ISSN 1505–0998

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 1

KOLEJARZ

mAŁOPOLSKIBIULETYN REGIONALNEJ SEKCJI KOLEJARZY

NSZZ

listopad 2013 r. Nr 229

Debiut PKP Cargo S.A. na giełdzie 3

Peelkowskie rozważania 3

Kolejarze z Małopolski

wśród wyróżnionych 4

Nowy system utrzymania

w PKP PLK S.A. 5

Mocni wiarą 6

Śladami Chrystusa 7

Sponsorem numeru jest Komisja Zakładowa

NSZZ

w PKP PLK S.A. Zakład Linii Kolejowych w Nowym Sączu

33-300 Nowy Sącz, ul. Stefana Batorego 80tel/faks 918-535-25-94

Przewodniczący: Kazimierz Fidowicz.Wiceprzewodniczący: Roman Piotrowski, Marek Job.Sekretarz: Anna Maślanka.Skarbnik: Anna Maciaś.Członkowie: Maria Hotloś, Danuta Barzyczak, Kazimierz Bałut, Marian Dudzik, Zdzisław Grzechynka, Barbara Ko-walczyk, Jagoda Władysław, Bogusław Skorupa, Małgorzata Marcinek, Marek Minecki, Wiesław Pająk, Wiesław Totoś, Andrzej Tatara.

Z okazji Święta Kolejarza

W dniu imienin naszej patron-ki św. Katarzyny Aleksandryj-skiej, gorąco zwracamy się do Niej z prośbą: Święta Katarzyno wspomóż Kolejarzy i ich rodziny. Natchnij nas Swoją mądrością i odwagą, abyśmy z podniesionym czołem mogli dać odpór trapiącym nas pro-blemom. Wszystkim Kolejarzom życzy-my: szczęścia, zdrowia oraz satys-fakcji z wykonywanej ciężkiej i od-powiedzialnej pracy zawodowej.

Rada RSK NSZZ „Solidarność”

  Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” od dłuższego czasu pro-wadzi ożywioną korespondencję z samorządem województwa małopolskiego. Jedno z wystąpień sekcji skierowane zostało do Zarządcy Infrastruktury – spółki PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., a dotyczyło  funkcjonowania przewozów pasażerskich w Małopolsce. 

Większe dofinansowanie do przewozów regionalnych  W  stanowisku  przesłanym  do Marka  Sowy Marszałka Województwa Małopolskiego ws. dofinansowania kolejowych przewozów regionalnych  w województwie małopolskim z dnia 7.10.2013 r., Rada Regionalnej Sekcji Kolejarzy NSZZ „Solidarność” domagała się dofinansowania do kolejowych przewozów  regionalnych, w  kwocie  zabezpieczającej  uruchamianie  nie mniejszej ilości pociągów, niż ma to miejsce w aktualnie obowiązującym rozkładzie jazdy.   Zdaniem Związku, kwota przeznaczona na pociągi regionalne, uruchamia-ne przez Spółkę Przewozy Regionalne Sp. z o.o. powinna pokrywać pełne koszty  realizacji opracowanego rozkładu  jazdy 2013/2014. Tym bardziej że oferta przygotowana przez Małopolski Zakład Przewozów Regionalnych 

Solidarność domaga się lepszej kolei w Małopolsce

DOKOŃCZENIE NA STR. 2

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 2

w Krakowie została opracowana  i dopasowana do potrzeb wskazanych w  licznych  konsultacjach  społecznych  i  eks-pertyzach.   Rada Regionalnej  Sekcji Kolejarzy NSZZ  „Solidarność” przypomniała,  że  to  Samorząd Województwa  jest  organi-zatorem kolejowych  przewozów  regionalnych,  i  to  na  nim spoczywa obowiązek należytego zabezpieczenia dostępności połączeń kolejowych oraz opracowania oferty przewozowej (rozkładu jazdy), spełniającej potrzeby mieszkańców całego obszaru województwa. Dofinansowanie z budżetu Samorządu Województwa Małopolskiego powinno być dostosowane do potrzeb  realizacji  rozkładu  jazdy  2013/2014, w kwocie  nie mniejszej niż 90 milionów zł, gdyż taka wysokość środków finansowych pozwoli  na utrzymanie dotychczasowej oferty przewozowej. 

