Powo³anie - Łęki Dukielskiestowlekidukielskie.dukla.org/POWOLANIE/2019/Wakacje 19.pdf · 2019....

Powo³anie 3

4 Powo³anie 3

Papież na Urbi et Orbi wWielkanoc. "Niech w obliczu wielucierpień naszych czasów Pan życia niezastanie nas zimnych i obojętnych. Niechnas uczyni budowniczymi mostów, a niemurów. Niech On, który obdarza nasswoim pokojem, powstrzyma szczęk

broni, zarówno w sytuacjach wojny, jak i w naszychmiastach, i natchnie przywódców narodów do pracy narzecz zakończenia wyścigu zbrojeń i niepokojącegorozprzestrzeniania broni, zwłaszcza w krajach najbardziejzaawansowanych gospodarczo. Niech Zmartwychwstały,który otworzył na oścież bramy grobu, otwiera nasze sercana potrzeby cierpiących biedę, bezbronnych, ubogich,bezrobotnych, zepchniętych na margines, ludzi pukającychdo naszych drzwi w poszukiwaniu chleba, schronienia iuznania swej godności". 21.04.2019r.

Zawsze prosić o przebaczenie. Ten kto się modli,uczy się mówić "dziękuję" i prosi Boga, aby był dla niegoczy dla niej łaskawy. Ponadto nieleżenie od tego, jak bardzostaramy się żyć zgodnie z nauczaniem chrześcijańskim,zawsze będzie coś takiego w naszym życiu, z powoduczego powinniśmy prosić o przebaczenie: pomyślmy odniach spędzonych na lenistwie, o chwilach, kiedy naszeserce było ogarnięte urazą... Te doświadczenia, które niesą niestety rzadkie, sprawiają, że błagamy: "odpuść namnasze winy".

Jezus wprowadza w relacje międzyludzkie siłęprzebaczenia. W życiu sprawiedliwość nie rozwiązujewszystkiego. Zwłaszcza tam, gdzie trzeba położyć kreszłu, ktoś musi kochać więcej niż potrzeba, aby na noworozpocząć dzieje łaski. Zło zna swoje zemsty, a jeśli niezostanie przerwane, grozi rozprzestrzenieniem się, dusząccały świat". 24.04.2019r.

O czytaniu i zgłębianiu Słowa Bożego. "Byłobypiękną rzeczą zobaczyć, jak rozkwita nowy czas większejmiłości do Pisma Świętego wszystkich członków LuduBożego, tak, aby pogłębiała się relacja z osobą Jezusa.Byłoby czymś pięknym, gdyby Słowo Boże było corazbardziej obecne w sercu każdej działalności Kościoła; sercubijącym, które ożywia członki Ciała. Jest pragnieniem DuchaŚwiętego, aby uformować nas jako Kościół na kształtSłowa: Kościół, który nie mówi do siebie ani o sobie, alektóry ma w sercu oraz na ustach Pana i każdego dniaczerpie z Jego Słowa. Natomiast ciągłą pokusą jestgłoszenie samych siebie i mówienie o naszym działaniu,ale tak nie daje się światu życia". 27.04.2019r.

O diable. Jezus był kuszony przez szatana. Obecnybył tam szatan. Wiele osób mówi: po co mówić o diable?Przecież to coś dawnego. Diabeł nie istnieje. Ale popatrzcie,czego nas uczy Ewangelia: Jezus starł się z diabłem, byłkuszony przez szatana". 01.05.2019r.

O miłości własnego narodu. "Kościół zawszezachęcał do miłości do swego narodu, swej ojczyzny, doposzanowania skarbu różnych wyrazów kulturowych, dozwyczajów i tradycji oraz słusznego stylu życiazakorzenionego w narodach.

"Kościół zawsze przestrzegał osoby, narody i rządyprzed wypaczaniem tego przywiązania, gdy przemienia sięono w wykluczanie i nienawiść do innych, kiedy staje się

k o n f l i k t o w y mn a c j o n a l i z m e mwznoszącym mury czywręcz rasizmem".02.05.2019r.

O miłości nie-przyjaciół. Postawięwam pytanie, a każdyniech odpowie w swoimsercu: czy jestem zdolnydo miłowania moichnieprzyjaciół? Wszyscymamy ludzi, nie wiem

czy można ich nazwać nieprzyjaciółmi, ale takich, którzysię z nami nie zgadzają, stojących "po drugiej stronie",albo ktoś ma ludzi, którzy wyrządzili mu zło... Czy potrafięmiłować tych ludzi? Tego mężczyznę, tę kobietę, którzywyrządzili mi zło, którzy mnie skrzywdzili? Czy potrafię imprzebaczyć? Niech każdy odpowie w swoim sercu.19.05.2019r.

Oczyszczenie i rozeznanie. "Jako Kościół niejesteśmy powołani do kompromisów korporacyjnych, aledo wyzwań ewangelicznych. A w oczyszczaniu się, wreformowaniu się musimy unikać udawania, że coś sięzmienia, aby w rzeczywistości nic się nie zmieniło. Dziejesię tak na przykład wtedy, gdy, aby nadążyć za czasami,powierzchnia rzeczy jest trochę zmyślona, ale to tylkomakijaż, aby wyglądać młodo. Pan nie chcekosmetycznych dostosowań, chce nawrócenia serca, któreprzechodzi przez wyrzeczenie. Wyjście z siebie jestfundamentalną reformą".

"Apostołowie opowiadają o doświadczeniach, a nie opomysłach. Kościół rozeznaje w ten sposób; nie przedkomputerem, ale przed rzeczywistością ludzi. Ludzie przedprogramami, z pokornym spojrzeniem tych, którzy wiedzą,jak szukać w innych obecności Boga. 24.05.2019r.

O handlu z Bogiem. "W naszym życiu duchowymzawsze grozi nam popadanie w pokusę podejściamerkantylnego, nawet gdy rozmawiamy z Bogiem, jakgdybyśmy chcieli dać Mu łapówkę. Nie! Tak nie można,nie tą drogą. "Panie, jeśli mi to uczynisz, dam Tobie to czycoś innego" - nie. Składam tę obietnicę, ale to powiększamoje serce (...). Ta relacja bezinteresowności z Bogiempomoże nam mieć ją także w relacji z innymi, czy to wświadectwie chrześcijańskim, czy w posłudzechrześcijańskiej, czy to w życiu duszpasterskim tych,którzy są pasterzami ludu Bożego. Życie chrześcijańskieto podążanie i służba innym. 11.06.2019r.

O miłości Boga: Bóg pamięta o nas, takimi jakimijesteśmy, z naszymi słabościami. W niepewności, którąodczuwamy na zewnątrz i w naszym wnętrzu, Pan dajenam pewność: o nas pamięta. O nas pamięta, to znaczypowraca do nas swym sercem, ponieważ zależy Mu nanas. I chociaż tutaj na niskościach w pośpiechuzapominamy o zbyt wielu rzeczach, to Bóg o nas niezapomina. Nikt w Jego oczach nie jest godny pogardy, dlaNiego każdy ma nieskończoną wartość: jesteśmy mali podniebem i bezsilni, gdy ziemia się trzęsie, ale dla Bogajesteśmy bardziej cenni niż jakakolwiek rzecz.

Pamiętajmy zatem, że jesteśmy Jego umiłowanymidziećmi, wyjątkowymi i niezastępowalnymi. 11.06.2019r.

Powo³anie 54

T r i d u u mPaschalne 18-20 kwietnia. Nabożeństwa odbywały sięo godz. 18:00. W Wielką Sobotę poświęcenie pokarmówmiało miejsce w kościele w godz. 9:00, 11:00 i 13:00. WMyszkowskim o godz. 10:00, a w Pałacówce o godz.10:30. O godz. 18:00 na Liturgii Wielkiej Sobotyzgromadziliśmy się przy Krzyżu Misyjnym.

W Niedzielę Zmartwychwstania tradycyjnieRezurekcja rozpoczęła się o godz. 06:00 uroczystąprocesją wokół świątyni.

28 kwietnia, w Niedzielę Miłosierdzia, Koronka doBożego Miłosierdzia odśpiewana została przed Mszą Św.popołudniową. W tym dniu była możliwość uzyskaniaodpustu zupełnego. Rozpoczęliśmy 75. TydzieńMiłosierdzia pod hasłem „Mocni w Duchu Świętym”.Zostały również tego dnia złożone skarbonki z jałmużnąwielkopostną.

Po sumie z kolei odbyło się cykliczne spotkaniemłodzieży z kl. VIII przygotowującej się do sakramentubierzmowania.

1 maja rozpoczęliśmy nabożeństwa majowe.2 maja nabożeństwo majowe poprzedziła adoracja

biblijna.3 maja w uroczystość NMP Królowej Polski, po

sumie odbyły się uroczystości przy PomnikuWdzięczności za pokolenia łęczan. Rozpoczęliśmyhymnem narodowym, modlitwą, a delegacje organizacjiwiejskich i osoby prywatne złożyły kwiaty i zapaliły znicze.Uroczystość zakończyła się odśpiewaniem Roty.

Z racji piątkowego święta Królowej Polski,odwiedziny chorych z Najświętszym Sakramentem miałymiejsce w sobotę, 4 maja.

4 maja, w pierwszą sobotę miesiąca, rozpoczęliśmytegoroczne nabożeństwa fatimskie. Mszy Św.przewodniczył i kazanie wygłosił ks. Paweł Bryś MS,saletyn pracujący w sanktuarium Matki BożejSaletyńskiej w Dębowcu. Znamiennym fragmentemkazania była wielokrotnie i z mocą powtarzana prośba:"Matko, bądź z nami w każdy czas, wspieraj i ratuj nas".Jakże bardzo trzeba nam dzisiaj tej szczególnej opiekiMaryi...

Ksiądz Paweł sprawował Eucharystię obłogosławieństwo i zdrowie dla mieszkańców rejonu III,a dla zmarłych o życie wieczne z Chrystusem. Wkoncelebrze uczestniczył ks. prob. Marek. Oprawęliturgiczną sprawowali mieszkańcy rejonu III, którzyrównież ofiarowali w procesji dary ołtarza. Równieżrozważania, oparte na czerpaniu radości z wiary i życiaMaryi, były ich udziałem, a także przewodniczeniemodlitwie różańcowej oraz procesji, która zostałazwieńczona błogosławieństwem z balkonu naszejświątyni.

Należy zaznaczyć liczny udział wiernych z naszej

parafii, a także członków Róż Różańcowych, dla którychjest to "małe, patronalne święto" zwieńczone zmianą

tajemnic różańcowych na kolejny miesiąc.W niedzielę, 5 maja rozpoczęliśmy

Tydzień Biblijny, który ma na celu i jest zachętądo codziennego czytania i zgłębiania Słowa

Bożego.12 maja, po sumie, odbyło się spotkanie

kandydatów do bierzmowania dla kl. VI i VII.W tygodniu poprzedzającym Wniebowstąpienie

Pańskie w Kościele obchodzone są w poniedziałek,wtorek i środę tzw. Dni Krzyżowe. Są to dni błagalnejmodlitwy o urodzaj i zachowanie od klęsk żywiołowych.Obchód Dni Krzyżowych zapoczątkował w Galii ok. roku470 biskup diecezji Vienne - św. Mamert, w związku zklęskami nieurodzaju, trzęsieniami ziemi i wojnami. NazwaDni Krzyżowe wywodzi się stąd, że modlono się wówczas,idąc w procesji z głównego kościoła do innych kościołów,kaplic i krzyży przydrożnych. Od IX wieku śpiewanopodczas procesji Litanię do Wszystkich Świętych. Wśredniowieczu w takich procesjach brali udział takżekrólowie, magnaci, władze danego miasta, lud - wszyscyzazwyczaj w strojach pokutnych. W niektórychmiejscowościach poświęcano popiół i posypywano nimuczestniczących w procesji. Obecnie Dni Krzyżowenazywane są dniami modlitw o dobre urodzaje i za krajegłodujące. Kościół zaleca organizowanie w tych dniachprocesji błagalnych.

18 maja rodzina z naszej parafii ufundowała figuręSerca Pana Jezusa. Podest wykonał nieodpłatnie p. JózefUrban. W tym dniu także na cmentarzu wykonano szeregprac: wyczyszczono i pomalowano płot, wyczyszczonokaplicę cmentarną, rozplantowano ziemię wokół niej iposiano trawę.

W naszej parafii - jak i w roku ubiegłym - wponiedziałek 27 maja modliliśmy się i poświęcone zostałypola, sady i ogrody w Myszkowskim, we wtorek 28 majaw Pałacówce, a w środę 29 maja - pomimo niezbytsprzyjającej pogody - udaliśmy się z procesją napołudniową stronę wioski, gdzie modlitwy i poświęceniepól, sadów i ogrodów miało miejsce przy kapliczce SercaPana Jezusa posadowionej na posesji pp. Kołaczów.

W czwartek 29 maja rozpoczęliśmy nowennę doDucha Świętego przed Uroczystością Zesłania.

1 czerwca przeżywaliśmy w naszej wspólnocieparafialnej kolejne nabożeństwo fatimskie. Tradycyjniejuż organizatorem była społeczność szkolna. Mszy Św.przewodniczył i kazanie wygłosił ks. Jan Ślączka MS,saletyn pracujący w sanktuarium Matki BożejSaletyńskiej w Dębowcu, który ofiarę sprawował w intencjidziękczynnej za kończący się rok szkolny oraz o darywszelkich łask dla naszej szkoły: uczniów, nauczycieli ipracowników. Koncelebransem był ks. prob. MarekDanak.

W nawiązaniu do tajemnicy Nawiedzenia Maryikaznodzieja pytał każdego z nas, czy wiemy, po coprzychodzimy na Mszę Św. i do kogo przychodzimy. Czynasze serce jest otwarte, słuchające, kochające, czy tylkojesteśmy obecni fizycznie i powierzchownie? I czy zdajemy

6 Powo³anie 5

sobie sprawę, że Maryja - podobnie jak św. Elżbietę- nawiedza każdego z nas z Panem Jezusem? Jak tozatem odbieramy i jaką odpowiedź dajemy swoimżyciem? Z tymi pytaniami musimy się zmierzyć. Może nietak z pytaniami, jak z odpowiedziami na nie.

Po Mszy Św. kapłani dokonali zmiany tajemnic RóżRóżańcowych. Oprawę liturgiczną i muzyczną Mszy św.oraz prowadzenie Różańca sprawowali uczniowie naszejszkoły przygotowani i prowadzeni przez p. katechetkęDanutę Witowską.

Niezwykłym akcentem o bardzo podniosłymcharakterze była oprawa procesji. Otóż w naszej szkole- staraniem p. dyrektor Beaty Węgrzyn i opiekunkiMagdaleny Aszlar - powstała drużyna harcerska. Wkrótkim czasie - sobie tylko znanym sposobem, bowydatek to wielki - zakupili kompletne mundury, do tegojeszcze pochodnie, a całe piękno mogliśmy podziwiać,gdy utworzyły szpaler wokół kościoła podczas procesji.Aż szkoda, że wieczorem było słonecznie....

Serdeczne gratulacje za pomysł, a jeszcze bardziejza jego realizację. To piękny znak, że nasze młodepokolenie będzie wzrastać w duchu patriotyzmu iumiłowania Ojczyzny, a także swojej społeczności. Wpołączeniu z inną inicjatywą młodych, o której wkrótcezapewne usłyszymy, możemy być spokojni o mocnegołęckiego ducha patriotyczno-historycznego.

Wracając do tematu nabożeństwa fatimskiego, totradycyjnie zakończyła go wspomniana procesja zbłogosławieństwem oraz podziękowaniami zazaangażowanie, obecność i udział - zwłaszcza dzieci imłodzieży szkolnej, którzy w tym dniu mieli swoje doroczneświęto z okazji Dnia Dziecka.

2 czerwca odbyło się po sumie spotkanie RadyDuszpasterskiej, a o godz. 14:00 spotkanie uczniów zkl. VIII wraz z rodzicami.

W czwartek, 6 czerwca o godz. 17:30 odbyła sięadoracja biblijna, a następnie Msza Św. popołudniowa.

W piątek, 7 czerwca Msza św. za chorych zostałaodprawiona o godz. 07:15, a następnie Ks. Proboszcz zNajświętszym Sakramentem udał się do chorych wdomach. O godz. 17:30 miała miejsce adoracjaNajświętszego Sakramentu i Msza Św., a po niej odbyłosię spotkanie Straży Honorowej NSPJ. W sprawieprzygotowań do uroczystości odpustowych orazuczczenia 150. lecia Straży Honorowej.

W niedzielę Zesłania Ducha Świętego, 9 czerwca,na sumie odbyło się nabożeństwo do Ducha Św. dla kl.VI, VII i VIII, a o godz. 14:00 spotkanie Akcji Katolickiej.

W środę, 12 czerwca o godz. 18:00 w dukielskiejfarze 83 młode osoby z parafii: Dukla Fara, Iwla, Tylawa,Wietrzno i Łęki Dukielskie (od nas 18 osób) przyjęły przezręce Abpa Józefa Michalika Sakrament Bierzmowania.

W piątek, 14 czerwca o godz. 17:00 odbyło sięspotkanie ministrantów, a o godz. 17:30 adoracjaNajświętszego Sakramentu i Msza Św.

W sobotę, 15 czerwca wierni naszej parafii wraz zks. proboszczem pielgrzymowali do Matki BożejSaletyńskiej w Dębowcu.

16 czerwca po sumie odbyło się spotkanie dzieci

z klasy II wraz z rodzicami.W tym dniu po Mszach Św. Drużyna Harcerska

GŁĘBIA z Łęk Dukielskich kwestowała na cele statutowepoczątkującej drużyny.

Od 17 czerwca trwa zbiórka makulatury nabudowę studni w Afryce, organizowana przezarchiprezbiterat krośnieński przy kościele Św. Jana iPiotra w Krośnie. Nasza parafia dołączyła do tej zbiórki imakulaturę zaczęto gromadzić pod schodamiwejściowymi do kościoła.

18 czerwca o godz. 15:00 odbyła się Msza Św.na zakończenie szkoły przez uczniów III gimnazjum i VIIIklasy, a w środę o godz. 08:00 pozostałych klas.

W środę, 19 czerwca po Mszy Św. odbyła się próbadzieci z kl. IV przed I rocznicą Komunii Św.

W czwartek, 20 czerwca w Uroczystość BożegoCiała procesja eucharystyczna odbyła się po sumie doczterech ołtarzy przygotowanych przez Myszkowskie (3)oraz Pałacówkę (przy krzyżu misyjnym). Po kilkuletniejprzerwie trasa procesji znów wiodła wokół szkoły i"starego" kościoła.

W niedzielę 23 czerwca - z inicjatywy AkcjiKatolickiej - po każdej Mszy św. wyświetlany był w kościelefilm pt. „Tajemnica Eucharystii”.

* W pierwsze niedziele maja i czerwca po MszachŚw. miało miejsce wystawienie NajświętszegoSakramentu, modlitwa przez przyczynę św. Jana Pawła IIoraz ucałowanie Jego Relikwii.

* W każdą środę trwała Nowenna do Matki BożejNieustającej Pomocy, a od 5 czerwca rozpoczęły się wśrody także godzinki ku Jej czci.

* W soboty, po rannej Mszy Św., odbywały sięspotkania religijne dzieci.

* W trzecie niedziele miesiąca maja i czerwcarozpoczynały się comiesięczne zbiórki ofiar na sprzątaniei remont świątyni.

opr. H.Kyc

08.05.2019r. Teresa Kołacz zd. Wierdak, l. 6718.05.2019r. Kazimiera Uliasz zd. Czaja, l. 7930.05.2019r. Bolesław Soliński, l. 95

ŻYCIE SAKRAMENTALNE

Do wieczności odeszli:

Sakrament chrztu otrzymali:28.04.2019r. Aleksander Jurasz01.06.2019r. Bartłomiej Rajchel02.06.2019r. Zuzanna Szombara

Sakrament bierzmowania przyjęli:12.06.2019r. Gabriela Brońska, MilenaBuczyńska, Piotr Buryła, Marcin Dziedzic,Oliwier Fara, Aurelia Gierlicka, WiktorJastrzębski, Anna Milewska, WeronikaMilewska, Piotr Pasterkiewicz, Patryk Pec, Jakub Ryczak,Dawid Szymon Węgrzyn, Dawid Tomasz Węgrzyn,Sebastian Adam Węgrzyn, Sebastian Węgrzyn, PatrykZawada, Gabriela Źrebiec.

Powo³anie 7

LipiecIntencja papieska: Aby ci, którzy

wymierzają sprawiedliwość, działali uczciwie, byniesprawiedliwość, która przenika świat, nie miałaostatniego słowa.

Intencje Róż Żywego Różańca: Zakapłanów. O Dary Ducha Świętego dla nich,wierność w powołaniu, radość głoszeniaEwangelii i pokorę w szlachetnejsłużbie. Prośmy również o nowepowołania kapłańskie.

SierpieńIntencja papieska: Aby rodziny przez

życie modlitwy i miłości stawały się coraz bardziej"szkołami wzrastania w człowieczeństwie".

Intencje Róż Żywego Różańca: Wdzięczniza radość wakacyjnego odpoczynku, dziękujmyBogu w miesiącu ważnych historycznych rocznicza wolną ojczyznę, sprawiedliwy ład społeczny.Prośmy o pojednanie Polaków w duchuChrystusowej prawdy i miłości.

Intencje dla Róż Żywego Różańca

INFORMUJEMY, że biblioteka parafialnaczynna jest w każdą niedzielę

po porannej Mszy Św.ZAPRASZAMY!!!

CZERWIEC28. Najświętszego Serca Pana Jezusa29. Świętych Apostołów Piotra I Pawła,Niepokalanego Serca Najśw. Maryi Panny30. Świętych Pierwszych Męczenników KościołaRzymskiego

LIPIEC01. Św. Ottona, biskupa03. Św. Tomasza Apostoła04. Św. Elżbiety Portugalskiej05. Św. Marii Goretti, dziewicy i męczennicy06. Bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy08. Św. Jana z Dukli, prezbitera11. Św. Benedykta, opata, patrona Europy12. Św. Brunona Bonifacego z Kwerfurtu, biskupai męczennika13. Świętych pustelników Andrzeja Świerada iBenedykta14. Św. Kamila de Lellis, prezbitera15. Św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła

16. Najśw. Maryi Panny z Góry Karmel18. Św. Szymona z Lipnicy, prezbitera20. Bł. Czesława, prezbitera21. Św. Wawrzyńca z Brindisi, prezbitera i doktoraKościoła - Św. Apolinarego, biskupa i męczennika21-22 lipca - 20. Ogólnopolski Tydzień św.Krzysztofa, Akcja Św. Krzysztof - zbiórka ofiar naśrodki transportu dla misjonarzy - MIVA Polska22. Św. Marii Magdaleny23. Św. Brygidy, zakonnicy, patronki Europy24. Św. Kingi, dziewicy25. Św. Jakuba, Apostoła26. Świętych Rodziców NMP Joachima i Anny29. Św. Marty30. Św. Piotra Chryzologa, biskupa i doktora Kościoła31. Św. Ignacego z Loyoli, prezbitera

SIERPIEŃ01. Św. Alfonsa Marii Liguoriego, biskupa i doktoraKościoła - Narodowy Dzień Pamięci PowstaniaWarszawskiego02. Św. Euzebiusza z Vercelii, biskupa, Bł. AugustynaCzartoryskiego, prezbitera04. Św. Jana Marii Vianneya, prezbitera06. Przemienienie Pańskie07. Świętych męczenników Sykstusa II, papieża,i towarzyszy - Bł. Edmunda Bojanowskiego08. Św. Dominika, prezbitera09. Św. Teresy Benedykty od Krzyża, dziewicy imęczennicy, patronki Europy10. Św. Wawrzyńca, diakona i męczennika11. Św. Klary, dziewicy12. Św. Joanny Franciszki de Chantal, zakonnicy14. Św. Maksymiliana Marii Kolbe, prezbitera imęczennika15. Wniebowzięcie Najśw. Maryi Panny.16. Św. Stefana Węgierskiego - Św. Rocha,17. Św. Jacka, prezbitera18. Bł. Sancji Szymkowiak, dziewicy. Pielgrzymkakobiet do Piekar Śląskich19. Św. Jana Eudesa, prezbitera20. Św. Bernarda, opata i doktora Kościoła21. Św. Piusa X, papieża22. Najśw. Maryi Panny, Królowej23. Św. Róży z Limy, dziewicy - Bł. Władysława Findysza, prezbitera i męczen-nika24. Św. Bartłomieja, Apostoła25. Św. Ludwika - Św. Józefa Kalasantego, prezbitera26. Najśw. Maryi Panny Częstochowskiej27. Św. Moniki - Sesja Rady Biskupów Diecezjalnych - Jasna Góra28. Św. Augustyna, biskupa i doktora Kościoła29. Męczeństwo św. Jana Chrzciciela

8 Powo³anie 7

Działalność ParafialnegoOddziału Akcji Katolickiej

5.05 br., w pierwsząniedzielę miesiąca, przed sumąróżaniec prowadzili członkowie AK,a następnie wspólnieodmówiliśmy Litanię do Ducha

św. Po Mszy Św. udaliśmy się na kolejnenasze spotkanie, na którymkontynuowaliśmy tematy katechezpoświęconych Duchowi Świętemu. Tym razembyła to katecheza "Duch Święty budowniczympokoju w sercach ludzkich i między ludźmi". Każdyczłowiek w głębi swojego serca pragnie pokoju.Naszą refleksję chcemy jednak podjąć na tematpokoju, który jest owocem Ducha Świętego. Chodzio pokój, którego świat dać nie może. Pokój, który chcenam dać Jezus, rodzi się z prawdy. Pokój jest owocemwspółpracy z Duchem Świętym, ma swoje szczególneźródło w doznanej miłości. Płynie z wewnętrznegoodczuwania, że bardzo jesteśmy kochani przez Boga.To doświadczenie miłości sprawia, że stajemy siędawcami pokoju dla innych i dla siebie. To, co dajemyinnym, powraca do naszego serca i ma wpływ na jegostan. Dając miłość, otrzymujemy pokój. Pokój z Bogiemmamy dzięki Jezusowi. Gdy mamy pokój z Bogiem,Duch Święty prowadzi nas do pokojowego współżyciaz bliźnimi i bycia cierpliwymi. Ponieważ Bóg pokoju jestz nami przez Ducha Świętego, nie będziemy kłótliwiani mściwi wobec siebie nawzajem. Zamiast tegobędziemy starali się żyć w pokoju ze wszystkimi.Bez pomocy Ducha Świętego człowiek nie jest wstanie nawiązać relacji miłości i zjednoczyć się zdrugim człowiekiem. Należy zatem obudzić wrażliwośćspołeczną i ożywić działalność apostolską Kościoła.Konieczna jest pogłębiona formacja chrześcijan.Sercem tej formacji musi stać się żarliwa modlitwao dar Ducha Świętego. Szczególnym zadaniemczłonków Akcji Katolickiej powinna być troska opogłębianie świadomości otrzymanego wsakramencie bierzmowania daru, jakim jest sam DuchŚwięty.

