2

Wstępniak

Witajcie! Oto macie przed sobą najnowszy numer "Margonem-zine". Czeka na Was w nim wiele ciekawych informacji odnośnie gry. Wartym polecenia jest artykuł Thinkera, administrartora gry, dotyczący jego pracy. Jak zwykle w środku znajdziecie itemy, tym razem jest ich 2x więcej i mam nadzieję, że tak pozostanie na stałe. Czytając natkniecie się również na moje opowiadanie, a także na pozostałe, pojawiające się co numer, rubryki gazety. Warto zapoznać się również z artykułem Xentisa o Ursuli le Guin. Jej książki naprawdę warto przeczytać!

Zaczął się rok szkolny, co doskonale sami zauważyliście, nawet gdy szkołę macie już za sobą lub dopiero przed, chociażby poprzez opóźnienie wydania tego numeru magazynu, czy małe ilości graczy w grze, tak do 12-14 ;). Niestety mamy bardzo dużo pracy związanej z nauką, a Margonem spada często na ostatnie miejsce w hierarchii rzeczy do zrobienia. Jednakże, mam nadzieję, że nie na wyrost, obiecuję: postaramy się wydawać numery regularnie.

To, że musimy chodzić do szkoły nie oznacza, iż zapominamy o wakacjach. Dlatego w tym numerze znajdziecie rozwiązanie konkursu wakacyjnego, a tam dwie fotografie dotyczące wyjazdu na wczasy, a dokładnie wycieczki z biurem podróży Hell Travel ;).

Tym oto kończę nudnawy nieco wstępniak. Ale cóż, nie zawsze uda się napisać coś ciekawego. Zapraszam do lektury!

Eigen

3

Spis treści Wstępniak................................................................................................................................... 2 Spis treści ................................................................................................................................... 3 Jak działa Margonem?................................................................................................................ 4 Z cyklu: gdzie expić? ................................................................................................................. 6 Itemy........................................................................................................................................... 8 Wielcy twórcy fantasy i ich dzieła ........................................................................................... 10 Opowiadania............................................................................................................................. 13 Opowiadania – nadesłane......................................................................................................... 14

Opowieści Mrocznego Lasu................................................................................................. 14 Konkursy .................................................................................................................................. 16

Wakacje z przyjacielem........................................................................................................ 17 Nowy konkurs ...................................................................................................................... 17

wwwwww..mmaarrggoonneemm..ppll

redaktor naczelny: Eigen (eigen32@gmail.com) z-ca redaktora naczelnego: Izis (plushybat@gmail.com)

