ALARMOWANIE!

• OSTRZEGANIE – polega na przekazywaniu komunikatów i informacji o zagrożeniu uderzeniami z powietrza oraz skażeniach i zakażeniach. Informacje te przekazywane są przez organy wykrywające lub ustalające stan zagrożenia organom odpowiedzialnym za uprzedzanie  alarmowanie ludności, w celu podjęcia działań zabezpieczających i ochronnych oraz instruujących o sposobach wykorzystania tych działań.

• ALARMOWANIE –  polega na rozpowszechnianiu ustalonych sygnałów lub komunikatów o bezpośrednim niebezpieczeństwie klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska, skażeniach i zakażeniach, nalotów z powietrza od właściwych terytorialnie władz, służb i ludności informujące o zagrożeniu wymagającym natychmiastowego działania.

SYGNAŁY POWSZECHNEGO OSTRZEGANIA I ALARMOWANIA

Sygnały alarmowe i komunikaty ostrzegawcze powszechnie obowiązujące na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej wprowadzone Rozporządzeniem Rady Ministrów z

dnia 16 października 2006 r. w sprawie systemów wykrywania skażeń i

właściwości organów w tych sprawach.

Znaki ochrony przeciwpożarowej

• Hydrant wewnętrzny

• Gaśnica

• Zestaw sprzętu ochrony

• Zestaw sprzętu pożarniczego

• Alarm pożarowy

• Uruchamianie ręczne

• Telefon alarmowania pożarniczego

• Telefon do użycia w stanie zagrożenia

• Alarmowy sygnalizator akustyczny

• Kierunek do miejsca rozmieszczenia sprzętu pożarniczego lub urządzenia ostrzegającego

• Kierunek do miejsca rozmieszczenia sprzętu pożarniczego lub urządzenia ostrzegającego

• Palenia tytoniu zabronione

• Zakaz używania otwartego ognia i palenia tytoniu

• Nie zastawiać

• Zakaz gaszenia wodą

• Drabina pożarowa

• Niebezpieczeństwo pożaru – Substancje palne

• Niebezpieczeństwo pożaru – Materiały utleniające

• Niebezpieczeństwo pożaru – Materiały łatwo palne

• Niebezpieczeństwo wybuchu – Materiały wybuchowe

• Sygnalizatory wiatru stosuje się w celu przekazania kierowcy ostrzeżenia o oczekującym go na dalszym odcinku drogi uderzeniu lub dużym parciu wiatru. Urządzenia te mogą być mechaniczne lub automatyczne. Dopuszcza się również stosowanie wskaźników wiatru wykonanych w postaci odpowiednio zlokalizowanej roślinności o giętkich pędach lub pniach, wskazujących kierowcom występowanie silnego wiatru na dalszym odcinku drogi.Sygnalizatory wiatru można stosować oddzielnie lub razem z osłonami przeciwwietrznymi. Mechaniczny sygnalizator wiatru stosuje się w celu ostrzeżenia kierowców o oczekujących na dalszym odcinku drogi uderzeniach lub dużych podmuchach czy parciach wiatru. Sygnalizator ma kształt rękawa, do wskazywania siły i kierunku wiatru, o pasach na przemian czerwonych i białych.Rękaw jest tak przymocowany do masztu, że w przypadku wypełniania go wiatrem, ustawia się zgodnie z kierunkiem powiewu. Sygnalizatory wiatru zawieszone na odpowiednim maszcie umieszcza się:-dla dróg dwujezdniowych w pasie dzielącym, a w wyjątkowych przypadkach poza poboczem drogi,-dla dróg jedno-jezdniowych dwukierunkowych- wyłącznie poza poboczem drogi. Miejsce i sposób umieszczenia sygnalizatorów powinny być tak wybrane, aby zapewnić dobrą ich widoczność dla kierowców nadjeżdżających pojazdów i nie mogą stanowić zagrożenia bezpieczeństwa ruchu. Miejsce umieszczenia znajduje się zazwyczaj za kompleksem leśnym, stanowiącym naturalną osłonę przed wiatrem, na wysokich nasypach, przy wyjeździe z głębokiego wykopu oraz na obiektach mostowych o dużej długości i wysokości. Sygnalizatory wiatru poprzedza się znakiem drogowym pionowym „boczny wiatr".

