Redakcja:

Shahid Aziz Mustaq Ali

Spis treści: Strona

Wezwanie Mesjasza 1 Ruch Ahmadiyya i inne 2 Kobiety Towarzysze (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będzie z nimi) 4 Sprawiedliwość 6 Ramadan 8

حيم حمن الر بسم هللا الر

Transmisja internetowa: Należy pamiętać, że piątkowa khutba i modlitwy a także dars i wszystkie spotkania można oglądać „na żywo” w W i r t u a l n y m M e c z e c i e (www.virtualmosque.co.uk).

Wezwanie Mesjasza

Argumenty agnostyków obalone

Oczywistym jest, że agnostyk trzyma się myśli, że przy powierzchownym spojrzeniu na w s z e c h ś w i a t trudno uchwycić dowód na istnie-nie jego stwórcy Ustnieją tylko przesłanki, że s t w ó r c a powinien gdzieś być, niemniej nie przekona to ag-nostyka kierują-cego się rozsąd-

kiem i rozumem. Istotnym jest zrozumienie różnicy pomiędzy potrzebą Jego istnienia a udowadnianiem tego istnienia. Jest to bardzo ważna różnica. Ktoś, kto myśli, że wiedza do-tycząca Najwyższego Boga ogranicza się i zamyka w obserwacji natury, nie posiada w zasadzie niepodważalnego argumentu na Jego istnienie. Wiedza kogoś takiego sprowadza się do tego, że coś powinno być, pod warunkiem, że nie wpadnie on w macki ateizmu.

To właśnie była przyczyna, z powodu której wielu z antycznych myślicieli, którzy wyciągali wnioski z domniemanych argu-mentów popełniało błędy i poruszało się w labiryncie wątpliwości i trudności. Wielu z nich umierało jako ateiści i wątpiący natural-iści. Papierowa łódka ich filozofii nie była w stanie dopłynąć bezpiecznie do brzegu, po-nieważ z jednej strony byli oni opętani miło-ścią do świata doczesnego, a z drugiej nie mieli pewności co czeka ich po śmierci. Od-chodzili więc z tego świata pełni niepokoju i wątpliwości, bez kojącej pewności wynikają-cej ze zrozumienia. Sami przyznawali, że ich wiedza dotycząca Stwórcy wszechświata i

życia po śmierci była oparta na przy-puszczeniach i prawdo-podobieństwie a nie na pewności i niepod-ważalnej prawdzie. Wszelkie przemyślenia tych filozofów były z zasady postrzegane jako wiążące i na tej podstawie wyciągano kolejne wnioski. Na takich właśnie

Sierpień 2012

Pierwszy na świecie muzułmański serwis internetowy transmitujący audycje „na żywo”. www.virtualmosque.co.uk

Światło Ahmadiyya Anjuman Ishaat Islam Lahore (Poland)

Jedyna Muzułmańska organizacja wierząca, że Mohammed jest

ostatnim prorokiem Allacha.

Będę kochał wszystkich ludzi

ALLACH JEST Z NAMI

2

Sierpień 2012 Światło

Będę kochał wszystkich ludzi

ruchomych fundamentach i przypuszczeniach filozofowie budowali swoje przemyślenia i rozumowanie. Prawdziwa, żywa wiara w ist-nienie prawdziwego, żywego Boga nie przy-padła im w udziale, a najjaśniejszy punkt ich mądrości i wiedzy dotykał, wydaje się, potr-zeby istnienia Stwórcy. Prawda jest taka, że tak jak ludzie fałszywi i bez wiary, tak ci wpadli w gąszcz swoich wątpliwości i obaw, przez co nie mogli kroczyć właściwą drogą. Niektórzy z nich odrzucali Najwyższego Boga jako Wszechwiedzącego i Wszechmogącego Stwórcę. Niektórzy twierdzili, iż materia i dusza koegzystują z Bogiem, że są jak bracia na równi z Boską Istotą, a dzisiejsi wyznawcy ruchu Arya Samaj kontynuują te dziwne wier-zenia. Inni nie przyjmowali nieśmiertelności duszy ludzkiej do wiadomości ani nie wierzyli w Dzień Zmartwychwstania i Sądu Ostatec-znego. Jeszcze inni, że czas tak jak Bóg jest wieczny i nieprzemijający. Niektórzy czcili bożków i padali na twarz przed sztucznymi bóstwami. A wielu znanych filozofów przec-zyło wprost istnieniu Istoty Najwyższej i żaden z nich nie był wolny ani niedotknięty tymi fałszywymi i szkodliwymi ideami.

