2

Wstępniak

Wakacje niestety chylą się ku końcowi. Ostatnie dni wolnego, również i dla nas, redaktorów „Margonem e-zine”... Co za tym idzie? A po prostu to, że będziemy mieli mniej czasu na redagowanie gazety. Nie ma sensu tego ukrywać i owijać w bawełnę – magazyn będzie się ukazywać rzadziej lub będzie w nim mniej treści. Tu musimy się jeszcze zastanowić, zanim podejmiemy decyzję. Osobiście uważam, że lepiej wydać coś dobrego co miesiąc, niż coś mniejszego co tydzień. Iść w jakość, a nie w ilość. Czekam na maile i komentarze, chciałbym poznać Wasze zdanie.

Również na łamach magazynu chciałbym ogłosić REKRUTACJĘ NA REDAKTORÓW. Nie będę ukrywać, że gdy będzie ekipa 10 dobrze zgranych osób gazeta ma szansę ukazywać się tak jak do tej pory. Zgłoszenia na mail. ALE! Z załączoną próbką prac! Na inne po prostu nie będę odpowiadał. Za pomoc przy gazetce otrzymacie jakieś skromne nagrody, oczywiście za pomoc długofalową, bo napisanie jednego artykułu to nieco za mało...

W numerze jak zwykle wiele ciekawych artykułów. Dość istotnym jest „Tworzenie questów”. Z niego możecie się, po raz kolejny, dowiedzieć więcej o pracy MG. Również warto zapoznać się z wywiadem z Furią Infernalis, a także opowiadaniem, autorstwa Xentisa. Zapraszam do lektury!

Eigen

PS. A tym, że kończą się wakacje nie kłopoczcie się zbyt bardzo ;) Niedługo znów będzie jakieś wolne, zresztą cieszcie się, że macie jeszcze te 2 tygodnie laby ;) Niektórzy nie mają nawet tyle...

3

Spis treści Wstępniak....................................................................................................................................2 Spis treści ....................................................................................................................................3 Tworzenie questów......................................................................................................................4 Poczet twórców Margonem - Xentisia ......................................................................................6 Opowiadania................................................................................................................................8 „Przepowiednia”..........................................................................................................................8 Wielcy twórcy fantasy i ich dzieła ............................................................................................12 Rudy Dżil i jego pies .............................................................................................................12 Przygody Toma Bombadila...................................................................................................12 Hobbit, czyli tam i z powrotem............................................................................................13 Trylogia: Władca Pierścieni ..................................................................................................13 Drużyna Pierścienia, Dwie wieże, Powrót króla...................................................................13 Silmarillon .............................................................................................................................13 Niedokończone Opowieści Númenoru i Śródziemia ............................................................13

Itemy..........................................................................................................................................14 Gdzie expić? ..............................................................................................................................15 Wywiad z Furią Infernalis .........................................................................................................17 Spis potworów...........................................................................................................................21 Konkursy ...................................................................................................................................22 Nowy Konkurs ..........................................................................................................................24

wwwwww..mmaarrggoonneemm..pp ll

redaktor naczelny: Eigen (eigen32@gmail.com) z-ca redaktora naczelnego: Izis (plushybat@gmail.com)

Grafika na okładce: Sandariel Logo: Femme Fatale Korekta: Izis

Współpraca: Thinker, Xentis, Xentisia, Chiliout, Tiuso

4

Tworzenie questów

Wielu z Was zastanawia się, jak robimy questy. Wielu również narzeka, że powstają one za wolno, że jest ich za mało. W poniższym artykule postaram się przybliżyć Wam istotę tworzenia questu. Mam nadzieję, że rozwieje on wątpliwości, jak również zaszczepi w Was odrobinę cierpliwości... Po pierwsze – pomysł...

Jeżeli ktoś ma zrobić nudnego questa, niech sobie daruje, wyjdzie na powietrze, poszuka inspiracji i wróci jutro. Z takiego założenia wychodzimy. Quest, jak sama nazwa wskazuje to zadanie, przygoda, a więc musi być ciekawy. Ma mieć fabułę, której poznawanie ma zainteresować gracza, ma zachęcać do zwiedzenia krainy (tak, wiem, nie lubicie biegania po niej ;) ), w końcu jego wykonanie ma dać satysfakcje. I tu podkreślam: satysfakcje z wykonania, a nie „wypasiony” item. Przedmiot jest tylko dodatkiem, który otrzymujecie od NPC za pomoc. Wielu chciałoby po zabiciu 10 królików dostać unikat i najlepiej tyle punktów doświadczenia, żeby awansować na następny poziom. Tylko... Czy Wy dalibyście komuś za pokonanie zająca swój najlepszy miecz? Na pewno nie. Tak więc nie należy się spodziewać, że za proste zadanie otrzymacie wyśmienitą nagrodę, nawet jeżeli poświęciliście wykonaniu zadania wiele czasu.

Gdzie szukamy inspiracji? W życiu codziennym, literaturze, filmach, a przede wszystkim w własnej głowie. Pomysłów najczęściej jest bardzo dużo, ale nie wszystkie da się zrealizować. Dlaczego? Ponieważ,... Po drugie – pisanie questa... ...nie da się tego zapisać. Questy tworzone są w „World Editorze”. Pokrótce opisze etapy ich powstawania w tym narzędziu. 1. Dodajemy nowego questa. Wpisujemy jego nazwę. 2. Ustalamy progressy, czyli Wasze kolejne postępy w queście. To jest najważniejsza czynność, bowiem od niej zależy co się wyświetla w ramce questy, co mówi NPC. Po prostu niektóre kwestie u NPC są ukryte do momentu, aż osiągniemy pewien postęp w wykonywaniu misji. Jak sami możecie doświadczyć: podchodzicie do NPC, on Wam daje zadanie, a przecież nie widzicie w dialogu linii o np. odebraniu nagrody. Ta się pojawia dopiero wtedy, gdy będziecie mieli określony progress, w tym wypadku ostatni. Może trudno Wam to zrozumieć, ale jaśniej się tego napisać nie da ;) .

3. Potem w Siedzibie Mistrzów Gry, lokacji, do której dostęp mają nieliczni, tworzymy postacie potrzebne do questa. Jeżeli dana postać już istnieje w grze, robimy jej „klona”, widocznego tylko w siedzibie. Do niego importujemy dialog NPC z gry i dalej dodajemy potrzebne linie. W „World Editorze” są zawarte wszystkie dialogi i poprzez niego na server są wgrywane kolejne.