Auto-matyczna stacja pomiarowa z tablicą o zmiennej treści

Mecha-niczny sygnali-zator wiatru

• Znaki drogowe o zmiennej treści informujące o możliwości wystąpienia trudnych warunków ruchu związane z oblodzeniem jezdni lub silnym wiatrem

bocznym ustawiać należy zawsze w pobliżu miejsc, w których takie zjawiska mogą zachodzić. Przede

wszystkim są to wloty do i wyloty z kompleksów leśnych, wjazdy na wiadukty lub mosty, wyloty z tuneli, odcinki

dróg w pobliżu rzek lub jezior itp. Znaki informujące o stanie nawierzchni i warunkach

atmosferycznych powinny być sterowane automatycznie zespołem czujników mierzących temperaturę

nawierzchni i wilgotność (informacja o oblodzeniu), przejrzystość powietrza i jego wilgotność, temperaturę

powietrza. Możliwe jest także zdalne sterowanie znakami z centrum dyspozytorskiego.

• Znaki informujące o mogących występować mgłach instalować należy w pewnej odległości od miejsc, w których mgły zazwyczaj pojawiają się. Miejsca takie

należy określić przy udziale służb meteorologicznych i na podstawie obserwacji prowadzonych w dłuższym

okresie. Ze względu na trwałość i postrzegalność znaki takie

powinny być wykonane w technice światłowodowej lub elektroluminescencyjnej. Powinny również zapewniać

możliwość automatycznego dostrajania luminancji nadawanych sygnałów do pory dnia i stopnia

nasłonecznienia.Zaleca się, aby znaki tego typu, jako ustawiane w

miejscach oddalonych od źródeł zasilania, były wyposażone w baterie słoneczne.

Urządzenie bramowe z tablicami o

zmiennej treści

Wyświetlacz prędkości rzeczywist

ej z detektore

m radarowym

Znaki świetlne

Rodzaje alarmówa) alarm o klęskach żywiołowych i zagrożeniu środowiska : ogłasza się w

celu powiadomienia ludności np: o groźbie zatopienia, pożarze lasu, katastrofie ekologicznej; należy bezzwłocznie włączyć odbiornik radiowy lub telewizyjny i oczekiwać na komunikaty ośrodków regionalnych, ogłasza się za pomocą ciągłego dźwięku przez 3 minuty, nie poprzedzony ogłoszeniami innego alarmu, przy pomocy radia telewizji i radiofonii przewodowej- podaje

się zagrożenie i sposób postępowania dla mieszkańców, przy pomocy dzwonów gongów – szybkie uderzenia trwające trzy minuty. Należy skontaktować się z sąsiadami a nawet zgłosić się do pomocy w akcji

ratunkowej. b) alarm powietrzny : ostrzega o grożącym niebezpieczeństwie uderzeń z powietrza ;należy natychmiast przerwać pracę i udać się do schronu lub ukrycia, zabierając ze sobą przygotowane wcześniej dokumenty, zapas żywności, rzeczy osobiste, koc , środki ochrony indywidualnej, środki

opatrunkowe , latarkę elektryczną, przyjmowane leki. Zapowiedź w radiu i telewizji *3”Uwaga!Uwaga!Ogłaszam Alarm Powietrzny. Dźwięk

modulowany trwający trzy minuty-syrena. Szybkie uderzenia trwające trzy minuty-dzwonu i gongi.

c) alarm o skażeniach: ogłasza się w celu ostrzeżenia o skażeniach wykrytych w danym rejonie lub mogących wystąpić przed upływem 30 min.

Należy postępować podobnie jak po usłyszeniu sygnału alarmu powietrznego. Osoby, które w wyniku zaskoczenia znalazły się w terenie

skażonym, powinny nałożyć jakikolwiek środek ochrony dróg oddechowych i skóry. Należy poruszać się ostrożnie nie wzniecać kurzu, omijać kałuże,

miejsca silnie zadrzewione lub porośnięte trawą. Syrena 10s z przerwami 15-25sek. przez 3 min radio i TV *3, szybkie bicie w czasie po 10sek. z

przerwami 20 sekundowymi w ciągu 3 min-dzwony

d) uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami :ogłasza się w celu ostrzeżenia o mogących wystąpić skażeniach w określonych

rejonach, jeśli do wystąpienia zapowiadanego skażenia pozostaje co najmniej 30min. Wszyscy powinni zastosować się do wskazówek

zawartych w dodatkowych komunikatach. Udając się do pomieszczeń ochronnych, należy zabrać ze sobą odbiornik radiowy w celu

odbierania komunikatów o zmianie sytuacji. 3 min ciągły 3* w TV i radiu odwołanie

e) uprzedzenie o zagrożeniu zakażeniami: ogłasza się w wypadku stwierdzenia takiego niebezpieczeństwa przez organy Państwowej

