Partner publikacji: DYSTRYBUOWANY WRAZ Z …doc.mediaplanet.com/all_projects/4066.pdf ·...

NIEZALEŻNY DODATEK TEMATYCZNYDYSTRYBUOWANY WRAZ Z RZECZPOSPOLITĄ13 LISTOPADA 2009

reklama

Cukrzyca – jeden z największych proble-mów zdrowotnych współczesności

Epidemia cukrzycy – jak radzić sobie z chorobą „XXI wieku

Choroby skóry – bardzo często to pierwsza oznaka cukrzycy

Glikemia poposiłkowa – oznaczenie poziomu cukru we krwi na czczoto za małostr. 2 str. 3 str. 6 str. 8

Partner publikacji:

Jak żyć z cukrzycąJak żyć z cukrzycą

2 NIEZALEŻNY DODATEK TEMATYCZNY DYSTRYBUOWANY WRAZ Z RZECZPOSPOLITĄ

JAK ŻYĆ Z CUKRZYCĄ

Cukrzyca – więcej niż cukier

Cukrzyca jest jednym z największych proble-mów zdrowotnych współczesności, zarówno

pod względem medycznym (jak zapobiegać jej wystąpieniu i rozwojowi jej powikłań, jak ją le-czyć), jak i społeczno-ekonomicznym (rosnąca liczba osób wymagających wsparcia w zakresie leczenia, jak i codziennych aktywności). Sza-cuje się obecnie, że liczba chorych na cukrzycę w Polsce wynosi ok. 2,5 mln osób, lecz choroba jest rozpoznana jedynie u 60% chorych. Ozna-cza to, że spośród 10 chorych sześć osób jest

zdiagnozowanych i leczonych, ale cztery nie są świadome istnienia choroby przewlekłej. Wynika to z faktu, że cukrzyca u ogromnej większości chorych w okresie początkowym przebiega niemal całkowicie bezobjawowo i jej wykrycie jej często przypadkowe, ma miejsce np. w trakcie badań kontrolnych. Liczba zachorowań na cukrzycę wzrasta wraz z wiekiem, w grupie osób powyżej 60. roku życia nawet 20% czyli co piąty człowiek ma cukrzycę. Ponad pół miliona osób w Polsce wymaga leczenia insuliną. Cukrzyca jest chorobą prze-wlekłą, czyli – innymi słowy – nieuleczalną. Raz rozpozna-na nie zniknie i chociaż w jej przebiegu zmienić się może sposób leczenia, to wpływa ona na całe życie chorego od momentu zachorowania po kres życia – u chorego na cukrzycę jest ono krótsze średnio o 10 lat w porównaniu do osób bez cukrzycy.

Cukrzyca – dlaczego ?Tak duża liczba osób z cukrzycą (przede wszyst-kim z cukrzycą typu 2) to wynik coraz częstszego występowania otyłości. Nagromadzenie w tkan-kach nadmiernej ilości tłuszczu – a tym właśnie jest nadwaga i otyłość – powoduje, że działanie insuliny – jedynego hormonu i w ogóle jedynego

I-PORT® nowość na europejskim rynku

diabetologicznym – jedno nakłucie na 3 dni.

DYSTRYBUTOR: Monday Medical

KONTAKT: Biuro Obsługi Klienta tel. (61) 622 78 15, www.mondaymedical.pl

I-port® zmniejsza psychiczny i fizyczny dyskomfort związany z zastrzykami dzięki podawaniu leków bez powtarzających się nakłuć skóry.

To rewolucyjne urządzenie nosić można przez 72 godziny podczaswykonywania wszelkiego rodzaju aktywności fizycznych.

reklama

Dr hab. Leszek Czupryniak, Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, Klinika Chorób Wewnętrznych i Diabetologii, Uniwersytet Me-dyczny w Łodzi, Rada Naukowa Koalicji na Rzecz Walki z Cukrzycą

Project Manager: Adam Jabłoński [email protected]

Redakcja: Anna Jarosz

Opracowanie gra� czne: Graphics & Design Studio, Michał Ziółkowski

Zdjęcia: istockphoto.com

Nakład i Druk: 115 000/ PRESSPUBLICA Sp. z oo.

Adres: Mediaplanet Publishing House Sp. z o.o. ul.Marszałkowska 58, lok.3, 00-545 Warszawa

Mediaplanet jest wiodącym domem wydaw-niczym na rynku europejskim. Specjalizujemysię w tworzeniu wysokiej jakości publikacjitematycznych w prasie codziennej, online oraz broadcast. Aby uzyskać więcej infor-macji na temat naszych publikacji, prosimyo kontakt: 022 401 75 23, Katarzyna Jasińska, Country Manager, [email protected], www.mediaplanet.com.

Mediaplanet nie ponosi odpowiedzialności zatreść reklam.

reklama

Patroni publikacji:

Cukrzyca jest chorobą przewlekłą – czyli innymi

słowy nieuleczalną.

sposobu, jaki organizm ssaków posiada, by spa-lać glukozę i obniżać jej stężenie we krwi – jest znacznie osłabione. Jeżeli u danej osoby komórki trzustki odpowiadające za produkcję insuliny (tzw. komórki beta) nie są w stanie zareagować osłabio-ne działaniem tego hormonu i zwiększeniem jego wydzielania, wówczas stężenie glukozy we krwi wzrasta i rozwija się cukrzyca. Jej najpoważniejszą konsekwencją jest uszkadzanie przez nadmiar glukozy krążący we krwi komórek wyściełających wnętrze wszystkich naczyń krwionośnych (tzw.

komórek śródbłon-ka), a także komórek nerwowych tworzą-cych nerwy obwo-dowe. Mechanizm uszkodzenia naczyń

krwionośnych przez nadmiar glukozy obecny we krwi jest bardzo skomplikowany i trudno jest mu zapobiegać inaczej niż poprzez obniżenie stężenia glukozy w krwi wypełniającej naczynia. Dlatego chorzy nie mają innego wyjścia jak przyjmować leki zmniejszające poziom cukru we krwi codzien-nie, muszą też regularnie kontrolować to stężenie przy pomocy glukometrów.

Najważniejsze jest interdyscyplinarne podejście do leczeniaUszkodzenie naczyń krwionośnych i nerwów obwodowych prowadzi u chorych na cukrzycę do powstania poważnych powikłań – zawału serca, udaru mózgu, ślepoty, niewydolności ne-rek, amputacji kończyn, zaburzeń erekcji i wielu innych. Aby opisać skalę zagrożenia, wystarczy wziąć pod uwagę, że cukrzyca zwiększa ryzyko amputacji dwudziestokrotnie w porównaniu do osób bez cukrzycy. Problem jednak jest jeszcze większy, gdyż niemal każdy pacjent z cukrzycą wymaga leczenia także z powodu innych chorób prowadzących niezależnie do uszkodzenia na-czyń, jak np. nadciśnienie tętnicze lub wysokie stężenie cholesterolu we krwi. Z tych powodów (rozwój powikłań w układzie krążenia i współ-istnienie innych chorób) współczesne leczenie cukrzycy musi mieć charakter leczenia wielo-kierunkowego, interdyscyplinarnego, wyma-gającego zaangażowania specjalistów z wielu dziedzin oprócz diabetologii – m.in. kardiologów, okulistów, nefrologów, neurologów itd. Najważ-niejszym celem leczenia cukrzycy jest bowiem zmniejszenie ryzyka powikłań naczyniowych, a nie będzie to możliwe bez kompleksowej terapii o charakterze holistycznym. Aby zmniejszyć ryzy-ko uszkodzenia naczyń krwionośnych, niezbędne jest konsekwentne leczenie wszystkich zaburzeń niszczących naczynia krwionośne. Chorzy często wymagają także wsparcia pod względem socjal-nym czy też psychologicznym, gdyż cukrzyca wpływa na całe ich życie i może np. doprowadzić do zmiany pracy zawodowej lub – prowadząc do inwalidztwa – w ogóle ją uniemożliwić. Pacjenci wiedzą zanadto dobrze, że cukrzycy się nie leczy się – z cukrzycą się żyje 24 godzin na dobę 7 dni w tygodniu.

