KIERUNKI ROZWOJU PODSTAW TEORII STEROWANIAptetis.agh.edu.pl/AGH PTETiS 17 03 2016.pdf ·...
Transcript of KIERUNKI ROZWOJU PODSTAW TEORII STEROWANIAptetis.agh.edu.pl/AGH PTETiS 17 03 2016.pdf ·...
KIERUNKI ROZWOJU
PODSTAW
TEORII STEROWANIA
Wojciech Mitkowski
Katedra Automatyki i Inżynierii Biomedycznej
Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej AGH
AGH University of Science and Technology, KRAKÓW, POLAND.
Referat w ramach seminariów organizowanych przez Polskie Towarzystwo
Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Oddział w Krakowie,
Kraków, 17.03.2016
TEORIA STEROWANIA
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
2
Teoria sterowania - jedna z gałęzi matematyki i cybernetyki,
zajmuje się analizą i modelowaniem matematycznym obiektów
i procesów różnej natury, zarówno fizycznych (np. chemicznych,
cieplnych, mechanicznych, hydraulicznych, pneumatycznych,
elektrycznych) jak i społecznych (np. ekonomia matematyczna),
traktowanych jako układy dynamiczne ze sterowaniem.
Stworzony model pozwala na syntezę układu regulacji
poprzez wprowadzenie regulatora sterującego danym obiektem
lub procesem tak, by ten zachowywał się w pożądany sposób.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Teoria_sterowania
PODSTAWY TEORII STEROWANIA
• Fundamenty: matematyka, fizyka, myśl
inżynierska.
• Sprzężenie zwrotne: generator twierdzeń
matematycznych.
• Czasowa funkcja rozwoju: oscylacyjna
(zastosowania-teoria-zastosowania-teoria-
…), obserwacja przeszłości.
• Generator nowych pomysłów:
zastosowania w różnych obszarach.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
3
WYBRANE UWAGI HISTORYCZNE https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_automatyki
• W roku 1788 James Watt ukończył projekt odśrodkowego regulatora obrotów (z ruchomymi kulami), który
służyć miał do regulacji prędkości obrotowego silnika parowego.
• Już na początku XIX wieku powstały pierwsze raporty o trudnościach z odśrodkowymi regulatorami obrotów z
powodu powstawania cykli granicznych. Inżynierowie nie mogli sobie poradzić z problemami stabilizacji
obrotów, położenia teleskopu, itp..
• W XIX wieku równania różniczkowe były znane (prawie od stu lat). W 1868 roku James Clerk Maxwell
(odkrywca równań pola elektromagnetycznego) zainspirowany eksperymentem z elektrycznością, w którym
chodziło o utrzymanie stałej wartości prędkości rotacji uzwojenia, przeanalizował działanie regulatora
odśrodkowego. 20 lutego tego roku przedłożył w Royal Society sławny już dziś artykuł On governors (O
odśrodkowych regulatorach obrotów). Maxwell opisał w nim jak wyprowadzić liniowe równania różniczkowe
dla różnych mechanizmów regulatora i przedstawił analizę stabilności dla odśrodkowego regulatora obrotów.
Innymi słowy Maxwell wyjaśnił niestabilności jakimi odznaczał się odśrodkowy regulator obrotów z
ruchomymi kulami opisując system z wykorzystaniem równań różniczkowych.
• Dziś często rok 1868 uznaje się za znaczący i historyczny – ten rok wyznacza początek matematycznej teorii
sterowania. W tamtym czasie matematycy i fizycy wiedzieli, że stabilność systemów dynamicznych można było
określić określając położenie pierwiastków równania charakterystycznego, i że system staje się niestabilny gdy
rzeczywista cześć pierwiastka zespolonego staje się dodatnia.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
4
DALSZE UWAGI HISTORYCZNE
• Praca Maxwella analizowała i opisywała zjawisko oscylacji samowzbudnych, w którym opóźnienia układu mogą
doprowadzić do nadkompensacji i niestabilności. Maxwell posłużył się linearyzacją równań różniczkowych
ruchu by znaleźć równanie charakterystyczne dla układu. Badał jaki wpływ mają parametry układu na jego
stabilność i pokazał, że układ jest stabilny gdy części rzeczywiste pierwiastków równania charakterystycznego są
ujemne. Innymi słowy Maxwell pokazał, dla układów rzędu drugiego, trzeciego i czwartego, że stabilność można
określić poprzez zbadanie współczynników równań różniczkowych. Udało mu się podać warunki konieczne i
dostateczne tylko dla równań do rzędu czwartego. Dla równań rzędu piątego podał dwa warunki konieczne. Nie
zdołał podać warunków dla modeli wyższych rzędu wyraził jednak nadzieję, że zagadnienie stanie się
przedmiotem dalszych prac matematyków. Artykuł Maxwella dziś uznaje się za znaczący, lecz naówczas nie
zwrócono jednak na niego szczególnej uwagi. Dopiero na początku XX wieku wyniki tej pracy zaczęto sobie
przyswajać jako wiedzę inżynieryjną.
• Tematykę podjętą przez Maxwella kontynuowali inni badacze – m.in. Edward John Routh, były kolega Maxwella
ze szkoły, przedstawił uogólnienie jego wyników dla układów liniowych. Niezależnie od tych prac Adolf
Hurwitz w 1877 analizował stabilność systemu z użyciem równań różniczkowych co przyniosło wyniki znane
dziś jako twierdzenie Routha-Hurwitza.
