Metodologia pracy naukowej
4
Promocja dzieła naukowego A więc chcesz zdobyć sławę, nie? Nie przyznawaj się do tego, bo Ci będą zazdrościć. A może chcesz wpłynąć na rzeczywistość? Jakże to naiwne - ale jednocześnie fajne, rób to! Pisz coś, co ma w sobie pierwiastek arcydzieła. Niech będzie zgodne z kanonami, albo niech je łamie, w każdym razie rób swoje. Wiadomo, w popkulturze ważniejsza jest promocja osoby, w nauce bardziej chodzi o promocję dzieł, ale nie zaniedbuj ani jednego, ani drugiego. Czasem skandalik, czasem grzeczność, a w szopie dłub kolejne książki, żeby potem walić nimi ludzi po głowach, na zdrowie! Rozdawaj i rozsyłaj komu trzeba, zadbaj o recenzje, pokazuj się na konferencjach. Wytłumacz uczniom, o co Ci chodziło, może komuś to powtórzą? 8 Cytowanie Musisz udowodnić, że czytasz różne rzeczy. Dajesz odnośnik i się zabezpieczasz, że piszesz na temat ważny i naukowy, a w dodatku zyskujesz sojuszników w postaci dawnych autorów. Nie ma co tak na serio cytować, chyba że jesteś bardziej czytelnikiem o dobrej pamięci, niż twórcą. Ale jeśli tworzysz, wtedy odnośniki potrzebne są po to, żeby uzasadniać własne myśli, ewentualnie żeby oddać szacun tym, którzy Cię inspirowali. Dbaj o stronę redakcyjną cytowania. Acha, czasem też cytuje się po to, żeby pokazać że nie otwierasz wyważonych drzwi. Lub odwrotnie. 6 Wstęp Poznaj siebie, poznaj system, poznaj dziedzinę. Metodologia? Nawet nie wiem co to jest. Ale nie ma co się przejmować, coś się wymyśli. Może chodzi o to, jak tworzyć dzieła naukowe? Chyba tak. Dziełem może być idea, artykuł czy książka, ale także fajne wystąpienie na konferencji albo sama konferencja. Wszystko pomieszane? No właśnie. Odczuwaj to na poziomie intuicji, nie obrażaj się, tylko dołącz do wielkich (i nie myl wielkości z zarozumialstwem). 1 Poszerzanie horyzontów Jaskinia. Studnia. Wyłaź! Biblioteka? Jeśli dobra, to potrafi zaciekawić, więc warto się tam zadomowić. Naukowiec powinien mieć w życiu taki okres, że bibliotekarze go znają. Podróżuj. Powiem jeszcze raz: Podróżuj. Wystarczy. Ważne, żeby co jakiś czas się odświeżyć, zrobić coś nietypowego, zajrzeć do starych notatek, spotkać kogoś. Rozwój w różnych dziedzinach czasem jest podobny. Pomyśl o sportowcach, artystach, o nauce języka, o jeździe na rowerze. A zresztą, nie słuchaj mnie. Może na Ciebie lepiej zadziała czytanie życiorysów, medytacja albo spacer na odludziu greckiej wyspy. 3
description
Przepis jak zostać kimś w nauce.
Transcript of Metodologia pracy naukowej
Promocja dzieła naukowego
A więc chcesz zdobyć sławę, nie? Nie przyznawaj się do tego, bo Ci będą zazdrościć. A może chcesz wpłynąć na rzeczywistość? Jakże to naiwne - ale jednocześnie fajne, rób to! Pisz coś, co ma w sobie pierwiastek arcydzieła. Niech będzie zgodne z kanonami, albo niech je łamie, w każdym razie rób swoje. Wiadomo, w popkulturze ważniejsza jest promocja osoby, w nauce bardziej chodzi o promocję dzieł, ale nie zaniedbuj ani jednego, ani drugiego. Czasem skandalik, czasem grzeczność, a w szopie dłub kolejne książki, żeby potem walić nimi ludzi po głowach, na zdrowie! Rozdawaj i rozsyłaj komu trzeba, zadbaj o recenzje, pokazuj się na konferencjach. Wytłumacz uczniom, o co Ci chodziło, może komuś to powtórzą?
8
Cytowanie
Musisz udowodnić, że czytasz różne rzeczy. Dajesz odnośnik i się zabezpieczasz, że piszesz na temat ważny i naukowy, a w dodatku zyskujesz sojuszników w postaci dawnych autorów. Nie ma co tak na serio cytować, chyba że jesteś bardziej czytelnikiem o dobrej pamięci, niż twórcą. Ale jeśli tworzysz, wtedy odnośniki potrzebne są po to, żeby uzasadniać własne myśli, ewentualnie żeby oddać szacun tym, którzy Cię inspirowali. Dbaj o stronę redakcyjną cytowania. Acha, czasem też cytuje się po to, żeby pokazać że nie otwierasz wyważonych drzwi. Lub odwrotnie.