Spis treściCukrzyca – więcej niż cukier str. 2

Epidemia cukrzycy – jak radzić sobie z chorobą „XXI wieku” str. 3

Powikłania cukrzycy str. 4

Stopy w opałach str. 4

Insulina – lek życia str. 5

Akademia bez indeksów str. 5

Glikemia poposiłkowa str. 6

Cukrzyca i pneumokoki – podwójne zagrożenie str. 7

Słodka skóra str. 8

NIEZALEŻNY DODATEK TEMATYCZNY DYSTRYBUOWANY WRAZ Z RZECZPOSPOLITĄ 3


reklama

Epidemia cukrzycy – jak radzić sobie z „chorobą XXI wieku”Rozmowa z Kadirem Tepebasi, Dyrektorem Generalnym Eli Lilly Polska Sp. z o.o.

Cukrzyca jest jedną z częściej występujących chorób cywilizacyjnych. Nazywana jest na-wet „chorobą XXI wieku”. Jaka jest skala jej występowania w Polsce i na świecie?Cukrzyca stanowi obecnie niezwykle poważny, globalny problem, a statystyki związane z nią są bardzo niepokojące. Z danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że na świecie dotkniętych nią jest blisko 246 mln osób, a do 2025 roku liczba ta może wzrosnąć nawet do 380 mln. Cukrzyca i jej powikłania należą do pięciu najczęstszych przyczyn śmierci w krajach rozwiniętych. Szacuje się, że na chorobę cierpi około 2 mln Polaków. To prawdziwa epidemia. Niestety w społeczeństwie nadal dość mała jest powszechna wiedza na temat cukrzycy. Dlatego właśnie niezwykle ważna jest profilaktyka i odpowiednia edukacja pacjentów.

14 listopada cały świat będzie obchodził Światowy Dzień Walki z Cukrzycą. Tematem przewodnim tego dnia na lata 2009-2013 jest „Edukacja i prewencja w cukrzycy”. Pan również wspominał o tych elementach. Wydawałoby się, że cukrzyca jest powszech-nie znaną chorobą, więc jej świadomość w społeczeństwie powinna być duża.Niestety tak nie jest. Świadomość choroby jest nadal raczej niska. Blisko połowa z osób dotkniętych w Polsce cukrzycą nie zdaje sobie sprawy ze swojej choroby. To bardzo niepojące zjawisko. Nieleczona cukrzyca niesie za sobą ryzyko groźnych powikłań, takich jak utrata wzroku, niewydolność nerek, depresja, udary

oraz szereg innych konsekwencji. Niestety duża część chorych nie wie również jak poprawić swój komfort życia. W Eli Lilly mamy świado-mość tego problemu, dlatego od lipca 2007 roku pod patronatem Polskiej Federacji Edukacji w Diabetologii realizujemy w Polsce program Cukrzycowych Centrów Edukacji Lilly (cCEL). Obecnie na terenie całego kraju istnieje już blisko 100 punktów, w których pacjenci i ich rodziny mogą uzyskać kompleksową wiedzę na temat choroby i życia z nią.

Czym dokładnie są Cukrzycowe Centra Edukacji Lilly i jakiego typu informacje można tam otrzymać? Czy wizyta w cen-trach może zastąpić wizytę u lekarza?cCEL-e są ośrodkami edukacyjnymi dla pa-cjentów z cukrzycą, zlokalizowanymi na terenie całego kraju przy placówkach służby zdrowia. Pracują w nich specjalnie przeszkolone pielę-gniarki, które bezpłatnie udzielają fachowych i rzetelnych porad dotyczących zdrowej diety, właściwego wysiłku fizycznego i zapobiega-nia powikłaniom, tak groźnym w przypadku cukrzycy. Pracownicy cCEL-ów nie udzielają informacji o lekach, uzupełniają natomiast wiedzę zdobytą u lekarza o praktyczne porady, jak podnieść swój komfort życia z chorobą. W ośrodkach tych zainteresowani mogą otrzy-mać materiały edukacyjne dotyczące życia z cukrzycą. Podchodzimy bardzo poważnie do edukowania chorych, dlatego staramy się roz-wijać działalność Centrów, aby jeszcze lepiej docierać do pacjentów. Pielęgniarki pracujące w cCEL-ach od niedawna mają do dyspozycji nowe, interaktywne narzędzie, tzw. „Mapy Kon-wersacyjne”. Pozwalają one na zaangażowanie i aktywizowanie pacjentów z cukrzycą do otwartej rozmowy na temat choroby. W grupie osób z podobnymi problemami mogą wza-jemnie się wspierać oraz przekazywać sobie wiedzę.

Jak chorzy trafiają do cCEL-ów?Co dla nas bardzo ważne, ponad 50% pacjentów trafia do cCEL-ów ze skierowania czy polece-nia lekarzy. To dla nas sygnał, że środowisko medyczne zna i docenia znaczenie naszego

programu. Inicjatywa cCEL zyskała również uznanie Ministerstwa Zdrowia. Program został oficjalnie doceniony za dostarczanie odpowie-dzi na ogromne potrzeby edukacyjne pacjentów z cukrzycą

Czy ośrodki programu cCEL cieszą się du-żym zainteresowaniem pacjentów?Centra od samego początku swojego istnienia cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem – odbyło się w nich już ponad 100 tysięcy spotkań edukacyjnych. Fakt, że polscy pacjenci chcą wiedzieć więcej o cukrzycy i aktywnie działać, aby poprawić komfort i jakość życia z chorobą stanowi dla nas ogromny powód do zadowolenia. Liczba odwiedzających nas osób pokazuje również jak duże są potrzeby w zakresie edukowania pacjentów z cukrzycą. Dlaczego firma Lilly zdecydowała się na realizację programu cCEL? Powody były dwojakie. Z jednej strony, jak już wcześniej wspominałem, cukrzyca jest bardzo poważną chorobą, a wiedza w społe-czeństwie na jej temat nadal jest bardzo mała lub niewystarczająca. Z drugiej strony działania w zakresie edukacji i profilaktyki stanowią bar-dzo ważny element działalności firmy Eli Lilly w ramach społecznej odpowiedzialności bizne-su. Prowadzimy szereg globalnych i lokalnych inicjatyw dotyczących popularyzacji zagadnień związanych z wieloma chorobami, które sta-nowią poważny społeczny problem. Program cCEL nie jest naszym jedynym działaniem edukacyjnym w obszarze walki z cukrzycą.

A jakie jeszcze działania prowadzi Eli Lilly w tym obszarze?Prowadzimy działania edukacyjne skierowane zarówno do pacjentów, jak i lekarzy. Wycho-dzimy z założenia, że w każdym procesie le-czenia choroby bardzo ważna jest współpraca i współdziałanie tych dwóch grup. Od 2007 roku Eli Lilly razem z Polskim Towarzystwem Diabetologicznym organizuje warsztaty na te-mat powikłań cukrzycy pt. „Czy warto cze-kać?”. Są one organizowane w 11 ośrodkach klinicznych na terenie całej Polski. Warsztaty

kierujemy przede wszystkim do diabetologów, ale również lekarzy innych specjalności – ta-kich jak kardiologia, neurologia czy nefrologia. Od grudnia 2006 roku firma Eli Lilly & Co. we współpracy z Międzynarodową Federacją Diabetologiczną (IDF) wspiera i współfinan- suje badania translacyjne z dziedziny diabetolo-gii w ramach nowego programu przyznawania przez IDF grantów naukowych Bringing Rese-arch in Diabetes to Global Environments and Systems, w skrócie BRIDGES. Mówiąc najogól-niej celem projektu BRIDGES jest sprawdzenie i przełożenie dostępnej wiedzy i wyników ba-dań na praktyczne zastosowania, które można wykorzystać w codziennym leczeniu cukrzy-cy. Autorzy najlepszych projektów otrzymają granty finansowe o różnej wysokości, dzięki którym będzie można wprowadzić wyniki badań w życie. Całkowity grant naukowy w ramach projektu BRIDGES wynosi 10 mln USD. Kwo-ta ta będzie przyznawana przez okres 7 lat i zostanie przeznaczona na pokrycie kosztów związanych z prowadzeniem projektów pilo-tażowych oraz badań dotyczących wyników leczenia. Obecnie trwa proces rekrutacji uczest-ników do trzeciej edycji programu. Liczymy na zgłoszenia od polskich lekarzy.