(Brahin i Ahmadiyya, tom 2)

Stosunek Ruchu Ahmadiyya

wobec innych gałęzi Islamu,

społeczności i rządu.

Hazrat Maulana Muhammad Ali

Drugi Przywódca Społeczności Ahmadiyya

Ruch Ahmadiyya Anjuman Isha’at-i-Islam Lahore zajmuje się obroną i propagowaniem Islamu w różnych krajach, a jego członków można spotkać w większości krajów, gdzie żyją Muzułmanie. Jego praca misyjna wykony-wana jest przez członków albo przez regu-larne misje. Jako, że ta społeczność jest czasem przedstawiana w nieprawdziwym świetle i czasem źle rozumiana, uznałem za stosowne dodać parę słów od siebie, aby ob-jaśnić nasze stanowisko i podejście do innych społeczności, z którymi jesteśmy w kontakcie

oraz do rządów, pod skrzydłami których ży-jemy.

Nasze stosunki z wyznawcami innych re-ligii są zdecydowanie przyjazne, ponieważ postrzegamy nauczycieli duchowych wszyst-kich krajów jako świętych, którzy zostali wez-

wani przez Boga do duchowej i moralnej od-nowy tych krajów. Jest to w zgodzie z naukami Koranu – „I nie ma żadnego narodu, do którego by nie przyszedł ostrzega-jący.”(35:24). Prawdą jest, że nie wszyscy pro-rocy są wymienieni w Świętej Księdze Koranu – „Posyłaliśmy posłańców przed tobą. Wśród nich są tacy, o których już opowiadaliśmy to-bie; wśród nich są też tacy, o których tobie nie opowiadaliśmy.” (40:78).Święta Księga Koranu mówi, że ostrzegający zostali wysłani do każdego kraju, każdy Muzułmanin musi przeto szanować znamienitych założycieli re-ligijnych każdego kraju - Zaratrustę z Persji, Ramę, Krishnę i Buddę z Indii, Tao i Kon-fucjusza z Chin oraz tych, których Święta Księga Koranu nie wymienia, np. Abrahama, Mojżesza, Jezusa itd. Te właśnie nauki Koranu, podkreślane przez społeczność Ahmadiyya w sposób szczególny, kładą podwaliny dla pokoju i braterstwa pomiędzy narodami.

Kolejnym aspektem jest nasz stosunek do innych gałęzi Islamu. Czcimy na równi wszyst-kich towarzyszy Świętego Proroka, wszyst-

Meczet Szejka Zaida, Abu Dabi

Sierpień 2012

3 Światło

Będę kochał wszystkich ludzi

Islamu osoby, która została przyjęta pod jego skrzydła za zgodą Boga i Jego Proroka. Siła Islamu leży w jego jedności, a jedność pomiędzy jego poszczególnymi gałęziami może być osiąg-nięta, kiedy szanowani są ich przywódcy i tolerowane są różnice poglądów.

Trzecią kwestią, którą chciałbym tu poruszyć jest stosunek naszej społeczności do rządów krajów, w których jej członkowie żyją. Jako, że

naszym celem jest zniwelowanie fałszywego obrazu na temat Islamu, oraz zaproszenie ludzi do przyjęcia jego ważnych prawd, które przynoszą spokój i zadowolenie umysłu oraz tworzą braterskie więzi między nimi, nie anga-żujemy się w sprawy polityczne rządów, pod skrzydłami których żyjemy. Nie umniejszamy istocie politycznych sporów na świecie, jednak jako ruch trzymamy się od nich z daleka, aby koncentrować się na wielkich religijnych celach, które nam przyświecają. Naturalną koleją rzeczy jest, że nasi członkowie muszą być lojalni wobec rządu jakiegokolwiek kraju stworzonego z poszanowaniem prawa. Muszą być oni lojalni wobec rządu muzułmańskiego, jeśli mieszkają w

kich świętych, którzy pojawili się w Islamie, wszystkich Odnowicieli, którzy pojawili się na przestrzeni dziejów, aby odrodzić Muzułmanów. Postrzegamy poszczególne gałęzie Islamu nie jako sekty w prawdziwym znaczeniu tego słowa, ale jako liczne szkoły myślenia, ponieważ są one równe sobie jeśli chodzi o podstawy religii. Na-jwyraźniejszy podział Islamu występuje na linii sunnickiej i szyickiej, niemniej i tu nie ma

