Najnowsze doniesienia ze zjazdu

American Society for Bone and Mineral Research 2013

Jerzy PrzedlackiKatedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych, WUM

Zdrowe Kości 2014

Poznań, 7-8.03.2014

Baltimore

4-7.10.2013

Zjazd ASBMR

• Wykłady plenarne

• Sympozja

• Obrady okrągłego stołu

• Grupy robocze

• Meet-the-Professor sessions

• Prezentacje ustne

• Prezentacje plakatowe

Prezentacje ustne

112 prezentacji ustnych

Wykładowcy z 14 krajów

112 prezentacji ustnych

Wykładowcy z 14 krajów

Prezentacje plakatowe

Polska

1484 prezentacje plakatowe

Prace z 46 krajów

1484 prezentacje plakatowe

Prace z 46 krajów

Po 2 prace z 4 krajów

Po 1 pracy z 11 krajów

Po 2 prace z 4 krajów

Po 1 pracy z 11 krajów

Wybrane tematy

• Leki - Leki dotychczas stosowane * Badania head to head * Nowe informacje - Nowe leki• Problemy kliniczne - Powikłania leczenia osteoporozy - Ocena ryzyka złamania kości - Sarkopenia - Choroby nerek• Wybrane choroby• Prezentacje polskie

Leki dotychczas stosowaneLiczba prezentacjiLiczba prezentacji

Alendronian - denosumabBadanie head to headBadanie head to head

Changes in lumbar spine QCT, DXA, and TBS in postmenopausal women with low bone mass treated with denosumab, alendronate, or placebo. Thomas T et al. SA 0399

Changes in lumbar spine QCT, DXA, and TBS in postmenopausal women with low bone mass treated with denosumab, alendronate, or placebo. Thomas T et al. SA 0399

215 kobiet z osteoporozą pomenopauzalną w wieku 50-70 lat

Podawano alendronian w dawce 70 mg/tydzień, denosumab w dawce 60 mg sc co 6 miesięcy lub placebo.

Leczenie trwało 1 rok

Oceniano zmiany QCT, DXA i TBS (trabecular bone score).

Wyniki: W grupie placebo wszystkie wyniki uległy obniżeniu.W grupie otrzymującej alendronian wyniki uległy poprawie lub nie uległy zmianie.W grupie otrzymującej denosumab wszystkie wyniki uległy poprawie w porównaniu do grupy alendronianu i placebo.

Denosumab - zoledronianBadanie head to headBadanie head to head

Preliminary results of a randomized head to head study between denosumab and zoledronic acid in severe osteoporotic women. Invernizzi M et al. SU 0383Preliminary results of a randomized head to head study between denosumab and zoledronic acid in severe osteoporotic women. Invernizzi M et al. SU 0383

104 kobiety z co najmniej 1 złamaniem kręgu lub biodra i T-score <-3,0 w zakresie kręgosłupa lub biodra

Podawano denosumab w dawce 60 mg sc co 6 miesięcy lub zoledronian w dawce 5 mg iv/rok.

Oceniano zmiany stężeń/aktywności markerów metabolizmu kostnego (osteokalcyna, b-ALP i CTX) po 1 miesiącu i 1 roku leczenia.

Wyniki: Uzyskano szybsze i większe obniżenie stężeń/aktywności wszystkich markerów po denosumabie w porównaniu do zoledronianu.

Po denosumabie obserwowano mniej objawów ubocznych niż po zoledronianie.

Bisfosfoniany - denosumab Badanie head to headBadanie head to head

Denosumab significantly increases bone mineral density compared with ibandronate and risedronate in postmenopausal women previously treated with an oral bisphosphonate who are at higher risk for fracture. Brown JP et al. 1018

Denosumab significantly increases bone mineral density compared with ibandronate and risedronate in postmenopausal women previously treated with an oral bisphosphonate who are at higher risk for fracture. Brown JP et al. 1018

Analiza post-hoc dotyczyła kobiet z utrzymującym się wysokim ryzykiem złamania kości pomimo wcześniejszego stosowania doustnych bisfosfonianów.

Po randomizacji, denosumab otrzymywały 852 kobiety, a ibandronian lub ryzedronian 851 kobiet.

Leczenie trwało 1 rok

Oceniano zmiany DXA.

Wyniki: Po 1-rocznym leczeniu stwierdzono istotnie większy wzrost BMD w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i biodra po denosumabie niż po ryzedronianie i ibandronianie.

TeryparatydNowe drogi podaniaNowe drogi podania

Enhanced bioavailability of a nasal formulation of teriparatide with CriticalSorbTM compared to subcutaneous injection: a noninvsive approach for the treatment of osteoporosis. Jordan F et al. MO 0374

Enhanced bioavailability of a nasal formulation of teriparatide with CriticalSorbTM compared to subcutaneous injection: a noninvsive approach for the treatment of osteoporosis. Jordan F et al. MO 0374

Badanie wykonano na zwierzętach (szczury i króliki).