Czy firma Lilly planuje jakieś dodatkowe akcje i działania związane ze Światowym Dniem Walki z Cukrzycą?Oczywiście. Firma Lilly Polska zainaugurowała obchody Światowego Dnia Walki z Cukrzy-cą już 6 listopada, organizując konferencję prasową w Warszawie, pod hasłem „Zrozum cukrzycę i kontroluj ją”. Natomiast w weekend – 14 i 15 listopada w warszawskim Centrum Handlowym Arkadia, przy wejściu głównym organizujemy Cukrzycowe Centrum Edukacji Lilly. Wszyscy chętni będą mogli porozmawiać tam z wykwalifikowaną pielęgniarką o swoich problemach zdrowotnych. Otrzymają również rzetelną informację na temat swojej choroby. Do poradni cCEL zapraszamy także osoby, które nie są pacjentami, ale mają w swoim otoczeniu bliskich chorych na cukrzycę. Dla takich osób też przygotowaliśmy materiały informacyjne.

Kadir Tepebasi, Dyrektor Generalny Eli Lilly Polska Sp. z o.o



Nefropatia cukrzycowaNależy do najpoważniejszych powikłań cukrzycy. Występuje u 30 proc. chorych na cukrzycę typu 1 i u 5-10 proc. z cukrzycą typu 2. Nefropatia ozna-cza stałą obecność białka w moczu, nadciśnienie tętnicze oraz początkowo uszkodzenie kłębuszków nerkowych, a następnie stopniowy rozwój nie-wydolności nerek. Chorobę rozpoznaje się przez przypadkowe badania moczu, w którym stwierdza się obecność białka, a we krwi stopniowy wzrost wskaźników niewydolności nerek. Jest wiele czynników, które decydują o rozwoju schorzenia. Należą do nich: źle kontrolowane i stale wysokie ciśnienie tętnicze, wysoki poziom cholesterolu całkowitego i niski poziom HDL oraz trójglicerydów. Sprzyjają jej częste zakażenia układu moczowego. Najgroźniejsze wydaje się nadciśnienie tętnicze, bo systematycznie uszkadza naczynia krwionośne nerek (naczynia włosowate). Im niższe ciśnienie krwi, tym dłużej nerki pozo-stają sprawne.

Nadciśnienie tętniczeZe statystyk medycznych wynika, że nadciśnienie tętnicze występuje dwa razy częściej u diabetyków, niż u osób bez cukrzycy. Leczenie nadciśnienia w cukrzycy zależy od jej rodzaju i dolegliwości towarzyszących, np. otyłości. Czasem wystarcza zmiana diety – ograniczenie ilości białka, soli kuchennej, rezygnacja z alkoholu i palenia tytoniu oraz unikania statycznego wysiłku fi zycznego. Jeżeli po kilku tygodniach stosowania diety ciśnie-

nie się nie obniży do 140/90 lub niżej, podaje się leki. Każdy rodzaj leków, jakie będzie przyjmował dla obniżenia ciśnienia diabetyk, musi być staran-nie dostosowany do innych dolegliwości.Ogólną zasadę leczenia nadciśnienia w cukrzycy

jest stopniowe podawania najpierw małych dawek leków hipotensyjnych, zwiększania do średnich i skutecznych. Gdy nie uzyskuje się normalizacji ciśnienia po jednym leku, do terapii wprowadza się drugi. Normalizacja ciśnienia tętniczego wyraźnie zmniejsza ryzyko powikłań cukrzycy, a u osób z istniejącymi już powikłaniami, spowalnia ich rozwój. Zaprzestanie leczenia wysokiego ciśnienia sprzyja chorobom naczyń obwodowych, chorobie wieńcowej, zawałom, i udarowi mózgu. Zwiększa też ryzyko przerostu lewej komory serca, rozwoju nefropatii, oraz retinopatii cukrzycowej.

Neuropatia cukrzycowaKolejnym powikłaniem jest neuropatia, czyli osłabienie lub uszkodzenie przez nadmiar cukru we krwi włókien nerwowych. W cukrzycy typu 2 manifestuje się to osłabieniem tempa przewo-dzenia bodźców poprzez cały układ nerwowy.

Choroba stale postępuje prowadząc do istotnych zaburzeń czucia. W cukrzycy typu 1 jeszcze szyb-ciej pogarsza się czynność włókien nerwowych. Najszybciej sprawność tracą nerwy obwodowe (neuropatia czuciowa lub polineuropatia), czyli

te, które unerwiają tkankę mięśniową i skórę. Cho-ry cierpi na mrowienie w stopach i dłoniach, ma długotrwałe bóle mięśni nóg i rąk. Ale najbardziej niebezpieczne są zaburze-nia odczuwania bólu.

Neuropatia cukrzycowa może upośledzać spraw-ność seksualną. Blisko połowa mężczyzn choru-jących na cukrzycę cierpi z powodu impotencji, nie ma wzwodu i wytrysku, bo porażone zostały nerwy odpowiadające za te funkcje organizmu. Cukrzyca upośledza również funkcje seksualne u kobiet.

Słodkie oczyDiabetycy maja poważne kłopoty ze wzrokiem. U wielu chorych cukrzyca prowadzi nawet co całkowitej utraty widzenia. Pierwszym objawem retinopatii cukrzycowej jest poranne widzenie przez mgłę, lekko zmienionych barw i niewyraź-nych kształtów. Złe widzenie jest spowodowane obrzękiem rogówki oka, które z czasem ustępuje, a to pozwala odzyskać normalne widzenie. Stopień uszkodzenia oczu rośnie z czasem trwania choro-by. Im dłużej chorujemy, tym większych zmian

Każdy rodzaj leków, jakie będzie przyjmował dla obniżenia

ciśnienia diabetyk, musi być starannie dostosowany do innych dolegliwości.

Powikłania cukrzycyCukrzyca negatywnie wpływa na funkcjonowanie najważniejszych układów naszego organizmu; krwionośnego, moczowego, nerwowego oraz na wzrok.

w oczach możemy się spodziewać. Dla prawidło-wego widzenia najgroźniejsze jest uszkodzenie siatkówki, czyli właśnie retinopatia cukrzycowa.Retinopatia cukrzycowa występuje u wszystkich chorych z cukrzycą typu 1 i u 60 proc. cierpiących na cukrzycę typu 2. Bezpośrednią przyczyną utraty wzroku jest w 86 proc. cukrzyca typu 1 i w 33 proc. typu 2.Niestety, to nie koniec złych wiadomości. U cho-rych na cukrzycę zaćma pojawia się średnio o 10 lat wcześniej niż u reszty populacji. Przyczyną choroby jest mikroangiopatia, czyli uszkodzenie drobnych naczyń krwionośnych siatkówki. Upraszczając – nadmiar cukru we krwi sprawia, że obumierają komórki (pericyty) odpo-wiedzialne za utrzymanie prawidłowego kształtu naczynia. Ściana naczynia staje się wiotka, wy-brzusza się i powstają malutki tętniaki. Przez słabe naczynia do siatkówki przecieka krew. Dochodzi do licznych mikrowylewów w siatkówce. Gęsta krew cukrzyka czopuje naczynie co prowadzi do niedotlenienia siatkówki. Głównym sprawcą retinopatii cukrzycowej jest podwyższony poziom glukozy we krwi. Im jest on bliższy normie, tym mniejsze ryzyko pojawienia się powikłania. Utrzymanie poziomu cukru we krwi na poziomie bliskim normy, pozwala o 70 proc. ograniczyć ryzyko rozwoju powikłania. Dlatego właśnie chorzy na cukrzycę powinni co najmniej raz w roku badać dno oka przy rozsze-rzonej źrenicy, aby okulista wiedział, w jakim stanie są naczynia krwionośne.