Grafika na okładce: Sandariel

Logo: Femme Fatale Korekta: Izis

Współpraca: Thinker, Xentis, Xentisia, Chiliout, Tiuso

4

Jak działa Margonem? Pewnie wielu z was zadawało sobie tytułowe pytanie, a część osób nawet pytało mnie przez emaila lub na forum. Postanowiłem więc trochę odsłonić rąbka tajemnicy. Zacznijmy od tego, co trzeba było umieć. Do stworzenia własnej gry potrzebne są 2 podstawowe rzeczy – umiejętności i dobry pomysł. Jeśli chodzi o umiejętności, to sam programuję od 1992 roku, czyli jakieś 15lat. Pierwsze programy pisałem mając 8lat w Basicu na Commodore 64. Od tamtego czasu poznałem kilkadziesiąt języków programowania – w 2000 roku zacząłem uczyć się HTMLa, a później DHTMLa – czyli dynamicznego tworzenia stron. Na przełomie 2004/2005 rozpocząłem moją przygodę z PHP i wkrótce też MySQL, bo PHP bez bazy danych niewiele znaczy. Zaczynając pisać Margonem miałem więc jakieś 3-5 miesięcy doświadczenia w PHP i 13lat programowania za sobą w innych językach. To jednak nadal było za mało – silnik gry początkowo był tak źle napisany, że 3 razy pisałem go od nowa. No ale musiałem się na czymś uczyć. Piszę o tym, bo wiele osób myśli, że skoro mapki robimy w RPG Makerze XP to cała gra w tym jest stworzona i jest to coś prostego. Nic bardziej mylnego, w RPG Makerze robimy coraz mniej, wkrótce w ogóle z niego zrezygnujemy. Toteż jeśli ktoś myśli, że w miesiąc się nauczy programować i później napisze własną super grę – niech od razu zrezygnuje, bo na to naprawdę potrzeba znacznie więcej czasu. Drugim ważnym elementem tworzenia gry jest oczywiście pomysł, który większość ludzi uważa za coś błahego. Czasem ktoś ma pomysł, który uważa za świetny i potem marudzi, że my go nie wprowadzamy. Ale prawda jest taka, że jeden pomysł zwykle wiąże ze sobą 5 innych koniecznych zmian. A sam pomysł na grę to za mało - trzeba mieć też pomysł jak rozwiązać wszystkie problemy, które się po drodze spotyka. Teraz aby Margonem działało, musiałem stworzyć tzw. model gry. Tutaj oczywiście chodzi o technologie klient-server, czyli to, co jest po stronie gracza: aplikacja napisana w DHTMLu, którą gracz widzi w przeglądarce, oraz to, co po stronie servera: oprogramowanie napisane w PHP i baza danych MySQL. Kiedy gracz klika przycisk „Wejdź do gry” dzieją się następujące rzeczy: 1. Otwiera się strona z grą i zaczyna się inicjacja. Przeglądarka wysyła do servera informacje o tym, że gracz o numerze X chciałby wejść do gry. 2. Server odbiera informację i sprawdza czy gracz X jest zalogowany, potem czy nie ma blokady i jeśli wszystko jest ok przesyła informacje o tym, gdzie gracz znajduje się, kto z nim jest na mapce, jakie przedmioty ma w ekwipunku, itp. 3. Kiedy gracz jest zalogowany kilkanaście razy na sekundę sprawdzany jest stan gry, gdzie kto ma się poruszać, która klatka animacji powinna być widoczna, o ile przesunąć mapkę. Jeśli gracz wykonał ruch, jest on zapisywany i parę razy na sekundę wszystkie ruchy gracza są wysyłane na server, podobnie jak pozostałe akcje typu walka, handel czy dialog z NPC. 4. Server odbiera informacje o danym ruchu gracza, sprawdza czy dane są poprawne i jeśli są, zgodnie z nimi wykonuje zadanie. Przykładowa sekwencja dla poruszania się gracza pokazana jest poniżej.

Jeśli się teraz zdarzy, że gracz wykona niedozwolony ruch, np. wejdzie na NPCa którego np. z powodu laga nie ma u niego w przeglądarce, server wtedy cofa takiego gracza.

5

Margonem to jednak nie tylko same interakcje gracz-server. Jest też uruchomionych kilka botów/daemonów. Są to małe programiki, które są uruchamiane co jakiś czas. Np. raz dziennie są kasowane stare konta, razem z nimi ich przedmioty i inne pozostałości. Raz na minutę są sprawdzane bany, kilka razy na minutę są sprawdzane potworki i przedmioty odnawialne, które powinny się pojawić na mapce. Jest też bardzo ważny battlebot – czyli proces odpowiedzialny za walki. Kiedyś było tak, że gracz wysyłał informację, że chce się bić z potworkiem lub innym graczem, server informacje otrzymywał, przeliczał walkę i odsyłał wynik. Dziś jest to inaczej – gracz wysyła informacje o chęci odbycia walki szybkiej lub turowej i informacja ta trafia do tablicy walk. Następnie uruchamiany co sekundę battlebot dla każdej aktywnej walki sprawdza kto ma wykonać ruch – jeśli to potworek to wykonuje ruch automatyczny; jeśli to gracz, to albo nie robi nic, albo jeśli graczowi minął czas, lub walka miała być szybka to sam wykonuje za niego ruch na tych samych zasadach co dla potworka. I z tego też powodu, że walki są obliczane raz na sekundę, szybkie walki teraz trwają minimalnie dłużej.

Thinker

6

Z cyklu: gdzie expić?

Witam wszystkich w następnej części mojego artykułu z cyklu „Gdzie expić”. Dziś zaprezentuję Wam kolejne ciekawe miejsce, gdzie możecie wbić level, a przy okazji całkiem przyzwoicie zarobić. Jeśli Tolloki w Cienistym Borze nie stanowią dla Was wyzwania, warto poszukać innego miejsca, gdzie szybciej będzie się zdobywać doświadczenie, a przy okazji można zdobyć jakiś itemek, który potem sprzedacie graczom lub u NPC. Lokacją, którą chciałbym przedstawić jest Krasowa Pieczara, która znajduje się w Kanionie Straceńców. Standardowo zamieszczam mapkę, która obrazuje jak tam dotrzeć wyruszając z Ithan (najszybciej teleportować się do Werbin i stamtąd pójść pieszo):