Zagrożenie dla linii nr 117  W  swoim  kolejnym wystąpieniu  do marszałka  Sowy  z  30  października  br., Regionalna  Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność”  poruszyła  sprawę  linii  nr  117 Kalwaria  – Lanckorona  – Wadowice  – Andrychów  –  Bielsko  Biała, którą w lutym 2013 r. spółka PKP PLK S.A. wytypowała do wyłączenia z eksploatacji. Warunkowo Zarząd spółki wycofał się z tego zamiaru, dając szanse samorządowi wojewódzkie-mu  i  przewoźnikom kolejowym  (Przewozy Regionalne Sp.  z o.o. i Koleje Śląskie Sp. z o.o.) do opracowania rozkładu, zwiększenia niezbędnej dotacji, co w efekcie ma doprowadzić do kursowania w nowym rozkładzie  jazdy  (2013/2014) nie mniejszej ilości pociągów niż ma to miejsce obecnie.  W tworzenie lepszej dostępności dla pasażerów i wzrost chętnych do skorzystania z tej formy transportu publicznego, włączyły  się  również  samorządy  lokalne,  przez  teren któ-rych przebiega linia 117 (przykład: spotkanie burmistrzów Andrychowa, Wadowic,  starostów  i  parlamentarzystów  – 24.07.2013 r.).  Owocem spotkań są propozycje rozkładu jazdy na tej linii, uwzględniające  zapotrzebowanie mieszkańców,  co mamy nadzieję  znajdzie  pozytywne  odbicie w  rozkładzie  jazdy 2013/2014.  Ważnym problemem występującym na tej linii (szczególnie na odcinku od Wadowic do granicy z województwem śląskim) jest stan torów, który z roku na rok jest coraz gorszy.  Powoduje  to  coraz  liczniejsze  ograniczenia  prędkości  (30  km/h)  co  prowadzi  nie  tylko  do  pogorszenia  konkuren-cyjności z przewozami drogowymi i odejście podróżnych od kolei  ale  nawet  do  zagrożenia wycofania  się  przewoźników  z uruchomienia pociągów na tej linii i zastąpienia ich komuni-kacją autobusową.  Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” zwróciła uwagę, że ww. linia jest dedykowana do przewozów pasażer-skich i ma znaczenie regionalne – bardzo ważne dla tej części Małopolski, przez którą przebiega (m.in. połączenie Kraków – Wadowice – Bielsko Biała oraz Bielsko Biała – Zakopane) i  że w  związku  z  tym  jej  pilna modernizacja  powinna  być finansowana  głównie  ze  środków  będących w  dyspozycji samorządu  wojewódzkiego  tj.  Regionalnego  Programu Operacyjnego  (właśnie  zbliża  się  nowy  okres  budżetowy 2014 – 2017). RSK zwróciła się też o przedstawienie stanowi-ska samorządu i planów co do poruszonej wyżej modernizacji, 

gdyż jest to kluczowy problem dla dalszej eksploatacji tej linii (w perspektywie następnych lat) z zachowaniem standardów technicznych, umożliwiających skuteczne konkurowanie kolei z przewoźnikami drogowymi.

Zbyt niskie prędkości pociągów  Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność, w trosce  o dalsze funkcjonowanie kolejowych przewozów regionalnych na terenie Małopolski, zwróciła się z pytaniem do prezesa Za-rządu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Remigiusza Paszkie-wicza o wytłumaczenie, dlaczego średnie prędkości handlowe pociągów regionalnych, na terenie województwa małopolskiego są tak niskie (być może celowo zaniżane)?  O ile wytłumaczalne jest to, że na odcinku:� Oświęcim – Trzebinia, średnia prędkość handlowa wynosi 31 km/h, 

� Trzebinia – Kraków Główny – 33 km/h (zły stan torów), � Kraków – Tarnów – 35 km/h (modernizacja), to zupełnie niezrozumiałe jest utrzymywanie niewspółmier-nie  niskich  do  parametrów  technicznych  torów,  średnich prędkości  handlowych  na  zmodernizowanych  niedawno liniach:� Tarnów – Nowy Sącz – 42 km/h (rok 2012, koszt moderni-zacji ok. 64,5 mln zł, w tym ok 70% środków finansowych z RPO),

�  Kraków – Wieliczka Kopalnia  –  35  km/h  (rok  2013,  po modernizacji do prędkości 70 km/h za 45 mln zł).

  Dopełnieniem fatalnego stanu infrastruktury są średnie pręd-kości na odcinkach:� Kraków – Wadowice – 34 km/h, � Kraków – Zakopane – 38 km/h,� Nowy Sącz – Krynica – 34 km/h.  Powyższe parametry (jak nie trudno się domyślić) uniemoż-liwiają  skuteczne  konkurowanie  przewoźników kolejowych  z przewoźnikami drogowymi, doprowadzają do coraz to mniej-szej ilości przewożonych pasażerów, mniejszych przychodów dla spółek przewozowych, które ograniczają ilość pociągów poprzez  ich zawieszanie,  co prowadzi do mniejszych przy-chodów dla PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z tytułu udo-stępniania tras.  Brak należytej organizacji przewozów kolejowych, prowadzi w konsekwencji do zmniejszenia znaczenia i zamierania ruchu kolejowego w Małopolsce (szczególnie na liniach o znaczeniu regionalnym).  W monitach, które RSK słała do Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego (organizator przewozów regio-nalnych i dysponent środków z RPO) wskazywała niedomagania systemu organizacji kolei, jej niedoinwestowanie i słabą ofertę dla podróżnych  (uwagi do  rozkładu  jazdy). Spotykało  się  to często z przerzucaniem odpowiedzialności za pogarszający się stan kolei w Małopolsce,  na  zarządcę  infrastruktury  tj.  PKP PLK S.A.  Niestety  trudno  się  z  tym  nie  zgodzić,  po  analizie ww. prędkości, czasów przejazdów i ich negatywnych skutków na  przewozy  pasażerskie. Nie  tłumaczą  tego  prowadzone przez PKP PLK S.A. modernizacje, głównie na linii E – 30 Tarnów – Kraków, Kraków – Trzebinia (inwestycja jest już spóźniona  o  2  lata),  której  efekty mamy  nadzieję,  skrócą czasy  przejazdów  za  3 – 4  lata,  co  uczyni  kolej  bardziej konkurencyjną.  Pozostaje jednak pytanie, który z przewoźników kolejowych przetrwa ten okres?

