Rymowanki do utrwalania głosek k-g, f-w, l-r
-
Upload
wydawnictwo-harmonia -
Category
Documents
-
view
231 -
download
4
description
Transcript of Rymowanki do utrwalania głosek k-g, f-w, l-r
Korekta: Renata MalekOpracowanie graficzne: Andrzej SzymańskiIlustracje: archiwum Wydawnictwa, Fotolia.comProjekt okładki: Sandra Dudek
© Copyright by Wydawnictwo Harmonia, 2012
Redakcja i Biuro Handlowe: 80-283 Gdańsk, ul. Szczodra 6 tel: 58 348 09 50, 58 348 09 51 fax: 58 348 09 00 e-mail: [email protected]
Wszelkie prawa zastrzeżone. Zarówno cała publikacja, jak i jakakolwiek jej część nie może być przedrukowywana ani reprodukowana – mechanicznie, elektronicz-nie lub w jakikolwiek inny sposób, z kserokopiowaniem i odtwarzaniem w środ-kach masowego przekazu włącznie – bez pisemnej zgody Wydawnictwa Harmonia.
Szczegółowe informacje o naszych publikacjach: www.harmonia.edu.pl
ISBN 978-83-7134-582-1Gdańsk 2012 – Wydanie I
3
Niniejsza publikacja to zbiór rymowanek, które mogą być wykorzystywane do ćwiczeń służących utrwala-niu artykulacji głosek k–g, f–w, l–r. Książka składa się z sześciu rozdziałów, z których każdy poświęcony jest jednej głosce. Wierszyki w każdym rozdziale, z wyjąt-kiem części dotyczącej głoski r, zostały podzielone na cztery grupy:
1. Rymowanki z ćwiczoną głoską znajdującą się w są-siedztwie samogłosek w nagłosie, śródgłosie i wygłosie.
2. Rymowanki z ćwiczoną głoską znajdującą się w są-siedztwie spółgłosek w nagłosie, śródgłosie i wygłosie.
3. Rymowanki ze szczególnie trudnym połączeniem ćwi-czonej głoski z innymi głoskami (k–t, g–d, f–h, w–d–b, l–r–i).
4. Dłuższe rymowanki zawierające ćwiczoną głoskę, któ-ra występuje w sąsiedztwie różnych dźwięków – wier-szyki te służą utrwalaniu artykulacji danej głoski przez starsze dzieci.
4
Ze względu na to, że głoski k, g, f, w, l wywoływane są u młodszych dzieci, w trzech pierwszych grupach znaj-dują się łatwe do zapamiętania i powtarzania rymowan-ki złożone z dwóch wersów. Dodatkowo w wierszykach z dwóch pierwszych grup nie występują głoski często mylone przez dzieci z ćwiczoną głoską.
Ponieważ głoska r jest wywoływana i utrwalana u star-szych dzieci, rozdział jej poświęcony zbudowany jest nieco inaczej. Pierwsza część zawiera proste rymowan-ki dwuwierszowe i jest poświęcona sąsiedztwu głoski r z samogłoskami. Jest ona krótsza niż odpowiadające jej części poprzednich rozdziałów. W drugiej części, poświę-conej sąsiedztwu głoski r ze spółgłoskami, znajduje się więcej rozbudowanych rymowanek, ponieważ każde ta-kie zestawienie głosek może stanowić dla konkretnego dziecka szczególną trudność. W trzeciej części, dłuższej w stosunku do poprzednich rozdziałów, zawarto zbiór ry-mowanek z głoską r w sąsiedztwie różnych dźwięków.
Uwaga: Kolejność rymowanek w zbiorze nie stanowi sugestii metodyki ich użycia. Sposób pogrupowania wier-szyków służy wyłącznie ułatwieniu ich szybkiej identyfi-kacji, tak aby nauczyciel czy terapeuta mógł łatwo zna-leźć rymowanki zawierające zestawienie głosek potrzebne do ćwiczeń.