Zastosowano system CriticalSorb ułatwiający wchłanianie makromolekuł przez błony biologiczne.

Porównywano stężenie teryparatydu w surowicy w ciągu pierwszych 6 godzin od podania teryparatydu donosowo i podskórnie.

Biodostęponść donosowa wynosiła 79% u szczurów i 64% u królików.

Wyniki: System CriticalSorb skutecznie ułatwia wchłanianie teryparatydu w jamie nosowej (u zwierząt) i pozwala na nieinwazyjne podawanie leku. Prowadzone są badania dotyczące farmakokinetyki donosowego leku u ludzi.

TeryparatydNowe drogi podaniaNowe drogi podania

Teriparatide delivered orally with novel drug delivery technology – first in humans results. Galitzer H et al. FR 0378Teriparatide delivered orally with novel drug delivery technology – first in humans results. Galitzer H et al. FR 0378

Badanie wykonano u 12 ochotników.

Wszyscy otrzymali jednorazowo teryparatyd w dawce 20 μg sc, a następnie 200 μg doustnie.

Porównywano stężenia teryparatydu w surowicy w ciągu kilku godzin po podaniu leku.

Tolerancja doustnej postaci leku była dobra, bez laboratoryjnych nieprawidłowości.

Wyniki: Farmakokinetyczny profil teryparatydu podawanego doustnie jest podobny do tego po podskórnym podawaniu leku. Doustna forma leku może stać się alternatywą dla formy podskórnej.

TeryparatydNietypowe podanieNietypowe podanie

Once-weekly teriparatide reduces vertebral fracture risk – subgroup analysis from the teriparatide once weekly efficacy research (TOWER). Sugimoto T et al. FR 0376

Once-weekly teriparatide reduces vertebral fracture risk – subgroup analysis from the teriparatide once weekly efficacy research (TOWER). Sugimoto T et al. FR 0376

W badaniu randomizowanym z podwójnie ślepą próbą i użyciem placebo uczestniczyło 542 pacjentów z osteoporozą.

Teryparatyd podawano podskórnie 1 raz w tygodniu w dawce 56,5 μg.

W grupie leczonej teryparatydem wystąpiły złamania kręgów u 7/261 pacjentów (2,7%), a w grupie placebo u 37/281 (13,2%) (p<0,001).

Wyniki: Teryparatyd podawany sc 1 raz w tygodniu zmniejsza ryzyko złamania kręgów u pacjentów z różnego stopnia ryzykiem złamania kości.

Denosumab i teryparatydJednocześnieJednocześnie

The DATA extension study: 2 years of combined densoumab and teriparatide in postmenopausal women with osteoporosis: a randomized controlled trial. Leder B et al. 1019

The DATA extension study: 2 years of combined densoumab and teriparatide in postmenopausal women with osteoporosis: a randomized controlled trial. Leder B et al. 1019

Oceniano zmiany BMD w trakcie leczenia denosumabem, taryparatydem i obydwoma lekami jednocześnie.

W badaniu wzięło udział 100 kobiet z wysokim ryzykiem złamania kości.

Leczenie trwało 2 lata.

Oceniano zmiany BMD.Wyniki: Uzyskano największy wzrost BMD w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i biodra w grupie z łącznym leczeniem. Łączne leczenie denosumabem i teryparatydem może być istotna formą leczenia pacjentów z wysokim ryzykiem złamania kości.

DenosumabEffect of densoumab treatment on bone histology and histomorphometry in men with low bone mineral density. Dempster D et al. SU 0400Effect of densoumab treatment on bone histology and histomorphometry in men with low bone mineral density. Dempster D et al. SU 0400

MężczyźniMężczyźni

Oceniono wpływ 1-rocznego leczenia denosumabem w grupie mężczyzn na wyniki badania histotmorfometrycznego kości.

Badanie biopsyjne kości wykonano po 1-rocznym leczeniu.

Badania wykonano u 29 pacjentów (17 denosumab i 12 placebo).

Mineralizacja kości była prawidłowa.

Statyczne i dynamiczne wskaźniki przemiany kostnej były niższe w grupie denosumabu.

Wyniki: 1-roczne leczenie denosumabem mężczyzn z niską BMD spowodowało zmniejszenie przemiany kostnej i jakościową normalizację budowy tkanki kostnej. Wyniki te są zgodne z uzyskanymi w leczeniu osteoporozy pomenopauzalnej u kobiet po 1, 2, 3 i 5 latach leczenia.

