ORGAN PRASOWY ZWIĄZKU POLAKÓW W ARGENTYNIE – …€¦ · Ante una nutrida concurrencia y en el...

Abril - Kwiecień

ORGAN PRASOWY ZWIĄZKU POLAKÓW W ARGENTYNIE – ZAŁOŻONY W 1922 ROKURok XCVII Nr 04 (5248) Buenos Aires, abril - kwiecień - 2019 Nr pojedynczy $ 70,00

* Buenos Aires...

* Biblioteka I. Domeyko

* Dom Polski...

* Wspomnienia...

* Stowarzyszenia...

* Mar del Plata...

I WIĘCEJ...

„Przedsięwzięcie jest współfi nansowane przez Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” ze środków otrzymanych od Kancelarii Senatu w ramach sprawowania opieki Senatu

Rzeczypospolitej Polskiej nad Polonią i Polakami za granicą.”

2019

W sobotę 27/4/2019 zmarł w Bs. As. nagle śmiercią naturalną nasz nieoceniony Prezes JAN STACHNIK

Cześć Jego świetlanej pamięci!...

Str. 2 Głos Polski Buenos Aires, Nr 04 / 2019 (5248)

Buenos Aires

Ostatnia podróż…Odejdę; będę sam: bez domu, drzewa zielonego, studni białej, nieba błękitnego i spokojnego. I dalej będą śpiewały tu ptaki.

El viaje defi nitivo...Y yo me iré; y estaré solo, sin hogar, sin árbol verde, sin pozo blanco, sin cielo azul y plácido… Y se quedarán los pájaros cantando.

Juan Ramón Jiménez

Śp Jan Stachnik Drogi Prezesie ŻEGNAMY!!!

Fot.: M. Richter

(5248) Głos Polski Buenos Aires, Nr 04 / 2019 Str. 3

(cont. pag. 4)

La Vigilia pascual (Wigilia wielkanocna) es una con-memoración especial y muy importante que se realiza en la noche del Sábado Santo durante la víspera del Domingo de Resurrección o Pascua. Durante la Vigi-lia se enciende el fuego nuevo y el cirio pascual. En la celebración, siempre viva y actual, se leen las lecturas desde la Creación hasta la Resurrección, y del libro del Éxodo, que narra el paso de los israelitas por el Mar Rojo. El Sábado Santo y la solemne Vigilia Pas-cual es una oportunidad para meditar y profundizar el verdadero sentido de nuestra existencia.

NOTAS FOTOGRAFICAS - Anna María Glowacz

En la celebración del Sábado Santo (Wielka sobota), el ofi cio religioso a cargo del Padre Javier Solecki, el cual es acompañado por los fi eles que encienden sus velas.

Polonia es un país particularmente muy ligado a las tradiciones cristianas y las festividades pascuales son

Vigilia Pascual en la Noche Santamuy animadas y únicas.


(de pag. 3)

El Sábado Santo se preparan las canastas de mimbre, decoradas con fl ores y cintas que contienen los tra-dicionales huevos decorados a mano (pisanki).Los alimentos bendecidos se comerán al día siguien-te, el Día de Pascua.

Imágenes 2008

Fotos y textos (Material de archivo) - Capilla

Nuestra Señora de Guadalupe. Copyright © 2019

All Rights Reserved

UNA EMOTIVA MISA DE PASCUA DE RESURRECCIÓN

La Celebración en la centenaria Capilla Nuestra Señora de Guadalupe en Buenos Aires

21/04/2019 - Con profundo sentimiento y emotividad culminó la Semana Santa con la Misa de Pascua de Resurrección que contó con la participación de los fi eles que llegaron hasta la Capilla de Ntra. Sra. de Guadalupe. Después de la solemne misa concelebrada en idio-ma polaco por los Padres Javier Solecki y Cristóbal

Domanski, se impartió la bendición de los alimen-tos en las pequeñas cestas pascuales decoradas, una tradición ancestral cristiana y llena de simbolismos y signifi cados durante la Vigilia Pascual y Fiesta de Pascua.

Al fi nalizar la Santa Misa, todos reunidos en la ora-ción, frente a las imágenes de la Virgen de Często-chowa y de San Juan Pablo II, rezaron por las in-tenciones con un gran fervor de espíritu. Luego los presentes se intercambiaron el tradicional saludo de Pascuas. Emotiva celebración en el marco de la Se-mana Santa, desde el comienzo con el Domingo de Ramos y la bendición de los tradicionales ramos de olivos conmemorando la entrada triunfal de Jesús a Jerusalén.

Una verdadera y auténtica fi esta en familia con ale-gría cristiana e importante de la cultura polaca, en una histórica Capilla donde la entrega a Dios fue, es y será, íntimamente, y juntos con la fuerza de la fe, con-movedora siempre.

NOTAS FOTOGRAFICAS - Anna María Glowacz

Fotos y textos (Material de archivo) - Capilla Nuestra Señora

de Guadalupe. Copyright © 2019 All Rights Reserved


NUESTRO SITIO

www.upranet.com.ar

TU PÁGINA

La Voz de Polonia

Głos polski

Versión Digital

http://lavozdepolonia.com.ar/

NAGRODA IM. PROFESORA ANDRZEJA STELMACHOWSKIEGO

W Dniu Polonii i Polaków za Granicą, Stowarzysze-

nie “Wspólnota Polska” przyznało Nagrodę imienia

Profesora Andrzeja Stelmachowskiego. Laureatką

została Pani Marta Bryszewska dyrektor Biblioteki

Polskiej im. Ignacego Domeyki w Buenos Aires. Na-

grodę wręczyli syn Profesora Stanisław Stelmachow-

ski oraz prezes Wspólnoty Polskiej Dariusz Piotr Bo-

nisławski

Pani Marta Bryszewska urodziła się w Buenos Aires,

jako córka polskich emigrantów, którzy przybyli do

Argentyny po II wojnie światowej. Ukończyła stu-

dia w zakresie muzealnictwa. Od 1999 roku pracu-

je na rzecz Biblioteki im. Ignacego Domeyki, a od

2007 roku pełni funkcję jej dyrektora. Pani Marta jest

niewyczerpanym źródłem wiedzy o Polonii argentyń-

skiej, a dzięki swojej wieloletniej pracy w Bibliotece

zna doskonale jej zawartość i dzieli się nią z każdym

zainteresowanym. Z jej inicjatywy odbywają się w

Buenos Aires spotkania z polską kulturą. Jej misją

jest promocja Polski, polskiej kultury i historii nie

tylko wśród osób polskiego pochodzenia, ale także

wśród Argentyńczyków. Współpracownicy Pani Mar-

ty nazywają ją mostem łączącym pokolenia.