4. Dialog NPC do questa jest tworzony wg specjalnych komend, które czyta server. Zamieszczę przykład:

5

1. Witaj! 1.1 #IFNOQUEST 3 Nie potrzebujesz może pomocy? ->2 1.2 #IFPROGRESS.3 1 Idę te szczury zabijać. ->END

1.3 #IFPROGRESS.3 2 Chciałbym odebrać nagrodę. ->4 1.4 Tak tylko przechodziłem ->END 2. Zabij te cholerne szczury co mi kradną jedzenie! ->3

3. #STARTQUEST 3 ->END 4. #ENDQUEST 3 ->5 5. Proszę. ->END

Dialog bardzo prymitywny, ale dzięki temu łatwiej go zrozumieć. Mamy tu do czynienia z questem oznaczonym w „World Editorze”, jako trzeci. Gdy nie robiliśmy tego questa, pojawi nam się opcja dialogowa 1.1 . W przypadku kolejnych progressów, czyli 1 i 2 pojawią się odpowiednio linia 1.2 i 1.3 . Komenda END kończy dialog. STARTQUEST i ENDQUEST zaczyna i kończy quest u gracza. To tyle jeśli chodzi o kwestie techniczne. Nawet jeżeli wyda się to Wam proste i stwierdzicie, że umiecie już robić questy, to Was rozczaruje. Z takim prostym przykładem się nie spotkacie. Po prostu, takich questów się już nie robi lub tworzy się je rzadko. Jest jeszcze wiele, ok. 40 innych komend, dzięki którym quest staje się ciekawszy i bardziej wymagający...

Po trzecie – testowanie... Mamy gotowy quest i cieszymy się. Te parę godzin pracy nie poszło na marne. Zadanie ciekawe, wymagające, na pewno się spodoba. No i jaką super nagrodę tam daliśmy! Postanawiamy sprawdzić czy wszystko jest OK. Rozmawiamy z NPC, a tu... Nie da się wziąć questa. Gdzieś się pomyliliśmy... Poprawiamy i znów testujemy. W którymś momencie znów trafiamy na błąd i tak przez kolejne kilka godzin... Po czwarte – umieszczamy quest w grze... Wszystko działa dobrze, więc trzeba wprowadzić quest do gry. Robimy to za pomocą „World Editora”. Wstawiamy NPC, nowe przedmioty, jeśli są i quest jest gotowy. To tyle, jeśli chodzi o tworzenie questów. Nie jest to łatwe, ani specjalnie ciekawe. Wymaga współpracy grafików (ktoś musi zrobić przedmioty, mapki i NPC) i innych członków ekipy. Po piąte – mieć trochę czasu... Na koniec zajmiemy się czasem tworzenia questa. „Jeżeli quest tworzycie 6 godzin, to na jego przetestowanie możecie spokojnie poświęcić 2 godziny. To normalne. Jako ciekawostkę dodam, że pisanie programu komputerowego, jakiegoś ambitniejszego, to 30% myślenia o nim, 10% klepania w klawiaturę oraz 60% testów.”

Zły Patryk

To chyba nie wymaga komentarza. Quest powstaje długo, dlatego jest ich „tak mało”. I wiecie, nie każdy chce co dzień siedzieć nad nowym questem po parę godzin. Dlatego na razie jest „tylko” 137 questów, co daje około 1000 godzin pracy... Mam nadzieję, że artykuł ten pomógł Wam zrozumieć istotę ich tworzenia.

Eigen

6

Poczet twórców Margonem - Xentisia

Przechadzając się przez krainę Margonem, oglądasz grafiki, które stworzyłam właśnie

ja – Xentisia. Powiem o sobie i o mojej pracy w Margonem kilka słów. W Margonem pojawiłam się pierwszy raz w marcu zeszłego roku. Trafiłam tu dzięki Xentisowi, którego poznałam wcześniej na pewnym forum internetowym. Często pytacie: „jesteś dziewczyną Xentisa?” Nie. ☺ Absolutnie NIE. Kiedy weszłam do Margonem nie miałam pomysłu na nick więc zapożyczyłam go sobie od Xentisa.

Na początku przyglądałam się jak Thinker, Zły Patryk, Xentis, Lili i PpX powoli rozwijali grę. Brakowało chętnych do tworzenia Margonem. Zaproponowałam, że spróbuję robić mapki. Pod okiem Lili stworzyłam moją pierwszą – Zniszczone Opactwo. Uzyskałam wtedy rangę pomocnika. Po pewnym czasie zaczęłam robić także grafiki pix-artowe, czyli outfity, npce i itemy. Zostałam wtedy wyróżniona mianem Mistrza Gry. Od czasu do czasu dostaję dodatkowe zadania od Thinkera (np. button reklamowy). Kiedyś zrobiłam również quest z Gramberem i Senką, ale niestety mam za mało czasu aby pisać jednocześnie questy i rysować. Tworzeniu Margonem poświęcam sporo czasu. Czasem nawet 6-7h dziennie. Robienie mapek jest bardzo pracochłonne. Wymaga również dużo cierpliwości, choć na pierwszy rzut oka wydaję się to bardzo proste. Grafika Pix-artowa jest dość trudna. To dopiero moje początki jeśli chodzi o tą metodę rysowania. Często Thinker zgłasza mi błędy. Na szczęście jest ich coraz mniej. Są prace, z których jestem szczególnie zadowolona. Np. outfit Femme Fatale czy Furii Infernalis. Mimo dużej ilości godzin spędzonej przy Margonem nie żałuję tego czasu, ponieważ robie to co lubię. Zdobywam tym doświadczenie w tworzeniu grafiki komputerowej, którą chciałabym się zająć w przyszłości. Pójść na studia o takim kierunku, a później do pracy. Zapewne wpisane w CV kilka lat doświadczenia w tworzeniu popularnej gry internetowej może wpłynąć na decyzję przyszłego pracodawcy.

Wolny czas spędzam słuchając dobrej muzyki i rysując dla własnej przyjemności. Raczej nie ma to nic wspólnego z Margonem. Tworzenie gry raczej nie przeszkadza mi w nauce, aczkolwiek wiadomo szkoła to obowiązek a Margonem przyjemnością.

Xentisia

7

Poniżej zamieszczamy jedną z prac Xentisi

Widoczna jest na nim latająca elfka, o czerwonych włosach w zwiewnej sukience.

Cały czas uczę się rysunku. Moim pracom pozostaje jeszcze wiele do życzenia, ale przecież

ćwiczenie czyni mistrza...

8

Opowiadania „Przepowiednia”

Pośród mrocznej kniei, na pokrytym mchem jednym z ogromnych kamieni, które u zarania dziejów rozrzucił po ziemi nieśmiertelny olbrzym, niezmiennie trwają wyryte słowa nowonarodzonego pradawnym języku:

Gdy nowonarodzonego oślepi słoneczny blask Gdy źrenice rozszerzą się straszną ciemnością

Na świat przychodzi istota tysiąca łask

W niej spoczywa krew kryształu czystością

Wtedy nastanie między rasami wielki pakt

Miecz w ręku ludzkiej kobiety przetnie czas Kiedy kopyta jednorożców zryją trakt

Gdy tętent odbije się duszami demonów w nas

Wtedy nadejdzie chwila śmierci władców

I kiedy niczego już nie można będzie uratować

Nastanie pora bez przebaczenia i złych doradców Wtedy z kamienia zagłada będzie się kształtować

Nel’van odczytał słowa głośno, po czym odwrócił się w wpadł w cwał. Wypowiedziane słowa odbijały się echem pośród lasu, a może tylko mu się tak się wydawało?