Stopy w opałachMasz cukrzycę? Musisz dbać o stopy, by nie dopuścić do przesuszenia czy zranienia skóry. Pielęgnacja stóp, kontrolowanie poziomu cukru we krwi i dieta uchronią cię przed zespołem stopy cukrzycowej.

Gdy stopy są zdrowe, drobne zranienia nie są groźne, ale dla diabetyka to powód do

zmartwienia. Cukrzyca uszkadza wszystkie naczynia tętniczych w obrębie nóg (to tzw. nie-dokrwienna stopa cukrzycowa). Jest to skutek zarastania naczyń przez blaszkę miażdżycową. Oznacza to, że naczynia żylne i tętnicze stają się mniej elastyczne. Krew chorych jest gęsta, ma zwiększoną zdolność do agregacji, czyli zlepiania się. Łatwo w wtedy o utworzenie się skrzeplin, które sprzyjają zatorom w żyłach i tętnicach. Skutek nietrudno przewidzieć. Chora noga jest źle ukrwiona, niedotleniona i niedożywiona. O rozwijającej się choro-

bie świadczą coraz częstsze bolesne skurcze mięśni (najczęściej w nocy), odczuwanie mro-wienia, kłucia.

U 70 proc. chorych do zakłóceń w przepływiekrwi dochodzą zaburzenia neurologiczne (to tzw.neuropatyczna stopa cukrzycowa). Schorzenie

rozwija się, gdy dojdzie do uszkodzeniaobwodowego układu nerwowego. Wów-czas chory nie czuje dotyku, temperatury, ani bólu. Upośledzenie gruczołów poto-wych sprawia, że skóra stóp jest sucha, tosprzyja jej pękaniu. Bardzo poważnezmiany zachodzą także w kościach,które systematycznie odwapniają się. Zaczyna też zanikać chrząstka stawo-wa. Początkowo nie sprawia to żadnychdolegliwości, aż do momentu, gdy stopaulegnie deformacji i nie można na niej stanąć.

Najgroźniejszą postacią zespołu stopy cukrzyco-wej jest połączenie dolegliwości krążeniowych i neurologicznych. O takich przypadkach le-

karze mówią stopa neuropa-tyczno-niedokrwienna. Trud-no się ją leczy, bo w wyniku mikrourazów tworzą się bo-lesne, trudnogojące się rany, a nawet owrzodzenia. Bez szybkiej pomocy lekarskiej choremu grozi amputacja pal-

ców lub nawet całej stopy.

Leczenie stopy cukrzycowej W Polsce brakuje poradni specjalizujących się w leczeniu tego schorzenia. W Warszawie są dwie. Dość często zdarza się zatem, że chorzy trafiają do szpitala. Tu leczenie rozpoczyna się od unieruchomienia nogi, odciążenia jej i leżenia w łóżku. Zapobiega to szerzeniu się zakażenia i polepsza utlenowanie tkanek stopy. Chirurdzy zajmują się oczyszczeniem ran, usu-wają martwe tkanki, robią posiew bakteriolo-giczny i podają antybiotyki. Gdy ukrwienie nogi jest słabe, operacyjnie udrażnia się tętnice lub – podobnie, jak w przypadku serca wykonuje by-pasy. Można przeprowadzić sympatektomię

JAK UNIKNĄĆ POWIKŁAŃ Osoby cierpiące na cukrzycę powinny:– codziennie starannie oglądać stopy,– zwracać uwagę na nagniotki, stwardnienia, stany zapalne, zadrapania i pęknięcia skóry,– dbać, by stopy były suche,– codziennie zmieniać skarpety, rajstopy lub pończochy,– nosić miękkie, wygodne i dobrze dopasowane buty,– nosić wykonane na indywidualne zamówienie wkładki z modelowanej gąbki.

Najgroźniejszą postacią zespołu stopy cukrzycowej

jest połączenie dolegliwości krążeniowych i neurologicznych.

lędźwiową, dzięki której rozszerza się naczynia tętnicze w nogach.

Żadne leczenie nie da efektów bez unormowa-nia poziomu cukru we krwi i leczenia wspoma-gającego układ krążenia i układ nerwowy.



Insulina – lek życia

Insulina to hormon produkowany i wydzielany do krwi przez komórki beta znajdujące się

w trzustce. Gdy zaczynamy jeść, trzustka uwal-nia niewielkie ilości zmagazynowanej insuliny i natychmiast przystępuje do wytwarzania no-wych cząsteczek tej substancji.Bywa porównywana do klucza, który otwiera drzwi do poszczególnych komórek naszego or-ganizmu. Te drzwi, czyli receptory komórkowe muszą zostać otwarte, aby do wnętrza komórki mogła przedostać się glukoza. To ważne, bo glukoza jest paliwem niezbędnym do podtrzy-mywania procesów życiowych, które zachodzą w każdej komórce ciała. Glukoza powstaje w procesie trawienia po każdym zjedzonym posiłku. Ten cukier prosty, czyli glukoza dość szybko przedostaje się z przewodu pokarmo-wego do krwi. Jest spalana przez komórki i wykorzystywane przez nie jako źródło energii. Nadmiar glikozy może być magazynowany w wątrobie lub mięśniach. Gdy w organizmie jest za dużo glukozy, jej nadmiar zamienia się w tłuszcz i odkłada się jako tkanka tłuszczowa. Gdy trzustka nie wytwarza lub produkuje za mało insuliny, glukoza nie dociera do komórek, ale pozostaje we krwi. Dochodzi wówczas do zbyt dużego stężenia glukozy we krwi, czyli hiperglikemii, a komórki nie dostają potrzeb-

Cukrzyca to choroba, którą zwykle kojarzymy z przyjmowaniem insuliny. Ale właściwie dlaczego stanowią ze sobą nierozerwalną parę?

nego im paliwa. Jak to możliwe? Dzieje się tak dlatego, bo nie ma klucza, który otworzyłby do nich drzwi dla glukozy. Taki stan lekarze nazywają cukrzycą insulinozależną, na któ-rą cierpi około 10 proc. wszystkich chorych. W takich sytuacjach konieczne jest regularne wstrzykiwanie insuliny.Obecnie insulinę wytwarza się z trzustek zwie-rzęcych. Pod względem budowy cząsteczki, najbliższa ludzkiej jest insulina wieprzowa, albo powstająca w procesach biotechnologicznych. Ten drugi sposób polega na wytwarzaniu insuli-ny przez specjalne szczepy bakterii lub drożdże piekarskie, którym wcześniej wszczepia się geny insuliny ludzkiej.Dostępne w aptekach preparaty insulinowe różnią się szybkością z jaką po wstrzyknięciu pojawiają się we krwi oraz czasem potrzebnym do wchłonięcia się całej zaaplikowanej dawki (to tzw. czas działania).Insulina krótko działająca ma szybki początek i krótki czas działania. Należy ją brać pół go-dziny przed posiłkiem. Najsilniej działa około 1-3 godzin po wstrzyknięciu i jest skuteczna przez 8 godzin.Insulinę o pośrednim czasie działania można stosować 1-1,5 godziny przed jedzeniem. Naj-wyższe stężenie we krwi osiąga między 4 a 12

godzina po iniekcji. Działa przez dobę.Insulina o przedłużonym działaniu, przyjęta 1-1,5 godziny przed posiłkiem działa ponad 24 godziny.Kolejna grupą insulin są tzw. analogi insulino-we. Ludzka insulina ma skłonność do tworzenia kryształków, które po wstrzyknięciu pod skórę rozpuszczają się bardzo powoli. Zmusza to chorego do zachowania 30-45 minutowego odstępu między zastrzykiem a posiłkiem. Tyle czasu potrzeba, aby lek zaczął działać. Nie-stety, blisko 90 proc. chorych nie przestrzega tego warunku i aplikuje sobie lek zbyt późno. To utrudnia kontrolowanie leczenia cukrzycy.Dlatego tez uczeni postanowili coś z tym zro-bić. Zamienili miejscami dwa aminokwasy w cząsteczce insuliny i uzyskali substancję o nowych właściwościach. To właśnie analog insuliny ludzkiej. Jego kryształki rozpuszczają się znacznie szybciej, dlatego zastrzyk można zrobić tuż przed jedzeniem, w trakcie, a nawet 15 minut po posiłku.Czasem lekarz decyduje się na zastosowanie tzw. intensywnej insulinoterapii, ponieważ naj-wierniej naśladuje ona naturalny rytm wydzie-lania insuliny przez trzustkę. U osoby zdrowej trzustka wydziela hormon w odpowiedzi na spożyty posiłek. Między posiłkami, gdy poziom

glukozy się obniża, spada także poziom insuliny, ale nie osiąga zerowego poziomu. Zastrzyki z insuliny maja za zadanie odtworzyć naturalny rytm organizmu. Terapia polega na tym, że raz lub dwa razy na dobę chory przyjmuje dawkę insuliny długo działającej, która ma zapewnić podstawowe stężenie insuliny we krwi w cią-gu 24 godzin oraz dodatkowo dawki insuliny krótko działającej przed głównym posiłkiem. O przejściu na takie leczenie, lekarz zdecyduje razem z pacjentem, ponieważ kuracja zwiększa liczbę iniekcji.