Wszystkie utwory zawarte w zbiorze oparte są na tym samym schemacie rytmicznym, co może ułatwić ich czy-tanie i skupienie się na właściwej wymowie. Dzięki czy-taniu tych wierszyków dziecko ćwiczy poczucie rytmu. Rytmiczna przewidywalność tekstów zachęca do pozna-wania kolejnych. Każda rymowanka zawiera krótkie, mniej lub bardziej sensowne, ale określone przesłanie
5
lub historyjkę, co również powinno zachęcać do lektury. W wierszykach często wykorzystane są słowa, z którymi dziecko raczej nie spotka się w codziennych rozmowach z rówieśnikami, a umieszczenie tych wyrazów w określo-nym kontekście pomaga przyswoić maluchowi ich zna-czenie i służy wzbogacaniu słownictwa.
Treść rymowanek, szczególnie tych dłuższych, po-winna pobudzać zainteresowanie nie tylko dziecka, ale w pewnym stopniu także dorosłych, którzy pracują z ma-luchem. Rymowanki te mogą służyć zarówno dzieciom, jak i dorosłym wykonującym zawody, w których wskaza-ne jest doskonalenie wymowy.
Korzystając z tej publikacji, należy pamiętać o rozróż-nieniu między literą (znakiem graficznym) a głoską (dźwię-kiem). Zebrane w książce rymowanki poświęcone są ćwi-czeniom wymowy, dlatego kluczową funkcję pełni w nich dźwięk, a nie jego zapis. Oznacza to na przykład, że wyra-zy drąg czy dług znajdą się w rozdziale utrwalającym wy-mowę głoski k, a nie g, ponieważ g na końcu wyrazu traci dźwięczność i jest wymawiane jako k. Podobnie głoska f traci dźwięczność w sąsiedztwie głosek bezdźwięcznych, dlatego wyrazy, takie jak: wpadł, w środku, w sierpniu, wkręci, wcześnie, wczoraj są materiałem do ćwiczeń nie głoski w, ale f. Także samogłoski w sąsiedztwie odpo-wiednich dźwięków wymawiane są inaczej, na przykład i w wyrazach awaria, wariant czy ferie brzmi jak j. Tego typu rozbieżności w zapisie nie są więc błędem, ale wyni-kiem zjawisk fonetycznych.
8
głoska k
nagłos
przed samogłoskami a, ą, e
Kangur kapeć gdzieś położyłi zapomniał. Kalosz włożył.
●
Kaczor pije siódmą kawę –w piciu kawy ma już wprawę.
●
Kapral kazał zrobić kawał –każdy śmiał się, nie udawał.
Żmija w kącie węża kąsadość kąśliwie. Wąż się dąsa.
●
Kąkol rośnie sam przy pompie.Lubi kąpiel, więc się kąpie.
Kelner kebab zjadł z keczupem,później kefir, po nim zupę.
●
Przy kempingu widać keję.Keja ciasna, bo nie wieje.
aRymowanki bez głoski t,
zawierające wyrazy z głoską k
ą
e
9
głoska k
nagłos
przed samogłoskami ę, o, u
W kępie sępy danie z mięsazjadły całe – co do kęsa.
Koń pogalopował z koniem,swym kolegą, na kolonie.
●
Kowal sprzedał kosę komuś,żeby kosił koło domu.
Kucharz myje kufle w kuble –z kufli w kuble piły wróble.
●
Kusy kundel, kuny kumpel,wsiadł do łodzi, złamał rumpel.
ęo
u
10
głoska k
śródgłos
po samogłoskach a, ą
Worek maku mam na haku,ale nie znam smaku maku.
●
Jaś na szlaku na biwakusmacznie sobie śpi w hamaku.
●
Z braku laku chcesz we fraku się pokazać? Więc go spakuj.
Łąka wodą dziś nasiąka,lepiej po niej się nie błąkać.
●
Żona bąka do pająkachrząka, gdy się czasem jąka.
a
ą
11
głoska k
śródgłos
po samogłoskach e, ę
Lekarz na chorego czekał,oprócz leków dał mu mleka.
●
Pies narzeka, bo w daleką drogę wybrał się nad rzeką.
Czuję, że mi pęka szczęka –ależ czeka mnie udręka!
e
ę
12
głoska k
śródgłos
po samogłoskach i, o
Poznał żbika raz pelikan,ale raczej go unika.
●
Jaś gdzieś znika, gdy panika –pod osiką pewnie sika.
Sokół srokę ma na oku,by mu nie buchnęła soku.
●
Dzielny lokaj w zeszłym rokuporwał smoka i chciał okup.
i
o