Solidarność domaga się lepszej kolei w Małopolsce

DOKOŃCZENIE ZE STR. 1

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 3

  Kilka  tygodni  temu PKP Cargo, które inwestorzy wycenili na kwotę 3,5 mld zł  zadebiutowało na giełdzie. Była  to naj-większa w  tym  roku  oferta  publiczna na zakup akcji. PKP S.A. sprzedało 50% minus  jedną akcję przewoźnika,  zacho-wując pakiet kontrolny. Wartość obrotu akcjami  na  premierowej  sesji wyniosła 574 mln  zł. Wydawało by  się,  że  osią-gnięto sukces.   Tymczasem wobec Zarządu PKP S.A. pojawiły się zarzuty dotyczące przepro-wadzenia  procesu  prywatyzacji. Kiedy przypatrzymy  się  różnicy  pomiędzy spodziewanym popytem a przygotowaną wyceną  akcji,  dojdziemy  do wniosku, że  doszło  do  sporego  rozjechania  się realnego  kursu  akcji  z  jej  prognozami.  Dlatego  głównym  zarzutem  kierowa-nych pod adresem PKP jest to, że Skarb Państwa mógł stracić na tej prywatyzacji ponad  120 mln  zł.  Już wcześniej  było wiadomo, że  jest ogromny popyt inwe-storów na akcje PKP Cargo (drugiego co do wielkości  przewoźnika  towarowego  w Europie), który w każdej cenie z wide-łek 59 – 74 zł przekraczał podaż. PKP mo-gła więc sprzedać akcje po maksymalnej cenie 74 zł zamiast 68 zł. Tym bardziej, że przy cenie 74 zł popyt przewyższał podaż o 50%. Zarobili więc inwestorzy finansowi  a nie Skarb Państwa. Ponad ćwierć miliarda złotych  trafiło nie  tam gdzie powinno.  Jest  też  zarzut,  że  akcje  PKP Cargo przydzielone  zostały  na  podstawie  nie-jasnych  kryteriów. Według  informacji PB, przy cenie 68 zł papiery (w liczbie ponad 120 mln sztuk) PKP Cargo chciało kupić  164  inwestorów. Około  3,6 mln akcji trafiło do transzy detalicznej, a do inwestorów instytucjonalnych ponad 17,3 

Debiut PKP Cargo S.a. na giełDziemln papierów. Według niektórych inwe-storów, otrzymali oni zbyt mało akcji.   Pomimo tego, prezes PKP S.A. Jakub Karnowski (posiadacz 245 akcji PKP Car-go) nie ma sobie nic do zarzucenia. Pewny siebie stwierdził, że jeśli nie będzie prze-szkód prawnych, opublikowana zostanie „biała księgę” dotyczącą sprzedaży akcji PKP Cargo, zlecono audyt jednej z naj-większych firm audytorskich. „Jesteśmy gotowi złożyć wyjaśnienia NIK lub innym organom. Proces był przejrzysty, zgodny z  praktykami  na  rynkach  finansowych w Polsce i na świecie. Gdybym miał go przeprowadzić jeszcze raz, niczego bym nie zmienił”.   Dość ciekawe ruchy wokół PKP Cargo pojawiły się już po debiucie giełdowym. Najpierw przewoźnik towarowy oprote-stował stawki dostępu do infrastruktury  i zarzucił PKP PLK S.A. łamanie wyroku ETS. Krytykowany jest wzrost stawek za korzystanie z torów do czynności ładun-kowych oraz to, że stawka rośnie co 12 godzin. PKP Cargo obawia się wzrostu  o kilkaset procent i postuluje ograniczenie wzrostu do maksimum trzykrotnej stawki podstawowej. Sam dostęp do  torów ma być tańszy o ok. 20% co cieszy przewoź-nika  jednak  kością  niezgody  pozostają stawki za użytkowanie innych elementów infrastruktury. Cargo  liczyło,  że  dzięki zmniejszeniu  opłat  za  dostęp  do  torów będzie  im  łatwiej  konkurować  z  prze-woźnikami  samochodowymi. Zdaniem prezesa Karnowskiego konflikt wpisany jest  z  natury w  charakter  obu  spółek. Zapowiada  również,  że  2014  r.  będzie najtrudniejszym rokiem. Przepustowość linii  kolejowych  będzie wyjątkowo ni-ska, poza tym trzeba się przygotować na rywalizację z Deutsche Bahn. 

  Dotychczasowy prezes PKP Cargo Łu-kasz Boroń 18 listopada br. złożył rezy-gnację (oficjalnie z przyczyn osobistych). Do czasu wyboru nowego prezesa przez radę  nadzorczą  spółki,  pełniącym obo-wiązki prezesa PKP Cargo będzie Adam Purwin, członek zarządu ds. finansowych. Prezes  Boroń  podając  się  do  dymisji uprzedził  decyzję  o  swoim  odwołaniu przez Radę Nadzorczą, która zbierała się tego samego dnia.  Nieoficjalnie mówi się, że przyczyną odwołania Łukasza Boronia miały  być nieprawidłowości  w  spółce  zależnej „Cargowag”. Na początku listopada zwol-niony został prezes spółki Artur Górnik oraz dyrektor jednego z oddziałów, Jerzy Czajkowski.  Jerzy Czajkowski  zanim  został  dy-rektorem PKP Cargowag w Jaworzynie, był prezesem PKP Cargo Wagon Jawo-rzyna  Śląska.  Jego  nominacja  zbiegła się z dwoma wyrokami, które nakazały Czajkowskiemu zapłatę ponad 400 tys. zł na rzecz PKP CS-JS z tytułu zaniechań, jakich miał  się  on  dopuścić.  Powodem odwołania prezesa mógł być z kolei jego konflikt ze związkami zawodowymi. Jego przyczynami były plany redukcji zatrud-nienia w PKP Cargowag oraz likwidacja niektórych przywilejów.  Co więcej, powodem mogła być nie-dawna prywatyzacja PKP Cargo, z której niezadowolony  był  Skarb Państwa. Na kwestię odwołania Boronia wpływ miała mieć dymisja Sławomira Nowaka, który miał  nakłaniać  prezesa  PKP Cargo  do odejścia już w piątek. Wnioskował o to Jakub Karnowski, jednak Boroń odmówił.  Mówi się, że Zbigniew Rynasiewicz, wi-ceminister transportu, miał być przeciwny odwołaniu Boronia.