Rada Krajowa Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”

ustanowiła nagrodę imienia Profesora Andrzeja Stel-

machowskiego, chcąc w ten sposób uczcić założycie-

la i wieloletniego prezesa, a także w szczególny spo-

sób wyróżnić osoby wyjątkowo zasłużone dla Polonii

i Polaków z Zagranicy, aktywne w dziele budowania

Wspólnoty, jaką tworzymy my, Polacy z kraju i nasi

bracia zamieszkali poza granicami ojczyzny.

Dotychczasowi laureaci nagrody to pre mier Mateusz

Morawiecki i ksiądz profesor Roman Dzwonkowski

Relacja z wręczenia nagrody

- w portalu Wspólnoty Polskiej

h t tp : / /wspolnotapolska .org .p l /wiadomosci .

php?id=6803/

- w portalu PAI


(cont. pag. 7)

talleres.

Las técnicas más conocidas en Polonia luego de ma-lowanki, son: pisanki, skrobanki, kraszanki, koloro-wanki, wydrapywanki, oklejanki, decorado con cera y muchas más.

En Verushka, oriunda de Bielorrusia, la tradición si-gue viva y nos acompañó en las tareas a la Colec-tividad polaca. Durante los trabajos de decorado los participantes disfrutaron de la merienda compuesta de tortas y galletitas que fueron servidas con jugos. Al fi nalizar su trabajo cada uno se llevó su huevo deco-rado y además un alfajor de regalo.

El Centro Cultural Cine Polaco Mar del Plata agra-dece a Casa Bruzzone y a la directora de esta Institu-ción, Magdalena Konopacki, por permitir un espacio para este tipo de eventos y apoyar siempre a la cultura polaca. El Taller de decoración de huevos de Pascua fue organizado de forma libre y gratuita.

http://www.cinepolaco.com/colectividad/2019/index.html

El último testigoAnte una nutrida concurrencia y en el primaveral domingo 7 de abril, el Centro Cultural Cine Polaco Mar del Plata proyectó en el Museo Casa Bruzzone la película “El último testigo”, coproducción británi-co-polaca. Filmada en el 2016, con postproducción en el 17 y estrenada en 2018. Película recomendable pues explica de qué manera los polacos fueron de-spreciados y entregados políticamente antes, durante y después de la Segunda Guerra Mundial. El argu-mento se basa en una investigación periodística en la ciudad de Bristol-Inglaterra, aproximadamente 190 km al oeste de Londres. En 1947 una serie de sui-cidios de excombatientes polacos despierta el interés

Mar del Plata

Taller de decoración de huevos de Pascua

El Centro Cultural Cine Polaco Mar del Plata orga-nizó en las instalaciones de Casa Bruzzone un taller de decoración de huevos de Pascua. Bajo la supervi-sión de la artista plástica, Victoria Iparraguirre Bujak, los participantes, niños y mayores, tuvieron una tarde para mostrar sus habilidades artesanales utilizando diferentes técnicas para pintar los huevos de madera con acrílico.

Algunos daban sus primeros pasos en esta disciplina. La idea del evento consistía en mostrar esta tradición polaca, conocer la decoración con esta técnica (malo-wanki) y desarrollar su imaginación para los futuros


(de pag. 6) de Stephan Underwood (interpretado por Alex Petty-fer), cronista del periódico Bristol Western Post que poco a poco va descubriendo que es lo que realmente pasó en la matanza de Katyn. En aquel momento las Fuerzas Aliadas seguían insistiendo en que los ver-daderos verdugos habían sido los nazis, ocultando y tapando toda la responsabilidad de los soviéticos. Robert Wieckiewicz interpreta al último testigo Mi-chael Loboda. Will Thorp al Coronel polaco Janusz Pietrowski. Talulah Riley a Jeanette Mitchell, amante del periodista. Y Michael Gambon a Frank Hamilton dueño y director del diario. La música es de Barto-sz Chajdecki. Es interesante ver como los servicios secretos británicos borran todas las huellas posibles, eliminado físicamente de una u otra manera a todos aquellos que se vieron involucrados en el caso. Al fi -nal de los créditos el director Piotr Szkopiak (quien escribió el guión junto a Paul Szambowski) dedica la película a la memoria de su abuelo Wojciech Stan-islaw Wojcik. No se la pierdan.

Los asistentes a la función recibieron material literario con los siguientes artículos:1)Katyn, el horror. De la revista española “La aventura de la Historia” Nº 109-noviembre 2007.2)La matanza de Katyn. Del libro “La Segunda Guerra Mundial” Ediciones Iberoamericana Quorum SA – Madrid, España, octubre 1986.

Eduardo Román Szokala – Mar del Plata – [email protected]


(c. d. na str. 9)