Suplementacja wapniaDietary and supplemental calcium intake and the risk of mortality in older men: the MrOS study. Bauer D et al. 1001Dietary and supplemental calcium intake and the risk of mortality in older men: the MrOS study. Bauer D et al. 1001

BezpieczeństwoBezpieczeństwo

Część badań sugeruje zwiększone ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych, w tym zgonów, w następstwie suplementacji wapnia.

Obserwacji poddano 5967 mężczyzn w wieku 74±6 lat. Średnie spożycie wapnia wynosiło 1142±590 mg/dz.

Obserwacja trwała 10 lat.

W czasie obserwacji zmarło 2022 mężczyzn, w tym 687 z przyczyn sercowo-naczyniowych.

Wyniki: Po uwzględnieniu wieku, rasy, wykształcenia, BMI, sprawności fizycznej, zwyczajów zdrowotnych nie wykazano związku ryzyka wszystkich zgonów i zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych z wielkością całkowitego spożycia wapnia i wielkością suplementacji wapnia w grupie starszych mężczyzn.

Suplementacja wapniaThe cardiovascular safety of calcium suplementation with or without vitamin D in elderly women: a collaborative meta-analysis of published and unpublished trial level evidence from randomised controlled trials. Lewis J et al. 1002

The cardiovascular safety of calcium suplementation with or without vitamin D in elderly women: a collaborative meta-analysis of published and unpublished trial level evidence from randomised controlled trials. Lewis J et al. 1002

BezpieczeństwoBezpieczeństwo

Część badań sugeruje zwiększone ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych, w tym zgonów, w następstwie suplementacji wapnia.

Część zdarzeń sercowo-naczyniowych opisywanych jako bóle wieńcowe mogła zależeć od bólów brzucha (żołądka) związanych z przyjmowaniem soli wapnia.

Oceniono częstość wszystkich zgonów, częstość zgonów i hospitalizacji związanych z chorobą niedokrwienną serca i zawałem serca.

W metaanalizie uwzględniono 19 publikacji dotyczących 59844 kobiet w wieku >50 lat przyjmujących suplementację wapnia przez >1 rok z witaminą D lub bez witaminy D.

Wyniki: Uzyskane dane nie potwierdzają poglądu, że suplementacja wapnia z witaminą D lub bez witaminy D zwiększa ryzyko choroby niedokrwiennej serca i całkowitą śmiertelność u starszych kobiet.

Witamina DIncidence of vitamin D toxicity: a population-based study in Olmsted county, Minnesota. Dudenkov D et al. 1098Incidence of vitamin D toxicity: a population-based study in Olmsted county, Minnesota. Dudenkov D et al. 1098

Objawem toksyczności witaminy D jest hiperkalcemia.

Badania przeprowadzono w latach 2002-2011 wśród wszystkich mieszkańców hr. Olmsted, USA.

Oceniono 20380 oznaczeń 25(OH)D.

Za hiperwitaminozę przyjęto wynik >50 ng/ml, za hiperkalcemię, >10,1 mg/dl.

Wyników >50 ng/ml było 9,3%. Częstość hiperwitaminozy zwiększyła się z 10 do 260 na 100.000 oznaczeń.

Częstość hiperkalcemii nie zwiększyła się.

Wyniki: Częstość hiperwitaminozy zwiększyła się. Hiperkalcemia występowała często ale nie wykazano jej związku z hiperwitaminozą D.

BezpieczeństwoBezpieczeństwo

BlosozumabEffect of blosozumab on estimated spine and hip strenght in postmenopausal women with low bone mineral density: finite element analysis of a phase-II dosing study. Keaveny T et al. 1023

Effect of blosozumab on estimated spine and hip strenght in postmenopausal women with low bone mineral density: finite element analysis of a phase-II dosing study. Keaveny T et al. 1023

Nowe lekiNowe leki

Sklerostyna jest wydzielana przez osteocyty i hamuje aktywność osteoblastów. Blosozumab jest monoklonalnym przeciwciałem przeciw sklerostynie. Stymuluje tworzenie kości, hamuje resorpcję kości, zwiększa BMD u kobiet w okresie pomenopauzalnym z niską gęstością kości. Blosozumab podawano w dawce 180 i 270 mg sc co 2 i 4 tygodnie.

Leczenie trwało 52 tygodnie.Oceniano zmiany wytrzymałości kości kręgosłupa lędźwiowego i biodra na podstawie zmian wyników QCT.

Wyniki: W czasie leczenia za pomocą blosozumabu uzyskano istotny wzrost vBMD kręgosłupa lędźwiowego i biodra w zakresie kości beleczkowej i korowej proporcjonalny do dawki leku.