Kanion ten, jest miejscem, w którym oprócz Wywern, spotkacie członków wilczego klanu (znajdują się oni we wspomnianej już przeze mnie Krasowej Pieczarze), na których szybko można zdobyć kolejny poziom doświadczenia, a dodatkowym jego atutem jest występowanie dwóch elit: Wilczej Jagody a także Wilczej Paszczy, z których możemy zdobyć przedmioty unikalne, a także heroiczne. Jednakże aby je pokonać potrzebujemy nieco wyższego levelu około 42. Do osiągnięcia tego levelu śmiało możecie expić na innych członkach wilczego stada, a należą do niego :

7

Zakrzywiony Pazur (lev40) , Wilczy Śpiew (lev42) , Wilcza Więź (lev44)

Wilcze Oko (lev 43) , Wilcze Prawo (lev 46) Elity : Wilcza Paszcza (lev 48) Wilcza Jagoda (lev 47) Reasumując Kanion Straceńców, a szczególnie Krasowa Pieczara, to bardzo dobre miejsca do expienia i jednoczesnego zarabiania. Jeśli masz szczęście i wypadnie Ci unikatowy itemek lub heroiczny Twoje konto w grze może się znacznie powiększyć gdyż wysokolevelowi gracze za heroiczny naszyjnik z Wilczej Paszczy są skłonni zapłacić nawet 2-3 mln złota.

Chiliout

8

Itemy

Coś dla małego levelu:

Łuk wilka Typ: Dystansowe Atak: 100-130 Atak+zręczność/1.6 Przebicie pancerza +9% szans Głęboka rana, +7% szans na 70 obrażeń Cena: 8641 Wymagana zręczność: 70 Wymagany poziom: 27

Wypada z Wilcze Oko

Dla większego:

Różdżka Vonarosa ***heroiczny***

Typ: Różdżki Atak: 160-200 Obrażenia od błyskawic 1-800 Atak Magiczny SA +35% Intelekt +40 Wymagany intelekt: 190 Wymagany poziom: 45 Cena: 32799 Wiąże po założeniu **

Wypada z Vonarosa

Dla levelu 55:

Topór Gnolla Typ: Jednoręczne Atak: 240-280 Atak+siła/1.4 SA: +35% Siła: +15 Intelekt: +15 Wymagana siła: 180 Wymagany poziom: 55 Cena: 30449

Wypada z różnych rodzajów Gnolli

Dla levelu 75: Destrukcja Seldera ***heroiczny*** Typ: Laski Atak: 400-500 Atak Magiczny Obrażenia od ognia ~1900 SA +45% Życie +300 Intelekt +50 Wymagany poziom: 75 Cena: 181192 Wiąże po założeniu **

Wypada z Seldera

Dla levelu 100:

Talizman szalonego misia ***unikat*** Typ: Talizmany Skraca czas pozostawania nieprzytomnym o 68% Wymagany poziom: 100 Cena: 300000 Związany z właścicielem *

Wypada z Szalonego Misia

* Oznacza to, że nie możemy jej sprzedawać graczowi, ani wyrzucać na ziemię! Handel tylko u NPC! ** Oznacza to, że gdy go na siebie włożymy, nie będziemy mogli go sprzedać graczowi, ani wyrzucić na ziemię! Przedmiot staje się związany!

Tiuso

9

Dla levelu 105:

Pierścień Nessy Typ: Pierścienie Wszystkie cechy +120 SA +80% Życie +500 Siła krytyka magicznego +15% Siła krytyka fizycznego +15% Wymagany poziom: 105 Cena: 200000 Związany z właścicielem *

Do zdobycia z questa u Nessy w Mythar (105lvl)

Dla levelu 110:

Szata czerwonego diabła

Typ: Zbroje ACM: 750 AC: 230 Blokuje 350 obrażeń od trucizny Absorbuje do 2000 obrażeń fizycznych Absorbuje do 600 obrażeń magicznych Życie +1000 Przywraca 150 punktów życia podczas walki Siła +70 Intelekt +30 Unik +10 Wymagany intelekt: 480 Wymagany poziom: 110 Cena: 32799 Wiąże po kupieniu ***

Dostępny u smoka Introprodara

Dla levelu 115:

Czapka magicznej szybkości ***heroiczny***

Typ: Hełmy ACM: 130 AC: 80 Blokuje do 80 obrażeń od trucizny Absorbuje do 170 obrażeń magicznych Absorbuje do 50 obrażeń fizycznych Intelekt +45 Zręczność +55 Siła +55 SA +160 Cena: 212246 Wiąże po założeniu **