• W 1893 roku Aurel Boreslav Stodola, korzystając z modelu trzeciego rzędu, badał regulację turbiny wodnej z
użyciem techniki Wyszniegradskiego. Stworzył model dynamiki urządzenia wykonawczego ujmując w swojej
analizie opóźnienie mechanizmu wykonawczego. Był pierwszym, który użył pojęcia stałej czasowej systemu.
• W latach 90. XIX wieku Aleksandr Michajłowicz Lapunow opublikował pracę z zakresu teorii stabilności, które
miały duży wpływ na teorię sterowania. Lapunow przedłożył swoją pracę doktorską Общая задача об
устойчивости движени (Ogólny problem stabilności ruchu). Lapunow w 1892 roku badał z użyciem
uogólnionego pojęcia energii stabilność nieliniowych równań różniczkowych (zob. metody Lapunowa).
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
5
DALSZE UWAGI
• Gwałtowne rozprzestrzenianie się telegrafii, a następnie telefonii od połowy XIX wieku pobudzało do
podejmowania rozlicznych badań nad zachowaniem się obwodów elektrycznych. Przez kilka lat począwszy
od 1888 roku brytyjski inżynier Oliver Heaviside publikował swoje artykuły na temat rachunku
operatorowego. Można w zasadzie powiedzieć, że w latach 1892–1898 Oliver Heaviside wynalazł
rachunek operatorowy, przebadał zachowania systemu w stanie nieustalonym i wprowadził pojęcie
odpowiadające późniejszej transmitancji. Chociaż jego metody dawały przekonujące wyniki dla
odpowiedzi układów elektrycznych w stanie nieustalonym, został on ostro skrytykowany przez
współczesnych mu matematyków za brak należytego rygoru i ostatecznie wyklęty przez swoje ówczesne
środowisko naukowe.
• Pewne ograniczenia stosowalności przekształceń całkowych, a przede wszystkim rozwój analizy
funkcjonalnej skłoniły matematyków do poszukiwania nowych koncepcji rachunku operatorowego.
Banach, Hilbert, dystrybucje,…
• Burzliwy rozwój techniki regulacji automatycznej rozpoczął się w okresie poprzedzającym wybuch I wojny
światowej. W okresie międzywojennym technika i teoria regulacji została podporządkowana
zastosowaniom militarnym. Istotnym problemem wojskowym podczas tego okresu stało się sterowanie i
nawigacja statkami, których projekty zaczynały wówczas być coraz bardziej zaawansowane. Ponadto w
wielu krajach mnóstwo pracy włożono w opracowanie systemów do dokładnego nakierowywania dział
statków i artylerii przeciwlotniczej. Początkowo regulatory były regulatorami pneumatycznymi,
hydraulicznymi lub mechanicznymi. Nieco później opracowano rozwiązania zawierające także układy
elektryczne. Dopiero po II wojnie światowej powstały układy o charakterze całkowicie elektrycznym.
W. MITKOWSKI, AGH-Kraków 6
JESZCZE KILKA UWAG • Branża elektroenergetyki przyniosła potrzebę regulacji napięcia i częstotliwości. Wraz z coraz szerszym
stosowaniem oświetlenia elektrycznego od końca XIX wieku pojawiły się problemy związane z dystrybucją energii elektrycznej. W pierwszych systemach dystrybucji na obciążenie składały się głównie obwody oświetleniowe stąd występował nacisk na regulację napięcia (lub prądu). Z czynników, które wpływają na napięcie wyjściowe generatora, łatwo daje się kontrolować tylko siła prądu pola dlatego pierwsze regulatory korzystały z takiej techniki do regulacji napięcia wyjściowego. Jednym z pierwszych regulatorów był regulator Tirrill wprowadzony przez General Electric Company w 1902 roku.
• Duże znaczenie miało zastosowanie sterowania w lotnictwie do kontroli dynamiki lotu. W kolejnych dwóch dekadach nastąpił znaczący postęp technologiczny zarówno w stabilizacji statków, jak i samolotów. Jednakże pomijając analizy stabilności omówione wcześniej (Routh, Hurwitz, Lapunow), które nie były wówczas szerzej znane, nie prowadzono badań teoretycznych takich układów ze sprzężeniem zwrotnym (aczkolwiek z wyjątkami takimi jak praca Minorsky’ego). W 1922 roku Nicolas Minorsky opracował koncepcję regulatora PID, który dziś stosowany jest w około 90% instalacji automatyki (podglądał prace sternika). Była to pierwsza opublikowana analiza teoretyczna regulatora PID. Marynarka ostatecznie nie zdecydowała się jednak wówczas na wdrożenie jego rozwiązania z uwagi na opór ze strony załogi statku.
• Postęp na polu teorii był bardzo powolny, do czasu aż przyspieszenie jakie nastąpiło w elektronice i telekomunikacji w latach 20. i 30. XX wieku przełożyło się, w okresie II wojny światowej, na rozwój teorii sterowania. Przy praktycznym opracowywaniu wzmacniacza i badaniu jego zachowania Blackowi asystował Harry Nyquist. Black przekazał problem stabilności takiej pętli sprzężenia zwrotnego do swego kolegi z Laboratoriów Bella Harry Nyquista. Harry Nyquist rozwinął teorię regeneracji w zastosowaniu do projektowania stabilnych wzmacniaczy. W 1932 roku podał słynne kryterium stabilności układów z zamkniętym sprzężeniem zwrotnym dla dziedziny częstotliwościowej (tzw. kryterium Nyquista). Bode badał stabilność pętli sprzężenia zwrotnego z wykorzystaniem takich koncepcji jak zapas amplitudy i zapas fazy (Bode, 1940).