RomosozumabEffect of romosozumab on lumbar spine and hip volumetric bone mineral density (vBMD) assessed by quantitative computed tomography (QCT). Genant HK et al. 1022

Effect of romosozumab on lumbar spine and hip volumetric bone mineral density (vBMD) assessed by quantitative computed tomography (QCT). Genant HK et al. 1022

Nowe lekiNowe leki

Sklerostyna jest wydzielana przez osteocyty i hamuje aktywność osteoblastów. Romosozumab jest monoklonalnym przeciwciałem przeciw sklerostynie. Stymuluje tworzenie kości, hamuje resorpcję kości, zwiększa BMD u kobiet w okresie pomenopauzalnym z niską gęstością kości. Romosozumab podawano w dawce 210 mg sc co 1 miesiąc, a teryparatyd w dawce 20 μg sc dziennie.

Leczenie trwało 12 miesięcy.Oceniano zmiany vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego (L1-L2) i total hip w obrębie kości beleczkowej i korowej.

Wyniki: W czasie leczenia za pomocą romosozumabu uzyskano istotnie większy wzrost vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i total hip w obrębie kości beleczkowej i korowej w porównaniu do teryparatydu i placebo.

KRN23Pharmacokinetics and pharmacodynamics of a human monoclonal anti-FGF23 antibody (KRN23) after single-dose administration to patients with X-linked hypophosphatemia. Zhang X et al. SU 169

Pharmacokinetics and pharmacodynamics of a human monoclonal anti-FGF23 antibody (KRN23) after single-dose administration to patients with X-linked hypophosphatemia. Zhang X et al. SU 169

Nowe lekiNowe leki

Zastosowano ludzkie p-ciała monoklonalne przeciw FGF-23 (KRN23) u 38 pacjentów z osteomalacją hipofosfatemiczną. FGF-23 ≥ 30 pg/mlKRN23 podano jednorazowo dożylnie lub podskórnie iv (0,003-0,3 mg/kg) - 22 pacjentów (+ placebo) sc (0,1-1,0 mg/kg) - 16 pacjentów (+ placebo)Obserwacja trwała 50 dni.

Wyniki:Uzyskano wzrost stężenia P i 1,25D w surowicy.Szczytowy wzrost: sc: po 8-15 dniach; iv: po 0,5-4 dniachEfekt większy i dłuższy po sc – przez 29 dniNie było zmian stężenia Ca, PTH, Ca/DZMKRN23 może być podawany co 4 tygodnie.

Powikłania leczeniaLiczba prezentacjiLiczba prezentacji

Powikłania leczeniaLiczba prezentacjiLiczba prezentacji

Zoledronian – bez niekorzystnego

wpływu na czynność nerek

Martwica żuchwy

• ONJ jest związana głównie ze stosowaniem wysokich dawek dożylnych BP i denosumabu w onkologii.

• Częstość ONJ w osteoporozie ocenia się na 0,001-0,01% i jest jedynie nieco wyższa niż w ogólnej populacji.

• Wprowadzono stopień „0” ONJ, wczesną fazę bez zajęcia kości. W badaniu Rtg stwierdza się osteosklerozę kości i ścieńczenie blaszki zbitej wyrostka zębodołowego.

• BP hamują czynność osteoklastów i komórek T (gamma delta) obok miejscowej infekcji, stanu zapalnego i martwicy.

• Denosumab hamuje czynność osteoklastów i prawdopodobnie funkcje monocytów i makrofagów.

• Badania diagnostyczne: TK, MRI, scyntygrafia, PET.• Higiena jamy ustnej jest zasadnicza w prewencji ONJ.• Nie ma dowodu, że wstrzymanie leków antyresorpcyjnych zmniejsza ryzyko ONJ.• Proponuje się odstawienie leków antyresorpcyjnych u pacjentów z wysokim ryzykiem

ONJ (onkologicznych) po zabiegu chirurgicznym jamy ustnej do czasu wygojenia śluzówki.

• Leczenia zachowawcze obejmuje podawanie antybiotyków miejscowo i ogólnie.• W najbardziej zaawansowanych przypadkach stosuje się leczenie chirurgiczne

z powodzeniem w większości przypadków.

International consensus on diagnosis and management of osteonecrosis of the jaw. Khan A et al. LB SU 30International consensus on diagnosis and management of osteonecrosis of the jaw. Khan A et al. LB SU 30

Kanada, Niemcy, USA, N. Zelandia, Japonia, Włochy, UK, Jordania, Austria, Dania Kanada, Niemcy, USA, N. Zelandia, Japonia, Włochy, UK, Jordania, Austria, Dania

PowikłaniaPowikłania

Problemy kliniczneLiczba prezentacjiLiczba prezentacji

Markery metabolizmu kostnegoBone turnover markers and prediction of fracture in a 15-year follow-up study of elderly women. Ivaska K et al. 1099Bone turnover markers and prediction of fracture in a 15-year follow-up study of elderly women. Ivaska K et al. 1099

Ryzyko złamaniaRyzyko złamania

Celem pracy była ocena możliwości długoterminowego przewidywania (do 15 lat) zwiększonego ryzyka złamania kości na podstawie podwyższonego stężenia/aktywności markerów metabolizmu kostnego na początku obserwacji.