* * *

Poczułem chłód na swojej skórze. Moje zmysły zostały uderzone przez lawinę doznań, które zlały się w jedno obce odczucie. Już nie otaczały mnie ciepłe, dobre wody. Teraz wokół mnie była nieprzyjazna czerń, rozdzierające umysł dźwięki i nieprzyjemnie świdrujące zapachy. Otworzyłem zlepione powieki. Jasność była tak nieznośna, że zacisnąłem je z powrotem. Brakowało mi uspokajającego rytmu serca matki. Blask przeświecał przez moja delikatną skórę, pokazywał mi drobne żyłki i pulsującą ciecz w moich powiekach. Jeszcze raz otworzyłem oczy i natychmiast odwróciłem głowę od złowrogiej kuli ognia. Przede mną zamajaczyło coś zielonego. Wpatrywałem się zieleń, a moje nozdrza bardziej ja czuły niż mój wzrok. Po kilku chwilach obraz się wyostrzył i spostrzegłem wiele zielonych źdźbeł falujących w podmuchach wiatru. Klęczałem pośród niej. Chciałem się podnieść, ale nogi moje się plątały. Kiedy w końcu udało mi się podnieść poczułem dotyk. Przyjazny dotyk był tak mocnym uczuciem, że aż upadłem. Podniosłem wzrok i zobaczyłem ją: Ash’tariel. Jej biel była zachwycająca, ta łagodność w źrenicach i zapach, który przyciągał do niej zniewoliłyby każdego, ale nie mnie. Kolejny dotyk, jakby zachęcający się do podniesienia. Wstałem na drżących nogach i oparłem się, wtulając swoją głowę w nią. - Mały zuch, nie poddaje się tak łatwo – rzekł Nel’van. - Jak wszyscy mężczyźni w naszej rodzinie – odparła Ash’tariel zaczynając zlizywać mokrą sierść swego syna. - Nie często się zdarza, by źrebak pierwsze spojrzenie kierował prosto w słońce – kontynuował ogier – Zdaje się, że nas syn jest ogólnie ponadprzeciętnym dzieckiem. - Przesadzasz kochanie, to zwykły przypadek. Czasami rodzą się jednorożce o czarnej maści. - Nie mówię o maści, tylko o czerwonej łatce na czole.

9

- Przejmujesz się zbyt starymi i dawno już zapomnianymi legendami. To niemądre – zżymała się klacz – Mały musi odpocząć, jeszcze nie pił mojego mleka. Takie było moje dzieciństwo. Przynajmniej takie miało być, ale kto tym się przejmował. Rodzice bardzo mnie kochali, ale czarny jednorożec jednak ma ciężko. Rówieśnicy nie byli już tacy wyrozumiali. W każdym społeczeństwie odmienność bywa piętnowana. Nie ma tu nic do rzeczy, ani szlachetność rasy, ani czystość krwi. Taka sytuacja łamie lub tworzy charaktery. Ja się nie nigdy nie złamałem.

* * * - Gdzieś polazła? Obiad gotowy? – krzyknął krępy mężczyzna o niezbyt inteligentnej twarzy - Wracam z pola, a w domu nie ma żywego ducha! - Jestem, jestem, już niosę misę z jadłem – z kuchni wyszła kobiet w średni wieku, w domu rozniósł się zapach topionej słoniny i ziemniaków. Mężczyzna żwawo zabrał się do jedzenia z drewnianej misy: - Gdzie mała? – spytał się pośród mlaskania. - Hamenu poszła pozbierać jabłka, zasuszę je na zimę. Będzie można zrobić kompot, kiedy zrobi się zimno. Kobieta miała zniszczone ręce pracą. Byli ludźmi posiadającymi niewielkie pole i małą krytą strzechą chatę położoną z dala od wioski na skraju lasu. Musiało im to wystarczyć. Wychowywali małą dziewczynkę, może sześcioletnią, która uwielbiała chodzić po łąkach pokrytych wysoką trawą i lasach z chłodnym runem.

* * * Dziewczynka kucała w trawie zbierając do koszyka małe jabłuszka, które opadły z drzewa. Koszyk był wypełniony już do połowy, kiedy Hamenu podniosła swoje oczy: - Konik! – wykrzyknęła. Zostawiła koszyk i pobiegła. Nel’van przez chwile nie wiedział, co zrobić. Przez moment chciał się wycofać i odbiec, ale w cieniu krył się czarny Niv’tariel. Przyglądał się zaistniałej sytuacji z wyraźnym zaciekawieniem. Czarny jednorożec był młody, właściwie niczym się nie różnił od zwykłego karego źrebaka. Róg jeszcze mu nie urósł. Przyglądał się biegnącej dziewczynce, która bez zbędnych ceregieli przytuliła swoją twarzyczkę do piersi Nel’vana. - Myślałem, że ludzie nas nie widzą – zauważył młody jednorożec, z wyraźnym zadowoleniem patrząc na zmieszaną minę ojca. - Ale jesteś mięciutki – dziewczynka uniosła swoje duże oczy patrząc na jednorożca. Jednorożec zlekceważył tą uwagę: - Tylko szlachetni ludzie o czystym ciele i duszy mogą nas oglądać. - Przyznam, że myślałem, iż ludzie są trochę więksi i inteligentniejsi – w głosie Niv’tariela zabrzmiało rozczarowanie, ale jego ojciec nie wiedział, czy kpi, czy mówi o tym szczerze. - Są inteligentniejsi. To małą dziewczynka, samica. Ma może siedem lat. Człowiek dojrzałość osiąga w wieku około dwudziestu. Wtedy jest o wiele większy. - Dlaczego mnie tutaj przyprowadziłeś – spytał źrebak. - Wierzę, że w przyszłości będziesz miał wiele do czynienia z ludźmi. - Przecież, jednorożce są neutralne. Nie bratają się z innymi rasami – Niv’tariel zaczął wykazywać zainteresowane. - Masz rację, ale twoje przeznaczenie jest inne…