Inspekcji Sanitarnej. Należy oczekiwać dalszych komunikatów i stosować się do zarządzeń Państwowej Inspekcji Sanitarnej i

lokalnych stacji sanitarno-epidemiologicznych. Szczególnie ważne jest skontrolowanie zabezpieczenia pomieszczeń dla ludzi i zwierząt

przed wnikaniem do nich owadów mogących zawierać chorobotwórcze drobnoustroje. Zaleca się również sprawdzenie

żywności i wody. Każde ukłucie przez owada powinno być powodem do podjęcia przedsięwzięć sanitarno – epidemiologicznych. Z rejonu

można wychodzić tylko za pozwoleniem właściwych władz sanitarnych.

f) odwołanie alarmu :nie oznacza że niebezpieczeństwo minęło, w dalszym ciągu należy zachować ostrożność i rozwagę. Ze schronów i ukryć nie wolno wychodzić bez zezwolenia władz. Młodzież szkolna

powinna zachować spokój po usłyszeniu alarmu i wykonywać wszystkie polecenia nauczycieli. Z godnie z planem obrony cywilnej nauczyciele wprowadzają uczniów dwójkami do schronów. dźwięk

ciągły trwający 3 minuty, powtarzana trzykrotnie zapowiedź słowna, powolne bicie w czasie 3 minut.

Rodzaje środków alarmowych:

• a) sygnały alarmowe – uprzedzające ludność o grożącym niebezpieczeństwie, są podawane za pomocą środków alarmowych b) środki alarmowe-dzieli się na podstawowe i zastępcze. Do podstawowych zalicza się syreny alarmowe i rozgłośnie radiowe i telewizyjne (centralne i regionalne). Środki alarmowe zastępcze to wszelkiego rodzaju pozostałe środki akustyczne i optyczne, które mogą być użyte w warunkach lokalnych.

• Alarmowanie i uprzedzanie o zagrożeniu jest wezwaniem do ustalonego wcześniej sposobu zachowania i postępowania ludności zagrożonego rejonu. Ogromnie ważne jest efektywne wykorzystanie przez ludność krótkiego czasu na wykonanie określonych czynności i ukrycie się. Jednym z wielu zadań obrony cywilnej jest ostrzeganie i alarmowanie ludności o zagrożeniach, związanych z użyciem przez nieprzyjaciela środków rażenia, klęskami żywiołowymi, awariami obiektów technicznych, skażeniami i zakażeniami, powodziami, pożarami i innymi podobnymi zdarzeniami.

Obrona cywilnasystem, którego celem jest

ochrona ludności, zakładów pracy i urządzeń użyteczności publicznej,

dóbr kultury, ratowanie i udzielanie pomocy poszkodowanym w czasie

wojny oraz współdziałanie w zwalczaniu skutków klęsk żywiołowych i katastrof.

Struktura i obowiązki obrony cywilnej w Polsce

• Organizacją obrony cywilnej w Polsce zajmuje się Obrona Cywilna Kraju. Szefowie Obrony Cywilnej na poziomie gminy, powiatu i

województwa opracowują i opiniują tzw. plany obrony cywilnej, które są najważniejszą instrukcją dla władz cywilnych w przypadku

wystąpienia zagrożenia dla ludności.• Szefem Obrony Cywilnej na poziomie województwa jest wojewoda, na

poziomie powiatu lub miasta na prawach powiatu – starosta lub prezydent miasta, na poziomie gminy – wójt, burmistrz, prezydent

miasta.• Podstawowymi jednostkami organizacyjnymi są formacje obrony

cywilnej, które składać się mogą z oddziałów przeznaczonych do wykonywania zadań ogólnych, jak i jednostek specjalistycznych (np.

ratownictwa). Są one tworzone decyzją terenowych organów administracyjnych oraz pracodawców.