Wypada z Gryfa

Dla levelu 120: Laska burzy błyskawic Typ: Laski Atak: 550-650 Atak Magiczny Obrażenia od błyskawic 1-6200 SA +100% Wszystkie cechy +50 Wymagany intelekt: 500 Wymagany poziom: 120 Cena: 600000 Wiąże po kupieniu **

Dostępny u smoka Introprodara

Dla levelu 127:

Miecz czerwonego orka Typ: Dwuręczne Atak: 1600-1800 Atak+Siła/1.5 Cios krytyczny +10 Siła +200 SA +30% Wymagana siła: 540 Wymagany poziom: 127 Cena: 300000 Wiąże po założeniu ** Wypada z Czerwonych Orków

* Oznacza to, że nie możemy jej sprzedawać graczowi, ani wyrzucać na ziemię! Handel tylko u NPC! ** Oznacza to, że gdy go na siebie włożymy, nie będziemy mogli go sprzedać graczowi, ani wyrzucić na ziemię! Przedmiot staje się związany! To na razie tyle. Liczę, że to Wam pomoże w dobraniu ekwipunku dla postaci.

Tiuso

10

Wielcy twórcy fantasy i ich dzieła Literatura fantasy opowiadająca o nowych, baśniowych światach wypełnionych magią

i dziwnymi istotami sięga do pewnych stereotypów, które przez lata ukuły się na łamach czasopism, książek i w kręgach kulturowych. Właściwie każdy wie, jak powinien wyglądać elf, a jak krasnolud i co różni te dwie rasy. Pytając przeciętnego człowieka o literaturę fantasy zaraz przy Tolkienie wymienia jednym tchem Sapkowskiego. To dla wielu ikony tego gatunku posiadające wielki dorobek pisarski. Ludzie, których książki trzymają w napięciu od pierwszych stron aż do ostatnich, którzy malują przed nami senne krajobrazy bajkowych krain nieskalanych techniką, ani stopą człowieka. Może wielu to dziwić, ale bywają pisarze o wiele bardziej utytułowani i o jeszcze większym dorobku literackim, ale nie znani tak powszechnie. Według mnie do takich właśnie autorów należy Ursula le Guin. Fenomen Ursuli le Guin, jak większości pisarzy tego gatunku, polega na stworzeniu własnego świata, w którym umieszcza swoich bohaterów. Autorka ta została uhonorowana około 48 nagrodami za swoje książki z zakresu SF i fantasy. Ursula Kroeber, bowiem tak brzmi jej panieńskie nazwisko, urodziła się w1929 r. w Berkeley w Kalifornii. Jej matka była pisarką, a ojciec antropologiem. Uważny czytelnik rozpozna wpływ rodziców i zainteresowań Ursuli le Guin antropologią kulturową (nauka zajmująca się badaniem kultury we wszystkich jej przejawach). Do jej najbardziej znanych dzieł należą cykle książek „Ekumena” („Ekumen”), „Ziemiomorze” („Earthsea”) i „Kotolotki” („Catwings”). Oczywiście oprócz tego zostały wydane zbiory opowiadań, których przytaczanie tutaj zabrałoby wiele stron. W dzisiejszym artykule chciałbym się skoncentrować na cyklu „Ziemiomorze”. Książki Ursuli le Guin nie są dobre dla wielbicieli thrillerów i miłośników szybciej akcji. Autorka poświęca wiele czasu na psychologię i rozważania bohaterów oraz pedantyczne wręcz opisywanie kultur i zależności, w jakich się znajdują. Świat Ziemiomorza jest bardzo specyficznym. Ursula le Guin pokazują potężne zróżnicowanie występujące wśród ludzi żyjących na rozproszonych wysepkach i na kontynencie.