* * *

10

Nigdy mnie nie przekonywały te nudne opowieści o przeznaczeniu i roli, którą każdy ma do spełnienia w swoi życiu. Były dobre dla istot, którym brak motywacji i sensu. Szczególnie dla takich, które nie lubią myśleć, a wolą wierzyć. Musze przyznać, że do nich należeli ludzie. Po spotkaniu z mała dziewczynką zacząłem częściej przychodzić pod znajoma chatę i z ukrycia przyglądać się ludziom. Mała dostała lanie za wymyślanie niestworzonych rzeczy, czyli koni, jakie spotkała niedaleko jabłoni. Nie wiem, dlaczego jej nie uwierzyli? Ostatecznie, komu powinni wierzyć, jak nie własnej córce? Ludzie są dziwni, codziennie robią to samo, powtarzają te same czynności. To musi być nużące, nie wiem, co sprawia, że żyją tak od dawna. Nie wiem, co pcha ich naprzód. Najciekawsza wydaje się ta mała. Nazywa się Hamenu. Ma fantazje, potrafi cieszyć się małymi rzeczami. Jest w niej oś dziwnego. Czuję to aż w trzewiach. Poznawanie ludzi jest bardzo czasochłonne. Ich życie jest całkowicie uzależnione od pory roku. Wiosną sieją, latem zbierają, jesienią przygotowują zapasy dla siebie i swoich zwierząt, a zimą modlą się, żeby tego wszystkiego starczyło do wiosny. Modlitwa – to też jest dziwne. Wierzą, że ktoś słucha ich myśli i słów, a przy pomocy niewielkich ofiar mogą sobie zjednać przychylność istot o nieograniczonej mocy. Dlaczego ktoś taki miałby interesował się i słuchać wieśniaków z jakiejś zapadłej wioski? To przeczy wszelkiemu rozumowi. Jednak oni uporczywie w to wierzą. Ciekawe, czy kiedyś spotkali jedną z tych istot, do których wznoszą swoje modły. Czy to daje im poczucie bezpieczeństwa? Dość złudne.

* * * Noce w wioskach bywają spokojne. W drewnianych, krytych słomą strzechach wieśniacy boja się używać ogarków ze zwierzęcego sadła, pochodni i świec. Dlatego większość z nich kładzie się w łóżkach, kiedy zapada zmrok. Zwierzęta również zasypiają w stajniach i oborach, czasami jakiś pies szczeka. Wszędzie jest cicho, ciemno i spokojnie. Dlatego tętent koni i pokrzykiwanie ludzi szybko zwróciło uwagę Niv’tariela. Był to czas, kiedy spędzał wiele dni w lasach otaczających samotną chatę. Nad osadą pojawiła się łuna. Kilkunastu mężczyzn w lekkich skórzanych zbrojach tratowało kopytami swoich koni wszystko, co było w zasięgu ich wzroku. Dachy chałup płonęły, przed nimi leżały ciała kobiet i mężczyzn. Niektórzy z nich starali się jeszcze bronić swoich domostw, ale mieli do dyspozycji tylko swoje narzędzia. Jeden z wieśniaków wysadził przy pomocy wideł jeźdźca z siodła, ale po chwili legł na ziemi cięty od ramienia aż po środek klatki piersiowej. Jeźdźcy krzyczeli, jak oszaleli. Większość z nich była pijana. - Bić, zabijać, palić! – krzyczał i śmiał się jeździec zmuszający konia do krążenia wokół niewielkiej studni na mały dziedzińcu wioski. Krzyki i hałasy obudziły również rodziców Hamenu. - Może tu nie przyjadą? – pytała przerażona kobieta – Powiedz, że tu nie przyjadą! - Nie wiem, idę po kosę, nie sprzedam tanio skóry skurczybykom! Przed dom wpadł jakiś zabłąkany bandyta, zwabiony pewnie ujadaniem psa i rzucił pochodnie na słomianą strzechę. Suchy dach stanął w płomieniach, a jeździec spiął konia i ze śmiechem pobiegł po swoich. Było słychać tylko paniczne krzyki kobiety, przekleństwa ojca, płacz małej Hamenu i szum płomieni, które objęły już cały dach i przenosiły się na zabudowania gospodarcze. Przed chatę wpadło kolejnych trzech jeźdźców i przyparło rodzinę do płonącej chaty. Błysnęły ostrza: - Niech spłoną wepchnąć ich do chaty! – jeźdźcy natarli piersiami swoich koni na wieśniaków – Niech się smażą, jak w piekle! Mała krzyczała w niebogłosy, a jej matka lamentowała, zaklinała. Nic to nie pomogło. - Uciszcie ją, do diaska! – wieśniaczka dostała pochodnią w głowę i upadła tak, jak stała, nie wydawszy już żadnego dźwięku. Ojciec bronił się przez jakiś czas osadzoną na sztorc kosą.

11

Ugodził nią konia w pierś, który zrzucił jeźdźca, gdy zamierzał zadać kolejny cios został pchnięty w plecy mieczem przez nadjeżdżającego bandytę. Wtedy stało się coś dziwnego. Zerwał się potężny wiatr, który przygasił płomienie, by mogły po chwili buchnąć ze zdwojoną siłą. Krzyk Hamenu zaczął przeraźliwie wibrować. Bandyci stanęli, jak wryci. Wokół dziewczynki zaczęły się pojawiać kręgi. Najpierw z ziemi wzbił się kurz. Później jej drobną postać otoczyło mdłe światło, które zaczęło pulsować. Najpierw wolno, a później coraz szybciej i szybciej aż światło rozbłysło i porwało dziewczynkę w górę. Zawisła nad ziemią otoczona przez pulsującą kule światła. Jej długie czarne włosy były rozwiane i przypominały w układzie ogromną pięcioramienną gwiazdę. Hamenu miała zamknięte oczy, a jej członki były bezwładne. Jej sukienka była poruszana prze jakąś ogromna siłę podobną do wiatru. Kiedy jeźdźcy się zorientowali, że maja do czynienia z czyś nadprzyrodzonym, szybko obrócili konie i zaczęli je dź gać ostrogami. Wtedy kula otaczająca Hamenu rozbłysła i w tej samej chwili bandyci stoczyli się bez życia z siodeł, a spłoszone konie odbiegły bez jeźdźców. Dziewczynka upadła na ziemię, twarzą do ziemi. Nie ruszała się, a nad nią płonął dom. Wyglądał, jakby za chwile miał się zawalić. Obok Hamenu leżał jej ojciec i matka. Niv’tariel nie mógł na to dłużej patrzeć. Podbiegł do płonącej chaty, chwycił dziewczynkę za sukienkę i odciągnął ją od płonącej chałupy. Wciągnął jej bezwładne ciało w wysokie trawy zroszone wieczorną rosą. Hamenu żyła, ale była nieprzytomna. Czarny jednorożec położył się przy dziewczynce, by ją ogrzać w chłodną noc. Wioska zaczęła dogasać, a z chaty Hamenu zostały tylko popioły…