Grupa liczyła 1044 kobiety w wieku 75 lat (na początku obserwacji).

Obserwacja trwała 15 lat.

Oceniano stężenie/aktywność: CTX, PINP, TRAP, fk-FZ, osteokalcyny w moczu.

Po 5 latach złamanie kości wystąpiło u 214, po 10 latach u 399 i po 15 latach u 524 kobiet.

Wyniki: Po 5 latach częstość złamań (poza złamaniami biodra) była największa w grupie z najwyższymi (tercyle) wynikami stężenia/aktywności markerów.

Po 10 i 15 latach wysokie stężenia/aktywność markerów nie przewidywały zwiększonego ryzyka złamania kości.

Stężenia markerów nie przewidywały ryzyka złamania biodra kiedykolwiek.

Trabecular bone scoreLumbar Spine Trabecular Bone Score (TBS) combined with FRAX improves fracture prediction: The Manitoba BMD Cohort. Leslie W et al. SA 0318Lumbar Spine Trabecular Bone Score (TBS) combined with FRAX improves fracture prediction: The Manitoba BMD Cohort. Leslie W et al. SA 0318

Ryzyko złamaniaRyzyko złamania

Trabecular bone score (TBS), metoda oceniająca jakość kości na podstawie oceny mikroarchitektury kości w oparciu o badanie DXA kręgosłupa lędźwiowego (skala szarości pikseli w obrębie badanej kości).

Badania wykonano u 42170 kobiet w wieku >50 lat.

Średni okres obserwacji wynosił 5,6 lat.

Stwierdzono główne złamania kości u 2661 kobiet i złamania biodra u 674 kobiet.

Wyniki: Uzupełnienie metody FRAX o metodę TBS zwiększyło zdolność przewidywania ryzyka złamania głównych kości i złamania biodra.

Badano możliwość przewidywania ryzyka złamania kości po uwzględnieniu poza metodą FRAX metody TBS.

google

Norma TBS ≥1,35Norma TBS ≥1,35

SarkopeniaLiczba prezentacjiLiczba prezentacji

SarkopeniaRisk of non-spine fractures among men and women with sarcopenia, low bone mass or both. Chalboud D et al. 1003Risk of non-spine fractures among men and women with sarcopenia, low bone mass or both. Chalboud D et al. 1003

Problemy kliniczneProblemy kliniczne

Badano wpływ sarkopenii i obniżonej gęstości mineralnej kości oddzielnie i występujących razem na ryzyko pozakręgowych złamań kości u mężczyzn i kobiet w starszym wieku.

Badanie wykonano u 6933 M i K w średnim wieku 73,7 lat.

Obserwacja trwała 8 lat (K) i 9 lat (M).

Oceniano: BMD szyjki kości udowej, siłę mięśniową (siła uścisku ręki – dynamometr), szybkość chodu (przejście 6 m) i masę tkanki mięśniowej (lean body mass – DXA). Wyniki: Sarkopenia występująca samodzielnie zwiększa ryzyko złamań kości u mężczyzn.Sarkopenia i obniżenie BMD występujące jednocześnie zwiększają ryzyko złamań kości u mężczyzn i kobiet.

SarkopeniaRisk of non-spine fractures among men and women with sarcopenia, low bone mass or both. Chalboud D et al. 1003Risk of non-spine fractures among men and women with sarcopenia, low bone mass or both. Chalboud D et al. 1003

Problemy kliniczneProblemy kliniczne

Badano wpływ sarkopenii i obniżonej gęstości mineralnej kości oddzielnie i występujących razem na ryzyko pozakręgowych złamań kości u mężczyzn i kobiet w starszym wieku.

Badanie wykonano u 6933 M i K w średnim wieku 73,7 lat.

Obserwacja trwała 8 lat (K) i 9 lat (M).Oceniano: BMD szyjki kości udowej, siłę mięśniową (siła uścisku ręki – dynamometr), szybkość chodu (przejście 6 m) i masę tkanki mięśniowej (lean body mass – DXA). Wyniki: Sarkopenia występująca samodzielnie zwiększa ryzyko złamań kości u mężczyzn.Sarkopenia i obniżenie BMD występujące jednocześnie zwiększają ryzyko złamań kości u mężczyzn i kobiet.