Tak naprawdę biorą pod uwagę kulturę wczesnego średniowiecza taki układ krajobrazu spowodowałby wytworzenie się na każdej z wysp własnej kultury, społeczeństwa i języku. Jednak w takim świecie podstawową umiejętnością człowieka jest żeglowanie i właśnie dzięki marynarzom ludzie z poszczególnych wysp utrzymują ze sobą kontakt, co nie przeszkadza im zachowywać odmienność kulturową. Na próżno w książkach Ursuli le Guin szukać elfów,

11

gnomów, krasnoludów i podobnych ras. Właściwie w ogóle nie występują w jej świecie. Również magia nie jest podobna do tej, do której przyzwyczailiśmy się. Wiąże się z wieloma wyrzeczeniami. Droga maga jest drogą samotną. Magia nie wiąże się tylko z potężnymi zaklęciami, magia to przede wszystkim nauka pradawnego języka – języka stworzenia świata używanego tylko przez smoki. Jest to sztuka nazywania rzeczy ich prawdziwymi imionami. Kiedy mag zna prawdziwe imię przedmiotu lub istoty ma wtedy nad nimi władzę. Moc magiczna dzieli się na żeńską i męską. Czarownice leczą, rzucają uroki, szukają zaginionych rzeczy i zajmują się zwierzętami. Czarodzieje i czarownicy zajmują się silniejszymi czarami, a przede wszystkim podróżami. Każdy z magów wcześniej, czy później trafia na Roke, wyspę będącą szkołą czarodziei, by przejść na niej żmudny i trudny trening. Jej absolwenci jawią się przede wszystkim jako wędrowcy, którzy wytwarzając magiczny wiatr i podróżują samotnie swoimi łodziami po całym Ziemiomorzu. Odwiedzają królestwo Havnoru, ośnieżone szczyty Gontu, jak i rubieże zamieszkiwane przez smoki. Te wieczne istoty są niepokorne i wolne, ten z kim chcą rozmawiać może się zwać prawdziwym magiem. Czarownicy pełnią również ważną rolę wśród zwykłego ludu, kiedy do wioski przybywa czarodziej rodzice udają się do niego, by nadał ich dziecku prawdziwe imię. Każdy człowiek ma swoje prawdziwe imię, nawet mag, ale tylko ludzie posiadający moc mają dar dostrzegania prawdziwych imion. W „Czarnoksiężniku z Archipelagu” ta idea opisywana jest w taki sposób: „Gdy poznasz czworolistek we wszystkich porach roku, jego korzeń, liść i kwiat, gdy poznasz go po wyglądzie, zapachu i nasieniu, wtedy będziesz mógł nauczyć się jego prawdziwego imienia, bo będziesz znał jego istotę: a to więcej niż pożytek.” Cykl książek „Ziemiomorze” jest opowieścią o arcymagu – Krogulcu, o czarodzieju Ogionie i kapłance, której nadano imię Arha. Cykl rozpoczyna książka „Czarnoksiężnik z Archipelagu”, w którym poznajemy Krogulca już od najmłodszych lat, w których przejawia swoje pierwsze zdolności magiczne. Ratuje swoją wioskę przed zbójcami i dzięki napotkanemu magowi – Ogionowi, dowiaduje się o Roke oraz otrzymuje list polecający. Magowie pierwszy raz w życiu widzą tak potężny talent, ale Krogulec wraz ze swoim przybyciem przyciąga na wyspę czarodziejów wielkie zło, które burzy ich spokój. Musi wyruszyć na wędrówkę, by samemu zmierzyć się z nim. W „Najdalszym brzegu” Krogulec – Ged, zna już wtedy swoje prawdziwe imię staje się dojrzałym i szanowanym magiem. Wtedy wyrusza kolejny raz w podróż, by znaleźć przyczynę braku harmonii w mocach płynących przez całą krainę i utraty sił magicznych zaklęć. W „Grobowcach Atuanu” poznajemy Arhę, która została wybrana, jako reinkarnacja kapłanki Bezimiennych i została im poświęcona. Całe swoje życie spędza w kompleksie świątyń i rozciągającymi się pod nimi podziemiach, mając za jedynych przyjaciół inne dziewczyny kształcące się na kapłanki, bądź służących – eunuchów. Pierwszym mężczyzną, jakiego spotyka, jest Ged, bezczeszczący podziemne komnaty w poszukiwaniu skarbca i runy pokoju. Dziwnym zrządzeniem losu to właśnie on pomaga jej się wyrwać spod dziwnego miecza przeznaczenia, który od zawsze nad nią wisiał. „Tehanu” to nazwa jednej z gwiazd na nieboskłonie. Opowiada o jesieni życia Krogulca i Tenar, podsumowuje ich tułaczkę. W tym dziele autorka dokonuje pewnego porównania męskiej i kobiecej magii. Robi bilans zysków i strat w wyborze drogi maga - przez Krogulca i w wyborze Arhy – Tenar, która porzuciła tajemne arkana, by stać się żoną i matką. Tych dwoje znów się spotyka po śmierci Ogiona w zupełnie nowych okolicznościach, do których oboje muszą się dostosować i stają przed nowymi wyzwaniami, z którymi muszą sobie radzić. Cykl „Ziemiomorze” nie jest tylko opisem wędrówki człowieka przez swoje życie. Wiele miejsca jest poświęcone wyborom, jakie podczas tej wędrówki musi czynić i cen, które płaci za wybranie własnej drogi. Rozważa na ile naszym życie kieruje przeznaczenie, a na ile