Ania z Dąbrowy Tarnowskiej

Dąbrowa pamięta…

Wspominając ofi ary nieludzkiej ziemi Katynia i innych miejsc na Wschodzie, gdzie z zimną krwią 79 lat temu zabici zostali Polacy w Dąbrowie Tarnowskiej tradycyjnie oddano im cześć. Wśród poległych w stalinowskich obozach jenieckich były, także osoby z tego regionu. Tegoroczne obchody odbyły się 24 kwietnia - tak, jak zawsze na placu przed kaplicą cmentarną. To tu na ścianie świątyni już dawno umieszczono pamiątkową tablicę upamiętniającą ofi ary zbrodni. Wszystkich obecnych powitał sekretarz dąbrowskiej gminy Stanisław Ryczek krótko przypominając ten trudny rozdział naszej historii. Wspomniał, także o tragicznym locie sprzed 9 lat na obchody do Katynia rządowego samolotu, który 10 kwietnia rozbił się pod Smoleńskiem. Zginęli wówczas wszyscy jego pasażerowie. Wśród nich byli, także związani z tutejszym regionem: Poseł na Sejm RP Wiesław Woda, Poseł na Sejm RP Leszek Deptuła i autor Pomnika Katyńskiego w Chicago Wojciech Seweryn. Następnie odbył się apel poległych, po którym w skupieniu odmówiono modlitwę poprowadzoną przez byłego proboszcza parafi i, ks. prałata Józefa Porembę. Po jej zakończeniu odbyła się okolicznościowa część artystyczna. Montaż słowno-muzyczny tradycyjnie przygotowali uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej Nr. 3 im. Bohaterów Powiśla Dąbrowskiego. Na uroczystości obecne były delegacje: samorządów, szkół, policji, stowarzyszeń i instytucji, Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, które złożyły kwiaty i zapaliły znicze pod tablicą z nazwiskami dąbrowskich ofi ar. Organizatorami uroczystości to: samorządy gminny i powiatowy, tutejsza parafi a rzymsko-katolicka, Gimnazjum nr 2 przy współpracy ze Strzelcami z JS-2083 im. gen. Mariana Kukiela. ...........Uroczystości zorganizowały wspólnie: samorządy – powiatowy i gminny, dąbrowska parafi a Rzymsko-Katolicka i Gimnazjum nr 2 nosząca imię Bohaterów Powiśla Dąbrowskiego.

Przez dziesiątki lat las katyński, Twer i Charków należały do jednych z najmroczniejszych epizodów historii Polski. 78 lat temu decyzją biura politycznego Komunistycznej Partii ZSRR, popartej notatką sygnowaną przez Stalina, Woroszyłowa, Mołotowa i Mikojana wymordowano tysiące polskich ofi cerów i przedstawicieli inteligencji. Wziętych wcześniej do niewoli jako jeńców wojennych uznano, za wrogów państwa radzieckiego i władzy sowieckiej. Zdaniem historyków, przywódcy ZSRR chcieli w

ten sposób pozbawić polskie społeczeństwo kadry przywódczej oraz inteligencji, co zdecydowanie miało pomóc w krzewieniu zbrodniczej ideologii w kolejnych rejonach Europy. NKWD odebrało życie 22 tys. osób strzelając im w tył głowy lub w kręgosłup. Po wykonaniu zbrodni ciała spoczęły w zbiorowych mogiłach w Katyniu, Miednoje i Piatichatkach. W 1943 r. Niemcy dokonali ekshumacji ciał oskarżając o mord na niewinnych ludziach Sowietów. W rok później, gdy ZSRR odzyskała okolice Katynia ponownie wydobyto ciała. Chcąc oczyścić się z zarzutów odbito piłeczkę i winnymi zbrodni wskazano Niemców. Dopiero po upadku Związku Radzieckiego prawda ujrzała światło dzienne. Ujawnił ją w 1989 r. Michaił Gorbaczow. Okazało się, że rację mieli Niemcy. Egzekucję na Polakach wykonała NKWD. Ówczesny prezydent Federacji Rosyjskiej wskazał, także dwa inne miejsca podobne do Katynia. Dziś już wiadomo, że w 1940 r. to Stalin kazał rozstrzelać Polaków. Wydarzenia te nazwano Masakrą lub Zbrodnią Katyńską. Oddając im hołd 14 listopada 2007 r. Sejm RP ustanowił uchwałą Sejmu RP 13 kwietnia Dniem Pamięci Ofi ar Zbrodni Katyńskiej.

Mówiąc o Katyniu i obchodach Dnia Katyńskiego na świecie należy wymienić Republikę Południowoafry-kańską. To właśnie tam w Johannesburgu znajduje się monument upamiętniający ofi ary tej straszliwej zbrodni. Został postawiony w miejskim parku James & Ethel Grey. Należy zaznaczyć, że to jedyny po-mnik katyński na kontynencie afrykańskim. Powstał z inicjatywy miejscowej Polonii. 9 maja 1981 roku poświęcił go biskup Szczepan Wesoły - delegat ds. duszpasterstwa emigracji polskiej w latach 1980–2003. Uroczystość jego odsłonięcia odbyła się przy licznej obecności miejscowej Polonii i władz kraju. Pomnik to betonowa konstrukcja, w której dwie czę-ści tworzą zarys nieistniejącego pośrodku krzyża. Są również dodatkowe tablice umieszczone w 1989 roku. Pierwsza wspomina 69 południowoafrykańskich lotni-ków, którzy stracili życie w 1944 roku niosąc pomoc powstańcom warszawskim. Druga przywołuje pamięć o walce żołnierzy Armii Krajowej. Napisy wykonane są po: polsku, angielsku i afrikaans - ojczystym języ-ku południowoafrykańskich Koloredów - ludności za-mieszkującej RPA i Namibię o mieszanym pochodze-niu rasowym oraz białych Afrykanerów - potomków głównie holenderskich, fl amandzkich fryzyjskich kal-winistów, niemieckich luteran i francuskich hugeno-tów przybyłych do Afryki Południowej w XVII i XVIII wieku. Projektantami postumentu są polscy architek-ci Andrzej Romanowicz i Adam Snopka.

Wśród wspomnianych 69 południowoamerykańskich lotnikach są, również osoby, o których wspomnę po-niżej. Przedstawię pewną historię mało znaną nawet


(ze str. 8)

w miejscu, gdzie się wydarzyła, a dotyczy właśnie pomocy południowoafrykańskich lotników niosących pomoc naszej Ojczyźnie.

Anna Hudyka

O. Maksymilian Maria Kolbe, jego związek z Japonią i wizjonerskie

postrzeganie świata

Jaki jest związek św. ojca Maksymiliana Marii Kolbego z Japonią?

