P O R A D N I K

kwartalnik

Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 6 w Łodzi

Nr 4 październik - grudzień 2013

Poradnik

Drodzy Czytelnicy!

Witamy w nowym roku szkolnym! Z nową energią ruszamy do naszych codziennych

obowiązków, a Państwa zapraszamy do zapoznania się z ofertą naszej Poradni na rok

szkolny 2013/14. Przed nami liczne i ważne wydarzenia edukacyjne.

Życzymy miłej lektury!

Autorzy artykułów i redaktor kwartalnika

mgr Dorota Piątkowska

Adres do korespondencji: dorotap2@op.pl

Uwaga! Przesłanie własnych materiałów jest jednoznaczne ze zgodą na ich

opublikowanie i brak roszczeń do praw autorskich.

Poradnik

PSYCHOLOG RADZI

„Młody czyścioszek",

czyli jak stopniowo wdrażać

dziecko 1-3 letnie do przestrzegania higieny?

By dbałość o higienę weszła dziecku w krew należy uzbroić się w cierpliwość i postępować

konsekwentnie. Co robić by malec lubił się myć?

Gdy dziecko skończy rok należy zachęcać je do szczotkowania zębów. Jego chwyt jest już na tyle

mocny, że może utrzymać sprawnie szczoteczkę do zębów. Początkowo dziecko powinno ograniczyć

się tylko do naśladowania ruchów, poruszając szczoteczką w buzi. Przynajmniej jeden raz dziennie

należy dokładniej szczotkować zęby dziecka. Dopiero ok. 3 roku życia dziecko potrafi płukać usta nie

połykając wody. Wtedy dopiero należy wprowadzić do użytku pastę do zębów.

Dziecko 2-letnie możemy zachęcać do współpracy podczas kąpieli. Z początku pokazujemy w jaki

sposób używa się mydła, przy myciu głowy można na rączkę wlać dziecku odrobinę szamponu i

zachęcić by samo wtarło we włosy.

Umiejętność samodzielnego umycia rąk jest opanowana już przez dziecko 2,5 –letnie. Wcześniej

należy mu pokazać samą czynność tłumacząc, że na brudnych rękach są zarazki. Ważne jest by

konsekwentnie przestrzegać potrzeby mycia rąk przed i po posiłkach, wizycie w toalecie, po spacerze.

Dziecko 3-letnie można już uczyć samoobsługi w toalecie - malec powinien już sygnalizować

potrzeby i korzystać z nocnika. Jeżeli odmawia współpracy należy na krótko np. na tydzień odłożyć

trening wyjaśniając jednak znaczenie samodzielności.

Najważniejsze jest jednak zapewnienie dziecku bezpieczeństwa - nie możemy pozostawiać go w

wannie bez opieki z uwagi na możliwość poślizgnięcia się, zachłyśnięcia. Musimy odłożyć poza

zasięg jego rąk urządzenia elektryczne np. suszarkę.

Opracowała mgr Hanna Pawlik-Pawłow

psycholog

Poradnik

Gimnastyka języka i co z tego wynika…

Witam nauczycieli, rodziców i dzieci dla których przygotowałam

zabawy logopedyczne utrwalające prawidłową wymowę

głoski „s”.

Głoska „s” w izolacji: zabawa „wąż”. Jakie zwierzę wydaje taki dźwięk (dorosły syczy „sss”), wąż czy krowa? –

oczywiście wąż, to on syczy. O czym trzeba pamiętać by ładnie syczeć?

1. Buzia szeroko uśmiechnięta.

2. Zęby zaciśnięte.

3. Język na dole (czubek języka przyciśnięty do zębów).

I gotowe !

Utrwalenie głoski „s” na początku wyrazów /nagłos/.

Do przeprowadzenia zabawy będą nam potrzebne obrazki, których nazwy zawierają 1,2 i 3 sylaby i

rozpoczynają się głoską „s” oraz kartoniki z cyframi 1, 2 i 3. Obrazki rozkładamy przed dzieckiem w

sposób przypadkowy, upewniamy się, że zna ono ich nazwy i rozpoczynamy porządkowanie obrazków

wg ilości sylab. Oto przykładowy zestaw obrazków.

