• Synonim ducha epoki informacyjnej

• Życie społeczno – kulturowe

• Nowoczesność jest to okres socjologii klasycznej XIX, XX w

• Nowoczesność cechuje: porządek, ład, bezpieczeństwo, przewidywalność, racjonalność, kwantyfikalność, czyli przeliczalność, uzależnienie od państwa, klas społecznych, struktur społecznych

• Płynność, nieprzewidywalność, niepewność

• Emancypacja jednostki

• Uniezależnienie się od biologicznych ograniczeń

• Nowy model tożsamości człowieka

• Tożsamość: zmienna, plastyczna

• Oderwanie człowieka od wspólnot społecznych - konieczność poszukiwania nowych wspólnot, poszukiwania grup odniesienia - źródło wartości i wzorów zachowań

• Czas

• Kompresja czasu i przestrzeni

• „niby miejsca”, „nie miejsca”

• Można ją przekraczać - metoda włóczęgi, turysty, spacerowicza oraz gracza

• Włóczęga - nie ma swojego domu, wyzbył się albo został wyzbyty z miejsca pochodzenia.

• Turysta - ktoś, kto pozostawia miejsce zamieszkania, udaje się do innej kultury, ma gdzie wrócić, poznaje inne życie, ludzi.

• Spacerowicz - żyje w dużym mieście. To anonimowy przechodzień wpisany w równie anonimowy tłum.

• Gracz -zawsze i wszędzie towarzyszy mu bardziej łut szczęścia niż racjonalne postępowanie oraz zwyczajna ludzka uczciwość. Zawsze musi wygrywać, dążąc do celu za wszelką cenę.

•

• Brak stabilności

• Regionalizmy, etnoregionalizmy

• Lęki, trwoga w polityce, zarządzanie lękiem

• Eliminacja roli bohatera

• Rola celebryty

• Płynność

• „chodzenie po ruchomych pisakach”

• Zygmunt Bauman, „Płynna nowoczesność”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006

• Zygmunt Bauman, „Dwa szkice o moralności ponowoczesnej”, Wydawnictwo Instytut Kultury, Warszawa 1994

• Zygmunt Bauman, „Ponowoczesność jako źródło cierpień”, Wydawnictwo Sic!, Warszawa 200

• Fotografia:http://www.social-europe.eu/wp-

content/uploads/2011/01/zygmuntbauman.jpg