11.05 br. w Strachocinie odbyła się XXIV.pielgrzymka Akcji Katolickiej do św. Andrzeja Boboli.Udaliśmy się tam kilkuosobową grupą, by po raz kolejnyuczcić tego wielkiego polskiego świętego męczennika,a także, by podziękować Bogu za kolejny rok formacjioraz by modlić się u patrona Polski i Akcji Katolickiej wintencji Ojczyzny. Spotkanie rozpoczęło się od DrogiKrzyżowej na Bobolówce. Kolejnym punktempielgrzymki była konferencja ks. dr. hab. StanisławaHaręzgi "Wielkanocny dar chrześcijańskiej odwagi", wktórej była mowa o mężnym wyznawaniu wiary naprzykładzie męstwa św. Andrzeja Boboli. Centralnymwydarzeniem pielgrzymki była Msza Święta, którejprzewodniczył abp Adam Szal, a wraz z nimkoncelebrowało ją 59 kapłanów. W wygłoszonej homilii

abp Adam przywołał przykład świętychmęczenników, a wśród nich św. Andrzeja Bobolę.Przed błogosławieństwem przedstawiciele Akcji

Katolickiej złożyli życzenia abp. AdamowiSzalowi i ks. Józefowi Niżnikowi z okazji40. rocznicy święceń kapłańskich.Następnie Metropolita Przemyski odmówił

modlitwę za Ojczyznę, aodpowiedzialni za Akcję Katolickąw Archidiecezji Przemyskiej złożylikwiaty i zapalili znicze przy pomnikuupamiętniającym 100. rocznicę

odzyskania Niepodległości przezPolskę. Na zakończenie naszej

pielgrzymki uczestnicy zostalizaproszeni na poczęstunek.

31.05 br. rozpoczęła się w kościołach Nowennaprzed zesłaniem Ducha św. Członkowie naszej AKprzyłączyli się do tej modlitwy poprzez odmawianieLitanii do Ducha św. przed wieczorną Mszą Św.

9.06 br. w niedzielne popołudnie odbyło się naszekolejne comiesięczne spotkanie, ostatnie już przedwakacjami. Po omówieniu ważnych kwestii związanychz parafią zapoznaliśmy się z kolejną katecheząformacyjną. Jej temat to: "Cierpliwość wynikiemwspółpracy z łaską Ducha Świętego". Cierpliwość topostawa człowieka oraz przymiot Boga, który wytrwałeznosi postępowanie grzeszników i jest gotowy do ichzbawiania. Biblia ukazuje kilka przykładów ludzicierpliwych i wytrwałych w znoszeniu przeciwności,m.in. Abraham, Mojżesz, a przede wszystkim Hiob.Nowy Testament umieszcza cierpliwość wśród cnót, atakże owoców Ducha Świętego. Cierpliwość to cnota,dzięki której człowiek znosi różne przykredoświadczenia ze strony innych, bez pozwolenia sobienawet na myślenie o jakieś formie zemsty. Cierpliwośćjest owocem Ducha Świętego, który ma charakterspołeczny, a jej potrzebę człowiek zaczyna dostrzegaćwłaśnie w budowaniu relacji z innymi. Dar cierpliwościjest jednym z bardziej pożądanych w społeczeństwie.Dziś okazji do niecierpliwości jest bardzo wiele, trudniejznaleźć takie sytuacje w naszym życiu, które by naszmuszały do bycia cierpliwymi przez dłuższy okres.Natłok zdarzeń, wielość spraw do załatwienia czynią znas roboty, które mechanicznie wykonują swojezadania, a gdy potrzeba okazać odrobinę cierpliwości,szybko się buntujemy. Może się zrodzić pytanie, czycierpliwość jest dzisiaj możliwa w obliczu szybkich zmiantechnologicznych i społecznych? Po pierwsze należymieć w życiu określone, jasne cele. Niezawodnymsposobem osiągnięcia cierpliwości jest odkrycie iskuteczne wypełnianie własnego powołania życiowego.Przykładem takiego podejścia do realizacji swojegopowołania jest św. Stanisław Kostka. Po drugie,cierpliwość kształtuje się w znoszeniu przeciwnościżycia, których nikomu nie brakuje. Na tym polegarealizm chrześcijaństwa, które nie ukrywa trudówcodzienności, ale pokazuje, że zmierzenie się z nimiprowadzi do zwycięstwa. Po trzecie, cierpliwość to taka

Powo³anie 98

W sobotę, 15 czerwca kilkudziesięcioosobowagrupa naszych parafian na czele z KsiędzemProboszczem udała się z pielgrzymką do SanktuariumMatki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu.

Pierwszym punktem naszego tam pobytu byłaprelekcja pani Iwony Józefiak, przewodniczki, która winteresujący sposób opowiedziała nam historięobjawienia Matki Bożej w La Salette, we francuskichAlpach, w sobotę, 19 września 1846 r. Świadkami byłydzieci: Melania i Maksymin, które zobaczyły PięknąPanią, bo tak Ją nazwały, siedzącą wewnątrzpromiennej kuli światła. Maryja zakrywała twarz dłońmii płakała. Na piersi miała charakterystyczny krzyż zobcęgami i młotkiem.

Następnie przewodniczka przybliżyła nam historięSanktuarium od momentu przybycia na to miejsce w1910r. misjonarzy aż do dnia dzisiejszego.Równocześnie z klasztorem budowano kaplicę pw.Matki Bożej Saletyńskiej. Została ona poświęcona 15września 1912 r. Obraz Maryi, umieszczony w głównymołtarzu, szybko zasłynął cudami. W 1926 r. dokonanopoświęcenia nowej figury Matki Bożej Saletyńskiej wpostawie siedzącej.

Coraz większy napływ pielgrzymów doprowadziłdo tego, że w 1936 r. rozpoczęto budowę kościoła,

którą ukończono w 1939 r. Jednak w wynikurozpoczęcia działań wojennych i wkroczenia doklasztoru wojsk niemieckich nie zdążono konsekrowaćkościoła. W sytuacji zagrożenia przekształceniabudynku kościoła przez oddziały niemieckie namagazyn w pośpiechu poświęcono kościół, a do ołtarzagłównego wstawiono figurę MB. Niemieccy żołnierzeuszanowali to i świątynia nie została zbezczeszczona.

Na szczęście w czasie działań wojennych do roku1944 klasztor nie ucierpiał. Dopiero 17 września 1944r.Rosjanie rozpoczęli bombardowanie klasztoru, w wynikuktórego zniszczeniu uległy zabudowania klasztorne ikościół MBS, lecz w cudowny sposób nikt nie zginął,chociaż na podwórze klasztorne spadło 30 bomb.

Następne lata były ciężkie dla klasztoru, nastąpiłagrabież majątku gospodarstwa klasztornego przezpaństwo i likwidacja nowicjatu. Nastąpiła konfiskatadrukarni przez władze państwowe, której nigdy już nieodzyskano.

Obecna budowla kościoła została konsekrowanaprzez biskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka w1966 r. Obecna figura Płaczącej Madonny z La Salettezostała wykonana z drewna w 1959r. i pokrytapolichromią w Krakowie w 1960r. 15 września 1996r.została udekorowana papieskimi koronami przezówczesnego nuncjusza apostolskiego ks. abp. JózefaKowalczyka. 20 maja 2012 r., decyzją papieżaBenedykta XVI, świątynia została ustanowiona bazylikąmniejszą. Jest to drugie miejsce na świecie po LaSalette, gdzie Sanktuarium MB Saletyńskiej otrzymałotytuł Bazyliki Mniejszej NMP z La Salette.

Kolejnym punktem naszej pielgrzymki była MszaŚw. sprawowana przez pięciu księży w intencjachpielgrzymów. W tym czasie oprócz nas przybyły tamcztery inne grupy. Po skończonej Eucharystii poszliśmyzwiedzić tzw. Kalwarię Saletyńską. Znajduje się ona wgłębi placu sanktuaryjnego i jest wzorowana napodobnym obiekcie w La Salette. Trzy grupy figurprzedstawiają trzy części objawienia Matki Bożej w LaSalette. Pomiędzy rzeźbą Maryi przekazującejpastuszkom Orędzie a sceną Wniebowzięcia, kończącąobjawienie w La Salette, są umieszczone stacje DrogiKrzyżowej. Figury te noszą ślady kul z okresubombardowania i ostrzału rosyjskiego z czasu wojny.Co ciekawe, figury Matki Bożej mają tylko po jednymśladzie po kuli, podczas gdy rzeźby dzieci noszą o wielewięcej takich śladów. Również cokół, na którym stoifigura Matki Bożej, był mocno zniszczony, mimo to figuranie spadła z niego podczas bombardowania i nie uległazniszczeniu. Jest tam także symboliczne źródełko,nawiązujące do faktu nieustannego płynięcia cudownejwody w La Salette. Kalwaria stanowi wielki darpielgrzymów zainicjowany zbiórką ofiar na ten cel w1927r. Już dwa lata później bp Karol Fischer zPrzemyśla poświęcił Kalwarię Saletyńską. W 1986 r.dokonano jej przesunięcia w głąb placusanktuaryjnego. Poświęcenia odnowionego obiektudokonał ówczesny prymas Polski kard. Józef Glemp.Kalwaria jest często nawiedzana przez pielgrzymów.

droga, która prowadzi do rozróżniania tego, co istotnew życiu. Nie da się podejmować wszystkich wydarzeńcodzienności z taką samą intensywnością emocji izaangażowania, konieczne jest odróżnianie błahostekod rzeczy poważnych. Marek Aureliusz, rzymski cesarzi filozof, zapisał: "Boże, daj mi cierpliwość, bym pogodziłsię z tym, czego zmienić nie jestem w stanie. Daj misiłę, bym zmieniał to, co zmienić mogę. I daj mimądrość, bym odróżnił jedno od drugiego". Należyzatem budować w sobie postawę dyspozycyjnościwobec Boga, mimo rozmaitych trudności. Katechizmuczy, że jedną z konsekwencji wiary w Boga jestokazywanie Mu zaufania we wszystkichprzeciwnościach, co wyraża modlitwa św. Teresy odJezusa: "Niech nic cię nie niepokoi, niech nic cię nieprzeraża. Wszystko mija, Bóg się nie zmienia.Cierpliwość osiąga wszystko. Temu, kto kocha Boga,nie brakuje niczego. Bóg sam wystarcza".

Beata Bojda

10 Powo³anie 9

W okresie letnim, od maja do końca września, każdego wieczoru udaje się tam z bazyliki Procesja Światła,kończąca Apel Maryjny.

Na zboczu Kalwarii rośnie tzw. Dąb Papieski nr 123 - jeden z pięciuset, które w całej Polsce upamiętniająpontyfikat Jana Pawła II. Sanktuarium otrzymało sadzonkę w 2006 r., kiedy obchodzono uroczyście 10. rocznicękoronacji. Wzdłuż alejek, które otaczają teren sanktuaryjny, rozmieszczone są kapliczki różańcowe. W głównejalei znajduje się ołtarz polowy i kamienna figura Chrystusa Króla. Kolejna aleja obok ołtarza prowadzi dodużego krzyża saletyńskiego z obeliskiem i tablicą upamiętniającą pobyt w Dębowcu kard. Karola Wojtyły ikard. Stefana Wyszyńskiego.

Kończąc nasz pobyt w tym cudownym miejscu zakupiliśmy pamiątki i odpoczęliśmy nieco w kawiarence.Beata Bojda

Rozpoczyna się okres wakacyjny.Warto zastanowić się i podjąć refleksję nadtym, w jaki sposób spędzimy nasze wakacje.

Wyobraźmy sobie sytuację, w którejjedziemy na piękną plażę, nieopodalznajduje się laguna i rafa koralowa.Pragniemy zanurkować, lecz nie zabraliśmyze sobą butli z tlenem. Co się dzieje? Wpewnym momencie podczas nurkowaniazaczynamy się dusić, brakuje nam tlenu.Łapiemy wodę i już nie wypływamy lubratujemy się i wynurzamy, aby zaczerpnąćtlen. To samo dzieje się z naszą duszą, jakpróbujemy zrobić sobie wolne również odBoga.

Łatwiej jest jeżeli nasz wyjazd macharakter religijny, typu wyjazd narekolekcje domowego kościoła czy ONŻ.Tam z natury wszystko, co potrzebne naszej

duszy, mamy zapewnione, podane jak na tacy. Gorzej jeżeli nasz wyjazd jest czysto wypoczynkowy, wtedy odobro duszy swojej i własnych dzieci jesteśmy odpowiedzialni sami.

Zastanówmy się, czy Bóg robi sobie wakacje od nas, od opieki nad nami i na całym stworzeniem? Nie jestto realne i trudno sobie to wyobrazić. Skoro sam Bóg nie robi sobie odpoczynku od nas, to dlaczego o Boguzapominamy? Czasem spotykamy Go na codziennej modlitwie, na Eucharystii niedzielnej, ale na nasze wyprawynie zawsze zabieramy go we wspaniałe góry, na spływy kajakowe, nad morze i tym podobne. Przecież to jegodzieło i najlepsza dla nas polisa ubezpieczeniowa na życie wieczne.

Przy okazji takich większych wyjazdów na wakacje, np. do Zakopanego, oprócz chodzenia po górach,zwiedzania okolicy, czy chodzenia do baru na dobry obiad i chłodne napoje, pójdźmy również na Krzeptówki doSanktuarium Matki Bożej Fatimskiej, zatrzymajmy się po drodze w Ludźmierzu, gdzie Matka Boska GaździnaPodhala symbolicznie przekazała władzę w kościele Karolowi Wojtyle. Wybierając się na przykład na "małąpętlę bieszczadzką", Solinę, można odwiedzić również Myczkowce. Jest tam piękny ogród biblijny. Bieszczadyoraz okoliczne tereny obfitują w wiele ciekawych miejsc, gdzie łączy się historia i wiara, np. w Komańczy. Jeślilubimy wodę i wybierzemy się do Tarnobrzegu na jachty lub popływać nad Jezioro Tarnobrzeskie, możemypodjechać do Sandomierza, gdzie zobaczymy "zespół klasztorny dominikanów z kościołem św. Jakuba". Przykładymożna mnożyć do woli. Każdy lubi coś innego. Gdziekolwiek się wybierzemy, zawsze w pobliżu jest jakieś miejsce,które warto odwiedzić i zadbać również o sprawy duchowe. Jeżeli nie mamy za dużo czasu, mamy tylko jedendzień, można zrobić sobie krótką wyprawę i pojechać na pustelnię do świętego Jana z Dukli. Dla młodych możebyć to franciszkańskie spotkanie młodych w Kalwarii Pacławskiej lub salezjańskie spotkanie młodych w Dębowcu.Każdy naprawdę wybierze dla siebie coś, co mu bardzo odpowiada. Nawet krótka wyprawa może być bardzoprzyjemna, a niedzielny wyjazd rowerowy może być okazją do odpoczynku, przyjemności i połączenia tego zrozwojem duchowym. Zaplanujmy wakacje razem z Panem Bogiem, nie zostawiajmy Go w domu.

Mariusz Jaracz

Powo³anie 11

28 czerwca 2019Uroczystoœæ

Najœwiêtszego SercaPana Jezusa

Z EWANGELII £k 15

To właśnieSerce Jezusa,Dobrego Pasterza,jest pełne miłościwobec każdegoczłowieka, równieżwobec tego, ktowyszedł z owczarni izagubił się. Jest toobraz radości, której

doświadcza Bóg w momencienawrócenia człowieka.

W tym kryje się jakaś cząstkaprawdy o nas samych. Przecieżwszyscy jesteśmy grzesznikami,którzy odchodzą i powracają, którzysą niewierni i wracają do wierności,których czasami nie stać naświadectwo miłości a jednak głębokopragną miłości. Zatem patrzymy naoblicze Serca Pana Jezusa i widzimydziwne zderzenie obrazu SercaJezusa z naszymi brakami. Takiespojrzenie musi nas uczyć tylkojednego - pokory wobec Boga imajestatu Jego miłości orazszacunku dla ludzkich decyzji iwyborów. Bo obraz życiawspółczesnego świata jest dla nasw pewnym stopniu wyrzutemsumienia odnośnie do brakuczytelnego świadectwa życia imiłości. Dlatego też tak ważnymaspektem kultu Serca Pana Jezusajest ekspiacja za grzechy świata.

Dlatego im bardziej będziemyzanurzeni w życiu Jezusa Chrystusa,niejako w Jego Sercu, w Jego Słowiei w Jego miłości, tym bardziej samibędziemy tymi, którzy są w stanieukazywać światu inne możliwe obliczeżycia, relacji i działania.

Czy rozumiemy, że początkiemnaszej misji jest pokorna modlitwa:"Jezu, uczyń serca nasze wedługSerca Twego"

Któż z was, gdy ma stoowiec, a zgubi jedną z nich, niezostawia dziewięćdziesięciudziewięciu na pustyni i nie idzieza zagubioną, aż ją znajdzie?

Liturgia słowa dzisiejszej uroczystościwskazuje na obraz dobrego pasterza. Jestto zaproszenie dla nas do zrozumienia, jakiejest przesłanie czci Najświętszego SercaPana Jezusa.

Źrenica oka jest tym, co pozwala namwidzieć zewnętrzny świat. Jest również coś, copozwala nam na nawiązanie kontaktu zrzeczywistością duchową. Jest to serce. W Bibliiserce wyraża przymioty, które stanowią o tym,kim jest człowiek: uczucia, intelekt, wolę, ducha.Poprzez serce nawiązujemy relację z tymwszystkim, co istnieje, przede wszystkim zBogiem i z drugim człowiekiem. Serce jestmiejscem, gdzie zamieszkuje Duch.

Słowo Boże mówi nam, że tym, kto w pełni zna serce człowieka, jestBóg. Serce to także miejsce spotkania Boga z człowiekiem. Takimszczególnym sercem - miejscem spotkania Boga z człowiekiem - jest SerceJezusa, Syna Bożego i jednocześnie człowieka. Serce Jezusa objawianam zamysł Boga wobec każdego z nas. Ukazuje najgłębsze tajniki tego,kim jesteśmy. Serce Jezusa nie jest symbolem uczucia czy chwilowychemocji, które mogą być zmienne. Serce Jezusa to świadectwo Jegokonkretnej postawy. Jest to postawa Boga, który troszczy się o człowieka,to postawa Ojca, który kocha swoje dzieci miłością miłosierną i wierną.

Św. Jan Paweł II w taki sposób powiedział na ten temat:"Uczcie się od Bożego Serca ogarniać waszym sercem

wszystkich ludzi potrzebujących pomocy duchowej, moralnej czymaterialnej. Dziś potrzebne jest światu serce wielkie, serce otwarte,serce na miarê Najœwiêtszego Serca Jezusowego" (25 marca 1994).

Świat dzisiaj potrzebuje ludzi o wielkim sercu. Gdzie możemy się uczyćtakiej postawy? Naszym mistrzem jest Jezus. Miarą naszego serca powinnobyć Serce Jezusa. Posiadać wielkie serce oznacza mieć duchową więź zBogiem. Posiadać wielkie serce oznacza być w stanie okazywać konkretnegesty miłości i miłosierdzia względem drugiego człowieka.

Ze świadectwa Serca Jezusa rodzi się nabożeństwo. W wielukościołach i kapliczkach w czerwcu wierzący ludzie modlą się Litanią doNajświętszego Serca Pana Jezusa. Wielu ludzi praktykuje nabożeństwapierwszych piątków miesiąca. Istotą tych nabożeństw nie są jedynie jakieśpobożne ćwiczenia, ale poszukiwanie źródła i siły do życia. Św. JózefSebastian Pelczar tak mówi na ten temat:

"Nabożeństwo do serca Jezusowego jest odwzajemnieniem sięboskiemu Zbawicielowi miłością za miłość i gorącym pragnieniemzadośćuczynienia za wzgardę i niewdzięczność, jakiej od ludzi doznaje,zwłaszcza w tajemnicy ołtarza, a tym samym rozszerzenia Jego królestwana ziemi".

Jakże aktualne są dzisiaj te słowa w obliczu fali profanacji wkościołach, w obliczu bluźnierstw wobec Eucharystii, które również mająmiejsce w naszym kraju.

Potrzebujemy uczyć się tego, co oznacza współczucie, co oznaczatroska o najsłabszych, o wykluczonych, nie od współczesnych "Piłatów"czy tłumu krzyczącego: "Ukrzyżuj Go!". Potrzebujemy się uczyć tego, czymjest współczucie, tolerancja czy miłość, od kogoś, kto posiada miłosierne,czyste, piękne serce - od Jezusa. Taki jest sens nabożeństwa do

Uczmy się od Bożego Serca

12 Powo³anie

29 czerwca 2019Uroczystoœæ œw.

Piotra i Paw³aZ EWANGELII Mt 16

W odniesieniu do obuapostołów daje się zauważyć jednowspólne pragnienie, które połączyłoich na zawsze razem. Obaj mieliświadomość, że dla JezusaChrystusa trzeba się trudzić, żeJezus Chrystus jest godzin ofiary ipoświęcenia, że Jego Ewangeliadomaga się dopełnienia w czynie, wświadectwie życia. Ich dziełoewangelizacji okazało się owocne dlaKościoła dlatego, że byłoautentyczne, prawdziwe, gorliwe iprzypieczętowane męczeńskąśmiercią. Oni nie musieli dużo mówić,żeby odpowiedzieć ponownie nasłowa, które Pan Jezus każdemu znas codziennie stawia, a które mamyzapisane we fragmencie Ewangeliiprzeznaczonej na dzisiejsząuroczystość: "za kogo ludzie uważająSyna Człowieczego?" (Mt 16,13).Odpowiedź na to pytanie niewymaga wielu słów, długiej przemowyani próżnego tłumaczenia.Odpowiedź na to pytanie dajemyżyciem, codziennością,świadectwem życia w jedności,zaangażowania duszpasterskiegooraz ofiarą z siebie. Piękniej ubogacićKościoła nie można. W taki sposób imy możemy stać się "filarami"podtrzymującymi Kościół.

Warto dziś siebie zapytać:Czy jestem w stanie tak

odpowiedzieć na zaproszenieJezusa Chrystusa?

Czy Kościół tego ode mnienajbardziej oczekuje?

Gdy Jezus przyszedł wokolice Cezarei Filipowej, pytałswych uczniów: "Za kogo ludzieuważają Syna Człowieczego?".

Najświętszego Serca Pana Jezusa.Z nabożeństwa rodzi się konkretne działanie. Posłuchajmy, co na

ten temat powiedział św. Jan Paweł II: "Spoglądając na Serce Jezusa,serce człowieka uczy się poznawać prawdziwy i jedyny sens własnegożycia, uczy się swego przeznaczenia, rozumienia wartości prawdziwiechrześcijańskiego życia, uczy się strzec przed ułomnościami ludzkiegoserca, łączenia synowskiej miłości wobec Boga z miłością bliźniego.Tak oto - a jest to prawdziwe zadośćuczynienie, którego oczekujeSerce Zbawiciela - na ruinach nienawiści i przemocy będzie mogłapowstać cywilizacja Serca Chrystusa".