Ten wybitny Polak, jakim był niewątpliwie zakonnik pragnął, aby „Rycerz Niepokalanej” był przede wszystkim wydawany na Wschodzie. Poprzez jego rozpowszechnianie chciał, aby jak najwięcej osób mogło poznać religię katolicką. Planował otworzyć misję w: Chinach, Indiach i Korei. Zgodę na jej założenie i publikację pisma w tym pierwszym, oraz w Japonii, otrzymał na początku 1930 roku. Już kilka tygodni później, 26 lutego, wraz z czterema innymi braćmi opuścił Polskę. Na Daleki Wschód wyruszyli drogą morską z Marsylii 7 marca 1930 roku przybywając 11 kwietnia do Szanghaju. Niestety, w Chinach Franciszkanie natrafi li na trudności, które spowodowały, że ojciec Kolbe i jego dwóch kompanów udali się do Japonii.Przyszły Święty do Kraju Kwitnącej Wiśni, a dokładnie Nagasaki, dotarł 24 kwietnia przystępując od razu do działania. Udał się do miejscowego biskupa prosząc o pozwolenie wydawania „Rycerza Niepokalanej” oraz prowadzenie misji. Pomimo pewnych oporów udało się i w Japonii spędził lata 1931–1935. Odpowiednikiem „Rycerza” został publikowany w miejscowym języku „Seibo no Kish”. Jego pierwszy numer stanowił nakład 10 tys. egzemplarzy. Ojciec Maksymilian prowadził, także wykłady w seminarium. Również rozwijała się misja. Po roku pracowało w niej 12 polskich misjonarzy i jeden Japończyk, co wymusiło poszukiwanie nowego miejsca na klasztor będący jednocześnie wydawnictwem. Zostało nim „Mugenzai no Sono”, co w tłumaczeniu na język polski oznacza Ogród Niepokalanej.Jego budowa rozpoczęła się u stóp góry Hikosan, po przeciwnej stronie niż miasto. Ciekawostką jest, że inni duchowni proponowali, żeby stało się to w położonej na przedmieściach Nagasaki katolickiej dzielnicy Urakami, jednak przyszły Święty podjął odmienną decyzję. Przeznaczenie czy przypadek?

Zastanawiające, ponieważ 14 lat później decyzja ta okazała się dla klasztoru zbawienną. Gdy 9 sierpnia 1945 roku amerykański samolot zrzucił na miasto bombę atomową to właśnie stok góry osłonił budynek przed falą uderzeniową. Plutonowy „Fat Man” przebył drogę bombowcem B-29 „Bock’s Car” z wyspy Tinian. Pilot Charles Sweeney obrał kurs na miasto Kokura, jednak wskutek panujących nad nim złych warunków atmosferycznych bombę zadecydowano zrzucić na mieszczącym się na wyspie Kiusiu, Nagasaki. Jej ofi arami stało się: 74 tys. osób zabitych, a 90 tys. rannych.

Tym, co niewiele osób o ojcu Maksymilianie Marii Kolbe wie jest, że ten obecnie święty był, także fi lozofem oraz pasjonował się: matematyką, fi zyką i chemią. W 1915 r. w urzędzie patentowym złożył szkic tzw. „Eteroplanu” umożliwiającego podróż w kosmos. Był to projekt pojazdu międzyplanetarnego opartego na zasadzie trójczłonowej rakiety nośnej. Największą nowość tego wynalazku stanowiło odejście od dotychczasowego sposobu poruszania się przy pomocy koła lub śmigła. Miał go zastąpić odrzut. Ojciec M.M. Kolbe przewidywał również podróż nim człowieka po pokonaniu siły ciążenia i stworzeniu pełnej klimatyzacji wewnątrz pojazdu. Zdaniem dzisiejszych badaczy i naukowców projekt był wówczas genialnym błyskiem myśli technicznej. Zasady jego działania i przewidywane trudności poruszania się w przestrzeni kosmicznej są poprawne oraz zgodne z obecnie obowiązującymi, a mowa o osobie urodzonej w 1894 r.

Ale mówiąc o przyszłym, a obecnie świętym trzeba wiedzieć, że już jako nastolatek – w wieku 15 lat wysłał własnoręcznie wykonane projekty urządzeń takich jak np. telegraf i „aparat zapisujący mowę i głosy natury” do urzędu patentowego we Lwowie. Projektował, także statki kosmiczne, a wszystko w czasie, gdy nawet o czymś takim jeszcze nie myślano! Na początku XX w., w powietrze wzbijały się dopiero pierwsze samoloty. Szkic „Etereoplanu” wykonany przez Maksymiliana Kolbego można zobaczyć w muzeum w Niepokalanowie. Znajdują się tam też notatki, w których tłumaczy jego działania.Wśród planów ojca Maksymiliana były, również inne wielkie zamierzenia. Chciał założyć rozgłośnię radiową. Postawiono nawet budynek i 8 grudnia 1938 r. nadano próbną audycję. Niestety, Radio Niepokalanów do wybuchu wojny nie dostało pozwolenia na nadawanie. Innym pomysłem było uruchomienie telewizji katolickiej i kina. W 1936 r. pojechał nawet na Igrzyska Olimpijskie do Berlina, żeby zobaczyć, jak to może działać. Przykre, że te śmiałe plany ponownie zniweczyła wojna.

Anna Hudyka

OBCHODY DNIA POLONII I POLAKÓW ZA GRANICĄ W RZYMIE - MSZA ŚWIĘTA PRZY GROBIE ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II

Po Mszy Świętej delegacja polska na czele z marszałkiem Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Stanisławem Karczewskim, Sekretarzem Soraz prezesem Stowarzyszenia “Wspólnota Polska” Dariusz Piotr Bonisławski złożyła wieńce przed Grobem Świętego Jana Pawła II w

Następnie rozpoczęło się zwiedzanie Watykanu - - miejsca tak bliskiego Polakom ze względu na Osobę św. Jana Pawła II.Korespondencja i zdjęcia: © Agata Pawłowska - PAI PATRONAT MEDIALNY - Polonijna Agencja Informacyjna. Relacja własna w portalu PAI

http://pai.media.pl/pai_wiadomosci.php?id=4913/


W RZYMIE - MSZA ŚWIĘTA PRZY GROBIE ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II

Po Mszy Świętej delegacja polska na czele z marszałkiem Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Stanisławem Karczewskim, Sekretarzem Stanu w Kancelarii Prezydenta RP (Kancelaria Prezydenta RP) Adamem Kwiatkowskim oraz prezesem Stowarzyszenia “Wspólnota Polska” Dariusz Piotr Bonisławski złożyła wieńce przed Grobem Świętego Jana Pawła II w kaplicy św. Sebastiana.

Watykanu - - miejsca tak bliskiego Polakom ze względu na Osobę św. Jana Pawła II.ATRONAT MEDIALNY - Polonijna Agencja Informacyjna. Relacja własna w portalu PAI

http://pai.media.pl/pai_wiadomosci.php?id=4913/



(cont. pag. 14)

Escuchando historias...