• Służba w strukturach Obrony Cywilnej Kraju jest obowiązkiem obywatela RP, na mocy Ustawy o powszechnym obowiązku obronnym

z 21 listopada 1967. Odbywa się ona na zasadach zbliżonych do służby wojskowej. Może być zarządzona jako służba zastępcza.

• Obrona Cywilna Kraju zajmuje się również organizowaniem zajęć z zakresu przysposobienia obronnego dla uczniów i studentów.

Znak graficzny

• Międzynarodowym znakiem graficznym obrony cywilnej jest niebieski trójkąt na

pomarańczowym tle, nie dotykający wierzchołkami skraju tła. W Polsce nie

stosuje się obramówki. Mienie oznaczone tym znakiem (w Polsce np. pojazdy

Państwowej Straży Pożarnej) nie podlega konfiskacie przez obce wojska w czasie

wojny na mocy norm prawa międzynarodowego.

SŁUŻBY RATOWNICZE

•Straż pożarna•Pogotowie ratunkowe

•Policja

STRAŻ POŻARNA• Straż pożarna, dawniej straż ogniowa – zorganizowana formacja zajmująca się

prewencją i walką z pożarami oraz pozostałymi zagrożeniami (innymi niż przestępczość) dla zdrowia i życia ludzkiego, dobytku oraz środowiska naturalnego. Do zadań straży pożarnej należy także usuwanie skutków klęsk żywiołowych i katastrof.

• Do zadań specjalnych wykonywanych przez straż pożarną należy ratownictwo:• biologiczne (sprowadzające się do neutralizacji czynników zakaźnych oraz ochrony

ludności i zwierząt gospodarskich w czasie ataków terrorystycznych z użyciem broni biologicznej),

• chemiczne (sprowadzające się do neutralizacji czynników chemicznych oraz ochrony ludności, zwierząt gospodarskich i środowiska przyrodniczego w czasie ataków terrorystycznych z użyciem broni chemicznej, katastrof chemicznych i niektórych katastrof drogowych),

• medyczne (sprowadzające się do udzielania pomocy przedlekarskiej przed przybyciem fachowych służb medycznych lub w miejscach, gdzie służby te dotrzeć nie mogą),

• poszukiwawcze (polegające na zlokalizowaniu i wydobyciu ludzi z zawalonych budynków w czasie katastrof budowlanych, trzęsień ziemi itd.),

• radiologiczne (sprowadzające się do ochrony ludności, zwierząt gospodarskich i środowiska przyrodniczego przed promieniowaniem jonizującym),

• techniczne, • wodne (sprowadzające się do wykonywania wszystkich niezbędnych działań na

wodzie, jak i pod jej powierzchnią na obszarze wszystkich wód śródlądowych oraz rewirach jednostek portowych),

• wysokościowe.

Samochód ratowniczy straży pożarnej

Historia Straży pożarnej … • Pierwotnie strażą pożarną (ogniową) nazywano oddział

specjalizujący się głównie w walce z pożarami. Wraz z rozwojem tej formacji następowało rozszerzenie jej

obowiązków o zmaganie się z innymi klęskami żywiołowymi.

• Najstarszym ze znanych oddziałów wyspecjalizowanych w gaszeniu pożarów byli rzymscy Vigiles, zorganizowani w 6

r. n.e. przez cesarza Oktawiana Augusta. Andrzej Frycz Modrzewski pierwszy opracował zasady nowożytnego

pożarnictwa. Pierwszą zawodową straż pożarną w Polsce powołał 5 lutego 1752 w Ostrowie Wielkopolskim marszałek

koronny Franciszek Bieliński. W 1805 roku istniała w Wolborzu grupa pożarowa.

• Zagadnieniem popularyzacji wiedzy o historii i rozwoju straży pożarnych zajmują się muzea pożarnictwa.

• Patronem straży pożarnej jest św. Florian, a więc w jego dniu 4 maja obchodzony jest w Polsce Dzień strażaka. Od

1999 jest to również Międzynarodowy Dzień Strażaka.

Zabytkowy wóz strażacki

Organizacja

• Straż pożarna w wielu krajach, m.in. UE (Unii Europejskiej), Kanadzie, Nowej Zelandii, Polsce, Rosji, USA, działa jako organizacja oparta na straży zawodowej (w Polsce Państwowa Straż Pożarna i Wojskowa Straż Pożarna) oraz straży społecznej (w Polsce Ochotnicza Straż Pożarna).