Módlmy się dzisiaj o cywilizację Serca Chrystusa, o serce wielkie,serce na miarę Serca Jezusa. Uczmy się od Jezusa mierzenia drugiegoczłowieka miarą serca.

"Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne, cierpliwe i wielkiegomiłosierdzia, przebłaganie za grzechy nasze, hojne dla wszystkich, którzyCię wzywają, zbawienie ufających Tobie… - zmiłuj się nad nami".

o. Paweł Drobot CSsR. Rekolekcjonista, wykładowca teologiipastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów wTuchowie.

33 uderzenia Serca JezusaKażdy z nas, kiedy przystaje w ciszy, potrzebuje poczuć nie tylko

bicie własnego serca, ale - jeszcze głębiej w swoim wnętrzu -pulsowanie niezawodnej obecności, wyczuwalnej zmysłami wiary, aleo wiele bardziej realnej: obecności Chrystusa, serca świata. (papieżBenedykt XVI)

O niepowtarzalnym rytmie Bożego Serca, o odkrywaniu Jegomelodii... warto pomyśleć, kiedy dopada nas zbyt szybkie temporzeczywistości.

Życie, nie pędź tak,, proszę, daj odpocząć... - słowa znanej piosenkiRyszarda Rynkowskiego z każdym rokiem zdają się nabierać naaktualności. O tym, że tempo naszej codzienności zaczyna niebezpieczniewzrastać, mówi się już powszechnie. Nawet wydawałoby się kojący czaswakacji i urlopów nie jest wolny od tego zjawiska. Gdzie pojechać, z czegozrezygnować, co pozostawić, a co wybrać? Oto pytania, które skutecznieprzyśpieszają bicie naszego serca. Czy zatem przeznaczeniem naszymjest szalone tempo? Wydaje się, że tak. Raz rozpędzonej maszyny postępudziś już nikt nie ma odwagi zatrzymać. Nasze serce musi bić rytmemcodzienności; aby utrzymać rzeczy, które są dla nas ważne, trzeba, by byłon również przyspieszony. Nie dla niego odpoczynek i postój. Sama myślo jego zatrzymaniu napełnia nas lękiem.

Rytm intensywnySytuacja taka przywodzi mi na myśl Serce, którego rytm również jest

bardzo intensywny. Żywo reagujący na wszystkie cienie i blaski ziemskiegobytowania. Przyśpieszający w obliczu zła i niegodziwości. Boleśniewzmacniany w godzinie zdrady i opuszczenia przez najbliższych. Alerównocześnie radośnie unoszony w chwili miłującego spotkania. Myślę oSercu Jezusa. Pytam się: Czy Jego bicie może wyznaczać rytm naszegoludzkiego serca? Czy Jego melodia może stać się naszą melodią? Śmiałepytania. Jeśli jest to możliwe - a wierzę, że tak - to w jaki sposób Je usłyszeć,jak odkryć to bogactwo?

Powo³anie 13

30 czerwca 2019XIII Niedziela

Zwyk³a CZ EWANGELII £k 9

Ktokolwiek przykłada rękędo pługa, a wstecz się ogląda, nienadaje się do królestwa Bożego.

Chrystus wiele razy spotykałsię z odrzuceniem. Byli tacy, którzywierzyli Mu i szli za Nim - ale było teżwielu, którzy wzruszali ramionami,odwracali się i szli swoją drogą. Byliwreszcie tacy, którym nauka Jezusaprzeszkadzała do tego stopnia, żedoprowadzili do Jego ukrzyżowania.

Nigdy jednak Zbawiciel nienarzucał swych racji siłą. Wobecludzkiej wolności stawał bezradny,czasem jakby onieśmielony. Czekałna zaproszenie, na akt wiary. To sięnie zmieniło - On nadal szanujenaszą ludzką wolność. A dar to takwielki, że aż straszny - bo w swejwolności człowiek może powiedziećBogu "Nie", które trwa wiecznie.

Dzisiejsza Ewangelia uczy nasszacunku wobec wolności innych.Czasem jesteśmy bezradni, widzącjak bliskie nam osoby podejmujądecyzje, które w naszym rozumieniusą błędne i dla nich szkodliwe. Rodzisię wtedy pokusa ingerencji w ichżycie, decydowania za nich, wzięciana siebie odpowiedzialności za ichżycie. Czasem z kolei widzimy, żenasza życzliwość zostaje odrzucona.Łatwo wtedy zamienia się ona wpragnienie zemsty.

W tych wszystkich sytuacjachwpatrujmy się w Jezusaodrzuconego. Niech On sampodpowie nam, jak mamy się wtedyzachować. Przecież miłości nie dasię wymusić przemocą. Chrystus niechce mieć niewolników, ale przyjaciół- którzy idą za Nim w wolności isercem przyjmują Jego Słowo.

Duchowa tradycja Kościoła zna kilkadróg, na których można tego dokonać.Jedna z nich jest dobrze znana wśródwiększości katolików - jest nią Litania doSerca Jezusa. 33 uderzenia,opieczętowane prośbą o zmiłowanie. To wnich ukrywa się unikalna melodia BożegoSerca. Powstaniu wezwań litanijnychtowarzyszyły straszne wydarzenia epidemiicholery, panującej w Marsylii w 1720 roku.Wówczas to miejscowy biskup, szukającratunku u Boga, uroczystym aktem ofiarował całą diecezję Sercu Jezusa.Ustanowił również wieczysty obchód święta ku Jego czci oraz specjalnąlitanię. Od tej chwili epidemia poczęła szybko ustępować. Autorką wezwańlitanijnych jest siostra Anna Magdalena Remusat, która czerpiąc ze słówmodlitwy jezuity ojca Jana Croiseta, napisała 27 wezwań, kolejnych sześćdodanych zostało przez Rzymską Kongregację. W taki oto sposób powstały33 wezwania do Serca Jezusowego.

Ku odkryciuW Litanii można wyróżnić trzy grupy wezwań. Jest to ważne wskazanie

dla odkrycia rytmu Bożego Serca. W pierwszej grupie odsłania się przednami stosunek Jezusa do Ojca i Ducha Świętego. Serce Jezusa, SynaOjca Przedwiecznego, w łonie Matki Dziewicy przez Ducha Świętegoutworzone, ze Słowem Bożym istotowo zjednoczone... Ukazane jest SerceJezusa w łączności z Trójcą Przenajświętszą. Życie naznaczonekontemplacją tej Rzeczywistości było rysem charakterystycznym wieluświętych. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje św. Ignacy Loyola. Dlaniego szukanie Boga we wszystkich rzeczach oznaczało odnajdywanieBożej obecności i Bożego działania w świecie. Święty Ignacy, mówiąc oBogu, zawsze miał na myśli Trójcę Przenajświętszą, która objawiała musię poprzez proste, napotykane codziennie rzeczy. Raz były to trzy klawiszeorganów, innym razem trzy listki. Zawsze jednak obrazy te napełniałyIgnacego ogromną radością, stając się drogą do mistycznegozjednoczenia.

Żywa relacja z Trójcą Przenajświętszą to postawa, do której jesteśmywciąż zapraszani. Nie wymaga ona od nas wyjątkowej wiedzy teologicznejczy filozoficznej. Przykład życia świętego Ignacego pokazuje nawet, żewymaga ona jedynie dobrej woli. Dostrajanie rytmu naszego serca doSerca Bożego rozpoczyna się właśnie od budowania wyjątkowej relacji zOjcem, Synem i Duchem Świętym. Jest ona, używając terminologiimuzycznej, pięciolinią, na której nanoszone będą dalsze nuty naszej wiary.

W drugiej grupie wezwań odnajdujemy ciąg przymiotów Serca Jezusa.Dostrzegamy, że jest Ono gorejącym ogniskiem miłości, skarbnicąsprawiedliwości i miłości, pełne dobroci, cierpliwe, miłosierne, hojne dlawszystkich, którzy szukają w Nim pomocy i ratunku. Odkrycie to niepozostawia człowieka obojętnym. Musi wzbudzić w nim uczucie radości.

Na pięciolinii pojawiają się pierwsze nuty. Serce Jezusa odwieczneupragnienie świata, hojne dla wszystkich, którzy Cię wzywają... Melodiastaje się wielobarwna. Boże Serce dotyka wielu przestrzeni naszego życia.Jego obecność nie jest zarezerwowana tylko dla bogatych wnętrz świątyń.Ono bije tam, gdzie szczególnie potrzeba miłości, dobroci, gdzie trudno ohojność i pomocną dłoń. Serce Jezusa przebłaganie za grzechy nasze,dla nieprawości naszych starte, źródło wszelkiej pociechy... Dostrzegamy,że rytm Serca staje się odważny, zdecydowany, zapraszający nas dowspółbrzmienia w tych miejscach, gdzie najbardziej tego potrzeba.

Dopełnienie rozumienia Serca Jezusa przynosi nam trzecia grupalitanijnych wezwań. Akcentują one stosunek Boga do ludzi. Prawdziwieczęść ta nadaje ostateczny kształt odkrywanej przez nas melodii. Owa

14 Powo³anie

07 lipca 2019XIV Niedziela


Proście Pana żniwa, żebywyprawił robotników na swojeżniwo. Idźcie, oto was posyłam jakowce między wilki.

Jezus nie owija w bawełnę,mówi wyraźnie, że posyła nas jak"owce między wilki". Gdzie taknaprawdę jesteśmy posłani i comamy robić?

Pomijając nasze wakacyjnewyjazdy, w których rzeczywiściegdzieś daleko lub blisko wyjeżdżamy- posłani jesteśmy tam, gdzieaktualnie jesteśmy. To nasz domrodzinny, nasze miejsce pracy,szkoła, parafia. Jezus posyła nas tui teraz, nie jutro albo za tydzień. Onmówi "pójdź za Mną" - TERAZ; "wstańi chodź" - TERAZ.

Świadczyć możemy bardzoprostymi gestami: robiąc znak krzyżaprzechodząc drogą obok kościoła;nie wstydzić się powiedzieć, że idęna Mszę Świętą; nosząc krzyżyk napiersi; pomagając innym; będącotwartym i życzliwym.

Sposobów jest wiele, oby i chęcibyło w nas wiele. Trzeba nam modlićsię o tę pewność, a zostanie nam onadana. Wszystko jest łaską Bożą danąnam darmo każdego dnia, jeśli tylkobędziemy o nią wytrwale prosić.Miłość Boga nie zna granic, jegowszechmoc nie zna granic. Każdy znas niezależnie od powołania i historiiżycia - jakkolwiek zagmatwana byona nie była - jest narzędziem wrękach Boga, tylko trzeba nam w touwierzyć.

Jako wysłannik samego Jezusapowiedz komukolwiek, może to byćosoba bliska, z rodziny, albo zupełnieobca, że "Bóg jest dobry", zprzekonaniem, z uśmiechem, zradością - będziesz świadkiem.

ostateczność jest tu szczególnie ważna. Serce Jezusa jest krwawą ofiarągrzeszników na wieczność, ostateczną radością i pokojem naszym, a wostatniej godzinie naszego życia jedyną naszą nadzieją. Melodia dopełniasię, wzbudzając w uważnym słuchaczu nadzieję i wdzięczność. SerceJezusa, rozkoszy wszystkich świętych. Rytm zamyka się ostatnimuderzeniem.

Moje brzmienieTrzy zasadnicze elementy rytmu Bożego Serca ukryte w wezwaniach

litanijnych zostały odkryte. Są to miłość, radość i nadzieja. Każdy z nichodznacza się swoistym dynamizmem, w każdym jest przestrzeń do wielkiejludzkiej aktywności, realizowanej w codzienności. Każdy z nich niejakodomaga się wielkiego zaangażowania w tych czasach, które tak mocnonaznaczone są szybkim tempem. I może zamiast prosić, by życie dałoodpoczynek, prośmy raczej, by było w nim obecne nasze serce nastrojonena wzór Boskiego Serca. Modlitwa Litanią do Najświętszego Serca Jezusajest jedną z wielu dróg prowadzących ku kontemplacji tajemnicy BożegoSerca. Jednakże poprzez swój wyjątkowy, pełen emocji i tempa rytmtrzydziestu trzech uderzeń Serca, zdaje się szczególnie aktualna wdzisiejszym świecie.

ks. Jarosław Mikuczewski SJ, "Posłaniec Serca Jezusowego", 27.06.2014

99 lat temu Najświętsze SerceJezusa wygrało Bitwę Warszawską

Związek Radziecki miał w planach zlikwidowanie Europy, ale nadrodze stanęła katolicka Polska, która zwróciła się do NajświętszegoSerca Pana Jezusa. Wiele Polacy zawdzięczają w tym zwycięstwie Maryi,ale dziś przypomnijmy wielką rolę Najświętszego Serca Pana Jezusa wtym zwycięstwie.

18 lipca w Warszawie na Placu Saskim odbyła się uroczystość ArmiiOchotniczej. W czasie Mszy św. biskup polowy, Stanisław Gall wręczyłgen. Hallerowi sztandar dla sztabu armii. Na jednej jego stronie znajdowałosię Serce Jezusa i wyhaftowany napis: "W tym znaku zwyciężysz!"Wkrótce podobne sztandary otrzymały samodzielne bataliony i pułkiochotnicze. Ochotnicy szli do ataku skandując: "Bóg tak chce!" bądź"Jezus i Maryja!" Identyczne okrzyki wznosili w XI stuleciu uczestnicy wyprawkrzyżowych, organizowanych w celu wyzwolenia Grobu Chrystusa."

Znamienne są tu daty aktów intronizacyjnych skierowane doChrystusa Króla i Jego Serca, dokonanych przez Episkopat Polski w historiinaszego Narodu. Rok 1920 - to jest akt dokonany podczas agresjibolszewickiej na Polskę i dzięki temu aktowi dokonanemu przez całyEpiskopat na Jasnej Górze. 27 lipca 1920 roku nawała bolszewicka zostałapowstrzymana. 1921 r. - to ponowienie tego aktu z 1920 r. ale już w formiedziękczynienia na Małym Rynku w Krakowie 3 czerwca 1921 roku, całyEpiskopat z kard. Edmundem Dalborem Prymasem Polski na czele oraz150 tysięczna rzesza ludzi brała udział w tym akcie poświęcenia i było tobardzo uroczyste wydarzenie.

Z pewnością tuż po wojnie, pamiętano o tym, że Najświętsze SercePana Jezusa szczególnie kocha Polskę, a w dniach zagrożenia uratowałonasz kraj przed nawałą bolszewików. Stawiano liczne wota, z którychnajważniejszymi był tzw. Pomnik Wdzięczności Najświętszemu Sercu PanaJezusa w Poznaniu, a także Bazylika Najświętszego Serca Pana Jezusaksięży jezuitów w Krakowie przy ul. Kopernika. Były też mniejsze lokalneakty dziękczynienia, przejawiające się często w publicznym ustawianiupomników Jezusa z uwidocznionym Jego miłującym Sercem. Przykłademjest rzeźba z ulicy Warszawskiej w Łomiankach, miejscowości położonej

Powo³anie 15

14 lipca 2019XV Niedziela


"Bądźcie miłosierni, jak Ojciecwasz jest miłosierny" (Łk 6, 36).Miłosiernym wobec drugiegoczłowieka może być tylko ten, ktopotrafi być miłosiernym wobecsamego siebie. "Będziesz miłowałbliźniego jak siebie samego".

Ewangelia jest bardzo prosta.Właściwe jej rozumienie domaga sięowej prostoty, jasności,jednoznaczności: kiedy człowiekpotrzebuje pomocy - trzeba się nadnim pochylić; kiedy ktoś jestkrzywdzony i bezbronny, trzebastanąć po jego stronie; gdy coś sięprzyrzeka, trzeba być wiernym słowu.Po prostu. I w tej właśnie jasności iprostocie najłatwiej odnaleźć Boga.I pokochać Go. Tu się wszystkozaczyna! Czyż znakiem tego nie byłoBetlejem? Potem kolejne spotkaniaz ludźmi - najzwyklejszymi właśnie wswojej codzienności i niedoskona-łości. Ci, którzy nie odkryli w Cieśli zNazaretu Mesjasza, gardzili prostotą.W ich mniemaniu Miłość byładostępna tylko dla wybranych. Dlanich. Błąd.

Wystarczy pozwolić Bogu by wnas działał. Święty Paweł napisze:"przybliżmy się z ufnością do tronułaski, abyśmy otrzymali miłosierdziei znaleźli łaskę dla pomocy wstosownej chwili". To wszystko jestnam dane w sakramentach,całkowicie za darmo, tak jak samoMiłosierdzie.

Będziesz miłował Pana Bogaswego całym swoim sercem, całąswoją duszą, całą swoją mocą icałym swoim umysłem; a swegobliźniego jak siebie samego.

na północ od Warszawy. Tam tablica informująca o związkach fundacjipomnika Jezusa z rokiem 1920 przez dłuższy czas była zasłonięta nowszątablicą z napisem "Jezu Ufam Tobie". Tak w obawie przed komunistamipróbowano zacierać pewne prawdy, które na szczęście teraz sąprzypominane.

Można się pokusić o tezę, że wiele figur Najświętszego Serca PanaJezusa, dziś już zapomnianych, albo traktowanych z niesłuszną pogardąjako "ludowe", było po tzw. Cudzie nad Wisłą stawianych nie tylko wkontekście religijnym, ale i patriotycznym. Stanowiły one centra nie tylkokultu religijnego do nabożeństw czerwcowych, ale także uroczystościpatriotycznych. To nie jest tylko polska specyfika, także w innych krajachpoświęcano się Sercu Jezusowemu prosząc o wybawienie od ateizmuzwiązanego z komunizmem. Komuniści zaś o tym wiedzieli i niszczylipubliczne wizerunki Jezusa, kiedy tylko mogli. Wiele jest takich przykładówz Hiszpanii. Ten antykomunistyczny wymiar kultu Najświętszego SercaPana Jezusa ma swoje głębokie korzenie już w objawieniach św. MałgorzatyMarii Alacoque (1647-1690), która twierdziła, że król Francji Ludwik XIVpowinien poświęcić się NSJ i nawrócić, a jeżeli tego nie uczyni, królestwozaginie, a Francja stanie się przyczyną cierpień całego świata. I tak sięniestety stało, a napad bolszewików na Polskę był konsekwencją tego whistorycznym ciągu wydarzeń. Podczas napadu bolszewików na Polskęmiały miejsce liczne profanacje świątyń, poprzez grzech czy bluźnierstwa.To jednak skłoniło naród do zwrócenia się do Serca Jezusa w intencjiwynagradzania za grzechy.

Wydaje się, że dzisiaj historia zatoczyła koło. Nie napada nas fizycznieżaden kraj, jednak spadkobiercy Rewolucji Francuskiej i sowieckiegobezbożnictwa atakują podstawy chrześcijaństwa ze zdwojoną siłą, walcząz Bogiem i człowiekiem we wszystkich wymiarach.

Tak więc i dzisiaj trzeba nam z moca zwracać się do Serca Bożego iMaryi, by uratowali nasz kraj od upadku. Trzeba nam wynagradzać SercuBożemu i Matce Bożej jak nigdy dotąd. Mamy nabożeństwa fatimskie,mamy naszą parafię poświęconą Bożemu Sercu, teraz także Jego figurę.Teraz tylko Serca Jezusa i Maryi czekaja na naszą odpowiedź.

H.Kyc

Przyjmij nas, o Serce NajświętszePomnij, o Boskie Serce Jezusa, na to wszystko, coś uczyniło,

aby zbawić nasze dusze, i nie pozwól, żeby one zginęły. Pomnijna wieczną i nieskończoną miłość, jaką masz dla nich.

Nie odrzucaj tych dusz, które przychodzą do Ciebie, upadającpod ciężarem swej nędzy i przyciśnięte cierpieniem.

Ulituj się nad naszą nędzą, ulituj się nad nami wśródniebezpieczeństw, jakie nam grożą ze wszystkich stron. Ulituj sięnad nami, jęczącymi i wzdychającymi wśród cierpień życiacodziennego.

Pełni ufności i miłości przychodzimy do Twego Serca, jakodo Serca najlepszego z Ojców, najczulszego i najbardziejwspółczującego Przyjaciela.

Przyjmij nas, o Serce Najświętsze, w swym nieskończonymdla nas miłosierdziu.

Daj nam odczuć skutki Twego współczucia i Twojej miłości.Okaż się naszym Wspomożycielem, naszym Pośrednikiem

wobec Ojca i przez zasługi Twej Przenajdroższej Krwi użycz namsiły w niemocy, pociechy w utrapieniach oraz łaski do miłowaniaCiebie w czasiei posiadania Cię w wieczności. Amen.

św. Józef Sebastian Pelczar, biskup przemyski

16 Powo³anie

21 lipca 2019XVI Niedziela


Marto, Marto, troszczysz sięi niepokoisz o wiele, a potrzebatylko jednego. Maria obrałanajlepszą cząstkę, której niebędzie pozbawiona.

Istnieje proste zobrazowanietych dwóch postaw. Oto łódka, któraporuszana jest przy pomocy wioseł.Można popłynąć tylko przy pomocyjednego wiosła, ale wtedy łódkabędzie się kręcić wokół siebie. Możnateż użyć dwóch wioseł, a wtedypopłyniemy w wybranym kierunku.Dlatego Jezus wskazuje co prawdana wyższość słuchania SłowaBożego, ale jednocześnie niepotępia prac koniecznych,usługiwania, wszelkich formgościnności. Mistrz pokazujeuczniom, że trzeba słuchać słowaBożego i wypełniać je poprzezkonkretne czyny. Fundamentemnaszego życia powinno byćsłuchanie słowa Bożego iwprowadzanie go w życie, czylikonkretne czyny.

Pismo Święte, ucząc słuchaniai wypełnia słowa Bożego, prowadzinas do spotkania z drugimczłowiekiem, które staje sięspotkaniem pełnym miłości do Bogai bliźniego. A dobre spotkanie zdrugim człowiekiem musi byćwypełnione wzajemnym słuchaniem;musi też prowadzić do rozwoju osóbspotykających się.

Zastanów się jak wyglądająTwoje spotkania z drugimczłowiekiem: Czy skupiasz się naspotkanym człowieku, czy na sobie?

Czy słuchasz tego człowieka,czy pozwalasz mu dojść do słowa?

Jakie są twoje spotkania zPanem Jezusem? A jakie są twojespotkania z drugim człowiekiem?

Cześć dla Przenajdroższej Krwi związana jest z tajemnicą Krzyża iEucharystii. Gorliwym propagatorem kultu Przenajdroższej Krwi Chrystusaw XIX w. był Kasper del Bufalo - założyciel Zgromadzenia Misjonarzy KrwiPrzenajdroższej. W 1822 roku uzyskał zezwolenie na obchodzenieliturgiczne święta Krwi Chrystusa 1 lipca we wszystkich domach swegostowarzyszenia, a później w miejscach istnienia Bractwa Najdroższej Krwi.Papież Pius IX w 1849 roku dekretem Redempti sumus rozszerzył świętona cały Kościół, a papież Pius X zatwierdził jego datę na 1 lipca.

Wszechomogący wieczny Boże, który Jednorodzonego SynaTwego ustanowiłeś Odkupicielem świata i dałeś się przebłagaćJego Krwią, prosimy Cię, daj nam tak czcić uroczystym obchodemten okup naszego zbawienia i doznawać jego obrony wśródnieszczęść doczesnego życia na ziemi, abyśmy mogli się radowaćjego wiekuistym owocem w niebie.