Ważne zasady1. Insulinę najlepiej przechowywać w lodówce w temperaturze 2-8 st. C.2. Trzeba ją chronić przed działaniem słońca.3. Otwartą fi olkę z insuliną należy zużyć nie później niż w ciągu 6 tygodni.4. Wkład do pena trzeba wykorzystać w ciągu miesiąca lub zmienić na nowy.5. Insuliny nie wolno zamrażać.6. Nie można wykorzystywać insuliny, która zmieniła barwę lub konsystencję.

Akademia bez indeksówNa cukrzycę cierpi w Polsce ponad 2 miliony osób, ale wiedza na temat istoty choroby, jak i życia z nią, wciąż nie jest wystarczająca. Dlatego za niezwykle cenną trzeba uznać inicjatywę, którą nazwano – Akademia Zdrowia Bioton.

Trwa czwarta edycja cyklu spotkań cukrzyków z lekarzami, pielęgniarkami, rehabilitan-

tami, psychologami i dietetykami. W trakcie warsztatów edukacyjnych chorzy mogą lepiej zrozumieć chorobę oraz dowiedzieć się jak żyć z cukrzycą długo i w dobrej kondycji oraz uni-kać powikłań. Chorzy nie tylko słuchają, ale też aktywnie uczestniczą w dyskusji. Często proszą o wyjaśnienie bądź podanie konkretnych rozwią-zań dla nękających ich problemów.– Bardzo często zdarza się, iż diabetycy nie wiedzą, co wolno im jeść, popełniają błędy w pomiarze poziomu cukru we krwi lub boją się, że wstrzykiwanie insuliny będzie bolesne – mówi Magdalena Wiśniewska, junior project manager fi rmy Bioton. Właśnie dlatego powstał program Akademii Zdrowia Bioton. Skupia on wybitnych specjalistów z dziedzin związanych z leczeniem cukrzycy. W sierpniu specjaliści gościli we Wro-cławiu, we wrześniu w Dąbrowie Górniczej, w październiku w Ostródzie. W listopadzie zaś odwiedzą Nową Dębę k. Tarnobrzegu, Gryfi -ce, Kalisz i Miechów, a w grudniu przyjadą do Łęczycy i Lublina. Eksperci przyjeżdżają tam, gdzie Akademii Zdrowia Bioton jeszcze nie było. Gdzie pojawią się podczas piątej edycji? Nie sposób dziś na to odpowiedzieć. Pewnym natomiast można być tego, iż wszędzie znajdą wdzięcznych słuchaczy.

Co interesuje choregoNajwiększe zainteresowanie budzi to, jak powin-

na wyglądać dieta osoby cierpiącej na cukrzycę typu 2. Zalecenia żywieniowe opracował Komitet Żywienia Człowieka Polskiej Akademii Nauk, Instytut Żywności i Żywienia w Warszawie oraz Polskie Towarzystwa Nauk Żywieniowych. Chorzy na cukrzycę – dla zapewnienia lepszej kontroli glikemii – powinni jeść 4–6 posiłków dziennie. Dieta musi być urozmaicona, a produk-ty zbożowe oraz warzywa i owoce należy jeść kilka razy dziennie. Dwa, a najlepiej trzy razy dziennie zaleca się produkty mleczne. Mięso wystarczy jeść 2–3 razy w tygodniu, a w po-zostałe dni ryby i rośliny strączkowe. W menu powinno być mało soli, tłuszczu pochodzenia zwierzęcego. Powinno się dążyć do wykluczenia słodyczy z diety.

Więcej wiedzy, więcej zdrowiaAkademia Zdrowia Bioton to program profi lak-tyki cukrzycowej skierowany do osób chorych na cukrzycę typu 2. Ma pokazać, jak można lepiej żyć z chorobą. Dla studentów Akademii, czyli chorych na cukrzycę przygotowano, pod nad-zorem wybitnych specjalistów, program dobrego życia z cukrzycą. Jest w nim nie tylko wiedza o samej chorobie, ale także praktyczne porady oraz przestrogi. Wszystkie informacje są przeka-zane zrozumiałym językiem. Warsztaty stały się też sposobnością do tego, by prelegenci Akademii dowiedzieli się, czego potrzebują pacjenci, na co liczą na kolejnych spotkaniach. Ogromną wartość dla chorych miało też zapraszanie do udziału

w Programie lekarzy i pielęgniarek z danego tere-nu. To przecież właśnie oni na co dzień opiekują się chorymi z tego terenu. Wymianę wzajemnych doświadczeń, uznano za bardzo cenną.Pod auspicjami Akademii Zdrowia Bioton, dzia-ła nowa strona internetową, którą można znaleźć po adresem http://www.akademiabioton.pl. Tu można znaleźć wiele cennych porad. W trak-cie warsztatów uczestnicy otrzymują Niezbęd-

nik Akademii Zdrowia Bioton, który pozwala utrwalić sobie wiedzę zdobytą podczas zajęć. Przydatna okazała się także gumowa piłeczka do ćwiczeń zaleconych przez rehabilitanta.Uczestnictwo w zajęciach Akademii Zdrowia Bioton kończy wręczenie wszystkim uczest-nikom specjalnego certyfi katu, świadczącego o odbyciu nowoczesnego szkolenia z wiedzy o dobrym życiu z cukrzycą.

Artykuł sponsorowany



Glikemia poposiłkowa

Dla prawidłowego kontrolowania rozwoju choroby i wyrównania glikemii konieczne

jest również oznaczanie poziomu cukru we krwi także po posiłkach.Okazuje się bowiem, że u pacjentów, u któ-rych poziom cukru przed posiłkiem był prawi-dłowy, może on gwałtownie się podwyższyć po jedzeniu. Wówczas w organizmie chorego dochodzi do zjawiska, które nazywane jest hiperglikemią (czyli zbyt wysoki poziom cukru we krwi) poposiłkową (GPP). Nawet jeśli skoki poziomu cukru są krótkotrwałe, nie można ich lekceważyć, ponieważ mogą mieć wpływ na powstanie wszystkich powikłań cukrzycy. I chociaż wszystkie z nich są niebezpieczene, dowiedziono, że nawet krótkotrwałe podwyż-szenie poziomu cukru we krwi, nieuchronnie prowadzi do rozwoju chorób układu krążenia, w tym miażdżycy. To niezwykle istotne, bo u chorych na cukrzycę, ryzyko zachorowania na schorzenia układu krążenia jest 2-4 razy wyższe.Chorzy na cukrzycę z wysokim poziomem GPP są bardziej narażeni na choroby zwią-zane z układem krążenia od tych pacjentów, u których stwierdzono podwyższony poziom glukozy przed posiłkiem lub na czczo. Wyniki

te sugerują, że poziom GPP jest lepszym wskaź-nikiem zagrożenia komplikacjami sercowo – naczyniowymi, niż wysoki poziom glukozy przed posiłkiem.Tak więc właściwa kontrola cukrzycy powinna opierać się na pomiarach poziomu cukru we krwi po posiłku i na czczo. Kolejnym ważnym badaniem jest oznaczanie poziomu hemoglo-biny HbA1c jako wskaźnika kontrolującego długotrwałe leczenie cukrzycy.W związku z tak dużym znaczeniem tego parametru powstała międzynarodowa grupa ekspertów, zrzeszająca lekarzy diabetologów z USA, Europy i Japonii, skupiająca się na możliwości wykorzystania posiłkowej regulacji poziomu glukozy (PGR ang. Prandial Glucose Regulation), jako kluczowego czynnika wła-ściwej kontroli przebiegu choroby. Posiłkowa regulacja poziomu glukozy we krwi opiera się na aktywnej kontroli poziomu glukozy przed posiłkiem i na utrzymaniu jej we właściwym stężeniu po posiłku (< 135 mg/dl).