Dysplazja włóknistaA randomized, double-blind, placebo-controlled trial of alendronate treatment for fibrous dysplasia of bone; Boyce A et al. SA 0036A randomized, double-blind, placebo-controlled trial of alendronate treatment for fibrous dysplasia of bone; Boyce A et al. SA 0036

Wybrane chorobyWybrane choroby

38 pacjentów: 15 dzieci i 23 dorosłych

Alendronian w dawce zależnej od c.c.: 40 mg/dz przy c.c.>50 kg

Leczenie trwało: 6 miesięcy, 6 miesięcy przerwy, 6 miesięcy

Wyniki: W grupie z alendronianem w porównaniu do placebo:

- Obniżenie stężenia markera resorpcji kości (N-telopeptyd), bez wpływu na stężenie markera tworzenia kości (osteokalcyna)

- Bez istotnej zmiany nasilenia bólów kości

- Bez istotnego wzrostu BMD w zmienionych miejscach szkieletu

- Bez zmniejszenia ryzyka złamania kości

Dysplazja włóknistaRapid response to denosumab in fibrous dysplasia of bone. Report of two cases. Ganda K et al. MO 0171Rapid response to denosumab in fibrous dysplasia of bone. Report of two cases. Ganda K et al. MO 0171

Wybrane chorobyWybrane choroby

Wcześniejsze leczenie bisfosfonianem (zoledronian) było nieskuteczne.

Denosumab podawano w dawce 60 mg sc.

Wyniki: Po 4-7 tygodniach u obu pacjentów markery tworzenia (PINP i w moczu deoxypyridinolina) uległy obniżeniu do wartości prawidłowych.

U jednego pacjenta zmniejszyły się bóle kostne.

U drugiego pacjenta zmniejszył się wychwyt izotopu w scyntygrafii kości.

Krzywica hipofosfatemicznaCinacalcet as adjunct therapy in familial hypophosphatemic rickets: 18 months experience. Alon U, SA 0128Cinacalcet as adjunct therapy in familial hypophosphatemic rickets: 18 months experience. Alon U, SA 0128

Wybrane chorobyWybrane choroby

8 dzieci

Podawano cynakalcet w dawce zależnej od c.c.: 30 mg (≤30 kg) lub 60 mg (c.c.>30 kg) dziennie

Leczenie trwało 18 miesięcy.

Wyniki: Uzyskano istotne obniżenie stężenia PTH i FGF23.Podawanie cynakalcetu umożliwiło zmniejszenie dawki doustnych fosforanów i kalcytriolu.

Krzywica hipofosfatemicznaCinacalcet as adjunct therapy in familial hypophosphatemic rickets: 18 months experience. Alon U, SA 0128Cinacalcet as adjunct therapy in familial hypophosphatemic rickets: 18 months experience. Alon U, SA 0128

Wybrane chorobyWybrane choroby

8 dzieci

Podawano cynakalcet w dawce zależnej od c.c.: 30 mg (≤30 kg) lub 60 mg (c.c.>30 kg) dziennie

Leczenie trwało 18 miesięcy.

Wyniki: Uzyskano istotne obniżenie stężenia PTH i FGF23.Podawanie cynakalcetu umożliwiło zmniejszenie dawki doustnych fosforanów i kalcytriolu.

Ryzyko złamaniaFRAX calculator and Garvan nomogram in male osteoporosis populationPluskiewicz W, Adamczyk P, Franek E, Sewerynek E, Leszczyński P, Wichrowska H, Napiórkowska L, Stuss P, Ptaszek A, Kostyk T, Golba K, Garbacz W, Drozdzowska B. MO 0349

FRAX calculator and Garvan nomogram in male osteoporosis populationPluskiewicz W, Adamczyk P, Franek E, Sewerynek E, Leszczyński P, Wichrowska H, Napiórkowska L, Stuss P, Ptaszek A, Kostyk T, Golba K, Garbacz W, Drozdzowska B. MO 0349

Prezentacje polskiePrezentacje polskie

Wnioski: Istnieje zgodność metody FRAX i metody Garvana w przewidywaniu ryzyka złamania biodra przy przyjęciu 3% ryzyka złamania. Wskazane jest opracowanie granicznych wartości ryzyka złamania dla każdej populacji i metody.

Osteodystrofia nerkowaTwo-year bisphosphonate treatment of renal osteodystrophy in a dialysis patient with chronic kidney diseasePrzedlacki J, Nawrot-Wawrzyniak K, Sawicki A, Roschger P, Dębiński A, Staszków M, Nawrot I, Matuszkiewicz-Rowińska J, Klaushofer K MO 0167

Two-year bisphosphonate treatment of renal osteodystrophy in a dialysis patient with chronic kidney diseasePrzedlacki J, Nawrot-Wawrzyniak K, Sawicki A, Roschger P, Dębiński A, Staszków M, Nawrot I, Matuszkiewicz-Rowińska J, Klaushofer K MO 0167

Prezentacje polskiePrezentacje polskie

Wnioski: Dwuletnie leczenie bisfosfonianem (alendronianem) osteodystrofii nerkowej jest skuteczne i bezpieczne. Leczenie jest kontynuowane. Oceniano: obraz kliniczny, wyniki: histomorfometrię, DXA, markery metabolizmu kostnego.