6
Wstęp
Poznaj siebie, poznaj system, poznaj dziedzinę.
Metodologia? Nawet nie wiem co to jest. Ale nie ma co się przejmować, coś się wymyśli. Może chodzi o to, jak tworzyć dzieła naukowe? Chyba tak. Dziełem może być idea, artykuł czy książka, ale także fajne wystąpienie na konferencji albo sama konferencja. Wszystko pomieszane? No właśnie. Odczuwaj to na poziomie intuicji, nie obrażaj się, tylko dołącz do wielkich (i nie myl wielkości z zarozumialstwem).
1
Poszerzanie horyzontów Jaskinia. Studnia. Wyłaź! Biblioteka? Jeśli dobra, to potrafi zaciekawić, więc warto się tam zadomowić. Naukowiec powinien mieć w życiu taki okres, że bibliotekarze go znają. Podróżuj. Powiem jeszcze raz: Podróżuj. Wystarczy. Ważne, żeby co jakiś czas się odświeżyć, zrobić coś nietypowego, zajrzeć do starych notatek, spotkać kogoś. Rozwój w różnych dziedzinach czasem jest podobny. Pomyśl o sportowcach, artystach, o nauce języka, o jeździe na rowerze. A zresztą, nie słuchaj mnie. Może na Ciebie lepiej zadziała czytanie życiorysów, medytacja albo spacer na odludziu greckiej wyspy.
3
Organizacja pracy naukowca Musisz wiedzieć, czego potrzebujesz, aby pracować. Jedni muszą mieć kawę, inni ciszę. Próbuj, kombinuj, wywalcz sobie warunki. Zwykle potrzeba być w miarę wyspanym, w miarę wypoczętym i mieć kilka godzin dla siebie - i tak przez parę dni lub miesięcy. Zadbaj o szczegóły, a potem powtarzaj to, co się sprawdza. Biurko, światło, brak czynników rozpraszających, inspiracje. Właśnie sięgnąłem po herbatę, popijam czekoladę. Piszę na komputerze. Jest ciepło, chociaż za oknem leje. Ale co mnie obchodzi za oknem? Nie jestem jakimś badaczem zewnętrznych stron okien!
2
Znajdowanie tematów badań Nie kradnij, bo nie zaufasz potem sobie. Czasem temat ktoś Ci narzuci, czasem podpowie. Jednak kiedyś po prostu musisz zająć się tym, co Cię interesuje. A jeśli nie masz pomysłu, ale czujesz gotowość, na luzie daj się inspirować. Obserwuj rzeczywistość (wspominałem o zewnętrznej stronie okna? Np. samolotu albo okna rozumianego jako ekran komputera), miej styczność z arcydziełami. Praktyczne w wielu znaczeniach może być skupienie się na problemie, trapiącym społeczeństwo lub jednostki. Widzisz błędy? Coś Ci się nie podoba? Znajduj rozwiązania i pisz! A może coś Cię zainteresowało, albo czegoś nie rozumiesz? Działaj, to mogą być prawdziwe badania!
4
Język naukowy Jeśli krzywisz się, czytając język zbliżony do potocznego lub żartobliwy, to źle z Tobą. Szkodzisz nauce, szkodzisz społeczeństwu. Oczywiście, trzeba bardzo dbać o klarowność języka, ale to nie powinno polegać na wymądrzaniu się i używaniu zbyt trudnych słów. Precyzja BGB i piękno Kodeksu Napoleona. Wiesz o czym piszę? W każdym razie ideałem jest połączenie piękna i precyzji. Czytaj najwspanialsze dzieła klasyków, ale pozwalaj sobie na tworzenie własnego stylu.
7
Wyszukiwanie literatury
Mówiłem już o bibliotece? Ale tam było ogólnie, żeby rozglądać się po półkach i czytać dzieła z bardzo różnych dziedzin. Tutaj masz umieć znajdować nawet trudno dostępne materiały na konkretny temat. Jeśli rozbijesz temat na zagadnienia, to wyszukuj potem książki i artykuły na temat tych zagadnień. Znajduj analogie, skojarzenia słowne, podobieństwa. Kieruj się ciekawością i szacunkiem do siebie. Jeśli lubisz czytać, zrób podsumowanie poglądów iluśtam uczonych. Jeśli wolisz kartkować, bo myśli Ci szybko biegną, zanotuj skąd zaczerpnąłeś inspirację i pisz po swojemu.
5
Wyd. Piotr Szreniawski ISBN 978-83-60948-02-6 Lublin 2015
Wyd. Piotr Szreniawski ISBN 978-83-60948-02-6 Lublin 2015
Piotr Szreniawski Metodologia pracy naukowej
Piotr Szreniawski Metodologia pracy naukowej
Recenzent: Dr Marcin Roliński Recenzent: Dr Marcin Roliński