Jakie szkodyJuż powiedzieliśmy, że nawet krótkotrwałe sko-ki stężenia glukozy ze krwi przynoszą wielkie szkody w wielu narządach i układach organi-

To termin wciąż mało znany chorym na cukrzycę i niedoceniany przez niektórych lekarzy. Przyzwyczailiśmy się uważać, że dobre kontrolowanie choroby polega na oznaczaniu poziomu cukru we krwi przed posiłkiem, czyli na czczo. Dziś wiadomo już, że to nie wystarcza.

www.lifescan.pl

Dla lepszej

kontroli

* całkowity koszt połączenia jak za jedną jednostkę taryfikacyjną

MealMemory™ innowacyjna technologia w glukometrze OneTouch® Select®

szybkA DOsTAWA!!

sklePiC.pl

sklePiC.pl

sklePiC.plS Z E R O K I W Y B Ó R P R O D U K T Ó W DLA DIABETYKÓW! W l i s t o p a d z i e w y j ą t k o w a

P R O M O C J A c e n o w a i g i e ł d o p e n ó w i n s u l i n o w yc h !

N i e k o r z y s t a s z z i n t e r n e t u ?Z a m ó w t e l e f o n i c z n i e : 022/ 721 15 11

I N T E R N E T O W Y S K L E P M E D Y C Z N Y

reklama

reklama

zmu. Glikemia poposiłkowa odgrywa ogromną rolę w powstawaniu w dużej mierze odpowiada za rozwój przewlekłych powikłań cukrzycy.Efekt szczytowych i przekraczających dopusz-czalne normy wzrostów glikemii – upraszczając problem – można podzielić na metaboliczne i hemodynamiczne. Skoki stężenia glukozy we krwi mają ogromny wpływ na czynność śródbłonka. Poposiłkowa hiperglikemia utrudnia uwalnianie tlenku azotu z komórek śródbłonka, powodując między inny-mi upośledzenie rozszerzania się naczyń.Istnieje wiele dowodów na związek hipergli-kemii poposiłkowej z wywoływaniem stre-su oksydacyjnego. Stres oksydacyjny to brak równowagi w organizmie między działaniem wyspecjalizowanych cząsteczek tlenu (reaktyw-ne formy tlenu), a biologiczną zdolnością ciała do usuwania toksyn i naprawy uszkodzonych komórek. Nie bez znaczenia są działania ostrej hiperglike-mii na zwiększenie przepływu siatkówkowego czy podwyższenie ciśnienia wewnątrz kłębusz-kowego w nerkach, wzrost ciśnienia tętniczego oraz zaburzenia przewodzenia nerwowego. Bardzo wyraźny i dobrze udokumentowany badaniami jest związek hiperglikemii poposił-kowej, pojawiającej się u osób z cukrzycą typu 2, z uszkodzeniem naczyń wieńcowych.Dowiedziono również, że wysoka glikemia poposiłkowa jest o wiele groźniejsza dla ukła-du sercowo-naczyniowego, niż hiperglikemia na czczo.2 godziny po obiedzie, hiperglikemia staje się niezależnym czynnikiem ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych. Ryzyko to jest większe u kobiet niż u mężczyzn. Im gorsza kontrola glikemii poposiłkowej, tym większe ryzyko incydentów i zgonów sercowych. Poza tym dowiedziono, że u wielu chorych wzrost gli-kemi poposiłkowej nierozerwalnie łączy się z procesami miażdżycowymi.Uczeni nie mają też wątpliwości, że istnieje ścisły związek między stężeniem glikemii po-posiłkowej a rozwojem powikłań mikronaczy-niowych. Wśród nich najcięższym jest rozwój i postęp retinopatii cukrzycowej, która prowadzi do utraty wzroku.

Nie wszyscy są zgodniPonieważ bardzo trudno ustalić wystandary-zowane metody pomiaru glikemii poposiłko-wej i uzyskać konsensus (powszechną zgodę) dotyczący jej optymalnych i dopuszczalnych wartości. Jak bowiem w skali międzynarodowej okre-ślić skład posiłku, który podlegałby ocenie? Jak postępować w przypadku neuropatii prze-wodu pokarmowego? Podobnych pytań jest wiele. Mimo to Międzynarodowa Federacja Diabetologiczna (IDF, International Diabe-tes Federation) wydała zalecenia zawierające między innymi ujednolicenie czasu oceny gli-kemii poposiłkowej na 2 godziny po jedzeniu. Sceptycy tej oceny hiperglikemii poposiłkowej pytaja przewrotnie, czy pomiar trzeba wykonać, gdy miną 2 godziny od rozpoczęcia, czy też zakończenia posiłku.Można dyskutować czy właśnie w tym czasie można wykryć największe ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych, ale z pewnością jest to czas, który stwarza możliwość standaryzacji samego zjawiska.

Jaki celZalecenia Międzynarodowej Federacji Diabeto-logicznej skupiają się także na określeniu celu takich pomiarów. O co więc chodzi? Przede wszystkim o dobre wyrównanie cukrzycy.Według zaleceń glikemia poposiłkowa powinna być poniżej 140 mg/dl. Docelowe wartości gli-kemii mogą być różne, w zależności od sytuacji i stanu zdrowia chorego.W leczeniu hiperglikemii poposiłkowej z po-wodzeniem stosuje się wiele leków. Jednym z nich są analogi insuliny – preparaty insulinowe, w których przeprowadzono niewielką zmianę w budowie, która zmienia właściwości prepara-tu. Analogi zaczynają działać szybko i równie prędko je kończą. Pacjent zaraz po iniekcji może zacząć posiłek i nie musi dojadać między podstawowymi posiłkami. Ale oprócz regularnego przyjmowania leków równie ważna jest samokontrola. To przede wszystkim choremu musi zależeć, by utrzy-mać cukier w ryzach i jak najdłużej zachować sprawność.

sklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiCsklePiC.plplplS Z E R O K I W Y B Ó R P R O D U K T Ó W S Z E R O K I W Y B Ó R P R O D U K T Ó W DLA DIABETYKÓW!DLA DIABETYKÓW!DLA DIABETYKÓW!DLA DIABETYKÓW!W l i s t o p a d z i e w y j ą t k o w a

P R O M O C J A c e n o w a i g i e ł d o p e n ó w i n s u l i n o w yc h !

N i e k o r z y s t a s z z i n t e r n e t u ?N i e k o r z y s t a s z z i n t e r n e t u ?Z a m ó w t e l e f o n i c z n i e : 022/ 721 15 11022/ 721 15 11

I N T E R N E T O W Y S K L E P M E D Y C Z N Y



Cukrzyca i pneumokoki – podwójne zagrożenie

Rek

lam

a in

form

acyj

na. D

ata

opr.

- 11

/200

9. D

ata

kol.a

ktua

l. -

11/2

010.

P/R

I3/1

1/09

Zapytaj lekarza o szczepienie przeciw zakażeniom pneumokokowym

Szczepienie wymaga konsultacji z lekarzem.Opracowano na podstawie: * Komunikat GIS, 1.04.2009

Chorujesz przewlekle?Masz więcej niż 65 lat?Pneumokoki są dla Ciebie groźne!