różnicy w podstawach religijnych. Główne roz-różnienie polega na tym, czy prawowitym następcą Proroka Mahometa był Abu Bakr czy Ali, i jest to różnica bardziej polityczna niż religi-jna. Czcimy na równi Umara, Abu Bakra, Usmana i Alego, ponieważ wszyscy oni ogromnie przys-łużyli się Islamowi i prowadzili proste życie świętych, siedząc jednocześnie na tronie najpo-tężniejszego imperium świata. Uznajemy świętych sunnickich oraz imamów szyickich. Co więcej, każdy Muzułmanin, który określi swo-jego brata Muzułmanina mianem kafir popełnia najsroższy grzech, albowiem każdy, kto pod-pisuje się pod formułą La Ilaha Illallah Muham-madur Rasulullah wkracza na obszar Islamu i nikt nie ma prawa wyrzucić z wielkiego bractwa

Meczet Szejka Zaida, Abu Dabi

4

Sierpień 2012 Światło

Będę kochał wszystkich ludzi

kraju, gdzie rządzą Muzułmanie; muszą być także lojalni wobec rządu bez udziału Muzuł-manów we władzy, jeśli przyszło im żyć w kraju rządzonym w ten sposób. Przestrzegają oni prawa kraju, w którym mieszkają i nie sprzeciwiają się jego rządowi. Są lojalni wobec rządu arabskiego jeśli mieszkają w Arabii, tureckiego jeśli w Turcji, perskiego jeśli w Iranie, afgańskiego jeśli w Afganistanie, egip-skiego jeśli w Egipcie, włoskiego jeśli we Włoszech, francuskiego jeśli we Francji, niemieckiego jeśli w Niemczech oraz bryty-jskiego jeśli żyją na terenie terytorium bryty-jskiego. Niemniej nasza lojalność i posłuszeń-stwo wobec jakiegokolwiek rządu jest ob-warowana jednym warunkiem - la ta ata li makhluqin fi ma siyat illah – niemożliwe jest posłuszeństwo wobec jakiegokolwiek stwor-zenia, jeśli wiąże się ono z nieposłuszeństwem wobec Boga. W Indiach, gdzie mamy naszą główną siedzibę i gdzie żyje więcej naszych członków niż w jakimkolwiek innym kraju, jesteśmy lo-jalni wobec rządu brytyjskiego i podczas, gdy całko-wicie sympatyzu-jemy z tamtejszym ruchem naro-dowym, trzymamy się z daleka od poli-tycznych niepoko-jów i skupiamy całkowicie na propagowaniu re-ligii. Jest to w zasadzie coś, co jest przedstawiane w złym świetle przez wrogów naszego Ruchu i nasza społeczność jest piętnowana jako zwolennicy tego, czy innego rządu. Jest-eśmy lojalni wobec rządu, pod rządami którego żyjemy,

przestrzegamy jego praw, ale nie jesteśmy reprezentantami żadnego z nich ani się z nimi nie utożsamiamy. Utożsamiamy się z Bogiem i Jego Apostołem, utożsamiamy się z Islamem i jego świętą księgą, utożsamiamy się ze wspaniałym bractwem Islamu, obecnym na całym świecie.

Kobiety Towarzysze Proroka

Mahometa (pokój i błogo-

sławieństwo Allaha niech

będzie z nim) Al-Rubayyi’ Z

wizytą u panny młodej

Nur i Islam (Canada) Lipiec 2012

Proszę sobie wyobrazić pannę młodą przyjmującą głowę państwa lub króla, który puka do jej drzwi z gratulacjami o poranku po ślubie. Przypuszczam, że byłaby w siódmym

niebie, gdyby dostąpił ją taki zaszczyt. Jednak A l - R u b a y y i ’ przyjęła jeszcze dostojniejszego gościa, Proroka M a h o m e t a (pokój i błogo-sławieństwo Al-laha niech będzie z nim), który przybył do niej i usiadł z jej gośćmi. Frag-ment jej relacji: „W dzień po moim ślubie przybył do nas wysłannik Al-laha i usiadł na tej sofie, na której siedzimy teraz. Kilka służących grało na tamburynach i śpiewając

w s p o m i n a ł y Meczet Szejka Zaida, Abu Dabi

Sierpień 2012

5 Światło

Będę kochał wszystkich ludzi

moich krewnych poległych w Bitwie o Badr. Wysłuchał ich śpiewów, a jedna z nich rzekła: „Pośród nas jest prorok, który wie, co wydarzy się jutro”. On jej odrzekł: „Nie mów o tym. Wróć do tego, o czym mówiłaś wcześniej.””[Al-Tirmidhi].