12

my mamy na nie świadomy wpływ. Pokazuje też rozwój człowieka od najmłodszych lat, aż do starości i zmiany jego punktu widzenia oraz stosunku do różnych spraw. Nie jest to tylko zwykła historia o magii, podróżach, bogach i smokach, to też rozważania nad losem człowieka w świecie i poszukiwaniach jego sensu. Ogion, jako stary mag posiadał wielką mądrość do przekazania Gedowi, chciał mu również wytłumaczyć, co znaczy los czarodzieja: „Myślałeś, będąc chłopcem, że mag to ktoś, kto potrafi uczynić wszystko. Tak i ja niegdyś myślałem. Tak myśleliśmy wszyscy. A prawda jest taka, że im bardziej poszerza się jego wiedza, tym bardziej zwęża się droga, którą może on kroczyć; aż wreszcie niczego już nie wybiera, lecz czyni tylko i wyłącznie to, co musi czynić...”

Xenits

13

Opowiadania

Dziś umieszczam pierwszą część opowiadania mojego autorstwa. W kolejnych numerach będą następne fragmenty.

********** - Atakować! - wydał rozkaz dowódca - długo się nie utrzymają! Forteca jest mocna, prawda, ale zapasów sobie nie wyczarują... Utrzymywać pozycje, przygotować się do szturmu! Raz po raz można było usłyszeć wystrzał z działa, co i rusz potykano się o martwego towarzysza, który nie miał tak wiele szczęścia, jak inni. Zewsząd sypały się kamienie oderwane od murów twierdzy. Wszystko pokrywała warstwa wirującego piasku, kurz, przesłaniający walczących tak, iż ciężko było odróżnić wroga, od sprzymierzeńca. W tych warunkach armia Nemeradoru oblegała twierdzę Sarakhan, ostatni bastion orków w tej krainie... - Mordować bez litości! - krzyczał dalej dowódca - to są potwory, które musimy wytępić, wszak jesteśmy wyższą rasą, przyprowadzimy tu cywilizację i damy się jej rozwinąć. Już czas wypędzić te wynaturzenia, świat został stworzony dla ludzi i my posiądziemy nad nim władze! Zabij! Wojsko zastosowało się do instrukcji przełożonego. Co chwilę ktoś spadał z murów ze strzałą w boku, głowie, czy innej części ciała nieosłoniętej pancerzem. Twierdza upadała, a my świętować wkrótce mieliśmy zwycięstwo... Tak, my... Ja też tam byłem, wśród wojsk, szturmowałem miasto... Mordowałem, czyniąc to w dobrej wierze, ku chwale narodu, ale czy robiłem dobrze? Wkrótce miałem się o tym przekonać...

********** To była chwila. Moment, w którym głowa tarana uderzyła o zamkniętą bramę twierdzy, zapamiętam do końca życia. Z trzaskiem pękły deski, odpadły żelazne okucia. Po chwili miasto stanęło przed nami otworem. Wtórował temu radosny krzyk oblegających i nieco zabarwiony goryczą odgłos oblężonych. Ja milczałem... Obrońcy nie mieli zamiaru się poddać. Resztki załogi Sarakhan stanęły w szeregu wokół wieży wejściowej, przez którą do środka dostawały się coraz to większe chmary ludzi. Orkowie z furią, oburzeni tym, iż armia obcych weszła do wnętrza ich, dotąd, niezdobytej fortecy, atakowali wchodzących żołnierzy. Widziałem jak moi towarzysze ginęli od orczych toporów, słyszałem świst strzał, a potem jęki trafionych, czułem zapach krwi, woń śmierci, potykałem się o martwe ciała. Byłem przestraszony, śmiertelnie przerażony. Nie chciałem umierać. Nie, jeszcze nie teraz. „Jestem młody, myślałem”. Nie czas na opuszczenie tej ziemi... Wtem, kątem oka, uchwyciłem postać orka broniącego miasto. Wydawał mi się jakiś inny, mniejszy. Był skulony i... tak, chyba, płakał! Dotąd nie spotkałem płaczącego orka, zawsze wydawali mi się potworami niezdolnymi do odczuwania czegokolwiek. A tym bardziej nie do szlochania. Usłyszałem głos, cichy i piskliwy, rzekłbym – nieorczy. Obejrzałem się, aby dokładnie zbadać, kim jest ów wojownik. Niestety, jego hełm, zasłaniał mu brodę i uszy, więc nie byłem w stanie przyjrzeć się mu. Nagle strzała ugodziła go prosto w głowę. Spadł hełm. Zobaczyłem twarz. Młodą twarz. Twarz dziecka... Zginęło pierwsze dziecko orków w tej twierdzy. Ten widok zmienił moje życie...