Oprac. na podstawie: www.rynekkolejo-wy.pl oraz „Puls Biznesu”

Dyżurnym ruchu i nie tylko  Problem zderzenia tematyki szkoleń i pouczeń okresowych, z bezpieczeństwem ruchu kolejowego został zestawiony m.in. na spotkaniu Wiceprezesa PLK S.A. ze związkowcami z NSZZ „Solidarność”.  P. Wojciechowski  (bo  o  nim mowa)  obiecał ustosunkować się na piśmie do wytyczonego tematu. Jak obie-cał,  tak zrobił. Pismo, które wpłynęło do Sekcji Zawodowej Infrastruktury Kolejowej NSZZ „Solidarność” zawierało m.in. treść, którą zamieszczamy poniżej.   Tematem tegorocznych szkoleń organizowanych przez PKP PLK S.A. jest – „Rola efektywnej komunikacji, w bezpiecznym prowadzeniu ruchu pociągów”.  Do  przeszkolenia  jest  około  10  500  pracowników  całej Spółki,  co  daje  ponad  406  grup  szkoleniowych. Harmono-gram szkoleń został opracowany na cały IV kwartał. W mie-

siącu październiku szkolenia odbyły się w 18 lokalizacjach,  a w miesiącu grudniu w 7 lokalizacjach. Biorąc pod uwagę to,  że  grupa  dyżurnych  ruchu  jest  najliczniejszą  grupą  za-wodową do przeszkolenia w Spółce, nie ma możliwości aby szkolenia  zakrojone  na  taką  skalę  przeprowadzone  zostały  w krótszym czasie niż przewiduje to harmonogram uzgodniony z wykonawcą.  Zgodnie z  zaleceniem Prezesa PKP PLK S.A. w  ramach pouczeń okresowych na  IV kwartał  2013  r.  realizowane  są  4  godziny  szkoleń  „miękkich”  z  aspektu  psychofizycznego  (w  ramach  zaplanowanych  8  godzin  pouczeń:  4  godziny  – aspekty techniczne i 4 godziny aspekt psychofizyczny). Wezmą w nim udział osoby zatrudnione m.in. na stanowiskach: (kie-rowca drezyny i wózka motorowego, kierowca lokomotywki spalinowej o mocy do 300 KM, maszynista wieloczynnościo-wych i ciężkich maszyn do kolejowych robót budowlanych i kolejowej sieci trakcyjnej) – Wykaz stanowisk, na których pracownicy podlegają pouczeniom okresowym – Załącznik do uchwały nr 659/2012 Zarządu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z dnia 7 listopada 2012 r. 

Peelkowskie rozważania

DOKOŃCZENIE NA STR. 5

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 4

  W  dniu  17  października  2013  r.  w Częstochowie, w Hotelu Grand, odbyła się miła uroczystość wręczenia odznaczeń resortowych 128 pracownikom spółek ko-lejowych,  za szczególne wyróżnienie się w pracy zawodowej. Odznaczenia wrę-czali podsekretarz stanu w Ministerstwie Transportu, Budownictwa  i Gospodarki Morskiej Andrzej Massel, zastępca prze-wodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” Jerzy Wielgus oraz prze-wodniczący SKK NSZZ  „Solidarność” Henryk Grymel. Wśród wyróżnionych znaleźli się kolejarze z Małopolski.   Odznakę  honorową  „Zasłużony  dla  Transportu RP” otrzymali m.in.: Maria Pociecha – PKP Cargo N. Sącz, Wiesław Klimasz – PKP Energetyka S.A. – Zakład Południowy,  Stanisław Kraszewski  – PLK ZLK Kraków, Roman Piotrowski 

Kolejarze z Małopolski wśród wyróżnionych– PLK ZLK N. Sącz, Zbigniew Zięborak – IC Kraków Zakład Południowy.  Odznaką  honorową  „Zasłużony  dla Kolejnictwa”  udekorowani  zostali:  Jan Brąszkowski – Zakład Maszyn Torowych w Krakowie, Janusz Domino – PLK S.A. ZLK Kraków, Dorota Kula – PKP Cargo Centrala, Józef Lempart, Grzegorz Sasak, Marek Toczek (wszyscy PLK S.A. ZLK Kraków), Barbara Urbańczyk, Stanisław Abram, Janusz Krawczyk (wszyscy OGN Kraków) oraz Andrzej Tatara – ZLK N. Sącz.  Wszystkim wyróżnionym Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ  „Solidarność” składa  gratulacje  i  życzy  powodzenia  w dalszej pracy zawodowej i życiu oso-bistym.