* * * Na marmurowej posadzce wyraźnie słychać było stukanie kopyt. Żebrowe sklepienie świątyni dodatkowo wzmacniało dźwięki. Od zawsze drażniło to Ash’tariel: - Nie sądzisz, że nas syn zbyt wiele czasu spędza obserwując ludzi? - Jest młody. Niech się uczy – jednorożec nie był w nastroju do rozmowy. - Powiedz, że nie miałeś z tym nic wspólnego – Ash’tariel nie dała się zbić z tropu – I że to nie ma związku z przepowiednią. - Pokazałem mu różne światy, akurat ten go zaciekawił – Nel’van bronił swoich racji – Mała dziewczynka nas zobaczyła. - Niektórzy nas widzą… - To była zwykła, prosta wieśniaczka! – koziorożec się uniósł – Niewiele koni w swoim życiu widziała, a co dopiero jednorożców! Erek’brathel napisał, że Nerathar będzie wywodziła się z prostego ludu! Wszystko jest w księdze, tak ją odnalazłem! - Erek’brathel był zwykłym głupcem, który swoje starcze omamy przelewał na papier! Nikt już o nim nie pamięta! - Wszystkie wskazówki w księdze Speculum się sprawdziły, tak odnalazłem Nerathar – ojciec Niv’tariela nie dawał za wygraną. - Dopasowałeś miejsce do w fragmentów, nie jestem przekonana, czy twoja interpretacja była poprawna. Mamisz naszego syna wielkim posłannictwem. Przez ciebie może się srogo rozczarować – w głosie Ash’tariel zabrzmiała nutka macierzyńskiej troski. - Wkrótce się przekonamy, czy miałem rację. Na razie chodźmy stąd. To miejsce nigdy nie należało do jednorożców. Stukanie kopyt powoli zaczęło milknąć pośród łukowych sklepień. Mityczne stworzenia odeszły, a po nich została pustka, cisza i chłód marmuru. Tymczasem Hamenu była wciąż nieprzytomna otulona tą samą pustką i ciszą, chłodem rosy oraz miękkością sierści jednorożca.

Xentis

12

Wielcy twórcy fantasy i ich dzieła Rozpoczynamy cykl artykułów na temat współczesnej literatury fantasy. Zdaję sobie sprawę, że w dzisiejszych czasach czytanie stało się przeżytkiem, a po książki sięgają nieliczni. A szkoda... W kolejnych felietonach, poczynając od dzisiejszego, postaramy się je Wam przybliżyć i zainteresować. Może niektórzy, po przeczytaniu tego, wybiorą się do biblioteki lub księgarni... Liczę na to, bo warto... Pisząc pierwszy artykuł w tym dziale wprost nie sposób nie zacząć od prekursora współczesnej literatury fantasy, którym jest John Ronald Reuel Tolkien. Moim celem nie jest streszczanie Wam historii jego życia, bowiem to możecie znaleźć chociażby tu: http://pl.wikipedia.org/wiki/John_Ronald_Reuel_Tolkien . Chciałbym natomiast zwrócić uwagę na jego dzieła, jak i miejsce ich powstawania, bo przynajmniej w przypadku niektórych, było ono dość dziwne... Mianowicie pisał swoje dzieło, Hobbita, w trakcie II wojny światowej, można powiedzieć, że prawie w barakach. Zresztą koszmar wojny odczuł już wcześniej, gdyż działania zbrojne zabrały mu przyjaciela... To odcisnęło piętno na jego twórczości, co doskonale widać we Władcy Pierścieni. Pisanie było dla niego ucieczką od koszmaru wojny. Niestety, pomimo, że przeżył wojnę nie ukończył wszystkich swoich dzieł. Mimo to jego dorobek jest imponujący. Tak naprawdę świat zachłysnął się jego dziełami dość niedawno. Dodatkowo ekranizacja trylogii spopularyzowała książki tego autora i spowodowała, że wielu sięgnęło po nie. Wielbicielom gatunku fantasy nazwisko Tolkien było powszechnie znane. To klasyka gatunku. Świat Władcy Pierścieni jest patetyczny, podniosły. Występuję tam jasny podział pomiędzy złem i dobrem. Istoty zamieszkujące świat Śródziemna są różnorodne i jasno sprecyzowane. Dla wielu stały się wzorcem do naśladowania. Tolkien, jako znawca języków w tym również martwych był filologiem i studiował mitologię germańską, celtycką oraz skandynawską. Podobno wiele motywów i ras było inspirowanych właśnie przez mity. Dzięki swojej wiedzy stworzył kilka języków tylko na potrzeby swojej książki. Jego dzieła posiadają bardzo sugestywny świat i wartką akcje. Jeśli chciałbyś uratować świat, przywrócić na tron wygnanego króla i przeżyć po drodze wiele przygód to jest coś właśnie dla Ciebie! Przedstawię wybrane dzieła:

Rudy Dżil i jego pies

Wyobraźcie sobie sytuację: śpicie w nocy i w pewnej chwili budzi was pies, w dodatku oznajmiający, że po waszym polu szaleje olbrzym. Co robicie? Bohater wziął swą strzelbę i niewiele się zastanawiając poszedł na włości, stanął oko w oko z potworem i... zemdlał. W jaki sposób pokonał kreaturę, co się z nim stanie po jego bohaterskim czynie dowiecie się z książki. A mogę Was zapewnić, że zwyciężenie olbrzyma to dopiero początek przygody... Książka w sam raz dla młodszych czytelników: niezbyt gruba, napisana dość prostym językiem, aczkolwiek i starsi nie będą żałować czasu jej poświęconego.

Przygody Toma Bombadila Jest to zbiór 16 wierszy o lekkiej tematyce, w sam raz dla młodszych czytelników, aczkolwiek kryjących w sobie ukryte znaczenia, które wytrawny czytelnik może odnaleźć. Wiersze są humorystyczne, opowiadają o życiu Toma Bombadila, zawierają wiele anegdot dotyczących wydarzeń z „Władcy Pierścieni”.

13

Hobbit, czyli tam i z powrotem Koło domu małego hobbita, Bilbo Bagginsa, pewnego dnia przejeżdża czarodziej z kompanią złożoną z 13 krasnoludów. Zapraszają go na wyprawę, w której początkowo nie chce uczestniczyć. Wkrótce potem, jednak zgadza się. I owa podróż zmienia jego życie. Musi stawić czoło przerażającej istocie. Czy da sobie bohaterowie dadzą rade pokonać bestie? Książka również nie jest trudna, lekko się ją czyta, a w dodatku „wciąga”. Ciekawe, mrożące krew w żyłach przygody zatrzymują czytelnika tak bardzo, że wielu przeczytało ją jednym tchem, bez przerwy. To chyba wystarczająca rekomendacja.

Trylogia: Władca Pierścieni Drużyna Pierścienia, Dwie wieże, Powrót króla

Hobbit, małe liczące ok. 1 metra stworzenie musi uratować świat przed ogromnym złem nadciągającym znad Mordoru: „krainy, gdzie zaległy cienie”. Wyposażony w pierścień, czyniący go niewidzialnym, sprawcę całego zamieszania, wraz ze swoją drużyną, początkowo składającą się z trzech innych hobbitów na polecenie Gandalfa, czarodzieja, udaje się w drogę. Wyprawa będzie pełną niebezpieczeństw. Czekają na niego Nazgule, Upiory Pierścienia liczące na potknięcie małego hobbita, Frodo Bagginsa... Pierścień trzeba zniszczyć, ale nie jest to takie łatwe i oczywiste... Utwór ten jest z całą pewnością najciekawszy ze wszystkich powieści Tolkiena. Choć nazywa się go trylogią, w rzeczywistości stanowi jedną całość. Dość trudny, raczej dla nieco starszych czytelników (myślę, że 15-latek spokojnie da sobie radę). Przetłumaczony na dziesiątki języków. Niektóre wdania posiadają suplementy w ostatnim tomie wyjaśniające języki używane w książce, opisujące genealogię królewskich rodów i wiele innych rzeczy, które potrzebne były do opracowania ksiązki.