• Niektóre przedsiębiorstwa w ramach swojej działalności organizują zakładowe straże pożarne, m.in. lotniskową straż pożarną, kolejową straż pożarną itd.

Pogotowie Ratunkowe• Pogotowie ratunkowe – jedna z jednostek organizacyjnych w systemie

opieki zdrowotnej. Pogotowie ratunkowe świadczy usługi medyczne głównie poprzez niesienie pierwszej pomocy - w ramach ratownictwa medycznego, prowadzi ambulatoria oraz transport chorych.

• Najczęściej pracującymi lekarzami w pogotowiu ratunkowym są lekarze anestezjolodzy, chirurdzy i lekarze medycyny ratunkowej, posiadający już specjalizację lub specjalizujący się w jednej z tych dziedzin. Należy zaznaczyć, że nadal zatrudniani są lekarze innych specjalności, w trakcie specjalizacji - w wypadku niedoborów specjalistów . W ramach Zespołów Ratownictwa Medycznego występują karetki specjalistyczne i podstawowe. W karetce podstawowej pomocy muszą udzielać minimum 2 osoby - ratownicy medyczni. Jedna z tych osób powinna posiadać uprawnienia do kierowania ambulansem. W praktyce w karetce podstawowej można spotkać często trzy osoby. W karetce podstawowej nie ma lekarza systemu. W karetce specjalistycznej pomocy muszą udzielać minimum 3 osoby, z których dwie są ratownikiem medycznym lub pielęgniarką systemu a jedną musi być lekarz. Stopniowo wycofano lub wycofuje się z karetek kierowców bez uprawnień do udzielania pomocy, którzy obecnie stanowili dodatkową osobę w składzie karetki powiększającą liczbę osób do 3 na karetce podstawowej i 4 na karetce specjalistycznej. Personel medyczny reprezentują pielęgniarki, w tym posiadające specjalizację w dziedzinie anestezjologii oraz ratownictwa. Do niedawna szeroko opierano się na sanitariuszach, obecnie stopniowo zastępowanych przez ratowników medycznych.

Symbol Państwowego Ratownictwa Medycznego

Numery alarmowe• W całej Polsce istnieje telefonicznie przekierowanie z numeru 999

do najbliższej stacji pogotowia, które działa zarówno z telefonu komórkowego jak i stacjonarnego.

• Jednolitym numerem alarmowym obowiązującym na terenie całej Unii Europejskiej jest numer 112. Działa zarówno z telefonów stacjonarnych jak i komórkowych. Numer 112 służy do powiadamiania w sytuacjach zagrożenia zdrowia, życia lub mienia.

• Docelowo wybranie nr 112 z jakiegokolwiek telefonu spowoduje połączenie z centrum powiadamiania ratunkowego (CPR); do czasu utworzenia centrów powiadamiania ratunkowego zgłoszenia z numeru 112 odbierają dyżurni jednostek policji lub straży pożarnej, a w niektórych miejscowościach zintegrowane stanowiska dowodzenia w których dyżurują dyspozytorzy kilku służb. W przypadku konieczności powiadomienia innej służby odbierający przekazuje zgłoszenie do właściwych jednostek organizacyjnych pogotowia ratunkowego i państwowej straży pożarnej. W roku 2008 ma zostać uruchomiona usługa lokalizacji abonenta dzwoniącego z numeru alarmowego w przypadku konieczności uzyskania takiej informacji dla celów ratowania jego życia.

Karetka reanimacyjna

Policja• Policja – umundurowana i uzbrojona formacja

przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Do jej głównych zadań należy pilnowanie przestrzegania prawa i ściganie przestępców, jak również zapewnienie ochrony i pomocy w sytuacjach kryzysowych zarówno wobec ludzi jak i mienia. Jeżeli jest to konieczne, policja nadzoruje na poziomie operacyjnym także wszelkie służby ratownicze.

• Policja jest fundamentem stabilnego i bezpiecznego państwa, jednak czasami bywa również skutecznym narzędziem w rękach władzy, stosowanym do narzucania społeczeństwu swej woli i tłumienia protestów.

• Utrzymywanie policji może być zastrzeżone wyłącznie dla państwa, jak obecnie w Polsce, może jednak należeć również do jednostek samorządu terytorialnego, jak w Wielkiej Brytanii i w USA.

Radiowóz policyjny

Ubiory służbowe

• Mundur policyjny

• Mundur strażacki