Fot. M. Moczulski, A. Dyląg

Odznaczeni (od lewej) Maria Pociecha i Roman Piotrowski

Odznaczeni (od lewej) Marek Toczek i An-drzej Tatara Odznaczany Grzegorz Sasak

Odznaczenie przyjmuje Barbara Urbań-czyk.

Odznaczany Wiesław Klimasz.

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 5

  Podstawową usługą  świadczoną  przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. jest udostępnianie linii kolejowych przewoźni-kom pasażerskim i towarowym, zgodnie z zasadą równego ich traktowania. Związane z tym są pozostałe podstawowe zadania, do których należy m.in. utrzymanie  infrastruktury kolejowej  w stanie  zapewniającym bezpieczne prowadzenie  ruchu ko-lejowego. Obszar  ten,  ze względu  na  pojawiające  się  różne koncepcje  i  zachodzące  na  polskiej  kolei  zmiany,  podlega szczególnemu  zainteresowaniu  związków  zawodowych.  W odpowiedzi na pismo Sekcji Zawodowej Infrastruktury Ko-lejowej NSZZ „Solidarność” z dnia 17 września br. otrzymano z Biura Spraw Pracowniczych Centrali Spółki informację doty-czącą bieżących prac nad systemem utrzymania, którą poniżej przedstawiamy.  W chwili  obecnej  trwają  prace  nad wypracowaniem osta-tecznej wersji „Założeń i wstępnej koncepcji nowego systemu utrzymania”. Dokument ten został kierunkowo przyjęty przez Zarząd Spółki w  dniu  24  kwietnia  br. W nowym  systemie utrzymania obecne zespoły pogotowia awaryjnego mają być zastąpione przez:1) Lekki Zespół Usterkowy, pracujący w systemie całodobo-wym. W  skład  zespołu wejdzie  toromistrz  i  2 monterów. Zadaniem zespołu będzie szybkie dotarcie na miejsce awarii (samochodem) i usunięcie awarii pozwalające na wznowienie ruchu kolejowego.

2) Zespół Naprawy Szyn, pracujący w systemie 7 dni/12godz. W skład zespołu wejdzie toromistrz, kierowca wózka moto-rowego, 3 monterów i 1 spawacz. Zadaniem zespołu będzie zabudowa wstawek szynowych w miejscach pęknięć, zabez-pieczonych prowizorycznie przez Lekki Zespół Usterkowy oraz wykonywanie planowych robót związanych z wymianą m.in. części rozjazdowych.

  Obecnie planuje się wprowadzenie ww. modelów pogotowia w ramach pilotażu, który ma zostać uruchomiony w kwietniu 2014 r. na terenie Zakładu Linii Kolejowych w Sosnowcu. Po uzyskaniu zgody zarządu Spółki na wdrożenie pilotażu zostaną zaproponowane poprawki do Regulaminu organizacyjnego Za-kładu Linii Kolejowych w Sosnowcu oraz opracowany będzie szczegółowy „Regulamin pracy Lekkiego Zespołu Usterkowego oraz Zespołu Naprawy Szyn”.  Po lekturze pisma, pomimo jego lakoniczności, nasuwają się pewne uwagi. I tak, odnosząc się do poszczególnych wymienio-nych elementów, można naprędce wymienić następujące:

–  warunki miejscowe nie wszędzie pozwalają w szybki sposób dotrzeć na miejsce samochodem, w zależności od nich nale-żałoby w poszczególnych przypadkach transport Lekkiego Zespołu Usterkowego oprzeć  także  o  pojazd pomocniczy (drezynę),

–  większość  prac  związanych  z  usuwaniem usterek  na  roz-jazdach czy strefach oddziaływania urządzeń srk wymaga obecności pracownika pionu automatyki – jak ta koncepcja ma się do organizacji zespołów usuwania usterek srk?

–  w wielu przypadkach (szczególnie tam gdzie mamy do czy-nienia z dużym obciążeniem linii, na węzłach kolejowych) nawet 70% i więcej ilości zamknięć torowych pozwalających na usuwanie usterek  z wymianą  części  rozjazdowych bez konsekwencji w postaci opóźnień pociągów czy poważnych zakłóceń w  ruchu  pociągów możliwe  jest  tylko w  porze nocnej co implikuje konieczność utrzymania całodobowego zespołu naprawy (7 dni/24 godz.), 

–  w przypadku dużej ilości infrastruktury kolejowej na danym obszarze system 12-godzinny (dzienny) nie pozwoli na pra-widłowe utrzymanie jej stanu,

–  należy  pamiętać,  że  do wielu  prac w godzinach  nocnych związanych z utrzymaniem wcześniej w ciągu dnia wyko-nuje się prace przygotowawcze (np. zwózka części, przewóz materiałów, tarcz, wskaźników) w celu zminimalizowania czasu ich wykonania co stanowi dodatkowy argument za sys-temem 24-godzinnym przynajmniej w niektórych zespołach w zależności od obszaru ich działania,

–  w  najbliższych  latach  na wielu  obszarach  infrastruktury kolejowej będą kontynuowane lub rozpoczynane różnorakie prace  inwestycyjne  dotyczące drogi  kolejowej  oraz  prace rewitalizacyjne, w tym czasie na zespoły utrzymaniowe są  i  będą  nakładane  dodatkowe  obowiązki  z  tym  związane. Każe to zastanowić się dobrze nad ich organizacją i syste-mem pracy.