W. MITKOWSKI, AGH-Kraków 7
I JESZCZE KILKA UWAG
• Analizator różniczkowy na University of Cambridge w 1938 roku.
• Na początku lat 40. XX wieku Harris wprowadził pojęcie transmitancji widmowej, a następnie Brown – pojęcie transmitancji operatorowej. W 1942 roku John G. Ziegler i Nathaniel B. Nichols opracowali zasady doboru nastaw regulatorów pneumatycznych, stosowanych na amerykańskich okrętach podwodnych (tzw. metoda Zieglera-Nicholsa).
• Wiele prac badawczych rozpoczętych w latach II wojny światowej zostało opublikowanych dopiero po jej zakończeniu. I tak: Nathaniel B. Nichols w roku 1947 wykorzystał wykresy, nazwane później jego imieniem, do projektowania serwomechanizmów; w 1948 r. Walter Richard Evans zaprezentował technikę projektowania układów regulacji automatycznej w oparciu o rozkład zer i biegunów transmitancji.
• W roku 1949 (szkic 1942) Norbert Wiener sformułował filtr statystycznie optymalny dla ciągłych układów stacjonarnych. Niezależnie od tych prac w 1941 Andriej Nikołajewicz Kołmogorow zaprezentował teorię dla dyskretnych stacjonarnych procesów stochastycznych (odpowiednik pomysłu Wienera dla sygnałów dyskretnych). Cybernetyka - dotyczyła sterowania i komunikacji zarówno w odniesieniu do ludzi, jak i maszyn (propozycja Winera 1947).
• XX-XXI wiek. Regulatory przemysłowe. Sterowanie cyfrowe, sterowniki programowalne PLC. Urządzenia elektroniczne. Komputery osobiste. Techniki sieciowe. Zastosowania w lotnictwie, loty kosmiczne, automatyka okrętowa, roboty, drony, automatyka samochodowa, synteza mikrostruktur, inżynieria biomedyczna, …, zastosowania w różnych obszarach.
• Sterowanie optymalne. Teoria sterowania predykcyjnego. Regulacja odporna. Sztuczna inteligencja. Matematyka w biologii. Kwantowa teoria sterowania. …
W. MITKOWSKI, AGH-Kraków 8
DALSZY PLAN PREZENTACJI • Wprowadzenie (rzeczywistość-matematyka i fizyka-
modelowanie i informatyka, teoria i praktyka, oddziaływanie-sterowanie) – prawdopodobne kierunki rozwoju
• Fundament teoretyczny - porządek w myśleniu
• Ograniczenia działania-wyobraźnia
• Możliwości i skuteczność modelowania-uruchamianie rezerw podstaw matematycznych
• Podstawy matematyczne sterowania – pogłębione
wykorzystanie teorii
• Regulatory klasyczne – ciągle aktualne i rozwijane
• Inne regulatory – różne rozwiązania wspierane
komputerowo
• Uwagi końcowe (nowe obszary teorii sterowania) W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
9
W. Mitkowski, AGH-Kraków 10
SPOSÓB MYŚLENIA
W teorii optymalizacji istotnym zagadnieniem jest problem istnienia rozwiązania.
Jeszcze w XIX wieku problem istnienia rozwiązania był bagatelizowany i uważany
za oczywisty. Stosowano tak zwaną zasadę Dirichleta (1805 – 1859; Peter Gustaw
Lejeune Dirichlet, niemiecki matematyk pochodzenia francuskiego), której istotą
było przyjmowanie na wiarę równoważności pewnych zjawisk fizycznych
z zagadnieniami matematycznymi. Zasadę tę zaatakował Karl Weierstrass
(1815 – 1897; matematyk niemiecki), analizując krytycznie pracę doktorską
Bernarda Riemanna (1826 – 1866; niemiecki matematyk i fizyk), ucznia Dirichleta
w Getyndze, o teorii funkcji zespolonych. Obecnie dla udowodnienia istnienia
ekstremum pewnych funkcjonałów stosuje się właśnie twierdzenie Weierstrassa,
powstałe w wyniku krytycznej analizy pracy Riemanna.
1. Postawienie problemu
2. Istnienie i jednoznaczność rozwiązania
3. Algorytmy wyznaczania rozwiązania
4. W naukach technicznych – sympatia do zasady Dirichleta
KILKA MYŚLI
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
11
Henri Poincar´e (1854-1912) :"Matematyka nie posiada symboli na mętne myśli„.
Immanuel Kant (1724 -1804): "W każdej wiedzy jest tyle prawdy, ile w niej matematyki„.
Również przemyślenia Alberta Eisteina (1879 -1955 ), którego fascynowało to,
że matematyka, produkt myśli ludzkiej niezależny od doświadczenia,
tak wspaniale pasuje do świata realnego.
Kartezjusz (1596 – 1650) twierdził, że ściśle naukowe i pewne jest tylko to, co da się wywieść wprost
z rozważań abstrakcyjno-logicznych – a więc "dobra filozofia", matematyka i logika.
Pozostałe działy wiedzy stają się tym bardziej naukowe, im bardziej korzystają z dokonań nauk
abstrakcyjno-logicznych.
„WIELE TRACIMY WSKUTEK TEGO, ŻE PRZEDWCZEŚNIE UZNAJEMY
COŚ ZA STRACONE” - Johann Wolfgang von Goethe (1749 – 1832).
CZY MOŻNA PRZEWIDYWAĆ
KIERUNKI ROZWOJU?
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
12
Wpływ przeszłości - przewidywanie.
Dynamika chaotyczna – ograniczony horyzont przewidywania.