Kolekta na uroczystość Najdroższej Krwi Pana naszego JezusaChrystusa

Uroczystość Najdroższej Krwi Pana Jezusa rozpoczyna miesiąc lipiec.Podczas najbliższych 31 dni kontemplując tajemnicę Odkupienia adorujmyNajdroższą Krew Chrystusa. Czcijmy tę tajemnicę wraz z Maryją, jednoczącsię z Chrystusem w Komunii Świętej. Razem z Najświętszą Matkąrozważajmy momenty przelania Krwi przez Chrystusa, których było siedem:

1. Obrzezanie - podczas tego obrzędu pierwszy raz spłynęłaPrzenajdroższa Krew Pana Jezusa. Wtedy też prorok Symeon powiedziałdo Maryi, że Jej duszę miecz przeniknie. Była to pierwsza boleść MatkiNajświętszej. "Symeon nie powiada, że duszę Maryi miecz przeszyje, alboże Ją przebije, ale używa wyrażenia najsilniejszego, najdosadniejszego,bo powiada, że duszę twą własną przeniknie miecz. Jakby mówił: Boleści,które Cię czekają, przenikną Cię, ogarną Cię, pochłoną Cię w siebie cała;będą to cierpienia największe, najcięższe, najrozmaitsze, najdotkliwsze,jakie mogą spotkać istotę ludzką, bo cierpienia całą Twoją istotęprzenikające: "Duszę twą własną przeniknie miecz". (…) Symeon zamilkł,a w duszy Maryi zaszła zmiana wyrazić się niedająca. Wprawdzie niedowiedziała się czegoś, o czym wcześniej nie wiedziała, lecz wtedy wodrębny i wyraźniejszy sposób zostało Jej wszystko objawione. Było tozaś nowym działaniem w Niej łaski, było nowym stopniem Jejuświątobliwienia, a stopniem ogromnym, w porównaniu nawet z ogromemłask, jakie już wprzódy otrzymała. (…) Przed oczyma duszy Maryi stanąłcały obraz wszystkich mąk Jezusa i Jego straszliwej śmierci; że ta pierwszajej boleść była jakby streszczeniem wszystkich później doznanych, i żeten pierwszy miecz wtłoczony wtedy w Jej serce macierzyńskie, już odtądnigdy się z niego nie wychylił, nigdy, a coraz głębiej wtłaczać się nieprzestał." (o. Wiliam Faber, U stóp Krzyża).

2. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu - podczas tej modlitwy naobliczu Pana Jezusa wystąpił krwawy pot. Maryja "widziała w duchu Jezusapocącego się krwią ze smutku i trwogi, więc chciała niejako otrzeć Muoblicze swymi rękami. Dusza Jej rwała się gwałtownie ku ukochanemu

1 lipca - Najdroższej Krwi Pana Jezusa

Powo³anie 17

28 lipca 2019XVII Niedziela


Kiedy się modlicie, mówcie:'Ojcze, niech się święci Twojeimię; niech przyjdzie Twojekrólestwo.

Najpiękniejszy wzór modlitwydał nam sam Pan Jezus w słowachmodlitwy "Ojcze nasz". JezusChrystus poleca w niej wszystkimswoim uczniom zwracać się do Bogasłowami "Ojcze nasz" - "Abba,Ojcze". Zatem sednem tej modlitwyjest fakt, że wszyscy uznający w BoguOjca są jego dziećmi - Dziećmi Boga.

Dziwi zatem, jak prosto jest dlaludzi wyrzucić Boga, a potem dziwićsię, dlaczego świat zmierza do piekła.To śmieszne, jak bardzo wierzymy wto, co napisane jest w gazetach, apodajemy w wątpliwość to, co mówiPismo Święte. To dziwne, jak bardzokażdy chce iść do nieba, podwarunkiem, że nie będziemy musieliwierzyć, myśleć, mówić ani też czynićczegokolwiek, o czym mówi słowoBoże. To dziwne, jak ktoś może byćzapalony dla Chrystusa w niedzielę,a przez resztę tygodnia jestniewidzialnym chrześcijaninem.

Czasem ma się wrażenie, żenawet katolików dotyka pewnaduchowa schizofrenia. Bóg madawać, być na każde wezwanie,pomagać i samemu troszczyć się oten świat. A od czego ma nas? Ile zpróśb zanoszonych do Niego byłobyniepotrzebnych, gdyby tylko żyjącyobok przestali być niewidzialnymichrześcijanami, zakasali rękawy iwzięli się do roboty? Bóg czeka. Niena innych, ale na ciebie i na mnie.Abyśmy się nawrócili i stali tym, czymmamy być: solą i światłem.

Synowi, a On odczuwał Jej troskę." (Katarzyna Emmerich, Żywot i bolesnamęka Pana naszego Jezusa Chrystusa)

3. Biczowanie Pana Jezusa - podczas biczowania NajświętszaPanna widziała i odczuwała w niewypowiedziany sposób wszystko, co działosię z Jej Synem. "Niepokalana Dziewica nie uroniła wprawdzie innej krwi,jak tylko łzy krwawe, ale (…) większy niż ból ciała był ból jej duszy. (Mariaz Agredy, Mistyczne miasto Boże)". Po biczowaniu "z boleścią patrzyłaMaryja, jak siepacze prowadzili Jej Syna skatowanego do strażnicy.Przechodząc koło Niej, otarł Jezus suknią krew, zalewającą Mu oczy, byspojrzeć na Matkę swą boleściwą. Ona z nadmierną tęsknotą wyciągnęłaza Nim ręce i wpatrywała się w krwawe ślady, jakie pozostawiły jego stopy.Gdy już tłum usunął się nieco w inną stronę, pospieszyły Najświętsza MaryjaPanna i Magdalena na miejsce biczowania (…) uklęknąwszy przy słupie,osuszały chustami Najświętszą Krew Jezusa, gdzie tylko było widać jejślady." (Katarzyna Emmerich, Żywot i bolesna męka Pana naszego JezusaChrystusa)

4. Cierniem koronowanie Pana Jezusa - podobnie, jak przybiczowaniu Maryja nie była bezpośrednio obecna, ale odczuwała wszystkieboleści, jakich doznaje Jej Syn podczas wtłaczania na Głowę koronycierniowej. Krew obficie spłynęła z Przenajświętszej Głowy - duszę i SerceMaryi zalały łzy.

5. Droga Krzyżowa na Kalwarię - zdroje Najświętszej Krwiwypłynęły podczas Drogi Krzyżowej. Po krwawych śladach Zbawicielastąpała Jego Matka. Gdy się spotkali, Pan Jezus "zatrzymuje się nachwilkę, prawą ręka podtrzymując na barakach krzyż dźwigany, lewąpodnosi i ociera krew sączącą się spod cierniowej korony o zasłaniającaMu oczy. A czy robi to na to, żeby na Maryję popatrzył? Wcale nie; booczy Jego nawet i zasłonięte krwią z ran zadanych Mu przez ludzi, są to teoczy Boskie, które zawsze i wszystko widzą. Otarł więc je na to tylko, żebyw nich Maryja wyczytała miłość Jego i ku Niej i ku ludziom, za którychszedł na śmierć, i niewymowny smutek doznany z widoku Matki tak srodzewtedy bolejącej." (o. Wiliam Faber, U stóp Krzyża). To jest kolejna boleśćMatki Najświętszej.

6. Ukrzyżowanie Pana Jezusa - podczas ukrzyżowania, gdy kaciprzebijają najpierw jedną rękę, potem drugą, a na końcu stopy PanaJezusa, Najświętsza Krew obficie po Krzyżu i wsiąka w ziemię. Oprawcygwałtownie podnoszą Krzyż z Ciałem Pana Jezusa. "Ciało rozpięte ciążyłoku dołowi, rany porozciągały się, Krew zaczęła spływać obficiej…"(Katarzyna Emmerich, Żywot i bolesna męka Pana naszego JezusaChrystusa). Ukrzyżowanie jest kolejną boleścią Matki Bożej.

7. Otwarcie boku włócznią - jeden z żołnierzy "przystąpił do Krzyżai zatopił włócznię w prawym Boku Jezusowym. Pchnięcie to przeszyło CiałoPańskie tak głęboko, ze aż po lewej stronie dosięgło Przenajsłodsze Serce.Z Rany tej wytrysnęła niezwłocznie Krew i Woda, której kilka kropel padłona dobrego łotra. (…) Włócznia otworzyła w przeszytym Sercu Jezusowymprzytułek, ucieczkę, schronienie, dla wszystkich dusz zranionych, czy tołaska szczególnej skruchy po najcięższych grzechach, czy z jakichkolwiekpowodów zaniepokojonych i strapionych. (…) Ta tajemnica przeszyciaBoku Jezusowego, dała początek nabożeństwom: do Przenajdroższej KrwiJego i do Najsłodszego Jego Serca. Przebicie Serca Jezusa było źródłemnowej i ciężkiej boleści naszej Przenajdroższej Matki." (o. Wiliam Faber, Ustóp Krzyża)

Teks ze str.: militia-immaculatae.org/

18 Powo³anie 17

04 sierpnia 2019XVIII Niedziela


Bóg rzekł do niego:"Głupcze, jeszcze tej nocyzażądają twojej duszy od ciebie;komu więc przypadnie to, cośprzygotował?. Tak dzieje się zkażdym, kto skarby gromadzi dlasiebie, a nie jest bogaty przedBogiem".

Dzisiejsza Liturgia Słowa to niepotępienie bogactwa, ponieważ onosamo w sobie nie jest złe. Zła jestchciwość, nienasycenie,marginalizowanie w życiu wartościduchowych i podporządkowanie ichmaterii. Złe jest życie, które zamieniasię w wyścig szczurów, gonitwędonikąd.

Jakie bogactwo możnazgromadzić przed Bogiem?Zwyczajne dobro, które niepotrzebuje światła jupiterów,gotowość do służby bliźniemu, życie,które nie było szukaniem siebie, aspalaniem się dla innych - otoprawdziwe majętności. I nie ma tu jużznaczenia fakt, ile komuś udało sięzgromadzić na koncie i jak wielkie byłyspichlerze. Jeśli ich zasobność byłaefektem pomnożonego talentu isłużyła innym ludziom, budowaniumiłości, wzrostowi duchowemu, a nieegoizmowi i destrukcji, to wszystko tobyło potrzebne i jak najbardziej poBożej myśli. Można mieć wiele i wciążbyć ewangelicznie ubogim w duchu;można nie mieć nic, a swoje życiewypełnić po brzegi chciwością inienasyceniem. Przed Bogiem nieliczy się ilość posiadanych bogactw,ale jakość życia.

Stać się zatem nam trzebanowym stworzeniem, dla którego niebędzie już miało znaczenia to, ile sięma, ale w jaki sposób posiada się to,co się ma, i kim się jest przed Bogiem.

P a r a f i awspólnotą wiary,w szczególnym kontekście grupformacyjnych dla dorosłych

Wciąż pozostaje niezwykle aktualną adhortacja papieża Pawła VIEvangelii nuntiandi, czyli O Ewangelizacji w świecie współczesnym, którąwydano w 1975 roku. Możemy w niej znaleźć szereg cech, które powinnamieć wspólnota, aby była nazywana katolicką.

Według papieża Pawła VI ważne jest, żeby stawiać opór dlakwestionowania przyjętych wcześniej zasad. Nie należy tego rozumieć jakozachęta do krytykowania wszystkiego i wszystkich, ale mieć świadomość,że żadna wspólnota nie jest idealna. Z tą świadomością należy mocnozakorzenić się w Kościół miejscowy. Wszyscy powinni wiedzieć, że sączęścią parafii, którą ma wspierać proboszcz, gdzie ważne jest, by nie byłprzeciwny tworzeniu formacyjnych grup.

Duże znaczenie ma zachowanie łączności z pasterzami Kościoła.Trzeba mieć świadomość, że papież, biskup czy proboszcz, jest pierwszymspośród równych. Należy się zastanowić, czy słusznym jest wytykanie,rzucanie oszczerstw czy okazywanie niechęci tym osobom? Bóg działa,gdy człowiek jest posłuszny. Księża przyrzekają biskupowi cześć iposłuszeństwo. Siostry zakonne są posłuszne swym matkom przełożonym.Parafianie nie są pozostawieni samym sobie… Posłuszeństwo budujepoczucie obowiązku, gdzie wierni wykonują swoje obowiązki, które sąróżne. Można do nich zaliczyć nawet aktywność codzienną, co jestświadectwem wzrastania we wspólnocie.

W parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Krakowie, na terenie którejmieszkam od 4 lat, są następujące grupy: Kręgi Rodzin DomowegoKościoła, Krąg biblijny, Grupa modlitewna św. Józefa, Mężczyźni św. Józefa,Klub Seniora, Róże Żywego Różańca, Koło Radia Maryja, grupa Caritas,parafialna kuchnia dla ubogich św. Siostry Faustyny, redakcja gazetki"Na Skale", a także propozycje dla młodzieży: Duszpasterstwo Akademickie,Służba liturgiczna - lektorzy, przygotowanie do bierzmowania, Scholadziecięca, Służba liturgiczna - ministranci.

Ta parafia posiada też własny bazar mieszczący się przy kompleksieduszpasterskim, gdzie pobliscy mieszkańcy mogą zakupić świeże produktyspożywcze.

Parafia w Łękach Dukielskich ma grup formacyjnych znacznie mniej.Oczywiście ma na to wpływ wiele czynników, głównym z nich jest ilośćparafian oraz różnica pomiędzy miastem a wsią.

W większych aglomeracjach ludzie nie znają się tak dobrze jak wmałych miejscowościach, przez co mają potrzebę tworzenia mniejszychgrup w grupach większych, ponieważ poczucie identyfikowania się orazchęć życia we wspólnocie jest bardzo duża. Zdecydowanie łatwiej jest sięotworzyć przy wcześniej nam nieznanych osobach i dzielić się swoją wiarą,życiem czy refleksją po lekturze Słowa Bożego z drugim człowiekiem.Zdaniem Pawła VI trzeba kłaść nacisk na to, by w parafii (o ile to możliwe)oraz szczególnie w grupach, panował klimat przyjaźni i braterstwa, gdzienie powinno być anonimowości. Współodpowiedzialność, a także dobreintencje co do drugiego człowieka i duch pomocy, powinny pokazywaćwiernym, że mogą znaleźć oparcie nie tylko w duszpasterzu (jednym na1500 osób, jak w naszej parafii), ale i w członkach rodziny parafialnej. Wmniejszych grupach przy dobrym rozeznaniu danej sprawy można, w miarępotrzeby, udzielić konstruktywnej krytyki, która powinna wynikać z miłoścido bliźniego. Wszystko to pomoże w szkoleniu ducha wierności i pracynad sobą. Powinniśmy tworzyć dla siebie grupę wsparcia, dlatego ważna

Powo³anie 19

06 sierpnia 2019Przemienienie

PañskieZ EWANGELII Mt 17

Jezus wziął z sobą Piotra,Jakuba i brata jego Jana izaprowadził ich na górę wysoką,osobno. Tam przemienił sięwobec nich: twarz Jegozajaśniała jak słońce, odzieniezaś stało się białe jak światło.

Przemienienie Chrystusa byłodla Apostołów szczególnym czasemdoświadczenia boskości swegoMistrza, utwierdzenia ich wiary iswoistego przygotowania nazbliżający się czas próby.

Przemienienie Pańskie rzucamocne światło na nasze codzienneżycie i kieruje nasze myśli kunieśmiertelnemu przeznaczeniu,którego zapowiedź kryje się w tymwydarzeniu. Jesteśmy powołani, bybyć ludźmi przemienionymi. Jak sięnimi stać? Rekolekcje, dni skupienia,również w tym wakacyjnym czasie,mogą stać się tym pójściem "osobnona górę wysoką", zobaczeniemJezusa na nowo. Widząc JegoPrzemienienie - przemieniajmysiebie.

Warto pomyśleć, czy naszenawrócenie po spowiedzi staje sięczytelne we wspólnotach, w którychżyjemy? Czy upatrujemy śladówprzemiany w zwierciadłachwykrzywionych egoizmem, czy teżprzemieniamy się "wobec nich"?

Takimi drogami winnarozchodzić się lekcja z góry Tabor oprzemienieniu wobec i dla wspólnoty.Tej lekcji nie wolno już przemilczać,bo Pan zmartwychwstał i takskuteczną uczynił każdą przemianęgrzesznika w świętego,zapatrzonego w siebie w widzącegosiostry i braci.

jest motywacja nie tylko do wspinania się na wyżyny duchowe, ale takżezachęta do wspólnego biegania. Ważną rolę odgrywa tutaj życie codzienne.Nie będzie nic złego w tym, jeśli sąsiedzi seniorzy będą proponowali sobiewyjścia na spacer. Pamiętajmy o tym, że wśród nas żyje wiele osóbsamotnych. Mimo, że żyjemy w rodzinach wielopokoleniowych, w ilu naszychdomach jest senior, który stracił w wyniku śmierci swojego współmałżonka?Warto, by takie osoby się wspierały w codziennym życiu, by zachowaćsprawność fizyczną, która pomoże odzyskać zdrowie i siły. Wsparcie należysobie okazywać również w wypełnianiu postu. Adhortacja Evangelii nuntiandizachęca nas do wykorzystania środków masowego przekazu. Jak mamydawać świadectwo w wierze za pośrednictwem mediów? Sposobów na tojest mnóstwo. Wielu naszych parafian korzysta z portali Facebook czyInstagram, często widzi się, jak umieszczają tzw. relacje. Może warto w piątekpochwalić się nowym przepisem na rybę lub zdjęciem pierogów? To jestdawanie świadectwa, które nic nas nie kosztuje, a zachęca bliźniego iprzypomina o zachowaniu postu.

Aktywność twórcza, kreatywność, to nie tylko atrybuty pracownikakorporacji, ale również zdolności, które pomagają w ewangelizacji, a takżebudowaniu wspólnoty. Idealną do tego okazją są wyjazdy wspólnotowe,które pomagają w zacieśnianiu relacji międzyludzkich i, co najważniejsze,mają charakter pielgrzymkowy, zbliżają do Boga.

Posoborowe założenia Pawła VI są dzisiaj jeszcze bardziej aktualneniż kiedyś, gdy to poprawił się komfort i jakość życia. W 1975 roku wŁękach Dukielskich dopiero podejmowano starania o utworzeniesamodzielnej placówki duszpasterskiej. Dotarcie do świątyni w Kobylanachbyło dla wielu osób nie lada wyzwaniem, a myśli o tworzeniu grupparafialnych w czasach Polski Ludowej mogły się wiązać z dotkliwymikonsekwencjami. Jednak nie można powiedzieć, że tamte czasy niewpływały budująco na wspólnoty parafialne. Kilka dekad temu, szczególniena wsi, co wspomniane jest również w w/w adhortacji, poważne piętnoodciskała na wiernych pobożność ludowa, która jest też sposobemewangelizacyjnym. Nie należy się od tego odcinać! Pielęgnujmyprzydrożne kapliczki, uczmy nasze dzieci znaku krzyża lub zdjęcia nakryciagłowy przy tych znakach wiary.

Mieszkańcy miast mogą tylko uczyć się od społeczeństw wiejskichnatychmiastowej solidarności, jaka panuje na wsi. Rzeczą godnąnajwyższej pochwały jest czuwanie różańcowe przy trumnie zmarłej osobyz parafii. Na czuwanie przy ciele zmarłego schodzą się nie tylko bliscy, alei sąsiedzi, bliżsi i dalsi. Kaplica na naszym cmentarzu, która otwarta jestprzez cały dzień dla rodziny i parafian pokazuje, że my jako parafianie,wszyscy możemy uczestniczyć w "wymianie dóbr", bo poprzez modlitwęza zmarłych jesteśmy w jedności z całym Kościołem.

Niech fragment IV rozdziału Evangelii nuntiandi będzie pomocą wrefleksji nad miejscem każdego z nas we wspólnocie parafialnej:

Oprócz ogólnego i publicznego głoszenia Ewangelii zawsze jestgodne uznania i ważne przekazywanie Ewangelii prywatne, od osoby doosoby. Używał go bardzo często sam Pan, jak świadczą rozmowy zNikodemem, Zacheuszem, Samarytanką, Szymonem Faryzeuszem. Tosamo czynili Apostołowie. A czyż istnieje inna forma ewangelizowania, niżprzekazywanie drugiemu tego, czego samemu doświadczyło się co dowiary? Nie powinno dojść do tego, by na skutek konieczności niesieniaDobrej Nowiny do licznych rzesz ludzi, zapomniano o tej formie, któradosięga osobistego sumienia człowieka, i porusza je przedziwnym słowem,otrzymanym od kogoś innego. Nie możemy dosyć pochwalić tychkapłanów, którzy w Sakramencie Pokuty albo w duszpasterskichrozmowach niestrudzenie i pilnie prowadzą poszczególne osoby drogąEwangelii, umacniają je w ich wysiłku, podnoszą w razie upadku i zawszewspierają swoją mądrą radą i życzliwą wolą.

Mateusz J. Więcek

20 Powo³anie

11 sierpnia 2019XIX Niedziela


Niech będą przepasanebiodra wasze i zapalonepochodnie. A wy podobni do ludzi,oczekujących swego pana, kiedyz uczty weselnej powróci; aby muzaraz otworzyć, gdy nadejdzie izakołacze.

Pokusa budowania wizerunkuBoga na ludzki obraz i podobieństwojest stara jak świat. Ludzie sięzmieniają - nawyki pozostają. WiaraAbrahama, o której dziś mowa,przypomnienie ewangelicznegoradykalizmu, który nakazuje jasnookreślić priorytety: co jest twoimskarbem - gdzie jest twoje serce?Wreszcie wezwanie do czujności, atakże wierności podjętymzobowiązaniom, wyrażone wprzypowieści o roztropnym rządcy,przypomina podstawową prawdę onaszej wierze: nie może być onazbiorem sentymentalnych idei,praktyk religijnych "na wszelkiwypadek" i sumą deklaracji (bezwewnętrznej woli ich wypełnienia).Trzeba postawić całe swoje życie naszali, ulokować w jego centrum krzyżi konsekwentnie przy nim trwać. Niema innej drogi.

Problem duszpasterski, zktórym dziś trudno nam wszystkimsobie poradzić, polega na tym, żewedług wielu osób Pan Bóg ma być"fajny" i pozwalać na wszystko.Kościół ma jedynie przyklaskiwaćludzkim wyborom. Będzie wtedytolerancyjny i nowoczesny,akceptowalny przez młodych.

Tylko co wtedy zostanie zEwangelii? Wszystko będzie atrapą,życie zaś - tanią podróbką.

Zrób wszystko, by twoje życiestało się czytelnym świadectwemwiary ewangelicznej, a nie światowej

Bitwa Warszawska, która miała zatrzymać nieprzerwany marszprzeważających sił bolszewickiego agresora u wrót Warszawy, stała sięmomentem zwrotnym w dziejach Europy. Nie ulega bowiem wątpliwości, ze zupadkiem Warszawy nie tylko Polska, ale i cala środkowa Europa stanęłabyotworem dla sowieckiej inwazji.

Przez wieki Polska była tarczą Europy przeciw inwazji azjatyckiej. Wżadnym jednak momencie historii niebezpieczeństwo totalnego zniewolenianie było tak groźne jak tym razem. Modlitwy zaś składane przez ręce Maryi,Patronki Stolicy i Królowej Polski, nigdy nie były tak gorące.

W obliczu nadciągającego nieszczęścia modlono się dosłowniewszędzie, nie tylko w kościołach, które nie mogły pomieścić wszystkichwiernych, choć otwarte były cała dobę. Od Starówki, siedziby Matki BożejŁaskawej - Patronki Warszawy, aż do kościoła Świętego Krzyża tłum trwał namodlitwie, dzień i noc wzywając pomocy swojej Patronki i Królowej. Przedfigurą Najświętszej Panny znajdującej sie na otwartej przestrzeniKrakowskiego Przedmieścia czuwano i modlono się bez przerwy.Przypominano Łaskawej Patronce Stolicy, że już raz złamała strzały Bożegogniewu i uratowała Warszawę przed czarną zarazą (epidemia cholery).Błagano, by zechciała uratować swój lud i swoje królestwo. Błagano, byzechciała zdusić czerwoną zarazę i zapobiegła rozniesieniu się krwawegobolszewickiego terroru, nie tylko w naszej Ojczyźnie, ale i w Europie.

Zdawano sobie sprawę z grozy sytuacji. Docierały do Warszawyprzerażające wiadomości o tym, jak bolszewicy rozprawiali sie z inteligencjąi osobami duchownymi na zajmowanych ziemiach i tym żarliwiej błagano ocud. Tylko cud, tylko interwencja Niebios mogła powstrzymać ten nieubłagany,trwający od miesięcy zwycięski pochód Armii Czerwonej przez nasz kraj - wdrodze na Zachód.

W sierpniu 1920 roku stojąca u wrót stolicy Armia Czerwona miaławielokrotną liczebną przewagę nad naszymi siłami. Bolszewicy byli absolutniepewni zwycięstwa - ustalili nawet datę zajęcia stolicy i przejęcia władzy wPolsce na 15 sierpnia. W Wyszkowie czekał już tymczasowy rząd z Konem,Dzierżyńskim i Marchlewskim na czele. W Warszawie bolszewickich"wyzwolicieli" oczekiwała komunistyczna V kolumna, 40-tysieczna rzeszarobotników, mająca godnie przywitać swoich "oswobodzicieli" i wraz z nimiroznieść w pył (czytaj: wymordować) warszawskich "burżujów i krwiopijców".

Warszawa była praktycznie bezbronna. Wszyscy zdolni do walkimężczyźni na mocy dekretu o powszechnej mobilizacji już od miesięcyprzebywali na froncie. Stolicy mieli bronić ochotnicy, gimnazjaliści, podrostki,dla których karabin często był przekraczającym ich siły ciężarem, i starzyweterani z powodu wieku pozostający poza czynną służbą.