  Tym  niemniej,  dobrze  że  problem  organizacji  systemu utrzymania znalazł się w szczególnej uwadze Zarządu Spółki i miejmy nadzieję, że biorąc pod uwagę realia linii kolejowej, uwagi fachowców praktyków oraz program pilotażowy i jego wyniki, docelowy model systemu utrzymania pozwoli na rze-czywiste a nie życzeniowe utrzymanie infrastruktury kolejowej na poszczególnych obszarach sieci kolejowej w stanie zapew-niającym bezpieczne prowadzenie ruchu kolejowego. 

Z.L.

NOWY SYSTEM UTRZYMANIA W PKP PLK S.A.

Święto kolejarza czyli „coś za coś”

  „Solidarność” kilka tygodni temu wystąpiła do Zarządu PLK S.A. z wnioskiem o podwyższenie nagrody pieniężnej z okazji Święta Kolejarza, powołując się na zapisy ZUZP (Układ zakła-dowy dopuszcza negocjacje na temat zwiększonej nagrody).  Związek  otrzymał  jednoznaczny  sygnał,  że  tak  ale  pod warunkiem –  „S”  zgodzi  się  na wprowadzone  przez Zarząd zmiany w ZUZP. Poniżej fragment odpowiedzi z Zarządu, który otrzymał Związek: Zarząd Spółki PKP PLK S.A. w odpowiedzi na pismo Sekcji Zawodowej Infrastruktury Kolejowej NSZZ „Solidar-ność” ws. określenia zwiększonej nagrody pieniężnej z okazji

Święta Kolejarza dla pracowników PKP PLK S.A. informuje, że zgodnie z postanowieniem § 36 ZUZP została określo-na wysokość nagrody pieniężnej z okazji Święta Kolejarza w kwocie 263,69 zł. Tak jak wspomniano wyżej w piśmie czytamy też, że Za-rząd widzi możliwość  podwyższenia  tej  kwoty, w  sytuacji uzgodnienia ze stroną społeczną jak to ujęto „innych działań całościowych, służących obniżeniu kosztów pracy”.

Peelkowskie rozważania

DOKOŃCZENIE ZE STR. 3

Odwiedzaj naszą stronę internetową:www.solidarnosc.krakow.pl

Po wybraniu ww. adresu kliknij na zakładki:Branże

a następnieRegionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność”

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 6

W dniach 17 – 21 października 2013 r. została  zorganizowana wycieczka  do Ziemi Świętej dla pracowników Zakładu Linii Kolejowych w Krakowie. Zawiro-wania  polityczne w Egipcie  spowodo-wały, że planowany na wrzesień termin wycieczki, uległ zmianie.  Dla wielu  z  nas  był  to  pierwszy  lot samolotem  i  każdy  inaczej  przeżył  4 godziną podniebną podróż. Po wylądo-waniu w Telavivie  przeszliśmy  długo trwającą odprawę celną a następnie uda-liśmy się do Betlejem – gdzie wszystko się zaczęło.   Byliśmy w miejscu  narodzenia  Je-zusa.  Powstała  tu  okazała  Bazylika Narodzenia. Spacerując betlejemskimi uliczkami, dotarliśmy do Groty Mlecz-nej,  gdzie  według wierzeń  Jezus  był karmiony  przez Matkę  Boską.  Nieco zmęczeni ale zarazem bardzo szczęśliwi udaliśmy  się  do Hotelu  „Bethlehem”, gdzie  byliśmy  zakwaterowani  przez cały pobyt.  Następny dzień to całodzienne zwiedza-nie  Jerozolimy, które  rozpoczęliśmy od kościoła Pater Noster. Przeszliśmy drogą na Górę Oliwną,  skąd widać wspaniałą panoramę  Jerozolimy. Oglądaliśmy naj-droższy na świecie cmentarz, na którym jedno miejsce kosztuje milion dolarów – według wierzeń, część dusz z tego miejsca pójdzie prosto do nieba. Śladami Jezusa zeszliśmy w stronę miejsca  jego pojma-nia Ogrodu Getse-mani.  Zwiedziliśmy 

kościół Dominus Flevit  (Pan Zapłakał), nawiedziliśmy Grób Maryi, będący u stóp Góry Oliwnej.   Następnie  udaliśmy  się w  kierunku starego miasta i przeszliśmy trasą Dro-gi Krzyżowej,  ostatnią  drogą  Jezusa. Na  końcu Drogi  Krzyżowej  znajduje się najświętsze miejsce kultu chrześci-jan – Bazylika Grobu Pańskiego wraz  z kaplicą Grobu Chrystusa. Na wzgó-rzu  Syjon  zobaczyliśmy Wieczernik – miejsce Ostatniej Wieczerzy, Kościół Zaśnięcia  oraz  Grób  Króla  Dawida. Odwiedziliśmy  też  meczet  Al-Aksa i  świątynię  Skały miejsce  święte  dla muzułmanów.   Na  koniec  dnia  byliśmy  pod Ścianą Płaczu, najświętsze miejsce dla każdego wyznawcy judaizmu, pozostałość Wiel-kiej Świątyni Jerozolimskiej.  Dzień  trzeci  to  Cezarea,  Morze Śródziemne  i  krótki  relaks.  Nazaret –  zwiedzanie  Bazyliki  Zwiastowania, największej  chrześcijańskiej  świątyni na Bliskim Wschodzie, Kościoła  Św. Józefa w Kanie Galilejskiej  (małżeń-stwa odnowiły tu swoje śluby). Miłym punktem programu był rejs po Jeziorze Galilejskim.  W  drodze  powrotnej  do  hotelu,  za-trzymaliśmy  się  nad  rzeką  Jordan  i  by-liśmy  świadkami,  odbywających  się tam  chrztów. W  tym  dniu  podróżując autokarem, mieliśmy okazję podziwiania niezwykłego krajobrazu.

