwami dłużej niż ich rówieśnicy. Tymczasem brak reakcji rodziców na przekleństwa najmłodszych spowoduje, że te słowa szybko znudzą się maluchowi. Pamiętaj również, że dziecko uczy się mówić przede wszystkim od rodziców – dlatego pierwszym krokiem w walce z przekleństwami jest pilnowanie, aby w chwilach zdenerwowania nie wymknęło Ci się jakieś niecenzuralne słówko.

JAK WYCHOWAĆ DZIECKO NA DOBREGO CZŁOWIEKA?

Chcemy, żeby dzieci osiągały sukces, rozwijały się i były pewne siebie. Zapisujemy je na zajęcia dodatkowe,

inwestujemy w nie. A jednak, nawet w dobie zaawansowanej technologii i pędu do sukcesu, najważniejsze pozostaje

to, jak wychować dziecko na dobrego człowieka, który będzie kierować się w życiu moralnością.

OTO 6 RAD, JAK WYCHOWAĆ EMPATYCZNEGO CZŁOWIEKA :

Poświęć mu czas

Czas, który poświęcasz dziecku to fundament. Rozwijaj jego ciekawość, zadawaj pytania o otaczający je świat, pytaj o

zdanie i słuchaj uważnie odpowiedzi. W ten sposób nie tylko pokażesz dziecku, że jest dla ciebie ważne, ale nauczysz

je też z uwagą i szacunkiem traktować drugiego człowieka.

Powiedz mu to głośno

Może zakładasz, że twoje dziecko wie, że chcesz, aby troszczyło się o innych, ale to, zdaniem psychologów, za mało.

Powiedz mu o tym, pytaj też jego nauczycieli, opiekunów, czy jest życzliwe, jak traktuje innych.

Pokaż mu, jak to się robi

Pamiętaj, że modelowanie zachowania to najskuteczniejsza metoda nauki. Bądź przykładem dla swojego dziecka.

Troszcz się o innych, bądź życzliwy. Kiedy musicie podjąć jakąś decyzję, zastanówcie się wspólnie, jaki będzie miała

wpływ na innych ludzi i weźcie to pod uwagę.

Podkreślaj wdzięczność

Ludzie, którzy potrafią wyrażać wdzięczność, sami są pomocni, hojni, empatyczni i skłonni wybaczać innym błędy.

Poza tym są też zdrowsi i szczęśliwsi! Tym bardziej warto wzmacniać w dzieciach odpowiednią postawę, okazywać im

wdzięczność za okazaną pomoc czy pochwalić za miły gest w stosunku do rodzeństwa.

Naucz je radzić sobie z emocjami

Dzieci miewają problem z trudnymi emocjami, takimi jak złość, smutek czy frustracja. Trzeba uczyć dzieci nazywać

uczucia, przeżywać je i radzić sobie z nimi. W tym celu trzeba też umieć stawiać im jasne i logiczne granice – i robić to

z miłości i troski o swoje dziecko.

Naucz je empatii

Warto pokazać dzieciom ludzi w szerszym kontekście – tych, którzy są oddaleni od nas społecznie, kulturowo, czy

nawet geograficznie. Możemy to osiągnąć ucząc ich, jak być dobrymi słuchaczami, proponując, by stawiały się w

sytuacji innych ludzi i korzystając z każdej okazji, by uczyć je wrażliwości i empatii.