Policjanci Paul Farell Bardzo młody (w 1955 roku 22 lata) policjant, który pracował w wydziale zabójstw razem

z Johnem. Ma żonę i dwójkę małych dzieci. Z wyglądu chudy, twarz trójkątna, włosy rude. Po akcji

z gwałcicielem i wyrzuceniu Johna nie zareagował w żaden sposób, ponieważ sam John kazał mu

siedzieć cicho, żeby nie stracił pracy w niepewnych czasach, mając na głowie rodzinę. Dlatego też fala

zwolnień go nie objęła i zajmuje się dalej swoją karierą, jednak odczuwa wyrzuty sumienia za to, że nie

pomógł przyjacielowi w potrzebie i chce w jakiś sposób spłacić dług. Nie jest odważny, woli pracować

za biurkiem jako analityk. Relacje z Johnem pozytywne.

Howard Brunthal Weteran II WŚ, z powodu rany odniesionej na froncie zdemobilizowany i wcielony do policji.

Barczysty, łysy, 50 lat. Mimo tego, że nie jest już żołnierzem, budzi respekt swoim wyglądem i stalowym

spojrzeniem. Nie patyczkuje się z przestępcami i używa pałki chętniej niż inni. Nie było łatwo się z nim

zaprzyjaźnić i udało się to bardzo nielicznym, jednak John zdołał odnaleźć wspólny język z tym pozornie

niepodobnym do niego człowiekiem. Pogłoski głoszą, że po zwolnieniu Johna rzucił się z pięściami na

Stansfielda, a w ostatniej chwili powstrzymał go Cob Hale. Nieustraszony i nie ulegający wpływom

zewnętrznych bodźców emocjonalnych, ale zdenerwowany jest nieobliczalny. Używany do przesłuchań

ze względu na autorytet. Relacje z Johnem pozytywne.

James Tiberius Młody gliniarz, który bardzo szybko awansował na komisarza. Szczupły, wysportowany, blond

włosy. Nerwowy nawyk poprawiania fryzury i przygładzania munduru. Bardzo odważny, znane były

sytuacje, w których rzucał się z rękami na uzbrojonych w broń palną przestępców, co nawet John

uznawał za głupotę. On sam nie widzi w tym nic dziwnego, bo jest także aroganckim narcyzem. Znane

są przypadki, w których nadużył swojej władzy, za co został zdegradowany do podkomisarza. To, że

ciągle żyje, zawdzięcza chyba tylko swojemu niebywałemu szczęściu, które wykorzystuje, myśląc

o sobie, że jest niepokonany. Wszyscy są zdania, że pewnego dnia przekroczy granicę i zginie, ale on

niewiele robi sobie z dobrych rad. John nic do niego bezpośrednio nie ma, ale drażni go jego sposób

bycia – Jamesowi przydałoby się trochę pokory.

Percy Wiggins Swoje stanowisko zawdzięcza wysoko postawionemu ojcu. Szczupły, tłuste, czarne włosy, 30

lat. Praca w policji idzie mu kiepsko jak każda inna robota, ale mimo to regularnie awansuje. Kocha

przesłuchiwać podejrzanych i często używa do tego pałki, nawet gdy tamci są chętni do współpracy.

Regularnie gnębiony i wyśmiewany w szkole, wyładowuje w ten sposób swoje kompleksy. Nadużywa

też swojej wysokiej pozycji, grożąc niżej postawionym policjantom zwolnieniem, gdy ci go krytykują.

Uważa się za nie wiadomo kogo, jakby nie wiedział, że bez ojca polityka nic by nie osiągnął. Pomimo

wszystkich wad jest relatywnie niegroźny, gdyż brak mu odwagi, żeby przeciwstawić się komukolwiek

bezpośrednio. Relacje z Johnem negatywne.