W. Mitkowski, AGH-Kraków 13
WPŁYW PRZESZŁOŚCI
NA TERAŹNIEJSZOŚĆ
h
0 t
0)),(()())(()( hhtxftxtxftx
Metoda kroków
Prof. Henryk Górecki (1927- )
Paweł Jan Nowacki (1905-1979)
Ludger Mirosław Szklarski (1912-2003)
Andrzej Turowicz (1904-1989)
Nowacki P, Szklarski L, Górecki H,: Podstawy teorii układu regulacji automatycznej, PWN, Warszawa 1970
W. Mitkowski, AGH Kraków 14
DYNAMIKA CHAOTYCZNA ODWZOROWANIE ODCINKA [0, 1] W SIEBIE
,..5,4,3,2,1),1(),(),),(()1( ixxxFixFix
0 2 4 6 8 10 12 14 16 0.1
0.2
0.3
0.4
0.5
0.6
0.7
0.8
0.9
1
generator(3.8284,15,0.5) generator(3.8284,15,0.55)
))0(,,( xngenerator
Prof. Andrzej Aleksander Lasota (1932-2006)
CO NOWEGO ? PRAWDOPODOBNE KIERUNKI ROZWOJU
• Nowe rozwiązania sprzętowe.
• Technika komputerowa.
• Nowe rezultaty teoretyczne, np. układy z opóźnieniem,
ułamkowe, Charitonow, …
• Teoria dystrybucji.
• Teoria ergodyczna, układy stochastyczne.
• Powrót do wcześniejszych problemów, ale ciągle aktualnych.
• Na przykład. Sterowanie napędami, robotyka, mechatronika, …
• Metody numeryczne dla sterowania optymalnego.
• Teoria sterowania w skali nano. Kwantowa teoria sterowania.
• Inżynieria biomedyczna.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
15
Richard Ernest Bellman (1920-1984)
Lew Pontriagin (1908-1988)
W. Mitkowski, AGH-Kraków 16
FUNDAMENT TEORETYCZNY
MYŚLENIA NAUKOWEGO
I MODELOWANIA
0x 1x 2x 3x
ox
,2,1,0),(, 1 ixFxxx iio
i
(Stefan Banach, Kraków 30.03.1892-Lwów 31.08.1945)
Dalej będą przykłady różnych zastosowań.
,3,2,1,0)),(,(1
),( 00
mxFxxxm
mo
W. Mitkowski, AGH-Kraków 17
STEFAN BANACH (1892 – 1945) MATEMATYK
"ODKRYCIE BANACHA BYŁO MOIM
NAJWIĘKSZYM ODKRYCIEM NAUKOWYM."
(Hugo Dyonizy Steinhaus; http://banach.univ.gda.pl/ )
W. Mitkowski, AGH-Kraków 18
WŁADYSŁAW HUGO DIONIZY STEINHAUS
(1887 –1972)
W. Mitkowski, AGH-Kraków 19
KTO WYZNACZA GRANICE
MOŻLIWOŚCI • Jak chronić dziwaków, szaleńców i odludków,
którzy często są jednostkami genialnymi, realizującymi przełomowe pomysły ? (A. Lasota, 1932-2006).
• Granice wyznaczają jednostki z wyobraźnią zbudowaną na fundamentach matematyki i fizyki.
• Jednostki ukształtowane wewnętrznie tak, by działać dla dobra ogółu.
W. Mitkowski, AGH-Kraków 20
ZAPAS MOŻLIWOŚCI
Wśród liczb rzeczywistych są:
Liczby naturalne. Liczby całkowite. Liczby wymierne i niewymierne. Liczby pierwsze.
Liczby algebraiczne.
Zbiór wszystkich liczb algebraicznych jest przeliczalny.
Wszystkie liczby konstruowalne znajdują się wśród liczb algebraicznych.
ZAPAS MOŻLIWOŚCI DALSZEGO POZNANIA. Liczby
rzeczywiste, które nie są liczbami algebraicznymi nazywamy liczbami przestępnymi.
Tych liczb jest „bardzo dużo – podobno 99%” i bardzo mało o nich wiemy. Znamy
kilka: pi, e, …
W. Mitkowski, AGH-Kraków 21
WACŁAW FRANCISZEK
SIERPIŃSKI
(1882-1969)
W. Mitkowski, AGH-Kraków 22
ODWZOROWANIA ITEROWANE ROZPOZNAWANIE OBRAZÓW-ROBOTYKA
,3,2,1,0,0)0(,)()1( ixbiAxix
3
1,
0
2,
0
0,
10
01
2
1321321 bbbAAA
n=1 n=2 n=3
n=10 000
TRÓJKĄT SIERPIŃSKIEGO
mndlaAAh nmn 2),(
W. Mitkowski, AGH-Kraków 23
ANTENY FRAKTAKLNE
W. Mitkowski, AGH-Kraków 24
GPS
http://pl.wikipedia.org/wiki/Global_Positioning_System
W. Mitkowski, AGH-Kraków 25
SUPERKONDENSATOR
Maciej J. Ogorzałek (2007), „APPLICATIONS OF FRACTALS IN ELECTRONICS”
dt
txdCti
)()(
NOWE MOŻLIWOŚCI MODELOWANIA
UKŁADY NIECAŁKOWITEGO RZĘDU-SYSTEMY CZASOWE
W. Mitkowski, AGH-Kraków 26
PRZESTRZEŃ FRAKTALI METRYKA HAUSDORFFA
d(x,B) x
B
B A
)},(),,(max{),(
),(max),(),(max),(
ABdBAdBAh
AydABdBxdBAdByAx
Felix Hausdorff (1868-1942)
W. Mitkowski, AGH-Kraków 27
FRAKTALE I GRAFIKA
KOMPUTEROWA
http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Fractal-plant.svg&filetimestamp=20070516135622
http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:3d-tree.jpg&filetimestamp=20070419094956
W. Mitkowski, AGH-Kraków 28
CIĄG FIBONACCIEGO 1,1, 2111 FFFFF nnn
Od lewej: liczba płatków stokrotki; liczba pędów roślin;
liczba spiral w kwiatostanie słonecznika.
