Makroekonomia I

22
Makroekonomia I Ćwiczenia 6 MODEL KEYNESOWSKI cz. 1

description

Makroekonomia I. Ćwiczenia 6 MODEL KEYNESOWSKI cz. 1. Y. t. Produkcja długookresowa a krótkookresowa. Produkcja potencjalna. - PowerPoint PPT Presentation

Transcript of Makroekonomia I

Page 1: Makroekonomia I

Makroekonomia I

Ćwiczenia 6MODEL KEYNESOWSKI cz. 1

Page 2: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 2

Produkcja potencjalna ma tendencję do równomiernego wzrostu w miarę wzrostu zasobu czynników produkcji (np. liczby ludności, postępu technicznego, wzrostu nakładów na kształcenie).

Produkcja potencjalna jest mniejsza od produkcji maksymalnej.

Y

t

Produkcja długookresowa a

krótkookresowa. Produkcja potencjalna.

Page 3: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 3

Produkcja długookresowa a krótkookresowa. Produkcja potencjalna.

Produkcja faktyczna natomiast wynika z bieżących potrzeb rynkowych.

Dlaczego w krótkim okresie produkcja faktyczna może odbiegać od produkcji potencjalnej?

Y

t

Page 4: Makroekonomia I

Model Keynesowski: Brak państwa i wymiany z zagranicą.

Page 5: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 5

Założenia

płace i ceny są stałe przy tym poziomie płac i cen

gospodarka operuje poniżej swojej produkcji potencjalnej (tzn. jest wolna siła robocza, zakłady chcą produkować więcej)

Z tych dwóch założeń wniosek: popyt determinuje podaż

Page 6: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 6

AE

Y

Linia 45 ˚

AE

AE<YAE>Y

Y*

E

Analiza

AE – zagregowane wydatki AE = C + I

założenie: zagregowane wydatki nie zależą od produkcji

AE<Y gromadzą się zapasy, przedsiębiorstwa zmniejszają produkcję

AE>Y przedsiębiorstwa zaczynają produkować więcej AE= Y* równowaga

Page 7: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 7

Analiza Y*= AE =C + I

AE= CP + IP = Y* (równowaga planowana)

CF + IF = Y (produkcja faktyczna)

Y = AE + IN

Zadanie – Przykład:

CP = 100 IP = 200 Y = 400 IN = ?

Uwaga : W równowadze: IN = 0

Page 8: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 8

Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji

Funkcja Konsumpcji – obrazuje wielkość zamierzonej konsumpcji globalnej przy każdym poziomie rozporządzalnych dochodów osobistych.

Uwaga: w tej wersji modelu nie ma Państwa a więc także transferów i podatków. Rozporządzalny dochód osobisty jest więc równy dochodowi narodowemu.

Page 9: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 9

Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji

Gospodarstwa domowe (konsumenci) przeznaczają pewna cześć swojego dochodu rozporządzalnego na konsumpcje. Reszta to oszczędności:

YD = C +S

Page 10: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 10

Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji

Funkcja konsumpcji to zależność wielkości konsumpcji od wielkości dochodu rozporządzalnego:

C = C(YD) = a + cYGdzie:

a - konsumpcja autonomiczna (niezależna od dochodu)

c – krańcowa skłonność do konsumpcji (marginal propensity to consume = MPC)

c = MPC = ΔC/ΔY c (0, 1)

Page 11: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 11

Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji

C

Y

a

C = a + cY

ρ

Y1

C1

Page 12: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 12

Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji

APC – Przeciętna skłonność do konsumpcji

APC = C1/Y1 = (a + cY1)/Y1 = a/Y1+c = a/Y1+ MPC

APC = tg ρ APC (0, )

przy bardzo niskich dochodach APC przy bardzo wysokich dochodach APC MPC

Page 13: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 13

Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji

Tangens jest funkcją

rosnącą w pierwszej

ćwiartce, a zatem i APC

maleje wraz ze

wzrostem dochodu.

Page 14: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 14

Analiza poszczególnych składników AE. II. Funkcja Oszczędności

Funkcja Oszczędności – obrazuje zamierzone oszczędności przy każdym poziomie dochodu.

S= Y- C = Y – a – cY = -a + (1-c)Y

Krańcowa skłonność do oszczędzania:

MPS = 1 - cMPS +MPC = 1

Page 15: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 15

Analiza poszczególnych składników AE. II. Funkcja Oszczędności

S

Y

-a

S = -a + (MPS)Y

Page 16: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 16

Analiza poszczególnych składników AE. III. Popyt inwestycyjny

Popyt Inwestycyjny – zamierzone (planowane) przez przedsiębiorstwa powiększenia zasobów kapitału trwałego oraz stanu zapasów.

Założenie: Inwestycje są niezależne od dochodów

Page 17: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 17

Model Keynesowski: Brak państwa i wymiany z zagranicą.

AE

Y

a

C = a + cY

Y*

Linia 45 ˚AE = C + I

a+IY* = I + a +cY*

Y*= I + C*

Page 18: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 18

Przesunięcia AE Przesunięcia AE – wzrost lub spadek autonomicznych wielkości

wchodzących w skład wydatków powoduje przesunięcie równoległe AE odpowiednio w górę lub w dół.

AE

YY*

Linia 45 ˚ AE

AE’

Y*’

I 10 AE 10 Y 10 C 10c

AE 10c

Y 10c C 10c² … itd.

spada popyt, spada także

produkcja

Page 19: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 19

Zmiany popytu a zmiany dochodu: Zmiany w wydatkach autonomicznych powodują, ze

zmienia się produkt narodowy:

Gospodarka znajduje się w równowadze. Zmniejszają się wydatki autonomiczne gospodarstw domowych.

Popyt globalny jest mniejszy od produktu narodowego, rosną zapasy, produkcja maleje.

Nowa równowaga zostanie osiągnięta kiedy znowu AS = AE.

Zadanie – Przykład: MPC = 0.8 Δa = - 20

Page 20: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 20

Rozwiązanie zadania.

  Y a I C AE Y - AE

1 300 40 20 280 300 0

2 300 20 20 260   280 20 

3 280  20  20  244  264  16 

4 264  20  20  231.2  251.2  12.8 

5 251.2  20  20  220.96  240.96  10.24 

...            

Page 21: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 21

Rozwiązanie zadania cd.

W pierwszym etapie dochód spadł o tyle samo, co a; w drugim etapie, dochód spadł o 0.8xa. W trzecim etapie o 0.8x0.8xa itd.

Czyli: ΔY = Δa + cΔa +...+ cnΔa=

Δa(1+c+...+ cn) = Δa [1/(1-c)]

Page 22: Makroekonomia I

Katedra Makroekonomii WNE UW 22

Prosty Mnożnik Keynesowski

Wyrażenie: lub to tzw.:

Prosty Mnożnik Keynesowski (α)– pokazuje on o ile procent zmieni się dochód narodowy, jeżeli wydatki autonomiczne wzrosną o 1%.

Inny sposób wyprowadzenia mnożnika: Y = C + I C = a+ cY

Y = a+ cY+ I

A więc:Y = [a + I]