LICENCIADO RICARDO ARENDARZ

Ricardo nació en Varsovia el 19 de julio de 1930, hijo único de padre ingeniero y madre farmacéutica. Los domingos esta familia solía visitar el palacio Lazienki para recorrer su jardín habitado por ardillas y escuchar la orquesta sinfónica.Ricardo concurría a un colegio privado, donde estudió en polaco y francés. Al fi nalizar las vacaciones de

julio de 1939, Varsovia comenzó a prepararse para una invasión; abrieron zanjas antitanques y cavaron pasajes entre edifi cios para unir sótanos. En las noches patrullaban las calles para controlar que las luces estuvieran apagadas. La ciudad quedó oscura y aterradora, daba la impresión de que su gente había muerto. Los pobladores no creyeron que Alemania atacaría hasta que 1° de septiembre llegó el terror con sonidos de sirenas. Los aviones Stukas sobrevolaron descargando bombas incendiarias sobre la ciudad. La gente se refugió en sótanos esperando el sonido de la sirena que les anunciaba cuando podían salir.El 28 de septiembre los alemanes tomaron el poder y decretaron estado de sitio; comenzaron las persecuciones y detenciones a opositores al nuevo gobierno. El padre de Ricardo salió del país por temor a ser detenido, en una carta enviada desde Italia les anunció a su familia que viajaba a la Argentina. Ricardo no imaginó que se avecinaba una tragedia que no olvidaría en su vida. En el invierno de 1941 asistió a Misa de Gallo junto a su madre, durante la celebración lograron olvidar el clima de violencia que reinaba en la ciudad. Un coro entonó Villancicos transmitiendo paz entre los presentes, haciéndoles vivir momentos inolvidables. La madre se unió al ejército Armia Krajowa, en 1942 también debió salir de la ciudad, dejando a su hijo internado en un colegio salesiano. Las autoridades le dieron el documento de un niño fallecido: Ian Bontrom, no le hicieron preguntas sobre su vida ni donde estaban sus padres.Con un grupo de niños se unió al ejército Armia Krajowa, para colaborar repartiendo el periódico y correspondencia clandestina. En cada momento corrían peligro de ser descubiertos y asesinados, al

caer la noche, sentían un gran alivio por el sólo hecho de continuar viviendo.En las vacaciones de 1943 se presentaron autoridades alemanas en el colegio, para ofrecerles trabajo remunerado a los alumnos. Así fue como Ricardo, junto a unos compañeros aceptaron viajar a Minsk, Bielorrusia.Los llevaron a una estación ferroviaria para que hicieran reparación de generadores de electricidad. Trabajaban de lunes a sábado durante ocho o diez horas, les preparaban el almuerzo y una vianda para la cena. Dormían en barracas de madera que tenían paredes con revestimiento antitérmico. Llegó el invierno con 30 ° C bajo cero, les dieron sobretodos, gorras con coberturas para las orejas y guantes. En los talleres y barracas, había calefacción a gas. En 1944 las tropas rusas se acercaron con estruendo de artillería, los alemanes perdieron la prepotencia que los caracterizaba y comenzaron a preparar las máquinas para regresar. El avance ruso alegró a los polacos, creyeron que la guerra terminaría y podrían volver a casa. En una oportunidad se detuvo un tren sanitario, Ricardo se acercó para solicitar que lo llevaran hasta Polonia junto a unos compañeros. A lo largo del viaje, escuchaban las quejas de los heridos, se percibía un olor nauseabundo que emanaban las heridas infectadas. Luego de dos días de viaje los dejaron en la frontera, sin alimentos ni lugar donde guarecerse. Al tercer día, lograron subir a un tren que se dirigía a Varsovia. Al llegar Ricardo se comunicó con sus compañeros de Armia Krajowa y fue a ver al jefe.-¿Tenés donde vivir?- Le preguntó – Pronto te vamos a necesitar. Sospechaban que se avecinaba una batalla, en la unidad le dijeron que debían estar preparados, pero nadie conocía la fecha. El levantamiento se organizó en Londres, estaban comunicados con los polacos enviando claves secretas por radio. Esperaban ayuda del ejército ruso sabiendo que se encontraba cerca. El 31 de julio de 1944 Ricardo permanecía en la

casa de un jefe, el lugar donde comenzó el ataque. Se colocaron un brazalete blanco y rojo en el brazo izquierdo y un pañuelo en el cuello. Cada unidad tenía un jefe y una zona donde operar. A los niños les dieron la orden de entregarse como personal civil, en el caso de ser capturados. En las primeras horas de la tarde, se escuchó un estruendo, en toda la ciudad comenzó un gran


(de pag. 13)

movimiento. Ante la lucha desigual, sin recibir ayuda y tanta pérdida de vidas, los insurrectos decidieron que no podían continuar con la resistencia. El 2 de octubre, luego de 63 días de lucha, el General Komorowski fi rmó la rendición.Los alemanes detuvieron a gran parte de la población, Ricardo fue llevado hasta Katowice, ciudad polaca anexada a Alemania. Luego a Erefort – Kosel, un pueblo cercano a Breslow, en el lugar estaba el campamento, desde allí los trasladaban a diferentes lugares para que hicieran reparación en cables de alta tensión. Los alemanes que estaban trabajando eran muy jóvenes o ancianos, se los veía cansados de la guerra, aunque no hablaban de política por temor a recibir sanciones. Les dieron buen trato porque los necesitaban como obreros. Tenían wafl es para escuchar la radio, a través de este medio, informaban a la población cuando se acercaban aviones. Si escuchaban la sirena debían ir a un refugio bajo tierra, con techo de hormigón. La artillería rusa avanzaba por tierra en viejos camiones, tanques y carros tirados por caballos, los hombres vestían harapos y estaban empapados por la nieve derretida. ¡Había que ser ruso para resistir! Ante el avance, los alemanes se retiraron dejando a los prisioneros solos. En febrero de 1945, junto a dos compañeros, Ricardo decidió regresar a su país. En el camino, se acercó un carro tirado por caballos, se detuvieron para llevarlos hasta una casa donde había soldados rusos.-¿Que están haciendo? – Preguntó uno de ellos.- Queremos volver a Polonia.Les sirvieron té caliente con miel en latas de conserva, las que habían cortado para usarlas como pocillos. Los jóvenes continuaron caminando, pasó un carro con un ofi cial ruso, el hombre los llevó hasta Gliwice. Caminó otra vez durante varias horas hasta abordar un tren que lo dejó en Lodz, donde se encontró con su madre.Juntos decidieron regresar a Varsovia, al llegar encontraron una imagen pavorosa, sólo quedaban edifi cios en ruinas, montículos de material cubrían los sótanos donde había personas atrapadas. Los cuerpos de los fallecidos estaban aprisionados entre los escombros, en el aire fl otaba un olor putrefacto. Los sobrevivientes deambulaban en busca de familiares; los niños con el pelo canoso, daban cuenta de la infancia perdida en la dura experiencia. Por las calles circulaban viejos camiones rusos y jaurías de perros que dejó ejército a su paso. Encontraron en pie el edifi cio que les pertenecía, en busca de alimentos, se acercaron a un negocio llamado “Kiosco Verde”, era un pequeño salón, al ingresar, Ricardo vio un hombre bien vestido, sentado a una mesa, tranquilamente comía un plato de rabanitos