SER SOWA SYRENA

SEN SALA SANDAŁY

SOK SANKI SUKIENKA

SÓL SOPLE SARENKA

1 2

3

Poradnik

Zabawy przygotowujące język i wargi do wymowy głoski „s”.

Z zielonym wężem ćwiczymy wargi. Z niebieskim wężem ćwiczymy język.

Zielony wąż pełza po kamieniach, a niebieski podąża za nim.

Buzia i język przygotowane. BRAWO!

Poradnik

Utrwalanie głoski „s” w sylabach.

Opowiem wam historię. Dwa węże wyruszyły na wycieczkę do lasu. Kogo spotkały w

lesie? Pierwszymi napotkanymi zwierzętami były lisy. Nazywały się one:

SA- SA SE-SE SU-SU

SO-SO SY-SY

Powtarzamy imiona lisków – jedna lub dwie rundki!

Poradnik

Następnymi napotkanymi zwierzętami były sarenki, które nazywały się:

ASA – ASA ESE – ESE USU - USU

OSO – OSO YSY - YSY

Powtarzamy imiona sarenek-jedna lub dwie rundki!

Poradnik

Pod koniec wycieczki węże bawiły się z sowami, które nazywały się:

AS – AS US – US ES - ES

OS – OS YS – YS

Powtarzamy imiona sówek - jedna lub dwie rundki!

TO BYŁA UDANA WYCIECZKA!

Żegnając się z nowo poznanymi przyjaciółmi węże radośnie syczały: sssss…

Poradnik

Utrwalanie głoski „s” w wyrazach.

MEMORY – głoska „s” na początku, w środku i na końcu wyrazów.

Przygotowujemy zestawy obrazków, które w swej nazwie zawierają głoskę „s”

znajdującą się na początku, w środku i na końcu wyrazów. Układamy serię 3 obrazków

wg podanej zasad np.:

Obrazki, których nazwy zawierają głoskę „s” na końcu

KOS LAS LIS

Obrazki, których nazwy zawierają głoskę „s” w środku wyrazów np.:

MOST OSA USTA

Bawcie się głoską „s” często, a już zawsze będziecie ją wymawiać wyraźnie i

prawidłowo. Miłej zabawy!

Opracowała mgr Magdalena Jatczak

pedagog - logopeda

Poradnik

Warto wiedzieć

Dziecko zdolne, a ma problemy?!

Już od wczesnych lat zauważamy wyraźne indywidualne

różnice między dziećmi. Dotyczą one szybkości i

poprawności myślenia, bogactwa i oryginalności pomysłów,

tempa i łatwości wykonywania różnych działań, łatwości w

zapamiętywaniu nowych informacji, zdolności skupienia uwagi, zainteresowania

światem i ludźmi, darem obserwacji otoczenia, dociekliwością w zadawaniu pytań,

wachlarzem zainteresowań, a czasem ukierunkowanymi pasjami, dysponowaniem

słownictwem, posiadaniem wiadomości, nastawieniem do wykonywania zadań

umysłowych. Te znaczące różnice przejawiają się też w umiejętnościach: gry na

instrumencie muzycznym, rysowania, malowania, wykonywania precyzyjnych

czynności plastycznych, technicznych. Dzieci, które posiadają takie cechy nazywamy

zdolnymi. Podsumowując zdolności zauważamy, że są to indywidualne różnice, które

sprawiają, iż przy jednakowej motywacji i uprzednim przygotowaniu poszczególne

dzieci osiągają w przybliżonych warunkach inne rezultaty w uczeniu i działaniu.

Psychologia rozróżnia takie rodzaje zdolności :

zdolności ogólne określane jako inteligencja (myślenie, spostrzeganie,

zapamiętywanie),

zdolności kierunkowe zwane też zdolnościami specjalnymi lub uzdolnieniami

(np. matematycznymi, językowymi, plastycznymi, sportowymi, technicznymi,

literackimi),

zdolności twórcze rozumiane jako umiejętność znajdowania wielu różnych i

oryginalnych rozwiązań i problemów.

Można więc powiedzieć, że są to dzieci, których predyspozycje i potencjał stwarzają

możliwość osiągania sukcesów w życiu, a w szkole będą miały bardzo dobre wyniki w

nauce. Powyższe cechy bez wątpienia są zaletami we współczesnym świecie, jednak

nie zawsze dziecko przejawiające takie cechy to uczeń tzw. „bezproblemowy”.