Dopomogę wamWszystko to, co od momentu odzyskania niepodległości w 1917 roku

przeżywała Polska, przewidziała Opatrzność Boża. Na 48 lat przedopisywanymi wydarzeniami sama Najświętsza Dziewica przygotowywała ludswojego kraju nie tylko na odzyskanie upragnionej niepodległości, ale takżena to, co dzisiaj nazywamy wojną bolszewicko-polską (nb. nigdy oficjalnie

Cud nad Wisłą

Powo³anie 21

15 sierpnia 2019Uroczystoœæ

Wniebowziêcia NMPZ EWANGELII £k 1

Błogosławiona jesteś, któraśuwierzyła, że spełnią się słowapowiedziane Ci od Pana.

Matka Najświętsza, wybrana ipowołana przez Boga do wyjątkowejmisji, przeżywała swój czaswzrastania, który prowadził dodojrzałego odpowiedzenia Bogu naJego wezwanie.

Dar życia jest największym zdarów jaki otrzymaliśmy z ręki Boga.Jednak w życie człowieka, podobniejak w życie Matki Najświętszej, Bógwpisał konkretne, indywidualnepowołanie. Wyznaczył namkonkretną drogę i konkretny cel.Również wobec nas Bóg "uczyniłwielkie rzeczy", tak jak uczynił towobec Matki Najświętszej.

Życie jest nie tylko daremdanym człowiekowi, ale jest takżezadaniem. Każdy dar Boga jest danyi zadany. Naszym życiowympowołaniem jest dobrze wypełnićzadanie, któremu na imię "życie". Coto oznacza w praktyce?

W każdym momencie MatkaNajświętsza staje wobec nasnajpierw jako przedziwny "znaknadziei" i wzór mówienia Bogu "tak".W naszych lękach i wyborach, wnaszych spotkaniach ipożegnaniach, w ufności i zwątpieniu,jesteśmy ustawicznie na drodze kunaszemu "wniebowzięciu". Dochwały nieba wiedzie droga przezpokorne "tak", a więc przez krzyż,cierpienie, upokorzenie iposłuszeństwo, przez czynymiłosierdzia i przez to wszystko, cojest piękne w oczach Boga.

To jest prosta droga donaszego "wniebowzięcia". Życie jestdarem, a wniebowzięcie jestnagrodą.

niewypowiedziana).W Wielki Piątek 1872 r. Matka Najświętsza przekazuje mistyczce

Wandzie Nepomucenie Malczewskiej (obecnie kandydatce na ołtarze)następujące słowa:

"Skoro Polska otrzyma niepodległość, to niezadługo powstaną dawnignębiciele, aby ja zdusić. Ale moja młoda armia, w imię moje walcząca,pokona ich, odpędzi daleko i zmusi do zawarcia pokoju. Ja jej dopomogę".

Rok później, w Święto Wniebowzięcia, Matka Boża mówi:"Uroczystość dzisiejsza niezadługo stanie sie SWIĘTEM

NARODOWYM was, Polaków, bo w tym dniu odniesiecie świetne zwycięstwonad wrogiem dążącym do waszej zagłady. To święto powinniście obchodzićze szczególną okazałością" (ksiądz prałat G. Augustynik, Miłość Boga iOjczyzny w życiu i czynach świątobliwej Wandy Malczewskiej, wyd. VII, Arka,Wrocław 1998).

Wielki znak na niebieNie tylko Warszawa, ale cala Polska modli się o ratunek. Na Jasnej

Górze Episkopat Polski wraz z tysiącami wiernych śle błagania do KrólowejPolski. Nie ma świątyni, w której by nie odprawiano wielogodzinnychnabożeństw błagalnych, a wszystko w atmosferze ZAWIERZENIA losówbolszewicko-polskiej wojny naszej Pani i Królowej.

Modlitwa tysięcy zjednoczonych serc wyprasza cud - PRAWDZIWY CUD- ukazanie się Najświętszej Dziewicy.

Matka Boża ukazuje się w postaci Matki Łaskawej - Patronki Warszawy.Jest przecież z woli magistratu i ludu miasta tego Patronką - Tarczą i Obroną,od 1652 roku. Matka Łaskawa pojawia się na niebie przed świtem,monumentalna postać, wypełniająca swoją Osobą całe ciemne jeszcze niebo.Ukazuje się odziana w szeroki, rozwiany płaszcz, którym osłania stolice. Zjawiasię w otoczeniu husarii, polskiego zwycięskiego wojska, które pod Wiedniemz hasłem "W imię Maryi" rozegnało pogańskie watahy. Matka Boża trzyma wswych dłoniach jakby tarcze, którymi osłania miasto Jej pieczy powierzone.

Panika bolszewikówPostać Matki Bożej była widziana przez dziesiątki, lepiej powiedzieć

setki bolszewików atakujących polskie oddziały w bitwie o dostęp do stolicy.To pojawienie się na niebie wywołało wśród sołdatów strach, przerażenie ipanikę, której nie sposób opisać.

Naoczni świadkowie wydarzenia, zahartowani w boju, niebojący się aniBoga, ani ludzi, programowi ateiści, na widok postaci Maryi, groźnej "jakzbrojne zastępy", rzucali broń, porzucali działa, tabor, aby w nieopisanympopłochu, na oślep, pieszo i konno, salwować się ucieczką. Przerażenie,jakie wywołało ujrzane zjawisko, i paniczny strach były tak silne, że nikt niemyślał o konsekwencjach ucieczki z pola walki - karze śmierci dla dezerterów.Uciekinierzy poczuli się bezpieczni dopiero w okolicach Wyszkowa i stąd -od ich słuchaczy - pochodzą pierwsze relacje o tym wstrząsającymwydarzeniu.

Można ubolewać, ze fakt cudownej interwencji, łaskawej pomocy MatkiNiebieskiej, fakt oczywisty, znany i przyjmowany przez ludzi, a relacjonowanyprzez dorosłych, żołnierzy, konsekwentnie przemilczano zarówno wprzedwojennej Polsce, jak i później, w czasach rządów komunistycznych.

Niestety, również i teraz fakt ten jest pomijany milczeniem, choć zzupełnie innych przyczyn. W sanacyjnej Polsce oficjalnie podawana przyczynaCudu nad Wisłą, czyli nagłego odwrotu zwycięskiej (do tej pory) ArmiiCzerwonej spod bram Warszawy, był tylko geniusz Marszałka Piłsudskiego.

Z kolei za rządów ateistycznych w komunistycznej Polsce nie dopomyślenia było nawet wspominanie o prawdziwym scenariuszu wydarzeń.Ukazanie się Matki Bożej widziane i relacjonowane przez naocznych świadków,sowieckich żołnierzy, było przez historyków reżimu zaszufladkowane jakoprzypadkowa gra świateł na niebie, pobożna maryjna legenda, wymysł grupkipobożnych pań, a najczęściej w oficjalnych przemówieniach komunistycznychwładz - pomijane całkowitym milczeniem.

22 Powo³anie

18 sierpnia 2019XX Niedziela


Przyszedłem rzucić ogień naziemię i jakże bardzo pragnę, żebyon już zapłonął!

Ewangelia ma taką własność,że bardzo trudno pozostać wobecniej obojętnym. Budzi zachwyt igeneruje nienawiść, której próżnoszukać gdziekolwiek indziej.

Nigdy na ziemi nie było spokoju.Zawsze - a było tak od początku -słowo Prawdy budziło sprzeciw.Kamienowano proroków.Wypędzano ich. Wykpiwano izamykano w kazamatach.

Czy coś się zmieniło? Zdarzasię np., że do wysokich urzędówunijnych nie dopuszcza się katolikówtylko dlatego, że są katolikami. Dalej:można mieć pewność, iż w okolicydużych świąt kościelnych jakaśgazeta, czy portal internetowyzamieści tekst oszczerczy, bluźnierczyczy pełen jadu bądź budzącywątpliwości w ludzkich sercach.Dlaczego?

Ewangelia ma w sobie cośtakiego, co głęboko porusza.Wpisana jest w niej nieuchronność.To jest ów biblijny ogień. To ogień,który oczyszcza duszę. Wytapia zniej to wszystko, co jest brudne iniepotrzebne. Tu nie ma miejsca iczasu na półprawdy, głaskanie iobietnice, "że jakoś tam będzie". Tosól, która straciłaswój smak, nadajesię na wyrzucenie i podeptanie. O tochodzi?

Jezus za to, że nie godził się nato, poniósł okrutną śmierć. Aleprzecież nie była ona finałem życia. Idziś niesie ogień. Nie bój się go. Niepozwól się zastraszyć. To nic, żeusadzą cię na ostatnim miejscu w"towarzystwie". Czas pokaże, kto miałrację...

W ukryciu patronuje stolicyPo wielkim modlitewnym zrywie

sierpnia 1920 r., na skutek wspomnianychuwarunkowań politycznych Patronka Stolicyzostała zapomniana.

Ufundowane przez polskie kobietywotum dziękczynne przeznaczone dla MatkiBożej za uratowanie stolicy i Polski odokupacji bolszewickiej - złote berło i jabłko,zostało przekazane na Jasną Górę.Patronka Warszawy - Matka Łaskawa niedoczekała się od magistratu miasta i swojegoludu oficjalnego dowodu wdzięczności,dowodu pamięci. Propaganda władzysanacyjnej udowadniała, że żadnego cudu,

objawienia się Matki Bożej w Ossowie nie było, bo być nie mogło. Zwyciężyłbolszewików swoim geniuszem militarnym Józef Piłsudski! Sam zaś Marszałekw słowach skierowanych do ks. kard. A. Kakowskiego powiedział: "Eminencjo,ja sam nie wiem, jak myśmy tę wojnę wygrali" (sic!).

Mijają lata - zapomniana Matka Łaskawa na Świętojańskiej w ukryciupatronuje stolicy. O tym patronacie wiedzą tylko czciciele staromiejskiejMadonny. Władysław z Gielniowa, drugi patron stolicy, staje sie powoli wświadomości warszawiaków głównym patronem miasta, co zresztą trwa podziś dzień.

Wybucha druga wojna światowa. Mimo że miasto ma swoją Patronkę iwierną Opiekunkę, jednak w ferworze walk, konspiracji, koszmarze okupacjilud Warszawy nie pamięta o tym, nie szuka u swej Patronki pomocy. Niktoficjalnie nie powierza Matce Bożej Łaskawej wojennych losów stolicy.Okupowana Warszawa wierzy w swój spryt, waleczność, ufność pokłada wfilipinkach, butelkach z benzyną, niezawodnym orężu. TARCZA i OBRONAludu warszawskiego, sprawdzona w ciężkich chwilach stolicy, MatkaNajłaskawsza, wierna Przyjaciółka warszawian nie jest wzywana. Indywidualnamodlitwa grupki wiernych na Świętojańskiej to wszystko. O ile w 1920 rokucałe miasto chroniło się pod płaszcz łaskawej opieki swej Patronki, o tyle w1939 i 1944 roku o Matce Bożej nie pamiętano czy też nie chciano pamiętać,nie wzywano jej skutecznej opieki nad miastem. Nie zawierzono Tarczy iObronie ludu warszawskiego losów stolicy i jej mieszkańców, co gorsza - niepamiętano o zawierzeniu Powstania Warszawskiego.

Maria Okońka w swoich wspomnieniach pisze o powszechnej w czasietrwania powstania modlitwie maryjnej. Matce Bożej powierzano sięindywidualnie, ufano, ale zabrakło najważniejszego OFICJALNEGOzawierzenia przez dowództwo Armii Krajowej losów powstania Matce BożejŁaskawej, od 292 lat patronującej stolicy.

Uważam, że nadszedł czas, aby zwrócić uwagę opinii publicznej na tenfakt i jego tragiczne skutki. Zaniedbanie to jest tym dziwniejsze, że Polskaod wieków jest Maryjna, a dowody opieki Matki Bożej nad naszym Narodemi Ojczyzną, poczynając od obrony Częstochowy, a na Cudzie 1920 rokukończąc, są tak oczywiste i niosące ufność w Jej niezawodną nieustającąpomoc.

Konsekwencją braku zawierzenia losów stolicy tej od wiekówniezawodnej Tarczy i Obronie - Matce Łaskawej, była totalna klęska PowstaniaWarszawskiego, wykrwawienie Narodu, śmierć najwartościowszych synówtego miasta i w konsekwencji całkowite zburzenie i spalenie stolicy Polski.

Cóż, również i teraz historia się powtarza. Władze Warszawy usiłująsobie radzić bez pomocy i wsparcia jej Patronki. W każdym urzędzie miejskimkróluje komputer wraz z wizerunkiem syrenki - herbem stolicy. Patronka miastanie została zaproszona do współrządów.

Fragment książki "Matka Boża Łaskawa w Bitwie Warszawskiej"ks. dr Jozef Maria Bartnik SJ

Powo³anie 23

25 sierpnia 2019XXI Niedziela


Raz ktoś Go zapytał: "Panie,czy tylko nieliczni będązbawieni?" On rzekł do nich:"Usiłujcie wejść przez ciasnedrzwi; gdyż wielu, powiadamwam, będzie chciało wejść, a niebędą mogli.

Św. Łukasz przywołuje dzisiaj bardzo ważnepytanie: Kto może osiągnąć zbawienie? I mówi o

warunkach, trudnościach i przeszkodach w drodze dokrólestwa Bożego.

"Panie - pyta ktoś z tłumu - czy tylko nieliczni będą zbawieni?" Ktodostanie się do nieba, a kto do piekła? Jak żyć - tu na ziemi - by zostaćzbawionym, a nie potępionym?

Dawniej ludzie chętnie pytali o sprawy ostateczne: o niebo, czyściec,piekło, o sąd szczegółowy (indywidualny), sąd ostateczny, zbawienie,potępienie... Dzisiaj dla wielu jest to zupełnie obojętne! Żyją "z dnia nadzień", "od przypadku do przypadku", jak bezbożnicy, którzy zaprzeczająistnieniu Boga i Jego królestwa w niebie. Różne odmiany ateizmu wahająsię między pełną tolerancji obojętnością, a wojującym odrzuceniem Boga.Może potrzeba więc znowu pytać: "Panie, czy tylko nieliczni będązbawieni?". Bo dziś coraz więcej ludzi żyje tak, jakby Boga w ogóle niebyło, jakby nie wierzyli, że po śmierci wszystkich czeka sąd, a potemostateczna decyzje: niebo (czyściec) lub piekło.

Każda niedzielna Eucharystia to pytanie o życie wieczne: szczęścielub "płacz i zgrzytanie zębów". To cenne spotkanie z Jezusem,zmierzającym do niebieskiego Jeruzalem, to zaproszenie do rozmowy osprawach ostatecznych.

Jezus, odpowiadając na pytanie dotyczące czasów ostatecznych,przywołuje scenę z codziennego życia. Opowiada o gospodarzu, któregoodwiedzają różni pielgrzymi. Jego dom jest gościnny i otwarty dlawszystkich, lecz nadchodzi czas, kiedy trzeba zamknąć drzwi. Słyszymywówczas sentencję: "Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi, bo wielu, mówięwam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli..." (13, 24).

W Palestynie znane były dwojakiego rodzaju wejścia: obronne,szerokie bramy miejskie (gr. pyle) i wąskie, ciasne drzwi domówmieszalnych (gr. tyra). W paralelnym tekście z Mt 7, 13 słyszymy o"szerokiej bramie prowadzącej do miasta" i wezwanie, by wchodzić przez"ciasną bramę". Łukasz pisze o drzwiach domu, w którym gospodarzprzygotowuje ucztę. Ciasne drzwi są symbolem życiowego egzaminu, którykażdy musi złożyć. Kto zda pozytywnie - przejdzie przez bramę i zasiądziedo stołu, a kto nie zda, usłyszy ostre słowa gospodarza: "Nie wiem, skądjesteście. Odejdźcie ode mnie wszyscy, którzy dopuszczacie sięniesprawiedliwości" (13, 27).

Patrystyczna interpretacja "ciasnych drzwi" łączy się z wybieraniemw życiu tego, co istotne. Gospodarz jest zdecydowany i przekonuje, żesą dwie drogi, dwie możliwości wyboru: dobra lub zła; niebo (czyściec)lub piekło.

Nie pytaj zatem: kiedy? ile? jak? - ale pytaj: czy - tu i teraz - jesteśświadkiem Jezusa? Czy jesteś Mu wierny, potrafisz się do Niego przyznaćprzed ludźmi? Czy zdałeś egzamin z życia? Czy jesteś gotowy naspotkanie z Ojcem?

Tak, nie jest łatwo wejść przez wąskie drzwi, przepchać nić przezucho igielne, być wierzącym i praktykującym katolikiem - świadkiem wiary- zaangażowanym uczniem Jezusa.

Drzwi [do nieba] są otwarte, ale ciasne. Wejście jest możliwe, alewymaga trudu, wysiłku, przestrzegania przykazań Bożych i kościelnych,a nade wszystko przykazania miłości. Trzeba stawiać sobie wymagania.

Nie poprzestawajcie na minimum; na tym, co konieczne (minimum),stawiajcie sobie większe wymagania, walczcie jak sportowcy na arenie,bo czeka was wspaniała nagroda - niebo, zbawienie, Ojciec. Perspektywakońca czasów jest niezwykle piękna: Przyjdą ze wschodu i zachodu, z

Wielu ludzi odrzuciło dziś bądźzakwestionowało istnienie piekła,umiejscawiając fakt jego istnienia wświecie bajek. Jezus jednak wyraźnieprzypomina, że ono istnieje. Bardzotrafnie wyraża istotę cierpienia,którym jest ono wypełnione: "Tambędzie płacz i zgrzytanie zębów, gdyujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba,i wszystkich proroków w królestwieBożym, a siebie samych preczwyrzuconych". Będziecie okrutniecierpieć, bo ujrzycie Tego, któregospotykaliście na waszych ulicach,jadaliście z Nim, do którego przybędąludy "ze wschodu i zachodu, zpółnocy i południa". Wyście Gozlekceważyli, zelżyli, wyśmiali. Niechcieliście Go słuchać. Zobaczycie,że szczęście było na wyciągnięcieręki, lecz wy wybraliście swojąobłędną taktykę życia - waszakoncepcja szczęścia byławiarygodniejsza. Milsze wam byłyszerokie drzwi niż ciasna brama. Innito pojęli i wygrali - wy skazaliście sięna wieczne potępienie...

Nie dziwi zatem ton radykalizmuw jakim Jezus mówi o koniecznościtrwania przy Nim. To zmaganie się ożycie. Nie ma alternatywy, ponieważkażda droga, która wyklucza Bożąmiłość, opiera się naniesprawiedliwości i pogardzie dlaczłowieka, prowadzi ku śmierci. Jestpoddaniem się jej prawom. To jestowa ewangeliczna szeroka brama.Niestety, bardzo przy niej tłoczno.

25 sierpnia 2019, XXI Niedziela Zwykła, Z EWANGELII Łk 13

24 Powo³anie

26 sierpnia 2019Uroczystoœæ

MB CzêstochowskiejZ EWANGELII £k 12

Każdy człowiek stawianajpierw dobre wino, a gdy sięnapiją, wówczas gorsze. Tyzachowałeś dobre wino aż do tejpory. Taki to początek znakówuczynił Jezus w Kanie Galilejskiej.

„Ty zachowa-łeś dobre winoaż do tej pory".

Jest wnas coś takie-go, że nap o c z ą t k udajemy bliźnimcoś bardzod o b r e g o .N a t o m i a s tp o t e m

mówimy sobie: "co się będę starał, itak nikt nie zauważy", dam cośznacznie gorszego. Przestajemy sięstarać, bo i tak nikt tego nie zauważy.

Czymś bardzo pięknym jestcałkowicie odwrotna sytuacja zdzisiejszej Ewangelii. A jednakstarosta weselny zauważył. Warto sięstarać za każdym razem nawet wtedy,kiedy nikt tego nie zauważyć i niedocenić. Czymś bardzo pięknym jestw naszej nieraz szarej codziennościdawanie z siebie wszystkiego,szczególnie wtedy, kiedy nikt nie widzi.Dbanie o szczegóły tam, gdzie niktnie zagląda, np. przy sprzątaniupokoju umyć podłogę także podłóżkiem czy w takim miejscu gdzieprzecież i tak nikt nigdy nie będziemi szperał i patrzył. To jest po prostudla mnie samego ważne: dbać oszczegóły, być czujnym, wiernym,uważnym, wrażliwym...

Każdy z nas musi samzastanowić się nad swoim życiem iodpowiedzieć sobie na parę pytań:

Dlaczego w niektórychsytuacjach daje z siebie więcej, a wniektórych mniej?

Czy motywacją jest dla mnie to,aby ktoś mnie chwalił i podziwiał?

W czym Maryja jest dla mniewzorem do naśladowania?

Przygotowanie się do EucharystiiZapraszam do ławek i będziemy się uczyć. Chcemy

się zająć Eucharystią. Przejdźmy przez Eucharystię, przezliturgię, przez to jak ją przeżywać, co się dzieje, jakie sąznaki, co one oznaczają, skąd się wzięły. Zacząć potrzebaod tego wszystkiego, co przed Mszą. Najważniejsze,najpiękniejsze jest to, że mamy spotkać Pana Jezusa.

Potrzeba sobie zadać pytanie czy i jak sięprzygotowujesz, czy to jest pewien proces. Jeżeli ktoś ma swoje własnesposoby przygotowania, to jak najbardziej też mają zastosowanie. Musimypamiętać o pewnych rzeczach, tych koniecznych.

Istnieje przygotowanie nazywane przygotowaniem dalszym. Taknaprawdę to jest czyste serce jeżeli jest to możliwe w danym momencie, anajlepiej zawsze przyjść z sercem wolnym od jakiegokolwiek grzechuciężkiego. Tak naprawdę to najważniejsze przygotowania to spowiedź przedEucharystią, jeżeli potrzeba. Pamiętajmy, że to są dwa osobne sakramenty.Spowiedź święta powinna być poza Eucharystią.

Jeżeli chcesz się przygotować do Eucharystii dobrze, to spróbuj jąumiejscowić w swoim dniu, zaplanować dokładnie kiedy i gdzie, nie wśródczynności, może się wydarzy. Dla chrześcijanina, szczególnie kiedy chodzio Eucharystię niedzielną, ma to być najważniejsze wydarzenie tygodnia, dlakażdego kto kocha Pana Jezusa, kto kocha Pana Boga, kto chce budowaćbliskość.

Kolejna sprawa to przychodzenie nie na ostatnią chwilę, pozasytuacjami losowymi. Zawsze powinno się być wcześniej przed Mszą świętą.Oczywiście jeżeli się nie da, to Pan Jezus cię kocha i bardzo się cieszy, żeprzyszedłeś, nawet gdybyś wpadł na ostatnie sekundy na Mszę świętą, onbędzie się cieszył, że jesteś. Ale jeżeli możesz, to kilkanaście minut wcześniej,daj sobie czas na to, żeby się przygotować. Jeżeli nawet przed Mszą odbywasię piękny śpiew, odmawiany jest różaniec, to kilka minut przed samą Msząpowinno wszystko zamilknąć, aby wyciszyć serce i otworzyć je na Pana.

Kolejne przygotowanie nazywa się postem eucharystycznym. Kiedyśchrześcijanie mieli taką zasadę, że pościli od rana. Dzisiaj przyjęto taką, żenależy godzinę przed przyjęciem Komunii świętej zachować wstrzemięźliwośćod pokarmów i napojów poza wodą i lekami. Ciało ma być puste. Przyjmijmy,że ta godzina to nie jest za długi czas, więc przed tym postem nie objadajmysię, żeby to serce i ciało przygotować do czegoś tak wspaniałego.

Kolejną rzeczą, którą warto przemyśleć, jest to, jakie miejsce zajmiesz.Nie musi być to pierwszy rząd, żeby mnie widzieli, czy ostatni, żeby sięschować, bo ja tego potrzebuję. To wtedy jest skupianie się na sobie. Miejscepowinno być takie, aby w liturgii uczestniczył nie tylko zmysł słuchu, ale iwzroku. Miejmy ołtarz i wszystko, co się na nim dzieje w zasięgu wzroku.

Warto zanim pójdziesz, jeszcze w domu albo właśnie w ciągu tychkilkunastu minut przed Eucharystią, zapoznać się z czytaniami, przeczytaćjakie są czytania, jaka jest Ewangelia, jaki jest psalm i trochę się nimi pomodlić.Nawet gdyby potem na mszy zdarzyło się nam rozproszenie, to słowo mamyjuż w sercu.

Tekst o przygotowaniu do Eucharystii który pochodzi z serii Elementarzo. Adama Szustaka - Langustanapalmie. CDN. przygotowała Beata Jaracz

północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym (...). Ostatnibędą pierwszymi

Kto przyjmie wymagania Ewangelii, zasiądzie do stołu, nie tylko tegoeucharystycznego, ale i tego w królestwie Boga - w niebie.