Być może powinniśmy tutaj wyjaśnić, że Prorokowi nie przeszkadzał śpiew służących, ich gra na tamburynie, bądź wysławianie ojca i wuja Al-Rubayyi’. On sprzeciwił się tylko wtedy, kiedy służąca przypisała mu coś, co potrafi tylko Allah, a mianowicie wiedzę o przyszłości.

Kim była Al-Rubayyi’ i dlaczego Prorok Mahomet miałby ją odwiedzić? Była ona córką Ma’awwidh ibn Afraa, człowieka z Ansar, który razem z bratem śmiertelnie zranił Abu Jahl’a w Bitwie o Badr ,a którego dobił Abdullah ibn Massoud. Oboje bracia zginęli później w

walce. Być może z tego powodu Prorok Maho-met chciał ją zapewnić, że pozostanie jej obrońcą. Wizyta Proroka musiała ją uszczęśli-wić, oznaczało to zaszczyt jakiego chciałaby dostąpić każda panna młoda. W istocie, Pro-rok odwiedzał ją regularnie. Gościła Go posił-kami, a on chętnie je spożywał wraz z jej rodziną. Przyjmował jej prezenty i był szczodry wobec niej. Pewnego razu po-darowała Mu tace z daktylami i drugą z wi-nogronami. Prorok przyjął ten podarunek i w zamian podarował jej fragment biżuterii prosząc, aby go nosiła. Podczas jednej z wizyt poprosił ją o wodę do ablucji. Tak uczyniła a Hadis opisuję jak dokonał On swoich ablucji, trzykrotnie myjąc każdą część ciała, która powinna być umyta.

Al-Rubayyi’ poszłą w ślady ojca. Dołączyła do armii Proroka i brała udział w kampanii

dżihadu. Jej rola, tak jak rola innych kobiet, które wstąpiły do armii pole-gała na wsparciu, opieką nad rannymi i podawaniem wody do picia żołnier-zom. Z jej relacji: „Przyłączaliśmy się do Proroka w jego wyprawach, dawal-iśmy wodę żołnierzom, służyliśmy im, opiekowaliśmy się rannymi i odsy-łaliśmy ich oraz martwych do Me-dyny.” [Al.-Bukhari] Al-Rubayyi’ gorliwie uczyła się od Pro-roka wszystkiego czego mogła. Spor-ządziła ok. 21 Hadisów; niektóre z nich przekazywane były przez Al-Bukhari’ego i innych Muzułmanów a inne znajdują się w autentycznych an-tologiach. Niewielu z towarzyszy Proroka przeka-zało dokładny jego opis. Pośród nich był Ali ibn Abi Talib i Umm Maabad, w namiocie których Prorok zatrzymał się w drodze do Medyny. Zarówno Abu Bakr jak i Umar opisują go jako księżyc w pełni dający światło. Ktoś poprosił Al-Rubayyi’, aby opisała Proroka. Opis-ała go jedynie w zarysie. Powiedziała: „ Synu, zobaczyć go to jak patrzeć na słońce w całej jego wspaniałości.” Al-Rubayyi’ zmarła w wieku 37. lat w okresie panowania Ali ibn Abi Talib’a Meczet Szejka Zaida, Abu Dabi

6

Sierpień 2012 Światło

Będę kochał wszystkich ludzi

(oby Allah był z niego zadowolony).

Sprawiedliwość

Shahid Aziz

(kazanie (khutba) z piątku, 25 stycznia

2008)

3:108 Takie są znaki Boga, które tobie re-cytujemy z całą prawdą. Bóg nie chce ni-esprawiedliwości dla światów!

4:58 Zaprawdę, Bóg nakazuje wam, aby-ście oddawali powierzone dobra ich właś-cicielom! A jeśli sprawujecie sądy wśród ludzi, to sądźcie według sprawiedliwości: Zaprawdę, jakże wspaniałe jest to, do czego Bóg was na-wołuje! Zaprawdę, Bóg jest słyszący, widzący!

4:135 O wy, którzy wierzycie! Trzymajcie

się stale sprawiedliwości - zaświadczając to przed Bogiem - również względem was sa-mych albo względem waszych dzieci i krewnych, czy to będzie bogaty, czy biedny! - bo Bóg jest im bliższy. Przeto nie idźcie za namiętnością, abyście nie naruszyli sprawiedliwości. Jeśli lawirujecie i odwracacie się, to, zaprawdę, Bóg jest w pełni świadomy tego, co czynicie!