I N F O L I N I A 0 801 120 130Koszt połączenia wynosi jedną jednostkę taryfikacyjną,zgodnie z cennikiem operatora.

Sanofi Pasteur Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa.Tel. +48 22 280 05 00, Fax. +48 22 280 05 05, www.sanofipasteur.pl

Grupy, dla których szczepienie przeciw pneumokokomjest szczególnie rekomendowane:

Osoby > 65 roku życia

Dzieci powyżej 2 r.ż. i osoby dorosłe z grup ryzyka chorujące na:

• przewlekłe choroby serca i płuc,

• cukrzycę, chorobę alkoholową, nabyte zaburzenia odporności,

• osoby po splenektomii.

GŁÓWNY INSPEKTOR SANITARNY ZALECA:*

reklama

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) infekcje wywołane przez pneu-

mokoki są jedną z głównych przyczyn zgo-nów na świecie. Co roku w USA odnotowuje się 400-500 tysięcy przypadków pneumoko-kowego zapalenia płuc. Alarmujące są też współczynniki umieralności, które wahają się w granicach od 5 % do nawet 20 % (szczegól-nie wśród osób starszych).Osłabiony cukrzycą organizm nie jest w stanie bronić się przed innymi bakteriami, dlatego pneumokoki stają się w tej sytuacji groźne. Dotyczy to zwłaszcza osób, które z racji na wiek lub współistniejące choroby przewlekłe są szczególnie narażone na powikłania. Dlatego też szczepienie przeciw pneumoko-kom zalecane jest dzieciom powyżej 2-go roku życia i dorosłym chorującym na przewlekłe choroby serca, płuc, cukrzycę, z zaburzeniami odporności oraz wszystkim osobom powyżej 65. roku życia. W grupie ryzyka znajdują się również palacze papierosów.W czasie panującej pandemii wirusa A/H1N1, CDC (Centrum Kontroli i Zapobiegania Cho-robom) zaleca wszystkim osobom, które mają wskazania do szczepienia przeciw pneumoko-kom zaszczepienie się, aby minimalizować ryzyko powikłań pogrypowych. W czasie

epidemii grypy, szczepienia pneumokokowe mogą być użyteczne w profi laktyce wtórnych zakażeń pneumokokowych, redukcji zachoro-wań i przypadków śmiertelnych. Kilka pytań i odpowiedzi

Czym są zakażenia pneumokokowe? Zakażenia pneumokokowe są to infekcje wy-wołane przez bakterię Streptococcus pneu-moniae, nazywaną również pneumokokiem. Dotychczas zidentyfikowano 90 różnych szczepów tej bakterii, z których 23 odpowiada-ją za 90% lub więcej wszystkich inwazyjnych zakażeń pneumokokowych. Najczęstszymi chorobami spowodowanymi przez pneumo-koki są pneumokokowe zapalenie płuc oraz inwazyjne zakażenia pneumokokowi np. takie jak bakteriemia i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Czy zakażenia pneumokokowe są groźne? Tak, zakażenia spowodowane przez pneumo-koki są bardzo groźne i mogą być przyczyną śmierci. Około 5-7% osób, które zachorują na pneumokokowe zapalenie płuc umiera (procent ten jest wyższy w grupie osób starszych). 20% osób, które zachorują na bakteriemię umiera

(do 60% w grupie osób starszych). 30% osób, które zachorują na pneumokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych umiera (do 80% w grupie osób starszych).

Jakie są objawy zakażenia? Pneumokoki są jedną z najczęstszych bakteryj-nych przyczyn zapalenia górnych dróg odde-chowych. Wywołują także zapalenie śluzówki nosa, ucha środkowego, gardła oraz zatok obocznych nosa i płuc. Typowymi objawami choroby, które pojawiają się pomiędzy trze-cim a piątym dniem od momentu zarażenia, są: gorączka, ból gardła, katar, brak apetytui ogólne złe samopoczucie.

Czy szczepienie jest skuteczne? Tak. Szczepienie ochronne szczepionką po-lisacharydową przeciw pneumokokom jest skuteczne: zapewnia 51-80% ochronę przed in-wazyjnymi zakażeniami pneumokokowymi.

Czy szczepienie jest bezpieczne? Tak. Szczepienie jest bezpieczne. Mogą, co prawda wystąpić miejscowe reakcje poszcze-pienne, jak zaczerwienienie czy ból w miejscu iniekcji, jednak są one łagodne i mają zwykle charakter przejściowy.

Jak długo trwa ochrona po szczepieniu? U osób dorosłych w wieku 65 lat i starszych, z reguły stosuje się jednorazowe szczepienie przeciw pneumokokom. Jednak w przypadku osób z grup podwyższonego ryzyka, z ob-niżoną odpornością, szczepienie przypomi-nające może być potrzebne po upływie 5 lat od poprzedniego szczepienia. Wśród dzieci do 10 roku życia szczególnie narażonych na inwazyjne zakażenia pneumokokowe ponowne szczepienie może być rozważone po upływie 3 lat od podania poprzedniej dawki.

Kiedy najlepiej się zaszczepić? Szczepienie przeciw pneumokokom może być wykonane w dowolnym czasie w ciągu roku. Z uwagi na dodatkowe korzyści, może być wykonane w jednym czasie ze szczepieniem przeciw grypie.

Więcej informacji znajdziesz na stronie internetowej: www.e-grypa.pl;

lub pod numerem:0 801 120 130.

Szczepienie wymaga konsultacji z lekarzem.

Rek

lam

ain

form

acyjyjy

na.D

ata

opr.

-11

/200

9.D

ata

kol.a

ktua

l.-

11/2

010.

P/R

I3/1

1/09

Szczepienie wymaga konsultacjcjc i z lekarzem.Opracowano na podstawie: * Komunikat GIS, 1.04.2009

CChhoorruujjeesszz pprrzzeewwlleekkllee??Masz więcejeje niż 65 lat?Pneumokoki są dla Ciebie groźne!

I N F O L I N I A 0 801 120 130Koszt połączenia wynosi jedną jednostkę taryfikacyjyjy ną,zgodnie z cennikiem operatora.

Sanofi Pasteur Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa.TeTeT l. +48 22 280 05 00, Fax. +48 22 280 05 05, www.sanofifif pasteur.r.rpl

Grupy, dla któryryr ch szczepienie przeciw pneumokokomjest szczególnie rekomendowane:

Osoby > 65 roku życia

Dzieci powyżejeje 2 r.ż. i osoby dororor słe z grup ryryr zyka chorujące na:

• przewlekłe choroby serca i płuc,

• cukrzycę, chorobę alkoholową, nabyte zaburzenia odporności,

• osoby po splenektomii.

GGŁŁÓÓWWNNYY IINNSSPPEEKKTTOORR SSAANNIITTAARRNNYY ZZAALLEECCAA::*



Zmiany skórne pojawiają się u blisko 40%pacjentów z cukrzycą. Wśród najczęst-szych problemów skórnych diabetyków wymienić można świąd skóry i utrudnionegojenie się ran, a także zakażenia skóry wywołane przez bakterie i grzyby choro-botwórcze z towarzyszącym im uczuciem świądu. Częstym problemem są również przewlekłe owrzodzenia na stopach

(tzw. stopa cukrzycowa). W tego typu problemach, oprócz właściwego leczenia przeciwcukrzycowego i stałej kontroli lekarza, ogromne znaczenie ma właściwa pielęgnacja skóry. Odpowiednie nawilżenie łagodzi świąd, a w konsekwen-cji zapobiega rozwojowi owrzodzeń oraz groźnych infekcji i zmniejsza ryzyko drobnych uszkodzeń naskórka oraz zakażeń.

Naukowcy z Centrum Badań Eucerin we współpracy z derma-tologami i farmaceutami stworzyli doskonałą dla diabetyków linię Eucerin Urea do skóry suchej, bardzo suchej, skłonnej do łuszczenia się i świądu.

Linia Eucerin Urea dzięki formule zawierającej Mocznik i Mleczan Sodu uzupełnia niedobory naturalnych czynników nawilżających, zapewnia długotrwałe nawilżenie, przynosi ulgę i pielęgnuje nawet ekstremalnie suchą skórę.