Zapytajmy zatem: Czy jesteśmy świadkami Jezusa "tu i teraz"?Czy jesteśmy Mu wierni i potrafimy się do Niego przyznać przed

ludźmi? Czy pytamy o sprawy ostateczne - o życie wieczne?Kard. C.M. Martini

Powo³anie 25

Tegoroczne, letnie upały dają znać o sobie,powodując znużenie, zmęczenie i ogólne osłabienieorganizmu. Nie mniej życie toczy się szybko iwielowątkowo. Nie ma miejsca na pustkę czyodpuszczenie sobie poprzez nic nie robienie. Ciąglemusimy aktywnie uczestniczyć na wszelkich polach, abyodpowiednio zadbać tak o siebie, swoją rodzinę, jak io to, co nas otacza.

Widzimy jak wrogie naszej chrześcijańskiejcywilizacji środowiska coraz odważniej i w sposóbbezczelny próbują zniekształcać naszą rzeczywistość,różnego rodzaju "paradami", marszami i wystąpieniami.Ma to na celu osiągnięcie społecznej akceptacji ludzipromujących - nie do przyjęcia dla większości Polaków- różnego rodzaju wynaturzeń w sferze moralnej iobyczajowej.

Walka cywilizacyjna z obszarów zachodniejEuropy przenosi się do naszego kraju, zakłócając życiePolakom. Nie możemy tego zaakceptować, ale musimydać odpór i powiedzieć kategoryczne nie dla tegorodzaju zachowań.

Przyjmowany z zadowoleniem przez Polakówsposób sprawowania władzy w Polsce, powodującyszybki dynamiczny rozwój, przez co znacząco wzrastapodmiotowość naszego kraju, nie jest na rękę wielumiędzynarodowym lewicowym i liberalnymorganizacjom, a także niektórym krajom. Próbują zatemrozbić jedność duchową i patriotyczną Polaków, aby wten sposób osłabić nasz kraj.

Kult rzekomej równości, wolności przekonań,zachowań i obyczajów jest promowany już od dawna,a w zasadzie od pamiętnych słów Jerzego Owsiaka"róbta co chceta", co oznacza, nie istnieją żadne ramyprzyzwoitości zachowań, każdy ma być wolny i robićco chce. Dzięki liberalnym mediom takie wzorcezachowań promowano przez całe lata, a obecniepo utracie władzy przez koalicję PO-PSL izawarciu nowego sojuszu z wszelkiej maściugrupowaniami lewicowymi, działania teznacząco się zdynamizowały.

Uznano bowiem że jedyną szansązdobycia władzy po niepowodzeniachzwiązanych z walką o interesysędziów i rzekomy brakpraworządności w Polsce, jestrozpętanie wojny ideologicznej znajwiększym uderzeniem w kościółkatolicki. Próbuje się zohydzić całąinstytucję kościoła katolickiegopoprzez przypisanie duchownymcałej winy za problem bardzoobecnie nagłaśnianegomolestowania seksualnego. Te

niegodne zachowania dotyczą w jakiejś mierzekościoła, ale jest to kropla w morzu w stosunku docałego problemu. Jest bardzo wiele środowisk, wktórych dochodziło i dochodzi do tak przykrychzdarzeń, ale o nich się nie mówi, bo głównym celemjest podważenie wiarygodności kościoła i kapłanów.Cel jest jeden, rozbicie społeczeństwa, likwidacjaautorytetów moralnych, wzorców postępowania isposobu funkcjonowania polskiej rodziny.

Na szczęście Polacy to mądry i rozsądny naród iw zdecydowanej większości odrzucają taką narrację,broniąc tych wartości, które uformowały nasząeuropejską cywilizację, tj."BÓG, HONOR , OJCZYZNA".Dostrzegli te zagrożenia i w wyborach do ParlamentuEuropejskiego dali odpór zjednoczonym siłom zła,popierając obóz patriotyczny, odpowiedzialny za Polskęi Polaków. Zło jest jednak głośne i natrętne, dlategonależy się spodziewać jeszcze bardziej zajadliwejpropagandy ze strony wrogów Polski zohydzającychnasze wartości, jako rzekomo zaściankowe, zabobonnei nieeuropejskie. Nastąpi zapewne zdecydowany atakna kandydatów obozu patriotycznego w kampaniiwyborczej do sejmu i senatu, zarzucając imniekompetencję, łamanie prawa, w tym swobódobywatelskich. Wszystko to jest stek kłamstw, fałszu iobłudy, ale obliczone, że przyniesie im oczekiwaneskutki w walce o wyborców.

Żadne profity, synekury i obietnice innego,lepszego życia niż życie oparte o prawo Boże nieuszczęśliwią człowieka i nie uczynią go lepszym,bardziej wolnym. Całkowita wolność może doprowadzićdo zniewolenia człowieka, o czym uczył Święty JanPaweł II. Taka jest prawda i prawda zawsze się obronimimo nawet chwilowej dominacji zła. Prawdą na życiejest zdrowy duchowo człowiek, kobieta i mężczyzna,zdrowa rodzina składająca się z mamy i tatywychowujących swoje potomstwo według przykazańkościoła katolickiego. Musimy zatem robić swoje,kierując się maksymą wyrażoną przez wybitnegoczłowieka wolności i sprawiedliwości, jakim był

Błogosławiony Ksiądz Jerzy Popiełuszko: "złodobrem zwyciężaj". Tylko bowiem dobrym

przykładem i stanowczością w obronieprawdy obronimy się przed machinązła.

Korzystając z wakacyjnegowypoczynku, nie zbaczajmy z tejdrogi bez względu na spotykaneokoliczności czyuwarunkowania. Postępujmyzawsze w prawdzie i brońmy tychwartości, które nas uformowałydo życia godnego i uczciwego.

Na ten cały wakacyjnyczas wszystkich serdeczniepozdrawiam i życzę dużopomyślności i tej niezbędnejczujności.

Andrzej Krężałek

26 Powo³anie

Trudnepytania dr Marian Kaszowski

Teologia Kościoław pytaniach i odpowiedziach

KOŚCIÓŁ

KOMUNIA ŒWIÊTA

?.

Sakrament jednościPod postaciami chleba i wina obecny jest Chrystus

jako człowiek i jako Bóg. Kto przystępuje do Komuniiśw., ten zbliża się do Zbawiciela, zostaje z Nimzjednoczony i otrzymuje wiele łask. Przez Komunięśw. dokonuje się też zjednoczenie z całym Kościołem.

Pyt: Dlaczego Eucharystię można nazwaćsakramentem jedności? J 15,1-11

Odp: Przystępując do Komunii św., jednoczymy się zChrystusem. On powiedział: "Kto spożywa moje Ciało i Krewmoją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim" (J 6,56). Przez Komunięśw. jednoczymy się także z całym Kościołem. Eucharystiajest sakramentem budującym jedność Kościoła -Mistycznego Ciała Chrystusa. Już przez chrzest zostaliśmyzespoleni w jedno Ciało, przez Komunię św. jednak tajedność jeszcze bardziej się pogłębia. Zwraca na to uwagęśw. Paweł mówiąc: "Kielich błogosławieństwa, którybłogosławimy, czyż nie jest udziałem we Krwi Chrystusa?Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w CieleChrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni,tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tegosamego chleba" (1 Kor 10,16-17). Przystępując do Komuniiśw. łączymy się także ze zbawionymi, oglądającymi Bogatwarzą w twarz, oraz z duszami w czyśćcu, które także trwająw jakiejś jedności z Chrystusem. Przez Komunię św. zatemjednoczymy się z Chrystusem, budujemy wspólnotęKościoła, a równocześnie pomagamy zmarłymprzechodzącym oczyszczenie czyśćcowe.

Pyt: Co znaczy, że Eucharystia jest pokarmem dladuszy? J 6,33-35

Odp: Zwykły chleb podtrzymuje nasze życie naturalne,chleb eucharystyczny natomiast - życie Boże, któreotrzymaliśmy w sakramencie chrztu. Spotkanie zChrystusem w Komunii św. powoduje wzrost tego życia, jegorozkwit. Jezus zapewnia: "Kto Mnie spożywa, będzie żył przezeMnie" (J 6,57). Kto zaprzestałby jeść pokarm naturalny, musiumrzeć. Podobnie niespożywanie Ciała Chrystusa powodujeosłabienie lub zanik życia Bożego w nas. "Zaprawdę,zaprawdę powiadam wam - mówi Jezus - jeżeli nie będzieciespożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili KrwiJego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6,53). Jednoczącnas ze sobą w Komunii św. Chrystus umacnia naszą wiaręi rozpala miłość. Dlatego też powinniśmy przystępować jaknajczęściej do Stołu Pańskiego, w każdą niedzielę, a nawetcodziennie.

Pyt: Co zapewnia Komunia św. ciału człowieka?Odp: Eucharystia jest zaczątkiem przyszłego

zmartwychwstania ciał. Chrystus zapewnia nas: "Ktospożywa moje Ciało i pije moją Krew ma życie wieczne, a Ja

go wskrzeszę w dniu ostatecznym" (J 6,54). W Komunii św.jednoczymy się z Jezusem zmartwychwstałym, który w dniuostatecznym przywróci nasze ciało do życia mocą DuchaŚwiętego. Zmartwychwstanie zbawionych będzie pełnymudziałem w chwale Jezusa Chrystusa, w Jegozmartwychwstaniu.

Pyt: Co stanowi przeszkodę w przystępowaniu doKomunii św.? 1 Kor 11,26-31

Odp: Przystępując do Komunii św. powinniśmy wierzyć,że jest to spotkanie z kochającym Jezusem, Bogiem iczłowiekiem, oraz posiadać w sobie życie Boże, czyli łaskęuświęcającą. Dlatego też spożywać Ciało Pańskie może tylkoczłowiek ochrzczony, który nie jest w stanie grzechuśmiertelnego. Kto ma całkowitą pewność, że dopuścił siętakiego grzechu, powinien najpierw spotkać się z miłosiernymZbawicielem w sakramencie pojednania. W pewnych jednakokolicznościach można przystąpić do Komunii św. pomimopewności popełnienia grzechu ciężkiego, o ile się szczerzeżałuje. Ma to miejsce wtedy, gdy przyjęcie Komunii św. byłobybardzo pożądane, np. ktoś jest na pogrzebie bliskiej osoby,a nie ma okazji do wyspowiadania się albo byłoby towyjątkowo trudne, np. spowiada tylko znajomy kapłan i ztego względu wyznanie grzechów byłoby zbytkompromitujące dla kogoś. W takich wypadkach należywzbudzić szczery, wypływający z miłości do Boga żal,połączony z pragnieniem przystąpienia do sakramentupojednania przy najbliższej okazji. Kto żałuje z miłości doBoga i pragnie się wyspowiadać w najbliższym czasie, tendostępuje przebaczenia grzechów i nie przystępuje doKomunii św. w sposób świętokradzki.

Kto robiąc rachunek sumienia, nie umie określić, czydopuścił się grzechu ciężkiego, czy też lekkiego, ten możeprzystąpić do Komunii św. Powinien jednak szczerze żałowaćza wszystkie swoje przewiny i starać się w jakiś sposóbwynagrodzić Bogu i ludziom za wyrządzone zło, np. przezmodlitwę, udzielenie pomocy itp. Zawsze też powinniśmyprzystępować do Komunii św. w poczuciu wielkiejniegodności, gdyż zbliżamy się do największej Świętości.Równocześnie też mamy zbliżać się do Jezusa z ogromnąradością i wdzięcznością, że pomimo naszych grzechów niepogardził nami, podobnie jak i nie wzgardził grzesznikami icelnikami, z którymi zasiadał do wspólnego stołu za czasówswojego ziemskiego życia (por. Mt 9,10-13; Łk 19,1-10).Przystępując do Komunii św., powinniśmy strzec się rutynyi nigdy nie traktować spotkania z Boskim Gościem jakoprzykrego obowiązku. Miłość do Chrystusa oraz pragnienie,aby nas umocnił w naszej słabości i uświęcił, ma byćmotywem spotykania się z Nim.

Pyt: Na czym polega komunia św. duchowa?Odp: Kto wierzy i kocha, ten jest zjednoczony z

Chrystusem (por. Ef 3,17; J 14,23), znajduje się w duchowejjedności, czyli "komunii", z Nim. Komunia bowiem znaczy -jedność. Wszystko, co pogłębia wiarę i miłość, umacniarównocześnie jedność z Chrystusem, np. modlitwa. Taduchowa jedność z Chrystusem i Jego Mistycznym Ciałem,Kościołem, oparta na wierze i miłości, pogłębia się przezprzystępowanie do Komunii św. Jeśli ktoś nie może przystąpićdo Stołu Pańskiego, bo np. przebywa w więzieniu, a gorącopragnie przyjąć Ciało Chrystusa, jego pragnienie jako wyraz

Powo³anie 27

wiary i miłości do Jezusa przyczynia się do pogłębienia duchowej jedności z Nim oraz z Jego Kościołem. Nie należy jednakrezygnować z przyjmowania Chrystusa w Eucharystii, kiedy nie ma do tego przeszkód.

Pyt: Co sądzić o twierdzeniu, że lepiej pomodlić się spokojnie w domu lub na "łonie przyrody" niż na Mszy św.w zatłoczonym kościele? Mt 18,19-20

Odp: Dla wielu osób "normalna" Msza św. - to przyjście do kościoła bez przystąpienia do Komunii św. PrzyjmowanieNajświętszego Sakramentu traktują oni jako coś wyjątkowego, coś "od wielkiego święta". Wskutek niedocenianiaprzystępowania do Komunii św.. Mszę św. rozumie się jedynie jako "pomodlenie się, pośpiewanie oraz wysłuchanie kazania".Tymczasem uczestnictwo we Mszy św. to coś więcej niż "pomodlenie się". Polega ono za złożeniu siebie w ofierze wraz zChrystusem oraz na zjednoczeniu z Nim przez Komunię św. Zjednoczenia eucharystycznego z Jezusem i Jego Kościołemnie zastąpi - pożyteczna skądinąd - modlitwa "w samotności" czy na "łonie przyrody". Autentyczne życie chrześcijańskiewymaga nie tylko modlitwy w ciszy, lecz również zjednoczenia ze Zbawicielem przez Komunię św. CDN.

Kobieta i ksiądz c.d.Kobiety, szczególnie te młodsze i w tzw. sile wieku,

nie powinny nigdy zapominać kim jest kapłan i jaka jestjego sytuacja duchowa, ale i społeczna. Powinny zatemw kontaktach z nim zastosować te wszystkie nakazaneprzez savoir vivre procedury, jakie powinny byćpodejmowane przez kobiety w odniesieniu do żonatychmężczyzn i to takich, którzy mają zazdrosne i podejrzliweżony (w tym wypadku odpowiednikiem takiej żony sąparafianie czy po prostu ludzie świeccy, w tym równieżci, których nazywa się antyklerykałami).

Podręczniki savoir vivre podają, że ludzie stojącylub siedzący obok siebie powinni pamiętać o tym, żeodległość pomiędzy nimi jest czymś ważnym, że może tobyć dystans intymny lub dystans towarzyski. Kobietaspotykająca się z księdzem np. w sprawach parafii,przebywająca w jego towarzystwie nie powinna nigdydopuszczać do tego, by zbliżyć się do księdza w takisposób, by był to dystans intymny, czyli powinna byćzawsze w odległości od niego przynajmniej 1 m.

Kobiety spotykające się z księżmi w sprawachparafialnych czy służbowych powinny też byćodpowiednio ubrane, według formuły "zero seksu".

Powinny podczas spotkania z księdzempowstrzymać się od wszelkich odruchów będącychoznaką kokieterii.

Nie powinny również stawiać księdza w niezręcznejsytuacji doprowadzając do spotkania "sam na sam" lubw miejscu publicznym, w którym mogłoby to wyglądaćdwuznacznie, np. w kawiarni.

Relacja kobieta - ksiądz pojawia się nie tylko wzwiązku ze sprawami parafialnymi czy służbowymi.Pojawia się ona przecież także we wspólnotachparafialnych, na rekolekcjach, różnego typupielgrzymkach, w tym szczególnie pieszych, jak równieżw życiu towarzyskim.

We wszystkich tych sytuacjach, w których kontaktkobiety z księdzem jest dłuższy i często bliższy, kobietapowinna wzmóc swoją czujność i szczególniedrobiazgowo przestrzegać norm savoir vivre traktująckapłana tak jak swojego zwierzchnika w pracy

-utrzymując dystans we wszystkich płaszczyznachi w żaden sposób się nie spoufalając.

jest to poważny problem. Szczególnie młodekobiety ciągną do, szczególnie młodych, kapłanów ,jakdo miodu", potrafią ich kokietować i wdzięczyć się donich, wręcz próbują z nimi, świadomie lub częściej nie,flirtować.

Na pielgrzymkach pieszych wokół młodych księżytworzą się wianuszki młodych kobiet. Takie stadko potrafinie opuszczać księdza ani na chwilę, wciąż szczebiotać iprzymilać się. Starsi księża na wieczornych odprawachpielgrzymkowych często przypominają młodym księżom,by nie dopuszczali do tworzenia się takich "haremików".Młodzi księża są tu w trudnej sytuacji. Nie chcą przecieżżadnych dwuznaczności. Nie chcą jednak też nikomusprawić przykrości. Nie potrafią często, ze względu naswój wiek, utrzymać, wręcz na siłę, odpowiedniegodystansu, gdy jest on "brutalnie" skracany przez młodekobiety.

Tak więc w takich sytuacjach duża odpowiedzialnośćciąży na kobietach i powinny tu nie zapominać nigdy owskazaniach savoir vivre.

Kwestia relacji kobieta - ksiądz to nie tylko kwestiaopinii publicznej, zgorszenia. Są i inne aspekty tegoproblemu.

Zwraca na nie uwagę Mario Delpini w swojej książcept. "Wielebny co za maniery". Swoje rozważania na tentemat adresuje do księży, ale będą one również bardzointeresujące dla świeckich.

Pisze więc między innymi:"Opieka duchowa nad kobietami wymaga też

ostrożności i stanowczości. Istotnie, należy baczyć naosoby, które usiłują zawładnąć księdzem kierując siępewną zazdrością, jakby był substytutem męża (któregomoże nie udało się im znaleźć), oraz na te, którezachowują się w sprawach kościelnych w sposóbzrzędliwy i autorytarny. (... ) Współpraca z kobietami iprowadzenie ich na drodze wiary wymaga właściwejosobom dojrzałym mądrości, której Duch Święty możeoczywiście udzielić i młodym. Z pewnością nie nadajesię do tego taki młody ksiądz, który zwraca większą uwagęna westchnienia młodych kobiet aniżeli na ich pragnienieEwangelii, na którym większe wrażenie wywierapociągająca młodość niż zasmucająca pospolitość, którynie dostrzega, że podczas, gdy on mówi o wzniosłych

28 Powo³anie

duchowych intuicjach i przytacza teksty czarujące jakpoezja, młoda kobieta pozostaje urzeczonapromieniowaniem jego oczu, zachwyca się jego głosem,uśmiecha się dwuznacznie i prosi, by mogła znowu przyjśći pozostać, jak można najdłużej".

W tym kontekście pojawia się wielkieniebezpieczeństwo, może otworzyć się furtka, za którąjest już tylko grzech ciężki będący, należy to sobie dobrzeuświadomić, grzechem przerażającym.

Pisze o tym wprost Mario Delphi i:"Bywają też kobiety, które zakochują się w księżach.

Nie zawsze ksiądz daje powody do tej eksplozji emocji iuczuć, podobnej bardziej do namiętności i skłonnościku rzeczom zakazanym. A jednak jakaż to naiwność!Euforia chwili, przystanie na współczesne obyczaje,pobłażliwość będąca raczej powierzchownością niż

wolnością, powodują pomylenie języków: gesty,spojrzenia, wspomnienia rozumiane od dawna jako gestuprzejmości, mogą zostać zbyt łatwo zrozumiane jakoprzejaw szczególnego zainteresowania, wezwanie doprzyjaźni, zachęta do pokuszenia. Ze zdumieniemstwierdzam jak niewiele wystarczy żeby oczarować iwciągnąć w tak często powikłane historie mężczyznę,księdza, który ma za sobą długą drogę duchową, częsterozmyślanie nad swoim powołaniem, który podjąłostateczną decyzję, przyzwyczaił się do refleksji i nauczył,jak rozróżniać dobro od zła, nazywać namiętności poimieniu i dostrzegać smutek grzechu".

Podsumowując. Kobiety, szczególnie młode,powinny zatem, i to jest również ich bezwzględnyobowiązek moralny, nie zapominać nigdy o nakazachsavoir vivre, gdy przebywają w towarzystwie księży.CDN.

Działalność papieży w XI wieku-cd.Jan XIX - urodzony w Rzymie, około

975r., zmarł w Rzymie, 20 października1032r. - papież w okresie od 19 kwietnia1024r. do 20 października 1032r. Jegoprawdziwe imię to Romanus; był bratem

Benedykta VIII i Alberyka III. Papieżem został dziękipoparciu swoich krewnych - hrabiów Tusculum, którzytraktowali papiestwo jako swoją własność. Był człowiekiemświeckim, dlatego podczas jednego dnia otrzymałwszystkie potrzebne święcenia, co było sprzeczne zprawem kanonicznym. Wysłał do Polski koronę dlaBolesława Chrobrego, czym umożliwił i poparł koronacjępierwszego króla Polski w 1025r.; ponadto utworzyłbiskupstwo w Kruszwicy dla Pomorza i Kujaw. Popierałreformy kluniackie i utrzymywał przyjazne stosunki zOdilonem, opatem Cluny. Jan XIX uporządkował finanseKościoła. Zmarł 20 października 1032r. w Rzymie, apochowano go w Bazylice św. Piotra.

Benedykt IX - urodzony wTusculum, około 1012r., zmarł w klasztorzew Grottaferrata, między 18 września 1055r.a 9 lutego 1056r. - papież w okresie od 21października 1032r. do września 1044r.,ponownie od 10 marca do 1 maja 1045r. iod 8 listopada 1047r. do 17 lipca 1048r.Naprawdę miał na imię Teofilakt; był synemAlberyka III, bratankiem papieży Benedykta

VIII i Jana XIX; pochodził z rodu hrabiów Tusculum. Był tojedyny papież sprawujący swój urząd w trzech odrębnychokresach. Na Stolicy Piotrowej został osadzony przezswojego ojca, Alberyka, który traktował ją jako dziedzictworodzinne i przekupił wyborców. Miał wówczas około 20 lat.W czasie jego pierwszego pontyfikatu prowadził bardzo

rozwiązłe i burzliwe życie osobiste, co zostało źle odebraneprzez Rzymian. Przewodził dwóm lub trzem synodom inadał przywileje wielu kościołom i klasztorom, a takżescentralizował Kurię Rzymską. W wyniku rosnącegoniezadowolenia, w 1044r. wybuchło powstanie przeciwBenedyktowi, które zmusiło go do opuszczenia miasta.Rywalizujący z hrabiami Tusculum ród Krescencjuszywprowadził 20 stycznia 1045r.na Tron Piotrowy biskupaJana z Sabiny. Ponieważ Benedykt nie został oficjalniezłożony z urzędu, Sylwester III jest niekiedy uważany zaantypapieża. Natychmiast po elekcji Sylwestra, BenedyktIX ekskomunikował go jako uzurpatora i 10 marca wygnałgo z Rzymu, samemu zajmując Lateran. Jednak już dwamiesiące później abdykował na rzecz swojego ojcachrzestnego Jana Gracjana - Grzegorza VI. Istnieją różneteorie na temat powodów tej rezygnacji: jedne mówią ochęci zawarcia małżeństwa przez Benedykta, natomiastinne o sprzedaży urzędu papieskiego za tysiąc funtówsrebra. Benedykt wycofał się wówczas do rodzinnegoTusculum. W 1046r. do Rzymu przybył król Henryk III, którychciał zreformować Kościół i otrzymać koronę cesarską -z tego powodu zwołał synod w Sutri (20 grudnia 1046r.), naktórym mieli stawić się wszyscy trzej papieże. JednakBenedykt się na nim nie stawił i z tego powodu zostałoficjalnie zdjęty z urzędu 24 grudnia. Król Henryk III odwołałtakże dwóch pozostałych papieży, przy czym Sylwestermógł pozostać w Rzymie, natomiast Grzegorza kazałwygnać do Kolonii. Na papieża został wtedy wybranySwidger z Bambergu - Klemens, który jednak zmarł 9października 1047r. Po nagłej śmierci Klemensa, Benedyktzostał ponownie wybrany papieżem 8 listopada 1047r., przypomocy entuzjastycznego ludu i łapownictwa. 16 lipca1048r. hrabia Bonifacy z Toksanii niechętniepodporządkował się królowi Henrykowi i usunął przy użyciusiły Benedykta z Tronu Piotrowego, a następnie intronizowałDamazego II. Po abdykacji osiadł w rodzinnym Tusculum,lecz nie zrezygnował z roszczeń do papiestwa i występowałzarówno przeciw Damazemu II, jak i Leonowi IX. W kwietniu1049r. został obłożony ekskomuniką przez synodlaterański, prawdopodobnie wyrok ten został potem przezLeona cofnięty. Do końca swoich dni żył w klasztorze wGrottaferrata nieopodal Rzymu. Od Benedykta IX papieżeposługują się własnym herbem. CDN.

opr. B. Bojda

Powo³anie 2928

DzienniczekCiąg dalszy / 102

Miłosierdzie Bożewysławiać na wieki będę.Wysławiaj, duszo moja,niepojęte miłosierdzie Boże,

wszystko na Jego cześć...s. M. Faustyna od Najświętszego Sakramentu ze

Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej MiłosierdziaKraków, dnia 10 II 1938 Szósty brulionik

Me serce ciągnie, gdzie mój Bóg ukryty, gdzie dzieńi noc pozostaje z nami Białą Hostią spowity.