Bardzo często te dzieci nie są identyfikowane przez nauczycieli i rodziców jako zdolne,

tylko jako sprawiające problemy wychowawcze, nie zawsze też mają dobre oceny w

szkole, ponieważ tylko ok. 30% z nich osiąga bardzo dobre wyniki w nauce, pozostali

osiągają wyniki średnie i niskie. Zdarza się, że dzieci te nie są nauczone systematycznej

pracy i do pewnego momentu odnoszą sukcesy edukacyjne nie wkładając w to wysiłku

lub ich rozwój przebiega w sposób nieharmonijny, co jest spowodowane tylko

wysokimi uzdolnieniami w jednej dziedzinie, u niektórych występują trudności typu

dyslektycznego, brak zainteresowania i motywacji z powodu zbyt łatwego materiału dla

nich. Często uczniowie ci nazywani są „trudnymi”, gdyż zadają trudne i zaskakujące

Poradnik

pytania, zaburzając tym tok lekcji albo wprawiając niektórych nauczycieli

w zakłopotanie. Bywają nieśmiałe, zagubione i mają trudności w przekazaniu swojej

wiedzy i pomysłów. Chętnie dzielą się wiedzą encyklopedyczną, ale mają problemy w

przechodzeniu od wiadomości do umiejętności. Nie zawsze są właściwie rozumiane i

odbierane przez środowisko, gdyż cechuje je nadpobudliwość wyobrażeniowa, która

przejawia się tym, że tworzą swój wewnętrzny świat i posługują się niezrozumiałym dla

otoczenia językiem, trudno im znaleźć przyjaciela, który będzie podzielał ich

zainteresowania i będzie dla nich partnerem w rozwoju. Są nadmiernie aktywne,

wymagają uwagi i wsparcia, to z kolei wynikać może z dużej ciekawości poznawczej.

Przejawiają chwiejność emocjonalną, gdyż mają więcej niezaspokojonych emocji niż

inne dzieci. Potrafią się zamyślać, rozmawiać i rozwiązywać zadania, myślami drążyć

ciekawe aspekty tematu lekcji. Cechuje je nadpobudliwość zmysłowo - sensoryczna,

gdyż są wrażliwe na różne bodźce zmysłowe. Wykazują zachowania agresywne bądź

lękowe, to także może być wynikiem dysharmonii rozwojowych – rozwój emocjonalny

„nie nadąża” za szybkim rozwojem intelektualnym. Wychowanie w ciągłym zachwycie

dla ich wiedzy i umiejętności powoduje, że, bywają zarozumiałe, skoncentrowane na

sobie, okazują lekceważenie rodzicom i nauczycielom, nastawione na sukces i mają

silną chęć zdobywania kolejnych osiągnięć. Mają też trudności w przystosowaniu się

do grupy i ze współpracą – przejawiają chęć ciągłego imponowania, postawę

rywalizacyjną. Często rówieśnicy widzą swojego zdolnego kolegę jako zarozumiałego,

egoistycznego, faworyzowanego przez nauczycieli ucznia. Powyższe problemy

wynikają z trudności w sferze emocjonalno – społecznej życia. W związku z tym

okazuje się, że wśród uczniów zdolnych są także uczniowie z dysfunkcjami,

trudnościami w uczeniu się lub funkcjonowaniu społecznym, których zainteresowania,

predyspozycje i zdolności należy zauważać i rozwijać, a potrzeby poznawcze,

emocjonalne i społeczne zaspakajać.

Zatem należy pamiętać, że :

Najkorzystniejszy z punktu widzenia przyszłości dziecka jest rozwój wszechstronny i

harmonijny, zakłócenia w jednej dziedzinie mogą bowiem powodować ograniczenia w

pozostałych.

Pomóc dziecku zdolnemu, to stymulować jego rozwój a nie przyspieszać.

W niesprzyjających warunkach rozwój zdolności może ulec zahamowaniu.

Ważny jest stosunek najbliższego otoczenia , który powinien charakteryzować się

postawą szacunku dla kompetencji dziecka.

Już wkrótce „ Jak pomóc dziecku zdolnemu?”