Silmarillon Książka ta, pisana przez całe życie autora, a później dokończona przez jego syna i wydana 4 lata po śmierci Tolkiena jest faktycznie zbiorem opowiadań. Traktują one o historii Śródziemia, krainy , w której toczą się dzieła Tolkiena i przez niego wymyślonej. Są tam opowiadania o stworzeniu świata, o rodach zamieszkujących ten świat.

Na pewno ciekawa pozycja, jednak zdaje mi się, że najtrudniejsza ze wszystkich dzieł. Wszystko przez to, iż była tworzona tyle lat i jest niekompletna, gdyż jej autorowi „zmarło się”...

Niedokończone Opowieści Númenoru i Śródziemia

Jak sama nazwa wskazuje, tych dzieł również Tolkien nie dokończył. To też jest zbiór opowiadań, zredagowany przez jego syna, Christophera. Teksty składające się na Niedokończone Opowieści uzupełniają wątki poruszone we wcześniej wydanych dziełach Tolkiena – Władcy Pierścieni oraz Silimarillonie.

Równie ciekawa, jak i również trudna z tego samego powodu, co powyższa. Podsumowując, Tolkien, będący do dziś mistrzem gatunku, który rozwinął się właśnie

dzięki niemu, napisał wiele dzieł, skierowanych do różnych czytelników. Niektóre bawią, inne straszą i są poważne, ale wszystkie są ciekawe. Warto się nimi zainteresować, do czego zachęcam...

Eigen

14

Itemy Coś dla małego levelu:

Nar Furia Typ: Różdżki

Atak: 120-150 Obrażenia od ognia: ~250 Atak magiczny

SA: +30% Siła: +40 Cena: 31160 Wymagany intelekt: 130

Wymagany poziom: 34

Można ją kupić w sklepie u Eldrika w Ithan.

Dla większego:

Czapka Wilczej Paszczy Typ: Hełmy

AC: 30 ACM: 25 Zręczność: +25

Siła: +30 Życie +100 Wymagany poziom: 43 Cena: 7814

Wypada z Wilczej Paszczy

Dla levelu 65:

Siekacz Tarrola Agze *** UNIKAT *** Typ: Jednoręczne

Atak: 320-340 Atak+siła/1.5 Obrażenia od ognia: ~350

SA: +40% Siła: +15 Intelekt: +15

Wymagana siła: 170 Wymagany intelekt: 115 Wymagany poziom: 65

Cena: 66573 Wiąże po założeniu **

Wypada z Tarrola Agze

Dla levelu 73: Przeklęty Krwisty Tasak

*** UNIKAT *** Typ: Jednoręczne Atak: 480-520 Atak+Siła/1.5

SA +45% Siła: +50 Wymagany poziom: 73

Cena: 154673 Wiąże po założeniu **

Wypada z Strażnika biblioteki

Dla levelu 105:

Szata Czarnoksiężnika

*** HEROICZNY ***

Typ: Zbroje ACM: 850 AC: 280

Absorbuje do 1700 obrażeń fizycznych Absorbuje do 700 obrażeń magicznych Życie: +1000

Przywraca 50 punktów życia podczas walki Siła: +80

Zręczność: +40 Wymagany intelekt: 430 Wymagany poziom: 105

Cena: 388237 Wiąże po założeniu **

Wypada z: Miłośnik Magii

* Oznacza to, że nie możemy jej sprzedawać graczowi, ani wyrzucać na ziemię! Handel tylko u NPC! ** Oznacza to, że gdy go na siebie włożymy, nie będziemy mogli go sprzedać graczowi, ani wyrzucić na ziemię! Przedmiot staje się związany! To na razie tyle. Liczę, że to Wam pomoże w dobraniu ekwipunku dla postaci.

Tiuso

15

Gdzie expić? Witam wszystkich w kolejnej odsłonie mojego artykułu z cyklu „Gdzie expić” . Dziś zaprezentuję Wam miejsce, gdzie możecie wbić level, a przy okazji całkiem przyzwoicie zarobić. Jeśli macie już za sobą trudy wbijania levelu na waranach, ghulach, bazyliszkach i osiągnęliście wreszcie 35 lub wyższy poziom doświadczenia, możecie przenieść się na bardziej dochodowe expowisko. A jest nim: Cienisty Bór na mapie numer 226. Cienisty Bór od zawsze był miejscem bardzo popularnym ze względu na to, iż jest tam stosunkowo dużo tolloków, z których często wypadają itemki warte przyzwoitych pieniędzy. Poniższa mapka prezentuje jak dotrzeć do tego expowiska wyruszając z Ithan (oczywiście najszybciej będzie teleportować się do Werbin):

Cienisty Bór to mapka z warunkowym pvp, dlatego nie musicie się obawiać, że ktoś was tam zabije. A oprócz tolloków spotkacie tam zapewne już dobrze Wam znane warany i żółwie, na których możecie poexpić, gdy będziecie czekać na ponowne zrespienie się tolloków . Również w sąsiadującym Lesie Dziwów (229) spotkacie dużą ilość waranów i żółwi które pozwolą Wam zająć jakoś czas w oczekiwaniu na tolloki :) . W Cienistym Borze spotkacie takie oto potworki :

Tollok Zibink (lev 38) , Tollok Surbit (lev39) , Tollok Boger (lev 42)

Tollok shimger (lev43) elita (dosyć trudna do zabicia dlatego warto z nią walczyć dopiero po osiągnięciu 40 lev)

16

Barwna Jaskinia : magiczny bazyliszek (lev 50) , srebrny bazyliszek (46) – te potworki na razie Wam odradzam (graczom na 35 lev ), gdyż zadają także obrażenia magiczne i najlepiej się na nich expi na mniej więcej 45 levelu, dlatego na razie skupcie się na tollokach i waranach.