Eigen

14

Opowiadania – nadesłane

Oto opowiadanie nadesłane przez Revolution Dragona. Jako, że nie jest złe i było poprawnie napisane, to je umieszczam w numerze. Jest to pierwsza część. Nasz magazyn jest przyjazny tym, którzy chcą pisać, więc jeżeli chcecie, wysyłajcie swoje prace. Jeśli będą ciekawe, to je na pewno umieszczę.

Opowieści Mrocznego Lasu

Przez Dolinę Yss przejeżdżał transport nowego towaru...

- Terysie! - Tak, wodzu? - Przygotuj strzelców. Zaraz zaczynamy. - Tak jest. Członkowie karawany, na którą czekali, zdawali się być bardzo szczęśliwi, że ich podróż dobiega końca. Z dala słychać było radosne okrzyki i śpiewki. A wtem... - DO ATAKU!! I rozbójnicy rzucili się w wir walki. Konwój nie był przygotowany na atak ze strony złodziei. Widać było przeraźliwe próby obrony dostawy. Lecz spełzły one na niczym. Transport zaginął, a wraz z nim strażnicy.

Dnia następnego tamtym szlakiem przechodził Itachi. Zaniepokoiły go resztki pozostałe po wozach. Podszedł bliżej. Wtedy zrozumiał, co się stało. Zląkł się wielce i biegiem powrócił do swej wioski. Uciekając zobaczył dziwną, zakapturzoną postać, siedzącą pod drzewem. Ale w takim momencie Itachim nie zważał na to.

**********

Powróciwszy do rodzinnej wioski, zawiadomił o wszystkim swojego ojca. Ten na pół zdziwiony, a na pół przestraszony, dobył w dłonie miecz, synowi podał dwa długie sztylety i wyruszyli, aby powrócić na miejsce zdarzenia. Gdy tak wędrowali, spotkali serdecznego przyjaciela Sedlera (bo tak zwał się ojciec Itachiego), o imieniu Barth. On przyłączył się do wyprawy.

Dotarli na miejsce wieczorem. Dwoje starszych wzięło się za oczyszczanie szlaku ze szczątek powozów. Ku ich zdumieniu, nie znaleźli tam zwłok. Czyżby strażników wzięto w niewolę? To pytanie ciągle nurtowało podróżników. Przy przeszukiwaniu zniszczonych wozów, znaleźli kilka ukrytych pod piaskiem mieczy, jedną tarczę i kilka innych części uzbrojenia. Był tam również jakiś dziwny strzęp papieru. Zabrali go ze sobą i wraz ze znaleziskami powrócili do swych domostw.

**********

15

Matka czekała zdenerwowana na mężczyzn w chałupie. Sedler wyjaśnił jej, dlaczego spóźnili się na kolację, co zaszło oraz pokazał znaleziska. Po posiłku, rodzice wysłali Itachiego, aby zagonił kury do kurnika, a sami zaczęli gorąco dyskutować o owym dniu. Gdy syn wykonał powierzone mu zadanie, położył się spać. Rodzice po chwili również zasnęli.

Gdy Sedler był pewien, że wszyscy śpią, poszedł do kuchni, zapalił świece i zaczął odczytywać napisy ze strzępka, którego dziś znaleźli. Okazało się, że był to list (prawdopodobnie żony do swego ukochanego). Przeczytał fragment:

‘‘...i dlatego chciałabym, abyś wrócił szybko do swego rodzimego miasta – Torneg.

Zamieszkałam tam w karczmie starego Jima. Czekam na Ciebie, kochanie me. Lisa’’

Sedler ciekawy był wcześniejszej części listu. Niestety została ona najpewniej przerwana podczas walki. Położywszy się do łóżka, nie mógł przestać myśleć o przeżyciach i o tym tajemniczym liście...