Denosumab - leczenieEffect of denosumab two years therapy in women with osteoporosis and contraindications to oral bisphosphonates on bone mineral density – one centre open study results Sawicki A SA 0383

Effect of denosumab two years therapy in women with osteoporosis and contraindications to oral bisphosphonates on bone mineral density – one centre open study results Sawicki A SA 0383

Prezentacje polskiePrezentacje polskie

Wnioski: Obserwowano wzrost BMD w zakresie kręgosłupa lędźwiowego, szyjki kości udowej i total hip. Uzyskane wyniki były podobne do wyników badania FREEDOM.

Przewlekła choroba nerek

Obrady okrągłego stołu:• Leczenie osteoporozy związanej z PChN• Czy leki stosowane w osteoporozie mogą być

stosowane w PChN – ZA i PRZECIW

• Prezentacje plakatowe

Podsumowanie

• Zjazd ASBMR jest ważnym spotkaniem środowiska lekarskiego dotyczącym osteoporozy.

• Zjazd ASBMR stanowi przegląd wszystkich zagadnień dotyczących osteoporozy.

• Istotny udział w zjeździe mają specjaliści z innych niż USA krajów.

• Jednym z ważnych tematów zjazdu ASBMR była sarkopenia, co jest nowym i szerszym spojrzeniem na problem osteoporozy i ryzyka złamań kości.

stężenia fosforu, wapnia, PTH,

kalcytriolu w surowicy

Mechanizm działania FGF-23

1,25(OH)2D3

reabsorpcji P w cewkach

Nerki

FGF-23

wydalania P z moczem

Kość

osteocyty osteoblasty

hipoksja kwasica

akt. ukł. wsp.

1α-hydroksylazy

Przytarczyce

PTH

wchłaniania Ca i P

Jelito

FGF-23

• Jest proteiną kodowaną przez gen FGF-23 (chromosom 12).

• Jest jednym z członków rodziny FGF odpowiedzialnym za gospodarkę fosforanową.

• Jest wydzielane przez osteocyty i osteoblasty w odpowiedzi na szereg czynników.

• Dla aktywacji FGF-23 konieczna jest obecność białka klotho wydzielanego przez osteocyty, które zwiększa łączenie FGF-23 z receptorem FGFR.

Czynnik wzrostu fibroblastów 23Czynnik wzrostu fibroblastów 23

Liu S et al., J Am Soc Nephrol, 2007, 18, 1637Liu S et al., J Am Soc Nephrol, 2007, 18, 1637

Miyamoto K et al., Am J Nephrol, 2007, 27, 503Miyamoto K et al., Am J Nephrol, 2007, 27, 503

FGF-23

• Główną funkcją FGF-23 jest regulacja stężenia fosforanów w surowicy.

• W cewkach proksymalnych nerek łączy się z receptorem FGFR i w obecności koreceptora klotho powoduje hamowanie ekspresji kotransportera Na/Pi IIa.

• Zmniejsza reabsorpcję fosforanów w cewkach proksymalnych nerek i zwiększa wydalanie fosforanów przez nerki.

Liu S et al., J Am Soc Nephrol, 2007, 18, 1637Liu S et al., J Am Soc Nephrol, 2007, 18, 1637

Miyamoto K et al., Am J Nephrol, 2007, 27, 503Miyamoto K et al., Am J Nephrol, 2007, 27, 503

Kuro-o M, Curr Opin Nephrol Hypertens, 2006, 15,437Kuro-o M, Curr Opin Nephrol Hypertens, 2006, 15,437

FGF-23 w PChN

• Podwyższone stężenie FGF-23 jest spowodowane gł. retencją fosforanów i zmniejszonym przesączaniem kłębuszkowym.

• Ekspresja klotho zmniejsza się wcześnie w PChN wraz ze spadkiem GFR.

• Redukcja ekspresji klotho współistnieje czasowo (przyczynowo?) ze wzrostem FGF-23.

• Wpływ FGF-23 na przytarczyce jest niewielki ze względu na znacznie zmniejszoną ekspresję FGFR i klotho w przerośniętych przytarczycach.