Opracowała mgr Anita Błażejewska

pedagog, terapeuta terapii pedagogicznej

Poradnik

Wiersze i bajeczki dla Maciusia i Juleczki

Logo Poradni P-P nr 6 na potrzeby gry

autorstwa Uli Michalskiej

uczennicy kl. IV SP 44 w Łodzi

Tym razem wiersz z ortografią w tle.

Z nim bawiliśmy się z uczniami szkół podstawowych

podczas gry ortograficznej

„Szlakiem odkrywców ortograficznych wysp"

w ramach

Tygodnia Świadomości Dysleksji.

w WODN.

Nasza wyspa

„- mistrz wśród – mierzy”

Poradnik

„- mistrz wśród - mierzy”

Gdzieś w krainie wszystkich „-mierzy”

ciśnieniomierz sobie leży…

Tutaj mierzyliśmy uczestnikom gry ciśnienie.

Leży, wzdycha, kontempluje

i kątomierz obserwuje.

Kątem oka, choć go nie ma,

mierzy przybór do mierzenia.

Tutaj odbywały się pomiary kątomierzem…

Gdy kątomierz się zmiarkował

ciśnieniomierz „obsmarował”

mówiąc tak do wodomierza:

„Nie namówię nawet jeża

na użycie tego Pana

choćby miał ból głowy z rana!”.

Przelewaliśmy wodę do różnych naczyń i obserwowoaliśmy, co dzieje się z jej objętością…

Poradnik

Na koniec wędrówki między kolejnymi bazami doświadczalnymi

słodki i bardzo zdrowy poczestunek.MNIAM!!!

Kuchmistrz na to: „Hej, Panowie!

Awantury macie w głowie,

a wysokościomierz prosi,

by ciśnienia nie podnosić!

Niepotrzebnie się spieracie,

chyba jeszcze pamiętacie,

że w krainie wszystkich „-mierzy”

„-mistrzom” podium się należy!”

Dorota Piątkowska

Tutaj mierzyliśmy nastrój dzieciaków.

Możliwości było wiele: wesoły, radosny, a może wniebowzięty?

Zachęcamy rodziców, nauczycieli i uczniów do pisania wierszy, bajek, opowiadań i przesyłania

ich na adres dorotap2@op.pl – chętnie je opublikujemy w kolejnych numerach biuletynu.

Poradnik

POLECAMY!

Przygotowaliśmy dla Państwa ciekawą ofertę szkoleń i prelekcji w ramach

Akademii Dobrego Rodzica i Nauczyciela, szczególnie polecamy NOWOŚCI:

„Praktyczne wskazówki dotyczące wspierania rozwoju mowy dziecka” warsztat przeznaczony dla nauczycieli grup lub klas po badaniach przesiewowych

termin: 03.12.2013 godz. 16.00-18.00

Prowadząca: mgr Monika Popis

„Lęk separacyjny u dzieci” spotkanie dla rodziców

termin: 17.02.2014 godz. 14:00-18:00

Prowadząca: mgr Ewa Jerzak

„Jak rozmawiać z dziećmi o seksie” prelekcja dla rodziców

termin: 18.02.2014 godz. 16:00-18:00)

Prowadzące: mgr Justyna Jesień, mgr Małgorzata Olkiewicz

„Zabawy słuchowo-językowe rozwijające myślenie twórcze

u dzieci w wieku przedszkolnym” warsztat dla rodziców i nauczycieli

termin: 27.02.2013 godz. 15:00-17:00

Prowadząca: mgr Dorota Piątkowska

„Jak rozwijać wyobraźnię” warsztat dla nauczycieli i rodziców uczniów od 6 do 10 roku życia

termin: 14.05.2014 godz. 16:00-18:00

Prowadząca: mgr Anita Błażejewska

„Skala Ryzyka Dyskalkulii” warsztat dla nauczycieli

termin: 21.05.2014 godz. 16:00-18:00

Prowadząca: mgr Dorota Miązek

„Mediacje w szkole - transformacja sposobu rozwiązywania konfliktów” termin: 28.05.2014 godz. 16:00-18:00

Prowadzące: mgr Karolina Kunikowska-Kowalczyk, mgr Izabela Pavlovska

Zapisy w sekretariacie Poradni lub mailowo - szkoleniappp6@wp.pl - najpóźniej tydzień przed

terminem szkolenia.