Mocznik jest naturalnym czynnikiem nawilżającym, występują-cym we wszystkich płynach ustrojowych i tkankach organizmu. Ma działanie higroskopijne, zatrzymuje wodę w naskór-ku, pobudza syntezę lipidów naskórka oraz zmniejsza

przeznaskórkową utratę wody w skórze. Mleczan sodu działa synergicznie w powiązaniu z mocznikiem – wzmacnia efekt nawilżenia skóry, stabilizuje jej kwaśne pH oraz przeciwdziała nadmiernemu łuszczeniu się skóry.W skład linii Eucerin Urea wchodzą produkty do oczyszczania, a także pielęgnacji twarzy i ciała. Kremowy żel do mycia 5% Urea łagodnie oczyszcza skórę, łagodzi uczucie swędzenia oraz chroni skórę przed wysu-szeniem. Wygładzające kremy do twarzy na dzień i na noc 5% Urea intensywnie nawilżają suchą i napiętą skórę twarzy. Regenerujące mleczko do ciała 10% Urea intensywnie nawilża i wygładza skórę, a także aktywnie wspiera prawidłowe złuszczanie się skóry.Regenerujący krem do rąk 5% Urea wygładza suchą i szorstką skórę rąk, a krem do stóp 10% Urea idealnie pielęgnuje suchą, szorstką i popękaną skórę stóp. Zmniejsza zgrubienia i zrogowacenia naskórka.

PYTANIE DO EKSPERTA:JAK PIELĘGNOWAĆ SKÓRĘ DIABETYKÓW?

UNIKALNE POŁĄCZENIEMOCZNIKA I MLECZANU SODU

Skuteczne rozwiązanie problemów suchej skóry

dr n. med. MartaHasse-Cieślińska,dermatolog, kosmetolog

Badania kliniczne potwierdzają wyraźną poprawę stanu skóry(zmniejszenie suchości skóry, łuszczenia się, pęknięć, odcisków i twardości skóry) po 2 tygodniach regularnego stosowania Eucerin Urea.** Badania kliniczne przeprowadzone w Niemczech i Austrii na grupie 604pacjentów, średnia wieku 53,2 lata

Produkty Eucerin dostępne są wyłącznie w aptekach – lista aptek na www.Eucerin.pl.

MECHANIZM DZIAŁANIAMOCZNIKA

Urea Diabetycy-Active 205x260.indd 1 7/21/09 5:38:09 PM

reklama

Słodka skóraZ powodu dolegliwości skórnych spowodowa-

nych przez cukrzycę cierpi blisko 20 proc. wszystkich diabetyków. Podobne kłopoty mają zarówno panowie, jak i panie, choć dla kobiet jest to bardziej dokuczliwe. Kłopoty mogą mieć zwią-zek z samą chorobą lub wynikać ze stosowania insuliny. Wszystkie rodzaje schorzeń częściej po-jawiają się u osób z tzw. niewyrównaną cukrzycą, czyli zmiennym, nieustabilizowanym poziomem cukru we krwi.

Nadmierna wrażliwośćGłównym powodem nadwrażliwości skóry u oso-by chorującej na cukrzycę są zmiany naczyniowe (angiopatia cukrzycowa), które mogą dotyczyć wszystkich naczyń. Angiopatia prowadzi do roz-szerzenia naczyń. Powstają charakterystyczne przebarwienia tworzące się wskutek mini wyle-wów. W miejscu ich powstania widać brązowawe plamy, bo tam odkłada się barwnik krwi. Najczę-ściej można je dostrzec na podudziach. U osób młodych występuje rumieniec cukrzy-cowy. Łatwo go rozpoznać, bo na policzkach, czole, czasem na podudziach i stopach skóra jest zaczerwieniona. W okolicach pępka i między łopatkami może się pojawić nadmierne owłosienie. Takie nieprawidłowości mogą nawet wyprzedzić pojawienie się samej cukrzycy. Z cukrzyca typu 2 współistnieje bielactwo, czyli plackowaty zanik melanocytów.

Zaburzenia lipidoweZwykle towarzyszą cukrzycy, która charaktery-zuje się zmiennym poziomem cukru we krwi. Wówczas dochodzi do zwiększenie ilości lipidów we krwi. Skutkiem są tzw. żółtaki (kępki żółte), w których gromadzi się cholesterol i lipidy. Tworzą się na powiekach, plecach, bocznych częściach tułowia, łokciach i kolanach a nawet pośladkach. Te żółte placuszki występują symetrycznie. Kępki żółte nie bolą. Gdy cukrzyca zostanie wyrównana żółtaki zanikają.

Niebezpieczna grzybica Zakażenia grzybicze to zmora wszystkich cho-rych. Głównym winowajcą jest niewyrównana cukrzyca.Grzybica stóp i paznokci ma ostrzejszy przebieg niż u ludzi zdrowych. Niekiedy jest to stan zapalny połączony z łuszczeniem się naskórka oraz sączą-cymi się pęcherzykami. Choroba nie minie sama. Musi być leczona przez specjalistę. Ale równie ważna jest codzienna higiena stóp - noszenie przewiewnego obuwia, bawełnianych skarpetek.

Podstępne drożdżeZakażenia drożdżakowe (kandydozy) atakują nie tylko skórę, ale także błonę śluzową na-rządów rodnych, jamy ustnej a nawet żołądka. W fałdach ciała, pod pachami, w pachwinach i pod piersiami pojawiają się małe krostki, które swędzą i bolą. Drożdżyca może wystąpić też jako choroba uogólniona. Wtedy ciało jest pokryte wiel-kimi czarwonymi plamami, z których sączy się osocze. Leczenie polega na stosowaniu środków likwidujących drożdże.

Winna insulinaNietolerancja insuliny zdarza się rzadko, ale wpły-wa to na wygląd skóry. W miejscach wkłucia dochodzi do zaniku tkanki tłuszczowej. Na ciele, w miejscu iniekcji pojawiają się wgłębienia lub guzki. Niestety, nie ma na to leku. Jedyną radą jest zmiana miejsca podawania insuliny. Cza-

Cukrzyca to choroba całego organizmu. Bardzo często pierwszym sygnałem, że cierpimy na cukrzycę są choroby skóry

sem w miejscach wkłuć pojawiają się pęcherze. Leczy się je stosując odpowiednie aerozole.

Pielęgnuj skóręPrawidłowa pielęgnacja skóry nie jest trudna, bo apteki oferują wiele preparatów, spełniających wymagania delikatnej skóry. Na szczególna uwagę zasługują dermokosmetyki dostępne bez recepty w aptekach i dobrych drogeriach. Preparaty te są

oparte na bazie ciekłej parafi ny, która zapobiega ucieczce wody ze skóry. Po nałożeniu prepara-tu na ciało, na skórze pozostaje tzw. fi lm, który uniemożliwia odparowywanie wody przez pory. Dermokosmetyki ułatwiają też odbudowę osła-bionej skóry, chronią przed wysuszeniem, a więc i męczącym swędzeniem. Ich wielką zaletą jest to, że nie zawierają mydła, substancji zapachowych, a więc nie podrażniają skóry. Są dostępne w po-

staci żeli, płynów pod prysznic, balsamów po kąpieli, kremów itp. Diabetycy powinni regularnie używać kremów antybakteryjnych, zapobiegają-cych grzybicy i poceniu się stóp. Godne polecenia są kremy z mocznikiem i gliceryną, które dobrze nawilżają przesuszoną skórę. Osoby otyłe muszą przesypywać talkiem miejsca narażone na ociera-nie się. Po kąpieli ciało należy delikatnie osuszyć, nie wycierać.

Skuteczne rozwiązanie problemów suchej skóry problemów suchej skóry

Partner publikacji: DYSTRYBUOWANY WRAZ Z …doc.mediaplanet.com/all_projects/4066.pdf ·...

Documents

Transcript of Partner publikacji: DYSTRYBUOWANY WRAZ Z …doc.mediaplanet.com/all_projects/4066.pdf ·...