62.12
5111
11
nn
nn
xF
Fx
Urszula Foryś, Modelowanie matematyczne w biologii i medycynie. Uniwersytet Warszawski, 2011
ZŁOTY PODZIAŁ
Fibonacci (Leonardo z Pizy; ok. 1175-1250)
W. Mitkowski, AGH-Kraków 29
HOMOGENIZACJA
SKUTECZNOŚĆ METODY
LINEARYZACJI
Ciągle aktualna i rozwijana filozofia-powiązana z zastosowaniami
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
30
• Dwuetapowy algorytm sterowania. Metoda linearyzacji jest ważna praktycznie. W układach sterowania w
czasie rzeczywistym zwykle stosuje się dwuetapowy algorytm sterowania:
• Doprowadzenie układu do obszaru linearyzacji.
• Stabilizacja i sterowanie w obszarze linearyzacji.
Liniowość + stacjonarność + (skończony wymiar)
pozwala skutecznie stosować transmitancję,
transmitancję widmową, (funkcje wymierne wielomianów).
CZY MOŻNA STOSOWAĆ
MODEL LINIOWY ? TAK !
0)0(
)),(()(
F
txFtx )()( tAxtx
0||/|)(|0||
,0)0(
),()(
zzz
zAzzF
1,
,0][det
2
jR
AIj
TWIERDZENIE Hartmana (1915- ) -Grobmana
Istnieje otoczenie zera, w którym model nieliniowy zachowuje
się „podobnie” (istnieje izomorfizm; równanie nieliniowe jest
topologicznie sprzężone ze swoją linearyzacją ) jak model liniowy.
https://www.google.pl/?gws_rd=ssl#q=wahad%C5%82o+odwr%C3%B3cone
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
31
1,
,0][det
2
jR
AIj
CO TRACIMY
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
32
1,
,0][det
2
jR
AIj
Rodzina trajektorii układu liniowego
Pojedyncza izolowana trajektoria układu nieliniowego
Jules Henri Poincaré 1854-1912
PRZYKŁAD: MODEL LINIOWY
SILNIKA PRĄDU STAŁEGO
,)]()([)(),()(),()()( 21TtxtxtxtCxtytButAxtx
,0],0[,,,0
,0
1021
ccC
JR
Ikkb
Jf
bB
fA
)1()(][)( 1
0
Tss
K
fss
cbBAsICsG
R L
i(t)
y(t)
u(t) I
U
Rys.1. Układ sterowania z silnikiem prądu stałego (obcowzbudny; stabilizacja położenia kątowego wału silnika)
https://www.google.pl/?gws_rd=ssl#q=silnik+dc
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
33
Mikromaszyny
UKŁAD REGULACJI
V(s) E(s) Y(s)
+ G(s)
(-)
W(s)
W(s)=1, G(S)=Go(s)GPID(s)
)()(1
)()(
)(1
)()(
sGsG
sGsG
sG
sGsG
PIDo
PIDoz
u yRegulator ObiektZadajnik w e
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
34
REGULATOR PID
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
35
Pracując na USS New Mexico w 1922 roku Nicolas Minorsky opracował koncepcję
regulatora PID, który dziś stosowany jest w około 90% instalacji automatyki.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_automatyki
REGULACJA KLASYCZNA
Klasyczna regulacja polega na dobraniu parametrów
praktycznego regulatora PID o następującej transmitancji:
1
11
1)(
21 sT
sT
sTsT
KsG d
i
pPID
gdzie T1 oraz T2 są odpowiednio stałymi czasowymi
określającymi inercję członu proporcjonalnego
P i członu różniczkującego D.
Poradnik inżyniera automatyka (pod redakcją W. Findeisena), WNT, Warszawa 1969, s. 450.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
36
W NASZYM PRZYPADKU
)(
)(
)1)(1)(1(
]1)()([)()(
212
22
2
SM
SL
sTsTTssT
sTTsTTTKKsGsG
i
idipPIDo
pipdpi
iii
KKsTTKKsTTKKT
sTTTTsTTTTTTsTTTTsLsM
)(]1)([
)]([])([)()(
22
2
321
42121
521
)()(
)()(
sLsM
sLsGz
UKŁAD ZAMKNIĘTY:
Wielomian charakterystyczny (stopnia n=5):
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
37
WIELOMIAN PRZEDZIAŁOWY BADANIE ODPORNEJ ASYMPTOTYCZNEJ STABILNOŚCI
od roku 1978
,,,2,1,0,],,[:,][
,,);(
210
44
33
2210
nkaaaaaaaaaaa
asasasasasaaasw
kkkkkT
n
nn
55
44
33
22104
55
44
33
22103
55
44
33
22102
55
44
33
22101
)(
)(
)(
)(
sasasasasaasw
sasasasasaasw
sasasasasaasw
sasasasasaasw
Wielomiany Charitonowa
Zmiana sposobu myślenia. Dowody komputerowe.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
38
WARUNKI dla n=3, 4 i 5
Dla n<6 liczba wielomianów Charitonowa, dla których trzeba sprawdzać asymptotyczną
stabilność, może być mniejsza od 4. Niech 0,0 0 aan . Wielomian przedziałowy (4) dla
)6,2(n jest asymptotycznie stabilny wtedy i tylko wtedy [1, s. 97], gdy asymptotycznie
stabilne są następujące wielomiany Charitonowa (5):
5)()(),(
4)()(
3)(
431
41
4
ngdyswiswsw
ngdyswisw
ngdysw
[1] Mikołaj Busłowicz, Stabilność układów liniowych stacjonarnych o niepewnych parametrach.