Kieruje całym światem, obcuje z duszami. Me serceciągnie, gdzie mój Pan się ukrywa, Gdzie Jego miłośćwyniszczona, Lecz serce me czuje, że tu jest woda żywa,To mój Bóg żywy, choć kryje Go zasłona.

10 II 1938. W czasie medytacji dał mi Pan poznaćradości nieba i świętych, którzy się cieszą z naszegoprzyjścia. Kochają Boga jako jedyny przedmiot swejmiłości, ale i nas kochają czule i serdecznie; lecz nawszystkich spływa ta radość z oblicza Bożego, bo Gowidzimy twarzą w twarz. To oblicze jest tak słodkie, żedusza wpada w nowy zachwyt.

Pobudza mnie sam Pan, abym napisała modlitwy ihymny o Jego miłosierdziu, i teuwielbienia cisną mi się na usta.Spostrzegłam, że wchodzą do umysłumojego sformułowane słowa na cześćmiłosierdzia Bożego, toteżpostanowiłam, o ile będzie w mej mocy,przelewać je na papier, czujęprzynaglenie Boże do tego.

Weszła do mnie na chwilę jedna zsióstr, po krótkiej rozmowie oposłuszeństwie odpowiedziała mi: Ach.teraz rozumiem, jak postępowali święci.Dziękuję siostrze, wielkie światło wstąpiłomi do duszy, wiele skorzystałam.

O mój Jezu! To dzieło Twoje, to Tyśprzemówił do tej duszy, bo siostra ta weszła do mniewtenczas, kiedy całkowicie byłam pogrążona w Bogu;akurat w tej chwili opuściło mnie wyższe skupienie. Omój Jezu, wiem o tym, że aby być pożyteczną duszą,trzeba się starać o jak najściślejsze zjednoczenie z Tobą,Miłości wiekuista. Jedno słowo duszy zjednoczonej zBogiem więcej robi dobrego w duszach aniżeli wymownerozprawy i kazania duszy niedoskonałej.

+ Widziałam zdziwienie ojca Andrasza moimpostępowaniem, lecz wszystko na chwałę Bożą. O, wielkajest łaska Twoja, Panie, która duszę dźwiga do wyżyn.Wielka jest wdzięczność moja dla Boga, że mi dałświatłego kapłana - wszak mógłbyś mnie nadalpozostawić w niepewnościach i wahaniach, ale dobroćTwoja zaradziła temu. O mój Jezu, nie jestem w stanie

policzyć dobrodziejstw Twoich...Córko moja, walka trwać będzie do

śmierci, ostatnie tchnienie zakończy ją;zwyciężysz cichością.

13 II 1938. Widziałam jak niechętnie PanJezus szedł do niektórych dusz w Komunii św.

I powtórzył mi te słowa: Idę do niektórych serc, jakobyna powtórną mękę.

Podczas godziny świętej, którą starałam sięodprawić, ujrzałam Jezusa cierpiącego, który mipowiedział te słowa: Córko moja, nie zwracaj tak dużouwagi na samo naczynie łaski, ale więcej na łaskę, którąci podaję, bo naczynie nie zawsze ci się podoba, a iłaski wtenczas szwankują. Chcę cię ustrzec od tego ipragnę, abyś nigdy nie zwracała uwagi na naczynie, wjakim ci przysyłam swoją łaskę, niech cała uwaga twejduszy zwrócona będzie na to, aby jak najwierniejodpowiedzieć łasce mojej.

+ O mój Jezu, jeżeli Ty sam nie ukoisz tęsknotymojej duszy, to nikt jej ani pocieszy, ani ukoi. Każde Twojezbliżenie się do mnie wywołuje w mej duszy nowy zachwytmiłości, ale i nowe konanie; bo pomimo Twych nawet takwyjątkowych zbliżeń się do duszy mojej, jednak kochamCię w oddaleniu i kona me serce w miłości zachwycie,bo jeszcze nie jest to wieczne i całkowite zjednoczenie,chociaż tak często obcujesz ze mną bez żadnej zasłony.Jednak otwierasz przez to w mej duszy i sercu otchłańkochania i pożądania Ciebie, Boże, a ta otchłańbezdenna - pragnienia w całej pełni Boga - na ziemi

wypełniona całkowicie być nie może.Dał mi Pan poznać, jak bardzo

pragnie doskonałości dusz wybranych.Dusze wybrane są w moim ręku

światłami, które rzucam w ciemność światai oświecam go. Jak gwiazdy oświecają noc,tak dusze wybrane oświecają ziemię, aim dusza doskonalsza, tym większeświatło roztacza wokoło siebie i dalejsięga; może być ukryta i nie znana nawetnajbliższym, a jednak jej świętość odbijasię w duszach na najodleglejszychkrańcach świata.

Dziś powiedział mi Pan: Córko, kiedyprzystępujesz do spowiedzi świętej, do

tego źródła miłosierdzia mojego, zawsze spływa na twojąduszę moja krew i woda, która wyszła z serca mojego, iuszlachetnia twą duszę. Za każdym razem, jak sięzbliżasz do spowiedzi świętej, zanurzaj się cała w moimmiłosierdziu z wielką ufnością, abym mógł zlać na duszętwoją hojność swej łaski. Kiedy się zbliżasz do spowiedzi,wiedz o tym, że ja sam w konfensjonale czekam naciebie, zasłaniam się tylko kapłanem, lecz sam działamw duszy. Tu nędza duszy spotyka się z Bogiemmiłosierdzia. Powiedz duszom, że z tego źródłamiłosierdzia dusze czerpią łaski jedynie naczyniemufności. Jeżeli ufność ich będzie wielka, hojności mojejnie ma granic. Strumienie mej łaski zalewają duszepokorne. Pyszni zawsze są w ubóstwie i nędzy, gdyżłaska moja odwraca się od nich do dusz pokornych.CDN.

30 Powo³anie

19.04.2019. Papież przewodniczył nabożeństwu MękiPańskiej w Wielki Piątek. Przed jego rozpoczęciemFranciszek leżał dłuższą chwilę pogrążony w modlitwieprzed głównym ołtarzem.

21.04.2019. Podczas Liturgii Wigilii Paschalnej papieżFranciszek przypomniał o tym, że Wielkanoc to świętousuwania kamieni. Bóg usuwa najtwardsze kamienie, októre rozbijają się nadzieje i oczekiwania: śmierć, grzech,lęk, światowość. Pozwólmy Mu się odnowić!

22.04.2019. Na Sri Lance zamachowcy-samobójcyw Niedzielę Zmartwychwstania weszli do kościołów izdetonowali bomby. Zginęło ponad 300 osób, a 500 zostałorannych.

28.04.2019. Ogromny ból spowodowała profanacjaobrazu Matki Bożej Częstochowskiej, która miała miejscew Płocku w nocy z 26 na 27 kwietnia. Na koszach iprzenośnych toaletach umieszczono plakaty zesprofanowanym wizerunkiem Matki BoskiejCzęstochowskiej. Aureole przedstawionych na obrazieMaryi i Dzieciątka zamiast złotego koloru miały barwytęczy.

29.04.2019. Gospodarze sanktuarium na Jasnej Górze- ojcowie paulini, mieszkańcy Częstochowy oraz pielgrzymizanosili w sobotę i niedzielę modlitwę wynagradzającą wzwiązku z profanacją wizerunku Matki Bożej Jasnogórskiej.

03.05.2019. Z udziałem polskich biskupów ikilkunastu tysięcy pielgrzymów na Jasnej Górze odbyłysię główne uroczystości Królowej Polski.

06.05.2019. Około 30 tysięcy osób przybyło na mszęodprawioną przez papieża Franciszka w poniedziałek wkościele w mieście Rakowski na południu Bułgarii. W czasiemszy papież udzielił sakramentu Pierwszej Komunii 245dzieciom.

07.05.2019. Papież Franciszek przybył we wtorek dostolicy Macedonii Północnej, Skopje.

12.05.2019. Papież Franciszek zgodził się naorganizowanie pielgrzymek do Medjugorje w Bośni iHercegowinie.

13.05.2019. Prawie 250 tys. osób z 40 państw wzięłoudział w zakończonych w poniedziałkowe popołudnieuroczystościach modlitewnych w sanktuarium w Fatimie.

31.05.2019. Papież Franciszek wyruszył w piątekrano do Rumunii. Wizyta trwała trzy dni.

01.06.2019. 1 czerwca, około 100 tysięcy młodychludzi z Polski i Europy wzięło udział w XXIII SpotkaniuMłodych na Polach Lednickich k. Gniezna.

01.06.2019. Po raz siódmy u Matki BożejCzęstochowskiej gościli członkowie i zelatorzy wspólnotŻywego Różańca z całej Polski. Tym razem "W mocyDucha Świętego z Pauliną Jaricot".

02.06.2019. Ponad 20 tys. osób na Jasnej Górzemodliło się o trzeźwość.

07.06.2019. List intencyjny o współpracy międzypolskim Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowegoa Papieską Radą Kultury podpisali w piątek w Rzymie

wicepremier Piotr Gliński i przewodniczący Rady kardynałGianfranco Ravasi.

09.06.2019. Pod hasłem "Nie pozwól na seksedukacjęw szkołach" po raz czternasty w niedzielę 9 czerwca 2019r., w dzień uroczystości Zesłania Ducha Świętego, ulicami130 miast Polski przeszedł Marsz dla Życia i Rodzinyzorganizowany przez Centrum Życia i Rodziny.

10.06.2019. Wrocławski kapłan w drodze na porannąMszę świętą został zaatakowany przez napastnika idźgnięty nożem. Niedoszły zabójca księdza z Wrocławianawet nie znał swej ofiary. Nie żałuje ataku.

10.06.2019. Amerykańscy biskupi zachęcają dozgłębiania papieskiego nauczania o diable. Staraniemepiskopatu USA ukazał się wybór tekstów Franciszka naten temat.

11.06.2019. Stolica Apostolska w ogłoszonymdokumencie stanowczo sprzeciwia się ideologii gender, aw szczególności narzucaniu jej w szkołach i na uczelniach.

12.06.2019. "Duchowa adopcja - ratunek dla dzieci,matek i ojców" - pod takim hasłem 11 czerwca miałomiejsce spotkanie w Sekretariacie KEP.

13.06.2019. Ochrona dzieci i młodzieży oraz programduszpasterski Kościoła były głównymi tematami obrad 383.zebrania plenarnego Episkopatu, w Wałbrzychu i Świdnicy.

13.06.2019. Bp Artur Grzegorz Miziński zostałwybrany na drugą kadencję na stanowisko SekretarzaGeneralnego Konferencji Episkopatu Polski.

14.06.2019. Sejm ustanowił rok 2020 RokiemŚwiętego Jana Pawła II.

20.06.2019. Abp Józef Kupny w Boże Ciało: Głębokowierzymy w obecność Jezusa w kawałku chleba, dlategoboli nas publiczne znieważanie i wyśmiewanie Eucharystii.Boli nas atak na wszystko, co dla nas najświętsze. Niema to naszej zgody. Z kolei w Radiu eM abp Wiktor Skworc,komentując profanowanie symboli religijnych w przestrzenipublicznej mówił: "Pora znów powiedzieć "Non possumus"- nie pozwolimy!

We wtorek, 14 maja 2019r., po raz 10. na halisportowej MOSiR w Krośnie odbyła się majówka misyjnadla dzieci zorganizowana przez Zgromadzenie SióstrKlawerianek w Krośnie.

Pakoszówka-Rogi-Odrzechowa. W niedzielę, 2czerwca 2019r., w Uroczystość WniebowstąpieniaPańskiego 9 alumnów V roku Wyższego SeminariumDuchownego w Przemyślu przyjęło święcenia diakonatu.

We wtorek, 4 czerwca 2019r., po raz 35. odbyła sięPielgrzymka Dzieci do Miejsca Piastowego, nazywanapopularnie "Michayland", która zgromadziła 2 tys. dzieci.

W sobotę, 8 czerwca 2019 roku, w wigilię ZesłaniaDucha Świętego, 8 diakonów otrzymało z rąk abpa AdamaSzala święcenia kapłańskie. Uroczystość odbyła się wArchikatedrze Przemyskiej w obecności biskupówarchidiecezji przemyskiej, kapłanów, rodzin i przyjaciół.

W sobotę, 8 czerwca 2019 r., w Sanktuarium św. JanaPawła II w Krośnie odbyła się centralna uroczystość z okazji22. rocznicy pobytu Papieża-Polaka w Krośnie. W niedzielę9 czerwca w dukielskim sanktuarium Św. Jana z Duklikoncertowały z tej okazji chóry z Polski, Słowacji i Węgier.

Powo³anie 31

Ten okropny odór targowicyCzym jest zdrada wobec państwa i narodu?

Konieczność zdefiniowania zdrajcy wynika z nadużywaniasamego pojęcia m.in. właśnie przez sprzedawczyków.Komuniści nazywali żołnierzy Armii Krajowej i ŻołnierzyWyklętych zdrajcami, a przecież sam fakt służeniakomunistom był wtedy zdradą najgorszą. SkłonnośćMoskwy do ubierania się w szaty polskich patriotów znanajest od czasów targowicy. Najpierw budują wzórpatriotyzmu, który jak najbardziej odpowiada interesomKremla, a potem każde odstępstwo od niego nazywajązdradą. W ten sposób prawdziwy polski patriota nie dość,że mógł zostać zabity z rąk wrogów Polski, to jeszczesłyszał z ich ust i ust ich popleczników, że jest zdrajcą.Kiedy dochodzą mnie słuchy, że nazywają mnie zdrajcąrodzimi zwolennicy Putina, którzy biorą na swoje listylojalnych wobec watażki z Moskwy Rosjan, czuję tenokropny odór targowicy.

Nowym wynalazkiem do bicia polskich patriotów jestjednak oskarżenie o "zdradzanie Europy". PrzemówienieDonalda Tuska na Uniwersytecie Warszawskim doskonaleten wynalazek zaprezentowało. Jeżeli służysz Polsce, niedziałasz dla Europy, a więc jesteś targowiczaninem. Tuskpowiedział wyraźnie, że nie mówi do Polaków, tylko doEuropejczyków, a tradycja patriotyczna to zdrada. Tak jakkomunizm był przykrywką dla interesów Moskwy, takeuropejskość ma być przykrywką dla interesów Berlina.Tusk zdradzał nas wielokrotnie, kiedy zgadzał się naniszczenie polskiej gospodarki na rzecz niemieckiej, kiedyrozbrajał armię, kiedy rozluźniał sojusz z USA, odsłaniającpolskie granice. Zdradzał nas w sprawie Smoleńska inaszych interesów w Europie. To prawdziwy nowoczesnyzdrajca. Taki europejski. Bo czym jest tak naprawdę zdrada?To niszczenie interesów swojego narodu na rzecz innego.Czy dzieje się to dla prywatnej korzyści, czy też w imięjakiejś obłędnej ideologii - to sprawa drugorzędna. Nie byłobardziej obraźliwego przemówienia niż to, które Tuskwygłosił na UW. Gdy zdrajca nazywa sprzedawczykamipatriotów, świat wartości staje na głowie. Kiedy byłyeuroposeł, członek Konfederacji, tej nowej, domaga sięporzucenia sojuszu z USA i dogadania z Rosją, robi tosamo co Tusk, który żąda zarzucenia związku z USA iułożenia się z Berlinem. W innych miejscach mają swoichcarów, lecz skutek będzie dokładnie ten sam: bezradnośćPolski wobec rosyjskiej agresji. Bezradność, jaką wykazałaGruzja czy Ukraina. Te państwa liczyły na różne rzeczy,ale nie były w NATO i nie miały u siebie wojskamerykańskich.

Jestem szczególnie wyczulony na punkcieniepodległości Polski. W każdej decyzji polityka wdziewięciu na dziesięć punktach oceniam to, czy służyona polskiej niepodległości. Mam to wyczulenie poprzodkach, którzy ginęli za wolną Polskę: żołnierzach,księżach, ziemianach. Jeden punkt zostawiam sobie dooceny, czy to, co mi serwują, rzeczywiście jest polskie.Tusk każe mi się wyzbywać miłości do tradycji, religii ipolskości. Moczarowcy, podający się za narodowców,przedstawiają polskość tak pokracznie, że aż wstyd szukać

w tym czegoś polskiego. Polak nigdy nie miał w sobienienawiści do innych narodów i religii. Czerpał z ich kulturyto co najlepsze, by rozwijać swoją. Rasista, który każe minienawidzić Żyda czy Ukraińca, zdradza Polskę, zdradzato, co jest jej niezwykle ważną częścią. Dumę z naszej odwieków tolerancyjnej kultury. Zabija wielowiekową tradycjęna rzecz wygodnego Moskwie etnicznego patriotyzmu.Rasista i kosmopolita zdradza Polskę podwójnie.

Tomasz Sakiewicz, "Gazeta Polska" nr.19;08.05.2019.

Minie miłość, gdy przyjdzie płacićRocznica, rocznica i już po rocznicy. Z Unią

Europejską jest jak z Owsiakiem, 80 proc. wierzy, że dziękiOwsiakowi żyją dzieci, i tyle samo powtarza brednie, jakto Unia daje nam pieniądze. Jeden i drugi wskaźnikprzygnębia, ale uczeni wiedzą, że tak właśnie działamanipulacja na gigantyczną skalę.

Gdy się eksponuje pewne symbole i powtarza bredniepodparte silnymi emocjami, to można wcisnąć człowiekowikażdy kit. Owsiak przykleja serduszka na inkubatorach imiliony są przekonane, że w szpitalach nie ma innegosprzętu. Prawda jest taka, że WOŚP nie ma promila udziałuw wydatkach na służbę zdrowia i jeśliby rzeczywiścieoprzeć polskie szpitale na łasce Owsiaka, to dopiero wtedyumieralibyśmy hurtowo. Unia daje tyle samo co Owsiak,czyli nic nie daje, tylko kupuje i sprzedaje. Wszelkie"dotacje" i programy UE opierają się na kredytach iinwestycjach, które nie przynoszą zysków i wymagająstałego dofinansowania. Najwięcej mamy w Polsce brukówi aquaparków ozdobionych gwiaździstą flagą. A proszę mipokazać jedną hutę, kopalnię, stocznię czy polską fabrykęsamochodów, która została sfinansowana przez UnięEuropejską? Nie ma i nie będzie takich cudów, bo ceną za"dotacje" napędzane kredytami jest wyjałowienienarodowego przemysłu i całych gałęzi gospodarki.Dokładnie to sobie w Polsce kupują Niemcy i Francuzi, wdodatku za marne grosze. Dlaczego w takim razie tak wieludaje się nabrać? W końcu chodzi o pieniądze. Niezupełnieo pieniądze, póki co o kredyty i spore wydatki, którebezpośrednio nie dotyczą Kowalskiego. Miłość do UniiEuropejskiej przejdzie Polakom w ułamku sekundy, jaktylko się okaże, że w prostym rachunku musimy do unijnegobiznesu dokładać, a ten moment wkrótce nadejdzie.

Piotr Wielgucki, Niezależna.pl, 12.05.2019

Protestuję, żądam, proszę. Ważny apel.W Kościół katolicki i katolików w Polsce uderza się

nagminnie kłamstwem, insynuacjami, manipulacją. Jedynieintensywność tych uderzeń zmienia się w różnychokresach, ale nie ustaje.

Celem tych ataków jest zawsze naruszenie naszejgodności i wiarygodności. W ostatnim okresie jednakdochodzi do bezprecedensowych, napastliwych wystąpieńna forach publicznych. Wyzwiska (ostatnio:przyrównywanie nas do świń w błocie), profanowanienaszych świętości (ostatnio: wykorzystywaniejasnogórskiej ikony Matki Bożej jako instrumentupropagandy LGBT), napaści na budynki kościelne iklasztorne (ostatnio: rozwieszanie na tych murach plakatówze sprofanowanymi obrazami), pikiety z obraźliwymibanerami i głośnikami przed budynkami kurii, zagłuszanie

32 Powo³anie

modlitwy prowadzonej w kościołach, rozpowszechnianieoszczerstw skierowanych przeciwko pasterzom naszegoKościoła, rozciąganie incydentalnych przypadkówpodejrzenia o naruszenie prawa na wszystkich kapłanów -to tylko niektóre sposoby atakowania godności ludzkiej.

Działania lokalne, przeważnie nielicznych atakującychsą wzmacniane przez media w ich zwielokrotnionym iczęsto zmanipulowanym przekazie. Tak się dzieje np. zprofanacją ikony Matki Bożej, której sprofanowanywizerunek jest wielokrotnie powtarzany jako ilustracjakolejnych informacji. Czyni się tak zapewne, abyzwielokrotnić ból odczuwany przez osoby wierzące.Stanowczo protestuję przeciwko takim działaniom.

W sytuacjach opisanych wyżej otaczam kapłanów iKościół jeszcze intensywniejszą modlitwą. To oczywiścienie wystarczy. Trzeba nam dawać świadectwo, że niezgadzamy się na naruszanie godności wierzących, że wewspólnocie sprzeciwiamy się temu, protestujemy.

Żądam też od władzy publicznej skutecznej ochronyprzed tego rodzaju atakami agresji i nienawiści. A od tychmediów, które bezwolnie uczestniczyły w zwielokrotnianiutej agresji oczekuję roztropności w przekazywaniu tegorodzaju informacji.

Proszę wszystkich katolików w Polsce, abyśmyjednoczyli się w sprzeciwie wobec opisanych tu naruszeńnaszej godności. Proszę o wzajemne wspieranie się w tymsprzeciwie. Nie lękajmy się wspierać dobra, sprzeciwiaćsię niesprawiedliwym ocenom rozciąganym na całeśrodowisko.

Profesor Janusz Kawecki, dnia 21 maja 2019 rokuTekst zamieszczony na portalu wPolityce.pl

Czas zerwać z herezjami!Obecny kryzys to dobra okazja także do tego, by

zerwać z dwoma herezjami, które niszczą Kościół.Pierwszą jest pelagianizm (w wersji obecnej dobroludzizm),drugą klerykalizm.

Ta pierwsza budzi w nas przekonanie, że tym, conas zbawia jest dobre życie, dobre uczynki, to że jesteśmydobrymi ludźmi (a chrześcijanie, nie wspominając już oksiężach, to już megadobrymi, bo przecież żyją z Bogiem).Kłopot z tym, że to nie jest prawda.

Zbawia nas Ukrzyżowamy Chrystus z łaski przezwiarę. Innej drogi nie ma. A to oznacza, że dopiero, gdyuświadomimy sobie, że nie jesteśmy dobrymi ludźmi, gdyporzucimy nadzieję, że nimi jesteśmy, gdy zwątpimy, żemożemy nimi być, to możemy naprawdę przyjąć Krzyż iChrystusa. "Zdrowi nie potrzebują lekarza".

Zgorszenie tym, że jesteśmy grzesznikami jest więcpostawą ludzi pysznych, którym wydaje się, że i inni i jajesteśmy w stanie żyć bez grzechu, a przynajmniejporządnie. To mieszczańskie przekonanie niewiele mawspólnego z prawdą Ewangelii.

Klerykalizm zaś to przekonanie o zasadniczymdobroludzizmie odnosi do duchownych, którzy powinni byćświęci, bo przecież...

Tyle, że duchowni, jak świeccy są grzesznikami,święcenia nie sprawiają, że stają się bezgrzeszni, przezgrzeszników działa łaska. Jeśli ksiądz nie doświadczyłwłasnego upadku, jeśli uważa się za bezgrzesznego, to...nie będzie umiał głosić bezwarunkowego miłosierdzia,szalonej miłości Boga do grzesznika.

Tomasz Terlikowski, fronda.pl, 26.05.2019r.

W tej nagonce nie chodzi o winy KościołaWłaśnie w tych dniach, gdy na Kościół - a tym

samym na tak wielu z nas - wylewają się kolejne wiadrapomyj, gdy lewica zdjęła maski z twarzy i wprost mówi, doczego dąży, trzeba mówić głośno, o co w tym wszystkimchodzi.

Na pewno nie chodzi o realne winy Kościoła, o grzechykapłanów, bo Kościół jest dziś instytucją tak mocnopiętnowaną, tak gorliwie prześwietlaną, i tak zajadleatakowaną, że za wszystko - za swoje słabości - zostałjuż ukarany co najmniej siedmiokrotnie.