5:8 O wy, którzy wierzycie! Trzymajcie się prosto przed Bogiem, dając świadectwo sprawiedliwości. I niech nienawiść do jakie-gokolwiek ludu nie skłania was do grzechu, abyście nie popełnili niesprawiedliwości. Bądźcie sprawiedliwi! To jest najbliższe bo-gobojności. Bójcie się Boga! Zaprawdę, Bóg jest w pełni świadomy tego, co czynicie!

W tych wersach Allah podkreśla istotę

Makki Masijd, Hajdarabad, Indie Jeden z najstarszych meczetów w Hajdarabadzie (Andhra Pradesh, Indie) Historyczny budynek zlo-kalizowany na tarym mieście w Hajdarabadzie. Mohamet Quli Qutb Shah, piąty władca dynastii Qutb

Shahi zarządził sprowadzenie cegieł do jego budowy, wypalonych z gliny z Mekki. Meczet jest w całości zbudowany z tych cegieł

Sierpień 2012

7 Światło

Będę kochał wszystkich ludzi

sprawiedliwości. Hazrat Ali powiedział, że naród może znieść wszystko poza niesprawiedliwo-ścią. Mówi się też, choć materiały historyczne na ten temat dopiero ujrzą światło dzienne, że w na-jbardziej ponurych dniach II wojny światowej Churchill powiedział, że jak długo brytyjskie sądy będą wy-dawać sprawiedliwe decyzje, tak długo nie ma niebezpieczeństwa, aby Wielka Brytania przegrała wo-jnę.

Sprawiedliwość dzieli się na dwie kategorie. Pierwsza to sprawiedliwość związana z sądami a druga to sprawiedliwa dystry-bucja zasobów państwa. Jeśli chodzi o pierwszą kategorię, to mamy wiele przykładów. Mówi się, że kiedy Prorok Mahomet (pokój z nim) ukarał córkę prominentnego i wpływowego przywódcy, ludzie interweniowali w jej imieniu mówiąc, że jeśli jego decyzja będzie wykonana, to Muzułma-nie stracą wsparcie tego ważnego plemienia. Pro-rok dopowiedział, że nawet gdyby chodziło o jego własną córkę, jego decyzja byłaby taka sama. Jeśli wierzymy, że Allah jest źródłem naszej siły, nie powinniśmy przejmować się utratą poparcia innych ludzi, kiedy postępujemy właściwie.

Spójrzmy na wers 4:135, gdzie Allah specjal-nie ostrzega nas przed udzielaniem fałszywego świadectwa w imieniu najbliższych, szczególnie jeśli są oni bogaci i wpływowi. Naturalnym od-ruchem jest pomoc bliskim, niemniej jeśli są oni bogaci, dochodzi tu szczególna pokusa, ponieważ moglibyśmy potrzebować ich pomocy bądź przysługi, gdybyśmy byli w kłopotach.

Wers 5:8 omawia inną, wspaniałą zasadę, która mówi, że Muzułmanin ma zawsze postę-pować sprawiedliwie, nawet jeśli chodzi o ludzi, których on nienawidzi. Widzimy tego przykłady wśród wyznawców innej wiary, ale nie wśród naszych braci. Kiedy rzucono fałszywe oskar-żenie na Mesjasza o usiłowanie zabójstwa, to sąd chrześcijański oczyścił go z zarzutów. Podobnie, kiedy dyskutowano o naszych wierzeniach, sędziowie chrześcijańscy uznali, że są one

zgodne w z wytycznymi Islamu, a nasi bracia nie wykazywali działania wymaganego przez ten wers.

Kolejny przykład – Hazrata Umara, którego Żyd oskarżył nieoddanie pożyczonych pieniędzy. Hazrat Umar był wtedy Kalifem i Głową Państwa, został jednak wezwany przez Kadiego lub innego sędziego, aby od-powiedzieć na oskarżenie. Hazrat Umar po-jawił się przed Kadim bez słowa sprzeciwu i wyjaśnił, że spłacił pożyczkę. Zapytany jak mógłby to udowodnić, przedstawił jedynie swojego syna jako świadka. Kadi odmówił jednak zeznań na korzyść swojego ojca od kogoś tak ważnego jak syn Hazrata Umara. Kadi wydał decyzję korzystną dla Żydów. Czy taki przykład można by dziś znaleźć w świecie muzułmańskim?