Rozprawy Naukowe nr 48, Dział Wydawnictw i Poligrafii Politechniki Białostockiej, Białystok 1997.
Ważne praktycznie i proste w stosowaniu.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
39
REGULACJA OPTYMALNA
Regulacja optymalna polega na dobraniu parametrów
regulatora (3) w taki sposób, by minimalizować
odpowiedni wskaźnik jakości,
np. całkę z kwadratu błędu przejściowego (5).
dtteJ
0
2)(
u yRegulator ObiektZadajnik w e
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
40
REGULACJA ADAPTACYJNA
u y Regulator Obiekt
Identyfikacja
obiektu
Dobór
nastaw
Zadajnik
Cel regulacji
w
Tutaj A., Adaptacyjne sterowanie serwomechanizmem prądu stałego.
Automatyka, Półrocznik AGH, t. 6, z. 2, 2002, 121-138.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
41
Wojciech MITKOWSKI, Katedra
Automatyki, EAIiE-AGH
42
INNY PRZYKŁAD - TRANSMITANCJA
)1,0(,0)0,(
)(),1(),(),0(
0),1,0(,),(),(
21
2
2
xxu
tutututu
txx
txu
t
txu
ss
xsxs
ss
xsxs
ee
ee
ee
eesxG
sUsxGsxU
)1()1(
),(
)(),(),(
Wojciech MITKOWSKI, Katedra
Automatyki, EAIiE-AGH
43
UKŁADY NIECAŁKOWITEGO
RZĘDU - PRZYKŁADY
)()(
tudt
tud
2
2 ),(),(
x
txu
t
txu
kn
k
k suSUsdt
tudL
11
0
)( )0()())(
(
}:min{][ n
2,1
REGULACJA UŁAMKOWA
Regulacja ułamkowa polega na stosowaniu klasycznych
regulatorów z różniczkowaniem i całkowaniem
niecałkowitego rzędu. Dla przykładu
0,0,1
11
1)(
21
sT
sT
sTsT
KsG d
i
p
DPI
Problem: brak wykładniczej stabilności.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
44
REGULATOR MACIERZOWY
Regulacja z macierzowym regulatorem polega na zastosowaniu
wzoru Ackermanna do wyznaczenia macierzowego współczynnika
wzmocnienia K w taki sposób, by dowolnie ustawić wartości
własne macierzy układu zamkniętego A+BK, oczywiście
przy założeniu sterowalności pary macierzy (A;B).
Problem: potrzebny cały stan układu x(t), u(t)=K x(t).
Dalsze prace nad regulatorem u(t)=K y(t).
Wzór Ackermanna (algorytm, przedstawiony w 1972 roku)
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
45
DYNAMICZNE
SPRZĘŻENIE ZWROTNE
01 uv uu 1 yy 1
+ 1S
2S
+ 02 yv
uy 2
yu 2
)(tu )(ˆ tx )(ty
REGULATOR OBSERWATOR )(tu
Odtwarzanie stanu x(t) w sposób asymptotyczny )(ˆ)( txKtu
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
46
PARAMETRY K i G DYNAMICZNEGO SPRZĘŻENIA ZWROTNEGO
11
11
,0
,0
SLCGBTBCLSLCLAAL
DBRKVCCDBDBRDADA
TTTT
TTTT
0)(Re BKA 0)(Re GCA
Algebraiczne macierzowe równania Riccatiego:
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
47
REGULACJA KOMPUTEROWA
Regulacja komputerowa polega na dodaniu na wejściu i wyjściu
ciągłego w czasie układu sterowania przetworników C/A i A/C
(przetworniki cyfrowo-analogowe i analogowo-cyfrowe;
zob. rys. 3) i zastosowanie metod sterowania
dla układów dyskretnych w czasie.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
48
,........2,1,0
,)(,)(),()(
)0(),()()1(
k
RkyRkukCxky
RxkBukAxkx
mr
n))1(,[ hkkht
,....2,1,0,0, khkht
h
AtAh CCBdteBeA0
:,:,:
C/A
)(ku )(ky
C/A SYSTEM
CIĄGŁY A/C
UKŁADY DYSKRETNE
W CZASIE – STEROWANIE KOMPUTEROWE
)()(),()()( txCtytButAxtx
Parametry układu dyskretnego Układ ciągły i jego parametry
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
49
REGULATOR Z OPÓŹNIENIEM
0,0),()()( KhtvhtKytu
.02 shKbcesfs
Uwaga: w układach nieskończenie wymiarowych – ważny przypadek widma punktowego.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
50
Aproksymacja: rozwijanie funkcji wykładniczej w szereg
32 )(!3
1)(
!2
11 shshshe sh
INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA WZORY TURINGA
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
51
W roku 1952 Turing opublikował pracę na temat tworzenia struktur
niejednorodnych przestrzennie (zob. (Karch & Marciniak-Czochra 2014)).