Inne znane już Wam potworki: żółw ostro grzbietowy , waran krokodylowy , waran krótkoogonowy , waran szary . Reasumując, Cienisty Bór to bardzo dobre miejsce do expienia, w którym raczej powinny zwrócić się wydane pieniądze na mikstury lecznicze. Również jest to niezłe miejsce do podreperowania budżetu średnio levelowych postaci i mimo tego, że często jest zajęte, warto tam chodzić. Na koniec chciałem Was pozdrowić i zaprosić do lektury mojego artykułu w następnym wydaniu gazetki – do zobaczenia

Chiliout

17

Wywiad z Furią Infernalis Dzisiaj rozmawiam z Furią Infernalis, graczem i jednocześnie pomocnikiem. Witaj. Zacznijmy od początku, a więc od Twojego pojawienia się w Margonem. Jak tu trafiłeś i dlaczego zostałeś w nim na dłużej? Witaj, hmm... początek, jak to dawno było... Grę pokazał mi mój bliski przyjaciel, z tzw. "reala", Runciter. Jako osoba nie grająca, podszedłem do tego dość sceptycznie. Zajrzałem, chwilę pograłem...i zostałem :). Jako ciekawostkę podam, że do 20 lvlu prawie do nikogo się nie odezwałem na czacie. Nie mam pojęcia dlaczego zostałem na dłużej. Może dlatego, że jak coś zaczynam to angażuję się dość mocno ;). Co Ci się podoba w Margonem, a co, gdybyś mógł, zmieniłbyś? To pytanie "rzeka"... Mógłbym wymieniać i zapełnić trzy gazetki :). Siłą trzymającą mnie w Margonem są ludzie i to stanowi o jego sile. Poznałem tu wiele wartościowych osób i to chyba w Margonem jest najcenniejsze. Jeżeli chodzi o to co mi nie pasuje to nie ma sensu wymieniać. Na bieżąco poznaje moje zdanie Thinker i czasami pozytywnie się do tego odnosi. Jest może jedna rzecz, o której wspomnę – nienawidzę wulgarności i braku szacunku wobec innych graczy. Poznałeś, jak mówisz, wielu ludzi. Niektórzy zostali Twoimi przyjaciółmi, prawda? Zgadza się. Natura Margonem jest taka, że kontaktujesz się z innymi ludźmi. Wiele osób bardzo polubiłem i z częścią z nich miałem okazję spotkać się świecie realnym :). Z premedytacją nie będę wymieniał nicków, żeby przypadkiem kogoś nie pominąć. Na pewno, gdy robi się coś wspólnie z innymi, pojawiają się konflikty. Podobnie było w Twoim wypadku, prawda? Hmm.. nie wiem do końca co masz na myśli (śmiech). Skoro spędza się z ludźmi tyle czasu to małe konflikty muszą się pojawić. Często sprzeczam się z Thinkerem, ale to naturalne moim zdaniem i jest tylko twórcze. Z graczami nie mam zatargów, ponieważ jestem nastawiony bardzo pokojowo :). Chyba, że masz na myśli "konflikt" z Bradem Pytem. W sumie nie wiem dlaczego tak się potoczyło. W pewnym momencie poczułem, że Brat ma do mnie jakieś pretensje. Na 40 -50 lvlu się ostro tłukliśmy, ale była to zdrowa wojna. Niestety jak zacząłem zdobywać przewagę Brat Pyt zaczął wojnę "dyplomatyczną", w której przedstawiał mnie w złym świetle. I tak to się rozkręciło.... No cóż, tak bywa... chyba nie będę rozwijał tego tematu… Pozdrawiam w tym miejscu Brata Pyta. Powiedz ile minut, godzin dziennie spędzasz nad grą. W końcu masz bardzo wysoki poziom. Czy gra pochłania Ci cały Twój wolny czas? Może to Cię zaskoczy, ale nie spędzam dużo czasu nad grą. Wielu myśli, że skoro jestem zalogowany 24h na dobę to zasuwam jak głupi. Nic bardziej mylnego :D. Były etapy w mojej grze, że wchodziłem tylko na chwilę zabić konkretnego potworka np. wilkołaka z KK lub Miłośników. Jakby przeliczyć to na ilość czasu spędzonego w Margo to dziennie było 15

18

minut... Oczywiście zdarzają się też dłuższe chwile expienia. Potrafię "poexpić" parę godzin, ale to przeważnie po całym dniu pracy, późnym wieczorem.... Jeżeli chodzi o wolny czas, którego mam bardzo mało to muszę przyznać, że Margo w dużej części go wypełnia. Przez wolny czas rozumiem okres kiedy miałbym się obijać, a nie realizowanie innych pasji :). Możesz powiedzieć coś o sobie? Kim jesteś, czym się zajmujesz? Ehh ..ciężko pisać o sobie... Nie wiem co może interesować graczy. Może zacznę od tego, że jestem facetem - dla niektórych to nie jest oczywiste ze względu na nick . Jestem też starszy od większości graczy. Skończyłem studia i pracuję w wymarzonym zawodzie. Jak wspominałem wcześniej gry nie są moją pasją. Ostatnią grą w jaką się zaangażowałem był WarCraft II. Mam wiele różnych pasji, ale najpoważniejsze to fotografia i bonsai. Co sądzisz o Smoczych Łzach? Niektórzy uważają, że to komercjalizacja gry... Czy Ty z nich korzystasz i, jeśli tak, to w jakim wymiarze? Dopóki SŁ wprowadzane są z głową nie mam nic przeciwko. Gra osiągnęła taki poziom, że niemożliwe jest utrzymanie jej z "kieszonkowego" Thinkera. Za jakość trzeba płacić. Mam nadzieję, że w dalszym ciągu będzie utrzymana forma "gry darmowej" i tylko "extrasy" będą płatne. Jeżeli chodzi o mnie to korzystam z SŁ. Korzystam z ulepszeń przedmiotów, raz czy dwa z przeniesienia punktów zdolności, mam dwa kamienie oraz ostatnio kupiłem dwa itemki za SŁ. Słynna jest Twoja piwnica... Krążą legendy o jej zawartości ;). Możesz powiedzieć co się w niej znajduje? Piwnica to moje hobby. Krążą legendy bo niewielu miało szansę tam zajrzeć. A myślę, że robi wrażenie. Są okresy w grze, że bicie potworków trochę mija się z celem bo wyprzedzam je tak z lvlem, że jest to mało opłacalne :). Wymyśliłem sobie inne zajęcie. Kolekcjonuję wartościowe rzeczy z Margonem. Myślę, że przyjdzie czas na pokazanie zbiorów... Może już niedługo szerszej publiczności :). Jeżeli chodzi o zawartość, to przede wszystkim zbieram unikaty i heroiki. Samych heroików mam w piwnicy prawie 40, unikatów nie liczyłem. Oprócz tego różne ciekawostki Margonemowe, które udało mi się zdobyć. Można też obejrzeć w niej słynny set Furii, który służył mi wiernie i wzbudzał nienawiść u moich wrogów :D. Wspomniałeś o secie Furii. Mógłbyś to rozwinąć, bowiem wielu graczy może nie wiedzieć o co chodzi? Co składa się na ten set i dlaczego jest unikalny? Set Furii to kompletny ekwipunek, który nosiłem jakiś czas temu. Był "troszkę" ulepszony co pozwalało mi staczać piękne walki. Jego bazą był set Seldera :). Staty będzie można obejrzeć u mnie w piwnicy :). Masz bardzo wysoki poziom, prawda? Czy mając taki level wykonujesz questy? I który Ci się najbardziej podobał oraz dlaczego? Niestety, na moim lvlu brakuje questów. Prawdę mówiąc ostatni w który się zaangażowałem to quest na profesję na 60 lvl. Od tamtej pory wyprzedzałem lvlem questy i rzeczy które