  W  czwartym  dniu  udaliśmy  się  na Pole  Pasterzy,  gdzie  jak  głosi  legenda pasterze  ujrzeli Gwiazdę Betlejemską. W  następnej  kolejności  dotarliśmy  do Yad Vashem  (Instytutu  poświęconego ofiarom holocaustu). Polacy pomagający ocalić Żydów mają tutaj swoje posadzo-ne drzewa i pamiątkowe tablice. Zostali oni odznaczeni medalem „Sprawiedliwi wśród narodów świata”.  Po drodze do Morza Martwego, byli-śmy w Jerycho. Jest to miasto arabskie, położone w Judei, we wschodniej części Palestyny, 270 m.p.p.m.  Popołudnie to relaks  i  pobyt w  najniższym  punkcie Ziemi  418 m.p.p.m nad Morzem Mar-twym.  Wracając autokarem syciliśmy się wi-dokiem pustyni i Beduinów. Każdy wjazd i wyjazd z Betlejem to kontrola żołnierzy izraelskich. Dookoła miasta rozpościera się wysoki mur  odcinający  terytorium Autonomii Palestyńskiej od Izraela.  Nasz pobyt w Ziemi Świętej dobiegł końca.  Nieocenionym  pilotem  naszej wycieczki był Przemysław Miarczyński. Swoją  olbrzymią wiedzę  przekazywał nam w  bardzo  naturalny  i  przyjaciel-ski  sposób.  Jego  osoba  zdecydowanie wpłynęła na nasze pozytywne wrażenia z wycieczki. Miejsca, które odwiedzi-liśmy,  na  zawsze  pozostaną w  naszej pamięci.   Św. Albert mówił, że człowiek, któ-ry  nie  podróżuje  to  czyta  tylko  jedną kartkę w  książce. My  przeczytaliśmy bardzo obszerną książkę i chcemy czytać dalej.

B.M.

Śladami Chrystusa

Pracownicy Zakładu Linii Kolejowych w Krakowie uczestniczący w wyjeździe do Izraela na Górze Oliwnej. W tle widok na „Święte Miasto” – Jerozolimę.

 Powyższa relacja pochodzi z wycieczki zorganizowanej przez Biuro Wczaso-wo-Turystyczne „Koltur”. Zapraszamy do korzystania z usług świadczonych przez tę spółkę. „Śladami Chrystusa” to przykład realizowania niemal każdego zapotrzebowania na wycieczkę oraz inne usługi dla kolejarzy.

ul. Rondo Mogilskie 131- 516 Krakówtel. (+48-12) 393-36-00faks (+48-12) 422-82-79e-mail: koltur@kr.onet.pl

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 7

  Pod  takim  hasłem w  dniach  16 – 17 listopada br. odbyła się 30 Ogólnopolska Pielgrzymka Kolejarzy do Częstochowy.   „W  duchu  dziękczynienia  Bogu  i Matce Najświętszej,  za  decyzję Ojca Świętego Franciszka, o kanonizacji Jana Pawła II i drugą pielgrzymkę Jana Pawła II w Ojczyźnie w 1983 r. (30 rocznica), która w  okresie  stanu wojennego  była pielgrzymką nadziei i wolności”.  Takie  przesłanie  towarzyszyło  kole-jarzom,  którzy  30  raz  pielgrzymowali do  tronu  swej Matki  i Królowej,  Pani Jasnogórskiej. Mszy Św. przewodniczył  i homilię wygłosił ks. bp. Wojciech Po-lak  – Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski.  Pielgrzymka  zgromadziła  ok.  8  tys. pątników. Wśród nich największą grupę kolejarzy  z Małopolski  i  Podkarpacia, stanowili kolejarze z Zakładu Linii Kole-jowych z Nowego Sącza (ok. 200 osób!), z Zakładu Cargo z Nowego Sącza (ok. 50 

Mocni wiarą

osób) i Przemyśla. Wśród pielgrzymów obecne były poczty sztandarowe (ponad 120), a wśród nich z krakowskiej Regio-nalnej Sekcji Kolejarzy oraz organizacji związkowych  NSZZ  „Solidarność”  z ZLK Nowy Sącz (poczty z Chabówki, Suchej beskidzkiej i N. Sącza), PKP Lo-

komotywowni w Tarnowie wystawiony  z Zakładu Cargo z Nowego Sącza, a także z Przedsiębiorstwa Napraw i Utrzymania Infrastruktury Kolejowej w Krakowie oraz Małopolskiego Zakładu Przewozów Regionalnych.

H.S.