Dokładniej Turing badał teoretycznie reakcję chemiczną dwóch dyfundujących
substancji z bardzo różnymi współczynnikami dyfuzji ε i D, przy czym
D ≫ ε > 0. W modelu Turinga różne prędkości dyfuzji powodują niestabilność
mieszaniny dwóch jednorodnych przestrzennie związków i następnie
w miarę upływu czasu zaczynają się tworzyć stabilne niejednorodne struktury
przestrzenne. Te ustalone w czasie niejednorodne struktury są nazywane
wzorami Turinga.
Potwierdzenie teorii Turinga z roku 1952 nastąpiło około 40 lat później.
Dopiero w roku 1990 chemicy doświadczalnie potwierdzili teoretyczny mechanizm
tworzenia wzorów Turinga , badając reakcje chlorytu, jodku i kwasu
malonowego (Karch & Marciniak-Czochra 2014, s. 5) prowadzące do powstania
różnorodnych wzorów przestrzennych. Podobnie dopiero w roku 1995
biolodzy zaobserwowali w naturze dynamikę wzorów Turinga, śledząc zmiany
pasków na skórze tropikalnej ryby ustniczki cesarskiej (zob. Rys. 3.7, zaczerpnięty
z ogólnie dostępnej strony http://pl.wikipedia.org/wiki/Ustniczek
cesarski). Na rys. 3.7 widać wyraźnie jak zmienia się wzór na skórze (stan
chwilowy układu w R2) wraz ze wzrostem ryby w czasie.
Alan Mathison Turing (1912-1954)
USTNICZEK
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
52
W. Mitkowski, AGH-Kraków 53
UKŁAD KRWIOTWÓRCZY
RÓWNANIE LASOTY-WAŻEWSKIEJ
)()0,(,0,0),,(),(),(
tgtxztztfz
ztx
t
ztx
0,),(exp)(),,(),(),(
0
hdzzhtxtgztxztztf
x - ilość krwinek w wieku z oraz w chwili t
Sprzężenie zwrotne
Wojciech MITKOWSKI, Katedra
Automatyki, EAIiE-AGH
54
UKŁAD DYNAMICZNY (X, S)
ciaglajestXXS
stSSSIS
tXXS
XnadynamicznycznysemidynamiukladS
stst
t
t
t
),0[:
0,,,
0,:
)(}{
0
0
nA
At
RXeS
xetx
ttAxtx
,
)0()(
0),()(
PRZYKŁADY:
AS
xAkx
kkAxkx
k
)0()(
,2,1,0),()1(
Prof. Andrzej Maria Pelczar (1937-2010)
Wojciech MITKOWSKI, Katedra
Automatyki, EAIiE-AGH
55
WŁASNOŚĆ EWOLUCJI
x(s+t)
x(s)
x(0)
)()0()0()(),0()( sxexeexestxxesx tststs
ROLA WIDMA OPERATORA STANU
TEORIA PÓŁGRUPOWA SZKIC-IDEA
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
56
}0][det:{)(
)()(
0),0()()(
)(),()(
AsIZsA
XLetT
txtTtx
XtxtAxtx
tA
ZBIÓR REZOLWENTY I WIDMO
OPERATORA A
W. MITKOWSKI, AGH-Kraków 57
ZAA
AsZsA
XLAsIZsA
)()(
)(:)(
)(][:)( 1
GENERATOR A PÓŁGRUPY T(t)
W. MITKOWSKI, AGH-Kraków 58
UWAGI O STABILIZACJI Nowe problemy poznawcze
• W układzie skończenie wymiarowym sterowalność
implikuje stabilizowalność
• W układach nieskończenie wymiarowych aproksymatywna
sterowalność nie implikuje stabilizowalności
• Skuteczność metody funkcjonałów Lapunowa
• Ogólnie wykładniczy wzrost nie jest determinowany przez
widmo operatora A
W. MITKOWSKI, AGH-Kraków 59
WYKŁADNICZY WZROST T(t)
• W układach skończenie wymiarowych:
• W układach nieskończenie wymiarowych:
W. MITKOWSKI, AGH-Kraków 60
)()( 01 AA
0)(>0)( 01 AA
WYKŁADNICZY WZROST T(t)
DETERMINOWANY WIDMEM
W. MITKOWSKI, AGH-Kraków 61
• Klasa operatorów A:
Warunki wystarczające:
o Półgrupa T(t) jest analityczna
o Generator A=A* jest samosprzężony o zwartej rezolwencie
o A jest generatorem dyskretny
PRZYKŁAD WIDMA Praktycznie typowa sytuacja w modelach powstałych z łączenia układu zwyczajnego
z układem rozłożonym
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
62
Karch, G. & Marciniak-Czochra, A. (2014), 'Niestabilność i wybuchy w matematycznych modelach
procesów biologicznych', Wiadomości Matematyczne 50(1), 3-20.
W. Mitkowski, AGH-Kraków 63
CIEKAWE WŁASNOŚCI KRYTERIUM ASYMPTOTYCZNEJ STABILNOŚCI
UKŁADY NIECAŁKOWITEGO RZĘDU-SYSTEMY CZASOWE
]1,0(),()(
txAdt
txd
2|))((arg|
A
λIm
2π/α
λRe
2π/α
Obszar asymptotycznej stabilności
APROKSYMACJA ELEMENTY SKOŃCZONE
W. MITKOWSKI, AGH-Kraków 64
W. Mitkowski, AGH-Kraków 65
TWIERDZENIE PITAGORASA
W PRZESTREZENI HILBERTA
baba
bbabbaaa
bababac
22
22
||||||||
)|()|()|()|(
)|(||||||||
W. Mitkowski, AGH-Kraków 66
PROSTOTA I OCZYWISTOŚĆ
ROZWAŻAŃ
a
c b
c ab b a a b2 2 2 241
2 ( )
Uczony hinduski Bhaskara (XII w.) napisał: PATRZ !