y bebía vodka. Ante esta imagen, comprobó que Varsovia no había muerto.¡Aún valía la pena continuar viviendo! El 8 de mayo de 1945, escucharon insistentes sonidos de sirenas y bocinas, Ricardo se asustó creyendo que volvían los ataques aéreos. Desde las calles provenían los gritos de la gente, al asomarse a la ventana, vio a los soldados rusos bailando para festejar el fi n de la guerra! Su madre envió un telegrama a la dirección comercial de su cuñado en Buenos Aires, en el que anunciaba “Nosotros vivimos”, en francés. Los polacos creyeron que habían recobrado su libertad, pero el nuevo gobierno organizado en Rusia, tenía colaboradores comunistas que actuaban como espías. Con su madre decidieron emigrar debido a que vivían con mucha presión y no quedaban familiares. Aceptaron la invitación del padre para trasladarse a la Argentina. Llegaron a Buenos Aires el día 17 de mayo de 1946, habiendo sido la segunda familia polaca que llegaba a este país al fi n de la guerra.Pensando en recuperar el bienestar económico que le había arrebatado la guerra, Ricardo se dedicó a trabajar y estudiar.Hizo la matricería para fabricar un enrrollador automático de acero, con un mecanismo que detiene la cortina en diferentes niveles. Patentó este invento con el nombre “Rolocort” con el número 161.136 - 167446. Mientras trabajaba, estudió en la Universidad Católica Argentina (UCA) en la que se recibió de licenciado en Administración de Empresas.En 1989 se integró a la Asociación de ex Combatientes Polacos (SPK).Obtuvo tres condecoraciones: Pro Memoria por el Ministerio de Defensa de Polonia. Una medalla por el trabajo en SPK, otorgado por el presidente de Polonia.Medalla que entrega SPK a sus socios.

No tuvo oportunidad de regresar a su país, cree que algún día podrá hacerlo; conserva la documentación del edifi cio de Varsovia que le expropiaron en 1956, le gustaría recuperarlo, aunque no sabe si será posible. Opina que la guerra siempre tiene un fi n económico. El país atacado rechaza al invasor, pero al fi nalizar el confl icto, pierden todos los participantes, la mayor consecuencia la sufre el país derrotado. Haber vivido un confl icto armado le dio mucha sabiduría, aunque es una experiencia que no se la desea a nadie.

(Fragmento del libro Amapolas Rojas)

María Teresa Dittler


UNION DE LOS POLACOSEN LA REPUBLICA ARGENTINA

ZWIĄZEK POLAKÓW W ARGENTYNIEJorge Luis Borges 2076 (C1425FFB) Buenos Aires – Tel/Fax (541) 4774 – 3679

Buenos Aires, 06 de mayo del 2019

A V I S O

A todos los Socios Ordinarios de la Unión de los Polacos en la República Argentina

La Comisión Directiva de la Unión de los Polacos en la República Argentina, comunica a todos

sus Socios Ordinarios lo siguiente:

1. En virtud de lo resuelto en la reunión de la Comisión Directiva del día 02 de Mayo de 2019 y de acuerdo a los Estatutos Vigentes, se envía a las Organizaciones y Sociedades, la CONVOCATORIA a la 94ª Asamblea General Ordinaria de Delegados, a realizarse el 13 de Julio de 2019, con su correspondiente ORDEN DEL DIA.

2. De acuerdo con el art. 15, las credenciales de los delegados serán controlados por la Comisión Verifi cadora, que tomará como base de la adjudicación de delegados, la cantidad de socios activos de cada sociedad al 31 de diciembre anterior a la Asamblea General, como también el pago de las cuotas sociales hasta el 30 de abril del año en el que se efectúa la Asamblea.

3. La composición de la Comisión Verifi cadora está publicada en el órgano de prensa de la Unión y fue establecida por el Consejo Consultivo.

4. Los Socios Ordinarios de la Asociación de los Polacos en la República Argentina (Organizaciones y Sociedades federadas), a más tardar una semana antes de la Asamblea General, deberán remitir a la Comisión Verifi cadora de Credenciales, la lista de los delegados.

Jacinto Sempolinski Zbysław R. Konopka Secretario General Vicepresidente en ejercicio de la Presidencia

Str. 16 Głos Polski Buenos Aires, Nr 04/ 2019 (5248)

Para publicitar en Glos Polski: [email protected]

POLONIA FÚTBOL CLUBA R G E N T I N Awww.poloniafc.com.ar

http://harcerstwoargentyna.blogspot.com.ar

Harcerstwo Argentyna

ZAPRENUMERUJ GŁOS POLSKI DLA

SIEBIE I SWOICH PRZYJACIÓŁ

NUESTRO SITIO

www.upranet.com.arTU PÁGINA

upranet.com.ar

http://www.buenosaires.msz.gov.pl/

ESCRIBANIASTANKIEWICZ

Dr. Fernando StankiewiczEscribano - Titular - Abogado

Tel. 4372-6958 / 4371-0800Fax: 4372-4962

Rodriguez Peña 382 - 3 „B”Capital Federal


UNION DE LOS POLACOSEN LA REPUBLICA ARGENTINA

ZWIĄZEK POLAKÓW W ARGENTYNIEJorge Luis Borges 2076 (C1425FFB) Buenos Aires – Tel/Fax (541) 4774 – 3679

CONVOCATORIA

De acuerdo al Art. 11 del Estatuto de la Unión de los Polacos en la República Argentina, se convoca a los Socios Ordinarios (Sociedades y Organizaciones) a la 94ª Asamblea General Ordinaria de Delegados, que tendrá lugar el día 13 de Julio del 2019 a las 14 hs. en la Sede Social, calle Jorge Luis Borges 2076, Ciudad Autónoma de Buenos Aires, para considerar el siguiente:

ORDEN DEL DÍA

1. La Comisión verifi cadora de credenciales presenta la Lista de los delegados autorizados para votar (con las cuotas sociales al día), de acuerdo al Art.15.