Nie chodzi także o rzekome angażowanie się wpolitykę, bo pełne politycznego zaangażowania homilie sąwymysłem ludzi, którzy do kościoła nie chodzą, którzyKościół znają z opisów w "Wyborczej"; owszem, sąpojedynczy księża politycznie zaangażowani, ale dziświększość z nich popiera opozycję. Im po prostu wolno,oni są pod ochroną, więc działają swobodnie.

Nie chodzi także o pieniądze, bo przecież czymżesą skromne fundusze Kościoła i księży w porównaniu zbilionami krążącymi w naszej gospodarce, czy choćby zkapiącą od dostatku prosperity klasy średniej, zwłaszczajej menadżerskiej części?

Kościół drażni, irytuje, wywołuje niechęć i nienawiśćtylko z jednego powodu: z powodu wartości, które głosi iktórych stara się nauczać. To jest zasadnicza przyczyna.To dlatego lewica wypowiedziała mu, już dawno zresztą,wojnę na śmierć i życie. Dopóki Kościół istnieje i dopókigłosi swoje credo, człowiek ma wybór; może szukaćprawdy w Chrystusie, może wybrać błyskotki i złotegocielna. Coraz większa część Europejczyków (gdzieniegdziejuż niemal wszyscy) wybiera te drugie, ale gdzieniegdzie,np. w Polsce, wciąż wiemy, że mamy możliwość pójściainną droga. Wciąż stoi przed nami ta kluczowa alternatywa.

I za to lewica tak bardzo nienawidzi Kościoła wPolsce. Za to, że istnieje. Wszystko inne jest pretekstem.Zresztą, właśnie to mówią nam twarze lewackichaktywistów. Mówią wprost, opowiadając swoje dramatycznehistorie.

Polska, w której Kościół zostanie zniszczony, będziepiekłem na ziemi. Wszystkie te zjawiska, którepodminowują Zachód, wystąpią u nas ze zdwojoną siłą, bocała nasza siła immunologiczna wyrasta z chrześcijaństwa,z katolicyzmu. Nie rozwiążemy żadnego ze swoichproblemów, stworzymy sobie natomiast dziesiątki nowych,które w sumie mogą nas skazać na narodową klęskę orozmiarach nieznanych w całych naszych dziejach.

Siła ataku, którego jesteśmy świadkami, jestbezprecedensowa. To próba ostatecznego przełamania,próba narzucenia Polsce lewicowego światopoglądu,będącego w swej istocie brutalnym zamordyzmem. Takimzamordyzmem, który ociera się o totalitaryzm. Bo tosystemy totalitarne kradną rodzinom dzieci. A czyż projektSorosa/Biedronia/Trzaskowskiego nie zmierza właśnie dotego?

Czy jesteśmy w stanie przeciwstawić się temuwszystkiemu? Czy możemy coś zrobić? Na pewno musimypróbować. To być może najważniejszy egzamin naszegopokolenia.

Jacek Karnowski , wPolityce.pl, 08.06.2019

Powo³anie 33

Zakończenie I wojnyświatowej przyniosło Polsceniepodległość - 11 listopada1918 r., mieszkańcom krajuodradzającego się po 123latach niewoli nie było danedługo cieszyć się zdobrodziejstw pokoju. ArmiaRosji Bolszewickiej - państwapowstałego skutkiem

czerwonej rewolucji w Rosji - wtargnęła na polską ziemię.Te lata streszcza kronikarz szkolny: "W latach 1919

- 1920 r. prowadziła Polska wojnę z Rosją. W dniu 17 marca1921 r. uchwalona została Konstytucja RzeczpospolitejPolskiej, którą naród cały powitał z wielką radością, gdyżta usuwała liczne przeszkody w życiu wewnętrznym Polski,zaś w dniu 18 marca zawarto po wojnie pokój z Rosją wRydze. Państwo Polskie było w tym czasie wniebezpieczeństwie, chwilami nawet Polsce groziła zupełnazagłada. Wielki wysiłek żołnierzy i "Cud nad Wisłą" zdołałuratować państwo od zalewu bolszewickiego. Pokój ten niebył po myśli narodu - lecz zawarto go, gdyż prowadzeniedalszej walki dla Państwa wycieńczonego byłoniemożliwością".

Podczas wojny z bolszewikami także walczyliłęczanie:

Kasprzyk Paweł - był sanitariuszem orazuczestnikiem kampanii wrześniowej w 1939 r. Źródło: relacjaustna.

Kubaszczyk Jan. Źródło: relacja ustna.Pasterkiewicz Antoni - walczył w obsłudze ckm-

u. Brał udział m.in. w walkach w okolicach Równego naterenie obecnej Ukrainy. Wspominał o polskich czołgach,które wspomagały natarcia piechoty. Źródło: relacja ustna.

W Łękach, gdzie przez wojnę było bardzo dużo stratw uprawach, inwentarzu, zniszczonych domach i stodołach,wielu z rezygnacją nie podjęło walki o zadośćuczynienie,widząc w okolicach bezsens takich działań. Niemniej grupagospodarzy pod przewodnictwem przyszłego wójtaFranciszka Jastrzębskiego postanowiła walczyć o swoje.Opis tej walki znajdujemy na kartach „Przyjaciela Ludu”,gazety skierowanej do chłopów, której wiele egzemplarzytrafiało pod łęckie strzechy: "Łęki, pow. Krosno. Prosimynaszych posłów Stapińskiego, Sejba i Madeja, byinterweniowali u rządu o zapłacenie naszej ludności zaporekwirowane przez rząd austryacki w r. 1914 konie, bydło,wozy, a za co do tego czasu nie dostaliśmy zapłaty, choćto Madziarzy po bajecznie niskich cenach i tak pozabierali.Przecież rząd austryacki nie może nas tak wyzyskać bezwynagrodzenia, które ciężko się nam należy. Za 9pokrzywdzonych Fr. Jastrzębski" (Przyjaciel Ludu, 1919r.,nr 14, str. 9).

Nie wiemy, jaki był finał tej konkretnej sprawy, aleodbudowa zniszczeń wywołanych działaniami wojennymirozpoczęła się jeszcze w latach wojny. W 1916 r. utworzonoCentralę dla Gospodarczej Odbudowy Galicji, z pomocąktórej pod koniec wojny uruchomiono niewielkie

przedsiębiorstwa produkujące dla rolnictwa narzędzia,wozy, nawozy sztuczne itp. Kraj był jednak bardzo biedny,pozbawiony niemal zupełnie przemysłu. Stąd pomocąCentrali objęte zostały głównie wielkie własności ziemskie,które władze państwowe planowały wykorzystać doprodukcji dla potrzeb armii.

W miarę odbudowy kraju, przy ogromnym wysiłkuwładz, odbudowa zniszczonego rolnictwa galicyjskiegonastępowała bardzo powoli.

Łęki DukIelskIe w nIepodległej PolsceDla naszej miejscowości lata powojenne to czas

wysiłku włożonego w odbudowę wsi. Ogromne zniszczenianie pozwalały na inwestycje, a tym bardziej planowy rozwój.Także swój „wkład” w ogólny zastój miały spory na tlewyznaniowym. Przez ki lkanaście lat po wojniepodejmowano próby budowy szkoły i ciągle nie można byłozrealizować tego zamiaru. Mamy o tym fakcie jasnąwykładnię zamieszczoną na łamach Kroniki Szkolnej:Okres międzywojenny nie sprzyjał rozwojowi materialnemuwsi. Jedyną inwestycją podjętą w tym okresie była budowaszkoły, prowadzona w latach 1935–1939.

W końcu lat 30-tych członkowie OSP podjęli zamiarbudowy nowej, murowanej remizy strażackiej. Rozpoczętogromadzenie funduszy i materiałów budowlanych. Zamysłten udaremniła II wojna światowa.

Wydaje się dość jasnym stwierdzenie, że nie tylkobieda „pogalicyjska” była tutaj decydującym czynnikiem,ale także niepokoje we wsi, ostre podziały polityczne ispołeczne, i w końcu podział religijny. Były to czynnikizdecydowanie destabilizujące, nie pozwalające rozwinąćsię społeczności i jednoczyć wspólnotą celów.

II wojna światowa - 1939 rok1 września 1939 r. o godz. 04.45 Niemcy, bez

wypowiedzenia wojny, wtargnęły w granice Polski.Doskonale wyposażona armia niemiecka dysponowałaprawie dwukrotną przewagą w liczbie żołnierzy, wielokrotnąw broni pancernej i lotnictwie. Do uderzenia na PolskęNiemcy skierowali 1 mln 850 tys. żołnierzy. Polacywystawili do walki 950 tys. żołnierzy. W trwających 5tygodni walkach Wojsko Polskie wykazało dużobohaterstwa, m.in. podczas obrony Westerplatte, Helu,Warszawy, Modlina i Lwowa oraz w bitwach nad Bzurą ipod Mokrą. 17 września walczącym oddziałom polskim"cios w plecy" zadała wkraczająca Armia Sowiecka. W wirwielkiej polityki włączona została wówczas także Słowacja,młode państwo, które pod presją dążących do zdobyczyterytorialnych faszystowskich Niemiec, wkraczając wewrześniu 1939 r. do Polski obok swoich zachodnichprotektorów, miało uzasadnić nowy "rozbiór" Polski.

A w Łękach Dukielskich już wiosną 1939r. łęczaniezaczęli zdawać sobie sprawę, że nadchodzi wojna i trzebaczynić przygotowania na miarę możliwości i zagrożenia.Od maja rozpoczęło się powoływanie mężczyzn z terenudukielszczyzny do organizującego się w Dukli BatalionuObrony Narodowej pod dow. kpt. Antoniego Melnarowicza.Nie brakowało wśród nich sporej grupy mężczyzn z ŁękDukielskich - różnych roczników. W jednej z kompanii("Dukla") pod dow. Z. Dobrzańskiego, plutonem dowodziłoficer rezerwy W. Kuziara, kierownik szkoły w naszej wsi.H. Kyc CDN.

34 Powo³anie

Gminny konkurs ekologicznyW dniu 25 kwietnia 2019 roku

uczennice naszej szkoły uczestniczyływ XIII edycji GMINNEGO KONKURSUEKOLOGICZNEGO w Iwli. Rywalizowalize sobą uczniowie z siedmiu szkółpodstawowych z terenu gminy Dukla.W kategorii klas 4-6 dziewczyny zajęłyII miejsce, a w kategorii klas 7, 8 SP i G wywalczyłyI miejsce. Indywidualnie, Jagoda Wasiak zajęła IV miejsce.W nagrodę wszyscy uczestnicy konkursu pojechali nawycieczkę w Bieszczady.

Akademia z okazji Dnia Ziemi26 kwietnia odbyła się akademia z okazji Dnia Ziemi

pod hasłem: "Los Ziemi zależy od Ciebie". Na początkuuczniowie klas starszych przybliżyli historię Dnia Ziemi inawiązali do problemu jej ochrony przed zagrożeniami.Następnie uczniowie klasy IV zaprezentowali inscenizacjępt. "Leśne spotkanie". Na ekoposiedzeniu, gdzie wcielili sięw role zwierząt, próbowali przekazać prośby do człowieka,aby dbać i troszczyć się o Ziemię. Kończąc swój apelzaprosili wszystkich do wspólnego odśpiewania refrenupiosenki "Zostawić czysty świat". Kolejną częścią był quizdla najmłodszych.

Uczniowie naszej Gminy na "Marszu Żywych" wOświęcimiu

2 maja 2019 roku uczniowie Szkoły Podstawowej wŁękach Dukielskich oraz Szkoły Podstawowej w Równemwzięli udział w Międzynarodowym Projekcie Edukacyjnympod hasłem "Marsz Żywych", organizowanym przezorganizację "March of the Living" w Miejscu Pamięci i MuzeumAuschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. W tym rokutrzykilometrową "drogę śmierci" między byłymi obozamiAuschwitz i Birkenau przeszło około dziesięciu tysięcy osób,w tym uczniowie kl. VI,VII,VIII oraz III z Gminy Dukla.

Święta Majowe30.04.2019 r. odbyła się w naszej szkole uroczysta

akademia z okazji Dnia Flagi Rzeczpospolitej Polskiej.Uroczystość przygotowały dzieci z oddziału przedszkolnegoi klas I i II. Uroczystość rozpoczęła się wprowadzeniem pocztusztandarowego. Dzieci odświętnie ubrane, z dumą i powagąprezentowały wiersze i śpiewały piosenki specjalnieprzygotowane na tę uroczystość. W czasie uroczystościwszyscy zgromadzeni mieli okazję przypomnieć sobiesymboliczną wymowę barw polskiej flagi, godła, hymn i to,jak symbole szanować. Uroczystość zakończyła się przedbudynkiem szkoły wciągnięciem f lagi na maszt iodśpiewaniem hymnu narodowego .

W moich snach wciąż Warszawa …W dniach 8-9 maja 2019 r. uczniowie klasy VIII SP

wraz z dwoma kolegami z klasy Va SP uczestniczyli wwycieczce edukacyjnej do Warszawy. Program wycieczkibył bardzo bogaty, a jednym z punktów była wizyta w Sejmie.Dokładną relację można przeczytać na stronie internetowejszkoły.

Makulatura za wodęSzkolne Koło Caritas i Samorząd Uczniowski po raz

kolejny przyłączyły się do akcji zbiórki makulatury na budowęstudni w Afryce. W tym roku powstała kolejna, 25 studnia wCzadzie.

Wyjazd do RzeszowaW dniu 9.05.2019 roku chętni uczniowie z klas 1-6

wzięli udział w wyjeździe zorganizowanym przeznauczycieli edukacji wczesnoszkolnej - KatarzynęMajchrzak i Barbarę Wierdak, do teatru Maska w

Rzeszowie na sztukę "Zorro".XVIII Gminny Konkurs Mistrz

Matematyczny i Humanistyczny14 maja 2019 roku w Szkole Podstawowej w

Łękach Dukielskich odbyła się kolejna edycjaGminnego Konkursu Mistrz Matematyczny i

Humanistyczny dla uczniów klas trzecich. Panie Marta Pabisi Barbara Wierdak zorganizowały już po raz osiemnastyspotkanie małych mistrzów, do udziału w którym zaprosiłyprzedstawicieli klas III szkół podstawowych z terenu gminyDukla wraz ze swoimi paniami. Szkoda tylko, że w tym rokuszkoła w Łękach nie miała swoich przedstawicieli ze względuna brak kl.III.

Konkursy informatyczne i plastycznePierwszy konkurs o zasięgu wojewódzkim, skierowany

do uczniów gimnazjum i klas VII - VIII, to konkursinformatyczny na prezentację multimedialną "Zawody wsłużbie ludzi". Dwóm naszym uczniom udało się stanąć napodium: Wiktor Głowa zajął miejsce II, a Marcin Dziedzic -miejsce III.

Drugi konkurs (plastyczny) o zasięgu powiatowym "Mójwymarzony zawód" cieszył się również bardzo dużymzainteresowaniem. Naszej uczennicy AleksandrzeKurowskiej (z klasy V a) udało się zająć miejsce III.

IV Ogólnopolska Akcja pod hasłem "PRZERWA NACZYTANIE"

13 maja br. w naszej szkole została przeprowadzonaogólnopolska akcja promująca czytelnictwo. Polega ona nabiciu rekordu we wspólnym czytaniu w tym samymmomencie. Na czytanie przewidziano dwie długie przerwy.Łącznie ponad 80 naszych uczniów z klas IV - VIII oraz III G,zasiadając w różnych miejscach szkolnego dziedzińca,równocześnie pochyliło się nad stronicami tradycyjnych,papierowych książek.

Gminny Obcojęzyczny Konkurs OrtograficznyJuż po raz czwarty uczniowie naszej szkoły wzięli udział

w Gminnym Obcojęzycznym Konkursie Ortograficznymorganizowanym przez Szkołę Podstawową w Równem.Zadaniem uczniów było rozwiązać test ortograficzny w językuangielskim i niemieckim. Uczniowie naszej szkoły bardzodobrze poradzili sobie z zadaniami. Trzecie miejsce zajęłaMilena Buczyńska, a wyróżnienia otrzymały: Aurelia Gierlickai Jagoda Wasiak.

Wyjazd najmłodszych do kina21.05.2019 r. przedszkolaki z oddziału przedszkolnego,

pod opieką wychowawczyni Teresy Wierdak i pani MagdalenyMajchrzak, wybrały się do Krosna. W kinie " Sokół", obejrzałyfilm dla dzieci "Kraina cudów", a następnie udały się do salizabaw, gdzie przez dwie godziny mogły bawić się i korzystaćz kawiarenki.

Śladami wrocławskich krasnaliW dniach 22-24 maja piętnastu uczniów klasy VII, ośmiu

uczniów klasy VI oraz dwóch uczniów z klasy Vb i uczennicaz Va wraz z p. Skalską i p. Szczurek wzięło udział wwycieczce edukacyjnej do Wrocławia. Program obfitował wwiele atrakcji, o których można dowiedzieć się ze stronyinternetowej szkoły.

Dzień Mamy i Taty24 maja w naszej szkole odbyła się uroczystość z

Powo³anie 35

okazji Dnia Mamy i Taty. Bogatą część artystycznąotworzył oddział przedszkolny, który zaprezentował wiersze,piosenki i swoje umiejętności taneczne do przepięknej melodiiwalca wiedeńskiego z filmu "Noce i Dnie". Następnie rodzicemieli okazje obejrzeć humorystyczne przedstawienie wwykonaniu pierwszoklasistów "Jak to z mamą i tatą było...".Podczas piosenki "Cudownych Rodziców mam" trudno byłoukryć niektórym mamom wzruszenie. Na koniec klasa drugazaprezentowała "Mini Koncert dla Mamy i Taty", w którym toznalazło się wiele wierszy, życzeń, piosenek, a takżezabawne scenki z codziennego życia taty. Po występachdzieci wręczyły rodzicom drobne upominki.

Sukcesy naszych uczniów w konkursachprzedmiotowych Galileo 2019

W sesji letniej 57 uczniów zmagało się z zadaniami zhistorii, języka polskiego, matematyki i języka angielskiego.Wszyscy uczestnicy wykazali się dużą wiedzą iumiejętnościami. Wśród uczestników konkursów mamyzwycięzców:

Laureaci z historii: Aurelia Gierlicka, Oliwia Kolasa,Oliwia Solińska, Łukasz Buczyński.

Laureat z matematyki: Marcin Dziedzic.Laureaci z języka angielskiego: Milena Buczyńska,

Julian Głowa, Matylda Bużanowska, Mikołaj Pabis.Konkurs Savoir Vivre przy stoleDo konkursu przystąpiło 56 uczniów z klas: VI, VII, VIII

i IIIG. Zadaniem uczestników było wykazanie się szerokąwiedzą dotycząca kulturalnego zachowania się przy stole.

Mistrzem Dobrych Manier okazał się Dawid TomaszWęgrzyn z kl. VIII, 2. miejsce zajęła Roksana Wilk z kl. IIIG,a 3. miejsce zdobyła Jagoda Wasiak z kl. IIIG.

"Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnienamaścił" (Iz 61,1)

Tymi słowami Święty Jan Paweł II 10 czerwca 1997 r.rozpoczął homilię na krośnieńskim lotnisku. PoczetSztandarowy naszej szkoły reprezentował społecznośćszkolną podczas głównych obchodów 22. rocznicy wizytyOjca Świętego w Krośnie. W oprawę Mszy Świętej włączyłysię chóry, orkiestry, poczty sztandarowe szkół noszącychimię Świętego Jana Pawła II. Jesteśmy dumni i wdzięczni,że mogliśmy uczestniczyć w uroczystościach poświęconychpamięci Patrona naszej szkoły i wciąż realizować Jegoduchowy testament.

Wycieczka IIIGW dniach 6-7 czerwca siedemnastu uczniów z klas III

gimnazjum i VIII wraz z opiekunami - p. Małgorzatą Dziedzici p. Witoldem Wiśniewskim - wzięło udział w wycieczce doKrakowa i Energylandii w Zatorze. Szczególnie interesującyokazał się pobyt w Historylandzie, gdzie znaczące momentyhistorii Polski są przedstawione w postaci makiet z setektysięcy klocków Lego, projekcji multimedialnych i nagrań.Przy okazji zwiedziliśmy nietypową Wystawę FigurStalowych, obejmującą zarówno postacie z bajek i filmów,jak też naturalnej wielkości modele samochodów sportowych,do których można wsiadać. Szczegóły na stronie szkoły

Kilometry Dobra ''Akcję Kilometry

Dobra'' prowadziłoSzkolne Koło Caritas,podczas którejzbierano pieniądze(złotówki) na rzecz

dzieci pokrzywdzonych przez los. Zebrano 281,70 zł. Codało 6,3 Metry Dobra.

Wszystkim ofiarodawcom serdecznie dziękujemy zakażdą złotówkę.

"W kinie, w teatrze i w chórze NIE ZAPOMINAM okulturze…"

21 maja br. uczniowie najstarszych klas uczestniczyliw wycieczce edukacyjnej do kina "Sokół" w Krośnie, gdzieobejrzeli film "Biała jak mleko, czerwona jak krew". Obrazwłoskiego reżysera przybliżył młodzieży ważne problemywieku dorastania, z którymi zmagają się nastolatkowie bezwzględu na to, w jakim miejscu na świecie żyją. Po obejrzeniufilmu uczniowie uczestniczyli w lekcji multimedialnej na tematreklam i ich oddziaływania na odbiorców.

Wycieczka w Bieszczady4 czerwca uczniowie klasy I i II wraz z Paniami: Barbarą

Wierdak i Katarzyną Majchrzak wyjechali na wycieczkę doBieszczad. Trasę krajoznawczo-turystyczną rozpoczęli wSanoku w Muzeum Budownictwa Ludowego od RynkuGalicyjskiego. Następnym punktem wycieczki był ParkMiniatur Centrum Kultury Ekumenicznej i Ogród Biblijny wMyczkowcach oraz Muzeum Przyrodnicze w UstrzykachDolnych. Następnie dzieci wyruszyły w rejs po Solinie.

Wycieczka do Krasiczyna i Sanoka7 czerwca uczniowie klasy IV, Va i Vb wyjechali pod

opieką pań: Marty Pabis, Joanny Sieniawskiej i JustynyGromek na wycieczkę edukacyjną do Krasiczyna i Sanoka.Jednym z punktów wycieczki była wizyta w Powiatowej StrażyPożarnej w Sanoku, gdzie dzieci zobaczyły specjalistycznysprzęt strażacki oraz wzięły udział w lekcji związanej zEdukacją dla bezpieczeństwa w ramach rządowegoprogramu. W sali "Ognik" zobaczyły różne filmiki związanez zagrożeniami i sposobami postępowania w razieniebezpieczeństwa. Ponadto zgłaszały "na żywo" różnewypadki rozmawiając z dyspozytorem dyżurnym straży. Nakoniec wzięli udział w ewakuacji na skutek zadymienia orazćwiczyli pierwszą pomoc.

Pielgrzymka do Dębowca13 czerwca uczniowie klasy 4, 5a i 5b wspólnie z

księdzem i wychowawczyniami wyjechali do Dębowca nawarsztaty modlitewne do Ojców Saletynów. Swojepielgrzymowanie rozpoczęli od lekcji religii w terenie, gdziejeden z Ojców przybliżył dzieciom historię Matki BożejSaletyńskiej. Potem wszyscy mogli napić się cudownej wody,która zarazem była ochłodą w ten upalny dzień. Następniewszyscy udali się na mszę świętą. Wyciszeni przeszli drogękrzyżową, która umiejscowiona jest w pięknym ogrodzie przykościele.

Ogólnopolski Konkurs "Myśli Jana Pawła II""Jesteście moją nadzieją" to hasło przewodnie

tegorocznego Ogólnopolskiego Konkursu "Myśli Jana PawłaII" skierowanego do uczniów gimnazjów oraz najstarszychklas szkół podstawowych. Ten przeprowadzany już odczterech lat konkurs ma na celu przybliżanie życia naszegoWielkiego Rodaka i propagowanie wartości zawartych w Jegonauczaniu. Przygotowanie do testu konkursowego wymagaprzeczytania trudnych, filozoficzno-teologicznych pozycjiautorstwa naszego Patrona.

Troje naszych ósmoklasistów (dziś już absolwentów):Patryk Pec, Aurelia Gierlicka i Marcin Dziedzicreprezentowało szkołę na drugim etapie konkursu i zdobyłotytuł finalisty stopnia wojewódzkiego. opr. M. Pabis

Powo³anie - Łęki Dukielskiestowlekidukielskie.dukla.org/POWOLANIE/2019/Wakacje 19.pdf · 2019....

Documents

Transcript of Powo³anie - Łęki Dukielskiestowlekidukielskie.dukla.org/POWOLANIE/2019/Wakacje 19.pdf · 2019....