KLASYCZNE TWIERDZENIE PITAGORASA (ok.540 p.Chr.)
W. Mitkowski, AGH-Kraków 67
APROKSYMACJA
W PRZESTRZENI HILBERTA
x Y
)( ay
0
k
n
k
kn eaaaayay
1
21 ).....,,,()(
},:{1
nn
k
kk RaeayyY
XY
||)(||min||)(|| * ayxayxa
)( *ay najlepiej aproksymuje element x.
nkeayx k ......,,1,0)|)(( *
W. Mitkowski, AGH-Kraków 68
ROZWIĄZANIE ZADANIA APROKSYMACJI WYBÓR BAZY
nkeayx k ......,,1,0)|)(( *
bEa *
3n
)|(
)|(
)|(
,,
)|()|()|(
)|()|()|(
)|()|()|(
3
2
1
3
2
1
333231
232221
131211
ex
ex
ex
b
a
a
a
a
eeeeee
eeeeee
eeeeee
E
bEa 1* 0det E
W. Mitkowski, AGH-Kraków 69
ROZWIĄZANIE PRZYBLIŻONE
RÓWNANIA LINIOWEGO
b
xAxb
Ax
bAx
orazx
| || |min| || |min
(Dobre-przyjazne postawienie problemu)
W. Mitkowski, AGH-Kraków 70
STRUKTURA RÓWNANIA
LINIOWEGO
rArzadbAx ,
QbQAPx
STRUKTURA TRÓJKĄTNA
I DIAGONALNA
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH 71
000
00
0:,, **1 AUUUUUA
****1
000
000
000
000
:, AAAAAUUUUU
W. Mitkowski, AGH-Kraków 72
STRUKTURA UKŁADU
LINIOWEGO
)0()(),()( xetxtAxtx At
nnRAnp
aaaa
aaaa
aaaa
aaaa
A
.,
44434241
34333231
24232221
14131211
4
3
2
1
1
000
000
000
000
:0det,,
D
D
D
D
APPPPA
W. Mitkowski, AGH-Kraków 73
PODUKŁADY LINIOWE
3210
1000
0100
0010
,
000
100
010
001
)4,(
aaaa
FR
01
2
2
3
3
4]det[)( aaaaFIp
W. Mitkowski, AGH-Kraków 74
PITAGORAS
żył w latach ok.572-497 p.Chr.
Elementami pitagoreizmu są: muzyka, harmonia i liczba, rozpatrywane przede
wszystkim jako czynniki wychowawcze, służące zbliżeniu do Boga.
Matematyka i mistyka liczb tworzyły w pitagoreizmie dziwny
konglomerat, z którego wyrosło ścisłe poznanie matematyczne późnych
pitagorejczyków, ceniących tylko to, co mogło być dowiedzione na drodze
rozumowej.
http://www.matematyka.net/index.php/historia-matematyki/poczet-matematykow/pitagoras-z-samos
W. Mitkowski, AGH-Kraków 75
DAVID HILBERT (1862-1943)
W. Mitkowski, AGH-Kraków 76
SIERGIEJ LWOWICZ SOBOLEW
(1908-1989)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Siergiej_Sobolew
W. Mitkowski, AGH-Kraków 77
CARL FRIEDRICH GAUSS
(1777-1855)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Carl_Friedrich_Gauss
ZAKOŃCZENIE Teoria sterowania przenika różne dziedziny i obszary zastosowań. Myślenie systemowe.
Klasyczna teoria regulacji wspierana narzędziami informatycznymi i nowymi
rozwiązaniami sprzętowymi.
Nowe klasy modeli matematycznych. Układy stochastyczne. Układy logiczne.
Kwantowa teoria sterowania.
Nowe obszary: automatyka samochodowa, ekonomia, biologia, medycyna, inżynieria
biomedyczna, ochrona środowiska, …
Algorytmy sterowania wspierane numerycznie.
Dynamiczne sprzężenie zwrotne sprowadza się do rozwiązani dwóch algebraicznych
równań Riccatiego, np. w przestrzeni Hilberta (o nieskończonym wymiarze).
Sterowanie na odległość wymaga uwzględnienia opóźnień i układ staje się nieskończenie
wymiarowy.
Sterowanie układów o parametrach rozłożonych. Optymalizacja kształtu.
Sterowanie komputerowe wymaga analizy układu dyskretnego w zależności od kroku
dyskretyzacji czasu i innych zmiennych, algorytmy sterowania cyfrowego, …
Dalszy rozwój metod Lapunowa. Dobre uzasadnienie wyboru regulatora, poprawa
jakości.
Metody wariacyjne ciągle aktualne. Np. w robotyce.
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
78
Aleksandr Michajłowicz Lapunow,
ros. Александр Михайлович Ляпунов (ur. 6 czerwca 1857 w Jarosławiu; zm. 3 listopada
1918 w Odessie) - rosyjski matematyk, autor prac naukowych z zakresu matematyki, fizyki
matematycznej i mechaniki teoretycznej.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksandr_Lapunow
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
79
Solomon Lefschetz (1884-1972)
Czesław Kazimierz Olech (1931-2015)
Jacopo Francesco Riccati (28 May 1676 – 15 April 1754)
http://en.wikipedia.org/wiki/Jacopo_Riccati
W. MITKOWSKI, Katedra AiIB,
EAIiIB-AGH
80