  W piątek  22  listopada  2013  r. w  kolegiacie  św Floriana  w Krakowie, tak jak w latach poprzednich krakowscy kolejarze zgromadzili się przed ołtarzem z okazji święta naszej patronki św Katarzyny Aleksandryjskiej. Mszę św w intencji kolejarzy odprawił proboszcz parafii, duszpasterz kolejarzy Archidiecezji Krakowskiej ks. Grzegorz Szewczyk. W oprawę mszy włączyli się kolejarze zakładów mających swoją siedzibę w Krakowie oraz Kolejowa Orkiestra Dęta na co dzień działająca w Domu Kultury Kolejarza. Obecni byli aktualni i byli pracownicy kolei.  Bardzo  aktywnie w przygotowanie  uroczystości włączyła się Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” (komen-tarz do mszy, modlitwa wiernych, komentarz do darów, dary ołtarza) oraz większość krakowskich zakładowych organizacji związkowych,  które wystawiły  swoje  poczty  sztandarowe dostojnie wprowadzone do świątyni (przy rytmach orkiestry) przez  Jana Kłosa  (obecnych było 9 pocztów, 5  z NSZZ „S”, 

Krakowscy kolejarze przed ołtarzem

2 z ZZ Kolejarzy Mało-polski, l z ZZDR PKP  i l z SOK).  Za odprawienie mszy św naszemu Duszpaste-rzowi dziękowali Do-rota Szalacha  z Dusz-pasterstwa Kolejarzy  i komendant SOK Ka-zimierz Mazur.  Świątynia  wypeł-niona  była wiernymi, chociaż  każdy  kto  chciałby  jeszcze  dołączyć  do  obecnych, mógłby znaleźć swoje miejsce. Różne są formy świętowania  i większość wybrała właśnie te inne.

(...)

WYDAWCA: Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” przy ZR-M. ADRES WYDAWCY I REDAKCJI: PL. MATEJKI 12, KRAKÓW, tel.: 12-393-36-43. Redaguje zespół w składzie: B. Kaszowska, Z. Lis, H. Sikora, S. Waligóra.

Skład i korekta: «SW Tekst», tel.: 501-92-44-33. Druk: Drukarnia Kolejowa Kraków Sp. z o.o., 32-086 Węgrzce ul. Forteczna 20A, tel.: 12-298-04-20.

VIII TurnIej Halowy w PIłce nożnejo PucHar regIonalnej SekcjI kolejarzy

NSZZ

6 grudnia 2013 r.Serdecznie zapraszamy do

udziału pracowników, kibiców i sympatyków

FutsaluHala Com Com Zone, ul. Ptaszyckiego 6 w Krakowie

Na uczestników turnieju oczekuje wiele niespodzianek i atrakcyjnych nagród.

  Kraków – Bieżanów  to  przystanek kolejowy usytuowany tuż przy magistrali z Krakowa do Tarnowa i dalej na wschód. Budynek stacji  i  jego otoczenie robi wrażenie opuszczonego  i zaniedbanego, pozbawionego należytego gospodarza.   Ciekawe  co myślą  o  kolei  pasażerowie widzący,  z  okien pociągów, tak przygnębiający obraz?   Ci, którzy korzystają codziennie z tej trasy pewnie przywykli do takiego obrazu i nawet na to nie zwracają uwagi. Inni jed-nak jak widzą takie kolejowe ruiny to wyrażają swoją opinię  w niezbyt przyjemnych słowach.  Budynek w stacji (i sąsiedni położony obok po dawnej przy-chodni lekarskiej z czasów Obwodu Lecznictwa Kolejowego) od kilku  lat niszczeje  i z każdym rokiem popada w coraz  to większą  ruinę.  Jaki ma  pomysł  na  jego  zagospodarowanie właściciel – PKP S.A. ? Wynajem powierzchni (ok. 273 m2) to obecnie raczej graniczy z cudem. Kolej przecież kilka lat temu deklarowała, że w tak atrakcyjnym miejscu (nie zapominajmy, że jest to jeszcze w granicach Krakowa) znajdzie chętnego na komercyjne zagospodarowanie powierzchni budynku. Obecnie sytuacja na rynku nieruchomości jest gorsza niż kilka lat temu  i trudno sobie wyobrazić, że ktoś zainwestuje duże pieniądze  w budynek o bardzo złym stanie technicznym. Inne rozwiąza-nie (nie wykluczone, że taki pomysł mają niektórzy decydenci  z PKP S.A.) to przekazanie go do PLK niczym „kukułcze jajo”. 

Lecz wizerunkowo nic by to nie zmieniło bo to tylko PKP S.A. pozbyłoby się problemu. A może wyburzyć, zrównać z ziemią i urządzić parking? Kto wie czy w takiej sytuacji nie byłoby to najlepszym rozwiązaniem (czy budynek ten jest w zaintereso-waniu konserwatora zabytków?).   Kilkadziesiąt metrów obok przebiega linia kolejowa prowa-dząca do Wieliczki (końcowy przystanek to, Wieliczka Park) a przy niej znajduje się przystanek Kraków Bieżanów. Te dwa miejsca  łączy  taka  sama nazwa.  Jednak nowy przystanek  to jakby obraz z innego świata.   Dzięki staraniom zespołów inwestycyjnych spółki PKP Pol-skie Linie Kolejowe możemy dzisiaj  korzystać  z obszernych  i funkcjonalnych peronów, niebieskich wiat przystankowych. To wszystko tworzy przyjazny i nowoczesny wygląd. Linię do Wie-liczki po modernizacji kosztującej ok. 45 mln. oddano do użytku na początku tego roku. W planach samorządu wojewódzkiego  w 2015 r. ma ona stanowić jedną z głównych linii obsługiwanych przez Szybką Kolej Aglomeracyjną albo Koleje Małopolskie.   Modernizacja  tej  linii  to  pozytywny przykład  inwestycji, które wizerunkowo poprawiają obraz i odbiór społeczny kolei oraz poprawiają jej funkcjonowanie.   Z pozytywnym nastawieniem i zainteresowaniem czekamy na kolejne przedsięwzięcia i inwestycje.

H.S.

Kolejowe Kontrasty