2. Apertura de la 94ª Asamblea General de Delegados, por el Presidente de la Unión de los Polacos en la República Argentina.

3. Homenaje a las naciones Argentina y Polaca y la entonación de sus respectivos Himnos Nacionales.

4. Lectura de la Memoria Anual presentada por la Comisión Directiva y del Balance, del Inventario y de las Cuentas de Gastos y Recursos a indicación de la Comisión Revisora de Cuentas.

5. Lectura del dictamen sobre los ítems del punto anterior, presentado por la Comisión Revisora de Cuentas.

6. La Comisión Electoral propone la elección del presidente y secretario de la Asamblea de entre los delegados presentes por mayoría simple de votos

7. Presentación de los candidatos a Presidente de la Unión por parte de la Comisión Electoral.

8. Llamado a votación por parte del Presidente de la Asamblea para la elección del Presidente de la Unión de los Polacos en la República Argentina.

9. Proclamación del candidato triunfante.

10. Discusión y consideración de la Memoria Anual, del Balance, del Inventario y de las Cuentas de Gastos y Recursos.

11. Postulación de la Lista de candidatos de la nueva Comisión Directiva presentada por el Presidente de la Unión, para ser sometida a votación por los Delegados.

12. Elección de la Comisión Revisora de Cuentas.

13. Elección del Tribunal de Honor.

14. Presentación y aprobación del presupuesto preliminar para el ejercicio venidero y determinación del monto de las cuotas sociales.

15. Informe del Tribunal de Honor.

16. Fijación de la fecha de la primera reunión del Consejo Consultivo, de acuerdo al Art.43.

17. Mociones e interpelaciones presentadas por los socios ordinarios.

18. Designación de 2 delegados para fi rmar el Acta de la 94ª Asamblea General Ordinaria y fi nalización de la Asamblea.

Jacinto Sempolinski Zbysław R. Konopka Secretario General Vicepresidente en ejercicio

de la Presidencia


UWAGA!PROSIMY NASZYCH PRENUMERATO-RÓW, KTÓRZY BY MIELI ZALEGŁOŚCI W OPŁACIE PRENUMERATY, O UREGU-LOWANIE ABONAMENTU.

Serdecznie dziękujemyRedakcja

Zamiast kwiatów na grób Śp. Konsula Jana Stachnika

Przekazuję100 USD na Z.H.P.100 USD na P.M.S.

Bartłomiej Stanisław MoszoroKonsul Honorowy R.P.

Rosario – Argentyna

En lugar de corona fl oral por el deceso delSr. Cónsul Juan Stachnik

Ofrendo100 USD para Z.H.P.100 USD para P.M.S.

Bartolome Estanislao MoszoroCónsul Honorario de Polonia

Rosario – Argentina

ATENCIÓN!

Se informa a los socios ordinarios de la Unión de los Polacos (asociaciones, organizaciones, socieda-des federadas) la apertura del registro de mociones para ser incluidas en el orden del día de la Asam-blea General Ordinaria a realizarse el día 13 de ju-lio del 2019. Las mociones deberán presentarse en Secretaria hasta 15 días antes de la Asamblea (28 de Junio del 2019 inclusive).-

Comisión verifi cadora de Credenciales

• Guillermo Dybiec

• Antonio Kaluda

• Jose Korsak

• Teresa Socha

• Henryk Kozlowski

Ś. P. JAN STACHNIK

Z wielkim bólem przyjęliśmy wiadomość o nagłej i niespodziewanej śmierci śp Jana Stachnika, wieloletniego Prezesa Związku

Polaków w Argentynie, który zawsze i bezwarunkowo wspierał wszystkie nasze

imprezy i działania. Jego przykład pozostanie w naszej pamięci.

Szczere wyrazy współczucia dla Rodziny i przyjaciół.

Con gran dolor recibimos la noticia de la repentina e inesperada muerte de Jan Stachnik,

Presidente de la Unión de los Polacos en la Rep. Argentina, quien siempre e incondicionalmente apoyó todos nuestros eventos y actividades. Su

ejemplo perdurará en nuestra memoria.Nuestras sentidas condolencias a la Familia y

amigos

Polska Macierz Szkolna

Q.E.P.D

JAN STACHNIK

Con inmenso dolor recibimos la noticia de falleci-miento del Sr. JAN STACHNIK ocurrido el 27-04-2019, - Presidente de la Unión de los Polacos en la

República Argentina.

Expresamos nuestras condolencias a todos los famili-ares y amigos por la irreparable pérdida.

QUE EN PAZ DESCANSE

Siempre quedará su recuerdo en el corazón de todos los polacos.

COMISIÓN DIRECTIVA DE LA ASOCIACIÓN ”OGNISKO POLSKIE”.


Ś.p. JAN KOBYLAŃSKIWieloletni Prezes Związku Polaków w Argentynie

zmarł dnia 27 marca 2019 w Montevideo - Uruguay.

Szczere wyrazy współczucia Rodzinie i bliskim przesyła

Związek Polaków w Argentynie

Q.E.P.D.

JAN STACHNIK

Falleció imprevistamente el día 27 de abril de 2019 en Buenos aires

Persona de grandes valores morales y cívicos, muy apreciado por toda nuestra comunidad y

desde hace décadas activo participante en orga-nizaciones sociales y culturales polonesas.

