PO CO ewangelizować?

Konspekt do poprowadzenia spotkania o ewangelizacjiw czasie wakacyjnej oazy rekolekcyjnej

I. CELE:Prezentacja pokazuje ewangelizację z trzech perspektyw:

a) uzasadnia samą ideę ewangelizacji (Po co ewangelizować?)b) wyjaśnia czym jest ewangelizacjac) pokazuje kim jest ewangelizator

Celem spotkania prowadzonego przy użyciu tej prezentacji jest odpowiedź na 3 pytania:A. Dlaczego ewangelizujemy?B. Czym w istocie jest ewangelizacja?C. Kim jest ewangelizator?

UWAGA: spotkanie można tak poprowadzić, aby zrealizować jeden z powyższych celów, a nie wszystkie 3 jednocześnie.

II. PRZEBIEG SPOTKANIA:

Slajd 1 Dz 4,20 przypominają, że EWANGELIZACJA JEST ŁASKĄ, która ujawnia się w człowieku jako wewnętrzne przynaglenie do MÓWIENIA

Slajd 2 Temat jest jeden: Jezus Chrystus. Spotkanie z Nim i poznanie Go oraz doświadczenie Jego działania w życiu człowieka owocuje pragnieniem opowiadania o Nim.

Slajd 3

Schemat SPOTKAŁEM – MÓWIĘ służy podkreśleniu absolutnie podstawowego doświadczenia SPOTKANIA Osoby Jezusa Chrystusa w moim życiu. Jak się później okaże: nie chodzi tu tylko o pierwsze spotkanie, ale o nieustającą relację.Ewangelizacja wynika z doświadczenia spotkania z Bogiem - Osobą w konkrecie mojego życia.

Slajd 4

Schemat [NIE MÓWIĘ – (bo) NIE SPOTKAŁEM] ma być inspiracją do krótkiej wymiany opinii nt. „Dlaczego nie ewangelizuję?” UWAGI: ma to być krótkie podzieleni e się 1-2 myślami, bo na ten temat można długo

dyskutować. Wydaje się, że w przypadku oazowiczów schemat mógłby wyglądać nieco

inaczej: „SPOTKAŁEM – NIE MÓWIĘ”, ale to tylko pozór. W rzeczywistości jest tak, że jeżeli „nie mówię” tzn. że spotkanie Chrystusem było wydarzeniem jednym z wielu (powierzchownym, płytkim), które nie zmieniło mego życia – gdyby pojawiły się takie wnioski, trzeba uzmysłowić, że Bóg jest zawsze otwarty; przeszkoda musiała być po stronie człowieka.

Slajd 5

Czy naprawdę spotkałeś Jezusa? Nie chodzi tu o poddawanie w wątpliwość pierwszego doświadczenia Osoby Chrystusa, ile bardziej uszczegółowienie tego momentu, ponieważ to jest materiał do dzielenia się i świadczenia podczas ewangelizacji.

Slajd 6 Podpowiedzi do określenia doświadczenia spotkania Jezusa Chrystusa i opisania konkretnie tego, co On uczynił, co zmienił czym obdarował, itd.

Slajd 7

Pokazuje, że doświadczenie to TRWA i ZMIENIA SIĘ, tak samo jak człowiek się zmienia i rozwija. Ewangelizowanie to nie jest świadczenie o tym, jak 17 lat temu usłyszałem o Jezusie i przyjąłem go do swego życia, ale to CIĄGŁE dzielenie się AKTULNYM doświadczeniem więzi łączącej mnie z Jezusem Chrystusem, dlatego podkreślono słowa: „przychodzi” oraz „jest” (czas teraźniejszy!)

Slajd 8– 13

Głosić Jezusa to mówić o tym KOGO znam, i o tym, co już JEST. Zatem ewangelizując: CHRYSTUSIE, a nie o sobie. To On działa, zmienia, sprawia, itd.

1

PO CO ewangelizować?

mówimy o trwającej, „dziejącej się” więzi z Nim, która „jest”. nigdy nie można mówić tylko o pierwszym nawróceniu (to może być punkt

wyjścia, ale z którego możemy zrezygnować). Nigdy nie możemy pominąć „dziś” mojego życia, w którym działa Chrystus.

Slajd 14 Głosimy nie tylko ze względu na ludzi, ale przez tę posługę MY dostępujemy zbawienia.

Slajd 15Ewangelizowanie jest jednym z podstawowych zadań Kościoła. Kto ma głosić jeśli nie uczniowie Chrystusa? Zdanie z lineamentów pokazuje, że aktualne dokumenty Kościoła wzywają nas do ewangelizacji.

Slajd 16

Już wiele lat temu sam Ruch zdefiniował siebie jako EWANGELIZACYJNY – to jest rys naszego charyzmatu, o którym mówił ks. Franciszek Blachnicki. Formacja w Ruchu prowadzi do głoszenia, które jednocześnie jest naturalną konsekwencją rozwoju w wierze. Ruch Światło – Życie jest DLA Ewangelizacji.

Slajd 17

Słowa ks. Blachnickiego o Ewangelizacji zawsze podkreślają, że chodzi o OSOBĘ Jezusa Chrystusa oraz o więź/relację, która TRWA. To może się dokonać, jeżeli Panem naszego życia jest Chrystus. Jeżeli żyjemy czym innym lub kim innym – to nie ma szans na ewangelizację.

Slajd 18

Ewangelizując uczestniczymy w misji Chrystusa i w zbawczym planie samego Boga – to wielka łaska! Chrystus głosił całym sobą Ojca. Ewangelizując nic nie tworzymy, nic nie rozpoczynamy, tylko włączamy się (za łaską Boga) w realizację Jego planu, aby zbawienie dotarło do wszystkich ludzi – to wielka łaska!

Slajd 19

Próba zapytania siebie samego CZYM ŻYJĘ? Aby zobaczyć w jakim jestem miejscu: w czym pokładam nadzieję, czego się boję, jak ufam Bogu lub dlaczego Jemu nie ufam, tylko sobie?

Slajd 20

EWANGELIZACJA to STYL ŻYCIA –ale nie jakiś wyćwiczony i wyuczony. Gotowość głoszenia i podejmowanie tego zadania powinno być naturalną konsekwencją przyjęcia do swego życia Chrystusa i życia opartego na wierze w Niego. Jeżeli nie ewangelizujemy, to powinniśmy zapytać się o nasza więź z Jezusem oraz oto, co nas blokuje (grzech).„Wiara rodzi się ze słyszenia (…)” – jeżeli nie będziemy głosić, jak mają u-wierzyć ci, wśród których żyjemy?

Slajd 21 Potrzebujemy Ducha Świętego. Działamy w Jego mocy i Jego siłą. I tylko w ten sposób. Inaczej się nie da.

Slajd 22

Wspólnota w ewangelizacji jest niezbędna, gdyż:- zanim cokolwiek powiemy, ludzie już widzą, jacy jesteśmy, jak się odnosimy do siebie i do innych, i czy jesteśmy wspólnotą. Dajmy możliwość odkrycia tym do których pójdziemy słów: „Patrzcie jak oni się miłują!”, aby w naszej (ewangelizatorów) miłości wzajemnej i otwartości na innych, oni mogli odkrywać obecność Boga.Ewangelizacja zaczyna się dużo wcześniej, zanim zaczniemy głosić.

Slajd 23 A poza tym ewangelizacja jest super, bo to jest radosne głoszenie Dobrej Nowiny o Jezusie Chrystusie. RADOSNE głoszenie – i tylko takie

2