16

Konkursy

Konkurs na zdjęcie z wakacji, ogłoszony w poprzednim numerze wygrywa: AzazeL. Oto jego prace, które zatytułował: „Hell travel”. Faktycznie, to była piekielna podróż!

17

Opowiadanie przyszło niestety tylko jedno i je niniejszym tu publikuję. Jednakże autor nie otrzymuje unikatu jako nagrody, lecz podkręconą ilościowo miksturę leczniczą.

Wakacje z przyjacielem

Chciałem opowiedzieć o mojej przygodzie, która zdarzyła się nad morzem w

miejscowości Władysławowo. Planowaliśmy taki wypad już od 2 lat i w końcu, gdy wszystko było zapięte na ostatni guzik, wyruszyliśmy na stację, z której miał ruszyć pociąg. Gdy przyjechał nasz transport to już nie było wolnych miejsc w przedziałach, więc musieliśmy siedzieć długi czas na korytarzu. Jazda była tak męcząca, że zasnąłem na własnym bagażu, a Marek czytał informację na temat rozrywki nad morzem. Gdy w dojechaliśmy nie było przewodnika, który miał nas zaprowadzić do ośrodka, więc sami szukaliśmy po całym mieście budynku w którym mieliśmy się zatrzymać. W tym czasie trafiliśmy na grupę ludzi wykonujących różne sztuczki, jeden żonglował bananami z kolei inny wykonywał triki z piłką, które bardzo mi się podobały. Po drodze zahaczyliśmy o miasteczko w stylu country, było to fajnie zrobione, jak w westernach. Gdy już znaleźliśmy budynek był już wieczór, więc jak tylko dostaliśmy klucze do pokoju od razu położyliśmy się spać. Trudno było zasnąć, ponieważ mieszkaliśmy blisko lotniska. Jak wstaliśmy postanowiliśmy pójść nad morze się wykąpać, jednak gdy poczuliśmy straszne zimno w nogach wchodząc do morza, to zrezygnowaliśmy z pływania. Wyszliśmy pochodzić po mieście i spotkaliśmy małego psa, który nas pogonił, gdy chcieliśmy wejść na jego teren. Zawitaliśmy do chińskiej restauracji, jak podali karty to nie wiedziałem, co wybrać bo wszystko było napisane nie po polsku, więc poprosiłem o burnt lion's head (Nie polecam). To był ostatni dzień naszego pobytu tutaj, dlatego musieliśmy już się szykować na odjazd. Pociąg mieliśmy o 5 rano i trzeba było iść wcześnie spać po męczącym dniu. Dojechaliśmy cali i zdrowi do domu. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś pojedziemy na takie wakacje. Autorem powyższego opowiadania jest Szafran. Wszystkim nagrodzonym gratulujemy!

Nowy konkurs

Ogłaszam również konkurs na wymyślenie fabuły dla questa, bądź eventu. Pracę wysyłajcie jako dokument tekstowy. Liczy się zarówno dobry pomysł, jak i poprawne zapisanie, bez błędów ortograficznych, interpunkcyjnych i literówek! Zwycięzca otrzyma item heroiczny. Zatem zapraszam do udziału. Maile wysyłamy na adres mój: eigen32@gmail.com , jak i Izis: plushybat@gmail.com . Powodzenia!

18

Autorzy maili wysłanych na adres redakcji, czynią to dobrowolnie, bezpłatnie,

nie oczekując żadnych korzyści majątkowych lub wszelkich innych. Wysyłając do nas swoją pracę, autor udziela zgody na jej opublikowanie w ramach niniejszego magazynu. Wysyłając mail na podany adres akceptujesz powyższe zasady!

Praca musi być oryginalną pracą autora, a nie plagiatem! Kopiowanie cudzej własności intelektualnej jest przestępstwem, karanym na podstawie Kodeksu Karnego!

Eigen

Margonem e-zine jest dodatkiem do internetowej gry MMORPG Margonem

( www.margonem.pl ) Teksty i ilustracje w nim zawarte są własnością ich autorów. Prace nadesłane na

adres redakcji nie są zwracane.

Redakcja zastrzega sobie prawo do ich redagowania, skracania i wszelkich innych

zmian, bez podania przyczyn, a w szczególności w przypadku podejrzenia o

plagiat lub łamania praw autorskich.