Forma podstawowa zaimka dzierżawczego (przynależności)

Forma zaimka osobowego Forma podstawowa zaimka dzierżawczego (bez końcówki)

ich – ja mein – mój

du – ty dein – twój

er – on sein – jego

sie – ona ihr – jej

es – ono sein – jego

wir – my unser – nasz

ihr – wy euer – wasz

sie – oni, one ihr – ich

Sie – pan, pani, państwo Ihr – pana, pani, państwa

Mianownik (wer?/was?)Zaimek

osobowyrodzaj męski rodzaj żeński rodzaj nijaki liczba mnoga

ich mein meine mein meine

du dein deine dein deine

er sein seine sein seine

sie ihr ihre ihr ihre

es sein seine sein seine

wir unser unsere unser unsere

ihr euer ! eure ! euer ! eure !

sie ihr ihre ihr ihre

Sie Ihr Ihre Ihr Ihre

Celownik (wem?)Zaimek

osobowyrodzaj męski rodzaj żeński rodzaj nijaki liczba mnoga

ich meinem meiner meinem meinen

du deinem deiner deinem deinen

er seinem seiner seinem seinen

sie ihrem ihrer ihrem ihren

es seinem seiner seinem seinen

wir unserem unserer unserem unseren

ihr eurem ! eurer ! eurem ! euren !

sie ihrem ihrer ihrem ihren

Sie Ihrem Ihrer Ihrem Ihren

Biernik (wen?/was?)Zaimek

osobowyrodzaj męski rodzaj żeński rodzaj nijaki liczba mnoga

ich meinen meine mein meine

du deinen deine dein deine

er seinen seine sein seine

sie ihren ihre ihr ihre

es seinen seine sein seine

wir unseren unsere unser unsere

ihr euren ! eure ! euer ! eure !

sie ihren ihre ihr ihre

Sie Ihren Ihre Ihr Ihre

Przykłady użycia:

1. Mein Vater arbeitet als Förster.r. męski, mianownik, l. pojedyncza (podmiot zdania)

2. Meine Mutter ist sehr sympathisch und offen.r. żeński, mianownik, l. pojedyncza (podmiot zdania)

3. Mein Kind ist noch im Kindergarten.r. nijaki, mianownik, l. pojedyncza (podmiot zdania)

4. Meine Freunde kommen heute nicht.mianownik, l. mnoga (podmiot zdania)

Podmiot zdania (osoba lub rzecz wykonująca czynność) jest zawsze w mianowniku l. pojedynczej lub mnogiej.

Przykłady użycia:

1. Michael wohnt noch bei seinem Vater. celownik, r. męski, l. pojedyncza

2. Wir treffen uns mit unserer Freundin. celownik, r. żeński, l. pojedyncza

3. Eva hilft ihrem Kind bei Hausaufgaben. celownik, r. nijaki, l. pojedyncza

4. Ich gehe heute zu meinen Großeltern. celownik, l. mnoga

Przyimki bei, mit, zu decydują o użytym przypadku (celowniku). O przypadku może zdecydować również czasownik wymagający dopełnienia w celowniku.

Przykłady użycia:

1. Peter sucht seinen Bleistift. biernik, r. męski, l. pojedyncza

2. Sie fragen ihre Lehrerin nach Noten. biernik, r. żeński, l. pojedyncza

3. Ich wasche mein Auto. biernik, r. nijaki, l. pojedyncza

4. Kaufst du ein Geschenk für deine Eltern? biernik, l. mnoga

O formie (końcówce zaimka dzierżawczego) może decydować czasownik, który wymaga dopełnienia w bierniku lub przyimek łączący się z biernikiem.