Fue Presidente de la Unión de los Polacos en la República Argentina durante los últimos 10 años, y simultáneamente Presidente de la Aso-

ciación Cultural Argentino Polaca y del Club Polaco

Siempre quedará en nuestra memoriaNos unimos al dolor de su familia

C. D. de la Unión de los Polacos en la Rep. Argentina

Ś. P. JAN STACHNIK

Zmarł niespodziewanie 27 kwietnia 2019 rokuw Buenos Aires

Osoba o wielkich wartościach moralnych i obywatelskich, bardzo ceniona przez całą naszą

społeczność i aktywnie uczestnicząca w pol-skich organizacjiach społecznych i kulturalnych.Był prezesem Związku Polaków w Argentynie w ciągu ostatnich 10 latach, a jednocześnie Pre-

zesem Stowarzyszenia A.C.A.P. i Klubu Polskiego

Zawsze pozostanie w naszej pamięciŁączymy się w bólu z Jego rodziną

Zarząd Związku Polaków w Argentynie

Estimada Comisión Directiva de la Unión de los Polacos de la República Argentina, con sumo respeto enviamos nuestros sinceros pésames a vosotros y a la familia del que fuera Presidente

de tan prestigiosa Institución.Desde la Asociación Polaca de Posadas adheri-mos a este momento de recogimiento y envia-mos los saludos de nuestros socios y amigos.

Atentamente Luis Przysieznik Presidente.Fabiana Sniechowski Vicepresidente

Jan StachnikQ.E.P.D.

Śp. JAN STACHNIK

DŁUGOLETNI PREZES ZWIĄZKU POLAKÓW W ARGENTYNIE

Został wezwany przez Pana Boga dnia 27 kwietnia 2019 roku

Wybitny Działacz społeczny i Polonijny, Serdeczny przyjaciel Harcerstwa,

CZUWAJ! Druhu ! Brać Harcerska w Argentynie nigdy Ciebie nie

zapomni.

Łączymy się w smutku z Jego Rodziną, Związek Harcerstwa Polskiego

Lamentamos el fallecimiento del Presidentede la Unión de los Polacos en la República

Argentina – UPRA yacompañamos en esta dolorosa pérdida a su esposa,

hijas y nietos.

Familia Szychowski.

Jan StachnikQ.E.P.D.

Buenos Aires, abril - kwiecień - 2019

XCVII Nr 04 (5248)

GŁ O S P O L S K I LA VOZ DE POLONIA

Registro Nacional de la Propiedad Intelectual Nr 5044120

Propietario: Unión de los Polacos en la Rep. Argentina

DIRECTOR: Ing. ENRIQUE MITTELSTAEDT

EDITOR: BARBARA BOŻENA SOBOLEWSKAComité de redacción Enrique Mackiewicz y M. Zeman

Cronista colaboradora idioma Pol.: Anna HudykaColumnistas: E. Mackiewicz, R. Szokala, M.T. Dittler

Fotografías: E. Kozłowski y K. MisaArmado para Impresión: Michał Richter

Coordinación Gral de los sitios web: Maria ZemanRedacción: Jorge L. Borges (ex Serrano) 2076

C1425FFB Buenos AiresTel/fax: (5411) 4774-3679 y (5411) 4774-7621

[email protected]

Horario de atenciónde la Unión de los Polacos en la Rep. Arg.

Secciones y Organizaciones que funcionan en la sede

J. L. Borges 2076, Capital Federal.

- Secretaría: lunes a jueves 12:00 a 20:00 hs, viernes 09:00 a 17:00 hs. Tel. 4774-7621.

- Sección Cultural P.M.S.: martes y viernes 17:00 a 20:00. Tel. 4774-7621.

-- Sección „Nasz Balet”: miércoles 19:00 - 21:00 y viernes 19:00 - 22:30.

- Biblioteka I. Domeyko: martes 14:30 a 17:30 y viernes 17:00 a 20:00. Tel. 4774-2212.

- Club Polaco: martes y viernes 15:00 a 20:00. Tel. 4899-0937, e-mail: [email protected]

- Asociación Cultural Argentino - Polaca ACAP: martes y viernes 15:00 a 20: 00. Tel. 4201 7733/4899-0937.

- Asociación „Polskie Stowarzyszenie Absolwentów” PSA: martes y viernes 18:00 a 20:00, e-mail:[email protected]

- S.O.S. : consultar en Secretaría

Asociación de Ex - Combatientes Polacos en la República Aegentina

calle J. L. Borges 1818 Cap. Fed. martes y viernes 16:00 - 21:00 hs

Tel. 4792-6317/4952-7687.

GŁOS POLSKIMateriały nadesłane do publikacji nie zawsze odpowiadają

poglądom Redak cji. Zastrzegamy sobie prawo do skrótów

otrzymanych artykułów oraz wprowadza nia poprawek gra-

matycznych. Redakcja nie ponosi żadnej odpowiedzialności

za podpisane publikacje. Nie zwracamy ma teriałów nie za-

mówionych.

Us ług i ko responden tów o raz p racowników

Głosu Po l sk iego są n i eodp ła tne .

CENY PRENUMERATY :

Roczna (od kwietnia 2019): $720.- Numer pojedynczy: $70.-CENA OGŁOSZEŃ: Nekrologi: $250.- CENY INNYCH OGŁOSZEŃ:(w kancelarii)

A TODAS LAS ASOCIACIONES y SEC-CIONES, A NUESTROS COLABORADO-

RES, AUSPICIANTES y LECTORES

El material a publicarse en nuestro periódico

Głos Polski deberá ser entregado preferentemen-

te por correo electrónico a la siguiente dir.

[email protected] hasta el día 10 para

ser incluido en el ejemplar del mes. Los anuncios

de EVENTOS con fecha de ejecución deberán

entregarse con 40 días de anticipación a la fe-

cha de realización del mismo, de lo contrario no

podemos garantizar su impresión en forma anti-

cipada.

Muchas gracias, La Redacción.

E

SP

A

CIO

P

U

B

L

IC

IT

A

R

IO

ORGAN PRASOWY ZWIĄZKU POLAKÓW W ARGENTYNIE – …€¦ · Ante una nutrida concurrencia y en el...

Documents

Transcript of ORGAN PRASOWY ZWIĄZKU POLAKÓW W ARGENTYNIE – …€¦ · Ante una nutrida concurrencia y en el...