Jakie to wspaniałe słowa wypowiedział Habrat Abu Bakr, kiedy stał się Kalifem? Jeśli będę słuchać Allaha i Jego proroka, wesprzy-jcie mnie, ale jeśli się im sprzeciwię, pow-strzymajcie mnie. Dodał, że słabi pod jego rządami są silni, ponieważ mają jego wsparcie i siłę, a silni są słabi, ponieważ nie pozwoli on silnym uzurpować praw słabszych.

To dotyczy także idei sprawiedliwej dystrybucji zasobów. Nie może się to ogranic-zać jedynie do działań oficjalnych. Możemy

Wers z Koranu "Ten, który nauczył człowieka przez pióro"

w kształcie pióra.

8

Sierpień 2012 Światło

Będę kochał wszystkich ludzi

być sprawiedliwi wobec naszej rodziny, sąsiadów, współpracowników i asys-tentów. Wszystko to jest utożsamiane z islamskim po-jęciem sprawiedliwości. Czy kładziemy się do snu z peł-nym żołądkiem, podczas gdy nasi sąsiedzi niezależnie od wyznawanej religii, koloru skóry mają w tym samym czasie być głodni?

Sprawiedliwość prowadzi do powstania narodu i do suk-cesu. Nie potrzebujemy zasad i praw, aby być sprawiedliwymi wobec rodziny, sąsiadów i współpracowników. Nie potrzebujemy zasad, aby dawać prawdziwe świadectwo i jestem dumny, że mam osobiste doświadczenia z członkami tego zgroma-dzenia, którzy dali prawdziwe świadectwo przeciwko własnym dzieciom.

Ramadan

Muzułmański post, zwany Ramadanem zaczął się 21 lipca 2012, a obchody Id, czyli jego zakończenie, będą odbywać się 19 sierpnia 2012.

Jako, że Islam jest religią rozsądku i nie wymaga ślepej wiary, Allah mówi w Świętej Księdze Koranu, dlaczego ludzkość powinna dołączyć się do postu – „aby mieć ochronę przed złem”. Poszczenie jest dla naszego włas-nego dobra, ponieważ pomaga trzymać się nam z dala od zła i grzechu. Co więcej, poszczenie, tak jak inne instytucje Islamu, ma za zadanie wyrugować ludzkie poczucie wyższości związane z posiadaniem dóbr ma-terialnych. Jeśli ktoś nie może spożywać poży-wienia, niezależnie od statusu materialnego, nie mają sensu dobra i bogactwa. Islam chce

nauczyć ludzi, że nie liczy się zasobność portfela , ale bogactwo duszy. Dobra materialne są tylko zewnętrznymi oznakami tego, kim ktoś jest. Poz-bądźcie się sie ich i zobaczycie, kim naprawdę jesteście. Albowiem kiedy pościcie, macie być bardziej dobrzy, wyrozumiali i uprzejmi niż nor-malnie. Jeśli tak się nie dzieje, nie pościcie w sen-sie rozumianym przez Islam, chodzicie tylko głodni.

Post uzmysławia też jak to jest nie mieć poży-wienia i wody. Kiedykolwiek widzimy głód i brak wody na ekranie telewizora, jesteśmy poruszeni ciężką dolą nimi dotkniętych. Ludzie przekazują swoje ciężko zarobione pieniądze, aby pomóc innym w ich tragicznym położeniu. O ile większy jest wpływ na osobę, jeśli może ona poczuć głód i pragnienie, które czują ci ludzie. Post ma za zadanie nauczyć Muzułmanina, że jest on po stronie biednych, potrzebujących i tych w cięż-kiej sytuacji.

Niemniej post nie jest nową instytucją. Święta Księga Koranu mówi: „O wy, którzy wierzycie! Jest wam przepisany post, tak jak zos-tał przepisany tym, którzy byli przed wami,…A jeszcze lepiej dla tego, kto dobrowolnie czyni do-bro. Post jest dla was dobrem, jeśli chcecie wiedzieć” (2:183-184)

Ahmadiyya Anjuman Isha’at Islam Lahore (Poland)

Pierwsza misja muzułmańska w Wielkiej Brytanii założona w 1913 r., działająca pod nazwa Misja Muzułmańska Woking.

E-mail: aaiiLahore@gmail.com

Strony: www.aaiil.org/uk | www.ahmadiyya.org | www.virtualmosque.co.uk

Darowizny: www.virtualmosque.co.uk/donations