Larsson T et al., Kidney Int, 2003, 64, 2272Larsson T et al., Kidney Int, 2003, 64, 2272Asai O et al., Kidney Int, 2012, 81, 539Asai O et al., Kidney Int, 2012, 81, 539

Hu MC et al., J Am Soc Nephrol, 2011, 22, 124Hu MC et al., J Am Soc Nephrol, 2011, 22, 124

RomosozumabEffect of romosozumab on lumbar spine and hip volumetric bone mineral density (vBMD) ass assessed by quantitative computed tomography (QCT). Genant HK et al. 1022

Effect of romosozumab on lumbar spine and hip volumetric bone mineral density (vBMD) ass assessed by quantitative computed tomography (QCT). Genant HK et al. 1022

Nowe lekiNowe leki

Romosozumab jest monoklonalnym przeciwciałem przeciw sklerostynie. Stymuluje tworzenie kości, hamuje resorpcję kości, zwiększa BMD u kobiet w okresie pomenopauzalnym z niską gęstością kości. Sklerostyna jest wydzielana przez osteocyty i hamuje aktywność osteoblastów.

Romosozumab podawano w dawce 210 mg sc co 1 miesiąc, a teryparatyd w dawce 20 μg sc dziennie.

Leczenie trwało 12 miesięcy.Oceniano zmiany vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego (L1-L2) i total hip w obrębie kości beleczkowej i korowej.

Wyniki: W czasie leczenia za pomocą romosozumabu uzyskano istotnie większy wzrost vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i total hip w obrębie kości beleczkowej i korowej w porównaniu do teryparatydu i placebo.

Meet-the-Professor session

• Alternatives to bisphosphonates for osteoporosis treatment

• Breast and prostate cancer: cellular mechanisms of skeletal metastasis

• Effects of osteoporosis therapeutics on osteocytes functional analysis of bone during growth and aging

• Growth and nutritional disorders and bone• Interaction of PTH and b-adrenergic receptor• Paget’s disease• Prediction of fracture risk• TGF-beta influences on bone metabolism and coupling

of resorption to formation

• Identification of Vertebral Fractures• Impact of Diabetes and Bone: Cell and

Molecular Mechanisms• Mechanotransduction• Medical Treatment of Osteoporosis in the Elderly• Models of Calcium Sensing Receptor Action• Notch Signaling• Primary Hyperparathyroidism• Steroids and Bone Health in Children• Vitamin D in Pregnancy

• Bisphosphonates and Longevity• Cortical Remodeling with Age• How Long Should We Treat Osteoporosis?• Hypoparathyroidism• Mechanics Matters• Muscle-Bone Interactions – More than Physical!• Osteoporosis in Men• Stem Cells and Regenerative Medicine• Tracking Effects of Osteoporotic Drugs on Bone

Material Properties in Animal Models

• Fat and Bone• Fibrous Dysplasia, Bench to Bedside• Genetic Basis for Osteoporosis• Hip Structure by QCT• Physical Activity and Fracture Risk• Redox Balance in Bone Metabolism• Wnt Signaling• X-linked Hypophosphatemia

Nowe lekiLiczba prezentacjiLiczba prezentacji

EldecalcitolActive vitamin D3 analog (eldecalcitol) improves muscle strenght and dynamic balance in postmenopausal osteoporotic women. Saito K et al. SA 0396Active vitamin D3 analog (eldecalcitol) improves muscle strenght and dynamic balance in postmenopausal osteoporotic women. Saito K et al. SA 0396

Nowe lekiNowe leki

Eldecalcitol jest aktywnym analogiem witaminy D3. Zwiększa masę kości u pacjentów z osteoporozą i zmniejsza częstość upadków.

Eldecalcidol podawano w dawce 0,75μg dziennie łącznie z alendronianem (35 mg/tydz.) Wyniki porównywano do grupy leczonej jedynie alendronianem.

Leczenie trwało 6 miesięcy.

Wyniki: U pacjentów otrzymujących eldecalcitol stwierdzono większą siłę mięśniową tułowia, w tym mięśnia biodrowo-lędźwiowego.

Trabecular bone scoreLumbar Spine Trabecular Bone Score (TBS) combined with FRAX improves fracture prediction: The Manitoba BMD Cohort. Leslie W et al. SA 0318Lumbar Spine Trabecular Bone Score (TBS) combined with FRAX improves fracture prediction: The Manitoba BMD Cohort. Leslie W et al. SA 0318

Ryzyko złamaniaRyzyko złamania

Trabecular bone score (TBS), metoda oceniająca jakość kości na podstawie oceny mikroarchitektury kości w oparciu o badanie DXA kręgosłupa lędźwiowego (skala szarości pikseli w obrębie badanej kości.)

Badania wykonano u 42170 kobiet w wieku >50 lat.

Średni okres obserwacji wynosił 5,6 lat.

Stwierdzono główne złamania kości u 2661 kobiet i złamania biodra u 674 kobiet.

Wyniki: Uzupełnienie metody FRAX o metodę TBS zwiększyło zdolność przewidywania ryzyka złamania głównych kości i złamania biodra.

google

Badano możliwość przewidywania ryzyka złamania kości po uwzględnieniu poza metodą FRAX metody TBS.

Norma TBS ≥1,35Norma TBS ≥1,35