19

można w nich zdobyć. Jeżeli robię quest to tylko dla hmm... przyjemności. Bo ani nagroda, ani punkty doświadczenia nie są tego warte. Chociaż ostatnio było coś fajnego, jeżeli dobrze pamiętam to zdobyłem w nim talizman życia. Nienawidzę questów, w których trzeba latać od miasta do miasta i na końcu dostaję 20k doświadczenia co równa się zabiciu 4 potworków :D. Która lokacja Ci się najbardziej podoba i dlaczego? To trudne pytanie ze względu na to, że z wieloma lokacjami jestem związany sentymentem :). Ale jeżeli miałbym wskazać jedną ulubioną... to całe Andarum Ilami. Poza tym bardzo podoba mi się Nawiedzony Jar oraz Mythar i okolice. Andarum podoba mi się ze względu na swój urok i śnieżne klimaty oraz ze względu na to, że tylko tu można zobaczyć Niebo nad Margo. Nawiedzony Jar za ten piękny wąwozik po środku, Mythar za "ludzką skalę", a mapki wokół za ich zawiłość i niedostępność :). Jesteś pomocnikiem, prawda? Czym się zajmujesz i jak Ci się udaje połączyć granie z pomocą przy grze? Pomocnikiem zostałem kiedy wygrałem konkurs na mapki. Obecnie jak to określił Thinker pomagam merytorycznie. Oprócz tego pomagam robić mapki Famme, sprawdzam działanie różnych "wymysłów" Thinkera, jestem osobą pośredniczącą między graczami a MG w sprawach awaryjnych, moderuje forum, dbam o czat ogólny, czyli pilnuję żeby zbyt nieokrzesani gracze nie uprzykrzali gry innym, robię kolizje itp itd w sumie nic wielkiego :) taki tam pomocnik.... i nie przeszkadza mi to w grze. Gratulacje, uzyskałeś pierwsze miejsce w rankingu ( stan z dnia 13.08 - przyp.red. ). Kiedy masz zamiar i czy w ogóle zakończyć swoją grę w Margonem? Właśnie się nad tym zastanawiam...może własnie teraz. Mówiąc szczerze dużo mnie kosztowało powrócenie na top 1. Spróbowałem i się udało. Nie widzę większego sensu trzymanie się kurczowo tej pozycji. Na pewno trochę odpuszczę. Co chciałbyś powiedzieć na koniec naszego wywiadu? Bardzo, ale to bardzo chciałbym podziękować wszystkim, którzy grali ze mną, pomagali mi, spędzali wspólnie czas... Nie będę wymieniał nicków... Ci, którym dziękuję będą wiedzieli, że o nich chodzi.. Dziękuję. Dziękuję za wywiad i za poświęcony mi czas. Rozmowa z Tobą była przyjemnością. Mi również miło się z Tobą gawędziło. Do zobaczenia.

Eigen

20

21

Spis potworów

Witam, ostatnimi czasy, przeglądając forum coraz częściej trafiałem na sugestie dotyczące potrzeby stworzenia jakiegoś spisu potworków. Pomyślałem wtedy, czemu nie - może rzeczywiście dobrze by było coś takiego zrobić. Jednak ze względu na mój stosunkowo niski level, problem stanowiło opisanie potworków z levelami 60 i więcej. Wtedy moim pomysłem podzieliłem się z Tiuso, który uznał go za dobrą inicjatywę i zdecydował się mi pomóc, przy tworzeniu spisów pomogła nam bardzo Lucyllka . Nieoceniona była także pomoc Furii Infernalis, zwłaszcza w sprawach loota wysokolevelowych potworków. Opisywaliśmy potworki od lev 30 ponieważ z niższymi był problem , przykładowo wytropienie zwykłego wilka, który respi się na bardzo wielu mapach zajęło by mnóstwo czasu, a z kolei ciężko by określić jego level gdyż taki wilk może mieć lev zarówno 5 jak i 11, co stwarzałoby problem przy klasyfikacji. Być może w przyszłości dodane jeszcze zostaną słabsze potworki jednakże na ten czas chcielibyśmy dumnie przedstawić Wam nasz spis mamy nadzieję że okaże się Wam pomocny . Ostatnia sugestia techniczna – mogą występować pewne braki w zakresie loota, jeśli wytropicie jakąś nieścisłość lub brak itemka w loocie piszcie na maila: nod99@wp.pl (Tiuso) tomek997@o2.pl (Chiliout) W tym miejscu możecie pobrać nasz spis: (jest on stworzony w Exelu i dzieli się na 3 zakładki :30-90 , 90+, oraz Elity) http://www.speedyshare.com/473546695.html

Chiliout

UWAGA! Powyższy artykuł, jak i spis jest wyłączną inicjatywą jego autorów. Za wszelkie nieścisłości, błędy redakcja, ani twórcy gry nie odpowiadają. W tej sprawie prosimy kierować się do autorów, których maile zostały podane powyżej.

22

Konkursy Zwycięzcami konkursu na śmieszny screen z tekstem, ogłoszony w poprzednim numerze, zostali: 1. Igor, oto jego praca:

On w nagrodę otrzymuje item heroiczny, dostosowany do jego profesji i poziomu postaci. Gratulacje!

23

2. Ice Knight, poniżej jego dzieło.

Jako nagrodę pocieszenia otrzymuje unikat również dostosowany do levelu i profesji. Gratulacje!

24

Nowy Konkurs

Jednocześnie ogłaszam nowy konkurs na prace dotyczącą wakacji. Przysyłajcie swe zdjęcia, opowiadania, również skany np. biletów, wszystkiego co ma związek z wakacyjnymi wycieczkami. Zwycięzcy (oddzielnie oceniane będą opowiadania i zdjęcia oraz inne pamiątki) otrzymają item heroiczny. Zatem zapraszam do udziału. Maile wysyłamy na adres mój: eigen32@gmail.com , jak i Izis: plushybat@gmail.com . Powodzenia!

Autorzy maili wysłanych na adres redakcji, czynią to dobrowolnie, bezpłatnie,

nie oczekując żadnych korzyści majątkowych lub wszelkich innych. Wysyłając do nas swoją pracę, autor udziela zgody na jej opublikowanie w ramach niniejszego magazynu Wysyłając mail na podany adres akceptujesz powyższe zasady!

Praca musi być oryginalną pracą autora, a nie plagiatem! Kopiowanie cudzej własności intelektualnej jest przestępstwem, karanym na podstawie Kodeksu Karnego!

Eigen

Margonem e-zine jest dodatkiem do internetowej gry MMORPG Margonem

( www.margonem.pl ) Teksty i ilustracje w nim zawarte są własnością ich autorów. Prace nadesłane na

adres redakcji nie są zwracane. Redakcja zastrzega sobie prawo do ich redagowania, skracania i wszelkich innych

zmian, bez podania przyczyn, a w szczególności w przypadku podejrzenia o plagiat lub łamania praw autorskich.